سوراخ لایه ازون در بالای قطب جنوب امسال بسیار گسترده‌تر شده است!

سوراخ لایه ازون بر روی قطب جنوب اکنون به یکی از بزرگترین اندازه‌های ثبت شده در طی این سال‌های اخیر گسترش یافته است.

در سال 2019، دانشمندان نشان دادند که سوراخ ازون بالای قطب جنوب از سال 1982 در کوچکترین میزان سالانه خود بوده است، اما با استفاده از تحقیقات سال 2020 در مورد این ناهنجاری جوی مانند سایر مواردی که امسال رخ داد، یک دیدگاه تأمل‌برانگیز ارائه شده است.

مدیر پروژه، آقای دیگو لویولا (Diego Loyola) از مرکز هوافضای آلمان این‌گونه توضیح می‌دهد:

مشاهدات ما نشان می‌دهد که سوراخ لایه ازون در سال 2020 از اواسط مرداد ماه (اوت) به سرعت رشد کرده است و با اندازه آن بسیار بالاتر از حد متوسط می‌تواند بیشتر قاره قطب جنوب را در بر ‌گیرد.

اندازه‌گیری‌های جدید از ماهواره Copernicus Sentinel-5P آژانس فضایی اروپا نشان می‌دهد که سوراخ ازون در 2 اکتبر سال جاری به حداکثر اندازه خود یعنی حدود 25 میلیون کیلومتر مربع (حدود 9.6 میلیون مایل مربع) رسیده است.

در تخمین‌هایی که درباره سوراخ لایه ازون در سال 2018 و 2015 زده شده است، به ترتیب 22.9 و 25.6 میلیون کیلومتر مربع ثبت شده است.

متخصص هواشناسی به نام وینسنت هنری پیوچ (Vincent-Henri Peuch) از مرکز اروپا برای پیش‌بینی آب و هوا با دامنه متوسط این‌چنین گفته است:

اینکه لایه اوزن در هر سال چقدر می‌تواند رشد کند، بسیار متفاوت است. سوراخ لایه ازون سال 2020 شبیه حفره سال 2018 است که یک سوراخ کاملا بزرگ بود و در بالاترین قسمت آن نیز قرار گرفته بود.

علاوه بر نوساناتی که در هر سال وجود دارد، با سردتر شدن درجه حرارت در استراتوسفر، غلظت ازون در داخل سوراخ کاهش می‌یابد، در نتیجه سوراخ ازون روی قطب جنوب نیز کوچک می‌شود و یا سالانه رشد می‌کند. هنگامی که این اتفاق می‌افتد (مخصوصا وقتی ابرهای استراتوسفر قطبی در دمای زیر منفی 78 درجه سانتی‌گراد (منفی 108.4 درجه فارنهایت) تشکیل می‌شوند)، واکنش‌های شیمیایی مولکول‌های ازون را در حضور تابش خورشید از بین می‌برند.

وینسنت هنری پیوچ این‌چنین گفته است:

به دلیل اینکه در هفته‌های گذشته نور خورشید به قطب جنوب بازگشته است، شاهد تخریب مداوم لایه ازون در منطقه بوده‌ایم. پس از سوراخ ازون کوچک در سال 2019، که تحت شرایط خاص هواشناسی بود، ما امسال نیز یک مورد نسبتاً بزرگ را ثبت می‌کنیم. این موضوع به ما نشان می‌دهد که باید اقدامات مونترال را برای ممنوعیت انتشار مواد شیمیایی تخریب‌کننده ازون انجام دهیم.

اقدام مونترال، نقطه عطفی در دستاوردهای زیست‌محیطی بشریت بود که با استفاده از آن می‌توانستیم تولید کلروفلوئورکربن‌های مضر (CFC)، مواد شیمیایی که قبلاً در یخچال‌ها، بسته‌بندی‌ها و اسپری‌ها استفاده می‌شد، را متوقف کند و باعث از بین رفتن مولکول‌های ازون در نور خورشید شود.

در حالی که اکنون می‌دانیم اقدامات انسانی در این مرحله به ما کمک می‌کند تا سوراخ ازون در بالای قطب جنوب را برطرف کنیم، اما نوسانات مداومی که در هر سال وجود دارد نشان می‌دهد که روند بهبود طولانی خواهد بود.

