آیا اشعه فرابنفش عنصر تشکیل دهنده حیات است؟

داده های رصد خانه هرشل ESA دال بر این دارد که ممکن است اشعه فرابنش چیزی باشد که عناصر لازم برای حیات را می سازد.

دانشمندان به این نتیجه رسیدند که نور فرابنش ساطع شده از ستارگان نقش مهمی در تولید مولکول های لازم برای حیات  دارد، حتی بیشتر از آن چیزی که تا کنون تصور می کردیم.

این فرضیه بر این اساس است که هیدروکربن ها از طریق وارد شدن شوک و هر فعالیت سهمگین نجومی که اغتشاش زیادی تولید می کند  و اتم ها را به یون تبدیل می کند، بوجود می آیند.

داده های بدست آمده توسط آژانس فضایی اروپایی یعنی رصد خانه هرشل این فرضیه را نقض می کند. دانشمندان این رصدخانه اجزای فضایی در منظومه Orion Nebula را مورد بررسی قرار دادند و مقدار، دما و جنبش مولکول های کربن هیدروژن (CH)، کربن هیدروژن یک بار مثبت (CH+) و مولکول سازنده آن ها را یعنی یون کربن (C+) را ثبت کردند.

ultraviolet-light-creates-hydrocarbon

آن ها متوجه شدند که در منظومه Orion، CH+ به جای جذب نور آن را ساطع می کند، که بدین معناست که دمای این مولکول از گاز زمینه ای گرم تر است. این مسئله برای دانشمندان بسیار تعجب بر انگیز بود زیرا مولکول CH+ بسیار واکنش پذیر و برای تشکیل شدن، نیازمند مقدار زیادی انرژی هستند، از این رو وقتی با هیدروژن موجود در فضا واکنش دهد به سرعت از بین می رود.

داده ها نشان بر این دارد که ممکن است مولکول های CH+ توسط تابش فرابنفش ستاره های جوان در منظومه Orion Nebula به وجود آمده باشند. هنگامی که یک مولکول هیدروژن فوتون نوری دریافت می کند دچار لرزش یا دوران می شود اما وقتی فوتون فرابنش به آن برخورد کند دچار هردو حالت می شود.

Orion Nebula گاز هیدروژن بسیار زیادی دارد، از این رو هنگامی که اشعه فرابنش، مولکول های هیدروژن موجود در فضا را گرم می کند، گرمای این اشعه شرایط کاملا مناسبی برای تشکیل هیدروکربن ها  را محیا می کند. وقتی که هیدروژن بین ستاره ای گرم تر شود، یون های کربن شروع به واکنش دادن با مولکول های هیدروژن می کنند و CH+ را تشکیل می دهند که نهایتا یک الکترون دریافت می کند و به حالت خنثی بر می گردد.

جان پیرسون، محققی در آزمایشگاه پیشرانه های جت در NASA و کمک نویسنده این تحقیقات در نشست مطبوعاتی گفته است “نحوه تشکیل برخی از مولکول ها در هسته ی کهشکان ها هنوز هم برایمان یک معماست، تحقیقات ما مدرکی بر این حقیقت است که ممکن است نور فرابنش ساطع شده از ستارگان عظیم عامل تشکیل مولکول های موجود در آن جا نیز باشد.”

به هر حال این تحقیقات در دست بررسی است و به محض تکمیل تر شدن، نتایج آن از طریق همین رسانه به اطلاع شما خواهد رسید. نظر شما در مورد این واقعیت یا فرضیه چیست؟ آیا جهان پیچیده تر از آن چیزی است که ما تصور می کنیم؟ نظر خود را با ما در میان بگذارید و با اشتراک گذاری این مطلب بر روی شبکه های اجتماعی به دیگر کاربران اطلاع دهید که در دنیای اطرافشان چه چیزهایی در حال رخ دادن است.

منبع: astronomy

آیا اشعه فرابنفش عنصر تشکیل دهنده حیات است؟

داده های رصد خانه هرشل ESA دال بر این دارد که ممکن است اشعه فرابنش چیزی باشد که عناصر لازم برای حیات را می سازد.

دانشمندان به این نتیجه رسیدند که نور فرابنش ساطع شده از ستارگان نقش مهمی در تولید مولکول های لازم برای حیات  دارد، حتی بیشتر از آن چیزی که تا کنون تصور می کردیم.

این فرضیه بر این اساس است که هیدروکربن ها از طریق وارد شدن شوک و هر فعالیت سهمگین نجومی که اغتشاش زیادی تولید می کند  و اتم ها را به یون تبدیل می کند، بوجود می آیند.

داده های بدست آمده توسط آژانس فضایی اروپایی یعنی رصد خانه هرشل این فرضیه را نقض می کند. دانشمندان این رصدخانه اجزای فضایی در منظومه Orion Nebula را مورد بررسی قرار دادند و مقدار، دما و جنبش مولکول های کربن هیدروژن (CH)، کربن هیدروژن یک بار مثبت (CH+) و مولکول سازنده آن ها را یعنی یون کربن (C+) را ثبت کردند.

ultraviolet-light-creates-hydrocarbon

آن ها متوجه شدند که در منظومه Orion، CH+ به جای جذب نور آن را ساطع می کند، که بدین معناست که دمای این مولکول از گاز زمینه ای گرم تر است. این مسئله برای دانشمندان بسیار تعجب بر انگیز بود زیرا مولکول CH+ بسیار واکنش پذیر و برای تشکیل شدن، نیازمند مقدار زیادی انرژی هستند، از این رو وقتی با هیدروژن موجود در فضا واکنش دهد به سرعت از بین می رود.

