ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی ثابت معتقدند این‌که اپراتوری از یک بخش درآمد کسب کرده و بخش دیگری را رایگان عرضه کند، مصداق دامپینگ است که بازار رقابت را محدود و درنتیجه مشتری را در کیفیت و کمیت متضرر می‌کند.

به اعتقاد شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات اینترنت ثابت، بالا بودن تعرفه‌های صوت به دامپ بازار توسط اپراتورهای تلفن همراه کمک می‌کند و آن‌ها با حاشیه سودی که از صوت دارند، حاشیه‌ سود پایین اینترنت را پوشش ‌می‌دهند. درصورتی که اگر تعرفه‌ صوت موبایل واقعی و مانند اینترنت ثابت که به‌طور متناسب کم‌شده، کاهش پیدا کند، تعرفه اینترنت موبایل هم واقعی می‌شود.

از طرفی پایین بودن تعرفه اینترنت در اپراتورهای موبایلی موجب شده تمایل افراد به استفاده از اینترنت موبایل به‌جای ثابت باشد و این موضوع باعث شده برخی از شرکت‌های FCP و ارائه‌دهنده اینترنت ثابت کم‌کم دچار مشکلات مالی و از بازار خارج شوند و درنتیجه مشترکشان را از دست بدهند و اگر این شرکت‌ها نتوانند کارشان را حفظ کنند، این صنف دچار بحران خواهد شد.

اپراتورها سرویس صوت را با گران‌ترین نرخ عرضه می‌کنند

در این راستا، حسین ریاضی - مدیرعامل یک شرکت اینترنتی - اظهار کرد: زمانی که موبایل در ایران راه‌اندازی شد، گران‌ترین تعرفه‌ی بین‌شهری ارتباط صوت روی سیم برای تلفن یعنی از آستارا تا بندرعباس را برای تعرفه موبایل قرار دادند. اکنون هزینه برقراری تماس با تلفن ثابت دقیقه‌ای چهار تومان اما با موبایل ۶۰ تومان است. در حالی که اکثر کسانی که از موبایل برای تماس استفاده می‌کنند، در یک شهر هستند و تعداد تماس‌های بین‌شهری بالا نیست.

وی با بیان این‌که در حال حاضر اپراتورها سرویس صوت را با گران‌ترین نرخ عرضه می‌کنند، گفت: موبایل در ابتدا یک ابزار لوکس بود و بحث دیتا هم مطرح نبود، اما اکنون مردم مجبورند از موبایل استفاده کنند. به‌همین دلیل اگر اپراتوری که درآمد خوبی از مکالمات دارد، بخواهد پیشنهاد دیتای ارزان بدهد که مشترکش به اپراتور دیگری مهاجرت نکند، طبق قوانین تجارتی دامپینگ انجام داده است.

ریاضی با بیان این‌که باید یک بازار رقابتی بین اپراتورها برقرار باشد، تاکید کرد: ما هیچ‌گاه از سازمان تنظیم مقررات ارتباطات نخواستیم تعرفه‌ای را بالا ببرد، یا پایین بیاورد، اما با این‌که اپراتوری از یک بخش درآمد کسب کرده و بخش دیگری را رایگان عرضه کند، مخالفیم. قواعد تجارت جهانی و ایران مخالف دامپینگ است، زیرا دامپینگ بازار رقابت را محدود می‌کند که درنتیجه مشتری در کیفیت و کمیت متضرر می‌شود.

سرویس‌های رایگانی که انحصار ایجاد می‌کند

در این راستا بعضی از شرکت‌ها شبکه موبایل و دیتا ندارند و صرفا در کار VOD و سرویس‌های ویدیویی هستند. اگر اپراتور موبایلی که از بخش دیتا منفعت خوبی می‌برد یا درآمد خودش را در صوت دارد، بخواهد خدمات VOD را به‌صورت رایگان در اختیار مشترکانش قرار دهد، به کسب‌وکارهای دیگر لطمه ‌می‌زند و علاوه بر ایجاد انحصار، شرکتی که همه کسب‌وکارش ارائه محتوای تصویری است و انتظار دارد مشترک حق اشتراک ماهیانه بدهد، متضرر می‌شود.

ظرف ۱۰ سال اخیر بازار حوزه ICT همه کشورها روند رشد چند ۱۰ برابری داشته و بسیار بزرگ شده اما این بزرگ شدن در بخش مکالمات نبوده، بلکه عمده‌اش در پهن‌باند بوده است. اما یکی از دلایلی که در کشور ما در بحث فیبر و FTTX سرمایه‌گذاری نشده، این است که درآمدی که باید از توسعه فیبر اپراتور عاید شود، کفاف سرمایه‌گذاری در این حوزه را نمی‌دهد.

برخی کارشناسان درباره‌ی پیشنهاد ادغام شرکت‌های FCP (شرکت‌های ارایه کننده اینترنت ثابت) معتقدند که ادغام شرکت‌ها همیشه باعث ایجاد تمرکز در سرمایه‌گذاری شود. در خارج از ایران هم این موضوع وجود دارد و با این کار می‌توان شرایط را بهبود داد که جنبه‌های مختلف دارد؛ یک جنبه‌اش این است که کسب‌وکارهای کوچک ادغام شوند و کسب‌وکارهای بزرگ‌تر ایجاد کنند که بتواند راه روشن‌تری برای پیشرفت داشته باشند. اما اتحاد FCP‌ها و اصلاح تعرفه‌ها مکمل هم هستند و تناقضی با هم ندارند.