تاریخ پرواز «بزوس» به فضا

 حدود یک ماه دیگر یعنی ۲۹ تیر و پنجاه و دومین سالروز پرتاب آپولو ۱۱ به ماه، نخستین پرتاب شرکت بلواوریجین به فضا انجام می‌شود و در میان پنج مسافر حاضر در پرواز نام جف بزوس بنیان‌گذار آمازون و بلواوریجین هم به چشم می‌خورد. بنیان‌گذار آمازون تنها ۱۵ روز پس از آنکه به‌طور رسمی از مدیرعاملی این شرکت کنار می‌رود قدم به New Shepard می‌گذارد؛ پروازی که تنها چند دقیقه به طول می‌انجامد و مسافران در یک سفر آسانسوری به لبه فضا می‌روند و بازمی‌گردند.بزوس را در این سفر برادرش و سه مسافر دیگر همراهی می‌کنند. بنیان‌گذار آمازون که طی هفته‌های اخیر با انتشار فیلم‌هایی از حضورش در فرود آزمایشی New Shepard نشان داده که چقدر نسبت به موفقیت این پروژه هیجان دارد، در اینستاگرامش از حضور در پرواز اول این راکت خبر داد.
 
 
 
 بزوس نوشت: من می‌خواهم در این پرواز باشم چراکه همیشه (سفر به فضا) جزو آرزوهایم بوده است. مارک بزوس برادر جف بزوس هم حالا دیگر مسافر بلواوریجین است و در کنار آنها برنده حراج صندلی این پرواز حضور دارد که بابت حضور در آن ۸/ ۲ میلیون دلار پرداخته است. برادر جف بزوس هم از حضور در این سفر شگفت‌زده شده و در یک مصاحبه گفته است که باور نمی‌کرد برادرش از او بخواهد در این سفر همراهش باشد. او گفت: چه فرصت بزرگی است نه فقط برای این ماجراجویی بلکه به‌خاطر همراهی با بهترین دوستم. راکت New Shepard برای حمل شش نفر به فضا طراحی شده و شامل یک کپسول است که در تست‌های قبلی تا ۱۰۰ کیلومتری زمین هم رسید. این کپسول دارای پنجره‌های بزرگی است که به مسافران برای مدت چند دقیقه تجربه حضور در خلأ و چشم‌انداز فضا را می‌دهد. پس از چند دقیقه کپسول به زمین برمی‌گردد و مسافران آن پیاده می‌شوند. همین ایده ساده سال‌هاست که ذهن مهندسان بلواوریجین و ناسا را به خود مشغول کرده و میلیاردها دلار صرف توسعه آن شده است. راکت به صورت عمودی به فضا پرتاب می‌شود و پس از جدا شدن از کپسول دوباره به محل پرتاب بازمی‌گردد (کاری که پیش از این هم در پرتاب‌های شرکت رقیب یعنی اسپیس‌ایکس دیده‌ایم). پس از آن کپسول هم به صورت عمودی به آرامی به زمین بازمی‌گردد. این سفر کاملا به صورت خودکار انجام می‌شود و مسافران حاضر در آن نقشی در هدایت راکت ندارند و صرفا نظاره‌گر فضا و زمین از آن فاصله خواهند بود.جف بزوس معتقد است که تماشای زمین تجربه بی‌نظیری است که می‌تواند باعث تغییر انسان شود.
 
  دو آرزوی بزرگ بزوس
بزوس بلواوریجین را در سال ۲۰۰۰ بنیان گذاشت؛ درست زمانی که غول تجارت الکترونیکی آمازون درحال قدم‌های اولیه رشد خود بود. همین نشان می‌دهد که بزوس بعد از موفقیت آمازون به فکر آرزوهای فضایی‌اش نیفتاده است. این شرکت تاکنون عمدتا با سرمایه شخصی خود بزوس تامین مالی شده و بنیان‌گذار آمازون هر ساله نزدیک به ۸۰۰ میلیون یورو از سهام آمازون را می‌فروشد تا هزینه‌های آن را پوشش دهد. نقطه عطف این پروژه که بیش از دو دهه است دنبال شده نخستین پرواز آن است و اتفاقا مصادف شده با خروج بزوس  از مدیرعاملی  آمازون، موفق‌ترین خرده‌فروش آنلاین جهان. بزوس البته همه مسوولیت‌هایش را در آمازون، کنار نمی‌گذارد. او همچنان به عنوان رئیس هیات‌مدیره همراه آمازون خواهد بود اما به‌نظر می‌رسد بعد از ماجرای جدایی‌اش از مکنزی و تقسیم ثروتش و همچنین جنجال‌هایی که در این زمینه در برخی نشریه‌های زرد به پا شد و لو‌رفتن عکس‌های خصوصی‌اش حالا به شرایط بهتری رسیده است. بزوس اخیرا در جریان پانزدهمین تست پرتاب راکت New Shepard دیده شد جایی که با خودرویی که خودش رانندگی می‌کرد به سمت محل فرود کپسولی رفت که البته کسی در آ‌ن حضور نداشت. این مرحله نهایی ارزیابی کپسول و راکت قبل از قرار گرفتن مسافران واقعی در آن بود که با موفقیت انجام گرفت. نام بلواوریجین اشاره‌ای به سیاره آبی زمین و شعار آن «قدم به قدم با قدرت» است. هرچند نخستین مسافر خریدار صندلی در آن نزدیک به ۳ میلیون دلار برای آن پرداخت اما هدف نهایی این پروژه فراهم کردن حضور توریستی در فضا با حداقل هزینه ممکن و امنیت بالاست. پرواز به‌صورت عمودی انجام می‌شود و موتورها به مدت دو و نیم دقیقه فعال خواهند بود. در ادامه، راکت به سرعت سه برابر صوت می‌‌رسد و بعد راکت و کپسول مسافربر از یکدیگر جدا می‌شوند. در ادامه، فضاپیما به همراه مسافرانش به مرز فضا می‌رسند و می‌توانند به مدت سه دقیقه از تماشای منظره زمین آبی از بالا لذت ببرند، بعد به سمت زمین بازمی‌گردند و در مرحله آخر، چترهای نجات باز‌می‌شود تا فضاپیما به آرامی روی سطح زمین بنشیند.
 
