تجربه وب‌گردی امن با نسخه اندرویدی اپرا

همه ما کم و بیش ضرورت استفاده از وی‌پی‌ان را در زمان وب‌گردی می‌دانیم. اما معمولا به این نکته بیشتر زمانی که با مرورگر دسکتاپ فعال هستیم، دقت می‌کنیم.
پیدا کردن یک وی‌پی‌ان مطمئن و توانمند چالش برانگیز است. از این رو توسعه‌دهندگان به فکر افزودن وی‌پی‌ان به مرورگرها افتاده‌اند. از سری این مرورگرها، مرورگر توانمند اپرا برای اندروید است.
ویژگی جدید وی‌پی‌ان در اپرا در حال حاضر تنها در نسخه بتا قابل دسترسی است. به گفته اپرا استفاده از این وی‌پی‌ان ساده است. به راحتی قابل خاموش و روشن کردن است، و در صورت لزوم در سایت‌های مشخصی که نیاز به مکان‌یابی دارند اجازه تشخیص مکان درست را می‌دهد.

چگونه وی‌پی‌ان اپرا را در اندروید فعال کنیم؟!

اپرا مرورگرهای گوناگونی را برای اندروید ارایه کرده است. اما فعلا ویژگی وی‌پی‌ان در نسخه بتا-که معمولا ویژگی های جدید تا انتشار عمومی در آن تست می‌شوند-ارایه شده است.
ممکن است حتی با آپدیت به آخرین نسخه بتا این ویژگی به مرورگر اضافه نشده باشد.
برای چک کردن وجود وی‌پی‌ان و تنظیم آن مراحل زیر را انجام دهید:

  • نسخه بتا اپرا را باز کنید. روی آیکون اپرا در بالاترین گوشه سمت راست بزنید.
    گزینه Setting را لمس کنید.
  • در منو تنظیمات گزینه وی‌پی‌ان باید بین “Data Saving” و “Ad Blocking” باشد. اگر موفق به یافتن آن نشدید، پس این ویژگی هنوز به مرورگرتان اضافه نشده است.
    نکته: فعال شدن وی‌پی‌ان به علت نیاز به داده مازاد ویژگی ذخیره دیتا را غیرفعال خواهد‌کرد.
  • برای فعال کردن کافیست تاگل سمت راست وی‌پی‌ان را لمس کنید.

اگر مراحل بالا را طی کرده باشید، وی‌پی‌ان بایستی فعال شده باشد. اما این هنوز به معنای حفاظت کامل فعالیت‌های شما نیست.
اپرا به‌ طور پیش‌فرض وی‌پی‌ان را تنها زمانی فعال می‌کند که به صورت پرایوت وبگردی کنید. همچین وی‌پی‌ان اپرا در صورت نیاز، به موتورهای جستجو اجازه دسترسی به مکان شما را می‌دهد. هر دوی این تنظیمات از قسمت وی‌پی‌ان قابل تغییر هستند:

  • از منوی تنظیمات، وی‌پی‌ان را انتخاب کنید.
  • برای فعال کردن وی‌پی‌ان در تمامی تب‌ها، گزینه “Use VPN For Private Apps Only” را لمس کنید.
  • برای غیرفعال کردن مکان‌یابی موتورهای جستجو گزینه “Bypass VPN for Search” را لمس کنید.
  • همچنین در برخی مناطق (اروپا، آمریکا، آسیا) می‌توانید وی‌پی‌ان را به پراکسی وصل کنید و یا برای مکان‌یابی بهتر گزینه “Virtual Location” را فعال کنید.
    وجود آیکون آبی‌رنگ اپرا در نوار آدرس نشانه فعال بودن وی‌پی‌ان است. اگر با وجود روشن بودن وی‌پی‌ان این آیکون قابل مشاهده نبود، مطمئن شوید که تمامی تنظیمات بالا خاموش باشند.

