نکاتی مهم در مورد عکاسی در سفر که شما را یک حرفه‌ای می‌کند!

نکاتی مهم در مورد عکاسی در سفر که شما را یک حرفه‌ای می‌کند!

اگر با خانواده خود به مسافرت رفته‌اید و قصد عکاسی در سفر را دارید تا یک آلبوم از تصاویر سفر خود تهیه کنید، یا اگر با جمعی از دوستان به سفری ماجرا‌جویانه رفته‌اید و می‌خواهید هر آنچه که در این سفر برای شما اتفاق می‌افتد را مستند کنید، چند نکته ساده وجود دارد که با رعایت و انجام آن‌ها می‌توانید عکس‌های بسیار خوب و خاطره‌انگیزی از سفر خود تهیه نمایید.

ویژگی‌های یک عکس مسافرتی خوب

سوژه یک عکس مسافرتی خوب می‌تواند یک مکان تاریخی یا یک رویداد مهم باشد، یا حتی یک بخش کوچکی از این مکان یا رویداد. مردم و حتی غذا‌ها می‌توانند سوژه‌های مناسبی برای عکاسی در مسافرت باشند. تصاویر گرفته شده در طول یک سفر نشان دهنده احساساتی است که عکاس در هر لحظه و هر مکان از سفر خود داشته است. این عکس ممکن است تاریخچه یک شهر یا سکوت محض حاکم بر یک کویر خشک باشد. همچنین ممکن است این تصویر بیانگر جزییات مختصری از محلی که شما بوده‌اید باشد یا حتی فقط شما و دوستان یا اعضای خانوده‌تان را در حال استراحت و خوش گذراندن نشان دهد.

عکاسی در سفر یک سبک بسیار گسترده در عکاسی است. هنگامی که عکسی می‌گیرید، ممکن است نیاز باشد که اصول و قواعد مربوط به عکاسی پرتره (عکاسی از چهره)، عکاسی مناظر، عکاسی خیابانی، عکاسی ورزشی و خیلی دیگر از مواردی از این دست را با هم ترکیب کنید. به ندرت پیش می‌آید که یک عکس به تنهایی در زمره بهترین عکس‌های مسافرتی قرار بگیرد. بهترین عکس‌های مسافرتی معمولا بخشی از یک مجموعه تصاویر مرتبط به هم هستند.

نکات فنی و تکنیکی

عکاسی در سفر اغلب اوقات غیر قابل پیش‌بینی است. شما در خیابانی در یک شهر در حال قدم زدن هستید و دوربین در دست‌تان است، ناگهان یک صحنه مناسب و ناب برای عکاسی می‌بینید. ترکیبی از نور مناسب و یک سوژه عالی، لحظه‌ای بی‌نظیر و خارق‌العاده را برای عکاسی فراهم آورده است. شما و البته دوربین‌تان باید برای چنین مواقعی آماده باشید.

قبل از هر چیز می‌بایست یک لنز خوب و مناسب برای دوربین خود انتخاب کنید. اگرچه یک لنز تِله (telephoto lens) برای عکاسی ورزشی و چهره بسیار عالی و کارآمد است، ولی برای عکاسی در سفر کاربردی نیست. شما به لنزی نیاز دارید که عریض‌تر باشد. فاصله کانونی مرسوم برای این سبک از عکاسی در دوربین‌های فول فریم، 35 میلی‌متر است (فول فریم اصطلاحی برای حسگر تصویری دوربین است که اندازه آن همان 35 میلی‌متر است). البته لازم به ذکر است که حتی اگر این عدد هر مقداری بین 16mm تا 50mm باشد، برای این سبک از عکاسی مناسب خواهد بود. خوشبختانه لنزی که در اکثر دوربین‌ها استفاده می‌شود، این محدوده را به خوبی پوشش می‌دهد. اسمارت‌فون‌ها نیز از لنز‌هایی با فاصله کانونی برابر با 35mm استفاده می‌کنند. بنابراین دیگر هیچ بهانه‌ای برای اینکه نتوانید یک عکس خوب بگیرید وجود ندارد!

قدم بعدی انجام تنظیمات دوربین است. در خصوص تنظیم دیافراگم، بهترین حالت قرار دادن دیافراگم در همان حالت قابل اعتماد همیشگی است. آرتور فلیگ (Arthur Fellig) با نام مستعار Weegee که یکی از معروف‌ترین عکاس‌های دنیا است، راز گرفتن یک عکس خوب در خیابان را حضور در آن خیابان و تنظیم دیافراگم روی f/8 می‌داند. به عبارت دیگر اگر دیافراگم دوربین شما روی f/8 تنظیم شده است، تمام کاری که باید انجام دهید این است که در یک موقعیت مناسب قرار بگیرید و دکمه شاتر دوربین را فشار دهید. مطمین باشید که عکس خیلی خوبی گرفته‌اید. پس با تنظیم دیافراگم، با خیال آسوده فقط به دنبال سوژه‌های مناسب باشید تا بهترین عکس‌ها را در سفر خود بگیرید.

با این فرض که دیافراگم را روی f/8 قرار داده‌اید، ویژگی فوکوس خودکار را فعال کرده و ISO را روی 400 تنظیم کنید (ISO 400 باعث می‌شود که در نور روز، سرعت شاتر دوربین شما به اندازه کافی برای گرفتن یک عکس خوب تنظیم شود).

اگر قصد دارید در هنگام شب یا در نور کم عکاسی کنید، می‌بایست تنظیمات گفته شده را کمی تغییر دهید. مقاله “نکات و ترفند‌های کلیدی برای عکاسی در شب” را مطالعه کنید. این مقاله به شما کمک می‌کند که بتوانید در شب و محیط‌هایی با نور کم بهترین عکس‌ها را بگیرید. البته توجه داشته باشید که عکاسی در شب نیاز به تمرین و کسب تجربه بسیار دارد.

چند نکته و ترفند دیگر

دو حالت اصلی در خصوص عکاسی در سفر وجود دارد: اول اینکه محیط اطراف خود را بررسی می‌کنید و موقعیت‌های مختلف را برای عکاسی می‌آزمایید و عکس‌های زیادی می‌گیرید. حالت دوم این است که یک یا چند سوژه خاص در ذهن خود دارید و به قصد عکاسی از آن‌ها پای به خیابان می‌گذارید. هیچ یک از این دو حالت نسبت به دیگری برتری ندارد و شما می‌بایست هر دو آن‌ها را امتحان کنید.

همچنین با استفاده از اپلیکیشن‌هایی مانند Flickr، Google Maps و Instagram می‌توانید محل‌هایی که ممکن است سوژه‌های مناسب و خوبی برای عکاسی داشته باشند را بیابید. فقط مراقب باشید که عکس‌های تکراری نگیرید، عکس‌هایی که تقریبا همه گرفته‌اند! اگر می‌خواهید عکسی که می‌گیرید در بین سایر عکس‌ها برجسته و متمایز باشد، باید سبک و شیوه منحصر به فرد خود را در عکاسی داشته باشید.

اگر در حال قدم زدن در شهر و بررسی محیط اطراف برای یافتن یک سوژه مناسب برای عکاسی هستید (حالت اول)، بهترین راه برای گرفتن یک عکس مسافرتی خوب این است که یک موقعیت و مکان مناسب را پیدا کنید، سپس همان جا منتظر بمانید تا یک اتفاق جالب بیفتد و یک سوژه مناسب برای عکاسی در اختیار شما قرار بگیرد. ممکن است شخصی در حال عبور از آن محل و در حال انجام یک کار جالب باشد. یا یک سگ از مقابل شما رد شود. اگر در یک مکان و موقعیت خوب قرار داشته باشید، هر اتفاقی که بیفتد، می‌تواند به یک سوژه عالی برای عکاسی تبدیل شود.

همانطور که گفته شد، یک عکس به تنهایی به ندرت در بین عکس‌های مسافرتی خوب جای خواهد گرفت. سعی نکنید که فقط یک عکس کامل و عالی بگیرید، در عوض فرصت را غنیمت شمرده و عکس‌های زیادی از یک سوژه و سوژه‌های مرتبط با آن بگیرید. قرار دادن این تصاویر در کنار هم روح و جان تازه‌ای به آنچه که عکاسی کرده‌اید خواهد بخشید.

