بررسی و مقایسه مشخصات فنی برلیانس H330 و JAC J5 و جیلی امگرند EC7

خودروهایی که در ادامه به مقایسه ی آن ها می پردازیم، هر سه وضعیت خوبی در بازار ایران دارند. این سدان های چینی، همگی محصول برندهای شناخته شده ی چین هستند و می توانند رقابت خوبی با یکدیگر داشته باشند. برلیانس H330، جیلی امگرند EC7 و JAC J5 خودروهایی هستند که در ادامه به بررسی مشخصات فنی و مقایسه ی آن ها با یکدیگر خواهیم پرداخت.

گویا آی تی – خودروهایی که در ادامه به مقایسه ی آن ها می پردازیم، هر سه وضعیت خوبی در بازار ایران دارند. این سدان های چینی، همگی محصول برندهای شناخته شده ی چین هستند و می توانند رقابت خوبی با یکدیگر داشته باشند. برلیانس H330، جیلی امگرند EC7 و JAC J5 خودروهایی هستند که در ادامه به بررسی مشخصات و مقایسه ی آن ها با یکدیگر خواهیم پرداخت.

۱) برلیانس H330 اتوماتیک
یکی از برندهای معتبر چین، برلیانس است و مهم ترین علت تفاوت این برند با سایر برندها استفاده ی آن از تجربیات شریک خود، یعنی بی ام دبلیو، می باشد. H330 یکی از محبوب ترین سدان های برند برلیانس است.

الف) طراحی ظاهری و داخلی:
پلتفرم برلیانس H330 پلتفرم بی ام دبلیو سری۱ است و این نکته با یک نگاه قابل دریافت است. طراحی ظاهری H330 بسیار دلپسند و لوکس است. وجود خطوط هماهنگ روی بدنه، برجستگی های گلگیرها و استفاده از رینگ های ۱۵ اینچی اسپرت نقش زیادی در اسپرت و لوکس شدن برلیانس H330 داشته اند.
در داخل کابین نیز اوضاع خوب است. فضای داخلی برلیانس H330 همچون بیرون آن از زیبایی قابل قبولی برخوردار است. رنگ بندی کابین بسیار دلپسند بوده و طراحی جلوکابین نیز از زیبایی خاص خود برخوردار است. استفاده از ترکیب دو رنگ در کل کابین یک حس خوشایند و البته اسپرت به سرنشین و راننده القا می کند. در طراحی کابین برلیانس H330 از متریال نسبتاً با کیفیتی استفاده شده و در کل چیدمان کابین از ارگونومی قابل قبولی برخوردار است.
از لحاظ گنجایش نیز باید گفت برلیانس H330 به نسبت یک سدان از گنجایش خوبی برخوردار است و به نظر می رسد سرنشینان در آن احساس ناراحتی نخواهند کرد.
صندوق برلیانس دارای حجم مناسب ۴۶۰ لیتر است. نکته ی مثبت در مورد برلیانس H330 این است که این خودرو از مؤسسه ی CNCAP در زمینه ی ایمنی امتیاز عالی ۵ ستاره را کسب کرده است. این امتیاز احتمالاً به دو ایربگ این خودرو و استفاده از گاردهای محافظتی در استخوان بندی درهای جانبی داده شده است.

ب) سواری:
سواری برلیانس H330 به سبب هندلینگ و فرمان پذیری خوبی که دارد، قابل قبول است. سیستم تعلیق این خودرو نیز از کیفیت مناسبی برخوردار است و موجب یک سواری نرم و راحت شده است.

ج) مشخصات فنی:
برلیانس H330 دارای پیشرانه ای ۴ سیلندر و ۱٫۵ لیتری بوده که قابلیت تولید ۱۰۳ اسب بخار قدرت در دور ۵۸۰۰ و ۱۳۸ نیوتن متر گشتاور در دور ۳۸۰۰ را دارد. این قدرت با گیرباکس ۶ سرعته اتوماتیک به چرخ ها منتقل می شود. (البته گیرباکس دستی نیز قابل سفارش است.) در کل سدان H330 شتاب بسیار بالا و خوبی ندارد و مخصوصاً در سربالایی ها نمی توان از آن انتظار شتاب و قدرت قابل قبولی داشت.
مصرف سوخت این سدان چینی در ازای هر صد کیلومتر ۶٫۷ لیتر است که رقم جالب توجهی به نظر می رسد. این مصرف سوخت در کنار باک ۵۵ لیتری می تواند تعداد مراجعه ی راننده به پمپ بنزین را بسیار کاهش دهد.