  رقابت فضایی میلیاردرها
ایلان ماسک و جف بزوس هرچند به‌نظر دو کارآفرین در فیلدهای مختلفی هستند اما وجه اشتراک‌هایی هم دارند. دو میلیاردر که در دو زمینه متفاوت کسب‌وکار به موفقیت‌های بزرگی رسیده‌اند حالا در رقابت برای حضور در فضا مقابل هم قرار گرفته‌اند. اخیرا بزوس به قرارداد ۹/ ۲ میلیارد دلاری ناسا به اسپیس‌ایکس اعتراض کرد؛ قراردادی که قرار بود بر اساس آن ناسا هزینه ساخت سطح‌نشین‌های قمری را تامین کند. ناسا شرکت بلواوریجین و داینتیکس را در این رقابت بازنده اعلام کرد که ظرفیت حمل بالاتر استارشیب (متعلق به اسپیس‌ایکس) باعث برنده‌شدن این شرکت شد. هدف این پروژه ماموریت برای پرتاب به سطح ماه در سال ۲۰۲۴ بود. بزوس و شرکت فضایی‌اش از ناسا به دیوان محاسبات آمریکا شکایت بردند و همین باعث شد که ناسا تا رسیدگی قضایی به این پرونده قرارداد خود را با اسپیس‌ایکس تعلیق کند. با این حال اسپیس‌ایکس هم طی یکی دو سال اخیر نشان داده که چقدر شریک مطمئنی برای ناساست. پروژه‌های اعزام فضانورد این شرکت به ایستگاه فضایی با موفقیت باعث اعتباربخشی به ایده‌های فضایی ایلان ماسک شده است.
 
  غافلگیری رقیب
«ریچارد برانسون» مدیرعامل شرکت رقیب یعنی Virgin Galactic، ظاهرا در تلاش است تا از جف بزوس پیشی بگیرد و حالا چندان مشخص نیست که کدام یک از این میلیاردرها بتوانند زودتر به فضا بروند. وقتی بزوس در اینستاگرامش اعلام کرد که تصمیم دارد در روز بیستم ماه جولای به همراه برادرش و نفر سومی- که برنده حراج صندلی سوم بلواورجین خواهد بود- با راکت نیوشپارد به فضا برود، ریچارد برانسون در توییتی این اتفاق را به بزوس تبریک گفت و با لحنی سربسته و مرموز نوشت: «این فضا را تماشا کن...»همین توییت کافی بود تا قیمت سهام Virgin Galactic بالا برود. البته در کنار توییت مدیرعامل این شرکت، اظهارنظر یک منبع ناشناس درباره آزمایش پرواز راکت SpaceShipTwo در روز چهارم جولای هم به شایعات و احتمالات دامن زد. به گفته این منبع ناشناس، قرار است در روز چهارم جولای راکت SpaceShipTwo این شرکت درحالی به فضا پرتاب شود که خود برانسون سوار بر آن خواهد بود. با این حال اما هنوز دقیقا مشخص نیست که این آزمایش مورد تایید اداره هوانوردی فدرال قرار بگیرد. گویا آتش رقابت برای سفر به فضا حسابی شعله‌ور شده است؛ چون وقتی در روز بیست و دوم می ‌شرکت Virgin Galactic برای اولین‌بار راکت SpaceShipTwo را آزمایش کرد، از انجام پرواز آزمایشی دوم با کابین پر خبر داد و اعلام کرد ریچارد برانسون در پرواز آزمایشی سوم این راکت، مسافر آن خواهد بود. اما حالا ظاهرا برانسون نمی‌تواند تا آن زمان منتظر بماند و شاهد پرواز موفقیت رقیبش باشد و ترجیح می‌دهد در همین پرواز آزمایشی سوم، مسافر راکت SpaceShipTwo باشد. شرکت Virgin Galactic در بیانیه‌ای اعلام کرده است: «ما درحال تحلیل اطلاعات مربوط به پرواز آزمایشی موفق اول‌مان در بیست و دوم ماه می‌ هستیم. همان‌طور که قبلا اعلام کردیم، انتظار داریم پروازهای آزمایشی نهایی در تابستان و اوایل پاییز امسال انجام شوند، اما تاریخ دقیق پرواز بعدی‌مان مشخص نیست.»این اخبار بلافاصله بر قیمت سهام Virgin Galactic تاثیر گذاشت و به این ترتیب قیمت سهام این شرکت در روز سه‌شنبه با رشد ۸ درصدی به ۴۹/ ۳۷ دلار برای هر سهم رسید. با این همه اما گویا کارشناسان و تحلیلگران صنعت فضانوری، احتمال موفقیت بزوس برای برنده شدن در این رقابت را بیشتر برآورد می‌کنند.
 

