ماهواره تس (TESS) ؛ شکارچی سیارات فراخورشیدی جستجوی خود را آغاز کرد

مطلب ماهواره تس (TESS) ؛ شکارچی سیارات فراخورشیدی جستجوی خود را آغاز کرد برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/

ماهواره تس یا ماهواره نقشه‌بردار فراخورشیدی گذران (Transiting Exoplanet Survey Satellite) متعلق به ناسا، چهارشنبه ۳ مرداد به طور رسمی جستجوی خود برای شکار سیارات فراخورشیدی حول ستاره‌های نزدیک را آغاز کرد. انتظارات بر این است تا ماهواره تس تا ماه آینده نخستین مجموعه از داده‌های علمی خود را به زمین مخابره کند. این مخابره...

مطلب ماهواره تس (TESS) ؛ شکارچی سیارات فراخورشیدی جستجوی خود را آغاز کرد برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/

تلسکوپ فضایی تس چگونه سیارات فراخورشیدی را شکار می‌کند؟

مطلب تلسکوپ فضایی تس چگونه سیارات فراخورشیدی را شکار می‌کند؟ برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/

تلسکوپ فضایی تس آوریل امسال (۲۰۱۸) به مدار زمین پرتاب شد. انتظارها بر این است تا این ماهواره سیارات بسیاری را بروش گذر شناسایی کند. میلیاردها میلیارد سیاره در خارج از منظومه شمسی ما قرار دارند، اما اغلب اوقات ما آنها نمی‌بینیم. زمانی می‌توانیم یک سیاره فراخورشیدی کوچک یا بزرگ را ببینیم که در معرض...

مطلب تلسکوپ فضایی تس چگونه سیارات فراخورشیدی را شکار می‌کند؟ برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/

تلسکوپ فضایی تس در آستانه پرتاب ؛ جدیدترین شکارچی ناسا

مطلب تلسکوپ فضایی تس در آستانه پرتاب ؛ جدیدترین شکارچی ناسا برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/

تلسکوپ فضایی تس (TESS) که جدیدترین تلسکوپ فضایی ماهواره‌ای جهان است با هدف شناسایی سیارات فراخورشیدی عازم مدار زمین می‌شود. مطابق گفته ناسا این تلسکوپ فضایی در ۲۷ فروردین ماه پرتاب خواهد شد. ناسا آماده‌سازی‌های نهایی را برای پرتاب جدیدترین شکارچی سیارات فراخورشیدی خود را در دستور کار دارد. ماهواره نقشه‌بردار فراخورشیدی گذران (Transiting Exoplanet...

مطلب تلسکوپ فضایی تس در آستانه پرتاب ؛ جدیدترین شکارچی ناسا برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/

کشف سیاره هشتم منظومه کپلر ۹۰ با استفاده از هوش مصنوعی

مطلب کشف سیاره هشتم منظومه کپلر ۹۰ با استفاده از هوش مصنوعی برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/

به تازگی و با کشف سیاره هشتم منظومه کپلر ۹۰ به کمک هوش مصنوعی ، اخترشناسان برای نخستین بار با منظومه ای مواجه شدند که سیاراتش به اندازه منظومه شمسی ماست. منظومه شمسی، هم اکنون با وجود ۹ سیاره شناخته شده، از لحاظ تعداد سیاراتی که به دور ستاره‌ی میزان خود گردش می‌کنند، بیشترین سیاره […]

مطلب کشف سیاره هشتم منظومه کپلر ۹۰ با استفاده از هوش مصنوعی برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/

تلسکوپ فضایی کپلر ؛ با شکارچی سیارات فراخورشیدی آشنا شوید

تلسکوپ فضایی کپلر ؛ با شکارچی سیارات فراخورشیدی آشنا شوید
تلسکوپ فضایی کپلر متعلق به سازمان ناسا، رصد‌خانه‌ای درفضاست که در کشف سیارات فراخورشیدی (خارج از منظومه شمسی) تخصص دارد؛ به ویژه آن سیاراتی که اندازه‌ای در حدود زمین دارند و در منطقه “زیست پذیر” ستاره خود واقع شده‌اند.

پس از آنکه این تلسکوپ در سال ۲۰۰۹ به فضا پرتاب شد، ستاره شناسان توانستند هزاران سیاره در خارج از منظومه شمسی یا اصطلاحا سیاره فراخورشیدی را فقط بوسیله آن رصد کنند. اکثر این سیارات کشف شده، اندازه‌ای در بازه اندازه زمین تا اندازه نپتون دارند.

نپتون چهار برابر زمین بزرگی دارد. بیشتر سیارات فراخورشیدی که تلسکوپ فضایی کپلر موفق به کشف آنها شده است در ناحیه کوچکی در صورت فلکی دجاجه (Cygnus) واقع شده اند. تلسکوپ کپلر در چهار سال اولیه فعالیت خود بر روی این صورت فلکی تمرکز کرده بود.

