کشف یکی از قدیمی‌ترین سازه‌های چوبی شناخته‌شده در دنیا

باستان‌شناسان موفق به کشف یک چاه باستانی شده‌اند که بیشتر شبیه یک جعبه چوبی است تا یک چاه واقعی. آن‌ها با استفاده از تکنیک تحلیل حلقه‌های درخت (dendrochronology) حدس می‌زنند که چوب به‌کاررفته در ساخت این چاه، ۷۲۷۵ سال پیش بریده شده است. کشف این چاه، آن را تبدیل به یکی قدیمی‌ترین سازه‌های چوبی شناخته‌شده در دنیا می‌کند.

Jaroslav Peška، باستان‌شناس از مرکز باستان‌شناسی Olomouc در جمهوری چک می‌گوید: ما براساس داده‌هایی که با استفاده از تکنیک درخت‌گاه‌شماری به‌دست آوردیم، حدس می‌زنیم که چوب‌های به‌کاررفته در ساخت این چاه جعبه‌مانند، ۵۲۵۵ یا ۵۲۵۶ سال قبل از میلاد مسیح بریده شده‌اند. حلقه‌های موجود بر روی تنه این چوب‌ها، ما را قادر می‌سازند تا با دقت بالایی (با اختلاف یک سال)، تاریخ برش خوردن آن‌ها را حدس بزنیم.

این چاه قدیمی، در سال 2018 در نزدیکی شهر Ostrov جمهوری چک کشف شده و تکه‌های سرامیکی موجود در داخل آن، قدمت سایت مذکور را به اوایل دوره نوسنگی باز می‌گرداند، اما متاسفانه هیچ آثاری از سکونتگاه‌های آن دوره، در این محل پیدا نشده و این نشان می‌دهد که آن سکونتگاه‌ها احتمالا در فاصله دورتری از این چاه قرار داشته‌اند.

این چاه باستانی که در هنگام کشف، پر از خاک بود، توسط تیم باستان‌شناسی با دقت زیادی خاکبرداری و خارج گردید. این سازه چوبی دارای چهار تیرک از جنس بلوط در هر گوشه است که توسط تخته‌های مسطحی به هم وصل شده‌اند. چاه تقریبا به شکل مربع با ابعاد ۸۰ در ۸۰ سانتی‌متر بوده که به صورت شفتی تا عمق ۱۴۰ سانتی‌متری زیر زمین پایین رفته است.

حتی در جاهایی که محل برخورد آب به دیواره‌های چاه بوده، وضعیت ماندگاری چوب‌ها استثنایی است و در آنجا نشانه‌هایی از به‌کارگیری ابزارهای سنگی صیقل‌خورده برای شکل دادن به چوب‌ها دیده می‌شود.

Peška می‌گوید: این سازه واقعا منحصربه‌فرد است. در ساخت آن از تکنیک‌هایی استفاده شده که در عصر آهن و برنز و حتی عصر روم باستان به کار می‌رفته‌اند. ما واقعا نمی‌دانیم که کشاورزان اولیه، چگونه تنها با داشتن ابزارهایی از سنگ، استخوان، شاخ یا چوب توانسته‌اند سطح درختان برش‌خورده را با چنین دقتی بسازند.

براساس داده‌هایی به‌دست‌آمده از تکنیک‌های مختلف باستان‌شناسی، درختانی که چوب آن‌ها به‌عنوان تخته‌های مسطح در اطراف چاه مورد استفاده قرار گرفته‌اند، در حدود ۷۲۷۵ سال پیش بریده شده‌اند. این تاریخ احتمالا زمانی است که چاه ساخته شده است. اما دو تا از تیرک‌های آن، داستان متفاوتی دارند.

یافته‌های باستان‌شناسان نشان می‌دهد که هر دوی آن‌ها، زودتر از بقیه چوب‌ها برش خورده‌اند؛ یکی از آن‌ها در ۷۲۷۸ یا ۷۲۷۹ سال قبل و دیگری تقریبا ۹ سال زودتر از آن. به نظر می‌رسد که این دو تیرک قبلا در جایی مورد استفاده قرار گرفته بودند و بعدا برای ساخت چاه به کار رفته‌اند.

یکی از تخته‌های مسطح کناری هم سن متفاوتی دارد و حدس زده می‌شود ۷۲۶۱ یا ۷۲۴۴ سال پیش بریده شده باشد. این تاریخ‌ها احتمالا زمانی هستند که چاه بنا به دلایلی مورد تعمیر قرار گرفته است.

