نصب ویندوز ۱۰ بر روی مک چگونه انجام شده و مزایا و معایب آن کدامند؟

نصب ویندوز 10 بر روی مک

دارندگان کامپیوتر در جهان به دو دسته تقسیم می‌شوند: مک و رایانه‌های شخصی (مبتنی بر ویندوز)، اما آیا می‌توان ویندوز 10 را بر روی مک نصب کرد؟ شاید بسیاری از شما به  دنبال پیدا کردن پاسخ این پرسش باشید. در این مقاله قصد داریم تا به این موضوع بپردازیم. پیشنهاد می‌کنیم که در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

طرفداران هر دو طرف (ویندوز و MacOS) استدلال‌هایی متقاعد کننده را در دفاع از سیستم‌عامل خود ارائه می‌دهند، بنابراین خط مقدم هر دو طرف، مشخص و واضح است. اگر موقعیتی پیش آید که در آن نرم‌افزار موردنیاز شما بر روی مک اجرا نشود چه؟ نظرتان درباره آن‌هایی که به طراحی مک علاقه‌مند بوده اما از سیستم‌عامل آن تنفر دارند چیست؟ راه‌کار این دو مشکل ساده است: نصب ویندوز 10 بر روی مک.

گام اول: به مشخصات و ویژگی‌های مک خود توجه کنید

پیش از شروع کار، ابتدا باید مطمئن شوید که مک شما از فضای خالی کافی و همچنین سخت‌افزار موردنیاز ویندوز 10، برخوردار است. همچنین از به‌روز بودن MacOS خود نیز اطمینان حاصل کنید. در زیر به مک‌های موردنیاز جهت انجام این کار اشاره می‌کنیم:

  • مک‌بوک‌ 2015 یا جدیدتر
  • مک‌بوک ایر 2012 یا جدیدتر
  • مک‌بوک پرو 2012 یا جدیدتر
  • مک مینی 2012 یا جدیدتر
  • آی‌مک 2020 یا جدیدتر
  • تمامی مدل‌های آی‌مک پرو
  • مک پرو 2013 یا جدیدتر

نکته: مک‌ها جهت اجرای ویندوز 10، به پردازنده‌های مرکزی شرکت اینتل نیاز دارند. در برخی از مک‌ها نیز به یک حافظه USB خارجی 16 گیگابایت احتیاج دارید. در زیر لیست مک‌هایی را که جهت نصب ویندوز 10 به حافظه USB احتیاج ندارند، آورده‌ایم. البته سیستم‌عامل MacOS آن‌ها باید نسخه 10.11 و یا بالاتر باشد.

  • مک‌بوک 2015 یا جدیدتر
  • مک‌بوک ایر 2015 یا جدیدتر
  • مک‌بوک پرو 2015 یا جدیدتر
  • آی‌مک 2015 یا جدیدتر
  • تمامی مدل‌های آی‌مک پرو
  • مک پرو اواخر 2013 یا جدیدتر

جهت انجام این کار، مک‌ها حداقل به 64 گیگابایت حافظه داخلی خالی نیاز دارند. هرچند که پیشنهاد اپل در این زمینه، 128 گیگابایت است. این را باید در نظر داشت که شما در این فرایند همچنان سیستم‌عامل MacOS خود را حفظ می‌کنید، بنابراین Boot Camp Assistant پارتیشنی مخصوص را در حافظه اصلی مک شما ایجاد کرده و در نتیجه ویندوز 10 و تمامی متعلقات آن را در آنجا نگهداری می‌کند. این موضوع بدین معنا است که مک‌بوک ایر شما با 128 گیگابایت حافظه SSD، نمی‌تواند گزینه مناسبی باشد. 

در نهایت اینکه اگر از یک آی‌مک پرو یا مک پرو با حافظه رم 128 گیگابایتی استفاده می‌کنید، آنگاه دیسک راه‌انداز شما باید حداقل به اندازه حافظه رم مک شما، فضای خالی داشته باشد.

گام دوم: یک کپی از ویندوز تهیه کنید

نصب ویندوز 10 بر روی مک

پس از تهیه یک نسخه از ویندوز 10، حال باید به این آدرس رفته و نرم‌افزار موردنظر (media creation tool) را دانلود کنید. با استفاده از این ابزار می‌توانید یک دیسک ایمیج را از ویندوز 10 خود ایجاد کنید. اگر امکان انتخاب دارید، بهتر است که فایل ویندوز خود را در فرمت ISO تهیه کنید.

گام سوم: Boot Camp مک خود را اجرا کنید

نصب ویندوز 10 بر روی مک

حال که فایل قابل نصب ویندوز 10 را در اختیار دارید، نوبت آن رسیده که Boot Camp Assistant مک خود را اجرا کنید.

  • قدم اول: Finder را فعال کرده و سپس در نوار منو، بر روی «Go» کلیک کنید.
  • قدم دوم: در منوی کشویی ظاهر شده باید گزینه «Utilities» را انتخاب کنید.
  • قدم سوم: همان‌طور که در بالا نشان داده شده، در پنجره ظاهر شده باید «Boot Camp Assistant» را برگزینید.نصب ویندوز 10 بر روی مک

هنگامی‌که اپلیکیشن موردنظر اجرا شد، ابتدا با نمایش صفحه مقدماتی، توضیحاتی درباره این بخش به شما نمایش داده می‌شود. همچنین در این صفحه به کاربران پیشنهاد می‌شود که پیش از ادامه فرایند نصب ویندوز، از داده‌های خود پشتیبان تهیه کنند (حتما این کار را انجام دهید).

  • قدم چهارم: بر روی کلید «Continue» کلیک کرده تا به صفحه بعد بروید. نصب ویندوز 10 بر روی مک
  • قدم پنجم: بر روی «Choose» کلیک کرده و فایل ISO ویندوز 10 خود را بر روی حافظه داخلی و یا USB خارجی، پیدا کنید.
  • قدم ششم: اندازه پارتیشن ویندوز را تعیین کنید (حداقل 64 گیگابایت. البته 128 گیگابایت توسط اپل پیشنهاد می‌شود). این پارتیشن را همان درایو «C» رایانه‌های ویندوزی در نظر بگیرید. از خود بپرسید که جهت نصب ویندوز و اداره اپلیکیشن‌های آن، به چه میزان فضا نیاز دارید؟

ازآنجایی‌که در هنگام نصب ویندوز 10 نمی‌توانید حجم این پارتیشن را تغییر دهید، پس بهتر است که هوشمندانه رفتار کنید. اگر هم قصد استفاده همزمان از MacOS را نیز دارید، آنگاه بهتر است که به نیازمندی‌های سیستم‌عامل اپل نیز توجه کنید.

  • قدم هفتم: هنگامی‌که آماده شدید، آنگاه بر روی «Install» کلیک کنید. حال، Boot Camp Assistant ایجاد پارتیشن ویندوز و همچنین دانلود نرم‌افزار پشتیبان ویندوز (درایورها) را آغاز می‌کند.

گام چهارم: پارتیشن ویندوز را فرمت کنید

هنگامی‌که Boot Camp Assistant پارتیشن ویندوز را ایجاد کرد، آنگاه از شما می‌خواهد که گذرواژه مک خود را وارد کنید. در ادامه، مک شما مجددا راه‌اندازی شده و فایل Windows ISO را بارگذاری می‌کند. در اینجا باید فرایند نصب را دنبال کرده و همچنین نسخه ویندوز موردنظر خود را نیز انتخاب کنید.

محل مناسب نصب ویندوز 10، پارتیشن «BOOTCAMP» است. آن را انتخاب و سپس بر روی «Format» کلیک کنید. در هر صورت، اپل اظهار می‌دارد که در اکثر موارد، پارتیشن مناسب به‌صورت خودکار انتخاب شده و فرمت می‌شود. همچنین در این فرایند لازم است که تمامی وسیله‌های غیرضروری که جهت نصب ویندوز لازم نیستند (حافظه‌های خارجی، مانیتورهای اضافی و …) را از مک خود جدا کنید.

گام پنجم: درایورهای ویندوز خود را نصب کرده و سپس دیسک راه‌انداز خود را انتخاب کنید

نصب ویندوز 10 بر روی مک

در ادامه فرایند نصب ویندوز 10 بر روی مک، می‌بینید که پس از اتمام مراحل نصب، مک شما ویندوز 10 را بارگذاری کرده و پس از آن نیز وارد Boot Camp Assistant می‌شوید. بر روی «Next > Install» کلیک کرده تا Boot Camp Assistant، دانلود و نصب درایورهای ضروری ویندوز را آغاز کند. پس از اتمام، بر روی «Finish» کلیک کنید. حال می‌بینید که مک شما مجددا راه‌اندازی شده و به محیط ویندوز وارد می‌شود.

جهت اطمینان از به‌روز بودن ویندوز 10 خود، باید مراحل زیر را طی کنید:

  • قدم اول: به منوی استارت رفته و سپس بر روی آیکون چرخ‌دنده در سمت چپ، کلیک کنید.
  • قدم دوم: به بخش «Settings > Update & Security» بروید.
  • قدم سوم: بخش «Windows Update» به‌صورت خودکار بارگذاری می‌شود. بر روی کلید «Check for Updates» کلیک کنید. در این مرحله اگر ویندوز شما به‌روز نباشد، آنگاه دانلود و نصب به‌روزرسانی‌ها آغاز می‌شود. آپدیت ویندوز علاوه بر امکانات بیشتر، امنیت کاربران را نیز بهبود می‌بخشد.

اگر قصد دارید که به‌صورت پیش‌فرض سیستم‌عامل مک بارگذاری شده و سپس به ویندوز تغییر حالت دهید، آنگاه باید ابتدا مک خود را ریستارت کنید. پس از ریستارت شدن، کلید «Option» یا «Alt» را نگه داشته تا صفحه «Startup Manager» در مقابل شما ظاهر شود. در اینجا می‌توانید MacOS یا Boot Camp (همان ویندوز 10) را جهت بارگذاری انتخاب کنید. پس از انتخاب گزینه موردنظر خود، می‌توانید بر روی فلش پایین آن و یا کلید بازگشت ( Return)، کلیک کنید.

اگر می‌خواهید که به‌صورت پیش‌فرض، ویندوز را بارگذاری کنید، آنگاه باید در MacOS این مراحل را طی کنید:

  • قدم اول: در بخش Dock بر روی آیکون چرخ‌دنده کلیک کنید. با این کار وارد بخش «System Preferences» می‌شوید.
  • قدم دوم: بر روی آیکون «Startup Disk» دابل-کلیک کنید.
  • قدم سوم: دیسک را‌ه‌اندازی را که حاوی ویندوز 10 است، برگزینید.
  • قدم چهارم: مک خود را ریستارت کنید.

حال می‌بینید که مک شما به‌صورت خودکار وارد صفحه ورود ویندوز 10 می‌شود.

پشتیبانی از تاچ بار در ویندوز 10

اگر مک‌بوک پروی شما از تاچ بار برخوردار است، آنگاه نباید زیاد نگران این موضوع باشید. در حین استفاده از ویندوز 10 نیز می‌توانید از برخی از قابلیت‌های این نوار لمسی OLED استفاده کنید.

اگر در مک خود از سیستم‌عامل ویندوز 10 استفاده کنید، آنگاه همچنان در مواردی می‌توانید از تاچ بار بهره جویید، اما نباید انتظار طیف وسیع عملکردها در MacOS را داشته باشید. در این موارد، تاچ بار همچنان از کنترل‌های اساسی مک‌بوک همانند روشنایی، حجم صدا، پخش و توقف پشتیبانی می‌کند. همچنین می‌توانید از ردیف کلیدهای استاندارد «Function» نیز بهره جویید.