ارزیابی سال 2018 توسط سازمان جهانی هواشناسی نشان داد که غلظت ازون روی قطب جنوب تا سال 2060 به سطح نسبتاً طبیعی قبل از دهه 1980 باز می‌گردد. برای تحقق این هدف، باید به اقدامات پایبند باشیم و موانع را برطرف کنیم. اگرچه موارد ثبت شده 2020 درباره لایه ازون بزرگترین آن نیست (در سال 2000 با 29.9 میلیون کیلومتر مربع لایه ازون مشاهده شده بود)، اما هنوز هم قابل توجه است. این حفره همچنین یکی از عمیق‌ترین حفره‌ها در سال‌های اخیر است.

محققان می‌گویند رویداد 2020 لایه ازون توسط یک گرداب قطبی قوی هدایت شده است، یعنی یک پدیده بادی که باعث می‌شود دمای استراتوسفر بالاتر از قطب جنوب باشد. در مقابل، همانطور که دانشمندان در آن زمان نیز توضیح دادند، دمای زیاد سال گذشته باعث بوجود آمدن کوچکترین اندازه سوراخ ازون در سال 2019 شده بود.

پائول نیومن (Paul Newman)، دانشمند ارشد علوم زمین در مرکز پروازهای فضایی گودارد ناسا در گرینبلت، مریلند، در آن زمان این‌چنین گفته است:

باید بدانیم آنچه را که در سال 2019 دیدیم، به دلیل دمای بیشتر استراتوسفر بوده است. اما این به نشانه این نیست که ازون اتمسفر ناگهان در مسیر بهبودی قرار گرفته است.

اگرچه ممکن است هیچ مسیر سریعی برای بهبود لایه ازون نیابیم و به احتمال زیاد در سال‌های آینده نیز مسائل ترسناکتری از لایه ازون مشاهده کنیم، در آن زمان اقدامات مونترال می‌تواند به عنوان حامی به ما کمک کند.

نوشته سوراخ لایه ازون در بالای قطب جنوب امسال بسیار گسترده‌تر شده است! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

دانشمندان روش جدیدی برای کنترل افزایش دمای جهانی و ترمیم لایه ازون پیدا کرده‌اند!

روش جدید دانشمندان برای کنترل افزایش دمای جهانی و ترمیم لایه ازون
معاهده آب و هوایی پاریس، تلاش تاریخی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای بود، اما اکنون دانشمندان می گویند، روش دیگری هم می تواند به کاهش افزایش دمای جهانی و همچنین ترمیم لایه ازون کمک کند.

در فرایندی که به آن ژئو مهندسی خورشیدی می گویند، ذرات انعکاسی می توانند به استراتوسفر زمین فرستاده شوند، اشعه خورشید را به فضا بگردانند و سیاره زمین را خنک تر نگه دارند. در حالی که این ایده ها برای چندین دهه موضوع بحث دانشمندان بوده است، خطرات ناشی از ژئو مهندسی تا حد زیادی کنار زده شده و حال دانشمندان می گویند، روشی برای انجام بی خطر این فرایند یافته اند.

فرایند ژئو مهندسی خورشیدی معمولا به پخش آئروسل های (ذرات معلق در هوا) سولفات (ذرات غنی از گوگرد) در استراتوسفر اشاره دارد. این فرایند به طور طبیعی در خلال انفجارهای آتشفشانی رخ می دهد، جایی که ذرات نور خورشید را انعکاس می دهند و اثر خنک کننده ای را بر روی سیاره می گذارند؛ اما به گفته محققان دانشگاه هاروارد، مشکل آئروسل های سولفات این است که موجب تولید اسید سولفوریک در استراتوسفر جو زمین می شوند، چیزی که به لایه ازون آسیب می رساند.

اما اگر نوع مختلفی از آئروسل استفاده شود که امکان منعکس کردن نور خورشید را بدون هیچ آسیبی به ازون را داشته باشد، چه خواهد شد؟

به گفته فرانک کویچ، دانشمند جوی از دانشکده مدرسه مهندسی و علوم کاربردی جان پالسون دانشگاه هاروارد: “در هر زمانی حتی اگر سطوحی که در ابتدا غیر واکنشی هستند را به استراتوسفر وارد کنید، با وجود تولید اسید سولفوریک منجر به واکنشی می شوند که در نهایت به آسیب رساندن به لایه ازون ختم می شوند. به جای تلاش برای به حداقل رساندن واکنش پذیری آئروسل ها، ما می خواهیم، ماده ای بسیار واکنش پذیر داشته باشیم؛ اما با روشی که از تخریب لایه ازون جلوگیری کند.این روش می تواند به ترمیم لایه ازون منجر شود”

این محققان در جستجو برای ماده ای که قادر به خنثی سازی اسید سولفوریک، نیتریک و اسید هیدروکلریک باشد، به جدول تناوبی رجوع کردند.
محققان تیم هاروارد پس از انجام شبیه سازی های گسترده ای، دریافتند، کلسیت، از ترکیبات تشکیل دهنده سنگ آهک، چیزی است که در جستجویش بوده اند، چرا که این ماده قادر به تبدیل کردن اسیدها به نمک های پایدار است.

