مریخ در گذشته گرم و قابل سکونت بوده است

امروز مریخ بیابانی کاملا خشک است، اما در دوران اولیه‌اش دارای نواحی وسیع مملو از آب و رودخانه‌هایی به عمق ۱۰۰۰ پا (حدود ۳۰۴ متر) بوده است. ولی دانشمندان ناسا توضیحی برای چگونگی باقی ماندن این آب در سطح مریخ به مدت میلیون‌ها سال و بدون وجود آب و هوایی گرم ندارند.

سیاره سرخ ۸۰۰ میلیون کیلومتر نسبت به زمین، دورتر از خورشید است، بنابراین به نسبت سیاره ما، گرمای کمتری از خورشید دریافت می‌کند. دمای متوسط مریخ منفی ۸۰ درجه سانتی‌گراد است که برای آب بسیار سرد است. با وجود تجزیه‌وتحلیل‌های علمی، به نظر می‌رسد، وضعیت در گذشته حتی از این هم وخیم‌تر بوده است، چراکه خورشید در میلیاردها سال قبل بسیار کم‌نورتر بوده است. دانشمندان تخمین می‌زنند که در روزهای اولیه منظومه شمسی، خورشید بین ۲۵ تا ۳۰ درصد کنونی نور داشته است که امکان وجود شرایط مرطوب در مریخ را کاملا غیرممکن می‌کرده است.

تصویری از دهانه گیل که توسط مریخ‌نورد کریاسیتی گرفته‌شده، در این تصویر به‌خوبی رسوباتی که تصور می‌شود، بقایای رودخانه‌ای کهن بوده، مشخص است

تصویری از دهانه گیل که توسط مریخ‌نورد کریاسیتی گرفته‌شده، در این تصویر به‌خوبی رسوباتی که تصور می‌شود، بقایای رودخانه‌ای کهن بوده، مشخص است

اما کاوشگرهای رباتیک ناسا شواهد فراوانی برای گذشته مملو از آب مریخ یافته‌اند. آشوین واساوادا دانشمندی از آزمایشگاه علوم مریخ در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا، هفته گذشته در خلال رویدادی در مورد تاریخچه مرطوب مریخ صحبت کرد. واساوادا گفت که دریاچه‌های سیاره سرخ حتی زمانی که خورشید کم‌نور بود هم با آب و رودخانه پرشده بود. او گفت: “در آنجا دریاچه‌ها برای مدت طولانی وجود داشتند و به‌صورت مداوم جریان داشتند. توضیح اینکه چگونه امکان جریان یافتن رودخانه و سیلاب‌ها در چنین محیط همیشه سردی وجود داشته، بسیار دشوار است.”

به عنوان مثال، دانشمندان مدت‌هاست، فکر می‌کنند که مریخ در دوره هسپریان که از ۳.۷ تا ۳ میلیارد سال پیش ادامه یافت، همچون امروز، سیاره‌ای منجمد و بیابانی بوده است. اما مریخ‌نورد کریاسیتی شواهدی از سیلاب‌های بزرگ و دریاچه‌های عمیق پیدا کرد که درک دانشمندان از زمین‌شناسی باستانی سیاره سرخ را کاملا تغییر داده است.

واساوادا گفت: “ما با نشان دادن اینکه دوره هسپریان گرم و مرطوب باقی‌مانده، جلوی درک مریخ را گرفته‌ایم.”

بقایای رودخانه 1000 مایلی در دره وار ریول مریخ. آژانس فضایی اروپا در سال 2013 اعلام کرد که یک رودخانه 1000 مایلی (1609 کیلومتری) تبخیر شده کشف کرده که در برخی نقاط دارای پهنای 4 مایلی و 1000 پا عمق است

بقایای رودخانه ۱۰۰۰ مایلی در دره وار ریول مریخ. آژانس فضایی اروپا در سال ۲۰۱۳ اعلام کرد که یک رودخانه ۱۰۰۰ مایلی (۱۶۰۹ کیلومتری) تبخیر شده کشف کرده که در برخی نقاط دارای پهنای ۴ مایلی و ۱۰۰۰ پا عمق است

مریخ‌نورد کریاسیتی در سال ۲۰۱۱ در دهانه گیل فرود آمد و در ماه سپتامبر ۲۰۱۲ شواهدی به دست آورد که باعقیده ناسا، نشان از وجود جریان آبی در این ناحیه دارند. یک سال بعد هم آژانس فضایی اروپا تصویری از یک رودخانه ۱۰۰۰ مایلی (۱۶۰۹ کیلومتری) تبخیر شده گرفت که در برخی نقاط دارای پهنای ۴ مایلی و ۱۰۰۰ پا عمق بود. مریخ‌نورد کریاسیتی در همین سال، سنگریزه‌های گردی را پیدا کرد که دارای بخش بیرونی صاف بودند که به‌طورقطع نشان از سال‌ها فرسایش رودخانه‌های مریخ داشتند.

