بهترین فیلم های کرک داگلاس ؛ مروری بر زندگینامه و جوایز و افتخارات Kirk Douglas

مطلب بهترین فیلم های کرک داگلاس ؛ مروری بر زندگینامه و جوایز و افتخارات Kirk Douglas برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/

کرک داگلاس (Kirk Douglas) بازیگر نقش اسپارتاکوس روز 5 فوریه سال 2020 (16 بهمن 98) در سن 103 سالگی درگذشت. در این نوشته ضمن مرور زندگینامه نگاهی خواهیم داشت به بهترین فیلم های کرک داگلاس که با ایفای نقش های مختلف از دهه 1940 میلادی به جوایز و افتخارات متعددی دست پیدا نمود. کرک داگلاس...

مطلب بهترین فیلم های کرک داگلاس ؛ مروری بر زندگینامه و جوایز و افتخارات Kirk Douglas برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/

زندگینامه و بهترین فیلم های استنلی کوبریک ؛ برترین آثار و کارگردانان سینمای جهان

مطلب زندگینامه و بهترین فیلم های استنلی کوبریک ؛ برترین آثار و کارگردانان سینمای جهان برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/

تعداد انگشت شماری از کارگردانان در تاریخ سینما بوده که هم به موفقیت در بین عامه مردم و هم به محبوبیت در جمع منتقدان دست یافته‌اند. در این نوشته به بهانه سالروز تولد یکی از برترین کارگردانان تاریخ سینمای جهان، به مرور زندگینامه و معرفی بهترین فیلم های استنلی کوبریک خواهیم پرداخت. در هنر/صنعت سینمای...

مطلب زندگینامه و بهترین فیلم های استنلی کوبریک ؛ برترین آثار و کارگردانان سینمای جهان برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/

بیوگرافی بیل گیتس ؛ موسس مایکروسافت

 بیوگرافی بیل گیتس ؛ موسس مایکروسافت

نام: ویلیام هنری “بیل” گیتس سوم (William Henry Bill Gates III)

تولد: ۲۸ اکتبر سال ۱۹۵۵ در سیاتل، واشنگتن

سن: ۶۰ سال

عنوان: موسس مایکروسافت، کارآفرین، بازرگان، نیکوکار

تحصیلات: انصراف از دانشگاه هاروارد

محل زندگی: مدینا، واشنگتن

متاهل و دارای ۳ فرزند

.

بیل گیتس با دارایی خالص ۷۶.۳ میلیارد دلار به عنوان اولین میلیاردر جهان، اولین ثروتمند در حوزه ی تکنولوژی و ۶ امین فرد قدرتمند جهان شناخته شده است.

.

چکیده ای از بیوگرافی بیل گیتس

بیل گیتس، کارآفرین مشهور در سال ۱۹۵۵ در سیاتل، واشنگتن به دنیا آمد. او در سن ۱۳ سالگی به برنامه نویسی کامپیوتر علاقمند شد. گیتس به همراه شریکش پاول آلن (Paul Allen) و از طریق نوآوری در تکنولوژی، استراتژی جدید و تاکتیک های کسب و کار در کنار پشتکار زیاد، موفق به ایجاد مایکروسافت، بزرگترین کسب و کار نرم افزاری جهان شد. با رشد روزافزون این کسب و کار به مرور گیتس به یکی از ثروتمندترین مردان جهان تبدیل شد. گیتس در فوریه سال ۲۰۱۴ اعلام کرد که از سمت ریاست مایکروسافت کناره گیری می کند.

.

دوران کودکی و نوجوانی

در سن ۱۳ سالگی به برنامه نویسی کامپیوتر علاقمند شد در این زمان در مدرسه ی Lakeside مشغول تحصیل بود.

بیل گیتس (ویلیام هنری گیتس سوم) در ۲۸ اکتبر سال ۱۹۵۵ در سیاتل، واشنگتن به دنیا آمد. گیتس در سن ۱۳ سالگی به برنامه نویسی کامپیوتر علاقمند شد در این زمان در مدرسه ی Lakeside مشغول تحصیل بود. از آن زمان به بعد در همین زمینه کامپیوتر کار کرد و تحصیلات کالج را هم در همین زمینه ادامه داد. گیتس در زمان مناسب و مکان مناسب خود واقعی اش را یافت. او با استفاده از نوآوری در تکنولوژی، اشتیاق به استراتژی کسب و کار و تاکتیک های تهاجمی و پر پشتکار کسب و کار، موفق شد به کمک شریک تجاری خود، پاول آلن، مایکروسافت، بزرگترین کسب و کار نرم افزاری جهان را ایجاد کند. همین هم جرقه ای برای رشد فوق العاده ی او شد و پس از مدت زمانی کوتاه او را به یکی از ثروتمندترین افراد جهان تبدیل کرد.

بیل گیتس در خانواده ای مرفه بزرگ شد. او دو خواهر دارد که نام خواهر بزرگتر او Kristianne و نام خواهر کوچکتر او Libby می باشد. پدر آنها ویلیام هنری گیتس دوم نام داشت و در زمانی که با مادر این فرزندان، مری ماکسول (Mary Maxwell) آشنا شد دانشجوی حقوق بود. مری ماکسول هم دانشجوی اخراجی دانشگاه واشنگتن، ورزشکار و فعال در امور دانش آموزی بود. جو حاکم بر خانواده ی گیتس گرم و صمیمی بود و هر سه کودک آنها برای رقابت و تلاش برای بدست آوردن خواسته هایشان و برتری نسبت به یکدیگر تشویق می شدند.

بیل از همان ابتدا، زمانی که بازی های ورزشی خانوادگی را در ویلای تابستانی شان هماهنگ می کرد و علاقه ی زیادی برای پیروز شدن در تمام این بازی ها نشان می داد، نشانه هایی از رقابت پذیری خود را برای خانواده ی خود آشکار ساخته بود. او همچنین از انجام بازی های تخته ای (board games) لذت می برد (ریسک کردن از جمله علاقه مندی های اوست) و در بازی مونوپولی نیز بسیار ماهر بود.

بیل رابطه ی خیلی صمیمی با مادرش داشت. مری بعد از کار پاره وقتش وقت خود را به عنوان یک معلم به فرزندش، و همچنین پاره ای از وقت خود را برای کمک به سازمان های خیریه اختصاص می داد. او به عنوان هیئت مدیره ی چند شرکت از جمله اولین بانک بین ایالتی در سیاتل (که توسط پدربزرگش تاسیس شده بود) و ماشین های بازرگانی بین المللی (IBM) خدمت می کرد. او اغلب زمانی که در مدارس و سازمان های اجتماعی به صورت داوطلب خدمت می کرد بیل را به همراه خود می برد.

بیل با وجود اینکه سن کمی هم داشت ولی اغلب وقت خود را صرف مطالعه ی کتاب های مرجع می کرد. او تقریبا ۱۱ ۱۲ ساله بود که به دلیل این رفتار افراطی خانواده ی خود را نگران کرده بود. او در مدرسه حال خوبی داشت و کارهای مربوط به مدرسه را به خوبی انجام می داد ولی هیچ علاقه ای برای برقراری ارتباط با افراد دیگر در زمان های بیکاری نداشت و ترجیح می داد که این زمان را صرف مطالعه کند. پدر و مادر او به دلیل این اخلاق و رفتارش احساس نگرانی می کردند که مبادا فرزندشان انزواطلب و گوشه گیر باشد.

با وجود اینکه والدین او به آموزش در مکان های دولتی اعتقاد داشتند زمانی که بیل ۱۳ ساله شد تصمیم گرفتند او را در مدرسه ی خصوصی لیک ساید در سیاتل ثبت نام کنند. او نه تنها در ریاضیات و علوم استعداد خود را شکوفا کرد بلکه توانست در تئاتر و زبان هم خوش بدرخشد.

با وجود اینکه مدرسه ی سیاتل از یک شرکت ارائه دهنده ی کامپیوتر خواسته بود که زمانی را برای یادگیری کامپیوتر به دانش آموزان اختصاص دهد اما به همین اکتفا نکرده و با استفاده از درامد حاصل از فروش تحقیقات این مدرسه برای خرید یک ترمینال تله تایپ برای استفاده ی دانش آموزان اقدام کردند. بیل گیتس به کار با کامپیوتر و آنچه که می توان به وسیله ی آن انجام داد مجذوب شد و وقت آزاد خود را صرف کار بر روی این ترمینال می کرد. او برنامه ای به زبان بیسیک نوشت که کاربران بتوانند مقابل کامپیوتر بازی کنند.

او در همین مدرسه ی لیک ساید، پاول آلن را که دو سال از او بزرگتر بود، ملاقات کرد. این دو به دلیل شور و اشتیاق و علایق مشترک در زمینه ی رایانه به سرعت با هم دوست شدند. آلن خیلی خجالتی بود ولی درعوض بیل شخصیتی با اعتمادبنفس و چابک و روحیه ی جنگندگی داشت. صرف نظر از تفاوت های فردی آنها، هر دو باهم وقت زیادی را صرف کار بر روی برنامه های کامپیوتری می کردند. آنها گاهی اوقات با یکدیگر اختلاف نظر هم داشتند و بر روی اینکه حق با چه کسی است و چه کسی باید آزمایشگاه را راه اندازی کند با یکدیگر کلنجار می رفتند. بعضی اوقات آلن گیتس را از آزمایشگاه کامپیوتر محروم می کرد و گاهی اوقات گیتس آلن را محروم می کرد ولی در حالت کلی با یکدیگر بر روی برنامه های مختلف کامپیوتری کار، و اشکال زدایی می کردند. در همین زمان بود که گیتس برای یک شرکت کامپیوتری که هک شده بود برنامه ای نوشت.

در سال ۱۹۷۰ که گیتس ۱۵ ساله بود، با دوست خود پاول آلن کسب و کار خودشان را شروع کردند. آنها یک برنامه ی کامپیوتری به نام “Traf-o-Data” را توسعه دادند که طبق این برنامه بر الگوهای ترافیکی در سیاتل نظارت می کردند و در ازای این برنامه ۲۰ هزار دلار کسب کردند.

گیتس و آلن می خواستند کار در شرکت خود را شروع کنند اما پدر و مادر گیتس اصرار داشتند که گیتس مدرسه را ادامه دهد و به کالج برود. آنها دوست داشتند که او یک وکیل شود.

بیل گیتس در سال ۱۹۷۳ از لیک ساید فارغ التحصیل شد. او در آزمون SAT کالج از ۱۶۰۰ امتیاز، امتیاز ۱۵۹۰ را کسب کرد که در نوع خود شاهکار بود.

.

دوران جوانی

گیتس در دانشگاه هاروارد ثبت نام کرد و علی رغم میل باطنی در رشته حقوق مشغول به تحصیل شد اما او از علاقه ی خود دور نماند و همان زمان به جای حضور در کلاس های دانشگاهی وقت خود را صرف کار در آزمایشگاه کامپیوتر می کرد. به هنگام امتحانات شب ها بیدار می ماند و خود را برای امتحان آماده می کرد و نمره ی قبولی را هم می گرفت.

گیتس در دانشگاه هاروارد ثبت نام کرد و علی رغم میل باطنی در رشته حقوق مشغول به تحصیل شد

گیتس در مراسمی در دانشگاه هاروارد در کمبریج، ماساچوست، در تاریخ ۷ ژوئن سال ۲۰۰۷ مورد تشویق و تمجید قرار گرفت. او که در سال ۱۹۷۳ در دانشگاه هاروارد در رشته ی حقوق ثبت نام کرد و دو سال بعد از آن انصراف داد، در نهایت مدرک دکترای افتخاری را از این دانشگاه دریافت کرد.

.

گیتس همچنان با آلن در تماس بود. آلن دو سال بعد از حضور در دانشگاه ایالتی واشنگتن انصراف داد و به بوستون، ماساچوست نقل مکان کرد. دلیل این نقل مکان او کار در Honeywell بود. در همان حول و حوش بود که آلن یک نسخه از مجله ی Popular Electronics را به گیتس نشان داد. در این مجله مقاله ای درباره ی کیت مینی کامپیوتر Altair 8800 نوشته شده بود. گیتس و آلن هر دو به امکاناتی که این کامپیوتر می توانست در دنیای محاسبات شخصی ایجاد کند جذب شدند. Altair توسط یک شرکت کوچک در آلبوکرکی، نیومکزیکو ساخته شد. نام این شرکت، MITS بود. گیتس و آلن با این شرکت تماس گرفتند و اظهار کردند که در حال کار بر روی یک برنامه نرم افزاری بیسیک هستند که بر روی کامپیوتر Altair اجرا می شود. واقعیت این بود که  این دو جوان کامپیوتر Altair  ای را در اختیار نداشتند که بر روی آن کار کنند و یا کدی را بر روی آن اجرا کنند و در واقع  آنها می خواستند بدانند که آیا MITS علاقمند به کار بر روی چنین نرم افزاری هست یا خیر. از قضا MITS علاقمند بود و رئیس آن، Ed Robert از این دو جوان خواست که توانایی خودشان را اثبات کنند. گیتس و آلن برای این کار زحمت زیادی کشیدند و به مدت دو ماه در آزمایشگاه کامپیوتر هاروارد مشغول نوشتن این نرم افزار شدند. آلن برای تست این برنامه به آلبوکرکی سفر کرد؛ تا قبل از آن روز این برنامه بر روی هیچ کامپیوتر Altair ای امتحان نشده بود و در واقع اولین تست اجرای این برنامه در MITS صورت گرفت. از خوش اقبالی این دو جوان برنامه به خوبی کار کرد. آلن در MITS استخدام شد و گیتس هم علی رغم میل باطنی والدین خود مدت کوتاهی پس از این موضوع از هاروارد انصراف داد و برای کار با آلن به او پیوست. در سال ۱۹۷۵، گیتس و آلن با یکدیگر همکاری جدیدی را آغاز کردند و نام این پروژه را Micro-Soft نهادند نامی که از دو واژه ی “میکرو کامپیوتر” و “نرم افزار” ترکیب شده بود.

در فوریه سال ۱۹۷۶، گیتس نامه ای سرگشاده به علاقمندان به کامپیوتر نوشت و گفت که توزیع و استفاده از این نرم افزار را بدون هیچ هزینه ای برای علاقمندان ادامه می دهد. این کار گیتس به منظور جلوگیری از کپی شدن و نوشته شدن توسط افراد دیگر بود. در اصل، دزدی ایده به قدری بود که توسعه دهندگان را از سرمایه گذاری زمان و پول برای ایجاد نرم افزار با کیفیت منصرف می کرد. این نامه برای علاقمندان به کامپیوتر خوشایند نبود اما گیتس در عقاید خود گیر کرده بود و از این تهدید به عنوان دفاعی در مواجهه با اتهامات ناعادلانه ی کسب و کار استفاده می کرد.

