اگر بخواهید که از منظره (Landscape) عکاسی کنید، آنگاه بهترین لنز برای انجام این کار، لنزهای دارای زاویه دید عریض هستند. البته قضیه فقط به اینجا ختم نشده و نیازمند رعایت نکاتی جهت بهبود تصاویر ضبط شده هستید. نوعی دیگر از لنزها، لنزهای تله‌فوتو بوده که در عکاسی و فیلم‌برداری از حیات وحش نیز زیاد از آن‌ها استفاده می‌شود. در ادامه قصد داریم که به ترفندهای عکاسی از منظره با استفاده از لنز تله فوتو بپردازیم.

افرادی همانند دیوید مونچ (David Muench)، از تکنیک نزدیک-دور استفاده می‌کنند: یک سوژه گرافیکی و تأثیرگذار در پیش‌زمینه قرار دارد و کوهستانی هم در پس‌زمینه و همه این‌ها در زیر یک آسمان زیبا قرار می‌گیرند. عکاس‌هایی همانند گالن روول (Galen Rowell) نیز این نوع زیبایی‌شناسی را پذیرفته‌اند. گالن بیشتر از لنزهای زاویه وسیع 24 میلی‌متری و گاهی اوقات نیز لنزهای 20 میلی‌متری استفاده می‌کرد. از آن زمان، لنزهای 16 الی 35 میلی متری با فاصله کانونی 14 میلی‌متری، به یک نوع استاندارد تبدیل شدند و اخیرا نیز لنزهای 12 میلی متری، محبوبیت پیدا کرده‌اند.

اگر بخواهید که عناصر زیادی را در تصویر خود جای دهید، آنگاه باید از لنزهای زاویه وسیع استفاده کنید. بدین ترتیب کسی که تصویر شما را مشاهده می‌کند، انگار که خودش در صحنه واقعی قرار دارد. چنین تصاویری، عمق بیشتری را به مخاطب القا می‌کنند. از طرفی دیگر، چنین تصاویری تأثیر کوه‌ها را بر نمای تصویر کمتر کرده و بیشتر تمرکز را بر روی عناصر پیش‌زمینه قرار می‌دهند.

لنزهای تله‌فوتو در قیاس با لنزهای زاویه وسیع، سنگین‌تر بوده و همچنین استفاده از آن‌ها نیز چالش بیشتری دارد. در اینجا باید به ترکیب‌بندی به دقت توجه کنید، زیرا تغییراتی کوچک می‌توانند تأثیراتی بزرگ داشته باشند. همچنین باید بیشتر با این لنزها کار کنید، زیرا تصاویر تهیه شده توسط آن‌ها، فقط بخش کوچکی از میدان دید شما را تشکیل می‌دهد.

لنزهای تله‌فوتو به شما این امکان را می‌دهند که مناظر را به‌صورت متفاوتی ماندگار کنید، اما در عین حال نیز کار کردن با آن‌ها، چالش‌های خاص خود را دارد. در این رابطه هم باید به ترکیب عناصر دقت کرده و هم اینکه دقت و تکنیک‌های بیشتری را نیز به کار ببرید. همان‌طور که پیش‌تر دیدیم، عمق میدان در این لنزها محدود است، مخصوصا در رابطه با حسگرهای دارای رزولوشن بالا. بنابراین باید فوکوس کردن را با دقت انجام دهید. با این وجود شاید بازهم نزدیک‌ترین عنصر تصویر، صدها و یا شاید هم هزاران فوت دورتر به نظر برسد. به همین دلیل استفاده از تکنیک‌های پیشرفته، ضروری است. این لنزها به لرزش بسیار حساس هستند، بنابراین حتی در هنگام وزش یک نسیم ملایم نیز، تهیه یک تصویر شارپ با استفاده از لنز تله‌فوتو می‌تواند چالش برانگیز باشد.

در زیر به 13 ترفند عکاسی از منظره با لنز تله فوتو می‌پردازیم. بدین ترتیب می‌توانید منظره‌های شارپ‌تری داشته باشید. لازم به ذکر است که بگوییم این ترفندها، ترتیب خاصی ندارند.

1. میزان تیزی را بررسی کنید

شاید برایتان پیش آمده باشد که تصویر ضبط شده را از طریق نمایشگر دوربین تماشا کرده و مشکلی نداشته باشد، اما وقتی که آن را چاپ می‌کنید، به دلیل شارپ نبودن کافی، نتیجه چندان جالب به نظر نرسد. یکی از راه‌های مقابله با این موضوع، قرار دادن بزرگنمایی نمایشگر دوربین بر روی 100 درصد است. البته در این زمینه، تمرین کردن از همه چیز مهم‌تر است، زیرا شارپ نبودن تصویر شما می‌تواند دلایل بسیاری داشته باشد. در نهایت در صورت شارپ نبودن تصویر، بهتر است که موارد زیر را امتحان کنید.

