تفاوت اصلی آنفولانزا با کرونا در چیست؟

تفاوت آنفولانزا با کرونا و کویید 19

با نزدیک‌تر شدن به فصل آنفلوانزا، برخی از آمریکایی‌ها، به ویژه والدین، ​​نگران این هستند که اگر آن‌ها یا فرزندانشان بیمار شوند، از کجا باید بفهمند که به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند یا به آنفلوانزا؟! خب نگرانی آن‌ها کاملا قابل درک است. بیشتر علائم این دو بیماری به قدری شبیه به هم هستند که در صورت انجام یک، دو یا حتی سه آزمایش، نمی‌توان به طور قطعی تفاوت آنفولانزا با کرونا را تشخیص داد. اما برخی نشانه‌هایی نیز در این بین وجود دارد (ممکن است افراد به طور همزمان به هر دو بیماری مبتلا باشند؛ برخی از بیماران نیز در چین امسال به هر دوی این بیماری‌ها مبتلا شده‌اند).

قدم اول: واکسن آنفولانزا بزنید!

هنوز مشخص نیست که ایالات متحده امسال نمونه‌های آنفلوآنزای بیشتری خواهد داشت یا خیر. شیوع آنفولانزا در نیمکره جنوبی که اغلب فعالیت آن در ایالات متحده را پیش‌بینی می‌کرد، در زمستان، 99 درصد کمتر از حد طبیعی بود. متخصصان اپیدمیولوژی (واگیرشناسی) معتقدند که این مسئله به این دلیل است که استرالیایی‌ها، نیوزلندی‌ها، مردمان آفریقای جنوبی، شیلیایی‌ها و دیگر ساکنان نیمه جنوبی کره زمین که از ماسک استفاده می‌کردند، مقدار زیادی از یکدیگر فاصله داشتند و برای جلوگیری از انتقال ویروس کرونا نیز دست‌های خود را می‌شستند. همین اقدامات احتیاطی از انتقال آنفولانزا نیز جلوگیری می‌کند.

از آنجایی که در حال حاضر پروازهای کمی بین نیمکره جنوبی و ایالات متحده انجام شده، ممکن است فرصتی برای انتقال آنفلوانزای فصلی معمول در میان آمریکایی‌ها وجود نداشته باشد. اگر هم این‌چنین چیزی رخ دهد، ماسک و فاصله اجتماعی باید گسترش آن را محدود کند.

با این وجود، متخصصان از همه آمریکایی‌ها می‌خواهند از واکسن آنفولانزا استفاده کنند. آنفلوآنزای سال گذشته یکی از بدترین موارد آنفلوآنزا در چند سال اخیر بود که در ذهن‌ها ماند. تعداد کودکانی که در اثر این بیماری درگذشتند، با افرادی که در سال 2017 و 2018 در اثر این بیماری جان خود را از دست داده بودند، برابر بود. از زمان شروع کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آنفلوانزا در سال 1976، این بدترین وضعیت بود.

طبق گفته متخصصان، اگر به آنفولانزا دچار شوید، واکسن زدن احتمال بستری شدن یا فوت در بیمارستان را کاهش می‌دهد. به دلیل ترس از مبتلا شدن به دو بیماری آنفولانزا یا کووید-19، امسال واکسن‌های بیشتری از آنفلوانزا ساخته شد و در شهریور ماه (اوت) به داروخانه‌ها و مطب پزشکان توزیع شد. از اواخر ماه گذشته، برخی از پزشکان گزارش کردند که هر تعداد واکسنی که بخواهند، به راحتی در دسترس آن‌ها قرار نمی‌گیرد، اما داروخانه‌ها این‌چنین گزارش دادند که موفق به دریافت تجهیزات ثابت شده‌اند.

ارزیابی تفاوت‌های بین سرماخوردگی و آنفولانزا

حداقل 100 ویروس وجود دارد که می‌تواند باعث سرماخوردگی شود، اما تنها چهار ویروس وجود دارد که باعث آنفولانزای فصلی می‌شود. بسیاری از افرادی که به سرماخوردگی دچار می‌شوند، تصور می‌کنند که آنفولانزا دارند؛ اما متخصصان دائماً چگونگی تشخیص تفاوت‌های این دو بیماری را بیان می‌کنند: «آنفولانزا به شما احساسی مانند برخورد با یک کامیون را می‌دهد.» تب، درد و سردرد در موارد بد ویروس آنفلوانزا به طور کلی از ویروس انسدادی تنفسی، ویروس راینو ویروس یا سایر ویروس‌های سرماخوردگی نیز بدتر است.

همه ما می‌دانیم که علائم آنفولانزا شامل تب، سردرد، بدن درد، گلو درد، آبریزش بینی، بینی پر، سرفه و عطسه، و برای نوزادان نیز شامل عفونت گوش می‌شود. برخی از مبتلایان، به ویژه کودکان نیز دچار اسهال یا استفراغ می‌شوند.

در موارد شدید نیز شایع‌ترین عارضه آن ذات الریه است. هنگامی که در معرض علائم محرک قرار می‌گیرید، ذات الریه آنفولانزا خود را به شکل تنگی نفس نشان می‌دهد. پزشکان معمولاً در کودکان به دنبال علائمی مانند تنفس غیرمعمول و سریع و گاهی اوقات درد در قفسه سینه یا پشت هستند.

تفاوت آنفولانزا با کرونا

فهمیدن اینکه به کووید-19 مبتلا شده‌اید، بسیار پیچیده‌تر از آنفولانزا است، زیرا علائم مختلف و همچنین کاملا گیج‌کننده‌ای وجود دارد که بسیاری از آن‌ها علائم آنفولانزا را نیز نشان می‌دهد. شایع‌ترین علائم تب بالا، گاهی اوقات همراه با لرز، سرفه خشک و خستگی است.

علامتی که این دو عفونت را از هم متمایز می‌کند این است که بسیاری از قربانیان ویروس کرونا به طور ناگهانی حس بویایی خود را از دست می‌دهند، نه به این دلیل که گرفتگی بینی دارند، بلکه آن به این دلیل است که حتی بوهای شدید مانند پیاز یا قهوه را نمی‌توانند استشمام کنند. البته همه مبتلایان این ویروس حس بویایی خود را از دست نمی‌دهند، اما یک مطالعه نشان داد که 87 درصد از این بیماران تجربه این‌چنینی داشته‌اند.

علائمی که کمتر شایع هستند شامل گلودرد، گرفتگی، آبریزش بینی، استفراغ، اسهال، درد معده و نفس نفس زدن حین انجام حرکات ورزشی است. چشمان بعضی از مبتلایان قرمز و دچار خارش شده بود و در انگشتان یا انگشتان پای بعضی از مبتلایان نیز تاول یا قرمزی ایجاد شده بود که به اصطلاح به آن انگشتان کوویدی پا می‌گویند که بیشتر شبیه به پاهای سرمازده است.

علائم خطرناک‌تر، که به این معنی است که فرد باید فوراً تحت مراقبت‌های پزشکی قرار بگیرد، شامل مشکلات تنفسی حاد، درد یا فشار در قفسه سینه، لب‌ها یا صورت کبود، گیج بودن یا پاسخ‌های بی‌ربط به سوالات ساده و همچنین از حال رفتن یا از دست دادن هوشیاری است.

ویژگی دیگری که باید به ماهیت ترسناک این بیماری اضافه کرد، این است که باعث ایجاد لخته خون می‌شود. همین امر منجر به آسیب قلبی، آسیب مغزی و و صدمه به ریه‌ها می‌شود. به باور پزشکان، حتی در برخی موارد که خفیف یا بدون علامت هستند، آسیب قلبی طولانی‌مدت ایجاد می‌کنند.

یکی دیگر از جنبه‌های غیرمعمول کووید-19 این است که افراد گاهی اوقات به ذات الریه مبتلا می‌شوند بدون اینکه متوجه بیماری شوند و پزشکان نیز در این‌باره مطمئن نیستند. یک نظریه این است که کیسه‌های هوا در ریه‌ها به گونه‌ای آسیب می‌بینند که باعث تجمع دی اکسید کربن نمی‌شود و می‌تواند باعث کمبود اکسیژن و مشکلات تنفسی شود.

بسیاری از پزشکان توصیه می‌کنند که دستگاه سنجش اکسیژن خون، یک دستگاه کوچک که سطح اکسیژن خون را اندازه گیری می‌کند، خریداری کنید. اگر این سنجش سطح اکسیژن زیر 92 درصد بود، باید با پزشک تماس گرفته شود. هرچه ذات‌الریه زودتر تشخیص داده شود، بهتر درمان می‌شود.

علائم کووید-19 در کودکان مانند بزرگسالان است!

کودکان به طور کلی کمتر تحت تاثیر ویروس کرونا قرار می‌گیرند. برای جوان‌ترین سنین در کودکان، خطر کمتری نسبت به آنفولانزا تصور می‌شود. علائم این بیماری در کودکان نیز مشابه علائم بیماری در بزرگسالان است، معمولا والدین در کودکان خود علائمی مانند آبریزش بینی، قرمزی چشم و احساس خستگی مفرط که ناشی از احساس بد است، می‌بینند.

