با بهترین ابزارهای بررسی دمای پردازنده مرکزی آشنا شوید

دمای پردازنده مرکزی یکی از مسائل بسیار مهم و تأثیرگذار در عمر و همچنین کارایی این سخت‌افزار بوده و بسیاری از کاربران علاقه‌مند هستند تا به بررسی این شاخص در شرایط مختلف بپردازند. دمای رایانه شخصی شما چقدر بالا بوده و چرا این موضوع اهمیت دارد؟ شما می‌توانید پاسخ این پرسش را از دو طریق به دست آورید. یکی از این راه‌ها، دانلود نرم‌افزارهای مانیتورینگ و دیگری نیز استفاده از سخت‌افزارهای مخصوص این کار است.

خنک نگه داشتن یک رایانه همانند وجود آب در رادیاتور یک ماشین، حیاتی است. اگر سخت‌افزارهای یک کامپیوتر بیش‌از‌حد داغ شوند، آنگاه باید به فکر خرید رایانه‌ای جدید بود. در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید تا از این قضیه جلوگیری کنیم.

اپلیکیشن‌های ویندوزی

جهت بررسی دمای پردازنده مرکزی لازم نیست که حتما وارد جزئیات UEFI/BIOS مادربورد رایانه خود بشوید. اپلیکیشن‌های نظارتی، اطلاعات حرارتی موردنیاز خود را از همان حسگرهای مورداستفاده UEFI/BIOS تأمین می‌کنند، البته با این تفاوت که جهت دسترسی به این اطلاعات لازم نیست که از محیط ویندوز خارج شوید. این قضیه دو پیامد دارد: یکی اینکه جهت بررسی دمای پردازنده مرکزی خود، به راه‌اندازی مجدد رایانه احتیاجی نیست و دوم اینکه می‌توانید کارهای سنگین را با کامپیوتر خود انجام داده و همزمان با آن نیز، دمای پردازنده مرکزی را تحت نظر داشته باشید.

اپلیکیشن‌های فرست پارتی و شخص ثالث بسیاری وجود دارند که شما با استفاده از آن‌ها می‌توانید علاوه بر اطلاعات اضافی، سریع و آسان نیز به دمای پردازنده مرکزی خود دسترسی داشته باشید. برخی از این نرم‌افزارها عملکرد بسیار خوبی دارند. اما در هر صورت اگر فقط به دنبال بررسی دمای پردازنده مرکزی رایانه خود هستید، در زیر ما به چند نرم‌افزار مناسب این کار اشاره می‌کنیم:

Intel XTU

بررسی دمای پردازنده مرکزی

اگر از پردازنده‌های شرکت اینتل استفاده می‌کنید، آنگاه به‌جرئت می‌توان گفت که اپلیکیشن Extreme Tuning Utility یا همان XTU یکی از بهترین شیوه‌های بررسی دمای پردازنده مرکزی شما است. هرچند که این نرم‌افزار در اصل جهت مقاصد اورکلاکینگ توسعه داده شده، اما در هر صورت Intel XTU چندین عملکرد مانیتورینگ را نیز در خود جای می‌دهد.

گام اول: جهت اطلاع از دمای پردازنده مرکزی خود، باید این اپلیکیشن را دانلود کرده و سپس همانند سایر نرم‌افزارها، به نصب آن اقدام کنید.

گام دوم: در هنگام بالا آمدن Intel XTU، با سیلی از اطلاعات مواجه خواهید شد. اما اگر در صفحه اصلی این نرم‌افزار به پنل پایینی آن نگاهی بیندازید، تعدادی از اطلاعات کلیدی پیرامون پردازنده خود را مشاهده خواهید کرد. مهمترین قسمت‌های این راهنما دو گزینه «package temperature» و «associated graph» هستند. این دو شاخص دمای پردازنده شما را نمایش می‌دهند. 

گام سوم: اگر هم به شاخص «CPU Utilization» یا همان «درصد استفاده از پردازنده مرکزی» نگاهی بیندازید، آنگاه میزان فعالیت CPU کامپیوتر خود را نیز مشاهده خواهید کرد. طبیعتا عدد بالاتر به‌معنای وظایف سنگین‌تر پردازنده شما است. اگر هم می‌خواهید که عملکرد پردازنده مرکزی خود را در زیر فشار پردازشی مشاهده کنید، آنگاه باید از طریق برگه مربوطه سمت چپ، بنچمارک داخلی همین نرم‌افزار را اجرا کنید.

AMD Ryzen Master

بررسی دمای پردازنده مرکزی

گام اول: اگر از پردازنده‌های شرکت AMD استفاده می‌کنید، آنگاه نرم‌افزار AMD Ryzen Master می‌تواند نیاز شما را در زمینه بررسی دمای پردازنده، برطرف سازد. عملکرد این اپلیکیشن بسیار شبیه به Intel XTU است، البته برای تراشه‌های Ryzen. از طریق این آدرس می‌توانید این نرم‌افزار را دانلود و نصب کنید.

گام دوم: در کنار توانایی‌های تغییر کلاک هسته‌ها، این اپلیکیشن می‌تواند دمای پردازنده را نیز به شما نمایش دهد (در قسمت سمت چپ). همانند Intel XTU، این نرم‌افزار نیز از یک نمودار برخوردار بوده که می‌تواند دمای پردازنده مرکزی رایانه شما را در طول زمان نشان داده و حتی می‌توانید این اطلاعات را به تفکیک هسته‌ها نیز مشاهده کنید.

