رشد سالانه ۱۳ درصدی بر بازار جهانی نرم‌افزارهای سازمانی تا سال ۲۰۲۵

نرم‌ افزارهای حوزه خدمات بهداشت و درمان که در بیمارستان‌ها و دیگر مراکز مرتبط مورد استفاده قرار می‌گیرند، با هدف مدیریت داده‌ها بالینی و غیربالینی ارایه می‌شوند. این نرم‌ افزارها در تهیه سوابق الکترونیکی بیمار برای بازیابی و ذخیره آنها کاربرد فراوان دارند. این قبیل نرم افزارها همچنین در تامین امنیت، مدیریت و تحلیل اطلاعات در صنعت بهداشت و درمان هم کمک می‌کنند و بخش بزرگ داده‌های تولید شده در این عرصه می‌توانند به جای آنکه به صورت دستی تحلیل شوند، از طریق این پلتفرم‌ها به صورت کاربردی‌تر ارایه شوند.
بر اساس آخرین گزارش منتشر شده از سوی مرکز تحقیقاتی «مارکت ریسرچ فیوچر» (MRFR) بازار جهانی نرم افزارهای سازمانی در صنعت بهداشت و درمان بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۵ میلادی میانگین رشد سالانه ۱۳٫۰ درصدی را تجربه می‌کنند و ارزش این بازار در دوره زمانی مذکور به ۷۶۴۹۵٫۷ میلیون دلار خواهد رسید.
بازار جهانی نرم‌ افزارهای سازمانی مختص صنعت بهداشت و درمان طی چند سال اخیر شاهد پیشرفت‌های قابل ملاحظه بوده است و این فرآیند عمدتا به دلیل افزایش تعداد راهکارهای نرم‌افزاری که برای مدیریت سیستم‌های مراقبت درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد، بسیار کاربرد داشته است.
تمرکز بالای سوابق درمانی بیماران به صورت الکترونیک به همراه قوانین سختگیرانه برای مدیریت اطلاعات بیماران از مهم‌ترین عواملی بود که رشد هرچه بیشتر این بازار در سال‌های اخری را باعث شد. افزایش تقاضا برای محدود کردن هزینه‌های مراقبت درمانی و ابتکارهای دولت برای بهبود مراقبت از بیمار نیز از جمله محرک‌هایی بود که به رشد هرچه بیشتر این بازار انجامید. در این میان افزایش بودجه دولت‌ها برای ارتقا قابلیت‌های همکاری در فرآیند مراقبت‌های درمانی و افزایش تاکید بر مراقبت از بیماران به صورت هوشمندانه نیز بر این بازار اثر قابل ملاحظه گذاشت.

