ناسا هیچ توضیحی برای این گودال مریخی ندارد!

ناسا هیچ توضیحی برای این گودال مریخی ندارد!
شاید تصور کنید مدارگرد شناسایی مریخ (MRO) در طول ۱۱ سال گذشته همه چیز مریخ، نزدیک‌ترین همسایه ما را مشاهده کرده باشد، اما این‌طور نیست. اخترشناسان هنوز هیچ توضیحی برای تصاویر جدید ارسالی از قطب جنوب سیاره سرخ ندارند. باوجودی که تمامی سیاره مریخ از فرورفتگی‌ها و دهانه‌های مختلفی پوشانده شده است، گودال بزرگی که در میان مجموعه‌ای از دهانه‌های کوچک حاصل از ذوب دی‌اکسید کربن منجمد واقع شده، اخترشناسان را مبهوت کرده است.

عوامل زیادی می‌تواند گودال‌هایی در سطح سنگی سیاره سرخ ایجاد کند، از جمله بیش از نیم میلیون بار برخورد شهاب‌سنگ‌ها، جریان‌های گدازه‌ای، سیل‌های باستانی و فعالیت‌های آتش‌فشانی که موجب ذوب شدن یخ‌های سیاره شده‌اند. به این ترتیب گاهی مدارگرد شناسایی مریخ به موارد مرموزی برمی‌خورد که حل آن‌ها اخترشناسان را سردرگم می‌کند، ازجمله این فرورفتگی‌های کم‌عمق که برای اولین بار اوایل سال جاری مشاهده شدند.

اما هنوز هیچ اطلاعات دسته اولی در مورد این گودال به‌تازگی کشف شده وجود ندارد. تابستان در قطب جنوب مریخ به این معناست که خورشید به‌اندازه‌ای در آسمان پایین است که سایه‌ها را تشدید کند و برخی عوارض زمین‌شناسی را برجسته‌تر کند. بااین‌وجود نور قادر به آشکار کردن یخ در این گودال است.

اطراف گودال مملو از قطعات دی‌اکسید کربن منجمد است. دوایر موجود در یخ خشک که تصور می‌شود در تابستان تبدیل به گاز می‌شوند، موجب ایجاد چیزی می‌شود که اخترشناسان اصطلاحا به آن «سطح پنیر سوئیسی» می‌گویند. این عکس با استفاده از دوربین هیرایز مدارگرد شناسایی مریخ ثبت شده است، این دوربین علمی که ابزار تصویربرداری باقابلیت‌های بسیار بالاست به ناسا امکان شکار اشیایی بزرگ‌تر از یک متر را از فاصله‌ای حدود ۲۰۰ تا ۴۰۰ کیلومتری در مریخ می‌دهد.

این عکس با استفاده از دوربین هیرایز مدارگرد شناسایی مریخ ثبت شده است، این دوربین علمی که ابزار تصویربرداری باقابلیت‌های بسیار بالاست به ناسا امکان شکار اشیایی بزرگ‌تر از یک متر را از فاصله‌ای حدود 200 تا 400 کیلومتری در مریخ می‌دهد. به این ترتیب، به نظر نمی‌رسد این گودال کوچک باشد، با توجه به در نظر گرفتن مقیاس عکس، 50 سانتی‌متر (19.7 اینچ) در هر پیکسل، در واقع ما با ویژگی به بزرگی چند صد متر مواجه هستیم
این عکس با استفاده از دوربین هیرایز مدارگرد شناسایی مریخ ثبت شده است، این دوربین علمی که ابزار تصویربرداری باقابلیت‌های بسیار بالاست به ناسا امکان شکار اشیایی بزرگ‌تر از یک متر را از فاصله‌ای حدود ۲۰۰ تا ۴۰۰ کیلومتری در مریخ می‌دهد. به این ترتیب، به نظر نمی‌رسد این گودال کوچک باشد، با توجه به در نظر گرفتن مقیاس عکس، ۵۰ سانتی‌متر (۱۹.۷ اینچ) در هر پیکسل، در واقع ما با ویژگی به بزرگی چند صد متر مواجه هستیم

به این ترتیب، به نظر نمی‌رسد این گودال کوچک باشد، با توجه به در نظر گرفتن مقیاس عکس، ۵۰ سانتی‌متر (۱۹.۷ اینچ) در هر پیکسل، در واقع ما با ویژگی به بزرگی چند صد متر مواجه هستیم. هم‌اکنون بدون داشتن اطلاعات بیشتر یافتن توضیحی برای این گودال بسیار دشوار است؛ اما اخترشناسان ناسا، احتمالات زیادی را در نظر می‌گیرند.