گام سوم: AMD Ryzen Master می‌تواند اطلاعاتی را در زمینه اوج و متوسط دما در اختیار شما قرار دهد. بدین ترتیب می‌توانید دمای پردازنده خود را در طول دوره‌ای بلندمدت تحت نظر داشته باشید. این قابلیت برای کسانی که در رابطه با زمان فعالیت و یا نیروهای خارجی تأثیرگذار بر پردازنده خود نگران هستند، مفید خواهد بود.

HWMonitor

بررسی دمای پردازنده مرکزی

یکی از ابزارهای کلاسیک جهت بررسی وضعیت رایانه‌های شخصی، اپلیکیشن HWMonitor است. این نرم‌افزار می‌تواند همه چیز را از ولتاژ قطعات گرفته تا دمای آن‌ها، به شما نمایش دهد. HWMonitor قابلیت‌هایی همانند اورکلاکینگ را در بر نداشته و رابط کاربری آن نیز بسیار ساده است، به همین دلیل سریعا می‌توانید به اطلاعات مدنظر خود دسترسی داشته باشید.

سخت‌افزارهای مخصوص بررسی دمای پردازنده مرکزی

بررسی دمای پردازنده مرکزی

در نهایت اگر هیچ‌کدام از گزینه‌های بالا نتوانستند شما را در زمینه بررسی دمای پردازنده راضی نگه دارند، آنگاه شاید بهتر باشد که از سخت‌افزارهای مخصوص این کار بهره جویید. معمولا این ابزارها بخشی از کنترلرهای فن سخت‌افزار رایانه‌های دسکتاپی هستند. این سخت‌افزارها گاهی اوقات از حسگرهای حرارتی آنبورد استفاده می‌کنند، اما در بسیاری از اوقات نیز این سخت‌افزارها از حسگرهای جداگانه بهره برده و از این طریق دمای پردازنده مرکزی را به شما اعلام می‌کنند. البته نصب این ابزارها آسان نبوده و اگر خودتان تخصص چندانی در این زمینه ندارید، بهتر است که این کار را به یک متخصص بسپارید.

نوشته با بهترین ابزارهای بررسی دمای پردازنده مرکزی آشنا شوید اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

با بهترین ابزارهای بررسی دمای پردازنده مرکزی آشنا شوید

دمای پردازنده مرکزی یکی از مسائل بسیار مهم و تأثیرگذار در عمر و همچنین کارایی این سخت‌افزار بوده و بسیاری از کاربران علاقه‌مند هستند تا به بررسی این شاخص در شرایط مختلف بپردازند. دمای رایانه شخصی شما چقدر بالا بوده و چرا این موضوع اهمیت دارد؟ شما می‌توانید پاسخ این پرسش را از دو طریق به دست آورید. یکی از این راه‌ها، دانلود نرم‌افزارهای مانیتورینگ و دیگری نیز استفاده از سخت‌افزارهای مخصوص این کار است.

خنک نگه داشتن یک رایانه همانند وجود آب در رادیاتور یک ماشین، حیاتی است. اگر سخت‌افزارهای یک کامپیوتر بیش‌از‌حد داغ شوند، آنگاه باید به فکر خرید رایانه‌ای جدید بود. در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید تا از این قضیه جلوگیری کنیم.

اپلیکیشن‌های ویندوزی

جهت بررسی دمای پردازنده مرکزی لازم نیست که حتما وارد جزئیات UEFI/BIOS مادربورد رایانه خود بشوید. اپلیکیشن‌های نظارتی، اطلاعات حرارتی موردنیاز خود را از همان حسگرهای مورداستفاده UEFI/BIOS تأمین می‌کنند، البته با این تفاوت که جهت دسترسی به این اطلاعات لازم نیست که از محیط ویندوز خارج شوید. این قضیه دو پیامد دارد: یکی اینکه جهت بررسی دمای پردازنده مرکزی خود، به راه‌اندازی مجدد رایانه احتیاجی نیست و دوم اینکه می‌توانید کارهای سنگین را با کامپیوتر خود انجام داده و همزمان با آن نیز، دمای پردازنده مرکزی را تحت نظر داشته باشید.

اپلیکیشن‌های فرست پارتی و شخص ثالث بسیاری وجود دارند که شما با استفاده از آن‌ها می‌توانید علاوه بر اطلاعات اضافی، سریع و آسان نیز به دمای پردازنده مرکزی خود دسترسی داشته باشید. برخی از این نرم‌افزارها عملکرد بسیار خوبی دارند. اما در هر صورت اگر فقط به دنبال بررسی دمای پردازنده مرکزی رایانه خود هستید، در زیر ما به چند نرم‌افزار مناسب این کار اشاره می‌کنیم:

Intel XTU

بررسی دمای پردازنده مرکزی

اگر از پردازنده‌های شرکت اینتل استفاده می‌کنید، آنگاه به‌جرئت می‌توان گفت که اپلیکیشن Extreme Tuning Utility یا همان XTU یکی از بهترین شیوه‌های بررسی دمای پردازنده مرکزی شما است. هرچند که این نرم‌افزار در اصل جهت مقاصد اورکلاکینگ توسعه داده شده، اما در هر صورت Intel XTU چندین عملکرد مانیتورینگ را نیز در خود جای می‌دهد.

گام اول: جهت اطلاع از دمای پردازنده مرکزی خود، باید این اپلیکیشن را دانلود کرده و سپس همانند سایر نرم‌افزارها، به نصب آن اقدام کنید.