علائم خطرناکی که وجود دارد شامل سختی در تنفس، لب‌های کبود مایل به آبی، گیجی یا عدم توانایی در بیدار شدن از خواب، و درد شدید شکم یا عدم توانایی در نگه داشتن مایعات است. اگر نشانه‌ای از این علائم در کودک‌تان وجود دارد، هر چه زودتر او را به پزشک یا بیمارستان منتقل کنید.

در موارد بسیار کمیابی کودکان ممکن است به سندرم التهابی در چند ارگان بدن مبتلا شوند که ناشی از واکنش ایمنی بیش از حد فعال بدن باشد. این مسئله می‌تواند باعث شوک و نارسایی عضو شود. اما پزشکان تأکید می‌کنند که این نوع از علائم بسیار نادر است و باید بدانند بعید است فرزند بیمار آن‌ها به آن مبتلا باشد.

بعد از آزمایش دادن، منتظر مشکلات احتمالی باشید!

علائم بیماری کووید-19، ممکن است دو تا 14 روز پس از ابتلا نمایان شوند، اما بیشتر پنج تا هفت روز پس از آن ظاهر می‌شوند. با این حال، همانند بیماری‌هایی مانند سرخک، ویروس ممکن است دو روز قبل از احساس کردن بیماری، به دیگران منتقل شود. بنابراین اگر فکر می‌کنید ممکن است در معرض این بیماری قرار گرفته باشید، بهتر است به دیگران هشدار دهید و هرچه زودتر مکان خود را با آن‌ها جدا کنید، خصوصاً اگر این افراد مسن‌تر یا حساس هستند.

یک اصطلاح پزشکی عمومی وجود دارد که وقتی یک بیماری در منطقه‌ای شیوع پیدا می‌کند و بیماری علائم آن را دارد، درمان کردن این فرد بیمار بهتر از منتظر ماندن برای نتیجه آزمایش است. بنابراین تا زمانی که آنفولانزا و ویروس کرونا به طرز بدی به طور همزمان در منطقه شما شیوع پیدا نکنند، تعجبی ندارد اگر پزشک شما آزمایشی را برای‌تان تجویز نمی‌کند.

با وجود بسیاری از تأخیرهایی که در آزمایش وجود دارد، آزمایش دادن کمی مشکل بنظر می‌رسد. نوع آزمایش PCR دقیق‌تر از تست 15 دقیقه‌ای «تست سریع آنتی ژن» است، اما ممکن است ساعت‌ها یا حتی چند روز، بسته به زمان ارسال آن به آزمایشگاه مرکزی، طول بکشد تا نتیجه اعلام شود.

اگر آزمایش‌تان مثبت باشد، احتمالاً به معنای این است که به این ویروس آلوده شده‌اید، اما به یک آزمایش منفی نیز نباید اصلا اعتماد کرد. چون خیلی چیزها ممکن است در روند آزمایش اشتباهی را بوجود آورند. دو تست منفی PCR که با فاصله حداقل 24 ساعت انجام شده‌اند، بهترین نشانگر برای این است که به ویروس مبتلا هستید یا خیر. اگر شرکت بیمه‌تان فقط هزینه یک آزمایش را پرداخت کند، ممکن است برای آرامش خاطرتان بخواهید هزینه آزمایش دوم را خودتان بپردازید.

اگر راه دیگری برای یافتن تفاوت آنفولانزا با کرونا می‌دانید در بخش نظرات با ما و سایر کاربران آی‌تی‌رسان به اشتراک بگذارید

نوشته تفاوت اصلی آنفولانزا با کرونا در چیست؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

ویروس کرونا می‌تواند باعث ریزش موهای شما شود!

پزشکان اکنون مبتلایانی دارند که به طور غیرطبیعی موهای سرشان شروع به ریزش کرده است؛ آن‌ها معتقدند که این امر مربوط به استرس ناشی از ویروس کرونا است.

خانم آنرن روو (Annrene Rowe) تابستان امسال برای جشن دهمین سالگرد ازدواج خود آماده شده بود که متوجه طاسی در پوست سر خود شد. در روزهای بعد نیز موهای ضخیمش به شدت شروع به ریزش کرد. خانم روو 67 ساله، از آنا ماریا فلوریدا، می‌گوید:

من داشتم به شدت گریه می‌کردم.

خانم روو که در فروردین ماه (ماه آوریل) به مدت 12 روز با علائم ویروس کرونا در بیمارستان بستری شده بود، ماجراهای کاملاً عجیب و شبیه به داستان خود را از بهبود‌یافتگان ویروس کرونا در گروه‌های آنلاین مشاهده کرد. بسیاری از آن‌ها نیز به ریزش موهای سرشان چندین ماه پس از ابتلا به ویروس اشاره کرده بودند.

طبق گفته پزشکان، آن‌ها بیماران بیشتری نیز با همین شکل ویزیت کرده‌اند که به اعتقاد آن‌ها در واقع مربوط به همه‌گیری ویروس کرونا است. این مشکل هم برای افراد مبتلا به ویروس و هم افرادی که هرگز مبتلا نشده‌اند، پیش می‌آید.

در مواقع عادی، برخی از افراد پس از یک تجربه استرس‌زا از قبیل بیماری، جراحی بزرگ یا ضربه عاطفی، مقدار قابل توجهی از موی خود را از دست می‌دهند.

بر اساس گفته پزشکان، اکنون بسیاری از بیمارانی که از این ویروس بهبود یافته‌اند، دچار ریزش مو می‌شوند؛ البته نه از طریق ویروس، بلکه از استرس فیزیولوژیکی که برای مبارزه با آن به فرد بیمار وارد می‌شود. بسیاری از کسانی که هرگز به این ویروس مبتلا نشده‌اند نیز به دلیل استرس عاطفی ناشی از، از دست دادن شغل، فشار مالی، مرگ اعضای خانواده یا سایر تحولات مخرب ناشی از همه‌گیری، دچار ریزش مو می‌شوند.

دکتر شیلپی کتارپال (Shilpi Khetarpal)، دانش‌یار پوست در کلینیک کلیولند این‌چنین می‌گوید:

ما هنوز هم شاهد بیمارانی با این شکل هستیم، چون هنوز استرس ناشی از این بیماری از بین نرفته است و از بسیاری جهات استرس‌های بسیاری وجود دارد.

قبل از همه‌گیری، دکتر کتارپال حتی یک بیمار با ریزش مو از این نوع را مشاهده نکرده بود. وی گفته است اکنون حدود بیست بیمار از این نوع در هفته به او مراجعه می‌کنند. یکی از آن‌ها خانمی بود که برای تحصیل دو فرزند خردسال خود از خانه در حالی که خود نیز در خانه دورکاری می‌کرد، مشکل داشت. فرد دیگر معلم کلاس دومی بود که با نگرانی سعی داشت تا مطمئن شود همه دانش‌آموزانش از رایانه و اینترنت برای آموزش آنلاین برخوردار هستند.

 

گروه Survivor Corps و ناتالی لمبرت (Natalie Lambert)، دانشیار دانشکده پزشکی دانشگاه ایندیانا، در یک نظرسنجی در ماه ژوئیه در مورد علائم پس از بهبودی از بیماری اعلام کرد، در میان 1567 عضو از یک گروه بهبودیافتگان، 423 نفر این‌چنین ریزش مویی را تجربه کردند.

دکتر اما گوتمن یاسکی (Emma Guttman-Yassky)، رئیس ورودی پوست پزشکی در دانشکده پزشکی Mount Sinai Icahn، گفته است که او بسیاری از کارکنان درمانی خط مقدم از جمله کارمندان بیمارستان خود را از نظر ریزش مو درمان کرده است. او اظهار کرد:

بعضی از آن‌ها به این ویروس مبتلا شده بودند، اما نه همه آن‌ها. استرس این موقعیت همین است. این افراد از خانواده‌های خود جدا بودند، ساعت‌ها کار می‌کردند.

پزشکان گفته‌اند برای اکثر بیماران این شرایط باید موقتی باشد اما ممکن است ماه‌ها طول بکشد. به گفته کارشناسان، ویروس کرونا می‌تواند دو نوع ریزش مو را بوجود بیاورد.

دکتر سارا هوگان (Sara Hogan)، متخصص پوست در دانشکده پزشکی دیوید گفن در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس، که روزانه هفت بیمار را ویزیت می‌کند گفت در یک شرایط، به نام تلوژن افلوویوم یا ریزش ناگهانی مو، افراد بیش از 50 تا 100 تار مو در روز از دست می‌دهند، که معمولاً چندین ماه پس از یک تجربه استرس‌زا شروع می‌شود.

در چرخه مو سالم، بیشتر موها در مرحله رشد، درصد کمی در یک مرحله استراحت کوتاه و فقط حدود 10 درصد از موها در یک مرحله ریزش یا تلوژن قرار دارند. دکتر کتارپال گفته است که در ریزش ناگهانی مو افرادی که ریزش بیشتری دارند، موهایشان کمتر رشد می‌کند و ممکن است تا 50 درصد موها در مرحله ریزش قرار بگیرند و فقط 40 درصد رشد کنند.