ماموریت کپلر

تا ماه ژوئن سال ۲۰۱۷، تلسکوپ کپلر موفق به کشف ۲۳۳۵ سیاره فراخورشیدی شد. اگر تعداد سیارات فراخورشیدی تایید نشده و جهان‌های زیست پذیر رصد شده را به این عدد اضافه کنیم، نتیجه می‌گیریم ۴۰۳۵ جرم آسمانی تاکنون توسط تلسکوپ کپلر مشاهده شده‌اند.

هنوز راه زیادی تا پایان برنامه ریزی شده ماموریت کپلر در پیش رو است. لازم به ذکر است در سال ۲۰۱۳ مشکلات فنی، مدیران ماموریت کپلر را مجبور کرد تا ماموریتی تحت عنوان کپلر۲ (K2) تعریف کنند؛ در همین راستا نگاه کپلر به مناطق رصدی دیگری در آسمان معطوف شد.

در اولین سال‌های کشف سیارات فراخورشیدی، دانشمندان توانستند غول‌های گازی عظیمی در اندازه‌های مشتری و بزرگتر از آن را پیدا کنند که بسیار به ستاره میزبان خود نزدیک بودند. با فعالیت‌های کپلر و همچنین شکارچیان سیارات فراخورشیدی قدرتمند دیگر بر روی سطح زمین، سیاراتی در اندازه‌های زمین و یا اندکی بزرگتر از آن با سطحی سنگی، موسوم به “ابرزمین‌ها” روز به روز بیشتر کشف می‌شدند.

تلسکوپ فضایی کپلر همچنین این امکان را به ستاره شناسان داد تا بتوانند سیارات فراخورشیدی را گروه بندی کنند، امری که در پی بردن به منشاء آنها بسیار کارساز بود.

ماموریت اولیه تلسکوپ فضایی کپلر شکار سیارات فراخورشیدی

تلسکوپ فضایی کپلر که مجموعا مبلغ نه چندان زیاد ۶۰۰ میلیون دلار از بودجه خزانه آمریکا را مصرف کرد، با این هدف که بتواند مدت یکسال در فضا حضور داشته باشد، در سال ۲۰۰۹ پرتاب شد. این بخشی از یک برنامه ناسا برای استفاده از فضاپیما‌های کم هزینه در جستجو‌های درون منظومه شمسی بود.

کپلر و دان (Dawn) هر دو در سال ۲۰۰۱ در راستای همین ماموریت برگزیده شدند. ماموریت دان سرانجام منجر به کشف دو سیاره کوتوله وستا و سرس شد. تلسکوپ فضایی کپلر تمام تمرکز خود را به طور مشخص بر روی نقطه‌ای در صورت فلکی دجاجه یا کرگدن (Cygnus) معطوف کرد و موفق شد ۱۰۰ هزار ستاره با قابلیت میزبانی از سیارات را رصد کند.

کپلر توانست سیارات فراخورشیدی بسیاری را به کمک روش گذر (Transmit)، یعنی مشاهده جرمی، بدلیل عبور آن از مقابل ستاره میزبانش، کشف کند و به همین جهت به شکارچی سیارات فراخورشیدی شهره شده است.  این سیارات در ابتدا بوسیله سایر تلسکوپ‌ها و از طریق اندازه گرفتن “همگرایی گرانشی” سیاره بر ستاره میزبان خود کشف می‌شدند.

در فوریه ۲۰۱۴، دانشمندانی برای کشف سیارات فراخورشیدی با استفاده از روشی بنام “تایید چندتایی” پیشگام شدند. باید بدانیم که یک ستاره با چند سیاره اطرافش، از نظر گرانشی در سطح پایداری است. در این نظریه، مادامی که چنین ستاره‌ای در یک مجموعه از ستارگان نزدیک به هم وجود داشته باشد، این مجموعه در کل بدلیل گرانش عظیم ستاره‌هایش سطح پایداری کمی خواهد داشت.

با استفاده از این روش یک تیم‌ تحقیقاتی موفق شدند فقط در یک گزارش از وجود ۷۱۵ سیاره فراخورشیدی خبر دهد. این گزارش در میان تمام گزارش‌ها، بیشترین میزان اکتشافات را در بر داشت.

ماموریت کپلر فراتر از برنامه زمانی‌اش پیشرفت و تا پایان ماه مه ۲۰۱۳ به فعالیت خود ادامه داد. زمانی که تعداد نیمی از چهار چرخ واکنشی‌اش (ژیروسکوپ؛ وسیله برای حفظ جهت) را از دست داد. این تلسکوپ برای قرارگیری و ماندن در مسیر مستقیم حرکتش به حداقل سه ژیروسکوپ نیازمند است. با این حال در این زمان ناسا اعلام کرد که این تلسکوپ در سلامت کامل به سر می‌برد و برای تحقق ایده‌های جدید در ماموریتش، نیازمند بررسی‌های بیشتر بر روی سخت‌افزارها است.