بازار ۲۳۵ میلیارد دلاری نرم افزارهای مراکز داده تا سال ۲۰۲۶

هم اکنون که سال ۲۰۱۹ میلادی رو به پایان است گزارش نهایی «بازار نرم افزارهای تعریف شده بر پایه مراکز داده» (SDDC) منتشر شد. این گزارش اجزای مختلف بازار از جمله نرم‌ افزارهای تعریف شده پردازشی، نرم افزارهای تعریف شده شبکه، نرم افزارهای تعریف شده ذخیره سازی داده، نرم‌ افزارهای تعریف شده برای سازمان‌های کوچک و بزرگ، نرم‌ افزارهای مخصوص سازمان‌ها، مراکز ارایه دهنده خدمت مخابراتی و مراکز ارایه دهنده سرویس‌های ابری در عرصه مراکز داده را به همراه چشم انداز آتی برای فعالیت این مراکز بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۶ میلادی نشان می‌دهد.
بررسی جدید توسط مرکز تحقیقاتی «گلوبال مارکت اینسایت» انجام شده است و بر اساس آخرین ارزیابی‌های صورت گرفته پیش‌بینی می‌شود سال ۲۰۲۶ میلادی ارزش بازار جهانی نرم افزارهای مختص مراکز داده به بیش از ۲۳۵ میلیارد دلار برسد. در این گزارش اعلام شده است که افزایش درخواست برای در اختیار گرفتن منابع، انعطاف پذیری، یکپارچگی داده‌ها، مجازی سازی و پیش بینی پذیری بین مشاغل مختلف مهم‌ترین عواملی محسوب می‌شوند که در این بازار زمانی روی بازار نرم افزارهای مراکز داده اثر می‌گذارند.
افزایش تسلط بر خدمات رایانش ابری در کنار رشد مداوم اپلیکیشن‌های کاربردی تجاری و مصرفی در سراسر جهان موجب شده است صنعت نرم افزارهای مخصوص مراکز داده رشد چشمگیری را تجربه کند. روند رو به رشد تقاضای کاربران جهانی برای تماشای ویدیوهای آنلاین، خریدهای آنلاین و گشت و گذار در شبکه‌های اجتماعی نیز مهم‌ترین عوامل تاثیر گذار بر رونق این بازار محسوب می‌شود.
گسترش هرچه بیشتر گوشی‌های هوشمند در عرصه جهانی در کنار نفوذ فزاینده اینترنت بین مردم در منطقه آسیا پسیفیک باعث شده است این نقطه از جهان به قطب اصلی بازار نرم افزارهای مراکز داده تبدیل شود.
این گزارش اعلام کرده است که شرکت‌های سیسکو، فوجیتسو، هیتاچی دیتا سیستمز، اچ‌پی اینترپرایز، هوآوی، آی‌بی‌ام، جونیپر نتورکز، مایکروسافت، ان‌ای‌سی، نِت‌اَپ، نوتانیکس، اوراکل و وی‌ام‌ویر بزرگترین بازیگران این عرصه در سال‌های پیش‌رو خواهند بود.

زمانبندی نامناسب، مهم‌ترین عامل اختلال توسعه نرم‌افزار

توسعه دهندگان نرم‌افزار این روزها چالش‌های بی‌شماری را در این زمینه پیش روی خود می‌بینند. انتظار می‌رود نرم افزارهای ساخته شده در این مراکز شفاف و عاری از هر گونه اختلال و مشکل باشد، و در زمان از پیش تعیین شده به دست کاربران برسد.
 
اما این انتظارات در بیشتر موارد با یکدیگر تداخل پیدا می‌کنند و در نتیجه نرم‌افزار مربوطه پیش از آماده شدن با مشکلات بزرگ مواجه می‌شود و همین مسئله باعث می‌شود کاربران نسخه آزمایشی نرم‌ افزار را در اختیار بگیرند تا حفره‌های احتمالی در آن را شناسایی کنند. گزارشی که روز گذشته از سوی مرکز Diffblue منتشر شد برخی از موانع پیش روی برنامه نویسان نرم‌ افزاری را روشن کرد.
 
در این بررسی ۳۰۰ توسعه دهنده نرم افزار مستقر در آمریکا و بریتانیا حضور داشتند و از آنها در مورد عوامل مختلف تاثیرگذار روی کیفیت پایین نرم افزارها سوال شد. در پایان این نظرسنجی ۴۰ درصد کارشناسان به برنامه‌های زمانی غیرواقعی برای اتمام پروژه توسعه نرم‌ افزار و ورود آن به بازار اشاره کردند و همچنین ۴۰ درصد دیگر از کارشناسان هم فرآیندهای آزمایش دستی نرم افزار را مقصر دانستند.
 
سازمان‌ها معمولا اهداف مرتبط با کدهای پوشش آزمایشگاهی را برای توسعه دهندگان تعیین می‌کنند. این کدها در اصل توسعه دهندگان را مجبور می‌کند تست‌های واحد را برای حصول اطمینان از کیفیت نرم‌ افزارها انجام دهند. بر اساس نظرسنجی جدید مشخص شد به صورت میانگین ۶۳ درصد کدهای مربوطه اهداف از پیش تعیین شده را پوشش می‌دهند. با این وجود ۴۸ درصد پاسخ دهندگان اعلام کردند در برخی مواقع برای رسیدن به این سطح از پوشش دهی مشکلات عدیده‌ای را پیش روی خود می‌بینند.
 