2. فوکوس دستی و عمق میدان

یکی از دلایل چالشی بودن تهیه تصاویر تیز با استفاده از لنزهای تله‌فوتو، این است که محدوده عمق میدان این لنزها در قیاس با لنزهای عادی و زاویه وسیع، کوچک‌تر است. هرگونه بی‌دقتی در فوکوس کردن، سریعا خود را نشان می‌دهد. فوکوس دستی 100 درصد، یکی از راه‌های قابل اعتماد در این رابطه است. البته پیش از استفاده از فوکوس خودکار، بهتر است که آن را بررسی کنید. در رابطه با میزان محدود بودن عمق میدان نیز باید بگوییم که در حالت فوکوس کامل، نمی‌توانید هیچ شیئی نزدیک‌تر از نیم مایل را در تصویر خود قرار دهید.

3. انباشت فوکوس را در نظر داشته باشید

در فواصل کانونی طولانی‌تر، نمی‌توانید به‌صورت همزمان هم بر روی پیش‌زمینه و هم بر روی پس‌زمینه فوکوس کنید. محدود کردن گشودگی دیافراگم لنز به f/22، گزینه‌ای بهینه نیست، زیرا به دلیل پدیده شکست نور، کیفیت تصویر کاهش می‌یابد. علاوه بر این، استفاده از یک سرعت شاتر آهسته می‌تواند تصویر شما را بیشتر در برابر لرزش، آسیب‌پذیر کند. یکی از بهترین جایگزین‌ها در این زمینه، ادغام نوردهی‌های ایجاد شده در نقاط فوکوس مختلف در f/11 است؛ قابلیتی که به‌صورت خودکار توسط فتوشاپ اعمال می‌شود.

4. به دنبال هوای صاف باشید

صاف بودن هوا از آن حمله مواردی است که در هنگام عکاسی از منظره با استفاده از لنز تله فوتو، نادیده گرفته می‌شود. در لنزهای تله‌فوتو، حتی نزدیک‌ترین شی‌ء نیز آنقدر دور به نظر می‌رسد که کیفیت آب‌و‌هوا می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر روی آن بگذارد. مثلا در یک بعد از ظهر گرم در بیابان، اگر به منظره‌یاب لنزهای تله‌فوتو نگاهی بیندازید، آنگاه می‌توانید ببینید که به دلیل همرفت هوا، عناصر دور دست، حالتی ارتعاشی دارند.

حتی اگر بادی نیز نوزد، آنگاه باز عناصر دوردست، شارپ نیستند. در هنگام صبح، هوا سردتر بوده و همچنین پاک‌تر است، بنابراین این زمان بهترین فرصت برای عکاسی تله‌فوتو است. سپیده دم و غروب را نیز که هنوز هم هوا کمی روشن بوده و مه نیز کمتر است، از یاد نبرید.

5. از انعکاس‌گیر (پولارایزر) استفاده کنید

مه از ذرات معلق در هوا که نور را بازتاب می‌دهند، تشکیل شده است و همچنین باعث کاهش کنتراست و اشباع‌شدگی رنگ‌ها نیز می‌شود. حال یک پولارایزر می‌تواند با از بین بردن انعکاس‌ها، مه را نیز ناپدید کند. هر چه سوژه موردنظر شما در جایی دورتر قرار داشته باشد، آنگاه مه بیشتری نیز در اطراف آن وجود خواهد داشت و به همین دلیل در هنگام عکاسی از منظره با استفاده از لنز تله فوتو، استفاده از یک پولارایزر، مفید خواهد بود.

6. از یک سه‌پایه محکم استفاده کنید

دلیل اصلی شارپ نبودن تصاویر، به حرکات ناخواسته دوربین مربوط می‌شود. تهیه تصاویر تیز با استفاده از لنز تله‌فوتو و بدون کمک گرفتن از سه‌پایه، کار دشواری است. چنین لنزهایی معمولا بزرگ و سنگین هستند. همچنین حرکات کوچک نیز می‌توانند تأثیرات زیادی را بر روی نتیجه خروجی شما بگذارند. جهت تهیه تصاویر تیزتر، به سرعت شاترهای سریع‌تر نیز نیاز دارید. به‌عنوان یک قانون عمومی، شما به یک سرعت شاتر سریع‌تر از 1 تقسیم بر F نیاز دارید (بر حسب ثانیه)؛ در اینجا به جای F باید فاصله کانونی را بر حسب میلی‌متر قرار دهید. دستیابی به تصاویر تیز در نور کم دشوار است، مخصوصا اگر درجه گشودگی دیافراگم را کاهش داده و از یک فیلتر بازتاب شکن استفاده کنید.