دکتر هوگان گفته است که این پدیده، که برخی از زنان پس از بارداری نیز تجربه می‌کنند، به طور معمول حدود شش ماه طول می‌کشد، اما اگر شرایط استرس‌زا ادامه یابد یا دوباره بروز یابد، برخی از افراد دچار بیماری مزمن ریزش مو خواهند شد. دکتر محمد جفرانی (Mohammad Jafferany)، روانپزشک و متخصص پوست در دانشگاه میشیگان مرکزی این‌چنین بیان کرد که وضعیت دیگر ریزش مو که اکنون نیز در حال افزایش است، آلوپسی آره آتا (طاسی منطقه‌ای مو) نام دارد که در آن سیستم ایمنی بدن به فولیکول‌های مو حمله می‌کند و معمولاً با تکه‌ای از موها روی پوست سر یا ریش شروع می‌شود.

 

او گفته است:

این نوع طاسی معمولا با استرس روان‌شناختی همراه است یا باعث تشدید آن می‌شود.

دکتر گوتمن یاسکی گفت که او نیز افزایش چشمگیری از بیمارارن با این نوع طاسی دیده است.

او گفت که همه بیماران مبتلا به کووید 19 نبودند، اما بیمارانی که خیلی سریع از یک یا دو تکه طاسی به ریزش مو در تمام بدن، از جمله ابروها و مژه‌ها پیشرفت کردند، به کرونا مبتلا بودند. این ممکن است به این دلیل باشد که التهابی که برخی از بیماران کووید 19 تجربه می‌کنند، مولکول‌های ایمنی مرتبط با شرایطی مانند طاسی را افزایش می‌دهد.

 

متخصصان دقیقاً نمی‌دانند که چرا استرس باعث ایجاد این شرایط می‌شود و زنان و مردان را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد. دکتر هوگان گفت که این ممکن است به افزایش سطح کورتیزول هورمون استرس یا اثرات آن بر خون‌رسانی مربوط باشد.

دکتر کتارپال اظهار کرد که ریزش مو می‌تواند برای خانم‌هایی که بیشتر به آراستگی موهایشان توجه می‌کنند، باعث استرس بیشتری شود. مری لو اوستلینگ (Mary Lou Ostling)، یک مربی 77 ساله بازنشسته است که در محله Stuyvesant Town در منهتن زندگی می‌کند. او اوایل بهار به مدت هشت روز در بیمارستان به علت کووید-19 بستری شد، گفته است که:

این یک علامت است، من متوجه شدم که موهایم به صورت دسته دسته می‌ریزد؛ من همیشه داشتم موها را از شانه، برس و سینک ظرفشویی پاک می‌کردم.

خانم اوستلینگ گفته است که موهایش زیاد رشد نمی‌کرد؛ زیرا موهایی که با رنگ مویش در تضاد باشد و رشد کند، نمی‌دید. او گفت:
من همیشه موهای بسیار بلند، بسیار ضخیم و فرفری داشته‌ام، اما در ماه جولای، به راحتی آن‌ها را کوتاه کردم چون دیگر توان کنار آمدن با این قضیه را ندارم. وقتی از آرایشگاه به خانه آمدم شوهرم فقط به من خیره شده بود. او گفت من فکر می‌کنم او همسر من نیست؛ این بسیار غم‌انگیز بود. اما سرانجام شاهد رشد موهایم بودم.

متخصصان، تغذیه مناسب، ویتامین‌هایی مانند بیوتین و تکنیک‌های کاهش استرس مانند یوگا، ماساژ پوست سر یا مدیتیشن‌های ذهن را توصیه می‌کنند. برخی نیز ماینوکسیدیل، داروی رشد مو را توصیه می‌کنند، اما دکتر هوگان در این باره به بیماران هشدار می‌دهد که در ابتدای استفاده از این دارو ممکن است مقدار موی بیشتری نسبت به قبل بریزد.

خانم روو در حال جداسازی کلاه‌گیس خود!
دکتر گوتمن یاسکی گفته است که با آلوپسی آره آتا در برخی موارد افراد بدون درمان بهبود می‌یابند و برخی از آن‌ها نیز با تزریق استروئید بهتر می‌شوند، اما اگر افراد زود به مراکز درمانی مراجعه نکنند، ممکن است این طاسی برای همیشه از بین نرود.

 

دکتر جفرانی برای افرادی که از ریزش مو افسرده یا آسیب دیده‌اند، روان‌درمانی را توصیه می‌کند اما لزوما دارو در این بین وجود ندارد؛ زیرا برخی داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب می‌توانند ریزش مو را تشدید کنند.

هنگامی که لیز ویدورن (Liz Weidhorn)، فرد 44 ساله، از Fair Lawn نیوجرسی، که جواب آزمایش کرونای او در ماه مارس مثبت اعلام شده بود، متوجه شد که اعضایی که در یک گروه آنلاین کووید-19 هستند از ریزش مو رنج می‌برند، با خود گفت اگر این مشکل برای من نیز اتفاق بیفتد، آن را با ظرافت با کلاهی می‌پوشانم. او این‌چنین گفت که:

اما اخیراً پس از دوش گرفتن که به موهای خیسم نگاه می‌کنم، به راحتی می‌توانم پوست سرم را ببینم.

او به شدت حساس شد و شروع به گریه کرد؛ از شوهرش خواست تا به او نگاه کند.

خیلی شوکه‌کننده‌ است، واقعا ناراحتم!

خانم ویدورن، که وبلاگی در مورد پخت شیرینی دارد، شروع به مصرف بیوتین کرد، مادرش موهایش را کوتاه کرد و در نظر دارد به او یک هدبند بدهد.

 

خانم روو، که در قسمت پذیرش یک مرکز آبگرم سلامتی مشغول به کار بود، حتی بیشتر از این را تجربه کرده است. وی گفت:

من سعی کردم موهایم را به صورت گوجه‌ای نامرتب ببندم، اما با قسمت‌های طاسی در کناره‌های سرم بسیار وحشتناک به نظر می‌رسید.

بنابراین، او کلاه گیس‌هایی تهیه کرد:

یک مدل پیکسی کوتاه، یک کلاه‌گیس با مدل موی کوتاه، یک مدل فرفری بلند و یک مدل بلوند، من سعی می‌کنم از آن‌ها بهترین استفاده را داشته باشم.

دکتر هوگان گفت که برخی از بیماران اوضاع را چنان ناراحت‌کننده می‌بینند که از شستن موها یا مسواک زدن خودداری می‌کنند؛ زیرا در طی آن فعالیت‌ها بیشتر متوجه ریزش مو می‌شوند. او به این افراد می‌گوید که نباید از نظافت طبیعی خود بترسند. وی افزود:

«مو برای ادامه زندگی شما ضرورتی ندارد»، وقتی من این جمله را می‌گویم، بیماران آن را دوست ندارند اما در آخر به همین جمله خواهند رسید.

نوشته ویروس کرونا می‌تواند باعث ریزش موهای شما شود! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

تاکنون بیش از یک میلیون نفر در جهان قربانی ویروس کرونا شده‌اند!

طبق آمار آژانس مطبوعاتی فرانسه، بیش از یک میلیون نفر بر اثر ویروس کرونا جان خود را از دست داده‌اند، این بیماری کشنده کمتر از یک سال پیش در چین شیوع پیدا کرد و سراسر کره زمین را نیز فرا گرفت.

این بیماری همه‌گیر اقتصاد جهان را نابود کرده، تنش‌هاى سیاسی-جغرافیایی زیادی را بوجود آورده است و زندگی همه‌ مردم از محله‌های فقیرنشین هند و جنگل‌های برزیل گرفته تا بزرگ‌ترین شهر آمریکا، نیویورک را نیز مختل کرد.
ورزش، سرگرمی زنده و سفرهای بین‌المللی متوقف شد؛ زیرا هواداران، تماشاگران و گردشگران مجبور شدند با انجام تدابیر سختگیرانه‌ای برای جلوگیری از شیوع ویروس در خانه بمانند.
این تدابیر شدید که نیمی از بشریت، بیش از چهار میلیارد نفر، را تا اسفندماه (ماه آوریل) تحت کنترل خود در آورده بود، در ابتدا سرعت شیوع آن را کاهش داد، اما بعد از کاهش محدودیت‌ها، دوباره تعداد مبتلایان افزایش پیدا کرد.
بر اساس آمارهای خبرگزاری فرانسه تا روز یکشنبه، منابع رسمی، 1,000,009 نفر قربانی از 33,018,877 بیمار را ثبت کرده‌اند. ایالات متحده بیشترین تلفات را با بیش از دویست هزار مورد فوتی و پس از آن برزیل، هند، مکزیک و انگلیس دارد.

پدر و مادر کارلو چیودی (Carlo Chiodi)، راننده کامیون ایتالیایی، نیز شامل این آمار و ارقام تلفات ویروس می‌شوند که به گفته خود او در طی چند روز پیاپی هر دوی آن‌ها را از دست داده است. چیودی 50 ساله این‌چنین بیان کرد:

چیزی که خیلی سخت می‌توانم آن را بپذیرم، این است که پدرم را هنگامی که از خانه بیرون می‌رفت و سوار آمبولانس می‌شد، دیدم و تنها کاری که می‌توانستم انجام دهم این بود که با او خداحافظی کنم. از اینکه او را در آغوش نگرفتم و به او نگفتم که چقدر دوستش دارم، پشیمانم؛ این مسئله هنوز هم اذیتم می‌کند.