گام دوم: در هنگام بالا آمدن Intel XTU، با سیلی از اطلاعات مواجه خواهید شد. اما اگر در صفحه اصلی این نرم‌افزار به پنل پایینی آن نگاهی بیندازید، تعدادی از اطلاعات کلیدی پیرامون پردازنده خود را مشاهده خواهید کرد. مهمترین قسمت‌های این راهنما دو گزینه «package temperature» و «associated graph» هستند. این دو شاخص دمای پردازنده شما را نمایش می‌دهند. 

گام سوم: اگر هم به شاخص «CPU Utilization» یا همان «درصد استفاده از پردازنده مرکزی» نگاهی بیندازید، آنگاه میزان فعالیت CPU کامپیوتر خود را نیز مشاهده خواهید کرد. طبیعتا عدد بالاتر به‌معنای وظایف سنگین‌تر پردازنده شما است. اگر هم می‌خواهید که عملکرد پردازنده مرکزی خود را در زیر فشار پردازشی مشاهده کنید، آنگاه باید از طریق برگه مربوطه سمت چپ، بنچمارک داخلی همین نرم‌افزار را اجرا کنید.

AMD Ryzen Master

بررسی دمای پردازنده مرکزی

گام اول: اگر از پردازنده‌های شرکت AMD استفاده می‌کنید، آنگاه نرم‌افزار AMD Ryzen Master می‌تواند نیاز شما را در زمینه بررسی دمای پردازنده، برطرف سازد. عملکرد این اپلیکیشن بسیار شبیه به Intel XTU است، البته برای تراشه‌های Ryzen. از طریق این آدرس می‌توانید این نرم‌افزار را دانلود و نصب کنید.

گام دوم: در کنار توانایی‌های تغییر کلاک هسته‌ها، این اپلیکیشن می‌تواند دمای پردازنده را نیز به شما نمایش دهد (در قسمت سمت چپ). همانند Intel XTU، این نرم‌افزار نیز از یک نمودار برخوردار بوده که می‌تواند دمای پردازنده مرکزی رایانه شما را در طول زمان نشان داده و حتی می‌توانید این اطلاعات را به تفکیک هسته‌ها نیز مشاهده کنید.

گام سوم: AMD Ryzen Master می‌تواند اطلاعاتی را در زمینه اوج و متوسط دما در اختیار شما قرار دهد. بدین ترتیب می‌توانید دمای پردازنده خود را در طول دوره‌ای بلندمدت تحت نظر داشته باشید. این قابلیت برای کسانی که در رابطه با زمان فعالیت و یا نیروهای خارجی تأثیرگذار بر پردازنده خود نگران هستند، مفید خواهد بود.

HWMonitor

بررسی دمای پردازنده مرکزی

یکی از ابزارهای کلاسیک جهت بررسی وضعیت رایانه‌های شخصی، اپلیکیشن HWMonitor است. این نرم‌افزار می‌تواند همه چیز را از ولتاژ قطعات گرفته تا دمای آن‌ها، به شما نمایش دهد. HWMonitor قابلیت‌هایی همانند اورکلاکینگ را در بر نداشته و رابط کاربری آن نیز بسیار ساده است، به همین دلیل سریعا می‌توانید به اطلاعات مدنظر خود دسترسی داشته باشید.

سخت‌افزارهای مخصوص بررسی دمای پردازنده مرکزی

بررسی دمای پردازنده مرکزی

در نهایت اگر هیچ‌کدام از گزینه‌های بالا نتوانستند شما را در زمینه بررسی دمای پردازنده راضی نگه دارند، آنگاه شاید بهتر باشد که از سخت‌افزارهای مخصوص این کار بهره جویید. معمولا این ابزارها بخشی از کنترلرهای فن سخت‌افزار رایانه‌های دسکتاپی هستند. این سخت‌افزارها گاهی اوقات از حسگرهای حرارتی آنبورد استفاده می‌کنند، اما در بسیاری از اوقات نیز این سخت‌افزارها از حسگرهای جداگانه بهره برده و از این طریق دمای پردازنده مرکزی را به شما اعلام می‌کنند. البته نصب این ابزارها آسان نبوده و اگر خودتان تخصص چندانی در این زمینه ندارید، بهتر است که این کار را به یک متخصص بسپارید.

نوشته با بهترین ابزارهای بررسی دمای پردازنده مرکزی آشنا شوید اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

راهنمای کامل ساخت کامپیوتر مخصوص بازی در سال ۲۰۲۰

ساخت کامپیوتر مخصوص بازی

شاید شما نیز از آن دسته افرادی باشید که خودشان قصد جمع‌آوری و ساخت یک کامپیوتر مخصوص بازی را دارند. در این مقاله قصد داریم تا به این مسئله پرداخته و اطلاعات لازم را به‌صورت ساده و جامع در اختیار شما قرار دهیم. پس در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

چرا باید خودتان به ساخت یک کامپیوتر مخصوص بازی بپردازید؟

مونتاژ و جمع‌آوری یک کامپیوتر باعث می‌شود تا در هزینه‌ها بیشتر صرفه‌جویی کنید، سلیقه و خلاقیت خود را بیشتر به‌کار برده و از اینکه می‌بینید این کار را خودتان انجام داده‌اید، احساس خشنودی کنید. همچنین با این کار اطلاعات بیشتری را از علم رایانه خواهید آموخت و چه‌بسا در این مسیر لذت زیادی نیز ببرید. پیش از شروع کار، باید بودجه خود را مشخص کرده و همچنین موارد دقیق کاربرد کامپیوتر خود را نیز مشخص سازید (تمامی بازی‌ها به یک نوع سخت‌افزار نیاز ندارند).

