ماده‌ی تاریک ماده‌ای است که به عقیده‌ی برخی فیزیک‌دانان بخش بزرگی از کاینات را تشکیل داده است. ما چیز زیادی از ماهیت این ماده نمی دانیم، اما پژوهشگران به تازگی به اطلاعاتی در مورد برهم‌کنش ماده‌ی تاریک با سایر مواد در دماهای بسیار بالا دست یافته‌اند.
یک شئ عجیب و غریب دیگر در سطح مریخ رویت شد و نظریه پردازان توطئه (conspiracy theorists) اعتقاد دارند که این نشان دهنده شواهدی از حضور بیگانگان در مریخ است.
شکارچیان یوفو (UFO) یک ساختار گنبدی شکل را از عکس هایی که از مریخ نورد آپورچونیتی (Opportunity) مخابره شده است را بهانه این ادعا می دانند. آنها بر این باورند که سازه هایی مصنوعی در گذشته، در برخی از نقاط مریخ برای اینکه بتوانند آب را بر روی سطح این سیاره سرخ جاری کنند، توسط بیگانگان ساخته شده است.
آنها می گویند وجود گنبد بر روی مریخ نشان می دهد که کسی یا چیزی آنها را در گذشته ساخته است.
آیا این امکان وجود دارد که ما در حال نگاه کردن به بخشی از سازه ساخته شده توسط ساکنان باستانی مریخ باشیم؟
چه می شود اگر ما شواهدی را پیدا کنیم که اثبات کند در گذشته های دورِ این سیاره سرخ، تمدن بزرگی توسط موجوداتی بیگانه درست به مانند تمدن انسان ها بر روی زمین در آن وجود داشته است؟
بسیاری از نظریه پردازان توطئه بر این باورند که ناسا و دیگر سازمان های فضایی از آثار بیگانگان آگاه هستند و عمدا سکوت می کنند.
اوایل امسال نیز یک فرم هرمی شکل در یکی از عکس های ارسالی از مریخ دیده شد که شباهت قابل توجهی به اهرام ساخته شده توسط مصریان باستان داشت. احتمالا این هرم در حد و اندازه های یک ماشین باشد و اکثر مردم بر این باورند که این، چیزی بیش از شکل تصادفی یک سنگ است. شبکه ParanormalCrucible در یوتیوب پا را از این هم فراتر نهاده و اصرار دارد که این شکل، کاملا طراحی شده است و معتقد است که “این یک طراحی هوشمندانه است و قطعا بازی نور و سایه نمی باشد.”
برخی نظریه های عجیب و غریب احتمال می دهند که این راس هرمی باشد که بیشتر آن در زیر خاک مدفون شده است. اینکه کدام نظریه درست می باشد هنوز به طور کامل مشخص نشده است و هر کدام از این نظریه ها هواداران پر و پا قرص خود را دارد.
حال شما چه فکر می کنید؟ آیا بیگانگان در مریخ تمدنی بزرگ و کهن داشته اند و یا این ها تنها زاییده فکر بشریت است؟
.
.
منبع: mirror
نوشته آیا بیگانگان مریخ را تسخیر کرده اند ؟ اولین بار در عصر تکنولوژی - تکرا پدیدار شد.
پژوهشگران با استفاده از ابرکامپیوترها موفق به ساخت مدل‌های سه بعدی از توفان‌های سیاره‌ای شده‌اند. این مدل‌ها به سوالات ما در مورد وجود نوارها و لکه‌های رنگی روی مشتری پاسخ خواهند داد.
دانشمندان زمان و محل دقیق انفجار عظیم یک ستاره ی غول پیکر (supernova)را از آغاز تا پایان وقوع تعیین کردند. سوپرنوا یا ابرنوستاره دارای نور متغیر و صد برابر روشن تر از خورشید است.
اولین پیش بینی در مورد سوپرنوا بر مبنای تصاویر تلسکوپ هابل در سال ۲۰۱۴ ، تحت عنوان” انفجار چهار ستاره در یک زمان” شکل گرفت. در واقع تنها یک ستاره منفجر شد و نور عظیم آن به دلیل پدیده ای عجیب به نام “همگرایی گرانشی” بود، که در آن تمام نور ساتع شده از سوپرنوا را گسترش داده و در نهایت نابود کرد.
آلبرت انیشتین اولین کسی بود که به شرح و توصیف پدیده ی همگرایی گرانشی پرداخت، با اینکه باور این پدیده در آن زمان مشکل بود. او پیش بینی کرد که اجرام عظیم با کشش گرانشی شدید، مانند سیارات، کهکشان و یا کهکشان های خوشه ای ، می توانند بافت فضا را خم و منحرف کنند.
