آگهی دهندگان گوگل باید هویت و موقعیت خود را ثبت کنند

گوگل با هدف مقابله با محتوا و تبلیغات جعلی به آگهی دهندگان اعلام کرده که باید هویت و موقعیت جغرافیایی خود را مشخص کرده و به ثبت برسانند.
 
به نقل از زددی نت، گوگل تا به امروز تنها برای ثبت اطلاعات هویتی آگهی دهندگان سیاسی جدیت داشت، اما از این پس تمامی آگهی دهندگان به گوگل باید هم هویت خود را ثبت کنند و هم موقعیت جغرافیایی خود را مشخص کنند.
 
 
در سال های اخیر بسیاری از افراد کلاهبردار از خدمات تبلیغات گوگل برای انتشار مطالبی در مورد کالاهای تقلبی، انتشار اخبار دروغین و تبلیغ سایت های کلاهبردار استفاده کرده اند. این مساله با اعتراض های گسترده کاربران روبرو شد و سرانجام گوگل مجبور شد تغییراتی در رویه های خود ایجاد کند.
 
پیش از این گوگل تنها تبلیغات نامناسب و دروغین را بعد از انتشار گزارش هایی در این زمینه حذف می کرد، اما حالا خود قصد دارد منابع انتشار آگهی های آنلاین را کنترل کند و تا حد امکان تبلیغات دروغین را حذف کند. گوگل از سال 2018 به این سو تبلیغات سیاسی را با دقت بیشتری بررسی کرده و تایید می کرد. اما حالا دامنه این کنترل ها را به همه تبلیغات تسری می دهد.
 

آیا می توان از تبلیغ‌دهنده‌ ایرانی بر بستر گوگل مالیات گرفت؟

پس از انتشار متن پیشنهاد مرکز پژوهش‌های مجلس در خصوص اصلاحیه بند الحاقی تبصره ۱۵ مصوبه کمیسیون تلفیق به منظور «اخذ مالیات ۵۰ درصدی از تبلیغ دهندگان ایرانی بر بستر گوگل» این پیشنهاد در همان ساعات اولیه واکنش‌ها و مخالفت‌های بسیار زیادی به همراه داشت. سوال اکثر کاربران و فعالان حوزه دیجیتال مارکتینگ این بود که چگونه می‌خواهند تبلیغ‌دهنده را شناسایی کرده و از او مالیاتی برای هزینه روی یک سرویس خارجی دریافت کنند. در واقع موضوع اصلی اینجاست که این مالیات از چه کسانی و با چه معیاری و به چه طریقی می خواهند دریافت کنند؟ هر چند تاکنون دلایل ارایه این پیشنهاد مشخص نیست و بسیاری معتقدند که این پیشنهاد عملا راه را برای دریافت مالیات از هزینه باز می‌کند در صورتی که نفس دریافت مالیات از درآمد( سود) قانونی است. در ادامه سعی می‌کنیم به معرفی انواع سرویس‌های تبلیغاتی آنلاین و نحوه کارکرد آن‌ها بپردازیم.
 
تاریخ تبلیغات اینترنتی به قرن ۲۰ میلادی و زمان شکل‌گیری اینترنت برمی‌گردد. شبکه تحقیقاتی (ARPANET) یا سازمان پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته شبکه، برای اولین‌بار در سال ۱۹۶۹پیامی از یک رایانه به یک رایانه دیگر ارسال کرد و پایه‌گذار اینترنت جهانی شد. بعد‌ها در سال ۱۹۷۸ میلادی یک بازاریاب از یک شرکت لوازم دیجیتال، ایمیلی را برای تعدادی از کاربران آرپانت ارسال کرد و برای مراسم رونمایی از مدل جدیدی از کامپوتر‌های DEC تبلیغ کرد. این اولین تبلیغ در دنیای آنلاین بود که به سرعت رشد کرد و توسعه یافت.
 
حال با گذشت بیش از ۴۰ سال از اولین تبلیغ بر بستر اینترنت، این موضوع به یک کسب‌وکار پررونق و پرسود تبدیل شده است. برای درک بهتر پرسود بودن این بیزینس کافی‌ست بدانید در سال ۲۰۱۱ به‌صورت تقریبی ۹۶ درصد از درآمد گوگل از طریق تبلیغات به دست آمده است.
 
 
۵۰ سال پیش اولین پیام اینترنتی از دانشگاه کالیفرنیا ارسال شد.
 
تبلیغات آنلاین بسیار پیشرفته‌تر، پیچیده‌تر و درعین حال ساده‌تر از گذشته شده است. تبلیغات آنلاین انواع و روش‌های مختلفی دارد. برای مثال می‌توان از تبلیغات ایمیلی، بنر‌ها، پاپ‌آپ‌ها، تبلیغات بر مبای کلیک، رپورتاژ آگهی، شبکه‌های اجتماعی، تبلیغات بر مبنای موتورهای جست‌و‌جو و بسیاری از موارد دیگر نام برد. حال شرکت‌های تبلیغات در سراسر دنیا تمامی این موارد را در قالب سرویس تبلیغات به کاربران ارائه می‌کنند. تبلیغات برمبنای موتور‌های جست‌وجو که در ایران بیشتر با نام Google Ads شناخته می‌شود، یکی از روش‌های تبلیغ پرطرفدار در سراسر جهان است. سال ۱۹۹۸ موتور جست‌وجوی گوگل راه‌اندازی شد و تنها ۲ سال بعد از آن، گوگل از سرویس AdWords به‌عنوان سرویس تبلیغات بر اساس کلمات کلیدی رونمایی کرد. این سرویس از سال ۲۰۱۸ به گوگل ادز تغییر نام داد.
 
SEM به چه معناست؟
SEM یا (Search Engine Marketing) به معنای بازاریابی موتور جست‌وجو است. در این روش فارغ از رتبه سئوی سایت، امکان نمایش در صدر نتایج جست‌وجو بر اساس کلیدواژه‌ها وجود دارد. مزیت این روش قرارگیری در صدر نتایج موتورهای جست‌وجو فارغ از کیفیت محتوای سایت است که البته مهمترین مشکل یا چالش این نوع تبلیغ هزینه‌بر بودن آن است. این روش‌ها و زیرمجموعه‌های آن‌ها در هر موتور جست‌وجویی وجود دارد. در موتور جست‌وجوی گوگل نیز این امکانات زیرمجموعه گوگل ادز قرار دارد. که به دلیل فراگیری موتور جستجوی گوگل عملا با اقبال کاربران و مشتریان مواجه شده است و جایگاه انحصاری در این زمینه پیدا کرده است.
 
گوگل‌ادز چیست؟
گوگل ادز (google ads)، سرویس تبلیغاتی گوگل است. این سرویس به مشتریان این امکان را می‌دهد تا بتوانند سایت‌هایشان را در همان صفحه اول نتایج جست‌وجوی گوگل برای کاربرانی که کلمات کلیدی خاصی را جست‌وجو می‌کنند به صورت تبلیغات کوتاه به نمایش بگذارند. به این ترتیب صاحبان کسب و کارها و ارائه دهندگان خدمات و کالا بر بستر اینترنت  می‌توانند با هزینه‌ نسبا کمی، وب‌سایت و یا کسب‌وکار خود را در معرض دید کاربران قرار دهند. در گوگل ادز، گوگل برای نمایش دادن تبلیغ از حساب کسی که تبلیغ داده‌ است مبلغی کم نمی‌کند و تنها زمانی که کاربر روی تبلیغ کلیک کرده و به سایت وارد شود هزینه محاسبه می‌شود. اعدادی که گوگل برای هر کلیک از حساب مشتری کم می‌کند، ثابت نیست و با موقعیت تبلیغ، نوع لغت و چندین مورد دیگر تغییر کرده و ممکن است در یک روز اعداد متفاوتی از یک حساب کم شود.
 
 
دیگر سرویس‌دهنده‌ها
علاوه بر گوگل، بینگ، یاهو، فیسبوک، یوتیوب، لینکدین، اینستاگرام، اسنپ‌چت و توییتر نیز بر بستر اینترنت و فضای مجازی، سرویس تبلیغات آنلاین ارائه می‌دهند. این موتورهای جست‌وجو و شبکه‌های اجتماعی در ازای رایگان بودن محصول خود، به کاربران تبلیغ نمایش می‌دهند و اکثرا تنها راه درآمدیی آنها همین فروش تبلیغات است. این سرویس‌ها با نمایش محتوای تبلیغاتی شما در لابه‌لای محتوای کاربران، نوعی از تبلیغات ناخواسته را به نمایش می‌گذارند. البته امروزه نوع دیگری از تبلیغات بر بستر شبکه‌های اجتماعی به وجود آمده با عنوان اینفلوئنسر مارکتینگ که به نظر کاربرپسند است و هیچ پولی هم به جیب صاحبان این شبکه‌های اجتماعی نمی‌رود. افراد معروف و مشهور در ازای دریافت مبالغی که غالبا بسیار بیشتر از مبالغ خود پلتفورم اصلی است حاضر به تبلیغ محصول یا محتوای شما در صفحه شخصی خود می‌شوند.
 