در زیر، مراحل ساخت یک کامپیوتر مخصوص بازی را آورده‌ایم:

 

انتخاب پردازنده مرکزی (CPU)

ساخت کامپیوتر مخصوص بازی

در میان سخت‌افزارهای یک کامپیوتر، پردازنده از بیشترین اهمیت برخوردار است. پیشنهاد ما این است که پیش‌ از خرید سایر قطعات دقیقا پردازنده موردنظر خود را انتخاب کنید، زیرا نوع مادربورد و حافظه رم بسته به نوع پردازنده شما متغیر خواهد بود. اینتل و AMD دو برند پردازنده بوده که هرکدام سخت‌افزارهای جانبی مختص به خود را دارند. از اینجا می‌توانید به اطلاعات کاملی در رابطه با پردازنده مرکزی دست یابید. در زیر به مشخصه‌های یک پردازنده مرکزی اشاره می‌کنیم:

  • سوکت پردازنده: عامل اصلی تعیین نوع، شکل و قدرت پردازنده شما است. این سوکت در واقع محل قرارگیری پردازنده بر روی مادربورد است.
  • تعداد هسته‌ها: هسته‌ها در واقع پردازنده‌های کوچکی در داخل یک پردازنده بزرگ‌تر هستند. تعداد بیشتر هسته‌ها به‌ معنای عملکرد بهتر در بازی‌ها است.
  • فرکانس عملیاتی: فرکانس هسته‌های یک پردازنده بوده و به واحد هرتز (Hz) بیان می‌شود (مثلا 2.8GHz). طبیعتا عدد بیشتر به‌ معنای سرعت بالاتر خواهد بود.
  • کش (L1 ،L2 ،L3): یک پردازنده جهت اتخاذ اطلاعات خود ابتدا به حافظه کش (Cache) خود مراجعه می‌کند و در صورت نبود آنگاه در حافظه رم به جست‌و‌جو می‌پردازد. طبیعتا میزان کش بیشتر سرعت دسترسی بالاتری را به ارمغان می‌آورد.
  • قدرت طراحی حرارتی (TDP): به معنای حداکثر مصرف انرژی یک پردازنده بوده که این عامل نیز به نوبه خود، میزان گرما و مصرف برق را تعیین می‌کند.
  • سیستم خنک‌کنندگی: نوع سیستم خنک‌کنندگی می‌تواند مایع بوده و یا اینکه بر فن و تهویه هوا متکی باشد.

انتخاب مادربورد

ساخت کامپیوتر مخصوص بازی

پس از انتخاب پردازنده نوبت به انتخاب مادربورد می‌رسد. مادربورد سخت‌افزاری است که سایر سخت‌افزارها بر روی آن نصب می‌شوند. از اینجا می‌توانید اطلاعات کاملی را در مورد یک مادربورد به دست آورید. در زیر به سایر مشخصه‌های مهم یک مادربورد می‌پردازیم:

  • حافظه‌های ذخیره‌سازی: منظور نوع درگاه حافظه‌های ذخیره‌سازی مانند M.2 و SATA بوده که هرکدام با نوعی از حافظه (هارددیسک یا SSD) سازگار هستند.
  • کارت صدای سرخود: نوع کارت صدا و به طبع کیفیت خروجی آن را مشخص می‌کند. مثلا  Realtek ALC1150 نیاز بسیاری از گیمرها را برآورده می‌سازد.
  • شبکه سرخود: به توانایی‌ها و قابلیت‌های شبکه و اینترنت مادربورد اشاره دارد. برخی از مادربوردها امکان اتصال وای‌فای را بدون نیاز به دستگاه‌های جانبی فراهم می‌آورند.
  • درگاه‌های خروجی پشتی: به نوع درگاه‌ها مانند PS/2 ،USB، صدا، تصویر و … اشاره دارد.
  • اتصالات داخلی I/O: می‌تواند نوع اتصالات داخلی و خارجی (مانند USB) را تعیین کند.

انتخاب کارت گرافیک

ساخت کامپیوتر مخصوص بازی

کارت گرافیک وظیفه تولید خروجی و همچنین اتجام پردازش‌های تصویری را برعهده دارد. از اینجا می‌توانید اطلاعاتی کامل را در زمینه شیوه کارکرد کارت‌گرافیک به دست آورید. در زیر نیز به‌صورت خلاصه به مشخصه‌های این سخت‌افزار اشاره می‌کنیم:

  • سرعت کلاک هسته: سرعت پردازنده گرافیکی شما را مشخص کرده و واحد آن نیز بر حسب گیگاهرتز (GHz) سنجیده می‌شود.
  • میزان حافظه: این قسمت، داده‌های مربوط به جلوه‌های بصری را در خود نگهداری می‌کند. مقدار زیاد حافظه گرافیکی همیشه به معنای عملکرد بهتر نیست. هرچه وضوح تصویر خروجی شما بیشتر باشد، به حافظه گرافیکی بیشتری احتیاج خواهید داشت.
  • رابط کاربری: شکاف موردنیاز جهت نصب کارت گرافیک را مشخص می‌سازد، مثلا PCI Express 3.0 x16.
  • OpenGL: یکی از رابط‌های برنامه‌نویسی تصاویر دو‌بعدی و سه‌بعدی است.
  • درگاه‌ها: تعیین‌کننده تعداد و نوع خروجی‌های تصویر کارت گرافیک است، مانند: VGA و HDMI.
  • پهنای باس حافظه: سرعت انتقال اطلاعات را تعیین می‌کند، مثلا 128 یا 256 بیتی
  • نهایت وضوح: نهایت وضوح خروجی یک کارت گرافیک را مشخص می‌کند، مانند: 3840 در 2160 یا همان 4K.
  • پشتیبانی از DirectX :DirectX نیز یکی دیگر از رابط‌های برنامه‌نویسی اپلیکیشن‌ها است.
  • پشتیبانی از SLI یا CrossFireX: هردوی این فناوری‌ها جهت اتصال چندین کارت گرافیک استفاده می‌شوند. SLI  متعلق به شرکت انویدیا و CrossFireX متعلق به شرکت AMD است.

