ملخ‌های جهش یافته برای کشف بمب وارد میدان‌های نبرد می‌شوند!

دانشمندان با موفقیت توانسته‌اند مغز ملخ‌ها را دستکاری کنند و توانایی آن‌ها در تشخیص انواع مختلف بوها را در اختیار بگیرند. این ملخ‌های سایبورگ حالا می‌توانند به عنوان یک بمب‌یاب، در میدان‌های نبرد مورد استفاده قرار گیرند.

به تازگی نتایج تحقیقی در BioRxiv منتشر شده که نشان می‌دهد چگونه می‌توان از حشرات برای تشخیص گازهای منتشر شده توسط موادی مانند آمونیوم نیترات استفاده کرد. آمونیوم نیترات ماده‌ای است که معمولا توسط گروهای تروریستی برای ساختن بمب و مواد انفجاری نظامی مانند TNT و RDX مورد استفاده قرار می‌گیرد.

دانشمندان دانشگاه واشنگتن در مقاله خود توضیح می‌دهند که چگونه آن‌ها ملخ‌ها را با کاشت الکترودهایی در مغزشان تبدیل به موجودات بمب‌یاب کرده‌اند. کاشت الکترود به تیم تحقیق اجازه داد تا فعالیت عصبی ملخ‌ها را هنگام مواجهه با مواد خاصی آنالیز کنند. آن‌ها می‌گویند که ملخ‌ها به‌طور انفرادی می‌توانند مواد آتش‌زا را با موفقیت بو بکشند، اما وقتی کار تشخیص بو، بین هفت یا تعداد بیشتری از آن‌ها توزیع می‌شود، نتایج به دست آمده بهبود قابل ملاحضه‌ای می‌یابد.

چهار سال پیش که اداره پژوهش‌های نیروی دریایی آمریکا این تحقیق را با تخصیص مبلغ ۷۵۰ هزار دلار، به دانشگاه واشنگتن سفارش داد، کسی نمی‌دانست که آیا ایده تبدیل ملخ‌ها به موجودات بمب‌یاب واقعا عملی است یا نه. حالا نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که ملخ‌هایی که از نظر بیولوژیکی دستکاری شده‌اند، روزی می‌توانند در میدان‌های واقعی نبرد به کار گرفته شوند.

دانشمندان دانشگاه واشنگتن برای تحقیق خود از ملخ‌های آمریکایی استفاده کردند. این ملخ‌ها اندام درشت‌تری دارند و می‌توانند محموله‌های سنگین را حمل کنند. اما چالش واقعی، پیدا کردن روشی برای خواندن اطلاعات مغزها آن‌ها بود، بدون آنکه نیازی به عمل جراحی گسترده باشد. برای این منظور، برش‌های کوچکی در سر ملخ‌ها ایجاد شد تا بخش‌های دهان و شاخک‌های آن‌ها همچنان امکان حرکت آزادانه را داشته باشند.

اما ملخ‌های سایبورگ برای اینکه کاربردی باشند، باید بتوان حرکات آن‌ها را از راه دور کنترل کرد. به همین منظور، ملخ‌ها به ربات‌های چرخ‌دار کوچکی مجهز شدند که می‌توانستند آن‌ها را در هر موقعیتی قرار دهند. بد نیست بدانید که دانشمندان هم اکنون در حال کار بر روی پروژه‌ای هستند که امکان کاشت خالکوبی‌های نانو را بر روی حشرات فراهم خواهد ساخت و دیگر نیازی به ربات‌ها نخواهد بود.

ملخ‌های مجهز به ربات، در معرض پنج ماده انفجاری مختلف و مواد شیمیایی دیگری قرار گرفتند و مشخص شد که مغز آن‌ها در عرض ۵۰۰ میلی‌ثانیه الگوهای مشخصی از فعالیت را نشان می‌دهد.

این سرعت بسیار بالا را می‌توان به بیولوژی ملخ‌ها نسبت داد: شاخک‌های کوچک آن‌ها دارای بیش از ۵۰ هزار نورون بویایی است و همین ویژگی باعث می‌شود که ملخ‌ها، حتی بهتر از سنسورهای مصنوعی ساخت بشر، قادر به تشخیص بوهای مختلف انواع مواد باشند.

