استون هاوکینگ در دنیای علم نامی است که هرگز فراموش نخواهد شد. استیون هاوکینگ کیهان شناس و فیزیکدان بریتانیایی بود که به خاطر آثار علمی قابلتوجهش در مورد پیشبینی نظری انتشار تابش سیاهچالهها (تابش هاوکینگ)، قضیه پنروز-هاوکینگ، نظریه نسبیت عام و مکانیک کوانتومی مشهور است. هاوکینگ همچنین «تاریخچه مختصر زمان» را دههی ۱۹۸۰ منتشر کرد،...
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2018-06-05 08:52:482018-06-05 08:52:48تکنولوژیهایی که استیون هاوکینگ برای صحبت با دنیا از آن استفاده میکرد
سرانجام آخرین مقالهای که استیون هاوکینگ پیش از مرگش بر روی آن کار میکرد، منتشر شد و براساس آن او اعتقاد دارد جهان ما سادهتر از آن چیزی است که پیشتر تصور میکرده است. این مقاله که ” خروجی ساده از تورم ابدی ؟ ” (A Smooth Exit from Eternal Inflation?) نامیده شده، توسط او و همکارش توماس هرتوگ نوشته شده است.
در این مقاله هاوکینگ و هرتوگ براساس نظریه تورم ابدی (مدل توسعه یافتهای از نظریه مهبانگ) این واقعیت را که جهان قابل مشاهده از یک جهان بزرگتر و غیرقابل مشاهده شکل گرفته است را بررسی کرده و توضیح میدهند. در طول چند دهه اخیر نظریهپردازان بسیاری به این مسئله پرداختهاند و حتی در بسیاری از کتابهای کمیک و فیلمهای هالیوودی نظریه وجود جهانهای دیگر دستمایه نوشتهها و سناریوها قرار گرفته است.
البته این نظریه به سادگی چیزی که در کتابهای کمیک گفته میشود، نیست و به معنای شناور بودن چند زمین دیگر در فضای اطراف خلاصه نمیشود. بلکه طبق نظر دانشمندان این جهانها دارای قوانین فیزیکی متفاوت و مختص خود هستند و حتی در مقیاس کوچکتر ممکن است تورم هنوز در حال اتفاق باشد.
هاوکینگ طی مصاحبهای که نیمه دوم سال ۲۰۱۷ چند ماه قبل از مرگش داشت، اعلام کرد که تئوری فعلی تورم ابدی پیشبینی میکند که به صورت کلی جهان ما شبیه یک بَرخال (Fractal) متورم است که دارای یک سطح موزائیکی از جهانهای متفاوت است که به طور مجزا شناور در یک فضای اقیانوسی هستند و قوانین فیزیک و شیمی در هر کدام با دیگری متفاوت است و بر روی هم چندجهان را شکل دادهاند.
مقاله هاوکینگ و هرتوگ به طور خلاصه بیان میکند که احتمالا ما در تعداد این جهانها دارای محدودیت هستیم و نمیتوان تعداد آنها را بینهایت دانست. آنها همچنین در این نظریه پیشنهاد کردهاند که آغاز تشکیل جهان ما محدود بوده است (منظور جهان کنونی ماست نه تورم ابدی بزرگتر) پس ما نباید برای درک درست و واقعی آن، از ساختار برخال ابدی که از نظریه تورم ابدی نشات میگیرد در جهان کنونیمان که در مقیاس کوچکتری است، استفاده نماییم.
در این مقاله مرحوم هاوکینگ اشاره دارد که ما نمیگوییم که تنها یک جهان تک و یگانه وجود دارد، بلکه پیشنهاد میکنیم که باید برای تعداد این جهانها محدودیت بگذاریم، زیرا به طرز معناداری تعداد این جهانهای چندگانه کمتر از آنچیزی است که اکنون گفته میشود. در این حالت یک چنین تئوریای قابلقبولتر، منطقیتر و قابل آزمایشتر است.
البته گفتههای هاوکینگ و هرتوگ به معنای این نیست که این نظریه به سادگی داستانهای کمیک است بلکه تنها پیشنهاد کردهاند که تعداد جهانهای کمتری وجود دارد و عناصر قابل مشاهده و شواهدی وجود دارد که از این نظریه جدید پشتیبانی میکند. همانطور که آنها در این مقاله ابراز میدارند، جزییات خروج از نظریه تورم ابدی را باید در حد فاصل بین درجه آزادیهای تئوریهای میدانی سطح خروج و مدلهای کلاسیک دینامیک فضا و حجم جستجو کرد.