داده ها نشان بر این دارد که ممکن است مولکول های CH+ توسط تابش فرابنفش ستاره های جوان در منظومه Orion Nebula به وجود آمده باشند. هنگامی که یک مولکول هیدروژن فوتون نوری دریافت می کند دچار لرزش یا دوران می شود اما وقتی فوتون فرابنش به آن برخورد کند دچار هردو حالت می شود.

Orion Nebula گاز هیدروژن بسیار زیادی دارد، از این رو هنگامی که اشعه فرابنش، مولکول های هیدروژن موجود در فضا را گرم می کند، گرمای این اشعه شرایط کاملا مناسبی برای تشکیل هیدروکربن ها  را محیا می کند. وقتی که هیدروژن بین ستاره ای گرم تر شود، یون های کربن شروع به واکنش دادن با مولکول های هیدروژن می کنند و CH+ را تشکیل می دهند که نهایتا یک الکترون دریافت می کند و به حالت خنثی بر می گردد.

جان پیرسون، محققی در آزمایشگاه پیشرانه های جت در NASA و کمک نویسنده این تحقیقات در نشست مطبوعاتی گفته است “نحوه تشکیل برخی از مولکول ها در هسته ی کهشکان ها هنوز هم برایمان یک معماست، تحقیقات ما مدرکی بر این حقیقت است که ممکن است نور فرابنش ساطع شده از ستارگان عظیم عامل تشکیل مولکول های موجود در آن جا نیز باشد.”

به هر حال این تحقیقات در دست بررسی است و به محض تکمیل تر شدن، نتایج آن از طریق همین رسانه به اطلاع شما خواهد رسید. نظر شما در مورد این واقعیت یا فرضیه چیست؟ آیا جهان پیچیده تر از آن چیزی است که ما تصور می کنیم؟ نظر خود را با ما در میان بگذارید و با اشتراک گذاری این مطلب بر روی شبکه های اجتماعی به دیگر کاربران اطلاع دهید که در دنیای اطرافشان چه چیزهایی در حال رخ دادن است.

منبع: astronomy

فراموشی هولوگرام ها با معرفی جوهر الکترونیکی شناور

از زمان ظهور فناوری HDTV، تعداد پیکسل های موجود در یک صفحه نمایش، منشا بحث های مختلفی در میان انجمن های تحقیقاتی مختلف شد. این فناوری، یک فناوری تجربی در عرصه ساخت صفحه نمایش بوده که اولین بار توجه محققان دانشگاه ساسکس (Sussex) را به خود جلب کرد.

گویا آی تی – صفحه نمایش هایی که با این فناوری ساخته می شوند را JOLED می نامند و اندازه ارتفاع و عرض آنها به ترتیب ۷ و ۶ وُکسل است. یک لحظه صبر کنید! ماجرا جالب تر هم می شود! هر وکسل، یک کره کوچکِ چند رنگ است. این کره های کوچک، توسط آرایه ای از بلندگوهای فراصوت در میان هوا معلق نگه داشته می شوند. بلندگوهای فراصوت، “امواج صوتی با تن بالا (صدای بم) و شدت بالا تولید می کنند که برای گوش انسان نامفهوم هستند، اما به اندازه ای قدرت دارند که بتوانند وکسلها را در جایشان معلق نگه دارند”.
بلندگوهای فراصوت، اجزای مختلف JANUS را در محل خود نگه می دارند، اما به چرخش در آوردن آنها و نمایش رنگ های مختلف در زمانهای مختلف، موضوعی کاملا متفاوت است. به نظر می رسد آنچه در ایجاد این چرخش بسیار کلیدی و مهم است، پوشیده شدنِ این کره ها با ماده ای به نام تیتانیوم دی اکسید می باشد. این ماده وقتی با بتن مخلوط شود، برای خالص سازی (یا پاکسازی) هوا به کار می رود. به این ترتیب، وقتی کره ها در معرض میدانهای الکتریکی قرار بگیرند، می چرخند.
دیپاک ساهو، یکی از محققان این پروژه بوده و در یک اطلاعیه مطبوعاتی از قول وی نوشته شده: “با JOLED گویا یک صفحه نمایش با جوهر الکترونیکی شناور دارید که می تواند شکل خود را نیز تغییر دهد”.
البته، احتمال نباید انتظار داشته باشید که بتوانید این صفحه نمایش ها را روی میزتان بگذارید. برخی پیشنهاد می کنند کار روی صفحه نمایش های مذکور را مانند بسیاری از پروژه های شرکت تحقیقاتی دیزنی، به پایان برسانیم و از این فناوری فقط در زمینه های تجاری یا گردشگری استفاده کنیم؛ مثلا برای نمایش الگوهای در حال تغییر ردپای کربن یا تغییر در نرخ مبادله ارز. بنابراین، انتظار نداشته باشید که به این زودی ها بتوانید فیلم لوک کیج را در یکی از آنها و با کیفیت HDR تماشا کنید.
سریرام سابرامانیان، یکی از اعضای تیم تحقیقاتی دانشگاه ساسکس، می گوید: ” ما به دنبال راهی هستیم که بتوانیم نیازها و مطالبات رسانه ها را با استفاده از این صفحه نمایش ها برآورده سازیم”. ” ابتدا یک صفحه نمایش در جلوی کاربر ظاهر می شود تا رسانه مورد نظر را نمایش دهد، سپس وقتی نمایش فیلم پایان یافت، اجزای مختلف صفحه نمایش به شکلی در می آیند که کل آن روی زمین قرار بگیرد”.
دانشمندان امیدوارند تراکم پیکسل و همچنین تعداد رنگهای نمایش داده شده را افزایش دهند ( این آرزو برایتان آشنا نیست؟). آنها نتیجه تحقیقات خود را هفته آینده، در سمپوزیوم تکنولوژی و نرم افزارهای رابط کاربردی ACM در ژاپن ارائه خواهند داد.