نکته مهمی که درباره چاه باستانی کشف‌شده باید بگوییم این است که این سازه قطعا قدیمی‌ترین سازه چوبی شناخته‌شده در دنیا نیست، برای اینکه هم‌اکنون بیش از ۴۰ چاه چوبی دیگر، شبیه به این چاه، در اروپا کشف شده‌‌اند که قدمتی مشابه آن دارند. باستان‌شناسان فکر می‌کنند که بعضی از آن‌ها حتی ممکن است قدمت بیشتری هم داشته باشند. مثلا در مورد یکی از آن‌ها که در مجارستان قرار دارد حدس زده می‌شود که بین ۵۴۰۰ تا ۵۲۰۰ سال قبل از میلاد مسیح ساخته شده باشد.

تیم تحقیق در مقاله خود نوشته‌اند: تکنولوژی‌هایی که آن زمان در دسترس بودند، از قبیل ابزارهایی که از سنگ، استخوان، شاخ یا چوب ساخته می‌شدند، برای انجام کارهای نجاری بر روی چوب کافی بوده‌اند. مقایسه چاه Ostrov با نمونه‌هایی که در دوره‌های بعدتر ساخته شده‌اند، ما را به تحسین این سازه کاملا دقیق وا می‌دارد.

این تحقیق در مجله Journal of Archaeological Science چاپ شده است.

نوشته کشف یکی از قدیمی‌ترین سازه‌های چوبی شناخته‌شده در دنیا اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

کشف یکی از قدیمی‌ترین سازه‌های چوبی شناخته‌شده در دنیا

باستان‌شناسان موفق به کشف یک چاه باستانی شده‌اند که بیشتر شبیه یک جعبه چوبی است تا یک چاه واقعی. آن‌ها با استفاده از تکنیک تحلیل حلقه‌های درخت (dendrochronology) حدس می‌زنند که چوب به‌کاررفته در ساخت این چاه، ۷۲۷۵ سال پیش بریده شده است. کشف این چاه، آن را تبدیل به یکی قدیمی‌ترین سازه‌های چوبی شناخته‌شده در دنیا می‌کند.

Jaroslav Peška، باستان‌شناس از مرکز باستان‌شناسی Olomouc در جمهوری چک می‌گوید: ما براساس داده‌هایی که با استفاده از تکنیک درخت‌گاه‌شماری به‌دست آوردیم، حدس می‌زنیم که چوب‌های به‌کاررفته در ساخت این چاه جعبه‌مانند، ۵۲۵۵ یا ۵۲۵۶ سال قبل از میلاد مسیح بریده شده‌اند. حلقه‌های موجود بر روی تنه این چوب‌ها، ما را قادر می‌سازند تا با دقت بالایی (با اختلاف یک سال)، تاریخ برش خوردن آن‌ها را حدس بزنیم.

این چاه قدیمی، در سال 2018 در نزدیکی شهر Ostrov جمهوری چک کشف شده و تکه‌های سرامیکی موجود در داخل آن، قدمت سایت مذکور را به اوایل دوره نوسنگی باز می‌گرداند، اما متاسفانه هیچ آثاری از سکونتگاه‌های آن دوره، در این محل پیدا نشده و این نشان می‌دهد که آن سکونتگاه‌ها احتمالا در فاصله دورتری از این چاه قرار داشته‌اند.

این چاه باستانی که در هنگام کشف، پر از خاک بود، توسط تیم باستان‌شناسی با دقت زیادی خاکبرداری و خارج گردید. این سازه چوبی دارای چهار تیرک از جنس بلوط در هر گوشه است که توسط تخته‌های مسطحی به هم وصل شده‌اند. چاه تقریبا به شکل مربع با ابعاد ۸۰ در ۸۰ سانتی‌متر بوده که به صورت شفتی تا عمق ۱۴۰ سانتی‌متری زیر زمین پایین رفته است.

حتی در جاهایی که محل برخورد آب به دیواره‌های چاه بوده، وضعیت ماندگاری چوب‌ها استثنایی است و در آنجا نشانه‌هایی از به‌کارگیری ابزارهای سنگی صیقل‌خورده برای شکل دادن به چوب‌ها دیده می‌شود.