در این حین که دانشمندان هنوز برای یافتن واکسن این ویروس در رقابت هستند، دولت‌ها مجدداً مجبورند اقدامات کنترل‌کننده‌ای را برای این ویروس به کار گیرند؛ این به آن معناست که کنترل ویروس سرعت بیماری را آهسته‌تر می‌کند، اما به اقتصاد و مشاغل موجود که در حال حاضر نیز بسیار صدمه دیده‌اند، آسیب می‌رساند.

صندوق بین‌المللی مالی در اوایل سال جاری هشدار داد که با از بین رفتن تولید ناخالص داخلی جهان، اوضاع اقتصادی می‌تواند بحران بسیار شدید و بی‌سابقه‌ای ایجاد کند. اروپا که از موج اول بسیار آسیب دیده بود، اکنون با موج دیگری روبه‌رو شده است؛ پاریس، لندن و مادرید همه مجبور به استفاده از تدابیر کنترلی برای کاهش بیماری شده‌اند تا بار اضافه‌ای روی دوش بیمارستان‌ها و مراکز درمانی نگذارند.

استفاده از ماسک و رعایت فاصله اجتماعی در مغازه‌ها، کافه‌ها و وسایل حمل و نقل عمومی اکنون بخشی از زندگی روزمره افراد در بسیاری از شهرها شده است. اواخر شهریور (اواسط سپتامبر) در بیشتر مناطق شاهد افزایش موارد مبتلایان بودیم و سازمان جهانی بهداشت نیز هشدار داده است که بدون اقدام جمعی کلی، تا هنگامی ‌که ویروس از بین برود، ممکن است تعداد مبتلایان به دو میلیون نفر قربانی نیز افزایش یابد.

مایکل رایان (Michael Ryan) مدیر اورژانس سازمان بهداشت جهانی روز جمعه به خبرنگاران گفت:

 

یک میلیون نفر قربانی عدد بسیار وحشتناکی است و قبل از اینکه این عدد دو برابر شود، باید در این باره تامل بیشتری کنیم. آیا آمادگی لازم را برای اقداماتی علیه جلوگیری از افزایش این تعداد به طور جهانی در اختیار داریم؟

مواجه با ویروس کرونا

ویروس حاد تنفسی 2 (SARS-CoV-2) که باعث بیماری ویروسی معروف به ویروس کرونا شد، اولین بار در شهر ووهان در مرکز چین مشاهده شد. اینکه چگونه اول در آنجا بوجود آمده است، هنوز مشخص نیست اما دانشمندان فکر می‌کنند که منشأ آن خفاش‌ها بوده‌اند و از طریق پستاندار دیگری نیز به انسان‌ها منتقل شده است.

درحالی که ووهان در دی ماه (ماه ژانویه) تعطیل شده بود، سایر کشورها با ناباوری به اقدامات شدید کنترل‌کننده چین حتی در حین انجام کسب و کارهایشان نگاه می‌کردند. تا 11 مارس، ویروس در بیش از 100 کشور جهان مشاهده شد و سازمان بهداشت جهانی نیز از این سطح نگران‌کننده از عدم اقدام در برابر آن ابراز نگرانی کرد.
هنگامی‌ که پزشکان بیمار می‌شدند و برخی از آن‌ها نیز جان خود را از دست می‌دادند، پاتریک وگت (Patrick Vogt)، پزشک خانواده در مولهاوس، شهری که در ماه مارس به مرکز شیوع بیماری در فرانسه تبدیل شده بود، گفت که متوجه شده ویروس کرونا در همه جا وجود دارد.

 

پاتریک وگت این‌چنین بیان کرد:

ما افرادی را در هنگام جراحی مشاهده کردیم که اغلب جوان بودند و با مشکلات تنفسی شدیدی دست و پنجه نرم می‌کردند که جان خود را از دست دادند. هیچ راهی هم برای درمان آن‌ها در اختیار نداشتیم.

ناامیدی و اعتراضات

این ویروس همه‌گیر حتی به ثروتمندان یا افراد مشهور نیز رحم نکرد. نخست وزیر انگلیس بوریس جانسون (Boris Johnson) نیز یک هفته را بر اثر ابتلا به ویروس کرونا در بیمارستان گذراند. در حالی که تام هنکس و همسرش از بیماری بهبود یافته بودند و پس از قرنطینه در استرالیا به لس آنجلس بازگشتند، تست کرونای مدونا پس از یک سفر به فرانسه مثبت اعلام شد.

بازی‌های المپیک توکیو، مسابقات مشهور ریو و سفر زیارتی مسلمانان به مکه از مهم‌ترین رویدادهایی است که توسط همه‌گیری به تعویق افتاده یا مختل شده است. فوتبال لیگ برتر با اینکه دوباره شروع شده اما با استادیوم‌های خالی مواجه شده است. مسابقات تنیس اوپن فرانسه نیز مخاطبان خود را روزانه به 1000 نفر محدود کرد.

اسرائیل دوباره به طور کامل در محاصره این ویروس قرار گرفته است و به قشر حساس جامعه مسکو نیز دستور داده شده تا در خانه بمانند. با تشدید این محدودیت‌ها، اعتراضات و عصبانیت مردم نیز زیاد می‌شود؛ زیرا با شروع شدن موج بعدی این ویروس و اقدامات جدید کنترلی، مردم هم باید نگران کسب و کارها و درآمد شغلی و هم اینکه نگران سلامتی خود و خانواده‌های خود باشند.

افرادی که علیه قرنطینه و تدابیر شدید اعتراض داشتند، روز شنبه در مرکز لندن با پلیس درگیر شدند و افسران نیز هزاران نفر را در یک تظاهرات متفرق کردند. پاتریک لابوراس (Patrick Labourrasse)، صاحب رستورانی در یک شهر فرانسه در نزدیکی مارسیل، که بار دیگر مجبور به تعطیلی بارها و رستوران‌ها شده است، اینچنین بیان کرد:

این آخرین تلاش‌هاست، ما داشتیم به شرایط خوب و عادی باز می‌گشتیم.

همراه با آشفتگی‌های زیادی که وجود دارد، هنوز امیدواریم؛ به نظر می‌رسد که شهر ووهان اکنون بیماری را کنترل کرده است. یکی از ساکنین شهر می‌گوید:

زندگی‌ ما مثل سابق شده و همه چی به روال قبلی خود برگشته است. همه افراد در ووهان اکنون در راحتی و آرامش هستند.

صندوق مالی بین‌المللی نیز این‌چنین بیان کرده است که چشم‌انداز اقتصادی اکنون نسبت به خرداد ماه (ماه ژوئن) حتی اگر «بسیار چالش برانگیز» باشد، روشن‌تر به نظر می‌رسد.

نکته اساسی این است که 9 کاندید ساخت واکسن ویروس کرونا در آخرین مرحله آزمایشات بالینی قرار دارند که امیدوارم برخی از آن‌ها سال آینده به بازار عرضه شود؛ اگرچه سوالاتی نیز در مورد نحوه و زمان توزیع این واکسن‌ها به بازارها در سراسر جهان بدون پاسخ باقی مانده است.

نوشته تاکنون بیش از یک میلیون نفر در جهان قربانی ویروس کرونا شده‌اند! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

چه افرادی برای دریافت واکسن ویروس کرونا در اولویت هستند؟!

برای مقابله با ویروس کرونا، واکسن‌های جدیدی که در حال تولید هستند، مورد بازبینی آزمایشات بالینی قرار گرفته است اما پس از تولید و تایید یک واکسن، نهادهای نظارتی به مقدار کافی به آن توجه نمی‌کنند.
براساس تشخیص کمیته علمی ایالات متحده، دولت‌ها باید برای توزیع عادلانه و موثر واکسن کرونا بین مردم برنامه ریزی کنند، زیرا وقتی واکسنی تأیید می‌شود، اکثر کشورها مقدار کافی از آن را برای واکسینه کردن همه افراد در اختیار ندارند.
دولت‌ها اکنون باید برای مسئله توزیع عادلانه زودتر تصمیم بگیرند تا به محض دسترسی، توزیع شروع شود. بدون داشتن یک برنامه مشخص، زمان ارزشمندی از دست می‌رود و در آن صورت امکان دارد دولت‌ها مجبور شوند تصمیم‌گیری سریعی در این باره داشته باشند که خود منجر به استفاده ناکامل از تمام پتانسیل آن واکسن خواهد شد.

بنابراین چه تصمیماتی باید گرفت؟! اول آن که آیا این دولت‌ها اجازه خریداری واکسن را به صورت خصوصی در اختیار دارند یا اینکه فقط باید از طریق بخش‌های عمومی مانند سازمان بهداشت ملی یک کشور خریداری شود. در اکثر کشورها، مردم می‌توانند با خرید خصوصی به اکثر داروهایی که می‌خواهند، دسترسی پیدا کنند. با این حال، مسئله همه‌گیری مسلماً شبیه یک وضعیت جنگی است که کالاهای حیاتی در عرضه محدود باید جیره‌ بندی شود.