جمله معروف Weegee را به خاطر دارید؟ “تنظیم دیافراگم روی f/8 و حضور در مکان برای عکاسی”. هر چند که این جمله را می‌توان به عنوان یک قانون و اصل برای عکاسی در نظر گرفت، ولی بعضی وقت‌ها هم لازم است که این قانون را بشکنید و دوربین را به نحو دیگری تنظیم کنید. اگر به سرعت شاتر بیشتر یا عمق میدان بیشتری برای یک عکس پورتره نیاز دارید، دریچه دیافراگم را گشاد‌تر کرده و آن را روی f/3.5 یا f/1.8 قرار دهید. اگر باز هم عمق میدان بیشتری نیاز دارید، آن را روی f/16 تنظیم کنید. به این نکته توجه داشته باشید که عکاسان مسافرتی حرفه‌ای قادر هستند خود را با هر شرایطی وفق دهند.

یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌ها در عکاسی مسافرتی وزن است. حمل کردن یک دوربین سنگین، چهار عدد لنز و یک سه‌پایه برای ساعت‌ها واقعا کار سختی است. اگر همه تجهیزات دوربین شما در کوله یا ساکی که به ‌همراه دارید جای نمی‌گیرند، در هنگام پرواز و قرار دادن آن‌ها در قسمت بار هواپیما، ممکن است آسیب جدی ببینند. سعی کنید تا حد ممکن سبک سفر کنید. نهایتا دو عدد لنز به همراه خود ببرید. به عنوان مثال لنز Canon 17-40 f/4L لنزی است که تقریبا برای عکاسی در تمام شرایط قابل استفاده است. به جرات می‌توان گفت که یک بار استفاده از این لنز، باعث می‌شود تا همواره از آن استفاده کنید و شاید هیچ‌گاه آن را از دوربین خود جدا نکنید. همچنین از لنز Canon 85mm f/1.8 می‌توانید برای عکاسی ورزشی و پورتره استفاده کنید. مطمینا عکاسی در سفر در شرایطی که مجبور نباشید دایما لنز دوربین خود را تعویض نمایید بسیار ساده‌تر و لذت بخش‌تر خواهد بود.

رابرت کاپا یک عکاس جنگ اهل مجارستان است. وی به همراه اولین موج نیرو‌های نظامی وارد ساحل اوماها شد. جمله معروف او در مورد اسن است که “اگر عکسی که گرفته‌اید به اندازه کافی خوب و دل‌چسب نیست، حتما به اندازه کافی به سوژه نزدیک نبوده‌اید.” هنگامی که در حال عکاسی مسافرتی هستید، باید تا جایی که می‌توانید عکس خود را از فاصله نزدیک بگیرید. در یک جا ایستادن و عکس گرفتن از راه دور گزینه مناسبی نخواهد بود و عکس جالبی نخواهید داشت. به همین دلیل است که پیشنهاد می‌کنیم از لنز‌های عریض (Wide) استفاده کنید، این لنز‌ها به شما اجازه می‌دهند که واقعا به سوژه نزدیک شوید.

عکاسی در سفر فقط مختص مسافرت‌های دور و طولانی مدت نیست. حتی گذراندن یک صبح تا بعدازظهر در کنار ساحل به همراه اعضای خانواده یا دوستان می‌تواند بهانه خوبی برای گرفتن عکس‌های مسافرتی خارق‌العاده‌ای باشد. در هر شرایط و موقعیتی که هستید، کلید عکاسی خوب یک چیز است: جزیی از محیط پیرامون خود شوید و برای هر شرایطی آماده باشید.

نوشته نکاتی مهم در مورد عکاسی در سفر که شما را یک حرفه‌ای می‌کند! اولین بار در پدیدار شد.

در خرید اولین دوربین باکیفیت خود این نکات را در نظر بگیرید

خرید یک دوربین هیچگاه کار پیچیده ای نبوده است: تعداد زیادی گزینه خوب در دسترس شماست. اما انتخاب یک مورد مناسب از میان آنها، می تواند شبیه یک کابوس باشد! خصوصا اگر کار عکاسی را تازه آغاز کرده اید. امروزه دیگر به سختی می توان یک دوربین بد خریداری کرد. اما خرید دوربین مناسب نیز همیشه کار آسانی نیست. در این پست نکاتی که باید مد نظر داشته باشید را ذکر کرده ایم.

گویا آی تی – خرید یک دوربین هیچگاه کار پیچیده ای نبوده است: تعداد زیادی گزینه خوب در دسترس شماست. اما انتخاب یک مورد مناسب از میان آنها، می تواند شبیه یک کابوس باشد! خصوصا اگر کار عکاسی را تازه آغاز کرده اید. امروزه دیگر به سختی می توان یک دوربین بد خریداری کرد. اما خرید دوربین مناسب نیز همیشه کار آسانی نیست. در این پست نکاتی که باید مد نظر داشته باشید را ذکر کرده ایم.

DSLR در مقابل بدون آینه
دوربین هایی که دارای تک لنز دیجیتالی انعکاسی (DSLR) هستند، در دهه های گذشته دوربینهای “خوبی” شناخته می شدند. طراحی آنها شبیه همان دوربین های فیلم برداری قدیمی است که از یک آینه در داخل دوربین استفاده می کردند تا نور را به سمت نمایاب هدایت کنند. اما عملکرد آن واقعا ناکارآمد بود.
در چند سال اخیر، دوربین های دارای لنز های قابل تعویض و بدون آینه (که معمولا دوربین بدون آینه نامیده می شوند)، بسیار بهتر شده اند و از محبوبیت زیادی برخوردارند. اکثر حسگر ها و اجزای تشکیل دهنده این دوربین ها شبیه DSLRهاست، اما نمایاب آنها از نوع الکترونیکی است. همین امر باعث شده آنها بسیار کوچکتر و سبک تر باشند.
اما یک دسته سومی هم وجود دارد: دوربین های “ببین و بگیر” (Point and Shoot). این دوربین ها پیش از ظهور گوشی های هوشمند بسیار محبوب بودند. اگر به چیزی نیاز دارید که بهتر از دوربین گوشی تان بوده و تا حد ممکن جمع و جور باشد، دوربین های ببین و بگیر انتخاب مناسبی خواهند بود. اما تقریبا به طور قطعی می توانیم بگوییم بهتر است پولتان را صرف خرید یک دوربین DSLR یا بدون آینه کنید. به همین دلیل در راهنمایی هایی که در ادامه این پست ارائه می کنیم، تمرکز خود را روی دوربین های DSLR و بدون آینه قرار می دهیم.
فعلا انتخاب یک مورد از میان دوربین های DSLR یا بدون آینه ، بزرگترین تصمیمی است که باید در هنگام خرید دوربین جدید خود بگیرید. هر چند که DSLRها، به هیچ وجه قدیمی و منسوخ شده تلقی نمی شوند و هنوز ویژگی های فوق العاده ای دارند اما تولید کنندگان بیشتر تلاش می کنند دوربین های بدون آینه بهتری بسازند.

در هنگام انتخاب میان دوربین های DSLR و بدون آینه، چند نکته را به یاد داشته باشید:
• شما به چه ویژگی هایی نیاز دارید؟ DSLRها سرعت بیشتری در عکاسی سریع دارند، طول عمر باتری آنها بیشتر است، گزینه های لنز آن بیشتر بوده و عموما در عکاسی از هر چیزی که مستقیما جلوی دید نیست، کمی بهتر عمل می کنند. اگر به ویژگی هایی که DSLRها دارند نیاز دارید، پس واضح است که این دوربین ها انتخاب بهتری هستند. در غیر این صورت، اگر می خواهید فقط یک دوربین کوچک تر داشته باشید که به راحتی آن را همه جا با خود ببرید، به سراغ بدون آینه ها بروید.
• در حال حاضر چه لنزهایی دارید؟ وقتی یک دوربین می خرید، فقط در حال خرید یک شیء نیستید، بلکه یک سیستم خریداری می کنید. لنز های خوب می توانند چندین دهه عمر کنند و در نتیجه انتخابی که الان انجام می دهید، به اندازه ده سال بر عکاسی شما تاثیر می گذارد. من با DSLRهای کانن عکس می گیرم، در نتیجه بدون آنکه بخواهم همه لنزهایم را بفروشم، هر دوربین جدیدی که بخرم می تواند به یک DSLR کانن تبدیل شود. کاربران Nikon هم همین طور. به یاد داشته باشید که حتی دوربین های بدون آینه هم لنز هایی دارند که تقریبا با لنزهای DSLR یکسانند.
• در واقع می خواهید چه کاری انجام دهید؟ اندازه دوربین ها می تواند انتخاب را برای شما آسان تر کند. اگر داشتن یک DSLR بزرگ باعث می شود دوربین را کمتر همراه خود ببرید، پس نمونه های بدون آینه برای شما انتخاب بهتری هستند. یادتان باشد که بهترین دوربین، دوربینی است که همیشه بتوانید همراه خود ببرید.
• کدام را ترجیح می دهید؟ من با بعضی از دوربین های بدون آینه کار کرده ام و اگر بخواهم صادقانه صحبت کنم، باید بگویم از نمایاب های الکترونیکی متنفرم. این یکی از بزرگترین دلایلی بود که باعث شد کار عکاسی را کنار بگذارم. یکی دو روز هر دو سیستم را امتحان کنید و ببینید به کار کردن با کدام یک بیشتر علاقه دارید.
هر گاه بتوانید به این سوالات پاسخ دهید، می توانید با اطمینان به بازار بروید و یک دوربین DSLR یا بدون آینه خریداری کنید.