به طور خلاصه باید اعتراف کرد که تازه اول کار است و باید تحقیقات بسیاری بر روی این نظریه جدید انجام داد. پس فعلا در حد تئوری به این مقاله نگاه کنید و آرزوی سفر در زمان با کمک دیگر جهانها را در همان کتابهای کمیک و فیلمها جستجو کنید. برای اطلاعات بیشتر در مورد این مقاله مرحوم هاوکینگ میتوانید سری به وبسایت کتابخانه دانشگاه پر رمز و راز کرنل بزنید و مقاله را ببینید.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2018-05-07 04:30:082018-05-07 04:30:08آخرین مقاله استیون هاوکینگ، نظریه جهان چندگانه را رد کرد
استیون هاوکینگ نسخه نهایی آخرین مقاله علمی خود را درست دو هفته قبل از درگذشتاش ارسال کرد. آخرین مقاله استیون هاوکینگ زمینههای تئوری را برای کشف یک جهان موازی فراهم میکند. هاوکینگ که روز چهارشنبه و در سن ۷۶ سالگی درگذشت و جامعه علمی را در بهت و حیرت فروبرد، یکی از نویسندگان مقالهای در...
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2018-03-19 13:00:502018-03-19 13:00:50آخرین مقاله استیون هاوکینگ دو هفته قبل از مرگ او تایید شد
عقاید استیون هاوکینگ در مورد پیدایش جهان و خالق هستی متفاوت است. براساس گفته های وی جهان خود به خود به وجود آمده است. البته وی به وجود خدا اعتقاد داشت! استیون ویلیام هاوکینگ، فیزیکدان نظری، کیهانشناس و نویسنده بریتانیایی و مدیر تحقیقات مرکز کیهانشناسی نظری در دانشگاه کمبریج بود. وی بیش از چهل سال...
جامعه علمی جهان در پی از دست دادن یکی از نوابغ بزرگ و شخصیتهای مشهور خود در سوگ نشسته است. استیون هاوکینگ که امروزه نامش مترادف با فیزیک نظری مدرن است، دیروز در سن ۷۶ سالگی درگذشت. هیچکس انتظار نداشت که او بیش از ۳۷ سال عمر کند ولی او تا چند دهه دیگر به حیات پربارش ادامه داد.
همانند بسیاری از افراد که به این سطح از شهرت میرسند، نام او نیز تنها در بین جوامع علمی و محققان و دانشمندان شناخته شده نبود، بلکه او در دنیای رسانهها نیز بسیار محبوب و مشهور بود؛ طوری که استیون هاوکینگ در محافل علمی به یک سلبریتی دانشمند تبدیل شده بود. او در دنیای علم بیشتر به خاطر مطالعات و نظریاتش در رشتههای کیهانشناسی و فیزیک و مباحث جذابی چون سیاهچالهها و نسبیت شناخته شده بود. وی اواخر عمرش سمت ریاست بخش مطالعات کمبریج در مرکز کیهانشناسی نظری را بر عهده داشت.
شهرت استیون هاوکینگ تنها به دانشگاه محدود نمیشد. وی بخشی از شهرتش را مدیون داستان زندگی سخت و بخشی را وامدار شخصیتش بود که او را در میان محبوبترین افراد فرهنگی تاریخ معاصر قرار داد. هاوکینگ مبتلا به یک بیماری سیستم عصبی حرکتی شده بود اما خود او تا پیش از ۴۰ سالگی به این شهرت نرسیده بود! فلج شدن او و استفاده از تکنولوژی برای غلبه بر این ناتوانی به عنوان یک منبع الهامبخش برای درک و خردش تبدیل شد.
فیلم زندگینامه شخصی استیون هاوکینگ با نام نظریه همهچیز (The Theory of Everything) نیز ساخته شد و شخصیت و مطالعاتش دستمایه ساخت مستندهای زیادی قرار گرفت. استیون با ظاهر بسیار منحصر به فردش روی یک صندلی چرخدار قرار گرفته بود و تنها راه برقراری ارتباط وی با دنیای بیرون از طریق صدایی سنگین و خسته بود که یک کامپیوتر برایش تولید میکرد. این چیزی بود که نمونه آن را شاید تنها در فیلمها و کارتونها دیده بودیم. حتی در سریال کمدی و مشهور نظریه انفجار بزرگ نیز از شخصیت او استفاده شد.
زمانی که او در ماه اکتبر سال گذشته، متن پایاننامه دکترای خود را با عنوان ویژگیهای گسترش جهانها (Properties of expanding universes) به صورت رایگان در دسترس قرار داد، استقبال از آن به حدی بود که سرورهای سایت کمبریج از کار افتاد. او امید داشت که دسترسی رایگان به پایاننامه تحقیقاتی او موجب ادامه راه توسط محققان جوان و الهامبخش فیزیکدانان نسلهای بعد برای اثرگذاریشان در دنیای علم و خدمت به بشر باشد؛ همانطور که خود او چنین کرد.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2018-03-15 06:30:102018-03-15 06:30:10استیون هاوکینگ در سن ۷۶ سالگی از دنیا رفت
استیون هاوکینگ یکی از برجستهترین فیزیکدانان نظری تاریخ بود. فعالیتهای او بر روی منشاء و ساختار کائنات، از بیگبنگ گرفته تا سیاهچالهها، موجب انقلابی در این عرصه شد. زندگینامه استیون هاوکینگ در ۱۳ مارس ۲۰۱۸ به صفحه آخر خود رسید. در این مطلب از تکراتو مختصری از زندگینامه استیون هاوکینگ را بازگو میکنیم. از مهمترین...
