مطلب جستجوی اعماق فضا با کنکاش در عمق اقیانوس‌ ؛ پروژه ساب‌سی (SUBSEA) ناسا برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/

پروژه ساب‌سی (SUBSEA) یکی از هیجان‌انگیزترین پروژه‌های ناساست. اما این بار نه در منطقه‌ای از منظومه شمسی، بلکه در اقیانوس آرام و در اطراف جزایر هاوایی. با اینکار ناسا پتانسیل‌های برخی اقمار منظمومه شمسی در پشتیبانی از حیات را جستجو خواهد کرد. روز گذشته ناسا یکی دیگر از جستجوهای خود برای یافتن حیات در عمق...

مطلب جستجوی اعماق فضا با کنکاش در عمق اقیانوس‌ ؛ پروژه ساب‌سی (SUBSEA) ناسا برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/

دانشمند ارشد سابق ناسا می‌گوید، آمریکایی‌ها در احاطه اخبار جعلی هستند که مردم را در مورد تغییرات آب و هوایی به‌اشتباه می‌اندازد. الن استوفان دانشمند ارشد سابق ناسا که دسامبر سال گذشته، از سمت خود در آژانس فضایی استعفا داد، در گفتگو با گاردین گفت، مجموعه‌ای از دروغ‌ها و حقایق باوجودی که در این مورد ابهام علمی وجود ندارد، آمریکایی‌ها را در نوعی بی‌اعتنایی در مورد عواقب بالقوه ادامه انتشار گازهای گلخانه‌ای قرار داده است.

دسامبر سال گذشته هم کمیته علوم، فضا و تکنولوژی مجلس نمایندگان آمریکا به دلیل ریتوییت خبر گمراه‌کننده برایبارت نیوز (وب‌سایت محافظه‌کار) در مورد تغییرات آب و هوایی مورد انتقاد قرار گرفت. در مقاله منتشر شده در این وب‌سایت با عنوان: “شیرجه دمای جهانی. سکوت یخی آب‌وهوای هراسناک”، اشاره شده، دمای سیاره نسبت به سوابق ثبت شده کاهش یافته است. چیزی که به ظاهر، روند اخیر افزایش سریع دمای زمین را نادیده گرفته است. به هر حال، دانشمندان از این مقاله (و منبع آن، دیلی میل) انتقاد کردند و آن را نادرست و گمراه کننده دانستند.

مقاله اصلی دیلی میل که به گزارشی از ناسا اشاره داشته، ادعا می‌کرد، ال نینو دلیل افزایش دما بوده است. در بخش زیر تیتر این مقاله نوشته شده: “این نشان می‌دهد، افزایش دما شاید با انتشار گازهای گلخانه‌ای پایین نیاید.”

جیمز دلیگپول، نویسنده وب‌سایت برایبارت نیوز، در مقاله مورد بحث اشاره کرده، پدیده‌های آب و هوایی ال نینو و لانینا موجب افزایش سال‌های گرمی شده‌اند که سیاره در حال تجربه آن است. ال نینو، رویداد آب و هوایی است که در زمانی که دمای اقیانوس بیش از حد معمول افزایش یابد، رخ می‌دهد و نتیجه آن گرم‌تر شدن دمای جهانی است. پس از این رویداد، پدیده لانینا رخ می‌دهد که موجب سردتر شدن زمین می‌شود.

دلیگپول با اشاره به پدیده لانینا که موجب کاهش یک درجه‌ای دمای زمین در ماه‌های اخیر شده، عنوان کرده، این کاهش دما را شاهدی بر گمراهی دانشمندان آب و هوایی دانسته است. دلیگپول همچنین ادعا کرده، ناسا گفته است که وقفه‌ای در گرمایش جهانی رخ‌داده که یکی از استدلال‌های موردعلاقه منکران گرم شدن کره زمین است.

الن استوفان با اشاره به شرکت‌های نفت و ذغال سنگ به عنوان مقصران این جریان، گفت: “ما اکنون در احاطه اطلاعات جعلی قرار داریم که از سوی افرادی که از این قضیه سود می‌برند، رواج پیدا می‌کند. اخبار جعلی بسیار مضر است، چراکه وقتی مفهومی در ذهن مردم شکل گرفت، از ذهن خارج کردن آن بسیار دشوار است.”

