رودخانه های جوی دالان های باریکی هستند که منجر به متمرکز شدن رطوبت معلق اتمسفر در نواحی خاصی می شوند. دانشمندان می گویند، این چیزی است که در سال ۲۰۱۱، باعث مرگ و میر عظیم صدف های وحشی المپیا در منطقه خلیج سان فرانسیسکو شده است.
این نخستین موردی از رودخانه های جوی است که می تواند، ۱۵ برابر آب بیشتری از رودخانه می سی سی پی در خود نگه دارد و منجر به نابودی برخی گونه های جانوری شود، انتظار می رود، با توجه به پدیده گرمایش زمین، رودخانه های جوی بیشتری رخ دهند و همچنین این پدیده در آینده، غیرقابل پیش بینی تر هم می شود.

محققان دانشگاه کالیفرنیا، دیویس در گزارش خود نوشته اند: “پیش بینی می شود، رویدادهای شدید بیشتری تحت تاثیر تغییرات آب و هوایی باشند. ما مکانیسم جدیدی را مورد بررسی قرار داده ایم که نشان می دهد این پدیده، گونه های حساس را تحت تاثیر قرار داده و به مرگ و میر گسترده صدف های وحشی در شمال خلیج سان فرانسیسکو کمک کرده است.”

اگر با پدیده طبیعی رودخانه جوی آشنا نیستید، باید بگوییم، رودخانه های جوی دالان های نسبتا باریکی هستند که عامل انتقال افقی بخارهای آب از نواحی استوایی محسوب می شوند. این گازهای مرطوب معلق در هوا، به طور متوسط ۴۰۰ تا ۶۰۰ کیلومتر عرض دارند و در کالیفرنیا می توانند، نیمی از بارش سالانه باران را در عرض ۱۰ تا ۱۵ روز به کلی از منطقه خارج کنند.

در حالی که اکثر رودخانه های جوی شدت زیادی ندارند؛ اما رودخانه های جوی که حاوی مقادیر زیادی بخار آب و بادهای قوی هستند، می توانند منجر به بارندگی های شدید و سیل شوند. گفته می شود، تمام هفت سیلی که در رودخانه روسیه کالیفرنیا بین سال های ۱۹۹۶ و ۲۰۰۷ روی داده و همچنین تمام ۱۰ سیل بزرگ انگلستان از دهه ۱۹۷۰ تاکنون به این پدیده مرتبط بوده است.

حال به نظر می رسد، این پدیده به مرگ و میر یک گونه جانوری هم مرتبط باشد. جمعیت صدف های وحشی المپیا در شمال خلیج سان فرانسیسکو با حدود ۳۰۰۰ صدف در هر متر مربع بود؛ اما تقریبا ۱۰۰ درصد این صدف ها به طور ناگهانی در مارس ۲۰۱۱ ناپدید شدند.

چیزی که موجب نگرانی محققان شده است، این است که چرا جمعیت یک گونه به طور ناگهانی با مرگ و میر از بین رفته است. گونه ای که نقش بسیار مهمی را در تضمین سلامت اکوسیستم های ساحلی جهان ایفا می کند. صدف های المپیا در واقع می توانند، تا ۳۰ گالن (۷۵ لیتر) آب را در یک روز تصفیه کنند، این صدف ها موجب از بین رفتن نیتروژن اضافی و دیگر آلاینده ها در محیط زیست می شوند. از زمان رویداد، ماه مارس ۲۰۱۱، تیم محققان دانشگاه کالیفرنیا، دیویس در حال بررسی دلایل احتمالی این پدیده هستند.

این محققان چگونگی واکنش صدف ها به تغییرات دمایی، شوری و اکسیژن را مورد بررسی قرار دادند و متوجه شدند، صدف ها به کاهش شوری آب حساس هستند. این محققان در جستجو برای دلیل کاهش ناگهانی سطح شوری آب در زمان مرگ و میر صدف ها، دریافتند که بین اکتبر ۲۰۱۰ و سپتامبر ۲۰۱۱، ۲۰ رودخانه جوی در این ناحیه وجود داشته که سه مورد از آن در ماه مارس ۲۰۱۱ رخ داده بودند.

به گفته محققان: “در ماه مارس سال ۲۰۱۱، مجموعه ای از رودخانه های جوی در کالیفرنیا شکل گرفتند که به حدود ۶۹.۳ درصد بارندگی و ریختن شدید آب شیرین به منطقه خلیج سان فرانسیسکو کمک کرده اند.” آنها می گویند:

این بارندگی ها موجب کاهش نمک پایدار می شوند، این چیزی است که کاملا مطابق با حساسیت صدف ها به کاهش سطح شوری آب است و با مرگ و میر دسته جمعی یکی از فراوان ترین جمعیت های این گونه در این محدوده، همزمان بوده است.

محققان گزارش داده اند، جمعیت صدف ها پس از رویداد انقراض احیا شده؛ اما گمان نمی رود، جمعیت صدف های المپیا دوباره به تعداد سابق بازگردد.

برایان چِنگ، یکی از اعضای این تیم تحقیقاتی در بیانیه ای گفت: “از یک سو این خبر خوبی است که با وجود مرگ و میر جمعی این صدف ها، دوباره جمعیت آنها احیا شده است؛ اما این مسئله به همین سادگی هم نیست. چرا که این صدف های جدید، کوچکتر هستند و باروری کمتری دارند.”

انتظار می رود، تغییرات آب و هوایی موجب روی دادن حوادث آب و هوایی شدیدی در آینده هم بشود و همچنین پیش بینی می شود، رویدادهای بارش شدید ناشی از رودخانه های جوی به دلیل افزایش تبخیر و ظرفیت آب موجود در این دالان های جوی، شدید باشد.

محققان به همین دلیل هشدار می دهند، رویدادهای انقراض و مرگ و میرهای دسته جمعی مشابهی ممکن است در آینده هم روی دهد. شاید، این صدف ها تنها سرآغاز عواقب این پدیده ها باشند.

مطالعه این محققان در مجموعه مقالات مجله بین ‌المللی “آکادمی ملی علوم (PNAS)” به چاپ رسیده است.

.

منبع: sciencealert

نوشته رودخانه های جوی عظیم ممکن است، به سیل های عظیم و انقراض گونه ها منجر شوند اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.