این میدان گرانشی مانند یک عدسی عمل می کند، یعنی نور را به سمت خود جذب و به سمت فضای پشت جرم هدایت میکند. بنابراین بسته به نقطه ی مورد نظر ، اجرام کوچکتر در فضای پشتی یک میدان گرانشی بزرگ، می توانند در اندازه ی بزرگتر و حتی در چند منطقه به طور همزمان ظاهر شوند.
این همانی اتفاقی بود که در کهکشان خوشه ای به نام MACS J1149+2223 افتاد.
این کهکشان خوشه ای تقریبا ۵ میلیارد سال نوری با زمین فاصله داردT و سال گذشته مانند یک عدسی غول پیکربرای ابرستاره ای که در فضای پشتی آن قرار داشت عمل کرد. ابر ستاره در چهار منطقه ی دیگر ظاهر شد که با چهار فلش در تصویر پایین علامت گذاری شده است. به این پدیده ” صلیب انیشتین” می گویند.
دلیل تفاوت تصاویر در این است که نور در بعضی تصاویر انحراف بیشتری داشته است. هرچه نور با انحراف و خمیدگی بیشتری مواجه باشد ، تلسکوپ برای دسترسی به آن زمان بیشتری لازم دارد.
دانشمندان در نوامبر ۲۰۱۴ ابرستاره را یافتند، که از آن زمان تا به حال کمرنگتر و در نهایت ناپدید شد. و حالا پیش بینی دانشمندان بر این است که نور همان انفجار در نقطه ای دیگر در اثر پدیده ی همگرایی گرانشی تکرار خواهدشد.
محاسبات آنها در سرورarXiv مدعی ست که این ابر ستاره در زمانی بین ژانویه ۲۰۱۶ تا آپریل ۲۰۱۶ دوباره پدیدار می شود.
طبق اظهارات رسانه ی هابل این فرصت تنها یکبار در زندگی فراهم می شود که بتوانیم همگرایی گرانشی و سایر مسائل فیزیک پیشرفته را درک کنیم. و احتمالا اولین بار است که انفجار یک ستاره از لحظه ی وقوع تا پایان آن قابل مشاهده است. حیاتی بودن تمام عناصر اتمی توسط ابرستاره ها صورت می گیرد ، با اینحال دانش محدودی از ابرستاره ها در دسترس است.
.
با عضویت در کانال رسمی تکرا در تلگرام از آخرین اخبار روز تکنولوژی مطلع باشید.
.
منبع:
نوشته دانشمندان زمان و محل دقیق انفجار عظیم یک ستاره ی غول پیکر را از آغاز تا پایان وقوع تعیین کردند اولین بار در عصر تکنولوژی - تکرا پدیدار شد.
دستگاه جدید ناسا می تواند به یافتن حیات در سیاره های دیگر کمک کند. “لپتاپ شیمی”، بسیار پیشرفته تر از یک آزمایشگاه شیمی قابل حمل و مکانیزه است؛ این جعبه ی مستطیل شکل می تواند در کاوشگر های آینده ی ناسا تعبیه شود.
بنا بر اظهارات ناسا، هدف اصلی “لپتاپ شیمی”، یافتن مولکولهای اساسی و حیاتی، به ویژه آمینو اسید و اسیدهای چرب می باشد؛ که از المان های اساسی تشکیل دهنده ی پروتئین، اجزای سلولی و حیات در کره ی زمین هستند.
برای تجزیه و تحلیل نمونه های به دست آمده در مریخ یا مناطق دیگر، باید محلول آنها با آب را داشته باشیم. لپتاپ شیمی از وسیله ای شبیه به قهوه ساز برای حل کردن نمونه ها در آب استفاده می کند. با استفاده از رنگ و سایر افزودنیهای شیمیایی، علامت گذاری مولکولها در نمونه ها انجام می شود؛ و ماحصل آن از طریق لیزر درون سیستم مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. این ابزار همچنین می تواند حیات بخش بودن آمینواسید را تعیین کند.
یک آمینو اسید از دو مدل چپ یا راست دست تشکیل شده است. هر دونسخه ی آنها با نام انانتیومر، از دو بخش همسان فیزیکی تشکیل شده که قرینه ی یکدیگر هستند. شکل گیری حیات در زمین اغلب منحصرا از نسخه چپ دست به وجود می آید. بسیاری از واکنشهای بیولوژیکی “دست برتر ” مولکول را حفظ می کند. بنابه هر دلیلی دست چپ (شکل مولکولی سمت چپ)، دست برتر در ایجاد حیات در کره ی زمین محسوب می شود. اما تشکیل حیات در سیاره های دیگر از آمینو اسیدهای راست دست به همان اندازه امکان پذیر است. اما احتمال اینکه حیات بیگانه از ترکیب هر دو نسخه باشد، بعید به نظر می رسد.
