بزرگ‌ترین راکت از زمان مأموریت آپولو توسط بوئینگ ساخته شد

راکت

ازآنجایی‌که تولید اولین راکت اکتشاف فضایی آژانس فضایی Michoud Assembly Facility واقع در نیو اورلئان، در تاریخ 18 دی 1398 (8 ژانویه 2020) به اتمام رسیده، اولین راکت‌های اکتشاف فضایی عمیق سیستم پرتاب فضایی (SLS) ناسا نیز پیشرفت‌هایی را تجربه کرده‌اند. راکت SLS Core Stage که ساخته شرکت بوئینگ بوده، در بندر پگاسوس بارگیری شده تا سفر دریایی خود را به مرکز فضایی Stennis خلیج سنت لوئیس واقع در ایالت می‌سی‌سی‌پی آغاز کند. این اقدام جهت انجام تست‌هایی بر روی این راکت، پیش از انتقال به مرکز فضایی کندی در ایالت فلوریدا صورت گرفته است.

راکت‌های SLS از زمان مأموریت سفر به ماه، بزرگ‌ترین موشک‌های پرتاب شده هستند. این راکت‌ها حتی به راکت افسانه‌ای Saturn V نیز برتری خواهند داشت. همانند Saturn V نیز قطعات مختلف این راکت جدید در مکان‌های مختلفی تولید شده است. همچنین اولین قطعه SLS نیز در همان کارخانه‌ای مونتاژ شده که اولین قطعه Saturn V در آن سرهم شده بود.

به گفته بوئینگ، SLS Core Stage در تاریخ 18 آذر 1398 (9 دسامبر 2019) تکمیل شده بود و در نظر گرفته شده تا قدرت مأموریت بدون‌ سرنشین Artemis 1 به دور ماه را تأمین کند. از زمان مأموریت آپولو، این اولین باری است که یک راکت تکمیل‌شده از Michoud حمل می‌شود. این راکت اکنون در حال رسیدن به Stennis است تا در آنجا پیش از انتقال به مرکز فضایی کندی جهت اتصال به Interim Cryogenic Upper Stage و فضاپیمای NASA Orion، تست موتور و همچنین بازرسی و نوسازی‌های لازم بر روی آن صورت گیرند.

جان شانون (John Shannon)؛ معاون و مدیر برنامه Boeing SLS می‌گوید: “تیم Boeing SLS شانه به شانه ناسا و شرکای تأمین‌کننده ما کار کرده‌اند تا با اولویت دادن ایمنی و کیفیت، با نبوغ و استقامت با چالش‌های مختلف روبه‌رو شوند. ما در حال به‌کارگیری آن چیزی هستیم که از توسعه اولین Core Stage یاد گرفته‌ایم و سعی داریم تا این یافته‌ها را جهت تسریع توسعه Core Stage 2 و Core Stage 3 مورداستفاده قرار دهیم. این دو قطعه در حال حاضر در Michoud در دست تولید هستند. Exploration Upper Stage نیز که قدرت بلندپروازانه‌ترین مأموریت‌های Artemis ناسا را تأمین می‌کند، وضعیتی مشابه دارد.”

نوشته بزرگ‌ترین راکت از زمان مأموریت آپولو توسط بوئینگ ساخته شد اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

بزرگ‌ترین راکت از زمان مأموریت آپولو توسط بوئینگ ساخته شد

راکت

ازآنجایی‌که تولید اولین راکت اکتشاف فضایی آژانس فضایی Michoud Assembly Facility واقع در نیو اورلئان، در تاریخ 18 دی 1398 (8 ژانویه 2020) به اتمام رسیده، اولین راکت‌های اکتشاف فضایی عمیق سیستم پرتاب فضایی (SLS) ناسا نیز پیشرفت‌هایی را تجربه کرده‌اند. راکت SLS Core Stage که ساخته شرکت بوئینگ بوده، در بندر پگاسوس بارگیری شده تا سفر دریایی خود را به مرکز فضایی Stennis خلیج سنت لوئیس واقع در ایالت می‌سی‌سی‌پی آغاز کند. این اقدام جهت انجام تست‌هایی بر روی این راکت، پیش از انتقال به مرکز فضایی کندی در ایالت فلوریدا صورت گرفته است.

راکت‌های SLS از زمان مأموریت سفر به ماه، بزرگ‌ترین موشک‌های پرتاب شده هستند. این راکت‌ها حتی به راکت افسانه‌ای Saturn V نیز برتری خواهند داشت. همانند Saturn V نیز قطعات مختلف این راکت جدید در مکان‌های مختلفی تولید شده است. همچنین اولین قطعه SLS نیز در همان کارخانه‌ای مونتاژ شده که اولین قطعه Saturn V در آن سرهم شده بود.