گیتس اغلب با رئیس MITS تند رفتار می کرد و با یکدیگر بحث می کردند و بر روی توسعه ی نرم افزار و جهت دهی کسب و کار با یکدیگر درگیر می شدند. رابرتز تا حدی از گیتس متنفر شد که در سال ۱۹۷۷ که نه تنها از ادامه ی کار با گیتس بلکه از این حوزه ی کاری منصرف شد و MITS را به یک شرکت کامپیوتری کوچک دیگری فروخت و به گرجستان رفت و مسیر جدیدی را آغاز کرد. او راه تحصیل را برگزید و وارد دانشکده پزشکی شد و تحصیلات خود را در این زمینه ادامه داد. گیتس و آلن به کار خود ادامه دادند و از مالک جدید MITS شکایت کردند مبنی بر اینکه حقوق نرم افزاری که برای Altair توسعه داده بودند را حفظ نکرده است.

مایکروسافت برای شرکت های کامپیوتری دیگر، نرم افزاری در فرمت های مختلف نوشت و اوایل سال ۱۹۷۹ بود که گیتس محل کار این شرکت را به Bellevue ، واشنگتن  و در شرق سیاتل منتقل کرد. گیتس از اینکه به محل زندگی خود بازگشته بود احساس خوبی داشت. همه ی ۲۵ نفر کارمند این شرکت نوپا برای همه ی جوانب عملیاتی، توسعه ی محصول، توسعه ی کسب و کار و بخش بازاریابی مسئول بودند. گیتس به دلیل هوشی که برای توسعه ی نرم افزار داشت و همچنین حس تیز کسب و کاری به عنوان رئیس مایکروسافت انتخاب شد. در این هنگام، سال ۱۹۷۹، ارزش این شرکت حدود ۲.۵ میلیون دلار بود و گیتس تنها ۲۳ سال داشت.

سخنرانی بیل گیتس در راه اندازی "Libraries Online" –پیشقدمی ۱۰.۵ میلیون دلاری با هدف کمک به متابخانه های سراسر کشور به منظور فراهم نمودن دسترسی آنلاین و کتمپیوترهای شخصی چندرسانه ای- در نیویورک در تاریخ ۱۰ اکتبر سال ۱۹۹۶.

سخنرانی بیل گیتس در راه اندازی “Libraries Online” –پیشقدمی ۱۰.۵ میلیون دلاری با هدف کمک به کتابخانه های سراسر کشور به منظور فراهم نمودن دسترسی آنلاین و کامپیوترهای شخصی چندرسانه ای- در نیویورک در تاریخ ۱۰ اکتبر سال ۱۹۹۶.

.

رشد مایکروسافت

گیتس نه تنها در بخش توسعه ی نرم افزار بلکه در عملیات مربوط به کسب و کار فراست بالایی داشت و همین موضوع او را به رهبر و سخنگویی توانا بدل کرد. او شخصا هر خط از کد را بررسی می کرد و اغلب در صورت نیاز برخی کدها را بازنویسی می کرد. از آنجاییکه در این زمان صنعت کامپیوتر با شرکت هایی مانند اپل، اینتل و قطعات و سخت افزارهای در حال توسعه ی آی بی ام (IBM) شروع به رشد کرده بود، بیل گیتس به طور مداوم به دنبال راهکاری برای متمایز بودن و ارائه ی اپلیکیشن های نرم افزاری بود. او اغلب مادرش را با خود به جاهای مختلف می برد. دلیل این کارش هم این بود که مری، مادر بیل گیتس، شخصی سرشناس و مورد احترام، و دارای ارتباطات گسترده ای در هیئت مدیره ی شرکت های مختلف از جمله آی بی ام بود و در واقع به واسطه ی مری بود که گیتس توانست با مدیر عامل آی بی ام دیدار کند.

در نوامبر سال ۱۹۸۰، آی بی ام به دنبال نرم افزار برای کامپیوتر شخصی خود (PC) بود و به مایکروسافت روی آورد. در اولین دیدار، بیل گیتس جوان توانست آی بی ام را تحت تاثیر خود قرار دهد و آنها را متقاعد کند که او و شرکتش می توانند نیازهای آی بی ام را برآورده سازند. تنها مشکل این بود که مایکروسافت این سیستم عامل بیسیک را برای اجرا روی کامپیوترهای جدید آی بی ام توسعه نداده بود. او به تلاش خود ادامه داد. گیتس سیستم عاملی که برای اجرا روی کامپیوترهای شخصی همانند آی بی ام توسعه یافته بود را خریداری کرد. او با توسعه دهنده ی این نرم افزار معامله کرد تا مجوز انحصاری برای مایکروسافت را ایجاد کند اما گیتس در رابطه با قرارداد خود با آی بی ام چیزی به این شرکت نگفت همین موضوع هم سبب شد که بعدها این کمپانی از مایکروسافت و گیتس برای پنهان کردن این اطلاعات مهم شکایت کند. مایکروسافت و گیتس زیر بار نرفتند ولی در نهایت در ازای مقدار نامشخصی این موضوع را خارج از دادگاه حل و فصل کردند.

گیتس باید این نرم افزار تازه خریداری شده را برای کار بر روی کامپیوتر شخصی آی بی ام مطابقت می داد. او این نرم افزار را به قیمت ۵۰ هزار دلار به آی بی ام تحویل داد. این قیمت دقیقا همان قیمتی بود که برای توسعه ی نسخه ی اصلی این نرم افزار پرداخت کرده بود. آی بی ام می خواست این کد اصلی را خریداری کند تا به تمامی اطلاعات این سیستم عمل دسترسی داشته باشد. اما گیتس این درخواست را نپذیرفت و در عوض پیشنهاد داد که آی بی ام، هزینه ی صدور مجوز برای نسخه های کپی شده این نرم افزار فروخته شده با کامپیوترهای آنها را پرداخت کند. انجام این کار به مایکروسافت این امکان را داد که مجوز این نرم افزار که آن را MS-DOS نامیدند، را برای هر تولید کننده ی پی سی دیگری دریافت کند. بین سال های ۱۹۷۹ و ۱۹۸۱ مایکروسافت رشد چشمگیری داشت و کارکنان این شرکت از ۲۵ نفر به ۱۲۸ نفر رسیدند. همچنین درآمد این شرکت از ۲.۵ میلیون دلار به ۱۶ میلیون دلار رسید. اواسط سال ۱۹۸۱ بود که بیل گیتس و آلن، مایکروسافت را به عنوان شرکت ثبت کردند و گیتس به عنوان رئیس هیئت مدیره ی شرکت و آلن هم به عنوان نائب رئیس شرکت منصوب شدند.

در سال ۱۹۸۳ مایکروسافت جهانی شد و دفاتری در بریتانیا و ژاپن راه اندازی کرد. در این زمان ۳۰ درصد کامپیوترهای جهان در حال اجرای نرم افزار این کمپانی بودند. اما سال ۱۹۸۳ اتفاقاتی افتاد که پایه های این شرکت را به لرزه دراورد. پاول آلن به بیماری هوچکین مبتلا شد. به دلیل شدت این بیماری، آلن حدود یک سال تحت درمان فشرده قرار گرفت و در همان سال از شرکت استعفا داد. برخی از شایعات دلیل استعفای آلن را فشارهای بیل گیتس می دانند و برخی دیگر می گویند که شرایط زندگی آلن به گونه ای تغییر کرد که او را بر این داشت که فرصت های دیگری را برای سرمایه گذاری تجربه نماید.

گیتس در نمایشگاه الکترونیکی مصرفی در لاس وگاس در تاریخ ۶ ژانویه سال ۲۰۰۱ از کنسول بازی ویدئویی ایکس باکس رونمایی کرد. ایکس باکس در پاییز سال ۲۰۰۱ راه اندازی شد.

گیتس در نمایشگاه الکترونیکی مصرفی در لاس وگاس در تاریخ ۶ ژانویه سال ۲۰۰۱ از کنسول بازی ویدئویی ایکس باکس رونمایی کرد. ایکس باکس در پاییز سال ۲۰۰۱ راه اندازی شد.

.

ابداع مایکروسافت ویندوز

گیتس نه تنها در بخش توسعه ی نرم افزار بلکه در عملیات مربوط به کسب و کار فراست بالایی داشت

بیل گیتس، ویندوز را در ۲۲ ماه می سال ۱۹۹۰ در نیویورک معرفی کرد. در آن زمان مایکروسافت به پیشتازی جهانی در عرصه نرم افزار و خدمات و تکنولوژی های اینترنتی برای محاسبات شخصی و کاری تبدیل شده بود و بیش از ۳۹ هزار کارمند در ۶۰ کشور داشت.

.

اگرچه رقابت مایکروسافت و اپل با یکدیگر بر همگان آشکار است اما این دو کمپانی بسیاری از نوآوری های اولیه ی خود را با یکدیگر به اشتراک می گذاشتند. اپل در سال ۱۹۸۱ از مایکروسافت دعوت کرد تا برای توسعه ی نرم افزاری برای کامپیوترهای مکینتاش (Macintosh) به او کمک کند. برخی از توسعه دهندگان مطرح در هر دو شرکت مشغول به کار شدند و درگیر توسعه ی مایکروسافت و توسعه ی اپلیکیشن های مایکروسافت برای مکینتاش بودند. آثار این همکاری را می توان در برخی از نام های مشترک بین سیستم های مایکروسافت و مکینتاش مشاهده نمود.

از طریق همین دانشی که توسط این دو کمپانی به اشتراک گذاشته می شد، مایکروسافت توانست ویندوز را توسعه دهد؛ سیستمی که از یک ماوس برای حرکت در رابط کاربری، نمایش متن و تصاویر بر روی نمایشگر استفاده می کرد. این سیستم تا حد زیادی با سیستم MS-DOS فرق داشت؛ چرا که در سیستم قبلی همه ی فرمت های متنی به عنوان کد نمایش داده می شد و هیچ چیزی چاپ نمی شد. بیل گیتس پس از توسعه ی این سیستم به سرعت متوجه این موضوع شد که ممکن است این نوع نرم افزار برای MS-DOS و مایکروسافت تهدیدی ایجاد کند. برای یک کاربر کم مهارت، کار با تصاویر گرافیکی استفاده شده در نرم افزار رقیب VisiCorp که در سیستم عامل مکینتاش استفاده شده بود، خیلی راحت تر بود. گیتس در یک کمپین تبلیغاتی اعلام کرد که سیستم عامل جدید مایکروسافت –که آن زمان در حال توسعه ی آن بود- از یک رابط گرافیکی استفاده خواهد کرد. این رابط گرافیکی را “ویندوز” نام نهاد و اعلام کرد که این رابط گرافیکی با همه ی محصولات نرم افزاری پی سی توسعه داده شده بر روی سیستم MS-DOS سازگار خواهد بود.

این اطلاعیه بلوف بود چراکه مایکروسافت تا آن زمان چنین برنامه ای را توسعه نداده بود. اما به عنوان یک تاکتیک بازاریابی، نبوغ محض بود، چراکه حدود ۳۰ درصد بازار کامپیوتر از MS-DOS استفاده می کردند و به واسطه ی این تبلیغ، به جای سوئیچ به سیستم جدید، منتظر نرم افزار ویندوز ماندند. توسعه دهندگان نرم افزار برای نوشتن برنامه ای برای سیستم VisiCorp تمایلی نداشتند و این کار تا سال ۱۹۸۵ به وقفه افتاد.

در نوامبر سال ۱۹۸۵ بیل گیتس مایکروسافت ویندوز را راه اندازی کرد، یعنی حدود دو سال بعد از اینکه گیتس برای اولین بار از این موضوع خبر داد. ویندوز از نظر بصری بسیار شبیه به سیستم های مکینتاش به نظر می رسید که اپل دو سال قبل آن را معرفی کرده بود. در حالیکه اپل بر روی ساخت محصولات مایکروسافت سازگار با کامپیوترهای اپل مشغول به کار بود، از همان ابتدا اجازه دسترسی کامل مایکروسافت به تکنولوژی خود را داده بود. گیتس به اپل توصیه کرده بود که برای نرم افزار خود مجوز بگیرد اما آنها این توصیه را جدی نگرفتند چراکه بیشتر علاقمند به فروش کامپیوترهای خود بودند. گیتس بار دیگر از این موقعیت نهایت استفاده را کرد و یک فرمتی از نرم افزار ایجاد کرد که کاملا مشابه مکینتاش بود. اپل او را تهدید به شکایت کرد اما مایکروسافت با گفتن این موضوع که عرضه ی نرم افزار مایکروسافت را برای کاربران مکینتاش به تاخیر می اندازد، تهدید اپل را تلافی کرد. در نهایت در دادگاه همه چیز به نفع مایکروسافت تمام شد چراکه او توانست اثبات کند که در عین شباهت این دو سیستم عامل، هرکدام از آنها توابع و عملکرد مجزا و متفاوتی دارند.

بیل گیتس در ماه مارس سال ۱۹۸۶ مایکروسافت را با عرضه اولیه ۲۱ دلار در هر سهم به صورت عمومی عرضه و وارد بورس کرد. گیتس، ۴۵ درصد از ۲۴.۷ میلیون سهام این شرکت را برای خود نگه داشت و در سن ۳۱ سالگی به یکی از میلیونرهای عصر خود تبدیل شد. سهام گیتس در آن زمان ۲۳۴ میلیون دلار از ۵۲۰ میلیون دلار مایکروسافت بود. با گذشت زمان، ارزش سهام این کمپانی افزایش یافت و چندین بار تقسیم شد. در سال ۱۹۸۷ سهام این کمپانی به ۹۰.۷۵ دلار در هر سهم افزایش یافت و بیل گیتس به یکی از میلیاردرهای زمان تبدیل شد. از آن زمان به بعد گیتس در فهرست سالانه ی فوربس، همیشه در صدر ۴۰۰ ثروتمند امریکا قرار گرفت. در سال ۱۹۹۹ با بالاترین قیمت سهام در کل دوره بورس، ثروت خالص گیتس به ۱۰۱ میلیارد دلار رسید.

با این وجود گیتس هنوز هم احساس امنیت کامل در مورد وضعیت شرکت خود نمی کند. او همچنان روحیه ی رقابت، سخت کوشی و فداکاری را در وجود خود زنده نگه داشت و انتظار داشت همه ی کسانی که در این کمپانی مشغول به کار هستند از چنین ویژگی های برخوردار باشند.