این اتفاقات به‌رغم خروج آمریکا از توافقنامه پاریس است که به گفته کارشناسان می‌تواند، تا سال ۲۰۲۵ هرساله  ۱.۴ گیگا تن دی‌اکسید کربن اضافی وارد جو کره زمین کند. تصمیم بحث‌برانگیز دونالد ترامپ رئیس‌جمهور ایالات‌متحده برای خروج این کشور از توافقنامه آب و هوایی پاریس، بحث‌های زیادی را در مجامع علمی جهان و آمریکا برانگیخت.

دونالد ترامپ در سخنرانی ۱ ژوئن (۱۱ خرداد) خود در باغ رز کاخ سفید، اعلام کرد:”ایالات‌متحده از توافقنامه آب و هوایی پاریس کنار می‌شد، اما مجددا وارد توافق‌نامه پاریس یا یک توافق‌نامه دیگر را شروع می‌کند که شرایط عادلانه‌تری برای ایالات‌متحده، اقتصاد، کارگران، مردم و مالیات‌دهندگان این کشور داشته باشد.”

به گفته استوفان، در طول شش ماه گذشته، جامعه علمی آمریکا با این تهدید از خواب بیدار شد و در پاسخ به این موضوع تلاش‌های زیادی برای برقراری ارتباط با مردم و همچنین رسانه‌ها انجام داد.

او قبل از حضور در فستیوال علمی چلتنهام در این هفته، گفت: “بخش سخت‌تر این است که تبلیغات جعلی هنوز فعال است. همیشه متعجب بوده‌ام که آیا این افراد صادقانه به نظرات غیرمنطقی خود باور دارند. وقتی این افراد می‌گویند، این (تغییرات آب و هوایی ) می‌تواند به خاطر “فعالیت‌های آتش‌فشانی” یا “آب‌وهوا همیشه تغییر می‌کند” تا مردم را سردرگم و به‌اشتباه بیندازند، واقعاً عصبانی می‌شوم.”

استوفان اضافه می‌کند، وقتی اخبار جعلی اغلب در رسانه‌های راست‌گرای به‌عنوان یک مشکل قلمداد می‌شوند،  او شواهدی از فرسایش توانایی افراد و طیف وسیعی از سیاست‌مداران را برای وارسی اطلاعات می‌بینند. او گفت: “همه ما مسئول این هستیم که بینشی که در اینترنت می‌خوانیم، درنتیجه (ممکن است) درست باشد.”

استوفان دسامبر گذشته، قبل از نتایج انتخابات آمریکا از سمت خود در ناسا استعفا داد. او گفت: “اما این (استعفا) هیچ ربطی به آن (انتخابات) نداشت، ولی خوشحالم دیگر آنجا نیستم.”

اما با این حال او به تعهداتش در برنامه مریخ ناسا همچنان پایبند است و به برنامه کاهش بودجه اخیر برنامه مشاهده زمین که به مشاهده آب و هوا و محیط‌زیست کمک می‌کند، واکنش نشان داد. بودجه این برنامه با ۱۶۷ میلیون دلار نسبتا کم است، در حالی که بودجه کل علوم زمین اکنون ۱.۷۵۴میلیارد دلار است.

استوفان در طول دوره فعالیت خود نقش برجسته‌ای در علوم سیاره‌ای برای درک محیط‌زیست زمین ایفا می‌کرد و می‌گوید، این فعالیت‌ها نقش دی‌اکسید کربن اتمسفری را در کمک به تغییرات آب و هوایی به‌خوبی به اثبات رساند. او تشابهی را بین انتشار کربن زمین و اثر گلخانه‌ای سیاره زهره می‌بیند، سیاره‌ای که زمانی دارای یک اقیانوس بود؛ اما اکنون دارای جهنم سمی با دمای سطحی نزدیک به ۵۰۰ درجه سانتی‌گراد است.