ماموریت جدید کپلر

پس از گذشت چند ماه، ناسا با ماموریت جدیدی به نام کپلر۲ (K2) بازگشت. این ماموریت طوری طراحی شده بود که تلسکوپ منحصرا برای حفظ پایداری‌ در یک نقطه برای مدتی معلوم، به انرژی بادهای خورشیدی نیاز دارد. در چهار بازه زمانی مختلف از سال، این تلسکوپ برای جلوگیری از آسیب‌های احتمالی که خورشید در حال نزدیک شدن، به سنسور‌هایش می‌رساند، نیاز دارد تا موضوع خود را تغییر دهد.

در حالی که در ماموریت جدید، سرعت کشف سیارات کم‌تر شده بود، ولی کماکان اعلام یافته‌های جدید ادامه داشت. در ژانویه ۲۰۱۶، بیش از ۱۰۰ سیاره جدید در ماموریت کپلر۲ کشف شد. یان کراسفیلد، ستاره شناس دانشگاه آریزونا در انجمن سالیانه ستاره شناسان آمریکایی گفت:

این سنگ محکی جدی برای سنجش اعتبار ماموریت کپلر۲ بود. باید ببینیم این تلسکوپ فضایی توانایی کشف تعداد قابل توجهی از سیارات واجد شرایط را دارد یا خیر.

منظومه تراپیست۱ که در حدواسط دسامبر ۲۰۱۶ تا مارس ۲۰۱۷، تماما توسط کپلر شناسایی شد، دارای سیاراتی بسیار شبیه به زمین است. در فوریه ۲۰۱۷، تیم‌های دیگری از ستاره شناسان موفق به کشف تعداد بیشتری از سیارات هم‌اندازه با زمین شدند.

دانشمندان، اطلاعات خام به دست آمده از تلسکوپ فضایی کپلر را که از مشاهدات مربوط به منظومه تراپیست۱ به دست آورده بودند، برای تجزیه و تحلیل توسط تیم‌های تحقیقاتی علاقه‌مند منتشر کردند.

این تصویر گرافیکی چگونه بهره‌وری کپلر از انرژی خورشیدی در جهت حفظ تعادل خود و ادامه مسیر کنجکاوانه خود برای کشف سیارات و ستاره‌ها را نشان می‌دهد. (اعتبار: NASA Ames/W Stenzel)

اکتشافات تلسکوپ کپلر

بخش عمده دستاورد‌های کپلر مربوطه به انواع مختلف منظومه‌های سیاره‌ای در دسترس است. بعضی از منظومه‌های سیاره‌ای می‌تواند تا حد زیادی فشرده باشند؛ به طوری که مجموعا در محدوده مدار عطارد نیز جای بگیرند. برخی دیگر از سیارات مانند تاتوین (Tatooine) قابلیت گردش همزمان به دور دو ستاره را دارند.

به همین ترتیب کپلر برای آنهایی که با دریافت اطلاعات پیرامون حیات فرازمینی حیرت‌زده می‌شوند نیز خبر خوبی بدست‌ آورد. این تلسکوپ، سیارات فراخورشیدی سنگی و شبه زمین بسیاری را در اندازه‌های مختلف رصد کرده است. از سیارات کوچک گرفته تا حتی سیاراتی بزرگتر از غول گازی منظومه شمسی خودمان.

اکتشافات تلسکوپ کپلر

همانگونه که گفته شد در فوریه ۲۰۱۴، تلسکوپ کپلر در یک اطلاعیه کشف ۷۱۵ سیاره جدید را تایید کرد. در دو سال اولیه ماموریت کپلر۲ ، ستاره شناسان با استفاده از داده‌های کپلر و روش‌ رصدی “تایید چندتایی” این عدد را به بیش از دوبرابر ارتقا دادند و بیش از ۱۷۰۰ سیاره جدید کشف کردند.

اعلام گسترده دیگر کپلر در ماه مه ۲۰۱۶ منتشر و از ۱۲۸۴ سیاره جدید رونمایی شد. با این حساب مجموع سیارات فراخورشیدی کشف شده توسط این تلسکوپ به عدد ۲۲۳۵ و مجموع تمام فراخورشیدی‌های کشف شده تا آن زمان نیز به ۲۳۰۰ عدد رسید.

در ادامه و در ژوئن سال ۲۰۱۷، تعداد سیارات یافت شده توسط کپلر به ۲۳۳۵ عدد رسید و اگر اجرامی که به طور بالقوه سیاره به شمار می‌آیند و هنوز تایید نشده‌اند را نیز به این عدد اضافه کنیم، مجموعه ۴۰۳۴ سیاره توسط این تلسکوپ رصد شده است.

ستاره‌شناسان همچنین در همین زمان، به طور غیرمنتظره‌ای توانستند یک تقسیم بندی مشخص میان سیارات ابرزمین و سیارات مینی نپتون ارائه کنند. به آن دسته از سیارات سنگی فراخورشیدی که حداقل ۱.۷۵ برابر زمین اندازه دارند، ابرزمین و به آن دسته از سیارات گازی که در حدود ۲ تا ۳.۵ برابر زمین اندازه دارند، مینی نپتون اطلاق می‌شود.