به گفته بوئینگ، SLS Core Stage در تاریخ 18 آذر 1398 (9 دسامبر 2019) تکمیل شده بود و در نظر گرفته شده تا قدرت مأموریت بدون‌ سرنشین Artemis 1 به دور ماه را تأمین کند. از زمان مأموریت آپولو، این اولین باری است که یک راکت تکمیل‌شده از Michoud حمل می‌شود. این راکت اکنون در حال رسیدن به Stennis است تا در آنجا پیش از انتقال به مرکز فضایی کندی جهت اتصال به Interim Cryogenic Upper Stage و فضاپیمای NASA Orion، تست موتور و همچنین بازرسی و نوسازی‌های لازم بر روی آن صورت گیرند.

جان شانون (John Shannon)؛ معاون و مدیر برنامه Boeing SLS می‌گوید: “تیم Boeing SLS شانه به شانه ناسا و شرکای تأمین‌کننده ما کار کرده‌اند تا با اولویت دادن ایمنی و کیفیت، با نبوغ و استقامت با چالش‌های مختلف روبه‌رو شوند. ما در حال به‌کارگیری آن چیزی هستیم که از توسعه اولین Core Stage یاد گرفته‌ایم و سعی داریم تا این یافته‌ها را جهت تسریع توسعه Core Stage 2 و Core Stage 3 مورداستفاده قرار دهیم. این دو قطعه در حال حاضر در Michoud در دست تولید هستند. Exploration Upper Stage نیز که قدرت بلندپروازانه‌ترین مأموریت‌های Artemis ناسا را تأمین می‌کند، وضعیتی مشابه دارد.”

نوشته بزرگ‌ترین راکت از زمان مأموریت آپولو توسط بوئینگ ساخته شد اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

برنامه نویسی ارزان شرکت بوئینگ را زمین زد

 بوئینگ که به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده هواپیما در جهان، سال‌های طولانی گوی سبقت را از رقبای خود ربوده بود مدتی است که با یکی از بزرگ‌ترین بحران‌های تاریخ فعالیت‌های خود مواجه شده است. جت مسافربری 737- مکس که سال 2011 میلادی برای نخستین بار وارد خطوط هوایی جهان شد و با فاصله زمانی کوتاه عنوان پرفروش‌ترین هواپیمای ساخت شرکت بوئینگ را به خود اختصاص داد از مدتی قبل مشکلات فراوانی را پیش روی خود می بیند؛ مشکلاتی که این شرکت هواپیمایی را با چالش‌های بسیاری روبه‌رو کرده است.
سازمان فدرال هوانوردی امریکا این هفته با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد، پردازش داده‌ها توسط رایانه مرکزی
«737- مکس» به‌گونه‌ای صورت می‌گیرد که خلبان در آزمایش‌های شبیه‌سازی شده به سختی می‌تواند از مسیریابی اشتباه و برخورد با زمین نجات پیدا کند. دو سانحه این هواپیما از اکتبر گذشته تاکنون باعث شد 346 مسافر جان خود را از دست بدهند و این طور که سازمان هوانوردی امریکا می‌گوید، مشکل مذکور به خاطر یک اختلال نرم‌افزاری صورت گرفته است.
 
