راهنمای کامل ساخت کامپیوتر مخصوص بازی در سال ۲۰۲۰

ساخت کامپیوتر مخصوص بازی

شاید شما نیز از آن دسته افرادی باشید که خودشان قصد جمع‌آوری و ساخت یک کامپیوتر مخصوص بازی را دارند. در این مقاله قصد داریم تا به این مسئله پرداخته و اطلاعات لازم را به‌صورت ساده و جامع در اختیار شما قرار دهیم. پس در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

چرا باید خودتان به ساخت یک کامپیوتر مخصوص بازی بپردازید؟

مونتاژ و جمع‌آوری یک کامپیوتر باعث می‌شود تا در هزینه‌ها بیشتر صرفه‌جویی کنید، سلیقه و خلاقیت خود را بیشتر به‌کار برده و از اینکه می‌بینید این کار را خودتان انجام داده‌اید، احساس خشنودی کنید. همچنین با این کار اطلاعات بیشتری را از علم رایانه خواهید آموخت و چه‌بسا در این مسیر لذت زیادی نیز ببرید. پیش از شروع کار، باید بودجه خود را مشخص کرده و همچنین موارد دقیق کاربرد کامپیوتر خود را نیز مشخص سازید (تمامی بازی‌ها به یک نوع سخت‌افزار نیاز ندارند).

در زیر، مراحل ساخت یک کامپیوتر مخصوص بازی را آورده‌ایم:

 

انتخاب پردازنده مرکزی (CPU)

ساخت کامپیوتر مخصوص بازی

در میان سخت‌افزارهای یک کامپیوتر، پردازنده از بیشترین اهمیت برخوردار است. پیشنهاد ما این است که پیش‌ از خرید سایر قطعات دقیقا پردازنده موردنظر خود را انتخاب کنید، زیرا نوع مادربورد و حافظه رم بسته به نوع پردازنده شما متغیر خواهد بود. اینتل و AMD دو برند پردازنده بوده که هرکدام سخت‌افزارهای جانبی مختص به خود را دارند. از اینجا می‌توانید به اطلاعات کاملی در رابطه با پردازنده مرکزی دست یابید. در زیر به مشخصه‌های یک پردازنده مرکزی اشاره می‌کنیم:

  • سوکت پردازنده: عامل اصلی تعیین نوع، شکل و قدرت پردازنده شما است. این سوکت در واقع محل قرارگیری پردازنده بر روی مادربورد است.
  • تعداد هسته‌ها: هسته‌ها در واقع پردازنده‌های کوچکی در داخل یک پردازنده بزرگ‌تر هستند. تعداد بیشتر هسته‌ها به‌ معنای عملکرد بهتر در بازی‌ها است.
  • فرکانس عملیاتی: فرکانس هسته‌های یک پردازنده بوده و به واحد هرتز (Hz) بیان می‌شود (مثلا 2.8GHz). طبیعتا عدد بیشتر به‌ معنای سرعت بالاتر خواهد بود.
  • کش (L1 ،L2 ،L3): یک پردازنده جهت اتخاذ اطلاعات خود ابتدا به حافظه کش (Cache) خود مراجعه می‌کند و در صورت نبود آنگاه در حافظه رم به جست‌و‌جو می‌پردازد. طبیعتا میزان کش بیشتر سرعت دسترسی بالاتری را به ارمغان می‌آورد.
  • قدرت طراحی حرارتی (TDP): به معنای حداکثر مصرف انرژی یک پردازنده بوده که این عامل نیز به نوبه خود، میزان گرما و مصرف برق را تعیین می‌کند.
  • سیستم خنک‌کنندگی: نوع سیستم خنک‌کنندگی می‌تواند مایع بوده و یا اینکه بر فن و تهویه هوا متکی باشد.

انتخاب مادربورد

ساخت کامپیوتر مخصوص بازی

پس از انتخاب پردازنده نوبت به انتخاب مادربورد می‌رسد. مادربورد سخت‌افزاری است که سایر سخت‌افزارها بر روی آن نصب می‌شوند. از اینجا می‌توانید اطلاعات کاملی را در مورد یک مادربورد به دست آورید. در زیر به سایر مشخصه‌های مهم یک مادربورد می‌پردازیم:

  • حافظه‌های ذخیره‌سازی: منظور نوع درگاه حافظه‌های ذخیره‌سازی مانند M.2 و SATA بوده که هرکدام با نوعی از حافظه (هارددیسک یا SSD) سازگار هستند.
  • کارت صدای سرخود: نوع کارت صدا و به طبع کیفیت خروجی آن را مشخص می‌کند. مثلا  Realtek ALC1150 نیاز بسیاری از گیمرها را برآورده می‌سازد.
  • شبکه سرخود: به توانایی‌ها و قابلیت‌های شبکه و اینترنت مادربورد اشاره دارد. برخی از مادربوردها امکان اتصال وای‌فای را بدون نیاز به دستگاه‌های جانبی فراهم می‌آورند.
  • درگاه‌های خروجی پشتی: به نوع درگاه‌ها مانند PS/2 ،USB، صدا، تصویر و … اشاره دارد.
  • اتصالات داخلی I/O: می‌تواند نوع اتصالات داخلی و خارجی (مانند USB) را تعیین کند.