ماموریت کپلر اولین تلسکوپی بود که توانست یک سیاره با اندازه‌ای در حدود زمین و در منطقه زیست‌پذیر یک ستاره را کشف کنید. این سیاره، کپلر ۶۹c نام دارد و در ۲۷۰۰ سال نوری آن طرف‌تر با اندازه‌ای معادل ۱.۵ برابر زمین، جا خوش کرده است.

این تلسکوپ همچنین قادر است سیاراتی با اندازه‌ای بسیار کوچک‌تر از زمین را نیز رصد کند. به عنوان مثال می‌توان از کپلر ۳۷b که یک سیاره فراخورشیدی احتمالا سنگی و فاقد هوا، با اندازه‌ای در حدود سیاره عطارد است، نام برد.

از دیگر سیارات عجیبی که توسط ماموریت کپلر مورد رصد قرار گرفته‌ است، می‌توان به کپلر ۶۲e و کپلر ۶۲f اشاره کرد؛ دو سیاره آبی که برخلاف زمین ما که بخش قابل توجه‌ای از آن را خشکی‌ها در بر گرفته، سراسر سطح آنها را اقیانوس تشکیل داده است. این دو سیاره که تقریبا هم اندازه زمین هستند، ۱۲۰۰ سال نوری با ما فاصله دارند و جزئی از صورت فلکی لیرا به شمار می‌آیند.

رصد‌های طولانی مدت کپلر از ستاره KIC 8462852 الگو‌های نامانوسی از درخشندگی و کم نوری را نشان می‌دهد. ستاره شناسان هنوز در تلاش هستند تا به ماهیت این تغییر درخشندگی پی ببرند. شاید بتوان چنین ماهیتی را به اجرام مختلف تعمیم داد؛ از دنباله‌ دار‌ها گرفته تا حلقه‌های ناهموار غبارهای کیهانی و هر آنچیزی که به عنوان یک جرم بیگانه بتوان از آن نام برد.

 

بیشتر بخوانید:  دنباله دار چیست

 

اوج نمود توانایی کپلر در تشخیص تغییرات نور، به رصدهایش پیرامون خوشه پروین بازمی‌گردد؛ یک خوشه ستاره‌ای که شاید ۴۰۰ میلیون سال نوری از ما فاصله داشته باشد، اما با چشم غیرمسلح نیز قابل رویت است. رصد‌های تلسکوپ فضایی کپلر توانسته تغییرپذیری ستاره‌های این خوشه را به خوبی دنبال کند. همچنین این تلسکوپ تاکنون هیچگونه سیاره فراخورشیدی در این قسمت از آسمان کشف نکرده است.

تلسکوپ کپلر کماکان به ماموریت خود ادامه می‌دهد، گزارش‌ها حاکی از‌ آن است که این تلسکوپ مقدار سوخت کافی برای ادامه ماموریت خود تا اواسط سال ۲۰۱۸ را در اختیار دارد.

بیشتر بخوانید:

.

منبع: Space

مطلب تلسکوپ فضایی کپلر ؛ با شکارچی سیارات فراخورشیدی آشنا شوید برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است.

اخترشناسان از یک کشف عجیب خبر دارند؛ کشف غول گازی عظیم در اطراف یک ستاره کوچک!

اخترشناسان از یک کشف ناممکن خبر دارند: کشف غول گازی عظیم در اطراف یک ستاره کوچک!

انجمن سلطنتی اخترشناسان بریتانیا (RAS) با بهره بردن از آرایه‌ای از تلسکوپ‌های جدید، موفق به کشف یک غول گازی به اندازه سیاره‌ی مشتری شدند. این سیاره به تازگی کشف شده و بزرگ‌ترین سیاره نسبت به ستاره‌ میزبان خود است که تاکنون دیده شده است.

نتایج یافته‌های تحقیقات جدید که در نشریه انجمن سلطنتی اخترشناسان بریتانیا منتشر شده است، دانسته‌های محققان در مورد نحوه‌ی شکل‌گیری سیارات و اینکه چگونه سیارات بزرگ می‌توانند در منظومه‌هایی با ستارگان کوچک مانند کوتوله‌های قرمز پدید بیایند را به چالش کشیده است.

سیاره‌ به تازگی کشف شده، NGTS-1b نام دارد که به کوشش محققان، دانیل بیلیس و پیتر ویتلی از دپارتمان نجوم و اخترفیزیک دانشگاه وارویک در شهرکاونتری، انگلستان رصد شده است. این سیاره سومین غول گازی است که به دور یک ستاره‌ی کوتوله کلاس ام گردش می‌کند و بزرگ‌ترین سیاره در مقایسه با ستاره‌ی میزبان خود است که تاکنون کشف شده است.