سخن پایانی

در هنگام استفاده از پارتیشن ویندوز، شاید برخی از قابلیت‌ها به خوبی کار نکنند. اپل از ویندوز 10 پشتیبانی می‌کند، اما شما همچنان تفاوت عملکرد بین ویندوز و سیستم‌عامل MacOS را متوجه خواهید شد.

همانند گوشی‌های آیفون (iOS) و تبلت‌های آیپد (iPadOS)، اپل سیستم‌عامل MacOS را نیز جهت اجرا بر روی سخت‌افزارهای خاصی بهینه کرده است، درحالی‌که ویندوز 10 باید خود را با طیف وسیعی از سخت‌افزارهای مختلف هماهنگ سازد. این موضوع بدین معنا است که شاید تاچ‌پد (ترک‌پد) مک شما واکنش ضعیف‌تری داشته و همچنین سخت‌افزارهای اختصاصی اپل همانند حسگر TouchID نیز در ویندوز 10 قادر به فعالیت نباشند.

نوشته نصب ویندوز 10 بر روی مک چگونه انجام شده و مزایا و معایب آن کدامند؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

مک یا ویندوز ؛ کدام آسیب‌پذیرترند؟

 
 
کارشناسان امنیتی به تازگی عنوان کرده‌اند که احتمال آلوده شدن سیستم عامل مک‌اواس به بدافزارهای تبلیغاتی دو برابر سیستم‌عامل ویندوز است.
 
 نتایج تازه‌ترین تحقیقات صورت گرفته نشان می‌دهد که احتمال آلوده شدن رایانه های مبتنی بر سیستم عامل مک‌اواس اپل به انواع بدافزارها علی‌الخصوص بدافزارهای تبلیغاتی دو برابر بیشتر از رایانه‌های مبتنی بر سیستم عامل ویندوز است.
 
بر اساس گزارشی که در Malwarebytes آمده است، خطرات و تهدیدات رایانه های مبتنی بر سیستم عامل مک او اس در سال های اخیر به شدت رو به افزایش بوده و روندی رو به رشد و صعودی را در پیش گرفته است به گونه ای که از تهدیدات رایانه های ویندوزی سبقت گرفته اند و بیشتر از آنها میزبان شیوع و تکثیر بدافزارهای خطرناک بوده اند.
 
کاربران در سال های گذشته بر این باورند بودند که رایانه های توسعه داده شده توسط اپل در برابر نفوذ هکرها، بدافزارها و تهدیدات امنیتی نفوذناپذیر هستند اما حالا به نظر می رسد که باید بیشتر از سایر کاربران نگران به خطر افتادن اطلاعات و حریم خصوصی خود و همچنین نفوذ هکرها و مجرمان سایبری باشند.
 
این کارشناسان در تحقیقات جدید خود اعلام کرده اند که رایانه‌های ویندوزی امروزی به خصوص نسخه های جدید این سیستم عامل از رایانه‌های مبتنی بر macOS نیز امنیت بالاتری دارند و کاربران آنها می توانند با خیال راحت به استفاده از آنها بپردازند.
 
با توجه به روند صعودی حملات سایبری و بدافزاری در جهان، بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران فعال در حوزه فناوری و امنیت سایبری به تازگی دریافته و اعلام کرده‌اند که بسیاری از شرکت‌های کوچک و بزرگ در جهان قادر نیستند حملات سایبری و بدافزاری و نفوذ هکرها را زودتر از وقوع تشخیص داده و پیش‌بینی کنند؛ بدین ترتیب از بروز آسیب‌های سایبری و اینترنتی که به سرقت حجم زیادی از اطلاعات شخصی و خصوصی کاربران منجر می‌شود، جلوگیری به عمل بیاورند.
 
در چند سال گذشته باج افزار، بدافزار و ویروس‌های رایانه‌ای بسیاری در سراسر جهان، اطلاعات محرمانه، خصوصی و مالی میلیون‌ها نفر را به سرقت بردند و میلیاردها دلار به شرکت‌های مربوطه و دولت‌ها خسارت وارد کرده‌اند. حمله سایبری توسط بدافزار واناکرای (WannaCry) به طور قطع یکی از مهلک‌ترین حملاتی است که در طول سال‌های اخیر صورت گرفته است و میلیاردها خسارت برای دولت و شرکت های مختلف کشورهای جهان برجای گذاشته است.
 

چگونه برنامه‌های ویندوز را بر روی مک اجرا کنیم؟

اجرای برنامه‌های ویندوز بر روی مک

پیشتر حتی افرادی که همیشه به استفاده از مک متعهد بودند، مجبور بودند برای دسترسی و استفاده از یک برنامه کلیدی، یک کامپیوتر ویندوزی نیز داشته باشند. اکنون می‌توانیم به روش‌های مختلف برنامه‌های ویندوز را بر روی macOS اجرا کنیم. یکی از روش‌های اجرای برنامه‌های ویندوز بر روی مک استفاده از اپ Boot Camp است؛ اما استفاده از آن برای نصب چند برنامه ویندوزی ایده چندان جالبی نیست.

اپ Parallels Desktop نه‌تنها به شما اجازه نصب برنامه‌های ویندوز بر روی مک را می‌دهد بلکه به‌گونه‌ای آن‌ها را بر روی سیستم اجرا می‌کند که شما متوجه نمی‌شوید که آن‌ها در محیط ویندوز اجرا می‌شوند.

در ادامه این مطلب با آموزش اجرای برنامه‌های ویندوز بر روی مک با استفاده از Parallels Desktop با ما همراه باشید.

اپ Parallels 15 مناسب چه کسانی است؟

اجرای برنامه‌های ویندوز بر روی مک

اپ Parallels مخصوص کسانی است که به اجرای برنامه‌های ویندوز بر روی مک نیاز دارند. حال فرقی ندارد که این کاربران مبتدی باشند و یا حرفه‌ای. افراد مبتدی می‌توانند از راهنمای قدم‌به‌قدم اپ Parallels برای نصب ویندوز بر روی مک کمک بگیرند. Parallels حتی می‌تواند مراحل نصب ویندوز را به صورت اتوماتیک طی کند؛ این‌گونه شما نیز می‌توانید سختی این مرحله را رد کنید.

کاربران حرفه‌ای از انعطاف‌پذیری اپ Parallels متعجب خواهند شد. شما می‌توانید میزان منابع سیستمی را که مک در اختیار ویندوز گذاشته است، تغییر دهید. این موضوع می‌تواند به شما کمک کند تا مصرف باتری را به طور کامل کنترل کنید و یا برعکس انرژی لازم برای برنامه‌‌هایی که شدیدا از سخت‌افزار استفاده می‌کنند را فراهم نمایید.

در این راه رقیب سرسخت Parallels Desktop اپ VMWare Fusion است‌. با اینکه اپ VMWare Fusion قابلیت‌های فوق‌العاده‌ای دارد اما در بعضی موارد Parallels انعطاف‌پذیری بیشتری دارد. در ادامه بیشتر به توضیح این موضوع خواهیم پرداخت.

قابلیت‌های Parallels Desktop

اپ Parallels در مک بیشتر بر روی یکپارچه‌سازی برنامه‌های ویندوز با سیستم‌عامل macOS تمرکز کرده است. این بدین معنی است که شما می‌توانید ا‌پ‌ها را از مک بر روی ویندوز و از ویندوز بر روی مک کپی و پیست کنید؛ همچنین امکان درگ کردن برنامه‌ها با ماوس نیز وجود دارد؛ اگر از برنامه مانند 1Password در مک استفاده می‌کنید و نیاز به پیست کردن یک پسورد در ویندوز دارید، به کارایی این ویژگی پی خواهید برد.

Coherence Mode

اجرای برنامه‌های ویندوز بر روی مک

با استفاده از Coherence Mode در اپ Parallels شما دسکتاپ مجازی استاندارد را نخواهید داشت. در عوض درحالی که ویندوز در پس‌زمینه اجرا می‌شود، تنها اپ‌هایی که شما از طریق اپ Parallels اجرا می‌کنید، نشان داده خواهد شد. این حالت برای زمانی که شما تنها به اجرای یک اپ ویندوزی نیاز دارید، مناسب است.
همچنین اگر شما از یک اپ به طور مداوم استفاده می‌کنید، می‌توانید آن را مانند macOS در Dock نگه دارید. هنگام اجرای برنامه‌های ویندوز توسط شما، Parallels ماشین مجازی را در پس‌زمینه اجرا می‌کند.

Full Screen Mode

به لطف Parallels شما می‌توانید از ویندوز به شکل تمام‌صفحه در مک استفاده کنید. این نرم‌افزار با ارایه حالت Full Screen به کاربران اجازه می‌دهد درست مانند زمانی‌که ویندوز از طریق Boot Camp بر روی مک نصب شده است، ویندوز را به شکل تمام‌صفحه بر روی مک اجرا کنند.

پشتیبانی از درایو اکسترنال

اپ Parallels از Mount کردن هارد درایو اکسترنال پشتیبانی می‌کند. این موضوع به علت عدم پشتیبانی macOS از رایت‌ کردن بر روی درایوهای NTFS، کارآمد است.
اجرای یک نمونه کامل از ویندوز 10 به شما این امکان را می‌دهد که بدون نگرانی به فایل‌های این درایوها دسترسی داشته باشید.
اجرای برنامه‌های ویندوز بر روی مکبرای دسترسی به این درایوها تنها باید ویندوز 10 را از طریق Parallels بوت کنید و سپس File Explorer را باز نمایید. از اینجا شما می‌توانید مانند همیشه به فایل‌ها دسترسی داشته باشید. شما همچنین می‌توانید به واسطه Parallels، فایل‌ها را بین macOS و هارد مبادله کنید.

امکانات جدید در Parallels 15

اجرای برنامه‌های ویندوز بر روی مک

همان‌طور که از شماره نسخه این اپ مشخص است، اپ Parallels 15 برای macOS 10.15 Catalina بهینه‌سازی شده است. اما برای اجرای Parallels 15 الزامی به نصب Catalina نیست.
شما می‌توانید Parallels Desktop را بر روی نسخه‌های 10.12 به‌بعد macOS اجرا کنید.

در اپ Desktop 15، پشتیبانی از DirectX 11 ،DirectX 9 و 10 از طریق Apple Metal ممکن شده است. این یعنی شما می‌توانید نرم‌افزاری مانند Autodesk 3ds Max 2020 و یک بازی مثل Fallout 4 را با استفاده از سخت‌افزار مک خود اجرا کنید. برای این کار باید از macOS 10.14 Mojave به بعد استفاده نمایید.

اپ  Parallels Desktop 15 همچنین به شما امکان استفاده از آی‌پد را می‌دهد. این نرم‌افزار می‌تواند به طور کامل از Sidecar (ویژگی افزوده‌شده به Catalina) استفاده کند و آی‌پد شما را به یک مانیتور دوم تبدیل نماید. همچنین امکان استفاده از قلم اپل بر روی آی‌پد به منظور استفاده از صفحه لمسی ویندوز نیز وجود دارد.

درنهایت Parallels Desktop 15 از جهات مختلفی بهبود پیدا کرده است. وب‌سایت‌ Parallels ادعا می‌کند که سرعت اجرای اپ‌های مایکروسافت آفیس تا
80% افزایش یافته است. همچنین گرافیک‌های 3D نیز بهبود یافته‌اند و نسبت به نسخه‌های پیشین Parallels حدود 15% سریع‌تر اجرا می‌شوند.

