گرم ترین و سرد ترین دماها در جهان بر اساس فیزیک کاربردی

/در , , , , , , , /توسط
بیشترین و کم رین دما

شاید دانستن این موضوع که گرم ترین و سرد ترین نقاط جهان چه دمایی دارند برای همه جذاب باشد. از طرفی این مسئله که پایین ترین دمایی که انسان ها توانسته اند به آن دسترسی داشته باشند چقدر است نیز برای بسیاری جالب و قابل تامل است.

گویا آی تی – یکی از مسائلی که بشر هموره به دنبال یافتن پاسخ به آن بوده است موضوع یافتن میزان گرما و درجه دمایی است که می توان آن را گرمای مطلق نامید. همچنین بررسی بیشترین و کم ترین دمایی که در آن قوانین مربوط به فیزیک کاربردی کارآمد نخواهند بود نیز از جمله مواردی است که برای دانشمندان بسیار مهم و قابل توجه بوده است.

پاسخ به تمامی این سوالات و مسائل اشاره شده در سال ۲۰۱۳ در بانک اطلاعاتی تهیه شده توسط BBC گرد آوری شده است.

بسیاری از مردم می دانند که سرمای مطلق در دمای -۲۷۳٫۱۵ درجه سلسیوس و یا -۴۵۹٫۶۷ درجه فارنهایت ایجاد می شود. این میزان درجه دما کمترین دمای ممکنی است که بر اساس قوانین فیزیک می توان به آن دست یافت.

در واقع این میزان دما سردترین و کم ترین دمایی است که هر موجود و یا شی ای در صورت از دست دادن تمام ذرات گرما از خودف می تواند به آن برسد. حتی دمای سردترین شی شناخته شده در جهان که همان سحابی بومرنگ است دمایی کم تر از میزان گفته شده نخواهد داشت.

اما بر اساس تحقیقات صورت گرفته بالاترین دمایی که یک شی می تواند به آن درجه از دما برسد بر اساس قواعد فیزیک کاربدی دمایی در حدود ۱,۴۲۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰  درجه سلسیوس و یا ۲,۵۵۶,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰  درجه فارنهایت است. هر چند ممکن است خنده دار به نظر برسد اما تنها شی شناخته شده ای که قادر خواهد بود به این میزان درجه از گرما برسد تنها ۱۰۴   ثانیه می تواند زنده بماند وسنی در حدود ۱۰۴  خواهد داشت.

بر اساس مطالعات انجام شده بیشترین گرمایی که یک انسان می تواند در شرایط آزمایشگاهی تولید کند دمایی در حدود ۵,۵۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ سلسیوس و یا ۹,۹۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ درجه فارنهایت خواهد بود. این میزان دما، دمایی است که دانشمندان در موسسه لارج هادرون کلیدور سوییس تواسته اند در شرایط آزمایشگاهی به ان دست یابند.

در بانک اطلاعاتی گرد آوری شده توسط BBC نکات جالب تری نیز در خصوص درجه دمای ابرها در مشتری، متوسط دمای ماه ژانویه در سردترین نقطه زمین و همچنین دمای داخل یک بمب اتمی نیز آنده است که به نوبه خود جالب و قابل توجه است.

 

تکنولوژی جدید ناسا برای ناوبری فضایی

/در , , , , , /توسط
تصویر تپ اختر با اشعه ایکس

ناسا یک سیستم ناوبری فضایی اتوماتیک اختراع کرده است که می تواند با استفاده از تپ اخترها تا مسافت های طولانی در منظومه شمسی و حتی دورتر پیش برود.

گویا آی تی – نام  این سیستم جدید Station Explorer for X-ray Timing and Navigation Technology یا به اختصار SEXTANT (تکنولوژی ناوبری و زمان سنجی به وسیله اشعه ایکس) است که نام آن از یک دستگاه ناوبری قدیمی گرفته شده که در قرن ۱۸ استفاده می شده است. این سیستم از تکنولوژی اشعه ایکس برای رصد تپ اخترها در میلی ثانیه استفاده می کند؛ مانند GPS ها که از ماهواره استفاده می کنند.

Jason Mitchell مدیر پروژه SEXTANT در مرکز Goddard Space Flight می گوید: “این دستاورد بزرگی در زمینه اکتشاف فضایی است.”

وی می افزاید: “به عنوان اولین وسیله برای ناوبری اتوماتیک به وسیله اشعه ایکس به صورت همزمان، ما رهبر این راه هستیم.”

تپ اخترها ستاره های نوترونی هستند که نیروی مغناطیسی زیادی دارند و با سرعت زیاد در حال چرخش هستند که این امر به خاطر سقوط و انفجار هسته ستاره اتفاق می افتد. زمانی که می چرخند، پرتوهای الکترومغناطیسی از خود ساطع می کنند و اگر بیننده در مکان درست قرار داشته باشد، می تواند مانند یک فانوس دریایی فضایی به عنوان راهنما از آن استفاده کند.

این ستاره ها به طور قابل ملاحظه ای منظم هستند و به عنوان تپ اخترهای میلی ثانیه ای، می توانند صدها دور در ثانیه بچرخند. نظم آن ها مانند چرخش ساعت اتمی است.

این روند به ساختن SEXTANT منجر شد. به خاطر نظم تپ اخترها و به خاطر مکان ثابت آن ها در فضا، می توانند مانند سیستم ردیاب جهانی مورد استفاده قرار بگیرند.

SEXTANT مانند یک GPS عمل می کند که از حداقل ۳ ماهواره سیگنال دریافت می کند که تمام آن ها مجهز به ساعت اتمی هستند. گیرنده، تاخیر زمان هر ماهواره را اندازه می گیرد و آن را به مختصات فضایی تبدیل می کند.

پرتوهای الکترومغناطیسی ساطع شده از تپ اخترها در طیف اشعه ایکس به راحتی قابل مشاهده هستند. به همین دلیل مهندسان ناسا در SEXTANT از اشعه ایکس استفاده کرده اند.

برای این کار یک رصدخانه (در اندازه یک ماشین ظرفشویی) را به ایستگاه فضایی بین المللی وصل کرده اند. نام این دستگاه Neutron-star Interior Composition Explorer یا به اختصار NICER است که دارای ۵۲ تلسکوپ اشعه ایکس و سنسورهای تشخیص سیلیکون برای مطالعه ستاره های نوترونی (مانند تپ اخترها) است.

تصویر NICER در ایستگاه فضایی بین المللی
تصویر NICER در ایستگاه فضایی بین المللی

مهندسان NICER را برای محکم نگه داشتن ۴ تپ اختر هدایت می کنند: J021+4232، B1821-24، J0030+0451 و J0437-4715؛ به طوری که می توان پالس های آن ها را به طور دقیق برای آینده پیش بینی کرد.

طی دو روز، NICER 78 بار تپ اخترها را اندازه گیری کرد و داده ها را به SEXTANT منتقل کرد. SEXTANT از این اندازه ها برای محاسبه مکان NICER در مدار دور زمین در ایستگاه فضایی بین المللی استفاده کرد.

این اطلاعات به منظور ردیابی مکان NICER در مقیاس ۱۶ کیلومتری با داده های GPS مقایسه شد. در عرض ۸ ساعت، سیستم موفق به محاسبه مکان NICER شد و تا پایان آزمایش زیر آستانه ۱۶ کیلومتری قرار داشت.

Luke Winternitz معمار سیستم SEXTANT می گوید: “این روند بسیار سریع تر از فرصت دو هفته ای ما برای آزمایش بود. می دانستیم که این سیستم کار می کند، اما انجام آزمایش نشان داد که سیستم می تواند به صورت اتوماتیک عمل کند.”

سال ها طول می کشد که این تکنولوژی برای ناوبری فضایی در فضاپیماها توسعه پیدا کند، اما به هر حال این ایده عملی شد.

اکنون تیم ناسا در حال بهبود این سیستم است. آن ها نرم افزار را برای آزمایش بعدی در نیمه دوم سال ۲۰۱۸ به روز می کنند. همچنین امیدوارند که بتوانند اندازه، وزن و مصرف برق وسایل را کاهش دهند.

در آخر باید اضافه کرد که SEXTANT می تواند برای ردیابی مکان ماهواره های سیاره ای دور از GPS زمین مورد استفاده قرار بگیرد. علاوه بر این در ماموریت های فضایی مانند ماموریت ناسا برای مریخ به انسان ها کمک می کند.

Mitchell در آخر اضافه می کند: “موفقیت این آزمایش، پایداری سیستم ناوبری با اشعه ایکس را به عنوان یک سیستم اتوماتیک جدید ثابت می کند. ما یک نسخه کامل از این تکنولوژی را نشان دادیم که می تواند ناوبری فضایی را در منظومه شمسی یا هر جای دیگر بهبود ببخشد.”

