صنعت «آی تی» جهان ۴ تریلیون دلاری می شود

/در , , , , /توسط
شیوع کرونا عملاً زمینه ساز رشد پذیرش محصولات دیجیتال در جهان شد و با اینکه 2020 سالی بسیار سخت بود ولی بسیاری بر این باورند که در 2021 شاهد شکوفایی و چشم‌انداز مثبت صنعت آی تی در جهان خواهیم بود.
طبق پیش‌بینی مؤسسه تحقیقاتی گارتنر، میزان سرمایه‌گذاری در صنعت آی تی در سال 2021 به 4.1 تریلیون دلار خواهد رسید که نشان از رشد8.4درصدی نسبت به سال 2020 دارد و می‌توان گفت که این صنعت به دوران پیش از کرونا بازخواهد گشت.اما این موضوع برای همه کشورها و مناطق جهان صدق نمی‌کند و برخی مناطق ازجمله امریکای لاتین باید برای بهبود کامل وضعیت آی تی خود تا سال 2024 صبر کنند.
سیگنال‌های مثبت حوزه‌ آی تی
بیش از یک سال از وقوع پاندمی کووید 19 درجهان می‌گذرد و شاید بتوان گفت صنعت آی تی در خط مقدم مقابله با این ویروس مرموز قرار گرفته است؛ صنعتی که مردم را با دورکاری، آموزش از راه دور، خرید آنلاین و... مأنوس کرد و عملاً تا حدودی جلوی شیوع بیشتر کرونا را در جهان گرفت؛ درحالی که با آغاز واکسیناسیون درجهان بسیاری از کشورها تلاش می‌کنند زندگی خود را به دوران پیش از کرونا نزدیک کنند محققان مؤسسات پژوهشی به‌دنبال برآوردهایی از وضعیت بهبود این صنعت در جهان هستند. البته باید گفت بیشتر محققان رشد مثبت سرمایه‌گذاری در همه حوزه‌های آی تی در جهان تا سال 2022 را پیش‌بینی می‌کنند.
طبق پیش‌بینی گارتنر، میزان سرمایه‌گذاری در سال 2021 در حوزه‌ آی تی به4.1تریلیون دلار می‌رسد درحالی که در سال 2020 نسبت به سال 2019 شاهد کاهش2.2درصدی میزان سرمایه‌گذاری جهانی در این صنعت بودیم چراکه مدیران کمپانی‌ها بیشتر ترجیح می‌دادند در شرایط کرونا که منجر به دورکاری کارمندان در بیشتر نقاط جهان، تحصیل، خرید آنلاین و... شد در نوآوری‌ها و تکنولوژی‌هایی با مأموریت حیاتی هزینه کنند.
حالا به نظر می‌رسد مدیران جهان عزم خود را جزم کرده‌اند تا در سال 2021 گام‌هایی برای بهبود این وضعیت بردارند. «جان-دیوید لاولاک» معاون برجسته تحقیقات در مؤسسه گارتنر دراین باره گفت: سال گذشته کمپانی‌های مختلف در جهان میزان هزینه برای توسعه زیرساخت‌های فناوری اطلاعات خود را به نحو چشمگیری افزایش دادند تا بتوانند ظرف چند هفته نیروی کار خود را از راه دور فعال کنند اما پیش‌بینی می‌شود در سال 2022 در همه بخش‌های آی تی شاهد رشد باشیم؛  بیشترین افزایش سرمایه‌گذاری به وسایل دیجیتال با رشد 11درصدی مربوط می‌شود و پس از آن هم نرم افزارهای شغلی با رشد 10.8درصدی قرار دارند چراکه کارفرمایان و سازمان‌ها تمرکز خود را به تأمین محیط‌های کاری پربازده و نوآورانه برای نیروی کار خود معطوف کرده‌اند.
وضعیت آی تی امریکای لاتین
هرچند میزان هزینه برای توسعه‌ آی تی و صنعت فناوری گامی روبه جلو محسوب می‌شود و در مجموع کشورهای جهان تصمیم گرفته‌اند تا سرعت بیشتری به بهبود وضعیت این حوزه بدهند و خود را آماده دوران پساکرونا کنند اما کشورهایی هم در دنیا هستند که چندان نمی‌توان نسبت به وضعیت آنها خوشبین بود. درحالی که برخی کشورها تا پایان 2021 احتمالاً صنعت آی تی خود را با سرمایه گذاری‌های عمده از وضعیت دوران کرونا خارج می‌کنند اما امریکای لاتین وضعیتی مشابه ندارد و پیش‌بینی می‌شود که احتمالاً این کار تا سال 2024 طول خواهد کشید. به گفته محققان مؤسسه گارتنر، این منطقه در میان آخرین مناطقی از جهان قرار گرفته که به سطح آی تی پیش از شیوع کرونا بازمی گردند؛ این درحالی است که میزان هزینه و سرمایه‌گذاری در صنعت آی تی در چین از سال 2019 یعنی قبل از شیوع کرونا پیشی گرفته و انتظار می‌رود این صنعت در امریکای شمالی و اروپای غربی تا پایان 2021 بهبود یابد.
پیش‌بینی می‌شـــــــــود میزان سرمایه‌گذاری در صنعت آی تی در امریکای لاتین در سال 2021 نسبت به 2020، افزایش 7.7درصدی داشته باشد که البته در این میان آرژانتین با 10.4درصد، بیشترین رشد را ثبت خواهد کرد. پس از آن مکزیک با پیش‌بینی رشد 10درصدی در میزان سرمایه‌گذاری برای صنعت آی تی قرار دارد و رده‌های بعدی این پیش‌بینی هم به برزیل، پرو، شیلی و کلمبیا اختصاص می‌یابد.
گزارش دیگری که توسط کمپانی پژوهشیIDC منتشر شد نیز پیش‌بینی کرده است برزیل به‌عنوان بزرگترین بازار فناوری اطلاعات و ارتباطات در امریکای لاتین در سال 2021 رشدی 7درصدی داشته و ارزش بازار آن به 64.4 میلیارد دلار خواهد رسید. البته لازم به ذکر است که بیشترین تمرکز در برزیل بر بخش‌های امنیت سایبری و سیستم‌های ابری است و می‌توان آنها را حوزه‌های کلیدی در این کشور برای سرمایه‌گذاری آی تی دانست. در سال 2021، هزینه امنیت سایبری در برزیل بیش از 900 میلیون دلار خواهد بود که 12.5 درصد بیشتر از سال قبل است.
پیش‌بینی می‌شود که ارزش سیستم‌های ابری در برزیل نیز در سال 2021 به 3 میلیارد دلار برسد که نسبت به سال 2020 افزایش 46.5 درصدی دارد و پذیرش هوش مصنوعی نیز قرار است رشد کند.طبق پیش‌بینی IDC، حدود یک چهارم سازمان‌های بزرگ در برزیل از هوش مصنوعی و یادگیری ماشین استفاده می‌کنند و هزینه‌های هوش مصنوعی در برزیل در سال 2021 به 464 میلیون دلار خواهد رسید.همچنین انتظار می‌رود فروش تبلت‌ها و نوت بوک‌ها در برزیل در سال 2021 به 4.7 میلیارد دلار برسد که 21 درصد بیشتر از سال قبل است و البته 7.3 درصد از کل سرمایه گذاری‌های آی تی در این کشور را به خود اختصاص می‌دهد.
رشد سرمایه‌گذاری در منطقهMena
یکی دیگر از مناطقی که نسبت به آسیا و امریکای لاتین سریع‌تر به حالت پیش از کرونا بازخواهد گشت، منطقه Mena است. «جان-دیوید لاولاک» معاون برجسته تحقیقات در مؤسسه گارتنر گفت: اقتصادهای مختلف به گونه‌ای متفاوت به پاندمی کووید 19 پاسخ دادند. دیجیتالی شدن سریع منطقه Mena بخصوص کشورهای حوزه خلیج فارس پیش از شیوع کرونا آغاز شده بود به همین دلیل هم این منطقه نسبت به آسیا و امریکای لاتین سریع‌تر به حالت پیش از کرونا بازخواهد گشت. مدیران این منطقه در سال 2021 بیشتر بر زیرساخت‌های نرم افزاری و سرورها سرمایه‌گذاری می‌کنند.
میزان هــــــــــــــزینه پیش‌بینی شده در حوزه‌ آی تی در منطقه Mena(خاورمیانه و آفریقای شمالی) در سال 2021 درمجموع به171میلیارد دلار می‌رسد. این رقم نشان از رشد 4.5درصدی نسبت به 2020 دارد درحالی که میزان سرمایه‌گذاری در حوزه‌ آی تی در جهان با رشد 8.4درصدی به 4.1تریلیون دلار خواهد رسید.به گفته وی، به‌دلیل شیوع کرونا بیشتر پروژه‌های آی تی دراین منطقه به تعویق افتاده یا متوقف شدند اما انتظار می‌رود در سال 2021 به موازات بهبود وضعیت کشورها و بالاتر رفتن درک کشورها از اکوسیستم دیجیتال، میزان سرمایه‌گذاری برای آی تی بهبود یابد و این منطقه در دو سال آینده احتمالاً به دوران قبل از کرونا بازخواهد گشت.در سه ماهه نخست 2021 در دوبی پروژه‌های «دوبی هوشمند 2021»، «ویزای کار از راه دور» و سیاست‌های قانونگذاری اقتصادی جدیدی پایه‌گذاری شدند که با توجه به آنها، انتظار می‌رود میزان سرمایه‌گذاری در تکنولوژی این منطقه تقویت شود و بشدت بالا برود.
در منطقه آسیا-اقیانوسیه نیز مؤسسه IDC پیش‌بینی رشد سرمایه‌گذاری در زمینه‌ آی سی تی تا 924میلیارد دلار دارد که رشدی 4.9درصدی را نسبت به سال 2020 نشان می‌دهد و انتظار می‌رود تا سال 2024 به یک تریلیون دلار برسد. در این منطقه درسال 2021 جدا از صنایع مصرفی مرتبط با آی تی، بالاترین رشد سرمایه‌گذاری در صنعت آی تی به صنایع مخابراتی و بانکداری با رشد 29درصدی مربوط می‌شود.
در اروپا اما میزان سرمایه‌گذاری در صنعت آی تی بیشتر به امنیت سایبری بازمی گردد که پیش‌بینی می‌شود این رقم در سال 2021 به 35.6 میلیارد دلار برسد و در این میان، بانکداری بیشترین سرمایه‌گذاری امنیت سایبری را دریافت خواهد کرد.
 