شاید قانع‌کننده‌ترین سرنخ‌ها از گذشته گرم مریخ، شواهدی از دریاچه‌های قدیمی باشند که در لایه‌هایی به عمق ۶۰۰ پا به‌خوبی حفظ‌شده‌اند. کاوش‌های کریاسیتی در اطراف دهانه گیل اجازه حفاری در لایه‌های مختلف سنگی عمدتا رسوبات رودخانه را به این کاوشگر ناسا داد.

الیزابت رامپ، دانشمندی از مأموریت اکتشافات ناسا، ماه گذشته گفت: “این لایه‌ها حدود ۳.۵ میلیارد سال پیش (در این ناحیه) ته‌نشین شده‌اند که همزمان با دوره‌ای است که حیات در زمین شکل گرفت. فکر می‌کنیم که مریخ اولیه ممکن است شبیه دوران اولیه زمین بوده، بنابراین ممکن است، محیطی قابل سکونت بوده باشد.”

در این نواحی دریاچه‌هایی وجود داشتند که بسیار عظیم و طویلی با شن‌ها و ماسه‌هایی به طول ۳۰ مایل و ضخامت صدها پا وجود داشتند. واساوادا گفت: “برای چنین بردن چنین حجمی از شن و ماسه و رسوبات، باید میزان زیادی آب در این ناحیه جریان داشته باشد.”

لایه‌های فرسایشی که تصور می‌شود، بقایای بستر دریاچه‌های مریخی باشند

لایه‌های فرسایشی که تصور می‌شود، بقایای بستر دریاچه‌های مریخی باشند

در زمین، فرآیندهای مشابهی می‌توانند میلیون‌ها یا حتی ده‌ها میلیون سال به طول بیانجامد. واساوادا استدلال می‌کند که چنین گرمایی نمی‌توانسته دوره‌ای بوده باشد. او گفت: “مگر اینکه یک جو مرطوبی پایدار وجود داشته باشد، همچون جو گرمِ مریخ اولیه.”

واساوادا به توضیحات گذشته برای ایجاد آب‌وهوای گرم در مریخ اشاره می‌کند، اما این توضیحات به موقتی بودن گرما اشاره دارند و چنین چیزهایی دریاچه‌های بزرگ و رودخانه‌های عمیق را نمی‌تواند توضیح دهد. شاید یک شهاب‌سنگ به مریخ برخورده کرده باشد و به مدتی کوتاه جوی مملو از گردوغبار به وجود آورده باشد که یا دوره‌ای ذوب رخ‌داده باشد که موجب آب شدن فصلی یخ‌ها شده است.

اما اینکه این آب‌وهوا چگونه پایدار بوده است، هنوز برای دانشمندان یک معما است. در این مورد متقاعدکننده‌ترین فرضیه، اثر قدرتمند گلخانه‌ای است که احتمالا ناشی از فوران‌های آتش‌فشانی بوده است. ، یک رمز و راز باقی‌مانده است. رقیب پیشرو یک اثر قدرتمند گلخانه‌ای است که احتمالا از فوران‌های آتش‌فشانی است. دی‌اکسید کربن، متان و گوگرد از گازهای گرمازا محسوب می‌شوند، اما مشخص نیست که تا چه میزان از این گازها و برای چه مدتی می‌توانند با ورود به جو، یک اثر گرمایی چند میلیون ساله پدید بیاورند. همچنین فرضیه دیگری مطرح است که مدعی است، مریخ دارای مدار خارج از مرکزی بوده که این سیاره را در طول دوره‌های مشخصی به خورشید نزدیک‌تر می‌کرده است.

حال اینکه این گرما چگونه پدید آمده مهم نیست، واساوادا با اطمینان باور دارد که مریخ، سیاره‌ای گرم و دارای مقادیری قابل توجهی آب بوده است. او می گوید: “از روزی که این سنگریزه‌ها را پیدا کردیم تا امروز، تنها یک موضوع مطرح بوده؛ آب، آب و آب.”

.

منبع: inverse

مطلب مریخ در گذشته گرم و قابل سکونت بوده است برای اولین بار در وب سایت تکرا - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است.

سیاره مریخ از میلیون ها سال قبل خشک بوده است!

سیاره مریخ از میلیون ها سال قبل خشک بوده است!