نوشته تجربه وب‌گردی امن با نسخه اندرویدی اپرا اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

آموزش پیکر‌بندی یک سرور پراکسی بر روی سیستم عامل اندروید

روتر وای فای

سیستم عامل اندروید به شما این امکان را می‌دهد که برای هر شبکه Wi-Fi بصورت مجزا تنظیمات پراکسی جداگانه‌ای را پیکربندی نمایید. برخی اوقات لازم است ارسال ترافیک از سمت مرور‌گر شما از طریق یک پراکسی خاص انجام شود.

هنگامی که یک پراکسی را روی اسمارت‌فون اندرویدی خود پیکربندی می‌کنید، مرور‌گر Chrome و سایر مرور‌گر‌های نصب شده از آن استفاده می‌کنند. ولی ممکن است برنامه‌های دیگر از آن استفاده نکنند. تفاوت بین پراکسی و استفاده از VPN نیز همین‌جا است. هنگامی که شما از VPN استفاده می‌کنید، همه برنامه‌ها و اپلیکیشن‌های موجود در گوشی را مجبور می‌کنید که در صورت نیاز به اتصال به اینترنت، از طریق VPN این کار را انجام دهند.

پیکربندی پراکسی در همه نسخه‌های جدید اندروید، از اندروید 4.0 تا 7.1 بسیار شبیه به هم است. در برند‌های مختلف سازنده اسمارت‌فون‌ها، ظاهر صفحه مربوط به تنظیمات گوشی (Settings) با یکدیگر اندکی تفاوت دارد. بنابراین ممکن است تنظیمات مربوط به Wi-Fi یا پراکسی از یک گوشی به گوشی دیگر متفاوت باشد.

برای پیکر‌بندی پراکسی بر روی گوشی هوشمند خود مراحل زیر را دنبال کنید.

  • منوی تنظیمات (Settings) را باز کرده و بر روی گزینه “Wi-Fi” کلیک کنید تا لیست شبکه‌های Wi-Fi نمایش داده شود.
  • بر روی نام شبکه Wi-Fi که قصد دارید پراکسی را روی آن پیکربندی کنید کلیک کرده و نگه دارید تا یک کادر نمایش داده شود. در این منو گزینه “Modify Network” را انتخاب کنید.
    به این نکته توجه داشته باشید که فقط بر روی شبکه‌ای می‌توانید پراکسی را پیکربندی کنید که به آن متصل باشید. بنابراین اگر به هیچ‌یک از شبکه‌های Wi-Fi لیست فوق وصل نیستید امکان دسترسی به گزینه “Modify Network” و در نتیجه تنظیم پراکسی برای شما وجود نخواهد داشت.

    پس از انتخاب گزینه “Modify Network” صفحه دیگری به نمایش در خواهد آمد. در این صفحه گزینه “Advanced options” را باز کرده و بر روی “Proxy” کلیک کنید. سه انتخاب در پیش روی شما قرار خواهد گرفت. اگر “None” را انتخاب کنید، هیچ پراکسی بر روی گوشی شما اعمال نخواهد شد. با انتخاب گزینه “Manual” می‌بایست تنظیمات مربوط به سرور پراکسی را بصورت دستی وارد نمایید. اگر گزینه “Proxy Auto-Config” را انتخاب کنید، سیستم عامل اندروید با توجه به فایل تنظیمات که در اختیارش قرار می‌دهید، به صورت خودکار پیکربندی مناسب برای شبکه شما را اعمال می‌کند.
    گزینه “Proxy Auto-Config” در نسخه‌های قدیمی‌تر اندروید وجود ندارد.