فراموشی هولوگرام ها با معرفی جوهر الکترونیکی شناور

از زمان ظهور فناوری HDTV، تعداد پیکسل های موجود در یک صفحه نمایش، منشا بحث های مختلفی در میان انجمن های تحقیقاتی مختلف شد. این فناوری، یک فناوری تجربی در عرصه ساخت صفحه نمایش بوده که اولین بار توجه محققان دانشگاه ساسکس (Sussex) را به خود جلب کرد.

گویا آی تی – صفحه نمایش هایی که با این فناوری ساخته می شوند را JOLED می نامند و اندازه ارتفاع و عرض آنها به ترتیب ۷ و ۶ وُکسل است. یک لحظه صبر کنید! ماجرا جالب تر هم می شود! هر وکسل، یک کره کوچکِ چند رنگ است. این کره های کوچک، توسط آرایه ای از بلندگوهای فراصوت در میان هوا معلق نگه داشته می شوند. بلندگوهای فراصوت، “امواج صوتی با تن بالا (صدای بم) و شدت بالا تولید می کنند که برای گوش انسان نامفهوم هستند، اما به اندازه ای قدرت دارند که بتوانند وکسلها را در جایشان معلق نگه دارند”.
بلندگوهای فراصوت، اجزای مختلف JANUS را در محل خود نگه می دارند، اما به چرخش در آوردن آنها و نمایش رنگ های مختلف در زمانهای مختلف، موضوعی کاملا متفاوت است. به نظر می رسد آنچه در ایجاد این چرخش بسیار کلیدی و مهم است، پوشیده شدنِ این کره ها با ماده ای به نام تیتانیوم دی اکسید می باشد. این ماده وقتی با بتن مخلوط شود، برای خالص سازی (یا پاکسازی) هوا به کار می رود. به این ترتیب، وقتی کره ها در معرض میدانهای الکتریکی قرار بگیرند، می چرخند.
دیپاک ساهو، یکی از محققان این پروژه بوده و در یک اطلاعیه مطبوعاتی از قول وی نوشته شده: “با JOLED گویا یک صفحه نمایش با جوهر الکترونیکی شناور دارید که می تواند شکل خود را نیز تغییر دهد”.
البته، احتمال نباید انتظار داشته باشید که بتوانید این صفحه نمایش ها را روی میزتان بگذارید. برخی پیشنهاد می کنند کار روی صفحه نمایش های مذکور را مانند بسیاری از پروژه های شرکت تحقیقاتی دیزنی، به پایان برسانیم و از این فناوری فقط در زمینه های تجاری یا گردشگری استفاده کنیم؛ مثلا برای نمایش الگوهای در حال تغییر ردپای کربن یا تغییر در نرخ مبادله ارز. بنابراین، انتظار نداشته باشید که به این زودی ها بتوانید فیلم لوک کیج را در یکی از آنها و با کیفیت HDR تماشا کنید.
سریرام سابرامانیان، یکی از اعضای تیم تحقیقاتی دانشگاه ساسکس، می گوید: ” ما به دنبال راهی هستیم که بتوانیم نیازها و مطالبات رسانه ها را با استفاده از این صفحه نمایش ها برآورده سازیم”. ” ابتدا یک صفحه نمایش در جلوی کاربر ظاهر می شود تا رسانه مورد نظر را نمایش دهد، سپس وقتی نمایش فیلم پایان یافت، اجزای مختلف صفحه نمایش به شکلی در می آیند که کل آن روی زمین قرار بگیرد”.
دانشمندان امیدوارند تراکم پیکسل و همچنین تعداد رنگهای نمایش داده شده را افزایش دهند ( این آرزو برایتان آشنا نیست؟). آنها نتیجه تحقیقات خود را هفته آینده، در سمپوزیوم تکنولوژی و نرم افزارهای رابط کاربردی ACM در ژاپن ارائه خواهند داد.

با ثبت رکوردی جدید؛ یک گام دیگر به انرژی بی پایان نزدیک شدیم

دانشمندان یک رکورد جهانی جدید برای فشار پلاسما ثبت کردند. فشار پلاسما، یک “عنصر کلیدی” برای تولید انرژی از فرایند همجوشی هسته ای بوده و ثبت این رکورد بدان معناست که این منبع انرژی پاک و پایدار، بیش از همیشه به درک و شناخت ما نزدیکتر شده است.