Peška می‌گوید: این سازه واقعا منحصربه‌فرد است. در ساخت آن از تکنیک‌هایی استفاده شده که در عصر آهن و برنز و حتی عصر روم باستان به کار می‌رفته‌اند. ما واقعا نمی‌دانیم که کشاورزان اولیه، چگونه تنها با داشتن ابزارهایی از سنگ، استخوان، شاخ یا چوب توانسته‌اند سطح درختان برش‌خورده را با چنین دقتی بسازند.

براساس داده‌هایی به‌دست‌آمده از تکنیک‌های مختلف باستان‌شناسی، درختانی که چوب آن‌ها به‌عنوان تخته‌های مسطح در اطراف چاه مورد استفاده قرار گرفته‌اند، در حدود ۷۲۷۵ سال پیش بریده شده‌اند. این تاریخ احتمالا زمانی است که چاه ساخته شده است. اما دو تا از تیرک‌های آن، داستان متفاوتی دارند.

یافته‌های باستان‌شناسان نشان می‌دهد که هر دوی آن‌ها، زودتر از بقیه چوب‌ها برش خورده‌اند؛ یکی از آن‌ها در ۷۲۷۸ یا ۷۲۷۹ سال قبل و دیگری تقریبا ۹ سال زودتر از آن. به نظر می‌رسد که این دو تیرک قبلا در جایی مورد استفاده قرار گرفته بودند و بعدا برای ساخت چاه به کار رفته‌اند.

یکی از تخته‌های مسطح کناری هم سن متفاوتی دارد و حدس زده می‌شود ۷۲۶۱ یا ۷۲۴۴ سال پیش بریده شده باشد. این تاریخ‌ها احتمالا زمانی هستند که چاه بنا به دلایلی مورد تعمیر قرار گرفته است.

نکته مهمی که درباره چاه باستانی کشف‌شده باید بگوییم این است که این سازه قطعا قدیمی‌ترین سازه چوبی شناخته‌شده در دنیا نیست، برای اینکه هم‌اکنون بیش از ۴۰ چاه چوبی دیگر، شبیه به این چاه، در اروپا کشف شده‌‌اند که قدمتی مشابه آن دارند. باستان‌شناسان فکر می‌کنند که بعضی از آن‌ها حتی ممکن است قدمت بیشتری هم داشته باشند. مثلا در مورد یکی از آن‌ها که در مجارستان قرار دارد حدس زده می‌شود که بین ۵۴۰۰ تا ۵۲۰۰ سال قبل از میلاد مسیح ساخته شده باشد.

تیم تحقیق در مقاله خود نوشته‌اند: تکنولوژی‌هایی که آن زمان در دسترس بودند، از قبیل ابزارهایی که از سنگ، استخوان، شاخ یا چوب ساخته می‌شدند، برای انجام کارهای نجاری بر روی چوب کافی بوده‌اند. مقایسه چاه Ostrov با نمونه‌هایی که در دوره‌های بعدتر ساخته شده‌اند، ما را به تحسین این سازه کاملا دقیق وا می‌دارد.

این تحقیق در مجله Journal of Archaeological Science چاپ شده است.

نوشته کشف یکی از قدیمی‌ترین سازه‌های چوبی شناخته‌شده در دنیا اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

خطوط نازکا؛ اشکال غول آسای اسرار آمیز باستانی با پیامی مرموز

خطوط نازکا

خطوط نازکا (Nazca Lines) با تاریخ کهن و اسرارآمیز سازندگان خود هنوز رازهای ناگفته زیادی در خود پنهان دارد. با گذشت سال‌ها هنوز این اشکال شگفت انگیز  محققان را به خود مشغول می‌کند و به دنبال کشف پیام اسرارآمیز آن‌ها هستند.

خطوط کویر نازکا در جنوب پرو به نوعی پنهان شده است. در یک فلات بلند و خشک در میان قله‌های کوه‌های آند که سهم بارش سالانه آن در سال تنها ۲۰ دقیقه است. سهمی که درمیان دیگر بیابان‌ها نیز ناچیز است. زمینی با چشم انداز وسیع، مسطح و عاری از شن و ماسه که گرد و غبار بسیار کمی دارد. در نتیجه فرسایش نیز در آنجا عملا غیر ممکن است. همه این خصوصیات منطقه نازکا را به بهترین مکان برای نگهداری آثاری شگفت از گذشتگان تبدیل کرده که گویی برای بیان راز بزرگی به ما ساخته و پرداخته شده‌اند.