از چه تولید کنندگانی خرید کنیم؟
اگر می خواهید یک DSLR بخرید، دو تولید کننده بزرگ آن کانن و نیکن هستند. سونی، Olympus و Pentax نیز DSLRهای بسیار خوبی تولید کرده اند، اما به اندازه دو مورد اول محبوب نیستند. چون با دوربین های این شرکت ها نمی توانید لنز های شخص ثالث و لوازم جانبی را به راحتی به دوربین خود اضافه کنید.
از طرف دیگر، اگر می خواهید یک دوربین بدون آینه داشته باشید، سونی، فوجی فیلم و Olympus بهترین های این عرصه هستند. کانن و نیکون با سرعت خیلی کمی در حال فاصله گرفتن از بازار DSLR ها هستند. البته EOS M5 شرکت کانن همین امسال به بازار عرضه شد و نظر خیلی ها را به خودش جلب کرد.
تفاوت های میان تولید کنندگان دوربین ها، بسیار کم است. هیچ تولید کننده ای را نمی توان به روشنی بهتر از سایرین دانست و بقیه را پشت سر وی قرار داد. اگر در عکاسی به اندازه ای خوب هستید که تفاوت در کیفیت تصویر دوربین های کانن و نیکون بر عکس های شما تاثیر نمی گذارد، پس اصلا نیازی نبود این مقاله را بخوانید!
بار دیگرمی گوییم که اگر قصد سرمایه گذاری روی یک سیستم خاص را دارید، پس به تولید کننده اش مراجعه کنید. اگر نه، تولید کنندگان مختلف به اندازه ای تفاوت ندارند که در محدود کردن دامنه انتخاب شما تاثیری داشته باشد.

حسگر برشی (Crop) یا قاب کامل (Full-Frame)
قلب هر دوربین دیجیتالی، حسگر آن است. در واقع این حسگر است که عکس می گیرد. به طور کلی، هر چه حسگر بزرگتر باشد، عکس های بهتری به دست می آید، اما صد البته قیمت دوربین هم بیشتر خواهد بود. در دوربین های نوع DSLR دو اندازه اصلی برای حسگر در نظر گرفته می شود: ۳۵ میلی متری (که معمولا قاب کامل نامیده می شود) و APS-C ( که حسگر برشی نام دارد). دوربین های بدون آینه با حسگرهای قاب کامل، APS-C و Four-Third همراه هستند. این مورد سوم، از دو مورد اولی کوچکتر است.
اگر قصد دارید اولین دوربین خود را خریداری کنید، توصیه می کنم دوربین های دارای حسگر APS-C را بخرید. دوربین های قاب کامل دست دوم ، کمتر از ۱۵۰۰ دلار قیمت ندارند، اما می توانید با نصف این قیمت یک دوربین DSLR یا بدون آینه با حسگر APS-C مناسب خریداری کنید.
برای اکثر مردم، مزایای دوربین های قاب کامل به اندازه ای نیست که ارزش پرداخت این هزینه بالا را داشته باشد. جز در مواردی که عکاسی بخشی از شغل شماست، یا درآمد قابل توجهی از این راه به دست می آورید، یا به کیفیت تصویر فوق العاده بالا برای عکاسی در نور کم نیاز دارید، بهتر است پول خود را برای خرید لنزهای مختلف نگه دارید.
مگاپیکسل ها مهم نیستند
اصلا مهم نیست دوربین شما چند مگاپیکسل دارد! من واقعا نمی دانم رزولوشن حسگر دوربین ۵D MKIII کاننم چند است؛ شاید ۲۰ باشد. آنچه اهمیت دارد این است که این رزولوشن برای من کافی است.
وقتی رزولوشن حسگر شما از ۱۰ یا ۱۲ مگاپیکسل فراتر رود، می توانید عکس های باکیفیت عالی برای جلد مجلات یا بیلبورد های تبلیغاتی تهیه کنید. هر دوربینی که در چند سال اخیر تولید شده، دارای رزولوشنی بیش از مقدار مورد نیاز برای مصرف عموم مردم است.

به خرید دوربین های دست دوم هم فکر کنید
دوربین های دیجیتال با سرعت بسیار کمی از رده خارج می شوند. بسیاری از عکاسان حرفه ای هستند که با دوربین هایی با عمر شش سال کار کرده و کارهای خیره کننده ای تولید می کنند. دوربین های جدیدتر، الزاما عکس های بهتری نمی گیرند. آنها فقط در شرایط سخت تر بهتر کار می کنند و نرخ ثبت عکس های متوالی در آنها بیشتر است و فوکوس دقیق تری دارند. این دوربین ها می توانند از فیلم ها هم عکس بگیرند، به وای فای متصل شوند و چند قابلیت دیگر دارند.
یعنی تا زمانی که به این ویژگی های اضافه نیازی ندارید، می توانید دوربین های دست دوم خوبی تهیه کنید. اگر بودجه شما محدود است و می خواهید دوربین قاب کامل تهیه کنید، یا اینکه فقط می خواهید مقداری پول ذخیره کنید، خرید دوربین های دست دوم گزینه خوبی است.
خود من هنوز گاهی از دوربین کانن ۶۵۰D که پنج سال پیش خریدم استفاده می کنم (این دوربین با نام Rebel T4i به بازار ایالات متحده عرضه شد) و واقعا دوربین خوبی است.
کانن خط تولید این دوربین را از آن زمان تاکنون دو بار ارتقا داده و مدل فعلی آن، ۷۵۰D یا Rebel T6i ، زیاد هم تغییر نکرده است. حسگر آن از ۱۸ مگاپیکسل به ۲۴ مگاپیکسل رسیده و نقاط فوکوس خودکار بیشتری دارد، اما تصاویری که تولید می کند واقعا شبیه قبلی هاست. می توانید با ۴۰۰ دلار یک دوربین دست دوم ۶۵۰D بخرید؛ هنوز هیچ DSLR جدیدی ندیده ام که با این قیمت تا این اندازه خوب کار کند.
پس پیش از آنکه دوربین بخرید، به این فکر کنید که آیا واقعا به یک دوربین نو نیاز دارید؟ قابلیت هایی مثل فوکوس خودکار و اتصال به وای فای واقعا جذاب هستند، اما اضافه اند و ضروری نیستند. برخی از عکاسان به آنها نیاز دارند ، اما خیلی ها هم نیاز ندارند. آیا به گارانتی نیاز دارید؟ یا می توانید ریسک کنید و یک دوربین دست دوم بخرید؟ اگر پول کافی دارید، واضح است که خرید یک دوربین نو بهتر می باشد، اما اگر دست دوم بخرید، با همین پول می توانید دوربین بهتری خریداری کنید.

