مریخ‌نورد فرصت (Opportunity) ؛ ۱۵ سال پیاده‌روی روی سطح مریخ

مطلب مریخ‌نورد فرصت (Opportunity) ؛ ۱۵ سال پیاده‌روی روی سطح مریخ برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/

مریخ‌نورد فرصت یا آپورچونیتی در ۱۵امین سال ماموریت خود در مریخ به سر می‌برد. در این نوشتار به بررسی هر آنچه از این سطح‌نورد سیاره سرخ می‌دانیم، پرداخته‌ایم. مریخ‌نورد فرصت یا آپورچونیتی (Opportunity) نام یک سطح‌نورد ناساست که از ژانویه سال ۲۰۰۴ فعالیت خود را بر سطح سیاره سرخ آغاز کرد. در آن زمان گمان...

مطلب مریخ‌نورد فرصت (Opportunity) ؛ ۱۵ سال پیاده‌روی روی سطح مریخ برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/

مریخ نورد کریاسیتی موفق به کشف آهن گداخته در مریخ شد!

مریخ نورد کریاسیتی موفق به کشف آهن گداخته در مریخ شد

از زمان استقرار مریخ نورد کریاسیتی یا همان کنجکاوی در سال ۲۰۱۲ در سیاره سرخ، این مریخ نورد اکتشافات اعجاب آوری را انجام داده است. کریاسیتی پیش از این شواهدی از وجود آب مایع در دهانه گیل، وجود متان و مولکول های آلی، برخی سازه های رسوبی و حتی یک سنگ گوی شکل را کشف کرده بود.

و حالا دوربین تله لنز ماستکم (Mastcam) کریاسیتی، عکس هایی از یک گوی فلزی گداخته ثبت کرده است. این گوی که صخره تخم مرغی نام گرفته، به عنوان یک شهاب سنگ کوچک شناسایی شده و به احتمال زیاد از نیکل و آهن تشکیل شده است.

صخره تخم مرغ شکل، برای اولین بار در عکسی که مریخ نورد کریاسیتی روز ۲۳ اکتبر (۷ آبان) گرفته بود، مشاهده شد. این مریخ نورد سپس عکس دو فریمی از شهاب سنگ گرفت، و با استفاده دوربین میکرو تصویرساز از راه دور ChemCam، این صخره را مورد بررسی قرار داد. عکس های جدید نه تنها نمای نزدیکی از این شی عجیب در اختیار دانشمندان قرار داده، بلکه فرصتی برای تجزیه و تحلیل شیمیایی هم فراهم کرده است.

تجزیه و تحلیل شیمیایی نشان داد، این سنگ آهن ظاهراً از گداخته شدن شکل گرفته است. در اصل، به احتمال زیاد، این سنگ با ورود با جو مریخ گداخته شده باشد، و سپس با رسیدن به سطح سیاره، منجمد شده است.

کریاسیتی موفق به کشف آهن گداخته در مریخ شد

چنین اکتشافاتی اگر غیر منتظره نباشند، کاملاً هیجان انگیز است! کریاسیتی و مریخ نوردهای دیگر، پیش از این بقایایی از شهاب سنگ های آهن را در مریخ یافته بودند. به عنوان مثال، در سال ۲۰۰۵، مریخ نورد آپورچونیتی شهاب سنگ آهنی حفره داری (موسوم به صخره سپر حرارتی) به اندازه یک توپ بسکتبال کشف کرده بود. در ادامه، در سال ۲۰۰۹، این مریخ نورد جزیره مسدود (Block Island) را کشف کرد. سنگ تیره بزرگی که ۰.۶ متر عرض داشت و بخش زیادی از آن از آهن تشکیل شده بود. در سال ۲۰۱۴، مریخ نورد کریاسیتی یکی از بزرگ ترین شهاب سنگ های کشف در مریخ را یافت، این شهاب سنگ که لیبنون نام داشت، دارای مقادیر زیادی آهن بود و ۲ متر عرض داشت.