 

رونق تجارت نرم‌افزارهای جاسوسی

به‌نظر می‌رسد استفاده دولتی از این محصولات علیه رقبای سیاسی، روزنامه‌نگاران و دیگر افراد، رایج و متداول شده است
 
روز دوم اکتبر سال گذشته میلادی «جمال خاشقجی» روزنامه‌نگار سعودی و منتقد دولت پادشاهی عربستان، به کنسولگری این کشور در استانبول رفت تا مدارک مربوط به ازدواجش را بگیرد. او از آنجا زنده بیرون نیامد. هر چند دولت عربستان در ابتدا مسوولیت این کار را نپذیرفت، اما بعدها قبول کرد که خاشقجی در عملیاتی پیچیده کشته شده است. دو ماه بعد «عمر عبدالعزیز» یکی دیگر از مخالفان دولت عربستان، در اسرائیل علیه یک شرکت نرم‌افزاری اسرائیلی به نام NSO Group طرح شکایت کرد.
 
 
 
عبدالعزیز مدعی شد که NSO Group مجوز کار Pegasus را که یک نرم‌افزار جاسوسی است، صادر کرده بود. Pegasus نرم‌افزاری است که برای دولت سعودی از موبایل‌های هوشمند جاسوسی می‌کند؛ نرم‌افزاری که از او هم جاسوسی کرده و از طریق او، از خاشقجی هم جاسوسی شده بود. NSO Group موضوع استفاده از نرم‌افزارش برای جاسوسی علیه خاشقجی را انکار کرد.  در ماه اکتبر اپلیکیشن پیام‌رسان رمزنگاری شده واتس‌اپ هم که متعلق به شرکت فیس‌بوک است، علیه این شرکت اسرائیلی شکایت کرد و مدعی شد که با جاسوسی از پیام‌رسان واتس‌اپ، اطلاعات حدود ۱۴۰۰ نفر از کاربرانش را هک کرده است. واتس‌اپ می‌گوید که از وزارت دادگستری آمریکا خواسته است تا به این موضوع رسیدگی کند. NSO Group با محکم‌ترین عبارات ممکن، جلوی ادعاهای واتس‌آپ ایستاده است. روز بیست و ششم ماه نوامبر تعدادی از کارمندان شرکت NSO Group علیه فیس‌بوک شکایت کرده و مدعی شدند که این شبکه اجتماعی به شکلی ناعادلانه حساب‌های خصوصی آنها را مسدود کرده است. حالا این جنجال‌های حقوقی باعث شده است که توجهات به سمت گوشه‌ای کمتر شناخته‌شده از صنعت امنیت سایبری جلب شود. اغلب شرکت‌های فعال در حوزه امنیت سایبری روی دفاع و محافظت از مشتریانش در برابر هکرها و بدافزارها، تمرکز دارند. با این حال بعضی شرکت‌های دیگر این حوزه مانند NSO Group، شرکت آلمانی Gamma Group و همچنین شرکت ایتالیایی Hacking Team – که در ماه آوریل با شرکت دیگری ادغام شد تا شرکت Memento Labs را تاسیس کند- نرم‌افزارهایی را می‌فروشند که به دولت‌ها برای دسترسی به اطلاعات آنلاین افراد موردنظرشان کمک می‌کنند. با این اوصاف به نظر می‌رسد که این تجارت به سرعت در حال رشد و رونق است.  ماهیت غیرشفاف بازار نرم‌افزارهای جاسوسی، به معنای آن است که کار جمع‌آوری آمار و اطلاعات تقریبا به حوزه‌های آکادمیک و سازمان‌های غیردولتی یا NGOها هم رسیده است. شرکت NSO Group که به طور غیرمعمولی صریح است، می‌گوید درآمدش در سال ۲۰۱۸ برابر ۲۵۰ میلیون دلار بوده است. شرکت بریتانیایی سهامی خاص Novalpina Capital در ماه فوریه بیشتر سهام این شرکت اسرائیلی را خرید. گزارش‌ها نشان می‌دهند که ارزش تقریبی این معامله، شرکت اسرائیلی NSO Group را وارد باشگاه استارت‌آپ‌های تک‌شاخ با ارزش بیش از یک میلیارد دلار کرده است. «جان اسکات-ریلتون» محقق دانشگاه تورنتو معتقد است که اغلب رقبای این شرکت اسرائیلی، بسیار کوچک‌تر هستند. «دانا اینگلتون» از سازمان عفو بین‌الملل، تخمین می‌زند که این بازار دست‌کم ارزشی برابر چند میلیارد دلار داشته باشد. طبیعتا این شرکت‌ها تمایلی به افشای هویت مشتریان‌شان ندارند. با این حال در سال ۲۰۱۵ اطلاعات مربوط به فهرستی از مشتریان شرکت Hacking Team به طور گسترده منتشر شد. در این فهرست یک آژانس جاسوسی‌سعودی، دولت سودان در دوره عمر البشیر، اف‌بی‌آی، کمیسیون مبارزه با فساد دولت مالزی و دولت ایالت بایلسا (ایالتی در جنوب کشور نیجریه) هم حضور داشتند. اما شرکت مادر Memento Labs در مقابل درخواست‌های مکرر برای اظهارنظر، هیچ واکنشی نشان نداد.
 