انتخاب کارت گرافیک

ساخت کامپیوتر مخصوص بازی

کارت گرافیک وظیفه تولید خروجی و همچنین اتجام پردازش‌های تصویری را برعهده دارد. از اینجا می‌توانید اطلاعاتی کامل را در زمینه شیوه کارکرد کارت‌گرافیک به دست آورید. در زیر نیز به‌صورت خلاصه به مشخصه‌های این سخت‌افزار اشاره می‌کنیم:

  • سرعت کلاک هسته: سرعت پردازنده گرافیکی شما را مشخص کرده و واحد آن نیز بر حسب گیگاهرتز (GHz) سنجیده می‌شود.
  • میزان حافظه: این قسمت، داده‌های مربوط به جلوه‌های بصری را در خود نگهداری می‌کند. مقدار زیاد حافظه گرافیکی همیشه به معنای عملکرد بهتر نیست. هرچه وضوح تصویر خروجی شما بیشتر باشد، به حافظه گرافیکی بیشتری احتیاج خواهید داشت.
  • رابط کاربری: شکاف موردنیاز جهت نصب کارت گرافیک را مشخص می‌سازد، مثلا PCI Express 3.0 x16.
  • OpenGL: یکی از رابط‌های برنامه‌نویسی تصاویر دو‌بعدی و سه‌بعدی است.
  • درگاه‌ها: تعیین‌کننده تعداد و نوع خروجی‌های تصویر کارت گرافیک است، مانند: VGA و HDMI.
  • پهنای باس حافظه: سرعت انتقال اطلاعات را تعیین می‌کند، مثلا 128 یا 256 بیتی
  • نهایت وضوح: نهایت وضوح خروجی یک کارت گرافیک را مشخص می‌کند، مانند: 3840 در 2160 یا همان 4K.
  • پشتیبانی از DirectX :DirectX نیز یکی دیگر از رابط‌های برنامه‌نویسی اپلیکیشن‌ها است.
  • پشتیبانی از SLI یا CrossFireX: هردوی این فناوری‌ها جهت اتصال چندین کارت گرافیک استفاده می‌شوند. SLI  متعلق به شرکت انویدیا و CrossFireX متعلق به شرکت AMD است.

انتخاب حافظه ذخیره‌سازی

ساخت کامپیوتر مخصوص بازی

حافظه‌های ذخیره‌سازی به دو دسته هارددیسک (HDD) و SSD تقسیم می‌شوند. هارددیسک‌ها نسبت به حافظه‌های SSD از سرعت کمتری بهره می‌برند. مشخصه‌های مهم حافظه‌های ذخیره‌سازی شامل موارد زیر هستند:

  • ظرفیت: فضای ذخیره‌سازی اطلاعات را نشان می‌دهد.
  • RPM :RPM یا همان دور بر دقیقه مشخصه‌ای است که فقط در هارددیسک‌ها وجود دارد و عدد بالاتر در آن به‌ معنای سرعت بیشتر است.
  • کش (Cache): حجمی از فضای ذخیره‌سازی (مثلا 64 مگابایت) است که جریان اطلاعات در آن سریع‌تر رخ می‌دهد.
  • فرم فاکتور: اندازه و شکل حافظه‌های ذخیره‌‎سازی SSD را نشان می‌دهد.

انتخاب منبع تغذیه

ساخت کامپیوتر مخصوص بازی

تأمین انرژی موردنیاز تمامی قطعات یک کیس کامپیوتری برعهده منبع تغدیه است. هرچه سایر سخت‌افزارهای شما قوی‌تر باشند، به یک منبع تغذیه قوی‌تر نیاز دارید. مشخصه‌های یک منبع تغذیه به شرح زیر هستند:

  • کانکتور اصلی (P1): کانکتور اصلی یک منبع تغذیه بوده و 20 الی 24 پین را شامل شده و جهت تأمین انرژی مادربورد استفاده می‌شود.
  • کانکتور ATX12V 4: این کانکتور که P4 نیز نامیده می‌شود، جریان اضافی موردنیاز پردازنده‌های رده‌بالا را تأمین می‌کند.
  • کانکتور جانبی 4 پین: از 4 سیم مجزا تشکیل شده و جهت تأمین انرژی حافظه‌های ذخیره‌سازی کاربرد دارد.
  • کانکتور Auxiliary: انرژی اضافی موردنیاز را تأمین می‌کنند.
  • کانکتور SATA: کانکتوری 15 پینی بوده که انرژی موردنیاز قطعات مجهز به ورودی SATA را تأمین می‌کنند.
  • کانکتورهای 6 و 8 پین: جهت استفاده در کارت گرافیک‌های مبتنی بر PCI Express به‌کار می‌روند.
  • کانکتورهای 2+6 پین: جهت تأمین انرژی کارت گرافیک‌های مبتنی بر PCI Express تعبیه شده‌اند.
  • کانکتور IEC 60320 C14: با استفاده از کابل C13، منبع تغذیه را به برق شهری متصل می‌کند.
  • کانکتور +12V: جهت تأمین انرژی پردازنده و گاهی اوقات نیز کارت گرافیک به‌کار می‌رود.
  • کانکتور PCI-Express: مختص سخت‌افزارهای نصب‌شونده بر روی شکاف PCI-Express است.
  • MTBF: مدت زمانی است که انتظار می‌رود پس از سپری شدن آن، منبع تغذیه شما خراب شود، مثلا 100000 ساعت.
  • منبع‌ تغذیه‌های ماژولار: نوعی از منبع‌ تغذیه‌ها هستند که کابل‌های آن‌ها قابل جدا شدن است.
  • کارایی (Efficiency): کارایی یک منبع تغذیه معمولا بر اساس درصد بیان می‌شود. این موضوع بدین معنا است که مثلا اگر منبع تغذیه شما 1000 وات ورودی داشته باشد، به میزان درصد کارایی خود، خروجی خواهد داشت.
کارایی در 100 درصد بار کارایی در 50 درصد بار کارایی در 20 درصد بار کارایی در 10 درصد بار گواهی‌نامه 80 PLUS
80 درصد 80 درصد 80 درصد 80 PLUS
82 درصد 85 درصد 82 درصد 80PLUS Bronze
85 درصد 88 درصد 85 درصد  80PLUS Silver
87 درصد 90 درصد 87 درصد  80PLUS Gold
89 درصد 92 درصد 90 درصد 80PLUS Platinum
90 درصد 94 درصد 92 درصد 90 درصد 80PLUS Titanium

