وقتی از سیگار نمی‌ترسیم ولی از آنتن‌های موبایل واهمه داریم!

برای باورهای اشتباه مردم پیرامون آنتن‌های موبایل BTS و دکل‌های مخابراتی، مثال‌های نقض فراوانی یافت می‌شود.

چندی پیش در مطلبی به دستگاه‌هایی اشاره کردیم که در خانه همه‌ ما یافت می‌شوند و میدان‌های الکترومغناطیس چندین ده صد برابر میدان‌های ساطع شده از یک گوشی تلفن همراه یا آنتن دکل‌های موبایل دارند ولی با نادیده گرفتن آن‌ها، دائما درباره مضرات و خطرات آنتن‌های BTS نصب شده در شهر و محله‌مان صحبت می‌کنیم.

باور اشتباه و بزرگنمایی شده دیگری که می‌توان درباره‌اش نوشت؛ سرطان‌زا بودن امواج رادیویی یا دکل‌های مخابراتی و BTS است.

در ذهن برخی مردم و غالبا قدیمی‌ترها این‌طور جا افتاده یا جا انداختند که آنتن‌های موبایل باعث تحریک سلول‌های مغزی یا بافت‌های بدن شده و انسان به تدریج گرفتار تشکیل تومور و در نهایت بیماری سرطان می‌شود.

فورا هم برایش چندین مثال زده می‌شود که «دختر 17-18 ساله فلانی خیلی سرحال و قبراق و سالم بود ولی از وقتی سر کوچه‌شان یک دکل موبایل نصب کردند؛ می‌گویند مریض احوال شده و حتی سرطان گرفته است».

در حالی به راحتی درباره سرطان‌زا بودن امواج رادیویی یا تشعشعات الکترومغناطیس صحبت می‌کنیم و دکل‌های مخابراتی را مقصر اصلی سرطان در شهرها می‌دانیم که متوجه نیستیم ده‌ها عامل و فاکتور واقعی سرطان‌زا در زندگی روزمره ما وجود دارد و هیچ اشاره‌ای به آن‌ها نشده و اهمیت داده نمی‌شوند!

خطرناک‌تر از توتون و تنباکو؟

استنشاق دود سیگار و قلیان، همه شکل‌های آزبست (که قبلا در ساخت لنت ترمز بکار می‌رفت)، بنزن، آرسنیک، مشروبات الکلی و کلیه انواع پرتوهای یونساز سرطان‌زا هستند.

اتفاقاً ده‌ها تحقیق رسمی و معتبر، سرطان‌زا بودن این عوامل را تایید کرده است، و اصلی‌ترین معیار اینکه، آژانس بین المللی تحقیقات سرطان (IARC) که از دستگاه‌های زیرمجموعه سازمان بهداشت جهانی (WHO) است، این فاکتور ها را در Group 1 یا «سرطان زا برای انسان» قرار داده‌اند.

تقریبا هیچ‌کسی در دنیا نیست که هنوز بر سرطان‌زا بودن مصرف سیگار و قلیان شک داشته باشد و همه مردم این موضوع را تایید می‌کنند. در سیگار بیش از ۵۰ ماده خطرناک و سمی برای بدن انسان وجود دارد.

در قرن بیستم، بیش از ۱۰۰ میلیون انسان در دنیا بر اثر استعمال سیگار مردند و پیش‌بینی می‌شود در قرن بیست و یکم، استفاده از توتون و تنباکو عامل مرگ و میر بیش از یک میلیارد انسان باشد.

بیش از چهار پنجم سرطان‌ها در کشور بریتانیا از نوع سرطان ریه است و بیشترین آمار مرگ و میر در جهان هم مربوط به سرطان ریه است.

توتون و تنباکو خطر ابتلا به انواع سرطان‌ها مانند حلق و گلو، مری، تخمدان و رحم، مثانه، پانکراس، کلیه، کبد، معده، روده، بینی، سینوس و برخی از انواع سرطان خون را افزایش می‌دهد. همچنین شواهدی وجود دارد که سیگار کشیدن می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهد.

آیا شما ماده‌ای و عاملی خطرناک‌تر از توتون و تنباکو برای سلامتی انسان سراغ دارید؟ پس، چرا راحت سیگار می‌کشیم و در پارک‌ها و رستوران‌ها به هنگام تفریح سراغ قلیان می‌رویم و هیچ باور سرطان‌زایی درباره‌شان نداریم؟

ترس از باوری که اثبات نشده

وقتی پای صحبت پزشکان و متخصصان درباره ارتباط امواج رادیویی با سرطان بنشینید یا مقالات مختلف و نتایج آزمایش‌های فراوان انجام شده روی موجودات زنده را دنبال کنید؛ به یک عبارت می‌رسید و آن این است: «از نظر علمی، هیچ ارتباط معنی‌داری بین تشعشع امواج رادیویی با سرطان، وجود ندارد».

به عبارت دیگر به طور قطع و یقین نمی‌توان ثابت کرد اینکه امواج رادیویی موبایل سرطان‌زا باشند.

سازمان غذا و داروی امریکا (FDA) در سال ۲۰۱۸ دو آزمایش مهم روی موش‌های معمولی و صحرایی انجام داد. این دو آزمایش به تنهایی نزدیک به ۲۵ میلیون دلار برای این سازمان هزینه‌زا بودند.