هلیکوپتر «نبوغ» ناسا هفتمین پرواز موفق خود را در مریخ انجام داد

 
 
هلیکوپتر «نبوغ» ناسا به‌تازگی هفتمین پرواز خود را با موفقیت در سیاره سرخ به سرانجام رسانده است. در حال حاضر دقیقا مشخص نیست که این پرواز چه زمانی انجام شده اما ناسا از موفقیت‌آمیز بودن آن خبر داده است.
 
آزمایشگاه پیشران جت ناسا (JPL) در توییتی نوشت: «یک پرواز موفق دیگر. هلیکوپتر مریخ هفتمین پرواز و دومین عملیات در فاز دمو را به انجام رساند. این هلیکوپتر به مدت ۶۲.۸ ثانیه پرواز و مسافتی تقریبا ۱۰۶ متری را به جنوب به سمت محل فرود جدیدش طی کرد. نبوغ این تصویر سیاه و سفید را هم در طول پرواز به ثبت رساند.»
 
اطلاعات بیشتر درباره پرواز هفتم احتمالا به‌زودی اعلام خواهد شد. با این حال، اطلاعات منتشر شده در این توییت تایید می‌کند که جدیدترین پرواز «نبوغ» از نظر زمان یا مسافت طولانی‌ترین پرواز آن نبوده است. این هلیکوپتر در ششمین پروازش ۱۳۰ ثانیه در آسمان مریخ معلق بود و در چهارمین پروازش یک مسافت ۲۶۶ متری را طی کرد.
 
بر اساس پیش‌نمایش پروازی که هفته پیش از سوی JPL منتشر شد، نبوغ باید در محلی متفاوت با محلی که قبلا در آن حضور داشت فرود آمده باشد. این دومین باری است که هلیکوپتر ناسا پس از پرواز به محل اولیه خود برنمی‌گردد. تیم JPL با کمک اطلاعات به دست آمده از دوربین ماهواره HiRISE محل فرود را پیدا کرد و اطمینان یافت که منطقه‌ای مسطح و بدون مانع را برای فرود نبوغ انتخاب کرده است.
 
هلیکوپتر ناسا چند هفته پیش در یکی از پروازهای خود دچار نوسانی غیرقابل کنترل شد. تیم JPL بعدا اعلام کرد که این مشکل مربوط به خطایی در سیستم‌های حرکت و پایداری بوده است. ناسا هنوز اعلام نکرده که موفق به رفع این اشکال شده یا نه، ولی با توجه به انجام موفق پرواز هفتم به نظر نمی‌رسد که دیگر مشکلی در عملکرد نبوغ وجود داشته باشد.
 
آزمایشگاه پیشران جت حالا در حال آزمایش سناریوهای پروازی مختلف برای نبوغ است و سعی دارد دریابد که چگونه می‌توان از این هلیکوپتر یا نمونه‌های پیشرفته‌تر آن در ماموریت‌های آتی مریخ یا سایر سیاره‌ها استفاده کرد.

چین با موفقیت اولین محموله خود را به ایستگاه فضایی تیانگونگ متصل کرد

 
چین تایید کرده که اولین ماموریت ارسال محموله به ایستگاه فضایی خود را با موفقیت پشت سر گذاشته و ماژول حامل آن را بدون مشکل به ایستگاه فضایی وصل کرده است.
 
به گزارش رسانه‌های چینی، فضاپیمای «تیانژو-۲» که حامل آذوقه و سوخت بود به ماژول اصلی «تیان‌هه» در ارتفاع حدود ۳۷۰ کیلومتری زمین رسید. موشک «لانگ مارچ ۷» شنبه عصر ساعت ۱۷:۲۵ به وقت تهران از «مرکز پرتاب ماهواره ونچانگ» در جزیره «هاینان» چین بلند شده بود.
 
حالا اتصال موفق این فضاپیما به ایستگاه فضایی چین شرایط ورود اولین فضانورد به این ایستگاه را فراهم می‌کند. ماموریت «شنژو-۱۲» قرار است در هفته‌های آتی سه فضانورد را به ایستگاه فضایی چین برساند. این کشور در سال‌های اخیر برنامه‌ریزی‌های زیادی برای فعالیت‌های فضایی خود داشته و می‌خواهد با رفتن به ماه و مریخ موفقیت‌های خود را در عرصه جهانی به رخ رقبا بکشد.
 
چین در ایستگاه فضایی بین‌المللی حضور ندارد و به همین خاطر دو نمونه اولیه ایستگاه فضایی خود شامل «تیانگونگ ۱» و «تیانگونگ ۲» را در یک دهه اخیر در مدار قرار داده بود تا مقری برای حضور در فضا داشته باشد. این دو نمونه حالا به فعالیت خود پایان داده‌اند اما چین با تجربه حاصل از آن دو می‌خواهد نسخه نهایی ایستگاه فضایی تیانگونگ را احداث کند.
 
با وجود اینکه ایستگاه فضایی چین همین حالا هم می‌تواند میزبان فضانوردان باشد، اما حدود ۱۰ موشک دیگر باید پرتاب شود تا چین بتواند ساخت این مرکز را کامل کند. آن‌ها امیدوارند احداث ایستگاه فضایی خود را تا ۲۰۲۲ به پایان برسانند. از این ۱۰ ماموریت دو مورد با موشک «لانگ مارچ ۵B» انجام می‌شود که بزرگ‌ترین و قدرتمندترین موشک چین است و سقوط آن به زمین اخیرا سروصدای زیادی به پا کرد.
 
انتظار می‌رود ایستگاه فضایی چین تا حداقل ۱۰ سال در مدار کارایی داشته باشد. ایستگاه فضایی بین‌المللی هم‌اکنون ۲۰ سال عمر دارد و پیش‌بینی می‌شود که در اواخر دهه جاری به فعالیت خود پایان دهد.