فیزیکدان بزرگ و مشهور، پروفسور استیون هاوکینگ در سن ۷۶ سالگی درگذشت. این خبر که ساعاتی پیش منتشر شد، توسط خانواده دکتر هاوکینگ تایید شده است. به گزارش تکراتو، پروفسور مشهور هاوکینگ که در سن ۲۲ سالگی به یک بیماری عصبی خاص دچار شده بود، اکنون در سن ۷۶ سالگی درگذشت. در آن زمان پزشکان...
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2018-03-14 06:20:172018-03-14 06:20:17پروفسور استیون هاوکینگ در سن ۷۶ سالگی درگذشت!
اخترفیزیکدان و کیهانشناس مشهور استیون هاوکینگ در کنفرانسی که به مناسبت ۷۵ امین سالروز تولدش در حضور داشت گفت که از وضعیت تغییرات آب و هوایی زمین خصوصا با وجود تصمیم بحثبرانگیز دونالد ترامپ برای خروج از پیمان آب و هوایی پاریس بهشدت ناامید و نگران شده است.
هاوکینگ به شبکه تلویزیونی BBC Newsگفت: “ما به نقطهای نزدیک میشویم که گرم شدن زمین دیگر غیرقابلبرگشت میشود. اقدام ترامپ میتواند کره زمین را در آستانه تبدیل شدن به یک سیاره زهره دیگر قرار دهد.”
اتمها و مولکولهای جو زهره، به روشهای مختلفی نور خورشید را جذب میکنند و اثر به خصوصی “اثر گلخانهای” از خود بهجای میگذارند. سیاره زهره به دلیل همین اثر گلخانهای، گرمترین سیاره منظومه شمسی محسوب میشود. نور خورشید پس از نفوذ در جو این سیاره و جذب شدن توسط سطح آن، بهصورت گرما از سطح آن منعکس میشود. اما انبوه کربن دیاکسید جو زهره، این گرما را به دام انداخته و از رها شدن آن در فضای بیرونی جلوگیری میکند. این جذب اضافی گرما که “اثر گلخانهای” نام دارد، میانگین گرمای زهره را بیش از هر سیاره دیگری حتی نسبت به عطارد (نزدیکترین سیاره به خورشید) بالابرده است.
در حالی که سیاره ما بدون شک از تأثیر تغییرات آب و هوایی به دور نمانده است، اما آن نوع فوران گازهای گلخانهای که در سیاره خواهر زمین، یعنی زهره رخ میدهد، واقعا مهمترین نگرانی ما نیست. مطالعهای که سال ۲۰۱۳ انجام شد نشان میداد که اثر گلخانهای فرار زمین میتواند منجر به افزایش فشار گلخانهای شود. اما در همین مطالعه اشاره شده است که بر اساس اطلاعات موجود، انتشار گازهای گلخانهای برای اتفاق افتادن چنین شرایطی کافی نیست. اما حتی اگر اسکلتهای ما در اثر بارانهای اسیدسولفوریکی ذوب نشوند، بازهم باید در این مورد حق را به پرفسور هاوکینگ بدهیم که نگران آینده سیاره ماست.
پرفسور هاوکینگ در ادامه گفت: “دونالد ترامپ با کنار گذاشتن شواهد تغییرات آب و هوایی و خروج از توافقنامه آب و هوایی پاریس، آسیبهای جبران نشدنی روی محیطزیست سیاره زیبای ما میگذارد و دنیای طبیعی ما و فرزندانمان را تخریب میکند.”
هماکنون برای جلوگیری از تأثیرات کامل تغییرات آب و هوایی در سیاره ما خیلی دیر شده است. در طول قرن بیستم، دمای متوسط زمین به میزان ۱ درجه فارنهایت (۰.۶ درجه سانتیگراد) افزایش یافت که ممکن است، چندان زیاد به نظر نرسد، اما باعث تغییرات زیستمحیطی بزرگی شده است. همانطور که به دمای متوسط کره زمین افزوده میشود، ناهنجاریهای دمایی زیادی هم رخ میدهد که منجر به گرم شدن شدید هوا در برخی نواحی زمین شده است. به همین ترتیب، توفانهای بیشتری اتفاق میافتد، موجهای گرمای بیشتری و دمای هوای بیشتری هم ثبت میشود و شاهد با ذوب شدن یخهای دریا و تغییر الگوهای فصلی در همهجا زمین هم خواهیم بود.
در واقع خروج آمریکا از توافقنامه پاریس حداقل میتواند، تا سال ۲۰۲۵ هرساله ۱.۴ گیگا تن دیاکسید کربن اضافی وارد جو کره زمین کند. همچنین تصمیم بحثبرانگیز دونالد ترامپ رئیسجمهور ایالاتمتحده برای خروج این کشور از توافقنامه آب و هوایی پاریس، میتواند ضربه مهلکی به همکاریهای بینالمللی مقابله با تغییرات آب و هوایی وارد کند.