FDA در پایان این تحقیقات می‌گوید ارتباط بسیار ضعیفی میان سرطان انسان و آنتن‌های موبایل وجود دارد.

دکتر جفری شارین، رئیس بخش سلامت  FDAمی‌گوید استانداردهای وضع شده برای تلفن‌های همراه و آنتن‌های رادیویی قابل قبول هستند و سلامت مردم را تامین می‌کند. خود این پروفسور می‌گوید از گوشی‌ موبایل استفاده کرده و اتفاقا آن را به گوش و سرش می‌چسباند.

بیش از دو دهه است که تحقیقات و آزمایش‌های فراوانی درباره تاثیرات تشعشعات الکترومغناطیس روی DNA، سلول‌های بدن و منشأهای سرطانی صورت گرفته است.

هیچ‌یک از این مطالعات نتوانسته ثابت کند دکل‌های مخابراتی و امواج رادیویی سرطان‌زا هستند.

در سال ۱۹۹۶، مطالعه‌ای روی طول عمر تعداد ۲۵۰ هزار مشترک یک اپراتور سرویس‌های مخابراتی در ایالات متحده انجام گرفت.

این مطالعه بیش از یک سال طول کشید و نشان داد نرخ مرگ افرادی که کمتر تحت تاثیر تشعشع‌های رادیویی بودند؛ هیچ تفاوتی با نرخ مرگ دیگر مشترکین ندارد.

تحقیق دیگری در سال ۱۹۹۹ روی بیماران دارای تومور مغزی انجام شد و باز هم نتایج نشان داد هیچ ارتباطی میان این بیماران و دقایق استفاده از گوشی موبایل یا تاثیرگذاری امواج رادیویی وجود ندارد.

بنابراین، آیا از خودمان پرسیده‌ایم که چرا، چرا، چرا و چرا:

  • از چیزی می‌ترسیم که ثابت نشده سرطان‌زا است یا ثابت نشده که بتواند عامل بروز سرطان در انسان‌ها باشد؟
  • در کمال تعجب، هیچ ترس و واهمه‌ای از سیگار، قلیان و ده‌ها عامل سرطان‌زای دیگر در زندگی روزانه‌مان نداریم؟
  • مادران کودک‌شان را در اتاق‌هایی که گوشی موبایل در آنجا باشد؛ نمی‌خوابانند ولی به راحتی اجازه می‌دهند در محیط‌هایی باشند که هوای آن‌ها از دود سیگار و قلیان آلوده است؟
  • ساکنین یک محله مانع از نصب آنتن BTS اپراتورها می‌شوند ولی ده‌ها کافه، قهوه‌خانه و رستوران در آن محله فعالیت می‌کند که در آن‌ها به مشتریان قلیان هم آورده می‌شود یا کارخانه‌هایی با تولید زباله‌ها و مواد شیمیایی بسیار خطرناک و مضر فعالیت می‌کنند؟

استاندارد، استاندارد، استاندارد

تجهیزات مخابراتی و از جمله آنتن‌های موبایل توسط چند برند مشهور و معتبرِ شناخته شده جهانی تولید می‌شوند.

این شرکت‌ها زیر نظر مؤسسه‌ها و سازمان‌های بین‌المللی هستند تا تمام استانداردها و ملاحظات فنی، ایمنی و سلامتی لازم برای تامین سلامتی انسان‌ها را رعایت کنند.

هریک از آنتن‌هایی که ساخته می‌شود؛ ده‌ها تست و ارزیابی را پشت سر گذاشته تا در بازار برای فروش عرضه شود.

خود کشورهای مصرف‌کننده این آنتن‌ها نیز مجموعه دستورالعمل‌ها و مقرراتی برای نصب و استقرار آنتن‌های موبایل دارند و سازمان‌های نظارتی به طور شبانه‌روزی فعالیت و وضعیت آنتن‌ها را اندازه‌گیری و رصد می‌کنند.

به همین دلیل، هرگز اپراتوری نمی‌تواند از خطوط قرمز و آستانه‌های تعریف شده برای شدت میدان الکتریکی و مغناطیسی، چگالی توان امواج الکترومغناطیس و معیارهای دیگر دخیل در آنتن‌های BTS موبایل تخطی کند.

سازمان بهداشت جهانی WHO و مؤسسه هایی مانند ITU برای اطمینان از به خطر نیفتادن سلامتی انسان‌ها در پی استفاده از آنتن‌های موبایل؛ حاشیه‌های امنی تعریف کردند تا باز هم یقین حاصل شود هیچ خطری متوجه مشترکین نیست.

دانستن این موضوعات در کنار اعتماد به سخنان دولت و اپراتورها یا انجمنهای بین‌المللی تخصصی و فنی تایید شده، می‌تواند آرامشی در ما ایجاد کند که مانع از لذت بردن از زندگی نشود.

استفاده از سیگار و قلیان نه! ، استفاده از موبایل در حد تعادل  آری!

منطق حکم می‌کند از استفاده از عواملی که سرطان‌زا بودن‌شان توسط مراجع تایید شده جهانی تایید شده، دوری کنیم و از عامل یا عواملی که فقط در حد شایعه، تئوری و فرضیه‌ است که به طور قطعی ثابت نشده است؛ ترس و واهمه نداشته باشیم.