چهار گام سبز کردنِ محیط آی‌تی: چطور و چگونه

/در , , , , /توسط
صفت «دیجیتالی»، معمولاً غیرفیزیکی و زودگذر تلقی می‌شود. با این حال، خدمات دیجیتالی سرورهای فیزیکی را -که نیازمند انرژی‌اند- اجرا می‌کنند؛ بیشتر این انرژی نیز همچنان دارد از طریق سوخت‌های فسیلی تولید می‌شود. این بدان‌معناست که سرویس‌های دیجیتالی روی انتشار کربن و تغییرات اقلیمی تأثیر بسزایی دارند.
به گزارش روابط عمومی شرکت ایدکو (توزیع کننده محصولات کسپرسکی در ایران)؛ این تأثیر و نحوه‌ی کاهش آن، محوریت اصلی سخنرانی کریس آدامز از «بنیاد وب سبز» در سی و ششمین دوره‌ی کنگره‌ی ارتباطات آشوب بود.
 
شرکت‌های بزرگ آی‌تی هم‌اکنون نیز دارند ردپای کربنی خود را اندازه‌گیری می‌کنند. شما چه؟
 
اول از همه بگذارید با اعداد و ارقام صحبت کنیم و با آمار، نگاهی به میزان انتشار کربن بزرگ‌ترین شرکت‌های آی‌تی بیاندازیم. آمازون اخیراً شروع کرده است به پخش اطلاعاتی در مورد انتشار کربن خود. در سال 2018، آمازون 44.4 مگاتن کربن منتشر کرد؛ کشور فنلاند همین میزان کربن را در سال 2018 منتشر کرد (یک شرکت به تنهایی به اندازه‌ی یک کشور انتشار کربن داشته است). البته بیشتر این انتشار کربن‌ها از سوی طرف‌سوم‌ها بوده است (برای مثال، بسته‌بندی و حمل و نقل کالاهای آمازون، سفرهای تجاری و غیره).
ردپای کربنیِ شرکت اپل در سال 2018، 25.2 مگاتن بود (درست برابر همین مقدار انتشار کربن در همین سال توسط کشور مغولستان). با این وجود، اگر انتشار کربن ناشی از تولید کالاهای برند اپل را حساب نکنیم، انتشار کربن انحصاری اپل تنها 0.6 مگاتن می‌شود- به اندازه‌ی همان میزان کربن منتشرشده در همان سال توسط جمهوری گامبیا. نصف این میزان برای سفرهای تجاری است و 30 درصد دیگر آن برای سفر کارمندان آن. ردپای کربنیِ گوگل بیشتر از بقیه است- 1.2 مگاتن (قابل مقایسه با همین میزان انتشار کربن در کشور لیبریا). همانطور که مستحضر هستید، شرکت‌های آی‌تی در انتشار کربن تأثیرات قابل‌ملاحظه‌ای می‌گذارند. حال چطور می‌شود کاری که زیرساخت آی‌تی شرکت شما کمتر کربن منتشر کند؟ در ادامه قصد داریم چهار گام خدمتتان ارائه دهیم که با کمک آن‌ها می‌توانید محیط آی‌تی خود را سبز کنید. با ما همراه بمانید.
 
•      از معماری قابل‌مقیاس استفاده کنید
با ظهور رایانش ابری بسیاری از کسب و کارها شروع کردند مهاجرت کردن از زیرساخت‌های خود به کلود. اما رویکرد معمول برای استفاده از زیرساخت ابری شامل اجاره‌ی سروری همیشه‌روشن می‌شود که به طور مطمئنی بتواند از اوج مصرف فعلی آن کسب و کار گامی فراتر بگذارد. با این وجود، افراد از اینترنت –و سرویس‌های شما- بسته به اینکه چه وقتِ روز باشد به طور متفاوتی استفاده می‌کنند که همین می‌تواند به لودهای مختلف منتهی شود. لود شبانه شاید به طور چشمگیری از لود روزانه کمتر باشد. ابزارهای تحلیلی می‌توانند درک روشنتری از نحوه‌ی به کارگیری آن در سرویس‌های مخصوص‌تان به شما بدهند.
 