با این حال، صخره تخم مرغی تا حدودی منحصر به فرد است، ظاهرا به نظر می رسد نسبت به شهاب سنگ هایی که در گذشته کشف شده اند، بیشتر گداخته شده باشد. همچنین وجود برخی ویژگی ها (مانند حفره های روی سطح سنگ)، نشان از دست دادن برخی مواد (شاید در زمان گداخته شدن در هنگام رسیدن به سطح سیاره سرخ) دارد.

چنین یافته هایی همیشه جالب توجه بوده اند، چرا که به دانشمندان فرصتی برای مطالعه قطعاتی از اجرام منظومه شمسی را می دهند که ممکن است امکان انتقال سالم آنها به زمین وجود نداشته باشد. با توجه به نزدیکی مریخ به کمربند سیارک ها، مریخ به صورت دوره ای مورد اصابت اجرام خارجی که از گرانش سیاره مشتری خارج شده اند، قرار می گیرد. در واقع دانشمندان چنین استدلال می کنن. همین امر باعث به وجود آمدن قمرهای مریخ، فوبوس و دیموس شده است.

علاوه بر این، این شهاب سنگ ها برای رسیدن به مریخ، از شرایط سخت جو مریخ عبور کرده اند، چرا که جو مریخ چگالی حدود ۱ درصد زمین دارد. شهاب سنگ ها طی میلیون ها سال، به دفعات به مریخ و زمین برخورد کرده اند، اما از آنجایی که مریخ در همه زمان ها، فضای خشکی داشته، شهاب سنگ های روی سطح این سیاره کمتر در معرض فرسایش حاصل از باد و آب قرار گرفته اند.

به این ترتیب، حفظ طولانی مدت شهاب سنگ های مریخی فرصت عالی را در اختیار دانشمندان سیاره ای قرار می دهد. در حال حاضر، تنها امکان انتقال تعداد کمی از این سنگ ها به زمین وجود دارد، اما این چیزی است، که قطعا باید در ماموریت های آینده لحاظ شود.

.

منبع: universetoday 

 

نوشته مریخ نورد کریاسیتی موفق به کشف آهن گداخته در مریخ شد! اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.

مریخ نورد کریاسیتی موفق به کشف آهن گداخته در مریخ شد!

مریخ نورد کریاسیتی موفق به کشف آهن گداخته در مریخ شد

از زمان استقرار مریخ نورد کریاسیتی یا همان کنجکاوی در سال ۲۰۱۲ در سیاره سرخ، این مریخ نورد اکتشافات اعجاب آوری را انجام داده است. کریاسیتی پیش از این شواهدی از وجود آب مایع در دهانه گیل، وجود متان و مولکول های آلی، برخی سازه های رسوبی و حتی یک سنگ گوی شکل را کشف کرده بود.

و حالا دوربین تله لنز ماستکم (Mastcam) کریاسیتی، عکس هایی از یک گوی فلزی گداخته ثبت کرده است. این گوی که صخره تخم مرغی نام گرفته، به عنوان یک شهاب سنگ کوچک شناسایی شده و به احتمال زیاد از نیکل و آهن تشکیل شده است.

صخره تخم مرغ شکل، برای اولین بار در عکسی که مریخ نورد کریاسیتی روز ۲۳ اکتبر (۷ آبان) گرفته بود، مشاهده شد. این مریخ نورد سپس عکس دو فریمی از شهاب سنگ گرفت، و با استفاده دوربین میکرو تصویرساز از راه دور ChemCam، این صخره را مورد بررسی قرار داد. عکس های جدید نه تنها نمای نزدیکی از این شی عجیب در اختیار دانشمندان قرار داده، بلکه فرصتی برای تجزیه و تحلیل شیمیایی هم فراهم کرده است.

تجزیه و تحلیل شیمیایی نشان داد، این سنگ آهن ظاهراً از گداخته شدن شکل گرفته است. در اصل، به احتمال زیاد، این سنگ با ورود با جو مریخ گداخته شده باشد، و سپس با رسیدن به سطح سیاره، منجمد شده است.