اتم‌ها و مولکول‌های جو زهره، به روش‌های مختلفی نور خورشید را جذب می‌کنند و اثر به خصوصی “اثر گلخانه‌ای” از خود به‌جای می‌گذارند. سیاره زهره به دلیل همین اثر گلخانه‌ای، گرم‌ترین سیاره منظومه شمسی محسوب می‌شود. نور خورشید پس از نفوذ در جو این سیاره و جذب شدن توسط سطح آن، به‌صورت گرما از سطح آن منعکس می‌شود. اما انبوه کربن دی‌اکسید جو زهره، این گرما را به دام انداخته و از رها شدن آن در فضای بیرونی جلوگیری می‌کند. این جذب اضافی گرما که “اثر گلخانه‌ای” نام دارد، میانگین گرمای زهره را بیش از هر سیاره دیگری حتی نسبت به عطارد (نزدیک‌ترین سیاره به خورشید) بالابرده است. وضعیتی که موجب شده آب اقیانوس در این سیاره تبخیر شود.

البته زمین مقصد چنین سناریوی افراطی نیست، حتی اگر همه دی‌اکسید کربن زمین بسوزد، بازهم اقیانوس‌های زمین نمی‌جوشند. اما سیاره زهره به خوبی نشان داده، تغییرات چشم‌گیر می‌تواند، حتی زمانی که تعادلی خوبی در جو سیاره برقرار است، اتفاق بیفتد.

او می‌گوید:”ما هیچ‌وقت به نزدیکی (تغییرات) سیاره زهره نمی‌رسیم، اما عواقب ناشی از فرستادن دی‌اکسید کربن بیشتر به جو، می‌تواند وخیم باشد. مدل‌سازی‌هایی هستند که نشان می‌دهند، اگر تمام سوخت‌های فسیلی خود را بسوزانیم، زمین برای انسان‌ها غیرقابل‌سکونت می‌شود.”

 

 

تلاش برای پیدا کردن «مناطق قابل سکونت» فراتر از زمین، یکی از انگیزه‌های اصلی دوران فعالیت استوفان بوده است. او می‌گوید، به همین ترتیب، پاسخ به سؤال وجود اشکالی از حیات فرازمینی به ناگاه قابل دسترس به نظر می‌رسید. الن استوفان در ژوئن ۲۰۱۵ به صورت سر بسته گفته بود که نشانه‌هایی از حیات فرازمینی وجود دارد. او در جریان کنفرانس خبری ناسا گفته بود:  “فکر می‌کنم در حال آگاه شدن از نشانه‌های قوی از حیات فرازمینی طی یک دهه آینده باشیم. فکر می‌کنم مدارک قطعی طی ۲۰ تا ۳۰ سال آینده در دست داشته باشیم.”

استوفان در ادامه گفته بود: “ما در آستانه دانستن چیزهایی هستیم که هزاران سال باعث شگفتی مردم بوده است. در طول زندگی‌مان می‌خواستیم از وجود زندگی‌های دیگری در منظومه شمسی آگاه شویم و مفهومشان را درک کنیم.”

مأموریت‌هایی برای جمع‌آوری نمونه‌هایی از آبفشان‌های اقمار اروپا و انسلادوس، می‌تواند نخستین علائم این فعالیت باشد. قمر سیاره زحل، انسلادوس در سال‌های اخیر به یکی از محبوب‌ترین اهداف علمی اخترشناسان تبدیل شده است. اکنون به نظر می‌رسد، دانشمندان از هر زمان دیگری به کشف حیات در سطح قمر انسلادوس نزدیک‌تر شده‌اند. دانشمندان گمان می‌کنند قمر انسلادوس ممکن است باوجود آبفشان‌ها، فعالیت‌های هیدروترمالی و اقیانوسی که در زیر سطح یخی خود پنهان کرده، دارای شرایط مناسبی برای حیات فرازمینی باشد.

انسلادوس با قطر ۵۰۴ کیلومتر، میزبان یک اقیانوس حاوی آب مایع در زیر سطح یخی خود است. دانشمندان تصور می‌کنند این اقیانوس ارتباطی با پوسته سنگی این قمر دارد که دارای فعل‌ و انفعالات شیمیایی بسیاری است. به این جهت، اختر زیست شناسان از انسلادوس به ‌عنوان یکی از بهترین گزینه‌های موجود در منظومه شمسی نام می‌برند که می‌تواند میزبان حیات باشد.