گویا آی تی – رکورد جدید، ۲٫۰۵ اتمسفر بوده، نسبت به رکورد قبلی، یعنی ۱٫۷۷ اتمسفر، به اندازه ۱۵ درصد جهش داشته است. هر دو رکورد ، با راکتور سفارشی Alcator C-Mod در دانشگاه ام آی تی (MIT) به دست آمدند.
هر چند که تا دستیابی به یک راکتور همجوشی هسته ای با دوام که آمادگی تامین انرژی خانه های ما را داشته باشد، هنور راه درازی در پیش داریم، اما این فشارِ افزایش یافته، معادل افزایش نرخ واکنش بوده، و شواهد دیگری نیز در دست هست که نشان می دهد به راکتوری که از لحاظ فنی و اقتصادی دوام بیشتری داشته باشد نزدیکتر شده ایم.
این رکورد، سر نخ های جدیدی به دانشمندان داده و بهتر از گذشته آنها را در راه رسیدن به هدفشان هدایت می کند.

دیل مید، یکی از فیزیکدانان شاغل در آزمایشگاه فیزیک پلاسمای پرینستون بوده که در این آزمایش ها نیز شرکت داشته است. او می گوید ” این یک دستاورد چشم گیر است که موفقیت قابل توجه برنامه Alcator C-Mod در دانشگاه ام آی تی را برجسته می سازد” .
“این رکورد جدید که برای فشار پلاسما ثبت شده، بار دیگر بر این نکته تاکید می کند که استفاده از میدان مغناطیسی قوی راهی جذاب برای دستیابی عملی به انرژی همجوشی است”.
محققان دانشگاه ام آی تی، برای دستیابی به رکورد ۲٫۰۵ اتمسفر دمای راکتور را تا ۳۵ میلیون درجه سلسیوس ( ۶۳ میلیون درجه فارنهایت) بالا بردند. این دما، بیش از دو برابر دمای هسته خورشید است و باعث می شود پلاسما، برای مدت دوثانیه، در هر ثانیه ۳۰۰ تریلیون واکنش همجوشی تولید کند.
این سه متغیر – یعنی دما، فشار و زمان پایدار – در کنار یکدیگر عمل می کنند و با کم و زیاد شدن به یک مقدار مشخص می رسند. این رابطه را رکورد های قبلی به دست آمده از تیم های سراسر جهان نیز نشان داده بود. برای مثال، وقتی راکتور Alcator C-Mod به بالاترین فشار می رسید، سایر واکنش ها یا در دمای بالاتر یا در مدت زمان بیشتر انجام شدند.
فشار پلاسما برای تولید انرژی کلی بسیار مهم است، به همین دلیل بود که تیم ام آی تی، بسیار هیجان زده شد. به گفته این تیم، سطح فشار ، “دو سوم چالش” تولید واکنش های همجوشی هسته ای را تشکیل می دهد.
دانشمندان معتقدند همجوشی هسته ای می تواند یک منبع انرژی پاک، ایمن، و تقریبا نامحدود برای ما به ارمغان آورد. یعنی دقیقا همان منبعی که همیشه به دنبالش بودیم. اساس کار این منبع، نمونه ای از همان چیزی است که در خورشید روی داده و اکنون روی زمین تکرار می شود. عناصر کوچکی از ماده تا دمای چند میلیون درجه سلسیوس گرم می شوند، و یک گاز فوق داغ به نام پلاسما شکل می دهند.
جدا کردن پلاسما از یک ماده معمولی، با استفاده از یک میدان مغناطیسی فوق العاده قوی انجام می گیرد، و آنجاست منبع انرژی شما شکل می گیرد. منبعی که می تواند جایگزین همه نیروگاههای سوخت هسته ای و فسیلی شود.
بر خلاف واکنش های شکافت هسته ای ( فرآیند تقسیم شدن اتم ها) که انرژی نیروگاههای هسته ای امروزی را تامین می کند، واکنش همجوشی هسته ای ( که در آن اتم ها با هم ترکیب می شوند) هیچ زباله رادیواکتیوی تولید نمی کند و احتمال وقوع بحران در آن به هیچ وجه وجود ندارد.
این عالیست! به همین دلیل است که دانشمندان سراسر جهان سخت کار می کنند تا چالش های فوق العاده پیچیده “تکرار یک ستاره در یک آزمایشگاه” را پشت سر بگذارند – چیزی که هنوز چندین دهه مانده تا به آن دست پیدا کنیم.
واقعیت این است که انرژی مصرفی ماشین های امروزی ، بیش از انرژی تولیدی آنهاست، زیرا پای دماهای فوق العاده بالا در میان است. البته همان طور که تیم دانشگاه ام آی تی هم نشان داد، ما همواره در حال پیشرفت در این عرصه هستیم.
متاسفانه، این آزمایش، پایان راه راکتور Alcator C-Mod بعد از ۲۳ سال رکوردشکنی بود. دولت بودجه های خود را به ساخت یک ماشین ITER منتقل کرده است. این ماشین در فرانسه ساخته می شود. امید داریم ITER یک روز به اولین ماشین گداخت هسته ای خودکفا ( خود پایدار، خود اتکاء) تبدیل شود.
فیزیکدان های سراسر جهان روی طرح ها و روش های پیچیده ای کار می کنند تا آن فرمول جادویی که گداخت هسته ای را به فرآیندی خود پایدار (خود کفا) تبدیل می کند، بیابند، و وقتی آن لحظه تاریخی فرارسید ( اگر برسد)، راکتور Alcator C-Mod به نقشی که تا به حال در این عرصه ایفا کرده افتخار می کند.
محققان ام آی تی، نتایج آزمایش های رکوردشکن خود را در کنفرانس انرژی گداخت سازمان بین المللی انرژی اتمی که در این ماه برگزار شد، ارائه کردند. اگر سوالی در این زمینه دارید، آنها در تاریخ ۲۰ اکتبر میزبان یک جلسه پرسش و پاسخ در شبکه Reddit خواهند بود.