Parallels Desktop در مقابل Parallels Desktop Pro

اجرای برنامه‌های ویندوز بر روی مک

اپ Parallels Desktop در دو نسخه، عرضه شده است. اپ اصلی به قیمت $79.99 و اپ حرفه‌ای با قیمت $99.99.
اما آیا شما واقعا به Parallels Desktop Pro نیاز دارید؟

مشخصا اگر شما یک توسعه‌دهنده نباشید، این اپ کارایی خاصی برایتان نخواهد داشت. بخش بزرگ قابلیت‌های اضافی در نسخه Pro برای توسعه‌‌دهندگانی است که اپ‌های ویندوز را بر روی مک طراحی می‌کنند. یکی از این قابلیت‌ها پلاگین Visual Studio و نصب ساده development environment ویندوز 10 است.

بنابراین اگر از کاربران آماتور و یا حتی حرفه‌ای مک هستید، استفاده از نسخه اصلی برای شما کفایت خواهد کرد.

اما این بدان معنی نیست که تمام قابلیت‌های موجود در نسخه Pro فقط برای توسعه‌دهندگان طراحی شده باشد. قابلیت پشتیبانی از Force Touch trackpad در محیط مجازی ویندوز می‌تواند برای همه کاربردی‌ باشد.

رایگان امتحان کنید!

وقتی صحبت از ماشین‌های مجازی می‌شود، افراد مختلف خواسته‌ها و نیازهای متفاوتی دارند. عادت به استفاده از Parallels Desktop ممکن است کمی زمانبر باشد. خوشبختانه پیش از خرید Parallels Desktop شما می‌توانید از نسخه رایگان 14 روزه این اپ استفاده کنید. در این زمان می‌توانید در مورد کارایی این اپ برای خودتان تصمیم بگیرید.

نوشته چگونه برنامه‌های ویندوز را بر روی مک اجرا کنیم؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

چگونه برنامه‌های ویندوز را بر روی مک اجرا کنیم؟

اجرای برنامه‌های ویندوز بر روی مک

پیشتر حتی افرادی که همیشه به استفاده از مک متعهد بودند، مجبور بودند برای دسترسی و استفاده از یک برنامه کلیدی، یک کامپیوتر ویندوزی نیز داشته باشند. اکنون می‌توانیم به روش‌های مختلف برنامه‌های ویندوز را بر روی macOS اجرا کنیم. یکی از روش‌های اجرای برنامه‌های ویندوز بر روی مک استفاده از اپ Boot Camp است؛ اما استفاده از آن برای نصب چند برنامه ویندوزی ایده چندان جالبی نیست.

اپ Parallels Desktop نه‌تنها به شما اجازه نصب برنامه‌های ویندوز بر روی مک را می‌دهد بلکه به‌گونه‌ای آن‌ها را بر روی سیستم اجرا می‌کند که شما متوجه نمی‌شوید که آن‌ها در محیط ویندوز اجرا می‌شوند.

در ادامه این مطلب با آموزش اجرای برنامه‌های ویندوز بر روی مک با استفاده از Parallels Desktop با ما همراه باشید.

اپ Parallels 15 مناسب چه کسانی است؟

اجرای برنامه‌های ویندوز بر روی مک

اپ Parallels مخصوص کسانی است که به اجرای برنامه‌های ویندوز بر روی مک نیاز دارند. حال فرقی ندارد که این کاربران مبتدی باشند و یا حرفه‌ای. افراد مبتدی می‌توانند از راهنمای قدم‌به‌قدم اپ Parallels برای نصب ویندوز بر روی مک کمک بگیرند. Parallels حتی می‌تواند مراحل نصب ویندوز را به صورت اتوماتیک طی کند؛ این‌گونه شما نیز می‌توانید سختی این مرحله را رد کنید.

کاربران حرفه‌ای از انعطاف‌پذیری اپ Parallels متعجب خواهند شد. شما می‌توانید میزان منابع سیستمی را که مک در اختیار ویندوز گذاشته است، تغییر دهید. این موضوع می‌تواند به شما کمک کند تا مصرف باتری را به طور کامل کنترل کنید و یا برعکس انرژی لازم برای برنامه‌‌هایی که شدیدا از سخت‌افزار استفاده می‌کنند را فراهم نمایید.

در این راه رقیب سرسخت Parallels Desktop اپ VMWare Fusion است‌. با اینکه اپ VMWare Fusion قابلیت‌های فوق‌العاده‌ای دارد اما در بعضی موارد Parallels انعطاف‌پذیری بیشتری دارد. در ادامه بیشتر به توضیح این موضوع خواهیم پرداخت.

قابلیت‌های Parallels Desktop

اپ Parallels در مک بیشتر بر روی یکپارچه‌سازی برنامه‌های ویندوز با سیستم‌عامل macOS تمرکز کرده است. این بدین معنی است که شما می‌توانید ا‌پ‌ها را از مک بر روی ویندوز و از ویندوز بر روی مک کپی و پیست کنید؛ همچنین امکان درگ کردن برنامه‌ها با ماوس نیز وجود دارد؛ اگر از برنامه مانند 1Password در مک استفاده می‌کنید و نیاز به پیست کردن یک پسورد در ویندوز دارید، به کارایی این ویژگی پی خواهید برد.

Coherence Mode

اجرای برنامه‌های ویندوز بر روی مک

با استفاده از Coherence Mode در اپ Parallels شما دسکتاپ مجازی استاندارد را نخواهید داشت. در عوض درحالی که ویندوز در پس‌زمینه اجرا می‌شود، تنها اپ‌هایی که شما از طریق اپ Parallels اجرا می‌کنید، نشان داده خواهد شد. این حالت برای زمانی که شما تنها به اجرای یک اپ ویندوزی نیاز دارید، مناسب است.
همچنین اگر شما از یک اپ به طور مداوم استفاده می‌کنید، می‌توانید آن را مانند macOS در Dock نگه دارید. هنگام اجرای برنامه‌های ویندوز توسط شما، Parallels ماشین مجازی را در پس‌زمینه اجرا می‌کند.

Full Screen Mode

به لطف Parallels شما می‌توانید از ویندوز به شکل تمام‌صفحه در مک استفاده کنید. این نرم‌افزار با ارایه حالت Full Screen به کاربران اجازه می‌دهد درست مانند زمانی‌که ویندوز از طریق Boot Camp بر روی مک نصب شده است، ویندوز را به شکل تمام‌صفحه بر روی مک اجرا کنند.

پشتیبانی از درایو اکسترنال

اپ Parallels از Mount کردن هارد درایو اکسترنال پشتیبانی می‌کند. این موضوع به علت عدم پشتیبانی macOS از رایت‌ کردن بر روی درایوهای NTFS، کارآمد است.
اجرای یک نمونه کامل از ویندوز 10 به شما این امکان را می‌دهد که بدون نگرانی به فایل‌های این درایوها دسترسی داشته باشید.
اجرای برنامه‌های ویندوز بر روی مکبرای دسترسی به این درایوها تنها باید ویندوز 10 را از طریق Parallels بوت کنید و سپس File Explorer را باز نمایید. از اینجا شما می‌توانید مانند همیشه به فایل‌ها دسترسی داشته باشید. شما همچنین می‌توانید به واسطه Parallels، فایل‌ها را بین macOS و هارد مبادله کنید.

امکانات جدید در Parallels 15

اجرای برنامه‌های ویندوز بر روی مک

همان‌طور که از شماره نسخه این اپ مشخص است، اپ Parallels 15 برای macOS 10.15 Catalina بهینه‌سازی شده است. اما برای اجرای Parallels 15 الزامی به نصب Catalina نیست.
شما می‌توانید Parallels Desktop را بر روی نسخه‌های 10.12 به‌بعد macOS اجرا کنید.

در اپ Desktop 15، پشتیبانی از DirectX 11 ،DirectX 9 و 10 از طریق Apple Metal ممکن شده است. این یعنی شما می‌توانید نرم‌افزاری مانند Autodesk 3ds Max 2020 و یک بازی مثل Fallout 4 را با استفاده از سخت‌افزار مک خود اجرا کنید. برای این کار باید از macOS 10.14 Mojave به بعد استفاده نمایید.

اپ  Parallels Desktop 15 همچنین به شما امکان استفاده از آی‌پد را می‌دهد. این نرم‌افزار می‌تواند به طور کامل از Sidecar (ویژگی افزوده‌شده به Catalina) استفاده کند و آی‌پد شما را به یک مانیتور دوم تبدیل نماید. همچنین امکان استفاده از قلم اپل بر روی آی‌پد به منظور استفاده از صفحه لمسی ویندوز نیز وجود دارد.

درنهایت Parallels Desktop 15 از جهات مختلفی بهبود پیدا کرده است. وب‌سایت‌ Parallels ادعا می‌کند که سرعت اجرای اپ‌های مایکروسافت آفیس تا
80% افزایش یافته است. همچنین گرافیک‌های 3D نیز بهبود یافته‌اند و نسبت به نسخه‌های پیشین Parallels حدود 15% سریع‌تر اجرا می‌شوند.

Parallels Desktop در مقابل Parallels Desktop Pro

اجرای برنامه‌های ویندوز بر روی مک

اپ Parallels Desktop در دو نسخه، عرضه شده است. اپ اصلی به قیمت $79.99 و اپ حرفه‌ای با قیمت $99.99.
اما آیا شما واقعا به Parallels Desktop Pro نیاز دارید؟

مشخصا اگر شما یک توسعه‌دهنده نباشید، این اپ کارایی خاصی برایتان نخواهد داشت. بخش بزرگ قابلیت‌های اضافی در نسخه Pro برای توسعه‌‌دهندگانی است که اپ‌های ویندوز را بر روی مک طراحی می‌کنند. یکی از این قابلیت‌ها پلاگین Visual Studio و نصب ساده development environment ویندوز 10 است.

بنابراین اگر از کاربران آماتور و یا حتی حرفه‌ای مک هستید، استفاده از نسخه اصلی برای شما کفایت خواهد کرد.

اما این بدان معنی نیست که تمام قابلیت‌های موجود در نسخه Pro فقط برای توسعه‌دهندگان طراحی شده باشد. قابلیت پشتیبانی از Force Touch trackpad در محیط مجازی ویندوز می‌تواند برای همه کاربردی‌ باشد.

رایگان امتحان کنید!

وقتی صحبت از ماشین‌های مجازی می‌شود، افراد مختلف خواسته‌ها و نیازهای متفاوتی دارند. عادت به استفاده از Parallels Desktop ممکن است کمی زمانبر باشد. خوشبختانه پیش از خرید Parallels Desktop شما می‌توانید از نسخه رایگان 14 روزه این اپ استفاده کنید. در این زمان می‌توانید در مورد کارایی این اپ برای خودتان تصمیم بگیرید.

نوشته چگونه برنامه‌های ویندوز را بر روی مک اجرا کنیم؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

چرا همیشه ظرفیت حافظه‌های ذخیره سازی کمتر از میزان واقعی آنهاست؟!

مغایرت فضای ذکرشده با فضای حقیقی

احتمالا تاکنون برای شما هم اتفاق افتاه است که هنگام بررسی یک کامپیوتر، گوشی و درایو اکسترنال جدید به علت مغایرت حجم فضای ذخیره‌سازی با آنچه که بر روی جعبه ذکر شده است، شوکه شوید. اما واقعا علت مغایرت فضای ذکرشده با فضای حقیقی چیست؟
برای مثال حافظه SSD با حجم 512 گیگابایت که تازه خریداری کرده‌اید ممکن است فقط 447 گیگابایت فضا داشته باشد و یا آی‌فون 64 گیگابایتی شما فقط فضایی برای ذخیره‌سازی 56 گیگابایت فایل‌ داشته باشد.