انتخاب حافظه رم

ساخت کامپیوتر مخصوص بازی

حافظه رم همان‌ جایی است که داده‌های موقت موردنیاز پردازنده جهت دسترسی سریع‌تر، در آنجا ذخیره می‌شوند. اطلاعات کاملی از رم را می‌توانید از اینجا به دست آورید. در زیر نیز به مشخصه‌های این نوع حافظه‌ها اشاره می‌کنیم:

  • ظرفیت: به حافظه این سخت‌افزارها اشاره داشته بوده و به طبع میزان بالاتر آن، سرعت پردازش را بالاتر خواهد برد.
  • سرعت: مشخصه‌های سرعت دو گونه هستند؛ یکی از آن‌ها فرکانس عملیاتی و دیگری نیز پهنای باند است. مثلا در یک رم DDR4 4000 با PC4 32000، فرکانس عملیاتی 4000 مگاهرتز و پهنای باند نیز 32000 مگابایت بر ثانیه است.
  • Cas Latency / Timing: مدت زمانی است که طول می‌کشد تا داده‌ها درخواست شده، و سپس انتقال آن‌ها آغاز شود. این عدد هر چه کمتر باشد، بهتر است.
  • ولتاژ: میزان ولتاژ پشتیبانی‌شده توسط یک حافظه رم را نشان می‌دهد.
  • کیت چندکاناله: چند ماژول رم یکسان بوده که در یک بسته‌بندی گنجانده شده‌اند. این کار جهت هماهنگی بیشتر ماژول‌های رم صورت می‌گیرد.
  • پخش‌کننده‌های گرما: محفظه‌هایی هستند که بر روی رم‌ها قرار گرفته و به خنک‌شوندگی این سخت‌افزار کمک می‌کنند.

انتخاب درایو نوری

ساخت کامپیوتر مخصوص بازی

این قطعه جهت خوانش دیسک‌ها کاربرد دارد، هرچند که روزبه‌روز از اهمیت آن کاسته می‌شود. در زیر به انواع درایو نوری اشاره می‌کنیم:

  • DVD Burner: خوانش و نوشتن بر CD و DVD‌ها را انجام می‌دهد.
  • Blu-Ray Burner: خوانش و نوشتن بر CD ،DVD و دیسک‌های Blu-Ray را انجام می‌دهد.
  • Blu-Ray Combo Drive: به خوانش دیسک‌های Blu-Ray پرداخته و همچنین به خوانش و  نوشتن بر روی CD و DVD‌ها نیز می‌پردازد.
  • Combo Drive: به خوانش DVD‌ها پرداخته و همچنین عمل خواندن و نوشتن را بر روی CD‌ها نیز به انجام می‌رساند.
  • سرعت خواندن و نوشتن: به‌صورت عددی در کنار حرف «X» بیان می‌شود، مثلا 24X.
  • کش: در یک درایو نوری، مقدار زیاد حافظه کش باعث می‌شود تا سرعت نوشتن آن بالاتر برود.

انتخاب کیس

ساخت کامپیوتر مخصوص بازی

همان‌طور که می‌دانید کیس محفظه‌ای است که تمامی قطعات ذکرشده در بالا را در یکجا گردهم آورده و ضمن ایجاد نظم، از آن‌ها محافظت می‌کند. در انتخاب کیس باید موارد زیر را درنظر بگیرید:

  • فرم فاکتور: اندازه کیس بوده که در واقع تابعی از اندازه مادربورد است.
  • اندازه دلخواه شما: شاید دوست داشته باشید تا کیس شما اندازه‌ای بزرگ‌تر از فرم فاکتور مادربوردتان داشته باشد.
  • سیستم‌ خنک‌کنندگی: در باره باید به محل قرارگیری فن‌ها و همچنین پشتیبانی از سیستم خنک‌کنندگی مایع توجه کنید.
  • ظاهر خارجی کیس: به رنگ‌بندی و تزئینات کیس شما مربوط می‌شود.

نوشته راهنمای کامل ساخت کامپیوتر مخصوص بازی در سال 2020 اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

مقایسه SATA و NVMe، کدام یک سریع‌تر است؟

مقایسه SATA و NVMe

درایوهای NVMe در حال حاضر در حوزه رایانه‌ها مسئله‌ مهمی به شمار آمده و این موضوع دلایل موجهی نیز دارد. نه‌تنها درایوهای NVMe SSD گوی رقابت را از رقبای SSD قدیمی‌تر خود می‌ربایند، بلکه در مقایسه با درایوهای استاندارد 3.5 و 2.5 اینچی، سریع‌تر نیز هستند. در ادامه جهت مقایسه SSDهای مبتنی بر NVMe و SATA با آی‌تی‌رسان همراه باشید. 

NVMe در مقابل SATA III

به‌عنوان‌مثال، یک حافظه یک ترابایتی 860 Pro شرکت سامسونگ را که اندازه‌ای 2.5 اینچی داشته و سرعت خوانش ترتیبی آن 560 مگابایت بر ثانیه است، در نظر بگیرید. جایگزین این درایو یعنی مدل 960 Pro که بر مبنای فناوری NVMe تولید شده، 6 برابر سریع‌تر از مدل پیشین خود بوده و نهایت سرعت آن نیز به 3500 مگابایت بر ثانیه می‌رسد.