این برنامه‌نویس‌های ارزان
این مسأله همچنان در قالب یک راز در قلب شرکت بوئینگ باقی مانده است که شرکت صاحبنامی که برای طراحی دقیق هواپیماهای خود چندین میلیارد دلار سرمایه‌گذاری می‌کند چطور به‌خاطر یک اختلال نرم‌افزاری ساده دو سانحه بزرگ سقوط هواپیما را رقم می‌زند. مهندسانی که سابقه طولانی همکاری با بوئینگ دارند بر این باورند که پافشاری شرکت بوئینگ برای برون‌سپاری برنامه‌نویسی و واگذاری آن به پیمانکاران ارزان قیمت مهم‌ترین عامل در این زمینه بوده است.
هم‌اکنون نرم‌افزار «737- مکس» با اختلالات قابل ملاحظه‌ای روبه‌رو شده است که می‌تواند از پرواز هواپیماهای بوئینگ برای مدت‌های طولانی جلوگیری کند. مقامات بلندپایه امریکایی این هفته شرکت مذکور را مورد انتقاد قرار دادند که با بیرون کردن مهندسان مجرب و با سابقه، بخش توسعه نرم‌افزار و برنامه‌نویسی را به پیمانکاران ارزان قیمت واگذار کرده است.
این شرکت صاحبنام امریکایی و زیرمجموعه‌های وابسته به آن به پیمانکارانی اعتماد کردند که برای توسعه و آزمایش نرم‌افزار «737-مکس» ساعتی 9 دلار دستمزد دریافت می‌کردند و برنامه‌نویسان مذکور اغلب در کشورهای فاقد تجربیات گسترده حوزه هوا- فضا بخصوص هند مشغول به فعالیت بودند.
«مارک رابین» یکی از مهندسان نرم‌افزاری اسبق بوئینگ که در گروه آزمایش‌های پروازی پشتیبانی‌کننده «737-مکس» حضور داشت در این خصوص توضیح داد در دفاتر شعبه بوئینگ در سیاتل تعداد زیادی از افراد حضور دارند که به تازگی از دانشگاه فارغ‌التحصیل شده‌اند و در اصل کارمندان شرکت توسعه نرم‌افزاری «اچ‌‌سی‌ال تکنولوژی» هستند.
برنامه‌نویسان شرکت اچ‌ سی‌ال به‌صورت اختصاصی برای بوئینگ فعالیت می‌کنند که این موضوع بسیار بحث برانگیز است، زیرا تخصص و تجربه کاری این مهندسان جوان نسبت به برنامه‌نویسان اصلی بوئینگ بسیار کمتر است و تنها مزیت آنها دستمزد پایین‌ترآنها  است. رابین در این خصوص گفت: بازنویسی نرم‌افزارهای اچ‌ سی‌ال بارها و بارها صورت گرفت. زیرا کدهایی که آنها تحویل می‌دادند مشکلات فراوانی را شامل می‌شد و باید تمام نرم‌افزار را از ابتدا ویرایش می‌کردیم.
البته به‌نظر می‌رسد همکاری بوئینگ با برنامه‌نویسان هندی مزایای دیگری را هم برای این شرکت امریکایی به همراه داشته است. بوئینگ در چند سال اخیر موفق شد چندین قرارداد همکاری برای توسعه هواپیماهای نظامی و تجاری با دولت هند منعقد کند که از جمله آنها می‌توان به قرارداد 22 میلیارد دلاری ژانویه 2017 برای شرکت «اسپایس‌جِت» اشاره کرد. طی این همکاری مقرر شد که این شرکت 100دستگاه جت مسافربری «737-مکس 8» بسازد که این بزرگترین همکاری بوئینگ با یک شرکت هندی بود.
سوابق کاری کارمندان اچ‌ سی‌ال در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که این مهندسان هندی در بخش توسعه و آزمایش نرم‌افزار نمایش پرواز «737-مکس» حضور داشتند و این در حالی است که کارمندان دیگر شرکت‌های هندی از جمله Cyient توسعه نرم‌افزار آزمایش تجهیزات پرواز را برعهده داشته‌اند.
یکی از کارمندان اچ‌ سی‌ال در یکی از مطالبی که ژانویه 2016 در شبکه اجتماعی لینکدین به اشتراک گذاشت، وظایف خود را برای توسعه نرم‌افزاری هواپیمایی که در مرحله آزمایش پرواز به سر می‌برد این گونه تشریح کرد:‌ به‌کارگیری راه‌حل‌های سریع برای حل مشکلات پیش آمده در جریان تولید 737-مکس، تا هیچ گونه تأخیر برای انجام پرواز آزمایشی ایجاد نشود چرا که تأخیر در هر پرواز آزمایشی هزینه قابل ملاحظه‌ای را به شرکت بوئینگ تحمیل می‌کند.
 