1.jpg
 
درست اینجاست که مقیاس‌پذیری به کار می‌آید. برای نرم‌افزارهایی که معماری قابل‌مقیاس دارند، متعادل‌سازهای بار ترافیکی می‌توانند به طور خودکار نیروی رایانش بیشتری به یک دستگاه واحد اضافه کنند و یا بسته به تعداد درخواست‌هایی که دریافت می‌کنید سرورهای بیشتری را لحاظ نمایند. این بدان‌معناست که دیگر برق در پی بیهوده اجرا شدن سرورها مصرف نمی‌شود (و البته هزینه‌ها هم کاهش پیدا می‌کند). اکثرِ ارائه‌دهندگان کلود تعادلسازیِ بار ترافیکی را هم به صورت افقی و هم عمودی عرضه می‌کنند. البته که برای استفاده از تعادل‌سازیِ بار می‌بایست سرویس‌های خود را با داشتن ذهنیت مقیاس‌پذیر بسازید؛ اما به محض شروع در پولتان صرفه‌جویی خواهد شد و در عین حال رد پای کربن زیرساخت کلودیِ شما نیز کاهش داده خواهد شد.
 
•      از ارائه‌دهندگان سبزتری استفاده کنید
ارائه‌دهندگان کلود در بخش تأمین منابع انرژی با هم فرق دارند. اول از همه اینکه، انتخاب‌هایشان ممکن است به شرایط کلی سرویس‌های الکتریکی در منطقه بستگی داشته باشد. بعضی از مناطق –به عنوان مثال سوئد- بیشتر به منابع انرژی تجدیدپذیر مانند باد و آب تکیه کرده‌اند. برخی دیگر مانند فرانسه شدیداً تکیه‌اش بر انرژی هسته‌ای است که همچنین انتخابی سبزتر تلقی می‌شود. برخی کشورهای دیگر از جمله لهستان بیشتر مصرف انرژی‌شان از طریق زغال‌سنگ است.
بنابراین، بسته به موقعیت مکانی مرکز داده که رایانش ابری‌اش را ارائه می‌دهد، انتشار کربن شرکت‌تان ممکن است تفاوت داشته باشد. سرویس‌های بزرگ‌تر مانند AWS و Microsoft Azure معمولاً بیش از سرویس‌های کوچکتر به بُعد پایداریِ اکولوژیکی توجه دارند. بعنوان مثال کاربران سرویس‌های وب آمازون می‌توانند موقعیت فیزیکی نیروی رایانشی خود را انتخاب کنند و حتی نقشه‌ای هم وجود دارد که نشان می‌دهد کدام مراکز اطلاعاتی AWS از انرژی سبز استفاده می‌کند و کدام نه.
 
2.jpgمایکروسافت به همراه گروهی از دانشمندان حتی یک مؤلف زمان‌بندیِ مبتنی بر سامانه‌ی کوبرنتیز (با کربن پایین) ساخته است که در اصل کمک می‌کند امورتان را به طور پویایی به مراکز اطلاعاتی سطح جهان انتقال دهید تا بدین‌ترتیب استفاده از نیرویی سبزتر افزایش داده شده و ردپای کربنی نیز به حداقل خود برسد. این مؤلفه‌ی زمان‌بندی همچنین می‌تواند با سایر ارائه‌دهندگان کلود همکاری کند. اگر می‌خواهید سبز شوید لزوماً نیازی به انتخاب AWS یا Azure نیست. بنیاد وب سبز دایرکتوری‌ای از ارائه‌دهندگان کوچک‌تر را ارائه می‌دهد که تکیه‌شان بر انرژی سبز است. هرچند اجرای رایانش‌تان بر روی سخت‌افزار انحصاری خود معمولآً به لحاظ چشم‌انداز اکولوژیکی کار بدتری است. سیستم‌های کلود فرصت می‌دهند تا حتی توزیع بیشتری از امور میان نیروهای رایانشی صورت گیرد که این خود به صرفه‌جویی در انرژی کمک می‌کند.
 
•      زبان برنامه‌نویسی خود را عاقلانه انتخاب کنید
زبان‌های برنامه‌نویسی در چند ساحت با همدیگر تفاوت دارند: منطق، نحو، قابلیت‌ها و غیره. همچنین از حیث مصرف منابع نیز فرق می‌کنند. اسکریپت‌ها به زبان‌هایی چون JavaScript و Python ظاهراً در مقایسه با برنامه‌های کامپایل‌شده و نوشته‌شده به زبان‌هایی مانند Fortran،C++ و Rust منابع بیشتری را مصرف می‌کنند. و مصرف زبان‌هایشیءگرا در عوض بیش از زبان‌های دستوری است. منابع بیشتر یعنی انتشار کربن بیشتر. همچنین شایان ذکر است که سریعتر به معنای سبزتر است. در برخی موارد، یک برنامه ممکن است برای مدت طولانی‌تری اجرا شود اما انرژی کمتری مصرف کند.
 
3.png
 
البته، بیشتر احتمال دارد بر اساس توانایی‌های نیروی کار خود و بر طبق پُشته‌ی تکنولوژیکی‌تان زبان‌های برنامه‌نویسی را برای اموری که اجرا می‌کنند انتخاب کنید؛ اما ارزشش را دارد که جنبه‌ی انرژی را نیز مد نظر قرار دهید؛ برنامه‌هایی که به فرض مثال به زبان JavaScript نوشته شده‌اند شاید دو برابرِ برنامه‌های نوشته‌شده به زبان C منابع مصرف کنند. ناگفته نماند که بهینه‌سازی کد می‌تواند به کاهش رد پای کربن شما و نیز سریعتر شدن کدتان (و همچنین کمتر وابسته‌بودنش به مصرف انرژی) –صرف‌نظر از زبان- کمک کند. نمایه‌سازی نرم‌افزار و بازنویسی بخش‌های ناکارامد می‌تواند تأثیر بسازیی داشته باشد.
 
•      صفحات وبی خود را بهینه‌سازی کنید
به تازگی، ابعاد یک صفحه‌ی وبیِ متوسط از ابعاد یک دانلود اورجینالِ Doom جلوتر زده: بیش از 3 مگابایت. هر قدر صفحه بزرگ‌تر باشد، قدرت بیشتری برای انتقال آن از سرور به کلاینت و نیز نمایش آن برای کلاینت نیاز است. شاید فکر کنید این نمی‌تواند بخش بزرگی از انتشار کربن را تشکیل دهد؛ اما بنیاد وب سبز عکس این ادعا را قبول دارد. برای مثال، وب سبز به این موضوع پی برد اجرای یک ویدیوی پشت زمینه روی صفحه‌ی وبی درست به اندازه‌ی رفت‌وآمد تیم این پروژه کربن منتشر کرد. یادتان می‌آید گفتیم 30 درصدِ کل انتشار کربن اپل بخاطر رفت و آمد کارکنان این شرکت است؟ حالا این مقیاس را می‌بینید.  بگذارید مقایسه‌ی دیگری را اضافه کنیم: ویدیوهایی که روی یک اکانت اینترنتی پخش می‌شوند به اندازه‌ی ردپای کربنی کشور اسپانیا انتشار کربن دارند. (جالب است بدانید: اکانت‌های پورن 27 درصد این میزان را تشکیل می‌دهند؛ مساوی با میزان کربن منتشرشده توسط کشور اتریش). بنابراین، نقطه‌ی صفرِ بهینه‌سازی به طور خودکار ویدیوها را پخش نمی‌کند. شما می‌توانید انواعی از ابزارها را برای بهینه‌سازی استفاده کنید. Google Lighthouse نمونه‌ی بارز آن است: بر پایه‌ی چهار اقدام به وبسایت شما امتیاز می‌دهد: بهینه‌سازی عملکرد، قابلیت دسترسی، استفاده از بهترین روش‌ها و بهینه‌سازی SEO. در حقیقت، «عملکرد» شامل تمام ابعاد از جمله رتبه‌بندی‌های موتور جست‌وجو و نرخ دفع کاربر می‌شود.
بنیاد وب سبز ابزار دیگری را نیز تحت عنوان «خانه‌ی سبز» معرفی کرد که کارش تحلیل صفحات است و اینکه بررسی می‌کند کدام دامنه‌های استفاده‌شده بر پایه‌ی انرژی تجدیدپذیر هستند. از حیث بهینه‌سازی شاید به کارامدیِ Lighthouse نباشد اما ممکن است به سازمان‌های آگاه به اکولوژی کمک کند ارائه‌دهندگان سرویس را انتخاب کنند. شما می‌توانید برای بررسی اینکه سایت‌تان روی سروری میزبانی می‌شود که انرژی سبز استفاده می‌کند از اپ The Green Web استفاده کنید. متأسفانه، ارائه‌دهندگان میزبانیِ زیادی که اطلاعاتی پیرامون سبز بودنِ برق مصرفی بدهند وجود ندارد؛ بنابراین سایت شما شاید نهایتاً خاکستری بماند و همین بدان معناست که این بنیاد اطلاعات مرتبطی در خصوص ارائه‌دهنده‌ی میزبان شما ندارد.
 