راه‌کار‌های پرداخت و روش‌های تبلیغاتی بر بستر پلتفرم‌ها
از آنجایی که در خدمات گوگل، فیسبوک، توییتر، اینستاگرام و دیگر سرویس‌های غیرایرانی، امکان پرداخت ریالی وجود ندارد، سایت‌های زیادی در کشور وجود دارد که امکان استفاده از این خدمات تبلیغاتی را برای کسایی که امکان پرداخت غیرریالی ندارند فراهم می‌کنند‌. عملا این شرکت های بدلیل محدودیتی که کاربر ایرانی برای دسترسی به سرویس‌های خارجی همچون گوگل دارند؛ به صورت غیر رسمی به عنوان واسط‌های غیر ایرانی امکان استفاده از خدمات گوگل ادز یا دیگر سرویس‌های تبلیغی پلتفرم های خارجی را برای مشتری ایرانی فراهم می کنند. کافیست عبارت «خرید تبلیغات فلان سرویس» را جست‌وجو کنید تا با شرکت‌ها و سایت‌های خدمات دهنده در این زمینه و تعرفه‌های آن‌ها آشنا شوید. این سایت‌ها و شرکت‌ها بسته به خدمات متفاوتی که ارائه می‌کنند، مبالغ متفاوتی هم دریافت می‌کنند. این هزینه‌ها از ۳۰۰ یا ۴۰۰ هزار تومان تا بیش از ۴۰ میلیون تومان بسته به مدت زمان نمایش، تعداد نمایش، تعداد کلیک، کنترل‌پنل اختصاصی، گزارشات لحظه‌ای و موارد دیگر متغیر است. در موارد این‌چنینی اگر امکان پرداخت غیرریالی برای کاربران وجود داشته باشد، به‌لحاظ هزینه‌ای بسیار هزینه کمتری پرداخت خواهند کرد. چرا که مدل درآمدی این سایت‌ها و شرکت‌های واسط پرداخت، گرفتن کارمزد برای پرداخت غیرریالی و در مواردی هزینه پشتیبانی و ارائه خدمات است.
 
در واقع تبلیغات درون برنامه‌ای اصلی‌ترین روش برای تبلیغ در هر پلتفورمی است. هر پلتفورمی با توجه به ویژگی‌های سرویس خود، مدل‌های مختلفی از تبلیغ ایجاد می‌کند. مثلا در اینستاگرام امکان تبلیغ در صفحه سرچ، تایملاین و استوری وجود دارد که بابت هرکدام، مدت زمان نمایش و تعداد کاربر تبلیغ‌شونده، هزینه‌ی جداگانه‌ای دریافت می‌شود. در این شبکه اجتماعی لازمه تبلیغات، داشتن اکانت بیزینسی و اتصال اکانت اینستاگرام به اکانت فیسبوک است.
 
در این میان فیسبوک با ۱۱ روش مختلف برای نمایش تبلیغات، کامل‌ترین و پیچیده‌ترین الگوریتم برای تبلیغات آنلاین را در اختیار دارد. این ۱۱ روش عبارتند از تبلیغ بر اساس کلیک و ورود به سایت، تبلیغ بر اساس کلیک، ورود به سایت و انجام عملی مشخص، تبلیغ بر اساس انگیجمنت یا به عبارت دیگر (لایک، کامنت، اشتراک‌گذاری)، خرید لایک، خرید نصب اپلیکیشن‌های متصل به فیسبوک، تبلیغ بر اساس ورود به اپلیکیشن از طریق فیسبوک، نمایش تبلیغ یا تخفیف به‌صورت مستقیم در تایملاین، ترویج رویداد‌های فیس‌بوکی، نمایش محتوای ویدئویی به‌صورت ناخواسته به کاربران و نمایش محصولات شما در باکس جست‌وجو. علاوه بر تمامی این آپشن‌ها، امکان مشخص کردن نوع مخاطب برای تبلیغات اعم از جنسیت، سن و موارد این چنینی در فیسبوک وجود دارد.
 
با توجه به این شرایط و کارکرد و شیوه‌های غیر رسمی که برای تبلیغ کردن کالا و خدمات بر بستر پلتفرم‌های خارجی همچون گوگل وجود دارد و در بالا بدان اشاره کردیم؛ عملا پیشنهاد ارائه شده از سوی مرکز پژوهش‌های مجلس فارغ از اهدافش همانگونه که شرکت‌های واسط ارایه کننده این خدمات و مدیران وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات اعلام کردند هنوز معلوم نیست بر چه اساس و الگویی می‌خواهد اقدام به شناسایی تبلغ‌دهندگان کند.

آیا می توان از تبلیغ‌دهنده‌ ایرانی بر بستر گوگل مالیات گرفت؟

پس از انتشار متن پیشنهاد مرکز پژوهش‌های مجلس در خصوص اصلاحیه بند الحاقی تبصره ۱۵ مصوبه کمیسیون تلفیق به منظور «اخذ مالیات ۵۰ درصدی از تبلیغ دهندگان ایرانی بر بستر گوگل» این پیشنهاد در همان ساعات اولیه واکنش‌ها و مخالفت‌های بسیار زیادی به همراه داشت. سوال اکثر کاربران و فعالان حوزه دیجیتال مارکتینگ این بود که چگونه می‌خواهند تبلیغ‌دهنده را شناسایی کرده و از او مالیاتی برای هزینه روی یک سرویس خارجی دریافت کنند. در واقع موضوع اصلی اینجاست که این مالیات از چه کسانی و با چه معیاری و به چه طریقی می خواهند دریافت کنند؟ هر چند تاکنون دلایل ارایه این پیشنهاد مشخص نیست و بسیاری معتقدند که این پیشنهاد عملا راه را برای دریافت مالیات از هزینه باز می‌کند در صورتی که نفس دریافت مالیات از درآمد( سود) قانونی است. در ادامه سعی می‌کنیم به معرفی انواع سرویس‌های تبلیغاتی آنلاین و نحوه کارکرد آن‌ها بپردازیم.
 
تاریخ تبلیغات اینترنتی به قرن ۲۰ میلادی و زمان شکل‌گیری اینترنت برمی‌گردد. شبکه تحقیقاتی (ARPANET) یا سازمان پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته شبکه، برای اولین‌بار در سال ۱۹۶۹پیامی از یک رایانه به یک رایانه دیگر ارسال کرد و پایه‌گذار اینترنت جهانی شد. بعد‌ها در سال ۱۹۷۸ میلادی یک بازاریاب از یک شرکت لوازم دیجیتال، ایمیلی را برای تعدادی از کاربران آرپانت ارسال کرد و برای مراسم رونمایی از مدل جدیدی از کامپوتر‌های DEC تبلیغ کرد. این اولین تبلیغ در دنیای آنلاین بود که به سرعت رشد کرد و توسعه یافت.
 
حال با گذشت بیش از ۴۰ سال از اولین تبلیغ بر بستر اینترنت، این موضوع به یک کسب‌وکار پررونق و پرسود تبدیل شده است. برای درک بهتر پرسود بودن این بیزینس کافی‌ست بدانید در سال ۲۰۱۱ به‌صورت تقریبی ۹۶ درصد از درآمد گوگل از طریق تبلیغات به دست آمده است.
 
 
۵۰ سال پیش اولین پیام اینترنتی از دانشگاه کالیفرنیا ارسال شد.
 
تبلیغات آنلاین بسیار پیشرفته‌تر، پیچیده‌تر و درعین حال ساده‌تر از گذشته شده است. تبلیغات آنلاین انواع و روش‌های مختلفی دارد. برای مثال می‌توان از تبلیغات ایمیلی، بنر‌ها، پاپ‌آپ‌ها، تبلیغات بر مبای کلیک، رپورتاژ آگهی، شبکه‌های اجتماعی، تبلیغات بر مبنای موتورهای جست‌و‌جو و بسیاری از موارد دیگر نام برد. حال شرکت‌های تبلیغات در سراسر دنیا تمامی این موارد را در قالب سرویس تبلیغات به کاربران ارائه می‌کنند. تبلیغات برمبنای موتور‌های جست‌وجو که در ایران بیشتر با نام Google Ads شناخته می‌شود، یکی از روش‌های تبلیغ پرطرفدار در سراسر جهان است. سال ۱۹۹۸ موتور جست‌وجوی گوگل راه‌اندازی شد و تنها ۲ سال بعد از آن، گوگل از سرویس AdWords به‌عنوان سرویس تبلیغات بر اساس کلمات کلیدی رونمایی کرد. این سرویس از سال ۲۰۱۸ به گوگل ادز تغییر نام داد.
 
SEM به چه معناست؟
SEM یا (Search Engine Marketing) به معنای بازاریابی موتور جست‌وجو است. در این روش فارغ از رتبه سئوی سایت، امکان نمایش در صدر نتایج جست‌وجو بر اساس کلیدواژه‌ها وجود دارد. مزیت این روش قرارگیری در صدر نتایج موتورهای جست‌وجو فارغ از کیفیت محتوای سایت است که البته مهمترین مشکل یا چالش این نوع تبلیغ هزینه‌بر بودن آن است. این روش‌ها و زیرمجموعه‌های آن‌ها در هر موتور جست‌وجویی وجود دارد. در موتور جست‌وجوی گوگل نیز این امکانات زیرمجموعه گوگل ادز قرار دارد. که به دلیل فراگیری موتور جستجوی گوگل عملا با اقبال کاربران و مشتریان مواجه شده است و جایگاه انحصاری در این زمینه پیدا کرده است.
 