خطوط نازکا

سرخپوستان نازکا در میانه سال‌های ۵۰۰ قبل از میلاد تا ۵۰۰ بعد از میلاد، در حدود ۷۰۰ شکل متفاوت را در زمینی به مساحت ۵۰۰ کیلومتر مربع اجرا کرده‌اند. در مکانی دور از دسترس تغییرات زمانه تا شاید حامل پیامی مهم برای آیندگان بشر باشند و این تدبیر خود بر اهمیت خطوط نازکا می‌افزاید. خصوصیات زمین در منطقه نازکا منحصر به فرد است. لایه خاک روی زمین که مملو از اکسید آهن است، رنگ قرمز تیره‌ای دارد و کمی که به عمق می‌رویم خاکی سبک‌تر و روشن‌تر را می‌توانیم ببینم. هنرمندان باستانی نیز به خوبی از این خاصیت استفاده کرده‌اند و با یک لایه برداری ساده همچون شخم‌زدن با عمقی در حدود ۳۰ سانتی متر و نمایش لایه روشن‌تر به روی زمین، ماده‌ای ساده و ماندگار برای اجرای آثار شگفت انگیز خود خلق کردند.

موضوعات مورد توجه این هنرمندان باستانی متنوع است. از حیوانات گرفته تا گیاهان، گل‌ها، اشیا دیگر و حتی اشکال هندسی! گاهی با دیدن موجودی آشنا لبخندی بر لب می‌زنیم و گاهی با موجودی روبرو می‌شویم که دو دست عظیم یا یک دست و تنها چهار انگشت دارد که گویی در حال تلنگر زدن به تصورات ما است. هر چند یک چیز غیر قابل انکار و اسرار آمیز در میان همه این تصاویر مشترک است و آن ابعاد اجرای این اشکال است. در عین بزرگی از کیفیت اجرای خطوط راست در اشکال نیز چیزی کم نشده است. همچنین این خطوط به نحوی اجرا شده که به نظر پیوسته و با یک حرکت پیاده شده است. همانند زمانی که طرحی را به روی کاغذ با یک بار گذاشتن مداد و بدون برداشتن آن، به طور پیوسته اجرا کنیم. اگر به زمان اجرای آثار فکر کنیم عملیاتی بسیار نادر و بی‌نظیر انجام گرفته است.

خطوط نازکا

شاید یکی از راه‌های درک اسرار خطوط نازکا را بتوان در روایت‌های کشف آن، پیدا کرد. روایت‌هایی که گوناگون است. گاهی از سفری با هواپیما بر فراز نازکا صحبت می‌شود که در دهه ۱۹۲۰ اتفاق افتاده است. مسافران پرواز گزارش دادند که باندهای ساده و اولیه از فرود را در روی زمین برهوت مشاهده کرده‌اند. در عین حال نامی از مجیا باستان‌شناس پرویی نیز در تاریخ کشف این خطوط برده می‌شود. مجیا در سال ۱۹۲۷ در حین پیاده روی نزدیک کوه‌ها متوجه این خطوط شده‌ بود. هر دو این روایت‌ها اشاره روشنی به این نکته دارد که برای دیدن این علامت‌ها باید از بالا و دور به آن‌ها نگاه شود.

خطوط نازکا چگونه و چرا؟

شگفتی خطوط نازکا به حدی بوده که طیف گسترده‌ای از دانشمندان و محققان به دنبال کشف هدف از ساخت این علایم و شیوه ساخت آن‌ها به کندوکاو مشغول شدند. با دیدن آلات ساده چوبی تنها بر حیرت محققان اضافه شد و به سرعت جبهه گیری‌هایی شکل گرفت. آن‌ها سعی کردند با دانش خود در حد عالمان همان جامعه باستانی و ساده دست به بازسازی خطوط بزنند. شاید بهترین روش، اجرای یک طرح کوچک و بعد مقیاس‌بندی آن برای اجرای طرح بزرگ و نهایی روی زمین بود. بدین نحو نیازی به اجرای طرح از آسمان نبود.