این نرم‌افزارهای خطرناک
به‌دنبال افزایش انتقادات به فرآیند توسعه نرم‌افزاری بوئینگ، این شرکت توضیح داد سانحه هواپیمای «لایون ایر» در اکتبر گذشته و «اتیوپی ایرلاینز» در ماه مارس به‌دلیل اختلال در «سیستم تقویت ویژگی‌های مانور» صورت گرفته است و مهندسان نرم‌افزاری دو شرکت اچ‌سی‌ال و Cyient هیچ دخل و تصرفی در توسعه سیستم مذکور نداشته‌اند. این تولیدکننده بزرگ هواپیما که دفتر مرکزی آن در شهر شیکاگو واقع شده است همچنین ادعا کرد چراغ اخطار کابین خلبان که بیشتر خطوط هوایی آن را غیرفعال می‌کنند از دیگر مشکلاتی محسوب می‌شود که سقوط این دو هواپیما را به‌دنبال داشت.
سخنگوی شرکت بوئینگ در این خصوص گفت:‌ بوئینگ در زمینه همکاری با شرکا و پیمانکاران خود در سراسر جهان چندین دهه تجربه دارد. تمرکز اصلی ما همواره این است که اطمینان حاصل کنیم محصولات و خدمات ما در ایمنی کامل به سر می‌برند، در بالاترین سطح کیفیت هستند و مبتنی بر تمامی قوانین و استانداردهای جهانی به دست مشتریان می‌رسند.
در این میان شرکت اچ‌ سی‌ال نیز با انتشار بیانیه‌ای اظهار داشت «همکاری‌های گسترده و طولانی را با بوئینگ دنبال می‌کند و مفتخر است که همواره در این زمینه بهترین اقدامات را انجام داده است». این شرکت هندی اعلام کرد مسئولیت هیچ یک از مشکلات پیش آمده برای جت مسافربری
«737-مکس» را نمی‌پذیرد.
آزمایش‌های شبیه‌ساز اخیر توسط «سازمان فدرال هوانوردی» نشان داد مسائل مربوط به اختلال نرم‌افزاری در «737-مکس» به‌عنوان پرفروش‌ترین محصول بوئینگ، بزرگترین عامل سقوط آن بوده است. پس از آنکه مقامات امریکایی طی هفته جاری دریافتند یکی از تراشه‌های رایانه‌ای این هواپیما مربوط به پاسخ اضطراری هنگام پردازش نادرست داده‌ها نیز با مشکل روبه‌رو بوده است، ارزش سهام بوئینگ در بازار بورس امریکا بشدت کاهش یافت.
شرکت بوئینگ حدود هشت سال قبل توسعه و ساخت «737 - مکس» را آغاز کرد تا از این طریق بتواند با هواپیمای «ایرباس اس‌ای» وارد رقابت شود. مهندسانی که از آن زمان با بوئینگ همکاری می‌کردند در این خصوص توضیح دادند فشارهای مدیران ارشد برای اعمال تغییر و جلوگیری از صرف زمان و هزینه بیشتر مهم‌ترین عاملی بود که شرکت را مجبور کرد از مهندسان هندی کمک بگیرند و این اتفاق بیفتد. «ریک لودک» از مهندسان مرکز کنترل پرواز بوئینگ که سال 2017 تعدیل و از این شرکت اخراج شد در این خصوص توضیح داد: «بوئینگ برای کاهش هزینه‌های خود هر اقدامی که به ذهنتان خطور کند انجام داد و از جمله آنها انتقال فعالیت‌ها از مرکز «پاگت ساند» بود. زیرا هزینه کارمندان متخصص در این مرکز بسیار زیاد بود. این مسأله قابل پیش‌بینی است که وقتی چنین فشارهایی را به شرکت وارد کنید، روی نتیجه نهایی عملکرد آن تأثیر می‌گذارد.»
 
یک دستگاه هواپیمای جت مسافربری از میلیون‌ها قطعه تشکیل شده است و برای هر کدام از آنها میلیون‌ها خط کد نرم‌افزاری نوشته می‌شود. بوئینگ در طول فعالیت‌های خود همواره تلاش کرده است هیچ گونه اختلالی در بخش نرم‌افزاری هواپیماها وجود نداشته باشد و هم‌اکنون بررسی‌های گسترده را آغاز کرده است تا دلیل اصلی اختلال نرم‌افزاری پیش آمده را شناسایی کند.
 

برنامه نویسی ارزان شرکت بوئینگ را زمین زد

 بوئینگ که به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده هواپیما در جهان، سال‌های طولانی گوی سبقت را از رقبای خود ربوده بود مدتی است که با یکی از بزرگ‌ترین بحران‌های تاریخ فعالیت‌های خود مواجه شده است. جت مسافربری 737- مکس که سال 2011 میلادی برای نخستین بار وارد خطوط هوایی جهان شد و با فاصله زمانی کوتاه عنوان پرفروش‌ترین هواپیمای ساخت شرکت بوئینگ را به خود اختصاص داد از مدتی قبل مشکلات فراوانی را پیش روی خود می بیند؛ مشکلاتی که این شرکت هواپیمایی را با چالش‌های بسیاری روبه‌رو کرده است.
سازمان فدرال هوانوردی امریکا این هفته با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد، پردازش داده‌ها توسط رایانه مرکزی
«737- مکس» به‌گونه‌ای صورت می‌گیرد که خلبان در آزمایش‌های شبیه‌سازی شده به سختی می‌تواند از مسیریابی اشتباه و برخورد با زمین نجات پیدا کند. دو سانحه این هواپیما از اکتبر گذشته تاکنون باعث شد 346 مسافر جان خود را از دست بدهند و این طور که سازمان هوانوردی امریکا می‌گوید، مشکل مذکور به خاطر یک اختلال نرم‌افزاری صورت گرفته است.
 