محققان موفق به کشف شواهدی جدید مبنی بر کمبود آب مایع در سطح سیاره مریخ شدند. در مطالعه جدیدی که به سرپرستی دانشگاه استرلینگ، اسکاتلند، انجام شد، محققان دریافتند، عدم زنگ زدگی سطح شهاب سنگ های موجود در مریخ نشان می دهد، مریخ فوق العاده خشک است، و احتمالا میلیون ها سال به همین شکل بوده است.

این کشف، نشان می دهد، با توجه به محیط فعلی این سیاره، کشف وجود حیات در مریخ می تواند بسیار دشوار باشد. سیاره مریخ هدف اولیه دانشمندان برای جستجوی حیات فرازمینی و همچنین آب (مهمترین پیش شرط مورد نیاز برای زندگی) بوده است.

دکتر کریستین شرودر، مدرس علوم محیط زیست و اکتشافات سیاره‌ای در دانشگاه استرلینگ و از مشارکت کنندگان در ماموریت اکتشافی مریخ نورد آپورچنیتی گفت: “شواهد نشان می دهد، بیش از ۳ میلیارد سال قبل، مریخ مرطوب و قابل سکونت بوده است. با این حال، آخرین تحقیقات مجددا تاکید می کنند، محیط امروز سیاره بسیار خشک است. طبق بررسی های ما برای وجود حیات در این نواحی، نیاز به یافتن حفره های زیر سطحی، دور از خشکی و تابش موجود بر روی سطح سیاره است.”

مطالعه ای که سال گذشته با استفاده از داده های مریخ نورد آپورچنیتی در دهانه گیل انجام شده بود، نشان می داد، آب مایع بسیار شور ممکن است، امکان تقطیر در لایه بالای خاک مریخ را در طول شب داشته باشد.

دکتر شرودر، در این مورد توضیح می دهد: “اما با توجه به یافته های ما، این رطوبت بسیار کمتر از رطوبتی است که حتی در خشک ترین نواحی زمین یافت می شود.”

این محققان با بررسی شهاب سنگی که در ناحیه فلاته نیمروز توسط مریخ نورد آپورچونیتی یافت شده، به این مطالعه پرداختند. فلاته نیمروز، دشتی است که در فاصله ۲ درجه ای جنوب خط استوای مریخ واقع شده است. این منطقه از نواحی محسوب نمی شود که در صدر سایت های مورد توجه دانشمندان برای یافتن احتمال حیات فرازمینی قرار داشته باشد. همچنین  مریخ نورد  آپورچونیتی ناسا، تقریباً به مدت ۱۳ سال مشغول کاوش منطقه فلاته نیمروز بوده است.

دکتر شرودر و تیمش برای نخستین بار، میزان هوازدگی شیمیایی سیاره مریخ را مورد محاسبه قرار داده اند. در این مورد به خصوص، شرودر و همکارانش زمان مورد نیاز برای تشکیل زنگ آهن از شهاب سنگ ها را مورد بررسی قرار دادند.

فرایند هوازدگی شیمیایی به حضور آب متکی است. به گفته محققان، تشکیل زنگ آهن در سطح بیابان های مریخ، هزاران برابر زمین به طول می انجامد، به همین دلیل احتمالا خشکی شدیدی که امروز در سیاره سرخ مشاهده می کنیم، برای میلیون ها سال است که در مریخ ادامه داشته است.

این مطالعه در نشریه ” Nature Communications” منتشر شده است.

.

منبع: marsdaily

 

نوشته سیاره مریخ از میلیون ها سال قبل خشک بوده است! اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.

مریخ نورد کریاسیتی موفق به کشف آهن گداخته در مریخ شد!

مریخ نورد کریاسیتی موفق به کشف آهن گداخته در مریخ شد

از زمان استقرار مریخ نورد کریاسیتی یا همان کنجکاوی در سال ۲۰۱۲ در سیاره سرخ، این مریخ نورد اکتشافات اعجاب آوری را انجام داده است. کریاسیتی پیش از این شواهدی از وجود آب مایع در دهانه گیل، وجود متان و مولکول های آلی، برخی سازه های رسوبی و حتی یک سنگ گوی شکل را کشف کرده بود.

و حالا دوربین تله لنز ماستکم (Mastcam) کریاسیتی، عکس هایی از یک گوی فلزی گداخته ثبت کرده است. این گوی که صخره تخم مرغی نام گرفته، به عنوان یک شهاب سنگ کوچک شناسایی شده و به احتمال زیاد از نیکل و آهن تشکیل شده است.