اما از آنجاییکه پردازش داده‌های به دست آمده از هزارن نورون عصبی ملخ کار بسیار دشواری بود، تیم تحقیق تمرکز خود را بر روی نواحی خاصی از مغز ملخ گذاشتند؛ نواحی فشرده‌ای که با داشتن فقط ۸۰۰ نورون، کار پردازش اطلاعات را انجام می‌دادند. سیگنال‌های این نواحی دقیقا نشان می‌داد که ملخ‌ها چه چیزهایی را حس می‌کنند، و از این طریق بود که دانشمندان توانستند به نحو موثری به مغز این حشرات گوش کنند.

موضوع جالبی که تیم تحقیق متوجه آن شدند این بود که سیگنال‌های باکیفیت، فقط توسط الکترودهایی دریافت می‌شدند که حدود هفت ساعت از کاشت آن‌ها در مغز حشره گذشته باشد. بیشتر از آن، کیفیت سیگنال‌ها به‌طرز قابل توجهی کاهش می‌یافت. دانشمندان می‌گویند که شاید بتوان این مدت‌زمان را با غذا دادن منظم به ملخ‌ها و همچنین اصلاح روش‌های جراحی آن‌ها افزایش داد.

مطالعات قبلی ثابت کرده‌اند که امکان آشکار کردن پاسخ‌های عصبی مغز حشرات به بوهای مختلف وجود دارد. Thomas Nowotny و همکارانش از دانشگاه ساسکس در انگیس، در تحقیق خود در سال ۲۰۱۷ نشان دادند که این کار می‌تواند با مگس‌های میوه انجام گردد.

Nowotny می‌گوید: توسعه سیستم‌های متحرک سایبورگ‌مانند با یک ربات چرخ‌دار، قدم رو به جلوی بزرگی است. ما می‌توانیم از حشرات برای تشخیص بوهای انواع مختلف مواد استفاده کنیم.

با این‌حال، او معتقد است که هنوز چالش‌های عملی زیادی برای زنده نگه داشتن ملخ‌های دستکاری‌شده وجود دارد. به نظر او، خارج کردن سنسور کاشته‌شده در داخل شاخک‌های ملخ و استفاده از آن در یک سیستم سایبورگ دیگر، به جای حفظ کل حیوان، منطقی‌تر است.‌

Alper Bozkurt از دانشگاه کارولینای شمالی که او هم بر روی حشرات سایبورگ تحقیق کرده است می‌گوید که حفظ سلامت ملخ زنده‌ دستکاری‌شده ممکن است مشکلاتی را در سازوکار دنیای واقعی ایجاد کند. با این‌حال، او اذعان می‌کند که دانشمندان دانشگاه واشنگتن قدم مهمی در زمینه توسعه حشرات سایبورگ برداشته‌اند و کار آن‌ها واقعا هیجان‌انگیز است.

نوشته ملخ‌های جهش یافته برای کشف بمب وارد میدان‌های نبرد می‌شوند! اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

پلیس آهنی ؛ سایبورگ ها چه زمانی وارد دنیای ما می‌شوند؟

مطلب پلیس آهنی ؛ سایبورگ ها چه زمانی وارد دنیای ما می‌شوند؟ برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/

به تازگی اعلام شد که نیل بلومکمپ می‌خواهد، دنباله فیلم سینمایی پلیس آهنی یا ربات پلیس (RoboCop) را بسازد. کمپانی مترو گلدوین اعلام کرده است که فیلم دیگری از این فرنچایز را می‌سازد که قرار است، نویسندگان فیلم اصلی پلیس آهنی محصول سال ۱۹۸۷ هم فیلمنامه فیلم جدید را بسازند.  دنباله دیگری از فیلم پلیس...