بازوی رباتیک ایستگاه فضایی بین‌المللی در برخورد با یک زباله فضایی آسیب دید

 
 
یک تکه زباله فضایی با ابعادی کوچک‌تر از آن که قابل ردیابی باشد، با ایستگاه فضایی بین‌المللی برخورد کرده و به بازوی رباتیک آن موسوم به «Canadarm2» آسیب رسانده است. این بازو هنوز قابل استفاده است، اما برخورد این زباله فضایی پوشش حرارتی آن را سوراخ کرده. این حادثه یک بار دیگر نشان می‌دهد که وجود زباله‌های فضایی در مدار پایینی زمین چقدر خطرناک است و چرا باید به شکل جدی‌تر به آن رسیدگی کرد.
 
بازوی رباتیک Canadarm2 با طول ۱۸ متر یکی از مهم‌ترین پروژه‌های کانادا در ایستگاه فضایی بین‌الملی است که به تعمیر ایستگاه و ورود فضاپیماهای خارجی کمک می‌کند. فضانوردان ۲۲ اردیبهشت حین بررسی‌های روتین ایستگاه متوجه شدند که یک زباله فضایی با این بازوی رباتیک برخورد داشته و به آن صدمه رسانده است.
 
اگر زباله بزرگی در نزدیکی مسیر حرکت ایستگاه فضایی قرار بگیرد، فضانوردان مسیر حرکت خود را تغییر خواهند داد تا از برخورد جلوگیری کنند. سازمان فضایی کانادا (CSA) می‌گوید: «نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد که عملکرد بازو به‌رغم برخورد بدون مشکل ادامه دارد.» بنابراین Canadarm2 به فعالیت خود ادامه می‌دهد و در عین حال سازمان‌های فضایی اطلاعات بیشتری درباره صدمات احتمالی گردآوری خواهند کرد.
 
 
اثر به جا مانده از برخورد زباله فضایی بر آنتن تلسکوپ هابل مربوط به سال ۱۹۹۷
مدار پیرامون زمین با افزایش شمار ماهواره‌ها، سخت‌افزارهای قدیمی و زباله‌های فضایی روزبه‌روز شلوغ‌تر می‌شود. در حال حاضر بیش از ۲۳ هزار تکه زباله در مدار پایینی زمین وجود دارد، ولی اکثر آن‌ها بسیار کوچک‌ هستند. ایستگاه فضایی بین‌المللی گهگاه با برخورد این زباله‌های کوچک درگیر بوده و از آن‌ها صدمه دیده است. سازمان فضایی کانادا می‌گوید ایستگاه فضایی خوش‌شانس بوده که این زباله آسیب بیشتری به آن‌ها نرسانده است.
 
دفتر زباله‌های فضایی سازمان فضایی اروپا پارسال در گزارشی گفته بود: «برای تداوم بهره‌گیری از علم، فناوری و داده‌هایی که از فعالیت در فضا در اختیارمان قرار می‌گیرد، ضروری است که از دستورالعمل‌هایی در زمینه طراحی فضاپیماها و فعالیت‌های فضایی پیروی کنیم تا شمار زباله‌های فضایی کاهش یابد. هرچه در این باره بگوییم کم است. استفاده پایدار از فضا فقط با پیروی از این چارچوب ممکن می‌شود.»