حقیقتاً رمز و راز در علت ساخت آثار باستانی خطوط نازکا نهفته است، نه چگونگی پیاده سازی آن‌ها؛ اما طیف توضیحات بسیار گسترده‌ای که از طرف محققان و دانشمندان برای اثری که در ۲۰۰۰ سال پیش اجرا شده، حیرت‌انگیز است.
از توجیه رفتار دینی و نیایشی به عنوان هدف اجرای خطوط نازکا تا دست داشتن موجودات فرا زمینی برای استفاده از خطوط به عنوان نشانگرهای فرود ادوات هوایی موجودات فضایی، در این مجموعه دیده می‌شود. حتی ایده یک تقویم آسمانی و محلی برای آموزش ستاره‌شناسان اولیه نیز در این میان است.

خطوط نازکا

از آنجا که در چنین محیط خشکی آب نقش بسیار مهمی دارد، همانطور که در فرهنگ مردم منطقه دیده شده‌ است، این خطوط می‌تواند به نوعی به مراسم نیایش آب از درگاه خدایان باستانی یا حتی به عنوان راهنمایی برای استفاده از منابع آب زیر زمینی باشد. پیدا شدن ظروف نگهداری آب با طرح‌های مشابه خطوط نازکا نیز به طرفداران این باور کمک کرده‌ است.
اما شاید، به جای اجرای اثری در ابعادی در حدود ۹۳۵ فوت، راه ساده‌تری هم برای راهنمایی به سمت منابع آب در دسترس سرخپوستان باستانی بود. تصاویری که برای دیدن آن‌ها حداقل باید بر بلندی تپه‌ها یا دامنه کوه‌ها ایستاده‌ باشید. همچنان که در سال ۲۰۱۴ نیز یک خلبان در حین پرواز متوجه چند شکل جدید شد که نشان می‌دهد با همه تجسس‌های عصر مدرن چگونه خطوط نازکا می‌توانند از دید پنهان شوند.

خطوط نازکا

اکنون خطوط نازکا جز میراث جهانی یونسکو به شمار می‌رود و با توجه به اهمیت و علاقه توریست‌ها به آن سعی در حفظ آن است. هر کسی می‌تواند در پرو با اتوبوس به دیدن خطوط نازکا برود ولی بهترین راه برای تجربه آن‌ها تماشا از بالا در پهنه کویر نازکا است تا برای لحظاتی عمیقا جدیت و تلاش غریب مردمانی را از دوران گذشته تصور کنیم که با شکستن سد زمان تلاش می‌کردند با بشر امروز پیامی را که مهم می‌پنداشتند، در میان بگذارند.

نوشته خطوط نازکا؛ اشکال غول آسای اسرار آمیز باستانی با پیامی مرموز اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

خطوط نازکا؛ اشکال غول آسای اسرار آمیز باستانی با پیامی مرموز

خطوط نازکا

خطوط نازکا (Nazca Lines) با تاریخ کهن و اسرارآمیز سازندگان خود هنوز رازهای ناگفته زیادی در خود پنهان دارد. با گذشت سال‌ها هنوز این اشکال شگفت انگیز  محققان را به خود مشغول می‌کند و به دنبال کشف پیام اسرارآمیز آن‌ها هستند.

خطوط کویر نازکا در جنوب پرو به نوعی پنهان شده است. در یک فلات بلند و خشک در میان قله‌های کوه‌های آند که سهم بارش سالانه آن در سال تنها ۲۰ دقیقه است. سهمی که درمیان دیگر بیابان‌ها نیز ناچیز است. زمینی با چشم انداز وسیع، مسطح و عاری از شن و ماسه که گرد و غبار بسیار کمی دارد. در نتیجه فرسایش نیز در آنجا عملا غیر ممکن است. همه این خصوصیات منطقه نازکا را به بهترین مکان برای نگهداری آثاری شگفت از گذشتگان تبدیل کرده که گویی برای بیان راز بزرگی به ما ساخته و پرداخته شده‌اند.

خطوط نازکا

سرخپوستان نازکا در میانه سال‌های ۵۰۰ قبل از میلاد تا ۵۰۰ بعد از میلاد، در حدود ۷۰۰ شکل متفاوت را در زمینی به مساحت ۵۰۰ کیلومتر مربع اجرا کرده‌اند. در مکانی دور از دسترس تغییرات زمانه تا شاید حامل پیامی مهم برای آیندگان بشر باشند و این تدبیر خود بر اهمیت خطوط نازکا می‌افزاید. خصوصیات زمین در منطقه نازکا منحصر به فرد است. لایه خاک روی زمین که مملو از اکسید آهن است، رنگ قرمز تیره‌ای دارد و کمی که به عمق می‌رویم خاکی سبک‌تر و روشن‌تر را می‌توانیم ببینم. هنرمندان باستانی نیز به خوبی از این خاصیت استفاده کرده‌اند و با یک لایه برداری ساده همچون شخم‌زدن با عمقی در حدود ۳۰ سانتی متر و نمایش لایه روشن‌تر به روی زمین، ماده‌ای ساده و ماندگار برای اجرای آثار شگفت انگیز خود خلق کردند.