دلایل خوبی برای پاسخ به این موضوع وجود دارد. در این مقاله می‌خواهیم ببینیم که چرا معمولا فضای ذخیره‌سازی تبلیغ‌شده با فضای حقیقی یکسان نیست.

سیستم‌عامل و اپ‌های از پیش‌نصب‌شده

اصلی‌ترین دلیلی که به شما اجازه نمی‌دهد از تمام فضای دیسک استفاده کنید، این است که در هنگام خرید محصول دیجیتال مقداری داده از پیش در آن وجود دارد. این موضوع در مورد دیسک‌های قابل حمل مانند فلش مموری‌ها یا کارت‌های SD صدق نمی‌کند، اما عامل اصلی مغایرت فضای ذکرشده با فضای حقیقی در گوشی‌ها و رایانه‌های از پیش ساخته‌شده است.

هنگام خرید کامپیوتر، سیستم‌عامل (ویندوز یا macOS) فضای زیادی از حافظه را اشغال می‌کند.
این پرونده‌های محافظت‌شده سیستم‌عامل برای اجرای درنظر گرفته‌شده سیستم ضروری هستند؛ بنابراین امکان دسترسی به آنها وجود ندارد.
برای مثال در سیستم من، پوشه C:\Windows حدود 25 گیگابایت را اشغال کرده است که تقریبا یک دهم از کل فضای دیسک است.
مغایرت فضای ذکرشده با فضای حقیقیهرچند تنها فایل‌های سیستم‌عاملی نیستند که فضا را اشغال می‌کنند. بیشتر سیستم‌عامل‌ها اپ‌هایی دارند که شما ممکن است از آن‌ها استفاده کنید یا خیر. این اپ‌ها شامل bloatwareهای ویندوز 10 (اپ‌هایی که بر روی سیستم نصب شده‌اند و شما نیازی به آن‌ها ندارید و نیز نمی‌توانید آن‌ها را حذف کنید) و اپ‌های مفید macOS مانند GarageBand می‌شوند.
هرچند این اپ‌ها از لحاظ فنی بخشی از سیستم‌عامل نیستند اما متاسفانه همراه با آن نصب می‌شوند و فضای دیسک را اشغال می‌کنند. شما می‌توانید برای افزایش فضا ذخیره‌سازی، تعدادی از این اپ‌ها را حذف کنید.

کامپیوترها چگونه فضا را اندازه‌گیری می‌کنند؟

در حالی‌که برنامه‌های از پیش نصب‌شده قطعا یکی از عوامل مهم مغایرت فضای ذکرشده با فضای حقیقی هستند، بزرگ‌ترین دلیل عدم دریافت کامل فضای تبلیغاتی این است که رایانه‌ها اعداد را به‌گونه‌ای متفاوت از انسان‌ها محاسبه می‌‌کنند.

اعداد باینری

محاسبات از پیشوندهای ارزش استاندارد از جمله “کیلو” برای هزار، “مگا” برای میلیون، “گیگا” برای میلیارد، “ترا” برای تریلیون و… استفاده می‌کنند.

افراد از جمله سازندگان دیسک، از سیستم ده‌دهی یا دسیمال استفاده می‌کنند که اعداد را در پایه 10 محاسبه می‌کند. بنابراین وقتی می‌گوییم “500 گیگابایت” منظور ما 500 تریلیون بایت است‌.

کامپیوترها از سیستم دودویی یا باینری استفاده می‌کنند که در آن تمام اعداد از 1 و 0 تشکیل شده‌اند. اگر با سیستم دودویی آشنا نیستید، در پایین فهرست اعداد 1 تا 10 را در مبنای 2 آورده‌ایم:

    1
10
11
100
101
110
111
1000
1001
1010

همان‌طور که می‌بینید، 21 در باینری نشان‌دهنده ارزش دسیمال 1، 22 نشان‌دهنده 4، 23 برابر با 8، 24 برابر با 16 و … است. هر مکان رقمی جدید در دودویی، یک رقم به توان 2 اضافه می‌کند؛ پس 210 برابر با 1,024 است.  

محاسبه باینری و دسیمال

اکنون می‌دانیم که چرا کامپیوترها از 1,024 به‌جای 1,000 برای تعریف این پیشوندهای رایج استفاده می‌کنند. برای کامپیوتر، یک کیلوبایت 1,024 بایت است نه 1000 بایتِ محاسبه انسانی. این موضوع با بالا بردن مقیاس، بسط می‌یابد؛ بنابراین یک مگابایت 1,024 کیلوبایت و یک گیگابایت 1,024 مگابایت است.

برای اینکه ببینیم چگونه این مسئله بر روی شما تأثیر می‌گذارد، فرض کنید که یک SSD اکسترنال 250 گیگابایتی خریداری کرده‌اید. این دیسک حاوی 250,000,000,000 بایت است؛ اما کامپیوتر آن را به این صورت نمایش نمی‌دهد.

ما می‌توانیم برای یافتن فضای حقیقی دیسک، این مقدار را سه مرتبه به 1,024 تقسیم کنیم. یک‌ مرتبه برای تبدیل بایت به کیلوبایت، دوباره برای تبدیل کیلوبایت به مگابایت و درنهایت برای تبدیل مگابایت به گیگابایت:

250,000,000,000 / (1,024 * 1,024 * 1,024) = 232,830,643,653 bytes, or 232.83GB

 

ویندوز بیشینه حجم یک دیسک 250 گیگابایتی را 232 گیگابایت نشان می‌دهد که دقیقا مشابه با محاسبات ما است. این میزان حدود 18 گیگابایت با فضای تبلیغاتی فاصله دارد.
مغایرت فضای ذکرشده با فضای حقیقیهرچه حجم دیسک موردنظر بیشتر باشد اختلاف بین فضای محاسبه‌شده و فضای حقیقی بیشتر می‌شود. برای مثال بنابر محاسبات کامپیوتر یک دیسک 1 ترابایتی (1,000GB) حدود 931 گیگابایت فضای قابل استفاده دارد.

گیگابایت در مقابل گیبی‌بایت

با مطالعه بخش پیشین احتمالا به این فکر افتاده‌اید که علت وجود این تفاوت و نابرابری چیست؟ چرا تولیدکنندگان هارد درایوها میزان دقیق فضای قابل استفاده دستگاه‌های خود را به درستی قید نمی‌کنند؟
اما باید بدانید درواقع، آن‌ها از لحاظ فنی این کار را انجام می‌دهند!

تعریف صحیح “گیگا”، به توان 1000 است. یک نام دیگر برای توان 1024 وجود دارد که آن “گیبی” است. کمیسیون بین‌المللی الکتروتکنیک برای برطرف کردن این سردرگمی، استانداردهای اندازه‌گیری داده‌ها را به صورت دودویی منتشر کرده است.

درحالی‌که یک کیلوبایت (KB) نمایانگر 1,000 بایت است، یک کیکی‌بایت (KiB) نشانگر 1,024 بایت است. این موضوع در مورد مبی‌بایت (MiB)، گیبی‌بایت (GiB) و تبی‌بایت (TiB) صادق است.

به دلایلی ویندوز درحالی‌که واقعا اندازه‌گیری را به گیبی‌بایت انجام می‌دهد به‌طور ناصحیح از پیشوند “گیگابایت” استفاده می‌کند. باقی سیستم‌عامل‌ها مانند macOS به‌درستی یک گیگابایت را یک میلیارد بایت محاسبه می‌‌کنند. به‌همین علت اگر همان دیسک 250 گیگابایتی را به کامپیوتری با سیستم‌عامل macOS متصل نمایید، فضای کلی ذخیره‌سازی را 250GB نشان می‌دهد.

توجه داشته باشید که این موضوع با تفاوت بین مگابایت و مگابیت، متفاوت است.

پارتیشن‌های اضافی دیسک

منهای موضوع بحث‌شده در بالا، دلیل دیگری برای مغایرت فضای ذکرشده با فضای حقیقی هارد درایوها وجود دارد و آن وجود پارتیشن‌های اضافی است.

در صورتی‌که از این موضوع اطلاع ندارید، باید بدانید که شما می‌توانید هارد دیسک‌های فیزیکی را به بخش‌های منطقی مجزا تقسیم کنید، به این کار پارتیشن بندی می‌گویند.
پارتیشن‌ بندی یک هارد درایو به شما این امکان را می‌دهد که دو سیستم‌عامل متفاوت را بر روی یک دیسک نصب نمایید. و این تنها یکی از کاربردهای پارتیشن بندی است.

زمانی‌که یک کامپیوتر را خریداری می‌کنید، سازنده آن معمولا یک پارتیشن ریکاوری بر روی دیسک آن ارایه نموده است. این پارتیشن شامل داده‌هایی است که به شما اجازه می‌دهد درصورت وقوع یک مشکل جدی، سیستم را ریست کنید. مانند هر فایل دیگری، این فایل نیز فضای دیسک را اشغال می‌کند؛ اما از آن‌جا که پارتیشن‌های ریکاوری در نمای استاندارد قابل‌ مشاهده نیستند، ممکن است شما از وجود آن‌ها اطلاع نداشته باشید.
برای مشاهده پارتیشن‌ها در ویندوز، disk management را در منو استارت تایپ کنید و بر روی Create and format hard disk partitions کلیک نمایید. در اینجا شما می‌توانید هر دیسک و پارتیشن‌های سازنده آن را بر روی سیستم خود مشاهده کنید. اگر لیبل Restore ،Recovery و یا شبیه به این را پیدا کردید، آن پارتیشن ریکاوری شما است.

مغایرت فضای ذکرشده با فضای حقیقی

در بیشتر موارد می‌توانید این پارتیشن‌ها را حذف نمایید و درعوض مقداری فضا خالی کنید. هرچند بهتر است که به این پارتیشن‌ها کاری نداشته باشید.
وجود این پارتیشن‌ها، ریکاوری سیستم شما را شدیدا آسان می‌کند و مقدار فضای خالی که با حذف آن‌ها به دست می‌آید، ارزش سختی ریکاور کردن دستی سیستم را ندارد.

ویژگی‌های مخفی که فضا را اشغال می‌کنند

سرانجام، اکثر سیستم‌عامل‌ها دارای ویژگی‌هایی هستند که فضا را اشغال می‌کنند اما به عنوان فایل‌های واقعی وجود ندارند. برای مثال، سرویس Shadow Copy ویندوز برای فعال کردن عملکردهای نسخه‌های پیشین و System Restore استفاده می‌شود.

در اصل System Restore به شما این امکان را می‌دهد که اگر سیستم شما به درستی کار نکرد به یک مقطع زمانی قبلی بازگردید، در حالی‌که نسخه‌های قبلی یک کپی از پرونده‌های شخصی شما را نگه می‌دارد تا بتوانید تغییرات را خنثی‌سازی کنید. البته هردوی این‌ها برای کار نیاز به فضا دارند.

برای مشاهده و تغییر میزان استفاده از فضای ویژگی‌های وابسته به سرویس Shadow Copy، دکمه‌های Win + Pause را از کیبورد فشار دهید تا سریعا به کنترل پنل وارد شوید. از سمت چپ این پنجره بر روی System protection کلیک کنید. درایو موردنظر خود را از لیست انتخاب کنید و بر روی Configure کلیک نمایید.