اخترشناسان به لطف فضاپیمای کاسینی که از سال ۲۰۰۴ در مدار زحل و انسلادوس در گردش است، این داده‌ها را به دست آورده‌اند. آن‌ها با آنالیز نمونه‌هایی که کاسینی دو سال قبل از آبفشان‌های انسلادوس به دست آورده، قادر به آشکار کردن شواهد جدیدی از وجود مولکول‌های هیدروژن در این قمر شدند.

هیدروژن نشان دهنده وجود فعالیت‌های هیدروترمالی در زیر پوسته یخی اقیانوس انسلادوس است و از آنجایی که برخی از اساسی‌ترین اشکال حیات در اقیانوس‌های زمین، در شرایطی مشابه به وجود آمده‌اند، ممکن است چنین اشکالی از حیات در انسلادوس هم وجود داشته باشند.

در مورد دیگر قمر امیدوار بخش دیگر، قمر مشتری، اروپا هم باید بگوییم، دانشمندان اکتبر گذشته اعلام کرده بودند که موفق به کشف فوران بخارآب (آبفشان) در سطح قمر مشتری، اروپا شده‌اند. این کشف به این معناست که فضاپیمای مأموریت اروپا ممکن است، بدون نیاز به حفاری، قادر به نمونه‌برداری از اقیانوس اروپا باشد. از اقیانوس اروپا، همواره به‌عنوان یکی از امیدوارکننده‌ترین مکان‌ها برای کشف احتمالی حیات فرازمینی در منظومه شمسی یاد می‌شود.

اقیانوس عظیم اروپا – که میزان آب آن دو برابر همه اقیانوس‌های زمین است – با لایه یخی بسیار سرد و سخت و با ضخامتی نامشخص محافظت می‌شود. آژانس فضایی ناسا، سال ۲۰۱۵ اعلام کرده بود، قصد دارد، تا دهه ۲۰۲۰، یک فضاپیمای رباتیک مجهز به مجموعه از ابزارهای علمی را به مدار اروپا اعزام کند. مشتری بزرگ‌ترین سیاره منظومه شمسی و همچنین پنجمین سیاره نزدیک به خورشید است که بیش از ۵۰ قمر آن را احاطه کرده‌اند.

 

 

این جستجو در مورد چگونگی حیات فرازمینی باید به نحوی خیال‌پردازانه و با ذهنی آزاد باشد، ممکن است به‌عنوان مثال، حیات به شکل مولکول‌های پیچیده اما بدون DNA باشد. استوفان پیش‌بینی می‌کند، عدم اطمینان از حیات فرضی فرازمینی، می‌تواند به این معنی باشد که خبر کشف اولیه‌ای می‌تواند، مبهم باشد و تبدیل به منبعی برای اختلافات علمی شود. او گفت: “این کشف بزرگی خواهد بود که (اشکالی) از زندگی را بیابیم که ساده و همچون یک قطره مایع باشند که در چیزی غوطه‌ورند، در این مورد هیچ‌کس مخالفتی نمی‌کند.”

سناریوی واقعی‌تر این است که برای تائید وجود، حیات فرازمینی به دهه‌ها زمان نیاز است. این استدلال دلیلی است که چرا الن استوفان مدافع قوی یک مأموریت سرنشین دار به مریخ است. او استدلال می‌کند که یک کاوشگر رباتیک برای تائید وجود حیات (درگذشته و یا حال سیاره) که ممکن است در زیر سطح سیاره در کمین نشسته باشد؛ قابل‌اطمینان نیست.

کاوشگرهای انسانی می‌توانند حفاری‌هایی را انجام دهند که نمونه‌های خاکی را از اعماقی بیرون بکشد که  چندین اینچ پایین‌تر از مریخ‌نورد کریاسیتی ناسا و حتی از عمق دو متری که مأموریت آینده کاوشگر اگزومارس آژانس فضایی اروپا در نظر دارد انجام دهد بیشتر باشد و حتی می‌توانند آنالیزهای علمی پیچیده‌تری را انجام دهند.