گوگل‌ادز چیست؟
گوگل ادز (google ads)، سرویس تبلیغاتی گوگل است. این سرویس به مشتریان این امکان را می‌دهد تا بتوانند سایت‌هایشان را در همان صفحه اول نتایج جست‌وجوی گوگل برای کاربرانی که کلمات کلیدی خاصی را جست‌وجو می‌کنند به صورت تبلیغات کوتاه به نمایش بگذارند. به این ترتیب صاحبان کسب و کارها و ارائه دهندگان خدمات و کالا بر بستر اینترنت  می‌توانند با هزینه‌ نسبا کمی، وب‌سایت و یا کسب‌وکار خود را در معرض دید کاربران قرار دهند. در گوگل ادز، گوگل برای نمایش دادن تبلیغ از حساب کسی که تبلیغ داده‌ است مبلغی کم نمی‌کند و تنها زمانی که کاربر روی تبلیغ کلیک کرده و به سایت وارد شود هزینه محاسبه می‌شود. اعدادی که گوگل برای هر کلیک از حساب مشتری کم می‌کند، ثابت نیست و با موقعیت تبلیغ، نوع لغت و چندین مورد دیگر تغییر کرده و ممکن است در یک روز اعداد متفاوتی از یک حساب کم شود.
 
 
دیگر سرویس‌دهنده‌ها
علاوه بر گوگل، بینگ، یاهو، فیسبوک، یوتیوب، لینکدین، اینستاگرام، اسنپ‌چت و توییتر نیز بر بستر اینترنت و فضای مجازی، سرویس تبلیغات آنلاین ارائه می‌دهند. این موتورهای جست‌وجو و شبکه‌های اجتماعی در ازای رایگان بودن محصول خود، به کاربران تبلیغ نمایش می‌دهند و اکثرا تنها راه درآمدیی آنها همین فروش تبلیغات است. این سرویس‌ها با نمایش محتوای تبلیغاتی شما در لابه‌لای محتوای کاربران، نوعی از تبلیغات ناخواسته را به نمایش می‌گذارند. البته امروزه نوع دیگری از تبلیغات بر بستر شبکه‌های اجتماعی به وجود آمده با عنوان اینفلوئنسر مارکتینگ که به نظر کاربرپسند است و هیچ پولی هم به جیب صاحبان این شبکه‌های اجتماعی نمی‌رود. افراد معروف و مشهور در ازای دریافت مبالغی که غالبا بسیار بیشتر از مبالغ خود پلتفورم اصلی است حاضر به تبلیغ محصول یا محتوای شما در صفحه شخصی خود می‌شوند.
 
راه‌کار‌های پرداخت و روش‌های تبلیغاتی بر بستر پلتفرم‌ها
از آنجایی که در خدمات گوگل، فیسبوک، توییتر، اینستاگرام و دیگر سرویس‌های غیرایرانی، امکان پرداخت ریالی وجود ندارد، سایت‌های زیادی در کشور وجود دارد که امکان استفاده از این خدمات تبلیغاتی را برای کسایی که امکان پرداخت غیرریالی ندارند فراهم می‌کنند‌. عملا این شرکت های بدلیل محدودیتی که کاربر ایرانی برای دسترسی به سرویس‌های خارجی همچون گوگل دارند؛ به صورت غیر رسمی به عنوان واسط‌های غیر ایرانی امکان استفاده از خدمات گوگل ادز یا دیگر سرویس‌های تبلیغی پلتفرم های خارجی را برای مشتری ایرانی فراهم می کنند. کافیست عبارت «خرید تبلیغات فلان سرویس» را جست‌وجو کنید تا با شرکت‌ها و سایت‌های خدمات دهنده در این زمینه و تعرفه‌های آن‌ها آشنا شوید. این سایت‌ها و شرکت‌ها بسته به خدمات متفاوتی که ارائه می‌کنند، مبالغ متفاوتی هم دریافت می‌کنند. این هزینه‌ها از ۳۰۰ یا ۴۰۰ هزار تومان تا بیش از ۴۰ میلیون تومان بسته به مدت زمان نمایش، تعداد نمایش، تعداد کلیک، کنترل‌پنل اختصاصی، گزارشات لحظه‌ای و موارد دیگر متغیر است. در موارد این‌چنینی اگر امکان پرداخت غیرریالی برای کاربران وجود داشته باشد، به‌لحاظ هزینه‌ای بسیار هزینه کمتری پرداخت خواهند کرد. چرا که مدل درآمدی این سایت‌ها و شرکت‌های واسط پرداخت، گرفتن کارمزد برای پرداخت غیرریالی و در مواردی هزینه پشتیبانی و ارائه خدمات است.
 
در واقع تبلیغات درون برنامه‌ای اصلی‌ترین روش برای تبلیغ در هر پلتفورمی است. هر پلتفورمی با توجه به ویژگی‌های سرویس خود، مدل‌های مختلفی از تبلیغ ایجاد می‌کند. مثلا در اینستاگرام امکان تبلیغ در صفحه سرچ، تایملاین و استوری وجود دارد که بابت هرکدام، مدت زمان نمایش و تعداد کاربر تبلیغ‌شونده، هزینه‌ی جداگانه‌ای دریافت می‌شود. در این شبکه اجتماعی لازمه تبلیغات، داشتن اکانت بیزینسی و اتصال اکانت اینستاگرام به اکانت فیسبوک است.
 
در این میان فیسبوک با ۱۱ روش مختلف برای نمایش تبلیغات، کامل‌ترین و پیچیده‌ترین الگوریتم برای تبلیغات آنلاین را در اختیار دارد. این ۱۱ روش عبارتند از تبلیغ بر اساس کلیک و ورود به سایت، تبلیغ بر اساس کلیک، ورود به سایت و انجام عملی مشخص، تبلیغ بر اساس انگیجمنت یا به عبارت دیگر (لایک، کامنت، اشتراک‌گذاری)، خرید لایک، خرید نصب اپلیکیشن‌های متصل به فیسبوک، تبلیغ بر اساس ورود به اپلیکیشن از طریق فیسبوک، نمایش تبلیغ یا تخفیف به‌صورت مستقیم در تایملاین، ترویج رویداد‌های فیس‌بوکی، نمایش محتوای ویدئویی به‌صورت ناخواسته به کاربران و نمایش محصولات شما در باکس جست‌وجو. علاوه بر تمامی این آپشن‌ها، امکان مشخص کردن نوع مخاطب برای تبلیغات اعم از جنسیت، سن و موارد این چنینی در فیسبوک وجود دارد.
 
با توجه به این شرایط و کارکرد و شیوه‌های غیر رسمی که برای تبلیغ کردن کالا و خدمات بر بستر پلتفرم‌های خارجی همچون گوگل وجود دارد و در بالا بدان اشاره کردیم؛ عملا پیشنهاد ارائه شده از سوی مرکز پژوهش‌های مجلس فارغ از اهدافش همانگونه که شرکت‌های واسط ارایه کننده این خدمات و مدیران وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات اعلام کردند هنوز معلوم نیست بر چه اساس و الگویی می‌خواهد اقدام به شناسایی تبلغ‌دهندگان کند.

درآمد ۱۵۰۰ میلیارد تومانی گوگل از تبلیغات شرکت‌های ایرانی

۳۰۰ هزار کسب وکار ایرانی مشتری تبلیغات گوگل هستند و با فرض آنکه هر تبلیغ ۵ میلیون تومان عاید این شرکت کند، میزان درآمد سالیانه گوگل از محل تبلیغات شرکتهای ایرانی به ۱۵۰۰ میلیارد تومان خواهد رسید.
 
 
باتوجه به گسترش کسب و کارهای دیجیتال از مواردی که می‌توان آن را در جای جای فضای اینترنت شامل سایتها،کانالهای مختلف و ...  مشاهده کرد، تبلیغات اینترنتی است. امروزه شاهد افزایش درآمدها از طریق جذب مخاطب و تبلیغات در فضای مجازی هستیم. در چنین شرایطی کنترل و نظارت بر فضای این کسب و کارها و استفاده از آن به عنوان یکی از درآمدهای مالیاتی در بودجه عمومی کشور امری دور از ذهن نیست، چنانکه طبق آمارها، دولتهای 7.5 (ترکیه)، 3 (در اسپانیا) تا 2 ( انگلستان) درصد از کل درآمد ناخالص شرکتهای فعال در اقتصاد دیجیتال حاصل از کاربران ساکن در کشور را به صورت مالیات از شرکتهای فعال در اقتصاد دیجیتالی اخذ می‌کنند.
 
در همین ارتباط، می‌توان از شرکتهایی که در سامانه‌های برخط خارجی به تبلیغ کالا یا خدمات خود می‌پردازند، عوارض دریافت کرد. لازمه تحقق این امر این است که وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات نسبت به شناسایی و معرفی کسانی که از تبلیغات این بسترها استفاده می‌کنند به سازمان امور مالیاتی اقدام کند.
 
