هواوی به‌تازگی برای تبلیغ مسابقه عکاسی موبایلی‌ خود در ویبو، یک ویدیوی تبلیغاتی از تصاویر زیبای گرفته‌شده با دوربین‌ گوشی‌هایش گذاشته بود. اما کاربری به نام Jamie-hua که در سال 2018 نفر دوم مسابقه عکاسی آیفون شده بود، متوجه می‌شود که یکی از عکس‌های ویدیوی تبلیغاتی هواوی جعلی است.

این تصویر که در حال‌حاضر روی وب‌سایت 500px قابل دسترس است قبلا توسط عکاسی به نام Su Tie ثبت شده بود. Su Tie این عکس را با استفاده از دوربین DSLR نیکون D850 گرفته است. Jamie-hua علاوه‌بر این تصویر، به چندین عکس مشکوک در ویدیو نیز اشاره کرده، ولی قادر به اثبات منبع دقیق آن‌ها نبوده است.

هواوی رسما از این بابت عذرخواهی کرده و در توجیه آن گفته است که ادیتور ویدیو، آن‌ تصویر را به‌اشتباه برای نمایش انتخاب کرده است. هواوی حالا بعد از این عذرخواهی، ویدیوی تبلیغاتی مسابقه را اصلاح کرده و عکس‌ مذکور را حذف نموده است.

البته ما قبول داریم که این‌گونه اشتباهات ممکن است گاهی اتفاق بیافتند، اما برای اولین بار نیست که هواوی با چنین مشکلی مواجه می‌شود. این غول چینی قبلا هم تصاویر دوربین DSLR را به‌عنوان عکس‌های گوشی‌های خودش ارایه کرده بود. برای نمونه می‌توان به تبلیغ گوشی‌های هواوی P9، نوا 3 و P30 اشاره کرد که در همه آن‌ها چنین کارهایی صورت گرفته بود. البته در آن موارد، هواوی به صراحت نگفته بود که عکس‌ها توسط خود گوشی‌ها تولید شده‌اند.

با دیدن چنین چیزهایی که هر بار اتفاق می‌افتند، این فکر به ذهن ما خطور می‌کند که مبادا عمدی در کار بوده باشد. حتی اگر این فرضیه را هم در نظر بگیریم، باز چیزی از سردگمی ما کم نمی‌کند، چراکه گوشی‌های هواوی معمولا قابلیت‌های عکاسی عالی دارند و این را بارها به اثبات رسانده‌اند.

نوشته رسوایی هواوی در استفاده از تصاویر دوربین DSLR به‌جای عکس‌های پرچمداراناش! اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

هنگامی که شروع به عکاسی می‌کنید یکی از مهم‌ترین چالش‌ها می‌تواند تنظیم درست سرعت شاتر و عدد اپرچر باشد! ثبت عکس‌هایی با نوردهی درست در حالت استفاده از تنظیمات دستی دوربین احساس بسیار خوبی برای عکاس ایجاد می‌کند؛ اما اگر رابطه بین سرعت شاتر و مقدار اپرچر را بلد نباشید، احتمالا نمی‌توانید عکس‌های خوبی بگیرید. در این مقاله ارتباط بین سرعت شاتر و عدد اپرچر لنز را برای ثبت عکس‌هایی با نوردهی درست بررسی می‌کنیم. توجه کنید که برای این که بتوانید سرعت شاتر و عدد اپرچر را به صورت کامل کنترل کنید دوربین را باید در حالت دستی (Manual) قرار دهید.

وقتی که مقدار اپرچر را تنظیم می‌کنیم چه اتفاقی روی می‌دهد؟

هنگامی که عدد اپرچر را افزایش می‌دهیم دریچه لنز کوچک‌تر شده و در نتیجه نور کمتری به دوربین وارد می‌شود و بدیهی است که کاهش عدد اپرچر یعنی باز شدن دریچه و ورود نور بیشتر به داخل دوربین. یک مثال می‌تواند به درک بهتر این مطلب کمک کند:

تصور کنید یک لنز ۲۴ – ۷۰ میلی‌متری با اپرچر f/2.8 و اپرچر اولیه f/8 دارید. دوربین شما در سرعت شاتر 1/200 ثانیه نوردهی صحیح دارد.