چند توصیه
حتی زمانی که موارد فوق را می دانید، شاید باز هم در انتخاب مشکل پیدا کنید. اگر می خواهید بدانید از کجا باید شروع کرد، چند توصیه خوب در این مورد داریم:
اگر یک DSLR جدید می خواهید، مدل T6i کانن یا D3400 نیکون خرید بسیار خوبی خواهد بود. البته من کانن را ترجیح می دهم، اما دوستانم در Wirecutter نیکون را توصیه می کنند.
در مورد دوربین های بدون آینه، a5100 سونی ( بهترین توصیه Wirecutter برای مبتدی ها) یا OM-D E-M10 II Olympus ( بهترین انتخاب Wirecutter برای دوربین های بدون آینه سطح متوسط و دوربین توصیه شده DPReview ) را توصیه می کنم. من با هر دو اینها کار کرده ام و Olympus را ترجیح می دهم. اختلاف قیمت آنها ۱۰۰ دلار است. اگر این اختلاف قیمت برایتان مهم نیست، نمونه ای که من ترجیح دادم ارزش این قیمت را دارد.

اگر در میان قدیمی تر ها به دنبال یک دوربین خوب هستید، قیمت های آنها بالاست، اما به همان اندازه هم کیفیت بهتری دارند. ۵D Mark IV کانن، D810 نیکون و A7 سونی، هر سه توسط حرفه ای های سراسر جهان استفاده می شوند. پس اگر به اندازه کافی پول دارید و می خواهید دوربین بسیار باکیفیتی داشته باشید، هر سه اینها انتخاب خوبی هستند.
و فراموش نکنید که: اگر می خواهید دوربین دست دوم بخرید، دیگر به دنبال مدل توصیه شده نباشید، فقط کافی است در میان مدل های قبلی همین مواردی که نام بردیم جستجو کنید.
وقتی می خواهید یک دوربین بخرید، به چیزهای زیادی باید فکر کنید و من به مهمترین های آنها در این مقاله اشاره کرده ام. خبر خوب اینکه خیلی کم پیش می آید در خرید دوربین اشتباه کنید. دوربین های مدرن همگی خوب هستند. اگر در عکاسی حرفه ای شوید، تفاوتی که عکس های شما با دیگری خواهد داشت، بسیار بیشتر از تفاوت بین دو DSLR است.

در خرید اولین دوربین باکیفیت خود این نکات را در نظر بگیرید

خرید یک دوربین هیچگاه کار پیچیده ای نبوده است: تعداد زیادی گزینه خوب در دسترس شماست. اما انتخاب یک مورد مناسب از میان آنها، می تواند شبیه یک کابوس باشد! خصوصا اگر کار عکاسی را تازه آغاز کرده اید. امروزه دیگر به سختی می توان یک دوربین بد خریداری کرد. اما خرید دوربین مناسب نیز همیشه کار آسانی نیست. در این پست نکاتی که باید مد نظر داشته باشید را ذکر کرده ایم.

گویا آی تی – خرید یک دوربین هیچگاه کار پیچیده ای نبوده است: تعداد زیادی گزینه خوب در دسترس شماست. اما انتخاب یک مورد مناسب از میان آنها، می تواند شبیه یک کابوس باشد! خصوصا اگر کار عکاسی را تازه آغاز کرده اید. امروزه دیگر به سختی می توان یک دوربین بد خریداری کرد. اما خرید دوربین مناسب نیز همیشه کار آسانی نیست. در این پست نکاتی که باید مد نظر داشته باشید را ذکر کرده ایم.

DSLR در مقابل بدون آینه
دوربین هایی که دارای تک لنز دیجیتالی انعکاسی (DSLR) هستند، در دهه های گذشته دوربینهای “خوبی” شناخته می شدند. طراحی آنها شبیه همان دوربین های فیلم برداری قدیمی است که از یک آینه در داخل دوربین استفاده می کردند تا نور را به سمت نمایاب هدایت کنند. اما عملکرد آن واقعا ناکارآمد بود.
در چند سال اخیر، دوربین های دارای لنز های قابل تعویض و بدون آینه (که معمولا دوربین بدون آینه نامیده می شوند)، بسیار بهتر شده اند و از محبوبیت زیادی برخوردارند. اکثر حسگر ها و اجزای تشکیل دهنده این دوربین ها شبیه DSLRهاست، اما نمایاب آنها از نوع الکترونیکی است. همین امر باعث شده آنها بسیار کوچکتر و سبک تر باشند.
اما یک دسته سومی هم وجود دارد: دوربین های “ببین و بگیر” (Point and Shoot). این دوربین ها پیش از ظهور گوشی های هوشمند بسیار محبوب بودند. اگر به چیزی نیاز دارید که بهتر از دوربین گوشی تان بوده و تا حد ممکن جمع و جور باشد، دوربین های ببین و بگیر انتخاب مناسبی خواهند بود. اما تقریبا به طور قطعی می توانیم بگوییم بهتر است پولتان را صرف خرید یک دوربین DSLR یا بدون آینه کنید. به همین دلیل در راهنمایی هایی که در ادامه این پست ارائه می کنیم، تمرکز خود را روی دوربین های DSLR و بدون آینه قرار می دهیم.
فعلا انتخاب یک مورد از میان دوربین های DSLR یا بدون آینه ، بزرگترین تصمیمی است که باید در هنگام خرید دوربین جدید خود بگیرید. هر چند که DSLRها، به هیچ وجه قدیمی و منسوخ شده تلقی نمی شوند و هنوز ویژگی های فوق العاده ای دارند اما تولید کنندگان بیشتر تلاش می کنند دوربین های بدون آینه بهتری بسازند.

در هنگام انتخاب میان دوربین های DSLR و بدون آینه، چند نکته را به یاد داشته باشید:
• شما به چه ویژگی هایی نیاز دارید؟ DSLRها سرعت بیشتری در عکاسی سریع دارند، طول عمر باتری آنها بیشتر است، گزینه های لنز آن بیشتر بوده و عموما در عکاسی از هر چیزی که مستقیما جلوی دید نیست، کمی بهتر عمل می کنند. اگر به ویژگی هایی که DSLRها دارند نیاز دارید، پس واضح است که این دوربین ها انتخاب بهتری هستند. در غیر این صورت، اگر می خواهید فقط یک دوربین کوچک تر داشته باشید که به راحتی آن را همه جا با خود ببرید، به سراغ بدون آینه ها بروید.
• در حال حاضر چه لنزهایی دارید؟ وقتی یک دوربین می خرید، فقط در حال خرید یک شیء نیستید، بلکه یک سیستم خریداری می کنید. لنز های خوب می توانند چندین دهه عمر کنند و در نتیجه انتخابی که الان انجام می دهید، به اندازه ده سال بر عکاسی شما تاثیر می گذارد. من با DSLRهای کانن عکس می گیرم، در نتیجه بدون آنکه بخواهم همه لنزهایم را بفروشم، هر دوربین جدیدی که بخرم می تواند به یک DSLR کانن تبدیل شود. کاربران Nikon هم همین طور. به یاد داشته باشید که حتی دوربین های بدون آینه هم لنز هایی دارند که تقریبا با لنزهای DSLR یکسانند.
• در واقع می خواهید چه کاری انجام دهید؟ اندازه دوربین ها می تواند انتخاب را برای شما آسان تر کند. اگر داشتن یک DSLR بزرگ باعث می شود دوربین را کمتر همراه خود ببرید، پس نمونه های بدون آینه برای شما انتخاب بهتری هستند. یادتان باشد که بهترین دوربین، دوربینی است که همیشه بتوانید همراه خود ببرید.
• کدام را ترجیح می دهید؟ من با بعضی از دوربین های بدون آینه کار کرده ام و اگر بخواهم صادقانه صحبت کنم، باید بگویم از نمایاب های الکترونیکی متنفرم. این یکی از بزرگترین دلایلی بود که باعث شد کار عکاسی را کنار بگذارم. یکی دو روز هر دو سیستم را امتحان کنید و ببینید به کار کردن با کدام یک بیشتر علاقه دارید.
هر گاه بتوانید به این سوالات پاسخ دهید، می توانید با اطمینان به بازار بروید و یک دوربین DSLR یا بدون آینه خریداری کنید.