براساس بررسی‌های صورت گرفته توسط مرکز پژوهشهای مجلس، یکی از مصادیق تبلیغ در فضای مجازی تبلیغ در جویشگرهای اینترنتی است. در کشور ایران انحصار جستجو در اینترنت در اختیار شرکت آمریکایی گوگل است. مطابق بررسی‌های به عمل آمده، شرکت گوگل از حدود سیصد هزار تومان تا شصت میلیون تومان از هر کسب و کار برای تبلیغات دریافت می‌کند که بعضاً چندین هزار مشتری دارند.
 
طبق این گزارش،‌ تخمین‌زده می شود که بیش از 300 هزار مورد از کسب وکارها و افراد بخاطر کاربران ایرانی مشتری تبلیغات این شرکت باشند و اگر به‌طور متوسط هر تبلیغ 5 میلیون تومان عاید شرکت گوگل کند و هر شرکت تنها یکبار به گوگل تبلیغ سفارش بدهد، میزان درآمد سالیانه گوگل از محل تبلیغات شرکتهای ایرانی بالغ بر 1500 میلیارد تومان خواهد شد.
 
پیشنهاد می‌شود عبارت زیر به ابتدای بند الحاقی 1 تبصره 15 مصوبه کمیسیون تلفیق لایحه بودجه 1399 الحاق شود:
 

آیا پیشنهاد دریافت مالیات ۵۰ درصدی از تبلیغ‌دهندگان ایرانی گوگل اصلاح می‌شود؟

 
پیشنهاد مرکز پژوهش‌های مجلس مبنی بر دریافت عوارض ۵۰ درصدی از شرکت‌های ارائه دهنده تبلیغات ایرانی به گوگل و سایر سامانه‌های آنلاین خارجی  فعال در حوزه تبلیغات مانند ریختن هیمه در آتش کسب وکارهای بازاریابی دیجیتالی بود. هنوز ساعتی از انتشار این خبر نگذشته بود که بسیاری از فعالان این حوزه در شبکه‌های اجتماعی با آن مخالفت کردند. مخالفت با این پیشنهاد فقط از سمت کسب‌وکارهای آنلاین و سرویس‌دهندگان خدمات آگهی‌های دیجیتال نبود؛ بلکه مدیران وزارت ارتباطات نیز که در این طرح به عنوان مجری انتخاب شده‌اند با این طرح مخالفت کردند.
 
رضا باقری اصل دبیر شورای اجرای فناوری اطلاعات سعی کرد در توییتی آبی بر آتش بریزد اما آن توییت نیز نتوانست فضا را به حالت اول برگرداند. او در توییت خود اعلام کرد که فارغ از درستی یا نادرستی این پیشنهاد با پیشنهاد دهندگان این الحاقیه در مرکز پژوهش‌های مجلس صحبت کرده و آنان دو اشتباه را پذیرفته‌اند. اول اینکه در صدر پیشنهاد دریافت مالیات ۷.۵ درصدی مطرح بوده و در ذیل رقم ۵۰ درصد ذکر شده است. همچنین موضوع اصلی دریافت مالیات از درآمد شرکت‌های خدمات تبلیغاتی بوده اما در پیشنهاد تبدیل به مالیات از هزینه تبلیغات شده است. هر چند که پیشنهاد دهندگان این طرح قول اصلاح در این الحاقیه را داده‌اند اما باز هم این اصلاح نمی‌تواند فعالان این حوزه را آرام کند چرا که بسیاری از آنان در شرایط فعلی مالیات بر ارزش افزوده می‌پردازند.
 
 
 
 
فعالان این حوزه معتقدند این پیشنهاد مانند جرقه آتشی است که برای یک لحظه به جان کسب‌و‌کارهای اینترنتی افتاد که اگر تصویب و نهایی شود نه تنها هدف ارائه‌دهندگان این پشنهاد مبنی بر دریافت مالیات از این گروه و افزایش درآمدهای دولت را محقق نخواهد کرد؛ بلکه همین تعداد شرکتی نیز که به صورت شفاف در این زمینه فعالیت می‌کنند و مالیات می‌پردازند را مجبور به پنهانکاری و فعالیت غیر شفاف خواهد کرد.
 
تضاد‌های قانونی یک پیشنهاد
‌اولین موضوعی که در شبکه‌های اجتماعی از سوی منتقدان این پیشنهاد مطرح شد عدم ارتباط ایران با گوگل بود. به عقیده بسیاری از منتقدان در فضای مجازی زمانی که ارتباطی میان گوگل و ایران به صورت رسمی وجود ندارد مطرح کردن چنین پیشنهاداتی فقط کار را برای کسانی‌که سعی می‌کنند با هزار زحمت و از طریق راه‌های مختلف سرویس‌های تبلیغات آنلاین را به متقاضیان داخلی ارائه‌دهند سخت‌تر می‌کند.
 
عادل طالبی، دبیر انجمن کارفرمایان کسب و کارهای اینترنتی، در گفت‌وگو با پیوست با مطرح کردن این سوال که زمانی که گوگل در ایران دفتر ندارد چگونه می‌خواهند این مسیر را کنترل کنند می‌گوید: «تمامی فعالان این حوزه در تلاش هستند تا تحریم‌های اعمال شده از سوی آمریکا را به گونه‌ای دور بزنند تا منشا پول مشخص نشود حال خودمان در مسیری حرکت می‌کنیم که امکان تحریم بیشتر را فراهم کنیم.»
 
 
طالبی با مطرح کردن این انتقاد که چرا باید قانون‌گذار ما به سمت تدوین قانونی حرکت کند که احتمال اجرایی کردن آن بسیار پایین است توضیح می‌دهد: «البته این اولین باری نیست که چنین قوانین تدوین می‌شود بارها چنین اتفاق افتاده است اما در نهایت قانون شکل اجرایی به خود نگرفته است.»
 
او صحبت‌های خود را اینگونه ادامه می‌دهد که به نظر می‌رسد در شرایط فعلی همه به دنبال راهی هستند تا درآمدهای دولت را افزایش دهند و در این راه  حتی به این فکر نمی‌کنند که آیا این مسیر درست است یا خیر.
 
طالبی از اینکه مرکز پژوهش‌های مجلس برای پیشنهاد این طرح از هیچکدام از کارشناسان این حوزه و کسب‌و‌کارها نظر مشورتی نگرفته انتقاد می‌کند و می‌گوید: «وقتی صحبت از مرکز پژوهش‌های مجلس می‌شود معنی‌اش انجام یک کار پژوهشی و استفاده از نظرات فعالان این حوزه و انجمن‌ها و کسب‌و‌کارهای این حوزه است؛ اما برای این موضوع از هیچ‌کس  نظرخواهی صورت نگرفته است.»
 
در همین زمینه شایان شلیله، بنیان‌گذار جشنواره وب موبایل نیز همین انتقاد را مطرح می‌کند و به پیوست می‌گوید: «۲سال پیش مرکز پژوهش‌های مجلس برای بررسی موضوع تبلیغات اینترنتی از کارشناسان این حوزه دعوت کرد اما آن موضوع کاملا با این متفاوت بود.»
 
او این طرح را کاملا غیر کارشناسی می‌داند و ادامه می‌دهد: «برای چه فقط به گوگل ادز اشاره شده است؛ چرا اینستاگرام یا فیس‌بوک مطرح نشده یا اصلا چرا ۵۰ درصد. این شاخص‌ها را چگونه کارشناسی کرده‌اند و به آنها رسیده‌ند باید گفته کارشناسان یک مرکز پژوهشی دلیل منطقی داشته باشد.»
 
مالیاتی که باید دوبار پرداخت شود
در این میان موضوع پرداخت مالیات و نحوه محاسبه آن برای شرکت‌های ارئه دهنده خدمات تبلیغاتی بسیار اهمیت دارد چرا که آنان ملزم به پرداخت مالیات برارزش افزوده هستند و طبق قانون شرکتی که مالیات برارزش افزوده می‌پردازد از پرداخت هر گونه عوارضی معاف است. به اعتقاد شایان شلیله«تعدادی از این شرکت‌های فعال در این حوزه به صورت قانونی کار می‌کنند و در این زمینه فاکتور رسمی می‌دهند و مالیات ارزش‌افزوده پرداخت می‌کنند. مگر ما قانونی نداریم که اگر مالیات ارزش‌افزوده پرداخت شد از پرداخت هرگونه عوارض معاف هستید. بنابراین این نکته درست در تقابل با پیشنهاد مطرح شده از سوی مرکز پژوهش‌های مجلس قرار می‌گیرد.»
 
جلال روحانی کارشناس دیجیتال مارکتینگ نیز به همین موضوع در میان صحبت‌های خود اشاره می‌کند. او به پیوست می‌گوید که در شرایط فعلی شرکت‌هایی تبلیغاتی فعال که با گوگل کار می‌کنند در شرایط فعلی ۲۱ درصد بیشتر هزینه می‌کنند. او دلیل این بیشتر هزینه کرد را پرداخت مالیات برارزش افزوده و پرداخت کارمزد تبدیل ارز و بخشی از آن نیز هزینه صدور فاکتور رسمی.
 
به عقیده او کارشناسان مرکز پژوهش‌های مجلس فراموش کرده‌اند که این فرایند اصلا در کشور به رسمیت شناخته نمی‌شود. همکاری با گوگل نه تنها در ایران رسمی نیست؛ بلکه گوگل نیز آن را نمی‌پذیرد. از همین رو از فعالیتی که هیچکدام از طرفین آن را به رسمیت نمی‌شناسند چگونه قرار است که مالیات دریافت شود.
 
