غول نرم افزاری مایکروسافت پردازنده طراحی می‌کند

/در , , , /توسط
 
 
شرکت مایکروسافت سرگرم طراحی پردازنده برای استفاده در رایانه های سروری است که این خدمات ابری این شرکت را می گردانند.
 
منابع آگاه اظهار کردند بزرگترین شرکت نرم افزاری جهان از طراحیهای شرکت Arm Ltd برای تولید پردازنده ای استفاده می کند که در دیتاسنترهای این شرکت مورد استفاده قرار خواهد گرفت. این شرکت همچنین در حال بررسی استفاده از پردازنده طراحی خود برای رایانه های شخصی Surface است. ارزش سهام شرکت تراشه سازی اینتل بدنبال انتشار این خبر در بازار نیویورک ۶.۳ درصد سقوط کرد و افت ارزش سهام این شرکت از ابتدای سال ۲۰۲۰ تاکنون را به ۲۱ درصد رساند.
 
چنین اقدامی از سوی مایکروسافت گامی در جهت خودکفایی این شرکت در مهمترین بخش قطعات سخت افزاری مورد استفاده است. رقبای رایانش ابری مانند آمازون در حال حاضر تلاشهای مشابهی را پیش می برند و مدعی هستند که تراشه های در دست طراحی برای پاسخگویی به نیازهایشان مناسب بوده و ضمن کاهش هزینه، مزیت عملکردی بهتری نسبت به محصولات اینتل دارند.
 
به گفته یکی از این منابع آگاه، تلاشهای مایکروسافت احتمالا به تولید یک تراشه سرور منتهی می شود با این حال امکان تولید تراشه ای برای دستگاههای Surface وجود دارد. واحد طراحی تراشه مایکروسافت به جای پانوس پانای که نظارت بر محصولات Surface را برعهده دارد، به جیسون زاندر گزارش می دهد که مدیر کسب و کار ابری آزور است.
 
مایکروسافت در سالهای اخیر استخدام مهندسان پردازنده را افزایش داده و کارکنان شرکتهای تراشه سازی نظیر اینتل، AMD و انویدیا را جذب کرده است.
 
شرکت AMD دومین سازنده بزرگ پردازنده رایانه شخصی است و پس از این که در طول یک دهه گذشته از سوی اینتل ر کنار زده شد، در تلاش برای بازگشت به بازار سرور بوده است. ارزش سهام AMD روز جمعه یک درصد و شرکت تراشه سازی شیلینکس که توسط AMD خریداری شده است، ۱.۸ درصد سقوط کرد.
 
محصولات زئون اینتل در حال حاضر در اکثر سرورهای مورد استفاده برای اینترنت و شبکه های شرکتها بکار رفته اند و بزرگترین منبع درآمد اینتل هستند. این شرکت به رغم ترقی اخیر AMD همچنان حدود ۹۰ درصد از بازار را در اختیار دارد. برخی از مدلهای زئون هم قیمت یک خودروی کوچک هستند.
 
مشتریانی مانند مایکروسافت برای پردازش انبوهی از دیتا که رایانش ابری و تلفنهای هوشمند تولید می کنند، به دنبال راهکارهای جایگزین هستند. استفاده از هوش مصنوعی برای اتومات کردن این فرآیند، طراحی تراشه های جدید را در پی داشته است. بزرگترین نگرانی صاحبان دیتاسنترهای عظیم که خدماتی مانند آفیس ۳۶۵ را اداره می کنند، تامین برق برای تجهیزات سخت افزاری رو به رشدشان است. تراشه های مبتنی بر ARM معمولا مصرف انرژی بهینه ای دارند.
 
اگر مایکروسافت بخواهد برای رایانه های شخصی پردازنده تولید کند، دنبال کننده اپل خواهد بود که سرگرم طراحی پردازنده هایی برای جایگزین کردن با پردازنده های اینتل در رایانه های مک است.
 
بر اساس گزارش بلومبرگ، مایکروسافت در حال حاضر از تراشه های مبتنی بر ARM شرکت کوالکام در برخی از مدلهای رایانه Surface استفاده می کند. اپل هم از فناوری ARM در پردازنده هایش استفاده می کند. مدلهای دیگر Surface از تراشه های اینتل استفاده می کنند.
 

اینتل از چیپ Horse Ridge 2 برای کامپیوترهای کوانتومی رونمایی کرد

/در , , /توسط
 
 
اینتل از نسل دوم پردازنده Horse Ridge برای کامپیوترهای کوانتومی رونمایی کرد و گامی مهم در مسیر فراگیر کردن این سیستم‌های پیشرفته برداشت.
 
Horse Ridge 2 یک چیپ کنترلی با قابلیت فعالیت در دماهای بسیار پایین (کرایوژنیک) بوده و برای حل چالش‌های برقراری ارتباط بین پردازنده‌های کوانتومی آینده با توان پردازشی بسیار بالا (هزاران کیوبیت) طراحی شده است. به گفته اینتل یکی از مهم‌ترین قابلیت‌های این چیپ، فعالیت در دمای بسیار پایین است بنابراین می‌توان آن را هر چه بیشتر در نزدیکی پردازنده کوانتومی قرار داد.
 
چیپ مورد بحث با استفاده از فناوری ۲۲ نانومتری فین‌فت تولید شده و به گفته اینتل قادر به فعالیت در دمای حداقل ۴ درجه کلوین (منفی ۲۶۹ درجه سانتی گراد) است. این چیپ در مقایسه با نسل قبل دو پیشرفت بزرگ داشته است: نخست توانایی دستکاری و خواندن وضعیت کیوبیت‌ها و دوم، توانایی کنترل همزمان پتانسیل چندین گیت مورد نیاز برای درهم‌تنیدگی (Entanglement) کیوبیت‌ها. این چیپ همچنین از یک میکروکنترلر قابل برنامه‌ریزی برخوردار است که تداخل میان کیوبیت‌ها (crosstalk) را با استفاده از فیلتر کردن پالس‌ها کاهش می‌دهد.
 