صخره تخم مرغ شکل، برای اولین بار در عکسی که مریخ نورد کریاسیتی روز ۲۳ اکتبر (۷ آبان) گرفته بود، مشاهده شد. این مریخ نورد سپس عکس دو فریمی از شهاب سنگ گرفت، و با استفاده دوربین میکرو تصویرساز از راه دور ChemCam، این صخره را مورد بررسی قرار داد. عکس های جدید نه تنها نمای نزدیکی از این شی عجیب در اختیار دانشمندان قرار داده، بلکه فرصتی برای تجزیه و تحلیل شیمیایی هم فراهم کرده است.

تجزیه و تحلیل شیمیایی نشان داد، این سنگ آهن ظاهراً از گداخته شدن شکل گرفته است. در اصل، به احتمال زیاد، این سنگ با ورود با جو مریخ گداخته شده باشد، و سپس با رسیدن به سطح سیاره، منجمد شده است.

کریاسیتی موفق به کشف آهن گداخته در مریخ شد

چنین اکتشافاتی اگر غیر منتظره نباشند، کاملاً هیجان انگیز است! کریاسیتی و مریخ نوردهای دیگر، پیش از این بقایایی از شهاب سنگ های آهن را در مریخ یافته بودند. به عنوان مثال، در سال ۲۰۰۵، مریخ نورد آپورچونیتی شهاب سنگ آهنی حفره داری (موسوم به صخره سپر حرارتی) به اندازه یک توپ بسکتبال کشف کرده بود. در ادامه، در سال ۲۰۰۹، این مریخ نورد جزیره مسدود (Block Island) را کشف کرد. سنگ تیره بزرگی که ۰.۶ متر عرض داشت و بخش زیادی از آن از آهن تشکیل شده بود. در سال ۲۰۱۴، مریخ نورد کریاسیتی یکی از بزرگ ترین شهاب سنگ های کشف در مریخ را یافت، این شهاب سنگ که لیبنون نام داشت، دارای مقادیر زیادی آهن بود و ۲ متر عرض داشت.

با این حال، صخره تخم مرغی تا حدودی منحصر به فرد است، ظاهرا به نظر می رسد نسبت به شهاب سنگ هایی که در گذشته کشف شده اند، بیشتر گداخته شده باشد. همچنین وجود برخی ویژگی ها (مانند حفره های روی سطح سنگ)، نشان از دست دادن برخی مواد (شاید در زمان گداخته شدن در هنگام رسیدن به سطح سیاره سرخ) دارد.

چنین یافته هایی همیشه جالب توجه بوده اند، چرا که به دانشمندان فرصتی برای مطالعه قطعاتی از اجرام منظومه شمسی را می دهند که ممکن است امکان انتقال سالم آنها به زمین وجود نداشته باشد. با توجه به نزدیکی مریخ به کمربند سیارک ها، مریخ به صورت دوره ای مورد اصابت اجرام خارجی که از گرانش سیاره مشتری خارج شده اند، قرار می گیرد. در واقع دانشمندان چنین استدلال می کنن. همین امر باعث به وجود آمدن قمرهای مریخ، فوبوس و دیموس شده است.

علاوه بر این، این شهاب سنگ ها برای رسیدن به مریخ، از شرایط سخت جو مریخ عبور کرده اند، چرا که جو مریخ چگالی حدود ۱ درصد زمین دارد. شهاب سنگ ها طی میلیون ها سال، به دفعات به مریخ و زمین برخورد کرده اند، اما از آنجایی که مریخ در همه زمان ها، فضای خشکی داشته، شهاب سنگ های روی سطح این سیاره کمتر در معرض فرسایش حاصل از باد و آب قرار گرفته اند.

به این ترتیب، حفظ طولانی مدت شهاب سنگ های مریخی فرصت عالی را در اختیار دانشمندان سیاره ای قرار می دهد. در حال حاضر، تنها امکان انتقال تعداد کمی از این سنگ ها به زمین وجود دارد، اما این چیزی است، که قطعا باید در ماموریت های آینده لحاظ شود.

.

منبع: universetoday 

 

نوشته مریخ نورد کریاسیتی موفق به کشف آهن گداخته در مریخ شد! اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.

مریخ نورد کریاسیتی موفق به کشف آهن گداخته در مریخ شد!

مریخ نورد کریاسیتی موفق به کشف آهن گداخته در مریخ شد

از زمان استقرار مریخ نورد کریاسیتی یا همان کنجکاوی در سال ۲۰۱۲ در سیاره سرخ، این مریخ نورد اکتشافات اعجاب آوری را انجام داده است. کریاسیتی پیش از این شواهدی از وجود آب مایع در دهانه گیل، وجود متان و مولکول های آلی، برخی سازه های رسوبی و حتی یک سنگ گوی شکل را کشف کرده بود.