این صنعت مدتی است که مورد توجه قرار گرفته، اما اسکات-ریلتون می‌گوید که اسناد افشا شده در سال ۲۰۱۳ توسط ادوارد اسنودن (کارمند سابق سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا)، جهش بزرگی در آن ایجاد کرد. بعد از آن بود که دولت‌های دیگر گفتند چطور ما از چنین موضوعی عقب ماندیم؟ این افشاگری‌ها همچنین شرکت‌های تکنولوژی غربی را تحت فشار قرار داد تا سهم بیشتری از ترافیک وب و پیام‌های مجازی را رمزنگاری کنند تا در نهایت سیستم شنود و جاسوسی در سراسر وب قدرتمندتر شود. حالا بعضی شرکت‌های خصوصی به دولت‌ها پیشنهاد می‌کنند که به متخصصان اجازه نفوذ به سیستم‌ها و ابزارهای دفاعی‌شان را ندهند. بر اساس فهرستی که نیویورک‌تایمز منتشر کرده است، شرکت اماراتی DarkMatter افراد مختلفی را استخدام کرده است که قبلا در آژانس‌های امنیت ملی آمریکا کار می‌کردند. همان طور که انتظار می‌رود، شرکت  DarkMatter هم هیچ واکنش و اظهارنظری در این مورد نداشته است.
 
کت‌های سنگرمانند و کلاه‌های خاکستری
اغلب شرکت‌ها می‌گویند که به اجرای قانون مبارزه با تروریسم، قاچاق مواد مخدر و گسترش جرائم دیگر، کمک می‌کنند و پایبندند. «شیری دولیو» رئیس شرکت NSO Group در کنفرانسی در ماه نوامبر به حملات رسانه‌ها به شرکتش اعتراض کرد. او درباره سرویس‌هایی مانند واتس‌اپ بحث کرد که بعضی کاربران از آن به عنوان ابزاری برای شیوع تروریسم و جرم استفاده می‌کنند و گفت که وجود نرم‌افزارهایی مانند Pegasus، حیاتی و مهم است. این شرکت اسرائیلی اصرار دارد که محصولاتش ابزاری علیه فعالان حقوق بشر و معترضان نیست. این شرکت در ماه سپتامبر اعلام کرد که سیاستی جدید و مبنی بر خط‌مشی سازمان ملل را در زمینه حقوق بشر به‌کار گرفته است و مدعی شد اولین شرکت حاضر در صنعت امنیت سایبری است که چنین اقدامی انجام داده. حتی پیش از این هم، سخنگوی این شرکت گفته بود در طول سه سال گذشته چیزی در حدود ۱۰۰ میلیون دلار در زمینه حمایت از اصول اخلاقی و انسانی هزینه کرده است. در حالت نظریه و تئوری، صادرات نرم‌افزارهای جاسوسی و هک با همان قوانینی کنترل می‌شود که درباره فروش سلاح وجود دارد. در عمل اما اغلب ناظران فکر می‌کنند که چنین محدودیت‌هایی، اثرگذاری بسیار کمی دارند. «دیوید کای» گزارشگر ویژه سازمان ملل در زمینه آزادی عقیده و بیان، در این مورد گفته است که بازار نرم‌افزارهای جاسوسی خارج از کنترل و افسارگسیخته است. اینگلتون می‌گوید که به‌نظر می‌رسد استفاده دولتی از محصولات این صنعت علیه رقبای سیاسی، روزنامه‌نگاران و دیگر افراد، رایج و متداول شده است. «ادین امانویچ» یکی از کارشناسان سازمان غیردولتی
 