اینتل همچنین از توسعه فرآیند جدیدی خبر داده که زمان ارزیابی ویفرهای سیلیکونی پردازنده‌های کوانتومی را از ۴ هفته به ۵ ساعت کاهش می‌دهد و تأثیر بسزایی در پیشرفت کامپیوترهای کوانتومی خواهد داشت.
 
اینتل با معرفی چیپ Horse Ridge 2 در پی کم‌تر کردن فاصله با رقبایی همچون IBM و گوگل است. این تراشه ساز امیدوار است با عرضه پردازنده‌های کوانتومی با توان پردازشی بسیار بالا از رقبای نامبرده پیشی بگیرد. «جیم کلارک» رییس بخش تحقیقات سخت افزار و قطعات کوانتومی اینتل معتقد است این چیپ بشر را «یک قدم دیگر به توسعه مدارهای کوانتومی یکپارچه بدون ترافیک» نزدیک تر کرده است.

مک‌ بوک پرو M1 در برابر مک ‌بوک پرو اینتل؛ تست سرعت

/در , , /توسط
اپل در زمان رونمایی از مک‌های دارای پردازند‌ی ARM ساخت خودش به نام M1 ادعاهای بزرگ راجع به قدرت و سرعت این تراشه مطرح کرد. ادعاهایی که باعث شدند توقع کاربران از این پردازنده به‌شدت افزایش پیدا کند.
 
بعد از عرضه‌ی اولین‌ مک‌های دارای این پردازنده‌ی جدید، بررسی‌های انجام شده نشان دادند که پردازنده‌ی اپل M1 از آنچه تصور می‌شد، سریع‌تر است. مک‌های مجهز به این پردازنده‌ی جدید همچنین توانستند که بسیاری از مک‌هایی که اپل با پردازنده‌ی اینتل آن‌ها را عرضه می‌کند شکست دهند.
 
با وجود اینکه تاکنون بنچمارک‌ها و تست‌های سرعت بسیاری از این مک بوک‌های دارای پردازنده‌‌ی اپل M1 منتشر شده است، اما در اینجا قصد داریم که نسخه‌ی ۱۳ اینچ مک بوک پرو دارای پردازنده‌ی اپل M1 را با مک بوک پرو ۱۳ اینچ دارای پردازنده‌ی اینتل عرضه شده در سال ۲۰۲۰ مقایسه کنیم.
 
مک بوک پرو ۱۳ اینچ دارای پردازنده‌ی اینتل در واقع همان مک بوک پرویی است که اپل امسال آن را با نسخه‌ی دارای پردازنده‌ی اپل M1 جایگزین کرد. از جمله مشخصات سخت افزاری این مک بوک پرو ۱۳ اینچ می‌توان به پردازنده‌ی ۴ هسته‌ای Core i5 اینتل با فرکانس کاری ۱٫۴ گیگاهرتز، واحد گرافیکی اینتل Iris Plus 645 و ۸ گیگابایت حافظه‌ی رم اشاره کرد.
 
با وجود اینکه اپل نسخه‌ی قبلی مک بوک پرو ۱۳ اینچ را در ماه می ۲۰۲۰ (اردیبهشت ماه ۱۳۹۹) عرضه کرد، اما این نسخه بعد از رونمایی از مک‌های جدید دیگر تولید نخواهد شد و جای خود را به مدل قدرتمند‌تر دارای پردازنده‌‌ی اپل M1 داده است.
 
همان‌گونه که گفتیم در این مقاله قصد داریم تا مک بوک پرو ۱۳ اینچ دارای پردازنده‌ی اپل M1 را با مک بوک پرو ۱۳ اینچ قبلی از لحاظ سرعت در زمان کارکرد مقایسه کنیم. با توجه به این موضوع آزمایش‌های گسترده‌ای را برای بررسی سرعت این دو مک بوک پرو در نظر گرفته‌ایم که در ادامه به آن‌ها خواهیم پرداخت.
 
امتیاز بنچمارک Geekbench
بنچمارک منتشر شده از مک بوک پرو M1 دارای ۸ گیگابایت حافظه‌ی رم، واحد گرافیک ۸ هسته‌ای، پردازنده‌ی ۸ هسته‌ای اپل M1 و ۲۵۶ گیگابایت حافظه‌ی SSD نشان می‌دهد که این مک بوک پرو توانسته است امتیاز ۱۷۲۲ را در حالت تک هسته و امتیاز ۷۵۳۵ را در حالت استفاده از تمامی هسته‌های پردازشی بدست بیاورد.
 
برای مقایسه باید بگوییم که مک بوک پرو اینتل توانسته بود که امتیاز ۸۷۱ را در حالت تک هسته و امتیاز ۳۷۸۶ را در حالت چند هسته بدست آورد. در واقع امتیاز‌های کسب شده توسط مک بوک پرو M1 دو برابر امتیاز کسب شده توسط مک بوک پرو اینتل هستند.
 
بررسی صورت گرفته با استفاده بنچمارک OpenCL هم نشان می‌دهد که مک بوک پرو M1 با کسب امتیاز ۱۹۳۰۵ توانسته است که رقیب اینتلی خود را، دارای امتیاز ۶۹۶۲، با اختلاف زیادی پشت سر بگذارد.
 