EXIF: f/8, 1/200th sec, ISO 100

حالا می‌خواهید عمق میدان را کم کنید (محو شدن بیشتر پس‌زمینه)؛ پس اپرچر را تا f/2.8 کاهش می‌دهید. حالا به دلیل این که اپرچر سه مرحله بیشتر بازشده سه مرحله نور بیشتر وارد دوربین می‌شود و در نتیجه یک تصویر بیش از حد روشن به دست می‌آید.

اگر مقدار اپرچر را کم می‌کنید، لازم است سرعت شاتر را هم به همان تعداد افزایش دهید و اگر عدد اپرچر را اضافه می‌کنید باید به همان تعداد سرعت شاتر را کم کنید.

در این مثال مقدار برای رسیدن به f/2.8 سه پله کم شده، بنابراین برای رسیدن به نوردهی درست باید سرعت شاتر را با افزایش ۳ پله‌ای به 1/1600 ثانیه برسانید.

EXIF: f/2.8, 1/1600th sec, ISO 100

به عنوان یک مثال دیگر فرض کنید بخواهید از یک منظره عکسبرداری کنید؛ حالا به عمق میدان نیاز دارید. پس اپرچر f/16 را انتخاب می‌کنید. در اینجا اپرچر را با ۲ توقف (از f/8 تا f/16) اضافه کرده‌اید تا در ۲ مرحله نور کمتری به دوربین وارد شود و اگر سرعت شاتر همان 1/200 باشد، تصویر ثبت شده کم نور خواهد شد.

برای تنظیم نوردهی درست باید سرعت شاتر را با ۲ مرحله کاهش به مقدار 1/50 ثانیه برسانید. ۲ مرحله افزایش عدد اپرچر (f/16) و ۲ مرحله کاهش سرعت شاتر (1/50 ثانیه)، باعث می‌شود که عکس شما نور کافی داشته باشد؛ درست مثل این که این تنظیمات روی f/8 و  1/200 ثانیه قرار گیرند.

وقتی سرعت شاتر را تنظیم می‌کنید چه اتفاقی می‌افتد؟

هنگامی که سرعت شاتر را افزایش می‌دهید، شاتر سریع‌تر باز و بسته می‌شود و میزان وارد شده به دوربین را کاهش می‌دهد. به همین ترتیب کاهش سرعت شاتر موجب افزایش نور وارد شده به دوربین می‌شود. تنظیمات دوربین را از ابتدا (f/8 و 1/200 ثانیه) تغییر دهید و ببینید که چگونه تغییر سرعت شاتر روی اپرچر تاثیر گذار است.

بد نیست بدانید که اگر از حیات وحش عکاسی می‌کنید و مثلا می‌خواهید از یک پرنده در حال پرواز عکس بگیرید برای جلوگیری از تاری عکس، لازم است سرعت شاتر تا 1/800 ثانیه زیاد شود؛ در اینجا سرعت شاتر را ۲ پله اضافه کرده‌اید و ۲ مرحله نور ورودی به دوربین کم شده است، حالا در اپرچر f/8 عکس شما نور کافی نخواهد داشت.

از آنجایی که سرعت شاتر را ۲ مرحله زیاد کرده‌اید لازم است ۲ مرحله هم عدد اپرچر را کم کنید و به f/4 برسانید تا نوردهی جبران شود. با این کار عکس شما دقیقا نور مشابه حالت f/8 و 1/200 را به دست می‌آورد.

شاید بخواهید حرکت سوژه را در عکس نشان بدهید و برای رسیدن به اثر مورد نظرتان سرعت شاتر را تا 1/50 ثانیه کم کنید. ۴ مرحله کاهش سرعت (از 1/800 ثانیه تا 1/50 ثانیه) به معنای افزایش ۴ پله‌ای نور ورودی به دوربین است و در اپرچر f/8 یک تصویر با نور بیش از اندازه ثبت می‌شود.

برای دریافت نور صحیح، لازم است عدد اپرچر با ۴ پله افزایش به f/32 برسد.

اگر به مواردی که مثال زدیم دقت کنید و نکات گفته شده را رعایت کنید، می‌توانید با تنظیمات دستی دوربین عکس‌هایی زیبا و با نوردهی درست ثبت کنید.