با ثبت رکوردی جدید؛ یک گام دیگر به انرژی بی پایان نزدیک شدیم

دانشمندان یک رکورد جهانی جدید برای فشار پلاسما ثبت کردند. فشار پلاسما، یک “عنصر کلیدی” برای تولید انرژی از فرایند همجوشی هسته ای بوده و ثبت این رکورد بدان معناست که این منبع انرژی پاک و پایدار، بیش از همیشه به درک و شناخت ما نزدیکتر شده است.

گویا آی تی – رکورد جدید، ۲٫۰۵ اتمسفر بوده، نسبت به رکورد قبلی، یعنی ۱٫۷۷ اتمسفر، به اندازه ۱۵ درصد جهش داشته است. هر دو رکورد ، با راکتور سفارشی Alcator C-Mod در دانشگاه ام آی تی (MIT) به دست آمدند.
هر چند که تا دستیابی به یک راکتور همجوشی هسته ای با دوام که آمادگی تامین انرژی خانه های ما را داشته باشد، هنور راه درازی در پیش داریم، اما این فشارِ افزایش یافته، معادل افزایش نرخ واکنش بوده، و شواهد دیگری نیز در دست هست که نشان می دهد به راکتوری که از لحاظ فنی و اقتصادی دوام بیشتری داشته باشد نزدیکتر شده ایم.
این رکورد، سر نخ های جدیدی به دانشمندان داده و بهتر از گذشته آنها را در راه رسیدن به هدفشان هدایت می کند.

دیل مید، یکی از فیزیکدانان شاغل در آزمایشگاه فیزیک پلاسمای پرینستون بوده که در این آزمایش ها نیز شرکت داشته است. او می گوید ” این یک دستاورد چشم گیر است که موفقیت قابل توجه برنامه Alcator C-Mod در دانشگاه ام آی تی را برجسته می سازد” .
“این رکورد جدید که برای فشار پلاسما ثبت شده، بار دیگر بر این نکته تاکید می کند که استفاده از میدان مغناطیسی قوی راهی جذاب برای دستیابی عملی به انرژی همجوشی است”.
محققان دانشگاه ام آی تی، برای دستیابی به رکورد ۲٫۰۵ اتمسفر دمای راکتور را تا ۳۵ میلیون درجه سلسیوس ( ۶۳ میلیون درجه فارنهایت) بالا بردند. این دما، بیش از دو برابر دمای هسته خورشید است و باعث می شود پلاسما، برای مدت دوثانیه، در هر ثانیه ۳۰۰ تریلیون واکنش همجوشی تولید کند.
این سه متغیر – یعنی دما، فشار و زمان پایدار – در کنار یکدیگر عمل می کنند و با کم و زیاد شدن به یک مقدار مشخص می رسند. این رابطه را رکورد های قبلی به دست آمده از تیم های سراسر جهان نیز نشان داده بود. برای مثال، وقتی راکتور Alcator C-Mod به بالاترین فشار می رسید، سایر واکنش ها یا در دمای بالاتر یا در مدت زمان بیشتر انجام شدند.
فشار پلاسما برای تولید انرژی کلی بسیار مهم است، به همین دلیل بود که تیم ام آی تی، بسیار هیجان زده شد. به گفته این تیم، سطح فشار ، “دو سوم چالش” تولید واکنش های همجوشی هسته ای را تشکیل می دهد.
دانشمندان معتقدند همجوشی هسته ای می تواند یک منبع انرژی پاک، ایمن، و تقریبا نامحدود برای ما به ارمغان آورد. یعنی دقیقا همان منبعی که همیشه به دنبالش بودیم. اساس کار این منبع، نمونه ای از همان چیزی است که در خورشید روی داده و اکنون روی زمین تکرار می شود. عناصر کوچکی از ماده تا دمای چند میلیون درجه سلسیوس گرم می شوند، و یک گاز فوق داغ به نام پلاسما شکل می دهند.
جدا کردن پلاسما از یک ماده معمولی، با استفاده از یک میدان مغناطیسی فوق العاده قوی انجام می گیرد، و آنجاست منبع انرژی شما شکل می گیرد. منبعی که می تواند جایگزین همه نیروگاههای سوخت هسته ای و فسیلی شود.
بر خلاف واکنش های شکافت هسته ای ( فرآیند تقسیم شدن اتم ها) که انرژی نیروگاههای هسته ای امروزی را تامین می کند، واکنش همجوشی هسته ای ( که در آن اتم ها با هم ترکیب می شوند) هیچ زباله رادیواکتیوی تولید نمی کند و احتمال وقوع بحران در آن به هیچ وجه وجود ندارد.
این عالیست! به همین دلیل است که دانشمندان سراسر جهان سخت کار می کنند تا چالش های فوق العاده پیچیده “تکرار یک ستاره در یک آزمایشگاه” را پشت سر بگذارند – چیزی که هنوز چندین دهه مانده تا به آن دست پیدا کنیم.
واقعیت این است که انرژی مصرفی ماشین های امروزی ، بیش از انرژی تولیدی آنهاست، زیرا پای دماهای فوق العاده بالا در میان است. البته همان طور که تیم دانشگاه ام آی تی هم نشان داد، ما همواره در حال پیشرفت در این عرصه هستیم.
متاسفانه، این آزمایش، پایان راه راکتور Alcator C-Mod بعد از ۲۳ سال رکوردشکنی بود. دولت بودجه های خود را به ساخت یک ماشین ITER منتقل کرده است. این ماشین در فرانسه ساخته می شود. امید داریم ITER یک روز به اولین ماشین گداخت هسته ای خودکفا ( خود پایدار، خود اتکاء) تبدیل شود.
فیزیکدان های سراسر جهان روی طرح ها و روش های پیچیده ای کار می کنند تا آن فرمول جادویی که گداخت هسته ای را به فرآیندی خود پایدار (خود کفا) تبدیل می کند، بیابند، و وقتی آن لحظه تاریخی فرارسید ( اگر برسد)، راکتور Alcator C-Mod به نقشی که تا به حال در این عرصه ایفا کرده افتخار می کند.
محققان ام آی تی، نتایج آزمایش های رکوردشکن خود را در کنفرانس انرژی گداخت سازمان بین المللی انرژی اتمی که در این ماه برگزار شد، ارائه کردند. اگر سوالی در این زمینه دارید، آنها در تاریخ ۲۰ اکتبر میزبان یک جلسه پرسش و پاسخ در شبکه Reddit خواهند بود.