  • اگر گزینه “Proxy Auto-Config” را انتخاب کنید، اندروید از شما می‌خواهد تا آدرس فایل متنی که حاوی اطلاعات مربوط به پیکربندی این پراکسی است را به سیستم عامل معرفی کنید. پسوند این “PAC” است و به همین دلیل این فایل را با عنوان فایل “.PAC” نیز می‌نامند.
    بر خلاف سیستم عامل‌های دیگر مانند ویندوز، MacOS و iOS، اندروید از پروتکل کشف خودکار پراکسی (Web Proxy Auto-discovery که به اختصار WPAD نامیده می‌شود) پشتیبانی نمی‌کند. در صورتی که “Proxy Auto-Config” را فعال کرده باشید، تا زمانی که آدرس یک فایل .PAC را در اختیار اندروید قرار ندهید، این سیستم عامل قادر نخواهد بود که تنظیمات مربوط به پراکسی را بدست آورده و آن را اعمال نماید.
  • اگر گزینه “Manual” را انتخاب کنید، می‌توانید جزییات مربوط به سرور پراکسی را بصورت دستی وارد کنید. برای این منظور در قسمت “Proxy hostname” آدرس سرور پراکسی را وارد نمایید. علاوه بر آدرس سرور پراکسی، می‌توانید آدرس IP آن را نیز وارد کنید. در ادامه می‌بایست پورتی که پراکسی برای برقراری ارتباط با سرور نیاز دارد را در قسمت “Proxy port” وارد نمایید.
    اگر قصد دارید برخی از وبسایت‌ها بدون استفاده از پراکسی و بصورت مستقیم باز شوند، نام آن‌ها را در قسمت “Bypass Proxy for” وارد کرده و با علامت “,” آن‌ها را از یکدیگر جدا کنید.
  • بر روی گزینه “Save” کلیک کنید تا تنظیماتی که اعمال کرده‌اید، ذخیره شوند.

در پایان به این نکته توجه داشته باشید که هر شبکه Wi-Fi تنظیمات پراکسی مخصوص به خود را دارد. بنابراین اگر پیکربندی مربوط به پراکسی را بر روی یک شبکه خاص انجام داده‌اید، این تنظیمات در هنگام اتصال به یک شبکه دیگر کار نخواهند کرد و باید مجددا پیکربندی را اعمال نمایید.

نوشته آموزش پیکر‌بندی یک سرور پراکسی بر روی سیستم عامل اندروید اولین بار در پدیدار شد.

VPN (وی پی ان) و Proxy (پراکسی) چه تفاوت هایی با یکدیگر دارند ؟

شاید وی پی ان و پراکسی را بتوان جزو کلماتی دانست که در ایران کاربردهای فراوان دارند و در بین عام مردم گفته می شود. این سرویس ها در حالت کلی این امکان را به کاربران می دهد تا بتوانند با یک سیستم یا کامپیوتر دیگر از راه دور ارتباط برقرار کنند. با این که هر دو آن ها تقریبا یک خدمت را به شما ارائه می کنند اما قصد داریم تا در این مقاله تفاوت های میان این دو را مورد بررسی قرار دهیم.

بهترین را انتخاب کنید

همانطور که گفته شد، کار این ابزارها اتصال به یک کامپیوتر از راه دور می باشد که امنیت در این اتصال بسیار مهم بوده تا از به سرقت رفتن اطلاعات جلوگیری شود. از طرفی بسیاری بر آن شده اند که کاربران را از وجود چنین خطرهایی مطلع کنند و در همین راستا توصیه می کنند هنگامی که در یک مکان عمومی به اینترنت آنجا متصل شدیدحتما از VPN برای حفظ اطلاعات شخصی خود کمک بگیرید، مثلا در کافی شاپ ها یا کتابخانه ها. اما سوال این است که این ابزارها چگونه می توانند ما را از به سرقت رفتن اطلاعات مصون بدارند و امنیت اطلاعات ما را بالا ببرند.