زنده شدن یک انسان پس از تایید مرگش توسط دو پزشک

/در , /توسط
زنده شدن یک زندانی پس از مرگ

چند روز پیش، یک زندانی در کشور اسپانیا که توسط سه دکتر مرده تشخیص داده شده بود، درست چند ساعت پیش از انجام کالبد شکافی زنده شد. مقامات زندان در اسپانیا هنوز از این موضوع در شگفتی به سر می برند.

گویا آی‌تی – زندانی ۲۹ ساله که گونزالو مونتویا خیمِنِز نام دارد پس از آنکه صبحگاه در سلولش مرده پیدا شد، در یک کیسه خواب به سرد خانه ی یک بیمارستان منتقل شد و پس از مدتی پاتولوژیست ها متوجه موضوعی عجیب و شگفت انگیز شدند.

از درون کیسه ای که جسد در آن قرار داشت صدای خُر خُر می آمد.

خیمنز که به جرم سرقت در حال سپری کردن مدت محکومیت خود در یکی از بخش های زندان مرکزی آستوریاس در شمال غربی اسپانیا بود، پس از آنکه در سلول خود در حالت نشسته روی صندلی و بیهوش پیدا شد ابتدا توسط دو دکتر شیفت وظیفه در زندان معاینه شد که هیچ یک از آن ها نشانه هایی از خشونت منتهی به مرگ را در بدن او نیافتند.

پزشکان که هیچ گونه علائم حیاتی در او مشاهده نکردند او را مرده تشخیص دادند و ساعتی بعد یک پزشک قانونی بدن او را مورد معاینه قرار داد که نتیجه ی این بررسی هم با معاینات اولیه تطبیق داشت و در نهایت او مرده تشخیص داده شد.

اما زمانی که این مرد به سردخانه منتقل شد، پزشکان متوجه یک اتفاق بسیار عجیب شدند.

تا پیش از آن لحظه خیمِنِز مدتی را در سردخانه به سر برده بود تا از بدن او محافظت شود و پوست او به وسیله ی اسکالپل برای کالبدشکافی علامت گذاری شده بود که ناگهان این جسد اشتباهی تکان خورد.

به گزارش سایت خبری El Espanol:” پزشکان قانونی ناگهان متوجه شدند که صداهایی از داخل کیسه ای که مرد در آن قرار داشت به گوش می رسد. خیمنز نمرده بود، بلکه کاملا زنده بود.”

پس از این اتفاق خیمنز توسط یک آمبولانس به بیمارستان دیگری منتقل شد تا از این وضعیت عجیب جسمی خارج شود و حالا به نظر می رسد که وضعیت جسمانی او پایدار شده است – اما مقامات زندان هیچ توضیحی در مورد آنکه این اشتباه تشخیصی چگونه رخ داده است ندارند.

سخنگوی زندان های اسپانیا به رسانه ها گفته است:” من نمی توانم در مورد آنکه چه اتفاقی در پزشکی قانونی افتاده است نظری بدهم، اما پیش از آن سه پزشک نشانه های بالینی مرگ را در او تشخیص داده اند و تا این لحظه هنوز مشخص نیست که چرا این اتفاق افتاده است.”

یک روز قبل از آن که خیمنز مرده تشخیص داده شود، او احساس ناخوشی می کرده و در حالی که مشخص نیست دلیل این وضعیت او دقیقا چه بوده است، مقامات نشانه هایی از سیانوز و جمود نعشی را در بدن او توصیف می کنند. منظور از سیانوز، کبودی های بنفش رنگی است که در اثر کاهش گردش اکسیژن در خون یا کمبود آن روی بدن ایجاد می شود.

مقامات بیمارستان به رسانه های اسپانیا گفته اند که ممکن است دلیل این اشتباه تشخیصی، کاتالِپسی یا خشکی ماهیچه ای  باشد که در این وضعیت بدن انسان وارد مرحله ای از بیهوشی یا حمله ی عصبی می شود که موجب از دست رفتن درک و هوشیاری فرد شده و بدن او دچار نوعی خشکی و سفتی می شود.

اینکه خیمِنز چگونه دچار کاتالپسی شده است هنوز مشخص نیست، اگرچه این زندانی مبتلا به صرع بوده و داروهای مربوط به آن را نیز مصرف می کرده است – اما خانواده ی او می گویند که مصرف منظم داروها در زندان برای خیمِنِز همیشه آسان نیست و ممکن است دلیل این وضعیت او، دریافت نامنظم و نامناسب دارو ها نیز باشد.

خانواده ی خیمنز که به ان ها اجازه داده شده است در زمانی که او در بیمارستان بستری است به ملاقات او بروند، علیه مسئولین زندان شکایت کرده اند و عقیده دارند که تنها یکی از پزشکان بدن زندانی را به خوبی معاینه کرده است و دو پزشک دیگر تنها فرم ها را به تقلید از پزشک دیگر پر کرده اند.

در حال حاضر پرونده ای برای ادامه ی تحقیقات در این زمینه باز شده است تا مشخص شود دقیقا چه اتفاقی برای این زندانی افتاده است و آیا پزشکان در پیروی از رویه های قانونی کوتاهی کرده اند یا خیر.

پس از انتقال خیمنز به بیمارستان، ۲۴ ساعت طول کشید تا او بتواند تحت مراقبت های ویژه هوشیاری خود را به دست آورده و حرف بزند که طبق اظهارات پزشکان این نشانه ای خوب و امید بخشی است.

هنگامی که این “مردِ مُرده” زنده شد، ابتدا درخواست کرد تا همسر خود را ببیند.

سرنخ هایی جدید از ماده ی تاریک

/در , /توسط
Tracy Slatyer

تریسی اسلِیتایِر دختری بود که در سن ۱۲ سالگی  کتاب بسیار ارزشمند “تاریخچه‎‌ی مختصر زمان” از استفن هاوکینگ را در مورد منشأ اصلی جهان را خواند. دلیل انتخاب این کتاب از سوی او، خواندن نقدی در مورد آن بود که کتاب را بسیار جذاب و در عین حال دشوار توصیف کرده بود. او هم چنین گزارشی در مورد این کتاب خوانده بود که در آن ذکر شده بود اکثر افراد نمی توانند بیش از ۳۰ صفحه از این کتاب را بخوانند.

گویا آی‌تی – اسلیتایر اکنون یک فیزیک‌دان نظری است که در موسسه فناوری ماساچوست (MIT) فعالیت می کند و تمام انرژی خود را برای تحقیق راجع به ماده‌ی تاریک جمع کرده است. ماده ی تاریک، ماده‌ای اسرار آمیز است که تصور می شود تقریبا ۸۰ درصد ماده ی موجود در جهان را تشکیل داده است، هر چند که هنوز دانشمندان نتوانسته اند این ماده را به طور مستقیم ببینند.

به همین دلیل است که اسلیتایر به دنبال یافتن نشانه هایی از این ماده ی تاریک است و برای دستیابی به این هدف، داده های به هم ریخته ی تلسکوپ ها را  برای یافتن ردی از درخشندگی و برقی که ذرات ماده ی تاریک در زمان فروپاشی از خود به جای می گذارند، جست و جو می کند. این ذرات در اثر برخورد با یکدیگر دچار فروپاشی می شوند. تحقیقات او فیزیکدانان را به یافتن نشانه هایی از ماده ی تاریک نزدیک کرده است، چرا که او توانسته است این رد و نشان ها را با ردپاهای مشابهی که از سوی ستارگان و سایر اجرام در کیهان ایجاد می شود، متمایز کند.

او در این باره می گوید: ” من از صمیم قلب می‌خواهم بدانم ماده ای که ۸۰ درصد جهان را تشکیل داده است، چه چیزی است.”

کشف و شناسایی ماده ی تاریک می تواند درک ما از جهان را متحول کند. برای ده های متوالی فیزیکدانان بر مدل استاندارد تکیه زده بودند، یعنی نظریه ای که ذرات اساسی و بنیادین ماده را توصیف می کند. اما  به گفته ی رایان فولی، یکی از ستاره شناس دانشگاه کالیفرنیا در سانتا کروز این نظریه یک “نقص بزرگ” دارد: در این نظریه ماده ی تاریک در نظر گرفته نشده است. فولی بر اهمیت این نقص تأکید می کند:” تصور کنید که اگر ما به این دانش ناشناخته درست پیدا کنیم، قوانین طبیعت تا چه اندازه متفاوت خواهند بود.”