۲) JAC J5 اتوماتیک

الف) طراحی ظاهری و داخلی:
از حضور JAC J5 در ایران یک سالی می گذرد. این سدان چینی از طراحی ظاهری بسیار خوبی برخوردار است، به گونه ای که در برخی مجلات اروپایی و آمریکایی از آن به عنوان آبروی خودروهای چینی نام می برند. این خودرو از طراحی ظاهری هماهنگ و قابل قبولی برخوردار است. سانروف، طراحی رینگ ها و چراغ های خشن J5 نمای بسیار زیبایی به ظاهر آن بخشیده اند.

طراحی داخلی J5 نیز از وضعیت قابل قبولی برخوردار است. کابین از رنگ بندی بسیار خوبی برخوردار بوده و از متریال خوبی برای آن استفاده شده است. چرمی که دور فرمان دوخته شده کیفیت مناسبی داشته و در کل جلو کابین بسیار مقبول و قابل توجه است.
فضای کابین برای سرنشینان مناسب به نظر می رسد و می توان گفت سرنشینان در ردیف عقبی مکان تنگی نخواهند داشت. این خودرو فاقد صندلی جلو برقی و نمایشگر روی جک است. J5 نیز همچون H330 توانسته است ۵ ستاره ی ایمنی از CNCAP دریافت کند.

ب) سواری:
J5 سواری نسبتاً نرمی دارد. هنگام رانندگی با آن، آن چنان خبری از سروصدای اضافه و همچنین بازی کردن های سانروف نیست.

ج) مشخصات فنی:
J5 از پیشرانه ای ۱٫۸ لیتری برخوردار است که این پیشرانه قادر است ۱۴۱ اسب بخار قدرت و ۱۶۵ نیوتن متر گشتاور تولید کند. قدرت تولیدی این پیشرانه از طریق گیرباکس ۴ سرعته اتوماتیک به چرخ ها منتقل می شود. گفتنی است که پیشرانه و گیرباکس این خودرو به شرکت میتسوبیشی ژاپن تعلق دارند.

۳) جیلی امگرند EC7
شرکت جیلی یکی از برترین خودروسازهای چینی به شمار می رود. امگرند از سال ۲۰۰۹ جزو زیرمجموعه های جیلی به حساب می آید. جیلی امگرند EC7 را می توان بزرگترین سدان جیلی به شمار آورد. این خودرو در عرض دو سالی که در ایران حضور داشته، فروش خوبی داشته است.

الف) طراحی ظاهری و داخلی:
در مورد طراحی ظاهری این خودرو باید گفت از تویوتا کرولا و همچنین هیوندای آوانته تقلید کرده است. در کل جیلی امگرند EC7 از طراحی شیک و لوکسی برخوردار است. جلو پنجره ی مشکی، کاسه تیره چراغ های جلو، خطوط روی بدنه و پوشش کرومی دستگیره ها در هماهنگی خوبی با یکدیگر قرار دارند. در قسمت عقب خودرو نیز از لامپ های LED و نوار کرومی استفاده شده و تا حدودی طراحی خودرو را لوکس کرده است. اما طراحی ظاهری امگرند را می توان به نسبت J5 تا حدودی ساده تر انگاشت.
طراحی داخلی جیلی امگرند لوکس تر از طراحی داخلی J5 است. این خودرو از فرمان بزرگی برخوردار است و روی صندلی ها با استفاده از چرم مصنوعی پوشش داده شده است. در کل متریال کابین تا حدی قابل قبول است.
فضای کابین برای صندلی جلو مناسب به نظر می رسد اما در ردیف عقب می توان گفت فضا تا حدودی تنگ است. این خودرو علاوه بر ایربگ های جلو، از ایربگ های جانبی و پرده ای نیز برخوردار است.
گفتنی است که جیلی امگرند EC7 عایق بندی خوبی ندارد و صدای پیشرانه به راحتی وارد کابین می شود.

ب) سواری:
سیستم تعلیق جیلی امگرند تعریفی ندارد. اما هندلینگ و عملکرد فرمان وضعیت مناسبی دارند. این خودرو با وجود دارا بودن سیستم های ترمز ABS و EBD از ترمزهای خیلی مطمئنی برخوردار نیست.

ج) مشخصات فنی:
جیلی امگرند EC7 از پیشرانه ای ۴ سیلندر و ۱٫۸ لیتری برخوردار بوده که این پیشرانه قابلیت تولید ۱۳۷ اسب بخار قدرت و ۱۷۲ نیوتن متر گشتاور را داراست.
دو نوع گیرباکس برای این خودرو قابل تهیه است:
• ۵ سرعته دستی
• اتوماتیک CVT
موتور خودرو با اندکی مکث روشن می شود و هنگام معکوس کشیدن نیز احتمال افت سرعت وجود دارد.

۴) حرف آخر:
از میان این سه خودرو می توان برلیانس H330 را برتر از دو نوع دیگر دانست. J5 نیز از جیلی امگرند یک سروگردن بالاتر است. اما نکته ی جالب اینجاست که جیلی امگرند EC7 حدود ۲۰ میلیون تومان از J5 گران تر است.