VPN (وی پی ان) و Proxy (پراکسی)

پراکسی ها آی پی شما را پنهان می کنند

در واقع ابزارهای پراکسی مابین اینترنت و شما شناور است که این کار باعث خواهد شد تا آی پی شما از دید سایتی که وارد آن شده اید مخفی و پنهان بماند. به عنوان مثال شما از آمریکا وارد اینترنت شده اید و ابزار پراکسی را نیز فعال نموده اید و قصد دارید وارد سایتی شوید که تنها مردمان کشور انگلستان قادر به مشاهده آن هستند. اگر ابزار پراکسی که استفاده می کنید مخصوص اتصال از طریق انگلستان باشد می توانید به راحتی سایت مذکور را باز و مشاهده نمایید. روال کار بدین صورت است که سایت مدنظر در ابتدا محتویات سایت را برای کامپیوتری باز خواهد کرد که در انگلستان واقع است و شما به آن متصل شده اید، سپس آن سیستم کلیات سایت را همانگونه که مردمان کشور انگلستان مشاهده می کنند برای کامپیوتر شما که در آمریکا واقع است ارسال می کند.

در مجموع پراکسی ها استفاده های فراوانی دارند که می توان به مشاهده ویدئو هایی که فقط برای یکسری کشورهای خاص محدود شده اشاره نمود که امثال آن را می توانید به وفور در سایت یوتوب مشاهده کنید.

از دیگر مواردی را که می توان به آن اشاره کرد در زمان بازی های آنلاین می باشد. قصد دارید تا در نظرسنجی یک بازی آنلاین شرکت نمایید و پس از یک بار رای دادن متوجه خواهید شد که برای هر آی پی تنها یک فرصت برای رای دهی وجود دارد. چنانچه شما از یک پراکسی برای این کار کمک بگیرید، قادر خواهید بود تا رای های بیشتری را به انتخاب خود بزنید.

البته پراکسی ها نمی توانند پاسخگوی کارهای سنگین و طولانی شما باشند و در واقع انتخاب خوبی برای این کار نیستند. همچنین پراکسی ها تنها کاری که می کنند عوض کردن آی پی شما یا مخفی کردن آی پی اصلی است و قادر به رمزگذاری و محافظت از اطلاعات شما نیستند که این امر باعث خواهد شد که اطلاعات در معرض خطر قرار بگیرند.

در این حالت جالب است بدانید که هر کسی قادر به اطلاعات اصلی و شخصی شماست و هکر ها می توانند به راحتی استراق سمع نموده و اطلاعات حیاتی شما را به سرقت ببرند. از طرفی پراکسی ها از طریق یک نرم افزار اجرا شده که می تواند به مرور زمان با مشکلاتی روبرو شوند.

VPN (وی پی ان) و Proxy (پراکسی)

SOCKS و HTTP دو پروتکل اصلی و مشهور سرورهای پراکسی

HTTP قدیمی ترین پروتکلی است که ابزارهای پراکسی از آن استفاده می کنند که از آن برای مصرف ترافیک اینترنت و در جهت به کار گیری در مرورگرهای مختلف طراحی و ساخته شده است. در صورتی که قصد استفاده از این سرورها را دارید می بایست اطلاعات مربوط به پراکسی را از طریق یک نرم افزار مخصوص بر روی اینترنت خود تنظیم نمایید یا اینکه مشخصات آن را به صورت دستی در بخش تنظیمات پراکسی مرورگر وارد نمایید.

اگر قصد بررسی حساب بانکی خود از طریق اینترنت را دارید و از طرفی می خواهید از سرورهای پراکسی کمک بگیرید، باید مرورگر اینترنتی شما از پروتکل HTTPS پشتیبانی کند و در غیر اینصورت اطلاعات وارد شده از قبیل رمز عبور و نام کاربری بشدت در معرض خطر قرار خواهد گرفت.