از چه تولید کنندگانی خرید کنیم؟
اگر می خواهید یک DSLR بخرید، دو تولید کننده بزرگ آن کانن و نیکن هستند. سونی، Olympus و Pentax نیز DSLRهای بسیار خوبی تولید کرده اند، اما به اندازه دو مورد اول محبوب نیستند. چون با دوربین های این شرکت ها نمی توانید لنز های شخص ثالث و لوازم جانبی را به راحتی به دوربین خود اضافه کنید.
از طرف دیگر، اگر می خواهید یک دوربین بدون آینه داشته باشید، سونی، فوجی فیلم و Olympus بهترین های این عرصه هستند. کانن و نیکون با سرعت خیلی کمی در حال فاصله گرفتن از بازار DSLR ها هستند. البته EOS M5 شرکت کانن همین امسال به بازار عرضه شد و نظر خیلی ها را به خودش جلب کرد.
تفاوت های میان تولید کنندگان دوربین ها، بسیار کم است. هیچ تولید کننده ای را نمی توان به روشنی بهتر از سایرین دانست و بقیه را پشت سر وی قرار داد. اگر در عکاسی به اندازه ای خوب هستید که تفاوت در کیفیت تصویر دوربین های کانن و نیکون بر عکس های شما تاثیر نمی گذارد، پس اصلا نیازی نبود این مقاله را بخوانید!
بار دیگرمی گوییم که اگر قصد سرمایه گذاری روی یک سیستم خاص را دارید، پس به تولید کننده اش مراجعه کنید. اگر نه، تولید کنندگان مختلف به اندازه ای تفاوت ندارند که در محدود کردن دامنه انتخاب شما تاثیری داشته باشد.

حسگر برشی (Crop) یا قاب کامل (Full-Frame)
قلب هر دوربین دیجیتالی، حسگر آن است. در واقع این حسگر است که عکس می گیرد. به طور کلی، هر چه حسگر بزرگتر باشد، عکس های بهتری به دست می آید، اما صد البته قیمت دوربین هم بیشتر خواهد بود. در دوربین های نوع DSLR دو اندازه اصلی برای حسگر در نظر گرفته می شود: ۳۵ میلی متری (که معمولا قاب کامل نامیده می شود) و APS-C ( که حسگر برشی نام دارد). دوربین های بدون آینه با حسگرهای قاب کامل، APS-C و Four-Third همراه هستند. این مورد سوم، از دو مورد اولی کوچکتر است.
اگر قصد دارید اولین دوربین خود را خریداری کنید، توصیه می کنم دوربین های دارای حسگر APS-C را بخرید. دوربین های قاب کامل دست دوم ، کمتر از ۱۵۰۰ دلار قیمت ندارند، اما می توانید با نصف این قیمت یک دوربین DSLR یا بدون آینه با حسگر APS-C مناسب خریداری کنید.
برای اکثر مردم، مزایای دوربین های قاب کامل به اندازه ای نیست که ارزش پرداخت این هزینه بالا را داشته باشد. جز در مواردی که عکاسی بخشی از شغل شماست، یا درآمد قابل توجهی از این راه به دست می آورید، یا به کیفیت تصویر فوق العاده بالا برای عکاسی در نور کم نیاز دارید، بهتر است پول خود را برای خرید لنزهای مختلف نگه دارید.
مگاپیکسل ها مهم نیستند
اصلا مهم نیست دوربین شما چند مگاپیکسل دارد! من واقعا نمی دانم رزولوشن حسگر دوربین ۵D MKIII کاننم چند است؛ شاید ۲۰ باشد. آنچه اهمیت دارد این است که این رزولوشن برای من کافی است.
وقتی رزولوشن حسگر شما از ۱۰ یا ۱۲ مگاپیکسل فراتر رود، می توانید عکس های باکیفیت عالی برای جلد مجلات یا بیلبورد های تبلیغاتی تهیه کنید. هر دوربینی که در چند سال اخیر تولید شده، دارای رزولوشنی بیش از مقدار مورد نیاز برای مصرف عموم مردم است.

به خرید دوربین های دست دوم هم فکر کنید
دوربین های دیجیتال با سرعت بسیار کمی از رده خارج می شوند. بسیاری از عکاسان حرفه ای هستند که با دوربین هایی با عمر شش سال کار کرده و کارهای خیره کننده ای تولید می کنند. دوربین های جدیدتر، الزاما عکس های بهتری نمی گیرند. آنها فقط در شرایط سخت تر بهتر کار می کنند و نرخ ثبت عکس های متوالی در آنها بیشتر است و فوکوس دقیق تری دارند. این دوربین ها می توانند از فیلم ها هم عکس بگیرند، به وای فای متصل شوند و چند قابلیت دیگر دارند.
یعنی تا زمانی که به این ویژگی های اضافه نیازی ندارید، می توانید دوربین های دست دوم خوبی تهیه کنید. اگر بودجه شما محدود است و می خواهید دوربین قاب کامل تهیه کنید، یا اینکه فقط می خواهید مقداری پول ذخیره کنید، خرید دوربین های دست دوم گزینه خوبی است.
خود من هنوز گاهی از دوربین کانن ۶۵۰D که پنج سال پیش خریدم استفاده می کنم (این دوربین با نام Rebel T4i به بازار ایالات متحده عرضه شد) و واقعا دوربین خوبی است.
کانن خط تولید این دوربین را از آن زمان تاکنون دو بار ارتقا داده و مدل فعلی آن، ۷۵۰D یا Rebel T6i ، زیاد هم تغییر نکرده است. حسگر آن از ۱۸ مگاپیکسل به ۲۴ مگاپیکسل رسیده و نقاط فوکوس خودکار بیشتری دارد، اما تصاویری که تولید می کند واقعا شبیه قبلی هاست. می توانید با ۴۰۰ دلار یک دوربین دست دوم ۶۵۰D بخرید؛ هنوز هیچ DSLR جدیدی ندیده ام که با این قیمت تا این اندازه خوب کار کند.
پس پیش از آنکه دوربین بخرید، به این فکر کنید که آیا واقعا به یک دوربین نو نیاز دارید؟ قابلیت هایی مثل فوکوس خودکار و اتصال به وای فای واقعا جذاب هستند، اما اضافه اند و ضروری نیستند. برخی از عکاسان به آنها نیاز دارند ، اما خیلی ها هم نیاز ندارند. آیا به گارانتی نیاز دارید؟ یا می توانید ریسک کنید و یک دوربین دست دوم بخرید؟ اگر پول کافی دارید، واضح است که خرید یک دوربین نو بهتر می باشد، اما اگر دست دوم بخرید، با همین پول می توانید دوربین بهتری خریداری کنید.

چند توصیه
حتی زمانی که موارد فوق را می دانید، شاید باز هم در انتخاب مشکل پیدا کنید. اگر می خواهید بدانید از کجا باید شروع کرد، چند توصیه خوب در این مورد داریم:
اگر یک DSLR جدید می خواهید، مدل T6i کانن یا D3400 نیکون خرید بسیار خوبی خواهد بود. البته من کانن را ترجیح می دهم، اما دوستانم در Wirecutter نیکون را توصیه می کنند.
در مورد دوربین های بدون آینه، a5100 سونی ( بهترین توصیه Wirecutter برای مبتدی ها) یا OM-D E-M10 II Olympus ( بهترین انتخاب Wirecutter برای دوربین های بدون آینه سطح متوسط و دوربین توصیه شده DPReview ) را توصیه می کنم. من با هر دو اینها کار کرده ام و Olympus را ترجیح می دهم. اختلاف قیمت آنها ۱۰۰ دلار است. اگر این اختلاف قیمت برایتان مهم نیست، نمونه ای که من ترجیح دادم ارزش این قیمت را دارد.

اگر در میان قدیمی تر ها به دنبال یک دوربین خوب هستید، قیمت های آنها بالاست، اما به همان اندازه هم کیفیت بهتری دارند. ۵D Mark IV کانن، D810 نیکون و A7 سونی، هر سه توسط حرفه ای های سراسر جهان استفاده می شوند. پس اگر به اندازه کافی پول دارید و می خواهید دوربین بسیار باکیفیتی داشته باشید، هر سه اینها انتخاب خوبی هستند.
و فراموش نکنید که: اگر می خواهید دوربین دست دوم بخرید، دیگر به دنبال مدل توصیه شده نباشید، فقط کافی است در میان مدل های قبلی همین مواردی که نام بردیم جستجو کنید.
وقتی می خواهید یک دوربین بخرید، به چیزهای زیادی باید فکر کنید و من به مهمترین های آنها در این مقاله اشاره کرده ام. خبر خوب اینکه خیلی کم پیش می آید در خرید دوربین اشتباه کنید. دوربین های مدرن همگی خوب هستند. اگر در عکاسی حرفه ای شوید، تفاوتی که عکس های شما با دیگری خواهد داشت، بسیار بیشتر از تفاوت بین دو DSLR است.