این برنامه‌نویس‌های ارزان
این مسأله همچنان در قالب یک راز در قلب شرکت بوئینگ باقی مانده است که شرکت صاحبنامی که برای طراحی دقیق هواپیماهای خود چندین میلیارد دلار سرمایه‌گذاری می‌کند چطور به‌خاطر یک اختلال نرم‌افزاری ساده دو سانحه بزرگ سقوط هواپیما را رقم می‌زند. مهندسانی که سابقه طولانی همکاری با بوئینگ دارند بر این باورند که پافشاری شرکت بوئینگ برای برون‌سپاری برنامه‌نویسی و واگذاری آن به پیمانکاران ارزان قیمت مهم‌ترین عامل در این زمینه بوده است.
هم‌اکنون نرم‌افزار «737- مکس» با اختلالات قابل ملاحظه‌ای روبه‌رو شده است که می‌تواند از پرواز هواپیماهای بوئینگ برای مدت‌های طولانی جلوگیری کند. مقامات بلندپایه امریکایی این هفته شرکت مذکور را مورد انتقاد قرار دادند که با بیرون کردن مهندسان مجرب و با سابقه، بخش توسعه نرم‌افزار و برنامه‌نویسی را به پیمانکاران ارزان قیمت واگذار کرده است.
این شرکت صاحبنام امریکایی و زیرمجموعه‌های وابسته به آن به پیمانکارانی اعتماد کردند که برای توسعه و آزمایش نرم‌افزار «737-مکس» ساعتی 9 دلار دستمزد دریافت می‌کردند و برنامه‌نویسان مذکور اغلب در کشورهای فاقد تجربیات گسترده حوزه هوا- فضا بخصوص هند مشغول به فعالیت بودند.
«مارک رابین» یکی از مهندسان نرم‌افزاری اسبق بوئینگ که در گروه آزمایش‌های پروازی پشتیبانی‌کننده «737-مکس» حضور داشت در این خصوص توضیح داد در دفاتر شعبه بوئینگ در سیاتل تعداد زیادی از افراد حضور دارند که به تازگی از دانشگاه فارغ‌التحصیل شده‌اند و در اصل کارمندان شرکت توسعه نرم‌افزاری «اچ‌‌سی‌ال تکنولوژی» هستند.
برنامه‌نویسان شرکت اچ‌ سی‌ال به‌صورت اختصاصی برای بوئینگ فعالیت می‌کنند که این موضوع بسیار بحث برانگیز است، زیرا تخصص و تجربه کاری این مهندسان جوان نسبت به برنامه‌نویسان اصلی بوئینگ بسیار کمتر است و تنها مزیت آنها دستمزد پایین‌ترآنها  است. رابین در این خصوص گفت: بازنویسی نرم‌افزارهای اچ‌ سی‌ال بارها و بارها صورت گرفت. زیرا کدهایی که آنها تحویل می‌دادند مشکلات فراوانی را شامل می‌شد و باید تمام نرم‌افزار را از ابتدا ویرایش می‌کردیم.
البته به‌نظر می‌رسد همکاری بوئینگ با برنامه‌نویسان هندی مزایای دیگری را هم برای این شرکت امریکایی به همراه داشته است. بوئینگ در چند سال اخیر موفق شد چندین قرارداد همکاری برای توسعه هواپیماهای نظامی و تجاری با دولت هند منعقد کند که از جمله آنها می‌توان به قرارداد 22 میلیارد دلاری ژانویه 2017 برای شرکت «اسپایس‌جِت» اشاره کرد. طی این همکاری مقرر شد که این شرکت 100دستگاه جت مسافربری «737-مکس 8» بسازد که این بزرگترین همکاری بوئینگ با یک شرکت هندی بود.
سوابق کاری کارمندان اچ‌ سی‌ال در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که این مهندسان هندی در بخش توسعه و آزمایش نرم‌افزار نمایش پرواز «737-مکس» حضور داشتند و این در حالی است که کارمندان دیگر شرکت‌های هندی از جمله Cyient توسعه نرم‌افزار آزمایش تجهیزات پرواز را برعهده داشته‌اند.
یکی از کارمندان اچ‌ سی‌ال در یکی از مطالبی که ژانویه 2016 در شبکه اجتماعی لینکدین به اشتراک گذاشت، وظایف خود را برای توسعه نرم‌افزاری هواپیمایی که در مرحله آزمایش پرواز به سر می‌برد این گونه تشریح کرد:‌ به‌کارگیری راه‌حل‌های سریع برای حل مشکلات پیش آمده در جریان تولید 737-مکس، تا هیچ گونه تأخیر برای انجام پرواز آزمایشی ایجاد نشود چرا که تأخیر در هر پرواز آزمایشی هزینه قابل ملاحظه‌ای را به شرکت بوئینگ تحمیل می‌کند.
 