آرزوی انسان برای فیلم‌سازی در فضا محقق شد

آژانس فضایی روسیه (روسکاسموس) برای ساخت اولین فیلم در فضا گروه ویژه‌ای از فیلمسازان را برگزیده است و همکاری‌های گسترده را با شرکت‌های تولیدکننده فناوری‌های هوشمند آغاز کرده است تا نخستین فیلم تاریخ در ایستگاه بین‌المللی فضایی ساخته شود. این هفته در آخرین خبرها گفته شد «یولیا پرسیلد» بازیگر و «کلیم شیپنکو» کارگردان روسی از جمله افرادی هستند که اکتبر امسال برای ساخت این فیلم از پایگاه فضایی «بایکونور» به ایستگاه بین‌المللی فضایی اعزام می‌شوند.
افرادی که قرار است در پروژه ساخت نخستین فیلم فضایی حضور داشته باشند تمامی آزمایش‌های پزشکی را پشت سر گذاشته‌اند و قرار است بزودی آموزش‌های ویژه برای استفاده از فناوری‌های منحصر به‌فرد و اکت‌های سینمایی در گرانش صفر به آنها داده شود. سیستم‌های هوشمندی که به‌صورت اختصاصی برای ساخت این فیلم در نظر گرفته شده است از زندگی روزمره عوامل ساخت فیلم در فضا تا دوربین‌های مخصوص فیلمبرداری و دسترسی به اینترنت برای مخابره اخبار به زمین را شامل می‌شود و مردم بعد از تماشای این فیلم برای نخستین بار با جزئیات زندگی در فضا آشنا می‌شوند.
نخستین فیلم فضایی
آژانس فضایی روسیه برای ساخت نخستین فیلم فضایی چهار نفر را برگزیده است تا به‌عنوان خدمه و بازیگران غیرحرفه‌ای، این پروژه را به انجام برسانند. در بیانیه مشترک روسکاسموس و ناسا گفته شد برخی از این افراد در تاریخ پنجم اکتبر (13 مهرماه) امسال با فضاپیمای «سایوز ام‌اس-19» به ایستگاه بین‌المللی فضایی می‌روند که در فاصله 354 کیلومتری از ما در مدار زمین قرار دارد. برای این افراد آزمایش‌های سانتریفیوژ، تست ایستادن در شرایط لرزش، انجام پروازهای مقدماتی، حضور در هواپیماهای مخصوص با جاذبه صفر و آموزش چتربازی در نظر گرفته شده است. این فیلم در اصل یک درام فضایی است که «چالش» نام دارد و از جمله الزامات اولیه برای انتخاب عوامل آن می‌توان به سن 25 تا 40 سال، وزن کمتر از 70 کیلوگرم، قابلیت دویدن مسافت یک کیلومتر در کمتر از سه دقیقه، شنای سبک آزاد 800 متر در 20 دقیقه و پرش از روی تخته شنا با ارتفاع سه متر اشاره کرد.
سفینه فضایی سایوز که وظیفه انتقال عوامل ساخت فیلم به ایستگاه بین‌المللی فضایی را برعهده دارد از سه بخش ماژول مداری، ماژول ورودی آیرودینامیکی کوچک و ماژول خدماتی استوانه‌ای با صفحه‌های خورشیدی تشکیل شده است. قسمت اصلی فضاپیما یا ماژول مداری به‌عنوان بخش سکونت خدمه مورد استفاده قرار می‌گیرد و در آن کلیه تجهیزات برای زندگی، آزمایش‌های بالینی، دوربین‌های هوشمند و... وجود دارند. در این بخش یک آشپزخانه کوچک برای خوردن غذا و سرویس بهداشتی هم ساخته شده است و افراد حاضر در آن تمامی ابزارهای ارتباطی حتی اینترنت پرسرعت را در اختیار می‌گیرند. انتهای بخش ماژول مداری یک پنجره کوچک را شامل می‌شود که امکان مشاهده فضای بیرونی را فراهم می‌کند.
عوامل فیلمبرداری که برای ساخت نخستین فیلم فضایی با این فضاپیما به ایستگاه بین‌المللی فضایی می‌روند، تمام تجهیزات فیلمبرداری از جمله دوربین‌های مخصوص و باتری‌های لیتیوم یونی برای شارژ دستگاه‌های الکترونیکی را به این بخش می‌برند. آژانس فضایی روسیه هنوز به طور دقیق اعلام نکرده است از چه فناوری‌ها و دوربین‌هایی در این پروژه فیلمسازی استفاده می‌کند، ولی این طور که رسانه‌های خبری گمانه زنی کردند تجهیزات هوشمند مربوطه از پروژه فضایی «لونا 3» یا E-2A No.1 روسیه الهام گرفته شده است. برای فیلمبرداری از سکانس‌های این فیلم یک سیلندر ویژه در نظر گرفته شده است که دوربین‌ها، سیستم پردازش تصاویر، فرستنده رادیویی، باتری‌های ذخیره انرژی، تراشه‌های ژیروسکوپی و فناوری‌های هوشمند برای کنترل دما در آن جاسازی شده‌ است. طراحی این سیلندر به‌ گونه‌ای است که لرزش‌های شدید یا حرکت‌های ناگهانی هیچ گونه تأثیری روی آن نمی‌گذارد و فناوری هوشمند موسوم به «سیستم کنترل نگرش» در آن سه محور مجزا را شامل می‌شود. این سیستم هنگام عکس گرفتن به‌صورت خودکار فعال می‌شود تا تصویر نهایی بدون لرزش و در بالاترین کیفیت ممکن ثبت شوند. سیلندر هوشمند سیستم‌های مخابره‌ای ویژه‌ای را نیز در خود جا داده است تا بجز عوامل تولید فیلم، امکان کنترل آن برای گروه مدیریتی زمینی هم فراهم شود.
سال گذشته در خبرها گفته شد استودیوی فیلمسازی یونیورسال با همکاری سازمان فضایی ناسا و شرکت اسپیس‌اکس فیلم سینمایی ویژه‌ای با بازی «تام کروز» را در ایستگاه بین‌المللی فضایی تهیه می‌کند. در این فیلم که هنوز نامی برای آن مشخص نشده است «داگ لیمان» به‌عنوان کارگردان در کنار کروز حضور خواهد داشت و تهیه کنندگی فیلم هم برعهده «کریستوفر مک‌کواری» خواهد بود. گفته می شد این فیلم با سرمایه‌گذاری 200 میلیون دلاری ساخته خواهد شد.
گردشگری فضایی
در کنار پروژه فیلمسازی فضایی برای اطلاع‌رسانی عمومی از فعالیت‌های فضایی و کیهان نوردی، شرکت‌های بزرگ سرمایه‌گذاری‌های فراوان انجام داده‌اند تا امکان گردشگری فضایی فراهم شود. شرکت اسپیس‌اکس به مدیریت «ایلان ماسک» به تازگی نخستین گروه مسافرانی که در یک برنامه گردشگری به فضا سفر می‌کنند را معرفی کرده است. این سفر تفریحی، آموزشی و پژوهشی با سه توریست فضایی انجام می‌شود و آنها ژانویه آینده از پایگاه فضایی «کیپ کارناوال» در فلوریدای امریکا سفر هشت روزه خود را آغاز می‌کنند.
شرکت آلمانی «هاریزن استودیو» با همکاری «آلیسا کارسان» جوان‌ترین فضانورد جهان چمدان هوشمند با بدنه‌ای از فیبرهای کربن را برای این سفر گردشگری طراحی کرده است. در کنار بدنه این چمدان یک نمایشگر لمسی تعبیه شده است که ارتباط مسافران با اعضای خانواده و دوستان در زمین را فراهم می‌کند و سیستم امنیتی بیومتریک آن هم به مسافر فضایی امکان می‌دهد تا قفل چمدان فقط با اثر انگشت و اسکن چشم او باز شود. این چمدان که «هاریزن وان» نامگذاری شده است در قسمت بدنه پایه‌های الکترومغناطیسی را شامل می‌شود که به آن امکان می‌دهد به کف یا دیواره‌های فضاپیما متصل شود تا در گرانش صفر مشکلی برای آن ایجاد نشود و دسترسی به چمدان آسان باشد.
علاوه بر این، شرکت آلمانی دیگری به‌نام «بایوزون فود» یک چاپگر سه‌بعدی طراحی کرده است که با استفاده از مرغ تازه، هویج، سبزیجات و... به همراه یک چسب خوراکی تعادل غذایی را برای گردشگران فضایی فراهم می‌کند و در کوتاه‌ترین زمان یک وعده غذایی کامل را ارائه می‌دهد. این چاپگر سه‌بعدی که انواع مختلف پیتزا را هم طبخ می‌کند کاربردهای دیگری هم دارد. برای مثال به فضانوردان امکان می‌دهد قطعات جایگزین فضاپیما یا زیستگاه‌های پرورش گیاه در فضا را نیز با آن تولید کنند.
سازمان فضایی ناسا به‌صورت همزمان در تلاش است سفرهای فضایی طولانی و راحت را برای گردشگران فراهم کند و قرار است در طرح «ایستگاه وویجر» نخستین هتل فضایی ساخته ‌شود. این ایستگاه براساس مدار قطبی همگام با خورشید ساخته می‌شود و نخستین ایستگاه فضایی چرخان بزرگ است که فضای داخلی آن بسیار لوکس و با جاذبه مصنوعی مشابه سطح زمین مورد استفاده قرار می‌گیرد و از آن به‌عنوان نخستین هتل فضایی نام می‌برند. این هتل فضایی 24 بخش مجزا را در خود جا داده است و به‌صورت همزمان توانایی میزبانی از 400 گردشگر را دارد. این اقامتگاه لوکس به جز سفرهای تفریحی برای سمینارهای آموزشی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد و پیش‌بینی شده است هر هفته 100 گردشگر به آنجا سفر کنند و البته ناسا تصمیم دارد با اتمام این پروژه، هتل فضایی لوکس و منحصر به فرد دیگری با ظرفیت 1400 گردشگر را در مدار زمین دایر کند.
 