 Privacy International معتقد است که احتمال سختگیری و شدت عمل در این مورد بسیار کم است و همچنان شرکت‌های فعال در حوزه امنیت سایبری به استخدام کارمندان آژانس‌های امنیتی دولت‌ها ادامه خواهند داد. او می‌گوید: «اجرا و تعهد به قانون و اخلاقیات در این صنعت، معمولا در اولویت قرار ندارند.» تا زمانی که تغییرات جدی در این روند ایجاد شود، باید منتظر رشد و رونق سریع این صنعت باشیم.
 
 

آیین نامه صادرات نرم افزار نهایی شد

 
رئیس کارگروه فناوری های پیشران اتاق بازرگانی ایران از نهایی شدن آیین نامه صادرات نرم افزار در کمیسیون ICT اتاق ایران خبر داد.
 
به نقل از کمیسیون فناوری اطلاعات و ارتباطات اتاق بازرگانی ایران، حمیدرضا احمدیان از نهایی شدن آیین نامه صادرات نرم افزار خبر داد و گفت: این کار با همفکری اتاق بازرگانی انجام شده و تجربه خوبی محسوب می شود. زیرا اگر بنا بر این است که صادرات نرم افزار رخ دهد باید تعیین شود کدام بخش از دولت درگیر این موضوع است. براین اساس ما نیز بخش های مرتبط با صادرات نرم افزار و مسائل مربوط به آن را در نظر گرفتیم و در نهایت تبدیل به یک آیین نامه شد.
 
رئیس کارگروه فناوری های پیشران اتاق بازرگانی ایران با اشاره به آیین نامه ۱۰ صفحه ای صادرات نرم افزار گفت: این آیین نامه سال ها روی زمین مانده بود اما خوشبختانه به نتیجه رسید؛ من معتقدم اگر بخواهیم کاری در کشور انجام دهیم، قابل انجام است. بهانه تراشی تنها به این دلیل است که آن کار را انجام ندهیم.
 
احمدیان تعدد دستگاه های تصمیم گیر در حوزه فاوا را بیشترین چالش این بخش دانست و گفت: در حوزه فناوری اطلاعات هر روز شاهد ورود محصولی جدید هستیم. در این بین اگرچه این تکنولوژی ها وارد می شود، اما مشکل اینجا است که هیچگونه فرهنگ سازی در این زمینه صورت نگرفته و در گام بعدی آموزش صحیح برای استفاده از این تکنولوژی به بدنه بخش خصوصی، دولتی و حتی دانشگاهی داده نشده است.
 
مدیرکل دفتر نوآوری وزارت ارتباطات ادامه داد: در سوی دیگر ما در خصوص فناوری های پیشران و مکانیسم های حمایتی دولتی برنامه ای نداریم. همچنین در بحث حاکمیت و قوانین و مقررات معمولا دچار مشکل می شویم و در واقع همواره زمانی که دچار بحران شده ایم به سمت حل آن حرکت کردیم.
 
وی با بیان اینکه نهادهای تصمیم گیر بسیار زیادی در حوزه فناوری اطلاعات وجود دارند و وحدت فرماندهی در این حوزه ایجاد نشده است، گفت: در سیاست توسعه فناوری اطلاعات، وزارت کشور در استان ها صاحب نظر است. سازمان فناوری اطلاعات دیدگاه خود را جداگانه ارائه می دهد، شورای عالی فضای مجازی نیز رویکرد خود را دارد و حتی مرکز فاوای ریاست جمهوری نیز نظر خاص خود را پیش می برد. همه این نهادها بخشنامه های خاص خود را در این زمینه دارند.
 