هوش بیل گیتس به او این امکان را می دهد که بتواند همه ی جوانب صنعت نرم افزار، اعم از توسعه ی محصول و استراتژی شرکت را به وضوح ببیند. هنگامی که حرکت هر شرکت را مورد تحلیل و بررسی قرار می داد، او یک پروفایل از تمامی راه های ممکن و حرکت بین آن ها را طراحی، و درباره هر چیزی که می توانست اتفاق بیافتد سوالاتی مطرح می کرد. مدل مدیریتی رو به جلو و تهاجمی او به دلیل به چالش کشیدن کارمندان و افکار آن ها برای حفظ فرایند خلاقانه به یک افسانه تبدیل شد. ارائه دهنده ای که از آمادگی کافی برخوردار نبود به راحتی می توانست جمله “این احمقانه ترین چیزی است که تا به حال شنیده ام!” را از گیتس بشنود. اما این رفتار بیشتر می توانست آزمایشی برای به کارگیری دقت و سخت گیری زیاد در کارمندان باشد، زیرا گیتس جاه طلبی های بسیار زیادی برای شرکتش داشت. او مداوم افرادی که در اطرافش قرار داشت را بررسی می کرد تا ببیند که آیا واقعا ایده هایشان، خودشان را متقاعد می کند یا خیر.

بیل گیتس خارج از این کمپانی به عنوان رقیبی بی رحم شهرت یافته بود. چندین کمپانی تکنولوژی به رهبری IBM شروع به توسعه ی سیستم عامل خود به نام OS/2 برای جایگزینی با MS-DOS کردند. گیتس در این زمان تسلیم نشد و برای بهبود عملکرد و گسترش استفاده از ویندوز تلاش خود را بیشتر کرد و بیشتر به خود فشار آورد. مایکروسافت در سال ۱۹۸۹، مایکروسافت آفیس (Microsoft Office) را معرفی کرد که اپلیکیشن هایی مانند مایکروسافت ورد و مایکروسافت اکسل را در یک سیستم که با همه ی محصولات مایکروسافت سازگار بود ارائه می داد. این اپلیکیشن ها به سادگی با OS/2 سازگار نبودند. ۱۰۰ هزار کپی از نسخه ی جدید ویندوز مایکروسافت تنها در دو هفته فروخته شد و OS/2 خیلی زود کاملا محو شد. مایکروسافت یه صورت انحصاری سیستم عامل پی سی ها را در اختیار گرفت. اندکی بعد، کمیسیون تجارت فدرال، وارسی مایکروسافت به منظور شیوه های بازاریابی ناعادلانه را آغاز کرد.

در طول سال ۱۹۹۰، مایکروسافت زیر ذره بین بود و از سوی کمیسیون تجارت فدرال و وزارت دادگستری مورد تحقیق و تفحص قرار گرفت. در این دوره اتهاماتی به مایکروسافت زده شد؛ اتهاماتی از قبیل اینکه مایکروسافت با شرکت های کامپیوتری معاملات ناعادلانه ای کرده تا این سیستم عامل را بر روی کامپیوترهایشان نصب کنند؛ یا اینکه گفته می شد که مایکروسافت تولید کننده های کامپیوتر را مجبور به فروش اینترنت اکسپلورر می کند و از این کار به عنوان شرطی برای فروش سیستم عامل ویندوز به آنها استفاده می کند.

در آن برهه، کار مایکروسافت که به دو بخش سیستم های عامل و توسعه نرم افزار تقسیم شده بود، با وقفه همراه شد. ولی بیل گیتس این مشکلات را تحمل کرده و از شرکت خود دفاع کرد تا اینکه در نهایت راه حلی یافت تا برای جلوگیری از فروپاشی شرکت با دولت فدرال به نتیجه برسد. در نتیجه ی آن، گیتس به یک سری راه حل های مبتکرانه برای منحرف کردن فشارهای وارد بر مایکروسافت دست یافت و توانست شرکت را سرپا نگه دارد.

.

زندگی شخصی

 بعد از مدتی رابطه ی کاری آنها بیشتر شد و بیشتر به اخلاق و روحیات یکدیکر پی بردند و اینجا بود که گیتس ملیندا را به عنوان نیمه ی دیگر خود یافت.

در سال ۱۹۸۷ بود که یک مدیر محصول ۲۳ ساله در مایکروسافت، نظر گیتس ۳۲ ساله را به خود جلب کرد. بعد از مدتی رابطه ی کاری آنها بیشتر شد و بیشتر به اخلاق و روحیات یکدیکر پی بردند و اینجا بود که گیتس، ملیندا را به عنوان نیمه ی دیگر خود یافت. ملیندا اهل دالاس در ایالت تگزاس است. این دو در تاریخ ۱ ژانویه سال ۱۹۹۴ در هاوایی با یکدیگر ازدواج کردند. روزگار بر وفق مرادشان بود تا اینکه تنها پس از چند ماه، مادر گیتس در ماه ژوئن به دلیل سرطان سینه درگذشت. از آنجایی که رابطه ی مادر و فرزندی بین آنها عمیق بود گیتس پس از این ماجرا به شدت از نظر روحی به هم ریخت.

ملیندا فرنچ همسر گیتس و مدیر مایکروسافت، در نمایش دموی تجاری در تاریخ ۶ فوریه سال ۱۹۹۵، یک کپی از "Bob" را نشان می دهد. Bob جایگزینی برای ویندوز بود اما این برنامه با وجود موفقیت های زیادی هم که داشت در نهایت شکست خورد.

ملیندا فرنچ همسر گیتس و مدیر مایکروسافت، در نمایش دموی تجاری در تاریخ ۶ فوریه سال ۱۹۹۵، یک کپی از “Bob” را نشان می دهد. Bob جایگزینی برای ویندوز بود اما این برنامه با وجود موفقیت های زیادی هم که داشت در نهایت شکست خورد.

.

گیتس و ملیندا تصمیم گرفتند زمانی را به خود استراحت بدهند و از نظر روحی خود را بازیابی کنند. آنها به چندین کشور مسافرت کردند و این مسافرت در تغییر دیدگاه آنها نسبت به زندگی و جهان نقش عمده ای داشت.

 در سال ۱۹۹۶، اولین دختر آنها، جنیفر کاترین گیتس (Jennifer) به دنیا آمد. گیتس یک سال بعد از تولد دخترش، خانواده ی خود را به یک خانه ی ۵۵۰۰۰ فوت مربعی به قیمت ۵۴ میلیون دلار در ساحل دریاچه واشنگتن منتقل کرد. پس از آن در سال ۱۹۹۹ پسر آنها روری جان گیتس (Rory) و بعد از آن هم در سال ۲۰۰۲ دختر دوم آنها فوب ادل گیتس (Phoebe) به دنیا آمد.

گیتس یک سال بعد از تولد دخترش، خانواده ی خود را به یک خانه ی ۵۵۰۰۰ فوت مربعی به قیمت ۵۴ میلیون دلار در ساحل دریاچه واشنگتن نقل مکان کرد.

خانه هوشمند ملیندا و گیتس در مدینا، واشنگتن –این عکس در تاریخ ۱ اکتبر سال ۱۹۹۷ گرفته شده زمانی که هنوزساخت این خانه تکمیل نشده بود- برای ساخت این خانه ۱۱۳ میلیون دلار هزینه شد.

.

اقدامات بشردوستانه گیتس

گیتس به واسطه ی حضور ملیندا و تاثیر مثبت او در راه ایفای نقش مادر، تصمیم گرفت که راه او را ادامه دهد. او متعهد به اهدای بیشتر ثروتش به خیریه شد. در سال ۱۹۹۴ گیتس و همسرش موسسه ی خیریه ی William H. Gates Foundation را تاسیس کردند که برای حمایت از آموزش و پرورش، بهداشت جهانی و سرمایه گذاری در جوامع کم درآمد اختصاص داده شد. این زوج در سال ۲۰۰۰ چندین بنیاد خانوادگی از بنیاد ملیندا و گیتس را با هم ترکیب کردند. آنها برای راه اندازی این بنیاد خیریه در ابتدا حدود ۲۸ میلیارد دلار سهم داشتند.

گیتس در سال ۲۰۰۰ از کار روزانه در مایکروسافت کناره گیری کرد و سمت مدیر عاملی این شرکت را به دوست دوران کالج خود، استیو بالمر که از سال ۱۹۸۹ در مایکروسافت مشغول به کار بود، واگذار کرد. او خود را به عنوان معمار ارشد نرم افزار منصوب کرد تا بتواند بر روی کسب و کار خود متمرکز باشد اما در همین حال همچنان به عنوان رئیس هیئت مدیره باقی ماند.

در چند سال اخیر او بیشتر وقت خود را در موسسه خیریه سپری می کند و بیشتر علاقمند به کار در این بنیاد است. گیتس در سال ۲۰۰۶ اعلام کرد که به منظور کار باکیفیت و رسیدگی به این بنیاد، از کار تمام وقت در مایکروسافت کناره گیری کرده است. آخرین روز کاری گیتس به صورت تمام وقت در تاریخ ۲۷ ژوئن سال ۲۰۰۸ بوده است. بیل گیتس علاوه بر افتخاراتی مانند ثروتمندترین و موفق ترین فرد در کسب و کار در طول تاریخ، موفق به دریافت جوایز متعددی برای کارهای بشردوستانه شده است. مجله ی تایم، گیتس را به عنوان موثرترین فرد در قرن ۲۰ معرفی کرد. این مجله، گیتس، ملیندا و یک گروه خواننده ی راک را به عنوان شخص سال معرفی کرد.

گیتس دارای چندین دکترای افتخاری از دانشگاه های سراسر جهان و  موفق به کسب یک افتخار از سوی ملکه الیزابت دوم در سال ۲۰۰۵ شده است. گیتس و همسرش در سال ۲۰۰۶ برای کارهای بشردوستانه در زمینه های بهداشت و آموزش از سوی دولت مکزیک جوایزی دریافت کردند.

گیتس در سال ۲۰۱۴ اعلام کرد که از سمت ریاست مایکروسافت کناره گیری می کند تا بتواند به موقعیت جدید به عنوان مشاور تکنولوژی منصوب شود. علاوه بر این تغییر جایگاه، او اعلام کرد که استیو بالمر مدیر عامل مایکروسافت با ساتیا نادلای ۴۶ ساله جایگزین می شود.

گیتس این روزها بیشتر وقت و انرژی خود را صرف کارهای مربوط به  بنیاد خیریه ی گیتس و ملیندا می کند. این سازمان هم اکنون به مسائل و مشکلات داخلی و بین المللی –مسائلی مانند بهداشت و آموزش و پرورش- می پردازد. یکی از جنبه های کاری بیل گیتس در ایالات متحده، کمک به دانشجویان است.

گیتس و ملیندا در دسامبر سال ۱۹۹۸ در یک کنفرانس مطبوعاتی در نیویورک شرکت کردند و اعلام کردند که برای راه اندازی برنامه ای برای واکسیناسیون کودکان در کشورهای در حال توسعه ۱۰۰ میلیون دلار هزینه می کنند

گیتس و ملیندا در دسامبر سال ۱۹۹۸ در یک کنفرانس مطبوعاتی در نیویورک شرکت کردند و اعلام کردند که برای راه اندازی برنامه ای برای واکسیناسیون کودکان در کشورهای در حال توسعه ۱۰۰ میلیون دلار هزینه می کنند.

.

با عضویت در کانال رسمی تکرا در تلگرام از آخرین اخبار روز تکنولوژی مطلع باشید.

.

تهیه و گردآوری: تکرا


عصر تکنولوژی، تکرا

نوشته بیوگرافی بیل گیتس ؛ موسس مایکروسافت اولین بار در عصر تکنولوژی - تکرا پدیدار شد.

بیوگرافی موسس گوگل ؛ لری پیج

بیوگرافی موسس گوگل ؛ لری پیج

.

نام: لورانس (لری) پیج (Page Lawrence “Larry”)

تولد: ۲۶ ماه مارس سال ۱۹۷۳، ایست لنسینگ، میشیگان، ایالات متحده

سن: ۴۲ سال

عنوان: هم بنیانگذار شرکت گوگل و مدیر عامل هلدینگ آلفابت، کارآفرین در حوزه اینترنت

تحصیلات: کارشناسی از دانشگاه میشیگان، کارشناسی ارشد از دانشگاه استنفورد، دکتری از دانشگاه استنفورد

محل زندگی: پالو آلتو، کالیفرنیا، ایالات متحده

۲ فرزند

.

لری پیج با دارایی خالص ۳۷ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۶، به عنوان ۱۲ امین میلیاردر جهان در سال ۲۰۱۶، ۱۰ امین فرد قدرتمند جهان در سال ۲۰۱۵ و ۵ امین ثروتمند در حوزه ی تکنولوژی در سال ۲۰۱۵ شناخته شده است.

لارنس ” لری” پیج متولد ۲۶ مارس سال ۱۹۷۳ مهندس کامپیوتر و کارآفرین در زمینه ی اینترنت است که توانست شرکت گوگل را تاسیس کند. لری پیج به همراه سرگئی برین این شرکت را تاسیس نمود و هم اکنون به عنوان مدیر عامل این شرکت فعالیت می کند. پس از کناره گیری لری پیج از سمت مدیر عاملی این شرکت در سال ۲۰۰۱ و انتصاب اریک اشمیت، در سال ۲۰۱۱  مجددا پیج برای این سمت انتخاب شد. او بار دیگر تمایل خود برای کناره گیری از این سمت را در سال ۲۰۱۵ به منظور مدیر عاملی آلفابت که گوگل زیر نظر آن است، اعلام کرد. لازم به ذکر است که آلفابت به دنبال ارائه ی تکنولوژی های پیشرفته در صنایع مختلف است. پیج مبدع پیج رنک (PageRank)، بهترین الگوریتم رتبه بندی جستجوی گوگل است.

پیج یکی از اعضای موسسه ی ایکس پرایز (XPRIZE) است و در سال ۲۰۰۴ در آکادمی بین المللی مهندسی برای این سمت انتخاب شد. پیج جایزه ی مارکونی درایز را در سال ۲۰۰۴ دریافت کرد.

.

سنین جوانی و تحصیلات لری پیج

پیج در ایست لنسینگ، میشیگان، ایالات متحده به دنیا آمد. پدر او کارل وینسنت پیج مدرک دکتری خود را در رشته ی علوم کامپیوتر و در سال ۱۹۶۵ از دانشگاه میشیگان کسب کرد. در آن زمان این رشته به تازگی در دانشگاه ها تدریس می شد و ویل اسمیل گزارشگر بی بی سی او را به عنوان “پیشگام در علوم کامپیوتر و هوش مصنوعی” توصیف کرد. او در دانشگاه ایالتی میشیگان به عنوان پروفسور علوم کامپیوتر تدریس می کرد. مادر پیج، گلوریا، در لیمان کالج بریگز، دانشگاه ایالتی میشیگان مربی برنامه نویسی کامپیوتر بود. مادر پیج یهودی است اما در خانواده ای معتقد بزرگ نشده است.