یک پنجره کوچک باز می‌شود که به شما اجازه می‌دهد محافظت از سیستم (system protection) را به‌طور کلی غیرفعال کنید. ما به شما توصیه می‌کنیم که این کار را انجام ندهید.
در انتها پنجره، Current Usage (میزان مصرف فعلی) را مشاهده می‌کنید و می‌توانید ماکزیمم مقدار استفاده ویندوز را تنظیم نمایید. حدود 10% مقدار مناسبی است.

مغایرت فضای ذکرشده با فضای حقیقی

عناصری که در بالا مورد بحث قرار گرفتند علت تفاوت چشمگیر در فضای ذخیره سازی تبلیغی و واقعی را نشان دادند. در حالی‌که برخی از عوامل جزئی دیگر مانند بلوک‌های ویژه در SSDها نیز وجود دارند اما دلایل بالا دلایل اصلی این تفاوت هستند. با آشنایی و شناخت موارد فوق می‌توانید عاقلانه در مورد خرید دستگاه مدنظر خود تصمیم بگیرید و همچنین اطمینان حاصل نمایید که با خرید دستگاه جدید به میزان فضای ذخیره‌سازی مورد نیاز خود دسترسی‌ پیدا خواهید کرد.

نوشته چرا همیشه ظرفیت حافظه‌های ذخیره سازی کمتر از میزان واقعی آنهاست؟! اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

چگونه از یک پاورپوینت به پاورپوینت دیگر لینک بدهیم؟

نحوه زوم کردن در پاورپوینت

لینک کردن دو فایل پاورپوینت به یکدیگر به شما این امکان را می‌دهد که با استفاده از اسلایدهای از پیش موجود، در زمان صرفه‌جویی نمایید. در این روش انتقال اسلایدها تقریبا یکپارچه است و درنهایت فایل ارایه مانند یک فایل ارایه واحد، به‌نظر خواهد رسید.
در ادامه این مطلب با آموزش روش لینک کردن دو فایل پاورپوینت به یکدیگر با ما همراه باشید.

قبل از شروع این آموزش توجه داشته باشید که برای لینک کردن دو فایل پاورپوینت به یکدیگر باید هر دو‌ فایل ارایه پاورپوینت در یک پوشه قرار داشته باشند. جابجا کردن و تغییر نام فایل‌ پاورپوینت دوم پس از ایجاد لینک موجب می‌شود که آن اسلاید با مشکل مواجه شود.

لینک کردن دو پاورپوینت به هم کار عجیبی نیست. این کار به‌سادگی ایجاد و کلیک بر روی یک هایپرلینک صورت می‌گیرد. کاری که این ترفند انجام می‌دهد این است که به شما اجازه می‌دهد در حالی‌که هنوز در حالت ارایه هستید (presentation mode)، لینکی را درون یک شی یا متن از ارایه A وارد کنید که شما را به اسلاید خاصی از ارایه B می‌برد.

پس از اینکه پاورپوینت اول را باز نمودید و به اسلایدی رفتید که می‌خواهید به آن لینک بدهید، شی یا متنی که قصد دارید هایپرلینک را در آن قرار دهید، انتخاب نمایید.

اگر هنوز در اسلاید هیچ شی درج نکرده‌اید، می‌توانید این کار را با انتخاب هر یک از گزینه‌‌های موجود در “Images” و یا گروه “Illustrations” از تب “Insert” و سپس انتخاب شی موردنظر انجام دهید.
لینک کردن دو فایل پاورپوینت به یکدیگرپس از درج شی، از تب “Insert” به گروه “Links” بروید و بر روی آیکون “Action” کلیک کنید.
لینک کردن دو فایل پاورپوینت به یکدیگرحال شما در منو “Action Settings” خواهید بود. از این منو گزینه “Hyperlink To” را انتخاب نمایید. پس از انتخاب این گزینه شما می‌توانید منوی کشویی که در زیر آن قرار دارد را باز کنید. از این منوی کشویی گزینه “Other PowerPoint Presentation” را انتخاب نمایید.
لینک کردن دو فایل پاورپوینت به یکدیگربا انتخاب گزینه “Other PowerPoint Presentation”، برحسب سیستم‌عامل شما پنجره فایل اکسپلورر در ویندوز و فایندر در macOS باز خواهد شد. از این پنجره‌، فایل پاورپوینت موردنظر خود را انتخاب نمایید و بر روی دکمه “OK” کلیک کنید.
لینک کردن دو فایل پاورپوینت به یکدیگرسپس شما لیستی از اسلایدهای موجود در پاورپوینتی را که می‌خواهید به آن لینک بدهید، خواهید دید. اسلایدی را که می‌خواهید به آن بروید، انتخاب نمایید و دکمه “OK” را بزنید.
لینک کردن دو فایل پاورپوینت به یکدیگرحال شما متوجه خواهید شد که لینک مسیر فایل ارایه دوم در زیر جعبه‌ “Hyperlink To” ظاهر شده است.
در نهایت بر روی دکمه “OK” کلیک کنید.
لینک کردن دو فایل پاورپوینت به یکدیگراکنون هایپرلینک شما بر روی شی و یا متنی که انتخاب نموده بودید، درج خواهد شد. برای اطمینان از صحت آن، می‌توانید نشانگر ماوس را بر روی شی و یا متن قرار دهید تا لینک مسیر فایل نمایش داده شود.

اگر می‌خواهید دوباره صحت اسلایدی که به آن لینک داده‌اید را بررسی نمایید، میتوانید با نگه‌داشتن دکمه Ctrl از کیبورد بر روی لینک ظاهرشده کلیک کنید.
لینک کردن دو فایل پاورپوینت به یکدیگرحال اگر شما فایل را در حالت ارایه اجرا نمایید با یک کلیک ساده بر روی متن یا شی که هایپرلینک را بر روی آن درج نموده‌اید، می‌توانید به‌ راحتی و بدون انتظار به اسلاید موجود در ارایه دوم منتقل شوید؛ به‌ گونه‌ای که انگار اسلاید لینک‌شده از ارایه دوم جزئی از پاورپوینت اصلی شما است.

نوشته چگونه از یک پاورپوینت به پاورپوینت دیگر لینک بدهیم؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

چگونه با استفاده از Quick look در مک فایل‌ها و تصاویر را ویرایش کنیم؟

ویرایش فایل‌ها و تصاویر با Quick look

یک روش مطلوب برای مشاهده فایل‌ها در مک بدون باز کردن کامل آن‌ها استفاده از Quick look است. در نسخه‌های macOS Mojave و بالاتر شما می‌توانید به‌سرعت و بدون باز کردن یک اپ متفرقه به ویرایش فایل‌ها در پاپ‌آپ Quick look بپردازید. در ادامه این مطلب با آموزش ویرایش فایل‌ها و تصاویر با Quick look در مک با ما همراه باشید.

ویرایش و نشانه‌گذاری تصاویر و PDFها

ویرایش پیش‌نمایش و امکانات نشانه‌گذاری به‌طور مستقیم در منوی Quick look در دسترس هستند. این بدان معنی است که شما می‌توانید بدون باز کردن تصاویر آن‌ها را کراپ کنید، بچرخانید، با متن نشانه‌گذاری نمایید و حتی به آن‌ها امضا اضافه کنید. برای باز کردن فایل‌ها در حالت Quick look، پس از انتخاب تصویر یا PDF دکمه اسپیس را از کیبورد فشار دهید.
ویرایش فایل‌ها و تصاویر با Quick lookپنجره Quick look بر روی همه چیز اجرا خواهد شد. در صورت انتخاب اشتباه فایل و یا صرف‌ نظر از ویرایش آن می‌توانید دکمه “Esc” را از کیبورد فشار دهید.

شما دو دکمه در کنار دکمه “Open with Preview” خواهید دید. دکمه اول یک شورتکات برای عمل چرخش است. با کلیک بر روی آن، تصویر 90 درجه به سمت چپ خواهد چرخید. این روش یک راه سریع برای تنظیم تصاویری است که در جهت درست قرار نگرفته‌اند.

کنار این دکمه، دکمه نشانه‌گذاری قرار دارد. با کلیک بر روی آن یک نوار ابزار جدید در بالای صفحه ظاهر می‌شود. اگر قبلا از اپ Preview استفاده کرده باشید با امکانات این نوار ابزار آشنا هستید.
ویرایش فایل‌ها و تصاویر با Quick lookاز سمت چپ این نوار دکمه ابزارهای اسکچ، نقاشی، شکل، متن، هایلایت، علامت، رنگ حاشیه، رنگ زمینه، سبک متن، چرخش به راست، چرخش به چپ و کراپ را خواهید دید.
ویرایش فایل‌ها و تصاویر با Quick lookاگر می‌خواهید یک عکس را برش دهید، ابراز “Crop” را انتخاب کرده و سپس به کمک دستگیره‌ها اندازه تصویر را تغییر دهید. برای درج امضا در سند PDF دکمه “Sign” را بزنید و سپس امضای ذخیره‌شده خود را انتخاب کنید.

برای اضافه نمودن جعبه یا فلش، دکمه “Shapes” را برنید و از منو موردنظر شکل دلخواه خود را انتخاب کنید. سپس می‌توانید بر روی “Shape Style” کلیک کنید تا آن را ضخیم‌تر یا نازک‌تر نمایید. برای تغییر رنگ حاشیه شکل، دکمه “Border Color” را انتخاب کنید.

پس از اتمام ویرایش بر روی دکمه “Done” کلیک کنید.
ویرایش فایل‌ها و تصاویر با Quick lookتمام تغییرات بر روی تصویر یا PDF اعمال خواهند شد.
Quick Look نیز بسته خواهد شد و شما را به یک پنجره Finder یا Desktop باز می‌گرداند.

ویرایش ویدیوها

شما به کمک Quick Look در macOS می‌توانید ویدیو‌ها را نیز ویرایش نمایید. پس از انتخاب ویدیو دکمه اسپیس را از کیبورد فشار دهید.

شما در نوار ابزار بالا، دو آیکون در کنار دکمه بازکردن ویدیو در اپ پیش‌فرض خواهید دید. اولین آیکون “Rotate” است که یک شورتکات برای عمل چرخش است. با کلیک بر روی آن، ویدیو 90 درجه به سمت چپ خواهد چرخید. آیکون دوم “Trim” است که با انتخاب آن ابزار ویرایش ویدیو ظاهر خواهد شد.
ویرایش فایل‌ها و تصاویر با Quick lookشما در انتهای صفحه پایین ویدیو یک تایم‌لاین با دو دسته زرد رنگ خواهید دید. برای ویرایش زمان شروع ویدیو، دسته سمت چپ را به زمان دلخواه بکشید.
ویرایش فایل‌ها و تصاویر با Quick lookدسته سمت چپ را هم برای انتخاب زمان انتهای ویدیو تنظیم کنید. اگر دچار اشتباه شدید، از دکمه “Revert” استفاده کنید.

درنهایت بر روی “Done” کلیک نمایید. قسمت‌هایی از ویدیو که خارج از دسته‌های زرد رنگ قرار دارد، حذف خواهد شد؛ در نتیجه زمان ابتدا و انتها ویدیو به زمان انتخابی شما تغییر خواهد کرد.

برای اعمال تغییرات بیشتر می‌توانید از اپ QuickTime در مک استفاده کنید.