مطلب پلیس آهنی ؛ سایبورگ ها چه زمانی وارد دنیای ما می‌شوند؟ برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/

دانشمندان در حال ساخت سنجاقک رباتیک و ژنتیکی هستند

دانشمندان در حال ساخت سنجاقک رباتیک و ژنتیکی هستند

یک شرکت زیست پزشکی با نام Draper در حال توسعه یک تکنولوژی جدید برای تبدیل سنجاقک به پهپاد زنده است. آنها نام این سنجاقک رباتیک یا موجود سایبورگ را پروژه DragonflEye نامیده‌اند. بخش اصلی تکنولوژی، یک موجود کوچک است که با پنل خورشیدی با ترکیب سیستم هدایت و پرواز به همراه ابزارهای اپتوژنتیک در پشتش که با کمک مؤسسه پزشکی هاورد هیوز (HHMI) در پردیس تحقیقاتی Janelia ساخته شده، مجهز است. این ایده، برای ارسال فرمان از بدنه‌ به نورون‌های هدایتی است که پرواز حشره را در رشته‌های عصبی سنجاقک کنترل می‌کند. این کار برای ربایش ماهیچه‌های حشره صورت می‌گیرد.

برای کنترل نورون‌های هدایتی، محققان مؤسسه هاورد، با ترکیب ژن‌هایی که بطور طبیعی در چشم پیدا می‌شود، راهی برای حساس کردن حشرات به نور پیدا کرده‌اند. با این ژن‌ها، ابزارها یا آپترودها (سنسوری بصری برای اندازه‌گیری مقیاس اشیا) که در پشت حشره قرار دارند، قادر خواهند بود با استفاده از بمب‌های نوری، حشره را راهنمایی و هدایت کنند. در مصاحبه ای با بخش اسپکتروم موسسه مهندسان برق و الکترونیک، سرپرست این پروژه Jesse J. Wheeler، گفت تیم او هم اکنون نسخه نسل-اولی سیستم را ساخته است، اما به نظر می‌رسد هنوز قادر به آزمایش آن نیستند.

او همچنین گفت:

در اولین سال پروژه، ما بر روی توسعه تکنولوژی‌های هسته و اجزا اصلی مانند پشته، آپترود و ابزار ترکیبی بیولوژی سنجاقک تمرکز کرده بودیم و با وارد شدن به سال دوم، با اولین نسل این موجود در اتاق مخصوص ضبط حرکت که می‌تواند حرکات دقیق پرواز را به عنوان داده‌هایی بدست آمده از سیستم هوانوردی ضبط کند، در حال تجهیز سنجاقک هستیم. این به ما اجازه می‌دهد تا الگوریتم‌هایی را برای پرواز مستقل حشره توسعه دهیم.

اگر آزمایش پایانی برای استفاده عملی مداوم و پایدار باشد، می‌شود سنجاقک‌ها را به سیستم‌های مراقبتی کوچک یا ماشین‌های گرده افشانی تبدیل کرد. از آنجایی که هسته و مهمترین بخش این تکنولوژی بدنه آن است، می‌توان با تغییر، زنبورهای عسل یا حشرات دیگر را نیز با اندازه‌های متفاوت ایجاد کرد.

.

منبع: engadget

نوشته دانشمندان در حال ساخت سنجاقک رباتیک و ژنتیکی هستند اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.

استفاده از حشرات سایبورگ برای نقشه برداری از مناطق خطرناک

استفاده از حشرات سایبورگ برای نقشه برداری از مناطق خطرناکبیوبات ها (ربات های بیولوژیک) که توسط محققان دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی توسعه یافته اند، قادر به نقشه برداری از نواحی خطرناک و یا ساختمان های مخروبه (در اثر بلایای طبیعی و ..) هستند. پروژه دو محقق ادگار لوباتون و آلپر بزکورت، تجهیز سوسک ها به سنسورها و بهره بردن از مزایای حرکتی آنها است.

این دو محقق، پیشنهاد رها کردن حشرات رباتیک به وسیله یک هواپیمای بدون سرنشین داده اند تا امکان اسقرار گروهی از این حشرات سایبورگ در محل وجود داشته باشد. هنگامی که این حشرات در منطقه مورد نظر رها شوند، از سنسورهای خود برای نقشه برداری از محیط بهره خواهند برد.

این داده ها پس از آن با استفاده از نرم افزاری که توسط همین دانشگاه توسعه یافته، ترجمه شده و از آن، نقشه محیط ساخته می شود. برای اطمینان از سرگردان نشدن حشرات سایبورگ ، حرکت این حشرات با استفاده از علائم رادیویی محدود به فاصله ۲۰ متری، تا هواپیماهای بدون سرنشین است.