پیج در یکی از مصاحبه هایش دوران کودکی خود را محیطی غوطه ور در مجلات علم و فناوری، کامپیوترها، ظروف غذا و به طور کلی محیطی شلوغ و نامرتب توصیف می کند. پیج در دوران جوانی به نوشتن علاقمند شد و زمان زیادی را برای مطالعه ی کتاب ها و مجلات صرف می کرد. با توجه به نوشته ی نیکلاس کارلسون درباره ی بیوگرافی پیج گفته شده که با تاثیر ترکیبی فضای خانه و توجه پدر و مادر پیج، “روحیه ی خلاقیت و نوآوری پیج پرورش یافت”. همچنین پیج در این دوران موسیقی هم کار می کرد و ساکسیفون می نواخت. پیج می گوید که تحصیلات او در موسیقی بی تابی و وسواس در سرعت محاسبات را در او القا کرد. به گفته ی پیج: “بعضی اوقات احساس می کنم آموزش موسیقی را دوست دارم چرا که منجر به سرعت بالایی در خلق گوگل برای من شد”. پیج در یکی از مصاحبه هایش گفته که “در موزیک از زمان آگاه هستید. زمان مانند شئ اولیه است و اگر از دید موسیقی به آن فکر کنید، در میلی ثانیه، کسری از ثانیه با ضربه به یکی ازآلات موسیقی یک موزیک جدید می توانید ثبت کنید”.

هنگامی که پیج ۶ ساله بود به کامپیوتر جذب شد در این زمان پیج با کامپیوتر های شخصی نسل اولی که پدر و مادرش با آنها کار نمی کردند، بازی می کرد. پیج در مقطع ابتدایی به نوبه خود به عنوان یک واژه پرداز منتسب شد. برادر بزرگتر او به او یاد می داد که اشیاء مختلف را از یکدیگر جدا کند و باز آنها را مونتاژ کند و ببیند که چگونه آنها کار می کنند. پیج می گوید از سنین کم من دریافتم که دوست دارم چیزی را خلق کنم. بدین ترتیب بود که به شدت به تکنولوژی علاقمند شدم. تقریبا ۱۲ساله بودم که ایمان داشتم در نهایت شرکت خودم را بنیانگذاری خواهم کرد.

پیج از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۹ تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه ی Okemos Montessori (که هم اکنون به نام Montessori Radmoor شناخته شده است) در اکموس، میشیگان گذراند و در سال ۱۹۹۱ از دبیرستان ایست لنسینگ فارغ التحصیل شد. در دوران دبیرستان خود دو تابستان را در مرکز Interlochen به عنوان یک نوازنده ی ساکسیفون شرکت کرد. پیج تحصیلات کارشناسی را در رشته ی مهندسی کامپیوتر در دانشگاه میشیگان گذراند و با دریافت افتخارات در این دانشگاه موفق شد تا برای تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد در رشته ی علوم کامپیوتر و در دانشگاه استنفورد پذیرفته شود. پیج زمانی که در دانشگاه میشیگان مشغول تحصیل بود، یک چاپگر جوهرافشان ابداع کرد که از آجر لگو ساخته شد (در واقع ایجاد پلاتر خط) بعد از آن دریافت که با استفاده از کارتریج جوهر، چاپ پوسترهای بزرگ ارزان قیمت ممکن است. پیج کارتریج جوهر را مهندسی معکوس کرد و همه ی قطعات الکترونیکی و مکانیکی برای عملی کردن آن را ساخت. پیج به عنوان رئیس Beta Epsilon انتخاب شد و در سال ۱۹۹۳ عضوی از تیم ماشین خورشیدی “Maize & Blue” دانشگاه میشیگان بود. هنگامی که در دوران کارشناسی دانشگاه میشیگان به سر می برد، پیشنهاد کرد که سیستم اتوبوس دانشگاه با وسیله ای به نام “پی آر تی” (PRT) یا “سیستم حمل و نقل شخصی سریع” جایگزین شود که در اصل یک مونوریل بدون راننده با اتومبیل های مجزا برای هر مسافر بود. او همچنین بیزینس پلنی برای یک شرکت توسعه داد که از نرم افزار برای ساخت یک سینت سایزر موسیقی در طول زمان استفاده می کند.

.

مطالعات و تحقیقات دکتری

پیج بعد از ثبت نام برای مقطع دکتری رشته ی علوم کامپیوتر در دانشگاه استنفورد، تحقیق بر روی خواص ریاضی شبکه ی جهانی وب و درک ساختار لینک آن را برای رساله ی دکتری خود انتخاب کرد. تری وینوگراد، پیج را برای دنبال کردن ایده اش تشویق کرد و پیج هم از او در سال ۲۰۰۸ به عنوان بهترین مشاور تقدیر و تشکر کرد. او همچنین تحقیقات خود را بر روی خودروهای خودکار و کنترل از راه دور هم متمرکز نمود.

پیج بر روی مسئله ی یافتن اینکه کدام لینک صفحات وب برای یک صفحه ی مشخص، با توجه به تعداد و ماهیت بک لینک ها به عنوان اطلاعاتی ارزشمند برای آن صفحه- نقش استناد در نشر دانشگاهی نیز مربوط به این پژوهش است- تمرکز کرد. سرگئی برین، یکی دیگر از دانشجویان دوره ی دکتری استنفورد، خیلی زود برای کار بر روی این پروژه ی تحقیقاتی با نام مستعار “BackRub” به پیج پیوست. این دو محقق با هم یک مقاله ی پژوهشی با عنوان “تشریح یک مقیاس بزرگ فرامتن موتور جستجوی وب” نوشتند که به یکی از اسناد علمی با بیشترین تعداد دانلود در تاریخ اینترنت آن زمان تبدیل شد.

سرگئی برین، یکی دیگر از دانشجویان دوره ی دکتری استنفورد، خیلی زود برای کار بر روی این پروژه ی تحقیقاتی با نام مستعار "BackRub" به پیج پیوست.

باتل یکی از بنیانگذاران شرکت وایرد، درباره چگونگی شروع کار پیج و برین بر روی این پروژه بیشتر توضیح داد و آن را بدین گونه تشریح کرد:

.

توسعه ی موتور جستجو

برین و پیج به منظور تبدیل داده ی بک لینک جمع آوری شده توسط کرالر وب (خزنده وب) BackRub به یک مقیاسی از اهمیت برای یک صفحه وب مشخص، الگوریتم پیج رنک (PageRank) را توسعه دادند و دریافتند که این می تواند برای ساخت یک موتور جستجوی به مراتب بهتر از موتور جستجوهای موجود مورد استفاده قرار گیرد. این الگوریتم جدید مبتنی بر نوع جدیدی از تکنولوژی بود که ارتباط این بک لینک هایی که یک صفحه ی وب را به دیگری مرتبط می ساخت، تجزیه و تحلیل می کرد.

این دو محقق با ترکیب این ایده ها شروع به فعالیت کردند و اتاق خوابگاه پیج را به عنوان آزمایشگاه موتور برای خود انتخاب کردند. آنها قطعات یدکی از کامپیوترهای ارزان را برای ایجاد دستگاهی که این موتور جستجوی نوپا را با شبکه ی پهنای باند دانشکده ی استنفورد متصل نماید، استخراج کردند. بعد از اینکه پیج اتاق خود را مجهز کرد، تصمیم گرفتند خوابگاه برین را هم به یک اداره و مرکز برنامه نویسی تبدیل کنند تا بتوانند طراحی های جدید موتور جستجو را بر روی وب آزمایش کنند. رشد سریع پروژه ی آنها باعث شد تا زیرساخت های محاسباتی استنفورد مشکلاتی را تجربه کند.

از آنجاییکه پیج و برین به منظور ایجاد صفحه ای که استادانه درست شود، توسعه دهنده ای نداشتند، خودشان از مهارت های پایه ای برنامه نویسی HTML برای راه اندازی یک صفحه ی جستجوی ساده برای کاربران استفاده کردند. آنها همچنین هر قسمتی از کامپیوتر را که می یافتند به منظور مونتاژ قدرت محاسباتی لازم برای مدیریت جستجو توسط چندین کاربر استفاده می کردند. همینطور که موتور جستجوی آنها رشد کرد و در میان کاربران استنفوردی محبوب شد، برای پردازش جستار به سرورهای اضافی نیاز داشتند. در ماه آگوست سال ۱۹۹۶، اولین نسخه ی گوگل برای کاربران اینترنتی در دسترس قرار گرفت که البته هنوز هم بر روی وب سایت دانشگاه استنفورد قرار دارد.

تا اوایل سال ۱۹۹۷، موقعیت صفحه ی BackRub به صورت زیر توصیف شد:

برخی آمار حدسی (از ۲۹ آگوست ۱۹۹۶)

کل نشانی های اینترنتی HTML قابل نمایه سازی (ایندکس شده): ۷۵.۲۳۰۶ میلیون

کل محتواهای دانلودشده: ۲۰۷.۰۲۲ گیگابایت

….

BackRub به زبان جاوا و پایتون (Python) نوشته شده و بر روی چندین کامپیوتر اولترا شرکت سان و پنتیوم های شرکت اینتل که لینوکس را اجرا می کنند، اجرا می شود. پایگاه داده ی اولیه بر روی سری II سان اولترا با ۲۸ گیگابایت دیسک نگه داشته می شود. اسکات حسن و آلن استریمبرگ در این راستا معامله ی بزرگی کردند و به این صورت کمک شایانی به پیشبرد این پروژه داشتند.

BackRub توابع ابتدایی و مشخصه ی یک موتور جستجو را به نمایش می گذاشت: یک ورودی جستجو وارد می شد و این عملگر لیستی از بک لینک های رتبه بندی شده به ترتیب اهمیت را فراهم می کرد. پیج بیان می کند: “ما متوجه شدیم که ابزاری برای جستجو در اختیار داریم که به شما رتبه بندی کلی خوبی از صفحات و ترتیب دنبال کردن صفحات را می دهد.” پیج گفت در اواسط سال ۱۹۹۸ آنها متوجه شدند که این پروژه پتانسیل بیشتری هم برای ادامه ی مسیر دارد. “خیلی زود ما به تعداد ۱۰۰۰۰ جستجو در روز رسیدیم و به این نتیجه هم رسیدیم که این آمار واقعی است.”

.

گوگل

۱۹۹۸-۲۰۰۱

تاسیس

پیج و برین برای خرید برخی سرورها و برای اجاره ی گاراژی معروف در منلو پارک، در میان اعضای دانشکده، خانواده و دوستان به دنبال بودجه بودند. مدتی بعد، اندی بچتولشیم (Andy Bechtolsheim) از بنیانگذاران شرکت سان میکروسیستم، یک چک ۱۰۰۰۰۰ دلاری برای “شرکت گوگل” نوشت. در این زمان تنها مشکل اینجا بود که این “شرکت گوگل” هنوز وجود نداشت و به عبارتی هنوز ثبت نشده بود. ظرف دو هفته این دو مرد جوان کارهای اداری آن را انجام دادند.

در سال ۱۹۹۸، پیج و برین شرکت گوگل را با نام دامنه ی اولیه ی “Googol” ثبت کردند، که این نام دامنه از یک شماره مشتق شده که شامل یک و به دنبال آن ۱۰۰ عدد صفر می باشد- و این در واقع به نمایندگی از تعداد زیاد داده هایی است که این موتور جستجو قرار است کاوش کند. در ادامه ی کار پیج به عنوان مدیر عامل شرکت منصوب شد و برین هم به عنوان یکی از بنیانگذاران گوگل به عنوان رئیس گوگل خدمت کرد. نویسنده ای به نام نیکلاس کارلسون در سال ۲۰۱۴ اینگونه می نویسد:

در حالی که اغلب موسسان گوگل را دو مرد جوان به نام لری پیج و سرگئی برین می پندارند ولی واقعیت این است که گوگل توسط لری پیج ایجاد شد و سرگئی برین هم در طول پیشرفت این پروژه به او کمک کرد.

در حالی که اغلب موسسان گوگل را دو مرد جوان به نام لری پیج و سرگئی برین می پندارند ولی واقعیت این است که گوگل توسط لری پیج ایجاد شد و سرگئی برین هم در طول پیشرفت این پروژه به او کمک کرد.

ماموریت این دو مرد “سازماندهی اطلاعات جهان و مفید و در دسترس ساختن آن برای عموم است.” با شروع سال ۲۰۰۰ آنها با یک وام ۱ میلیون دلاری که از دوستان و آشنایان تهیه کردند به دفتر Mountain View نقل مکان کردند. پیج در سال ۱۹۹۹ کار خود را با واحدهای سرور کوچکتری آزمایش کرد به گونه ای که می توانست در هر متر مربع از اتاق های سروری که از افراد دیگر اجاره می کرد، سرور بیشتری نگه داری کند که در نهایت باعث شد که این موتور جستجو نسبت به رقبایش در آن زمان، سرعت بیشتری به کاربرانش ارائه دهد.

تا ماه ژوئن سال ۲۰۰۰، گوگل یک میلیارد یو آر ال اینترنت یا Uniform Resource Locator، فهرست (ایندکس) کرد و به این ترتیب این موتور جستجو به عنوان جامع ترین موتور جستجوی آن زمان بر روی وب شناخته شد.

.

سبک مدیریتی اوایل

پیج در اوایل کار خود با سمت مدیر عاملی این شرکت، تلاش کرد که همه ی مدیران پروژه ی گوگل را در سال ۲۰۰۱ اخراج کند. برنامه ی پیج همه ی مهندسین گوگل را درگیر کرد و آنها به طور مستقیم به نایب رئیس مهندسی (vice president of engineering) گزارش دادند. پیج در این باره به آنها توضیح داد که به هیچ مهندس ناظری که دانش فنی اش محدود باشد، نیازی ندارد. پیج حتی اصول مدیریتی خاصی برای خود و تیمش در نظر گرفت که به شرح زیر است:

• کار خود را به دیگری محول نکنید: هرکسی باید برای اینکه کارها سریعتر پیش برود، همه نوع کاری را بتواند انجام دهد.

• اگر چیزی به ارزش های شما اضافه نمی شود، این کار را ادامه ندهید. اجازه ندهید هنگامی که در حال انجام کار خود هستید، افراد دیگر با شما بحث کنند.

• یک مامور اداری نباشید.

• ایده ها از سن خیلی مهم تر هستند. اگر کسی سن کمی دارد، به این معنا نیست که شایسته ی احترام و همکاری نیست.

• بدترین کاری که می توانید انجام دهید، متوقف کردن کسی از انجام کاری با گفتن “نه وقت ندارم” است. اگر به کسی “نه” می گویید باید به آنها کمک کنید تا راه بهتری برای انجام دادن آن بیابند.

اگرچه این مدل جدید پیج موقتی بود و در واقع منجر به نارضایتی کارکنان شده بود، اما موضع او با کارکنان غیر مهندسی که حس مدیریتی به آنها دست داده بود، مشخص شد. در نهایت این اقدام، یعنی تنها گماشتن مهندسان به نقش های مدیریتیِ تیم های مهندسی، به عنوان استانداردی در سراسر سیلیکون ولی مقرر شد.