این نرم‌افزارهای خطرناک
به‌دنبال افزایش انتقادات به فرآیند توسعه نرم‌افزاری بوئینگ، این شرکت توضیح داد سانحه هواپیمای «لایون ایر» در اکتبر گذشته و «اتیوپی ایرلاینز» در ماه مارس به‌دلیل اختلال در «سیستم تقویت ویژگی‌های مانور» صورت گرفته است و مهندسان نرم‌افزاری دو شرکت اچ‌سی‌ال و Cyient هیچ دخل و تصرفی در توسعه سیستم مذکور نداشته‌اند. این تولیدکننده بزرگ هواپیما که دفتر مرکزی آن در شهر شیکاگو واقع شده است همچنین ادعا کرد چراغ اخطار کابین خلبان که بیشتر خطوط هوایی آن را غیرفعال می‌کنند از دیگر مشکلاتی محسوب می‌شود که سقوط این دو هواپیما را به‌دنبال داشت.
سخنگوی شرکت بوئینگ در این خصوص گفت:‌ بوئینگ در زمینه همکاری با شرکا و پیمانکاران خود در سراسر جهان چندین دهه تجربه دارد. تمرکز اصلی ما همواره این است که اطمینان حاصل کنیم محصولات و خدمات ما در ایمنی کامل به سر می‌برند، در بالاترین سطح کیفیت هستند و مبتنی بر تمامی قوانین و استانداردهای جهانی به دست مشتریان می‌رسند.
در این میان شرکت اچ‌ سی‌ال نیز با انتشار بیانیه‌ای اظهار داشت «همکاری‌های گسترده و طولانی را با بوئینگ دنبال می‌کند و مفتخر است که همواره در این زمینه بهترین اقدامات را انجام داده است». این شرکت هندی اعلام کرد مسئولیت هیچ یک از مشکلات پیش آمده برای جت مسافربری
«737-مکس» را نمی‌پذیرد.
آزمایش‌های شبیه‌ساز اخیر توسط «سازمان فدرال هوانوردی» نشان داد مسائل مربوط به اختلال نرم‌افزاری در «737-مکس» به‌عنوان پرفروش‌ترین محصول بوئینگ، بزرگترین عامل سقوط آن بوده است. پس از آنکه مقامات امریکایی طی هفته جاری دریافتند یکی از تراشه‌های رایانه‌ای این هواپیما مربوط به پاسخ اضطراری هنگام پردازش نادرست داده‌ها نیز با مشکل روبه‌رو بوده است، ارزش سهام بوئینگ در بازار بورس امریکا بشدت کاهش یافت.
شرکت بوئینگ حدود هشت سال قبل توسعه و ساخت «737 - مکس» را آغاز کرد تا از این طریق بتواند با هواپیمای «ایرباس اس‌ای» وارد رقابت شود. مهندسانی که از آن زمان با بوئینگ همکاری می‌کردند در این خصوص توضیح دادند فشارهای مدیران ارشد برای اعمال تغییر و جلوگیری از صرف زمان و هزینه بیشتر مهم‌ترین عاملی بود که شرکت را مجبور کرد از مهندسان هندی کمک بگیرند و این اتفاق بیفتد. «ریک لودک» از مهندسان مرکز کنترل پرواز بوئینگ که سال 2017 تعدیل و از این شرکت اخراج شد در این خصوص توضیح داد: «بوئینگ برای کاهش هزینه‌های خود هر اقدامی که به ذهنتان خطور کند انجام داد و از جمله آنها انتقال فعالیت‌ها از مرکز «پاگت ساند» بود. زیرا هزینه کارمندان متخصص در این مرکز بسیار زیاد بود. این مسأله قابل پیش‌بینی است که وقتی چنین فشارهایی را به شرکت وارد کنید، روی نتیجه نهایی عملکرد آن تأثیر می‌گذارد.»
 
یک دستگاه هواپیمای جت مسافربری از میلیون‌ها قطعه تشکیل شده است و برای هر کدام از آنها میلیون‌ها خط کد نرم‌افزاری نوشته می‌شود. بوئینگ در طول فعالیت‌های خود همواره تلاش کرده است هیچ گونه اختلالی در بخش نرم‌افزاری هواپیماها وجود نداشته باشد و هم‌اکنون بررسی‌های گسترده را آغاز کرده است تا دلیل اصلی اختلال نرم‌افزاری پیش آمده را شناسایی کند.
 