سرعت حافظه SSD
علاوه‌بر پردازنده‌ی قوی‌تر، اپل از حافظه‌ی SSD با سرعت بیشتری در زمان خواندن و نوشتن اطلاعات در مک بوک پرو M1 استفاده کرده است. بررسی‌های صورت گرفته نشان می‌دهند که حافظه‌ی SSD به کار رفته در این مک بوک پرو جدید دارای سرعت خواندن اطلاعات ۲۸۰۰ مگابایت در ثانیه و سرعت نوشتن اطلاعات ۲۳۰۰ مگابایت در ثانیه است.
 
برای مقایسه باید بگوییم که سرعت حافظه‌ی SSD نسخه‌‌ی اینتلی مک بوک پرو در زمان خواندن و نوشتن اطلاعات به‌ترتیب ۱۶۰۰ و ۱۱۰۰ مگابایت در ثانیه است. اپل همچنین گفته است که حافظه‌‌ی SSD به کار رفته در مک بوک پرو جدید می‌تواند که به سرعت خواندن متوالی اطلاعات در حدود ۳۳۰۰ مگابایت در ثانیه برسد که بدلیل استفاده از کنترلر جدید SSD در پردازنده‌ی M1 است.
 
انتقال فایل
در زمان انتقال یک فایل با اندازه‌ی بیشتر از ۴۰ گیگابایت، مک بوک پرو M1 موفق شد که این کار را در مدت ۲۷ ثانیه انجام دهد؛ در حالیکه نسخه‌ی دارای پردازنده‌ی اینتل موفق به انجام این کار در مدت ۹۰ ثانیه شد. با وجود اینکه هر دو مک بوک پرو در زمان آغاز انتقال فایل این کار را با سرعت مشابهی انجام دادند اما با گذشت زمان سرعت انتقال در مک بوک پرو اینتل کاهش یافت.
 
خروجی گرفتن از ویدیو با رزولوشن ۴K
خروجی گرفتن از یک فایل ویدیویی ۱۰ دقیقه‌ای با رزولوشن ۴K در نرم افزار Final Cut Pro تنها به ۴ دقیقه و ۵۳ ثانیه در مک بوک پرو M1 احتیاج داشت و مک بوک پرو اینتل توانست که این کار را در مدت ۶ دقیقه و ۴۷ ثانیه انجام دهد.
 
با وجود اینکه مک بوک پرو M1 این کار را با سرعت بیشتری انجام داد، اما در هنگام انجام این کار فن استفاده شده در آن اصلا روشن نشد، در حالیکه فن‌ مک بوک پرو اینتل در زمان انجام این کار روشن شده بود.

 
زمان روشن شدن و خاموش شدن
مک بوک پرو M1 در مقایسه با مک بوک پرو اینتل هم در زمان سریع‌تری روشن و خاموش می‌شود. مک بوک پرو M1 دارای قابلیتی است که باعث می‌شود با باز کردن درب این مک بوک پرو از حالت Sleep در می‌آید.
 
بررسی باز کردن تب‌های بسیار زیاد در سافاری
زمانی که ما با هر دو مک بوک پرو اقدام به باز کردن تعداد بسیار زیادی تب یوتوب در مرورگر سافاری کردیم. درصد بکارگیری پردازنده در مک بوک پرو M1 بسیار کمتر بود. همچنین این مک بوک پرو می‌توانست که تمامی ویدیو‌ها را بدون مشکل خاصی پخش کند و در زمان انجام این تست فن‌ این مک بوک پرو روشن نشد.
 
مک بوک پرو اینتل در زمان انجام این تست با مشکلات بیشتری مواجه بود و فن‌ این مک بوک پرو با آخرین سرعت در حال کار بود.
 
بررسی اجرای اپ‌ها
در زمان انجام این بررسی ما تمامی اپ‌های قرار گرفته در فولدر اپلیکیشن‌ها که در حدود ۵۰ اپ بود را اجرا کردیم. مک بوک پرو M1 توانست که در این بررسی عملکرد بسیار خوبی را داشته باشد در حالیکه مک بوک پرو اینتل در زمان باز کردن هر یک از اپ‌ها لگ‌های فراوانی را داشت و برای باز کردن برخی از اپ‌ها با مشکل مواجه می‌شد.
 
مک بوک پرو اینتل همچنین در زمان باز کردن اپ‌ها این کار را با سرعت کمتری انجام می‌داد و مدت زمان بسیار زیادی طول کشید که این مک بوک پرو بتواند که اپ Final Cut Pro اجرا کند.
 
بعد از اجرای تمامی این اپ‌ها، باز کردن قسمت Mission Control در مک بوک پرو M1 به‌راحتی صورت می‌گرفت در حالیکه مک بوک پرو اینتل در زمان انجام این کار نمی‌توانست که این کار به‌درستی انجام دهد و این کامپیوتر دارای لگ‌های فراوان بود.
 
اجرای تنها یک اپ در این دو مک بوک پرو با سرعت تقریبا یکسانی صورت می‌گیرد. با وجود اینکه در زمان اجرای تنهای یک اپ مک بوک پرو M1 این کار را به شکل سریع‌تری انجام می‌داد، اما اختلاف میان این دو مک بوک پرو کم بود.
 
نتیجه‌گیری
در هنگام گرفتن بنچمارک و تست سرعت فن‌ مک بوک پرو M1 اصلا روشن نشد، پس اگر مدلی از این مک بوک پرو‌ جدید را تهیه کنید، در هنگام استفاده عملکردی تقریبا بی صدا خواهد داشت. به احتمال زیاد مک بوک مینی جدید هم عملکردی همانند این مک بوک پرو را از لحاظ کارکرد فن خواهد داشت و مک بوک ایر بدلیل نداشتن فن کاملا بدون صدا است.
 
