یکی از اولین نیازهای انسان، سرگرم شدن بوده است بااین‌وجود در طول دو دهه اخیر، پیشرفت و تفاوت‌های ایجاد شده در سرگرمی موجب شده است که بسیاری از ما با این سوال روبرو شویم که آینده سرگرمی‌های بشری چه خواهد بود.

فناوری‌های بسیاری در خدمت سرگرمی‌های بشری قرار دارند ولی دنیای ما امروزه بیش‌ازپیش به‌سوی مجازی شدن پیش می‌رود. روزگاری نه‌چندان دور بود که سرگرمی‌های ما شامل مشاهده تلویزیون یا گوش دادن به رادیو برای ساعاتی محدود، فعالیت‌های جمعی و فیزیکی و خواندن کتاب و روزنامه بودند. بااین‌وجود در طول تنها دو دهه، کودکان از محیط‌های بازی و خیابان‌ها حذف‌شده و به‌پای کامپیوترها رفتند، کتاب و روزنامه در دست بزرگ‌سالان جای خود را به تبلت و تلفن همراه هوشمند داد و حتی این موارد نیز دستخوش تغییر شدند. کنسول‌های بازی با دسته‌های سیم‌دار و بازی‌های اولیه خود به کنسول‌هایی با دسته بی‌سیم و درنهایت سیستم‌های واقعیت مجازی تبدیل شدند.

 

بااین‌وجود آینده برای ما چه چیزی به همراه خواهد داشت و برای مثال در سال 2020 با چه چیزهایی سرگرم خواهیم شد؟ در این مقاله این موضوع را از سه جهت بررسی خواهیم کرد.

 

فیلم و سینما

در زمینه فیلم و سینما باید گفت که شرایط بسیار عجیبی را شاهد هستیم. رسانه‌های دیگر بیشتر حالت شخصی دارند و به همین دلیل نیز تغییر دادن آن‌ها چندان دشوار نیست ولی تغییر دادن سینما به یک رسانه جدید بسیار دشوار خواهد بود. این امر حتی برای سیستم‌های پخش فیلم در خانه‌ها نیز دشوار است و نمونه بارز آن تجربه ناموفق سیستم‌های سه‌بعدی خانگی بود که پس از یک تب اولیه، با فروکش کردن استقبال از آن روبرو شدیم.

 

بر اساس شرایطی که شاهد آن هستیم، آینده سینما به نحوی است که تنها شاهد بهبود کیفیت خروجی تصویر خواهیم بود. زیاد امیدوار نباشید که در پنج سال آینده به سراغ مشاهده بعدهای جدیدی در سینما باشیم بلکه تنها فرمت تصاویر و کیفیت خروجی آن‌ها بهتر خواهد شد. از سوی دیگر نیز سیستم‌های پخش فیلم خانگی به‌تدریج از سخت‌افزار دور شده و به ساختارهای ابری مهاجرت می‌کنند. امروزه بسیاری از کاربرانی که قبلا دی‌وی‌دی و بلوری را به‌عنوان اولویت خود می‌دانستند، به سراغ مواردی مانند نت فلیکس یا آمازون پرایم رفته و دیگر به یک محیط فیزیکی محدود نخواهند بود. البته در کشور ما هنوز مسیری بسیار طولانی برای رسیدن به چنین دستاوردهایی باقی مانده است و این امر در نوع خود عقب‌ماندگی فرهنگی ما در مواجهه با سرگرمی‌های عمومی را نشان می‌دهد.

 

بازی‌های کامپیوتری

شاید یکی از مواردی که بیشتر از هر مورد دیگری موجب ایجاد تغییر در سرگرمی‌های بشری شد، بازی‌های کامپیوتری است. امروزه بازی‌های کامپیوتری دوباره به سراغ تکرار یک حلقه رفته‌اند. در ابتدای امر بازی‌های کامپیوتری بسیار ساده بودند و باید رد آن‌ها از نقطه الف به نقطه ب رفته و کارهایی ساده را انجام می‌دادید، امروزه با کمک واقعیت افزوده نیز شاهد تکرار چنین چیزی هستیم. بازی‌های نسل آینده بسیاری ساده شده‌اند و این امر به خاطر پیچیدگی پیاده‌سازی بازی‌های پیشرفته بر روی این ساختارها است. بااین‌وجود شرایط به همین وضع باقی نخواهد ماند و پیش‌بینی می‌شود که تا سال 2020 یا اندکی پس‌ازآن شاهد عرضه بازی‌های بسیار با کیفیتی بر پایه واقعیت افزوده باشیم.

 

آینده بازی‌های کامپیوتری به واقعیت مجازی و واقعیت افزوده گره خورده است لوی این امر به معنی از بین رفتن ساختار مرسوم بازی‌های کامپیوتری نیست و بازی‌های معمولی نیز به حیات خود ادامه خواهند داد ولی روزبه‌روز شاهد تمایل و گرایش بیشتر آن‌ها به‌سوی ساختارهای آنلاین خواهیم بود.

 

سرگرمی‌های رسانه‌ای

سرگرمی‌های رسانه‌های شامل مواردی ماند روزنامه، مجله، تلویزیون و مواردی از این است هستند. بااین‌وجود باید گفت که این صنایع به‌تدریج در حال نابودی هستند. البته بهتر است بگوییم که ساختار سنتی این نوع زا سرگرمی در حال نابودی و پوست‌اندازی است و ساختارهای مدرن جای آن‌ها را می‌گیرند. برای مثال مجلات و روزنامه‌ها با نسخه‌های دیجیتالی و آنلاین آن‌ها جایگزین شده‌اند و بسیاری از ما شاهد این هستیم که صبح خود را با خواندن اخبار بر روی تلفن همراه یا کامپیوتر خود آغاز می‌کنیم. از سوی دیگر تلویزیون‌ها به‌تدریج در حال از دست دادن مخاطب هستند و بسیاری از افراد در جهان به سراغ ساختارهای آنلاین رفته‌اند. البته در کشور ما بعید است که به این زودی شاهد تبدیل ساختار سنتی تلویزیون به یک ساختار آنلاین باشیم ولی سوال اصلی این است که آیا مواردی مانند شبکه‌های کابلی پس از چند دهه قرار نیست تا به ایران نیز راه پیدا کنند یا همچنان این روند سنتی ادامه خواهد داشت؟

 

سخن نهایی

آینده سرگرمی از آن واقعیت مجازی و واقعیت افزوده است و تنها زمان نشان خواهد داد که این سیستم‌ها چگونه از دستگاه‌های زمخت و بزرگ به ساختارهای بسیار ساده و روزمره‌ای بدل خواهند شد. با این شرایط بعید به نظر می‌رسد که در طول چند سال سال آینده شاهد تغییراتی بنیادین در این ساختارها باشیم ولی ممکن است در پایان دهه آینده شاهد مرگ بسیاری از سرگرمی‌هایی که امروزه به آن‌ها عادت داریم باشیم.