در محیط‌های اطراف ما و با سبک زندگی‌های شهری امروزی، عوامل بسیار خطرناک‌ و قوی‌ وجود دارند که برای سلامتی بدن‌مان مضر هستند. ورزش نکردن و کم تحرکی یا خوردن زیاد فست‌فودها می‌تواند عوارضی مانند فشار خون، دیابت، حملات قلبی و عروقی برای شهروندان داشته باشد.

اجازه دهید یادی کنیم از دوستی که گیاه‌خوار شد تا سرطان نگیرد ولی نمی‌توانست سیگار را کنار بگذارد و اعتقاد داشت اتفاقاً سیگار برای ریه و سیستم تنفسی انسان مفید است. آخر سر هم بر اثر همان چیزی که ازش می‌ترسید؛ با دنیا وداع کرد.

حتما شما هم در اطراف‌تان از این دست دوست‌ها زیاد دارید. دوست‌هایی که تناقض‌های آشکاری در رفتار، کردار و حرف‌شان وجود دارد و روی یک باور و تفکر اشتباه اصرار و تعصب دارند.

البته، در این سو، یعنی در سمت دستگاه‌های الکترونیکی نزد خودمان مانند تلویزیون، کامپیوتر، لپ‌تاپ، تبلت و موبایل، که ما را به فضاهای سایبر، فضای مجازی، شبکه‌های اجتماعی، اینترنت، بازی‌های اینترنتی و موبایل وصل می‌کنند، نیز بایستی این هشدار را بدهیم که «استفاده بیش از حد از فناوری» بسیار خطرناک است.

این یک ضرورت است که حد تعادل را رعایت کنیم وگرنه از عوارض بیولوژیک ناشی از فرهنگ غلط استفاده از فناوری از قبیل نزدیک‌بینی چشم‌ها، چاقیِ دیجیتالی، اختلال رفتاری اعتیاد به اینترنت و بازی‌های اینترنتی و برنامه‌های کاربردی موبایل، عارضه نور آبی که ساعت بیولوژیک بدن را بهم می‌زند، اختلال روانی Nomophobia، اختلال رفتاری Phubbing و … در امان نخواهیم بود.

نوشته وقتی از سیگار نمی‌ترسیم ولی از آنتن‌های موبایل واهمه داریم! اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

۵ عادت اشتباه استفاده و نگه‌داری از تجهیزات الکترونیکی و ارایه راه‌کارهای صحیح

محل نگه‌داری گوشی موبایل کجا است؟ بهتر است گوشی همیشه در دستان ما باشد یا در جیب شلوار یا بهتر است آن را در جیب کت قرار دهیم؟ آیا قراردادن لپ‌تاپ روی زانوها خطری ندارد؟

بدیهی است که تماس و مجاورت مداوم و طولانی‌مدت گوشی تلفن همراه با بخش‌های مختلف بدن چه خطرات و آسیب‌هایی را به همراه خواهد داشت ولی ما باید چگونه از گوشی موبایل استفاده کنیم تا از این آسیب‌ها در امان باشیم؟

مکالمه چند ساعته با گوشی چه خطراتی برای بدن ما دارد و بهتر است گوشی هنگام مکالمه در چه وضعیتی باشد؟

عادت‌های بد نگه‌داری از گوشی موبایل چیست و در هنگام شارژ گوشی باید چه نکاتی رعایت شوند؟

این‌ها پرسش‌های جدی است که باید پاسخ داده شوند و بایستی هر کاربر گوشی موبایل یا دیگر تجهیزات الکترونیکی آن‌ها را بداند.

بحث پیرامون این موضوع‌ها در یک مطلب ناممکن است ولی در ادامه سعی می‌کنیم به آسیب‌ها و آثار خطرناک بیولوژیکی استفاده و نگه‌داری اشتباه از گوشی موبایل و لپ‌تاپ‌ اشاره کرده و راه‌کارهایی ارایه بدهیم:

مکالمه طولانی‌مدت و چسباندن گوشی موبایل به سر و گوش

همان‌طور که می‌دانیم؛ دستگاه‌های الکترونیکی و از جمله گوشی‌های موبایل القای میدان و همین‌طور تشعشعات الکترومغناطیس دارند.

امواجی که از آنتن‌های نصب شده در درون گوشی خارج شده و به سوی ایستگاه‌های BTS برای برقراری ارتباط رها می‌شوند.

برعکس این پدیده هم رخ می‌دهد و گوشی‌های موبایل تشعشعات الکترومغناطیسی محیط را جذب می‌کنند تا بتوانند با آنتن‌های BTS ارتباط برقرار کنند.

پرتوگیری سلول‌های بدن و سر انسان در کوتاه مدت از این تشعشعات بی‌خطر است ولی هنگامی که به طور طولانی‌مدت از یک گوشی تلفن همراه استفاده شود و فاصله بسیار نزدیکی هم با بدن انسان و از جمله سر انسان داشته باشد؛ مانند هنگامی که گوشی را به سر و گوش خود چسبانده و برای مدت زمان طولانی مکالمه می‌کنیم؛ امکان ایجاد آثار بیولوژیک در بافت‌های زنده و وارد آمدن آسیب‌های به سلامتی‌مان وجود دارد.