ناسا سیستم ارتباطی لیزری خود را تابستان امسال تست می‌کند

 
پرتاب انبوه تجهیزات و ابزارهای پیشرفته به فضا برای گردآوری اطلاعات، نیازمند روش‌هایی برای ارسال این اطلاعات به زمین است.
 
در حال حاضر، سیستم ارتباطات فضایی مبتنی بر ارتباط رادیویی است و سازمان‌هایی همانند ناسا در طی سال‌های اخیر تلاش کرده‌اند تا با بهره‌گیری از ظرفیت فرکانس‌های بالا، اطلاعات بیشتری را در فرآیند انتقال اطلاعات دریافت کنند.
 
اما برای عصر حاضر و سال‌های پیش رو، محققان نیازمند سیستم‌های ارتباطی پیشرفته‌تری هستند تا بتوانند حجم زیادی از اطلاعات را که از طریق انواع تجهیزات ارسالی به فضا به زمین ارسال می‌شود، بی‌دردسر و با سرعت بالا دریافت کنند.
 
اینجاست که می‌توان از لیزر کمک گرفت. ارتباطات لیزری که تحت عنوان ارتباطات اپتیکال نیز شناخته می‌شود، به تجهیزات این امکان را می‌دهد تا حجم زیادی از اطلاعات همانند ویدیوهای 4K و یا اطلاعات ناشی از ماه‌های بررسی‌های علمی‌را به زمین بفرستند.
 
همچنین با این روش، سرعت انتقال اطلاعات در مقایسه به روش فعلی بین 10 تا 100 برابر افزایش خواهد یافت. ناسا برای درک بهتر قابلیت‌های ارتباط لیزری توضیح می‌دهد: برای انتقال نقشه کامل مریخ به زمین از طریق سیستم‌های فرکانس رادیویی، حدود 9 هفته طول خواهد کشید اما با استفاده از سیستم‌های لیزری این مدت زمان به 9 روز کاهش خواهد یافت.
 
ناسا به‌تازگی اعلام کرد که نمونه‌ اولیه‌ای از عملکرد سیستم ارتباطی لیزری خود در اواخر فصل تابستان تست خواهد کرد. ناسا این فناوری Laser Communications Relay Demonstration یا همان LCRD نام‌گذاری کرده است.
 
ناسا اعلام کرد که در طی چند ماه آینده، نحوه عملکرد سیستم LCRD را تبیین خواهد کرد و قصد دارد تا در آینده نزدیک، از این فناوری در ماموریت‌های جدید برای ارسال و دریافت اطلاعات استفاده کند.
 
برای تست فناوری ارتباطی لیزری، LCRD در ماه ژوئدن به مدار ژئوسنکرون که در فاصله 22 هزار مایلی قرار دارد، ارسال خواهد شد. قرار است در دو سال نخست ماموریت این سیستم لیزری،  فرآیندهای ارسال و دریافت اطلاعات با چند ایستگاه زمینی مورد تست و بررسی قرار خواهد گرفت.
 
