با ۳ تا از قدیمی‌ترین سلاح‌های پنتاگون آشنا شوید

/در , , , /توسط

آمریکا به عنوان کشوری با بودجه دفاعی ۶۰۰ میلیارد دلاری، همچنان از تعداد قابل ملاحظه‌ای ادوات جنگی قدیمی استفاده می‌کند. با این‌حال، تعدادی از این تجهیزات قدیمی، هنوز واقعا خوب کار می‌کنند و جایگزین بهتری برای آنها وجود ندارد. در موارد دیگر نیز، تلاش‌ها برای جایگزینی این نوع سلاح‌ها، معمولا به علت پیچیدگی کار و هزینه‌های زیاد، با مشکلاتی مواجه بوده است.

ما در اینجا به سه نمونه از قدیمی‌ترین سلاح‌هایی که هنوز در پنتاگون آمریکا مورد استفاده قرار می‌گیرند، می‌پردازیم: تیربار سنگین M2 ،KC-135 استراتوتانکر و بمب‌افکن B-52H. با وجود اینکه قدمت یکی از این سلاح‌ها حتی به جنگ جهانی اول برمی‌گردد، اما پنتاگون فعلا برنامه‌ای برای بازنشسته کردن هیچ کدام از آنها ندارد.

تیربار سنگین M2

تیربار سنگین M2، بی‌شک یکی از قدیمی‌ترین سلاح‌های پنتاگون است. این اسلحه سال گذشته، تولد ۱۰۰ سالگی خود را جشن گرفت. M2 توسط جان برونینگ (John Browning)، طراح معروف اسلحه، توسعه یافته است. برونینگ این تیربار را به درخواست ژنرالی به نام John “Blackjack” Pershing برای استفاده در جنگ جهانی اول طراحی کرده بود.

در حال‌حاضر، M2 در نیروهای مختلف نظامی آمریکا مورد استفاده قرار می‌گیرد. در نیروی زمینی، بیشتر توسط یگان‌های زرهی مانند تانک‌های M1A2 Abrams به کار گرفته می‌شود و تفنگداران دریایی آمریکا نیز از یک نسخه سه پایه‌دار آن استفاده می‌کنند. نیروی دریایی و هوایی آمریکا نیز، از آن برای دفاع از قایق‌ها و پایگاه‌های هوایی خود بهره می‌گیرند. M2 یک تیربار خنک‌شونده با هوا است و گلوله‌هایی با کالیبر بزرگ 50 را با سرعت ۴۵۰ تا ۵۵۰ فشنگ در دقیقه و تا فاصله ۱۱۴۰ متری شلیک می‌کند. M2 می‌تواند از فاصله ۹۰۰ متری، تا عمق ۲.۵ سانتی‌متری پوشش‌های زرهی نفوذ کند.

تیربارهای M2 اولیه، ۳۹ کیلوگرم وزن دارند، اما هم‌اکنون نیروی زمینی آمریکا در حال کار بر روی یک نسخه سبک‌تر آن است که ۲۹ الی ۳۰ درصد وزن کمتری خواهد داشت. با وجود به‌روزرسانی‌های گاه و بیگاهی که بر روی طراحی اولیه آن صورت گرفته، اما در حال‌حاضر هیچ جایگزینی برای M2 وجود ندارد و این سلاح می‌تواند تا قرن ۲۲ میلادی همچنان کارآیی خیلی خوبی داشته باشد.

KC-135 استراتوتانکر

در جریان جنگ سرد، نیروی هوایی آمریکا تعداد ۷۳۲ فروند از هواپیمای مسافربری بوئینگ ۷۰۷ را خریداری نمود و آنها را تبدیل به هواپیماهای سوخت‌رسان کرد. KC-135 استراتوتانکر، به تانکرهایی مجهز گردید که می‌توانستند حداکثر تا ۳۲۰۰۰ گالون سوخت در خود ذخیره کنند. این سوخت‌ها، در ماموریت‌های مختلف، برای سربازان، بمب‌افکن‌ها و یگان‌های حمل‌ونقل نظامی ارسال می‌شدند. KC-135 همچنین می‌تواند در هر بار، تا ۴۱.۵ تن بار را نیز حمل کند.