او ادمه می‌دهد: «در شرایط فعلی بسیاری از فاکتورهایی که از سوی شرکت‌ها برای پرداخت هزینه‌هایی مانند خرید دامین یا هاست یا حتی انتقال وجه برای پرداخت‌های گوگل ادز پرداخت می‌شود از سوی سازمان امور مالیاتی به رسمیت شناخته نمی‌شود چرا که آنان فاکتور رسمی می‌خواهند و طبیعی است که گوگل نیز فاکتور رسمی نمی‌دهد در چنین شرایطی چگونه انتظار شناسایی درآمدها برای پرداخت مالیات را دارند.»
 
بسیاری از کسب‌وکارهای فعال در حوزه تبلیغات آنلاین نسبت به قانونی شدن این پیشنهاد مرکز پژوهش‌ها نگران‌اند. این گروه اعلام می‌کنند در شرایطی که با وجود تحریم‌ها و مشکلات ارتباط با شرکت‌های بین‌المللی آنها سعی می‌کنند بهترین سرویس را به مشتریان خود ارئه دهند مطرح شدن چنین پیشنهاد‌هایی و در قدم بعد تصویب آن شرایط کاری برایشان را سخت‌تر از گذشته خواهد کرد.
افشین قلی‌نژاد، مدیرعامل ادنگاه یکی از شرکت‌های فعال در زمینه تبلیغات آنلاین در این مورد به پیوست می‌گوید: «حاشیه سود ما ۱۰ درصد و در نهایت ۲۰ درصد است چگونه پرداخت عوارض ۵۰ درصدی پیشنهاد شده است. تعیین عدد ۵۰ درصد بسیار خنده‌دار و بسیار عجیب است. اصلا مشخص نیست که این عدد را چگونه تعیین کرده‌اند. از سویی اگر قرار به پرداخت عوارض به ازای هزینه پرداخت آگهی باشیم بسیاری از شرکت‌ها علاقه‌اشان به کار شفاف را از دست می‌دهند.»
 
براساس اظهارت او از زمانی که این خبر در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده تعداد زیادی از مشتریان با آنها تماس گرفته و خواسته‌اند که مدل کاری‌شان تغییر پیدا کند. او در این مورد توضیح داد: «تعدادی از مشتریانمان با ما تماس گرفتند و اعلام کردند که دیگر دوست ندارند دراین زمینه شفاف کار کنند در این صورت آنان از چرخه خارج می‌شوند و در بخش‌های غیر شفاف اقتصادی فعالیت می‌کنند و دولت همین میزان درآمدی که از مالیات کسب شده از سمت آنان به دست می‌آورد را هم از دست خواهد داد.»
 
مجری هم مخالف است
 
اجرای این طرح پیشنهادی مرکز پژوهش‌ها در صورت تصویب به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات سپرده شده است. براساس این طرح پیشنهادی وزارت ارتباطات باید شرکت‌هایی که از تبلیغات بسترهای همچون گوگل استفاده می‌کنند را شناسایی و آنان را برای پرداخت مالیات به سازمان امور مالیاتی معرفی کند.
 
اما مدیران وزارت ارتباطات با بیان اینکه در بررسی این طرح پیشنهادی از این وزارتخانه به عنوان مجری آن دعوت نکرده‌اند با این طرح مخالفت می‌کند.
 
امیر ناظمی، رئیس سازمان فناوری اطلاعات در یک روز گذشته و همزمان با انتشار این خبر در پیوست در شبکه‌های اجتماعی نظیر توییتر و اینستاگرام مشغول پاسخ دادن به انتقاد کاربران و کسب‌وکارها در این زمینه بود. ناظمی براین باور است که تصویب چنین پیشنهادی به معنی کشتن فرزند نوپایی است که سال‌ها برای رشد آن برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری شده است. ناظمی در گفت‌وگو با پیوست می‌گوید که تدوین هر قانونی دو وجه دارد مطلوبیت و امکان‌پذیری.
 
او تاکید می‌کند که اگر کشوری این مدل عوارض را از شرکت‌ها دریافت می‌کند بخاطر همکاری‌اش با گوگل است در شرایط فعلی در ایران به دلیل تحریم‌های وضع شده و آمریکایی بودن گوگل امکان این همکاری وجود ندارد از همین رو اگر می‌خواهیم این کار را اجرایی کنیم باید ترافیک تمام وب‌سایت‌ها را کنترل کنیم؛ در چنین شرایطی علاوه بر اینکه هزینه زیادی بر دولت تحمیل می‌شود باعث بروز فساد نیز خواهد شد.
 
ناظمی می‌گوید: «کنترل کردن کل ترافیک شرکت‌ها هزینه زیادی را طلب می‌کند و از سویی امکان مداخله دولت را نیز افزایش می‌دهد. چنین اقدامی موجب می‌شود در آینده دست دولت را برای کنترل ترافیک شرکت‌ها باز کند و امکان تعرفه‌گذاری برای هر نوع ترافیک را مهیا کند.»
 
به عقیده او تصویب چنین پیشنهادی در آینده موجب افزایش فساد در بدنه دولت خواهد شد؛ چرا که یک بدنه مهندسی را تبدیل به یک بدنه مالی خواهیم کرد من اجازه خواهم یافت که برای شرکتی مالیات در نظر بگیرم و فاکتور صادر کنم که همچین سازوکاری برای آن تعریف نشده است.
 
او ادامه می‌دهد: «در صورت مصوب شدن این پیشنهاد در آینده به وزارت ارتباطات ایراد خواهند گرفت که چرا این طرح را اجرا نکرده است و وزارتخانه نیز برای اجرایی کردن آن باید میلیاردها تومان صرف ایجاد یک سامانه کند و درنهایت اینکار نه تنها به سود دولت نیست بلکه هزینه‌هایش را نیز افزایش می‌دهد.»
 
او صحبت‌های خود را اینگونه ادامه می دهد که دولت تصمیم می‌گیرد از یک بخش نوپا عوارض و مالیاتی دریافت کند تا برای بخش رفاه اجتماعی هزینه کند که خود این کار اشتباه است. به باور او نه تنها این پیشنهاد نباید به تصویب برسد بلکه اگر قرار است در هر مبحثی از بخش‌های نوپا مالیات و عوارضی دریافت شود باید درهمان بخش هزینه شود: «نمی‌توان بخش نوپا را تبدیل به گاوشیردهی کرد که برای سایر اموری که پول نداریم از او پول دریافت کنیم. ما مالیات ارزش افزوده، مالیات سود، مالیات درآمد و هر نوع مالیات را از شرکت‌های نوپا دریافت می‌کنیم در آخرین مرحله نیز به نظر می‌رسد می‌خواهیم مالیات بر هزینه دریافت کنیم.»
 
براساس آنچه در این طرح آمده هدف از این کار اینگونه عنوان شده که در نهایت در آمد حاصل از گرفتن این میزان مالیات جهت انجام امور معلولان و کودکان خیابانی در اختیار سازمان بهزیستی قرار بگیرد.
 
حال ناظمی تاکید می‌کند که باید مشخص شود پیشنهاددهندگان این طرح چه کسانی بودند آیا سازمان بهزیستی چنین طرحی را مطرح کرده است یا تعدادی از نمایندگان مجلس. براساس اظهارت او اگر مرکز پژوهش‌های مجلس تصمیم به مطرح کردن چنین پیشنهادی دارد قاعدتا باید نظر کارشناسان این حوزه را جویا شود که به گفته او در این زمینه نه تنها دراین مسیر حرکت نکرده بلکه از دستگاه مجری نیز نظرش را نپرسیده است.
 
هر چند که رضا باقری اصل دبیراجرایی شورای فناوری اطلاعات در توییت خود اعلام کرده است که این طرح اصلاح خواهد شد. اما نگرانی‌های مطرح شده از سوی فعالان این حوزه همچنان باقی است و معلوم  نیست اصلاحات قول داده شده چه مسیری برای این طرح یا آگهی دهندگان و شرکت‌ها رقم بزند.

اخذ عوارض از خدمات دیجیتالی در کشور

 
 
مرکز پژوهش‌های مجلس، پیشنهاد اخذ عوارض از خدمات دیجیتالی در تبصره ۱۵ لایحه بودجه سال ۹۹ کل کشور را بررسی کرد تا درآمد حاصله، صرف حمایت از حقوق معلولان و ساماندهی کودکان کار شود.
 
 معاونت پژوهش های زیربنایی مرکز پژوهش های مجلس، پیشنهاد اصلاح بند الحاقی یک تبصره ۱۵ لایحه بودجه سال ۹۹ برای اخذ عوارض از خدمات دیجیتالی را بررسی کرد.
 
طبق آمارها دولت هایی مانند ترکیه، اسپانیا و انگلیس به ترتیب ۷.۵ ، ۳ و ۲ درصد از کل درآمد ناخالص شرکت های فعال در اقتصاد دیجیتال حاصل از کاربران ساکن در کشورشان را به ‌صورت مالیات از شرکت‌های فعال در اقتصاد دیجیتالی اخذ می کنند.
 
در همین ارتباط می‌توان از شرکت‌هایی که در سامانه‌های آنلاین خارجی به تبلیغ کالا یا خدمات خود می‌پردازند عوارض دریافت کرد.
 