نکته بعدی اینکه از چه معیارهایی برای تصمیم‌گیری در مورد نحوه توزیع مقدار اولیه محدود واکسن استفاده می‌شود؟ اولویت‌بندی افرادی که باید واکسن ویروس کرونا را دریافت کنند گاها اقداماتی رقابتی است. ملاحظات مهم باید شامل این موارد باشد: کاهش شدیدترین اثرات ویروس کرونا بر روی سلامتی، کاهش میزان انتقال و بازگشت اقتصاد به حالت عادی.

تخصیص این واکسن‌ها نیز باید عادلانه صورت بگیرد. این امر با توجه به اینکه ویروس کرونا به ویژه برای گروه‌های محروم تأثیر بسیار بدی داشته است، بسیار مهم تلقی می‌شود. بنابراین برنامه‌های واکسیناسیون با توجه به میزان احتمال افزایش یا کاهش نابرابری‌های موجود در کشورها باید ارزیابی شوند.

دولت‌ها باید برنامه‌ریزی کنند که اگر مقدار کافی از واکسن کرونا برای پوشش دادن به تمامی افرادی که در اولویت قرار دارند، وجود نداشته باشند، چه باید بکنند. مسلماً منصفانه‌ترین راه برای انجام این کار انجام یک قرعه‌کشی است.

ایجاد چارچوب

واکسیناسیون یک گروه خاص تأثیرات مختلفی خواهد داشت. این مسئله از بروز شدید این بیماری در بین افراد واکسینه شده جلوگیری می‌کند که خود این موضوع باعث کاهش شیوع ویروس می‌شود؛ زیرا در افراد واکسینه شده احتمال انتقال ویروس به دیگران کمتر است و این باعث می‌شود افراد با خیال راحت‌تری به محل کار خود برگردند و اقتصاد نیز در آن صورت به حالت عادی برمی‌گردد.

دولت‌ها باید هنگام بررسی میزان اولویت بالای هر گروه ویژه، اندازه احتمالی این تأثیرات را بر اساس بهترین شواهد ارزیابی کنند. خوشبختانه شواهد بیشتری برای کمک به این موارد در دسترس است. با کمک دانشمندان، دولت‌ها اکنون باید همه این شواهد را گردآوری و چارچوبی ایجاد کنند.

این چارچوب‌ها باید شامل ارزیابی مزایای نسبی واکسیناسیون گروه‌های مختلف باشد. به عنوان مثال، مزایای کلی واکسیناسیون افرادی که در بخش خرده‌فروشی و خدماتی کار می‌کنند، ممکن است شامل در نظر گرفتن مزایای بهداشتی برای کارکنان، مزایای بهداشتی جامعه از طریق انتقال کمتر ویروس به خریداران و مزایای اقتصادی که شامل باز کردن مغازه‌های بیشتر است، باشد.

به همین ترتیب، افرادی که از بستگان مسن خود مراقبت می‌کنند، ممکن است مزیت بهداشتی کمی دریافت کنند، اما این امکان نیز وجود دارد، واکسیناسیون، افرادی که تحت مراقبت هستند را از ابتلا به ویروس کرونا در امان نگه دارد و به آن‌ها اجازه دهد بدون وجود نگرانی از انتقال ویروس به میان‌سالان به دفاتر خود بازگردند.

در پس شواهدی که از تحقیقات برای ارزیابی مزایای احتمالی واکسیناسیون بدست آمد، دولت‌ها و محققان می‌توانند از نظرات مردم در مورد جنبه‌های اصلی توزیع واکسن استفاده کنند. مدت‌هاست که دانشمندان از مشارکت عمومی در تحقیقات پزشکی نیز حمایت می‌کنند.

دیدگاه‌های مردم می‌تواند اولویت‌بندی توزیع واکسن با مزایای سلامتی را نسبت به مزایای گسترده‌تری مثل بازگشت به مدارس و حفاظت از مشاغل و اقتصاد، شامل شود. همچنین، مردم می‌توانند نظر خود را درباره ممنوعیت فروش اختصاصی واکسن بیان کنند و یا اینکه آیا می‌توان آن را از طریق قرعه کشی بین افراد توزیع کرد یا خیر.

علاوه بر ایجاد معیارهای واضح برای توزیع این واکسن‌ها به افراد، بسیاری از مسائل عملی در مورد واکسن‌ها مانند هزینه و کارآیی تجویز آن در محل کار، در بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها باید حل شود.

اگرچه دولت‌ها باید در سطح ملی تصمیم بگیرند، اما به یک تلاش بین‌المللی هماهنگ نیز نیاز داریم. تاکنون کشورهای با درآمد بالا، بیش از دو میلیارد واکسن سفارش داده‌اند. تلاش‌های بین‌المللی نیز به سود کشورهای با درآمد کم و متوسط برای به دست آوردن تعداد مشابه واکسن به کار گرفته شده است. به دلیل ماهیتی که این بیماری دارد، مهار آن در سطح جهانی به نفع همه کشورها است.

بالاخره این ویروس شکست داده می‌شود و چالش بعدی که پس از تولید واکسن وجود دارد، توزیع و اختصاص آن بین افراد است. اکنون باید برای این مرحله آماده شویم، همانطوری که اکثر ورزشکاران نیز می‌گویند آمادگی کلید یک نقش‌آفرینی قدرتمند است.

نوشته چه افرادی برای دریافت واکسن ویروس کرونا در اولویت هستند؟! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

انگلستان در بحران: اعمال محدودیت‌های جدید و سخت‌گیرانه برای مقابله با ویروس کرونا

در انگلستان اقدامات جدیدی برای کاهش یافتن موارد ویروس کرونا بوجود آمده است. در صورت امکان مردم باید دوباره از خانه دورکاری داشته باشند، رستوران‌ها در ساعت 10 شب بسته می‌شوند. برای افرادی که در محیط‌های خدماتی هتل و گردشگری کار می‌کنند و همچنین برای مسافران تاکسی‌ها استفاده از ماسک الزامی شده است، مراسم‌های عروسی به 15 مهمان و مراسمات خاکسپاری به 30 نفر محدود می‌شود و برنامه‌های از سرگیری برخی از مسابقات ورزشی به حالت تعلیق در خواهد آمد و کسب و کارهایی که در این دوران امن تلقی نمی‌شوند، بسته خواهند شد.

نخست وزیر انگلیس آقای بوریس جانسون (Boris Johnson) در یک سخنرانی عمومی این‌چنین خاطر نشان کرد:

در طول تاریخ، هرگز سرنوشت جمعی و سلامت جمعی ما کاملاً به رفتار فردی افراد بستگی نداشته است، اگر این قوانین ساده را با هم دنبال کنیم، این زمستان را با هم پشت سر خواهیم گذاشت.

پیش از این نیز در اسکاتلند، نیکولا استورجون (Nicola Sturgeon)، وزیر اول کشور اعلام کرد که دید و بازدید در بین خانواده‌ها ممنوع است، اقدامی که در ایرلند شمالی نیز انجام شده است. در سخنرانی جداگانه‌ای، وزیر اول ولز، مارک دریکفورد (Mark Drakeford) نیز اعلام کرد که کافه‌ها و رستوران‌های کشور نیز باید در ساعت 10 شب تعطیل شوند. دریکفورد همچنین از مردم ولز خواست تا از سفرهای غیرضروری پرهیز کنند.

این محدودیت‌های جدید یک روز پس از آن که استاد ارشد پزشکی انگلیس، پروفسور کریس ویتی (Chris Whitty) و مشاور ارشد علمی انگلیس، سر پاتریک والنس (Sir Patrick Vallance)، توجیهی آشکار در مورد روند افزایشی موارد ویروس کرونا در کشور به مردم ارائه داد، انجام شد.

در اوایل سپتامبر حدود 60،000 نفر در انگلیس و ولز آلوده شدند و روزانه حدود 6000 مورد جدید به این افراد اضافه می‌شود. تعداد عفونت‌ها هر هفت روز، دو برابر شده است که در صورت عدم کنترل به معنای 50000 مورد عفونت جدید در روز تا اواسط مهر خواهد بود. این اتفاق چند هفته بعد با صدها مرگ ناشی از ویروس کرونا دنبال می‌شود.

این برآوردها بسیار قابل قبول و همچنین نگران کننده است. همچنین شایان ذکر است که افزایش سطح عفونت در جامعه در نهایت به مدارس، بیمارستان‌ها، خانه‌ سالمندان و سایر محیط‌های آسیب پذیر سرایت می‌کند.

شاهد زمستان سختی خواهیم بود!

به نظر می‌رسد که انگلستان به سمت زمستانی چالش‌برانگیز در حرکت است. گزارشی که توسط آکادمی علوم پزشکی در ماه ژوئیه ارائه شده بود، بدترین حالت از اوج گرفتن شیوع این همه‌گیری را در ژانویه فوریه 2021 هشدار داده بود. این زمستان علاوه بر مختل شدن سیستم‌های بهداشتی و مراقبت‌های اجتماعی که هنوز از اولین موج ویروس کرونا بهبود نیافته‌اند، مراقبت‌های عقب افتاده غیر ویروس کرونا برای درمان‌هایی که اوایل امسال به تعویق افتادند و فشار اضافی که یک بیماری همه‌گیر احتمالی مانند آنفلوانزا و همچنین سایر بیماری‌های تنفسی زمستانی اضافه خواهد شد، به همراه خواهد داشت.