بوئینگ در سال ۱۹۵۷ شروع به تحویل هواپیماهای KC-135 به نیروی هوایی آمریکا کرد و این تانکرهای عظیم سوخت‌رسانی، بمب‌افکن‌های آمریکا را در عملیات‌های مختلف نظامی از جمله جنگ ویتنام پشتیبانی می‌کردند. نیروی هوایی آمریکا، هم‌اکنون تعداد ۴۱۴ فروند از KC-135 را در اختیار دارد و هر کدام از این هواپیماها که قدمتی حدودا ۵۸ ساله دارند، در دهه‌های آینده نیز مورد استفاده قرار خواهند گرفت و فعلا هیچ جایگزین واقعی برای آنها وجود ندارد.

بمب‌افکن سنگین راهبردی B-52H

بمب‌افکن B-52H، برای حمل بمب‌های هیدروژنی به اتحاد جماهیر شوروی طراحی شده بود. B-52 بلافاصله بعد از پایان جنگ جهانی دوم شروع به کار کرد و اولین پرواز خود را در سال ۱۹۵۲ انجام داد. اولین بمب‌افکن B-52H، در سال ۱۹۶۱ و آخرین آن هم در سال ۱۹۶۳ تحویل نیروی هوایی آمریکا شد.

هم‌اکنون، ۷۶ فروند از ۱۰۲ فروند B-52H اولیه، همچنان در حال پرواز هستند. با این‌حال، امضای پیمان‌نامه‌های کنترل تسلیحات هسته‌ای و همچنین کهنه‌گی پلت‌فرم این هواپیماها، آنها را به ناچار تبدیل به بمب‌افکن‌های عادی کرده و قابلیت حمل سلاح‌های هسته‌ای را برای همیشه از آنها گرفته است. B-52H در حال‌حاضر یک پلت‌فرم همه‌منظوره و برد بلند دارد که قادر است بمب‌ها و موشک‌های هوا به زمین را با دقت بسیار زیاد به سمت اهداف شلیک کند. این بمب‌افکن همچنین می‌تواند مین‌های دریایی از نوع پرتابی از هوا را، در کف دریا قرار دهد.

نیروی هوایی آمریکا می‌خواهد این بمب‌افکن‌ها را بازطراحی کند و با ارزان‌تر و قابل اعتمادتر کردن آنها، مدت زمان سرویس‌دهی آنها را تا سال ۲۰۳۰ تمدید کند؛ اتفاقی که میانگین سن B-52H را به ۷۰ سال خواهد رساند. از سه بمب‌افکن موجود در نیروی هوایی آمریکا که قرار است بازنشسته شوند، B-52H، بعد از B-1B و B-2A، از سرویس خارج خواهد شد.

در حالیکه این سلاح‌ها، قدیمی‌ترین ادوات موجود در نیروهای نظامی آمریکا و پنتاگون هستند، اما سلاح‌های قدیمی‌تر دیگری نیز وجود دارند که همچنان از آنها استفاده می‌شود. از جمله آنها می‌توان به جت آموزشی T-38 تالون نیروی هوایی که در سال ۱۹۶۱ وارد سرویس شد و همچنین ناوچه LCU نیروی دریایی که در سال ۱۹۵۹ شروع به کار کرد، اشاره نمود. T-38 به‌زودی با جت آموزشی جدید T-X جایگزین خواهد شد و جایگزینی LCU هم انتظار می‌رود در سال ۲۰۲۲ اتفاق بیفتد.

نوشته با 3 تا از قدیمی‌ترین سلاح‌های پنتاگون آشنا شوید اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

پنتاگون پروژه سلاح‌های باریکه ذرات خنثی (NPBs) را کنار گذاشت!