بزرگ‌ترین سیاره‌های قبلی نسبت به ستارگان همراهشان، سیارات Kepler-45b و HATS-6b بودند، اما این سیاره جدید به نسبت این دو سیاره، بسیار بزرگ‌تر و حجیم‌تر است.

بیلیس و ویتلی از آرایه‌هایی از تلسکوپ‌ها موسوم به NGTS، بهره برده‌اند. پروژه‌ای که به جستجو و کشف سیارات فراخورشیدی اختصاص دارد، مجموعه تلسکوپ‌های این پروژه در رصدخانه پارانال در صحرای آتاکاما در شمال شیلی واقع شده‌اند.

بیلیس در بیانیه‌ای گفت:

کشف NGTS-1b، برای ما یک شگفتی کامل ما بود. چرا که با توجه به دانسته‌های پیشین، نمی‌باید چنین سیارات عظیمی در اطراف چنین ستاره‌های کوچکی وجود داشته باشند. این اولین سیاره‌ای است که ما با تاسیسات جدید NGTS پیدا کرده‌ایم که دانسته‌های پیشین ما را به چالش می‌کشد. چالش کنونی ما این است که بفهمیم، چنین سیاراتی در کهکشان، تا چه میزانی فراوان هستند.

غول گازی NGTS-1b در حدود ۶۰۰ سال نوری از زمین واقع است و حدود ۲۰ درصد کوچک‌تر از سیاره‌ی مشتری است، اما ستاره‌ی میزبانش دارای شعاع و اندازه‌ای حدود نصف خورشید است. این سیاره فراخورشیدی که اصطلاحا مشتری داغ نام دارد، تنها ۴.۵ میلیون کیلومتر از ستاره‌ی میزبان خود فاصله دارد.

برای مقایسه باید بگوییم که این فاصله، حدود سه درصد از فاصله زمین به خورشید است که فاصله متوسط آن حدود ۱۵۰ میلیون کیلومتر است. به این ترتیب، یک سال در این سیاره، فقط ۲.۵ روز زمین است و با توجه به نزدیکی زیاد به ستاره‌ی میزان خود، درجه حرارت سطحی آن ۵۳۰ درجه سانتی‌گراد است.

 

بیشتر بخوانید:

.

منبع: gizmodo

مطلب اخترشناسان از یک کشف عجیب خبر دارند؛ کشف غول گازی عظیم در اطراف یک ستاره کوچک! برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است.

تلسکوپ فضایی هابل موفق به کشف سیاره‌ای به سیاهی آسفالت شد

تلسکوپ هابل موفق به کشف سیاره‌ای به سیاهی آسفالت شد

این سیاره‌ی سیاه که حداقل ۹۴ درصد از نور ستاره‌ی میزبان خود را جذب می‌کند، توسط تلسکوپ فضایی هابل کشف شده است.

تیلور بل محققی از دانشگاه مک گیل و موسسه تحقیقات سیارات فراخورشیدی کانادا در مونترال، کبک و محقق ارشد مطالعه هابل گفت:

ما انتظار پیدا کردن چنین سیاره‌ی سیاهی را نداشتیم. بیشتر سیارات موسوم به مشتری‌های داغ، حدود ۴۰ درصد از نور ستاره میزبان خود را منعکس می‌کنند.

مشتری‌های داغ به غول‌های گازی ۴۰ برابر بزرگ‌تر از مشتری گفته می‌شود که فاصله بسیار نزدیکی به ستاره میزبان خود دارند.

این سیاره که به طور رسمی «WASP-12b» نام‌گذاری شده است، برای نخستین بار در سال ۲۰۰۸ کشف شد. محققان در مورد این سیاره‌ی خارج از منظومه شمسی یا به‌اصطلاح فراخورشیدی که ۱۴۰۰ سال نوری با زمین فاصله دارد، اطلاعات چندانی ندارند.

سیاره WASP-12b همچون دیگر مشتری‌های داغ، فاصله بسیار نزدیکی به ستاره منظومه خود دارد. به‌طوری که تنها ۱ روز برای گردش به دور آن نیاز دارد. به این ترتیب، یک سال در سیاره WASP-12b به اندازه ۱ روز زمینی است. سیاره‌ WASP-12b، به دلیل نیروی گرانش شدید ناشی از ستاره منظومه خود، به شکل بیضوی در آمده است.

WASP-12b، حدود ۳.۲ میلیون کیلومتر از ستاره‌ منظومه خود فاصله دارد. همچنین این سیاره که ۴۶ برابر کمتر از فاصله زمین به خورشید است، دارای قفل گرانشی دارد، یعنی همیشه روبه‌سوی ستاره‌ی میزبان خود دارد؛ همچون ماه که همیشه یک‌سوی آن از زمین قابل مشاهده است. در مقابل سمت روشن این سیاره، همیشه در معرض پرتوهای شدید ستاره‌ای است.