نوشته هنگام استفاده از تنظیمات دستی دوربین چگونه سرعت شاتر و عدد اپرچر را تنظیم کنیم؟ اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

حداقل در اکثر موقعیت‌ها، لنزهای دوربین نسبت به دوربینی که از آن‌ها استفاده می‌کند از اهمیت بالاتری برخوردار هستند. دوربین‌های DSLR مبتدی با وجود یک لنز عالی می‌توانند عکس‌های فوق‌العاده‌ای را ثبت نمایند. در حالی‌که یک دوربین حرفه‌ای 10 هزار دلاری با یک لنز ناکارآمد، نتایج وحشتناکی را ارایه خواهد داد. در ادامه به بررسی دلایل این پدیده می‌پردازیم.

دوربین‌ها واقعا خوب هستند

یک دلیل اساسی برای عدم مواجهه دوربین‌ها با مشکلات نه‌چندان بزرگ این است که حتی مدل‌های مبتدی آن‌ها نیز عالی هستند. میزان ارتقاء دوربین اسمارت‌فون خود طی یک دهه گذشته را در ذهن مجسم کنید. با وجود سنسور بسیار بزرگ‌تر در دوربین‌های DSLR و فاقد آینه چنین تفاوتی حتی بیش‌تر مشهود خواهد شد.

در ادامه عکسی که به وسیله دوربین مبتدی (و 5 ساله) کنون 650D با لنز 50 میلی‌متری و گشودگی دیافراگم f/1.8 به ثبت رسیده است را مشاهده می‌کنید.

عکس زیر نیز توسط دوربین حرفه‌ای و جدیدتر کنون 5D III و با استفاده از همین لنز به ثبت رسیده است.

هنگامی‌که در شرایط نوری مناسب عکاسی نموده و عکس‌های خود را به‌صورت آنلاین نمایش می‌دهید، میان تصاویر ایجاد شده توسط این 2 دوربین تفاوت کیفی فاحشی مشاهده نمی‌شود. دوربین‌های گران‌قیمت‌تر دارای مزایای دیگری هستند، اما کیفیت محض تصویر دیگر بزرگ‌ترین آن‌ها به‌شمار نمی‌رود.

پیامدهای ناشی از وجود مشکلات روشنایی

بگذارید به بررسی ابهامات این حوزه بپردازیم. هر موجودیتی که در فاصله میان صحنه عکاسی و حسگر دوربین شما قرار دارد بر کیفیت تصویر ثبت شده تاثیر می‌گذارد. شما به‌سادگی می‌توانید شخصا این موضوع را آزمایش کنید. تنها کافیست از پشت یک پنجره اقدام به عکس‌برداری نمایید. همان‌طور که می‌بینید با وجود واضح بودن عکس، کیفیت آن تحت تاثیر عوامل محیطی تا حدی کاهش خواهد یافت.

برای درک بهتر این پدیده کافیست عکس ثبت شده از داخل هواپیما را ملاحظه کنید. این عکس خوب است؛ اما به‌ راحتی می‌توانید ببینید که وجود قاب‌های شیشه‌ای اضافی، تمامی مناظر مقابل دوربین را اندکی مات نموده است.

هر لنز از چندین المان مختلف تشکیل شده است و هر المان نیز با عبور دادن نور از خود بر آن تاثیر می‌گذارد. با وجود لنزهای گران‌قیمت، تولیدکنندگان در زمینه استفاده از باکیفیت‌ترین تکنیک‌ها و مواداولیه جهت به حداقل رساندن تغییرات رنگ، اعوجاج و نحوه تعامل المان‌ها با نور عبوری از خود به پیشرفت‌های فوق‌العاده‌ای دست یافته‌اند. به همین دلیل لنزهای گران‌قیمت مستعد بهره‌مندی از وضوحی بالاتر در سراسر فضای یک عکس هستند.

با وجود لنزهای ارزان‌قیمت‌تر، تولیدکنندگان نمی‌توانند مبالغ هنگفتی را به سرمایه‌گذاری در حوزه مواداولیه یا تحقیق اختصاص دهند. آن‌ها با تمام توان خود تلاش می‌کنند، اما در این میان بایستی ملاحظاتی نیز مدنظر قرار گیرد و کیفیت تصویر یکی از مواردی است که لطمه می‌بیند.

البته بایستی خاطرنشان کرد که لنزهای عالی با قیمت‌گذاری معقول در بازار قابل‌دسترس هستند؛ اما قیمت آن‌ها کماکان در بازه 150 تا 600 دلار متغیر است. کلیه لنزهای ارزان‌تر به احتمال فراوان دارای کیفیت ساخت پایینی بوده و کیفیت تصاویر شما را به شکلی جدی تحت تاثیر قرار می‌دهند.