انتخاب حافظه ذخیره‌سازی

ساخت کامپیوتر مخصوص بازی

حافظه‌های ذخیره‌سازی به دو دسته هارددیسک (HDD) و SSD تقسیم می‌شوند. هارددیسک‌ها نسبت به حافظه‌های SSD از سرعت کمتری بهره می‌برند. مشخصه‌های مهم حافظه‌های ذخیره‌سازی شامل موارد زیر هستند:

  • ظرفیت: فضای ذخیره‌سازی اطلاعات را نشان می‌دهد.
  • RPM :RPM یا همان دور بر دقیقه مشخصه‌ای است که فقط در هارددیسک‌ها وجود دارد و عدد بالاتر در آن به‌ معنای سرعت بیشتر است.
  • کش (Cache): حجمی از فضای ذخیره‌سازی (مثلا 64 مگابایت) است که جریان اطلاعات در آن سریع‌تر رخ می‌دهد.
  • فرم فاکتور: اندازه و شکل حافظه‌های ذخیره‌‎سازی SSD را نشان می‌دهد.

انتخاب منبع تغذیه

ساخت کامپیوتر مخصوص بازی

تأمین انرژی موردنیاز تمامی قطعات یک کیس کامپیوتری برعهده منبع تغدیه است. هرچه سایر سخت‌افزارهای شما قوی‌تر باشند، به یک منبع تغذیه قوی‌تر نیاز دارید. مشخصه‌های یک منبع تغذیه به شرح زیر هستند:

  • کانکتور اصلی (P1): کانکتور اصلی یک منبع تغذیه بوده و 20 الی 24 پین را شامل شده و جهت تأمین انرژی مادربورد استفاده می‌شود.
  • کانکتور ATX12V 4: این کانکتور که P4 نیز نامیده می‌شود، جریان اضافی موردنیاز پردازنده‌های رده‌بالا را تأمین می‌کند.
  • کانکتور جانبی 4 پین: از 4 سیم مجزا تشکیل شده و جهت تأمین انرژی حافظه‌های ذخیره‌سازی کاربرد دارد.
  • کانکتور Auxiliary: انرژی اضافی موردنیاز را تأمین می‌کنند.
  • کانکتور SATA: کانکتوری 15 پینی بوده که انرژی موردنیاز قطعات مجهز به ورودی SATA را تأمین می‌کنند.
  • کانکتورهای 6 و 8 پین: جهت استفاده در کارت گرافیک‌های مبتنی بر PCI Express به‌کار می‌روند.
  • کانکتورهای 2+6 پین: جهت تأمین انرژی کارت گرافیک‌های مبتنی بر PCI Express تعبیه شده‌اند.
  • کانکتور IEC 60320 C14: با استفاده از کابل C13، منبع تغذیه را به برق شهری متصل می‌کند.
  • کانکتور +12V: جهت تأمین انرژی پردازنده و گاهی اوقات نیز کارت گرافیک به‌کار می‌رود.
  • کانکتور PCI-Express: مختص سخت‌افزارهای نصب‌شونده بر روی شکاف PCI-Express است.
  • MTBF: مدت زمانی است که انتظار می‌رود پس از سپری شدن آن، منبع تغذیه شما خراب شود، مثلا 100000 ساعت.
  • منبع‌ تغذیه‌های ماژولار: نوعی از منبع‌ تغذیه‌ها هستند که کابل‌های آن‌ها قابل جدا شدن است.
  • کارایی (Efficiency): کارایی یک منبع تغذیه معمولا بر اساس درصد بیان می‌شود. این موضوع بدین معنا است که مثلا اگر منبع تغذیه شما 1000 وات ورودی داشته باشد، به میزان درصد کارایی خود، خروجی خواهد داشت.
کارایی در 100 درصد بار کارایی در 50 درصد بار کارایی در 20 درصد بار کارایی در 10 درصد بار گواهی‌نامه 80 PLUS
80 درصد 80 درصد 80 درصد 80 PLUS
82 درصد 85 درصد 82 درصد 80PLUS Bronze
85 درصد 88 درصد 85 درصد  80PLUS Silver
87 درصد 90 درصد 87 درصد  80PLUS Gold
89 درصد 92 درصد 90 درصد 80PLUS Platinum
90 درصد 94 درصد 92 درصد 90 درصد 80PLUS Titanium

انتخاب حافظه رم

ساخت کامپیوتر مخصوص بازی

حافظه رم همان‌ جایی است که داده‌های موقت موردنیاز پردازنده جهت دسترسی سریع‌تر، در آنجا ذخیره می‌شوند. اطلاعات کاملی از رم را می‌توانید از اینجا به دست آورید. در زیر نیز به مشخصه‌های این نوع حافظه‌ها اشاره می‌کنیم:

  • ظرفیت: به حافظه این سخت‌افزارها اشاره داشته بوده و به طبع میزان بالاتر آن، سرعت پردازش را بالاتر خواهد برد.
  • سرعت: مشخصه‌های سرعت دو گونه هستند؛ یکی از آن‌ها فرکانس عملیاتی و دیگری نیز پهنای باند است. مثلا در یک رم DDR4 4000 با PC4 32000، فرکانس عملیاتی 4000 مگاهرتز و پهنای باند نیز 32000 مگابایت بر ثانیه است.
  • Cas Latency / Timing: مدت زمانی است که طول می‌کشد تا داده‌ها درخواست شده، و سپس انتقال آن‌ها آغاز شود. این عدد هر چه کمتر باشد، بهتر است.
  • ولتاژ: میزان ولتاژ پشتیبانی‌شده توسط یک حافظه رم را نشان می‌دهد.
  • کیت چندکاناله: چند ماژول رم یکسان بوده که در یک بسته‌بندی گنجانده شده‌اند. این کار جهت هماهنگی بیشتر ماژول‌های رم صورت می‌گیرد.
  • پخش‌کننده‌های گرما: محفظه‌هایی هستند که بر روی رم‌ها قرار گرفته و به خنک‌شوندگی این سخت‌افزار کمک می‌کنند.

انتخاب درایو نوری

ساخت کامپیوتر مخصوص بازی

این قطعه جهت خوانش دیسک‌ها کاربرد دارد، هرچند که روزبه‌روز از اهمیت آن کاسته می‌شود. در زیر به انواع درایو نوری اشاره می‌کنیم:

  • DVD Burner: خوانش و نوشتن بر CD و DVD‌ها را انجام می‌دهد.
  • Blu-Ray Burner: خوانش و نوشتن بر CD ،DVD و دیسک‌های Blu-Ray را انجام می‌دهد.
  • Blu-Ray Combo Drive: به خوانش دیسک‌های Blu-Ray پرداخته و همچنین به خوانش و  نوشتن بر روی CD و DVD‌ها نیز می‌پردازد.
  • Combo Drive: به خوانش DVD‌ها پرداخته و همچنین عمل خواندن و نوشتن را بر روی CD‌ها نیز به انجام می‌رساند.
  • سرعت خواندن و نوشتن: به‌صورت عددی در کنار حرف «X» بیان می‌شود، مثلا 24X.
  • کش: در یک درایو نوری، مقدار زیاد حافظه کش باعث می‌شود تا سرعت نوشتن آن بالاتر برود.

انتخاب کیس

ساخت کامپیوتر مخصوص بازی

همان‌طور که می‌دانید کیس محفظه‌ای است که تمامی قطعات ذکرشده در بالا را در یکجا گردهم آورده و ضمن ایجاد نظم، از آن‌ها محافظت می‌کند. در انتخاب کیس باید موارد زیر را درنظر بگیرید:

  • فرم فاکتور: اندازه کیس بوده که در واقع تابعی از اندازه مادربورد است.
  • اندازه دلخواه شما: شاید دوست داشته باشید تا کیس شما اندازه‌ای بزرگ‌تر از فرم فاکتور مادربوردتان داشته باشد.
  • سیستم‌ خنک‌کنندگی: در باره باید به محل قرارگیری فن‌ها و همچنین پشتیبانی از سیستم خنک‌کنندگی مایع توجه کنید.
  • ظاهر خارجی کیس: به رنگ‌بندی و تزئینات کیس شما مربوط می‌شود.

نوشته راهنمای کامل ساخت کامپیوتر مخصوص بازی در سال 2020 اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

۵ راه‌کار مناسب جهت ارتقا رایانه شخصی

ارتقای رایانه

ارتقای رایانه شما می‌تواند طیف وسیعی از ارتقای حافظه رم گرفته تا تغیر محفظه کیس و سیستم خنک‌کنندگی را در بر گیرد. بهترین ارتقاها نسبت به سخت‌افزار رایانه شما مشخص می‌شوند. اینکه رایانه شما در حال حاضر از چه سخت‌افزاری بهره برده و همچنین موارد استفاده شما در چه زمینه‌هایی هستند، همگی حائز اهمیت خواهند بود.

در این مقاله قصد داریم تا 5 شیوه ارتقای معمول رایانه‌ها را تشریح کرده و همچنین تأثیرات هرکدام از آن‌ها را تشریح کنیم. برخی از این ارتقاها آسان بوده، درحالی‌که برخی دیگر نیازمند تفکر و برنامه‌ریزی بیشتری هستند. در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید تا با یکدیگر این روش‌های ارتقاء را بررسی کنیم.

اضافه کردن یک حافظه SSD

ارتقای رایانه

سختی ارتقاء: آسان

نوع دستگاه: لپ‌تاپ یا دسکتاپ

این روش یکی از راه‌کارهای ابتدایی ارتقای رایانه‌ها بوده که مخصوصا در رایانه‌های قدیمی تأثیر زیادی خواهد داشت. اگر رایانه شما از یک حافظه SSD بهره نمی‌برد، پس نصب یک حافظه SSD می‌تواند تفاوتی بزرگ را ایجاد کند. واکنش رایانه شما سریع‌تر خواهد بود و همچنین زمان بوت شدن (روشن کردن رایانه و ورود به صفحه دسکتاپ) به طرز چشمگیری کاهش می‌یابد. با در نظر گرفتن وضعیت فعلی حافظه‌های فلش، احتمالا حافظه‌های سلولی سه‌سطحی (TLC) نسبت به حافظه‌های سلولی چهارسطحی (QLC) مزیت‌های بیشتری را برای شما فراهم می‌آورند.