محققان ثابت کرده اند بر اثر تماس گوشی با سر انسان، بخش‌هایی از سر مانند گوش میانی تحت تاثیر قرار گرفته و افزایش دما خواهند داشت.

دما از حدود ۲۹ درجه که دمای طبیعی این نواحی است؛ به دمای ۳۲ درجه می‌رسد و همین‌طور فشار مایع نخاعی مغزی که به CBF% معروف است تا 35 درصد افزایش نشان خواهد داد.

تصویر زیر به خوبی بخش‌هایی که در اثر تماس با گوشی موبایل بیش از حد گرم شده‌اند را نشان می‌دهد.

کاهش قدرت شنوایی در درازمدت می‌تواند کمترین تاثیر بیولوژیک این طرز استفاده ناصحیح باشد. سردردهای طولانی و سرگیجه از دیگر آثار تماس طولانی‌مدت گوشی موبایل با سر انسان است.

راه‌کار: بهتر است برای تماس‌های تلفنی و مکالمات طولانی‌مدت از هندزفری و هدفون استفاده کنیم و تا حد امکان گوشی موبایل از سر و دیگر بخش‌های بدن دور بماند.

هندزفری‌های بلوتوثی نیز دارای ریسک پرتوگیری بدن انسان بوده و توصیه نمی‌شوند. هدفون‌های سیمی و هندزفری‌های دارای لوله‌های صوتی، بهترین ابزار برای مکالمه، گوش دادن به موسیقی و پادکست‌هایی است که با گوشی هوشمند پخش می‌شوند.

قرار دادن گوشی در جیب شلوار و دیگر جاهای نزدیک بدن

مکان نگه‌داری گوشی یک چالش جدی و بزرگ برای کاربران است. واقعا جای گوشی کجا است؟

یک گوشی موبایل به طور دایمی در حال پرتوافکنی است و حتی اگر شما در حال استفاده و مکالمه با آن نباشید؛ باز هم تشعشعات الکترومغناطیس می‌توانند روی برخی از اندام‌های بدن بخصوص اندام خصوصی، تاثیر منفی از نظر بیولوژیک داشته باشند.

یکی از بدترین جاهایی که برای نگه‌داری گوشی موبایل استفاده می‌شود؛ جیب شلوار است.

پرتوهای موبایل به طور مستقیم روی دستگاه تناسلی در مردان و رحم، تخم‌دان و غدد لنفاوی زنان تاثیر گذاشته و آنها را تحت تأثیر جدی قرار می دهند.

مطالعات نشان می‌دهد مجاورت دائمی یک گوشی موبایل در جیب شلوار مردان، می‌تواند سالیانه ۳۳ درصد اسپرم‌های با کیفیت یک مرد را از بین ببرد.

قرار دادن گوشی موبایل در جیب رویی پیراهن که روی قلب قرار داشته باشد و جیب‌های کوچک کت که هم ارتفاع با اندام تحتانی و شکم قرار دارند، نیز می‌تواند ارگان‌های حساسی همچون کبد، بیضه‌ها، تخمدان‌ها، رحم، مثانه و کلیه‌ها آسیب جدی وارد کند.

جیب‌های داخلی کت‌ها یا برخی لباس‌های زیر بانوان نیز خطر به هم خوردن ریتم قلب و فیبروکیستی پستان را افزایش می‌دهد.

بستن موبایل روی کمر می‌تواند عامل ضعف در منطقه‌ای از لگن شود یا اینکه منجر به کمبود تراکم استخوان در این ناحیه گردد.

طی تحقیقات روی بیش از ۱۵۰ مرد و زن که به طور منظم موبایل خود را به روی کمر می‌بستند؛ مشخص شد دچار کمبود تراکم مواد معدنی در لگن شده‌اند.

این آمار نشان می‌دهد که تراکم استخوان منفی توسط میدان الکترومغناطیس ساطع شده از موبایل صورت گرفته است.

نگه داشتن طولانی‌مدت گوشی موبایل در دست هم می‌تواند بسیار خطرناک باشد. زنانی که عادت دارند موبایل را به گردن خود آویز یا در ناحیه سینه‌بند نگه‌داری می‌کنند؛ ممکن است به سرطان پستان مبتلا شوند.

راه‌کار: گوشی موبایل را در کیف‌های بنددار قرار دهید تا دور از بدن باشند. کوله و کیف‌های دستی هم راه‌حل بهتری برای حمل گوشی هستند. هرچه ‌قدر دستگاه‌های الکترونیکی از جمله گوشی موبایل را دور از بدن خود نگه‌داری کنید؛ بیشتر از ریسک‌های مربوطه در امان خواهید بود.

مجاورت و استفاده از گوشی موبایل توسط زنان باردار

القائات و تابش‌های الکترومغناطیس ناشی از تجهیزات الکترونیکی برای زنان باردار و جنین یک ریسک به شمار می‌روند.

تشعشعات الکترومغناطیس این دستگاه‌ها در طولانی‌مدت می‌تواند هم جنین و هم مادر را تحت تاثیر قرار دهد.

مثلا، اگر مادری گوشی موبایل یا لپ‌تاپ را روی پا یا نزدیکی شکم خود قرار دهد؛ امکان تاثیرگذاری روی سیستم گردش خون جفت و جنین در رحم مادر وجود دارد.