این موضوع به این دلیل است که درایوهای غیر NVMe از طریق رابط SATA III به رایانه‌ها متصل می‌شوند. SATA III نسل سوم رابط کاربری باس Serial ATA رایانه‌ها است. در همین حال، رابط NVMe میزبان حافظه‌های جدیدتر و سریع‌تر است. SATA III و NVMe دو اصطلاح رایج جهت اشاره به حافظه‌های قدیمی و جدید است. به‌هرحال، فناوری NVMe و SATA III با هم یکسان نیستند.

حال قصد داریم به این موضوع بپردازیم که چرا ما از دو اصطلاح «SATA III» و «NVMe» جهت مقایسه فناوری حافظه‌های ذخیره‌سازی استفاده می‌کنیم؟

SATA III چیست؟

مقایسه SATA و NVMe

در سال 2000 میلادی، رابط SATA معرفی شد تا جای استاندارد قدیمی‌تر Parallel ATA را بگیرد. SATA سرعت اتصال بیشتری را ارائه می‌داد که این مهم باعث افزایش چشمگیر عملکرد این استاندارد جدید در مقابل استاندارد قدیمی‌تر (Parallel ATA) می‌شد. SATA III هشت سال پس از استاندارد Parallel ATA معرفی شد و نهایت سرعت آن به 600 مگابایت بر ثانیه می‌رسد.

قطعات رایانه‌های رومیزی از نوع خاصی از رابط SATA III جهت اتصال به مادربورد استفاده کرده و قطعات لپ‌تاپ‌ها نیز از رابطی جداگانه بهره می‌برند. هنگامی‌که یک درایو از طریق SATA III به یک رایانه متصل می‌شود، می‌توان گفت که کار تا نیمه به اتمام رسیده است. برای اینکه حافظه موردنظر بتواند به‌صورت کامل به فعالیت بپردازد، به یک رابط کنترل‌کننده میزبان نیاز دارد. این وظیفه بر عهده AHCI است. AHCI رایج‌ترین شیوه جهت برقراری ارتباط حافظه‌های SATA III با سیستم‌های رایانه‌‌ای است.

سالیان متمادی، SATA III و AHCI به خوبی وظایف خود را اجرا می‌کردند، این رویه حتی تا اوایل ورود حافظه‌های SSD به بازار نیز پابرجا بود. به‌هرحال، یکی از نمایندگان شرکت کینگستون توضیح می‌داد که فناوری AHCI برای حافظه‌های با تأخیر بالا بهینه‌ شده است، نه برای حافظه‌های با تأخیر کم همانند SSD‌ها.

سرعت حافظه‌های حالت جامد بسیار افزایش یافته است. سرانجام این حافظه‌ها توانستند که ظرفیت اتصال رابط SATA III را اشباع کنند. با این اوصاف می‌توان گفت که SATA III و AHCI نمی‌توانند پهنای باند کافی را برای حافظه‌های SSD سریع‌تر فراهم آورند.

با افزایش ظرفیت و سرعت درایوها، تحقیقات معطوف به پیدا کردن جایگزینی مناسب برای SATA III و AHCI ادامه یافت، تا اینکه اکنون می‌بینیم که رابطی جدیدتر در رایانه‌ها امروزی قرار داده شده است.

PCIe چیست؟

PCIe نیز یکی از رابط‌های سخت‌افزاری است. بیشتر این رابط را به‌عنوان شکافی جهت نصب کارت گرافیک در رایانه‌های رومیزی می‌شناسند. این شکاف همچنین جهت نصب کارت‌های صدا‌، کارت‌های توسعه Thunderbolt و همچنین درایوهای M.2 نیز استفاده می‌شود (شاید در آینده کاربردهای بیشتری نیز داشته باشد).

مقایسه SATA و NVMe

اگر به یک مادربورد نگاهی بیندازید، به‌راحتی می‌توانید محل قرارگیری شکاف‌های PCIe را تشخیص دهید. این شکاف‌های معمولا به چهار دسته: x16، x8، x4 و x1 تقسیم می‌شوند. این اعداد به این معنا هستند که هر شکاف چند مسیر انتقال داده دارد. هر چه این عدد بیشتر باشد، در آن‌واحد می‌توانید اطلاعات بیشتری را منتقل کنید. به همین دلیل است که کارت‌های گرافیک از شکاف x16 استفاده می‌کنند.

در تصویر بالا همچنین یک شکاف M.2 نیز وجود دارد؛ درست در زیر اولین شکاف x16. شکاف‌های M.2 می‌توانند انتقال داده‌ها را در چهار مسیر سازماندهی کنند به همین دلیل است که آن‌ها را x4 نامیده‌اند.

اسلات‌های کلیدی یک مادربورد جهت انجام بهترین عملکرد، به پردازنده مرکزی (CPU) متصل شده‌اند. مابقی شکاف‌های PCIe نیز به چیپست مادربورد متصل می‌شوند. مسیرهای متصله به چیپست نیز سرعت بالایی دارند اما به اندازه اتصال‌های مستقیم به پردازنده مرکزی سریع‌ نیستند.

