آیا خوردن غذا در آخر شب برای سلامتی قلب انسان مضر است؟

ماه گذشته انجمن قلب آمریکا یک بیانیه علمی جدید را منتشر کرد. این بیانیه ظاهرا اعلام می‌کند که غذا خوردن در اواخر وقت روز برای سلامتی قلب انسان مضر است. برنامه‌های خبری صبحگاهی و عصرگاهی تلویزیون به بحث و گفتگو پیرامون محتوای این پیام پرداختند.

محتوای حقیقی این بیانیه کمی محتاطانه‌تر بود: “دریافت کالری بیش‌تر در ساعات ابتدایی روز احتمالا به کاهش ریسک بروز بیماری‌های قلبی و عروقی کمک می‌کند.” با این‌حال نویسنده مقاله بلافاصله از اظهارات خود صرف‌نظر نمود و اعلام کرد: “آگاهی از نحوه تاثیر زمان و الگوی مصرف وعده‌های غذایی بر ریسک بروز بیماری‌های مختلف مستلزم انجام مطالعات گسترده‌ای است که وضعیت سلامتی سیستم قلبی و عروقی بیماران را طی یک دوره زمانی طولانی مورد بررسی قرار می‌دهند. در واقع این مقوله کماکان یک پرسش بدون‌پاسخ به‌شمار می‌رود.

چنان‌چه جزو آن‌دسته از افرادی هستید که هر شب ساعت 6 عصر شام می‌خورید و تا صبح روز بعد از هیچ خوراکی دیگری استفاده نمی‌کنید؛ در این‌صورت احتمالا اکنون احساس رضایت خواهید کرد. اما این افراد در واقع اقلیتی کوچک از جامعه هستند. اکثر خانواده‌های آمریکایی در ساعات نزدیک به 7 شب شام می‌خورند و مردم ساکن کشورهای اروپایی نیز حتی دیرتر از این زمان اقدام به صرف شام می‌کنند. چنان‌چه هر شب در ساعت 6 عصر وعده غذایی شام خود را میل می‌کنید و در فاصله زمانی میان خوردن شام و رفتن به رختخواب انواع خوراکی‌های مختلف را مصرف می‌کنید؛ در این‌صورت بهتر است بدانید که نیمی از افراد بزرگسال نیز رفتاری مشابه با شما دارند. اکنون این پرسش مطرح می‌شود که با توجه به نتایج پژوهش اخیر، آیا اصلاح رفتارهای غذایی امری ضروری خواهد بود؟

نتایج تحقیقات انجام شده در خصوص زمان‌بندی وعده‌های غذایی

نخستین موضوعی که بایستی درک کرد این است که بیانیه فوق در پاسخ به یک پژوهش جدید ارایه نشده است. در عوض نویسندگان به منظور بررسی امکان دستیابی به یک نتیجه‌گیری محکم اقدام به ارزیابی پژوهش‌های پیشین در خصوص جوانب مختلف زمان و فراوانی وعده‌های غذایی نمودند. مطالعات پیش‌تر انجام شده نشان دادند که میان الگوهای غذا خوردن دیرهنگام و عوامل خطرزای بیماری‌های قلبی نوعی ارتباط وجود دارد. با این‌حال نویسندگان مقاله بر این نکته واقف هستند که وجود همبستگی لزوما به‌معنای رابطه علت و معلولی نیست. وقوع 2 رویداد به‌صورت همزمان لزوما بدان معنا نیست که یکی از آن‌ها علت وقوع دیگری است. معدود مطالعات انجام شده غالبا به بررسی رابطه زمان مصرف وعده‌های غذایی با عوامل خطرزا در افق زمانی کوتاه‌مدت پرداخته‌اند؛ لذا نتایج این پژوهش‌ها نیز چندان قابل استناد نخواهند بود.

آیا غذا خوردن دیرهنگام برای بدن مضر است؟

بدن انسان دارای یک ریتم روزانه یا شبانه‌روزی است که بر کیفیت هضم غذا، متابولیسم و عملکرد سیستم هورمونی بدن تاثیر می‌گذارد. لذا بی‌تردید زمان دریافت وعده‌های غذایی بر واکنش بدن نسبت به غذاها تاثیرگذار است. با این‌حال بسیاری از محققان بر این باورند که میزان مصرف غذا در مقایسه با زمان خوردن آن از اهمیت بیش‌تری برخوردار است.

همان‌طور که نویسندگان این مقاله خاطرنشان می‌کنند؛ توجه بیش‌تر به وعده‌های غذایی و اتخاذ نوعی برنامه‌ریزی در این زمینه به‌تنهایی می‌تواند ارزش غذایی رژیم روزانه انسان را ارتقا دهد. چنین سناریویی به واقعیت نزدیک‌تر است.