نقشه برداری از نواحی بزرگتر به صورت مرحله ای انجام می شود، برای این منظور، هواپیمای بدون سرنشین، قبل از حرکت به سوی مقصد بعدی، منتظر حشرات می ماند تا نقشه برداری از بخش های کوچکتر را به انجام برسانند.

نقشه های کامل پس از کنارهم قرار دادن بخش های مختلف به دست می آید. هدف از این تکنولوژی کاهش خطر رفتن به محیط های ناشناخته است.

به گفته لوباتون، استادیار مهندسی برق و کامپیوتر در دانشگاه کارولینای شمالی: “از این ابزار برای نواحی (مانند ساختمان های فرو ریخته) که در آن امکان استفاده از GPS وجود ندارد، استفاده می شود. یک سیگنال رادیویی قوی از هواپیمای بدون سرنشین، تا حدودی به ساختمان فروریخته نفوذ می کند و بیوبات ها را در کنار هم نگه می دارد.”

پیش از این بیوبات ها تنها برای نقشه برداری از نواحی کوچک مورد استفاده قرار گرفته بودند، اما مطالعات های اخیر دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی ممکن است، به این تکنولوژی امکان انجام این کار را در مقیاس های بزرگ را بدهد.

.

منبع: dezeen

نوشته استفاده از حشرات سایبورگ برای نقشه برداری از مناطق خطرناک اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.

استفاده از حشرات سایبورگ برای نقشه برداری از مناطق خطرناک

استفاده از حشرات سایبورگ برای نقشه برداری از مناطق خطرناکبیوبات ها (ربات های بیولوژیک) که توسط محققان دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی توسعه یافته اند، قادر به نقشه برداری از نواحی خطرناک و یا ساختمان های مخروبه (در اثر بلایای طبیعی و ..) هستند. پروژه دو محقق ادگار لوباتون و آلپر بزکورت، تجهیز سوسک ها به سنسورها و بهره بردن از مزایای حرکتی آنها است.

این دو محقق، پیشنهاد رها کردن حشرات رباتیک به وسیله یک هواپیمای بدون سرنشین داده اند تا امکان اسقرار گروهی از این حشرات سایبورگ در محل وجود داشته باشد. هنگامی که این حشرات در منطقه مورد نظر رها شوند، از سنسورهای خود برای نقشه برداری از محیط بهره خواهند برد.

این داده ها پس از آن با استفاده از نرم افزاری که توسط همین دانشگاه توسعه یافته، ترجمه شده و از آن، نقشه محیط ساخته می شود. برای اطمینان از سرگردان نشدن حشرات سایبورگ ، حرکت این حشرات با استفاده از علائم رادیویی محدود به فاصله ۲۰ متری، تا هواپیماهای بدون سرنشین است.

نقشه برداری از نواحی بزرگتر به صورت مرحله ای انجام می شود، برای این منظور، هواپیمای بدون سرنشین، قبل از حرکت به سوی مقصد بعدی، منتظر حشرات می ماند تا نقشه برداری از بخش های کوچکتر را به انجام برسانند.

نقشه های کامل پس از کنارهم قرار دادن بخش های مختلف به دست می آید. هدف از این تکنولوژی کاهش خطر رفتن به محیط های ناشناخته است.

به گفته لوباتون، استادیار مهندسی برق و کامپیوتر در دانشگاه کارولینای شمالی: “از این ابزار برای نواحی (مانند ساختمان های فرو ریخته) که در آن امکان استفاده از GPS وجود ندارد، استفاده می شود. یک سیگنال رادیویی قوی از هواپیمای بدون سرنشین، تا حدودی به ساختمان فروریخته نفوذ می کند و بیوبات ها را در کنار هم نگه می دارد.”

پیش از این بیوبات ها تنها برای نقشه برداری از نواحی کوچک مورد استفاده قرار گرفته بودند، اما مطالعات های اخیر دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی ممکن است، به این تکنولوژی امکان انجام این کار را در مقیاس های بزرگ را بدهد.

.

منبع: dezeen

نوشته استفاده از حشرات سایبورگ برای نقشه برداری از مناطق خطرناک اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.