دمای سطحی این سیاره حدود ۴۰۰۰ درجه فارنهایت (۲۶۰۰ درجه سانتی‌گراد) که به داغی یک ستاره است. از آنجایی WASP-12b دارای قفل گرانشی است، سمت تاریک آن بیشتر نور جو خود را جذب می‌کند. به گفته دانشمندان، WASP-12b یکی از سیاه‌ترین سیارات خارج از منظومه شمسی است که تابه‌حال کشف شده است.

این سیاره به سیاهی آسفالت است که در اطراف ستاره‌ای همچون خورشید ما می‌چرخد. هدف این دست مطالعات مسلما کشف دنیاهای بالقوه قابل سکونت است، اما به نظر نمی‌رسد که WASP-12b سیاره‌ای باشد که مناسب سکونت باشد. تغییرات شدید سیاره WASP-12b نشان می‌دهد که این سیاره ماهیتا نور را به خود جذب می‌کند. اما می‌تواند به محققان در افزایش درکشان نسبت به سیارات مشتری داغ کمک زیادی کند.

تیلور بل گفت:

این مطالعه‌ی جدید هابل نشان دهنده‌ی تنوع بسیار بالای مشتری‌های داغ است. در واقع می‌توان سیاراتی به مانند WASP-12b را مشاهده کرد که بیش از ۲۶۰۰ درجه سانتی‌گراد دما دارند و بعضی از آن‌ها حدود ۱۲۰۰ درجه سانتی‌گراد دما دارند که هر دو در دسته سیارات مشتری‌های داغ جای می‌گیرند. مطالعاتی که در گذشته در مورد مشتری‌های داغ انجام گرفته است، نشان می‌دهد که اختلاف دمای بین نیمه‌ی روز و شب، با وجود روزهای گرم افزایش می‌یابد.

.

منبع: inverse

مطلب تلسکوپ فضایی هابل موفق به کشف سیاره‌ای به سیاهی آسفالت شد برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است.

آیا اخترشناسان برای نخستین بار موفق به کشف یک قمر فراخورشیدی شده‌اند؟

اخترشناسان به لطف تلسکوپ فضایی کپلر ناسا موفق به کشف هزاران سیاره خارج از منظومه شمسی شده‌اند. بااین‌وجود، پیدا کردن اقماری که در اطراف این سیاره‌های فراخورشیدی می‌چرخند، به فوق‌العاده دشوار است. درحالی‌که اخترشناسان در چندین سال گذشته، به کشف برخی اقمار فراخورشیدی نزدیک شده‌اند، اما تاکنون موفق به تائید وجود هیچ‌کدام نشده‌اند. اکنون گروهی از اخترشناسان دانشگاه کلمبیا فکر می‌کنند که موفق به یافتن علائمی از قمر فراخورشیدی شده‌اند که حدود ۴۰۰۰ هزار سال نوری با ما فاصله‌ دارند.

اخترشناسان می‌گویند که پس از استفاده از اطلاعات قدیمی تلسکوپ فضایی کپلر، شواهدی از سیاره فراخورشیدی بزرگ‌تر از مشتری و قمری به‌اندازه نپتون به دست آورده‌اند که به دور ستاره‌ای به نام کپلر -۱۶۲۵ می‌چرخند. همان‌طور که می‌دانید، کشف سیارات فراخورشیدی و در این مورد اقماری خارج از منظومه شمسی به روش ترانزیتی انجام می‌شود.

درواقع یکی از مشکلات اساسی در مطالعه سیارات و اقمار فراخورشیدی، نور بسیار زیاد، ستاره‌های میزبان آن‌ها است. به‌این‌ترتیب، تقریبا ثبت تصویری مستقیم از این اجرام غیرممکن است. در عوض، این اجرام تنها از طریق ترانزیت یا گذر، قابل رصد هستند. زمانی که جرم کوچک‌تری از مقابل جرم بزرگ‌تری گذر می‌کند، چند تلسکوپ امکان مشاهده این پدیده را از نقاط مختلف خواهند داشت و هنگامی‌که جرم از مقابل ستاره‌ای عبور می‌کند، نور ستاره را مسدود می‌کند.

این باعث شده که اخترشناسان تصور کنند که موفق به رصد چنین جرمی شده‌اند. آن‌ها قصد دارند، با بهره بردن از تلسکوپ بسیار قوی‌تر از هابل برای تائید این یافته‌های خود استفاده کنند. این اخترشناسان ۲۸ اکتبر در درخواست خود برای استفاده از تلسکوپ فضایی هابل نوشتند: “پس از بزرگ‌ترین بررسی‌های خود تا به امروز، اخیرا علائم قوی از یک کاندیدای قمر (فراخورشیدی) را در منحنی نوری ستاره کپلر-۱۶۲۵ شناسایی کرده‌ایم.”