کریاسیتی موفق به کشف آهن گداخته در مریخ شد

چنین اکتشافاتی اگر غیر منتظره نباشند، کاملاً هیجان انگیز است! کریاسیتی و مریخ نوردهای دیگر، پیش از این بقایایی از شهاب سنگ های آهن را در مریخ یافته بودند. به عنوان مثال، در سال ۲۰۰۵، مریخ نورد آپورچونیتی شهاب سنگ آهنی حفره داری (موسوم به صخره سپر حرارتی) به اندازه یک توپ بسکتبال کشف کرده بود. در ادامه، در سال ۲۰۰۹، این مریخ نورد جزیره مسدود (Block Island) را کشف کرد. سنگ تیره بزرگی که ۰.۶ متر عرض داشت و بخش زیادی از آن از آهن تشکیل شده بود. در سال ۲۰۱۴، مریخ نورد کریاسیتی یکی از بزرگ ترین شهاب سنگ های کشف در مریخ را یافت، این شهاب سنگ که لیبنون نام داشت، دارای مقادیر زیادی آهن بود و ۲ متر عرض داشت.

با این حال، صخره تخم مرغی تا حدودی منحصر به فرد است، ظاهرا به نظر می رسد نسبت به شهاب سنگ هایی که در گذشته کشف شده اند، بیشتر گداخته شده باشد. همچنین وجود برخی ویژگی ها (مانند حفره های روی سطح سنگ)، نشان از دست دادن برخی مواد (شاید در زمان گداخته شدن در هنگام رسیدن به سطح سیاره سرخ) دارد.

چنین یافته هایی همیشه جالب توجه بوده اند، چرا که به دانشمندان فرصتی برای مطالعه قطعاتی از اجرام منظومه شمسی را می دهند که ممکن است امکان انتقال سالم آنها به زمین وجود نداشته باشد. با توجه به نزدیکی مریخ به کمربند سیارک ها، مریخ به صورت دوره ای مورد اصابت اجرام خارجی که از گرانش سیاره مشتری خارج شده اند، قرار می گیرد. در واقع دانشمندان چنین استدلال می کنن. همین امر باعث به وجود آمدن قمرهای مریخ، فوبوس و دیموس شده است.

علاوه بر این، این شهاب سنگ ها برای رسیدن به مریخ، از شرایط سخت جو مریخ عبور کرده اند، چرا که جو مریخ چگالی حدود ۱ درصد زمین دارد. شهاب سنگ ها طی میلیون ها سال، به دفعات به مریخ و زمین برخورد کرده اند، اما از آنجایی که مریخ در همه زمان ها، فضای خشکی داشته، شهاب سنگ های روی سطح این سیاره کمتر در معرض فرسایش حاصل از باد و آب قرار گرفته اند.

به این ترتیب، حفظ طولانی مدت شهاب سنگ های مریخی فرصت عالی را در اختیار دانشمندان سیاره ای قرار می دهد. در حال حاضر، تنها امکان انتقال تعداد کمی از این سنگ ها به زمین وجود دارد، اما این چیزی است، که قطعا باید در ماموریت های آینده لحاظ شود.

.

منبع: universetoday 

 

نوشته مریخ نورد کریاسیتی موفق به کشف آهن گداخته در مریخ شد! اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.

دهانه شیاپارلی ؛ هدف جدید کاوش های دانشمندان

"دهانه شیاپارلی"، هدف جدید کاوش های دانشمندان

سانحه دلخراش کاوشگر شیاپارلی موجب ایجاد دهانه برخوردی شد، که حالا “دهانه شیاپارلی” نام گذاری شده است. دانشمندان و مهندسان، تا همین اواخر امیدوار بودند، کاوشگر شیاپارلی تنها با کمبود سوخت مواجه شده باشد و در ادامه ماموریت خود را در سطح سیاره سرخ دنبال کند.