/در , , , , /توسط
باریکه ذرات خنثی

وزارت دفاع آمریکا در سال‌های اخیر به سمت تکنولوژی‌های انرژی هدایت‌شده به‌ویژه لیزرها روی آورده است. با این‌حال، جنگ‌افزار دیگری وجود دارد که به این‌زودی‌ها شاهد به‌کارگیری آن نخواهیم بود؛ یعنی باریکه‌های ذرات خنثی (Neutral Particle Beams). پنتاگون که سال گذشته علاقه خود را به این تکنولوژی ابراز کرده بود، حالا تصمیم گرفته است تحقیقات خود را بر روی این سلاح‌ به زمان بعد موکول کند. پنتاگون گفته است که حتی با سرمایه‌گذاری‌های عظیم نظامی هم نمی‌توان به این‌زودی‌ها شاهد جنگ‌افزار باریکه ذرات بود.

براساس گزارش اخیری که در وب‌سایت DefenseOne منتشر شده است، Mike Griffin معاون تحقیق و مهندسی وزارت دفاع آمریکا گفته است که، ما کار بر روی باریکه‌های ذرات خنثی را برای مدت زمان نامعلومی به تعویق انداخته‌ایم و تحقق آن در زمان نزدیکی اتفاق نخواهد افتاد. او با این‌حال تاکید کرده است که پنتاگون همچنان تحقیقات خود را بر روی سلاح‌های لیزری و ریزموج جهت استفاده توسط نیروهای زمینی، هوایی و فضایی ادامه می‌دهد.

Griffin ابتدا در ماه مارس سال ۲۰۱۸ امکان به‌کارگیری جنگ‌افزارهای باریکه ذرات خنثی را مطرح کرد و در مارس ۲۰۱۹ اعلان کرد که پنتاگون تصمیم دارد تا یک تست باریکه ذرات خنثی را حوالی سال ۲۰۲۳ در فضا انجام دهد. ظاهرا وزات دفاع آمریکا می‌خواهد از این سلاح‌ها برای نابود کردن موشک‌های بالستیک دشمنان خود، بلافاصله بعد از برخاستن آنها از سطح زمین استفاده کند.

می‌توان گفت که باریکه‌های ذرات خنثی در واقع همان «اشعه‌های مرگ» موجود در داستان‌های علمی تخیلی است. این باریکه‌ها متشکل از جریان‌های شتاب‌گیرنده‌ای از ذرات اتمی و زیراتمی هستند که تقریبا با سرعت نور حرکت می‌کنند و از بالا به سمت هدف شلیک می‌شوند. ذرات به محض برخورد با هدف، شروع به گسستن پیوندهای اتمی و مولکولی آن کرده و در نهایت آن را از هم می‌پاشند.

باریکه ذرات خنثی

این پدیده از دید بصری اینگونه به نظر خواهد رسید که هدف مذکور در حال ذوب شدن است. انرژی جنبشی منتقل شده از ذرات به هدف، باعث گرم شدن آن خواهد شد و به ذوب شدن آن کمک خواهد کرد.

باریکه‌ ذرات خنثی مانند سلاح‌های انرژی هدایت‌شده، چالش‌های تکنولوژیکی و مهندسی مختص به خود را دارند. آنها نیاز به مقادیر بسیار زیادی انرژی، مکانیسمی برای شتاب دادن ذرات اتمی یا زیراتمی و همچنین مکانیسم دیگری برای نشانه رفتن‌شان دارند. وزارت دفاع آمریکا که پیشرفت‌های چین و روسیه را در سایر تکنولوژی‌های پیشرفته مانند لیزرها و جنگ‌افزارهای هایپرسونیک دیده است، نیاز شدیدی دارد تا برای عقب نماندن از آن دو کشور، هرچه سریع‌تر این تکنولوژی‌ها را عملیاتی کند و ظاهرا به این نتیجه رسیده است که در حال‌حاضر سرمایه‌گذاری بر روی باریکه‌های ذرات، آنها را به این‌زودی‌ها به جایی نخواهد رساند.

نوشته پنتاگون پروژه سلاح‌های باریکه ذرات خنثی (NPBs) را کنار گذاشت! اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

پنتاگون پروژه سلاح‌های باریکه ذرات خنثی (NPBs) را کنار گذاشت!