اما تا به اینجا تمام تلاش ها برای شناسایی ماده ی تاریک ناموفق بوده است و به گفته ی جیمز باکلی، یکی از فیزیکدانان دانشگاه واشنگتن در سن لوئیز “هیچ تضمینی هم  در مورد آن وجود ندارد” که این تلاش ها موفق آمیز باشند. “این روش ها به حجم گسترده ای از تحقیقات تجربی نیاز دارد.” اما گلِن استارکمَن، یک فیزیکدانان نظری در دانشگاه کِیس وِسترن رزرو پیش بینی می کند که اگر قرار باشد دانشمندان در این زمینه به موفقیت هایی دست پیدا کنند، اسلیتایر “قطعا نقش مهمی در این دستاورد خواهد داشت”. “ستاره ها همیشه درخشان و پر زرق و برق نیستند. گاهی این اجرام آسمانی می توانند بسیار قابل اعتماد باشند… همه به درستی کارها و تحقیقات تریسی اطمینان دارند.” علاوه بر آن، فولی می گوید:” او ایده های بزرگ بسیار زیادی در سر دارد و توانسته است مسیر این علم را به پیش ببرد.”

اسلیتایر که اکنون ۳۳ ساله است و صدایی بسیار آرام دارد، اما بسیار سریع و پر احساس صحبت می کند. جِس تالِر یکی از همکاران او در MIT معتقد است در پس شخصیت آرام او، “یک تصمیم جدی نهفته است.” اسلیتایر که در کانبرای استرالیا بزرگ شده است، از کودکی در خواندن کتاب حریص بوده است. تریسی زمانی که در حال خواندن “تاریخچه ی مختصر زمان” بود، متوجه شد که علم فیزیک به دنبال یافتن پاسخ هایی برای پرسش های بسیار پیچیده  مطرح شده در مورد جهان است، و در این مسیر از زبان ریاضی استفاده می کند؛ علمی که او ذاتا در آن پر استعداد بود. پس از فارغ التحصیل شدن در فیزیک نظری، او مدرک Ph.D. خود را در فیزیک از دانشگاه هاروارد گرفت، و برای ادامه تحصیل در مقطع پسا دکترا وارد موسسه ی تحقیقات پیشرفته (IAS) شد و در سال ۲۰۱۳ به MIT پیوست.

کاراگاهانی مانند اسلیتایر که به دنبال یافتن سرنخی از ماده ی تاریک هستند، از روش های مختلفی استفاده می کنند. آن ها از شتاب دهنده ها برای برخورد دادن ذرات استفاده می کنند و امیدوار هستند که این برخوردها ذراتی از ماده ی تاریک به وجود بیاورند و یا بتوانند با استفاده از شناساگرهایی که زیر زمین کار گذاشته اند، ذرات ماده ی تاریک را که در حال برخورد با ذرات دیگر هستند به دام بیندازند. اما معمولا تنها فیزیکدانانی که این آزمایش های عظیم و چند ساله را انجام می دهند می توانند به نتایج و داده های خام حاصل از آن دسترسی داشته باشند.

در عوض، اسلیتایر به جست و جو در حجم بسیار گسترده و عظیم داده هایی می پردازد که توسط تلسکوپ های ناسا جمع آوری می شود. تحقیقات او مشخصا روی پرتوهای گاما متمرکز است، پر انرژی ترین شکل از نور که در اثر فروپاشی و از بین رفتن ماده ی تاریک هم ساتع می شود. از آن جایی که بخش های مرکزی کهکشان ها معمولا تراکم بیشتری از ماده ی تاریک دارند و در سطحی گسترده اشعه ی گاما از خود ساتع می کنند، این مکان ها می تواند جای خوبی برای جست و جو باشد. اما مشکل آن است که در این مناطق انبوهی از سیاه چاله ها، ستاره ها و اجرام دیگری وجود دارند که آن ها هم پرتو گاما از خود ساتع می کنند. اسلیتایر به دنبال یافتن راهی برای تفکیک این پرتوهای گاما است، تا فیزیکدانان این پرتوها را با پرتوهای ساتع شده از ماده ی تاریک اشتباه نگیرند.

تریسی اسلیتایر به عنوان یک دانشجوی دکترا، همراه با استاد مشاور خود داگلاس فینکبینِر و دانش آموز فارغ التحصیل دیگری به نام مِنگ سو با استفاده از تصاویر تلسکوپ فضایی پرتو گامای فِرمی، منشأ ابری از پرتوهای گاما را در مرکز کهکشان راه شیری پیدا کردند و این ساختارهای کروی را “حباب های فِرمی” نامیدند. بعد از آن، اسلیتایر تمرکز خود را به پرتوهای گامایی معطوف کرد که دقیقا در قلب کهکشان وجود دارد و بسیار بیشتر از آن مقداری است که فیزیکدانان در مورد یک سیاهچاله یا دیگر منابع شناخته شده برای پرتو گاما انتظار دارند. در سال ۲۰۱۶ تیم تحقیقاتی اسلیتایر و همکاران آن ها نظریه ی جدیدی را پایه ریزی کردند که طیق آن پرتوهای گاما در اثر فروپاشی ماده تاریک ساتع می شوند.

اما با انجام مطالعات بیشتر اسلیتایر و همکارانش  متوجه شدند مدل آماری که اجسام مختلف را عامل ساتع کردن پرتوی گاما می داند، می تواند این حجم زیاد از پرتوی گاما را نسبت به نظریه ی انتشار از طریق فروپاشی ماده ی تاریک بهتر توجیه کنند. ( این پرتوهای گاما ظاهری نقطه نقطه یا لکه لکه دارند، در حالی که فروپاشی ماده ی تاریک ابری یکنواخت از پرتوهای گاما ایجاد خواهد کرد.) نتیجه چه بود؟ به نظر می رسید که این پرتوهای گامای زیاد حاصل از تب اخترها یا هسته های فروپاشیده ی ستاره ها باشد که همزمان با انتشار پرتوهای گاما در حال چرخیدن به دور خود هستند و به صورت پالس هایی از نور به نظر می آیند.

با این حال، اسلیتایر می گوید،” این یک مبحث بزرگ و گسترده است” و فیزیکدانان نمی توانند به سادگی ماده ی تاریک را به عنوان یکی از عوامل منتشر کننده ی این پرتوهای گاما کنار بگذارند. تیم تحقیقاتی اسلیتایر اکنون روی تکنیک های آماری دیگری کار می کند تا تأیید کند عامل انتشار این پرتوهای گاما تب اخترها هستند یا ماده ی تاریک. در چند سال آینده، تلسکوپ های رادیویی که اکنون در دست ساخت هستند می توانند تب اخترها را به طور مستقیم شناسایی کنند. اسلیتایر می گوید:” این موضوع می توانند نتیجه ی نهایی در مورد نظریه ی تب اخترها را مشخص کند.”

اگر اثبات شود که این پرتوهای گامای بسیار گسترده از سوی تب اخترها  و نه ماده ی تاریک منتشر می شوند، آیا اسلیتایر ناامید می شود؟ قطعا چنین نیست، چون فیزیکدانان باید بدانند پرتوهای گامای منتشر شده از ماده چه خصوصیاتی دارند تا مرتکب اشتباه نشوند. بعلاوه، مطالعه روی تعداد جدیدی تب اختر می تواند اطلاعاتی را در مورد تاریخچه ی کهکشان ما مشخص کند. اسلیتایر می گوید:” این تحقیقات مانند کریسمس است. حتی اگر نتیجه آن چیزی نباشد که شما آرزو کرده اید، به هر حال یک هدیه ی شگفت انگیز دریافت خواهید کرد.” به همان اندازه ای که اسلیتایر مشتاق به کشف ماده ی تاریک است، فولی تردید دارد که تریسی طرح مشخصی در ذهن داشته باشد. به عقیده ی او:” تریسی در تلاش است که بفهمد مسیر درست کدام است.”

اسلیتایر می گوید:” من می خواهم بدانم ماده ای که ۸۰ درصد جهان را تشکیل داده است، چگونه است. این یک معمای بزرگ است، اما یک معمای قابل حل به نظر می رسد.” حتی اگر تصویر نهایی با انجام این مطالعات باز هم نامشخص بماند، او دست از تلاش بر نمی دارد تا این معما را حل کند.

 

پنج گام بزرگ برای ایمن ماندن از حملات سایبری در سال ۲۰۱۸

/در , , /توسط

کابوس های امنیت سایبری در سال ۲۰۱۷ ثابت کرد کاربران باید جدا به دنبال دفاع از حریم خصوصی باشند. در این مطلب چند راهکار ساده اما موثر را برای این منظور به شما پیشنهاد کرده ایم.