علاوه‌بر سرعت زیاد، مک بوک پرو M1 از لحاظ عمر باتری هم شگفت‌انگیز است. زمانی که مک بوک پرو M1 در اختیار ما قرار گرفت در حدود یک ساعت تا دو ساعت مورد استفاده قرار گرفته بود و توانست که ما را هم در تمامی مدت روز بعدی همراهی کند. ما توانستیم که تمامی این تست‌ها را بدون به شارژ زدن این مک بوک پرو جدید انجام دهیم.
 
مک بوک پرو ۱۳ اینچ جدید به‌راحتی توانست که مک بوک پرو ۱۳ اینچ اینتل را شکست دهد. اما باید بگوییم که این مک بوک پرو از مک بوک پرو ۱۶ اینچی از لحاظ قدرت پردازشی هم سریع‌تر است. اگر قصد دارید که در زمان‌های نزدیک اقدام به تهیه‌ی مک بوک پرو جدیدی کنید به شما توصیه می‌کنیم که در صورت امکان نسخه‌ی دارای پردازنده‌ی اپل M1 را تهیه کنید.
 
اپل قصد دارد که تمامی پردازنده‌های اینتل استفاده شده در مک‌ها را طی مدت دو سال با پردازنده‌های ساخت خودش به نام اپل سیلیکون جایگزین کند. شایعه‌های منتشر شده نشان می‌دهند که مک‌های بعدی که اپل در آن‌ها از پردازنده‌ی جدید اپل سیلیکون استفاده خواهد کرد نسخه‌ی ۲۴ اینچی آی‌مک و نسخه ۱۶ اینچی مک بوک پرو هستند.
 

اینتل از لپ‌تاپ NUC M15 رونمایی کرد

/در , , , /توسط
 
 
NUC M15 لپ‌تاپی پریمیوم با سخت افزار قدرتمند است که امکان رقابت با محصولاتی نظیر اسپکتر و XPS را به آن می‌دهد.
 
اینتل NUC M15 جدیدترین عضو سری NUC یا «واحدهای پردازش آینده» است و نقش طراحی مرجع را برای شرکت‌های تولیدکننده لپ‌تاپ‌ بازی ‌می‌کند. هدف اینتل از معرفی این محصول عرضه مستقیم آن به بازار نیست بلکه شرکای این شرکت می‌توانند آنرا با پیکربندی و برند خود عرضه کنند. به عبارت دیگر NUC M15 فرصت رقابت با بزرگانی نظیر HP و DELL را به برندهای کوچک می‌دهد.
 
 
اینتل NUC M15 به نمایشگر ۱۵.۶ اینچی IPS با رزولوشن 1080p مجهز شده که اطراف آن حاشیه‌های چندانی دیده نمی‌شود. پردازش داده‌ها بر عهده پردازنده نسل یازدهمی Core i5-1135G7 یا i7-1165G7، گرافیک مجتمع Iris Xe و ۸ یا ۱۶ گیگابایت رم است. به گفته اینتل باتری ۷۳ وات ساعتی با یکبار شارژ انرژی لازم برای ۱۶ ساعت استفاده مداوم را تامین خواهد کرد.
 
این لپ‌تاپ از نظر درگاه‌های ارتباطی به پورت‌های تاندربولت ۴، USB 4 با قابلیت شارژ دستگاه، دو درگاه USB-A 10Gbps، جک ۳.۵ میلیمتری و در نهایت HDMI مجهز شده است. ضخامت دستگاه تنها ۱.۴ سانتی متر است و وزن آن هم از ۱.۶۵ کیلوگرم فراتر نمی‌رود.
 
 
اینتل در لبه زیرین تاچ‌پد یک نوار LED جالب تعبیه کرده که حین کار با اپ ویندوز الکسا به رنگ آبی در می‌آید. کمپانی سازنده برای ارتقای کیفیت صوتی M15 را به چهار میکروفون مجهز کرده است. وبکم نیز از کیفیت قابل قبولی برخوردار بوده و با ویندوز Hello سازگاری دارد بنابراین می‌توان از آن برای احراز هویت بهره برد.
 
اینتل NUC M15 قرار است از اوایل سال آینده و با قیمتی بین ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ دلار، بسته به پیکربندی سخت‌افزاری در اختیار مشتریان قرار گیرد.

اینتل از کارت گرافیک جدیدی برای سرورها رونمایی کرد

/در , , /توسط
 
 
کارت گرافیک جدید اینتل که «Intel Server GPU» نام دارد، بر پایه همان معماری Xe-LP طراحی شده که قبلا در کارت گرافیک DG1 به کار رفته بود. یکی از اصلی ترین بازارهای مد نظر اینتل برای این کارت سرورهایی است که برای استریم بازی‌های اندرویدی به کار می‌روند.
 
اینتل مدت‌هاست روی بازار پر رونق سرورها متمرکز شده و در زمینه پردازش‌های گرافیکی سرورها با انویدیا و AMD رقابت می‌کند. این شرکت که مدتی قبل از نخستین پردازنده گرافیکی مستقل خود رونمایی کرده بود، حالا بر پایه همان معماری از GPU دیگری برای سرورها پرده‌برداری کرده است.
 
 
این کارت که به شکل ساده‌ای Intel Server GPU نامگذاری شده شباهت زیادی به DG1 دارد و در واقع می‌توان آنرا نسخه مستقل GPU مجتمع تایگر لیک دانست. کارت مذکور از ۹۶ واحد اجرایی و ۲۴ واحد خروجی رندر بهره برده و باس حافظه ۱۲۸ بیتی LPDDR4X دارد. یکی از تفاوت‌های این تراشه با DG1 در این است که نسخه لپ‌تاپ از ۴ گیگابایت VRAM بهره می‌برد در حالی که در نسخه سرور برای هر GPU هشت گیگابایت VRAM در نظر گرفته شده است.
 