نویسندگان این گزارش تخمین زده‌اند که ممکن است در انگلیس از سپتامبر 2020 تا ژوئن 2021 تا 119،000 مورد فوتی ویروس کرونا وجود داشته باشد، که این تعداد بیش از دو برابر تعداد موج اول این ویروس است.

بنابراین دولت‌های انگلیس تعادل دشواری را برای حفظ معیشت و محافظت از زندگی افراد در برابر این بیماری همه گیر حفظ کرده‌اند. اقدامات سختگیرانه کنترل عفونت باعث کند شدن ویروس، کاهش وقوع شیوع بیماری و بدون تردید زنده نگه داشتن افراد می‌شود. اما همین اقدامات کنترلی فعالیت اقتصادی را محدود می‌کند و برای مشاغل و کسب و کارها هزینه دارد.

بعضی افراد ممکن است استدلال کنند که هزینه‌های اقتصادی برای اقدامات کنترل این ویروس بیش از حد است، اما از طرف مقابل، اگرچه ممکن است احیای یک اقتصاد امکان پذیر باشد، احیای مردگان امکان پذیر نخواهد بود. هیچ مدرکی که از کاهش کشندگی این ویروس صحبت کند، وجود ندارد. در حالی که افراد ممکن است از اقدامات کنترل بیماری بسیار خسته شده باشند، ویروس هیچ تغییری نکرده است.

اقدامات تکمیلی

از نظر خطر افزایش شیوع عفونت، فعالیت‌های متعدد اجتماعی، از رفتن به مدرسه گرفته تا خوردن و آشامیدن در رستوران‌ها، شرکت در مسابقات ورزشی و گردهم‌آیی‌های مذهبی، و یا بازگشت به دفاتر هزینه‌هایی را به همراه دارد. در نهایت یک معامله وجود دارد، اگر بخواهیم برخی از بخش‌ها را ادامه دهیم (مانند آموزش) به معنای محدود کردن فعالیت در بخش‌های دیگر است (به عنوان مثال خدمات گردشگری و هتل‌‌ها). در این صورت، امیدواریم که با محدود کردن بخش گردشگری و هتل‌‌ها و ناامید کردن مردم از بازگشت به دفاتر، تعداد موارد مبتلا به اندازه کافی کاهش یابد تا از قرنطینه کامل جلوگیری شود.

اگر بخواهیم کودکان را در مدرسه نگه داریم، باید فداکاری‌هایی را در مکان‌های دیگر بپذیریم.

شایان ذکر است که خطر ابتلا به بیماری همه گیر ساکن نیست؛ اما احتمال دارد با گذشت زمان تغییر کند. تعداد عفونت، مرگ و میر و توزیع جغرافیایی شیوع بیماری در سراسر کشور متفاوت خواهد بود. این کار بدون شک به دولت‌ها برای نظارت و ارزیابی مجدد خطر کشور و متناسب سازی پاسخ‌های همه گیر خود نیاز است. هیچ یک از اقدامات اضافی بالقوه تعجب آور نیست، فقط از نظر شدت و مدت زمان متفاوت خواهد بود.

اگر اقداماتی که در این هفته اعلام شده‌اند کافی نباشند، دولت‌ها نیز مجبورند که ترکیبی از موارد زیر را در نظر بگیرند:

  •  کنترل حرکت: مردم در یک مکان ساکن نمی‌شوند و مرزهای جغرافیایی نیز نفوذپذیر هستند؛ بنابراین باید برای مقدار مسافت طی شده مردم از خانه محدودیتی گذاشته و همچنین از سفرهای خارج از کشور جلوگیری کنیم.
  • محدودیت‌های بیشتر یا تعطیلی موسسات آموزشی، به عنوان مثال، جلوگیری از کلاس‌های بزرگ و آموزش‌های حضوری.
  • تقویت کردن سیستم‌های ردیابی موارد کرونایی: در واقع خواستار واگذاری بیشتر این موارد به تیم‌های بهداشت محلی و بهداشت عمومی شده است.

در نهایت، در حالی که تمرکز بر اقدامات محلی هدفمند و قرنطینه در صورت لزوم است، اگر کنترل و انتقال این بیماری همه‌گیر گسترده و طاقت فرسا شود، ممکن است دوباره اقدامات قرنطینه در کشور مورد نیاز باشد.

سیاست‌های تشویق و تنبیه

مسئله‌ای که در مورد پذیرش اقدامات کنترلی با یک خطر همه گیر در حال تکامل وجود دارد؛ این است که می‌تواند منجر به سردرگمی در پیام رسانی عمومی و از بین رفتن اعتماد افراد و پشتیبانی عمومی شود. در گذشته شاهد بودیم که دولت انگلیس پس از تشویق مردم برای بازگشت به دفاتر خود، حرف خود را در مورد برگشت به دفاتر تغییر داده است. حمایت افراد جامعه و پذیرش توصیه‌های بهداشت عمومی، عامل اصلی در تعیین میزان موفقیت اقدامات کنترلی برای این ویروس همه گیر است. همانطور که ویتی (Whitty) روز دوشنبه به وضوح بیان کرد:

مشکل این است که اگر من خطر ابتلای خود را به این بیماری زیاد کنم، این خطر را برای دیگران نیز افزایش داده‌ام. در یک بیماری همه‌گیر شما نمی‌توانید فقط خودتان را به خطر بیندازید، بلکه دیگران را نیز در خطر بزرگی قرار می‌دهید.

همچنین مسئله‌ای برای دستیابی به پذیرش عمومی وجود دارد. دولت می‌تواند از حسن نیت و ذهنیت مدنی مردم برای همسویی منافع فردی و جمعی استفاده کند. این همان پاداش است. همچنین رویکرد تنبیه این‌چنین است که جریمه نقدی تا 10000 پوند برای نقض قوانین قرنطینه و جریمه دو برابری برای عدم استفاده از ماسک تا 200 پوند در نظر گرفته شده است.

با این حال، اقدامات تنبیهی نتیجه مثبتی در پی ندارند و در مواردی برای جلوگیری از مثبت شدن آزمایش کرونا، دارای اثرات متناقضی هستند. دلایل این امر کاملاً قابل درک است؛ چون افرادی وجود دارند که معیشت‌شان به کار کردن یا ماندن در خانه بستگی دارد. نباید به برخی اقشار خاص جامعه در مورد انتقال بیشتر ویروس کرونا تهمتی بزنیم؛ زیرا این امر می‌تواند تأثیر منفی در پذیرش این اقدامات جدید داشته باشد. ما هنوز از خطرات این ویروس جان سالم به در نبرده‌ایم و ممکن است موارد بیشتری از مبتلایان به ویروس کرونا در آینده مشاهده کنیم.

نوشته انگلستان در بحران: اعمال محدودیت‌های جدید و سخت‌گیرانه برای مقابله با ویروس کرونا اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

ویروس کرونا ممکن است باعث افزایش تولدهای زودرس شود!

بر اساس بررسی‌های جدید از مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، زنان بارداری که به ویروس کرونا مبتلا هستند و در بیمارستان بستری شده‌اند، در معرض خطر ابتلا به عوارض جدی قرار دارند و ممکن است با خطر افزایش زایمان زودرس نوزاد مواجه شوند. همچنین ممکن است این افراد در معرض خطر بیشتری برای سقط جنین یا تولد نوزاد مرده باشند.

این یافته‌های ناراحت‌کننده با برخی گزارش‌های قبلی که هنگامی ‌که زنان باردار به ویروس کرونا مبتلا شوند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری شدید قرار بگیرند، سازگار است. اما بعضی از متخصصان هشدار دادند که این یافته‌هایی که از تعداد نسبتاً کمی از بیماران، از جمله تعداد زیادی بیمار بستری شده به دلیل ویروس کرونا بدست آمده، ممکن است نماینده تمام زنان باردار مبتلا به این ویروس نباشد.

بررسی‌ها نشان داد که بسیاری از زنان باردار بستری در بیمارستان که به این ویروس آلوده بودند، حتی هیچ علائمی نداشتند. در بین افرادی که دارای علائمی بودند، بین 16 تا 30 درصد به مراقبت‌های ویژه و 6 تا 8.5 درصد به دستگاه تنفس مصنوعی برای کمک به تنفس نیاز داشتند. از بین 703 مورد شرح داده شده در دو گزارش، سه زن از دنیا رفتند.

هر دو بررسی نشان داد که زنان بارداری که به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند، میزان بیشتری از زایمان زودرس که انتظارش را داشتند، تجربه کرده‌اند و برخی از آن‌ها نیز با جنین مرده روبه‌رو شده‌اند. بررسی‌های قبلی نیز احتمال خطر بالاتری برای زایمان‌های زودرس را نشان می‌دهد و یک مطالعه انگلیسی نیز خاطر نشان کرد که روند افزایشی جمعیت زیادی در تولد نوزادان مرده در طی این همه‌گیری وجود دارد.