حتی در هنگام وزش یک نسیم آرام، بازهم سه پایه‌ای که برای سایر لنزهای مناسب است، عملکرد چندان خوبی در زمینه ثابت کردن لنز تله‌فوتو ندارد. بنابراین بهتر است که از سه پایه مقاوم مجهز به توپ تمام اندازه استفاده کنید.

7. از گیره سه پایه (Tripod Collar) استفاده کنید

گیره‌های سه پایه معمولا در هنگام استفاده از لنزهای تله‌فوتو، جهت کاهش فشار وارده بر نگهدارنده لنز، مورد استفاده قرار می‌گیرند. این ابزار بیشتر در رابطه با لنزهای سنگین و طویل، استفاده می‌شود. نگهدارنده لنز می‌تواند در بلند مدت، از برهم خوردن تراز نگهدارنده لنز جلوگیری کند. در رابطه با لنزهای طویل و بزرگ نیز اگر از نگهدارنده سه پایه استفاده نشود، آنگاه میزان ثبات‌پذیری لنز، کاهش می‌یابد. اکثر لنزهای تله‌فوتوی رده بالا، به همراه یک Tripod Collar عرضه می‌شوند. برای سایر لنزها نیز باید این ابزار را به‌صورت حداگانه خریداری کنید.

8. سه پایه را ثابت کنید

گاهی اوقات امکان تهیه یک سه پایه بهتر را ندارید. در چنین مواقعی بهتر است که به فکر ترفندهایی جهت ثابت کردن بهتر سه پایه خود باشید. بسیاری از سه پایه‌ها، یک قلاب آویزان دارند که می‌توانید جسم سنگینی را از آن آویزان کنید (همانند یک کیسه پر از سنگ).

یکی دیگر از تکنیک‌های مرتبط در این زمینه، اعمال فشار بر روی سه پایه است. در این رابطه نیز دو روش وجود دارد: یکی اعمال فشار بر روی بالای دوربین با استفاده از دست و دیگری هم قرار دادن پا در قلاپ آویران شده از سه پایه. درست است که با این ترفندها می‌توان مشکل سبک بودن سه پایه را برطرف کرد، اما برای رفع مشکل عدم استقامت کافی، باید به فکر چاره‌های دیگری باشید.

9. از کنترل از راه دور استفاده کنید

اگر سه پایه شما زیاد محکم نباشد، آنگاه فشار دادن کلید شاتر می‌تواند کمی دوربین را بلرزاند. اگر از یک لنز عادی استفاده کنید، آنگاه یک تایمر 5 ثانیه‌ای می‌تواند لرزش را از بین ببرد. البته بهتر است که این زمان را برای لنزهای تله‌فوتو، بر روی 10 ثانیه تنظیم کنید. البته این روش، مشکلاتی نیز دارد و مثلا شدت گرفتن باد می‌تواند لرزش دوربین را افزایش دهد و همچنین در برخی از مواقع نیز باید کلید شاتر را در زمانی مشخص فشار دهید. به همین دلیل یک کنترلر از راه دور می‌تواند مشکل شما را در این زمینه، برطرف سازد.

10. مراقب باد باشید

لنزهای تله‌فوتو به دلیل اندازه فیزیکی و درجه بزرگنمایی خود، به جریان باد حساس هستند. اگر به جریان باد توجه کنید، آنگاه خواهید فهمید که الگوی مشخصی ندارد. گاهی جریان باد شدید و گاهی هم آرام است. سعی کنید که در هنگام آرام بودن جریان باد، کلید شاتر را رها کنید. در اینجا می‌توانید میزان صبور بودن خود را محک بزنید!

11. سعی کنید که در معرض جریان باد قرار نگیرید

نه‌تنها الگوی وزش باد واضح و مشخص نیست، بلکه این قضیه در رابطه با وزش باد در فضا نیز صدق می‌کند. می‌توانید در پشت یک مانع پناه گرفته و بدین ترتیب دوربین خود را از اثرات باد، محفوظ نگه دارید. حتی یک درخت نیز می‌تواند چنین کاری را برای شما انجام دهد.

هر چه ارتفاع شما بیشتر باشد، آنگاه جریان باد نیز شدت بیشتری خواهد گرفت و بالعکس. با استفاده از بدن خود نیز می‌توانید دوربین را از جریان باد محافظت کنید. یک چتر نیز می‌تواند محافظ خوبی در برابر باد باشد. در عکس‌برداری‌های کنار جاده‌ای نیز می‌توانید از ماشین خود به‌عنوان سپر استفاده کرده و یا اینکه حتی از داخل ماشین عکس‌برداری کنید.