پیج همچنین معتقد بود که این پاسخ سریع بازگشتی موتور جستجوی گوگل منجر به استفاده ی بیشتر از آن خواهد شد. او نگران میلی ثانیه ها بود و این را با مهندسین –از آنهایی که در توسعه ی الگوریتم ها درگیربودند تا آنهایی که مراکز داده را ساختند- انتقال داد و از آنها خواست تا بر روی زمان های لگ یا تاخیری گوگل فکر کنند. او همچنین از آنها خواست که بر روی صفحه ی اصلی و در طراحی گوگل کار کنند تا همین موضوع هم به بارگذاری سریعتر نتایج جستجو کمک کند.

.

۲۰۰۱-۲۰۱۱

تغییر در مدیریت و توسعه

بعد از اینکه دو نفر از برجسته ترین سرمایه گذاران سیلیکون ولی به نام کلاینر پرکینز (Kleiner Perkins Caufield & Byers) و Sequoia Capital برای سرمایه گذاری ۲۵ میلیون دلاری بر روی گوگل به توافق رسیدند، به این نتیجه رسیدند که به پیج فشار بیاورند تا از سمت مدیر عاملی این شرکت کناره گیری کند چرا که یک رهبر باتجربه تر می تواند یک “تیم مدیریتی از نوع جهانی” ایجاد کند. پیج بعد از اینکه مدیر عامل های شرکت های دیگر از جمله، استیو جابز و اندرو گراو اینتل را ملاقات کرد، در نهایت این ایده را پذیرفت.

اریک اشمیت (Eric Schmidt) در ماه مارس سال ۲۰۰۱ به عنوان رئیس هیئت مدیره شرکت گوگل استخدام شد. او از موقعیت فول تایم خود با عنوان مدیر عاملی Novell کناره گیری کرد تا بتواند همین نقش را در گوگل به عهده بگیرد. این جریان مربوط به ماه آگوست همان سال می شود و پیج از سمت خود کناره گیری کرد و نقش ریاست محصول گوگل را به عهده گرفت.

گوگل تحت مدیریت اشمیت، رشد و گسترش عمده ای به دست آورد و از این جمله می توان به اولین عرضه ی عمومی (IPO) آن در ۲۰ آگوست سال ۲۰۰۴ اشاره کرد. با این وجود هنگامی که اشمیت قصد داشت طرح هایی مانند استخدام تیم اجرایی و ایجاد یک سیستم مدیریتی نیروی فروش را آغاز کند، همیشه با پیج و برین مشورت می کرد. علاوه براین، پیج همچنان به عنوان رئیس گوگل در چشم کارکنان خود باقی ماند، چرا که تاییدیه ی نهایی همه ی این موضوعات و استخدام ها را او ابلاغ می کرد و امضای پیج پای IPO خورد و همین هم او را به دومین میلیاردر در سن ۳۰ سالگی تبدیل کرد.

در سال ۲۰۰۵ پیج برای ارضای جاه طلبی خود برای عملی کردن ایده ی کامپیوتری در دست برای اینکه کاربران بتوانند در هر موقعیتی و در هر جایی به گوگل دسترسی داشته باشند، اندروید را به قیمت ۵۰ میلیون دلار از آن خود کرد. خرید اندروید بدون آگاهی اشمیت صورت گرفت، اما مدیر عامل برای این خریدهای نسبتا کوچک، مزاحمتی برای پیج ایجاد نمی کرد. پیج نسبت به اندروید احساس خیلی خوبی داشت و بیشتر وقت خود را با مدیر عامل و بنیانگذار اندروید، اندی روبین (Andy Rubin) می گذراند. تا سپتامبر سال ۲۰۰۸، تی موبایل (T-Mobile) اولین گوشی مبتنی بر نرم افزار اندروید به نام جی وان (G1) را راه اندازی کرد و تا سال ۲۰۱۰، ۱۷.۲ درصد از بازار گوشی شامل فروش گوشی اندرویدی می شد که برای اولین بار از اپل سبقت گرفت. رفته رفته و مدت کوتاهی پس از آن، اندروید به عنوان محبوبترین سیستم عامل موبایل جهان شناخته شد.

رفته رفته و مدت کوتاهی پس از آن، اندروید به عنوان محبوبترین سیستم عامل موبایل جهان شناخته شد.

.

انتصاب مدیر عاملی گوگل

پیج به دنبال اطلاعیه ای که در ژانویه ی ۲۰۱۱ اعلام شد، به طور رسمی به عنوان مدیر اجرایی گوگل در تاریخ ۴ آوریل سال ۲۰۱۱ انتخاب شد و اشمیت از سمت مدیر اجرایی گوگل کناره گیری کرد. تا این زمان گوگل به بیش از ۱۸۰ میلیارد دلار از ارزش بازار و بیش از ۲۴۰۰۰ کارمند دست یافته بود.

پس از اینکه اشمیت در تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۱ از عنوان مدیر عاملی گوگل کنار رفت، در توییتر به شوخی توییت کرد “دیگر به نظارت بزرگسالان نیازی نیست.” خبرنگار مدیریت سازمانی کوارتز، Max Nisen، دهه ی قبل از انتصاب مجدد پیج به عنوان مدیر عاملی شرکت گوگل را “دهه ی از دست رفته” برای گوگل خواند.

.

۲۰۱۱-۲۰۱۳

دو هدف کلیدی پیج به عنوان مدیر عامل جدید گوگل، توسعه ی خودمختاری بیشتر برای مدیران ناظر بر بخش های مهم تر و همینطور سطح بهتری از همکاری، ارتباط و وحدت در میان تیم ها بود. پیج همچنین رسانه ای تحت عنوان “L-Team” تشکیل داد؛ گروهی از معاونان ارشدی بودند که به طور مستقیم به او گزارش کار می دادند و در نزدیکی دفتر خود پیج برای بخشی از کار زحمت می کشیدند. علاوه بر این، پیج با انتصاب مدیری شبیه به مدیر عامل برای راس بخش های مربوط به مهم ترین محصولات گوگل، از جمله یوتیوب، AdWords و گوگل سرچ، مدیریت ارشد شرکت را سازماندهی کرد.

پیج به منظور انسجام بیشتر تیم، سیاست جدید “تحمل صفر برای مبارزه” را اعلام کرد که با رویکرد او در طول روزهای اولیه ی گوگل هنگامی که با برین به عنوان یکی از مدیران ارشد بحث های شدید و تهاجمی صورت می گرفت، مقابله می کرد. پیج در طول زمانی که از سمت مدیر عاملی شرکت به دور بود، عقاید و تفکراتش تغییر کرده بود تا جایی که در نهایت به این نتیجه رسیده بود که برای پیاده سای اهداف بلندپروازانه ی خود به تیمی هماهنگ و پویا نیاز دارد. به عنوان بخشی از فرایند جوان سازی مجدد، محصولات و اپلیکیشن های گوگل تقویت شدند و تحت تعمیرات اساسی زیبایی شناسی قرار گرفتند.

.

استراتژی کسب و کار و محصولات جدید

پیج با دستیابی به محصولات و شرکت هایی برای گوگل، هربار این سوال را از خود می پرسید “آیا این چیزی هست که هر روز و یا دو روز یکبار از آن استفاده کنی و یا اینکه چیزی هست که زندگی تو را بهتر کند؟”

این رویکرد بیشتر به دنبال سودمندی بود نه سودآوری. و به همین ترتیب همین رویکرد باعث شد تا در طولانی مدت افزایش سود بیشتری نسبت به بازه ی کوتاه مدت آن داشته باشد.

پیج با نفوذ و گستردگی سریع فیسبوک در آغاز تصدی دوم خود، با شبکه های اجتماعی گوگل، گوگل پلاس در اواسط ۲۰۱۱، به رقابت با این شبکه اجتماعی برخاست.

در آگوست سال ۲۰۱۱، پیج از خرید ۱۲.۵ میلیارد دلاری موتورولا موبیلیتی (Motorola Mobility) خبر داد. این خرید در درجه اول بر اساس نیاز گوگل برای پتنت های امنیتی برای محافظت از اندروید از پرونده های حقوقی توسط شرکت های دیگر از جمله اپل، ایجاد انگیزه کرد. پیج در ۱۵ آگوست سال ۲۰۱۱ بر روی وبلاگ رسمی گوگل نوشت: “شرکت های مایکروسافت و اپل برای حمله ی ضدرقابتی با اندروید با یکدیگر متحد شدند. وزارت دادگستری ایالات متحده به منظور “حفظ رقابت و نوآوری در جامعه ی نرم افزاری” باید در نتایج مزایده پتنت اخیر مداخله کند. خرید موتورولا با بهبود نمونه کارهای پتنت گوگل که ما را به حفاظت بهتر از اندروید در برابر تهدیدات ضد رقابتی مایکروسافت، اپل و دیگر شرکت ها قادر می سازد، رقابت را هم افزایش خواهد داد.”

پیج همچنین مبادرت به کارهای سخت افزاری کرد و گوگل در ماه می سال ۲۰۱۲ از کروم بوک رونمایی کرد. این محصول سخت افزاری یک لپ تاپ بود که سیستم عامل گوگل، کروم او اس (Chrome OS) را اجرا می کرد.

پیج همچنین مبادرت به کارهای سخت افزاری کرد و گوگل در ماه می سال ۲۰۱۲ از کروم بوک رونمایی کرد. این محصول سخت افزاری یک لپ تاپ بود که سیستم عامل گوگل، کروم او اس (Chrome OS) را اجرا می کرد.

.

۲۰۱۳-۲۰۱۵

پیج در ژانویه سال ۲۰۱۳ در یک مصاحبه با مجله ی وایرد شرکت کرد، در این مصاحبه نویسنده ای به نام استیون لوی بر روی ذهنیت “۱۰X” پیج –کارمندان گوگل به دنبال ایجاد محصولات و سرویس هایی که حداقل ۱۰ برابر بهتر از رقبای خود باشند، هستند – بحث کرد. رئیس گوگل ایکس به نام Astro Teller به لوی توضیح داد که ۱۰X چیزی است که در ذهن پیج است و تمرکز پیج بر روی تن ایکس بعدی است که بعد از این خواهد آمد. پیج در مصاحبه با لوی، به موفقیت های یوتیوب و اندروید به عنوان ایده هایی دیوانه کننده که سرمایه گذاران در ابتدا علاقه ای به آنها نداشتند، اشاره کرد. پیج بر این باور است که اگر کارهای دیوانه کننده ای انجام ندهید، کار اشتباهی انجام می دهید. پیج همچنین اظهار داشت که از وضعیت گوگل پلاس “خیلی خوشحال” است و تنها نگرانی هایی در رابطه با اینترنت مورد بحث در لایحه ی SOPA دارد.

پیج در کنفرانس توسعه دهندگان I/O در سان فرانسیسکو در ماه می سال ۲۰۱۳، سخنرانی قابل توجهی ارائه داد و گفت: “ما تنها حدود ۱ درصد از چیزی که ممکن است هستیم. با وجود تغییرات سریعی که در حال وقوع است ما هنوز هم نسبت به موقعیت هایی که داریم به کندی در حال حرکت هستیم. من فکر می کنم که دلیل آن هم انرژی های منفی است. هر موضوعی را که من راجع به گوگل می خوانم در مقایسه با چیزهای دیگر است. این موضوع خسته کننده است. ما باید بر روی ساخت چیزهایی که وجود ندارند تمرکز کنیم… .”

در سپتامبر سال ۲۰۱۳، پیج پروژه ی تحقیق و توسعه در زمینه ی بیوتکنولوژی، ابتکار عملی به نام Calico، را راه اندازی کرد. گوگل اعلام کرد که کالیکو به دنبال نوآوری و بهبود در زمینه ی سلامت انسان است. این شرکت با هدف مبارزه با سالخوردگی و بیماری های مرتبط با آن تاسیس شد. Art Levinson رئیس هیئت مدیره ی اپل و مدیر عامل سابق Genetech به عنوان مدیر عامل این بخش جدید منصوب شد.

پیج در کنفرانس TedX که در ماه مارس سال ۲۰۱۴ و در ونکوور، کانادا برگزار شد شرکت کرد. در ارائه ای که در این کنفرانس داده شد، راشل وتستون مدیر روابط عمومی پیج و Lorraine Twohill مدیر بازاریابی گوگل از برنامه ی کامپیوتری هوش مصنوعی در ابعاد بزرگ خبر دادند. پیج خطاب به ایلان ماسک و اسپیس ایکس بیان کرد:

“او (ایلان ماسک) می خواهد برای تداوم بشریت به مریخ برود. این هدفی ارزشمند است. ما کارمندان زیادی در گوگل داریم که به افراد خیلی ثروتمندی تبدیل شدند. شما در حال کار بر روی این حوزه ها هستید چراکه می خواهید دنیا را تغییر دهید و آن را بهتر کنید. من دوست دارم برای پیشرفت بیشتر و سریعتر با یکدیگر همکاری داشته باشیم.”

پیج در اکتبر سال ۲۰۱۴ از بازسازی عمده ی بخش مدیریت خبر داد به گونه ای که دیگر نیازی به مسئول بودن در برابر تصمیم گیری مرتبط با محصولات نباشد. پیج در یادداشتی گفت، کسب و کارهای اصلی گوگل قادر به پیشرفت به شیوه ای معمولی خواهد بود در حالیکه او می توانست بر روی نسل بعدی پروژه های بلندپروازانه از جمله طرح های گوگل ایکس، دسترسی و انرژی از جمله گوگل فیبر (Google Fiber)، اتوماسیون خانه هوشمند از طریق نست لبز (Nest Labs)، و نوآوری های بیوتکنولوژی تحت کالیکو تمرکز کند. پیج تصمیم گرفت به صورت غیر رسمی به سمت مدیر محصول ادامه دهد. بعد از اعلام این خبر، مدیران مسئول محصولات اصلی گوگل گزارش دادند که پس از آن، معاون ارشد گوگل، ساندار پیچای (Sundar Pichai)، این سمت (مدیر اجرایی گوگل) را با گزارش مستقیم پیج قبول کرد.

ساندار پیچای (Sundar Pichai) این سمت (مدیر اجرایی گوگل) را با گزارش مستقیم به پیج قبول کرد.

پیج در یک مصاحبه ای در سال ۲۰۱۴ اظهار داشت که حفاظت از “دانش عمیق” خود از محصولات گوگل و وسعت پروژه های گوگل به عنوان عاملی کلیدی در ایجاد انگیزه برای اعضای تیم است و آن را در اولویت قرار داد.

پیج در یک مصاحبه ای در سال ۲۰۱۴ اظهار داشت که حفاظت از "دانش عمیق" خود از محصولات گوگل و وسعت پروژه های گوگل به عنوان عاملی کلیدی در ایجاد انگیزه برای اعضای تیم، تاکید کرد و آن را در اولویت قرار داد.

.

