دانشمندان موفق به کشف رفتار عجیب در ستاره نوترونی شدند

ستاره‌شناسان بعد از دو دهه بررسی دقیق و مداوم یک ستاره نوترونی، موفق به شناسایی یک پدیده جالب در آن شدند.

یک تپ‌اختر (Pulsar) به نام PSR J0908-4913، برای اولین بار پدیده‌ای به نام نقص چرخشی (glitching) را از خود نشان داده است. نقص چرخشی اصطلاحی است که به افزایش سریع در سرعت چرخش تپ‌اخترها اطلاق می‌شود. این کشف می‌تواند به دانشمندان در مطالعه ویژگی‌های ستاره‌های نوترونی کمک کند. ستاره‌شناسان معتقدند تپ‌اخترهای زیادی با نقص چرخشی وجود دارند که ما هنوز موفق به کشف آن‌ها نشده‌ایم.

Marcus Lower ستاره‌شناس از دانشگاه Swinburne در استرالیا می‌گوید: رادیوتلسکوپ Parkes، این تپ‌اختر را به مدت بیش از بیست سال بدون هیچ افزایشی در سرعت‌اش رصد کرده بود. این کشف، ما را امیدوار می‌کند که در آینده با رصد صدها یا حتی هزاران تپ‌اختر توسط پروژه آرایه کیلومتر مربعی (Square Kilometer Array)، موارد زیادی از نوع تپ‌اخترها شناسایی کنیم.

تپ‌اخترها، نوعی از ستاره‌های مرده (ستاره نوترونی) هستند که با سرعت زیاد می‌چرخند. این ستاره‌ها جهت‌شان طوری است که به‌هنگام چرخش، پالس‌های مداومی از تابش‌های خود را به سمت ما می‌فرستند. از آنجاییکه سرعت چرخش آن‌ها منظم است، این تابش‌ها اغلب دقیق هستند و می‌توانند ابزار مناسبی برای بسیاری از کاربردهای علمی باشند.

اما از حدود ۲۷۰۰ تپ‌اختر کشف‌شده در کهکشان راه شیری، درصد کمی از آن‌ها نقص چرخشی دارند. این پدیده زمانی اتفاق می‌افتد که سرعت چرخش ستاره نوترونی به یکباره افزایش می‌یابد. دانشمندان علت آن را به فعالیت‌های داخل خود ستاره نسبت می‌دهند.

J0908 که تپ‌اختری با تناوب چرخش ۱۰۷ میلی‌ثانیه است، در سال 1988 با استفاده از تلکسوب فضایی MOST کشف شد. دانشمندان سپس به مدت دو دهه، آن را با استفاده از تلسکوپ Parkes مورد رصدهای بیشتر قرار دادند. تلسکوپ MOST دوباره در سال 2015 شروع به بررسی آن کرد.

در واقع از طریق تلسکوپ MOST بود که دانشمندان در تاریخ 9 اکتبر 2019 متوجه افزایش سرعت چرخش تپ‌اختر J0908 شدند. Lower توضیح می‌دهد: J0908 جزو نوعی از تپ‌اخترهاست که ستاره‌شناسان به آن‌ها تپ‌اخترهای جوان می‌گویند. این‌ها، تپ‌اخترهایی هستند که عمده نقص‌های چرخشی در آن‌ها اتفاق می‌افتند و دوره‌های چرخش ناپایداری بین ده تا صد میلی‌ثانیه دارند.

این تپ‌اخترها، هر ۶ تا ۲۵ سال دچار نقص چرخشی می‌شوند، بنابراین این احتمال وجود دارد که J0908 در گذشته هم به دفعات دچار این پدیده شده باشد. البته همه تپ‌اخترهای با نقص چرخشی، مثل هم رفتار نمی‌کنند. برای مثال، تپ اختر Vela هر سه سال یکبار، آن را تجربه می‌کند. اخیرا دانشمندان کشف کردند که سرعت چرخش Vela قبل از نقص چرخشی، به‌تدریج کاهش یافته و بعد از آن دوباره به سرعت عادی بازگشته است. البته بازگشت به سرعت عادی در این نوع تپ‌اخترها تضمین‌شده نیست و ممکن است مدتی طول بکشد.