همین‌طور، قلب مادر و جنین در معرض خطر خواهند بود. امواج رادیویی می‌توانند روی استخوان، آنزیم‌ها، غدد، عضلات، هورمون‌ها و مغز نیز اثر داشته باشند.

مطالعات زیادی روی ارتباط بیماری‌های پستان در زنان با دستگاه‌های الکترونیکی انجام شده است.

برخی از آن‌ها نشان می‌دهند سرطان پستان، تغییر ظاهری بافت‌های سینه، کاهش قدرت شیرسازی و شیردهی سینه‌ها، اختلال در غدد لنفاوی، ایجاد برآمدگی یا توده در سینه (فیبروکیستیک) و اختلال در هورمون‌ها رابطه‌ای مستقیم با گوشی موبایل و استفاده نامناسب از دستگاه‌های الکترونیکی در زنان و به‌ویژه در دوران بارداری دارند.

رحم و تخم‌دان‌ها از دیگر اعضای بدن بانوان هستند که در اثر تماس مستقیم با گوشی موبایل و دیگر وسایل الکترونیکی، تحت تاثیر قرار خواهند گرفت. کارشناسان امور زنان و مامایی بر این اعتقاد هستند استفاده از گوشی موبایل در دوران بارداری آثاری کمتر از مصرف الکل و دخانیات برای مادر و جنین ندارد.

یک پژوهش معتبر نشان داده است که مادرانی که در حین شیردادن به نوزاد از موبایل یا تبلت استفاده می‌کنند، شیر آنها دچار فقر پرولاکتین شده؛ کیفیت و حتی کمیت آن نیز دستخوش تغییرات منفی می‌گردد.

بنابراین به خاطر نوزادان خودتان هم که شده، در زمان‌های شیردهی، دست از این وسایل الکترونیکی بردارید.

راه‌کار: در تمام دوران بارداری و به‌ویژه ۱۵ هفته اول، تمام وسایل الکترونیکی از جمله گوشی موبایل، لپ‌تاپ، تبلت و حتی تلفن‌های بی‌سیم خانگی را از خود دور کنید. جز در صورت نیاز و آن‌ هم بسیار کوتاه سراغ گوشی موبایل نروید و از تماس و مجاورت آن با اعضای بدن و شکم خودداری کنید.

تماس‌های خود را محدود کرده و کم‌تر در شبکه‌های اجتماعی حضور داشته باشید یا پیام‌رسان‌ها را چک کنید. از وای‌فای دوری کرده یا آن را خاموش کنید. به جای چسباندن بلندگو به گوش و سر، از هندزفری یا بلندگوی تلفن استفاده کرده و دور از خود نگه دارید.

تماس مستقیم گوشی موبایل با اعضای بدن

برخی از مردم عادت دارند همیشه گوشی موبایل را در دست بگیرند. گاهی اوقات ساعت‌ها یک گوشی در دست این افراد جابه‌جا می‌شود.

از عادت‌های اشتباه دیگر، قرار دادن گوشی موبایل روی سینه، قلب، شکم در هنگام خوابیدن و گوش دادن به موسیقی یا تماشای فیلم است.

برخی افراد گوشی موبایل را دایما به پیشانی خود نزدیک کرده و در این وضعیت به فکر فرو می‌روند یا گوشی موبایل را به لب‌های خود می چسبانند.

برخی افراد هنگام تماشای تلویزیون، گوشی موبایل را در دست می‌گیرند یا کنار دست خود قرار می‌دهند تا همیشه نیم نگاهی به آن بیندازند.

تشعشعات رادیویی گوشی تلفن همراه می‌تواند همه اندام‌های بدن را با ریسک مواجه کند، و چه بسا هریک را برحسب نوع بافت و ساختار آن، درگیر بیماری‌ها و آسیب‌هایی کند.

راه‌کار: مکالمات خود را کوتاه و از هندزفری استفاده کنید. تا جایی که امکان دارد گوشی موبایل را از خود دور کنید و در صورتی که نمی‌خواهید از آن استفاده کنید؛ روی میزکار، طاقچه و مکان‌هایی دور از محل نشستن و خوابیدن خود قرار دهید.

اگر می‌توانید از تلفن ثابت در خانه و محل کار خود استفاده کنید. هرگز گوشی موبایل را برای طولانی‌مدت روی یک عضو بدن قرار ندهید یا در دست، جیب شلوار یا پیراهن نگه ندارید.

مواظب باشید گوشی موبایل با اندام‌هایی مانند قلب، سر و اندام تحتانی هیچ تماسی نداشته باشد و همیشه فاصله‌ای زیاد بین آنها رعایت شود.

قرار دادن لپ‌تاپ روی زانوها

این کار یک عادت نادرست بسیار فراگیر و روزمره است. همه ما چند دقیقه‌ای یا چند ساعتی لپ‌تاپ را روی زانوهای پاها قرار داده تا راحت‌تر با آن کار کنیم یا به تماشای فیلم بنشینیم.

در هتل، مترو، قطار، هواپیما، پارک، راهروهای دانشگاه و محیط‌هایی مانند سالن‌های جشنواره‌ها و مسابقات این تصویر بیشتر دیده می‌شود.