چگونه با عکس گرفتن ثروتمند شویم؟

عکاسی یکی از مهارت های جذاب و پولساز است. البته اگر بتوانید به آن از دید درآمد زایی نگاه کنید. اغلب افراد این مهارت را یک سرگرمی و تفریح می دانند. در حالی که باور ندارند در حین لذت بردن از این سرگرمی جذاب می توان از آن کسب در آمد نیز نمود.  در این مقاله قصد داریم به معرفی برخی از فعالیت های درآمد زا در زمینه عکاسی بپردازیم. با گویا آی تی همراه باشید.

  1. دوستان، همکاران و خانواده

    how-to-become-rich-by-taking-pictures-2

    عکاسان بسیار زیادی هستند که اولین درآمدهای خود را از خانواده، دوستان و آشنایان خود کسب نموده اند. شما باید بدانید که اغلب افراد تمایل دارند یک عکاس آشنا از آن ها عکس بگیرد و بسیاری از اطرافیان شما نیز هستند که در مشاغلشان نیاز به یک عکاس حرفه ای دارند تنها کافی است با ارائه رزومه و عملکرد خود به آشنایان از آن ها بخواید شما را به افرادی که نیازمند یک عکاس هستند معرفی نمایند.

  2. کارآموزی

    یکی از روش های معقول در این زمینه انجام یک دوره کارآموزی برای یک عکاس پرتره و یا آتلیه ایست در این مدت زمان بایستی با نشان دادن مهارت های خود خود و کسب اعتماد افراد و همچنین ایججاد یک شبکه از افرادی که به نوع کار شما علاقه دارند آینده شغلی خود را در زمان مستقل شدن تضمین نمایید.

  3. کسب و کار های محلی

    در هر شهر، منطقه و یا کشوری که باشید می توانید با شناسایی نیازها و ویژگی های مختلف منطقه خود کسب و کارهایی را بیابید که نیازمند عکاسی هستند و می توانید از آن ها برای پیشرفت خود استفاده نمایید.

  4. عکاسی از مراسم های عروسی

    how-to-become-rich-by-taking-pictures-2

    عکاسی از مراسم عروسی یکی از تجارت های بزرگ پولساز برای عکاسان به حساب می آید. این کار شاید در ظاهر آسان و ساده باشد اما نیاز به مهارت های تجربی و عملی بسیاری دارد بنابراین توصیه ما به شما پیش از تصمیم به ورود این حرفه تجربه ی این کار به کمک دستیار عکاس بودن در چنین مراسمی است. با کسب تجربه در یک مدت نسبتا کوتاه می توانید به سادگی مستقل شده و با پیدا کردن زوج های جوان از آشنایان و افراد خانواده کسب و کار نوپای خود را آغاز نموده و سپس آن را گسترش دهید.

  5. مسافران و گردشگران

    how-to-become-rich-by-taking-pictures-2

    یکی دیگر از منابع مطمعن برای کسب درآمد یک عکاس تمرکز در بخش گردشگری می باشد. در صورتی که منطقه ای که شما در آن زندگی می کنید آثار تاریخی و گردشگری بسیاری دارد. می توانید با کسب اندکی اطلاعات تاریخی و همچنین تشخیص درست و به موقع از زمان هایی گردشگران نیازمند عکاسی حرفه ای و با کیفیت هستند از این مسیر کسب درآمد نمایید. همچنین هتل ها، اماکن تاریخی و طبیعی و وب‌ سایت‌ های گردشگری می‌ توانند بازار کار پویایی برای شما باشند.

  6. عکاسی از دانش آموزان

    یکی دیگر از مکان هایی که به شما در گسترش کارتان می تواند کمک کند عکاسی از دانش آموزان است. برای این منظور می توانید با مراجعه حضوری به مدارس و صحبت با مدیران و یا با قرار دادن تبلیغات در محل هایی در معرض دید دانش آموزان این امکان را برای خود فراهم آورید تا علاوه بر عکاسی های دوره ای دانش آموزان با شرکت در مراسمات و جشن های مدارس به عکاسی بپردازید. هرچند این کار به اندازه عکاسی برای تجار درآمد سرشاری ندارد اما می تواند به پیشرفت شما کمک نماید. در این مسیر مدارس غیر دولتی را در اولویت خود قرار دهید و مدارس متمول را نیز از یاد نبرید.

  7. رویداد ها و کنفرانس ها

    how-to-become-rich-by-taking-pictures-2

    عکاسی از سمینارها و رویدادها یکی دیگر از روش‌های شروع درآمدزایی از عکاسی و درعین‌ حال یکی از آسان‌ ترین و کم استرس‌ترین کارهاست. عکاسی از کنفرانس‌ ها و رویدادها فشار و مهارت تکنیکی کم‌ تری نسبت به عکاسی از عروسی ‌ها دارد و به‌ طور خلاصه آسان‌ تر از کارهای دیگر است.

  8. گوگل و رسانه های اجتماعی

    یکی دیگر از روش های کار برای مستقل شدن سرمایه گذاری برای ایجاد یک وب سایت با کیفیت از کار های شماست. همچنین در این مسیر با یادگیری روش های سئو می توانید کاری کنید که بازدید وب سایتتان بیشتر از پیش شود. در کنار تمامی این ها با ایجاد یک پیج شخصی در شبکه های اجتماعی مثل اینستاگرام و فیسبوک و جذب هرچه بیشتر بازدیدکنندگان می توانید کار خود را به افراد بیشتری معرفی نموده تا در صورت نیاز از خدمات شما بهره مند شوند.

  9. همکاری با دیگر عکاسان

    رقابت خسته کننده و زیادی بین عکاسان در جریان است. اگر شما از این رقابت های بی مورد خسته شده اید مطمعن باشید افراد دیگری نیز در حرفه شما هستند که با شما احساس مشترکی دارند. بهتر است حرفه ای ترین هایشان را انتخاب نموده و با آن ها دوست شوید، در انجام کارهای سخت و دشوار به آن ها کمک نمایید و در زمان های بیکاری نیز به معاشرت با آن ها بپردازید. با داشتن چند دوست حرفه ای و هم سلیقه در زمینه کاری خودتان هم می توانید از آن ها کسب مهارت نمایید و هم با تشکیل یک تیم حرفه ای عکاسی پروژه های عظیم تری را از آن خود کنید.

به طور کلی در صورتی که می خواهید از این حرفه در آمد زایی کنید را ه های زیادی وجود دارد که تنها به دو چیز نیاز دارد. یکی باور کردن خودتان و مهارت هایتان و دیگری خلاقیت و پشتکار در کاری که تصمیم به انجام آن گرفته اید.

منبع: DIGITAL-PHOTOGRAPHY-SCHOOL

چگونه برای عکاسی بهتر از حالت‌های مختلف دوربین استفاده کنیم؟

اگر می‌خواهید بیشترین استفاده را از یک دوربین DSLR ببرید، بهتر است به جای این که همیشه از حالت خودکار استفاده کنید، یاد بگیرید که هر حالت را در چه موقعیتی به کار بگیرید. معمولاً مشکل کاربران این است که درک درستی از حرف‌ها و علائم حالت‌های مختلف ندارند، به همین دلیل گیج می‌شوند. با ما در ادامه‌ی مطلب همراه باشید تا با معرفی حالت‌های مختلف به تجربه‌ی عکاسی بهتری دست یابیم.

حالت های دوربین عکاسی

شناخت علائم دوربین

بگذارید ابتدا با صحبت درباره‌ی متداول‌ترین حالت‌هایی که در دوربین پیدا می‌کنید و نحوه‌ی کارکرد آن‌ها صحبت کنیم. اگر با دیافراگم، سرعت شاتر، ISO و موارد این چنینی آشنایی ندارید، در وهله‌ی اول باید آن‌ها را درک کنید، چون برای فهم چگونگی کارکرد این حالت‌ها به این مفاهیم نیاز داریم.