در حال حاضر، دو نسل از شکاف‌های PCIe در مادربوردها وجود دارند: 3.0 (که رایج‌ترین است) و 4.0. دومی در میانه سال 2019 معرفی شد و تنها از پردازنده‌های سری Ryzen 3000 شرکت AMD پشتیبانی کرده و به طبع فقط در مادربوردهای این شرکت نیز پیدا می‌شود. همان‌طور که انتظار دارید، PCIe 4.0 سریع‌تر از PCIe 3.0 است. در هر صورت، بسیاری از سخت‌افزارها در حال حاضر نمی‌توانند تمامی پهنای باند شکاف PCIe 3.0 را اشباع کنند. درحالی‌که رابط PCIe 4.0 نیز تأثیرگذار است اما در رایانه‌های امروزی چندان ضرورتی ندارد.

NVMe پس از PCIe

رابط PCIe نیز شبیه به SATA III است؛ از هر دوی این رابط‌ها جهت اتصال قطعات سخت‌افزاری به رایانه‌ها استفاده می‌شود. همان‌طور که رابط SATA III به AHCI نیاز دارد تا بتواند یک هارددیسک و یا حافظه SSD را به‌صورت کامل به یک رایانه متصل کند، درایوهای مبتنی بر PCIe نیز بر یک کنترل‌کننده میزبان که NVMe (رابط حافظه غیرفرار) نامیده می‌شود، تکیه دارند.

پس چرا درایوهای SATA III را با PCIe و یا AHCI را با NVMe مقایسه نمی‌کنیم؟ دلیل این کار تقریبا واضح است. ما همیشه به‌گونه‌ای به حافظه‌های ذخیره‌سازی رجوع می‌کنیم که انگار مبتنی بر رابط SATA هستند، مانند: SATA، SATA II و SATA III. تعجبی نیز در این مورد وجود ندارد. هنگامی‌که تولیدکنندگان حافظه‌های ذخیره‌سازی، توسعه درایوهای PCIe را آغاز کردند، دوره کوتاهی وجود داشت و طی آن نیز رسانه‌ها صحبت‌هایی را در مورد حافظه‌های PCIe SSD مطرح کردند.

در هر صورت، این صنعت هیچ‌ استانداردی را در اختیار نداشت تا همانند درایوهای SATA در اطراف آن مانور دهد. در عوض، شرکت وسترن دیجیتال توضیح داد که شرکت‌ها از AHCI استفاده کرده و درایورها و میان‌افزارها خود را ایجاد می‌کنند تا بدین‌شیوه عملیات درایوهای تولیدی خود را کنترل کنند.

این یک آشفتگی بود و AHCI نیز هنوز به اندازه کافی مناسب نبود. همان‌گونه که شرکت کینگستون توضیح می‌داد، همچنین برای مردم نیز مشکل بود که با درایوهای سریع‌تر از SATA سازگار شوند، زیرا در مقایسه با تجربه‌های plug-and-play (فقط نصب فیزیکی سخت‌افزار کافی است)، کاربران مجبور بودند که درایورهای مخصوصی را نیز بر روی رایانه خود نصب کنند.

سرانجام، صنعت تولید حافظه‌های ذخیره‌سازی توانست که به فناوری NVMe دست یابد و آن را جایگزین AHCI کند. این استاندارد جدید بسیار سریع‌تر بود. حال می‌شد که با اطمینان بیشتری در مورد رابط NVMe صحبت کرد و همان‌طور که شرکت‌های فعال در این صنعت می‌گفتند، مابقی فناوری‌ها به تاریخ پیوسته‌اند.

رابط NVMe با در نظر گرفتن حافظه‌های SSD مدرن مبتنی بر شکاف PCIe ایجاد شد. درایوهای NVMe در مقایسه با هارددیسک‌های مکانیکی و یا حافظه‌های SSD‌ مبتنی بر رابط SATA III، می‌توانند در آن‌واحد دستورهای بسیار بیشتری را قبول کنند. این مزیت با تأخیر کمتر نیز ترکیب شده و درایوهای NVMe را به حافظه‌هایی سریع‌تر و واکنش‌پذیرتر تبدیل کرده است.

ظاهر درایوهای NVMe چه شکلی است؟

مقایسه SATA و NVMe

اگر قصد خرید درایوهای NVMe را داشته باشید، باید به دنبال یک درایو M.2 بگردید. M.2 فرم فاکتور این حافظه (یا همان شکل ظاهری) را توصیف می‌کند. درایوهای M.2 معمولا تا یک ترابایت حافظه دارند، اما به حدی کوچک بوده که می‌توانید آن‌ها را در بین انگشت شست و انگشت اشاره خود نگه دارید.

درایوهای M.2 به شکاف مخصوص M.2 PCIe که چهار مسیر انتقال داده را پشتیبانی می‌کند، متصل می‌شوند. این درایورها معمولا بر پایه فناوری NVMe تولید شده، اما با خواندن دقیق مشخصات روی جعبه می‌توانید گزینه‌هایی را نیز پیدا کنید که از رابط SATA III استفاده می‌کنند. درایوهای M.2 مبتنی بر SATA III چندان رایج نیستند، اما به‌هرحال وجود دارند. از نمونه‌های مشهور این درایوها می‌توان به WD Blue 3D NAND و Samsung 860 Evo اشاره کرد.

آیا باید درایوهای مبتنی بر SATA III را دور انداخت؟

درحالی‌که فناوری NVMe خارق‌العاده است، اما هنوز دلیلی ندارد تا درایوهای مبتنی بر SATA III را دور بیندازید. علی‌رغم محدودیت‌های SATA III، این رابط هنوز هم گزینه مناسبی برای حافظه‌های ثانویه است. به‌عنوان‌مثال، هرکسی که قصد خرید یک رایانه جدید را دارد، بهتر است که از یک حافظه M.2 NVMe جهت بوت (بالا آمدن سیستم‌عامل) و حافظه اصلی خود استفاده کند. سپس می‌تواند از یک هارددیسک و یا یک حافظه SSD ارزان‌تر که دارای ظرفیت بیشتری است، جهت استفاده به‌عنوان حافظه ثانویه خود بهره ببرد. 