بدون ایالاتمتحده، دیگر امضاکنندگان این توافقنامه، احتمالا همچنان به تعهدات خود پایند خواهند ماند. ولی احتمالا همکاریهای بینالمللی برای کاهش گازهای گلخانهای تا پیش از سال ۲۰۲۵، با دشواری همراه خواهد بود. چراکه ایالاتمتحده، اهمیت بسیاری برای شکل دادن آینده آب و هوایی جهان دارد.
امضاکنندگان توافقنامه آب و هوایی پاریس، بر مجموعهای از اهداف توافق کردند تا گرمایش زمین را در مقایسه با عصر ماقبل صنعتی زیر ۳.۶ درجه فارنهایت (۲ درجه سانتیگراد) نگه دارند. همچنین با چشم داشت هدفی بلندپروازانه روند گرم شدن کره زمین را تا سال ۲۱۰۰، به کمتر از ۲.۷ درجه فارنهایت (۱.۵ درجه سانتیگراد) برسانند. هر کشور امضاکننده این توافقنامه متعهد شد، مجموعه اهداف داوطلبانه خود را برای کاهش تولید گازهای گلخانه بر عهده گیرد، البته هیچ قانون الزامآوری در مورد چگونگی متعهد ماندن به این توافقنامه در میان نبود.
در واقع، بر اساس گزارش موسسه Climate Interactive، تعهدات کشورهای امضاکننده هماکنون به هدف کوتاه مدت ۳.۶ درجه فارنهایت که به احتمال زیاد منجر به گرم شدن زمین حدود ۶ درجه فارنهایت (۳.۳ درجه سانتیگراد) تا سال۲۱۰۰ دست مییابد. این میزان کمتر از ۷.۶ درجه فارنهایت (۴.۲ درجه سانتیگراد) گرم شدن کره زمین نسبت به دمای عصر ماقبل صنعتی است. دولت اوباما در زمان امضای توافقنامه پاریس متعهد شد، انتشار گازهای گلخانهای خود را تا سال ۲۰۲۵بین ۲۶ درصد و ۲۸ درصد سطح سال ۲۰۰۵ کاهش دهد. این توافقنامه تا پیش از سال ۲۰۲۰ رسما اجرا نمیشود، اما برای تحقق این اهداف، کشورهای امضاکننده ملزم به برداشتن گامهای جدی مانند تعیین استانداردهایی برای تولید گازهای گلخانهای خودرو، لوازمخانگی و نیروگاه تا قبل از سال ۲۰۲۰ خواهد بود.
توافقنامه آب و هوایی که در سال ۲۰۱۵ به تصویب ۱۹۵ کشور جهان در پاریس رسید، اما در این بین کشورهای نیکاراگوئه و سوریه از امضای توافقنامه سرباز زدند. کاهش تولید گازهای گلخانهای ایالاتمتحده، ۲۱ درصد میزان گازهای گلخانهای تمامی کشورهای امضاکننده توافقنامه را شامل میشود. به نقل از موسسه Climate Interactive، نپذیرفتن شرایط توافقنامه پاریس، به معنای انتشار سالانه ۱.۴ گیگا تن دیاکسید کربن تا سال ۲۰۲۵ است.
به این ترتیب هنگامیکه قدرتهای بزرگ جهان از همکاریهای بینالمللی سر باز میزنند، طبیعی است که احساس بدبینانهای به ما دست دهد، اگرچه به نظر پروفسور هاوکینگ نسبت به چشمانداز بشریت بدبین است. ماه گذشته بود که کیهانشناس مشهور گفته بود که اگر گونه انسان میخواهد به حیات خود ادامه دهد، تنها انتخابش سفر به سیارات دیگر است.
استیون هاوکینگ کیهانشناس و فیزیکدان شهیر، چندی پیش یکی دیگر از پیشبینیهای آخر زمانی خود را انجام داد. به گفته هاوکینگ، انسان تنها ۱۰۰ برای ترک زمین فرصت دارد. این پیشبینی جدید، ۹۰۰ سال با پیشبینی پیشین او که در نوامبر ۲۰۱۶ انجام شده بود، فاصله دارد. این فیزیکدان نظری بریتانیایی ماه نوامبر سال گذشته، در خلال سخنرانی که در دانشگاه آکسفورد انجام داد، اشاره کرد، زمین هم همچون همه سیارات، آسیبپذیر است. موجودات زنده کنونی، بهویژه موجودات بزرگتر، مانند انسانها، میتوانند با توجه به آینده فاجعه باری که انتظار آن در سیاره میرود، منقرض شوند.