از آنجا که نسخه های چپ و راست دست مشابه هم هستند، تفکیک آنها از یکدیگر، مخصوصا در یک سیاره ی دیگر، بسیار مشکل است . برای حل این مشکل بعضی از رنگهای استفاده شده در لپتاپ شیمی تنها روی آمینو اسیدهای چپ و راست دست عمل می کنند. در نتیجه دانشمندان با دیدن این نمونه ها نه تنها به وجود آمینو اسید، بلکه به وجود حیات در آن سیاره پی می برند.
جسیکا کریمر، از آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در بیانیه ای گفت: ” اگر بیش از یک نمونه یافت شود می تواند بهترین مدرک برای اثبات حیات در سیاره های دیگر باشد.” او اضافه کرد که لپتاپ شیمی هوشمندترین و با احساس ترین وسیله ای است که برای این هدف ساخته شده و زمین را ترک می کند. البته اگر و هر زمان که در ماموریت های آینده کارگذاری شود. در حال حاضر یک نسخه از این فناوری در زمین نمایش داده شده است. و حالا منتظر فرصتی برای اظهار وجود در فضاست.
.
با عضویت در کانال رسمی تکرا در تلگرام از آخرین اخبار روز تکنولوژی مطلع باشید.
.
منبع: theverge
نوشته “لپتاپ شیمی” برای یافتن حیات در سیاره های بیگانه به کاوشگرهای ناسا کمک می کند اولین بار در عصر تکنولوژی - تکرا پدیدار شد.
دانشمندان برای اولین بار شاهد فروبردن یک ستاره توسط یک سیاه چاله بودند. این سیاهچاله پس از فروبردن، گرد ستاره ای شعله ور با سرعتی نزدیک به نور، از خود خارج کرد.
ستاره شناسان حرکت این ستاره را تقریبا هم اندازه با خورشید در زمان تغییر مسیر اصلی خود و ورود به میدان گرانشی سیاهچاله ی عظیم می دانند. ژوارت وان ولزن از محققان هابل در دانشگاه هاپکینز می گوید: ” سپس این ستاره به داخل سیاهچاله مکیده شد.”
وان ولزن نویسنده ی ارشد این مطالعات در ژورنال Science می گوید : ” این وقایع بسیار نادر هستند. برای اولین بار است که ما شاهد مراحل اولیه ی فروپاشی ستاره و به دنبال آن جریان خروجی مخروطی بوده ایم (این پدیده با نام جت نیز خوانده می شود). ما ماه ها شاهد رها شدن آن بودیم.”
سیاه چاله ها از مناطق بسیار متراکم فضا هستند که نیروی گرانشی غیر قابل مقاومت آن از فرار ماده، گاز، و حتی نور جلوگیری و آنها را نامرئی می کند، و در نهایت باعث ایجاد فضای خلاء در بافت فضا می شود.
ستاره شناسان انتظار این واقعه را داشتند، زمانیکه یک سیاهچاله اجبارا حجمی از گاز را دریافت می کند ( در این مورد فروپاشی یک ستاره) بنابراین یک جت پرسرعت از ذرات تخریب شده ی پلاسما ( که از اجزای ابتدایی میادین مغناطیسی هستند) می تواند از حاشیه ی سیاهچاله بگریزد، بنابراین ستاره شناسان انتظار چنین پدیده ای را داشتند و معتقدند این مطالعات، صحت پیش بینی را تایید می کند.
وان ولزن اضافه کرد : ” تلاش های گذشته ی من و سایر افراد برای اثبات پدیده ی این جت ها، در زمان مناسبی شکل نگرفت.” وان ولزن سرپرست تیم ۱۳ نفره ی تجزیه و تحلیل این فعالیت ها در ایالات متحده ، هلند، بریتانیای کبیر و استرالیا می باشد.
اعتقاد بر این است که سیاهچاله های عظیم در مرکز عظیم ترین کهکشان ها قرار دارند. این یک مورد مشخص در انتهای سبکتر از طیف یک سیاهچاله ی عظیم می باشد که جرم آن یک میلیون برابر بیشتر از جرم خورشید است، اما به هرحال توانایی بلعیدن یک ستاره را دارد.