راهنمای تنظیم Screen Saver در ویندوز ۱۰

از زمانی که به یاد می آوریم ما ایرانی ها بیشتر کار خود را با ویندوز ۹۸ شروع کرده ایم و این همراهی را ادامه داده ایم تا اینکه به ویندوز ۱۰ رسیده ایم. طی این ۱۸ سال ویندوز تفاوت های زیادی پیدا کرده است اما عناصر اصلی ویندوز ۹۸ تا کنون به همراه آن رشد کرده است. اسکرین سیور یکی از اجزای مهم ویندوز به شمار می آید که به مخافظت از صفحه نمایش کمک زیادی می کند.

این قابلیت در ویندوزهای مختلف حضور داشته اما هر بار جای آن تغییر پیدا کرده است. با توجه به تغییر کردن ساختار نمایشگرها، و کاربرد سیستم های لپ تاپ یا PC ها، مایکروسافت کم کم قصد دارد بساط اسکرین سیور را از ویندوز جدا کند. در ویندوز ۸٫۱ هم مشاهده کردیم که جایگاه این قابلیت نسبت به ویندوزهای قبلی تغییر کرده بود اما اگر در ویندوز ۱۰ بخواهید Screen Saver تنظیم کنید به در بسته خواهید خورد. امروز گویا آی تی به آموزش تنظیم این قابلیت خواهد پرداخت.

برای تنظیم Screen Saver در ویندوز ۱۰ باید به مسیر زیر بروید:

ابتدا به کنترل پانل بروید و از آن جا Personalization را پیدا کنید. ابتدا فکر می کنید که باید این گزینه در بخش تم ها باشد اما همانطور که در زیر می بینید امکان تنظیم اسکرین سیور در این بخش وجود ندارد.

screen-saver

در این صفحه و در سمت چپ، گزینه هایی را مشاهده می کنید.

به سراغ گزینه سوم یعنی  Lock screen بروید.

screen-saver

در این جا گزینه ای به نام screen saver settings وجود دارد. روی آن کلیک کنید تا وارد ادامه مراحل تنظیم screen saver شوید.

با رفتن به این بخش، گزینه Change screen saver را پیدا کنید. از این طریق می توانید برای سیستم اسکرین سیور تنظیم کنید و یا در صورت تمایل، اسکرین سیور کنونی تان را تغییر دهید

screen-saver

وقتی که Change screen saver را زدید، وارد مرحله ای می شوید که شباهت بارزی به بخش تنظیم اسکرین سیور در ویندوزهای قبلی دارد. با استفاده از ویژگی هایی که در تصوبر زیر مشاهده می کنید، اسکرین سیور را تغییر دهید و در نهایت تنظیمات را apply کنید و ok را بزنید و سیستم را به حالت خود بگذارید تا اسکرین سیور فعال شود و نتیجه کار خود را مشاهده کنید.

screen-saver

در نهایت شاهد تصویری مثل زیر خواهید بود:

screen-saver

نظر شما در مورد تغییرات جدید ویندوز ۱۰ در بکارگیری اسکرین سیور چیست؟ آیا فکر نمی کنید که این روش موجب سر درگمی کاربران می شود؟ آیا واقعا در شرایط کنونی استفاده از چنین قابلیتی ضرورت دارد؟ نظر خود را با ما در میان بگذارید و برای آشنایی بیشتر کاربران با ویندوز ۱۰ این مطلب را روی شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید.

آیا منظومه شمسی هم اکنون حامل سیاره ای شبیه زمین است؟

بالاخره متوجه شدیم که Pale Red dot ماموریت اخیر خود را به پایان رساند. در واقع ماموریت Pale Red dot پیدا کردن سیاره ای در حواشی Proxima Centauri بود. اما اهداف این پروژه همچنان توسط گروهی دیگر در حال بررسی است. گروهی جدید که با نام ProjectBlue یا پروژه آبی فعالیت دارند قصد دارند نگاه همگان را به سمت بزرگترین ستاره های این منظومه جلب کننده: این ستاره ها قنطوریس آلفا A و B نام دارند.