نوشته چگونه با استفاده از Quick look در مک فایل‌ها و تصاویر را ویرایش کنیم؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

چگونه برنامه‌های مک را در ویندوز ۱۰ اجرا کنیم

Mac

احتمالا تاکنون برایتان پیش آمده که یک نرم‌افزار آنقدر نظرتان را جلب کرده که همه جای اینترنت را گشته‌اید و در نهایت متوجه شده‌اید که این اپلیکیشن فقط برای سیستم عامل Mac توسعه یافته است. البته به لطف توسعه دهندگان قوی و وسعت پلتفرم ویندوز، این موارد به ندرت پیش می‌آید، اما به هر حال برخی از اپلیکیشن‌ها هستند که نسخه macOS آنها قابلیت‌ها و یا عملکرد بهتری را ارایه می‌دهند.

اگر کاربر یک کامپیوتر با سیستم عامل ویندوز 10 هستید، روش‌هایی وجود دارند که می‌توانید با استفاده از آنها برنامه‌های مک را بر روی کامپیوترتان اجرا کنید. در این مطلب قصد داریم چند روش برای اجرای این اپلیکیشن‌ها بر روی یک دستگاه مجهز به ویندوز 10 را به شما معرفی نماییم.

گام اول: یک ماشین مجازی macOS بسازید

آسان‌ترین راه برای اجرای برنامه‌های مک بر روی یک دستگاه ویندوز 10، مجازی‌سازی است. بدین منظور باید یک فرآیند زمان‌بر اما بسیار ساده را طی نمایید.

قدم اولتان برای مجازی‌سازی دانلود و نصب یک برنامه مناسب مانند Vmware خواهد بود. سپس باید یک نسخه دلخواه از سیستم عامل macOS که توسط این نرم‌افزار پشتیبانی شده را دانلود نموده و آن را در ماشین مجازی خود نصب کنید. بدین ترتیب شما به صورت مجازی یک کامپیوتر شخصی با سیستم عامل مک اپل در اختیار خواهید داشت.

Mac

گام دوم: به حساب کاربری اپل خود وارد شوید

از اینجا شما می‌توانید اپلیکیشن‌های سیستم عامل اپل را بسیار مشابه حالتی که در یک کامپیوتر واقعی مک می‌توان دریافت نمود، دانلود و استفاده کنید. حتی در حالت مجازی‌سازی شده هم به منظور دانلود و استفاده از اپ‌ها از اپ استور باید به حساب کاربری اپل خود وارد شوید.

Mac

گام سوم: اولین اپلیکیشن Mac خود را دانلود کنید!

پس از وارد شدن به حساب کاربری اپل، باید برنامه App Store را اجرا کنید. بدین ترتیب شما قادر خواهید بود که تقریبا هر اپلیکیشن macOS را در ماشین مجازی خود نصب نمایید.

از طریق داک (Dock) که در قسمت پایینی صفحه نمایش قرار گرفته، برنامه اپ استور را انتخاب کنید. شما باید در این مرحله اپل آی‌دی خود را وارد نمایید.

با جستجو در فروشگاه نرم‌افزاری اپل، اپ مورد نظر خودتان را پیدا نموده و بر روی دکمه Get و سپس Install کلیک کنید. پس از اتمام فرآیند نصب نرم‌افزار، بر روی دکمه Open کلیک کنید تا برنامه اجرا شود. برای نمونه، در تصویر زیر می‌توانید اپلیکیشن Downlink را مشاهده نمایید که به صورت خودکار پس‌زمینه سیستم عامل را با تصاویر ماهواره‌ای آپدیت می‌کند.

Mac

گام چهارم: ماشین مجازی Mac را با وضعیت فعلی ذخیره کنید

ذخیره‌سازی وضعیت فعلی سیستم عامل macOS در ماشین مجازی بسیار ساده‌ است. دلیل این امر استفاده از یک هارد دیسک مجازیست که تمام اطلاعات سیستم عامل بر روی آن قرار می‌گیرد. تغییراتی که در ماشین مجازی خود انجام می‌دهید در این هارد مجازی‌سازی شده ذخیره و برای دفعات بعدی که سیستم عامل مجازی مک خود را اجرا کنید، فراخوانی می‌شوند.

بهترین راه برای خاموش کردن سیستم عامل مجازی مک، انجام این کار از درون خود سیستم عامل است. دو نرم‌افزار مجازی‌سازی VirtualBox و VMware که در این زمینه کاملا شناخته شده هستند به شما این امکان را می‌دهند تا سیستم عامل و ماشین مجازی را به صورت یکجا و در هر لحظه که تمایل داشتید، خاموش کنید. اما درست مانند یک کامپیوتر و سخت‌افزار واقعی، انجام این کار می‌تواند باعث بروز مشکلاتی شود. در واقع خاموش کردن ناگهانی حتی در یک ماشین مجازی Mac نیز می‌تواند اطلاعات ذخیره‌ شده در هارد مجازی‌سازی شده را نیز معیوب کند.

برای خاموش کردن به شیوه صحیح، بر روی لوگوی اپل در گوشه سمت راست و بالا کلیک نموده و گزینه Shut Down را انتخاب نمایید. با این کار سیستم عامل مک تمامی نرم‌افزارها و سرویس‌های در حال اجرا را بسته و سپس ماشین مجازی نیز به طور کامل بسته می‌شود.

Snapshot و یا Power Off؟

کاربران نرم‌افزار مجازی‌سازی VirtualBox قابلیت ثبت یک Snapshot را نیز دارند. اسنپ‌شاپ در واقع وضعیت فعلی ماشین مجازی را ذخیره نموده و به شما اجازه می‌دهد رشته‌ای از اسنپ‌شات‌ها را که شامل اپلیکیشن‌های اپل و سیستم عامل مک می‌شود، ایجاد نمایید.

در صورتی که قصد انجام کاری را دارید که احتمالا می‌تواند به ماشین مجازی شما آسیب بزند، اسنپ‌شات‌ها قابلیت بسیار کاربردی و خوبی تلقی می‌شوند. یک اسنپ‌شات به شما اجازه می‌دهد تا ماشین مجازی خود را با وضعیت سالم و قبلی فراخوانی نمایید.

نسخه رایگان Vmware چنین قابلیتی را در اختیارتان قرار نمی‌دهد، اما به هر حال شما نباید به قابلیت اسنپ‌شات به عنوان یک نسخه پشتیبانی کاملا مطمئن نگاه کنید. علاوه بر این، قابلیت مذکور جایگزین مناسبی برای خاموش کردن صحیح یک ماشین مجازی به حساب نیامده و همچنان استفاده از گزینه Shut Down در سیستم عامل مجازی Mac بهترین روش خواهد بود.

اپلیکیشن‌های اپل به کندی اجرا می‌شوند

اگر ماشین مجازی macOS شما عملکرد خوبی ندارد و یا اپلیکیشن‌های مک با سرعت مناسبی اجرا نمی‌شوند باید به خاطر داشته باشید که قدرت پردازشی ماشین مجازی‌سازی از  سیستم کامپیوتر اصلی شما پایین‌تر است. در واقع نرم‌افزارهای مجازی‌سازی بخشی از قدرت پردازشی و منابع سیستمی شما را برای راه‌اندازی سیستم عامل مک مورد استفاده قرار می‌دهند. اگر از یک کامپیوتر بسیار قدرتمند شامل مقدار زیادی حافظه رم و یا پردازنده‌های چندهسته‌ای و قوی Core i9 اینتل استفاده کنید، این وضعیت برایتان مشکل‌ساز نخواهد بود.

اما از آنجایی که بسیاری از کاربران کامپیوترهایی در حد متوسط در اختیار دارند باید توجه داشته باشند که عملکرد و کارایی نرم‌افزارها در سیستم عامل مجازی‌سازی شده مک نمی‌توانند دقیقا مانند نسخه‌ای باشند که در یک کامپیوتر Mac واقعی در حال اجراست.

بروزرسانی ماشین مجازی macOS

در یک کلام انجام این کار توصیه نمی‌شود! در صورتی که ماشین مجازی macOS خود را چه بر روی VirtualBox و چه در Vmware بروزرسانی کنید به احتمال بسیار زیاد، ماشین مجازی شما دیگر قابل اجرا نخواهد بود. باتوجه به نحوه کانفیگ شدن ماشین‌های مجازی، فرآیند بروزرسانی در چنین ماشین‌هایی مانند بروزرسانی سیستم عامل مک در یک کامپیوتر اپل یا لپ‌تاپ مک‌بوک انجام نخواهد شد. در واقع نرم‌افزارهای مجازی‌سازی با استفاده از روش‌هایی امکان اجرای مجازی یک نسخه از سیستم عامل مک را به شما ارایه می‌دهند که ممکن است در نسخه‌های جدید میسر نباشد.

این کار به هیچ‌عنوان به سخت‌افزار اصلی کامپیوتر شما آسیب نخواهد زد اما احتمالا مجبور می‌شوید مجددا همان نسخه قدیمی را در نرم‌افزار مجازی‌سازی نصب کنید.

MacinCloud: یک جایگزین مبتنی بر فضای ابری

ممکن است استفاده از یک ماشین مجازی macOS به منظور اجرای اپلیکیشن‌های Mac یک گزینه ایده‌آل برای تمام کاربران به حساب نیاید. حتی اگر کامپیوتر اصلی شما از 4 گیگابایت رم برخوردار باشد باز هم می‌توانید یک ماشین مجازی با سیستم عامل مک را در اختیار داشته باشید اما بدون شک تجربه دلچسبی نخواهد بود. در واقع این مقدار حداقلی بوده و در کامپیوترهایی که رم آنها کمتر از این مقدار باشد اجرای سیستم عامل اپل به صورت مجازی امکان‌پذیر نیست.

یکی از گزینه‌های جایگزین برای چنین افرادی، استفاده از محیط سیستم عامل مک در یک فضای ابری است. این محیط‌ها به شما اجازه اجرای برنامه‌های مک و توسعه اپلیکیشن‌های macOS را داده و هیچ نیازی هم به قدرت پردازشی کامپیوتر شما وجود ندارد. اما مشکلی که در این سرویس ابری وجود دارد هزینه بالا و همچنین تاخیرهایی است که ارتباط اینترنتی بین کامپیوتر شما و سرورهای ابری ممکن است ایجاد کند.

استفاده از اپ‌های مک در ویندوز 10

خوشبختانه این روزها اکثر نرم‌افزارهای ارایه شده برای پلتفرم مک، نسخه‌های مناسبی در ویندوز 10 نیز دارند. حتی کاربران لینوکس نیز از این نرم‌افزارها بی‌بهره نیستند. اگر اپلیکیشن خاصی در سیستم عامل مک نظرتان را به خود جلب کرد با کمی جستجو در اینترنت احتمالا می‌توانید نسخه ویندوز یا لینوکس آن را نیز بیابید که در این صورت مقدار قابل توجه‌ای از زمان و دردسرهای احتمالی شما کم می‌شود.

استفاده از یک ماشین مجازی macOS به منظور تست یک اپلیکیشن می‌تواند بسیار کاربردی باشد، اما برای این کار ابتدا باید یک کامپیوتر با سخت‌افزار مناسب در اختیار داشته باشید، در غیراین‌صورت کارایی مناسبی را نه از ماشین مجازی و نه از اپلیکیشنی که قصد اجرایش را دارید، بدست نخواهید آورد.

نوشته چگونه برنامه‌های مک را در ویندوز 10 اجرا کنیم اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

چگونه در مک کاربرد کلیدهای تابع را تغییر دهیم؟

تغییر کاربرد کلید‌های تابع

احتمالا شما هم به بلااستفاده بودن کاربرد بعضی از کلیدهای تابع در مک پی برده‌اید. اگر نه از خود بپرسید چند بار تا‌به‌حال از کلیدهای F برای انجام کاری، استفاده کرده‌اید! احتمالا بعضی از این کلیدها حتی یک‌بار هم مورد استفاده شما قرار نگرفته است. در ادامه به آموزش روش تغییر کاربرد کلید‌های تابع خواهیم پرداخت.