مودهای دستی: M، Av، Tv و P

حروف موجود نشانگر حالت‌های مختلف دستی و تقریباً دستی دوربین است که اگر واقعاً به دنبال عکاسی جدی هستید بهتر است با آن‌ها آشنا شوید. این حروف شامل موارد زیر است:

 

get-out-of-auto-how-to-use-your-cameras-shooting-modes-for-better-photos

 

دستی (M): حالت دستی همان طور که از نام آن پیداست، کنترل کامل دستگاه را به شما واگذار می‌کند. در این حالت خودتان باید میزان دیافراگم، سرعت شاتر و ISO را وارد کنید. پس از تعیین این مقادیر دوربین یک عکس آزمایشی می‌گیرد تا ببینید از نتایج راضی هستید تا نه.

 

get-out-of-auto-how-to-use-your-cameras-shooting-modes-for-better-photos

 

اولویت دیافراگم (Av یا A): در این حالت باید دیافراگرام و ISO را خودتان تنظیم کنید، اما دوربین به طور خودکار سرعت شاتر را مشخص می‌کند. با استفاده از جبران نوردهی می‌توانید نور عکس‌هایی که می‌گیرید را کم یا زیاد کنید.

 

اولویت سرعت شاتر

 

اولویت سرعت شاتر (Tv یا S): در این حالت دیافراگم لنز به طور خودکار تنظیم می‌شود، ولی سرعت شاتر و ISO را باید به صورت دستی مشخص کنید. مانند حالت اولویت دیافراگم، در این حالت هم با استفاده از جبران نوردهی می‌توانید نور تصاویر را عکس یا زیاد کنید.

 

 برنامه(P)

برنامه(P): در این حالت تنظیم ISO و جبران نوردهی به شما، و سرعت شاتر و دیافراگم به دوربین واگذار می‌شود.

 

حالتهای خودکار: A+، CA و گزینههای دیگر

بقیه‌ی آیتم‌های موجود بر روی دوربین حالت‌های خودکاری هستند که خودشان کار بهینه سازی صحنه‌های مختلف را بر عهده می‌گیرند. این گزینه‌ها اگرچه نه لزوماً، ولی شامل گزینه‌های زیر هستند:

خودکار (A+) – خودکار (A+): در حالت خودکار کامل، دوربین همه‌ی وظایف را بر عهده می‌گیرد. شما فقط باید دکمه‌ی شاتر را فشار دهید، تا بهترین نتیجه‌ی ممکن برای شما به ثبت برسد.

 

بدون فلش – بدون فلش: این حالت مانند حالت خودکار است، منتهی از فلش استفاده نمی‌کند.

خودکار خلاق – خودکار خلاق: این حالت در بعضی از دوربین‌های Canon وجود دارد که به شما اجازه می‌دهد تا میزان محو شدن فضای پس‌زمینه‌ی تصویر را مشخص کنید.

پرترهپرتره: این حالت یک حالت خودکار است که در آن دیافراگم وسیعی را برای ثبت عمق کمی از محیط در نظر می‌گیرد.

 منظره – منظره: این حالت هم یک حالت خودکار است که در آن دیافراگم باریکی را برای ثبت تصاویر عمیق از محیط در نظر می‌گیرد.

کلوزآپ – کلوزآپ: این حالت برای اشیا نزدیک طراحی شده تا با تنظیم همه چیز توسط خود دوربین، بتواند تصاویر را در نزدیک‌ترین حالت ممکن بدون استفاده از فلش ثبت کند.

 ورزشی – ورزشی: در این حالت دوربین اولویت سرعت شاتر را از بقیه‌ی تنظیمات بالاتر در نظر می‌گیرد. مقدار ISO در این حالت از حالت پرتره بیشتر است.

پرتره شبانه – پرتره شبانه: این حالت برای محیط‌های کم نور طراحی شده که در آن دوربین کیفیت تصویر را فدای افزایش سرعت شاتر و مقدار ISO می‌کند.

راهنما – راهنما: حالتی که در بعضی از دوربین‌های Nikon وجود دارد و شما را برای گرفتن عکس راهنمایی می‌کند.

البته در بعضی از دوربین‌ها حالت‌های دیگری هم وجود دارد که خیلی متداول نیستند. دوربین‌های حرفه‌ای حالت‌های سفارشی‌ای دارند که تنظیمات زیادی در آن‌ها قابل انجام است. حالت ویدیو یا HDR هم یکی دیگر از حالت‌هایی است که در دوربین‌های زیادی وجود دارد.

اگر معنای علامت‌های روی دوربین خود را به درستی نمی‌دانید، بهتر است دفترچه راهنمای آن را بررسی کنید.

از چه حالتی باید استفاده کنیم؟

حالا که معنی همه‌ی علامت‌ها را می‌دانید، سوال این است که چه زمانی باید از چه حالتی استفاده کنیم؟ پاسخ از آن چیزی که فکر می‌کنید ساده‌تر است.

اکثر اوقات از حالت اولویت دیافراگم استفاده کنید

اکثر مردم فکر می‌کنند که اگر حالت خودکار را رها کنند، دیگر همیشه باید از حالت دستی استفاده نمایند. آن‌ها گمان می‌کنند که اگر برای هر تصویر دیافراگم، سرعت شاتر و ISO را به طور دستی تنظیم نکنند، اصلاً کاری نکرده‌اند.

اما نکته این جاست که عکاسان حرفه‌ای هم معمولاً از حالت دستی استفاده نمی‌کنند. آن‌ها از حالت اولویت دیافراگم (Av یا A) استفاده می‌کنند.

سرعت شاتر به جز در هنگام ضبط چیزهای متحرک باید بین یک صدم ثانیه تا یک هشت هزارم ثانیه باشد. اما چیزی که در ظاهر تصاویر شما خیلی تاثیرگذار است، دیافراگم می‌باشد. تفاوت اصلی بین عمق کم پرتره و عمق زیاد یک منظره در فوکوس آن است. پس چرا باید به چیزهای بی‌اهمیت توجه کنیم؟

دوربین را بر روی A یا Av قرار دهید، دیافراگمی که می‌خواهید را انتخاب کنید، و عکاسی را آغاز نمایید. در این حالت، اگرچه به طور مستقیم سرعت شاتر را تعیین نمی‌کنید، اما با تنظیم جبران نوردهی آن را هم کنترل می‌کنید.

عکاسی حرفه ای

هنگامی که یک عکس می‌گیرید، دوربین بهترین مقدار نوردهی را برای تصویر شما حدس می‌زند. در حالت اولویت دیافراگم، دوربین سرعت شاتری که به نظر مناسب است را انتخاب می‌کند (و ۹۰ درصد اوقات واقعاً به حد مناسب نزدیک است). اگر می‌خواهید سرعت شاتر کمی بالاتر باشد، مقدار جبران نوردهی را کمتر کنید. با این کار تصویر شما اندکی تاریک‌تر می‌شود. اگر دوربین نوردهی را خیلی کم در نظر گرفته است، آن را مقداری بیشتر کنید تا در کنار سرعت شاتر کندتر، تصویری روشن‌تری داشته باشید.

در حالت اولویت دیافراگم، نه تنها دیافراگم، بلکه ISO را هم کنترل می‌کنید. در حالت کلی، باید با کمترین میزان ISO تصویربرداری کنید، اما اگر می‌خواهید بدون تغییر دیافراگم سرعت شاتر بیشتری داشته باشید، می‌توانید آن را مقداری افزایش دهید.

عکاسان حرفه‌ای از حالت اولویت دیافراگم استفاده می‌کنند چون بدون احتمال خراب‌کاری و دردسر، تقریباً به همه‌ی امکانات حالت دستی دسترسی دارند. اگر در حالت دستی سرعت شاتر اشتباهی را انتخاب کنید، تصاویرتان غیرقابل استفاده خواهد شد.

چه زمانی از حالت کاملاً دستی استفاده کنیم؟

اگرچه استفاده از حالت دستی معمولاً ضروری نیست، ولی کاربردهای فراوانی دارد. به طور کلی باید از این حالت استفاده کنید اگر:

  • بین تصاویر مختلف سازگاری می‌خواهید. دلیل اصلی استفاده از حالت دستی سازگاری است. اگر می‌خواهید از شرایطی عکس بگیرید که زیاد تغییر نمی‌کند -مثلاً یک کنسرت در فضای سرپوشیده- و می‌خواهید کار پس پردازش (Post Processing) خود را تا حد ممکن ساده کنید، باید از حالت دستی استفاده کنید.
  • همه‌ی تنظیمات اهمیت داشته باشد. در بعضی از تصاویر همه‌ی تنظیمات مهم است. اگر در شرایط پرنور یا موقعیت‌های متحرک تصویربرداری می‌کنید، بهتر است همه چیز را خودتان در دست بگیرید.
  • از سه پایه استفاده می‌کنید. اگر زحمت نصب سه پایه و تنظیم شرایط عکاسی را به جان خریده‌اید، شاید بهتر باشد تا چند ثانیه هم برای تنظیمات دوربین وقت بگذارید.