هدف چیست این گروه جدید چیست؟ درواقع می توان گفت که هدف این گروه این است که کاری که بقیه در آن شکست خورده اند را به اتمام برسانند و این کار پیدا کردن سیاره ای در آنجا بود اما نه هر سیاره ای. این پروژه دو ساله بر روی پیدا کردن سیاره ای قابل سکونت در یکی از نواحی نزدیک یکی از ستارگان  تمرکز می کند. این پروژه طیف های نوری مرئی را از طریق کانال های سبز و آبی رصد می کند. چیزی که دیده می شود خیلی چشمگیر نیست، شاید در حد یک پیکسل یا بیشتر اما برای اینکه بفهمیم سیاره آبی و قابل سکونت است یا خیر کافیست.

حامل سیاره ای شبیه زمین

موسسه Boldly Go در حال تدارک دیدن پروژه ای است که موسسه SETI و دانشگاه ماساچوست و همچنین سرمایه گزاران و سهام داران دیگری را در این کار دخیل می کند. مدیر عامل انستیتو Boldly Go ، جون مورس  در این باره می گوید: “پروژه آبی خودش را از نیاز به گرفتن تصویر نقطه آبی کمرنگ (Pale Blue Dot image) که کاریست که همه در تحقیقات خارج از سیاره ای به آن روی می آورند مبرا کرده است” .

این برنامه ملزم به ارسال تلسکوپی با روزنه لنز ۱۷٫۷ اینچی (۴۵ سانتی متر) به مدار پایینی زمین است. عملا این تلسکوپ اندازه تلسکوپی خانگی بسیار بسیار پیشرفته است. این تلسکوپ از یک کرونوگراف برای تیره کردن نور ستارگان و هم چنین از لنز های حالت پذیر برای ایجاد ضریب سیگنال به نویز قوی ای استفاده می کند.

مورس می گوید، “قطعا مشاهده سیاری ای کوچک پیرامون ستاره ای مشابه خورشید چالشی دلهره آور است- هاله دور خورشید بسیار کوچک است و همین هم در نوک چیزی که ما قصد بدست آوردنش داریم، قرار دارد.”

اگر پروژه به موفقیت دست یابد، ما سیاره ای را پیدا می کنیم که تا به حال در فیلم های علمی تخیلی آن را دیده ایم. اگر هم موفقیتی حاصل نشد، با این حال هنوز هم تیم اطلاعات ارزشمندی در اختیار دارد تا  از آن برای رسد کردن دیگر سیاره های مشابه خورشید استفاده کند.

نظر شما در مورد حیات فرازمینی بر روی سیاره ای دقیقا شبیه به زمین چیست؟ راستی اگر شما بتوانید چنین سیاره ای را یپدا کنید آیا حاضرید که با صرف مبلغ نا معقولی به دیدار آن بروید و یا حتی از آن برای زندگی استفاده کنید؟ نظر خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و با انتشار این مطلب به دیگران در مورد این خبر اطلاع رسانی کنید.

منبع: astronomy

باتری های لیتیومی جدید دایسون تا ۲۰۲۰ معرفی می شوند

یکی از بزرگترین فعالان سرمایه گذاری در بخش فناوری  های نو و جدید، فردی به نام جیمز دایسون (James Dyson) است. دایسون قصد دارد تا سال ۲۰۲۰ با استفاده از یک تیم بزرگ که از ۳۰۰۰ مهندس جوان و زبده تشکیل شده است، تعدای بالغ بر ۱۰۰ اختراع جدید را به ثبت برساند و به جهان معرفی کند. یکی از بزرگترین پروژه های سرمایه گذاری دایسون، پروژه کار بر رو ی باتری های لیتیومی یونی است که قرار است از جنس سرامیک ساخته  شده تا قادر باشد شارژدهی بالایی را ساپورت نماید. در ادامه با مجله اینترنتی گویا آی تی همراه باشید تا باهم به بررسی دقیق این موضوع بپردازیم.

litiom-ion-batri-daison

جیمز دایسون یکی از سرمایه گذاران و فعالان بزرگ در عرصه تکنولوژی و فناوری است که به کمک تیم حرفه ای و بزرگ خود تقریبا هر کاری را که تصمیم بگیرد به انجام می رساند و در این راه هیچ مشکلی اعم از مشکلات مالی، انسانی و زمانی نمی تواند مانع این کار شود. وی عقیده دارد باتری های لیتیوم یونی موجود در بازار شارژ دهی مناسبی را ارائه نمی دهند و همچنین امنیت مناسب و شایسته ای را ایجاد نمی نمایند. حوادث ناشی از انفجار باتری های لیتیومی که بارها اتفاق افتاده این عدم امنیت را تایید می نماید. از این رو دایستون تصمیمم گرفته با تیم قوی و زبده خود باتری های لیتیوم یونی جدید  را اختراع نماید که معایب و مشکلات باتری های فعلی را نداشته باشد. به عقیده دایسون بهترین ومناسب ترین گزینه برای رسیدن به مقصود او استفاده از سرامیک در صنعت باتری سازی است.

litiom-ion-batri-daison

به گزارش مجله اینترنتی گویا آی تی جیمز دایسون اولین گام بزرگ خود را در راستای رسیدن به این هدف سال گذشته و با خرید کارخانه باتری سازی  Ann Arbor با هزینه ای بالغ بر ۹۰ میلیون دلار شروع نموده است. وی عنوان کرده است که بودجه ای در حدود ۱٫۴ میلیارد دلار برای این پروژه عظیم سرمایه گذاری خواهد نمود.