صرفه‌جویی در پول و در عین حال نجاتِ سیاره
برای برخی افراد و سازمان‌ها، تلاش برای جلوگیری از گرم شدن کره‌ی زمین به حد کافی دلیل قانع‌کننده‌ای هست که بخواهند پیِ این بهینه‌سازی‌ها را به تن خود بمالند. اما برای برخی دیگر، اینگونه نیست. با این حال، وقتی بحث آی‌تی به میان می‌آید، سبز شدن معمولاً به معنای صرفه‌جویی در پول نیز هست. در صورتیکه ایده‌ی نجات سیاره به تنهایی قانع‌کننده نبود، مزایای دیگرِ سبز شدن را نیز در زیر ارائه داده‌ایم که به طور حتم مدیران را مُجاب خواهد کرد:
• بعد از بهینه‌سازی میزبان و کد، به نیروی رایانشی کمتری نیاز خواهید داشت؛ بنابراین در آن بخش پولتان صرفه‌جویی خواهد شد.
• وبسایت شما همچنین سریعتر لود خواهد شد که این یعنی مشتریان کمتری قبل از اینکه کاملاً لود شود آن را می‌بندند.
• هرقدر وبسایت سریعتر باشد موتورهای جست‌وجو امتیاز بیشتری بدان می‌دهند و درست همینجاست که مشتریان بیشتری آن را خواهند دید.

بنیاد ملی توسعه فناوری آغاز به کار کرد

/در , , , /توسط
 
 
  بنیاد ملی توسعه فناوری امروز (پنجشنبه ۳۰ آبان) آغاز به کار کرد. این بنیاد با مشارکت وزارت کار و سازمان صنعتی ملل متحد (یونیدو) در قالب طرح تکاپو برای توسعه کسب و کار و اشتغال پایدار در ایران راه‌اندازی شده است.
 
به گزارش پیوست، سهیل وطن‌دوست، مدیرعامل بنیاد ملی توسعه در مراسم افتتاح «بنیاد ملی توسعه فناوری» به فعالیت‌های این بنیاد اشاره کرد و گفت: «این بنیاد ماموریت دارد تا در حوزه‌های پژوهش، آموزش و تجاری‌سازی فناوری‌های نوین به توسعه کسب و کار در ایران یاری رساند. زیرا تا سال ۱۴۰۰ بیش از دو و نیم میلیون شغل جدید در زمینه هوش مصنوعی ایجاد خواهد شد. در ۵ سال آینده نیز ۲۵ درصد از مشاغل در حوزه فناوری‌های هاب خواهد بود. اما براساس آمار سهم ایران از فناوری‌های هاب بسیار ناچیز است.»
 
او ادامه داد: «در بخش پژوهش ضمن ترویج وتدوین فناوری‌های هاب ماموریت داریم تا راهکارهای عملیاتی در اختیار سازمان‌ها و نهادهای دولتی بگذاریم. در بسیاری از کشورهای دنیا اتاقی به نام اتاق شنیدن وجود دارد. نمایندگان و دولتی‌ها در هفته حدود ۴ ساعت صحبت‌های کارشناسان را می‌شنوند.»
 
به گفته وطن‌دوست در بنیاد ملی فناوری نیز اتاق شنیدن را تشکیل دادند و از وزرا دعوت می‌کنند تا ۵۰ دقیقه وقت خود را در اختیار کارشناسان بگذارند.
 
وطن‌دوست در ادامه سخنان خود به ماموریت بنیاد در حوزه آموزش پرداخت و بیان کرد: « از طریق مدارس ۴ گانه مدیریت سرمایه، بلاک‌چین، هوش مصنوعی و اینترنت اشیا دوره‌های کاربردی برای فارغ التحصیلان برگزار می‌کنیم و آنها را هدایت می‌کنیم تا بتوانند کسب و کارهای دانش‌بنیان و نوپا خود را ایجاد کنند.»
 
براساس گفته‌های او در بخش تجاری‌سازی با حمایت نهاد بین المللی و سازمان‌های دولتی به کسب و کارهای دانش‌بنیان و نوپا یاری می‌رسانند تا در بازارهای جهانی محصولات خود را عرضه کنند.
 
او درمورد سهم کشورهای همسایه از بازار فناوری‌های هاب آمار و ارقامی بیان کرد و گفت: «ما در همسایگی ایران کشورهایی را داریم که بیش از ۱۷ میلیارد دلار از هوش مصنوعی سهم دارند. عربستان نزدیک به ۳ میلیارد دلار، ترکیه دو و نیم میلیارد دلار و امارات یک و نیم میلیارد دلار سهم دارد. ۴۷ درصد از بازار هوش مصنوعی در خاورمیانه و شمال آفریقا متعلق به این ۳ کشور است.»
 
به گفته وطن‌دوست در ۱۰ سال آینده در برنامه‌های کلان این سه کشور بیش از ۱۲ و نیم درصد از درآمد ناخالص ملی به حوزه فناوری‌های هاب اختصاص دارد.
 
او با بیان اینکه سهم ایران آنقدر کم است که امکان مقایسه نیست، در مورد چرایی این موضوع بیان کرد: «۴ سرفصل اصلی دراین مورد وجود دارد. مانند کندی و لختی سازمان‌های دولتی در شناسایی فرصت‌ها، عدم وضع به موقع قوانین، فاصله توان دانشگاهی‌ها با نیاز بازار و مهاجرت نیروهای متخصص.»
 
وطن‌دوست در ادامه افزود: «برای اینکه این ۴ مشکل را حل کنیم باید یک نهاد دولتی-خصوصی مسئولیت داشته باشد تا در حوزه فناوری مطالعه کند و نتایج را به مسئولان عرضه کند. این نهاد دولتی‌-خصوصی باید بتواند از طریق پژوهش مطالعات کاربردی انجام دهد و در استانداردسازی و تدوین آیین‌نامه‌ها به سازمان دولتی یاری رساند.»
 