پیش از تغییر زمان‌بندی وعده‌های غذایی، تاثیرات مثبت و منفی احتمالی این اقدام بر کیفیت غذاها را مدنظر قرار دهید. چنان‌چه مراجعه به یک فروشگاه فست‌فود تنها روش ممکن برای خوردن شام در ساعت 6 عصر است؛ در این‌صورت توصیه می‌شود از چنین اقدامی صرف‌نظر کنید. در عوض، خوردن شام در ساعت 8 شب بدان معناست که شما برای طبخ یک غذای سالم و مناسب در منزل، زمان کافی در اختیار داشته و با آسودگی خاطر می‌توانید آن‌ را میل کنید. مزایای چنین رویکردی احتمالا به‌مراتب بیش‌تر از مخاطرات متابولیکی بالقوه آن است.

چنان‌چه غذا خوردن در ساعات پایانی شب باعث می‌شود تا بیش از اندازه موردنیاز بدن خود کالری دریافت نمایید؛ در این‌صورت احتمالا با خطر افزایش وزن ناخواسته مواجه خواهید شد. پدیده‌ای که خطر آن برای سلامتی قلب از زمان مصرف وعده‌های غذایی به‌مراتب بیش‌تر است.

نوشته آیا خوردن غذا در آخر شب برای سلامتی قلب انسان مضر است؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

ضربان قلب یک وال آبی در هنگام حمله چقدر است؟!

دانشمندان با استفاده از یک دستگاه الکتروکاردیوگرام که به بدن یک وال آبی وصل کرده بودند توانستند برای اولین بار تعداد ضربان قلب بزرگترین جاندار روی کره زمین را اندازه‌گیری کنند.

وال آبی که طول و وزن آن می‌تواند به ۳۰ متر و ۲۰۰ تن برسد، براساس گفته محققین، هنگامی که در زیر سطح اقیانوس برای خوردن غذا خیز برمی‌دارد، ضربان قلب خود را به دو ضربه در هر دقیقه کاهش می‌دهد.

وال آبی

اما بیشترین تعداد ضربان قلبی که دانشمندان توانستند ثبت کنند، ۳۷ ضربه در دقیقه بود که در هنگام برگشتن این پستاندار دریایی بعد از نفس‌گیری به داخل آب اتفاق افتاده است.

Jeremy Goldbogen، بیولوژیست دریایی از دانشگاه استنفورد که نتایج این مطالعه را در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر کرده است، می‌گوید: وال آبی بزرگترین حیوان روی کره زمین بوده و سال‌هاست که بیولوژیست‌ها را مجذوب خود کرده است.

او اضافه کرده که: اندازه‌گیری‌های جدیدی که ما بر روی ضربان‌های قلب این حیوان انجام دادیم، به ما کمک می‌کند تا بدانیم بدن این حیوانات عظیم‌الجثه چگونه کار می‌کند و زندگی فیزیولوژیکی آن‌ها به چه نحوی انجام می‌گیرد.

به‌طور کلی، هرچقدر که یک حیوان بزر‌گتر باشد، ضربان قلب‌اش کمتر است و لذا قلب کار کمتری را برای توزیع خون در سراسر بدن انجام می‌دهد.

محدوده نرمال برای تعداد ضربان قلب انسان در حالت استراحت، بین ۶۰ تا ۱۰۰ ضربه در دقیقه است و در طول فعالیت‌های ورزشی این عدد می‌تواند به ۲۰۰ ضربه نیز برسد. کوچک‌ترین پستاندارن زمین، دارای تعداد ضربان قلبی بالای هزار ضربه در هر دقیقه هستند.

محققین، برای اندازه‌گیری ضربان قلب وال آبی، دستگاهی با قابلیت چسبیدن به بدن حیوان ساختند و آن را با یک لایه پلاستیکی نارنجی‌رنگ پوشش دادند و سپس یک دستگاه الکتروکاردیوگرام را در داخل آن جای دادند.

پژوهشگران، مطالعه خود را بر روی یک وال بزرگسال با طول حدود ۲۲ متر، که در خلیج مانتری کالیفرنیا به آن برخوردند، انجام دادند و به مدت نه ساعت داده‌های مرتبط با ضربان قلب آن را جمع‌آوری کردند.

Goldbogen گفته است: ما ابتدا مجبور بودیم یک وال آبی پیدا کنیم که کار بسیار دشواری بود؛ چراکه این حیوانات در محدوده وسیعی از اقیانوس پراکنده هستند. ما با بهره‌گیری از سال‌ها تجربه و کمی خوش‌شانسی، توانستیم یک دستگاه کوچک الکتروکاردیوگراف را در سمت چپ وال نصب کنیم.

وال آبی

وال‌های بی‌دندان (Baleen whales)، از جمله وال‌ آبی، به‌رغم اندازه بزرگ‌شان، از شکارهای کوچکی تغذیه می‌کنند. آن‌ها مقادیر عظیمی آب را وارد دهان خود کرده و با استفاده از صفحات شانه‌ای‌شکل موجود در فک‌ بالای دهان‌شان، کریل‌های میگومانند و سایر زئوپلانکتون‌ها را جدا نموده و وارد دهان می‌کنند.