لازمه تحقق این امر این است که وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، نسبت به شناسایی و معرفی کسانی که از تبلیغات این بسترها استفاده می‌کنند به سازمان امور مالیاتی اقدام کند.
 
یکی از مصادیق تبلیغ در فضای مجازی، تبلیغ در جویشگرهای اینترنتی است. در ایران انحصار جستجو در اینترنت در اختیار شرکت آمریکایی گوگل است.
 
مطابق بررسی های به عمل آمده شرکت گوگل از حدود ۳۰۰ هزار تومان تا ۶۰ میلیون تومان از هر کسب و کار برای تبلیغات دریافت می‌کند که بعضاً چندین هزار مشتری دارند.
 
تخمین زده می‌شود که بیش از ۳۰۰ هزار مورد از کسب و کارها و افراد به خاطر کاربران ایرانی، مشتری تبلیغات این شرکت باشند و اگر به طور متوسط هر تبلیغ ۵ میلیون تومان عاید شرکت گوگل کند و هر شرکت تنها یک بار به گوگل تبلیغ سفارش دهد، میزان درآمد سالیانه گوگل از محل تبلیغات شرکت های ایرانی بالغ بر ۱۵۰۰ میلیارد تومان خواهد شد.
 
بنابراین پیشنهاد می‌شود عبارت زیر به ابتدای بند الحاقی یک تبصره ۱۵ مصوبه کمیسیون تلفیق لایحه بودجه ۹۹ الحاق شود:
 
* در بند یک الحاقی، اپراتورهای ارائه‌دهنده خدمات مخابراتی علاوه بر قیمت هر پیامک، مبلغ ۱۰ ریال از استفاده کنندگان خدمات مزبور دریافت و به حساب درآمد عمومی نزد خزانه داری کل کشور واریز کنند.
 
اشخاص حقیقی و حقوقی نیز که تبلیغات خود را توسط خدمات تبلیغاتی شرکت گوگل انجام می دهند، موظف اند معادل ۵۰ درصد کل مبلغ پرداختی به این شرکت یا نمایندگان آن را به حساب درآمد دعمومی نزد خزانه‌داری کل کشور واریز کنند.
 
وزارت ارتباطات مکلف است تا ضمن شناسایی و تهیه فهرست این شرکت ها، آنها را به سازمان امور مالیاتی معرفی کند.
 
درآمد حاصله متناسب با وصول تا سقف ۲ هزار میلیارد ریال جهت اجرای مواد ۵ و ۸ قانون حمایت از حقوق معلولان مصوب سال ۹۶ و ساماندهی کودکان کار و خیابانی در اختیار سازمان بهزیستی قرار می‌گیرد.

تحقیق در مورد عملکرد مشکوک برنامه‌های بلوکه کننده تبلیغات آنلاین

 
 
یک سناتور امریکایی از کمیسیون فدرال تجارت آمریکا خواست تا در مورد عملکرد و رویه‌های مشکوک برخی برنامه‌ها و افزونه‌های بلوکه کننده تبلیغات اینترنتی تحقیق کند.
 
به نقل از انگجت، برخی کارشناسان می‌گویند شرکت‌های بلوکه کننده تبلیغات اینترنتی که به همین منظور نرم افزارهایی را تولید و عرضه می‌کنند، ممکن است پشت پرده با برخی آگهی دهندگان برای بلوکه نکردن تبلیغات آنها در فضای مجازی به توافق رسیده باشند.
 
گفته می‌شود در همین راستا پول‌هایی نیز از سوی برخی مؤسسات تبلیغاتی به شرکت‌های بلوکه کننده آگهی های تبلیغاتی پرداخت می‌شود.
 
نگرانی‌های موجود در این زمینه موجب شده تا سناتور ران وایدن با ارسال نامه‌ای برای کمیسیون فدرال تجارت آمریکا از آنان بخواهد در این زمینه تحقیق کنند تا مشخص شود آیا نرم افزارهای بلوکه کننده تبلیغات رویه‌هایی ناعادلانه، فریبنده و ضد رقابتی داشته‌اند یا خیر.
 
یکی از برنامه‌هایی که در این زمینه عملکرد مشکوکی دارد، AdBlock است که به فروشنده‌ای ناشناس فروخته شده و گفته می‌شود از آن زمان به بعد سیاست‌های خود را در زمینه رعایت حریم شخصی کاربران بی سروصدا تغییر داده است.

آمارهای تازه از صنعت تبلیغات آنلاین ایران

صنعت تبلیغات نیز از آن دست صنایعی است که با وقوع انقلاب دیجیتالی شاهد تحولات قابل توجهی شد، چرا که با افزایش نفوذ اینترنت و تلفن همراه، بازی در این میدان از دست رسانه‌های سنتی و کسب‎وکارهای بزرگ درآمد. به عبارت دیگر، به لطف توسعه دنیای دیجیتال کسب‎وکارهای کوچک و نوپا نیز توانستند در این عرصه دیده شوند. بخش تبلیغات تلویزیونی از دیرباز نیروی غالب در صنعت بوده‌، با این حال، تغییر رویکرد مخاطبان از رسانه‌های چاپی و الکترونیکی به رسانه‌های دیجیتال، تکامل فناوری‌های ارتباطی و زمان صرف‌شده در فضای مجازی منجر به رشد قابل‌توجه بازار تبلیغات آنلاین شده و انتظار می‌رود بازار تبلیغات آنلاین تا پایان سال ۲۰۲۰ به ۲۸۰ میلیارد دلار برسد. در واقع، آمارها حاکی از آن است که بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۲ هزینه تبلیغات جهانی بیش از ۱۶۰ میلیارد دلار افزایش یابد. البته این افزایش اندازه بازار به پلت‌فرم‌های تبلیغات قوی مانند گوگل، یاهو و فیس‌بوک مربوط می‌شود که سهم قابل توجهی در رشد بازار تبلیغات آنلاین دارند. در این میان، امکانات و ابزارهای دیجیتالی مانند واقعیت افزوده (AR)، هوش مصنوعی و دستگاه‌های پوشیدنی در حال ظهور است که انتظار می‌رود منجر به تقویت و جذب بیشتر در بازار تبلیغات آنلاین در سال‌های پیش‌رو شود.
صنعت تبلیغات آنلاین در ایران نیز به لطف افزایش ضریب نفوذ اینترنت و موبایل در بین مردم شکل گرفت. البته در این میان، اقبال کمرنگ رسانه‌های سنتی در جذب و حفظ مشتری در این سال‎ها بی‎تاثیر نبود تا پدیده نوظهور تبلیغات آنها مسیر رشد و توسعه را با یک گام قوی شروع کند. به هر حال، کسب‎وکارهای نوپا و کوچک نیز به لطف دنیای دیجیتال فرصت دیده شدن را در اقتصاد کشور پیدا می‌کردند. از نظر شکوری مقدم، مدیرعامل یک شرکت فعال در حوزه تبلیغات آنلاین، در گفت‎وگو با «دنیای اقتصاد»، پیش‎بینی می‌شود با رویکردی که تلویزیون در خصوص انعقاد قراردادهای چندصد میلیارد تومانی با برندهای بزرگ اتخاذ کرده، شاهد کوچ برندهایی که بودجه‌های تبلیغاتی کمتری دارند به سمت رسانه‌های آنلاین باشیم. از طرفی تبلیغات محیطی هم محدودیت پوشش‌دهی(در حد یک منطقه از یک شهر) را دارند و هم نسبتا پرهزینه‌تر از سایر رسانه‌ها است، که در مقایسه با تنوع ابزارهای آنلاین و قیمت مناسب خدمات دیجیتال، مزیت رقابتی کمتری دارند. در کنار همه این موارد، قابلیت رصد دقیق و پنل‌های گزارش تفصیلی در فضای آنلاین، قطعا باعث خواهد شد تا این حوزه سهم بزرگی را از آینده صنعت تبلیغات به خود اختصاص دهد.  
 
 بازار ایران
به گفته علیرضا ناظم زاده، مدیرعامل یک پلت‌فرم تبلیغات آنلاین در گفت‎وگو با«دنیای اقتصاد»، براساس آماری که وجود دارد می‌توان حجم بازار تبلیغات آنلاین را از کل بازار تبلیغات یا حجم تبلیغات در یک سال تقریبا کمتر از ۵ درصد برآورد می‌شود، این در حالی است که در کشورهای حوزه خاورمیانه این عدد در سال ۲۰۱۹ به ۱۴درصد از حجم کل تبلیغات آنها رسیده و در حدود ۵/ ۶ میلیارد دلار است. با این حال، صنعت تبلیغات آنلاین ایران در یک دهه گذشته رشد داشته است و در مجموع با توجه به این حجم تقریبی بازار تبلیغات آنلاین در ایران را ۶۰۰ میلیارد در سال برآورد کرد.برآورد مدیرعامل این پلت‌فرم تبلیغات آنلاین از بازار این پدیده دیجیتالی در حالی است که به گفته محمدمهدی شکوری مقدم، مدیرعامل صباویژن، دیگر شرکت داخلی فعال در حوزه تبلیغات آنلاین در کشور، در گفت‎وگو با «دنیای‌اقتصاد»، با در نظرگرفن تمام ظرفیت‌هایی که در تبلیغات آنلاین وجود دارد از جمله تبلیغات در شبکه‌های اجتماعی، تبلیغات ثابت و کلیکی، ویدئو مارکتینگ و ... ، تخمین ما تا پایان سال حدود ۳۰۰ میلیارد تومان است.شکوری مقدم در ادامه یادآور شد: به طور میانگین در ۱۰ سال گذشته شاهد رشد ۶۰ تا ۸۰ درصدی تبلیغات آنلاین در هر سال بوده‌ایم که در سه سال اخیر و تحت تاثیر دو عامل اصلی، یکی قدرت گرفتن شبکه‌های اجتماعی از جمله تلگرام و اینستاگرام و دیگری افزایش ظرفیت‌های ویدئو مارکتینگ، این رشد به بیش از ۱۸۰ تا ۲۰۰ درصد رسیده است. روندی که در سال‌های پیش رو هم ادامه خواهد داشت و آمار و ارقام بالاتری را مشاهده خواهیم کرد زیرا هنوز هم این حوزه از تبلیغات برای بسیاری از شرکت‌ها ناشناخته است و برندها به آرامی در حال تجربه کردن این ابزار جدید و کارآمد هستند.
 