در واقع تفاوت های زیادی را نمی توان بین دو پروتکل HTTP و SOCKS در سرورهای پراکسی قائل شد. اما اگر بخواهیم پروتکل SOCKS را بررسی کنیم باید بگوییم که برخلاف HTTP که تنها توانایی کنترل و هدایت ترافیک اینترنت را از طریق مرورگر دارد، دیگر ترافیک ها را در اتصالاتی مانند FTP یا BitTorrent نیز کنترل و هدایت می کند. اما ضعفی که می توان برای آن ها به نسبت پروتکل HTTP قائل شد سرعت کمتر آن می باشد، چراکه ترافیک بیشتری را در پوشش خود قرار می دهد. همچنین توجه داشته باشید که پروتکل SOCKS نیز همانند HTTP در سرورهای پراکسی اطلاعات را به صورت رمزنگاری نشده می فرستند.

نحوه انتخاب یک سرور پراکسی

هم اکنون مشاهده می شود که بسیاری سرور پراکسی رایگان در اینترنت وجود دارد که برای کار راه انداختن بد نیست، اما سرعت پایین آن ها بسیار آزار دهنده بوده و نمی تواند خواسته های شما را برآورده و برای مدت طولانی راضیتان کند. همچنین با توجه به رایگان بودن این سرور ها قائدتا نمی توان از نظر امنیتی نیز بسیار روی آن ها حساب باز کرد. بنابراین اگر قصد دارید تا برای خرید یک اشتراک سرور پراکسی پول بدهید، بهتر است که پس از تحقیق در اینترنت، شرکت های معتبر را پیدا کنید و اقدام به خرید نمایید.

همچنین مشاهده می شود که برخی از شرکت ها به همراه در اختیار قرار دادن سرور پراکسی SOCKS، می توانند سرور های VPN نیز ارائه کنند. به طبع بسیار به صرفه تر است که همین پول را بدهید و هر دو آن ها را در اختیار داشته باشید تا اینکه فقط یکی از آن ها را بخرید.

VPN (وی پی ان) و Proxy (پراکسی)

ابزار VPN (وی پی ان) می تواند حافظ اطلاعات شما باشد

وی پی ان VPN که آن را با نام شبکه اختصاصی مجازی نیز می شناسند، سرویس بسیار خوبی می باشد که علاوه بر انجام دادن کارهای سرور پراکسی قادر است تا نمایش اطلاعات شما و همچنین داده های رد و بدل شده را به صورت رمزنگاری شده درآورده تا از دید هکرها پنهان بماند. جالب است بدانید که بخش Windows Update ماکروسافت نیز برای دریافت بروزرسانی نیازمند اتصال به یک سرور وی پی ان است که خود آن این کار را انجام می دهد.

همانطور که در تصویر بالا مشخص است، جهت اتصال به سرور وی پی ان یک سیستم رمزگذاری قوی بین کامپیوتر شما و سرور های VPN شکل می گیرد و پس از آن است که تبادل داده ها صورت می گیرد. این اتصال زمانی بسیار کاربردی خواهد بود که در کشور خارجی باشید و برای چک کردن حساب بانکی خود نیاز به یک ارتباط امن باشید، در اینصورت وی پی ام می تواند بسیار به کارتان بیآید. اما ممکن است در یک کافی شاپ باشید و به اینترنت آن جا متصل شده باشید که وی پی ان می تواند در این جا نیز نجات بخش شما باشد و با کانکشن امنی که برای شما می سازد از به سرقت رفتن اطلاعات شما در این شبکه عمومی جلوگیری کند. البته نمی توان هیچ برنامه و سرویس رمزگذاری را مبرا از هک شدن دانست، به همین دلیل ممکن است که این شبکه نیز توسط هکرها مورد هجوم قرار بگیرد.

یکی دیگر از ویژگی های وی پی ان این است که با استفاده از آن، حتی شرکت های ارائه دهنده اینترنت نیز قادر به مشاهده اطلاعات و داده هایی که در حال تبادل هستید نیستند.

نظر خود را در مورد این موضوع با ما در میان بگذارید و بگویید که آیا واقعا فکر می کردید که تفاوت های این دو سرویس انقدر عمیق باشد؟ برای افزایش اطلاعات عمومی این مطلب را روی شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید.

منبع: howtogeek