شاید این ایده خوبی باشد که تمامی حافظه‌های ذخیره‌سازی خود را بر روی شکاف‌های PCIe نصب کنید، اما باید این را نیز در نظر داشت که در حال حاضر درایوهای NVMe به ظرفیت 2 ترابایتی محدود شده و ظرفیت‌های بالاتر این حافظه‌ها نیز به طرز سرسام‌آوری گران‌‌قیمت هستند. یک حافظه اقتصادی یک ترابایتی M.2 NVMe تقریبا 100 دلار قیمت دارد (قیمتی برابر یا یک هارددیسک 2 ترابایتی مبتنی بر SATA III).

البته قیمت می‌تواند در ظرفیت‌های بالاتر نیز تغییر کند. شرکت کینگستون اعلام کرده که باید در اوایل سال 2021 میلادی، منتظر عرضه حافظه‌های M.2 با ظرفیت‌های 4 و 8 ترابایتی  باشیم. تا آن زمان، ترکیب حافظه‌ M.2 با SSD‌ها و هارددیسک‌های ثانویه می‌تواند بهترین گزینه باشد. چنین رویه‌ای را نیز می‌توان برای لپ‌تاپ‌ها به کار گرفت. اگر می‌خواهید یک لپ‌تاپ جدید خریداری کنید، می‌توانید ترکیبی از یک حافظه فلش NVMe و یک حافظه SSD و یا هارددیسک مبتنی بر SATA III را در نظر بگیرید.

باید در نظر داشته باشید که تمامی حافظه‌های NVMe با هم برابر نیستند. در هر صورت بهتر است که پیش از خرید محصول موردنظر، نقد و بررسی‌های آن را نیز مطالعه کنید. در نهایت اینکه اگر یک رایانه جدید دارید و از NVMe نیز پشتیبانی می‌کند، ارتقای حافظه آن قطعا ارزشش را خواهد داشت.

نوشته مقایسه SATA و NVMe، کدام یک سریع‌تر است؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

مقایسه SATA و NVMe، کدام یک سریع‌تر است؟

مقایسه SATA و NVMe

درایوهای NVMe در حال حاضر در حوزه رایانه‌ها مسئله‌ مهمی به شمار آمده و این موضوع دلایل موجهی نیز دارد. نه‌تنها درایوهای NVMe SSD گوی رقابت را از رقبای SSD قدیمی‌تر خود می‌ربایند، بلکه در مقایسه با درایوهای استاندارد 3.5 و 2.5 اینچی، سریع‌تر نیز هستند. در ادامه جهت مقایسه SSDهای مبتنی بر NVMe و SATA با آی‌تی‌رسان همراه باشید. 

NVMe در مقابل SATA III

به‌عنوان‌مثال، یک حافظه یک ترابایتی 860 Pro شرکت سامسونگ را که اندازه‌ای 2.5 اینچی داشته و سرعت خوانش ترتیبی آن 560 مگابایت بر ثانیه است، در نظر بگیرید. جایگزین این درایو یعنی مدل 960 Pro که بر مبنای فناوری NVMe تولید شده، 6 برابر سریع‌تر از مدل پیشین خود بوده و نهایت سرعت آن نیز به 3500 مگابایت بر ثانیه می‌رسد.

این موضوع به این دلیل است که درایوهای غیر NVMe از طریق رابط SATA III به رایانه‌ها متصل می‌شوند. SATA III نسل سوم رابط کاربری باس Serial ATA رایانه‌ها است. در همین حال، رابط NVMe میزبان حافظه‌های جدیدتر و سریع‌تر است. SATA III و NVMe دو اصطلاح رایج جهت اشاره به حافظه‌های قدیمی و جدید است. به‌هرحال، فناوری NVMe و SATA III با هم یکسان نیستند.

حال قصد داریم به این موضوع بپردازیم که چرا ما از دو اصطلاح «SATA III» و «NVMe» جهت مقایسه فناوری حافظه‌های ذخیره‌سازی استفاده می‌کنیم؟

SATA III چیست؟

مقایسه SATA و NVMe

در سال 2000 میلادی، رابط SATA معرفی شد تا جای استاندارد قدیمی‌تر Parallel ATA را بگیرد. SATA سرعت اتصال بیشتری را ارائه می‌داد که این مهم باعث افزایش چشمگیر عملکرد این استاندارد جدید در مقابل استاندارد قدیمی‌تر (Parallel ATA) می‌شد. SATA III هشت سال پس از استاندارد Parallel ATA معرفی شد و نهایت سرعت آن به 600 مگابایت بر ثانیه می‌رسد.

قطعات رایانه‌های رومیزی از نوع خاصی از رابط SATA III جهت اتصال به مادربورد استفاده کرده و قطعات لپ‌تاپ‌ها نیز از رابطی جداگانه بهره می‌برند. هنگامی‌که یک درایو از طریق SATA III به یک رایانه متصل می‌شود، می‌توان گفت که کار تا نیمه به اتمام رسیده است. برای اینکه حافظه موردنظر بتواند به‌صورت کامل به فعالیت بپردازد، به یک رابط کنترل‌کننده میزبان نیاز دارد. این وظیفه بر عهده AHCI است. AHCI رایج‌ترین شیوه جهت برقراری ارتباط حافظه‌های SATA III با سیستم‌های رایانه‌‌ای است.