نویسنده کتاب “تاریخچه زمان” بیشتر نگران تهدیداتی است که بر روی زمین به جان ما میشود، همچون تغییرات آب و هوایی، هوش مصنوعی و حتی تهاجم بیگانگان فضایی به زمین. استیون هاوکینگ در این سخنرانی خود، بزرگترین نگرانیها در قرن آینده را پیشرفت هوش مصنوعی و ادامه تغییرات آب و هوایی دانسته بود که میتوانند، آینده بشریت را تغییر دهند. به گفته پرفسور هاوکینگ، تنها راه برای محافظت از گونه انسان این است که در بیش از یک مکان زندگی کند. در واقع باید گروه دیگری از انسانها به صورت مستقل در سیارهای دیگر و یا ترجیحا در منظومه شمسی دیگری زندگی کنند.
چراکه ممکن است، خورشید کنترلش را از دست دهد، خاموش شود و یا بهطور ناگهانی تشعشات خودش را به چیزی فراتر از محدوده بقای بیولوژیکی ما انسانها افزایش دهد. هاوکینگ پیشبینی کرده که تنها راه برای اطمینان برای بقای انسان خانهای جدید و سیارهای دیگر است. پرفسور هاوکینگ که در فستیوال استارموس تروندهایم، نروژ، سخنرانی میکرد، گفت: “اگر انسان تا یک میلیون سال دیگر به این روند ادامه دهد، آینده ما درجایی رقم خواهد خورد که هیچکس تا به حال ندیده است.”
هاوکینگ در ادامه گفت: “فضاهای مورد نیاز (روی زمین) در حال اتماماند، تنها مکانهایی که میتوانیم برویم، سیارات دیگر هستند. اکنون زمان اکتشاف دیگر منظومههای خورشیدی است. استقرار حیات (در سیارات دیگر) شاید تنها راه نجات ما باشد. متقاعد شدهام که انسان باید زمین را ترک کند.”
پیشنهاد هاوکینگ تقریبا ۴۵ سال پس از آخرین مأموریت ماه ناسا مطرح شده، البته او تنها کسی نیست که به فکر فرستادن مجدد انسان به ماهواره کیهانی زمین، ماه است. حتی دونالد ترامپ هم میخواهد، تا سال ۲۰۲۰، انسان را در ماه مستقر کند. همچنین پروژههای مختلفی از سوی سازمانهای فضایی دولتی و همینطور خصوصی در حال انجام است. به عنوان مثال، در مأموریت مریخ ناسا، ساخت یک ایستگاه مداری در ماه، گام مهمی برای مأموریت آینده در سیاره سرخ است.
برنامه ناسا که دروازه اعماق فضا (Deep Space Gateway) نام دارد، در دهه ۲۰۲۰ دارد، مأموریتهای مختلفی برای ماه و زمین را انجام خواهد داد و میتواند گامی مؤثر بهسوی سفر به مریخ باشد. این پایگاه حتی به گفته مدیر عملیات ناسا، رابرت لایتفوت، میتواند به عنوان توقفگاهی برای نمونههای مختلف جمعآوری شده از سیاره سرخ و دیگر اجرام آسمانی به زمین مورد استفاده قرار گیرد.
دروازه اعماق فضا خیلی کوچکتر از ایستگاه فضایی بینالمللی ۱۰۰ میلیارد دلاری خواهد بود. ناسا قصد دارد، در دهه ۲۰۳۳، فضانوردان را به مریخ بفرستد. ناسا هماکنون مشغول طراحی و ساخت کپسول فضایی به نام اوریون و موشک بزرگی به نام سیستم پرتاب فضایی (SLS) است. اولین پرواز SLS که مأموریت اکتشافی ۱ یا EM-1 نام دارد، کپسول فضایی اوریون بدون سرنشین را در سفری تقریبا سههفتهای به دور ماه میفرستد. کپسول فضایی اوریون تاکنون یک پرواز آزمایشی بدون سرنشین را روی یک موشک دلتا ۴ سنگین متعلق به اتحادیه مشترک پرتاب (ULA) انجام داده است. اولین پرواز سرنشین دار مأموریت EM-2برای سال ۲۰۲۱ برنامهریزی شده است.
در همین حال کشورهای دیگری هم به دنبال تحقق چنین هدفی هستند؛ چین و آژانس فضایی اروپا هم امیدوارند که تا دهه ۲۰۲۰، پایگاهی را در ماه بسازند و کشورهای دیگر هم برای ساخت پایگاه ماه تلاشهایی را انجام میدهند. اواخر ماه آوریل بود که آژانس فضایی اروپا و چین اعلام کردند، یک پایگاه دائمی در ماه میسازند. همکاری این دو با مأموریت کاوشگر چانگه ۵ آغاز خواهد شد، اولین مأموریت نمونهبردار بدون سرنشین ماه که قرار است، اواخر سال جاری به ماه فرستاده شود. پس از بازگشت مأموریت از ماه، تیم مشترکی از آژانس فضایی اروپا و چین نمونههای بازگردانده شده از ماه را آنالیز خواهند کرد.
