طراحی بالن فضایی سبک با قابلیت افزایش ارتفاع
مدیر پژوهشکده حمل و نقل فضایی از برنامه ریزی برای ساخت بالن ارتباطی با وزن ۲۰ کیلوگرم در راستای افزایش ارتفاع پوشش دهی این محموله فضایی خبر داد و گفت: طراحی کشتی هوایی نیز در دست مطالعه است.
رحیم احسانی با اشاره به برنامه ریزی انجام شده برای ارتقا بالن های فضایی در کشور، اظهار داشت: ما در سال ۹۷ نسل جدیدی از بالن های فضایی را که می توانست محموله ای تا وزن ۳۰۰ کیلوگرم را حمل کند، آماده و تست کردیم که این بالن با نام «بام ۳۰۰» هم اکنون آماده سرویس دهی است.
وی با بیان اینکه تا پیش از آن، بالن فضایی امکان حمل محموله ۵۰ کیلوگرمی را داشت، افزود: بالن های ارتباطی به صورت همزمان قابلیت ارائه خدمات مخابراتی از طریق فناوری وای فای و LTE ، تقویت آنتن های بی سیم و نیز پایش وضعیت محیط را دارند.
احسانی از انجام پروژه مطالعاتی در خصوص ماندگاری بالن فضایی در شرایط مختلف آب و هوایی و افزایش ارتفاع این بالن خبر داد و گفت: برنامه امسال ما برای توسعه بالن های ارتباطی در کشور، یک برنامه تحقیقاتی برای پوشش داخلی این بالن ها و بررسی ماندگاری آنها در شرایط مختلف آب و هوایی و نیز افزایش ارتفاع استقرار آنها با هدف افزایش قابلیت اطمینان سرویس دهی است.
مدیر پژوهشکده حمل و نقل پژوهشگاه فضایی ایران با بیان اینکه نتایج این کار تحقیقاتی هنوز نهایی نشده است، گفت: هم اکنون اقداماتی برای ارتقای برخی اجزای بالن فضایی صورت گرفته است. به این معنی که این ارتقا مربوط به سکوی پرتاب که عملیات پرواز بالن روی آن انجام می شود، بوده است.
وی اضافه کرد: ما در یک پروژه مطالعاتی به این نتیجه رسیدیم که برای شرایط بحران باید بالن ارتباطی با سایز ۵۰ کیلوگرم را مجهز کنیم که بالنی چابک و عملیاتی است و بالن «بام ۳۰۰» که دارای سایزی بزرگتر است را برای عملیات تاکتیکی و در شرایطی خیلی خاص، آماده و تجهیز کنیم.
احسانی با اشاره به انجام کار تحقیقاتی برای افزایش شعاع پوشش بالن ارتباطی، اضافه کرد: بالن فضایی هم اکنون شعاع ۲۰ کیلومتر را پوشش می دهد. به این معنی که از یک نقطه که زیرساخت ارتباطی وجود دارد تا فاصله ۳۰ کیلومتری که زیرساخت وجود ندارد، به شعاع ۲۰ کیلومتر، میتوانیم خدمات ارائه دهیم. اما در تلاش هستیم که با کار کردن روی این محموله، این پوشش دهی را افزایش دهیم.
وی گفت: در این راستا تیم مخابراتی ما در حال کار با اپراتورها است تا بتوانیم محموله ۶۰ کیلویی را با برد بالاتری نسبت به بالن ۵۰ کیلویی پرتاب کنیم. از سوی دیگر نیز در تلاش هستیم که وزن این بالن را تا ۱۵ و یا ۲۰ کیلوگرم کاهش دهیم تا بالن سبک شده و بتواند افزایش برد پوشش دهی هم داشته باشد.
مدیر پژوهشکده حمل و نقل پژوهشگاه فضایی ایران با اشاره به اینکه این مساله در حال تحقیق است، اضافه کرد: اپراتورها هم باید از نگاه اقتصادی در بخش تحقیقات و توسعه این پروژه کار کنند و امیدواریم منابع مالی این پروژه به گونه ای تنظیم شود که همه واحدها کارشان را تسریع کنند.
احسانی تاکید کرد: در راستای توسعه فناوری بالن فضایی، ما در پژوهشکده حمل و نقل فضایی، طراحی و ساخت کشتی هوایی را نیز در دستور کار داریم که ورژن ایده الی از این فناوری خواهد بود و محدودیت های بالن مقید و برد کم را نخواهد داشت؛ البته این طرح در فاز مطالعاتی قرار دارد.
وی در مورد زمان بندی این پروژه گفت: ما در این پروژه، یک نقشه ۵ ساله تدوین کردیم تا بتوانیم به یک سامانه بالن هوایی با قابلیت پوشش محیط در ۲۰۰ کیلومتر رفت و برگشت حرکت برسیم. اما به دلیل مباحث مالی سرعت این پروژه پایین و در فاز طراحی مطالعاتی قرار دارد.