12. ISO را دستکاری کنید

اگر یک سه پایه محکم نداشته و دوربین خود را از جریان باد محافظت نکنید، آنگاه طبیعی است که لرزش تصویر داشته باشید. هر چه سرعت شاتر پایین‌تر باشد، آنگاه تأثیر عواملی همچون باد بر روی تصویر شما نیز کمتر خواهد بود. با فرض ثابت بودن سایر شرایط، با افزایش ISO می‌توانید سرعت شاترهای کوتاه‌تری داشته باشید. در طول روز با افزایش ISO از 100 به 400، نویز قابل توجهی در تصاویر شما ایجاد نشده و تنها جزئیات کمی را از دست خواهید داد، اما از طرفی دیگر، زمان نوردهی شما بر عدد 4 تقسیم خواهد شد.

13. چندین نوردهی را انتخاب کنید

گاهی اوقات شاید وقت این را نداشته باشید که ببینید که آیا تصاویر ضبط شده شما به اندازه کافی شارپ هستند یا خیر؟ زیرا نباید برخی از تغییرات کوچک را از دست بدهید. از این موقعیت‌ها می‌توان به طلوع یا غروب خورشید در بالای افق اشاره کرد. به همین دلیل، تهیه عکس‌های پی در پی می‌تواند شانس شما را در زمینه دریافت خروجی مطلوب، افزایش دهد.

نوشته 13 ترفند برای تهیه تصاویر شارپ از منظره‌ها با استفاده از لنز تله‌فوتو اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

عکاسی از خرس‌های گریزلی در طبیعت مستلزم رعایت نکات ایمنی ویژه‌ای است. اخیرا ویدیویی در فضای اینترنت منتشر شده که نشان می‌دهد یک فرد با در دست گرفتن دوربین عکاسی خود به رودخانه Brooks River در منطقه آلاسکا وارد شده و با هدف تغذیه خرس‌های گریزلی و ثبت تصاویر و عکس‌های سلفی با اسمارت‌فون خود به این جانداران وحشی بیش‌ از اندازه نزدیک شده است.

یکی از توصیه‌های رایج در عکاسی این است که در عوض تکیه بر فواصل کانونی طولانی‌تر و استفاده از قابلیت بزرگنمایی لنز تلاش کنید که تا حد امکان به سوژه موردنظر خود نزدیک شوید. این راهکار مشخصا هنگام عکاسی با دوربین‌های اسمارت‌فونی که فاقد توانایی چشمگیر در زمینه زوم اپتیکال هستند؛ مفید واقع می‌شود.

اما پارک ملی ایالات‌متحده موسوم به National Park Service برای نزدیک شدن افراد به حیات وحش و موقعیت مکانی بازدیدکنندگان دستورالعمل‌های سخت‌گیرانه‌ای را تنظیم نموده است.

طی رویدادی خاص که در آگوست سال 2018 به وقوع پیوست؛ مردم در حالی‌که مشغول تماشای ویدیویی زنده از پارک Katami National Park و آبشار Brooks Falls شهر آلاسکا از طریق وبسایت Explore.org بودند؛ از مشاهده حضور فردی در صحنه شگفت‌زده شدند.

این مرد به منظور عکس‌برداری از خرس‌های گریزلی بیش از اندازه به آن‌ها نزدیک شده بود (تصویر از ویدیوی ضبط شده توسط وبسایت Explore.org برداشت شده است)

آبشار Brooks Falls به‌عنوان مکانی محبوب برای تماشای پرش ماهی‌های قزل‌آلا از ارتفاع 6 فوتی (1.8 متری) شناخته شده است. این ماهی‌ها پس از طی مسافت 1.5 مایلی (2.4 کیلومتری) در خلاف جهت جریان آب، خود را به دریاچه Brooks Lake رسانده و در آنجا تخم‌ریزی می‌کنند. طی فصل تخم‌ریزی ماهی‌های قزل‌آلا (حد فاصل ماه‌های جولای تا سپتامبر) خرس‌های گریزلی در حوالی آبشار جمع می‌شوند از این منبع غذایی لذیذ و بی‌دردسر استفاده می‌کنند. شکار ماهیان قزل‌آلا در هوا توسط خرس‌های گریزلی یکی از محبوب‌ترین سناریوهای عکس‌برداری برای عکاسان حیات وحش به‌شمار می‌رود.

یک خرس گریزلی مشغول صید ماهی قزل‌آلا در منطقه Brooks Falls

با این‌حال عکاسان بایستی از یک پلتفرم محدود و اختصاصی استفاده کنند. این بستر به گونه‌ای تنظیم شده است که ضمن تامین امنیت بازدید‌کنندگان منظره‌ای بی‌نظیر را پیش روی آن‌ها قرار می‌دهد.