لنزها فرآیند عکاسی شما را کنترل می‌کنند

دوربین شما تنها یک ابزار عکس‌برداری است و در غیاب یک لنز نهایتا قادر خواهید بود عکس‌هایی سلفی همانند تصویر زیر را ثبت نمایید:

دسترسی به لنزهای مختلف به شما امکان می‌دهد تا از سوژه‌ها و موقعیت‌های متفاوت عکس‌برداری کنید. در صورتی‌که به‌دنبال عکاسی شبانه باشید، نیازمند لنزی با گشودگی دیافراگم فوق‌العاده بالا خواهید بود. برای عکاسی از صحنه‌های ورزشی یا حیات وحش یک لنز تله‌فوتو گزینه ایده‌آلی است. به‌طورکلی بهترین عکس‌های پرتره و تصاویر منظره از لنزهای متفاوتی بهره می‌گیرند.

اگرچه در نبود لنز مناسب نیز امکان عکاسی از سوژه‌های مختلف وجود دارد. به کمک یک لنز با زاویه‌دید گسترده می‌توانید تصاویر ورزشی متعدی را ثبت نمایید؛ اما این موضوع، کار را برای شما دشوارتر خواهد کرد. انتخاب لنزی با فاصله‌کانونی مناسب برای سوژه شما بخش بزرگی از عکاسی محسوب می‌شود.

دوام لنزها

دوربین‌ها هر چند سال یک‌بار از رده خارج شده و به‌دنبال آن تحولات و فناوری‌های جدیدی ارایه می‌شوند. با این‌حال به‌روزرسانی منظم لنزها به شکلی بسیار محدودتر انجام خواهد شد. در صورت مراقبت از لنزهای خود برای سالیان طولانی می‌توانید از آن‌ها بر روی انواع مختلف دوربین‌های سازگار استفاده نمایید. به همین دلیل توصیه می‌شود که پیرامون خریداری لنزهای مخصوص سنسور دوربین خود به‌دقت فکر کنید.

خریداری لنزهای مناسب یک سرمایه‌گذاری به‌شمار می‌آید. در عوض تهیه یک دوربین 1000 دلاری به‌همراه لنز 500 دلاری بهتر است بودجه خود را به یک دوربین 500 دلاری و لنزهایی مناسب با قیمت 1000 دلار اختصاص دهید. لنزها به مراتب تاثیر بیش‌تری بر کیفیت تصویر می‌گذارند. بعلاوه الگوی عکاسی شما را تعیین نموده و دوام بیش‌تری خواهند داشت.

نوشته چرا لنزهای دوربین با کیفیت مناسب از اهمیت بالایی برخوردارند؟ اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

منظره‌یاب (Viewfinder) همان قسمتی است که هنگام عکس گرفتن از درون آن به منظره مورد نظر نگاه کرده و کادر تصویر را انتخاب می‌کنیم. دو نوع منظره‌یاب وجود دارد: منظره‌یاب‌های اپتیکال و الکترونیکی، هرچند که از نمایشگرهای نمای زنده (Live view) هم می‌توان برای این منظور استفاده کرد. اجازه بدهید نگاهی به تفاوت آن‌ها بیندازیم.

منظره‌یاب‌های اپتیکال در برابر الکترونیکی

دوربین‌های عکاسی DSLR از منظره‌یاب اپتیکال بهره می‌برند. در واقع چیزی که آن‌ها را DSLR می‌کند، همین منظره‌یاب اپتیکال است. «SLR» به معنای «بازتاب تک لنزی» است و شامل مکانیسمی می‌شود که در آن، نور از طریق آینه‌ها و یک منشور از لنز به سمت منظره‌یاب هدایت می‌گردد. زمانی که شما دکمه شاتر را فشار می‌دهید، آینه کنار می‌رود و نور مستقیما به سنسور تابیده شده و عکس گرفته می‌‌شود.