بزرگترین افتخار و پشتوانه کمپانی انحصاری دایسون تیم متشکل از ۳۰۰۰ جوان است که در سرتاسر دنیا پراکنده هستند و میانگین سنی آنها ۲۶ سال است. این تیم جوان و متخصص به نام مخترعان شناخته می شوند .

litiom-ion-batri-daison

دایسون در این باره می گوید:

«اشتیاق و ترس نداشتن از امتحان کردن کارهای جدید بسیار مهم است. اگر به کاری اعتقاد داشته باشید و بدون توجه به نظر دیگران با عشق و اعتقاد خالص آن را انجام دهید، حتما موفق خواهید شد و این ترس نداشتن در زمان جوانی راحت‌تر است.»

یکی از تولیدات فعلی شرکت دایسون، جاروبرقی است. این شرکت تا قبل از تایید نهایی طرح جاروبرقی‌های بدون کیسه خود، ۵۱۲۷ نمونه‌ی اولیه را رد نموده است. از دیگر محصولات آنها می‌توان به سشوار فرا صوت اشاره کرد که تولید آن ۵ سال زمان برده و تعداد ۶۰۰ نمونه‌ی اولیه در تولید آن رد شده‌اند. تولید چشم رباتیک ۳۶۰ درجه‌ی این شرکت ۱۷ سال زمان برد  و ۱۰۰۰ نمونه‌ی اولیه از آن رد شده‌اند. این روش کار در صرف زمان و هزینه، روشی است که دایسون در تولید باتری‌های یون لیتیومی نیز اجرا نموده و اعتقاد دارد که به زودی نتایج مطلوبی از آن دریافت خواهد نمود.

litiom-ion-batri-daison

نظرات و دیدگاه های خود را درباره موفقیت یا عدم موفقیت دایسون و تیم زبده اش با ما درمیان گذاشته و این مطلب را با دوستانتان نیز به اشتراک بگذارید.

PubSace به عنوان پایگاه اطلاعاتی-تحقیقاتی ناسا معرفی شد

در این دنیای خاکی وقتی بخواهید در مورد چیزی تحقیق کنید، به راحتی می توانید این کار را انجام دهید و از نهاد های مختلفی بخواهید به شما کمک کنند. اما زمانی که عاشق فضا باشید واقعا دستتان به خیلی از چیزها نمی رسد اما دوست دارید بدانید آن بالا بالا ها چه خبر است. ناسا معتبر ترین و حرفه ای ترین و علمی ترین نهادی است که سال هاست در حال کاووش در فضا است اما با توجه به اینکه طرفدارانش روز به روز بیشتر می شوند و تمایل دارند از نتایج تحقیقات این موسسه در فضا سر در بیاورند، دست به اقدامی واقعا مفید زده است که مطمئنا شما نیز از آن استقبال خواهید کرد. گاهی اوقات لازم است که ناسا هشدارهای مهمی به سرزمین انسان ها ارسال کند، برای مثال هشدار محققان ناسا در مورد تاثیر فضا بر مغز انسان چیزی بود که باید سریعا به گوش مردم می رسید اما نبود یک پایگاه اطلاع رسانی این موضوع را سخت کرده بود.

به گزارش گویا آی تی، ناسا طی یک خبر امروز اعلام داشت که برای علاقمندان به فضا یک سورس عالی از نتیجه تحقیقات جمع آوری کرده و به آنان دسترسی می دهد که از این تحقیقات و نتایج ناسا اطلاع پیدا کنند. این پورتال که توسط سازمان ملی فضانوردی آمریکا تدارک دیده شده PubSace نام دارد.

PubSace

بعد از این که وارد این پرتال شدید می توانید سری به مجموعه مقالات بزنید و از میان آن ها هر موضوعی را که دوست دارید جستجو کنید. استفاده از سرویس اطلاع رسانی ناسا موسوم به PubSace در حال حاضر رایگان است. شما تنها یک محدودیت درباره این سرویس دارید این است که مقالات منتشر شده را باید در بازه زمانی ۱ ساله از انتشار آن ها دانلود کنید که البته امیدواریم این سیاست تغییر کند. البته این اولین بار نیست که ناسا به دنبال بهبود زندگی مردم زمین است چرا که مدت ها پیش توسط گویا آی تی مطلبی منتشر شد که طی آن  ناسا با استفاده از تلفن های هوشمند قصد ایجاد شبکه ای برای هشدار زلزله، داشت که در این مورد موفق نیز عمل کرد.

مجله اینترنتی گویا آی تی معتقد است، راه اندازی این پورتال کمک می کند تا مردم دید بازتری در مورد فضا و فعالیت های ناسا داشته باشند و به راحتی علوم نجوم در میان مردم منتشر شود و نهادینه گردد. با این حساب انتظار داریم که تحقیقات بیشتری از سوی ناسا صورت گرفته و حتی بخش های پرسش و پاسخ کاربران نیز به زودی راه اندازی شود.

منبع: engadget