شناسایی اقمار فراخورشیدی بسیار دشوار است، چراکه این اقمار معمولا بسیار کوچک‌تر از سیارات میزان خود هستند. بنابراین معمولا روی تغییرات نور در حالت ترانزیتی تأثیر نمی‌گذارند، مگر اینکه در این منظومه، با قمری بزرگ مواجه باشیم

شناسایی اقمار فراخورشیدی بسیار دشوار است، چراکه این اقمار معمولا بسیار کوچک‌تر از سیارات میزان خود هستند. بنابراین معمولا روی تغییرات نور در حالت ترانزیتی تأثیر نمی‌گذارند، مگر اینکه در این منظومه، با قمری بزرگ مواجه باشیم

اما اگر رصدهای گذشته چیزی را ثابت نکند، بازهم اخترشناسان شواهد قوی در اختیاردارند. در این مورد تلسکوپ فضایی جیمز وب که سال آینده آغاز به کار می‌کند، می‌تواند به اخترشناسان امکان مشاهده دقیق‌تر این بخش از کیهان را بدهد. تلسکوپ فضایی جیمز وب تقریبا دو دهه است که مراحل ساخت و طراحی خود را سپری می‌کند.

جیمز وب، به‌اندازه یک زمین تنیس است و بزرگ‌ترین تلسکوپ فضایی ساخته بشر محسوب می‌شود. این تلسکوپ که ۱۰۰ برابر قوی‌تر از تلسکوپ فضایی هابل است، قرار است در سال ۲۰۱۸ در مدار زمین قرار گیرد. جیمز وب دارای ظرفیت نوری هفت برابر هابل است، در واقع گفته می‌شود، این تلسکوپ به‌قدری حساس و دقیق است که امکان مشاهده و رصد، یک کرم شب‌تاب در فاصله یک ‌میلیون کیلومتری را دارد.

ادوارد گینان استاد اختر‌شناسی و اخترفیزیک از دانشگاه ویلانووا در پنسیلوانیا به Gizmodo گفت: “شناسایی اقمار فراخورشیدی بسیار دشوار است، چراکه این اقمار معمولا بسیار کوچک‌تر از سیارات میزان خود هستند. بنابراین معمولا روی تغییرات نور در حالت ترانزیتی تأثیر نمی‌گذارند، مگر اینکه در این منظومه، با قمری بزرگ مواجه باشیم.”

در واقع، یک قمر به‌اندازه‌ی نپتون می‌تواند درک اخترشناسان از اقمار را هم به چالش بگیرد. اما چه دلیل خاصی برای کشف اقمار فراخورشیدی-به جز جالب‌توجه بودن چنین کشفیاتی- وجود دارد؟

گینان می‌گوید: “ازآنجایی‌که قمرها در منظومه شمسی ما فراوان هستند، در منظومه‌های دیگر هم باید فراوان باشند. مشاهدات اضافی با تلسکوپ فضایی هابل، ممکن است، وجود این قمر فراخورشیدی را تائید کند. کشف قمرهای فراخورشیدی بسیار مهم است، چراکه برخی از این قمرها می‌توانند زیستگاه‌هایی برای حیات فراهم کنند.”

در منظومه شمسی ما، دو قمر انسلادوس و اروپا (به ترتیب قمرهای غول‌های گازی زحل و مشتری) نشان داده‌اند که دارای اقیانوس‌های آب مایع هستند و می‌توانند دارای شرایطی برای جای دادن حیات در خود باشند. امیدواریم، این بار موفق به کشف یک قمر فراخورشیدی شویم. چه کسی می‌داند، شاید یک قمر فراخورشیدی دارای حیات فرازمینی باشد. اگر بازهم در این مورد تردیدهایی به وجود بیاید، تلسکوپ‌های فضایی بسیار قدرتمندتری همچون جیمز وب می‌توانند مشاهدات قدرتمندی را انجام دهند.

.

منبع: gizmodo

مطلب آیا اخترشناسان برای نخستین بار موفق به کشف یک قمر فراخورشیدی شده‌اند؟ برای اولین بار در وب سایت تکرا - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است.

کشف روش جدیدی برای یافتن آب در سیارات فراخورشیدی

کشف روش جدیدی برای یافتن آب در سیارات فراخورشیدی
یافتن سیارات فراخورشیدی (خارج از منظومه شمسی) کار بسیار دشواری بوده و به همین نسبت هم یافتن آب در سیارات فراخورشیدی بسیار دشوارتر است. حال، تیمی از دانشمندان ادعا می کنند، با استفاده از تلسکوپ بسیار بزرگ (VLT) واقع در شیلی، موفق به کشف آب در سیاره فراخورشیدی شده اند. این دانشمندان می گویند، موفق به مشاهده شواهدی از آب در اتمسفر سیاره ۵۱ پگاسوس بی شده اند، این سیاره بیش ۵۰ سال نوری با زمین فاصله دارد.