حتی پس از مدتی متوجه سوزن سوزن شدن ران پاها و اندام‌های تحتانی می‌شویم ولی باز هم توجهی به این هشدارهای طبیعی بدن نمی‌کنیم.

به هرحال فارغ از اینکه کدام برند لپ‌تاپ استفاده می‌شود و چه قدرت محاسباتی یا ارتباطی دارد و وزن‌اش چقدر است و حتی آنتن‌های رادیویی و وای‌فای کجای آن نصب شدند؛ قراردادن لپ تاپ روی زانوها واقعاً عادتی نادرست، خطرناک و بسیار مضر است.

افزون بر اینکه گذاشتن لپ‌تاپ روی پاها می‌تواند عوارض پوستی و حتی سوختگی خفیفی به همراه داشته باشد؛ به شدت در بالا بردن ریسک ناباروری مردان تاثیرگذار است.

براساس تحقیقات انجام شده در دانشگاه State شهر نیویورک، کیسه بیضه بسیار حساس است و قادر به نگه‌داری سالم اسپرم در دمای بالا نیست.

قرار دادن لپ‌تاپ روی پا قطعاً باعث افزایش دمای کیسه بیضه و افزایش دمای آن حتی بالاتر از دمای عادی بدن شود، که تاثیر منفی روی تولید اسپرم می‌گذارد.

در حالیکه در شرایط طبیعی دمای بیضه لازم است حداقل نیم درجه پایین تر از دمای بدن باشد.

در یک مورد پژوهش انجام شده نشان داده شده است که امواج وای‌فای، بلوتوث و تشعشعات رادیویی در لپ‌تاپ‌هایی که مجهز به مودم LTE هستند؛ حدود ۲۵ درصد سرعت حرکت اسپرم‌ها را کاهش می دهد، که این به معنای کاهش کیفیت اسپرم است.

امکان ابتلا به سرطان پوست به دلیل نزدیکی لپ‌تاپ‌ها به سلول‌های پوستی بدن انسان نیز وجود دارد.

راه‌کار: لپ‌تاپ‌ها را هنگام استفاده روی میز و دور از بدن‌تان قرار دهید. هرگز از لپ‌تاپ روی پا استفاده نکنید، هرگز!

نوشته ۵ عادت اشتباه استفاده و نگه‌داری از تجهیزات الکترونیکی و ارایه راه‌کارهای صحیح اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

۱۰ راه حل ساده برای کاهش ریسک ناشی از میدان‌های الکترومغناطیس تلفن همراه

cellphone-harms 10 راه حل ساده برای کاهش ریسک ناشی از میدان‌های الکترومغناطیس تلفن همراه

پیرو مقالات قبل پیرامون بررسی امواج آنتن‌های BTS شبکه موبایل و پرتوهای ساطع شده از گوشی‌های همراه، برآن شدیم تا با ارایه ۱۰ راه کار ساده به افزایش ضریب اطمینان بیشتر استفاده از خدمات پیشرفته ارتباطات موبایل از راه کاهش ریسک ناشی از پرتوگیری از این امواج کمک کنیم. با ما همراه باشید:

۱- افزایش تعداد آنتن‌های BTS

یکی از فاکتورهای مهم که در مقالات قبل بررسی کردیم، نسبتِ تعداد آنتن به توان ارسالی آن‌ها بود. متاسفانه نصب دکل‌های BTS همواره با مقاومت مردم از یک سو و کارشکنی برخی از دستگاه‌های اجرایی از سوی دیگر همراه است که از روی ناآگاهی باعث افزایش قدرت امواج در اطراف مردم می‌شوند.

cellphone-harms-1 10 راه حل ساده برای کاهش ریسک ناشی از میدان‌های الکترومغناطیس تلفن همراه

طبق گفته‌های پیشین با افزایش تعداد BTSها، ارتقاء پوشش شبکه به‌منظور تامین ظرفیت و ارتقای کیفیت دسترسی، برای اپراتور راحت‌تر شده و آنها قادرند توان آنتن‌ها را در پایین‌ترین حد نگاه دارند و دیگر لزومی به افزایش توان برای پوشش، ظرفیت و کیفیت دیده نمی‌شود. از طرفی گوشی‌های همراه نیز با این افزایش تعداد BTSهای نزدیک، از شدت توان تشعشعی خود می‌کاهد و در نهایت به کاهش ریسک ناشی از این امواج می‌انجامد. پس با یک فرهنگ سازی و دانایی افزاییِ سراسری در این مورد، می‌توان این امر را محقق ساخت و به سلامت عمومی جامعه کمک نمود.