آلفابت

در ۱۰ آگوست سال ۲۰۱۵، پیج در وبلاگ رسمی گوگل اعلام کرد که گوگل به عنوان یک شرکت تابعه از یک هلدینگ که تحت عنوان آلفابت (Alphabet Inc) شناخته شده است، تبدیل خواهد شد و پیج هم به عنوان مدیر عامل این هلدینگ و ساندار پیچای هم به عنوان مدیر عامل شرکت گوگل در نظر گرفته می شوند. در این بیانیه، پیج این شرکت هلدینگ را اینگونه توصیف نمود:

“آلفابت عمدتا اجتماعی از شرکت هاست. که البته بخش اعظم این مجموعه، گوگل است. این گوگلِ جدید تا حدودی کاهش یافته چراکه محصولات اینترنتی فقط در آن گنجانده شده است. اساسا ما معتقدیم که این عمل به ما قدرت مدیریتی بیشتری می دهد و ما می توانیم کارهای مستقل از هم را که به هم مرتبط نیستند هم اجرا کنیم.”

پیج در ارتباط با انتخاب این نام برای این هلدینگ می گوید: “ما نام آلفابت را دوست داریم چرا که مجموعه ی از حروف است که یک زبان ارائه می دهد.”

در ۱۰ آگوست سال ۲۰۱۵، پیج در وبلاگ رسمی گوگل اعلام کرد که گوگل به عنوان یک شرکت تابعه از یک هلدینگ که تحت عنوان آلفابت (Alphabet Inc) شناخته شده است، تبدیل خواهد شد

.

منافع دیگر

پیج یکی از سرمایه گذاران تسلا موتورز است. او در تکنولوژی انرژی های تجدیدپذیر سرمایه گذاری کرده است و با کمک Google.org بازوی بشر دوستانه ی گوگل، اتخاذ پلاگین ماشین های برقی هیبریدی و سرمایه گذاری در دیگر انرژی های جایگزین را ترویج می دهد.

پیج همچنین به تاثیرات اجتماعی و اقتصادی سیستم های هوشمند پیشرفته و چگونگی فناوری های دیجیتالی پیشرفته برای ایجاد فراوانی، ارائه ی نیازهای مردم، کاهش اثرات بالقوه ی بیکاری تکنولوژیکی و کاهش ساعات کاری، علاقه مند است.

از دیگر اقدامات پیج این است که در راه اندازی دانشگاه تکینگی، موسسه ی فرابشریت، کمک کرده است. گوگل یکی از فاندرهای (موسسان) شرکتی این موسسه است و هنوز هم بودجه ای به عنوان کمک هزینه ی تحصیلی در دانشگاه تکینگی را تامین می کند.

.

زندگی شخصی

پیج در سال ۲۰۰۷ با لوسیندا ساوت ورث در جزیره نکر، جزیره کارائیب متعلق به ریچارد برانسون ازدواج کرد. Southworth دانشمند محقق و خواهر کری ساوت ورث -بازیگر و مدل- است. پیج و ساوت ورث دارای دو فرزند هستند که یکی متولد سال ۲۰۰۹ و دیگری متولد ۲۰۱۱ است.

پیج در سال 2007 با لوسیندا ساوت ورث در جزیره نکر، جزیره کارائیب متعلق به ریچارد برانسون ازدواج کرد.

.

پیج در ۱۸ فوریه سال ۲۰۰۵ خانه ای با ۹۰۰۰ فوت مربع در پالو آلتو، کالیفرنیا که توسط پدرو جوسف دلموس طراحی شده است را از آن خود کرد. این معمار معروف آمریکایی، متصدی سابق موزه هنر استنفورد و بنیانگذار موسسه ی هنر کرمل است.

پیج در سال ۲۰۰۹ خانه های مجاور خانه ی خود را خریداری کرد تا به منظور بازسازی و و استفاده از مصالح جدید و ادغام آنها با خانه ی خود، خانه ای سازگار با محیط زیست، آنها را تخریب و ادغام کند. در محوطه ی حیاط خانه ی خود از درختانی بهره برده که آب کمتری مصرف می کنند. روی پشت بام خانه ی خود از پانل های خورشیدی بهره گرفته است.

پیج در سال ۲۰۱۱ یک قایق شخصی “Sneses” صد و نود و سه فوتی را با قیمت ۴۵ میلیون دلار از آن خود کرد. این قایق مجهز به سکوی فرود هلیکوپتر، سالن بدنسازی، عرشه های چند سطحی خورشیدی، ۱۰ سوئیت لوکس و ۱۴ خدمه است. طراحی داخلی این قایق توسط طراح مشهور فرانسوی به نام فیلیپ استارک صورت گرفته است.

خانواده ی پیج در سال ۲۰۱۴ با دارایی بیش از ۱ میلیارد دلار در پایان سال ۲۰۱۳، ۱۵ میلیون دلار از آن را برای کمک به مقابله با شیوع ویروس ابولا در غرب افریقا اهدا کردند.

پیج در سال ۲۰۱۱ یک قایق شخصی "Sneses" ۱۹۳ فوتی را که به قیمت ۴۵ میلیون دلار بود از آن خود کرد.

.

با عضویت در کانال رسمی تکرا در تلگرام از آخرین اخبار روز تکنولوژی مطلع باشید.

.

تهیه و گردآوری: تکرا


عصر تکنولوژی، تکرا

نوشته بیوگرافی موسس گوگل ؛ لری پیج اولین بار در عصر تکنولوژی - تکرا پدیدار شد.

بیوگرافی موسس پی پل ؛ پیتر تیل

 تیل به همراه دو نفر از دوستان خود به نام Max Levchin و ایلان ماسک پی پال (پی پل) را تاسیس کردند

.

نام: پیتر آندرس تیل (Peter Andreas Thiel)

سن: ۴۸ سال، متولد ۱۱ اکتبر سال ۱۹۶۷

عنوان: سرمایه گذار و کارآفرین،  مدیر و منتقد اجتماعی

تحصیلات: کارشناسی از دانشگاه استنفورد، دکترای حقوق (J.D) از دانشگاه استنفورد

مجرد

.

پیتر تیل به عنوان ۶۲ امین فرد ثروتمند در زمینه ی تکنولوژی در سال ۲۰۱۵ و ۸۴۷ امین میلیاردر جهان است. دارایی خالص او در سال ۲۰۱۵، ۳.۳ میلیارد دلار و هم اکنون ۲.۸ میلیارد دلار می باشد.

پیتر آندرس تیل (متولد ۱۱ اکتبر سال ۱۹۶۷) کارآفرین امریکایی، سرمایه گذار، مدیر و منتقد اجتماعی است. تیل به همراه دو نفر از دوستان خود به نام Max Levchin و ایلان ماسک پی پال (پی پل) را تاسیس کردند و تیل به عنوان مدیر عامل این شرکت خدمت می کند. این شخص، پلانتیر (Palantir) را هم تاسیس کرده و به عنوان رئیس این شرکت هم در حال خدمت رسانی است. او از اولین سرمایه گذاران خارجی فیسبوک بوده که در سال ۲۰۰۴ با مبلغ ۵۰۰ هزار دلار توانست ۱۰.۲ درصد از سهام این شرکت را از آن خود کند و به عنوان عضوی از هیئت مدیره ی این شرکت فعالیت نماید. تیل همچنین در Clarium Capital هم ریاست می کند؛ Clarium Capital یک صندوق سرمایه گذاری کلان است.

پیتر آندریاس تیل (متولد ۱۱ اکتبر سال ۱۹۶۷) کارآفرین امریکایی، سرمایه گذار، مدیر و منتقد اجتماعی است.

.

دوران کودکی تیل

تیل در خانواده ای آلمانی در فرانکفورت، آلمان غربی متولد شد. پدر او Klaus Thiel مهندس شیمی و مادرش Susanne Thiel نام داشتند. تیل یک برادر به نام Patrick Thiel دارد. هنگامی که پیتر یک ساله بود به همراه خانواده ی خود به ایالات متحده نقل مکان کرد و در فوستر سیتی، کالیفرنیا، بزرگ شد. تیل در بازی شطرنج مهارت فوق العاده ای داشت و به عنوان یکی از بازیکنان مطرح شطرنج در این کشور انتخاب شد؛ هم اکنون هم بازی شطرنج یکی از علاقمندی های او محسوب می شود.

 تیل در بازی شطرنج مهارت فوق الاده ای داشت و به عنوان یکی از بازیکنان مطرح شطرنج در این کشور انتخاب شد.

.

کالج و دوران دانشگاه

تیل مدرک لیسانس را در رشته ی فلسفه در سال ۱۹۸۹ از دانشگاه استنفورد دریافت کرد.

بذر اعتقادات آزادیخواهانه ی تیل در دانشگاه استنفورد کاشته شد. تیل به همراه Norman Book در سال ۱۹۸۷، The Stanford Review را منتشر کرد که هم اکنون روزنامه ی محافظه کارانه / آزادیخواه اصلی این دانشگاه می باشد. برخی از همکاران او در تدوین این روزنامه بعدها در شرکتی که تیل تاسیس کرد، مشغول به کار شدند که از جمله ی آنها می توان به Keith Rabois و رید هافمن اشاره کرد. پیتر تیل به اقتصاد لیبرتارین (طرفدار استقلال و اقتصادی که به طور کامل بر بازار و دولت مبتنی است) معتقد است.

بعد از اینکه تیل مدرک لیسانس را از استنفورد گرفت به مدرسه حقوق استنفورد رفت و در سال ۱۹۹۲ مدرک J.D را از آنجا دریافت کرد. پس از آن در یک شرکت حقوقی در نیویورک مشغول به کار شد و سپس از سال ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۶ به نوعی به عنوان یک بازرگان در وال استریت مشغول شد و در سال ۱۹۹۶، Thiel Capital Management را تاسیس کرد؛ ولی هیچ یک از این کارها به حس درونی تیل پاسخگو نبودند، چرا که بنا به گفته های خود تیل همیشه در رویای تحولی بزرگ در جهان بوده است.

بالاخره تیل موفق شد در سال ۱۹۹۸، پی پال (PayPal)؛ شرکت تجارت الکترونیکی و سامانه ی پرداخت و انتقال وجه از طریق اینترنت، را با کمک Max Levchin تاسیس کند. بعدها این شرکت با X.com (که توسط ایلان ماسک تاسیس شده بود) ادغام و رهبری آن به ایلان ماسک واگذار شد. پی پل در ۱۵ فوریه سال ۲۰۰۲ در دسترس عموم قرار گرفت و بعد از آن سال به قیمت ۱.۵ میلیارد دلار به ای بی فروخته شد. در آن زمان سهام ۳.۷ درصدی تیل در پی پل دارای ارزش تقریبی ۵۵ میلیون دلار بود.

بالاخره تیل موفق شد در سال ۱۹۹۸، پی پال (PayPal)؛ سیستم پرداخت آنلاین را با کمک Max Levchin تاسیس کند.

.

تیل، صندوق پوشش سرمایه جهانی Clarium Capital را راه اندازی کرد. در سال ۲۰۰۵، این صندوق پوشش ریسک یا همان پوشش سرمایه، توانست توسط دو مجله ی تجاری MarHedge و Absolute Return به عنوان بزرگترین صندوق پوشش جهانی معرفی شود. دارایی Clarium از ۷ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۸ به ۳۵۰ میلیون دلار در سال ۲۰۱۱ افت کرد.

از دیگر اقدامات مهم پیتر تیل، سرمایه گذاری عظیم ۵۰۰ هزار دلاری در شبکه ی اجتماعی فیسبوک در آگوست ۲۰۰۴ بود. به این وسیله توانست ۱۰.۲ درصد از این شرکت را از آن خود کند و به هیئت مدیره ی فیسبوک ملحق شود. این مورد اولین سرمایه گذاری خارجی در فیسبوک به حساب می آید. در کتاب The Facebook Effect دیوید پاتریک به تفصیل داستان سرمایه گذاری پیتر تیل را شرح می دهد. شان پارکر، موسس Napster و Plaxo سابق که در آن زمان عنوان “رئیس” فیسبوک را به عهده گرفته بود، به دنبال سرمایه گذار برای این شبکه ی اجتماعی بود. پارکر به رید هافمن، موسس شبکه ی اجتماعی حرفه ای لینکدین، این پیشنهاد را داد و هافمن هم علاقه داشت این کار را انجام دهد اما به دلیل تضاد با وظایف او به عنوان مدیر عامل لینکدین از این تصمیم منصرف شد. هافمن، تیل را به پارکر معرفی کرد. ملاقات بین تیل و پارکر و مارک زاکربرگ که در آن زمان دانشجوی هاروارد بود و فیسبوک را تاسیس کرده و کنترل می کرد، صورت گرفت. بعد از صحبت های فراوان در نهایت تیل ﺑﺎ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﮔﺬاﺭﻱ ۵۰۰ ﻫﺰاﺭ ﺩﻻﺭﻱ، ۱۰.۲ درصد اﺯ ﺳﻬﺎﻡ ﺷﺮﻛﺖ ﺭا ﻛﺴﺐ ﻛﺮﺩ. این سرمایه گذاری در اصل، در قالب یادداشتی مشروط صورت گرفت؛ بدین صورت که اگر فیسبوک تا پایان سال ۲۰۰۴ به ۱.۵ میلیون کاربر برسد، حقوق صاحبان سهام مساوی شود. با اینکه فیسبوک نتوانست به این موفقیت دست یابد (البته با اختلافی بسیار ناچیز)، تیل به او اجازه داد که بار دیگر برای این هدف تلاش کند. تیل در سال ۲۰۱۲ سهام اولیه ی خود را فروخت ولی همچنان در هیئت مدیره ی فیسبوک فعالیت می کند.

از دیگر اقدامات مهم پیتر تیل، سرمایه گذاری عظیم ۵۰۰ هزار دلاری در شبکه ی اجتماعی فیسبوک در آگوست ۲۰۰۴ بود. به این وسیله توانست ۱۰.۲ درصد از این شرکت را از آن خود کند

.

تیل در سال ۲۰۰۵، Founders Fund را به عنوان یک صندوق سرمایه گذاری در سان فرانسیسکو ایجاد کرد. دیگر شرکای تیل در ایجاد این صندوق، شان پارکر، Ken Howery و Luke Nosek هستند. تیل با ایجاد این صندوق می خواهد بر روی تکنولوژی های چشمگیری که به اعتقاد او دنیا را تغییر می دهند، سرمایه گذاری کند.

تیل علاوه بر سرمایه گذاری در فیسبوک در چندین استارتاپ دیگر هم سرمایه گذاری کرده است (شخصا و یا از طریق صندوق سرمایه گذاری خود) که از جمله ی آنها می توان به Booktrack، Slide، LinkedIn، Friendster، Rapleaf، Geni.com، Yammer، Yelp، Inc.، Powerset، Practice Fusion، MetaMed، Vator، Palantir Technologies، IronPort، Votizen، Asana، Big Think،  Caplinked، Quora، Rypple، TransferWise، Nanotronics Imaging، Stripe و Legendary Entertainment اشاره کرد. چند مورد از این استارتاپ ها توسط همکاران قدیمی تیل در پی پل، تاسیس شدند که از جمله ی آنها می توان به Slide که توسط Levchin، لینکدین که توسط هافمن، Yelp توسط Jeremy Stoppelman ، Geni.com و Yammer که توسط David Sacks  تاسیس شدند، اشاره کرد.