نسخه موبایل این تراشه قدرتی در حد پردازشگر گرافیکی انویدیا MX350 را ارائه می‌کرد اما GPU سرور به واسطه سرعت کلاک بالاتر و TDP بهتر باید عملکردی بهتر از خود نشان دهد. اینتل بر این باور است که هر کارت قدرت اجرای ۱۰ تا ۲۰ بازی را خواهد داشت و زمانی که از چند GPU استفاده شود این تعداد به مراتب بیشتر خواهد شد.
 
یکی از حوزه‌های مد نظر اینتل برای این کارت‌ها بازار استریم گیم اندروید است که روزهای پر رونقی را پشت سر می‌گذارد. این شرکت به خوبی می‌داند که استریم‌ ویدیو و بازی آینده درخشانی دارد و به همین خاطر در پی ورود به بازار کلود گیمینگ اندروید به ویژه در چین است و در همین راستا همکاری‌هایی را با «تنست گیمز»، «یوبی‌سافت» و «گیم‌استریم» به عنوان بازیگران بزرگ این حوزه کلید زده است.

اپل تولید تمامی مدل‌های مک بوک ایر مجهز به پردازنده اینتل را متوقف می‌کند

/در , , , , /توسط
 
 
 
اپل در نظر دارد از این پس تنها مدل‌هایی از مک بوک ایر تولید کند که از پردازنده جدید کوپرتینویی‌ها به‌نام M1 استفاده می‌کنند.
 
درنهایت شایعات تبدیل به واقعیت شدند و اپل از پردازنده M1 رونمایی کرد؛ پردازنده‌ای که برای لپ‌تاپ‌های کوپرتینویی‌ها در نظر گرفته شده و حتی قادر به رقابت با پردازنده‌های اینتل است. اولین محصولی که پردازنده جدید اپل را یدک می‌کشد، مک‌بوک ایر است که چندی پیش معرفی شد.
 
بااین‌حال اخبار و گزارش‌های جالبی در مورد برنامه‌های اپل برای پردازنده M1 در فضای مجازی منتشر می‌شود که نشان‌دهنده‌ی اطمینان کامل سران اپل از موفقیت پردازنده جدیدشان است. کوپرتینویی‌ها در نظر دارند تنها مدل‌هایی از مک‌بوک ایر ساخته شود که از پردازنده جدید M1 استفاده می‌کنند و از این پس، تولید مدل‌های مک‌بوک ایر مجهز به پردازنده‌های اینتل متوقف خواهد شد.
 
اقدام اپل کاملا منطقی به‌نظر می‌رسد؛ زیرا با آمارهای منتشرشده از عملکرد مک‌بوک ایر مجهز به پردازنده M1، می‌توان مشاهده کرد که در مقایسه با مدل‌های مجهز به پردازنده‌های اینتل، مدل جدید مک‌بوک ایر از عملکرد به‌ مراتب بهتری بهره می‌برد. درحال‌حاضر اگر سری به فروشگاه آنلاین اپل بزنید، تنها مدل‌هایی از مک‌بوک ایر قابل خرید است که از پردازنده جدید کوپرتینویی‌های قدرت می‌گیرند و درواقع مدل‌های مجهز به اینتل را دیگر نمی‌توان از وب‌سایت رسمی اپل خریداری کرد.
 
اینتل در مدل‌های قدیمی مک‌بوک ایر از پردازنده‌هایی استفاده کرده است که تعداد هسته‌های بیشتری دارند؛ برای مثال می‌توان به مدل ۱۳ اینچی مک‌بوک ایر اشاره کرد. اما مشکل حرارت در هنگام کار با لپ‌تاپ‌های اپل سبب شد کوپرتینویی‌ها از استفاده از محصولات اینتل منصرف شوند و برنامه تولید پردازنده برای لپ‌تاپ‌های خود را سرعت ببخشند. چنین اتفاقی در حالی رخ می‌داد که اینتل برای کنترل میزان حرارت تولیدشده و دفع آن، سیستم‌های خنک‌سازی مختلفی امتحان کرده است؛ اما هیچکدام نتیجه‌بخش نبوده‌اند.
 
مک‌بوک ایر جدید اپل در حالی رونمایی شد که از سیستم‌ خنک‌سازی بدون نیاز به فن استفاده می‌کند. درواقع این طراحی نشان می‌دهد کوپرتینویی‌ها از عملکرد پردازنده M1 اطمینان کامل دارند. M1 با لیتوگرافی ۵ نانومتری ساخته می‌شود و می‌تواند درکنار تولید گرمای کنترل‌شده، بهترین عملکرد را ارائه دهد.
 
کوپرتینویی‌ها درکنار ارائه آمار عملکرد M1 در زمینه توان محاسباتی درکنار گرمای تولیدشده، مدعی شدند پردازنده جدید آن‌ها بسیار کم‌مصرف است. درواقع مک‌بوک ایر جدید می‌تواند با هر بار شارژ کامل تا ۱۵ ساعت از شارژ مجدد باتری بی‌نیاز باشد. بااین‌حال  می‌توان ایراداتی به مک‌بوک ایر گرفت که البته ارتباطی با عملکرد M1 ندارد. درواقع مک‌بوک ایر جدید تنها تا سقف ۱۶ گیگابایت حافظه رم پشتیبانی می‌کند که شاید برای برخی از کاربران، میزان بسیار کمی باشد.

اپل تولید تمامی مدل‌های مک بوک ایر مجهز به پردازنده اینتل را متوقف می‌کند

/در , , , , /توسط
 
 
 
اپل در نظر دارد از این پس تنها مدل‌هایی از مک بوک ایر تولید کند که از پردازنده جدید کوپرتینویی‌ها به‌نام M1 استفاده می‌کنند.
 