براساس گفته‌های مدیرعامل بنیاد ملی توسعه فناوری آن نهاد همچنین باید با آموزش کاربردی و تخصصی فاصله بین نیروهای دانشگاهی و بازار کار را پرکند. به گفته وطن‌دوست بنیاد ملی توسعه فناوری نهاد دولتی-خصوصی است که می‌تواند از طریق پژوهش، آموزش و تجاری‌سازی به توسعه فناوری‌ّهایی چون بلاک‌چین، اینترنت اشیا و هوش مصنوعی بپردازد.
 
لزوم تغییر مشاغل آینده به تناسب فناوری‌های نو
در ادامه مراسم حسین شریعتمداری، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با بیان اینکه بسیای از مشاغل به خاطر فناوری‌های نو در آینده تغییر یا حذف می‌شوند، گفت: «باید استانداردهای مشاغل برای آینده را تغییر دهیم. در آینده در دنیا به خاطر فناوری‌های نو ۴۰۰ تا ۸۰۰ میلیون نفر از شاغلان موجود شغل خود را از دست می‌دهند و مشاغل جدیدی به وجود خواهند آمد.»
او ادامه داد: «هم‌اکنون در کشورهای حاشیه خلیج‌فارس به خصوص عربستان و امارات حدود ۱۰۰ میلیارد دلار در فناوری‌های نوین سرمایه‌گذاری کرده‌اند. در چین این رقم ۱۷۰ میلیارد دلار است. این کشور از بزرگترین کشورها در سرمایه‌گذاری در حوزه هوش مصنوعی است.»
 
به گفته شریعتمداری حجم سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین تا سال ۲۰۲۵ به بیش از ۱۷ ونیم میلیارد دلار می‌رسد که نسبت به رقم‌های کنونی ۶ برابر می‌شود. او همچنین تاکید کرد: « در حال حاضر زمان بحث‌های فلسفی در مورد ورود تکنولوژی‌های نو به کشور نیست. بلکه باید از این فناوری‌ها بهره ببریم وگرنه دیر می‌شود و عقب می‌افتیم.»
 
در عصر جهانی شدن هویت ملی را حفظ کنیم
در این مراسم همچنین ابوالحسن فیروزآبادی، دبیر شورای عالی فضای مجازی با اشاره به اینکه درمواجه با فناوری‌های نو باید هویت ملی را نیز در نظر بگیریم، گفت: «جهانی‌شدن به صورت یک‌جانبه به ما تحمیل شده است اما چون دانش محور است آن را با اختیار پذیرفتیم. اما نباید هویت ملی را در این عصر فراموش کنیم و باید بازتعریف شوند. باید بدانیم که هویت ملی ما در پلتفرم‌های بلاک‌چینی که نقش فرامرزی دارند، به چه صورت است.»
 
او ادامه داد: «ما در شورای عالی فضای مجازی معتقد هستیم که مدل اقتصادی حاکم در عصر فناوری‌های نو تحول پلتفرمی است. به همین دلیل شعار  «دولت به مثابه پلتفرم» را در حکمرانی جدید و تحول دیجیتال پذیرفتیم و در سندی که برای حوزه اینترنت اشیا تهیه کردیم شرط و شروط محدودی را در نظر گرفتیم.»
 
او همچین بیان کرد: « ما معتقد هستیم که دراین تحولات سریع باید هویت افراد،اشیا و فرآیندها را حفظ کنیم. حال مکانیزم هویت به چه صورت باشد در سند دیگری به آن خواهیم پرداخت. البته در حال حاضر برای نظام دولتی سندی آماده کردیم.»
فیروزآبادی با بیان اینکه علاوه بر تنظیم هویت ملی در پلتفرم‌ها باید بحث مشارکت پلتفرم‌ها با دنیا را نیزدر نظر بگیریم، گفت: « در بحث مشارکت بخش خصوصی باید توسعه یابد و روابط بخش خصوصی و دولتی باید بازتعریف شود. به عنوان مثال در بحث مقررات‌گذاری باید تغییراتی رخ دهد.»
براساس گفته‌های دبیر شورای عالی فضای مجازی در ابتدا قرن بیستم انسان متکی به قوانین بود اما در دوره جدید در کنار مقررات‌گذاری، بحث نظام استانداردسازی هم مطرح می‌شود. او همچنین تاکید کرد: « این نظام استانداردسازی نباید توسط قدرت‌ها صورت گیرد بلکه از طریق کنسرسیوم‌‌هایی که روی پلتفرم‌های پرقدرت شکل می‌گیرند، این مهم صورت می‌پذیرد. به عنوان مثال در حوزه بلاک‌چین که قانون‌گریز است باید بخش خصوصی استاندارسازی کند.»

ورود ذینفعان ممنوع!

/در , , , , /توسط
سیامک قاسمی - اقتصاددان و مدرس دانشگاه : سیاستگذاری در حوزه تاکسی‌های اینترنتی چه شروطی دارد؟ در تمام دنیا برای برخی از فعالیت‌های عمومی در سطح بین‌المللی نهادهای قانون‌گذار وجود دارد. یعنی در حوزه خدمات شهری یک سری نهادهای قانون‌گذاری که معمولاً زیر چتر شهرداری‌ها هستند قوانینی را وضع می‌کنند تا سیاست کاری آن‌ها را مشخص کنند.
 
این قوانین، معمولاً شرکت‌ها را محدود و از حقوق افراد شاغل در شرکت، صیانت می‌کنند. اگر شرکت‌های استارتاپی را به‌عنوان بنگاه‌ها و نهادهای خصوصی بپذیریم سندیکاهای کارگری باید از حقوق کارگران در این بنگاه‌ها دفاع کنند.
 
کارکرد سندیکاها در تمام دنیا این است که به‌صورت متشکل از حقوق کارگران دفاع می‌کنند. سندیکاها این قدرت را دارند که یک سری امتیاز به شرکت‌های کارفرمایی بدهند و در مقابل یک سری امتیاز از آن‌ها بگیرند.
 
اما در دنیا کدام نهاد، قانون‌گذاری در حوزه تاکسی‌های اینترنتی را بر عهده دارد؟ به عقیده نگارنده، قوانین این استارتاپ‌ها برای کارگران را باید به‌صورت موردی بررسی کرد. اما در حالت کلی، قانون‌گذاری برای تاکسی‌های اینترنتی بر عهده شهرداری‌هاست. دلیل آن هم واضح است؛ تاکسی‌های اینترنتی، حمل و نقل و خدمات‌رسانی شهری را بر عهده دارند. در نتیجه باید از سوی شهرداری‌ها قانون‌گذاری شوند.
 
اما در ایران وضعیت به چه شکل است؟ در کل دنیا، کار در تاکسی‌های اینترنتی به‌عنوان شغل دوم افراد است. به طور مثال اشخاصی که جذب استارتاپ اوبر می‌شوند آن را به‌عنوان شغل دوم در نظر می‌گیرند. آن‌ها پس از اتمام ساعت کاری خود، در مسیر بازگشت به منزل، اوبر را روشن کرده و چند مسافر را در مسیر جابه جا می‌کنند. البته افراد اندکی نیز هستند که در اوبر تمام‌وقت مشغول هستند اما مخاطبان اصلی این اپلیکیشن‌ها، به دنبال شغل دومی هستند که در کنار شغل اول آن را انجام دهند. به همین دلیل کشورهای توسعه‌یافته کمتر برای آن‌ها هزینه می‌کنند.
 