آژانس فضایی اروپا می‌گوید، مریخ‌نورد اگزومارس ۲۰۲۰، قادر به حفر تا عمق ۲ متری زیر سطح سیاره خواهد بود که به آن امکان جستجوی فعالیت‌های احتمالی میکروارگانیسم‌ها را خواهد داد. مریخ‌نورد اگزومارس قرار است، در ماه اوت ۲۰۲۰ به‌وسیله یک موشک پروتون روسیه پرتاب شود، سپس پس از هشت ماه به مریخ برسد و مأموریتش برای جستجوی حیات در سیاره سرخ را آغاز کند.

او پیش‌بینی می‌کند، انسان می‌تواند طی ۲۰ سال به مدار سیاره سرخ و ۳۰ سال به سطح آن برسد. او گفت: “من هنوز هم احساس می‌کنم، برای پاسخ به این سؤال (حیات در مریخ) و توافق نیاز به نمونه‌برداری‌ها و آنالیزهای بسیاری است و این برای من به معنی (حضور) انسان است.”

با این حال، او با نظریاتی که توسط افرادی همچون استیون هاوکینگ و ایلان ماسک رواج یافته‌اند، مخالف است. بر اساس این نظریات، انسان باید برای جلوگیری از نابودی (انقراض) خود را آماده استعمار سیارات دیگر کند.

ایلان ماسک سپتامبر سال گذشته طرحش را با عنوان “تبدیل انسان به ‌گونه‌ای چند سیاره‌ای”  در کنفرانس بین‌المللی فضانوردی در مکزیک ارائه کرد.  بنیان‌گذار شرکت اسپیس ایکس در خلال سخنرانی‌اش در این کنفرانس گفت، دو راه پیش روی انسان است، ماندن در زمین و تسلیم انقراض شدن، و یا استعمار سیارات دیگر. وی استدلال کرد، مریخ با توجه به نزدیکی به زمین و همچنین شباهتش به سیاره ما، بهترین گزینه است. ماسک مدت‌هاست، ایده استعمار مریخ را در سر می‌پروراند.

ماسک همچنین جدول زمانی از مأموریت‌های مریخ اسپیس ایکس را در کنفرانس ارائه کرد، که شامل شروع آزمایش مداری در سال ۲۰۱۸ و پرواز واقعی به مریخ در پایان سال ۲۰۲۲ بود. این شرکت قصد دارد، کپسول فضایی بدون سرنشین رد دراگون را در سال ۲۰۱۸ به مریخ بفرستد و به مرور کپسول‌های فضایی دیگری به مأموریت مریخ اضافه کند.

در مورد استیون هاوکینگ هم باید بگوییم، نوامبر ۲۰۱۶ در صحبت‌هایی بحث‌برانگیز اعلام کرد، شاید تا هزار سال آینده زمین برای انسان‌ها غیرقابل‌سکونت شود. درواقع به گفته کیهان‌شناس و فیزیکدان شهیر، استیون هاوکینگ حداقل تا آن زمان باید برخی از ما انسان‌ها از این سیاره خارج‌شده باشیم؛ چراکه در این غیر این صورت، ممکن است، برای همیشه با گونه انسان خداحافظی کنیم!

این فیزیکدان نظری بریتانیایی در خلال سخنرانی که در دانشگاه آکسفورد انجام داد، اشاره کرد، زمین هم همچون همه سیارات، آسیب‌پذیر است. موجودات زنده کنونی، به‌ویژه موجودات بزرگ‌تر، مانند انسان‌ها، می‌توانند با توجه به آینده فاجعه باری که انتظار آن در سیاره می‌رود، منقرض شوند.

به گفته پرفسور هاوکینگ، تنها راه برای محافظت از گونه انسان این است که در بیش از یک مکان زندگی کند. درواقع باید گروه دیگری از انسان‌ها به‌صورت مستقل در سیاره‌ای دیگر و یا ترجیحا در منظومه شمسی دیگری زندگی کنند. چراکه ممکن است، خورشید کنترلش را از دست دهد، خاموش شود و یا به‌طور ناگهانی تشعشات خودش را به چیزی فراتر از محدوده بقای بیولوژیکی ما انسان‌ها افزایش دهد.