درنهایت شایعات تبدیل به واقعیت شدند و اپل از پردازنده M1 رونمایی کرد؛ پردازنده‌ای که برای لپ‌تاپ‌های کوپرتینویی‌ها در نظر گرفته شده و حتی قادر به رقابت با پردازنده‌های اینتل است. اولین محصولی که پردازنده جدید اپل را یدک می‌کشد، مک‌بوک ایر است که چندی پیش معرفی شد.
 
بااین‌حال اخبار و گزارش‌های جالبی در مورد برنامه‌های اپل برای پردازنده M1 در فضای مجازی منتشر می‌شود که نشان‌دهنده‌ی اطمینان کامل سران اپل از موفقیت پردازنده جدیدشان است. کوپرتینویی‌ها در نظر دارند تنها مدل‌هایی از مک‌بوک ایر ساخته شود که از پردازنده جدید M1 استفاده می‌کنند و از این پس، تولید مدل‌های مک‌بوک ایر مجهز به پردازنده‌های اینتل متوقف خواهد شد.
 
اقدام اپل کاملا منطقی به‌نظر می‌رسد؛ زیرا با آمارهای منتشرشده از عملکرد مک‌بوک ایر مجهز به پردازنده M1، می‌توان مشاهده کرد که در مقایسه با مدل‌های مجهز به پردازنده‌های اینتل، مدل جدید مک‌بوک ایر از عملکرد به‌ مراتب بهتری بهره می‌برد. درحال‌حاضر اگر سری به فروشگاه آنلاین اپل بزنید، تنها مدل‌هایی از مک‌بوک ایر قابل خرید است که از پردازنده جدید کوپرتینویی‌های قدرت می‌گیرند و درواقع مدل‌های مجهز به اینتل را دیگر نمی‌توان از وب‌سایت رسمی اپل خریداری کرد.
 
اینتل در مدل‌های قدیمی مک‌بوک ایر از پردازنده‌هایی استفاده کرده است که تعداد هسته‌های بیشتری دارند؛ برای مثال می‌توان به مدل ۱۳ اینچی مک‌بوک ایر اشاره کرد. اما مشکل حرارت در هنگام کار با لپ‌تاپ‌های اپل سبب شد کوپرتینویی‌ها از استفاده از محصولات اینتل منصرف شوند و برنامه تولید پردازنده برای لپ‌تاپ‌های خود را سرعت ببخشند. چنین اتفاقی در حالی رخ می‌داد که اینتل برای کنترل میزان حرارت تولیدشده و دفع آن، سیستم‌های خنک‌سازی مختلفی امتحان کرده است؛ اما هیچکدام نتیجه‌بخش نبوده‌اند.
 
مک‌بوک ایر جدید اپل در حالی رونمایی شد که از سیستم‌ خنک‌سازی بدون نیاز به فن استفاده می‌کند. درواقع این طراحی نشان می‌دهد کوپرتینویی‌ها از عملکرد پردازنده M1 اطمینان کامل دارند. M1 با لیتوگرافی ۵ نانومتری ساخته می‌شود و می‌تواند درکنار تولید گرمای کنترل‌شده، بهترین عملکرد را ارائه دهد.
 
کوپرتینویی‌ها درکنار ارائه آمار عملکرد M1 در زمینه توان محاسباتی درکنار گرمای تولیدشده، مدعی شدند پردازنده جدید آن‌ها بسیار کم‌مصرف است. درواقع مک‌بوک ایر جدید می‌تواند با هر بار شارژ کامل تا ۱۵ ساعت از شارژ مجدد باتری بی‌نیاز باشد. بااین‌حال  می‌توان ایراداتی به مک‌بوک ایر گرفت که البته ارتباطی با عملکرد M1 ندارد. درواقع مک‌بوک ایر جدید تنها تا سقف ۱۶ گیگابایت حافظه رم پشتیبانی می‌کند که شاید برای برخی از کاربران، میزان بسیار کمی باشد.

پردازنده AMD Ryzen 5 5600X گویا قوی‌تر از اینتل Core i9-9900K است

/در , , , , /توسط
 
 
بررسی‌های اولیه منتشر شده از دو پردازنده‌ی جدید AMD Ryzen 7 5800X و AMD Ryzen 5 5600X نشان می‌دهند که به‌دلیل استفاده از معماری Zen 3 در این پردازنده‌های جدید، آن‌ها نسبت به نسل قبلی خود که دارای معماری Zen 2 بودند قدرت چشمگیری را دارند.
 
به‌تازگی یک بنچمارک جدید درباره‌ی قدرت این دو پردازنده‌ی جدید در اینترنت منتشر شده است. این بنچمارک جدید نشان می‌دهد که که پردازنده‌ی Ryzen 5 5600X نسبت به نسل قبلی خود یعنی Ryzen 5 3600X دارای %۱۵ تا %۴۰ توان پردازشی بیشتر است. از دیگر اطلاعات منتشر شده در این بنچمارک می‌توانیم به بهبود عملکردی در حدود %۲۵ تا %۴۰ پردازنده‌ی Ryzen 7 5800X در مقایسه با Ryzen 7 3700X اشاره کنیم.
 
البته حدس و گمان‌هایی در رابطه با این بنچمارک‌های منتشر شده وجود دارد. به‌عنوان نمونه هنوز مشخص نیست که SiSoftware خود با بررسی این پردازنده‌ها این بنچمارک را منتشر کرده است یا که این اطلاعات جدید از سیستم کاربرانی بدست آورده است که دارای این پردازنده‌های جدید بوده‌اند و با استفاده از این نرم‌افزار اقدام به گرفتن بنچمارک از سیستم خود کرده‌اند.
 