سکوی مخصوص بازدیدکنندگان در منطقه Brooks Falls

ناظران دوربین‌های زنده با مشاهده این مرد حین قدم زدن در آب سریعا با محیط‌بانان تماس گرفتند. در ادامه محیط‌بانان فورا در محل حاضر شده و فرد ناقض قانون همراه با 2 نفر دیگر حاضر در منطقه غیرمجاز را بازداشت کردند. پارک ملی ایالات‌متحده (National Park Service) اعلام کرد که علیه این 3 نفر اقامه دعوی می‌کند. با این‌حال مشخص نیست که آیا این اتهامات تاکنون به‌صورت عملی مطرح شده‌اند یا خیر.

مارک استورم؛ سرپرست پارک ملی Katmai National Park گفت: “مردم بایستی بدانند که خرس‌های قهوه‌ای وحشی یا همان گریزلی موجوداتی بسیار خطرناک هستند. این بازدیدکنندگان خوش‌شانس بودند که با سلامت از محل خارج شدند. عواقب احتمالی چنین اقداماتی برای بازدیدکنندگان و خرس‌های گریزلی فاجعه‌بار خواهند بود.”

دستورالعمل‌های پارک‌های ملی National Park Service و Katami بازدیدکنندگان را ملزم می‌کنند تا همواره فاصله حداقل 50 یاردی (46 متری) از تمامی گونه‌های خرس‌ها را رعایت نمایند.

نوشته بازداشت شدن یک عکاس به‌دلیل نزدیک شدن بیش از حد به خرس‌های گریزلی حین عکاسی! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

تصاویر برگزیده مسابقه عکاسی  Epson 2020 Pano Awards از سراسر جهان در چندین بخش مختلف انتخاب شدند. این رقابت‌ها یکی از بزرگ‌ترین مسابقات عکاسی جهان است و برای به نمایش گذاشتن عکس‌های پاتورامیک عکاسان طراحی شده است.

تصاویر برگزیده مسابقه عکاسی امسال از بین ۵۸۵۹ عکس از ۱۴۵۲ عکاس حرفه‌ای و آماتور از ۹۶ کشور جهان انتخاب شده است. این عکاسان برای به دست آوردن هزاران دلار پول نقد اسپانسر این مسابقات یعنی «Epson» به رقابت پرداختند. به هیئت اجرایی مسابقات، میزان عکس‌های فرستاده شده امسال، در تاریخ ۱۱ ساله این مسابقه بی سابقه بوده است.

این مسابقات به چندین دسته تقسیم شد؛ از عکاس آماتور گرفته تا حرفه‌ای، هوایی تا گوشی هوشمند، در این مسابقه عکس‌های خود را به رقابت گذاشتند. با این حال، «Matt Jackisch» از اسکوامیش کانادا با عکس «خواب زمستانی» برنده اصلی این رقابت شد:

به دنبال او، «Colin Leonhardt» از استرالیا با عکس «Mine Waste» رتبه دوم را به دست آورد:

برنده کلی رقابت‌های آماتور از آن «Lopex Ruiz» از اسپانیا با عکس «Light and Dark on the Towers» شد:

رتبه دوم رقابت‌های آماتور را «Carlos F. Turienzo» باز هم از اسپانیا با عکس «Janela» به دست آورد:

تصاویر برگزیده مسابقه عکاسی ایپسون ۲۰۲۰ پانو در ۵۰ دسته‌بندی مختلف انتخاب شده‌اند که می‌توانید تمامی آن‌ها را در وبسایت رقابت‌ها مشاهده کنید. برخی از این عکس‌ها را می‌توانید در زیر ببینید:

مسابقه عکاسی بین‌المللی ایپسون پانو در سال ۲۰۰۹ توسط عکاس منظره‌ای به نام «David Evans» (عکاس سال منظره ۲۰۱۵ استرالیا) با حمایت ایپسون استرالیا تاسیس شد و تصاویر برگزیده مسابقه عکاسی هر ساله آن بین عکاسان حرفه‌ای و آماتور انتخاب می‌شود. از آن سال به بعد این مسابقه به مکانی برای مشارکت عکاسان حرفه‌ای، متخصصان صنعت و حامیان مالی تبدیل شده است.

نوشته تصاویر برگزیده مسابقه عکاسی ایپسون ۲۰۲۰ پانو اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

ویرایش تصویر گاهی اوقات تنها دلیل تفاوت یک تصویر عالی با یک تصویر خوب است. شما می‌توانید ترفندهای گوناگونی را در این زمینه به‌کار ببرید و ما قصد داریم که 5 مورد از آن‌ها را در این مقاله در اختیار شما عزیزان قرار دهیم، پس در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

این ترفندها را می‌توانید در گوشی‌های هوشمند و در اپلیکیشن‌هایی همانند Google Photos و  Apple Photos نیز اجرا کنید. طبیعتا استفاده از ابزارهای تخصصی‌تر در این زمینه، نتیجه بهتری را نیز به ارمغان خواهد آورد.