این روزها محافظت از داده های شخصی و ابزارهای فناوری اهمیتی بیش از پیش پیدا کرده است.  شرکت های تکنولوژی در این زمینه کمک چندانی به شما نخواهند کرد. در حقیقت این شرکت ها هستند که شما را به دردسر می اندازند. پس بهتر نیست خودتان آستین ها را بالا زده و چشم انتظار کسی نباشید؟

گویا آی تی – رواج انواع و اقسام باج افزارها، هک شرکت اعتباری Equifax، افشای برخی از داده های مشتریان شرکت Cloudbleed و … ۲۰۱۷ را تبدیل به یکی از بدترین سال های برای دنیای فناوری کرد. بهتر است عزم خود را جزم کنیم و بیش از پیش به فکر ارتقای امنیت زندگی دیجیتال و حفظ حریم شخصی خود باشیم. با ما همراه باشید.

به روزرسانی نرم افزارها

یکی از خطرناک ترین حملات سایبری سال گذشته میلادی هجوم باج افزارها بود؛ بدافزارهایی که داده های کاربران را به گروگان گرفته و در صورت عدم پرداخت باج درخواستی اقدام به حذف کردن آنها می کنند. در ماه می باج افزار WannaCry بیش از ۲۰۰۰۰۰ کامپیوتر ویندوزی را در ۱۵۰ کشور جهان آلوده است. متخصصان امنیتی معتقدند این بدافزار توسط ترغیب کاربران به دانلود از طریق ایمیل، کامپیوترها را آلوده می کرد.

خوشبختانه مایکروسافت با انتشار یک به روزرسانی امنیتی که از آلوده کردن کامپیوترها به بدافزارها WannaCry جلوگیری می کرد به یاری کاربران شتافت. اما کامپیوترهای هک شده متاسفانه سرعت عمل به خرج نداده و این اصلاحیه امنیتی را نصب نکرده بودند. خرابکاران سایبری بیمارستان ها، موسسات آموزشی، شرکت های مطرح و کسب و کارهایی مثل زنجیره های سینمایی را هدف قرار داده بودند. این اتفاقات نشان داد که به روز نگه داشتن نرم افزارها از اهمیت بسیار ویژه ای برخوردار است.

این اصل ساده اما مهم شامل همه ابزارهای مرتبط امنیت اطلاعات می شود: سیستم عامل ها، ضدویروس ها، روتر اینترنت، نرم افزارها و اپلیکیشن های مدیریت رمزعبور و همین طور مرورگرها. همواره با نصب جدیدترین اصلاحیه های امنیتی این ابزارها را به روز نگه دارید تا خیال تان از این بابت راحت باشد.

مطالعه سیاست های حفظ حریم خصوصی

از میان لیست رسوایی های شرکت اوبر که شامل اتهاماتی مثل آزار و اذیت جنسی و نفوذ به اطلاعات شخصی کاربران هستند، یک نکته بسیار مهم وجود دارد که همگان باید از آن درس بگیرند. در این رسوایی نام وب سایت Unroll.me، یعنی سرویس رایگان لغو اشتراک از خبرنامه ها و هرزنامه ها هم به چشم می خورد.

اوبر به منظور رقابت با رقیب اصلی خود یعنی شرکت لیفت اقدام به خرید اطلاعات از وب سایت Unroll.me کرد. اما این کار دقیقا چگونه انجام شد؟ وب سایت Unroll.me محتوای صندوق های اینباکس کاربرانش را اسکن کرده و اطلاعات بی نام آنها را به خریداران می فروشد. اوبر اقدام به خرید قبض های رسید ایمیل شده به شرکت لیفت از Unroll.me کرد.

بسیاری از کاربران از مشاهده مدل کسب و کار Unroll.me شوکه شدند. اما مساله این بود که خود کاربران موافقت خود را با این مساله اعلام کرده بودند! اما چگونه؟ در متن سیاست حفظ حریم خصوصی (Privacy Policy) این شرکت این موارد صراحتا با کاربر در میان گذاشته شده بودند:

”ممکن است ما بنا به هر دلیلی اقدام به جمع آوری، استفاده، انتقال، فروش یا افشای اطلاعات غیرشخصی شما کنیم. ما از این داده ها ممکن است برای ایجاد محصولات و خدمات تحقیقاتی بازارهای ناشناخته استفاده کنیم.“

با این وجود کاربران اعتراضات بسیار زیادی به ماهیت گمراه کننده این وب سایت کردند. شرکتی که هدف آن خلاص کردن کاربران از هرزنامه هاست اقدام به اسکن صندوق ورودی حساب ایمیل شان کرده و اطلاعات آنها را در ازای دریافت مبالغ قابل توجه به شرکت ها و بازاریاب ها می فروشد. از ادعا تا عمل این شرکت فاصله بسیار زیادی وجود دارد.

پس بهتر است مطالعه سیاست حفظ حریم خصوصی شرکت ها را تبدیل به یکی از عادت های خود کنید. اگر چه این کار زمان بر و کسل کننده است اما شک نکنید از این کار پشیمان نخواهید شد و با ماهیت شرکت ها یا وب سایت های خدمات دهنده بهتر آشنا خواهید شد. اخیرا قصد داشتم از یک سرویس رایگان اینترنتی برای ارسال فکس استفاده کنم و بعد از مطالعه سیاست حفظ حریم خصوصی متوجه شدم این شرکت اطلاعات حساسی مثل شماره های تامین اجتماعی و گواهینامه های رانندگی را جمع آوری می کند. به جای این که اطلاعات مذکور را در اختیار این شرکت قرار دهم ترجیح دادم یک دستگاه فکس قدیمی پیدا کنم.

حذف اپلیکیشن های غیرضروری

افتصاح سرویس Unroll.me، آگاهی مردم را درباره تعداد بسیار زیادی از اپلیکیشن های سوم شخص که ممکن است عملکردی مشابه داشته و اطلاعات شخصی کاربران را جمع آوری و افشا نمایند، بیشتر کرد. احتمالا اپلیکیشن ها و خدمات تحت وبی وجود دارد که دانلود یا اشتراک آنها را به خاطر نمی آورید و البته همچنان به داده های شما دسترسی دارند.

بهتر است در طول سال حداقل یک بار به اپلیکیشن های سوم شخص را به خوبی بررسی نمایید. در تلفن هوشمند یا تبلت بهتر است اپلیکیشن هایی که چندین ماه است از آنها استفاده نشده را حذف نمایید. در پاره ای موارد احتمالا مجبور به مراجعه به وب سایت شرکت ها و درخواست حذف کامل حساب های کاربری خواهید بود.

بهتر است حساب های آنلاین اصلی مثل فیس بوک، توئیتر یا گوگل را چک نموده و بررسی نمایید چه اپلیکیشن هایی به این وب سایت ها متصل هستند. بعید نیست گاهی اوقات برای استفاده از یک ابزار تحت وب یا اپلیکیشن از اطلاعات این حساب ها استفاده کرده باشید. ممکن است ابزارها یا خدمات آنلاینی که دیگر از آنها استفاده نمی کنید اطلاعات شخصی شما را جمع آوری و در اختیار سایرین قرار دهند، پس بهتر است هر چه سریع تر آنها را غیرفعال نمایید.

در فیس بوک بعد از باز کردن صفحه تنظیمات به برگه Apps رفته و اپلیکیشن های متصل به حساب را بازبینی کنید. در صفحه تنظیمات گوگل می توانید به بخش Connected apps & sites مراجعه کنید. در توئیتر هم بعد از باز کردن صفحه Settings and privacy به قسمت Apps بروید.

برای مثال حساب کاربری فیس بوک من به ۸۲ اپلیکیشن متصل شده بود. بعد از حذف بسیاری از اپلیکیشن های غیرضروری یا به دردنخور مثل LivingSocial، Words With Friends و Draw Something تنها ۳۲ مورد باقی ماند.

از VPN استفاده کنید

چندی پیش کنگره امریکا رای به تعلیق قوانین خصوصی داد که پیگیری و فروش اطلاعات تاریخچه مرور اینترنتی به آگهی دهندگان برای شرکت های پهن باندی مثل Comcast و Charter را دشوارتر می کرد. سخت تر شد قوانین حفظ حریم شخصی هیچ گاه موثر نبوده و هیچ تغییری حاصل نشده است. اما لغو قانون حمایت از حریم شخصی کاربران نشان از حجم بسیار گسترده اطلاعاتی است که شرکت های ارائه دهنده خدمات اینترنتی می توانند از شما جمع آوری کرده و به هر شکل و با هر هدفی در اختیار دیگران بگذارند. شما برای مقابله با این اقدام و محافظت از حریم خصوصی آنلاین، چاره ای ندارید جز استفاده از یک شبکه خصوصی مجازی یا همان VPN.