/در , , , , /توسط
باریکه ذرات خنثی

وزارت دفاع آمریکا در سال‌های اخیر به سمت تکنولوژی‌های انرژی هدایت‌شده به‌ویژه لیزرها روی آورده است. با این‌حال، جنگ‌افزار دیگری وجود دارد که به این‌زودی‌ها شاهد به‌کارگیری آن نخواهیم بود؛ یعنی باریکه‌های ذرات خنثی (Neutral Particle Beams). پنتاگون که سال گذشته علاقه خود را به این تکنولوژی ابراز کرده بود، حالا تصمیم گرفته است تحقیقات خود را بر روی این سلاح‌ به زمان بعد موکول کند. پنتاگون گفته است که حتی با سرمایه‌گذاری‌های عظیم نظامی هم نمی‌توان به این‌زودی‌ها شاهد جنگ‌افزار باریکه ذرات بود.

براساس گزارش اخیری که در وب‌سایت DefenseOne منتشر شده است، Mike Griffin معاون تحقیق و مهندسی وزارت دفاع آمریکا گفته است که، ما کار بر روی باریکه‌های ذرات خنثی را برای مدت زمان نامعلومی به تعویق انداخته‌ایم و تحقق آن در زمان نزدیکی اتفاق نخواهد افتاد. او با این‌حال تاکید کرده است که پنتاگون همچنان تحقیقات خود را بر روی سلاح‌های لیزری و ریزموج جهت استفاده توسط نیروهای زمینی، هوایی و فضایی ادامه می‌دهد.

Griffin ابتدا در ماه مارس سال ۲۰۱۸ امکان به‌کارگیری جنگ‌افزارهای باریکه ذرات خنثی را مطرح کرد و در مارس ۲۰۱۹ اعلان کرد که پنتاگون تصمیم دارد تا یک تست باریکه ذرات خنثی را حوالی سال ۲۰۲۳ در فضا انجام دهد. ظاهرا وزات دفاع آمریکا می‌خواهد از این سلاح‌ها برای نابود کردن موشک‌های بالستیک دشمنان خود، بلافاصله بعد از برخاستن آنها از سطح زمین استفاده کند.

می‌توان گفت که باریکه‌های ذرات خنثی در واقع همان «اشعه‌های مرگ» موجود در داستان‌های علمی تخیلی است. این باریکه‌ها متشکل از جریان‌های شتاب‌گیرنده‌ای از ذرات اتمی و زیراتمی هستند که تقریبا با سرعت نور حرکت می‌کنند و از بالا به سمت هدف شلیک می‌شوند. ذرات به محض برخورد با هدف، شروع به گسستن پیوندهای اتمی و مولکولی آن کرده و در نهایت آن را از هم می‌پاشند.

باریکه ذرات خنثی

این پدیده از دید بصری اینگونه به نظر خواهد رسید که هدف مذکور در حال ذوب شدن است. انرژی جنبشی منتقل شده از ذرات به هدف، باعث گرم شدن آن خواهد شد و به ذوب شدن آن کمک خواهد کرد.

باریکه‌ ذرات خنثی مانند سلاح‌های انرژی هدایت‌شده، چالش‌های تکنولوژیکی و مهندسی مختص به خود را دارند. آنها نیاز به مقادیر بسیار زیادی انرژی، مکانیسمی برای شتاب دادن ذرات اتمی یا زیراتمی و همچنین مکانیسم دیگری برای نشانه رفتن‌شان دارند. وزارت دفاع آمریکا که پیشرفت‌های چین و روسیه را در سایر تکنولوژی‌های پیشرفته مانند لیزرها و جنگ‌افزارهای هایپرسونیک دیده است، نیاز شدیدی دارد تا برای عقب نماندن از آن دو کشور، هرچه سریع‌تر این تکنولوژی‌ها را عملیاتی کند و ظاهرا به این نتیجه رسیده است که در حال‌حاضر سرمایه‌گذاری بر روی باریکه‌های ذرات، آنها را به این‌زودی‌ها به جایی نخواهد رساند.

نوشته پنتاگون پروژه سلاح‌های باریکه ذرات خنثی (NPBs) را کنار گذاشت! اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.