برنامه ایلان ماسک برای استعمار مریخ با یک میلیون نفر و نجات بشر، می‌تواند  هم‌راستای پیش‌بینی‌های پرفسور استیون هاوکینگ باشد.

الن استوفان گفت: “من یک انتقال بزرگ انسان به مریخ نمی‌بینم.”او همچنین در ادامه اشاره کرد که به تازگی معلمی به او گفته است که دانش آموزان به او گفته‌اند، مسئله آب و هوا مهم نیست، چراکه همه می‌رویم و در مریخ زندگی می‌کنیم. استوفان گفت: “اولین کار این است که این سیاره را به صورت قابل سکونت حفظ کنیم. متنفرم که تمرکز خود را از روی این مسئله برداریم.”

.

منبع: theguardian

مطلب الن استوفان: آمریکایی‌ها در احاطه اخبار جعلی آب و هوایی قرار دارند برای اولین بار در وب سایت تکرا - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است.

بشر از دیر باز شیفته رصد اجرام کیهانی و سیارات منظومه شمسی در آسمان شب بوده است. در این بین سیاره زحل و درخشش مجذوب کننده اش، جایگاه ویژه ای داشته است، اما اگر عکس این قضیه اتفاق بیافتد؛ چطور؟

عکس جدید فضاپیمای کاسینی ناسا، زمین را از نمای حلقه های یخی زحل به ما نشان می دهد. آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا اعلام کرده، کاسینی این عکس را در تاریخ ۱۲ آوریل (۲۳ فروردین) در حالی که ۱.۴ میلیارد کیلومتر با زمین فاصله داشته، به ثبت رسانده است. در هنگامی که عکس گرفته شده، قسمت جنوبی اقیانوس آرام به سوی دوربین بوده است. با وجودی که نمی توان اقیانوس آرام را در این فاصله تشخیص داد؛ اما می توان نزدیک ترین دوست زمین، ماه را دید که در نزدیکی زمین در گردش است.

کاسینی رفته رفته به پایان ماموریت تاریخی خود نزدیک می شود. کاسینی که چند روز قبل ماموریت نهایی خود، پایان بزرگ (Grand Finale) را آغاز کرده، پس از ۱۲ سال کاوش زحل و اقمار آن، روز ۱۵ سپتامبر سال ۲۰۱۷، با شیرجه مرگ بار در جو سیاره زحل به کارش پایان خواهد دادو

در حالی که کاسینی از لحاظ فنی قابلیت رصد سیاره زحل را تا چندین سال آینده خواهد داشت، ولی با توجه به کمبود سوخت کاوشگر، ناچارا ماموریت آن هم به پایان خواهد رسید. در واقع، اگر سوخت کاسینی به پایان برسد، دانشمندان دیگر قادر به کنترل مدار آن نخواهند بود و خطر برخورد آن به یکی از دو قمر زحل که دارای پتانسیل زندگی هستند، بسیار بالا خواهد بود.

یکی از آخرین یافته های کاسینی که دانشمندان را امیدوار به کشف حیات کرده، یکی از این دو قمر، یعنی قمر یخی انسلادوس است. اخترشناسان می گویند، موفق به کشف مولکول های هیدروژن در آبفشان های انسلادوس شده اند.

در واقع با توجه به وجود مولکول های هیدروژن در این قمر، امکان کشف حیات به بیشترین حد خود رسیده است. چرا که هیدروژن نشان دهنده وجود فعالیت های هیدروترمالی در زیر پوسته یخی اقیانوس انسلادوس است و از آنجایی برخی از اساسی ترین اشکال حیات در اقیانوس های زمین، در شرایطی مشابه به وجود آمده اند، ممکن است، چنین اشکالی از حیات در انسلادوس هم وجود داشته باشند

کاسینی طی روزهای آینده، آخرین مانور گذر نزدیک خود را در اطراف یکی دیگر از قمرهای زحل، تیتان انجام خواهد داد. هدف کاسینی در این مانور گذر نزدیک ثبت عکس های دقیقی از سطح تیتان خواهد بود.