این گامی کوچک اما مهم برای آغاز همکاریهای مشترک این دو سازمان فضایی خواهد بود. آژانس فضایی اروپا همچنین میخواهد، یک فضانورد را به ایستگاه فضایی چینی بفرست. هردوی این سازمانهای فضایی پیش از این بارها از ساخت چنین پایگاه فضایی صحبت کرده بودند. آژانس فضایی اروپا پیش از این طرح پیشنهادی«دهکده ماه» را مطرح کرده بود. برای هاوکینگ، رفتن دوباره به ماه نه تنها برای بقا انسان مهم است، بلکه روشی برای قدرتمندتر کردن انسان است، با این حال ما سالهاست که زمین را ترک نکردهایم.
و البته مهمتر از همه اینکه کشف سیارهای دیگر در ناحیه گلدیلاک (ناحیهای که با توجه دمای سطحی امکان وجود حیات و زندگی در آن وجود دارد) از حل مشکلات کنونی زمین بسیار دشوارتر است!
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2017-07-05 04:30:172017-07-05 04:30:17استیون هاوکینگ: سیاستهای آب و هوایی ترامپ به نابودی زمین میانجامد
استیون هاوکینگ کیهانشناس و فیزیکدان شهیر، چندی پیش یکی دیگر از پیشبینیهای آخر زمانی خود را انجام داد. به گفته هاوکینگ، انسان تنها ۱۰۰ برای ترک زمین فرصت دارد. این پیشبینی جدید، ۹۰۰ سال با پیشبینی پیشین او که در نوامبر ۲۰۱۶ انجام شده بود، فاصله دارد.
این فیزیکدان نظری بریتانیایی ماه نوامبر سال گذشته، در خلال سخنرانی که در دانشگاه آکسفورد انجام داد، اشاره کرد، زمین هم همچون همه سیارات، آسیبپذیر است. موجودات زنده کنونی، بهویژه موجودات بزرگتر، مانند انسانها، میتوانند با توجه به آینده فاجعه باری که انتظار آن در سیاره میرود، منقرض شوند.
نویسنده کتاب تاریخچه زمان بیشتر نگران تهدیداتی است که بر روی زمین به جان ما میشود، همچون تغییرات آب و هوایی، هوش مصنوعی و حتی تهاجم بیگانگان فضایی به زمین. اگر تهدید بیگانگان فضایی عملی شود، احتمالا این بیگانگان از سلاحهای اشعه پلاسما استفاده نخواهند کرد، بلکه میتوانند با ۱۰۰ تن گرد و غبار و ذراتی در اندازه ماسه، زمین را با باکتریها و ویروسهایی آلوده کنند، چیزی که به گفته ناسا، هر روزه زمین با آن بمباران میشود.
استیون هاوکینگ در این سخنرانی خود، بزرگترین نگرانیها در قرن آینده را پیشرفت هوش مصنوعی و ادامه تغییرات آب و هوایی دانسته بود که میتوانند، آینده بشریت را تغییر دهند. به گفته پرفسور هاوکینگ، تنها راه برای محافظت از گونه انسان این است که در بیش از یک مکان زندگی کند. در واقع باید گروه دیگری از انسانها به صورت مستقل در سیارهای دیگر و یا ترجیحا در منظومه شمسی دیگری زندگی کنند. چرا که ممکن است، خورشید کنترلش را از دست دهد، خاموش شود و یا بهطور ناگهانی تشعشات خودش را به چیزی فراتر از محدوده بقای بیولوژیکی ما انسانها افزایش دهد.
هاوکینگ پیشبینی کرده که تنها راه برای اطمینان برای بقای انسان خانهای جدید و سیارهای دیگر است. پرفسور هاوکینگ که در فستیوال استارموس تروندهایم، نروژ، سخنرانی میکرد، گفت: “اگر انسان تا یک میلیون سال دیگر به این روند ادامه دهد، آینده ما درجایی رقم خواهد خورد که هیچکس تا به حال ندیده است.”
هاوکینگ گفت، باید تا سال ۲۰۲۰ فرودی دیگری را در ماه انجام دهیم و تا ۳۰ سال آینده پایگاهی در ماه بسازیم؛ پروژههایی که میتواند ما را برای فرستادن انسان به مریخ در سال ۲۰۲۵ آماده کند.
هاوکینگ در ادامه گفت: “فضاهای مورد نیاز (روی زمین) در حال اتماماند، تنها مکانهایی که میتوانیم برویم، سیارات دیگر هستند. اکنون زمان اکتشاف دیگر منظومههای خورشیدی است. استقرار حیات (در سیارات دیگر) شاید تنها راه نجات ما باشد. متقاعد شدهام که انسان باید زمین را ترک کند.”