شناسایی نقص چرخشی تپ اختر J0908، به‌طور تصادفی اتفاق افتاد و به همین‌خاطر دانشمندان موفق به تعیین سرعت آن بلافاصله قبل و بعد از پدیده مذکور نشدند. Lower می‌گوید: شناسایی نقص‌های چرخشی، دید بهتری درباره عوامل ایجادکننده آن در اختیار ما قرار می‌دهد. ما در حال‌حاضر نمی‌دانیم که آیا همه تپ‌اخترها دچار این پدیده می‌شوند یا نه. بنابراین یافتن تپ‌اخترهای جدید با پدیده نقص چرخشی به ما کمک خواهد کرد تا گستردگی این پدیده در بین ستاره‌های نوترونی را بدانیم.

بحث‌های زیادی درباره نقش دقیق پدیده نقص چرخشی در تکامل بلندمدت تپ‌اخترها وجود دارند. برای یافتن پاسخ‌های این سوالات ما نیاز به مجموعه متنوع و بزرگی از تپ‌اخترها برای رصد کردن داریم. شاید مدت زمانی طول بکشد تا تپ اختر J0908 دوباره دچار نقص چرخشی گردد، اما هنوز چیزهای زیادی برای مطالعه درباره این ستاره نوترونی وجود دارند، از جمله اینکه چقدر طول می‌کشد تا ستاره به حالت عادی بازگردد و یا اینکه آیا پدیده مذکور باعث تغییرات بلندمدتی در وضعیت ستاره می‌شود یا نه.

یافته‌های این تحقیق در مجله Research Notes of the AAS چاپ شده است.

نوشته دانشمندان موفق به کشف رفتار عجیب در ستاره نوترونی شدند اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

برخورد دو ستاره نوترونی در کهکشان!

ستاره‌شناسان موفق به شناسایی یک برخورد جدید بین دو ستاره نوترونی شدند. در تاریخ 25 آوریل سال 2019 تداخل‌سنج لیزری LIGO، دو ستاره نوتورونی را در فاصله حدود 520 میلیون سال نوری از ما کشف کردند که در حال نزدیک شدن به هم بودند. این برخورد که GW190425 نامگذاری شده، دومین مورد از برخوردهای دو ستاره نوترونی است که تابه‌حال شناسایی شده است.

دانشمندان در مقاله خود که در مجله The Astrophysical Journal Letters چاپ شده نوشته‌اند: منبع GW190425، نشان‌دهنده یک سیستم ستاره‌ای قبلا کشف‌ نشده است. اولین مورد از شناسایی برخورد دو ستاره نوترونی به سال 2017 برمی‌گردد که داده‌های ارزشمند زیادی را در اختیار دانشمندان قرار داد.

Jo van den Brand، فیزیکدان از دانشگاه Maastricht هلند و سخنگوی رصدخانه LIGO گفته است: ما برای دومین بار برخورد دو ستاره نوترونی را در یک سیستم دوتایی شناسایی کردیم که تاییدکننده رویداد سال 2017 است؛ رویدادی که دو سال پیش آغازگر عصر جدیدی در علم ستاره‌شناسی بود.

با این‌حال تفاوت‌هایی بین این دو برخورد وجود دارد. برخلاف مورد اول (با نام GW170817) زمانی که دو ستاره نوترونی GW190425 به هم برخورد کردند، هیچ نوری شناسایی نشد. علت آن هم این بود که از یک طرف ستاره‌ها خیلی از ما دور بودند و از طرف دیگر یکی از دو آشکارگر LIGO خاموش بوده است. این دو عامل باعث شده تا امکان شناسایی سیگنال توسط آشکارگر Virgo وجود نداشته باشد.

همین امر، ردیابی نقطه شروع سیگنال را با دشواری مواجه کرد و باعث شد تا ستاره‌شناسان ناحیه‌‌ای را احتمال می‌دادند سیگنال از آنجا نشات گرفته است را محدودتر کنند؛ ناحیه‌ای که حدود ۲۰ درصد آسمان را پوشش می‌داد.