در زمان وب گردی شرکت های ارائه دهنده خدمات اینترنتی (ISP)، ترافیک اینترنتی روتر شما را به وب سایت های مقصد هدایت می کنند. هر ابزاری که استفاده می کنید دارای شناسه ای متشکل از مجموعه از اعداد است که با نام آدرس IP از آن یاد می شود. زمانی که در اینترنت هستید، ISPها دقیقا می دانند که از چه ابزارهایی استفاده می کنید و در حال مشاهده چه وب سایت هایی هستید.

VPNها شما را در زمینه مخفی نگه داشتن اطلاعات وب گردی از ISPها یاری خواهند کرد. زمانی که از نرم افزارهای VPN استفاده می کنید، ابزار شما به سرورهای شرکت ارائه دهنده خدمات VPN  متصل می شود. به این ترتیب تمام ترافیک ارسالی شما از فیلتر اتصال اینترنتی شرکت ارائه دهنده VPN عبور خواهد کرد. حال اگر ISP شما سعی در جاسوسی ترافیک وب شما کند صرفا با آدرس IP سرور VPN مواجه خواهد شد.

البته VPNها هم بی عیب و نقص نیستند. گاهی اوقات استفاده از آنها موجب کاهش قابل ملاحظه اتصال اینترنتی کاربر می شود و ضمنا در پاره ای از موارد بعضی از نرم افزارها و خدمات با آنها سازگار نیستند. اما به هر حال مزایای آنها به معایب شان می چربد خصوصا اگر از شبکه های وای فای عمومی مثلا یک کافه یا یک فرودگاه استفاده نمایید.

محافظت از سخت افزارها

تلفن های هوشمندی مثل آیفون X اپل و گلکسی نوت ۸ سامسونگ امسال پیشرفت های بسیار زیادی کردند. صفحات نمایش آنها بسیار با کیفیت تر شده و سرعت پردازش آنها نیز افزایش قابل ملاحظه ای یافته است؛ بالطبع شاهد گران تر شدن قیمت این دو محصول نیز هستیم. آیفون X قیمتی معادل ۹۹۹ دلار داشته و برای خرید گلکسی نوت ۸ هم باید هزینه ای معادل ۹۵۰ دلار بپردازید. عیب این دو محصول این است که همانند مدل های قبلی مقاوم نیستند.

روند فعلی در این تلفن های هوشمند جدید بزرگ تر کردن فضای صفحه نمایش تا جای ممکن است؛ به همین دلیل شیشه بخش بیشتری از بدنه را به خود اختصاص داده و در نتیجه احتمال خرد شدن و شکستگی تلفن هم افزایش یافته است. جالب اینجاست که بدنه پشتی آیفون X به خاطر فراهم شدن امکان شارژ بی سیم هم از جنس شیشه ساخته شده است. بعید است این روند متوقف شود زیرا کاربران علاقه زیادی به داشتن صفحه نمایش بزرگ تر دارند.

با این اوصاف به نظر می رسد وقت آن رسیده که روی محافظت از تلفن هوشمند خود سرمایه گذاری کنید. بهتر است یک جعبه محافظ یا محافظ صفحه نمایش (یا هر دو) را تهیه نمایید. محافظ های صفحات نمایش از صفحه نمایش در برابر خراش هایی که یکپارچگی ساختاری صفحه را ضعیف کرده و نهایتا سبب بروز ترک های بزرگ تر می شوند، مراقبت می کنند. وجود یک جعبه محافظ هم از آسیب دیدن بدنه تلفن در زمان سقوط های اتفاقی جلوگیری خواهد کرد.

خودروهای آینده نیسان ذهن شما را می خوانند

/در , , , , , /توسط
خودروهای آینده

اکثر خودروسازان به دنبال حذف عامل “راننده” از رانندگی هستند، اما نیسان به دنبال یک تکنولوژی جالب تر است. این شرکت درباره طرحی به نام Brain-to-vehicle (B2V) تحقیق می کند که می تواند امواج مغزی را بخواند و متوجه شود که قصد انجام چه کاری را دارید. پس از پوشیدن یک کلاه که می تواند فعالیت های مغزی را اندازه گیری کند، سیستم هوش مصنوعی می تواند پیش بینی کند که شما می خواهید بپیچید یا ترمز کنید، و این عملیات طی ۰٫۲ تا ۰٫۵ ثانیه پیش از عکس العمل شما رخ می دهد.

گویا آی تی – Daniele Schillaci قائم مقام شرکت نیسان می گوید: “هنگامی که مردم درباره رانندگی خودکار فکر می کنند، چشم اندازی از آینده دارند به این گونه که انسان از کنترل ماشین ها چشم پوشی می کند. تکنولوژی B2V دقیقاً بر عکس عمل می کند. چرا که با استفاده از سیگنال های مغری افراد، رانندگی به یک روند هیجان انگیزتر و لذت بخش تر تبدیل خواهد شد.”

نیسان با مدل الکتریکی لیف در سطح بالایی از تکنولوژی رانندگی خودکار قرار دارد. این خودرو می تواند مسافت حدود ۲۴۰ کیلومتر را طی کند و از سیستم نیمه خودکار ProPilot استفاده می کند. با این که خودروهای خودران بسیار مرسوم شده اند، خودروسازانی مانند نیسان می خواهند همچنان کنترل در دست رانندگان باشد.

تکنولوژی جدید نیسان
تصویر اختصاصی نیسان – سیستم B2V نیسان، نمایی از آینده رانندگی است

به همین دلیل، این شرکت قصد دارد که سطح رانندگی را ارتقا بدهد و آن را به یک فعالیت جالب تر تبدیل کند. به گفته محقق ارشد شرکت Lucian Gheorghe، نیسان اولین خودروسازی است که به منظور ارتقا حس رانندگی، فعالیت همزمان مغز را به خودرو منتقل می کند.

یکی از بخش های مشکل اما جالب تحقیقات رانندگی خودکار بر روی کنترل “بدون دست” خودرو توسط کامپیوتر تمرکز دارد. شرکت Waymo گوگل می خواهد به سطح ۴ یا ۵ رانندگی خودکار دست پیدا کند، سطحی که در آن نیاز به مداخله راننده وجود ندارد، چرا که به اعتقاد آن ها واکنش رانندگان به اندازه کافی سریع نیست. از طرف دیگر، سیستم B2V نیسان یک سیستم کاملاً دستی با کمک تکنولوژی است.

در رویدادهای مختلف، این شرکت در حال کار بر روی رانندگی دستی و خودکار است تا وجود عامل انسانی را بهتر درک کند. با این که نیسان می گوید تحقیقات به منظور سرگرم کننده تر کردن رانندگی انجام می شود، تکنولوژی اسکن مغزی به طور قطع می تواند سیستم های رانندگی خودکار را ایمن تر کند. Gheorghe در این زمینه می گوید: “کاربردهای بالقوه این تکنولوژی فوق العاده اند. همچنین این تحقیقات باعث افزایش سرعت نوآوری در خودروهای آینده شرکت خواهد شد.”

۳ گام اصلی برای تسلط یافتن بر مطالب علمی جدید

/در , /توسط
توصیه های ریچارد فِینمَن در مورد یادگیری

با افزایش سن در افراد یاد گیری علوم و موضوعات جدید، پیچیده تر و کسل کننده شده و به زمان بیشتری هم نیاز خواهد داشت. به همین دلیل کودکان نابغه ای که می توانند به پنج زبان صحبت کنند همیشه ما را شگفت زده می کنند، چون فکر می کنیم این توانایی ها از عهده ی ما خارج است. اما تسلط یافتن بر موضوعات جدید، چه در زمانی که هنوز در حال تحصیل هستید و چه زمانی که فارغ التحصیل شده اید نباید تا این اندازه سخت و دشوار به نظر برسد.

گویا آی‌تی  – ریچارد فِینمَن، فیزیکدان برنده ی جایزه ی نوبل در این رابطه توصیه هایی دارد. او راهکاری سه مرحله ای را برای یادگیری پیشنهاد می کند. این راهکار نه تنها  به شما کمک می کند تا موضوعات جدید را سریع تر بیاموزید، بلکه می تواند عمق یادگیری شما را نیز افزایش دهد.

همانطور که شِین پاریش در مجله ی Medium توضیح می دهد، ریچارد فِینمَن با ارائه ی یک مثال تفاوت بین “دانستن و آگاهی از یک موضوع” را با “دانستن نام آن” بیان کرده است.