اولین اتصال موشک فضایی به بوئینگ ۷۴۷+تصاویر

شرکت "ویرجین اوربیت" بالاخره در حال تحقق رویای خود برای انجام پرتاب‌های فضایی و ارسال ماهواره توسط موشک‌های سوار بر هواپیماهای غول‌پیکر است.
 
به گزارش گیزمگ، چندی است که شرکت "ویرجین اوربیت"(Virgin Orbit) و مالک رویاپرداز آن، ریچارد برانسون به دنبال نصب یک موشک فضایی به بال یک هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ اصلاح شده و استفاده از آن برای پرتاب ماهواره‌ها به فضا است.
 
این شرکت اکنون پس از اتصال موفق موشک "لانچر وان"(LauncherOne) خود به این هواپیمای غول پیکر و پشت سر گذاشتن اولین پرواز آزمایشی، یک گام به اجرایی کردن این برنامه هیجان‌انگیز نزدیک شده است.
 
ویرجین اوربیت یکی دیگر از مجموعه شرکت‌های ریچارد برانسون در امور فضایی است که هدفش رسیدن به فراتر از استراتوسفر است. در حالی که شرکت "ویرجین گلکتیک" برای بردن گردشگران به فضا احداث شده است.
 
این کار با یک هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ اصلاح شده به نام "دختر کیهانی"(Cosmic Girl) شروع می‌شود که موشک را زیر بال چپ خود حمل می‌کند.
 
 
طرح این است که "دختر کیهانی"، "لانچر وان" را به ارتفاع ۱۰ هزار و ۷۰۰ متری ببرد و سپس آن را رها کند. در این مرحله، موشک موتور اصلی خود را روشن می‌کند، سپس موتورهای بالایی آن روشن می‌شوند و ماهواره را به فضا می‌برد. در حالی که دختر کیهانی مانند یک هواپیمای ۷۴۷ معمولی پایین می‌آید و آماده می‌شود تا دوباره به پرواز درآید.
 
این شرکت ماه گذشته پرواز دختر کیهانی خود را وسایل حامل موشک به نمایش گذاشت. اما آخرین قدم در فرودگاه لانگ بیچ واقع در کالیفرنیا برداشته شد، جایی که تیم ویرجین اوربیت موشک را برای اولین بار زیر بال هواپیما ثابت کرد و برخی از آزمایش‌ها را انجام داد تا مطمئن شود که همه سیستم‌های برقی، نرم افزارها و قطعات مکانیکی سالم و در حال کار هستند.
 
 
موشک "لانچر وان" ۲۱ متر طول دارد و ظرفیت حمل بارهای کوچک به اندازه یک قرص نان تا یک یخچال را دارد.
 
در عین حال، "دختر کیهانی" اولین هواپیمای ۷۴۷ است که تا به حال به یک پرتاب کننده موشک تبدیل شده است و قادر به هزاران مایل پرواز در هر جهت دلخواه و تحویل بار به مدار به صورت ۲۴ ساعته است.
 
البته ویرجین اوربیت می‌گوید مدت زمان انتظار برای تحقق چنین خدماتی ۱۸ تا ۲۴ ماه است.
 
 
این شرکت در حال حاضر قصد دارد بر روی پروازهای آزمایشی کار کند، که اولین آن، شامل حمل موشک و رها کردن آن به سمت زمین است، در حالی که اطلاعات در طول مسیر جمع آوری می‌شود.
 
ویرجین اوربیت می‌گوید "لانچر وان" برای اولین بار در سال آینده پرواز خواهد کرد و اولین پرواز تجاری آن در سال ۲۰۲۱ خواهد بود.

اوبر، ایرباس و بویینگ تاکسی‌های ژاپن را پرنده می‌کنند

دولت ژاپن در حالی از پروژه بلند پروازانه خود برای رونمایی از تاکسی‌های پرنده پرده برداشته که همچنان بسیاری از کمپانی‌های صاحب نام به موفقیتی در این حوزه نرسیده اما برنامه‌های مشخص و دقیقی برای اقدام در این بخش دارند.
 
دولت ژاپن در عصر انفجار اطلاعات سعی بر این دارد تا با برداشتن گامی بلند در عرصه فناوری، نامی ماندگار از خود در عرصه جهانی باقی گذارد.
 