اما در ایران شرایط اجتماعی و اقتصادی به‌گونه‌ای پیش رفته که کار در تاکسی‌های اینترنتی شغل تمام‌وقت و اصلی بسیاری از رانندگان است. کار تمام‌وقت در تاکسی‌های اینترنتی مشکل نیست. مشکل آنجایی آغاز می‌شود که شرکت‌های تاکسی اینترنتی بر اساس اهداف خودشان در حوزه‌های مختلف تصمیم‌گیری می‌کنند و قوانین و مقررات را یک‌سویه به نفع خود می‌نویسند.
 
در مقابل کارگران مجبورند از قوانین آن‌ها پیروی کنند و تابع شرایط‌شان باشند. چون از یک طرف نیازمند شغل و درآمدند و از سوی دیگر در ایران تشکل یا سندیکایی هم وجود ندارد که از منافع آنها حمایت کند. یا اگر هم وجود دارد، سندیکاهای وابسته به نهادهای دولتی یا شبهه دولتی‌اند که به ساختار قدرت متصل هستند.
 
این مساله سبب می‌شود شرکت‌های تاکسی‌اینترنتی یا نهادهای دولتی، وارد عرصه قانون‌گذاری شوند و قوانینی بنویسند که دو طرفه نیست و منافع دو طرف و چه بسا سه طرف (راننده، مسافر و شرکت) در آن لحاظ نشده است.
 
حال به سوال اصلی این یادداشت برمی‌گردیم؛ نهاد سیاستگذار تاکسی‌های اینترنتی کیست؟ اگر ایده استارتاپ‌های حمل و نقل در ایران را الگوبرداری از ایده بین‌المللی «اوبر» بدانیم قاعدتاً شهرداری باید قانون‌گذار این حوزه باشد. اگر بخواهیم با نگاهی به نبود سندیکای فعال در ایران جواب این سوال را بدهیم، باز هم باید گفت نهاد قانون‌گذاری که باید به این عرصه ورود پیدا کند شهرداری‌ها هستند.
 
 
البته در ایران شاید نهادهای دیگری در حوزه استارتاپ‌ها می‌توانند قانون‌گذاری را انجام دهند. نهادهایی مانند وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، قوه قضائیه و نیروی انتظامی که بیشتر در حوزه تخلفات انجام شده تصمیم‌گیری می‌کنند. اما در نهایت با توجه به این‌که استارتاپ‌های حمل و نقل خدمات‌رسانی شهری را بر عهده دارند، باید از سوی شهرداری‌ها قانون‌گذاری شوند.
 
ذکر این نکته لازم است که قانونگذاری به معنای وضع قوانین دست‌و پاگیر نیست. بلکه هدف وضع قوانین ناظر بر فعالیت این شرکت‌هاست، قوانینی که هم راننده و هم شرکت از آن نفع ببرند و زمین مساعد بازی برای هر دو را فراهم کند. اما برای حضور شهرداری در عرصه قانونگذاری و نظارت یک شرط ضروری وجود دارد؛ اینکه شهرداری نباید ذی‌نفع این حوزه باشد.
 
 
 

مهم‌ترین مشاغل دنیای آی تی که با کمبود نیرو مواجهند

/در , , , /توسط
یافتن متخصصانی کارآزموده و مناسب در دو حوزه هوش مصنوعی و امنیت سایبری از جمله مهم‌ترین چالش‌های مدیران شرکتهای آی تی در سراسر جهان است.
 
به گزارش زددی نت، اگر چه مشاغلی همچون توسعه اپلیکیشن‌های نرم افزاری هم کماکان پررونق هستند، اما شغل‌های دیگری نیز وجود دارند که هنوز زمینه استخدام بسیار مناسبی دارند و با این حال افراد اندکی برای پر کردن پست‌های خالی در حوزه‌های مذکور وجود دارند.
 
بررسی‌های مؤسسه OutSystems که بر مبنای گفتگو با ۳۳۰۰ مدیر برجسته حوزه فناوری اطلاعات انجام شده، نشان می‌دهد عدم توسعه مهارت‌های کاری در برخی حوزه‌های فناوری اطلاعات در حال ایجاد یک بحران است و برای برخی مشاغل مهم در حوزه‌های هوش مصنوعی و امنیت سایبری نیروهای صاحب صلاحیت کافی وجود ندارد.
 
پژوهش OutSystems نشان می‌دهد در مجموع ۶۵ درصد از شرکت‌های آی تی قصد دارند در سال ۲۰۱۹ ده اپلیکیشن جدید یا بیش از ده اپلیکیشن جدید را عرضه کنند، اما تنها ۳۶ درصد از آنها قصد دارند گروه‌های برنامه نویس و طراح اپلیکیشن خود را بزرگ‌تر کرده و بر تعداد اعضای آنها بیفزایند. همچنین ۶۱ درصد از این شرکت‌ها برای تکمیل هر اپلیکیشن به چهار ماه زمان یا کمتر وقت نیاز دارند.
 
در میان مشاغلی که مدیران آی تی به استخدام افرادی برای رفع نیازهای خود در آن حوزه‌ها نیاز دارند ولی افراد مستعد را به سختی می‌یابند، پست‌های مرتبط با هوش مصنوعی و طراحی رایانه‌های خودآموز در صدر هستند. ۷۲ درصد از مدیران آی تی گفته‌اند در این زمینه با مشکل جدی مواجه هستند. این رقم در مورد متخصصان امنیت سایبری به ۶۴ درصد می‌رسد. همچنین ۵۶ درصد مدیران آی تی گفته‌اند یافتن متخصص مناسب در حوزه اینترنت اشیا کار دشواری است.

زمان ثبت‌نام در جشنواره فناوری اطلاعات اعلام شد

/در , , /توسط
ثبت‌نام در ششمین جشنواره فناوری اطلاعات کشور (ITEEKEND 6) از فردا، ۲۵ اردیبهشت ماه جاری آغاز می‌شود.
 
ششمین جشنواره فناوری اطلاعات کشور (ITWeekend 6) با هدف انتقال تجربه در کسب‌وکارهای مبتنی بر فناوری اطلاعات، داستان‌های موفقیت و شکست و ایجاد انگیزه در تولید استارتاپ‌های نوآورانه در تاریخ ۱۳ تیر ماه امسال در سالن جابرابن حیان دانشگاه صنعتی شریف برگزار می‌شود.
 
جشنواره فناوری اطلاعات به صورت کلی رویدادی است که در آن افراد سرشناس در حوزه فناوری اطلاعات تجربیات خود را در قالب سخنرانی‌های کوتاه با مخاطبان به اشتراک می‌گذارند.
 
از اهداف اصلی رویداد می‌توان به ایجاد محیطی برای گردهمایی، گفت‌وگو و هم‌افزایی نوآوران، نخبگان، صاحبان ایده و علاقه‌مندان به رویکردها و نگرش‌های نو در سطحی فراتر از مرزهای جغرافیایی و همچنین شناسایی آنها برای سرمایه‌گذاری مادی و حتی معنوی توسط حوزه‌های مختلف جهت پیشبرد اهداف کشور اشاره کرد.
 
هدف اصلی IT weekend معرفی و شناساندن ایده‌های بکر و خلاق جهت ایجاد کسب‌وکارهای نوین و ایجاد اشتغال است.
 