منظره‌یاب‌های الکترونیکی (EVF) را بر روی تعدادی از دوربین‌های بدون آینه می‌توان یافت. اگرچه آن‌ها احتمالا جزئی از استاندارد مدل‌های بالارده‌تر هستند، اما ممکن است در مدل‌های پایین‌تر هم به عنوان گزینه اضافی ارایه شوند. در این نوع منظره‌یاب، برای مشاهده سوژه به‌جای اینکه از یک آینه استفاده شود، سنسور دیجیتال دوربین همواره فعال بوده و نوری که بر آن تابیده می‌شود، بر روی یک صفحه‌نمایش الکترونیکی نمایش داده می‌شود. در واقع، دلیل اینکه دوربین‌های بدون آینه نسبت به دوربین‌های DSLR کوچک‌تر هستند، همین حذف آینه داخل دوربین است.

نمایشگرهای نمای زنده را بر روی هر دو دوربین DSLR و بدون آینه می‌توان پیدا کرد. همانند یک منظره‌یاب الکترونیکی، قابلیت نمای زنده نیز از خود سنسور برای نشان دادن تصاویر سوژه استفاده می‌کند. زمانی که شما از این امکان در یک دوربین DSLR استفاده می‌کنید، آینه از مسیر سنسور کنار رفته و نور مستقیما به سنسور تابیده می‌شود. مزیت نمایشگرهای نمای زنده این است که دارای صفحه بزرگی (معمولا ۳ اینچی) هستند.

از کدام منظره‌یاب باید استفاده کنیم؟

اینکه از چه منظریابی استفاده ‌کنید بستگی به این دارد که دوربین شما از چه مدلی باشد. شما نمی‌توانید یک منظره‌یاب اپتیکال را بر روی یک دوربین بدون آینه داشته باشید و برعکس. بنابراین اگر قصد خرید یک دوربین جدید را دارید، باید تفاوت‌های آن‌ها را مدنظر قرار دهید.

به‌طور کلی، هر منظریابی در کنار قابلیت نمای زنده، از تک نمایشگر نمای زنده بهتر است. در حالی‌که این نمایشگرهای نمای نزدیک برای کادربندی تصویر مناظر (landscape) یا برای فوکوس کردن دقیق بسیار مفید هستند، اما استفاده از آن‌ها بدون یک سه‌پایه چندان کارایی ندارد؛ چرا که شما نیاز به این دارید که دوربین را در امتداد بازوهای خود نگه دارید و این کمی کار را مشکل می‌کند. این قابلیت، برای استفاده در نورهای روشن نیز توصیه نمی‌شود؛ برای اینکه صفحات استفاده شده در آن از نوع LCD بوده و این نوع صفحات در محیط‌های آفتابی چیز زیادی را نشان نمی‌دهند.

منظریاب‌های الکترونیکی قدیمی، اغلب کوچک و دارای رزولوشن پایین بودند. اما مدل‌های جدیدتر این مشکلات را برطرف کرده‌اند. مورد اذیت کننده درباره آن‌ها این است که شما همچنان احساس نگاه کردن به یک نمایشگر را دارید. ضمن اینکه، محدوده دینامیکی (dynamic range) آن‌ها نیز به‌خوبیِ منظره‌یاب‌های اپتیکال نیست.

مزیت بزرگ نوع الکترونیکی منظره‌یاب این است که اطلاعات بیشتری را در اختیار شما قرار می‌دهد که از آن جمله می‌توان به میزان فوکوس و اُوراکسپوز بودن تصویر اشاره کرد. با این امکان می‌توانید به‌طور دقیق عمق میدان و اکسپوژر را بررسی نمایید.

بسیاری از مردم، به‌خاطر مزیت‌های منظره‌یاب‌های اپتیکال، به جای دوربین‌های بدون آینه به دوربین‌های DSLR گرایش پیدا می‌کنند. وقتی شما از داخل منظره‌یاب اپتیکی یک سوژه یا یک منظره را مشاهده می‌کنید، در واقع مستقیما از طریق لنز دوربین به آن نگاه می‌کنید. این موضوع باعث می‌شود که تصویر دیده شده در منظره‌یاب، بسیار شارپ و شفاف باشد. شاهد تاخیر یا تارشدگی در آن نخواهید بود و علاوه بر این، احساس نه چندان خوب زل زدن به صفحه‌نمایش منظره‌یاب‌های الکترونیکی را نیز نخواهید داشت.

نوشته همه آنچه که باید درباره‌ منظره‌یاب‌های الکترونیکی و اپتیکال بدانید: مزیت‌ها و ضعف‌ها اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.