پیشنهاد هاوکینگ تقریبا ۴۵ سال پس از آخرین مأموریت ماه ناسا مطرح شده، البته او تنها کسی نیست که به فکر فرستادن مجدد انسان به ماهواره کیهانی زمین، ماه است. حتی دونالد ترامپ هم میخواهد، تا سال ۲۰۲۰، انسان را در ماه مستقر کند. همچنین پروژههای مختلفی از سوی سازمانهای فضایی دولتی و همین طور خصوصی در حال انجام است. به عنوان مثال، در مأموریت مریخ ناسا، ساخت یک ایستگاه مداری در ماه، گام مهمی برای مأموریت آینده در سیاره سرخ است.
برنامه ناسا که دروازه اعماق فضا (Deep Space Gateway) نام دارد، در دهه ۲۰۲۰ دارد، مأموریتهای مختلفی برای ماه و زمین را انجام خواهد داد و میتواند گامی مؤثر بهسوی سفر به مریخ باشد. این پایگاه حتی به گفته مدیر عملیات ناسا، رابرت لایتفوت، میتواند به عنوان توقفگاهی برای نمونههای مختلف جمعآوری شده از سیاره سرخ و دیگر اجرام آسمانی به زمین مورد استفاده قرار گیرد.
دروازه اعماق فضا خیلی کوچکتر از ایستگاه فضایی بینالمللی ۱۰۰ میلیارد دلاری خواهد بود. ناسا قصد دارد، در دهه ۲۰۳۳، فضانوردان را به مریخ بفرستد. ناسا هماکنون مشغول طراحی و ساخت کپسول فضایی به نام اوریون و موشک بزرگی به نام سیستم پرتاب فضایی (SLS) است. اولین پرواز SLS که مأموریت اکتشافی ۱ یا EM-1 نام دارد، کپسول فضایی اوریون بدون سرنشین را در سفری تقریبا سههفتهای به دور ماه میفرستد. کپسول فضایی اوریون تاکنون یک پرواز آزمایشی بدون سرنشین را روی یک موشک دلتا ۴ سنگین متعلق به اتحادیه مشترک پرتاب (ULA) انجام داده است. اولین پرواز سرنشین دار مأموریت EM-2برای سال ۲۰۲۱ برنامهریزی شده است.
در همین حال کشورهای دیگری هم به دنبال تحقق چنین هدفی هستند؛ چین و آژانس فضایی اروپا هم امیدوارند که تا دهه ۲۰۲۰، پایگاهی را در ماه بسازند و کشورهای دیگر هم برای ساخت پایگاه ماه تلاش هایی را انجام میدهند.
اواخر ماه آوریل بود که آژانس فضایی اروپا و چین اعلام کردند، یک پایگاه دائمی در ماه میسازند. همکاری این دو با مأموریت کاوشگر چانگه ۵ آغاز خواهد شد، اولین مأموریت نمونهبردار بدون سرنشین ماه که قرار است، اواخر سال جاری به ماه فرستاده شود. پس از بازگشت مأموریت از ماه، تیم مشترکی از آژانس فضایی اروپا و چین نمونههای بازگردانده شده از ماه را آنالیز خواهند کرد. این گامی کوچک اما مهم برای آغاز همکاریهای مشترک این دو سازمان فضایی خواهد بود. آژانس فضایی اروپا همچنین میخواهد، یک فضانورد را به ایستگاه فضایی چینی بفرست. هردوی این سازمانهای فضایی پیش از این بارها از ساخت چنین پایگاه فضایی صحبت کرده بودند. آژانس فضایی اروپا پیش از این طرح پیشنهادی«دهکده ماه» را مطرح کرده بود. این دوران پرهیجان، اکتشافات فضایی بهنوعی یادآور دوران جنگ سرد و رقابت فضایی (ایالاتمتحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی) است، البته اکنون کشورهای بیشتری در این رقابت حضور دارند.
اما برای شرکتهای خصوصی فضایی، ماه بیشتر به جاذبه توریستی بدل شده تا یک محل استقرار دائمی انسان. شرکت اسپیس ایکس متعلق به میلیاردر و کارآفرین جاهطلب، ایلان ماسک در حال آمادهسازی نخستین سفری توریستی به دور ماه است. در همین حال شرکت بلو اوریجین متعلق به دیگر کارآفرین موفق آمریکایی، جف بزوس هم (البته با میلیاردها سال نوری فاصله!) چنین اهدافی را دنبال میکند. برای هاوکینگ، رفتن دوباره به ماه نه تنها برای بقا انسان مهم است، بلکه روشی برای قدرتمندتر کردن انسان است، با این حال ما سالهاست که زمین را ترک نکردهایم.
او گفت: “امیدوارم که کشورهایی که در رقابت (فضایی) حضور دارند برای یک هدف متحد شوند، تا با چالشهای مشترکی مواجه شوند. یک برنامه فضایی جدید و جاهطلبانه، جوانان را تشویق میکند و زمینههای دیگر همچون اخترفیزیک و کیهانشناسی را به مباحثی جذاب تبدیل میکند.”
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2017-06-25 20:02:432017-06-25 20:02:43استیون هاوکینگ: انسان تنها ۱۰۰ سال برای ترک زمین فرصت دارد!