علاقه‌مندان می‌توانند جهت ثبت نام و کسب اطلاعات بیشتر به وب‌سایت http://itweekend.ir مراجعه کنند و یا با دبیرخانه رویداد با شماره تلفن ۰۲۱-۶۶۰۲۸۹۶۳-۵ تماس بگیرند.
 

پردرآمدترین مشاغل دنیای تکنولوژی

/در , , , , , /توسط
کار در صنعت تکنولوژی به خاطر ماهیت به‌روز و پویای آن، اغلب برای بسیاری از کارجویان جذاب و جالب توجه است. از طرفی نفوذ و گسترش تکنولوژی به بخش‌های مختلف زندگی روزمره و البته صنایع باعث شده است تا فرصت‌های شغلی آن هر روز بیشتر و بیشتر شود. با این اوصاف است که بسیاری معتقدند که کار در حوزه تکنولوژی جذاب، رو به پیشرفت و البته پردرآمد است.
 
این در حالی است که فضا و فرهنگ کاری در شرکت‌های تکنولوژی معمولا خاص و متفاوت است و بعضی از این شرکت‌ها امکانات و تسهیلات ویژه‌ای در اختیار کارکنانشان قرار می‌دهند؛ از وعده غذای رایگان گرفته تا اتاق چرت عصرگاهی و سفرهای تفریحی دسته جمعی. به عقیده بعضی‌ها، کار در شرکت‌های تکنولوژی تشخص و جایگاه اجتماعی مقبولی به افراد می‌دهد. این در حالی است که بررسی‌های انجام شده توسط Hired.com روی بیش از ۶۹ هزار نفر از کارجویان، نشان می‌دهد که متوسط درآمد سالانه کارکنان بهترین شرکت‌های تکنولوژی جهان به ۱۳۵ هزار دلار می‌رسد. هر چند همه مشاغل در شرکت‌های تکنولوژی چنین درآمدی ندارند، اما درآمد سالانه بعضی از مشاغل حساس و مهم تر در این شرکت‌ها حتی به ۱۶۳ هزار دلار هم می‌رسد. در همین راستا موسسه بزرگ کاریابی و تحقیقات شغلی Glassdoor به تازگی روی بیش از ۷۱ هزار شغل فعال در شرکت‌های تکنولوژی که به دانش کدنویسی، نرم‌افزاری یا تحلیل اطلاعات نیاز دارند، بررسی‌های انجام داده و به نتایج جالبی رسیده که حالا آنها را منتشر کرده است. مهم ترین نتایج این بررسی‌ها و تحقیقات، معرفی ده شغل پردرآمد صنعت تکنولوژی است که در اینجا به ترتیب با آنها آشنا می‌شویم:
 
مدیر مهندسی نرم‌افزار: بررسی‌ها نشان می‌دهد که متوسط درآمد سالانه این شغل ۱۶۳ هزار و ۵۰۰ دلار است. صاحب پردرآمدترین شغل حوزه تکنولوژی بر کار و عملکرد مهندسان و توسعه دهندگان نرم‌افزار نظارت کرده و در طراحی و تولید یک نرم‌افزار کامپیوتری جدید، بهبود برنامه‌های کامپیوتری موجود، بررسی امکان سنجی کاربردهای یک نرم‌افزار و یافتن راهکارهایی برای مشکلات نرم‌افزاری، کمک می‌کند.
 
طراح مخزن داده‌ها: متوسط درآمد سالانه این شغل برابر ۱۵۴ هزار و ۸۰۰ دلار است. مخزن داده‌ها و اطلاعات، انباری بزرگ از اطلاعاتی است که هر کسب و کار یا بنگاه تجاری از منابع داخلی و خارجی جمع آوری و ذخیره می‌کنند تا بتواند به کمک آنها مدیریت بهتری روی تصمیم گیری  هایش داشته باشد. یک طراح مخزن داده‌ها، مسوول آن است که اطلاعات را به شکلی امن و با استفاده از ابزارها و تکنولوژی‌های دقیق ذخیره کند تا سازمان‌ها و بنگاه‌ها در مواقع لزوم بتوانند به بهترین شکل آنها را استخراج کرده و استفاده کنند.
 
مدیر توسعه نرم‌افزاری: صاحبان این شغل به‌طور متوسط درآمد سالانه ۱۵۳ هزار و ۳۰۰ دلاری دارند. آنها بر عملکرد توسعه‌دهندگان نرم‌افزار رده پایین نظارت کرده و در واقع مغز متفکر پشت طراحی برنامه‌های کامپیوتری هستند. آنها اپلیکیشن‌هایی را می‌سازند که به افراد امکان اجرای وظایفی خاص روی کامپیوتر یا دیگر ابزارهای هوشمند را می‌دهد.
 
طراح زیرساخت: بررسی‌ها نشان می‌دهند که یک طراح زیرساخت متوسط درآمد سالانه ۱۵۳ هزار دلاری دارد و وظیفه او طراحی و ساخت شبکه‌های ارتباطی اطلاعات و دیگر سیستم‌های اطلاعاتی است که یک سازمان را پشتیبانی می‌کنند. طراحان زیرساخت اغلب باید دانش خوب و گسترده‌ای از برنامه تجاری یک سازمان داشته باشند تا بتوانند بهترین شبکه اطلاعاتی را برای کمک به آن ایجاد کنند.
 
طراح اپلیکیشن‌ها: متوسط درآمد سالانه صاحبان این شغل به ۱۴۹ هزار دلار می‌رسد. آنها اپلیکیشن‌هایی مانند واژه‌پرداز یا بازی‌ها را برای کامپیوترها، موبایل‌های هوشمند و دیگر دستگاه‌های هوشمند طراحی کرده یا توسعه می‌دهند. علاوه بر این، آنها تست‌های نرم‌افزاری از این اپلیکیشن‌ها گرفته، نمونه‌های اولیه آنها را طراحی کرده و راهنمای استفاده از آنها را می‌نویسند. بعضی از طراحان اپلیکیشن‌ها هم به شرکت‌ها برای استفاده از بهترین اپلیکیشن‌ها جهت بهبود عملکردشان، کمک کرده و مشورت می‌دهند.
 
طراح نرم‌افزار: متوسط درآمد سالانه این شغل ۱۴۵ هزار و ۴۰۰ دلار است. وظایف این شغل شباهت زیادی به طراح اقدامات بازرگانی دارد، اما همزمان بعضی از وظایف یک توسعه‌دهنده نرم‌افزار را در سطح تصمیم‌گیری و مسوولیت‌های بزرگ تر به عهده دارد. طراحان نرم‌افزار حتی گاهی می‌توانند استانداردهای فنی مانند زبان برنامه‌نویسی مورد استفاده در ابزارها و دیگر پلت‌فرم‌ها را برای یک سازمان تعریف و تعیین کنند.
 
مدیر برنامه‌ریزی فنی: متوسط درآمد سالانه صاحبان این شغل ۱۴۵ هزار دلار است. این مدیران مسوول اداره امور و پشت سر گذاشتن موانع یک پروژه فنی در یک شرکت هستند. آنها باید بر فرآیند طراحی یک پروژه و اجرای آن نظارت کرده و در هنگام بروز مشکلات، راهکارهای مناسب را ارائه بدهند. آنها همچنین مسوول هماهنگی اقدامات کارکنانشان و همچنین ارائه برنامه‌ها و زمان‌بندی برای اجرای پروژه‌های فنی هستند.
 