اگر در حال حاضر از یک درایو 2.5 اینچی  SSD مبتنی بر رابط SATA استفاده می‌کنید، قدم بعدی شما می‌تواند ارتقاء به حافظه‌های NVMe M.2 باشد. این مورد نیز واکنش‌ها و زمان بوت رایانه شما را تسریع می‌کند، اما به اندازه ارتقاء نسبت به هارددیسک‌ها تأثیر نخواهد داشت.

در رابطه با حافظه‌های مبتنی بر رابط M.2 باید در نظر داشت که رایانه شما نیازمند یک شکاف مخصوص M.2 PCIe است. اکثر مادربوردهای رایانه‌های دسکتاپی از این شکاف بهره می‌برند، اما این مسئله در لپ‌تاپ‌ها بسیار متفاوت خواهد بود. باید مشخصات رایانه خود را بررسی کرده تا از وجود این شکاف اطمینان حاصل کنید.

حافظه رم بیشتر

ارتقای رایانه

سختی ارتقاء: آسان

نوع دستگاه: لپ‌تاپ یا دسکتاپ

آیا باید حافظه رم خود را ارتقاء دهید یا اینکه این اقدام یک عمل بیهوده است؟ جواب این پرسش تا حد زیادی به شیوه استفاده شما از رایانه شخصیتان بستگی خواهد داشت. اگر از رایانه خود جهت انجام اموری مانند استریم ویدیو، کار با مایکروسافت ورد استفاده کرده و یا اینکه گاهی اوقات به ویرایش تصاویر می‌پردازید، 8 گیگابایت رم برای شما کافی خواهد بود. بازی‌بازان مخصوصا در هنگام اجرای بازی‌های مدرن AAA، معمولا در هنگام استفاده از حافظه رم 16 گیگابایتی تجربه بهتری خواهند داشت.

همچنین باید شیوه کار با رسانه‌ها را نیز در نظر داشت. اگر قصد ویرایش حرفه‌ای ویدیو را دارید، 32 گیگابایت رم می‌تواند ایدئال باشد. عامل مهمی که باید در نظر داشت این است که رایانه شما جهت انجام وظایف خود به مقدار بهینه‌ای از حافظه رم نیازمند است. اگر بیش از این مقدار حافظه رم داشته باشید، آنگاه تفاوت محسوسی را مشاهده نخواهید کرد.

با توجه به این توصیه‌ها شما باید میزان حافظه رم موردنیاز خود را تخمین برنید. اگر حافظه رم شما کافی نیست، می‌توانید مقدار آن را دو برابر کرده و نتیجه را مشاهده کنید. همچنین باید محدودیت‌های مادربورد و پردازنده مرکزی (CPU) خود را نیز در نظر بگیرید. میزان رم پشتیبانی‌شده توسط این دو سخت‌افزار معمولا در حد بالایی قرار دارد. به یاد داشته باشید که در هنگام خرید یک رم جدید، سرعت آن (به واحد هرتز بیان می‌شود) باید با حافظه‌های رم قدیمی شما یکسان باشد.

هنگامی‌که تصمیم خود را گرفتید، آنگاه نصب یک رم بر روی مادربورد رایانه‌های دسکتاپی به‌ سادگی قرار دادن آن در شکاف مربوطه و سپس روشن کردن کامپیوتر خواهد بود. لپ‌تاپ‌ها کمی پیچیده‌تر بوده و نصب رم اضافی در آن‌ها معمولا نیازمند باز کردن پنل پشتی و حتی گاهی اوقات برداشتن صفحه‌کلید است. باید در نظر داشت که برخی از لپ‌تاپ‌ها اجازه ارتقای رم را به شما نمی‌دهند، زیرا حافظه رم آن‌ها بر روی قسمت PCB مادربورد لحیم شده است.

تعویض کارت گرافیک

ارتقای رایانه

سختی ارتقاء: آسان

نوع دستگاه: رایانه‌های دسکتاپی

اگر به مقدار کافی حافظه رم در اختیار داشته و بازی‌های شما نیز بر روی حافظه SSD اجرا می‌شوند، قدم بعدی افزایش عملکرد رایانه شما می‌تواند ارتقای کارت گرافیک باشد. پیش از تعویض کارت گرافیک، وضوح مانیتور خود را در نظر بگیرید. اگر در وضوح 1080p به بازی می‌پردازید، پس لازم نیست که یک کارت گرافیک مناسب بازی در وضوح 4K را خریداری کنید.

اگر پردازنده مرکزی شما قدیمی است، بهتر است که پیش از ارتقای کارت گرافیک خود، ابتدا آن را ارتقاء دهید. البته می‌توانید با ترکیب یک پردازنده قدیمی با یک کارت گرافیک جدید، بازهم عملکردی بهتر را تجربه کنید. به‌علاوه، اگر پردازنده مرکزی شما نیازمند ارتقاء بوده، بهتر است که رایانه خود را به‌صورت کامل ارتقاء دهید.

هنگامی‌که یک کارت گرافیک جدید را خریداری کردید، کابل منبع تغذیه (در صورت وجود) را از کارت قدیمی جدا کرده و سپس با باز کردن ضامن، کارت گرافیک قدیمی را از جایش خارج کنید. سپس کارت جدید خود را نصب، کابل منبع تغذیه را به آن متصل کرده و سپس هنگامی‌که رایانه خود را روشن کردید، باید درایور کارت گرافیک جدید را نیز نصب کنید. پس از طی این مراحل می‌توانید از سخت‌افزار جدید خود لذت ببرید.