چرا از حالت اولویت سرعت شاتر استفاده نکنیم؟

این حالت مشابه حالت اولویت دیافراگم است، با این تفاوت که در آن، دیافراگم توسط خود دوربین تنظیم می‌شود و شما باید سرعت شاتر و ISO را مشخص کنید. این حالت در اکثر موقعیت‌ها خیلی مفید نیست. تفاوت چندانی بین سرعت زیاد و کم شاتر وجود ندارد، بنابراین معمولاً حالت اولویت شاتر نسبت به این حالت برتری دارد.

مقدار دیافراگم، سرعت شاتر و ISO باید چقدر باشد؟

دیافراگم

اهمیت کنترل دیافراگم از بقیه‌ی چیزها بیشتر است. شکل کلی بخش اعظمی از تصاویر شما توسط این ویژگی مشخص می‌شود. در انتخاب مقدار دیافراگم آزادی عمل زیادی وجود دارد تا هر کس با توجه به نیاز خود بتواند آن را تنظیم کند.

اگر پس‌زمینه‌ی محو یا سرعت شاتر بیشتری می‌خواهید، هر چه دیافراگم وسیع‌تر باشد بهتر است. مقدار ایده‌آل آن بین f/1.8 و f/5.6 است (البته اگر لنز شما از این مقدارها پشتیبانی کند). به این صورت ضمن محو شدن پس‌زمینه، بالاترین سرعت شاتر را خواهید داشت.

عکاسی حرفه ای

اگر تصویری می‌خواهید که بدون از دست دادن سرعت شاتر، بر همه‌ی نقاط قاب فوکوس داشته باشد، بهتر است دیافراگم را بین f/8 و f/16 انتخاب کنید. در این محدوده هر چه دیافراگم وسیع‌تر باشد عمق تصویر کمتر شده اما سرعت شاتر افزایش می‌یابد، ولی هر چه دیافراگم باریک‌تر باشد، عمق تصویر بیشتر شده و سرعت شاتر هم کاهش می‌یابد.

اجزای دوربین برای عکاسی حرفه ای

اگر به دنبال سرعت شاتر خیلی کم هستید یا می‌خواهید مطلقاً همه چیز فوکوس داشته باشد، باید از یک دیافراگم باریکتر از f/16 استفاده کنید. تنها چیزی که باید مراقبش باشید این است که اکثر لنزها در حداکثر دیافراگم در بهترین حالت خود قرار نمی‌گیرند، پس با گذشتن از f/22 ممکن است شاهد افکت‌های عجیب و غریبی باشید.

سرعت شاتر

سرعت شاتر معمولاً به اندازه‌ی دیافراگم حیاتی نیست، اما باز هم نقش مهمی در خروجی تصویر شما دارند.

هر سرعت شاتری که سریع‌تر از یک هزارم ثانیه باشد، باعث فریز شدن حرکت می‌شود. اگر می‌خواهید از حرکات ورزشی، مثلاً ضربه‌ی شوت یک فوتبالیست یا پرش یک اسکی باز عکس بگیرید، سرعت شاتر باید در حد هزارم ثانیه باشد.

اجزای دوربین برای عکاسی حرفه ای

 

فریز شدن حرکت در بازه‌ی مقداری یک صدم و یک هزارم ثانیه یکسان نیست. اگر با سرعت شاتر یک پانصدم ثانیه از چیز متحرکی با سرعت ۹۵ کیلومتر در ساعت عکس بگیرید، آن چیز در حین عکس گرفتن، پنج سانتی متر حرکت می‌کند، که همین مقدار برای محو شدن حرکت کافی است. در عوض این بازه برای تصویربرداری دستی از چیزهای متحرک اما کند (مثل انسان‌ها یا حیوانات خانگی) مناسب است. اکثر پرتره‌هایی که من می‌گیرم در این رنج قرار دارند.

اجزای دوربین برای عکاسی حرفه ای

بازه‌ی یک صدم تا یک دهم ثانیه، به نوعی منقطه‌ی مرگ است. این حالت برای دوربین‌های دستی خوب است، اما خروجی کار چندان واضح نخواهد شد. حرکت‌های کند محو شده، ولی به اندازه‌ی کافی خوب نیستند. اگرچه این حالت به طور کلی توصیه نمی‌شود، اما از آن می‌توانید برای تصویربرداری از مناظر یا در شب استفاده کنید.

اجزای دوربین برای عکاسی حرفه ای

برای استفاده از بازه‌ی یک دهم ثانیه یا ۳۰ ثانیه به سه پایه نیاز دارید. در این حالت نمی‌توانید بدون هیچ مشکل جدی دوربین را بر روی دست نگه دارید. این نقطه همان جایی است که شما را وارد منطقه‌ی تصویربرداری پرنور و محو شدن تعمدی حرکت می‌کند. البته می‌توانید تصاویر خوبی در شب بگیرید. تصاویر آب و ابرها با توجه به این که هر بخش آن وارد بخش دیگر می‌شود زیبا به نظر می‌رسند. اکثر تصاویر خیره کننده با این سرعت‌های کم شاتر گرفته می‌شوند.

اگر سرعت شاتر کندتر از ۳۰ ثانیه باشد، تصویربرداری شما فوق العاده پرنور می‌شود، و حرکت چیزها در تصویر شما اصلاً مشخص نخواهد شد. می‌توانید از یک صحنه‌ی خیابان عکس بگیرید در حالی که از هر شخص فقط هاله‌ای از چند رنگ باقی خواهد ماند.

ISO

ISO به نوعی عجیب و غریب است چون اکثر اوقات خیلی کم اهمیت دارد، مگر این که باعث خراب شدن تصاویرتان شود. همان طور که بالاتر گفتیم، بهتر است از کمترین حد ISO استفاده کنید.

در یک دوربین DSLR مدرن، تصاویری که با ایزوی بین ۱۰۰ تا ۴۰۰ گرفته می‌شوند تقریباً غیرقابل تشخیص هستند. در این حالت با اغماض می‌توان گفت که هیچ نویزی در تصاویر وجود نخواهد داشت. اگرچه ۱۰۰ بهتر است و هر چیزی در این رنج منجر به تصاویر فوق العاده می‌شود.

اجزای دوربین برای عکاسی حرفه ای

تصاویر در رنج ۴۰۰ تا ۱۶۰۰ هنوز هم خوب هستند، ولی مقداری نویز دیده می‌شود. دوربین‌های جدید (و مدل بالا) تا حد ۱۶۰۰ تصاویر را به شکل قابل قبولی تمیز ثبت می‌کنند، اما این تصاویر باز هم به خوبی ایزوهای پایین‌تر نیست.

اجزای دوربین برای عکاسی حرفه ای

تصاویر گرفته شده در بازه‌ی ۱۶۰۰ تا ۳۲۰۰ هنوز هم از نظر فنی قابل استفاده هستند، اما نویز در آن‌ها کاملاً مشهود است. این مقدار باعث نابودی تصویر نمی‌شود، ولی اگر مجبور به استفاده از این مقدار نیستید، بهتر است از آن استفاده نکنید. تصویر زیر کلوزآپی از یک چهره است که توسط دوربین ۵DIII با ایزوی ۶۴۰۰ به ثبت رسیده است.

اجزای دوربین برای عکاسی حرفه ای

 

مقدارهای بالاتر از این اصلاً توصیه نمی‌گردد، چون باعث می‌شود تا تصویر خیلی نویزی شده و جزئیات در آن مخدوش گردد.

برای شروع، دانستن همین چیزها کافی است. همان طور که دیدید کنترل دستی دوربین به طرز شگفت انگیزی ساده بود. اگر بدانید که دیافراگم، سرعت شاتر و ISO چه چیزهایی هستند و چطور باید آن‌ها را در حالت اولویت دیافراگم کنترل کنید، می‌بینید که تجربه‌ی عکاسی با تنظیمات که خودتان آن‌ها را تعیین کرده‌اید چقدر لذت‌بخش‌تر است.

منبع: howtogeek