و حالا دوربین تله لنز ماستکم (Mastcam) کریاسیتی، عکس هایی از یک گوی فلزی گداخته ثبت کرده است. این گوی که صخره تخم مرغی نام گرفته، به عنوان یک شهاب سنگ کوچک شناسایی شده و به احتمال زیاد از نیکل و آهن تشکیل شده است.

صخره تخم مرغ شکل، برای اولین بار در عکسی که مریخ نورد کریاسیتی روز ۲۳ اکتبر (۷ آبان) گرفته بود، مشاهده شد. این مریخ نورد سپس عکس دو فریمی از شهاب سنگ گرفت، و با استفاده دوربین میکرو تصویرساز از راه دور ChemCam، این صخره را مورد بررسی قرار داد. عکس های جدید نه تنها نمای نزدیکی از این شی عجیب در اختیار دانشمندان قرار داده، بلکه فرصتی برای تجزیه و تحلیل شیمیایی هم فراهم کرده است.

تجزیه و تحلیل شیمیایی نشان داد، این سنگ آهن ظاهراً از گداخته شدن شکل گرفته است. در اصل، به احتمال زیاد، این سنگ با ورود با جو مریخ گداخته شده باشد، و سپس با رسیدن به سطح سیاره، منجمد شده است.

کریاسیتی موفق به کشف آهن گداخته در مریخ شد

چنین اکتشافاتی اگر غیر منتظره نباشند، کاملاً هیجان انگیز است! کریاسیتی و مریخ نوردهای دیگر، پیش از این بقایایی از شهاب سنگ های آهن را در مریخ یافته بودند. به عنوان مثال، در سال ۲۰۰۵، مریخ نورد آپورچونیتی شهاب سنگ آهنی حفره داری (موسوم به صخره سپر حرارتی) به اندازه یک توپ بسکتبال کشف کرده بود. در ادامه، در سال ۲۰۰۹، این مریخ نورد جزیره مسدود (Block Island) را کشف کرد. سنگ تیره بزرگی که ۰.۶ متر عرض داشت و بخش زیادی از آن از آهن تشکیل شده بود. در سال ۲۰۱۴، مریخ نورد کریاسیتی یکی از بزرگ ترین شهاب سنگ های کشف در مریخ را یافت، این شهاب سنگ که لیبنون نام داشت، دارای مقادیر زیادی آهن بود و ۲ متر عرض داشت.

با این حال، صخره تخم مرغی تا حدودی منحصر به فرد است، ظاهرا به نظر می رسد نسبت به شهاب سنگ هایی که در گذشته کشف شده اند، بیشتر گداخته شده باشد. همچنین وجود برخی ویژگی ها (مانند حفره های روی سطح سنگ)، نشان از دست دادن برخی مواد (شاید در زمان گداخته شدن در هنگام رسیدن به سطح سیاره سرخ) دارد.

چنین یافته هایی همیشه جالب توجه بوده اند، چرا که به دانشمندان فرصتی برای مطالعه قطعاتی از اجرام منظومه شمسی را می دهند که ممکن است امکان انتقال سالم آنها به زمین وجود نداشته باشد. با توجه به نزدیکی مریخ به کمربند سیارک ها، مریخ به صورت دوره ای مورد اصابت اجرام خارجی که از گرانش سیاره مشتری خارج شده اند، قرار می گیرد. در واقع دانشمندان چنین استدلال می کنن. همین امر باعث به وجود آمدن قمرهای مریخ، فوبوس و دیموس شده است.

علاوه بر این، این شهاب سنگ ها برای رسیدن به مریخ، از شرایط سخت جو مریخ عبور کرده اند، چرا که جو مریخ چگالی حدود ۱ درصد زمین دارد. شهاب سنگ ها طی میلیون ها سال، به دفعات به مریخ و زمین برخورد کرده اند، اما از آنجایی که مریخ در همه زمان ها، فضای خشکی داشته، شهاب سنگ های روی سطح این سیاره کمتر در معرض فرسایش حاصل از باد و آب قرار گرفته اند.

به این ترتیب، حفظ طولانی مدت شهاب سنگ های مریخی فرصت عالی را در اختیار دانشمندان سیاره ای قرار می دهد. در حال حاضر، تنها امکان انتقال تعداد کمی از این سنگ ها به زمین وجود دارد، اما این چیزی است، که قطعا باید در ماموریت های آینده لحاظ شود.

.

منبع: universetoday 

 

نوشته مریخ نورد کریاسیتی موفق به کشف آهن گداخته در مریخ شد! اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.