پردازنده مرکزی خود را ارتقاء دهید

ارتقای رایانه

سختی ارتقاء: متوسط

نوع دستگاه: رایانه‌های دسکتاپی

ارتقای پردازنده مرکزی دشوار نیست، اما قطعا از ارتقای حافظه رم یا کارت گرافیک سخت‌تر خواهد بود. پیش از تصمیم به خرید یک پردازنده جدید، بررسی کنید که آیا با مادربورد شما سازگاری دارد یا خیر؟ باید بررسی کنید که آیا سوکت پردازنده مادربورد شما با پردازنده جدید سازگار هست یا خیر؟ سوکت همان فضایی است که از طریق آن، پردازنده مرکزی به مادربورد رایانه شما متصل می‌شود.

مراقب باشید، زیرا تولیدکنندگان پردازنده‌ها (مخصوصا شرکت اینتل) می‌توانند نسخه‌های متفاوتی از یک سوکت یکسان را در اختیار کاربران قرار دهند. به‌عنوان‌مثال: سوکت 1151 شرکت اینتل که از پردازنده‌های سری SkyLake پشتیبانی می‌کند، با پردازنده‌های سری Coffee Lake که آن‌ها نیز از سوکت 1151 بهره می‌برند، سازگار نیست.

در حالت کلی، بهتر است که مادربورد و پردازنده خود را به‌صورت همزمان ارتقاء دهید. شاید گاهی اوقات نیز به دلیل تخفیفات، اقدام منطقی‌تر این باشد که فقط پردازنده خود را ارتقاء دهید. اگر در هنگام ارتقای پردازنده خود، قصد ندارید که مادربورد را نیز ارتقاء دهید، می‌توانید یک پردازنده جدید مجهز به ویژگی‌های بیشتری را خریداری کنید. به‌عنوان‌مثال: کسانی که از مادربوردهای سری AMD X470 استفاده می‌کنند، می‌توانند از پردازنده‌های سری Ryzen 3000 نیز بهره جویند. در هر صورت چنین کاربرانی از شکاف PCIe 4.0 محروم خواهند بود؛ هم پردازنده و هم مادربورد هر دو باید از این فناوری پشتیبانی کنند.

تعویض پردازنده مرکزی با توجه به نوع مادربورد (AMD یا اینتل) متفاوت است. شیوه کلی انجام این کار بدین صورت است که باید خنک‌کننده پردازنده را جدا کرده، ضامن پردازنده را باز کرده، پردازنده قدیمی را برداشته و پردازنده جدید را به جای آن قرار داده، ضامن را بسته و سپس سیستم‌ خنک‌کنندگی را دوباره نصب کنید.

یک خنک‌کننده یکپارچه را اضافه کنید

ارتقای رایانه

سختی ارتقاء: متوسط 

نوع دستگاه: رایانه‌های دسکتاپی

گرما همان چیزی است که شبانه متخصصین رایانه‌ها را بیدار نگه داشته و یا اینکه حداقل باعث می‌شود تا آن‌ها به شیوه کاهش دمای رایانه‌ها فکر کنند. خنک‌ماندن رایانه شما باعث افزایش طول عمر و همچنین افزایش پتانسیل اورکلاک سخت‌افزارهای آن می‌شود.

فن‌های استاندارد تهویه هوا عالی هستند. اما هنگامی‌که قصد اورکلاک داشته باشید یا اینکه دمای رایانه شما همیشه بالا باشد، هیچ‌چیزی نمی‌تواند جای خنک‌کننده‌های مایع را بگیرد. یک خنک‌کننده یکپارچه (AIO) می‌تواند گزینه‌ای عالی باشد. این‌ها دستگاه‌هایی از پیش آماده بوده که مایعات را از رادیاتور به سمت محفظه بالای پردازنده مرکزی شما هدایت می‌کنند. نصب یک خنک‌کننده مایع AIO مستلزم این است که فن خنک‌کننده و سایر تجهیزات دمایی پردازنده خود را کنار بگذارید. سپس باید رادیاتور را در کیس خود جای داده و پس‌ازآن، محفظه خنک‌کننده را بر روی پردازنده مرکزی قرار دهید. کابل‌های این قطعه جدید را باید به مادربورد یا منبع تغذیه خود متصل کرده و سپس از آن لذت ببرید.

مطمئن شوید که کیس رایانه شما توانایی نگهداری یک خنک‌کننده AIO را دارد. اندازه‌های رایج این خنک‌کننده‌ها 120، 140، 240 و 280 میلی‌متر هستند. همه این اندازه‌ها بر اساس اندازه فن رادیاتور محاسبه می‌شوند. یک خنک‌کننده 120 میلی‌متری به یک فن 120 میلی‌متری، یک خنک‌کننده 140 میلی‌متری به یک فن 140 میلی‌متری، یک خنک‌کننده 240 میلی‌متری به 2 فن 120 میلی‌متری و یک خنک‌کننده 280 میلی‌متری به دو فن 140 میلی‌متری مجهز است.

استفاده از یک خنک‌کننده مایع به میزان گرمای رایانه شما بستگی دارد. با توجه به نورپردازی RGB این فن‌ها، اگر بتوانید یک نمونه از آن‌ها را خریداری کنید، آنگاه توانایی و زیبایی این خنک‌کننده‌ها را درک خواهید کرد.

ارتقاهای دیگری نیز وجود دارند، اما مواردی که در بالا از خاطرتان گذشت، ساده‌ترین آن‌ها بوده که به تخصص چندانی نیاز ندارند.

نوشته 5 راه‌کار مناسب جهت ارتقا رایانه شخصی اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.