این دو مفهوم چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟ فِینمن در یک مصاحبه این تفاوت را توضیح داده است: شخصی می تواند یک پرنده ی سینه طلایی را به شما نشان دهد و بگوید که این پرنده یک توکا با گردن قهوه ای است. ممکن است آن فرد به شما بگوید که این پرنده در زبان آلمانی halzenfugel و در زبان چینی چونگ لینگ نامیده می شود.

ممکن است شما تمامی این نام ها را به خاطر بسپارید، اما هنوز هم چیزی در مورد این پرنده نمی دانید – برای مثال شما از محل زندگی و مهاجرت این پرنده و صدای آن آگاه نیستید.

این مثال در توضیحات فِینمن بسیار ساده است اما می توان آن را به موضوعات پیچیده نیز تعمیم داد.

برای مثال رسانایی الکتریکی آب را در نظر بگیرید – این موضوع یکی از مسائل اساسی برای درک دنیایی است که در اطراف ما وجود دارد، اما پس از ۲۰۰ سال کاوش و تحقیق، دانشمندان تنها به تازگی کشف کرده اند که این اتفاق دقیقا چگونه رخ می دهد.

داشتن درکی عمیق از یک موضوع برای یادگیری آن ضروری است، حتی اگر شما بخواهید فقط یک امتحان را بگذرانید؛ زیرا شما هیچ وقت نمی دانید که قرار است سوال های این امتحان از کدام جنبه ی این مطلب پرسیده شوند.

بنابراین بهتر است با توجه به تکنیک فِینمن از یک نابغه “یاد بگیرید که چگونه یاد بگیرید”.

 

گام اول: موضوع مد نظر خود را به یک کودک آموزش دهید

قبل از هر چیز یک دفتر یادداشت بردارید، موضوعی را که در حال یادگیری آن هستید در بالای صفحه بنویسید و آن را از ابتدا تا انتها  برای خودتان توضیح دهید، طوری که انگار می خواهید آن را به یک کودک آموزش دهید.

اگر اولین پاسخی که پس از خواندن این جملات به ذهنتان می رسد آن است که:” من مکانیک کوانتوم را چگونه به یک کودک توضیح بدهم؟” به یاد داشته باشید که سایت xkcd توانسته است نحوه ی ساخت موشک را تنها با استفاده از ۱۰۰۰ کلمه ی متداول در زبان انگلیسی توضیح دهد.

کلید اصلی همین است – هنگامی که شما توضیحات خود را برای یک کودک هشت ساله می نویسید، نمی توانید پشت کلمات و اصطلاحات پیچیده ای  که حتی مفهوم آن ها را نمی دانید پنهان شوید.

پاریش می گوید:” هنگامی که شما موضوعی را از ابتدا تا انتها به زبان ساده توضیح می دهید به طوری که یک کودک هم می تواند آن را بفهمد، در واقع خود را وادار می کنید که مفهوم و موضوع مورد نظر را با عمق بیشتری درک کنید و روابط و ارتباطات بین مفاهیم را برای خود ساده تر کنید.”

” اگر شما تلاش کنید قطعا می توانید درکی شفاف تر از مسائلی پیدا کنید که پیش تر به خوبی متوجه آن نشده بودید.”

 

گام دوم: اشکالات خود را مرور کنید

اکنون که اشکالات خود را در مورد موضوعی که علاقه مند به یادگیری آن هستید متوجه شده اید، می توانید مطالعه ی بیشتری روی این اشکالات داشته باشید، پاسخ های آن را پیدا کرده و سپس گام نخست را در مورد آن تکرار کنید. آن قدر این روند را ادامه دهید تا دیگر هیچ اشکالی نداشته باشید.

 

گام سوم: مطالب را سازماندهی و ساده سازی کنید

تا اینجا احتمالا توضیحات خوبی در مورد موضوع مد نظرتان را جمع آوری کرده اید، و این توضیحات به اندازه ی کافی جامع و ساده است که حتی یک کودک می تواند آن را بفهمد.

سعی کنید این توضیحات را باز هم ساده تر کنید و آن را با صدای بلند برای خود بخوانید – این کار به شما کمک خواهد کرد که جملات ضعیف و بخش هایی که قانع کننده نیستند را تشخیص دهید.

 

گام چهارم (اختیاری): سعی کنید مطالب جمع آوری شده را به یک فرد دیگر آموزش دهید

شما می توانید یک کودک هشت ساله را انتخاب کرده و این مطالب را به او توضیح دهید، اما اگر برای توضیح دادن به یک کودک نمی توانید توجه و تمرکز او را به مدت طولانی به خود جلب کنید، از یک دوست کمک بخواهید و این مطالب را به او آموزش دهید.

اگر در حین توضیح دادن با مشکل مواجه می شوید و نمی توانید آن را توضیح دهید، قطعا یک اشکال دیگر وجود دارد.

این تمام توضیحاتی بود که فِینمن در رابطه با یادگیری مطالب جدید بیان کرده بود.

باید توجه کنید که این پیشنهاد، یک راه حل سریع و تضمین شده نیست (زیرا چنین راهکاری اصلا وجود ندارد!). در هر صورت شما برای یادگیری باید مطالعه کنید اما اگر بتوانید این کار را به درستی انجام دهید، تضمین می کنید که درکی عمیق از مطلب مورد نظر به دست آورید و بلافاصله پس از ترک سالن امتحان این مطالب را فراموش نخواهید کرد.

می توانید توضیحات این راهکار را در این ویدئو ببینید.

 

ناسا از خطری جدید برای کره زمین خبر داد

/در , , /توسط
هشدار ناسا در مورد یخبندان

ناسا از خطری بزرگ که در سال ۲۰۱۸ جهان را تهدید می کند خبر داد. این سازمان، با به نمایش گذاشتن تصاویری ماهواره ای از زمین، خبر داد که در سال ۲۰۱۸ وجود شکاف های بسیار بزرگ در برخی از کوه های یخی قطب جنوب می تواند خطرساز شود.

گویا آی تی – بر طبق اعلام ناسا، یخ های جزایر یخچالِ P44 از چند ماه پیش به شدت در حال ذوب شدن اند. این یخ ها، ۱۶۰ فوت روی آب و ۸۰۰ فوت زیر آب هستند و بر طبق اعلام کارشناسان ناسا به سبب نزدیک تر شدن قطب جنوب به اقیانوس ها، چنین اتفاقی می تواند بسیار خطرآفرین باشد.
اریک رینوت، کارشناس آب و هوای دانشگاه کالیفرنیا، در این باب می گوید: «این گونه به نظر می رسد که در سال های آینده خشکسالی های بسیار شدیدی را تجربه خواهیم کرد. همچنین سطح آب اقیانوس ها بسیار افزایش خواهد یافت و حتی ممکن است این امر موجب آن شود که چند قاره و کشور غرق شده و حتی از روی نقشه حذف شوند».

در سال ۲۰۱۸ منتظر پیشرفت در این فناوری‌ها باشید

/در , /توسط

امروزه ما در عصر فناوری های دیجیتال غرق شده ایم و استفاده از فناوری در زندگی روزمره به سطحی رسیده است که به شرایط فیلم گزارش اقلیت (Minority Report) نزدیک می شود. ابتکارهای فناورانه‌ای چون اینترنت اشیاء و هوش مصنوعی که زمانی بخشی از آینده ی دور به نظر می رسید اکنون محقق شده اند. در حالی که استفاده از فناوری واقعیت مجازی در زندگی واقعی سر و صدای زیادی به راه انداخته است، در سال های اخیر واقعیت افزوده به عنوان کاربرد عملی و واقعی تر آن ظهور کرده است.

گویا آی‌تی – در حالی که امیدهای بسیاری برای شکوفایی فناوری های گوناگون وجود دارد، سورپرایزهایی چون ظهور فناوری زنجیره‌ی بلوکی (Blockchain) توجه افرادی را که به تغییر رویکرد به استفاده پول رایج دیجیتال علاقه مند هستند، به خود جلب کرده است. با سپری شدن سال ۲۰۱۷ و در آستانه ی یک سال جدید، در این نوشته نگاهی به مسیری که فناوری احتمالا در سال ۲۰۱۸ طی خواهد کرد می اندازیم.

 

Blockchain

بیتکوین یکی از جالب ترین ابتکارات دنیای دیجیتال در سال ۲۰۱۷ بوده است و به نظر می رسد که فناوری زنجیره‌ی بلوکی پتانسیل بسیاری دارد. رشد سریع محبوبیت این فناوری را می توان به افزایش سریع ارزش آن نسبت داد، اگرچه هنوز هم ابهامات بسیاری در مورد آن وجود دارد که ماهیت ارز-رمز پایه (cryptocurrency) چیست و چگونه می تواند با این سرعت تولید ثروت کند.