جزئیات موجود در سایه و هایلایت‌ها را بازیابی کنید

ترفندهای ویرایش تصویر را با بازیابی جزئیات موجود در سایه‌ها آغاز می‌کنیم. هایلایت‌ها روشن‌ترین نقاط تصویر و سایه‌ها نیز تاریک‌ترین آن‌ها هستند. اگر هر منطقه‌ای از تصویر شما، سفید و یا سیاه مطلق است، پس می‌توان گفت که به‌ترتیب، نور بیش از حد و یا نور بسیار کمی را دریافت کرده است. خوشبختانه با استفاده از اسلایدرهای “Highlights” و “Shadows” می‌توانید تاحدودی جزئیات این مناطق را بازیابی کنید.

در این زمینه، فرمتی که جهت عکس‌برداری استفاده کرده‌اید، می‌تواند مقدار جزئیات قابل بازیابی را تعیین کند. اگر با استفاده از دوربین‌های SLR و یا بدون آینه، تصاویری در فرمت RAW ضبط کرده و یا اینکه اپلیکیشن گوشی شما توان عکس‌برداری در فرمت RAW را دارد، آنگاه فضای زیادی برای اعمال تغییرات خواهید داشت.

به‌ هر حال، اگر از یک فرمت فشرده همانند JPEG استفاده کرده‌اید، آنگاه بسیاری از جزئیات موجود در سایه و یا هایلایت‌ها را نیز دور انداخته‌اید. تصاویری که با فرمت RAW ذخیره می‌شوند، حجم زیادی دارند، زیرا تمامی جزئیات ثبت شده در هنگام فشار دادن دکمه شاتر را در خود حفظ کرده و آن‌ها را از بین نبرده‌اند. چنین موضوعی شامل موارد و بخش‌هایی هم که بدون ویرایش توسط چشم انسان قابل مشاهده نیستند، می‌شود.

حتی اگر با استفاده از دوربین گوشی خود و در فرمت JPEG نیز عکس‌برداری کرده‌ باشید، بازهم می‌توانید برخی از جزئیات را بازگردانید. هدف ما در اینجا، ایجاد تصویری یکنواخت است؛ یعنی یک خروجی که نوردهی تمامی بخش‌های آن در سطحی یکسان و مطلوب قرار دارد. البته با انجام این کار، کنتراست را از دست خواهید داد، اما این مسئله چندان مهم نیست، زیرا در آینده می‌توانید این ویژگی را نیز اضافه کنید.

ابتدا باید اسلایدر “Highlights” را به عقب برده تا بتوانید برخی از جزئیات موجود در نقاط روشن تصویر خود را مشاهده کنید. سپس باید اسلایدر “Shadows” را به جلو برده تا بتوانید برخی از جزئیات نقاط تاریک را نیز بازیابی کنید. میزان اعمال تغییرات در این تنظیمات، به تصویر، فرمت آن و خروجی مدنظر شما بستگی دارد.

حال شما تصویری یکنواخت‌تر با دامنه‌ای از رنگ‌های پویاتر دارید. اکنون با استفاده از اسلایدر “Contrast” می‌توانید به تدریج کمی کنتراست را به تصویر خود اضافه کنید. فقط در این کار باید به‌آرامی پیش بروید، زیرا در صورت زیاده‌روی ممکن است که برخی از جزئیات را مجددا از دست بدهید. باید سعی کنید که تعادل مناسبی را بین دامنه پویای رنگ‌ها و کنتراست، ایجاد کنید. در نهایت اینکه با اعمال تغییرات ذکر شده در بالا، می‌توانید میران نوردهی تصاویر خود را بهبود بخشید.

تصویر خود را تراز کنید

یکی دیگر از ترفندهای ویرایش تصویر به تراز کردن عکس مربوط می‌شود. احتمالا اکثر اوقات فکر می‌کنید که تصاویر ضبط شده شما چندان تراز نیستند. شوربختانه، هنگامی‌ هم که قصد در نظر گرفتن این عامل را دارید، احتمالا وسواس زیادی نیز به سراغتان خواهد آمد. بنابراین بهتر است که جهت جلوگیری از اتلاف وقت، این کار را پس از عکس‌برداری (در هنگام ویرایش) انجام دهید. البته اگر بازهم قصد تراز کردن در هنگام عکس‌برداری را دارید، آنگاه می‌توانید از این مطلب کمک بگیرید.

آسان‌ترین راه جهت تراز کردن تصاویر این است که افق را مدنظر داشته باشید. اگر تصویر شما دربردارنده یک منظره بوده و یا به‌نوعی افق در آن قابل مشاهده است (همانند پرتره‌های دسته‌جمعی)، آنگاه پایبندی به آسمان نیز امکان‌پذیر خواهد بود.