خوشبختانه جای نگرانی نیست شما می‌توانید به‌راحتی به تغییر کاربرد کلید‌های تابع مک بپردازید. برای مثال کاربرد کلید کنترل عملیات (Mission Control) در مک، نمایش دادن اپ‌های فعال است که شما به‌سادگی می‌توانید این کاربرد را به انداختن اسکرین‌شات تغییر دهید. همچنین می‌توانید کاربرد کلید لانچ‌پد را به بالا آوردن نمایشگر اموجی (emoji viewer) و تقویم تغییر دهید.

همان‌طور که در ادامه خواهید دید، اعمال این تغییرات به‌سادگی صورت می‌گیرند؛ اما بهتر است ابتدا نگاه دقیق‌تری به کاربردهای کلیدهای تابع داشته باشیم.

نقش دوگانه کلید‌های تابع

تغییر کاربرد کلید‌های تابع

به‌طور پیش‌فرض، کلیدهای تابع در مک اقدامات نشان داده شده توسط آیکون‌های چاپ شده بر روی آن‌ها را انجام می‌دهند. یعنی تصویر روی کلید نشان‌دهنده کاربرد آن است. بر‌‌این‌ اساس دکمه‌های F1 و F2 میزان روشنایی صفحه را تنظیم می‌کنند. کلید F3 صفحه کنترل عملیات و کلید F4، لانچ‌پد را فعال می‌کند. در بعضی از کیبورد‌ها برای استفاده از کلیدهای تابع باید دکمه Fn را نگه دارید.

اگر می‌خواهید عملکرد‌ دکمه‌ها تابع را تغییر دهید باید از آن‌ها با نگه‌داشتن کلید Fn استفاده کنید. به System Preferences > Keyboard > Keyboard بروید و گزینه Use all F1, F2 etc keys as standard function keys را تیک بزنید.
اکنون کلید‌های F1 ،F2 و دیگر کلیدها به‌صورت کلیدهای تابع معمول کار خواهند کرد و شما برای استفاده از آن‌ها (همان عملکردی که بر روی این دکمه‌ها چاپ شده است) باید کلید Fn را نگه‌دارید.

حالا باید دقت داشته باشید که پس از انجام این کار، تنها کلیدهای F11 و F12 فعال خواهند بود، زیرا macOS به‌طور پیش‌فرض به باقی کلیدهای تابع، عملکردی نسبت نداده است. اگر می‌خواهید بعضی از کلید‌های تابع را به‌عنوان کلیدهای ویژه نگه دارید و بقیه را به کلیدهای تابع عادی تبدیل کنید، باید یک برنامه طرف سوم و مناسب نصب نمایید. ما به شما توصیه می‌کنیم برنامه FunctionFlip را نصب کنید.
تغییر کاربرد کلید‌های تابعپس از نصب FunctionFlip، این اپ به‌صورت یک پنجره کوچک در زیر System Preferences نشان داده می‌شود که شما می‌توانید کارکرد کلید‌ها را به‌طور انتخابی از این پنل تغییر دهید. شما می‌توانید این کار را برای هر صفحه‌کلید متصل به مک خود انجام دهید.

اگر اپ FunctionFlip برای شما مناسب نبود، می‌توانید برای شخصی‌سازی کارکرد کیبورد خود، برنامه Karabiner را امتحان کنید.

تغییر کاربرد کلیدهای تابع

پس از تنظیم عمومی کارکرد کلیدهای تابع، حالا نوبت به تغییر عملکرد کلیدهای عمومی مطابق با نیاز‌های شما رسیده است. برای این کار به System Preferences > Keyboard > Shortcuts بروید. این قسمت، همان بخشی است که می‌توانید در آن به شخصی‌سازی میانبرهای کیبورد در macOS بپردازید.

مثال 1: Do Not Disturb

تغییر کاربرد کلید‌های تابعفرض کنیم که شما می‌خواهید با استفاده از کلید F10، حالت Do Not Disturb (مزاحم نشوید) را فعال کنید، زیرا نماد میوت روی کلید F10 یک نماد یادآوری خوب برای این میانبر است.

برای پیکربندی این اکشن، همان‌طور که در بالا اشاره کردیم به تب shortcuts در Keyboard بروید. در زیر‌منو Mission Control گزینه Turn Do Not Disturb On/Off را پیدا خواهید کرد. برای فعال کردن آن، کافی است این گزینه را تیک بزنید. پس از نمایان شدن فیلد خالی، بر روی کلید مورد نظر (در این‌ مثال F10) بزنید. حالا برای اطمینان از کارکرد صحیح حالت مزاحم نشوید، کلید F10 را تست کنید.

مثال 2: حالت تمام صفحه
تغییر کاربرد کلید‌های تابع

حالا فرض کنید که می‌خواهیم با زدن دکمه F11 حالت تمام‌صفحه را فعال کنیم. این عملکرد به‌عنوان یک اکشن در تنظیمات سیستم وجود ندارد. با این‌حال شما هنوز هم می‌توانید این عملکرد را به این کلید نسبت دهید؛ هرچند کلیدهای میانبر Control + Cmd + F این‌کار را انجام می‌دهند. از صفحه منو Keyboard به تب Shortcuts و از نوار کناری به App Shortcuts بروید.

سپس بر روی علامت به‌علاوه در پایین سمت راست پنجره اکشن‌ها کلیک کنید. در پنجره کوچکی که ظاهر می‌شود، منو کشویی Application بر روی All Applications قرار دارد. تنها در صورتی‌که می‌خواهید میانبر کلید تابع در یک برنامه خاص کار کند، این گزینه را تغییر دهید. در فیلد Menu Title، نام اکشن را وارد نمایید، این نام در منو اپ ظاهر خواهد شد. در این مثال از عبارت Enter Full Screen استفاده کنید. این عبارت در منو View برای ورود به حالت تمام‌صفحه دیده می‌شود.
برای فیلد Keyboard Shortcut بر روی شورتکات مورد نظر (در این مثال F11) بزنید. در نهایت بر روی دکمه Add کلیک کنید تا شورتکات جدید در جای خود قرار بگیرد.

از آن‌جا که می‌خواهیم از F11 برای خروج از حالت تمام‌صفحه نیز استفاده کنیم، باید پروسه ایجاد شورتکات را برای معکوس کردن آن تکرار کنیم. برای این کار تنها لازم است در فیلد Menu Title، عبارت Exit Full Screen را وارد کنید. این همان عبارتی است که وقتی در حالت تمام‌صفحه قرار دارید در منو View ظاهر می‌شود.

عیب‌یابی مشکلات کلیدهای تابع

تغییر کاربرد کلید‌های تابع

ممکن است هنگام تغییر کاربرد کلیدهای تابع به مشکلاتی برخورد کنید؛ اما از آن‌جا که همه این مشکلات راه‌حل دارند، لازم نیست نگران شوید:

کلید، درحال حاضر درحال استفاده است: شما می‌توانید اکشنی که از آن کلید استفاده می‌‌کند را غیرفعال و یا بازنگری نمایید و سپس آن کلید تابع را به اکشن جدید نسبت دهید.

شما می‌خواهید برنامه را با کلید تابع اجرا نمایید اما نمی‌توانید این‌ کار را از System Preferences انجام دهید: به پنجره Preferences برنامه‌‌ای که می‌خواهید آن را اجرا کنید، بروید و از آن‌جا شورتکات را برنامه‌‌ریزی کنید.

شما نمی‌توانید کلیدهای تابع را به اکشن خاصی اختصاص دهید: برنامه BetterTouchTool را برای دریافت گزینه‌های پیشرفته‌تر تغییر کیبورد، دانلود نمایید. این برنامه می‌تواند مشکلاتی را که در آن یک برنامه اصرار دارد که از یک کلید تابع فقط با یک کلید اصلاح‌گر یا تغییردهنده (Modifier مانند Fn) استفاده شود را حل کند. شما همچنین می‌توانید از اپ BetterTouchTool برای راه‌اندازی دیگر شورتکات‌های کیبورد، استفاده کنید. علاوه بر این‌ها این برنامه ویژگی‌ها و امکانات فراوانی را برای مک ارایه می‌دهد.

اکشن‌هایی که می‌توانید برای آن‌ها کلید ایجاد کنید

تغییر کاربرد کلید‌های تابع

حالا که می‌دانید چطور کاربرد کلید‌های مک را تغییر دهید، وقت آن است که تصمیم بگیرید که چگونه و برای چه عملیات و اکشن‌هایی از کلیدهای تابع استفاده کنید. در ادامه ما چندین پیشنهاد ارایه داده‌ایم، اما مطمئنا شما می‌توانید ایده‌های جالب‌تر و کاربردی‌تری را بنابر نیازهای خود، عملی کنید.

برای بالا آوردن صفحه ایموجی‌ها یا همان Emoji viewer می‌توانید کلید Emoji را جایگزین کلیدهای میانبر Control + Cmd + Space که به‌سختی در خاطر می‌مانند، کنید. همچنین برا یادآوری سریع قرارهای کاری از طریق اپ calendar می‌توانید، یک کلید calendar ایجاد نمایید. می‌توانید کلیدهای clipboard و email را نیز امتحان کنید.

اگر به ویجت‌های Notification Center وابسته هستید و زیاد به آن‌ها رجوع می‌کنید، شاید بهتر باشد که یک کلید Notification Center ایجاد نمایید. اگر هم ویجت‌های Dashboard را ترجیح می‌دهید، از همان شورتکات برای باز کردن داشبورد کمک بگیرید.

یک ایده کاربردی دیگر ایجاد کلید word count برای اجرای word counter در مک‌او‌اس هنگام انتخاب یک متن است.
تغییر کاربرد کلید‌های تابعکلید “read aloud” هنگام نیاز به استفاده از متن‌به‌گفتار در مک‌او‌اس می‌تواند کاربردی باشد. شما می‌توانید با استفاده از توابع ارایه‌شده توسط اپ طرف سوم Dictater این کار را انجام دهید.

اگر اغلب مجبور هستید که بین دو سیستم‌عامل‌ ویندوز و مک‌اواس جابجا شوید، یک کلید page reload برای رفرش‌کردن صفحات وب در مک‌او‌اس (کلید F5 در ویندوز) می‌تواند مفید واقع شود‌.

همچنین خود سیستم‌عامل مک‌او‌اس، کاندیدهای جالبی برای شورتکات‌های کلید تابع دارد که شما می‌توانید آن‌ها را از System Preferences > Keyboard > Shortcuts > Services به کلیدهای تابع، اختصاص دهید.

کلیدهای تابع بر روی کیبورد مک، منابعی هستند که معمولا کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند. شما می‌توانید با روش‌ها و ایده‌های بالا از این کلیدها استفاده کنید و به تغییر کاربرد کلید‌های تابع بپردازید. اگر برای عملیات‌های موردنیاز با کمبود کلیدهای تابع مواجه شدید، می‌توانید از یک کلید اصلاح‌گر مانند Cmd و Option استفاده کنید.