وال‌ها، در طول شیرجه‌هایی که به منظور خوردن غذا می‌زنند، تعداد ضربان‌های بسیار کمی از خود نشان می‌دهند؛ بطوریکه تعداد آن، به چهار تا هشت ضربه و در پایین‌ترین حالت به دو ضربه در هر دقیقه می‌رسد. بعد از آنکه برای نفس کشیدن به سطح می‌آیند و سپس به داخل آب شیرجه می‌روند، تعداد ضربان قلب‌شان به ۲۵ تا ۳۷ ضربه در دقیقه می‌رسد.‌

نوشته ضربان قلب یک وال آبی در هنگام حمله چقدر است؟! اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

پژوهشگران برای قلب انسان ها یک مغز شناسایی کردند

چندی پیش، هنگام مطالعه  ی یک موضوع پیرامون افرادی که قلب اهدایی دریافت می کنند به نکته ای جالب برخورد کردم. تحقیقاتی که روی این افراد صورت گرفته است، حاکی از این است که بعد از دریافت قلب، این افراد، به طور درونی، کسانی را می شناسند که تا کنون آن ها را ندیده اند و حتی از آن ها خاطره هم دارند! این موضوع برایم خیلی جالب بود تا اینکه امروز به یک تیم تحقیقاتی برخورد کردم که نتیجه تست ها و تحقیقات شان را روی اینترنت نشر داده بودند که نشان می دهد قلب هم مغز دارد!

به گزارش دانشگاه هرالد، به تازگی یک رشته جدید وارد عرصه تحقیقاتی بیولوژیکی شده که به آن نوروکاردیالوژی گفته می شود. در این رشته حدود یک دهه است که تحقیقاتی صورت گرفته که طی این پژوهش ها قصد دارند بدانند که واقعا آیا قلب با مغز ارتباطی دارد یا نه! به نظر شما چطور؟

researchers-have-identified-a-brain-for-human-heart2

گفته می شود که احتمال ارتباط عصبی بین قلب و مغز از ابتدا یک ایده بوده است که با دیدن شواهد متعدد، متخصصان شروع به بررسی بیشتر آن کرده اند. حاصل تحقیقات این تیم این است که هر فرد دارای قلبی است که این قلب دارای یک مغز منحضر بفرد و خاص خود است. با توجه به این داده ها قلب داری یک پایگاه مرکزی است که داده ها و اطلاعاتی را کسب می کند.

در تحقیقات یاد شده دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که قلب جدای از عملکرد مخ و مغز، در فرآیند یاد آوری موضوعات و مسائل وارد عمل می شود و می تواند در این مرحله بسیار خوب عمل کند.

با این یافته، این تیم برآن شدند که موضوع را بیشتر بسط دهند. تا اینکه به این رسیدند که قلب قدرتی دارد که در بسیاری اوقات با انتشار سیگنال هایی، بر روی عملکرد مغز نیز تاثیر می گذارد.

از طرفی محققانی که در موسسه HeartMath  کار می کنند معتقدند که قلب دارای یک بخش خاص است که احساسات را درک می کند و با توجه به دریافتی های خود، پیام هایی را برای مغز ارائه می دهد.

این گروه تخقیقاتی معتقدند که قلب یک مرکز بزرگ الکترومغناطیسی در بدن ایجاد می کند که می توانند از ان اطلاعات زیادی کسب کنند.

دکتر رولن مک کارتی که مدیر این موسسه تحقیقاتی است معتقد است که این میدان بزرگ الکترومغناطیسی، سرشار از اطلاعات عاطفی است که قلب مسئول دریافت و ارسال آن هاست.

شناسایی مغز برای قلب انسان ها

این بدین معنی است که وقتی شما احساساتی می شوید و احساس خود را تغییر می دهید، در کد های این میدان تغییرات و تداخلی ایجاد کرده اید و این روی دیگران تاثیر خواهد گذاشت.

این گروه با بررسی این عقیده به این باور رسیده اند که وجود این میدان و کد های آن موجب شده به این نتیجه برسیم که چرا واقعا بعضی از افراد با وجود مشکلات عدیده و ناکامی های فراوان هنوز هم سرشار از آرامش هستند.

اما جالب ترین بخش یافته های این تیم ها این است که قلب و مغز هر دو دارای شهود هستند این بدین معنی است که قبل از وقوع هر اتفاقی این دو عضو سیگنال هایی دریافت می کنند که از واقعه با خبر می شوند.
اما جالب این است که قلب همیشه نسبت به مغز پیشگام تر بوده و این اطلاعات و کد ها را خیلی سریع تر از مغز دریافت و عکس العمل نشان داده و چه بسا، قلب مغز را از خیلی رویداد ها با خبر می کند.

نظر شما در مورد این یافته ها چیست؟ دیدگاه خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.