احمدیان ادامه داد: وقتی به دستگاه های دولتی نگاه می کنیم، هر وزارتخانه به شکل جداگانه سیاست های خود در حوزه ICT را پیش می برد و استانداردهای خود را اعمال می کند. وقتی هم به بخش خصوصی نگاه می کنیم، با حجم عظیمی از انجمن، صنف و اتحادیه (بیش از ۱۰ نهاد خصوصی) مواجه می شویم. این مسئله نشان می دهد که چه در سمت دولت و چه در بخش خصوصی ، تعدد نهادهای تصمیم گیر در این حوزه در یک زمینه خاص وجود دارد و هر نهادی در عمل با توجه به منافع خود، موضع و سیاست هایش را تنظیم می کند؛ به همین دلیل ماتریس وظایف کنار هم شکل نمی گیرد.
 
رئیس کارگروه فناوری های پیشران اتاق بازرگانی ایران با بیان اینکه ما در این کارگروه قصد داریم تا مسیر را تغییر دهیم و مشکلات پیش روی این بخش حل شود، ادامه داد: در حوزه فاوا هرکسی می خواهد فکرش از سوی دیگری  پذیرفته شود. دولت قصد دارد حاکمیت خود را اعمال کند. واقعیت آن است که گفتمان میان دولت و بخش خصوصی شکل نگرفته و نظر مشورتی درستی صورت نمی گیرد. در نهایت نیز یک قانون با مشورت تعداد محدودی از فعالان بخش خصوصی تصویب می شود که به درد سایرین نمی خورد.
 
وی گفت: باید سیاست های توسعه فناوری در دولت به شکل مجزا در اختیار یک نهاد باشد و سیاست های بخش غیر دولتی نیز مجزا دنبال شود. در نهایت این دو نهاد باید با یکدیگر همگرا باشند.
 
احمدیان با اشاره به ایجاد مرکز بهبود فضای کسب و کار از سوی دولت گفت: یکی از اهداف اصلی تشکیل این مرکز این بود که مجوزها را احصا و میزان تاثیر مجوز را در توسعه کسب و کار مورد سنجش قرار دهد. به این ترتیب، مجوزی که امروز به آن نیازی نیست را حذف و مجوزی که نیاز به تغییر دارد را به روزرسانی کند.

دانشگاه‌های شریف و امیرکبیر برندگان مسابقه برنامه‌‌نویسی ICPC شدند

 
تیم‌هایی از دانشگاه شریف و امیرکبیر به عنوان فاتحان مسابقه برنامه‌سازی دانشجویی منطقه‌ای تهران یا ICPC معرفی شدند. به گزارش پیوست،  بیست‌ویکمین دور از این مسابقات با حضور ۷۹ تیم سه نفره از ۶۲ دانشگاه کشور به میزبانی دانشکده کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف و با حمایت مجموعه کافه‌بازار برگزار شد.
 
تیم اول این مسابقه از دانشگاه صنعتی شریف بود که به‌صورت مستقیم به چهل و چهارمین مسابقه جهانی ICPC که سال آینده در کشور روسیه برگزار می‌شود راه پیدا کرد. در این دور از مسابقات، دو تیم از دانشگاه صنعتی شریف و یک تیم از دانشگاه امیرکبیر توانستند در جایگاه اول تا سوم قرار بگیرند.
 
مسابقاتی برای افزایش سطح کیفی برنامه‌نویسی
مسابقات برنامه‌‌سازی دانشجویی سال ۹۸ با حضور بیش از ۲۰۰ دانشجوی برنامه‌نویس از کل کشور در آخرین هفته آذر ماه برگزار شد تا در نهایت تیم برنده به مسابقات بین‌المللی ICPC راه پیدا کند. این مسابقه هر ساله به‌صورت منطقه‌ای در نقاط مختلف جهان برگزار می‌شود و اولین دوره مسابقه منطقه‌ای تهران هم در سال ۱۳۷۸ و به همت دانشگاه صنعتی شریف برگزار شد. مسابقه جهانی  ICPCبه عنوان المپیک برنامه‌سازان شناخته می‌شود و در مجامع علمی هم از اعتبار ویژه‌ای برخوردار است. تقویت مهارت‌های حل مساله، طراحی و پیاده‌سازی برنامه در زمان محدود، و تقویت مهارت‌های گروهی و انجام کار تیمی از اهدافی است که این مسابقه دنبال می‌کند.
 