در حالی که در نظر گرفتن بیتکوین به عنوان راهکاری سریع برای “ثروتمند شدن” بسیار ساده است، پتانسیلی که فناوری زنجیره‌ی بلوکی در معاملات و تراکنش های دیجیتالی دارد می تواند کسب و کار را از سال ۲۰۱۸ به بعد متحول کند. بیتکوین تنها نقطه ی آغازی در این روند است. با ظهور ارزهای دیجیتالی چون Ethereum  و Litcoin، بازار رقابتی و پتانسیل تغییر چشم انداز دیجیتال فراهم شده است.

پیشنهادهای اولیه‌ی ارزهای دیجیتال (ICO ها) نظیر Puregold که در فراهم کردن انگیزه هایی برای سرمایه گذاری سکه در بورس فعالیت می کنند، در سال ۲۰۱۸ به دلیل بهره‌ی بسیار زیاد ایجاد شده در اثر ارزهای رمزگذاری شده دیجیتال با تغییر و تحولاتی مواجه می شوند. در مورد Puregold این به معنای استفاده از زنجیره ی بلوکی برای توسعه ی یک کسب و کار در تجارت الکترونیک و Gold ATM ها در دفاتر توزیع اوراق بهادار است. می توان گفت موارد مصرف فناوری زنجیره‌ی بلوکی نامحدود است.

 

هوش مصنوعی

هوش مصنوعی زمانی موفق خواهد شد که دیگر قرار نباشد به صورت یک کامپیوتر خودکار با قابلیت پردازش اطلاعات کار کند و به جای آن روی کارهای خاصی متمرکز شود.  این کاربرد از هوش مصنوعی در حال حاضر در برخی اتومبیل ها وجود دارد و به آن ها اجازه می دهد به طور خودکار کار کنند و علاوه بر آن در برخی بخش های فیسبوک و دیگر پلت فرم های آنلاین هم استفاده می شود.

دستیارهای کامپیوتری در شرکت های متعددی مورد استفاده قرار می گیرند. در این زمینه می توان به Tribe.FIT اشاره کرد، یک برنامه ی تناسب اندام که به کاربران کمک می کند وعده های غذایی و برنامه ی تمرین های ورزشی خود را تنظیم کنند. برنامه هایی چون Tribe که از هوش مصنوعی برای بهبود تجربیات مشتریان استفاده می‌کنند در نوع خود پیشگام محسوب می شوند.

هوش مصنوعی به عنوان ابزاری برای تسهیل تحلیل داده ها در مقیاس بزرگ نیز در حال تغییر رو تحول است. شرکت هایی چون FarmaTrust از هوش مصنوعی برای کمک به تشخیص و حذف داروهای تقلبی و ایجاد یک بازار آنلاین برای خرید دارو استفاده می کنند. این راهکار می تواند سالانه جان ۱۲۵۰۰۰ نفر را در آفریقا نجات دهد.

 

واقعیت افزوده

بازی Pokemon Go قطعا یکی از پیشرفت های بازی های دیجیتال در طول دو سال اخیر است، چرا که بسیاری از افراد با یافتن Pokemon هیجان زده می شوند و به دنبال های زمین های بازی در محیط اطراف خود می گردند.

شاید به نظر برسد که سروصدا و هیجانات بازی Pokemon Go  دیگر فرو نشسته است، اما کاربردهای عملی این فناوری برای بهبود تجربیات انسان ها در دنیای واقعی، از پتانسیل خوبی برای شرکت های توسعه ی فناوری برخوردار است. واقعیت افزوده نسبت به واقعیت مجازی کاربردهای بیشتری برای کاربران روزمره دارد، زیرا از قابلیت لایه بندی اطلاعات در دنیای واقعی برخوردار است.

 

دستیارهای صوتی

تبلیغات Alexa به تنهایی بعضی از بهترین لحظات ۲۰۱۷ را رقم زده اند. واضح است که ارائه‌ی دستیارهای صوتی از سوی شرکت های آمازون، گوگل، سونوس و دیگر شرکت ها رو به گسترش و پیشرفت است. به این ترتیب Siri دیگر لزوما بخشی از بازار را به خود اختصاص نمی دهد، زیرا باید از این به بعد نگران آن باشد که Cortana و Alexa جای او را به عنوان یک دستیار خانگی بگیرند.

قطعا تقاضا برای دستیارهای صوتی نیز افزایش یافته است، اما سهم این فناوری در دستیابی به اهداف بزرگتر ارزشمندترین قابلیت آن است. دستیارهای صوتی از نظر پتانسیل به کار گیری در کارهای روزمره، تنها در ابتدای مسیر خود قرار دارند.

 

اینترنت اشیاء

ایده ی اینترنت اشیاء، سال ها است که در سراسر جامعه ی دیجیتال در جریان است و انتظاراتی نیز ایجاد کرده است. با این وجود، در سال ۲۰۱۷ بود که موفقیت های شگفت انگیز جدیدی در عرصه ی دستگاه های هوشمند خانگی و استفاده از دستگاه های همراه در این فرآیندها محقق شد.

اینترنت اشیاء تنها محدود به یک زمینه نیست؛ ایده ی اصلی نهفته در پشت این فناوری، یکپارچگی نامحدود و هرچه بیشتر فناوری در زندگی روزمره است. اما از ان جایی که اکنون در عصر دیجیتال قرار داریم، باید انتظار داشته باشیم که روز به روز پتانسیل های بیشتری از اینترنت اشیاء را کشف کنیم.

 

گذار از رایانش ابری به محاسبات لبه ای (Edge Computing)

اخیرا اخباری مبنی بر آن به گوش می رسد که انتقال داده ها از طریق فضاهای ابری صورت می گیرد و سرویس های ابری از زمان محبوب شدن توسط شرکت های توسعه فناوری معروف، بر روند انتقال داده ها تسلط یافته اند. با این وجود، رایانش یا محاسبات لبه ای، پتانسیل بیشتری برای بهبود تجربیات کاربران در اختیار دارد.

طبق گزارشی در مجله ی IEEE:Internet of Things رایانش ابری می تواند حجم گسترده ای از داده ها را منتقل کند، اما استفاده ی بیش از حد آن می تواند به پدیده ی گلوگاه یا Bottleneck منجر شود که از سرعت و کیفیت بهره مندی کاربران می کاهد.

در سال ۲۰۱۸ نیز رایانش ابری هنوز به شکل گسترده ای مورد استفاده قرار خواهد گرفت، زیرا این روش می تواند حجم بسیار زیادی از داده ها را منتقل کند، اما پهنای باند مربوط به روش لبه ای یا Edge موجب می شود که اینترنت اشیاء، به دلیل سرعت زیاد انتقال داده در این فناوری رشد بیشتری را تجربه کند. رابط هایی چون TribeFIT که کاربران را با هوش مصنوعی مرتبط می کنند با توجه به سادگی ان ها در حال تسلط یافتن بر بازار هستند. البته باید اشاره کرد که استفاده از هوش مصنوعی از سوی TribeFIT تنها  با هدف بهبود تجربه ی کاربران و نه به نمایش گذاشتن این فناوری جدید انجام گرفته است.

 

امنیت سایبری

امنیت سایبری برای شرکت هایی که در هر سطحی با اتحادیه ی اروپا مرتبط هستند از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا این اتحادیه شرایط و ضوابطی را برای شرکت ها وضع کرده است تا از استانداردهای مشخصی پیروی کنند و در غیر این صورت با مجازات هایی مواجه خواهند شد.

با توجه به کاربرد گسترده ی فناوری در عصر امروز، ممکن است تهدیدها و خطرات سایبری از هر جهتی سربرآورند و به همین دلیل سرمایه گذاران پول ها و سرمایه های هنگفتی را در شرکت های تأمین کننده ی امنیت سایبری سرمایه گذاری کرده اند. این شرکت ها از سازمان ها و نهادهای عظیم در برابر تهدیدهایی چون یک ایمیل فیشینگ که می تواند تمام فعالیت های آن ها را بر هم بریزد، محافظت می کنند. تا زمانی که کسب و کارهای موجود از طریق فناوری های ارتباطی با یکدیگر در تعامل باشند، امنیت سایبری یکی از نیازهای اساسی ما خواهد بود.