خودآگاهی مهمترین کیفیت انسانی محسوب میشود. چیزی که هزاران سال است، ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است: خودآگاهی از کجا نشأت میگیرد و چگونه به وجود میآید؟
تاکنون مطالعات زیادی برای مشخص کردن مکان فیزیکی خودآگاهی در مغز صورت گرفته و حتی یک فیزیکدان اعلام کرده، ممکن است، خودآگاهی حالت جدیدی از ماده باشد. اکنون دانشمندان از مردم درخواست کردهاند، یک معمای جالب شطرنج را حل کنند، چیزی که حل آن توسط کامپیوتر غیرممکن است. بهاینترتیب، با حل این مسئله میتوان پی برد، چه چیزی ذهن ما را از ماشینها جدا میکند.
سر راجر پنروز از موسسه ریاضی آکسفورد به تلگراف، گفت: “اگر این معما را در یک برنامه شطرنج کامپیوتر بگذارید، این برنامه بهراحتی حدس میزند، مهره سیاه برنده میشود، چراکه کامپیوتر فقط موقعیتها و تعداد مهرهها را لحاظ میکند. اما یک انسان، با نگاه کردن به این صفحه شطرنج بهسرعت میفهمد، تنها این مسئله در میان نیست. ما میدانیم ذهن انسان به چیزهایی دستیافته که حتی قدرتمندترین ابرکامپیوترها هم به آن دست نیافتهاند. ولی نمیدانیم چرا.”
این چالش عمومی با آغاز به کار موسسه جدید پنروز همزمان شده است. وی یک گروه تحقیقاتی وابسته به دانشگاه آکسفورد و دانشگاه کالج لندن راهاندازی کرده است. سر پنروز در سال ۱۹۸۸ جایزه ولف برای فیزیک را به همراه پرفسور استیون هاوکینگ برای فعالیتهایش درزمینهٔ نقاط تکین سیاهچاله دریافت کرده بود.
سر راجر پنروز که علاوه بر کشفیات مهمش درزمینهٔ سیاهچالهها، نظریههای پیشروی درزمینهٔ خودآگاهی مطرح کرده است؛ اعلام کرده، این موسسه جدید، بر روی مغز انسان، خلاقیت و ارتباط این مباحث با مکانیک کوانتومی و نسبیت عام متمرکز خواهد بود.
مغز ما اغلب با کامپیوترها مقایسه میشود، اما سر پنروز در کتاب معروفش“ذهن جدید امپراتور”میگوید، حتی کامپیوترهای کوانتومی –چیزی که هنوز بشر قادر به ساختش نبوده- را هم نمیتوان با مغز انسان مقایسه کرد. وی میگوید، درک عمیقتری از کوانتوم فیزیک ممکن است، تنها چیزی باشد که قادر به توضیح خودآگاهی است.
باوجودی که این موضوع تا حد زیادی بحثبرانگیز است، سر پنروز استدلال میکند، ما قادر به کشف اثرات کوانتومی در فتوسنتز و مهاجرت پرندگان بودهایم، چرا در مغز انسان چنین اثری وجود نداشته باشد؟
اگر ذهن انسانها قادر به حل معمایی شود که حتی پیشرفتهترین ماشینها هم قادر به حل آن نیستند، میتواند دانشمندان را امیدوار به حل معمای خودآگاهی و اینکه چه چیزی ذهن انسان را منحصربهفرد کرده، کند. به این منظور، سر پنروز این معمای شطرنج را طراحی کرده که در آن بازیکن باید راهی برای برد و یا مساوی مهرههای سفید پیدا کند.
یک کامپیوتر همیشه حدس میزند، مهره سیاه در این حالت پیروز بازی میشود، چراکه با دیدن سه فیل، شاه سفید باید به دنبال موقعیتهای گستردهای برای فرار باشد، چیزی که نیازی بیش از همه قدرتهای محاسباتی زمین میطلبد! اما سر پنروز نظر دیگری دارد و این را چالش سادهای برای انسان میداند. واضح است که یک معمای ساده شطرنج بهتنهایی قادر به حل مسئله خودآگاهی نیست، اما این رویکردی جذاب برای پاسخ به سؤالی است که حل آن به نظر غیرممکن میرسد.
به گفته سر پنروز:”کشف تفاوتهای انسانها با کامپیوترها، میتواند پیامدهای عمیق جامعهشناختی در پی داشته باشد. مردم وقتی به آینده، جایی که رباتها و کامپیوترها جای آنها را در مشاغل مختلف میگیرند، فکر میکنند، عمیقا غمگین میشوند. ولی ممکن است کارهایی باشد که کامپیوترها هرگز قادر به انجام آن نباشند، همچون وظایفی که نیاز خلاقیت دارند.”
اگر موفق به حل این معما شدید، لطفا از طریق ایمیل: [email protected] با موسسه پنروز تماس بگیرد.