ترمیم لایه ازون

کویچ می گوید: “اساسا ما به یک آنتی اسید برای استراتوسفر دست یافتیم.”
این محققان پس از شبیه سازی شرایط استراتوسفر در آزمایشگاه گفتند که این کلسیت قادر به منعکس کردن نور و در عین حال کاهش آسیب به لایه ازون است، همچنین فراوانی این ماده می تواند آن را به منبع قابل دسترسی برای ژئو مهندسی تبدیل کند و این شیوه ای برای ترمیم لایه ازون خواهد بود.

به گفته فیزیکدان کاربردی دیوید کیت: “کلسیت یکی از فراوان ترین ترکیبات موجود در پوسته زمین است. میزانی که می تواند در فرایند ژئو مهندسی خورشیدی مورد استفاده قرار گیرد، در مقابل گرد و غبارهای سطحی میزان ناچیزی محسوب می شود.”

اما با وجود پیشرفت های زیاد در این زمینه، محققان می گویند، باز هم باید تحقیقات بیشتری انجام شود. کیت می گوید: “ساختار شیمیایی استراتوسفر پیچیده است و ما همه چیز را در مورد آن نمی دانیم.”

در واقع با توجه به اینکه کلسیت، اسیدها را خنثی می کند، در هنگام انجام این فرایند، احتمالا باید یک واکنش شیمیایی بزرگ در اتمسفر رخ دهد.
کیت در ادامه گفت: “کلیست ها با اسیدهای قوی موجود در استراتوسفر واکنش نشان می دهند و حاصل آن تولید نمک به صورت باران است، این باعث معکوس شدن روند سوراخ شدن لایه ازون و ترمیم لایه ازون می شود.”

در حالی که این واکنش می تواند برای ترمیم لایه ازون مفید باشد؛ اما هنوز نمی دانیم، باران شور ممکن است، چه اثرات زیست محیطی بر اقیانوس ها، خاک و همچنین نواحی قطبی داشته باشد. کیت می گوید: “قطعا عواقب ناخواسته ای هم وجود خواهد داشت. همچنین هیچ کس حاضر نیست به صورت جدی به دلایل آن بپردازد؛ چرا که این تحقیقات هنوز یک تابو محسوب می شوند.”

دلایل این تابو متنوع هستند، برخی از محققان می گویند که ژئو مهندسی خورشیدی باعث منحرف کردن توجه و منابع به تکنولوژی های پاک، انرژی های تجدید پذیر و دیگر تلاش های معمول برای کاهش انتشار کربن می شود. همچنین خطرات احتمالی انجام یک آزمایش ژئو مهندسی ناکارآمد هم نباید نادیده گرفته شود، این فرایند ممکن است، موجب یک فاجعه زیست محیطی خطرناک نیز بشود.

به همین دلیل محققان می گویند، ما نیاز داریم، تحقیقات لازم در مورد تکنولوژی ژئو مهندسی را ادامه دهیم. کاهش انتشار کربن، بهترین شانس ما برای کاهش خطرات ناشی از تغییرات آب و هوایی در قرن حاضر است؛ اما اگر ذرات انعکاسی هم بتواند به شیوه ای امن در این راه به ما کمک کند، می تواند فرصت بزرگی در اختیار ما قرار دهد.
کیت می گوید: “به نظر من، ژئو مهندسی خورشیدی در این مورد فقط یک مکمل محسوب می شود، در نهایت ما هنوز هم باید انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش دهیم. اما کاهش انتشار به طور کلی خطر را رفع نمی کند، بلکه باید یک راه حل ترکیبی لحاظ شود.”

مطالعه این محققان در مجموعه مقالات مجله “بین ‌المللی آکادمی ملی علوم (PNAS)“ به چاپ رسیده است.

.

منبع: sciencealert

نوشته دانشمندان روش جدیدی برای کنترل افزایش دمای جهانی و ترمیم لایه ازون پیدا کرده‌اند! اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.