طبق گفته ناسا، کیفیت ارتباط این سیستم لیزری تحت تاثیر ابرها نیز قرار خواهد گرفت و اختلالات جوی بر این ارتباط تاثیرگذار خواهد بود. با این حال، ناسا اعلام کرد که بعد از این تست تقریبا دو ساله، از LCRD برای ارسال و دریافت اطلاعات در ماموریت‌های فضایی استفاده خواهد شد.

ناسا سیستم ارتباطی لیزری خود را تابستان امسال تست می‌کند

 
پرتاب انبوه تجهیزات و ابزارهای پیشرفته به فضا برای گردآوری اطلاعات، نیازمند روش‌هایی برای ارسال این اطلاعات به زمین است.
 
در حال حاضر، سیستم ارتباطات فضایی مبتنی بر ارتباط رادیویی است و سازمان‌هایی همانند ناسا در طی سال‌های اخیر تلاش کرده‌اند تا با بهره‌گیری از ظرفیت فرکانس‌های بالا، اطلاعات بیشتری را در فرآیند انتقال اطلاعات دریافت کنند.
 
اما برای عصر حاضر و سال‌های پیش رو، محققان نیازمند سیستم‌های ارتباطی پیشرفته‌تری هستند تا بتوانند حجم زیادی از اطلاعات را که از طریق انواع تجهیزات ارسالی به فضا به زمین ارسال می‌شود، بی‌دردسر و با سرعت بالا دریافت کنند.
 
اینجاست که می‌توان از لیزر کمک گرفت. ارتباطات لیزری که تحت عنوان ارتباطات اپتیکال نیز شناخته می‌شود، به تجهیزات این امکان را می‌دهد تا حجم زیادی از اطلاعات همانند ویدیوهای 4K و یا اطلاعات ناشی از ماه‌های بررسی‌های علمی‌را به زمین بفرستند.
 
همچنین با این روش، سرعت انتقال اطلاعات در مقایسه به روش فعلی بین 10 تا 100 برابر افزایش خواهد یافت. ناسا برای درک بهتر قابلیت‌های ارتباط لیزری توضیح می‌دهد: برای انتقال نقشه کامل مریخ به زمین از طریق سیستم‌های فرکانس رادیویی، حدود 9 هفته طول خواهد کشید اما با استفاده از سیستم‌های لیزری این مدت زمان به 9 روز کاهش خواهد یافت.
 
ناسا به‌تازگی اعلام کرد که نمونه‌ اولیه‌ای از عملکرد سیستم ارتباطی لیزری خود در اواخر فصل تابستان تست خواهد کرد. ناسا این فناوری Laser Communications Relay Demonstration یا همان LCRD نام‌گذاری کرده است.
 
ناسا اعلام کرد که در طی چند ماه آینده، نحوه عملکرد سیستم LCRD را تبیین خواهد کرد و قصد دارد تا در آینده نزدیک، از این فناوری در ماموریت‌های جدید برای ارسال و دریافت اطلاعات استفاده کند.
 
برای تست فناوری ارتباطی لیزری، LCRD در ماه ژوئدن به مدار ژئوسنکرون که در فاصله 22 هزار مایلی قرار دارد، ارسال خواهد شد. قرار است در دو سال نخست ماموریت این سیستم لیزری،  فرآیندهای ارسال و دریافت اطلاعات با چند ایستگاه زمینی مورد تست و بررسی قرار خواهد گرفت.
 
طبق گفته ناسا، کیفیت ارتباط این سیستم لیزری تحت تاثیر ابرها نیز قرار خواهد گرفت و اختلالات جوی بر این ارتباط تاثیرگذار خواهد بود. با این حال، ناسا اعلام کرد که بعد از این تست تقریبا دو ساله، از LCRD برای ارسال و دریافت اطلاعات در ماموریت‌های فضایی استفاده خواهد شد.

فرود سفینه بدون سرنشین چین روی مریخ

سفینه بدون سرنشین چینی روز شنبه با موفقیت روی سیاره مریخ فرود آمد و چین به دومین کشور پس از آمریکا بدل شد که توانسته است کاوشگری را روی سیاره سرخ بنشاند.
 
 
به گزارش خبرگزاری رسمی شین‌هوا خبر فرود موفق سطح‌نشین را به نقل از سازمان ملی فضایی چین منتشر کرد.
 
کاوشگر تیان‌ون-۱ که شامل یک مدارگرد، یک سطح‌نشین و یک مریخ‌نورد به نام «ژورونگ» است در ماه ژوئیه از ایالت جزیره‌ای هاینان در جنوب چین به فضا پرتاب شد.
 
این کاوشگر در ماه فوریه نخستین تصویر از مریخ را به زمین فرستاد. این تصویر را که سازمان ملی فضایی چین منتشر کرد، ساختارهای زمین‌شناختی شامل دهانه «سچیاپارلی» و «والس مارینریس» (Valles Marineris)، زبانه گسترده‌ای حاوی کانیون‌ها (دره‌ها) روی سطح مریخ نشان می‌داد.

راکت «لانگ مارچ ۵B» چین در اقیانوس هند سقوط کرد

 
تکه‌های باقی‌مانده از راکت «لانگ مارچ ۵B» چین صبح امروز وارد جو زمین شد و در عرض جغرافیایی ۷۲.۴۷ درجه شرقی و ۲.۶۵ درجه شمالی در اقیانوس هند در نزدیکی کشور مالدیو در آب سقوط کرد.
 
به گزارش سازمان فضایی ملی چین، بخش عمده این راکت در حین عبور از جو سوخته بود، با این حال بخش‌هایی از بدنه راکت از جو عبور کرد. راکت لانگ مارچ ۵B نهم اردیبهشت ماژولی از ایستگاه فضایی «تیانگونگ» چین را به مدار برده بود.
 