 بازار تبلیغات آنلاین به روایت آمار
پلت‌فرم تبلیغات آنلاین «یکتانت» اخیرا گزارشی درباره صنعت تبلیغات آنلاین کشور منتشر کرده که نشان می‎دهد میانگین ترافیک کاربران موبایل در تمامی ساعات شبانه‌روز از کامپیوتر بیشتر است. همچنین بیشترین ترافیک کاربران دسکتاپ در ساعات کاری به خصوص بین ۸صبح تا ۱۴ و بیشترین ترافیک کاربران موبایل در ساعات انتهایی شب به‎ویژه بین ساعت ۲۱ تا ۲۴ است و کمتریــن ســاعت حضــور کاربــران بین ساعت ۴ تا ۵ صبح بوده است. همچنین بیشـترین و کمتریـن سـاعت حضـور کاربـران در دسـکتاپ و موبایـل، در هر چهار فصل بهار، تابستان، پاییز و زمستان در بازه زمانی یکسانی قرار دارد. حـدودا مـردان ۵۸ درصـد و زنان ۴۲درصـد از ترافیک کاربـران موبایل را تشکیل می‌دهند و این رقم در بین کاربران کامپیوتر به ترتیب ۶۷ و ۳۳ درصد است.
 
این گزارش که به بررسی رفتار ۱۰۰میلیون کاربر اینترنت (برخی همزمان کاربر موبایل و کامپیوتر هستند) و بیش از ۱۰ هزار کسب‎وکار آنلاین از ابتـدای مهـر ۹۷ تا انتهای شـهریور ۹۸ پرداخته حاکی از آن است که ایرانی‌ها به خواندن اخبار ورزشی بیش از هر موضوع دیگری علاقه دارند و پس از آن بیشتر وقت‌شان در فضای مجازی به رصد کردن اخبار سیاسی و اجتماعی می‌گذرد. همچنین زمان بازی استقلال و سپاهان در دقیقه ۹۷ وقتی استقلال در زمین سپاهان گل زد، انفجار بزرگی در بازدید از سایت‌های داخلی رخ داد و پرترافیک‎ترین لحظه آنی را رقم زد. در زمـان افطـار ترافیـک کاربـران در موبایـل حـدود ۱۵درصد کاهـش می‎یابـد و مدتی بعد به رونـد طبیعی خود بازمی‎گردد. میانگیـن ترافیـک کاربـران کامپیوتر در سـاعات اداری فروردیـن مـاه نسـبت بـه کل سـال حـدود ۲۰ درصد کاهش می‌یابد.آمار نشان می‎دهد توزیع ترافیک غالب اینترنت، ترافیک سمت موبایل است و طی ۱۵ ماه اخیر حجم ترافیک دسکتاپ بسیار کم شده است. این تغییر رفتار نشان می‌دهد که کسب و کارهای آنلاین ما باید بیش از پیش اپلیکیشن‌های خود را براساس الگوریتم موبایل فرندلی طراحی کنند.
 
 ساختار بازار ایران
براساس آماری که مدیرعامل پلت‌فرم تبلیغات آنلاین در گفت‎وگو با «دنیای اقتصاد» در رابطه با ساختار تبلیغات آنلاین شرکت‎های داخلی ارائه می‌دهد، تبلیغات روی اپلیکیشن‎ها حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد پرداختی‎های شرکت‌ها برای تبلیغات آنلاین را در برمی‌گیرد، البته این آمار همزمان شامل اپلیکیشن‎های داخلی و خارجی است. تبلیغات وب حدود ۳۰ تا ۳۵ درصد بودجه تبلیغات آنلاین را دارند. تبلیغات گوگل در وب و اپ‎ها حدود ۳۰ تا ۳۵ درصد و تبلیغات شبکه‎های اجتماعی حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد است. تا پنج سال گذشته تبلیغات بنری بیشتر موردتوجه بود و همه از آن استفاده می‌کردند. اما اخیرا تبلیغات همسان (تبلیغاتی که ساختار و ظاهر آن با سایت‌های نمایش‌دهنده یکپارچه و همسان می‌شود) جای آن را گرفته است. با توجه به تبلیغات گوگل در وب، تبلیغات ریتارگتینگ (این سرویس با ردیابی افرادی که وارد وب‌سایتی شده‌اند ولی هنوز به مشتری تبدیل نشده‌اند، آنها را در وب‌سایت‌های دیگر شناسایی کرده و تبلیغات ریتارگتینگ کسب‎وکار موردنظر را به آنها نمایش می‌دهد تا به وب‌سایت برگشته و در نهایت مشتری شوند) از تبلیغات همسان و تبلیغات بنری، موثرتر است. هزینه‎های صرف شده از سوی مشتری‎های شرکت‎های تبلیغاتی نشان می‎دهد رپرتاژ آگهی هم یکی از راه‎های مورد علاقه کسب‎وکارها برای معرفی محصولاتشان است.
 
آخرین آمارگیری رسمی که توسط مرکز آمار ایران در سال ۹۶ انجام گرفته نشان می‌دهد سرانه روزانه حضور ایرانیان در شبکه‌های اجتماعی یک ساعت و ۴ دقیقه است. به این ترتیب، در کنار سایر رسانه‎ها، شبکه‎های اجتماعی نیز به یکی از راه‌های ارتباطی برای تبلیغات تبدیل شده‎اند و در این میان، پدیده نوظهوری با عنوان اینفلوئنسر نیز مسیر تبلیغاتی جدیدی بوده که از دل شبکه‎های اجتماعی بیرون آمده است. اینفلوئنسر کسی است که به علت قدرت، دانش و جایگاه اجتماعی خود این توانایی را دارد که تصمیم خرید مردم را تحت تاثیر قرار دهد. حالا ممکن است این اینفلوئنسر یک فرد مشهور یا حتی یک فرد معمولی باشد که توانسته مخاطبان زیادی در شبکه‎های اجتماعی پیدا کند. به گفته شکوری‌مقدم، مدیرعامل یک شرکت تبلیغاتی، در گفت‎وگو با «دنیای اقتصاد»، تبلیغات در شبکه‌های اجتماعی و بهره‌گیری از ظرفیت اینفلوئنسرها در کنار ظرفیت‌های تبلیغاتی سلبریتی‌ها، مثل تمام دنیا در ایران هم رایج است و برندهای بسیاری از آن استفاده می‌کنند. اما صرفا نمی‌شود به این ابزار بسنده کرد، چراکه اینفلوئنسر مارکتینگ پاسخگوی همه نیازهای مشتری برای رسیدن به اثربخشی بالا نیست. در تبلیغات آنلاین مشتری به دنبال اهداف متنوعی است که صرفا با اینفلوئنسر بازاری به دست نمی‌آید. هر کمپین تبلیغاتی اهدافی را دنبال می‌کند که باید با توجه به این اهداف، از ابزارهای متنوع تبلیغات دیجیتال به فراخور آن هدف استفاده کرد که گاهی شامل استفاده از ظرفیت‌های اینفلوئنسرها است و گاهی استفاده از سایر ابزارها از جمله ویدئو مارکتینگ، بنرهای ثابت، تبلیغات کلیکی و همسان یا انتقال پیام از مسیر شبکه‌های اجتماعی مانند تلگرام.
 