مسابقه برنامه‌سازی دانشجویی سال ۹۸ در دو روز پذیرای تیم‌های برنامه‌نویسی بود که در روز اول آن تنها به ثبت‌نام و برگزاری مسابقات تمرینی اختصاص یافت و در روز دوم نیز تیم‌ها به رقابت اصلی پرداختند.
 
مسابقه برنامه‌‌سازی دانشجویی منطقه‌ای تهران در ۵ سال گذشته، کافه‌بازار را به عنوان حامی در کنار خود داشته است. همچنین این مجموعه از سال ۱۳۹۶ بخشی به نام محدوده آرامش یا Chill Zone را به این مسابقات اضافه کرده تا شرکت‌کنندگان در مسابقه، امکان گفت‌وگو با توسعه‌دهندگان حرفه‌ای برنامه‌های مختلف را داشته باشند.
 
سرپرست کسب استعداد فنی مجموعه کافه‌بازار در گفت‌وگو با پیوست اعلام می‌کند که شرکت‌کنندگان در مسابقات ICPC می‌توانند در محدوده آرامش کافه‌بازار با تعدادی از توسعه‌دهندگان پنج محصول کافه‌بازار شامل بازار، دیوار، بلد، سرویس زیرساخت و سرویس هوش مصنوعی، به بحث و تبادل نظر بپردازند.
 
حمید پورجم، سرپرست کسب استعداد فنی مجموعه کافه‌بازار، در مورد هدف این مجموعه از حمایت این مسابقات به پیوست گفت: «۵ سال است که کافه‌بازار حامی برگزاری این مسابقات است. ما معتقدیم برگزاری این مسابقات به ارتقا سطح کیفی برنامه‌نویسی در ایران کمک شایانی می‌کند. این مسابقات در ایران توسط دانشگاه شریف برگزار می‌شود و کافه‌بازار هم شرکتی است که برخواسته از فارغ‌التحصیلان همین دانشگاه بوده و تعداد زیادی از کارکنان کافه‌بازار مقام‌آوران و شرکت‌کنندگان همین مسابقات بوده‌اند.»
 
پورجم در مورد اینکه آیا برنامه‌ای از سمت کافه بازار برای استخدام نفرات برتر این مسابقات در این مجموعه وجود دارد توضیح داد: «هدف اصلی ما از حمایت این مسابقات لزوما استخدام نیست و نفرات برتر مسابقات لزوما در کافه‌بازار شروع به کار نمی‌کنند. یکی از موقعیت‌های شغلی‌ مرتبط با شرکت‌کنندگان در این مسابقات در کافه‌بازار، مهندسی نرم‌افزار است. ما مکانیزم‌های جذب مختلفی در موقعیت شغلی مهندسی نرم‌افزار در کافه‌بازار داریم. افرادی که تجربه کار ندارند نیز امکان استخدام در کافه‌بازار را دارند.»
 
او همچنین در مورد اضافه شدن بخش Chill Zone به این مسابقات اعلام کرد: «ما در بخش چیل‌زون قصد داریم تا در یک محیط صمیمی و غیر رسمی ارتباط نزدیک‌تری با شرکت‌کنندگان داشته باشیم. این سومین سالی است که در این مسابقات بخش چیل‌زون داریم. هدف از این بخش، فراهم کردن امکان گفت‌وگوی مستقیم شرکت‌کنندگان با افرادی که در سال‌های گذشته در این مسابقات شرکت کرده‌اند و در حال حاضر در کافه‌بازار مشغول به کارند، است.»
 