از دیگر کارهای موفق تیل، تاسیس Palantir Technologies است که توسط سرمایه ی CIA تامین شد و هم اکنون به عنوان رئیس این شرکت خدمت می کند.

.

با عضویت در کانال رسمی تکرا در تلگرام از آخرین اخبار روز تکنولوژی مطلع باشید.

.

تهیه و گردآوری: تکرا


عصر تکنولوژی، تکرا

نوشته بیوگرافی موسس پی پل ؛ پیتر تیل اولین بار در عصر تکنولوژی - تکرا پدیدار شد.

بیوگرافی موسس آمازون ؛ جف بزوس

جف بزوس کارآفرین امریکایی، بنیانگذار و مدیر اجرایی آمازون دات کام (Amazon.com) است.

نام: جفری پرستون “جف” بزوس

عنوان: مدیر عامل و موسس آمازون.کام، کارآفرین و سرمایه گذار

سن : ۵۲ سال

تحصیلات: کارشناسی علوم کامپیوتر از دانشگاه پرینستون

متاهل و دارای ۴ فرزند

.

جف بزوس به عنوان ۱۷ امین فرد قدرتمند جهان در سال ۲۰۱۵، ۳ امین ثروتمند جهان در حوزه ی تکنولوژی در سال ۲۰۱۵ و ۱۵ امین میلیاردر جهان در سال ۲۰۱۵ معرفی شد. با توجه به گزارش فوربس، دارایی خالص این فرد در سال ۲۰۱۵، ۴۷ میلیارد دلار و هم اکنون ۴۷.۶ میلیارد دلار است.

جف بزوس کارآفرین امریکایی، بنیانگذار و مدیر اجرایی آمازون.کام (Amazon.com) است. وی در سال ۲۰۱۳ “واشنگتن پست” (The Washington Post) را خریداری کرد. بزوس در زمینه های دیگر از جمله تولید گجت، رسانه و … فعالیت دارد.

.

بیوگرافی موسس آمازون در یک نگاه

جف بزوس، کارآفرین و پیشگام در زمینه ی تجارت الکترونیک، در ۱۲ ژانویه سال ۱۹۶۴ در آلبوکرکی، نیو مکزیکو متولد شد. بزوس از آن دسته افرادی بود که عاشق کامپیوتر بود و در نهایت تحصیلات دانشگاهی خود را در زمینه ی علوم کامپیوتر و مهندسی برق در دانشگاه پرینستون پشت سر گذراند. بزوس بعد از فارغ التحصیلی در وال استریت شروع به کار کرد و در سال ۱۹۹۰ به عنوان جوانترین مدیر ارشد در شرکت سرمایه گذاری D.E.Shaw شناخته شد. ۴ سال بعد بزوس این شغل پردرآمدش را به منظور افتتاح آمازون.کام ترک کرد. در آن زمان آمازون دات کام کتابفروشی مجازی محسوب می شد که به یکی از بزرگترین داستان های موفقیت آمیز در اینترنت تبدیل شد. بزوس در سال ۲۰۱۳، واشنگتن پست را به قیمت ۲۵۰ میلیون دلار خریداری کرد.

بیوگرافی موسس آمازون در یک نگاه: جف بزوس، کارآفرین و پیشگام در زمینه ی تجارت الکترونیک در ۱۲ ژانویه سال ۱۹۶۴ در آلبوکرکی، نیو مکزیکو متولد شد.

.

زندگی اولیه و حرفه

همانطور که گفته شد، جف بزوس در ۱۲ ژانویه سال ۱۹۶۴ در نیومکزیکو متولد شد. مادر جوان او Jacklyn Gise Jorgensen و پدر او Ted Jorgensen نام داشت. این زوج در کمتر از یک سال پس از تولد بزوس از یکدیگر جدا شدند و زمانی که بزوس ۴ ساله بود، مادر او برای تامین مخارج زندگی مجبور شد مجددا ازدواج کند. او با یک مهاجر کوبایی به نام مایک بزوس (Mike Bezos) ازدواج کرد. مایک برای تحصیل به امریکا مهاجرت کرده بود و توانست بعد از گذراندن تحصیلات خود به عنوان مهندس در شرکت اکسون کار کند.

هنگامی که بزوس هنوز در دوران کودکی به سر می برد، علاقه ی خود را به خلاقیت و نواوری نشان داد. او گاراژ خانه را به آزمایشگاه و تجهیزات مفتول های الکتریکی اطراف خانه تبدیل می کرد. در دوران نوجوانی به همراه خانواده ی خود به میامی مهاجرت کرد؛ در اینجا تحصیلات دبیرستان خود را گذراند و به عنوان دانش آموز ممتاز از دبیرستان فارغ التحصیل شد و به رشته ی کامپیوتر علاقمند گردید. در دوران دبیرستان بود که جف بزوس اولین کسب و کار خود را در Dream Institute که یک کمپ آموزشی تابستانی برای دانش آموزان کلاس چهارم، پنجم و ششم بود، آغاز کرد.

بزوس علاقه ی خود را در زمینه ی علوم کامپیوتر در دانشگاه پرینستون دنبال کرد و در سال ۱۹۸۶ با مدرک علوم کامپیوتر و مهندسی برق و به عنوان دانشجوی ممتاز از دانشگاه فارغ التحصیل شد. بزوس بعد از فارغ التحصیلی در چندین شرکت وال استریت از جمله فیتل (Fitel) و Bankers Trust و شرکت سرمایه گذاری D.E.Shaw مشغول به کار شد؛ اینجا بود که با همسرش، Mackenzie، آشنا شد و از دیگر اتفاقاتی که همزمان برایش افتاد این بود که به عنوان جوانترین نائب رئیس شرکت در سال ۱۹۹۰ انتخاب گردید.

اینجا بود که با همسرش، Mackenzie، آشنا شد و به عنوان جوانترین نائب رئیس شرکت در سال ۱۹۹۰ انتخاب گردید.

با وجود اینکه شغل بزوس در امور مالی بسیار سودآور بود، اما او ریسک ورود به دنیای نوظهور تجارت الکترونیک را انتخاب کرد. در سال ۱۹۹۴ از شغل خود استعفا داد و به سیاتل نقل مکان کرد و پتانسیل بازار بکر اینترنت را با افتتاح فروشگاه آنلاین کتاب مورد هدف قرار داد.

.

پیشگام تجارت الکترونیک

فعالیت بر روی آمازون از اینجا شکل گرفت. بزوس در گاراژ خانه ی خود دفتری را برای شرکت نوپایش راه اندازی کرد و تنها با چند نفر به عنوان کارمند، توسعه ی نرم افزار را شروع کردند. بعد از مدتی محیط کار خود را به یک خانه ی دو خوابه که از سه طرف نورگیر بود، بسط دادند و در نهایت توانستند نسخه ی بتا از سایت خود را راه اندازی کنند. بعد از دعوت ۳۰۰ نفر از دوستان به این نسخه ی بتا از سایت و تست موفقیت آمیز آن، Amazon.com راه اندازی شد. د حقیقت این سایت در ۱۶ جولای سال ۱۹۹۵ متولد شد و نام آن از رودخانه ی پر پیچ و خم امریکای جنوبی که بزرگترین رود جهان است گرفته شد؛ این انتخاب بی دلیل هم نبود، چراکه اعتقاد بزوس بر این بود که این سایت کوچک به بزرگترین کتابفروشی آنلاین تبدیل می شود. در این هنگام بزوس ۳۰ سال داشت.

فعالیت بر روی آمازون از اینجا شکل گرفت. بزوس در گاراژ خانه ی خود دفتری را برای شرکت نوپایش راه اندازی کرد و تنها با چند نفر به عنوان کارمند، توسعه ی نرم افزار را شروع کردند.

این شرکت توانست به طرز عجیب و بدون هیچگونه تبلیغاتی کتاب هایش را در عرض ۳۰ روز در سراسر ایالات متحده و ۴۵ کشور خارجی از طریق همین سایت به فروش برساند. در طول دو ماه، فروش کتاب این سایت به ۲۰۰۰۰ دلار در هفته رسید؛ این رشد چشمگیر خیلی سریعتر از آن چیزی بود که خود بزوس و تیم استارتاپش پیش بینی کرده بودند.

در سال ۱۹۹۷ که این وب سایت برای عموم شناخته شد سوالاتی ذهن اکثر تحلیلگران بازار را درگیر کرده بود و مهم ترین سوال این بود که زمانی که خرده فروشان سنتی هم تغییر رویه داده و هریک سایت مختص خود را راه اندازی کنند، آیا باز هم این شرکت می تواند به کار خود ادامه دهد یا خیر؟ دو سال از راه اندازی این وب سایت گذشت و چیزی که بر همگان آشکار شد این بود که نه تنها این وب سایت با قدرت هرچه بیشتر به کار خود ادامه داده بلکه توانسته از تمام رقبایش پیشی بگیرد و به عنوان یک پیشتاز و رهبر در دنیای تجارت الکترونیک شناخته شود.

بزوس در سال ۱۹۹۸ به این فکر افتاد که به منظور تنوع بخشیدن به محصولات آمازون، پای سی دی ها و فیلم ها را هم به این سایت باز کند و چندی بعد، لباس و تجهیزات الکترونیکی، اسباب بازی و … را از طریق مشارکت با عمده فروشی ها به این سایت وارد کرد.

با وجود اینکه بسیاری از dot com های اوایل سال ۱۹۹۰ ورشکسته شدند، اما آمازون با فروش چشمگیر سالانه رشد زیادی داشت و از ۵۱۰ هزار دلار فروش در سال ۱۹۹۵ به بیش از ۱۷ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۱ جهش داشت و رونق فوق العاده ای را شاهد بود اما رشد آمازون به همین جا ختم نشد.

در سال ۲۰۰۶، آمازون دات کام سرویس ویدئوی وابسته به تقاضای کاربر (on demand) را راه اندازی کرد، این سرویس در ابتدا به عنوان Amazon Unbox on TiVo شناخته شد و در نهایت این برند به آمازون اینستنت ویدئو (Amazon Instant Video)  تغییر یافت. این شرکت در سال ۲۰۰۷، کیندل (Kindle) را منتشر کرد؛ این کتاب خوان دیجیتال دستی به کاربران این امکان را می دهد که بتوانند کتاب های منتخب خود را خرید، دانلود و ذخیره کرده و آن را مطالعه کنند. در همان سال بزوس از سرمایه گذاری خود در Blue Origin؛ شرکت هوافضای مستقر در سیاتل که برای ارائه ی تکنولوژی های مرتبط با سفرهای فضایی توسعه یافته است، خبر داد. در واقع این سرمایه گذاری پس از آمازون دات کام بزرگترین فعالیت بزوس تا آن زمان بود.

این شرکت در سال ۲۰۰۷، کیندل (Kindle) را منتشر کرد؛ این کتاب خوان دیجیتال دستی به کاربران این امکان را می دهد که بتوانند کتاب های منتخب خود را خرید، دانلود و ذخیره کنند و آن را مطالعه کنند.

آمازون در سال ۲۰۱۱ با رونمایی از کیندل فایر (Kindle Fire)، به بازار تبلت وارد شد. در سپتامبر بعدی بزوس از کیندل فایر اچ دی (Kindle Fire HD) جدید خبر داد، این تبلت که پس از اولین آیپد اپل معرفی شد به منظور رقابت بر سر قیمت وارد بازار شد.

.

خرید واشنگتن پست

خرید واشنگتن پست هم فعالیت چشمگیر بعدی بزوس بود. در ۵ آگوست سال ۲۰۱۳ بزوس بار دیگر در سراسر جهان سر تیتر اخبار شد؛ اینبار با خرید واشنگتن پست و تمام نشریات وابسته به این شرکت از جمله Washington Post Co، آن هم به قیمت ۲۵۰ میلیون دلار!

در ۵ آگوست سال ۲۰۱۳ بزوس بار دیگر در سراسر جهان سر تیتر اخبار شد. اینبار با خرید واشنگتن پست و تمام نشریات وابسته به این شرکت از جمله Washington Post Co به قیمت ۲۵۰ میلیون دلار .

.

پروژه های اخیر

اوایل دسامبر سال ۲۰۱۳، بزوس از ابتکار جدید و آزمایشی آمازون رونمایی کرد؛ او پهباد “Amazon Prime Air” را برای ارائه ی خدمات تحویل به مشتریان معرفی کرد. پهباد ها وسیله هایی هستند که می توان آنها را از دور کنترل کرد و می تواند مجموعه ای از وظایف انسان را انجام دهد. با توجه به گفته ی بزوس، این پهبادها می توانند اقلامی تا وزن ۵ پوند را حمل کرده و به منظور توزیع محصولات شرکت تا فاصله ی ۱۰ مایلی از مرکز توزیع پرواز کنند. بزوس بیان کرد که پرایم ایر در کمتر از ۴ یا ۵ سال به واقعیت تبدیل شود. هم اکنون این شرکت در حال کار بر روی این پهباد می باشد.

اوایل دسامبر سال ۲۰۱۳، بزوس از ابتکار جدید و آزمایشی آمازون رونمایی کرد. پهباد "Amazon Prime Air" را برای ارائه ی خدمات تحویل به مشتریان معرفی کرد.

از دیگر فعالیت های چشمگیر جف بزوس، تاسیس شرکتی با نام Bezos Expeditions است که سرمایه گذاری های شخصی بزوس از طریق این شرکت مدیریت می شود. چند نمونه از شرکت هایی که بخشی از آنها توسط بزوس تامین شده است عبارتند از: Airbnb، Aviary، Basecamp، Business Insider، Blue Origin، Crowdrise، Domo، doxo، D-Wave Systems، Everfi، Finsphere، General Assembly، General Fusion، Glassybaby، Juno Therapeutics، Lookout، MakerBot Industries، MFG.com، Nextdoor، توییتر، اوبر و …

.

.

تهیه و گرداوری: تکرا


عصر تکنولوژی، تکرا

نوشته بیوگرافی موسس آمازون ؛ جف بزوس اولین بار در عصر تکنولوژی - تکرا پدیدار شد.

بیوگرافی موسس لینکدین : رید هافمن

در واقع این شبکه ی اجتماعی به کاربران این امکان را می دهد که برای ایجاد پروفایل حرفه ای و تعامل با دیگر افراد حرفه ای ثبت نام کنند. کاربران می توانند با هرکسی (چه کاربر چه سایت) تعامل حرفه ای داشته باشند.