 بازار تبلیغات موبایلی
همان‌طور که گزارش مذکور اشاره کرده است بیش از ۷۰ درصد مخاطب تبلیغات آنلاین کاربر موبایل هستند. به عبارت دیگر، موبایل‎ها یا اپلیکیشن‎ها بیشترین سهم را درنمایش تبلیغات آنلاین دارد و این در حالی بوده که با افزایش ضریب نفوذ موبایل و توسعه اپلیکیشن‎ها انتظار می‎رود این روند در سال‎های آینده رشد کند. در این راستا، سعید صادقی، قائم مقام مدیرعامل شرکت تپسل، به «دنیای اقتصاد» گفت: تبلیغات روی پلت‌فرم‎های موبایلی به دو شکل نمایش داده می‎شود. یکی تبلیغات در اپلیکیشن‎ها و دیگری تبلیغات از طریق وب‎هایی است که در موبایل پخش می‌شود. تقریبا ۷۰ تا ۸۰ درصد ترافیک وب‌سایت‎ها مربوط به موبایل است. برای نمونه بسیاری از کاربران وب‌سایت ورزشی را از موبایل دنبال می‎کنند. بر این اساس می‎توان برآورد کرد تقریبا ۵۰ تا ۶۰ درصد ترافیک تبلیغاتی آنلاین در فضا موبایل است. به عبارتی، هزینه‌های صرف‌شده برای تبلیغات موبایل تقریبا ۵۰ درصد از کل بودجه تبلیغات آنلاین است که شامل تبلیغات در شبکه‌های اجتماعی و اپلیکیشن‎ها می‌شود و در این میان سهم برنامه‎های موبایلی ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیارد  تومان است. البته با توجه به روند توسعه این صنعت انتظار می‎رود بازار تبلیغات در پلت‌فرم‎های اپلیکیشن در سال‌های آینده تا ۱۰ برابر رشد کند. وی افزود: در حال حاضر شاهدیم کاربران برای خیلی از کارهای روزمره خود اعم از سفارش غذا، جابه‌جایی‎های شهری و مسیریابی از اپلیکیشن استفاده می‌کنند و با توسعه کاربرد اپلیکیشن‌ها این روند رو به‎رشد شده و فضای موبایل برای کسب‌وکارها روزبه‌روز جذاب‌تر شود؛ زیرا بررسی کاربران موبایلی نشان داده این کاربران در مقایسه با مخاطبان رسانه‌های سنتی وفاداری بیشتری به برنامه‌های مورد استفاده دارند و احتمال اینکه تبلیغات را دنبال کنند، بالا است و زودتر واکنش نشان می‎دهند.به گفته این کارشناس حوزه تبلیغات موبایلی، صنعت تبلیغات موبایلی چشم‎انداز روشنی داشته و اکوسیستم ایران فرصت زیادی برای رشد و پیشرفت دارد. در این اکوسیستم چند تحول در حال رخ دادن است که نتیجه آن توسعه صنعت تبلیغات موبایل را در پی دارد. این تحولات رشد استارت‎آپ‎ها و ایجاد کسب‌و‌کارهای جدید روی پلت‌فرم موبایل، تغییر رویکرد کسب‎وکارهای سنتی از فضای تبلیغات آفلاین به آنلاین و پیشرفت اپلیکیشن‌ها از نظر ساختاری و فنی است. البته به این موضوع باید تغییر سبک زندگی کاربران است که روز به روز به موبایل وابسته‌تر می‌شوند.
 
 چشم‎انداز بازار ایران
توسعه اینترنت در روستاها و مناطق غیرشهری از یک طرف و به وجود آمدن کسب‌وکارهای جدید از طرف دیگر نویدی برای شرکت‌های تبلیغات آنلاین است که با یک بازار جدید و بکری روبه‌رو هستند. بازاری که به گفته علیرضا ناظم‌زاده، مدیرعامل یک پلت‌فرم تبلیغات آنلاین در گفت‎وگو با «دنیای‌اقتصاد» در حال حاضر سهم از بازار کل تبلیغات حدود ۵ تا ۶ درصد است. در حالی که این رقم در ترکیه که به لحاظ ساختاری و بقیه آیتم‎های صنعت تبلیغات شبیه ایران بوده، حدود ۳۰ درصد بوده و در آمریکا ۵۰ درصد است. به گفته وی، چشم‌انداز صنعت و بازار تبلیغات آنلاین در کشور بسیار خوش‎بینانه است و انتظار می‎رود کسب‎وکارها بودجه بخش تبلیغات آنلاین را افزایش داده و رویکرد از بخش تبلیغات آفلاین به بخش آنلاین تغییر کند. البته این نگاه در بین کسب‌وکارهای جدید و استارت‌آپ‌ها مشهود است؛ اماکسب‎و‌کارهای سنتی به‌دلیل عدم‌شناخت تبلیغات آنلاین هنوز به سمت آن نیامده‎اند.این چشم‎انداز روشن و بازار بکر صنعت تبلیغات آنلاین باعث شده طی سال‌های اخیر شاهد حضور بازیگران مختلفی در بازار آن باشیم. اما باقی ماندن در این بازار و تبدیل شدن به یک کسب‎وکار پایدار برای بسیاری از آنها آرزوی محالی بود که در نهایت تعطیلی کسب‎وکار را برای آنها رقم زد. از نظر شکوری‌مقدم، مدیرعامل یک شرکت تبلیغات آنلاین در کشور، در گفت‎وگو با «دنیای اقتصاد» شکست برخی بازیگران در این صنعت عوامل متعددی دارد؛ از جمله نداشتن تیم فنی مناسب، عدم توجه به روندهای بازار، وجود سرمایه‌گذار پیش از کسب تجربه که باعث هزینه‌کرد نامتناسب با درآمد و درنتیجه اخلال در تراز مالی شده، وابستگی به یک یا چند رسانه که با از دست دادن آنها ماهیت آژانس تحت تاثیر آن قرار می‌گیرد و مواردی مشابه که بقای شرکت‎های تبلیغاتی را تحت تاثیر قرار داده است.
 

تبلیغات آنلاین از انحصار گوگل و فیس بوک خارج می شود

 
در حالی که گوگل و فیس بوک بخش اعظم بازار تبلیغات آنلاین را در کنترل خود دارند، بازیگران جدیدی مانند اسنپ، پینترست و آمازون در حال رشد سریع در این حوزه هستند.
 
 به نقل از سی ان بی سی، اسنپ، پینترست و آمازون کسب و کار خود در حوزه تبلیغات آنلاین را با سرعت زیادی گسترش داده اند و این سرعت رشد در سه ماهه دوم سال جاری میلادی از گوگل و فیس بوک بیشتر بوده است.
 
بررسی های موسسه تحقیقاتی ای مارکتر نشان می دهد بیشترین سرعت رشد در این زمینه متعلق به اسنپ با ۵۰ درصد رشد بوده است. این شرکت بر این باور است که ارزش بازار تبلیغات دیجیتال آمریکا در سال آینده میلادی با رشدی ۱۷ درصدی به ۱۵۱.۳ میلیارد دلار خواهد رسید.
 
پژوهش تازه مارکتر نشان می دهد فیس بوک در هفته جاری شاهد رشد ۲۸ درصدی درآمد خود از محل تبلیغات آنلاین بوده است و این رقم در مورد گوگل تنها ۱۷ درصد بوده است. گوگل و فیس بوک هم اکنون بیش از نیمی از بازار تبلیغات دیجیتال را در کنترل خود دارند، اما آمازون،اسنپ و پینترست با سرعت در تعقیب آنها هستند و اسنپ با رشد ۵۰ درصدی در سه ماهه دوم سال ۲۰۱۹ و کسب درآمد ۴۴۶.۲ میلیون دلاری آینده خوبی در این حوزه خواهد داشت.
 
اسنپ که خدمات به اشتراک گذاری عکس و ویدئو ارائه داده و یک برنامه پیام رسان نیز دارد، شاهد رشد ۱۷۵ درصدی ارزش سهام خود نیز بوده است. بعد از اسنپ، پینترست و آمازون با رشد ۴۷ و ۴۴ درصدی در رتبه های بعدی هستند. البته از نظر کسب درآمد تبلیغاتی گوگل و فیس بوک با ۳۳.۹ و ۱۷.۴ میلیارد دلار در رتبه های اول و دوم و آمازون با ۳.۶ میلیارد دلار درآمد در رتبه سوم است.

تحقیق کنگره از گوگل به علت رمزگذاری دی ان اس

 
اقدام گوگل برای رمزگذاری دی ان اس در زمان استفاده از مرورگر کروم توسط کاربران به مذاق کنگره و وزارت دادگستری امریکا خوش نیامده و آنها قصد دارند در این زمینه تحقیق کنند.
 
به نقل از انگجت، کمیته قضایی کنگره آمریکا تحقیقات خود را در این زمینه آغاز کرده و وزارت دادگستری ایالات متحده نیز می گوید شکایاتی را در همین زمینه دریافت کرده و لذا در این زمینه بررسی هایی را انجام خواهد داد.
 
گوگل هدف از رمزگذاری دی ان اس را جلوگیری از جاسوسی و کلاهبرداری از کاربران کروم اعلام کرده، ولی کنگره امریکا بیم دارد که این اقدام گوگل به این غول دنیای فناوری امکان دهد تا با جلوگیری از دسترسی اشخاص و شرکت های ثالث و به خصوص سرویس دهندگان اینترنت و موسسات تبلیغات آنلاین به داده های کاربران، به انحصارطلبی تجاری و از میدان به در کردن رقبا دست بزند.
 
کنگره آمریکا با ارسال نامه ای برای گوگل در تاریخ ۱۳ سپتامبر از این شرکت خواسته تا دسترسی به داده های کاربران را در حد مشروع برای اهداف تجاری ممکن کند.
 
گوگل در واکنش اعلام کرده که کاربران را مجبور به استفاده از شیوه رمزگذاری دی ان اس نمی کند و آنها خود تصمیم می گیرند تا داده های شخصی خود را تا چه حد با دیگران به اشتراک بگذارند. البته در نهایت گوگل مبجور به تبعیت از تصمیم وزارت دادگستری آمریکا خواهد بود.