بارداری ممکن است به دلایل متعدد باعث آسیب‌ پذیری بیشتر خانم‌ها در برابر عفونت و بیماری شدید شود. سیستم ایمنی بدن در دوران بارداری سرکوب می‌شود، این پاسخی است که برای جلوگیری از واکنش‌های ناسازگار به جنین طراحی شده اما همین ویژگی حساسیت مادر به عفونت‌های ویروسی را افزایش می‌دهد.

سایر تغییرات فیزیولوژیکی در دوران بارداری نیز ممکن است آسیب پذیری زنان را افزایش دهد. ریه‌ها ممکن است تحت تأثیر رحم در حال انبساط قرار بگیرند و سیستم قلبی-عروقی بیشتر کار کند. بیماری کووید-19 همچنین می‌تواند خطرات لخته شدن خون را افزایش دهد و اکنون اطلاعات کمی در مورد جفت که جنین را تغذیه می‌کند، وجود دارد. دکتر دنیس جمیسون (Denise Jamieson)، عضو گروه ویژه بیماری کووید-19 در کالج متخصص زنان و زایمان آمریکا، در ایمیلی گفته است:

ما اکنون اطلاعاتی از سه مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های جداگانه داریم که همه نشان می‌دهند که زنان باردار ممکن است در معرض خطر بیشتر ابتلا به بیماری کووید-19 باشند.

دکتر پیتر برنشتاین (Peter Bernstein)، رئیس بخش وابسته به مادر-جنین در مرکز پزشکی Montefiore در برانکس گفته است:

مهم‌ترین نکته این که زنان باردار ممکن است به این دلیل به شدت بیمار شوند. به طور قطعی نمی‌توانیم بگوییم که این افراد در صورت عدم بارداری بیمارتر می‌شوند، اما مطمئناً زنانی وجود دارند که بسیار بیمارند و حتی جان‌شان را نیز از دست می‌دهند.

اگرچه متخصصان خاطرنشان کردند که برای روشن شدن بیشتر این ارتباطات، تحقیقات بیشتری لازم است، اما آن‌ها از زنان باردار خواستند در استفاده از ماسک و فاصله اجتماعی احتیاط کنند تا خطر ابتلا به بیماری را به حداقل برسانند، به ویژه اگر آن‌ها دارای مشکلات زمینه‌ای سلامتی یا شرایطی مانند چاقی هستند. برخی از افراد خواهان غربالگری زنان باردار چه دارای علامت و چه بی‌علامت برای ویروس کرونا بودند.

دکتر نیل شاه (Neel Shah)، استادیار زنان و زایمان در دانشگاه هاروارد، گفت که زنان باردار باید در اولویت آزمایش قرار بگیرند و او از کارفرمایان خواست اقدامات بیشتری برای محافظت از آن‌ها در معرض این ویروس هنگام کار کردن انجام دهند. او همچنین بیان کرد:

اگر اقدامی وجود داشته باشد، این است که کارفرمایان باید از افراد باردار خود مراقبت کنند، به ویژه اگر آن‌ها در اواخر بارداری هستند و هر کاری برای جلوگیری از در معرض قرار گرفتن آن‌ها انجام دهند یا اینکه به این افراد اجازه دهند به طور مجازی کار کنند و وقت و فضای مورد نیاز در اختیارشان قرار دهند.

اما او بیان کرد که این مطالعات نیاز به تحقیقات بیشتر دارد و هنوز قطعی نیستد. دکتر شیخا گارگ (Shikha Garg)، اپیدمیولوژیست پزشکی در مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها و نویسنده ارشد یکی از بررسی‌ها این چنین بیان کرده است یک یافته مهم این است که بسیاری از زنان باردار که هیچ علائمی از ویروس کرونا ندارند، به ویروس آلوده شده‌اند. او این‌چنین خاطرنشان کرد:

ما هنوز در حال افزایش اطلاعات درباره اینکه چگونه ویروس کرونا می‌تواند بر زنان باردار و نوزادان آن‌ها تأثیر بگذارد، هستیم. اگر سیاست‌های آزمایشی فقط روی زنانی که علائم ویروس کرونا دارند متمرکز باشد، ممکن است افراد مبتلا به این ویروس که هیچ علامتی ندارند را از دست بدهیم.

گزارش‌های جدید از دو مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های متفاوت ارائه شده است. یک مطالعه 598 زن باردار مبتلا به ویروس کرونا را که از 1 مارس تا 22 آگوست در 13 ایالت بستری شده‌اند، بررسی کرد. مانند اکثر زنان باردار، سن میانگین ​​آن‌ها جوان است، 30 سال؛ اما از هر 5 نفر یک نفر دارای مشکل مزمن سلامتی، معمولاً آسم یا فشار خون بالا است. حدود 42 درصد از این افراد دارای تبار اسپانیایی و 26.5 درصد سیاه پوست بودند.

بیشتر از نیمی از این زنان هنگام مراجعه به بیمارستان به دلایل مختلف، بدون علامت بودند. از بین 272 زن باردار که علائم داشتند، 16 درصد به مراقبت‌های ویژه و 8.5 درصد به سیستم تنفسی مصنوعی برای کمک به تنفس نیاز داشتند. دو خانم نیز جانشان را از دست دادند.
از همه 598 خانم در این بررسی، 458 نفر حاملگی کاملی در طول بستری شدن در بیمارستان سپری کردند و 448 نفر نیز فرزند زنده‌ به دنیا آورند. خانم‌های علامت‌دار و بدون علامت زایمان زودرس و سقط جنین داشتند، اگرچه زایمان زودرس حدود 25 درصد از زنان دارای علامت را تحت تأثیر قرار داد، در مقایسه با خانم‌های بدون علامت فقط 8 درصد بود. ده خانم، یا 2.2 درصد، برخی دارای علامت یا بدون علامت، تجربه سقط جنین یا نوزاد مرده نداشته‌اند. (نرخ ملی زایمان‌های زودرس در سال‌های اخیر 10 درصد بوده است و طبق هر گونه آمار مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها از هر 160 بارداری تنها یکی منجر به تولد نوزاد مرده می‌شود).

 

گزارش دیگر مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، 105 زن باردار بستری در بیمارستان را از اول مارس تا 30 مه که به ویروس کرونا آلوده بودند، بررسی کرد؛ اکثر آن‌ها به دلیل بارداری یا زایمان بستری شده‌اند. سن متوسط ​​آن‌ها نیز 30 سال بود. بیشتر این افراد بدون علامت بودند و بیش از نیمی از آن‌ها نیز از تبار اسپانیایی برخوردار بودند.

 

در بین افرادی که به دلیل بیماری کووید-19 در بیمارستان بستری شدند، میزان چاقی و دیابت بارداری بیشتر از کسانی بود که به دلایل دیگر در بیمارستان بستری بودند. حدود 30 درصد از این افراد که در بیمارستان بستری شده‌اند به مراقبت‌های ویژه و 14 درصد آن‌ها نیز به دستگاه تنفس مصنوعی احتیاج داشتند. یک خانم نیز درگذشت.

زنانی که نوزاد خود را زایمان کرده‌اند، 15 درصد زایمان زودرس و 3 درصد نوزاد مرده متولد شده دارند. این میزان بالاتر از آن است که به طور معمول در میان زنان باردار در مجموعه داده‌های مورد استفاده در این مطالعه مشاهده می‌شود که به آن زنجیره بی‌خطر بودن واکسن یا Vaccine Safety Datalink گفته می‌شود.

دکتر لاکشمی پاناگیوتاکوپولوس (Lakshmi Panagiotakopoulos)، متخصص اپیدمیولوژی پزشکی در مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها و مولف اصلی یک بررسی کوچکتر گفته است:

 

این تعداد اندک بود و ما نمی‌توانستیم موارد مداخله‌گر را کنترل کنیم، مانند سابقه بارداری قبلی یا اینکه آیا آن‌ها در گذشته سابقه سقط جنین داشته‌اند یا سایر شرایط پزشکی مرتبط با بارداری که افراد را در معرض خطر قرار می‌داد. برای درک پیامدها، تحقیقات بیشتری لازم است.

نوشته ویروس کرونا ممکن است باعث افزایش تولدهای زودرس شود! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

آیا عینک از شما در برابر ویروس کرونا محافظت می‌کند؟

پژوهشگران در چین دریافتند افرادی که از عینک استفاده می‌کنند کمتر در معرض ابتلا به بیماری کووید-19 قرار دارند. نویسندگان این بررسی که در روزنامه JAMA Ophthalmology منتشر شده است، متوجه شده‌اند که از زمان شیوع ویروس کرونا در ووهان در دسامبر 2019، تعداد کمی از بیماران مبتلا به این ویروس که از عینک استفاده می‌کنند، در بیمارستان پذیرش شده‌اند. آن‌ها اطلاعاتی درباره استفاده از عینک از همه بیماران مبتلا به ویروس کرونا برای بررسی بیشتر به عنوان بخشی از سابقه پزشکی آن‌ها جمع‌ آوری کردند.