طراح اقدامات بازرگانی: متوسط درآمد سالانه این شغل به ۱۴۴ هزار و ۴۰۰ دلار می‌رسد. این طراحان اغلب تعاملات میان بخش تجاری یک شرکت و بخش IT آن را مدیریت می‌کنند. آنها اصولا روی این هدف متمرکز هستند که اهداف تجاری یک شرکت با استراتژی IT آن مطابقت داشته و آن را پشتیبانی کند.
 
مهندس DevOps: متوسط درآمد سالانه این شغل برابر ۱۳۷ هزار و ۴۰۰ دلار است. این مهندسان با توسعه‌دهندگان، مدیران عملیات و دیگر کارمندان بخش IT کار می‌کنند و بر فرآیند به‌کارگیری نرم‌افزارهای جدید نظارت می‌کنند. آنها معمولا به یک شرکت کمک می‌کنند تا به سرعت قابلیت‌ها یا تغییرات کوچک روی یک محصول را ارائه دهند تا بتوانند بازخورد آن را ثبت کنند.
 
مهندس امنیت اطلاعات: متوسط درآمد سالانه این مهندسان به ۱۳۱ هزار و ۳۰۰ دلار می‌رسد. آنها برنامه‌ها و اجرای استانداردهای امنیتی لازم برای حفاظت از شبکه اطلاعات و سیستم‌های یک شرکت در برابر حملات سایبری و نفوذهای امنیتی را مورد بررسی و تحلیل قرار می‌دهند. مهندسان امنیت اطلاعات هر نفوذ و سوءاستفاده امنیتی را به دقت بررسی کرده یا حتی اقداماتی در این جهت را زیر نظر می‌گیرند. آنها استانداردهای امنیتی یک شرکت و نحوه استفاده کارکنان از نرم‌افزارها و برنامه‌های کامپیوتری مانند فایروال‌ها و کدنویسی داده‌ها را تعیین کرده و توسعه می‌دهند.
 

زنان دنیای آی‌تی بیشتر از مردان تهدید شغلی می‌شوند

/در , , , , /توسط
گزارش جدید صندوق بین‌المللی پول نشان می‌دهد در دنیای آی‌تی زنان بیشتر از مردان با تهدید از دست دادن شغل خود روبرو می‌شوند و زنان بیشتر از مردان پتانسیل از دست دادن شغل خود را دارند.
 
طبق این گزارش طبق آمارهای کنونی و روند موجود 26 میلیون زن در کشورهای پیشرفته در بخش آی‌تی در دو دهه آینده بیشتر از مردان ممکن است شغل خود را از دست بدهند.{لینک}
 
درحالی‌که 11 درصد زنان در ریسک بالا قرار دارند، این رقم برای مردان 9 درصد پیش‌بینی‌شده است.
 
این امر پرداخت‌ها بر اساس جنسیت افراد را نیز تحت تأثیر قرار داده و شکاف پرداخت در حقوق و مزایا را نیز افزایش داده است.
 
مطالعه صندوق بین‌المللی پول نشان می‌دهد تقارن بر اساس تقسیمات شغلی است که زنان را به‌طور غیرمستقیم در نقش‌های کم مهارت، فروشندگی و .. قرار داده و مستعد اتوماسیون بوده و در آینده شغل خود را از دست می‌دهند.
 
درواقع شغل‌هایی برای زنان در نظر گرفته‌شده که مستعد اتوماسیون اداری شده و اولین شغل‌هایی هستند که معمولاً در تحولات اداری حذف می‌شوند.
 
البته شغل‌هایی با مهارت بالا امنیت شغلی بیشتری داشته و اگر زنان در این بخش‌ها حضورداشته باشند، مانند مردان حفظ می‌شوند.

شش افسانه‌ دنیای آی‌تی که مردم در سال ۲۰۱۹ به آن‌ها معتقدند

/در , , , /توسط
کاربران دنیای کامپیوتر و اینترنت در سال 2019 همچنان اعتقادات خاص خود را دنبال می‌کنند.
 
کمپانی highsoeedinternet.com بعد از مصاحبه با هزاران کاربر به نتایج زیر دست پیداکرده که خواندنی است:
 
86 درصد از مردم همچنان معتقدند مگاپیکسل بیشتر یعنی کیفیت بالاتر تصویری!
31 درصد از کاربران معتقدند اسکنر ایکس ری در فرودگاه‌ها حافظه لپ‌تاپ را خراب می‌کند.
17 درصد فکر می‌کنند باید باتری موبایل به صفر درصد برسد تا آن را شارژ کنند.
52 درصد فکر می‌کنند شارژ موبایل از شب تا صبح باتری را نابود می‌کند.
17 درصد از کاربران فکر می‌کنند لپ‌تاپ‌های مک ویروس نمی‌گیرند.
30 درصد معتقدند کامپیوترها برای اینکه مجدداً خوب کار کنند، باید شب‌هنگام آن‌ها را خاموش کرد.

۴۳ درصد افراد جویای شغل در حوزه فناوری مهارت کافی را ندارند

/در , , , , /توسط
از هر پنج نفری که برای در اختیار گرفتن یکی از مشاغل حوزه فناوری و مهندسی اقدام می‌کنند، بیش از دو نفر فاقد مهارت‌های فنی مناسب مرتبط با موقعیت شغلی مذکور را دارند و کارشناسان بر اساس آخرین بررسی‌های خود به طور دقیق اعلام کردند ۴۳ درصد درخواست‌های ارسال شده برای مشاغل حوزه فناوری و مهندسی، مهارت‌های مرتبط با موقعیت‌های شغلی موجود را در اختیار ندارند.
 
علاوه بر این گفته شده است بیش از دو مورد از هر پنج مدیری که وظیفه استخدام نیروهای جدید را داشتند توضیح دادند که این مسئله کار آنها را برای پیدا کردن مهارت‌هایی که به آن نیاز دارند دشوارتر کرده است.
 
اینها نتایج حاصل از بررسی جدیدی بود که مرکز «مودیس اند جنرال اسمبلی» روی ۱۰۰۶ مدیر مخصوص استخدام نیروی جدید کاری در حوزه فناوری و مهندسی انجام داد و البته، مطالعه مذکور در نوامبر و دسامبر ۲۰۱۸ به انجام رسیده بود. از بین کسانی که به شکاف میان درخواست‌های ارسال شده و نبود مهارت‌های کافی اشاره کرده بودند ۸۰ درصد توضیح دادند که در این زمینه شکاف محسوس در بخش استعداد افراد وجود دارد که در نهایت موجب می‌شود فرصت‌های شغلی در سازمان‌ها خالی بمانند و در این میان ۳۱ درصد مدیران به شدت بر این مسئله تاکید داشتند.
 
مهارت‌های مورد نیاز که در بیشتر فرصت‌های شغلی مرتبط با این حوزه مشاهده شده بود به بخش‌های امنیت، خدمات ابری، داده و هوش مصنوعی مربوط می‌شده است. زمانی که از مدیران پرسیده شد که این مهارت‌ها تا چه اندازه در ۵ سال آینده بر کسب و کار آنها تاثیر می‌گذارد در ۵۳ درصد موارد آنها امنیت سایبری را در اولویت دیدند و سپس در ۴۶ درصد موارد به ذخیره‌سازی داده روی فضای ابری، ۴۴ درصد به مهندسی داده و ۲۴ درصد هم به چشم‌انداز رایانه‌ای اشاره شد.