ماموریت کاسینی پروژه ای مشترک بین ناسا،  آژانس فضایی اروپا (اسا) و آژانس فضایی ایتالیا است. آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا، بخشی از موسسه تکنولوژی کالیفرنیا در پاسادنا، بخش علمی ماموریت را مدیریت می کند. مدارگرد کاسینی و دو دوربین پردازنده آن در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا طراحی، توسعه و مونتاژ شده اند. همچنین مرکز عملیات تصویر برداری این ماموریت در موسسه علوم فضایی بولدر، کلرادو قرار دارد. فضاپیمای کاسینی در سال ۱۹۹۷ به فضا فرستاده شد و در سال ۲۰۰۴ در مدار سیاره زحل قرار گرفت.

.

منبع: ibtimes

 

 

نوشته شاهکار جدید کاسینی، زمین از نمای حلقه های یخی سیاره زحل اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.

قمر انسلادوس در سال اخیر به یکی از محبوب ترین اهداف علمی اخترشناسان تبدیل شده است. اکنون به نظر می‌رسد، دانشمندان از هر زمان دیگری به سطح قمر انسلادوس نزدیک‌تر شده‌اند. دانشمندان گمان می‌کنند، قمر انسلادوس ممکن است، باوجود آبفشان‌ها، فعالیت‌های هیدروترمالی و اقیانوسی که در زیر سطح یخی خود پنهان کرده، دارای شرایط مناسب برای حیات باشد. انسلادوس با قطر ۵۰۴ کیلومتری ازلحاظ بزرگی، ششمین قمر زحل محسوب می‌شود.

قمر انسلادوس همچون دیگر اقمار سیاره زحل، به نظر دارای محیطی سرد، یخی و ناسازگار است؛ اما اختر زیست شناسان از انسلادوس به‌عنوان یکی از بهترین گزینه‌های موجود در منظومه شمسی نام می‌برند که می‌تواند میزبان حیات باشد. آبفشان‌های انسلادوس هم امکان بیشتری را برای شکار حیات فرازمینی در اختیار دانشمندان قرار می‌دهند. درواقع باوجوداین آبفشان‌ها، کاوشگرهای رباتیک بدون تماس با سطوح زیرین انسلادوس، قادر به نمونه‌برداری از این محیط بالقوه قابل سکونت خواهند بود.

به گفته ناسا، توده یخی این قمر دارای ترکیبات آلی، گازهای فرار، دی‌اکسید کربن، مونوکسید کربن، نمک، و سیلیس است. خطوط راه‌راه پلنگی بر روی انسلادوس که در اثر فوران آب کف دار به سطح این قمر ایجادشده‌اند، ممکن است، ترکیب شوری باشند که از اقیانوس زیرسطحی آن سرچشمه گرفته‌اند. تاکنون بسیاری از مانورهای گذر نزدیک کاسینی برای درک بهتر ساختار درونی و آب بالقوه دارای حیات این قمر جذاب انجام‌شده‌اند.

حال، مطالعه‌ای که بر اساس داده‌های سال ۲۰۱۱ فضاپیمای کاسینی انجام‌شده، نشان می‌دهد، ممکن است، اقیانوس زیرسطحی انسلادوس از چیزی که پیش‌ازاین تصور می‌شد، به سطح این قمر نزدیک‌تر باشد.

آلیس لو گال محققی از آزمایشگاه جوی فرانسه و محقق ارشد این مطالعه می‌گوید:”در طول این مانور گذر نزدیک، ما به اولین و متأسفانه تنها مشاهدات با وضوح‌بالا از قطب جنوب انسلادوس در طول‌موج ماکروویو دست‌یافتیم. این مشاهدات، داده‌های ارزشمندی از زیرسطحی این ناحیه در اختیار ما قرار داد.”