بررسی کوچک آن‌ها نشان داد که فقط 16 نفر (5.8 درصد) از 276 بیمار بستری شده مبتلا به ویروس کرونا بیش از هشت ساعت در روز از عینک استفاده می‌کردند. همانطور که تشخیص دادند همه این بیماران نزدیک‌بین هستند، سپس به بررسی میزان مبتلایان به نزدیک‌بینی در استان هوبای چین، جایی که بیمارستان واقع شده است، پرداختند. آن‌ها متوجه شدند که این نتیجه بسیار بزرگتر است (31.5 درصد)؛ این نشان می‌دهد که نسبت پذیرش افراد نزدیک‌بین مبتلا به ویروس کرونا در بیمارستان بیش از پنج برابر کمتر از حد انتظار از آن جمعیت است.

این بررسی بسیار جالبی است، اما مانند همه مطالعات تکی، باید مراقب نتایج باشیم. در حالی که محافظت از چشم همیشه یکی از مولفه‌های مهم تجهیزات محافظت شخصی (PPE) بوده است، اما میزان اختلاف گزارش شده این بررسی باعث ایجاد تردید می‌شود. این به این معنا نیست که نتایج ممکن است واقعی نباشند، بلکه تا زمانی که به طور کامل تایید نشده‌اند، نباید تغییرات رفتاری در مقیاس بزرگ (مانند استفاده از عینک در کنار ماسک) را توصیه کنیم.

آیا چشم‌ها روزنه‌ای برای ویروس هستند؟

یکی از مراحل مهم هر عفونت ویروسی، ورود اولیه به بدن است. در حالی که بیشتر بدن ما با پوست محافظ پوشیده شده است که در جلوگیری از عبور ویروس‌ها یا باکتری‌ها به بدن بسیار موثر است؛ غشاهای بسیار نازک‌تر، مجاری تنفسی، دستگاه گوارش و چشم‌ها را می‌پوشاند. نقش این غشاهای نازک‌تر این است که چیزهای خارجی مانند اکسیژن، غذا و در مورد چشم‌ها، نور را به بدن وارد کنند. متأسفانه ویروس‌ها از این نقاط ورودی بیشتر استفاده می‌کنند.

به همین دلیل تجهیزات محافظت شخصی برای حفاظت از این نقاط ورودی، از طریق استفاده از ماسک صورت، عینک و لباس محافظ طراحی شده است. با این حال، در حالی که ممکن است تصور کنیم که حمله اصلی به این مناطق از ذرات ویروسی منتقل شده از طریق هوا به صورت آئروسل یا افشانه‌ها صورت می‌پذیرد، اما در واقع راه اصلی رسیدن ذرات ویروسی به این نقطه ضعف‌ها از طریق دستان ماست. از این رو توصیه‌ای برای جلوگیری از آن شستن دست‌ها به طور مداوم، به مدت 20 ثانیه یا بیشتر و لمس نکردن صورت است.

بنابراین پوشاندن چشمان با عینک نه تنها محافظت بیشتری به همراه دارد، بلکه از ویروسی که ممکن است از طریق تنفس دیگران منتقل شود جلوگیری می‌کند و همچنین مانع از لمس چشمان می‌شود. در واقع، تا بهمن ماه (فوریه) گزارش‌هایی مبنی بر ابتلا به ویروس کرونا به دلیل درست محافظت نکردن از چشم‌ها در محیط‌های بهداشتی اطلاع داده شده است. همچنین مشخص شده که نقاط مشابه ورود به بدن (گیرنده‌های ACE-2) نیز در چشم‌ها قرار دارد.

آیا باید از عینک استفاده کنیم؟

بخش مهمی از تفسیر هر مدرکی که از بررسی‌های مشاهده‌ای به دست می‌آید، به خاطر سپردن این است که همبستگی (دو چیز که با هم اتفاق می‌افتند) لزوما به معنای علیت نیست (یک چیز باعث دیگری می‌شود). برای آزمایش علیت، اکنون یک تست کنترل شده مورد نیاز است.

در حالت ایده‌آل، این تست برای دو گروه از افراد مرتبط با هم است، بعضی از آن‌ها عینک و برخی دیگر عینک ندارند، تا ببینند کدام گروه بیشتر در معرض آلودگی قرار دارند. شواهد حاصل از آزمایشات کنترل شده همیشه بسیار قوی‌تر از شواهد حاصل از یک بررسی مشاهده‌ای مانند مقاله اخیر است.

همچنین باید توجه داشته باشیم که نویسندگان این مطالعه تعدادی از نقاط ضعف را ذکر کرده‌اند. این تنها یک مطالعه بسیار کوچک در یک سایت بود. اطلاعات پژوهشگران برای جمعیت عمومی از مطالعه‌ قدیمی‌تری بر روی نمونه‌ای بود که دقیقا از نظر سن، جمعیت و سایر عوامل با نمونه بستری شده در بیمارستان مبتلا به کووید-19 مطابقت نداشت. آن‌ها نمی‌توانستند تضمین کنند که همه افراد نزدیک‌بین در جمعیت عمومی نیز بیش از هشت ساعت در روز از عینک استفاده می‌کنند.

بنابراین اگرچه این بررسی جدید بسیار جالب است، اما دلایل زیادی وجود دارد که در نتایج احتیاط کنیم. قبل از هر گونه توصیه در مورد استفاده از عینک در کنار ماسک صورت، مطمئنا به اطلاعات بیشتری در این باره نیاز داریم.

نوشته آیا عینک از شما در برابر ویروس کرونا محافظت می‌کند؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

بیش از نیمی از بیماران کرونایی حتی بعد از درمان احساس خستگی طولانی‌مدت می‌کنند!

تحقیقاتی که در روز پنجشنبه منتشر شد، نشان داد که بسیاری از افراد مبتلا به کووید-19 حتی پس از ماه‌ها بهبودی ممکن است با خستگی تضعیف‌کننده‌ای مواجه شوند.

بی‌حالی طولانی‌مدتی نیز در بیماران با علائم خفیف تا شدید گزارش شد.

دکتر لیام تاونسند (Liam Townsend)، پزشک بیماری عفونی در بیمارستان سنت جیمز و موسسه پزشکی ترینیتی در دوبلین، ایرلند، در بیانیه‌ای گفت:

خستگی نشانه‌ای‌ رایج در افرادی است که با علامت‌های ویروس کرونا روبرو هستند.

در حالی که علائم بیماری کووید-19، از جمله تب، ضعف عضلانی، تنگی نفس، استفراغ و اسهال، به خوبی عمومی شده، تاونسند گفته است:

پیامد میان‌مدت و بلند مدت این بیماری واگیردار هنوز کشف نشده است.

این پژوهش که در نشستی مجازی از انجمن میکروبیولوژی بالینی و بیماری‌های عفونی اروپا ارائه خواهد شد، بر اساس 128 بیمار پیشین کووید-19 بوده در مجلات داوری شده منتشر نشده است.

شرکت‌کنندگان حدود دو ماه ونیم پس از بیماری، زمانی که انتظار می‌رفت علائم آن‌ها فروکش کرده باشد، دوباره تست دادند.

بیش از نیمی از آن‌ها خستگی پایدار را گزارش کردند. پژوهشگران به دنبال علائم بیولوژیکی خاصی مانند شمارش گلبول‌های سفید خون و علائم التهابی خون بودند که ممکن است نتایج را توضیح دهد؛ اما آن‌ها چیزی پیدا نکردند.

با این حال، به نظر می‌رسد خانم‌ها و افرادی که سابقه اضطراب یا افسردگی دارند بیشتر در معرض خطر قرار می‌گیرند، گرچه دلیل آن مشخص نیست. این گروه‌ها ممکن است صراحتا علائم خود را مطرح کنند.

دکتر کریستین انگلوند (Kristin Englund)، پزشک بیماری عفونی در کلینیک کلیولند گفته است:

تا زمانی که پایگاه داده‌‌ای بزرگ و موثق به دست نیاوریم، فکر نمی‌کنم بتوانیم در مورد جنسیت، هر نوع بیانیه‌ای ارائه دهیم. اکنون اعداد بسیار کوچک هستند.

انگلوند، که درگیر این پژوهش نبود، اظهار کرده است که اگرچه خستگی می‌تواند تا حدودی ذهنی باشد، اما مشکلات جسمانی قابل اندازه‌گیری نیز مدت‌ها پس از پاکسازی ویروس کرونا توسط بدن می‌تواند شناسایی شود.

انگلوند این‌چنین اظهار کرده است:

ما افرادی را می‌بینیم که پس از بیماری کووید-19 در معرض آسیب ریه هستند و افرادی که از طریق این بیماری آسیب قلبی دیده‌اند در اکوکاردیوگرام قابل مشاهده است.

این مطالعه نشان داد حتی افرادی که هرگز به اندازه‌ای بیمار نبودند که در بیمارستان بستری شوند، خستگی طولانی مدت را گزارش داده‌اند. نویسندگان این پژوهش گفته‌اند:

این پژوهش اهمیت سنجش افراد بهبود یافته از بیماری کووید-19 صرف‌نظر از شدت بیماری اولیه را در علائم خستگی شدید، مورد تاکید قرار می‌دهد و ممکن است گروهی را شناسایی کند که لایق بررسی بیشتر و اقدام زودهنگام است.

نوشته بیش از نیمی از بیماران کرونایی حتی بعد از درمان احساس خستگی طولانی‌مدت می‌کنند! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.