مدارگرد شناسایی مریخ، ماه مارس ۲۰۰۶، تصاویر با وضوح بالایی از سطح سیاره سرخ به زمین مخابره کرده بود که محیطی پویا را با گرد و غبارهای در حال حرکت و تپه‌های شنی خزنده نشان می‌داد که کشف دلایل به وجود آمدن آن نیاز به تکنولوژی‌های پیشرفته‌تری از جمله مدارگرد شناسایی مریخ داشت. اکنون این مدارگرد پس از اتمام همه اهداف اولیه خود در خلال دو سال اول مأموریت، هنوز به فعالیت مشغول است، به نظر می‌رسد، در آینده با دهانه‌ها و گودال‌های عجیب دیگری مواجه خواهیم شد.

.

منبع: sciencealert

مطلب ناسا هیچ توضیحی برای این گودال مریخی ندارد! برای اولین بار در وب سایت تکرا - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است.

استعمار ماه خطر ناک تر از چیزی است که دانشمندان تصور می کردند

استعمار ماه خطر ناک تر از چیزی است که دانشمندان تصور می کردند

بمباران شدن قمر محافظ ما، از موانعی است که بر سر راه استعمار ماه وجود دارد؛ دستیابی و استعمار ماه از همیشه سخت تر می شود.

خبر بد برای استعمارگران آینده ماه: سنگ های فضایی و گرد و غبارهایی که امیدوار بودیم، امکان فرار کردن از دستشان وجود داشته باشد، ظاهراً با پرتابه های مرگبار بی وقفه در حال هجوم به ماه هستند. بر اساس مطالعات جدیدی که در نشریه “نیچر” منتشر شده، نزدیک ترین همسایه ما، با تکه های کوچکی از شهاب سنگ ها و اجسام فضایی که به سرعت در حال حرکت هستند، بمباران می شود. سرعت این بمباران، ۱۰۰ برابر سریع تر چیزی است که محققان در مدل های قبلی برآورد کرده بودند.

این کشف تکان دهنده، با تجزیه و تحلیل عکس های ثبت شده توسط مدارگرد شناسایی ماه انجام شده است. این کاوشگر از سال ۲۰۰۹ در حال نقشه برداری از قمر زمین است. در طول این دوره هفت ساله، دوربین های مدارگرد، حدود یک میلیون عکس با کیفیت از ماه جمع آوری کرده اند. با وجودی که بسیاری از این عکس ها جزئیات مشابهی را پوشش داده اند، اما حدود ۱۴ هزار عکس از این مجموعه، امکان مقایسه دقیق قبل و بعد از بمباران ماه را فراهم کرده اند.

محققان همچنین از داده های مدارگرد برای شناسایی ۲۲۲ دهانه برخوردی که به تازگی شکل گرفته، بهره برده اند. این دهانه ها، تاریخچه دنیایی را نشان می دهند که دائما متحمل برخوردهای شدید اجسام کیهانی بوده است. این محققان همچنین قادر به مشاهده ۴۷ هزار تغییر سطحی شدند  که نشان از برخورد شهاب سنگ ها و اجرام دیگر به سطح ماه دارد. نتیجه این فعل و انفعالات تغییر کلی چهره ماه در هر ۸۱ هزار سال و یا بیشتر است.

این اولین باری نیست که دانشمندان با مشاهده سطوح غیر معمولی از فعالیت بر روی ماه، هیجان زده می شوند. مطالعه ای که چند سال قبل در نشریه نیچر به چاپ رسیده بود، این طور نتیجه گیری کرده بود که، باران شهاب سنگی با سرعتی بیش از آن چیزی که تصور می شد به گرد و غبار ماه می افزاید. این بدان معنی است که متاسفانه ردپای فضانوردان ماموریت آپولو به زودی از بین خواهد رفت. حال با در نظر گرفتن این شواهد و این ایده که نزدیک ترین همسایه ما، اساساً کیسه بکس منظومه شمسی است، کسانی که علاقمند به حفاری و استخراج مواد معدنی در ماه هستند و یا می خواهند، آن را به گردشگاه و محلی تفریحی تبدیل کنند، باید به دقت به این فکر کنند که چگونه باید زیرساخت هایی مستحکم بسازند.

.

منبع: gizmodo

نوشته استعمار ماه خطر ناک تر از چیزی است که دانشمندان تصور می کردند اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.