۲- استفاده از گوشی همراهِ استاندارد با کمترین میزان تشعشع

طی مقالات پیشین ما به بررسی فاکتور چگالی سطحی توان تشعشعی پرداختیم که این معیار برای میدان‌های دور که اصطلاحاً Far-Field نامیده می‌شوند، استفاده گسترده‌ای دارد. در خصوص پرتوگیری از گوشی‌های همراه که در فاصله نزدیک ما قرار دارند و علاوه بر میدان‌های دور، میدان‌های نزدیک گوشی که اصطلاحا Near-Field نامیده می‌شوند نیز حضور دارد، معیار دیگری تعریف شده است که نرخ جذب ویژه یا میزان جذب توان میدان‌های الکترومغناطیس در ۱۰ گرم بافت زنده در مدت ۶ دقیقه است که اصطلاحا SAR نامیده می‌شود.

cellphone-harms-2 10 راه حل ساده برای کاهش ریسک ناشی از میدان‌های الکترومغناطیس تلفن همراه

از چند سال قبل، کارخانجات سازنده گوشی‌های همراه این استاندارد را می‌گذرانند تا محصولات تولیدی آن‌ها از نظر کیفیت و سلامت مورد تایید واقع شوند. طی بررسی‌های به عمل آمده توسط سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی در ایران حدود ۳ درصد گوشی‌های موجود در بازار حتی از برندهای معروف نتوانسته‌اند شرایط این استاندارد را در آزمایشگاه‌های مورد تایید این سازمان با موفقیت پشت سر بگذارند. حداکثر مقدار SAR مورد قبول طبق استاندارد ملی ISIRI-8567 در ایران ۱.۶ وات بر کیلوگرم در شرایط گفته شده است؛ پس در انتخاب گوشی همراه خود این مورد را حتما در نظر بگیرید.

۳- کاهش زمان مکالمه

هرچقدر هم که میزان توان تشعشعی یک گوشی موبایل کم باشد، باز هم با افزایش زمان تماس، انرژی حرارتیِ جذب شده در بدن افزایش خواهد یافت. بیایید مثالی بزنیم تا فرق پارامتر فیزیکی توان با پارامتر فیزیکی انرژی را بیشتر بفهمیم. فرض کنید یک تخم مرغ را برای ۱ دقیقه در آفتاب ۴۵ درجه این روزهای تهران قرار دهید. اتفاقی برای آن نخواهد افتاد اما اگر این میزان به بیش از ۴۰ دقیقه افزایش یابد، می توانیم انتظار داشته باشیم تخم مرغ پخته شود. توان خورشید ثابت است اما با افزایش زمان تماس، میزان انرژی حرارتی جذب شده در تخم مرغ افزایش می‌یابد و این کار باعث پخته شدن تخم مرغ می‌شود. این مثال مستقیما ربطی به موضوع موبایل و بدن ندارد، و تنها برای تشریح فرق توان با انرژی مطرح شد.

cellphone-harms-3 10 راه حل ساده برای کاهش ریسک ناشی از میدان‌های الکترومغناطیس تلفن همراه

حال در تماس میدان‌های الکترومغناطیس و همچنین امواج ساطع شده از گوشی موبایل با غشاهای سلولی بدن انسان، با ادامه مکالمه و گذشت زمان، انرژی حرارتی در بدن ایجاد و جذب می‌گردد، لیکن به‌دلیل مکانیزم‌های پیچیده‌ای که خداوند متعال در بدن انسان به ارمغان نهاده است، و با توجه به اینکه امواج رادیویی در زمره امواج غیر یونیزان قرار دارند، در انسان سالم افزایش انرژی حرارتی، هرگز منجر به پخته شدن غشای سلولی بدن و تخریب آن نمی‌شود و حرارت ایجاد شده از راه‌های مختلف دفع می‌گردد و دمای بدن حداکثر نیم درجه سلسیوس بالا می‌رود، ولی توجه داشته باشید که برای کاهش ریسک جذب انرژی حرارتی که تابع زمان مکالمه است، بهتر است زمان مکالمه را کم کنیم.

۴- عدم قرار دادن گوشی همراه در مجاورت نقاط حساس بدن

مناطق و ارگان‌های حساس در بدن انسان وجود دارند که بدلیل فیزیولوژی و عملکرد حیاتی‌شان، بهتر است از جذب انرژی حرارتی و افزایش دمای این مناطق خودداری شود. این نقاط شامل دور کمر یا ناحیه کمربند که در مجاورت کلیه‌ها هستند، جیب کناری شلوار که در مجاورت ارگان‌های پایین تنه و تناسلی قرار دارند، جیب پیراهن که در نزدیکی قلب است و عدسی چشم ها خواهد بود که آخری فاقد هر گونه محافظ در برابر افزایش دما است و به‌شدت باید مراقبت شود. این نقاط به دلیل وظایف مهمی که دارند، باید در برابر امواج الکترومغناطیس و به ویژه میدان‌ها و تابش‌های گوشی همراه محافظت شوند.

cellphone-harms-4 10 راه حل ساده برای کاهش ریسک ناشی از میدان‌های الکترومغناطیس تلفن همراه

۵- استفاده از هدست سیم دار

اگر زمان تماس‌های شما طولانی است، بدون شک بهتر است از هدست استفاده کنید. هدست‌های سیم دار از دو جهت نسبت به هدست‌های بی‌سیم برتری دارند. اولا هدست‌های با سیم بر خلاف بی‌سیم به شارژ مجدد در تماس‌های طولانی نیازی ندارند و ثانیا هدست‌های بی‌سیم خود تولید امواج مغناطیس مضاعف می‌کنند و چون ما در این مقاله قصد کاهش این امواج در اطراف بدن را داریم، این گزینه توصیه نمی‌شود؛ اما در حالت کلی توان ساطع شده از این نوع هدست‌ها، خیلی ضعیف‌تر از توان ساطع شده از گوشی‌های همراه است. در انتخاب هدست‌های بی سیم دقت کنید، مثلا از هدست‌های بزرگ‌تر که آنتن آن‌ها از گوش فاصله دارد، استفاده کنید و زیاد به‌دنبال هدست با برد بالا نباشید؛ همان فاصله ۲ تا ۵ متر کافی است.