نام: رید هافمن (Reid Hoffman)

عنوان: بنیانگذار و رئیس لینکدین، سرمایه گذار و کارآفرین، نویسنده

کشور: ایالات متحده

سن: ۴۸ سال، متولد ۵ آگوست سال ۱۹۶۷ میلادی، کالیفرنیا

تحصیلات: دانشگاه استنفورد – دانشگاه آکسفورد

دارایی خالص: ۴.۶ میلیارد دلار در ماه مارس سال ۲۰۱۵ و ۳.۹ میلیارد دلار در ماه فوریه سال ۲۰۱۶

رید هافمن به عنوان ۵۱ امین ثروتمند در عرصه ی تکنولوژی در سال ۲۰۱۵، ۳۴۱ امین میلیاردر جهان در سال ۲۰۱۵ و ۶۵ امین فرد قدرتمند در سال ۲۰۱۳ شناخته شده است.

رید هافمن کار خود را در سال ۱۹۹۴ و با عنوان مدیر محصول اپل آغاز کرد و بعد از آن به عنوان هیئت مدیره معاون رئیس پی پال (PayPal) خدمت کرده است. او در سال ۲۰۰۳ لینکدین را – به عنوان یک سرویس شبکه ی اجتماعی که دارای بیش از ۴۰۰ میلیون عضو در بیش از ۲۰۰ کشور است – تاسیس کرد.

او به یکی از سرمایه گذاران و کارآفرینان جوان و مدیران موفق تبدیل شده است. در ادامه به طور کامل بیوگرافی موسس لینکدین را بری شما بیان می کنیم. با تکرا همراه باشید.

.

بیوگرافی موسس لینکدین و تحصیلات وی

رید هافمن در پالو آلتو (Palo Alto)، کالیفرنیا، به دنیا آمد و در کانون خانواده در شهر برکلی بزرگ شد. وی تحصیلات مقطع ابتدایی تا دبیرستان را در مدارس دولتی در برکلی گذراند. پدر و مادر هافمن معتقد بودند که یادگیری او در کلاس های کوچکتر و نزدیک به خانه بهتر خواهد بود و بنابراین تصمیم گرفتند او را در یک دبیرستان خصوصی نزدیک به محل سکونت خود ثبت نام کنند. اشتیاق او برای استقلال و زندگی دور از خانه، والدینش را متقاعد کرد که او را به مدرسه Putney در ورمونت بفرستند. تاکید اکید مدرسه ی Putney بر روی کسب تجارب گوناگون در زمینه های مختلف به او فرصتی داد تا مهارت های متفاوتی از هنر گرفته تا کارهای کشاورزی را تجربه کند. پس از گذراندن دوره ی دبیرستان تصمیم گرفت به کالیفرنیا بازگردد و در دانشگاه استنفورد شرکت کند.

رید هافمن به عنوان ۵۱ امین ثروتمند در عرصه ی تکنولوژی در سال ۲۰۱۵، ۳۴۱ امین میلیاردر جهان در سال ۲۰۱۵ و ۶۵ امین فرد قدرتمند در سال ۲۰۱۳ شناخته شده است.

برنامه ی “آموزش و پرورش لیبرال” استنفورد، علاقه ی هافمن را در زمینه ی فلسفه تشخیص داد، اما طیف وسیع رشته های مورد علاقه ی هافمن تصمیم گیری او را برای انتخاب یک رشته سخت کرده بود، از این رو از یک مشاور دلسوز کمک گرفت. پس از اینکه وی لیست تمام زمینه هایی را که علاقه مند بود ذکر کرد، سرانجام تصمیم گرفت تحصیلات مقطع کارشناسی را در رشته ی Symbolic Systems بگذراند؛ این رشته شامل فلسفه، زبانشناسی، روانشناسی، منطق ریاضی و علوم کامپیوتر می باشد. هافمن در سال ۱۹۹۰ در مقطع کارشناسی رشته ی Symbolic Systems و Cognitive Science از دانشگاه استنفورد فارغ التحصیل شد و در بورس تحصیلی مارشال (Marshall Scholarship) به منظور تحصیل در دانشگاه آکسفورد برنده شد. هافمن در سال ۱۹۹۳ تحصیلات مقطع کارشناسی ارشد را در رشته ی فلسفه از کالج ولفسون (Wilfson College) دانشگاه آکسفورد به اتمام رساند.

.

مشاغل و پیشه ها

هافمن آرزو داشت به عنوان نویسنده و یا استاد و روشنفکر عمومی شناخته شود و بدین وسیله بر روی جامعه ی اطراف خود تاثیر بگذارد اما به گفته ی خود او پس از گذراندن تحصیلاتش به این نتیجه رسید که با نویسندگی و این عناوین تنها بر روی عده ی کمی از جامعه می تواند تاثیر بگذارد و این نمی تواند ذوق درونی او را پاسخگو باشد؛ در همین حال به دنبال راهی برای تاثیر خیلی بیشتر بر روی جامعه ی اطراف خود بود.  او به یک کار موقت در بخش Usre Experience  اپل کامپیوتر و به عنوان مدیر محصول تازه وارد مشغول شد. در همین حال در اپل بر روی eWorld مشغول به کار شد. این شبکه به عنوان اولین تلاش او در راستای ایجاد یک شبکه ی اجتماعی بود. اگرچه این پروژه به یک شرکت منسجم و پایدار منجر نشد، اما هافمن معتقد بود که با استقرار قدرتمند اینترنت در آینده می تواند برای ترویج روابط انسانی در شبکه های اجتماعی رویای دیرینه ی خود را به واقعیت تبدیل کند.

هنگامی که هافمن eWorld را در سال ۱۹۹۶ به AOL فروخت، اپل متوجه برتری این شبکه شد. هافمن در همان سال اپل را ترک کرد و به تلاش خود در این صنعت جدید تکنولوژی در فوجیتسو (Fujitsu) ادامه داد. با وجود اینکه هافمن به خوبی می دانست که موفقیت وی در اولین سرمایه گذاری ناچیز بود؛ اما تصمیم گرفت که شرکت خود را هرچه سریعتر راه اندازی کند؛ در سال ۱۹۹۷ که کمتر از ۳ سال بود که به صنعت تکنولوژی وارد شده بود، فوجیتسو را ترک کرد و اولین شرکت خود به نام سوشال نت دات کام (SocialNet.com) را تاسیس کرد. در ابتدا او می پنداشت که کار خود را به عنوان سرویس دوستیابی مبتنی بر اینترنت شروع کند که در واقع ریسک زیادی دارد، اما خیلی زود به این فکر افتاد که این تکنولوژی جدید می تواند برای ساخت انواع روابط انسانی از جمله کسب و کار به کار گرفته شود. در همان زمان دوست استنفوردی هافمن به نام پیتر تیل به او پیشنهاد کرد که به هیئت مدیره ی استارتاپی که راه اندازی کرده است، بییوندد. شرکت تیل که بر روی پردازش معاملات اینترنتی متمرکز شده بود، به نام پی پال (PayPal) شناخته شد. تجربه ی هافمن در سوشال نت باعث شد که بتواند به تیل کمک کند. تا اینکه در سال ۲۰۰۰ هافمن به این نتیجه رسید که سوشال نت نمی تواند او را به آرزوهایی که در سر دارد برساند و از طرفی برای کار در پی پال هم به توجه کامل او نیاز است. بنابراین سوشال نت را با بازگرداندن تمام سرمایه ی اصلی به سرمایه گذاران خود ترک کرد و به عنوان جانشین مدیر اجرایی و مدیر ارشد عملیاتی پی پل یه صورت تمام وقت در این شرکت کار کرد. هافمن در پی پال مسئول روابط خارجی از جمله پرداخت های زیرساختی (ویزا، مسترکارد، ACH و WellsFargo)، توسعه ی کسب و کار (ای بی، Intuit و …) شد.

هافمن در پی پال مسئول روابط خارجی از جمله پرداخت های زیرساختی (ویزا، مسترکارد (MasterCard)، ACH و WellsFargo)، توسعه ی کسب و کار (ای بی (eBay)، Intuit و ...) شد.

در سال ۲۰۰۲ پی پال توسط ای بی به قیمت ۱.۵ میلیارد دلار خریداری شد. سهم هافمن از فروش پی پال به او این امکان را داد تا بتواند بر روی ایده ی خود سرمایه گذاری کند. وی با کسب تجارب فراوان در سوشال نت و پی پال دریافت که هویت حرفه ای در محیط آنلاین اهمیت دارد و هم اکنون برای آزمایش این ایده در دومین استارتاپ خود آمادگی لازم را دارد. بدین ترتیب یک ماه بعد در همان سال ۲۰۰۲ در حالی که در اتاق نشیمن نشسته بود، لینکدین (LinkedIn) را ایجاد کرد و سایت آن در ماه می سال ۲۰۰۳ به صورت رسمی افتتاح گردید. آخر همان ماه تعداد کل اعضای لینکدین به ۴۵۰۰ نفر رسید ولی خیلی زود این شبکه ی اجتماعی به بزرگترین شبکه ی اجتماعی متمرکز بر کسب و کار در وب تبدیل شد. پیتر تیل و کیت رابویس از همکاران هافمن در پی پال بر روی لینکدین سرمایه گذاری کردند. در واقع این شبکه ی اجتماعی  به کاربران این امکان را می دهد که برای ایجاد پروفایل حرفه ای و تعامل با دیگر افراد حرفه ای ثبت نام کنند. کاربران می توانند با هرکسی (چه کاربر چه سایت) تعامل حرفه ای داشته باشند. به گفته ی فوربس “لینکدین، ابزاری فوق العاده و در عین حال به صرفه برای آن دسته از افرادی است که به دنبال شغل و کسب و کار حرفه ای هستند.”

هافمن در همین حال که لینکدین در حال توسعه بود، به فکر پیشبرد سرمایه گذاری خود برای اولین بار در فیسبوک بود؛ کاری که پیشتر از آن برای سایت شبکه ی مصرفی Friendster انجام داده بود. هافمن با برنامه ی فیسبوک تحت تاثیر قرار گرفت و برای یک سرمایه گذاری فوق العاده به توافق رسید، اما کمی بعد احساس کرد که داشتن موقعیتی برجسته در فیسبوک با نقش رهبری او در لینکدین در تضاد است و به همین ترتیب بود که بنیانگذار فیسبوک، مارک زاکربرگ، را به دوست خود پیتر تیل معرفی کرد  و او برای سرمایه گذاری اولیه و بزرگ ۵۰۰ هزار دلاری بر روی این شبکه موافقت کرد.

هافمن در همین حال که لینکداین در حال توسعه بود، به فکر پیشبرد سرمایه گذاری خود برای اولین بار در فیسبوک بود؛ کاری که پیشتر از آن برای سایت شبکه ی مصرفی Friendster انجام داده بود.

هافمن این را گرانترین تصمیم زندگی کاری خود نامید، اما با سرمایه گذاری کوچکتر در فیسبوک و همچنین سرمایه گذاری های دیگر خود توانست ثروت قابل توجهی به دست آورد. سرمایه گذاری های فعلی هافمن شامل Airbnb ، One King Lane، Swipely، Viki، Coupons.com، Edmodo، Wrapp، TrialPay، Xapo و Talko می باشد. سرمایه گذاری های سابق این سرمایه گذار عبارتند از: ۳DSolve، Flickr، Digg، shopkick، SixApart، Wikia،  Permuto، thesixtyone، Tagged، IronPort، Ping.fm، Nanosolar، Care.com، Knewton، Kongrerate، Last.fm، Technetto، Vendio و VigLink. هافمن از ماه مارس سال ۲۰۰۸ تا ماه ژوئن سال ۲۰۱۴ در هیئت مدیره ی ‌Zynga و از ابتدای تاسیس shopkick در ماه جولای ۲۰۰۹ تا ماه اکتبر ۲۰۱۴ که توسط SK Telecom خریداری شد، در هیئت مدیره ی آن خدمت کرد.

او در سال ۲۰۱۰ به گروه سرمایه گذاری Greylock Partners پیوست. حوزه هایی که هافمن در Greylock برای سرمایه گذاری متمرکز شده عبارتند از نرم افزار اقتصادی، اینترنت مصرفی، تشکیلات اقتصادی ۲، موبایل، بازی های اجتماعی، بازارهای آنلاین، سرویس های پرداختی و شبکه های اجتماعی.

پس از ارائه ی اولیه سهام در سال ۲۰۱۱، ثروت شخصی هافمن به قیمت ۲.۳۴ میلیارد دلار ارزش گذاری شد. در سال ۲۰۱۴ دارایی خالص هافمن بیش از ۴.۵ میلیارد دلار محاسبه شد. در آن زمان تخمین زده بودند که در هر ۲ ثانیه یک نفر به لینکدین اضافه می شود. در همان سال لینکدین با بیش از ۳۰۰ میلیون کاربر و در بیش از ۲۰۰ کشور و منطقه، به عنوان بزرگترین شبکه ی حرفه ای جهان بر روی اینترنت عمل کرد و از آن زمان به سیر صعودی خود ادامه داده است.

رید هافمن در ۴ سال اول راه اندازی این شرکت به عنوان مدیر عامل لینکدین بود همچنین به عنوان هیئت مدیره ی این شرکت به خدمت خود ادامه داد. مدیر عامل کنونی لینکدین جف وینر می باشد. علاوه بر اینکه هافمن عضو هیئت مدیره ی موزیلا فاندیشن (Mozilla Foundation) و سازمان های غیر انتفاعی متعدد هم هست، بنیانگذار FWD.us (گروه های خاصی برای اصلاح قانون مهاجرت و بهبود آموزش و پرورش امریکا) می باشد.

علاوه بر اینکه هافمن عضو هیئت مدیره ی موزیلا فاندیشن (Mozilla Foundation) و سازمان های غیر انتفاعی متعدد هم می باشد، بنیانگذار FWD.us (گروه های خاصی برای اصلاح قانون مهاجرت و بهبود آموزش و پرورش امریکا) است.

از کارهای جانبی هافمن می توان به نویسندگی و تدریس اشاره کرد. هافمن در کنفرانس XPrize Foundation و کنفرانس TED در لانگ بیچ در سال ۲۰۱۲ سخنرانی کرده است. او در دانشگاه های آکسفورد، استنفورد، هاروارد و آزمایشگاه رسانه ای ام آی تی و … تدریس کرده است. هافمن با همکاری Ben Casnocha کتاب The Start-Up of You را در ۱۴ فوریه ۲۰۱۲ منتشر کرد. در سپتامبر سال ۲۰۱۲ بیش از ۱۰۰ هزار نسخه از این کتاب فروخته شد و به یکی از پر فروش ترین کتاب های نیویورک تایمز و وال استریت ژورنال تبدیل شد. هافمن کتاب دیگری به نام The Alliance را با همکاری Ben Casnocha و Chris Yeh نوشت که در ۸ جولای ۲۰۱۴ در ایالات متحده منتشر شد.

.

با عضویت در کانال رسمی تکرا در تلگرام از آخرین اخبار روز تکنولوژی مطلع باشید.

.

تهیه و گرداوری : تکرا


عصر تکنولوژی، تکرا

نوشته بیوگرافی موسس لینکدین : رید هافمن اولین بار در عصر تکنولوژی - تکرا پدیدار شد.