وی در ادامه گفت: “این داده‌ها نشان داد، چند متر ابتدایی زیر سطح این ناحیه، دارای دمای انجماد ۵۰ تا ۶۰ کلوین است، اما دما بسیار گرم‌تر از چیزی که انتظار داشتیم، بیشتر بود. احتمالا دمای برخی از این نواحی تا ۲۰ کلوین هم می‌رسد. این می‌توانست تنها نتیجه تابش نور خورشید باشد، همچنین به میزان کمتری، حرارت سیاره زحل هم وجود دارد که منبع گرمای دیگری محسوب می‌شود.”

آلیس لو گال و همکارانش تنها یک ناحیه قوسی شکل از ناحیه قطب جنوب انسلادوس، با طولی حدود ۵۰۰ کیلومتر و ۲۵ کیلومتر عرض در شمال ناحیه خطوط راه‌راه پلنگی را موردمطالعه قرار داده‌اند.

به گفته لو گال: “این ناهنجاری حرارتی که در طول‌موج‌های ماکروویو مشاهده کرده‌ایم، در سه شکاف وجود دارند، به‌جز اینکه ممکن است، همچون خطوط راه‌راه پلنگی از آبفشان‌ها سرچشمه گرفته باشد، هیچ شباهتی به این ناحیه دارد.”

این شکاف‌های به‌ظاهر خفته که در بالای دریای زیرسطحی قرار دارند، ویژگی‌های پویای زمین‌شناسی انسلادوس را در خود دارند.درواقع، این قمر ممکن است، چندین دوره فعالیت زمین شناسی در تاریخچه خود سپری کرده باشد.

حتی اگر این مشاهدات قسمت کوچکی از ناحیه قطب جنوب را پوشش داده باشند، این احتمال وجود دارد که کل این ناحیه دارای بخش زیرسطحی گرم باشد و همچنین اقیانوس قمر انسلادوس می‌تواند تنها  در عمق ۲ کیلومتری سطح یخی این قمر نهفته باشد.

 نتایج یافته‌های این محققان کاملا با یافته‌های مطالعه جدیدی که تیمی به رهبری اوندریج کادک انجام داده، مطابقت می‌کند. وی در سال ۲۰۱۶، ضخامت پوسته انسلادوس را تخمین زده بود. ضخامت پوسته این قمر با میانگین ۱۸ تا ۲۲ کیلومتر بود، اما پوسته یخی دارای ضخامتی کمتر از ۵ کیلومتر در ناحیه قطب جنوب بود.

نیکلاس التوبلی، دانشمند پروژه کاسینی-هویگنس آژانس فضایی اروپا (اسا) در این مورد می‌گوید:”این کشف دیدگاه جدیدی برای بررسی شرایط قابل سکونت در دیگر اقمار یخی سیارات غول گازی پیش روی ما قرار داد. اگر اقیانوس زیرسطحی انسلادوس، واقعا به همان نزدیکی که مطالعه فوق نشان می‌دهد، باشد. در این صورت، مأموریت آینده که دارای یک رادار صوتی خواهد بود، امکان نفوذ به سطوح یخی و تشخیص آن را خواهد داشت.”

انسلادوس باوجود مشاهدات فضاپیمای کاسینی که علائمی از وجود حیات در این قمر را کشف کرده، در سال‌های اخیر، موردتوجه دانشمندان بوده است.

به گفته ناسا: “در طول دوره مأموریت‌های کاسینی، مشاهدات این کاوشگر نشان داده‌اند که قمر انسلادوس نه‌تنها دارای آبفشان‌هایی است که دانه‌های برف را به فضا می‌فرستد، بلکه در زیرپوسته یخی خود اقیانوسی عظیمی را پنهان کرده که ممکن است، دارای فعالیت‌های هیدروترمالی باشد. از آنجایی دانشمندان باور دارند، آب ماده‌ای کلیدی برای حیات است، مأموریت‌های آینده برای جستجوی حیات در دیگر جاهای منظومه شمسی می‌توانند، نتایج قابل‌توجهی در برداشته باشند.”

یافته‌های این محققان در نشریه “Nature Astronomy” منتشرشده است.

.

منبع: dailymail

نوشته آیا اقیانوس عظیم قمر انسلادوس دارای حیات میکروبی است؟ اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.