سالیان متمادی، SATA III و AHCI به خوبی وظایف خود را اجرا می‌کردند، این رویه حتی تا اوایل ورود حافظه‌های SSD به بازار نیز پابرجا بود. به‌هرحال، یکی از نمایندگان شرکت کینگستون توضیح می‌داد که فناوری AHCI برای حافظه‌های با تأخیر بالا بهینه‌ شده است، نه برای حافظه‌های با تأخیر کم همانند SSD‌ها.

سرعت حافظه‌های حالت جامد بسیار افزایش یافته است. سرانجام این حافظه‌ها توانستند که ظرفیت اتصال رابط SATA III را اشباع کنند. با این اوصاف می‌توان گفت که SATA III و AHCI نمی‌توانند پهنای باند کافی را برای حافظه‌های SSD سریع‌تر فراهم آورند.

با افزایش ظرفیت و سرعت درایوها، تحقیقات معطوف به پیدا کردن جایگزینی مناسب برای SATA III و AHCI ادامه یافت، تا اینکه اکنون می‌بینیم که رابطی جدیدتر در رایانه‌ها امروزی قرار داده شده است.

PCIe چیست؟

PCIe نیز یکی از رابط‌های سخت‌افزاری است. بیشتر این رابط را به‌عنوان شکافی جهت نصب کارت گرافیک در رایانه‌های رومیزی می‌شناسند. این شکاف همچنین جهت نصب کارت‌های صدا‌، کارت‌های توسعه Thunderbolt و همچنین درایوهای M.2 نیز استفاده می‌شود (شاید در آینده کاربردهای بیشتری نیز داشته باشد).

مقایسه SATA و NVMe

اگر به یک مادربورد نگاهی بیندازید، به‌راحتی می‌توانید محل قرارگیری شکاف‌های PCIe را تشخیص دهید. این شکاف‌های معمولا به چهار دسته: x16، x8، x4 و x1 تقسیم می‌شوند. این اعداد به این معنا هستند که هر شکاف چند مسیر انتقال داده دارد. هر چه این عدد بیشتر باشد، در آن‌واحد می‌توانید اطلاعات بیشتری را منتقل کنید. به همین دلیل است که کارت‌های گرافیک از شکاف x16 استفاده می‌کنند.

در تصویر بالا همچنین یک شکاف M.2 نیز وجود دارد؛ درست در زیر اولین شکاف x16. شکاف‌های M.2 می‌توانند انتقال داده‌ها را در چهار مسیر سازماندهی کنند به همین دلیل است که آن‌ها را x4 نامیده‌اند.

اسلات‌های کلیدی یک مادربورد جهت انجام بهترین عملکرد، به پردازنده مرکزی (CPU) متصل شده‌اند. مابقی شکاف‌های PCIe نیز به چیپست مادربورد متصل می‌شوند. مسیرهای متصله به چیپست نیز سرعت بالایی دارند اما به اندازه اتصال‌های مستقیم به پردازنده مرکزی سریع‌ نیستند.

در حال حاضر، دو نسل از شکاف‌های PCIe در مادربوردها وجود دارند: 3.0 (که رایج‌ترین است) و 4.0. دومی در میانه سال 2019 معرفی شد و تنها از پردازنده‌های سری Ryzen 3000 شرکت AMD پشتیبانی کرده و به طبع فقط در مادربوردهای این شرکت نیز پیدا می‌شود. همان‌طور که انتظار دارید، PCIe 4.0 سریع‌تر از PCIe 3.0 است. در هر صورت، بسیاری از سخت‌افزارها در حال حاضر نمی‌توانند تمامی پهنای باند شکاف PCIe 3.0 را اشباع کنند. درحالی‌که رابط PCIe 4.0 نیز تأثیرگذار است اما در رایانه‌های امروزی چندان ضرورتی ندارد.

NVMe پس از PCIe

رابط PCIe نیز شبیه به SATA III است؛ از هر دوی این رابط‌ها جهت اتصال قطعات سخت‌افزاری به رایانه‌ها استفاده می‌شود. همان‌طور که رابط SATA III به AHCI نیاز دارد تا بتواند یک هارددیسک و یا حافظه SSD را به‌صورت کامل به یک رایانه متصل کند، درایوهای مبتنی بر PCIe نیز بر یک کنترل‌کننده میزبان که NVMe (رابط حافظه غیرفرار) نامیده می‌شود، تکیه دارند.

پس چرا درایوهای SATA III را با PCIe و یا AHCI را با NVMe مقایسه نمی‌کنیم؟ دلیل این کار تقریبا واضح است. ما همیشه به‌گونه‌ای به حافظه‌های ذخیره‌سازی رجوع می‌کنیم که انگار مبتنی بر رابط SATA هستند، مانند: SATA، SATA II و SATA III. تعجبی نیز در این مورد وجود ندارد. هنگامی‌که تولیدکنندگان حافظه‌های ذخیره‌سازی، توسعه درایوهای PCIe را آغاز کردند، دوره کوتاهی وجود داشت و طی آن نیز رسانه‌ها صحبت‌هایی را در مورد حافظه‌های PCIe SSD مطرح کردند.

در هر صورت، این صنعت هیچ‌ استانداردی را در اختیار نداشت تا همانند درایوهای SATA در اطراف آن مانور دهد. در عوض، شرکت وسترن دیجیتال توضیح داد که شرکت‌ها از AHCI استفاده کرده و درایورها و میان‌افزارها خود را ایجاد می‌کنند تا بدین‌شیوه عملیات درایوهای تولیدی خود را کنترل کنند.