اما این طور نبود، شیاپارلی، روز ۱۹ اکتبر (۲۸ مهر)، قربانی یک نقص نرم افزاری شد، به ترتیبی که چتر نجات کاوشگر پیش از موعد باز شد و پیشرانه فرود شیاپارلی هم متعاقب آن از کار افتاد که در نهایت موجب انفجار مریخ نورد آژانس فضایی اروپا شد.

در حالی که اعضای ماموریت اگزومارس به دنبال راهکارهایی برای ادامه ماموریت هستند، دهانه جدید مریخ، دهانه شیاپارلی توجه دانشمندان را به خود جلب کرده است، چیزی که در کمال تعجب ممکن است، موجب کشف غیر منتظره برخی مواد زیر سطحی شود. این کاوشگر ۵۵۷ کیلوگرمی، پس از ورود به جو سیاره سرخ، با شدت بر روی سطح سیاره فرود آمد. دانشمندان تخمین می زنند، کاوشگر شیاپارلی از ارتفاع ۲ تا ۴ کیلومتری سطح مریخ، سقوط کرده باشد، و در هنگام سقوط با سرعتی بیش از ۳۰۰ کیلومتر در ساعت به سطح سیاره رسیده باشد، چیزی که موجب ایجاد دهانه ای به قطر ۸ پا (۲.۴ متر) و عمق ۲۰ اینچ (۵۰ سانتی متر) شده است. پس از این سانحه، ماهواره هایی که در مدار مریخ در حال گردش بودند، از جمله های مدارگرد ردیابی گاز، فضاپیمای ما در ماموریت اگزومارس، داده هایی از این سانحه در اختیار دانشمندان آژانس فضایی اروپا قرار دادند.

آلفرد مک ایون، ستاره شناسی از دانشگاه آریزونا و دانشمند ارشد ماموریت مدارگرد شناسایی مریخ ناسا، گفت:” ما ممکن است با یک دهانه کم عمق مواجه باشیم، که می تواند برخی (اطلاعات) در مورد خواص سطح مریخ در اختیار ما بگذارد، اما به دست آوردن چنین اطلاعاتی دشوار خواهد بود.”

"دهانه شیاپارلی"، هدف جدید کاوش های دانشمندان

البته به نظر نمی رسد، همه دانشمندان در این مورد، خوشبین باشند. هیکان سویدهم، دانشمندی از ماموریت ونوس اکسپرس، می گوید: “دهانه شیاپارلی حتی اگر کوچک باشد، بازهم می تواند جالب باشد، اما در این مورد، دهانه به احتمال زیاد با انواع مواد باقی مانده از مریخ نورد و همچنین سوخت آن آلوده شده باشد. بنابراین از این جهت، هیچ گونه تلاشی برای مطالعه این محل را توصیه نمی کنم.”

ناسا و آژانس فضایی اروپا، روز پنجشنبه عکس هایی از سقوط شیاپارلی را که روز سه شنبه توسط دوربین های وضوح بالای فضاپیمای مدارگرد شناسایی مریخ (MRO)، ثبت شده بود، منتشر کردند. آژانس فضایی اروپا در بیانیه ای اعلام کرد: “نخستین مشاهدات دوربین کیفیت بالای مدارگرد اکتشافی مریخ (HiRise)، هیچ توپوگرافی که علائمی از وجود یک دهانه (در محل سقوط) را داشته باشد، نشان نمی دهد. اطلاعات استریو که ترکیبی از این مشاهده و رصد بعدی خواهند بود، ممکن است، راهی برای بررسی این مورد در اختیار ما قرار دهد.”