موضوعات مورد توجه این هنرمندان باستانی متنوع است. از حیوانات گرفته تا گیاهان، گل‌ها، اشیا دیگر و حتی اشکال هندسی! گاهی با دیدن موجودی آشنا لبخندی بر لب می‌زنیم و گاهی با موجودی روبرو می‌شویم که دو دست عظیم یا یک دست و تنها چهار انگشت دارد که گویی در حال تلنگر زدن به تصورات ما است. هر چند یک چیز غیر قابل انکار و اسرار آمیز در میان همه این تصاویر مشترک است و آن ابعاد اجرای این اشکال است. در عین بزرگی از کیفیت اجرای خطوط راست در اشکال نیز چیزی کم نشده است. همچنین این خطوط به نحوی اجرا شده که به نظر پیوسته و با یک حرکت پیاده شده است. همانند زمانی که طرحی را به روی کاغذ با یک بار گذاشتن مداد و بدون برداشتن آن، به طور پیوسته اجرا کنیم. اگر به زمان اجرای آثار فکر کنیم عملیاتی بسیار نادر و بی‌نظیر انجام گرفته است.

خطوط نازکا

شاید یکی از راه‌های درک اسرار خطوط نازکا را بتوان در روایت‌های کشف آن، پیدا کرد. روایت‌هایی که گوناگون است. گاهی از سفری با هواپیما بر فراز نازکا صحبت می‌شود که در دهه ۱۹۲۰ اتفاق افتاده است. مسافران پرواز گزارش دادند که باندهای ساده و اولیه از فرود را در روی زمین برهوت مشاهده کرده‌اند. در عین حال نامی از مجیا باستان‌شناس پرویی نیز در تاریخ کشف این خطوط برده می‌شود. مجیا در سال ۱۹۲۷ در حین پیاده روی نزدیک کوه‌ها متوجه این خطوط شده‌ بود. هر دو این روایت‌ها اشاره روشنی به این نکته دارد که برای دیدن این علامت‌ها باید از بالا و دور به آن‌ها نگاه شود.

خطوط نازکا چگونه و چرا؟

شگفتی خطوط نازکا به حدی بوده که طیف گسترده‌ای از دانشمندان و محققان به دنبال کشف هدف از ساخت این علایم و شیوه ساخت آن‌ها به کندوکاو مشغول شدند. با دیدن آلات ساده چوبی تنها بر حیرت محققان اضافه شد و به سرعت جبهه گیری‌هایی شکل گرفت. آن‌ها سعی کردند با دانش خود در حد عالمان همان جامعه باستانی و ساده دست به بازسازی خطوط بزنند. شاید بهترین روش، اجرای یک طرح کوچک و بعد مقیاس‌بندی آن برای اجرای طرح بزرگ و نهایی روی زمین بود. بدین نحو نیازی به اجرای طرح از آسمان نبود.

حقیقتاً رمز و راز در علت ساخت آثار باستانی خطوط نازکا نهفته است، نه چگونگی پیاده سازی آن‌ها؛ اما طیف توضیحات بسیار گسترده‌ای که از طرف محققان و دانشمندان برای اثری که در ۲۰۰۰ سال پیش اجرا شده، حیرت‌انگیز است.
از توجیه رفتار دینی و نیایشی به عنوان هدف اجرای خطوط نازکا تا دست داشتن موجودات فرا زمینی برای استفاده از خطوط به عنوان نشانگرهای فرود ادوات هوایی موجودات فضایی، در این مجموعه دیده می‌شود. حتی ایده یک تقویم آسمانی و محلی برای آموزش ستاره‌شناسان اولیه نیز در این میان است.