نوشته چگونه در مک کاربرد کلیدهای تابع را تغییر دهیم؟ اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

چگونه در مک کاربرد کلیدهای تابع را تغییر دهیم؟

تغییر کاربرد کلید‌های تابع

احتمالا شما هم به بلااستفاده بودن کاربرد بعضی از کلیدهای تابع در مک پی برده‌اید. اگر نه از خود بپرسید چند بار تا‌به‌حال از کلیدهای F برای انجام کاری، استفاده کرده‌اید! احتمالا بعضی از این کلیدها حتی یک‌بار هم مورد استفاده شما قرار نگرفته است. در ادامه به آموزش روش تغییر کاربرد کلید‌های تابع خواهیم پرداخت.

خوشبختانه جای نگرانی نیست شما می‌توانید به‌راحتی به تغییر کاربرد کلید‌های تابع مک بپردازید. برای مثال کاربرد کلید کنترل عملیات (Mission Control) در مک، نمایش دادن اپ‌های فعال است که شما به‌سادگی می‌توانید این کاربرد را به انداختن اسکرین‌شات تغییر دهید. همچنین می‌توانید کاربرد کلید لانچ‌پد را به بالا آوردن نمایشگر اموجی (emoji viewer) و تقویم تغییر دهید.

همان‌طور که در ادامه خواهید دید، اعمال این تغییرات به‌سادگی صورت می‌گیرند؛ اما بهتر است ابتدا نگاه دقیق‌تری به کاربردهای کلیدهای تابع داشته باشیم.

نقش دوگانه کلید‌های تابع

تغییر کاربرد کلید‌های تابع

به‌طور پیش‌فرض، کلیدهای تابع در مک اقدامات نشان داده شده توسط آیکون‌های چاپ شده بر روی آن‌ها را انجام می‌دهند. یعنی تصویر روی کلید نشان‌دهنده کاربرد آن است. بر‌‌این‌ اساس دکمه‌های F1 و F2 میزان روشنایی صفحه را تنظیم می‌کنند. کلید F3 صفحه کنترل عملیات و کلید F4، لانچ‌پد را فعال می‌کند. در بعضی از کیبورد‌ها برای استفاده از کلیدهای تابع باید دکمه Fn را نگه دارید.

اگر می‌خواهید عملکرد‌ دکمه‌ها تابع را تغییر دهید باید از آن‌ها با نگه‌داشتن کلید Fn استفاده کنید. به System Preferences > Keyboard > Keyboard بروید و گزینه Use all F1, F2 etc keys as standard function keys را تیک بزنید.
اکنون کلید‌های F1 ،F2 و دیگر کلیدها به‌صورت کلیدهای تابع معمول کار خواهند کرد و شما برای استفاده از آن‌ها (همان عملکردی که بر روی این دکمه‌ها چاپ شده است) باید کلید Fn را نگه‌دارید.

حالا باید دقت داشته باشید که پس از انجام این کار، تنها کلیدهای F11 و F12 فعال خواهند بود، زیرا macOS به‌طور پیش‌فرض به باقی کلیدهای تابع، عملکردی نسبت نداده است. اگر می‌خواهید بعضی از کلید‌های تابع را به‌عنوان کلیدهای ویژه نگه دارید و بقیه را به کلیدهای تابع عادی تبدیل کنید، باید یک برنامه طرف سوم و مناسب نصب نمایید. ما به شما توصیه می‌کنیم برنامه FunctionFlip را نصب کنید.
تغییر کاربرد کلید‌های تابعپس از نصب FunctionFlip، این اپ به‌صورت یک پنجره کوچک در زیر System Preferences نشان داده می‌شود که شما می‌توانید کارکرد کلید‌ها را به‌طور انتخابی از این پنل تغییر دهید. شما می‌توانید این کار را برای هر صفحه‌کلید متصل به مک خود انجام دهید.

اگر اپ FunctionFlip برای شما مناسب نبود، می‌توانید برای شخصی‌سازی کارکرد کیبورد خود، برنامه Karabiner را امتحان کنید.

تغییر کاربرد کلیدهای تابع

پس از تنظیم عمومی کارکرد کلیدهای تابع، حالا نوبت به تغییر عملکرد کلیدهای عمومی مطابق با نیاز‌های شما رسیده است. برای این کار به System Preferences > Keyboard > Shortcuts بروید. این قسمت، همان بخشی است که می‌توانید در آن به شخصی‌سازی میانبرهای کیبورد در macOS بپردازید.

مثال 1: Do Not Disturb

تغییر کاربرد کلید‌های تابعفرض کنیم که شما می‌خواهید با استفاده از کلید F10، حالت Do Not Disturb (مزاحم نشوید) را فعال کنید، زیرا نماد میوت روی کلید F10 یک نماد یادآوری خوب برای این میانبر است.

برای پیکربندی این اکشن، همان‌طور که در بالا اشاره کردیم به تب shortcuts در Keyboard بروید. در زیر‌منو Mission Control گزینه Turn Do Not Disturb On/Off را پیدا خواهید کرد. برای فعال کردن آن، کافی است این گزینه را تیک بزنید. پس از نمایان شدن فیلد خالی، بر روی کلید مورد نظر (در این‌ مثال F10) بزنید. حالا برای اطمینان از کارکرد صحیح حالت مزاحم نشوید، کلید F10 را تست کنید.

مثال 2: حالت تمام صفحه
تغییر کاربرد کلید‌های تابع

حالا فرض کنید که می‌خواهیم با زدن دکمه F11 حالت تمام‌صفحه را فعال کنیم. این عملکرد به‌عنوان یک اکشن در تنظیمات سیستم وجود ندارد. با این‌حال شما هنوز هم می‌توانید این عملکرد را به این کلید نسبت دهید؛ هرچند کلیدهای میانبر Control + Cmd + F این‌کار را انجام می‌دهند. از صفحه منو Keyboard به تب Shortcuts و از نوار کناری به App Shortcuts بروید.

سپس بر روی علامت به‌علاوه در پایین سمت راست پنجره اکشن‌ها کلیک کنید. در پنجره کوچکی که ظاهر می‌شود، منو کشویی Application بر روی All Applications قرار دارد. تنها در صورتی‌که می‌خواهید میانبر کلید تابع در یک برنامه خاص کار کند، این گزینه را تغییر دهید. در فیلد Menu Title، نام اکشن را وارد نمایید، این نام در منو اپ ظاهر خواهد شد. در این مثال از عبارت Enter Full Screen استفاده کنید. این عبارت در منو View برای ورود به حالت تمام‌صفحه دیده می‌شود.
برای فیلد Keyboard Shortcut بر روی شورتکات مورد نظر (در این مثال F11) بزنید. در نهایت بر روی دکمه Add کلیک کنید تا شورتکات جدید در جای خود قرار بگیرد.

از آن‌جا که می‌خواهیم از F11 برای خروج از حالت تمام‌صفحه نیز استفاده کنیم، باید پروسه ایجاد شورتکات را برای معکوس کردن آن تکرار کنیم. برای این کار تنها لازم است در فیلد Menu Title، عبارت Exit Full Screen را وارد کنید. این همان عبارتی است که وقتی در حالت تمام‌صفحه قرار دارید در منو View ظاهر می‌شود.

عیب‌یابی مشکلات کلیدهای تابع

تغییر کاربرد کلید‌های تابع

ممکن است هنگام تغییر کاربرد کلیدهای تابع به مشکلاتی برخورد کنید؛ اما از آن‌جا که همه این مشکلات راه‌حل دارند، لازم نیست نگران شوید:

کلید، درحال حاضر درحال استفاده است: شما می‌توانید اکشنی که از آن کلید استفاده می‌‌کند را غیرفعال و یا بازنگری نمایید و سپس آن کلید تابع را به اکشن جدید نسبت دهید.

شما می‌خواهید برنامه را با کلید تابع اجرا نمایید اما نمی‌توانید این‌ کار را از System Preferences انجام دهید: به پنجره Preferences برنامه‌‌ای که می‌خواهید آن را اجرا کنید، بروید و از آن‌جا شورتکات را برنامه‌‌ریزی کنید.

شما نمی‌توانید کلیدهای تابع را به اکشن خاصی اختصاص دهید: برنامه BetterTouchTool را برای دریافت گزینه‌های پیشرفته‌تر تغییر کیبورد، دانلود نمایید. این برنامه می‌تواند مشکلاتی را که در آن یک برنامه اصرار دارد که از یک کلید تابع فقط با یک کلید اصلاح‌گر یا تغییردهنده (Modifier مانند Fn) استفاده شود را حل کند. شما همچنین می‌توانید از اپ BetterTouchTool برای راه‌اندازی دیگر شورتکات‌های کیبورد، استفاده کنید. علاوه بر این‌ها این برنامه ویژگی‌ها و امکانات فراوانی را برای مک ارایه می‌دهد.

اکشن‌هایی که می‌توانید برای آن‌ها کلید ایجاد کنید

تغییر کاربرد کلید‌های تابع

حالا که می‌دانید چطور کاربرد کلید‌های مک را تغییر دهید، وقت آن است که تصمیم بگیرید که چگونه و برای چه عملیات و اکشن‌هایی از کلیدهای تابع استفاده کنید. در ادامه ما چندین پیشنهاد ارایه داده‌ایم، اما مطمئنا شما می‌توانید ایده‌های جالب‌تر و کاربردی‌تری را بنابر نیازهای خود، عملی کنید.

برای بالا آوردن صفحه ایموجی‌ها یا همان Emoji viewer می‌توانید کلید Emoji را جایگزین کلیدهای میانبر Control + Cmd + Space که به‌سختی در خاطر می‌مانند، کنید. همچنین برا یادآوری سریع قرارهای کاری از طریق اپ calendar می‌توانید، یک کلید calendar ایجاد نمایید. می‌توانید کلیدهای clipboard و email را نیز امتحان کنید.

اگر به ویجت‌های Notification Center وابسته هستید و زیاد به آن‌ها رجوع می‌کنید، شاید بهتر باشد که یک کلید Notification Center ایجاد نمایید. اگر هم ویجت‌های Dashboard را ترجیح می‌دهید، از همان شورتکات برای باز کردن داشبورد کمک بگیرید.

یک ایده کاربردی دیگر ایجاد کلید word count برای اجرای word counter در مک‌او‌اس هنگام انتخاب یک متن است.
تغییر کاربرد کلید‌های تابعکلید “read aloud” هنگام نیاز به استفاده از متن‌به‌گفتار در مک‌او‌اس می‌تواند کاربردی باشد. شما می‌توانید با استفاده از توابع ارایه‌شده توسط اپ طرف سوم Dictater این کار را انجام دهید.

اگر اغلب مجبور هستید که بین دو سیستم‌عامل‌ ویندوز و مک‌اواس جابجا شوید، یک کلید page reload برای رفرش‌کردن صفحات وب در مک‌او‌اس (کلید F5 در ویندوز) می‌تواند مفید واقع شود‌.

همچنین خود سیستم‌عامل مک‌او‌اس، کاندیدهای جالبی برای شورتکات‌های کلید تابع دارد که شما می‌توانید آن‌ها را از System Preferences > Keyboard > Shortcuts > Services به کلیدهای تابع، اختصاص دهید.

کلیدهای تابع بر روی کیبورد مک، منابعی هستند که معمولا کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند. شما می‌توانید با روش‌ها و ایده‌های بالا از این کلیدها استفاده کنید و به تغییر کاربرد کلید‌های تابع بپردازید. اگر برای عملیات‌های موردنیاز با کمبود کلیدهای تابع مواجه شدید، می‌توانید از یک کلید اصلاح‌گر مانند Cmd و Option استفاده کنید.

نوشته چگونه در مک کاربرد کلیدهای تابع را تغییر دهیم؟ اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.