اما بد نیست بدانید که دانشمندان در صورت نبود داده‌های نوری، می‌توانند با استفاده از سیگنال امواج گرانشی پی به جرم، جهت و نحوه چرخش اجرام برخوردکننده ببرند. تیم تحقیق براساس این امواج گرانشی کشف کردند که این دو ستاره‌های نوترونی سیستم دوتایی مذکور، جرمی معادل ۱.۴ و ۲ برابر جرم خورشید داشته‌اند.

Susan Scott، فیزیکدان از دانشگاه ملی استرالیا می‌گوید: ما با دانستن جرم کل این سیستم دوتایی که چیزی در حدود ۳.۴ برابر جرم خورشید ما می‌شد، بسیار شگفت‌زده شدیم؛ چراکه این عدد بسیار بیشتر از جرمی است که سیستم‌های دوتایی نوترونی موجود در کهکشان راه شیری ما دارند. این موضوع، احتمالات دیگری را پیش کشید و آن اینکه سیستم دوتایی مذکور کاملا متفاوت از مواردی که در کهکشان راه شیری کشف شده‌اند شکل گرفته است، و همچنین سیستم‌های دوتایی‌ای مثل این، ممکن است توسط رصدهای تلسکوپی کنونی ما قابل شناسایی نباشند.

دو ستاره نوترونی برخورد کننده در رویداد GW170817، جرمی حدود ۱.۱ و ۱.۶ برابر جرم خورشید داشتند که توده‌ای به جرم ۲.۷ برابر جرم خورشید را تشکیل می‌دادند.

گرچه ما برخوردهای نوترونی زیادی را کشف نکرده‌ایم، اما ستاره‌شناسان در حال حاضر ۱۷ سیستم دوتایی ستاره نوترونی را در داخل کهکشان راه شیری شناسایی کرده‌اند که سنگین‌ترین‌شان حدود ۲.۹ برابر جرم خورشید وزن دارد.

این یافته‌ها می‌تواند به دانشمندان کمک کنند تا بدانند ستاره‌های نوترونی دوتایی چگونه شکل گرفته‌اند. دو احتمال در این‌رابطه وجود دارد: یا دو ستاره، باهم متولد شده و باهم زندگی کرده و مرده‌اند؛ یا اینکه بعدا در طول زندگی خود در مدار همدیگر گرفتار شده‌اند. مشخص نیست که کدامیک از این دو احتمال در مورد دوتایی GW190425 صادق است، اما انجام مدلسازی‌ها می‌تواند اطلاعات بیشتری را در این زمینه در اختیار ما قرار دهد.

ستاره‌های نوترونی و سیاه چاله‌ها بقایای فوق‌سنگین یک ستاره مرده هستند، اما ما هرگز یک سیاه چاله کوچک‌تر از ۵ برابر جرم خورشید یا یک ستاره نوترونی بزرگ‌تر از ۲.۵ برابر جرم خورشید را تابه‌حال شناسایی نکرده‌ایم.

ما هنوز نمی‌دانیم که آیا برخورد GW190425 منجر به یک سیاه چاله کوچک شده یا یک ستاره نوترونی بزرگ‌تری را پدیده آورده است. اما مطالعه جرم ایجادشده در برخورد GW170817 می‌تواند پاسخ بسیاری از این سوالات را بدهد.

نوشته برخورد دو ستاره نوترونی در کهکشان! اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

ابرنواختر چیست؟ ؛ تاریخچه ، تعریف و تصاویری از سوپرنواها

مطلب ابرنواختر چیست؟ ؛ تاریخچه ، تعریف و تصاویری از سوپرنواها برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/

ابرنواختر که به انگلیسی سوپرنوا (Supernova) گفته می‌شود، انفجار عظیمی است که در پایان عمر ستارگان پرجرم رخ می‌دهد، اما برای آنکه به طور دقیق بدانید ابرنواختر چیست در ادامه با ما همراه باشید.   سوپرنوا یا ابرنواختر چیست به طور خلاصه می‌توان گفت ستاره‌ها پس از پایان حیات و سوخت هسته‌ای خود کم‌نور می‌شوند،...

مطلب ابرنواختر چیست؟ ؛ تاریخچه ، تعریف و تصاویری از سوپرنواها برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/