به گزارش نیو ساینس، تمام اکتشافات پیشین برای کشف آب، متکی به سیاراتی بود که در مسیری بین سیاره مادر خود (در این مورد ستاره ۵۱ پگاسوس) و زمین بوده اند؛ اما چنین اکتشافاتی در سیارات فراخورشیدی به ندرت انجام شده، چراکه مطالعه اتمسفر این سیارات تقریبا غیرممکن بوده است.

بنابراین، این تیم تحقیقاتی رویکردی متفاوتی را برگزیده، این دانشمندان، هر دوی سیاره فراخورشیدی و ستاره مادر را با وجود تعاملاتی که بین این دو وجود دارد، رصد کرده اند. در این مورد، تلسکوپ بسیار بزرگ به مدت چهار ساعت این دو جرم کیهانی را مشاهده کرده تا انعکاس نورهای بین این دو را رصد کند.

این دانشمندان پس از تفکیک داده های جمع آوری شده توسط تلسکوپ، قادر به کشف شواهدی جدید شدند. این دانشمندان به این نتیجه رسیدند که اتمسفر سیاره ۵۱ پگاسوس بی دارای حدود ۱ واحد آب در مقدار ۱۰۰۰۰ و همچنین مقادیر ناچیزی دی اکسید کربن و متان است.

البته، کشف آب با توجه به دوری سیاره ۵۱ پگاسوس بی و همچنین عدم دسترسی به آن (تا زمانی نزدیک)، قابل اثبات نخواهد بود.

این سیاره نصف سیاره مشتری جرم دارد و هر دور گردش آن در مدار ستاره‌ مادر فقط چهار روز طول می‌کشد. به این ترتیب و با توجه به فاصله کم سیاره ۵۱ پگاسوس بی به ستاره مادر خود (در واقع فاصله این سیاره به ستاره مادر خود از فاصله خورشید ما به عطارد هم کمتر است) ممکن است، مطالعه دقیق داده های این دانشمندان و تایید علمی آن به سال ها زمان نیاز داشته باشد!

.

منبع: engadget

نوشته کشف روش جدیدی برای یافتن آب در سیارات فراخورشیدی اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.

کشف روش جدیدی برای یافتن آب در سیارات فراخورشیدی

کشف روش جدیدی برای یافتن آب در سیارات فراخورشیدی
یافتن سیارات فراخورشیدی (خارج از منظومه شمسی) کار بسیار دشواری بوده و به همین نسبت هم یافتن آب در سیارات فراخورشیدی بسیار دشوارتر است. حال، تیمی از دانشمندان ادعا می کنند، با استفاده از تلسکوپ بسیار بزرگ (VLT) واقع در شیلی، موفق به کشف آب در سیاره فراخورشیدی شده اند. این دانشمندان می گویند، موفق به مشاهده شواهدی از آب در اتمسفر سیاره ۵۱ پگاسوس بی شده اند، این سیاره بیش ۵۰ سال نوری با زمین فاصله دارد.

به گزارش نیو ساینس، تمام اکتشافات پیشین برای کشف آب، متکی به سیاراتی بود که در مسیری بین سیاره مادر خود (در این مورد ستاره ۵۱ پگاسوس) و زمین بوده اند؛ اما چنین اکتشافاتی در سیارات فراخورشیدی به ندرت انجام شده، چراکه مطالعه اتمسفر این سیارات تقریبا غیرممکن بوده است.

بنابراین، این تیم تحقیقاتی رویکردی متفاوتی را برگزیده، این دانشمندان، هر دوی سیاره فراخورشیدی و ستاره مادر را با وجود تعاملاتی که بین این دو وجود دارد، رصد کرده اند. در این مورد، تلسکوپ بسیار بزرگ به مدت چهار ساعت این دو جرم کیهانی را مشاهده کرده تا انعکاس نورهای بین این دو را رصد کند.

این دانشمندان پس از تفکیک داده های جمع آوری شده توسط تلسکوپ، قادر به کشف شواهدی جدید شدند. این دانشمندان به این نتیجه رسیدند که اتمسفر سیاره ۵۱ پگاسوس بی دارای حدود ۱ واحد آب در مقدار ۱۰۰۰۰ و همچنین مقادیر ناچیزی دی اکسید کربن و متان است.

البته، کشف آب با توجه به دوری سیاره ۵۱ پگاسوس بی و همچنین عدم دسترسی به آن (تا زمانی نزدیک)، قابل اثبات نخواهد بود.

این سیاره نصف سیاره مشتری جرم دارد و هر دور گردش آن در مدار ستاره‌ مادر فقط چهار روز طول می‌کشد. به این ترتیب و با توجه به فاصله کم سیاره ۵۱ پگاسوس بی به ستاره مادر خود (در واقع فاصله این سیاره به ستاره مادر خود از فاصله خورشید ما به عطارد هم کمتر است) ممکن است، مطالعه دقیق داده های این دانشمندان و تایید علمی آن به سال ها زمان نیاز داشته باشد!

.

منبع: engadget

نوشته کشف روش جدیدی برای یافتن آب در سیارات فراخورشیدی اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.