بخش مرکزی راکت که به‌صورت کنترل‌ نشده به زمین برگشت بیش از ۳۳ متر ارتفاع و بیش از ۲۰ تن وزن داشت. گفته می‌شد که لانگ مارچ ۵B ششمین جرم بزرگی است که دوباره وارد جو زمین می‌شود. بازگشت کنترل‌ نشده راکت چین انتقادات زیادی را از سوی کارشناسان فضایی از جمله کارشناسان دولت آمریکا به همراه داشت.
 
 
«لوید آستین»، وزیر دفاع آمریکا پنج‌شنبه هفته پیش گفت: «باید قوانینی برای ما که در حوزه فضا فعالیت می‌کنیم وجود داشته باشد تا عملیات‌ها به شکلی ایمن و فکر شده صورت بگیرد و مطمئن شویم که در هنگام برنامه‌ریزی و انجام ماموریت‌ها تمامی احتمالات را در نظر بگیریم.»
 
راکت‌هایی که به مدار می‌روند معمولا به سمت زمین هدایت می‌شوند تا نقطه سقوط آن‌ها مشخص شود. ولی راکت لانگ مارچ ۵B هیچ کدام از رویه‌های مرسوم را انجام نداد و به شکلی کنترل‌ نشده به جو زمین برگشت. دولت چین احتمال خطرآفرینی توسط این راکت را نامحتمل می‌دانست. «وانگ ونبین»، سخنگوی وزارت امور خارجه چین جمعه در جمع خبرنگاران گفت سوختن راکت در جو زمین خطر آسیب‌رسانی به جان و مال مردم را بسیار پایین می‌آورد.
 
برنامه فضایی چین پارسال هم به خاطر یک ماموریت لانگ مارچ و ورود کنترل‌ نشده آن مورد انتقاد قرار گرفته بود. تکه‌های لانگ مارچ قبلی در منطقه‌ای در شمال آفریقا سقوط کرد و رئیس وقت ناسا گفته بود بسیار خوش‌شانس بودیم که کسی در آن حادثه آسیب ندید.

هلیکوپتر «نبوغ» در پنجمین پروازش با موفقیت به منطقه جدیدی از مریخ رفت

 
 
هلیکوپتر «نبوغ» ناسا امروز پنجمین پرواز مریخی خود را انجام داد و حالا به گشت و گذار در منطقه‌ای جدید در سیاره سرخ مشغول خواهد شد.
 
«نبوغ» دیشب ساعت ۲۳:۵۶ به وقت تهران از «دهانه جزرو» مریخ بلند شد و تا ارتفاع ۵ متری بالا رفت. سپس با طی مسیر ماموریت قبلی ۱۲۹ متر به سمت جنوب پرواز کرد. ولی ماموریت دیشب برخلاف سه پرواز قبلی و ماموریت چهارم که ناکام ماند، پروازی یک طرفه بود. «نبوغ» پس از رسیدن به مقصد تا ارتفاع ۱۰ متری اوج گرفت، عکاسی کرد و بعد در محلی تازه فرود آورد. کل این پرواز ۱۰۸ ثانیه زمان برد و حالا منطقه‌ تازه‌ای را برای اکتشاف پیش روی این هلیکوپتر قرار داده است.
 
«باب بالارام»، مهندس ارشد نبوغ در «آزمایشگاه پیشران جت» (JPL) ناسا می‌گوید: «با اولین خانه مریخی‌مان یعنی «دشت برادران رایت» خداحافظی کردیم و سپاسگزاریم که حامی اولین پروازهای تاریخی یک هلیکوپتر بالگردان در این سیاره بود. صرف‌نظر از این که حالا به کجا برویم، همواره به یاد خواهیم داشت که آن دو دوچرخه‌ساز اهل «دیتون» در نخستین پرواز بر فراز یک سیاره دیگر چه تاثیری بر ما داشتند.»
 
 
نبوغ ۳۰ بهمن همراه با مریخ‌نورد «استقامت» در دهانه جزرو فرود آمد. این هلیکوپتر ۱۴ فروردین از استقامت جدا شد و روی سطح سیاره سرخ قرار گرفت. ناسا تصور می‌کرد فقط ۳۰ روز قادر به پرواز با نبوغ باشد، اما عملکرد موفق این هلیکوپتر ۱.۸ کیلوگرمی حالا شرایط انجام پروازهای بیشتر را فراهم کرده است.
 
«جاش راویچ»، مهندس مکانیک ارشد نبوغ در JPL می‌گوید: «سیستم تامین توانی که سال‌ها نگرانش بودیم، بیشتر از حد نیاز برای روشن نگه داشتن سیستم گرمایشی در ساعات شب و پرواز در روز انرژی فراهم می‌کند. سیستم هدایت، سامانه مسیریابی و سیستم بالگردان هم در وضعیت خوبی هستند.»
 
بالارام می‌گوید هدف ناسا این است که پروازهای نبوغ سرعت ماموریت‌های استقامت را کم نکند. این هلیکوپتر احتمالا در هفته‌های آینده چند پرواز دیگر انجام می‌دهد و بعد ناسا درباره آینده آن تصمیم‌گیری می‌کند. این سازمان در حال حاضر تمام اطلاعات لازم را گردآوری کرده و ماموریت‌های بعدی صرفا برای کسب اطلاعات بیشتر درباره پرواز پرنده‌های دست‌ساز بر فراز سایر سیارات انجام خواهد شد.