خطوط نازکا

از آنجا که در چنین محیط خشکی آب نقش بسیار مهمی دارد، همانطور که در فرهنگ مردم منطقه دیده شده‌ است، این خطوط می‌تواند به نوعی به مراسم نیایش آب از درگاه خدایان باستانی یا حتی به عنوان راهنمایی برای استفاده از منابع آب زیر زمینی باشد. پیدا شدن ظروف نگهداری آب با طرح‌های مشابه خطوط نازکا نیز به طرفداران این باور کمک کرده‌ است.
اما شاید، به جای اجرای اثری در ابعادی در حدود ۹۳۵ فوت، راه ساده‌تری هم برای راهنمایی به سمت منابع آب در دسترس سرخپوستان باستانی بود. تصاویری که برای دیدن آن‌ها حداقل باید بر بلندی تپه‌ها یا دامنه کوه‌ها ایستاده‌ باشید. همچنان که در سال ۲۰۱۴ نیز یک خلبان در حین پرواز متوجه چند شکل جدید شد که نشان می‌دهد با همه تجسس‌های عصر مدرن چگونه خطوط نازکا می‌توانند از دید پنهان شوند.

خطوط نازکا

اکنون خطوط نازکا جز میراث جهانی یونسکو به شمار می‌رود و با توجه به اهمیت و علاقه توریست‌ها به آن سعی در حفظ آن است. هر کسی می‌تواند در پرو با اتوبوس به دیدن خطوط نازکا برود ولی بهترین راه برای تجربه آن‌ها تماشا از بالا در پهنه کویر نازکا است تا برای لحظاتی عمیقا جدیت و تلاش غریب مردمانی را از دوران گذشته تصور کنیم که با شکستن سد زمان تلاش می‌کردند با بشر امروز پیامی را که مهم می‌پنداشتند، در میان بگذارند.

نوشته خطوط نازکا؛ اشکال غول آسای اسرار آمیز باستانی با پیامی مرموز اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

یک سنگ نگاره ۳۵۰۰ ساله در یزد دفترچه یادگاری همگانی شده است!

مطلب یک سنگ نگاره ۳۵۰۰ ساله در یزد دفترچه یادگاری همگانی شده است! برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/

سنگ نگاره ۳۵۰۰ ساله در مدرسه ضیائیه یزد در دسترس همگان قرار دارد. آثار یادگاری بر روی این اثر باستانی به چشم می‌خورد که از عدم حفاظت از آن حکایت دارد. سنگ نگاره ۳۵۰۰ ساله متعلق به کوه “ارنان” یزد در مدرسه ضیائیه و در دسترس همگان قرار دارد. هر کس دوست داشته باشد می‌تواند...

مطلب یک سنگ نگاره ۳۵۰۰ ساله در یزد دفترچه یادگاری همگانی شده است! برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/

محققان برای نجات مقبره باستانی ملکه نفرتاری از فناوری واقعیت مجازی (VR) کمک گرفتند

333 محققان برای نجات مقبره باستانی ملکه نفرتاری از فناوری واقعیت مجازی (VR) کمک گرفتند

یک تجربه جدید در دنیای واقعیت مجازی (VR) ممکن است بتواند به حفظ و نجات یکی از مقبره‌های باستانی مصر که برای ملکه نفرتاری ساخته شده بود، کمک نماید. دیوار‌های این مقبره به قدری زیبا نقاشی شده است که آن را با نقاشی‌های دیواری کلیسای سیستین ایتالیا مقایسه می‌کنند.

tumulo-de-nefertari-pode-ser-salvo-gracas-a-realidade-virtual-450x253 محققان برای نجات مقبره باستانی ملکه نفرتاری از فناوری واقعیت مجازی (VR) کمک گرفتند

این آرامگاه باستانی حدودا ۳۲۵۰ سال قبل ساخته شده است و متعلق به همسر محبوب رامسس دوم از فرعون‌های مشهور مصر است که در سال‌های ۱۲۷۹ قبل از میلاد تا ۱۲۱۳ قبل از میلاد حکومت می‌کرد. او را نیرومند‌ترین فرعون تاریخ می‌دانند و به رامسس کبیر شهرت داشت. مقبره ملکه نفرتاری در دره شهبانو‌ها در نزدیکی شهر اقصر واقع شده است.

هزینه بازدید از این مقبره برای هر نفر ۱۰۰۰ پوند مصری حدودا معادل ۵۶ دلار است. با این حال مقبره تنها به روی گروه‌های کوچک از بازدیدکنندگان باز می‌شود، زیرا تبادل رطوبتی به واسطه حضور افراد در محیط سبب آسیب دیدن نقاشی‌ها خواهد شد. در طی سال‌های ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۲ مقبره مورد بازسازی قرار گرفت زیرا به دلیل وجود نمک، قارچ و باکتری در معرض آسیب‌های شدید قرار گرفته بود.