البته تمامی تصاویر، افق را شامل نمی‌شوند. در چنین مواردی بهتر است که به دنبال سوژه‌هایی بگردید که آن‌ها نیز بافتی مستقیم دارند. به‌عنوان مثال، در محیط‌های بسته می‌توانید ستون‌ها را زیر نظر داشته باشید. هر چند که گاهی اوقات (بیشتر در خرابه‌ها) با تیرک‌ها و یا فنس‌های کج‌و‌معوج نیز روبه‌رو خواهید شد.

در چنین مواردی نیز بسته به خلاقیت خود، باید بتوانید معیاری را جهت تراز کردن تصویر انتخاب کنید. در اینجا عوامل مختلفی دخیل هستند که از جمله آن‌ها می‌توان به فاصله کانونی و دید شما در هنگام مشاهده منظره، اشاره کرد. به‌عنوان مثال، در تصویری که از پایین به بالا از یک آسمان خراش گرفته شده، معمولا دو خط همگرا وجود دارند که با افزایش ارتفاع، به یکدیگر نزدیک‌تر می‌شوند. در نهایت اینکه با دستکاری بیشتر ابزارهای تغییر زاویه دید، می‌توان نتایج بهتری را به دست آورد.

تصاویر خود را جهت ترکیب بهتر عناصر محیطی، برش دهید

اکثر دوربین‌های دیجیتال در حدود طیف 20 مگاپیکسلی عکس‌برداری می‌کنند. این وضوح جهت چاپ تصاویر در اندازه‌های 18 در 12 اینچی و در وضوح 300 نقطه در اینچ (dpi)، کافی خواهد بود. البته معمولا می‌توانید نسخه‌های بزرگ‌تر را در وضوح 200 نقطه در اینچ و کمتر نیز چاپ کنید. بنابراین حتی اگر قصد چاپ تصویر خود را نیز داشته باشید، بازهم می‌توانید که تصاویر خود را برش داده و تعدیل کنید.

همیشه بهتر است که پیش از فشار دادن کلید شاتر، ترکیب عناصر و فضای دید را بررسی کنید. وسواس بیشتر در این زمینه قطعا خروجی بهتری را برای شما به ارمغان خواهد آورد. در هر صورت، عکاسی شامل تغییرات پساپردازشی نیز شده و در این زمینه برش تصویر، یک ابزار قدرتمند به حساب می‌آید.

هر چیزی را که از تصاویر خود خارج می‌کنید، به اندازه آنچه که در تصاویر شما باقی می‌ماند، اهمیت دارد. همیشه نمی‌توانید به سوژه مدنظر خود نزدیک شوید، همچنین همگان نیز قادر به حمل یک لنز 400 میلی‌متری نیستند. بهتر است که در هنگام عکس‌برداری، بیشتر بر روی سوژه اصلی متمرکز شوید.

این نکته را به یاد داشته باشید که در عکاسی هیچ قانون محدودکننده‌ای وجود ندارد. آن‌قدر تلاش کنید تا از نتیجه راضی شوید. قانون تقسیم نمایشگر دوربین به سه بخش افقی و عمودی را فراموش کنید و زیاد به آن پایبند نباشید. در عوض توجه خود را به ایدئال بودن خروجی معطوف کنید.

از بین بردن عناصر اضافی پیش‌زمینه و یا جزئیات خارجی کناره‌های فریم دوربین می‌تواند باعث توجه بیشتر به سوژه اصلی (مرکز تصویر) شود. به هر حال، قرار دادن سوژه اصلی در مرکز تصویر نیز یک قانون نیست، بلکه گاهی اوقات خلاف این موضوع عمل کردن، نتیجه بهتری نیز به همراه دارد. به همین دلیل است که مستندسازان معمولا سوژه‌های خود را در لبه فریم دوربین قرار می‌دهند. همچنین به این دلیل است که خطوط راهنما (خطوطی در تصویر شما که به‌طور طبیعی چشمان بینندگان را به سمت خاصی هدایت می‌کنند) تا این حد در هنگام برش تصاویر، مهم هستند.

تصحیح تعادل سفیدی جهت نمایش بهتر رنگ‌ها

یکی دیگر از ترفندهای ویرایش تصویر مربوط به برقراری تعادل سفیدی است. بسیاری از دوربین‌ها در زمینه تعادل سفیدی، کار خود را به‌‎خوبی انجام می‌دهند. البته هیچ دستگاهی بی‌نقص عمل نمی‌کند. به‌آسانی می‌توانید تعادل سفیدی را به‌صورت دستی تنظیم کنید. گاهی اوقات یک منبع نوری که از مقابل می‌تابد، می‌تواند تعادل سفیدی تصویر شما را برهم زند.