اولین مراحل فروپاشی ستاره در دانشگاه ایالت اوهایو با استفاده از تلسکوپ اپتیکال مشاهده شد. این تیم مشاهداتش را در دسامبر ۲۰۱۴ از طریق توییتر به اشتراک گذاشت.
بعد از انتشار آن، وان ولزن با یک تیم اخترشناس به رهبری راب فندر در دانشگاه آکسفورد تماس گرفت. این گروه به سرعت با استفاده از تلسکوپ رادیویی به پیگیری ماجرا پرداخت و موفق به ثبت لحظه ی حادثه شد.
بعد از اتمام پدیده ، این تیم بین المللی با گردآوری اطلاعات ماهواره ها و تلسکوپ های زمینی که سیگنالهای X-ray ، رادیویی و اپتیک را جذب می کند، توانستند یک پرتره ی ” طول موج مرکب” از این پدیده تهیه کنند.
این مطالعات نشان می دهد کهکشان مورد نظر به زمین نزدیک تر است، این کهکشان در فاصله ی ۳۰۰ میلیون سال نوری با زمین قرار دارد. سایر کهکشان های مورد مطالعه در گذشته ، که پتانسیل وقوع این پدیده را داشتند، حداقل ۳ برابر دورتر هستند. جالب است گه بدانید هر سال نوری برابر با ۵.۸۸ تریلیون مایل می باشد.
اولین گام این تیم بین المللی ، حذف احتمالات غلط بود. مانند اینکه نور از یک جرم چرخان قبلی و در حال گسترس به نام “صفحه ی به هم پیوسته” نشات گرفته و زمانیکه سیاهچاله در حال مکش مواد از فضا می باشد، شکل می گیرد. این واقعه به تایید علت افزایش ناگهانی نور کمک می کند. افزایش ناگهانی نور در کهکشان به علت ستاره ی تازه به دام افتاده است.
وان ولزن می گوید: ” فروپاشی یک ستاره توسط سیاهچاله بسیار زیبا و پیچیده می باشد که در عین حال درک بسیار سختی دارد. بنابر مشاهدات ما جریان گرد ستاره می تواند پدیده ی “جت” را ایجاد و به سرعت مدیریت کند. البته این ها داده های با ارزشی برای تکامل نظریه ی این پدیده هستند. ”
این تحقیقات مورد پشتیبانی منابع بسیاری از جمله: ناسا، مرکز تحقیقات علوم هلند، کنسول تحقیقات اروپا، مرکز بین المللی تحقیقات ستاره شناسی رادیویی ، بنیان آلفرد پی اسلون، و کنسول تحقیقات استرالیا قرار گرفته است.
.
با عضویت در کانال رسمی تکرا در تلگرام از آخرین اخبار روز تکنولوژی مطلع باشید.
.
منبع: futurity
نوشته برای اولین بار یک سیاهچاله ستاره ای را بلعید اولین بار در عصر تکنولوژی - Techera پدیدار شد.
فضا، اقیانوس بی پایانی از خلاء که خانه‌ی آبی ما را احاطه کرده و با فاصله‌های غیر قابل تصور ما را از شگفتی‌های عظیم سایر کاینات و اجرام آسمانی جدا کرده است. با این حال فضا در عین جذابیت و شگفت انگیز بودن می‌تواند به همان اندازه کشنده و بی‌رحم باشد. هفت مورد از کارهایی که انجام آن در فضا کشنده خواهد بود را بررسی می‌کنیم.
در حالی که دانشمندان گمان می‌کردند که ستاره‌ی KIC 8462852 و الگوی نوری اسرارآمیز آن به دلیل وجود تمدنی از موجودات فرازمینی است، ناسا به زودی شواهدی ارائه خواهد کرد که نشان می‌دهد رفتار عجیب نوری این ستاره مربوط به ازدحام بیش از حد ستاره‌های دنباله‌دار در آن ناحیه است.
قرار است در سال ۲۰۱۷ ابزار تصویربرداری جدید در ایستگاه فضایی بین‌المللی نصب شود که تصاویر بهتری از محیط زیست زمین تهیه کند. با استفاده از این تصاویر، پیش‌بینی بلایای طبیعی همچون طوفان و خشکسالی بهتر و دقیق‌تر انجام خواهد شد.
قمر مریخ بیش از هر قمر دیگری در منظومه شمسی به سیاره‌ی خود نزدیک است. این فاصله‌ی کم و قرار گرفتن تحت نیروی گرانش مریخ می‌تواند منجر به متلاشی شدن قمر و تشکیل حلقه‌ای همانند حلقه‌ی زحل دور مریخ شود.