 
همان‌گونه که در این بنچمارک منتشر شده مشخص است، پردازنده‌ی ۶ هسته‌ای Ryzen 5 5600X ظاهرا می‌توانند که پردازنده‌ی ۸ هسته‌ای اینتل Core i9-9900K را شکست دهد. اگر این بنچمارک‌ها درست باشند رخ دادن این اتفاق یک پیروزی قاطع برای تیم قرمز خواهد بود.
 
SiSoftware همچنین اطلاعاتی را راجع به قدرت پردازنده‌‌ی Ryzen 7 5800X منتشر کرده است. در این اطلاعات منتشر شده قدرت پردازنده‌ی Ryzen 7 5800X مشابه قدرت پردازنده‌ی ۱۲ هسته‌ای دارای معماری Zen 2 مانند Ryzen 9 3900X توصیف شده است. آن‌ها در رابطه با این موضوع گفته‌اند که هیچ‌گاه فکر نمی‌کردند که قدرت پردازشی این پردازنده‌ی جدید به این اندازه خوب باشد.
 
در نهایت با بررسی بیشتر این پردازنده‌ها عملکرد واقعی آن‌ها مشخص خواهد شد. اما اگر در زمان بررسی‌های کامل‌تر توسط مراجع مختلف هم شاهد رخ دادن اتفاقی مشابه باشیم، بدون حتم تیم قرمز توانسته است که در رقابت با تیم آبی بسیار موفق عمل کند.
 

پردازنده AMD Ryzen 5 5600X گویا قوی‌تر از اینتل Core i9-9900K است

/در , , , , /توسط
 
 
بررسی‌های اولیه منتشر شده از دو پردازنده‌ی جدید AMD Ryzen 7 5800X و AMD Ryzen 5 5600X نشان می‌دهند که به‌دلیل استفاده از معماری Zen 3 در این پردازنده‌های جدید، آن‌ها نسبت به نسل قبلی خود که دارای معماری Zen 2 بودند قدرت چشمگیری را دارند.
 
به‌تازگی یک بنچمارک جدید درباره‌ی قدرت این دو پردازنده‌ی جدید در اینترنت منتشر شده است. این بنچمارک جدید نشان می‌دهد که که پردازنده‌ی Ryzen 5 5600X نسبت به نسل قبلی خود یعنی Ryzen 5 3600X دارای %۱۵ تا %۴۰ توان پردازشی بیشتر است. از دیگر اطلاعات منتشر شده در این بنچمارک می‌توانیم به بهبود عملکردی در حدود %۲۵ تا %۴۰ پردازنده‌ی Ryzen 7 5800X در مقایسه با Ryzen 7 3700X اشاره کنیم.
 
البته حدس و گمان‌هایی در رابطه با این بنچمارک‌های منتشر شده وجود دارد. به‌عنوان نمونه هنوز مشخص نیست که SiSoftware خود با بررسی این پردازنده‌ها این بنچمارک را منتشر کرده است یا که این اطلاعات جدید از سیستم کاربرانی بدست آورده است که دارای این پردازنده‌های جدید بوده‌اند و با استفاده از این نرم‌افزار اقدام به گرفتن بنچمارک از سیستم خود کرده‌اند.
 
 
همان‌گونه که در این بنچمارک منتشر شده مشخص است، پردازنده‌ی ۶ هسته‌ای Ryzen 5 5600X ظاهرا می‌توانند که پردازنده‌ی ۸ هسته‌ای اینتل Core i9-9900K را شکست دهد. اگر این بنچمارک‌ها درست باشند رخ دادن این اتفاق یک پیروزی قاطع برای تیم قرمز خواهد بود.
 
SiSoftware همچنین اطلاعاتی را راجع به قدرت پردازنده‌‌ی Ryzen 7 5800X منتشر کرده است. در این اطلاعات منتشر شده قدرت پردازنده‌ی Ryzen 7 5800X مشابه قدرت پردازنده‌ی ۱۲ هسته‌ای دارای معماری Zen 2 مانند Ryzen 9 3900X توصیف شده است. آن‌ها در رابطه با این موضوع گفته‌اند که هیچ‌گاه فکر نمی‌کردند که قدرت پردازشی این پردازنده‌ی جدید به این اندازه خوب باشد.
 
در نهایت با بررسی بیشتر این پردازنده‌ها عملکرد واقعی آن‌ها مشخص خواهد شد. اما اگر در زمان بررسی‌های کامل‌تر توسط مراجع مختلف هم شاهد رخ دادن اتفاقی مشابه باشیم، بدون حتم تیم قرمز توانسته است که در رقابت با تیم آبی بسیار موفق عمل کند.
 

گوگل و اینتل از وجود یک مشکل امنیتی در بلوتوث لینوکس خبر دادند

/در , , , , /توسط
 
 
به‌تازگی گوگل و اینتل از وجود یک مشکل امنیتی در بلوتوث تقریبا تمام نسخه‌های کرنل لینوکس خبر داده‌اند که می‌تواند برای کاربران آن خطرناک باشد.
 
 
امنیت یکی از مهم‌ترین موارد برای کاربران دنیای فناوری است. با وجود اینکه تاکنون شرکت‌های مختلف تلا‌ش‌های زیادی برای حفظ امنیت کاربران کرده‌اند، همیشه مشکلاتی وجود دارند که پس از مدتی، حریم خصوصی افراد را دچار مشکل می‌کنند.
 
به گفته دو شرکت گوگل و اینتل، همه‌ی نسخه‌های کرنل لینوکس به غیر از جدیدترین آن‌ها، دارای یک مشکل امنیتی در بخش بلوتوث هستند. یکی از محققان گفته است این مشکل امکان اجرای یک کد یکپارچه‌ را توسط افراد سودجو در محدوده بلوتوث فراهم می‌کند.
 