در طی انجام این پروژه محققان متوجه شدند رطوبت بالا سبب افزایش آلودگی‌های قارچی و باکتریایی در داخل مقبره شده است. به همین علت تصمیم بر آن شد بازدید از آن برای عموم متوقف شود و تنها کسانی که حاضر به پرداخت ورودیه نسبتا بالای آن شوند، اجازه بازدید از داخل مقبره را داشته باشند. به همین علت مسئولین مصری اکنون تصمیم جدیدی برای احیای این مقبره و افزایش بازدیدکنندگان گرفته‌اند.

last-emp-res2-450x298 محققان برای نجات مقبره باستانی ملکه نفرتاری از فناوری واقعیت مجازی (VR) کمک گرفتند

آنها با کمک تیم Experius VR اقدام به ایجاد یک تجربه واقعیت مجازی از مقبره ملکه نفرتاری کرده‌اند. طبق گفته سرپرست تیم Experius VR اعضای تیم با اسکن سه بعدی تمام قسمت‌های مقبره و تهیه هزاران تصویر با کیفیت بسیار بالا و ایجاد یک ساختار هم‌پوشان از تصاویر گرفته شده و صرف بیش از دو ماه زمان، موفق شده‌اند مقبره را به صورت سه بعدی و در قالب یک برنامه واقعیت مجازی آماده کنند.

این تور مجازی اکنون تکمیل شده است و می‌توان آن را به صورت رایگان از طریق Steam، Viveport و Curiosity Stream VR دانلود نمود. البته شما برای تماشای آن نیاز به داشتن یک هدست واقعیت مجازی Vive دارید. با این حال تیم سازنده ابراز امیدواری کرده‌اند با اجرای تغییرات جدید در پیکربندی تصاویر سه بعدی بتوانند آن را برای نمایش در دیگر هدست‌های موجود در بازار نیز سازگار کنند.

در این تور سه بعدی، بعد از پوشیدن هدست، کاربر می‌تواند شروع به حرکت در مقبره کرده و تمام جزییات را به صورت کاملا واقعی و با کیفیت خارق‌العاده مشاهده نماید. حتی در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر، بازدیدکننده می‌تواند با لمس کردن نقاشی به صورت مجازی، یک راوی و راهنمای مجازی تور را ظاهر نماید تا برایش در مورد آن نقاشی و آثار حک شده بر روی دیوار‌ها توضیحات کاملی را عرضه نماید.

da5c723ac284171858dce510e0c25f71-450x257 محققان برای نجات مقبره باستانی ملکه نفرتاری از فناوری واقعیت مجازی (VR) کمک گرفتند

مقبره ملکه نفرتاری اکنون به مجموعه آثار تاریخی پیوسته است که به صورت مجازی در اختیار کاربران علاقه‌مند به دنیای باستان قرار گرفته است. در ماه آوریل امسال نیز شرکت گوگل اعلام نمود با همکاری شرکت Cyark، کار پروژه اسکن آثار تاریخی را آغاز کرده است. به علاوه برخی تیم‌های مطالعاتی قصد دارند مکان‌های تاریخی که پیش از این وجود داشته‌اند و اکنون دیگر آثاری از آنها بر جای نمانده یا به صورت تخریب شده وجود دارند را به صورت تصاویر واقعیت مجازی بازسازی نمایند. برای نمونه شرکت Lithodomos VR در سال ۲۰۱۷ اقدام به بازسازی مجازی شهر باستانی بیت‌المقدس نمود.

با این وجود کارشناسان هنوز به دنبال راهکاری برای کاهش زمان انجام این پروژه‌ها هستند. به عنوان مثال کار آماده سازی مقبره ملکه نفرتاری در قالب یک تور واقعیت مجازی بیش از دو ماه زمان برد. انتظار می‌رود با پیشرفت فناوری‌های واقعیت مجازی و هولوگرافی، این روند تسریع شود و به این ترتیب کار پروژه تبدیل بناهای تاریخی به تور‌های مجازی با سرعت بیشتری انجام گیرد.

نوشته محققان برای نجات مقبره باستانی ملکه نفرتاری از فناوری واقعیت مجازی (VR) کمک گرفتند اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.