این یک آشفتگی بود و AHCI نیز هنوز به اندازه کافی مناسب نبود. همان‌گونه که شرکت کینگستون توضیح می‌داد، همچنین برای مردم نیز مشکل بود که با درایوهای سریع‌تر از SATA سازگار شوند، زیرا در مقایسه با تجربه‌های plug-and-play (فقط نصب فیزیکی سخت‌افزار کافی است)، کاربران مجبور بودند که درایورهای مخصوصی را نیز بر روی رایانه خود نصب کنند.

سرانجام، صنعت تولید حافظه‌های ذخیره‌سازی توانست که به فناوری NVMe دست یابد و آن را جایگزین AHCI کند. این استاندارد جدید بسیار سریع‌تر بود. حال می‌شد که با اطمینان بیشتری در مورد رابط NVMe صحبت کرد و همان‌طور که شرکت‌های فعال در این صنعت می‌گفتند، مابقی فناوری‌ها به تاریخ پیوسته‌اند.

رابط NVMe با در نظر گرفتن حافظه‌های SSD مدرن مبتنی بر شکاف PCIe ایجاد شد. درایوهای NVMe در مقایسه با هارددیسک‌های مکانیکی و یا حافظه‌های SSD‌ مبتنی بر رابط SATA III، می‌توانند در آن‌واحد دستورهای بسیار بیشتری را قبول کنند. این مزیت با تأخیر کمتر نیز ترکیب شده و درایوهای NVMe را به حافظه‌هایی سریع‌تر و واکنش‌پذیرتر تبدیل کرده است.

ظاهر درایوهای NVMe چه شکلی است؟

مقایسه SATA و NVMe

اگر قصد خرید درایوهای NVMe را داشته باشید، باید به دنبال یک درایو M.2 بگردید. M.2 فرم فاکتور این حافظه (یا همان شکل ظاهری) را توصیف می‌کند. درایوهای M.2 معمولا تا یک ترابایت حافظه دارند، اما به حدی کوچک بوده که می‌توانید آن‌ها را در بین انگشت شست و انگشت اشاره خود نگه دارید.

درایوهای M.2 به شکاف مخصوص M.2 PCIe که چهار مسیر انتقال داده را پشتیبانی می‌کند، متصل می‌شوند. این درایورها معمولا بر پایه فناوری NVMe تولید شده، اما با خواندن دقیق مشخصات روی جعبه می‌توانید گزینه‌هایی را نیز پیدا کنید که از رابط SATA III استفاده می‌کنند. درایوهای M.2 مبتنی بر SATA III چندان رایج نیستند، اما به‌هرحال وجود دارند. از نمونه‌های مشهور این درایوها می‌توان به WD Blue 3D NAND و Samsung 860 Evo اشاره کرد.

آیا باید درایوهای مبتنی بر SATA III را دور انداخت؟

درحالی‌که فناوری NVMe خارق‌العاده است، اما هنوز دلیلی ندارد تا درایوهای مبتنی بر SATA III را دور بیندازید. علی‌رغم محدودیت‌های SATA III، این رابط هنوز هم گزینه مناسبی برای حافظه‌های ثانویه است. به‌عنوان‌مثال، هرکسی که قصد خرید یک رایانه جدید را دارد، بهتر است که از یک حافظه M.2 NVMe جهت بوت (بالا آمدن سیستم‌عامل) و حافظه اصلی خود استفاده کند. سپس می‌تواند از یک هارددیسک و یا یک حافظه SSD ارزان‌تر که دارای ظرفیت بیشتری است، جهت استفاده به‌عنوان حافظه ثانویه خود بهره ببرد. 

شاید این ایده خوبی باشد که تمامی حافظه‌های ذخیره‌سازی خود را بر روی شکاف‌های PCIe نصب کنید، اما باید این را نیز در نظر داشت که در حال حاضر درایوهای NVMe به ظرفیت 2 ترابایتی محدود شده و ظرفیت‌های بالاتر این حافظه‌ها نیز به طرز سرسام‌آوری گران‌‌قیمت هستند. یک حافظه اقتصادی یک ترابایتی M.2 NVMe تقریبا 100 دلار قیمت دارد (قیمتی برابر یا یک هارددیسک 2 ترابایتی مبتنی بر SATA III).

البته قیمت می‌تواند در ظرفیت‌های بالاتر نیز تغییر کند. شرکت کینگستون اعلام کرده که باید در اوایل سال 2021 میلادی، منتظر عرضه حافظه‌های M.2 با ظرفیت‌های 4 و 8 ترابایتی  باشیم. تا آن زمان، ترکیب حافظه‌ M.2 با SSD‌ها و هارددیسک‌های ثانویه می‌تواند بهترین گزینه باشد. چنین رویه‌ای را نیز می‌توان برای لپ‌تاپ‌ها به کار گرفت. اگر می‌خواهید یک لپ‌تاپ جدید خریداری کنید، می‌توانید ترکیبی از یک حافظه فلش NVMe و یک حافظه SSD و یا هارددیسک مبتنی بر SATA III را در نظر بگیرید.

باید در نظر داشته باشید که تمامی حافظه‌های NVMe با هم برابر نیستند. در هر صورت بهتر است که پیش از خرید محصول موردنظر، نقد و بررسی‌های آن را نیز مطالعه کنید. در نهایت اینکه اگر یک رایانه جدید دارید و از NVMe نیز پشتیبانی می‌کند، ارتقای حافظه آن قطعا ارزشش را خواهد داشت.

نوشته مقایسه SATA و NVMe، کدام یک سریع‌تر است؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.