در این راستا سعی بر همکاری با شرکت‌های بزرگی نظیر ایرباس و اوبر دارد تا بتواند در دهه آینده نخستین تاکسی پرنده را طراحی و عرضه کند.
 
البته در این گروه که قرار است مبنای همکاری بر سر اجرای این پروژه باشند اسامی دیگری نظیر بوئینگ، تویوتا و خطوط هوایی ژاپن نیز به چشم می‌خورد که به گفته وزارت بازرگانی این کشور مجموعا شامل 21 کسب‌وکار تجاری مبتنی بر فناوری است.
 
جلسات گروه کاری این پروژه از هفته آینده آغاز خواهد شد و هم‌زمان تنظیم مقررات و قوانین ویژه این پروژه در دولت ژاپن استارت می‌خورد.
 
قابل توجه است که تعدادی از کمپانی‌ها پیش از این پروژه‌های تاکسی پرنده خود را مطرح کرده و حتی شرکت رولز رویس نخستین طرح مفهومی از خودرو پرنده الکتریکی عمود پرواز خود را ماه گذشته رونمایی کرد.
 
شرکت ولوکوپتر هم که توسط دایملر پشتیبانی می‌شود در حال انجام پروازهای آزمایشی خودرو پرنده خود در کشور دوبی است.
 
در حالیکه شاید برخی معتقدند ژاپن تجارب خوبی در صنعت هوایی ندارد و این پروژه می‌تواند انتزاعی و به تخیل بیشتر شباهت داشته باشد باید گفت که در حال حال حاضر کمپانی‌های فناور زیادی حتی نظیر پورشه نیز درصدد اجرای پروژه‌هایی این چنینی هستند و این موضوع برگرفته از حکایت آینده صنعت فناوری است.
 
بنابراین در آینده‌ای نه چندان دور باید منتظر تغییر و تحولات تکنولوژیکی بسیاری در کشورهای صاحب فناوری باشیم که شاید دامنه این تغییرات صنایع کشور ما را نیز دستخوش تغییراتی کند.
 

بوئینگ نسخه جدید و مرگ‌باری از جنگنده F-15 را معرفی کرد!

 

کمپانی بوئینگ اخیرا یک جنگنده جدید را به عنوان عقاب آمریکا معرفی کرده است که F-15 نامیده می‌شود و این محصول عملکرد خارق‌العاده‌ای دارد و توانسته 104 کشته و 0 تلفات داشته باشد و این رکورد تاکنون توسط هیچ یک از هواپیما‌های جنگنده ثبت نشده است.

F-15 Eagle C2040-(1)

نیروی هوایی آمریکا تصمیم دارد F-15 جدید را جایگزین F-22های خود بکند که در واقع یکی از رقیبان هواپیمای شکاری چینی J-20 بودند. این هواپیما می‌تواند هم به عنوان پرنده شکاری و هم عقاب آسمان (اصلاحات رایج در بین هواپیما‌ها) مورد استفاده قرار بگیرد. مرگباری این هواپیما را نیز پدرش، بوئینگ تایید می‌کند و نام کامل این هواپیما f-15 C2040 است.

F-15 Eagle C2040

F-15 قادر است تا 16 موشک با هدایت راداری را حمل کند که در نبرد‌ها بسیار آن را یاری خواهند کرد. این مقدار تقریبا دو برابر میزانی است که F-15Es می‌توانست با خود حمل کند و حدود 6 موشک بیشتر از Sukhoi Su-35 Super Flanker است.

از سایر قابلیت‌های این هواپیما می‌توان به Talon HATE اشاره کرد که امکان ارتباط داده‌ای بین F-15 و F-22 را میسر می‌کند. البته بوئینگ سناریویی در ذهنش دارد که Raptors نامیده می‌شود و از طریق آن F-15 را غیر قابل شناسایی می‌کند و می‌تواند بی سر و صدا در موقعیت حضور یابد و نبرد را خونین‌تر سازد!

این هواپیما در زمینه راداری و سیستم مادون قرمز نیز بهبود‌هایی داشته و عملکرد بهتری در زمینه جنگ الکترونیکی دارد. F-15 از یک مخزن سوخت متصل به بدنه تطبیقی بهره می‌برد که باعث می‌شود بتواند مسیر طولانی‌تری را سپری نماید.

عقاب 2040C یک نسخه به‌روز شده است که به عنوان F-15s شناخته و باعث می‌شود که F-15 یکی از مرگبارترین‌های آمریکا باشد.

نوشته بوئینگ نسخه جدید و مرگ‌باری از جنگنده F-15 را معرفی کرد! اولین بار در -آی‌تی‌رسان پدیدار شد.