این نقص در بخش BlueZ یافت شده است؛ مجموعه‌ نرم‌افزاری که به‌طور پیش‌فرض تمام پروتکل‌ها و لایه‌های اصلی بلوتوث را برای لینوکس پیاده‌سازی می‌کند. علاوه‌ بر لپ‌تاپ‌های لینوکس، این قابلیت در بسیاری از وسایل مصرفی یا صنعتی مرتبط اینترنت اشیا مورد استفاده قرار می‌گیرد. درضمن BlueZ در نسخه Linux 2.4.6 به بعد پشتیبانی می‌شود.

یکی از مهندسان گوگل به‌نام اندی نگوین که این مشکل امنیتی را BleedingTooth نامیده، گفته است به‌زودی در وبلاگ خود بیشتر درباره‌ی آن توضیح خواهد داد. اکنون در یوتیوب و توییتر مطالبی وجود دارند که بیشترین اطلاعات را درباره این باگ به ما منتقل می‌کنند. بر اساس مطالب ذکرشده در محتواهای منتشرشده در فضای مجازی، مهاجمان برای سوء استفاده از نقص BlueZ باید در محدوده بلوتوث دستگاه مد نظر باشند. آن‌ها می‌توانند از این طریق کد مخرب را وارد دستگاه و اطلاعات مورد نیاز خود را استخراج کنند.
 
این محقق در یکی از پست‌های خود نوشت: مشکل امنیتی BleedingTooth درواقع مجموعه‌ای از آسیب‌پذیری‌ها مختلف است که در لایه‌های زیرین سیستم بلوتوث لینوکس وجود دارد و به مهاجم اجازه می‌دهد از راه دور و به‌صورت غیر مجاز، کد دلخواه خود را در دستگاه‌های آسیب‌پذیر اجرا کند.
 
نگوین می‌گوید کشف او از تحقیقات انجام‌شده در زمینه‌ی آسیب‌پذیری دیگری به‌نام BlueBorne الهام گرفته شده است. مشکل امنیتی BlueBorn به مهاجمان اجازه می‌داد بدون اینکه نیاز داشته باشند کاربر روی لینک خاصی کلیک یا فایلی را اجرا کند، به اطلاعات آن دسترسی داشته باشند. درواقع این هکرها تا زمانی ‌که بلوتوث دستگاه روشن است می‌توانند بدون اطلاع کاربر به اطلاعات او دسترسی داشته باشند یا کارهای دیگری انجام دهند.
 
اینتل این باگ را در دسته‌ی مشکلات امنیتی مرتبط با افشای اطلاعات قرار داده است. این شرکت که یکی از مشارکت‌کنندگان اصلی پروژه‌ی منبع آزاد BlueZ است، تنها راه برای رفع این مشکل را استفاده از پچ‌های امنیتی کرنل لینوکس می‌داند. توسعه‌دهندگان اصلی BlueZ به‌سرعت جواب سؤال‌هایی که از آن‌ها اطلاعات بیشتری درباره این مشکل درخواست می‌کردند ندادند. اما به‌طور کلی، مشکلات امنیتی که به بلوتوث مرتبط هستند محدودیت‌هایی نیز دارند که در ادامه ذکر شده‌اند.
 
کاربران لینوکس نگران نباشند
اگر کمبود اطلاعات موجود را کنار بگذاریم، کاربران نباید زیاد از وجود چنین مشکل امنیتی نگران باشند. تقریبا مانند همه نقص‌های امنیتی مرتبط با بلوتوث، BleedingTooth باید به دستگاه آسیب‌پذیر نزدیک باشد. همچنین سوء استفاده از این مسئله به دانش بسیار تخصصی احتیاج دارد و این مشکل امنیتی فقط در بخش کوچکی از دستگاه‌های دارای بلوتوث در جهان کار می‌کند. همه‌ی این محدودیت‌های یادشده باعث می‌شوند تعداد افرادی که ممکن است از این طریق مورد حمله قرار بگیرند، به‌طور چشمگیری کاهش ‌یابند.

در مواقع نادری که مهاجمان قصد دارند دستگاه‌های اطراف را با انگیزه مالی هدف قرار دهند، از روش‌های آزمایشی که تنها در بازه‌ی محدودی قابل دسترس است استفاده نمی‌کنند؛ بلکه سراغ راه‌های هک‌ امتحان‌شده و واقعی می‌روند که به‌طور جهانی بارها مورد استفاده قرار گرفته‌اند. این بدان معنا است که باگ امنیتی یادشده نمی‌تواند زیاد توسط هکرها مورد استفاده قرار گیرد؛ زیرا آن‌ها از کارکرد آن به‌طور کامل مطمئن نیستند و اکنون روش‌های دیگری نیز برای به‌دست آوردن اطلاعات کاربران وجود دارد.
 
دن گویدو، متخصص امنیت موبایل و مدیرعامل شرکت امنیتی Trail of Bits، در این باره گفت: من واقعاً نگران اشکالاتی از این دست نیستم. خوشحالم که افرادی وجود دارند که آن‌ها را پیدا و برطرف می‌کنند، اما این مسائل من را زیاد نگران نمی‌کنند.
 
به‌طور کلی اگر مشکل امنیتی وجود داشته باشد که در دنیای واقعی آسیبی به کاربران نرساند، زیاد مورد توجه قرار نمی‌گیرد. اما مسئله‌ای که در این میان وجود دارد، انتشار به‌روزرسانی‌های امنیتی کم برای دستگاه‌های مرتبط با اینترنت اشیا است. این یعنی تقریبا همه آن‌ها در مقابل باگ‌های امنیتی BleedingTooth و BlueBorne آسیب‌پذیر هستند. تاکنون هیچ گزارشی درباره‌ی سوء استفاده از آسیب‌‌پذیری‌های یادشده منتشر نشده است.