"دهانه شیاپارلی"، هدف جدید کاوش های دانشمندان

شیاپارلی در نزدیکی محل فرود مورد نظر خود، در فلاته نیمروز فرود آمد. فلاته نیمروز دشتی است که در فاصله ۲ درجه ای جنوب خط استوای مریخ واقع شده است. این منطقه از نواحی محسوب نمی شود که در صدر سایت های مورد توجه دانشمندان برای یافتن احتمال حیات فرازمینی قرار داشته باشد. همچنین  مریخ نورد آپورچونیتی ناسا، تقریباً به مدت ۱۳ سال مشغول کاوش منطقه فلاته نیمروز بوده است؛ اما در حال حاضر از دهانه موسوم به دهانه شیاپارلی فاصله بسیار زیادی دارد.

گفتنی است، کاوشگر شیاپارلی قرار بود، روز ۱۹ اکتبر بر روی سطح مریخ فرود بیاید. شیاپارلی بخشی از برنامه اگزو مارس بود که با سرمایه گذاری مشترک آژانس فضایی اروپا و روسکاسموس (سازمان فضایی فدرال روسیه) انجام گرفته بود. فضاپیمای مادر این ماموریت، مدارگرد ردیاب گاز است که وظیفه تجزیه و تحیلی متان و گازی های دیگر جو مریخ را بر عهده دارد.

هدف ماموریت اگزو مارس بررسی احتمالی حیات در سیاره سرخ بود. قرار بود کاوشگر شیاپارلی عکس هایی از مریخ بگیرد و همچنین سنجش های علمی را در سطح سیاره انجام دهد، اما هدف اصلی این کاوشگر، تست تکنولوژی برای مریخ نورد آینده اروپا بود. آخرین تلاش آژانس فضایی اروپا برای فرود در مریخ، با مریخ نورد بیگل ۲ در سال ۲۰۰۳ بود که باز هم با شکست مواجه شده بود.

.

منبع: seeker

نوشته دهانه شیاپارلی ؛ هدف جدید کاوش های دانشمندان اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.

دهانه شیاپارلی ؛ هدف جدید کاوش های دانشمندان

"دهانه شیاپارلی"، هدف جدید کاوش های دانشمندان

سانحه دلخراش کاوشگر شیاپارلی موجب ایجاد دهانه برخوردی شد، که حالا “دهانه شیاپارلی” نام گذاری شده است. دانشمندان و مهندسان، تا همین اواخر امیدوار بودند، کاوشگر شیاپارلی تنها با کمبود سوخت مواجه شده باشد و در ادامه ماموریت خود را در سطح سیاره سرخ دنبال کند.

اما این طور نبود، شیاپارلی، روز ۱۹ اکتبر (۲۸ مهر)، قربانی یک نقص نرم افزاری شد، به ترتیبی که چتر نجات کاوشگر پیش از موعد باز شد و پیشرانه فرود شیاپارلی هم متعاقب آن از کار افتاد که در نهایت موجب انفجار مریخ نورد آژانس فضایی اروپا شد.

در حالی که اعضای ماموریت اگزومارس به دنبال راهکارهایی برای ادامه ماموریت هستند، دهانه جدید مریخ، دهانه شیاپارلی توجه دانشمندان را به خود جلب کرده است، چیزی که در کمال تعجب ممکن است، موجب کشف غیر منتظره برخی مواد زیر سطحی شود. این کاوشگر ۵۵۷ کیلوگرمی، پس از ورود به جو سیاره سرخ، با شدت بر روی سطح سیاره فرود آمد. دانشمندان تخمین می زنند، کاوشگر شیاپارلی از ارتفاع ۲ تا ۴ کیلومتری سطح مریخ، سقوط کرده باشد، و در هنگام سقوط با سرعتی بیش از ۳۰۰ کیلومتر در ساعت به سطح سیاره رسیده باشد، چیزی که موجب ایجاد دهانه ای به قطر ۸ پا (۲.۴ متر) و عمق ۲۰ اینچ (۵۰ سانتی متر) شده است. پس از این سانحه، ماهواره هایی که در مدار مریخ در حال گردش بودند، از جمله های مدارگرد ردیابی گاز، فضاپیمای ما در ماموریت اگزومارس، داده هایی از این سانحه در اختیار دانشمندان آژانس فضایی اروپا قرار دادند.