منابع نوری مختلف، درجه حرارت‌های نوری متفاوتی را ایجاد می‌کنند و این موضوع نیز خود را در تعادل سفیدی نشان می‌دهد. یک آفتاب طلایی می‌تواند درخششی گرم را تولید کند، در حالی که تصویری از یک کوهستان پوشیده از برف، سرد و آبی رنگ به نظر خواهد آمد. لامپ‌های فلورسنت استوانه‌ای‌شکل، اکثرا نوری سفید و سرد داشته، در حالی که لامپ‌های رشته‌ای معمولا گرم‌تر به نظر می‌رسند.

اگر تعادل سفیدی بر روی غیرفعال قرار داشته باشد، آنگاه نه رنگ پوست و نه مناطق سفید و یا خاکستری، به‌درستی در تصویر نمایش داده نمی‌شوند. می‌توانید از این مزیت استفاده کرده و صحنه‌هایی گرم و یا سردتر را ایجاد کنید. در اینجا هدف ما این است که به سفیدی خنثی دست یابیم.

آسان‌ترین راه جهت انجام این کار این است که اسلایدر “Vibrance” را به سمت راست حرکت دهید. این کار باعث می‌شود تا حتی بی‌رمق‌ترین رنگ‌ها نیز برجسته‌ شوند. همچنین از طریق این اسلایدر می‌توانید میزان گرمی و یا سردی تصویر خود را نیز تشخیص دهید.

سعی کنید تا با استفاده از اسلایدر “Temperature” (و یا “Warmth” در برخی از ویرایشگرها)، تعادلی را در بین گرمی (زردی) و سردی (آبی رنگ بودن) تصویر خود ایجاد کنید. هنگامی‌که تعادلی را در بین رنگ‌های زرد و آبی ایجاد کردید، آنگاه باید توجه خود را به رنگ‌های سبز و ارغوانی (صورتی) معطوف کنید. اکثر ویرایشگرهای تصویر، یک اسلایدر “Tint” هم دارند که با استفاده از آن می‌توانید تعادلی مناسب را بین رنگ‌های سبز و صورتی ایجاد کنید. البته استفاده از اسلایدر “Vibrance” این کار را آسان‌تر می‌کند.

پس از ایجاد تعادل در سفیدی، تصویر شما نیز طبیعی‌تر به چشم خواهد آمد. در نتیجه این اقدام، رنگ‌های سفید، سفید نشان داده شده و رنگ پوست نیز عادی به نظر می‌رسد. معمولا تصحیح رنگ پوست مشکل بوده و این قضیه در صورت وجود نورهای رنگی، حادتر نیز می‌شود. بهتر است که پس از اتمام کار، تنظیمات “Vibrance” را به حدی معقول‌تر، کاهش دهید.

اشباع رنگ‌ها با استفاده از Vibrance جهت حفظ رنگ طبیعی پوست

“Vibrance” در یکی دیگر از ترفندهای ویرایش تصویر نیز نقش مهمی را ایفا می‌کند. این اسلایدر، رنگ‌های بی‌رمق تصویر شما را در نظر گرفته و کاری به آن‌هایی که اشباع شده‌اند، ندارد. می‌توانید از اسلایدر “Saturation” نیز استفاده کنید تا حجم کلی رنگ‌ها را افزایش دهید، اما این تغییرات بر روی تمامی تصویر اثر خواهند گذاشت.

تغییر اشباع رنگ‌ها و برهم زدن رنگ‌های تصویر، کار چندان سختی نیست. اگر رنگ پوست بیش از حد اشباع شود، آنگاه سوژه شما بیمار به نظر خواهد آمد. همچنین لکه‌های صورت و خال‌ها نیز اغراق‌آمیزتر به نظر خواهند رسید.

بدین ‌ترتیب همه چیز در تصویر سعی دارد تا جلب توجه کند. شما می‌توانید از رنگ‌ها جهت راهنمایی جشمان بیننده استفاده کنید، اما این کار باید با دقت انجام شود. این همان جایی است که تنظیمات “Vibrance” وارد عمل می‌شود. این گزینه نیز شبیه به اسلایدر “Saturation” است، البته با چرخ‌های کمکی! این اسلایدر بیشتر جهت نجات رنگ‌های گرفتار در سایه‌ها کاربرد دارد؛ یعنی جایی که نور کمتری وجود دارد.

سخن آخر

در بالا سعی کردیم تا 5 مورد از ترفندهای ویرایش تصویر را به شما آموزش دهیم. همان‌طور که پیش‌تر نیز بدان اشاره کردیم، این گزینه‌ها هم در رایانه‌ها و هم در گوشی‌های هوشمند در دسترس قرار دارند. در نهایت اینکه در صورت تمایل می‌توانید مقاله جایگزین‌های ارزان‌قیمت نرم‌افزار فتوشاپ را نیز مطالعه کنید.

نوشته با 5 مورد از ترفندهای ویرایش تصویر آشنا شوید اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.