 

هزینه ی اینترنت

در حال حاضر دیگر قوانین مربوط به بی طرفی اینترنتی (Net neutrality) لغو شده اند و این موضوع قطعا بر دسترسی شما به اینترنت اثر گذار خواهد بود. در حالی که نبود بی طرفی اینترنت می تواند موجب تغییر نرخ دادها توسط ارائه کنندگان سرویس ها شود، هزینه های احتمالی تحمیل شده در این شرایط می تواند بسته به آنکه رقابت تا چه اندازه قیمت ها را کاهش دهد نواساناتی داشته باشد

این تغییر مهم در قوانین اینترنتی بر هزینه هایی که انتقال حجم گسترده ای از داده ها برای کاربران خواهد داشت تأثیر می گذارد، اما نگرانی هایی که پس از این تصمیمات ایجاد شده است آن چنان توجیه پذیر نیست، زیرا تأمین کنندگان سرویس های اینترنتی باید قیمت ها را طوری تنظیم کنند که فضای رقابتی حفظ شود. با این حال، نبود بی طرفی اینترنتی قطعا بر هزینه ی انتقال داده ها اثر گذار خواهد بود.

سال ۲۰۱۸ نیز مانند هر سال دیگری ابهامات زیادی را با خود به همراه دارد، اما حداقل می توانیم مطمئن باشیم که چشم انداز توسعه ی فناوری در سال جاری تکامل پیدا خواهد کرد و زندگی های ما بیشتر تحت تأثیر فناوری قرار خواهد گرفت.

 

 

هشدار دانشمندان در مورد ورود به عصر دیجیتال ناشناخته

/در , /توسط

 

شاید تصور کنید عکس هایی که در فیس بوک به اشتراک می گذارید یا تمام توئیت های شما جاوادانه خواهند بود و حتی شاید سال ها بعد، بسته به محتوای آنها، خوشحال یا ناراحت شوید. اما در واقعیت بخش بسیار زیادی از اطلاعات دیجیتال ما در آینده در خطر نابود شدن قرار دارد.

گویا آی تی – برخلاف دهه های قبل، حجم قابل ملاحظه ای از داده های دیجیتالی ما هیچ بایگانی فیزیکی ندارند. برای مثال سی دی های قدیمی، بیش از چند دهه عمر نمی کنند. این مساله علاقه مندان به بایگانی و باستان شناسان را حسابی نگران کرده و تبدیل به یک چالش فنی بسیار پیچیده شده است.

شاید در آینده دانش ما درباره اوایل قرن بیست و یکم بسیار کمتر از اطلاعات ما درباره اوایل قرن بیستم باشد. قسمت بسیار زیادی از اطلاعات قرن بیستم هنوز روی چیزهایی مثل کاغذ و فیلم قرار داشته و همچنان قابل دسترسی هستند؛ در حالی که فعالیت های امروز ما کلا به صورت دیجیتال انجام شده و تقریبا همه در فضاهای ابری قرار دارند؛ به نوعی می توان گفت این فعالیت های دیجیتالی متولد شده اند و نه فیزیکی. این فعالیت ها از یک ظرف آنالوگ به یک ظرف دیجیتال منتقل نمی شوند، بلکه به صورت کاملا دیجیتالی به دنیا آمده و می میرند و هیچ رونوشت یا معادل آنالوگی از آنها وجود ندارد.

متخصصان کامپیوتر و داده ها از این دوره داده های گمشده با عنوان ”عصر دیجیتال ناشناخته“ یاد می کنند. بعضی هم ترجیح می دهند از عبارت ”حفره سیاه اطلاعات“ استفاده کنند، زیرا ممکن است در آینده کامپیوترها و برنامه های نرم افزاری قادر به خواندن اطلاعات دیجیتالی که در حال حاضر تولید می کنیم نباشند. آنها نگران اند تمام این داده ها که به نوعی تاریخ دیجیتال قرن ما محسوب می شوند، در آینده قابل بازیابی نباشند.

جالب اینجاست که بسیاری از بزرگ ترین شرکت های جهان و سازمان های داده محور همچنان وابسته به رسانه های ذخیره سازی قدیمی یعنی نوارهای مغناطیسی هستند. در سال ۱۹۵۲ یعنی در اوایل برآمدن عصر جدید محاسبات الکترونیکی، شرکت IBM اولین سیستم ذخیره سازی داده مبتنی بر نوار مغناطیسی را معرفی کرد. نوارهای مغناطیسی اولیه قادر به ذخیره ۲٫۳ مگابایت داده روی هر قرقره موجود در دو نوار مغناطیسی بودند.

«لائورن یانگ»، تهیه کننده سری برنامه های Science Friday و گزارشگر اصلی یک سری سه قسمتی به نام ”File Not Found“ که در آن به  بررسی مسائل مرتبط با ذخیره سازی و از دست رفتن داده ها صحبت می شود در این رابطه می گوید تنها یک کارتریج از نوارهای مغناطیسی امروزی قادر به نگهداری صدها ترابایت داده است.  تابستان گذشته شرکت IBM ظرفیت نگهداری داده های یک کارتریج را به ۳۳۰ ترابایت افزایش داد، به عبارتی دیگر ۳۳۰٫۰۰۰ گیگابایت در هر کارتریج. شرکت های بزرگی مثل گوگل و آزمایشگاه های فیزیک از جمله Fermilab همگی دارای کتابخانه های بزرگی از نوارهای مغناطیسی با هزاران و هزاران کارتریج هستند.

اگر چه اکثر شرکت ها از تکنولوژی های دیجیتال به عنوان اولین راهکار ذخیره سازی استفاده می کنند، اما در بسیاری از موارد، از نوارهای مغناطیسی به عنوان پشتیبان پشتیبان ها استفاده می شود. این مساله خود به خاطر پدیدار شدن فرمت ها مغناطیسی کامل تر موجب بروز مشکلاتی دیگر و همچنین پدیده bit rot یا پوسیدگی بیت می شود.  با گذشت زمان، اطلاعات دیجیتال روی نوار یا سایر رسانه های ذخیره سازی دیجیتال، در صورتی که به درستی ذخیره نشده یا در شرایط بدی قرار بگیرند، فاسد یا پوسیده خواهند شد.

«کری کروس» پروفسور دانشکده مطالعات داده ای در دانشگاه مریلند که نقش فعالی در پروژه نجات و احیای داده های دیجیتال قدیمی مثل بازی های ویدئویی و دنیاهای مجازی دارد، اطلاعات بسیار زیادی در مورد پوسیدگی بیت و همچنین پدیده پوسیدگی نرم افزار دارد؛ در پوسیدگی نرم افزار فایل های قدیمی، بازی ها و سایر داده ها به خاطر منسوخ شدن فرمت ها و عدم امکان خواندن یا تولید مجدد اطلاعات، عملا غیرقابل استفاده می شوند.

رسانه های ذخیره سازی گوناگون طول عمر متفاوتی دارند. در پروژه پروفسور کروس متخصصان روی تعداد بسیار زیادی از فلاپی دیسک های مغناطیسی کار کرده اند و این رسانه ها عمری بین ۱۰ تا ۱۴ سال دارند. رسانه های نوری مثل CD/DVDها عمری کمتر دارند. این مساله تبدیل به مشکل بزرگی در رسانه های ذخیره سازی گوناگون خواهد شد.

یانگ می گوید بعضی از پژوهشگران امید بسیار زیادی به یکی از جدیدترین تکنولوژی های این حوزه دارند یعنی: ذخیره سازی DNA. پژوهشگران راهی برای ذخیره سازی داده در DNA (این مولکول تقریبا ۱ میلیارد ساله) پیدا کرده اند. البته این DNA طبیعی نیست و تماما ساخته دست بشر است.

در این روش جدید، ظرفیت ذخیره سازی با واحد پتابایت اندازه گیری می شود، واحدی متشکل از میلیون ها گیگابایت. تنها یک گرم از DNA قادر به ذخیره سازی تمام بیت داده هایی است که تا به امروز توسط انسان های ثبت شده اند، آن هم در اندازه و وزن چند وانت معمولی.

پروفسور کروس به فوریت مساله واقف است اما در مورد به کار بردن عبارت عصر دیجیتال ناشناخته احتیاط می کند.  وی سخنان خود را این طور به پایان می برد: ”خرابه های باستانی بسیار زیادی در جهان وجود دارد و آثار هنری باستانی معیوبی هم از انسان های پیشین به جا مانده است. همواره بقایایی از گذشته باقی خواهند ماند. نمی توانم به محافظت از داده ها به شکل صفر و یک نگاه کنم. حفظ تدریجی (آثار و داده ها) همواره انجام می شود. امیدوارم بتوانیم بخش قابل توجهی از اقیانوس بزرگ داده ها را حفاظت کنیم.“