cellphone-harms-5 10 راه حل ساده برای کاهش ریسک ناشی از میدان‌های الکترومغناطیس تلفن همراه

۶- از قاب‌های فلزی برای گوشی خود استفاده نکنید

استفاده از قاب‌های فلزی در پشت و به‌خصوص در قسمت آنتن گوشی‌ها، باعث به‌هم ریختگی میدان مغناطیسی اطراف گوشی می‌شود و با کاهش قدرت امواج اولیه باعث می‌شود تا گوشی همراه برای ارتباط پایدارتر، قدرت فرستنده خود را افزایش دهد و این خود سرچشمه‌ای برای افزایش ریسک‌های از پیش گفته شده برای شما خواهد بود.

cellphone-harms-6 10 راه حل ساده برای کاهش ریسک ناشی از میدان‌های الکترومغناطیس تلفن همراه

۷- قطع ارتباط اینترنتی در موارد غیر ضروری

زمانی که به اینترنت نیازی ندارید یا گوشی در جیب یا کیف شماست، بهتر است ارتباط با اینترنت را متوقف کنید. گوشی‌های همراه و به‌خصوص نسل ۴ از توان بیشتری برای ارتباط با شبکه استفاده می‌کنند که این خود ریسک را بالا برده و ممکن است باعث پدید آمدن عوارض سو در افراد بیمار، کودکان و ورزشکارانی که بدن آنها عرق کرده است، شود.

cellphone-harms-7 10 راه حل ساده برای کاهش ریسک ناشی از میدان‌های الکترومغناطیس تلفن همراه

۸- در هنگام رانندگی و در وسیله نقلیه از گوشی همراه استفاده نکنید

پیشنهاد ما به شما این است، حتی اگر راننده نیستید هم از گوشی همراه در اتومبیل استفاده نکنید زیرا خودرو یک فضای بسته با احاطه شیشه و فلز است. امواج ارسالی توسط گوشی همراه به این سطوح برخورد می‌کنند و بازتابش می‌شوند؛ در نهایت ممکن است باعث افزایش توان ناشی از بر-هم-کُنش امواج بازتابش با موج اولیه شوند و به‌دلیل عدم امکان تهویه حرارت جذب شده در بدن، بالا ماندن فشار CBF مغز منجر به سردرد، سرگیجه، حالت تهوع، استفراغ یا اختلال در هوشیاری سرنشینان گردد؛ پس مراقب استفاده از گوشی همراه در خودرو باشید و هر ۴ نفری در خودرو با گوشی‌های خود صحبت نکنید!

cellphone-harms-8 10 راه حل ساده برای کاهش ریسک ناشی از میدان‌های الکترومغناطیس تلفن همراه

۹- دوری از گوشی همراه هنگام خواب

بهتر است در منازلی که آنتن دهی موبایل ضعیف است گوشی موبایل همراه را داخل اتاق خواب نیاورید و از گوشی هنگام خواب فاصله بگیرید، قطعا هیچ پیام و ارتباط کاری مهمتر از سلامتی شما نیست، پس گوشی خود را بیرون از اتاق قرار داده و یک خواب آسوده‌تر را تجربه کنید. طبق نظرسنجی‌های انجام شده افراد در هنگام خواب با گوشی نزدیک به خود دچار علایمی شامل سردرد، وزوز گوش، اضطراب، عدم کیفیت خواب خوب مثل بی خوابی یا کابوس، سوزش چشم، فشار خون بالا و یا حالت گُر گرفتگی، اضطراب و دلهره، تپش نامنظم قلب، استرس و پرخاشگری بوده‌اند.

cellphone-harms-9 10 راه حل ساده برای کاهش ریسک ناشی از میدان‌های الکترومغناطیس تلفن همراه

۱۰- پس از برقراری ارتباط، گوشی همراه را کنار گوش خود بگیرید

پس از شماره گیری با گوشی خود تا زمان برقراری تماس، گوشی در حال ارسال اطلاعات جهت برقراری ارتباط با آنتن BTS است، پس این زمان، برای قرار دادن گوشی بر روی گوش مناسب نیست. گوش انسان به علت فاصله نزدیکی که با غشای سلولی مغز دارد، میزان جذب انرژی بیشتری داشته و لذا باید در برابر پرتوگیری به خوبی از این بخش محافظت نمود. در اکثر گوشی‌های همراه گزینه‌ای وجود دارد که پس از برقراری تماس توسط مخاطب شما یک ویبره کوچک احساس می‌شود، با فعال کردن آن از طریق تنظیمات می‌توانید از برقراری تماس، بدون قرار دادن روی گوش، مطلع شوید.

cellphone-harms-10 10 راه حل ساده برای کاهش ریسک ناشی از میدان‌های الکترومغناطیس تلفن همراه

نوشته ۱۰ راه حل ساده برای کاهش ریسک ناشی از میدان‌های الکترومغناطیس تلفن همراه اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.