آلفرد مک ایون، ستاره شناسی از دانشگاه آریزونا و دانشمند ارشد ماموریت مدارگرد شناسایی مریخ ناسا، گفت:” ما ممکن است با یک دهانه کم عمق مواجه باشیم، که می تواند برخی (اطلاعات) در مورد خواص سطح مریخ در اختیار ما بگذارد، اما به دست آوردن چنین اطلاعاتی دشوار خواهد بود.”

"دهانه شیاپارلی"، هدف جدید کاوش های دانشمندان

البته به نظر نمی رسد، همه دانشمندان در این مورد، خوشبین باشند. هیکان سویدهم، دانشمندی از ماموریت ونوس اکسپرس، می گوید: “دهانه شیاپارلی حتی اگر کوچک باشد، بازهم می تواند جالب باشد، اما در این مورد، دهانه به احتمال زیاد با انواع مواد باقی مانده از مریخ نورد و همچنین سوخت آن آلوده شده باشد. بنابراین از این جهت، هیچ گونه تلاشی برای مطالعه این محل را توصیه نمی کنم.”

ناسا و آژانس فضایی اروپا، روز پنجشنبه عکس هایی از سقوط شیاپارلی را که روز سه شنبه توسط دوربین های وضوح بالای فضاپیمای مدارگرد شناسایی مریخ (MRO)، ثبت شده بود، منتشر کردند. آژانس فضایی اروپا در بیانیه ای اعلام کرد: “نخستین مشاهدات دوربین کیفیت بالای مدارگرد اکتشافی مریخ (HiRise)، هیچ توپوگرافی که علائمی از وجود یک دهانه (در محل سقوط) را داشته باشد، نشان نمی دهد. اطلاعات استریو که ترکیبی از این مشاهده و رصد بعدی خواهند بود، ممکن است، راهی برای بررسی این مورد در اختیار ما قرار دهد.”

"دهانه شیاپارلی"، هدف جدید کاوش های دانشمندان

شیاپارلی در نزدیکی محل فرود مورد نظر خود، در فلاته نیمروز فرود آمد. فلاته نیمروز دشتی است که در فاصله ۲ درجه ای جنوب خط استوای مریخ واقع شده است. این منطقه از نواحی محسوب نمی شود که در صدر سایت های مورد توجه دانشمندان برای یافتن احتمال حیات فرازمینی قرار داشته باشد. همچنین  مریخ نورد آپورچونیتی ناسا، تقریباً به مدت ۱۳ سال مشغول کاوش منطقه فلاته نیمروز بوده است؛ اما در حال حاضر از دهانه موسوم به دهانه شیاپارلی فاصله بسیار زیادی دارد.

گفتنی است، کاوشگر شیاپارلی قرار بود، روز ۱۹ اکتبر بر روی سطح مریخ فرود بیاید. شیاپارلی بخشی از برنامه اگزو مارس بود که با سرمایه گذاری مشترک آژانس فضایی اروپا و روسکاسموس (سازمان فضایی فدرال روسیه) انجام گرفته بود. فضاپیمای مادر این ماموریت، مدارگرد ردیاب گاز است که وظیفه تجزیه و تحیلی متان و گازی های دیگر جو مریخ را بر عهده دارد.

هدف ماموریت اگزو مارس بررسی احتمالی حیات در سیاره سرخ بود. قرار بود کاوشگر شیاپارلی عکس هایی از مریخ بگیرد و همچنین سنجش های علمی را در سطح سیاره انجام دهد، اما هدف اصلی این کاوشگر، تست تکنولوژی برای مریخ نورد آینده اروپا بود. آخرین تلاش آژانس فضایی اروپا برای فرود در مریخ، با مریخ نورد بیگل ۲ در سال ۲۰۰۳ بود که باز هم با شکست مواجه شده بود.

.

منبع: seeker

نوشته دهانه شیاپارلی ؛ هدف جدید کاوش های دانشمندان اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.