شریف و امیرکبیر برندگان نهایی
مسابقات منطقه‌ای برنامه‌نویسی دانشجویی سال ۹۸ در نهایت عصر روز جمعه ۲۹ آذر پس از دو روز رقابت به پایان رسید. به‌این ترتیب تیم NimRoo از دانشگاه صنعتی شریف به عنوان تیم اول سایت منطقه‌ای تهران به مسابقه‌ی جهانی رسیه راه یافت. همچنین تیم MAST از دانشگاه صنعتی شریف به مقام دوم  و تیم Serendipity The Rebellion از دانشگاه صنعتی امیرکبیر به مقام سوم این مسابقات رسیدند. تیم‌های AkbarJuuje از دانشگاه صنعتی شریف و aRandomFunnyPhrase از دانشگاه تهران در جایگاه چهارم و پنجم این دور از مسابقات قرار گرفتند. براساس اعلام برگزار کنندگان مسابقات منطقه‌ای برنامه‌نویسی دانشجویی سال ۹۸ ، ۵ تیم بعدی (غیر از دانشگاه صنعتی شریف) با حضور در مسابقه‌ قهرمانی غرب آسیا همچنان امکان راهیابی به مسابقه‌ی جهانی را خواهند داشت.
 
 
اما تیم‌های برگزیده جوایزی را هم دریافت کردند. بر این اساس چهار تیم اول این مسابقات به مدال طلا، چهار تیم دوم به مدال نقره و چهار تیم سوم به مدال برنز دست یافتند. علاوه بر آن، به سه تیم اول (از هر دانشگاه حداکثر یک تیم) مبلغ ۵ میلیون تومان، به چهار تیم دوم و پنج تیم سوم نیز به‌ترتیب ۳ و ۲ میلیون تومان هدیه نقدی از طرف مجموعه کافه‌بازار اهدا شد. هیجان‌انگیزترین جایزه، مربوط به سریع‌ترین حل مسائل بود که به ازاء هر سوال یک عدد سکه‌ یک گرمی پارسیان از طرف کافه‌بازار اهدا شد. در ضمن به دانشگاه‌های اول تا سوم کاپ مسابقه اهدا شد.

ارائه راهکاری برای مدیریت یکپارچه همایش از ثبت‌نام تا داوری مقالات

 
پژوهشگران یکی از شرکت‌های فناور مستقر در پارک علم و فناوری استان چهارمحال و بختیاری سامانه‌ای برای برگزاری همایش پیاده‌سازی کردند که علاوه بر ایجاد تعامل میان شرکت‌کنندگان با برگزارکنندگان، امکان یکپارچگی‌سازی مدیریت از ثبت نام تا پایان همایش را برای کاربران فراهم می‌کند.
 
میلاد جعفرپور طراحی و پیاده‌سازی سیستم جامع مدیریت همایش را از دستاوردهای این شرکت نام برد و گفت: این سیستم شامل سه بخش "نرم‌افزار مدیریت محتوای قابل پخش در همایش" و "تعامل حضار با ارائه دهنده همایش" است که در این فاز شرکت‌کنندگان در همایش می‌توانند با اتصال گوشی‌های هوشمند به وای فای سالن، در تعاملات مورد نیاز همایش از قبیل پرسش و پاسخ، رای دادن و نظر سنجی مشارکت داشته باشند.
 
وی فاز سوم این سیستم را مربوط به همایش‌های علمی دانست و خاطر نشان کرد: این فاز شامل "ارسال مقالات، ثبت‌نام در همایش و داوری مقالات" می‌شود.  
 
این محقق با اشاره به بخش مدیریت محتوای همایش این سامانه، یادآور شد: این بخش امکان طراحی چندین قالب اختصاصی برای همایش‌ها، استفاده از انواع ماژول‌های تصویر، تایمر و اسلاید، امکان تهیه فیلم و گزارش، امکان تهیه قالب نمایش در هر زمان و پخش محتوای چند ارائه‌دهنده به صورت همزمان را برای کاربر فراهم می‌کند.
 
جعفرپور بهبود تعامل حضار و مجری و نظارت بر محتوای همایش را از مزایای این سامانه دانست و اظهار کرد: یکپارچگی مدیریت از ثبت نام تا پایان همایش از دیگر ویژگی‌های این سیستم به شمار می‌رود.
 
به گفته مجری طرح، این سامانه، سیستم جامع و همه‌جانبه در زمینه مدیریت سالن‌های همایش با بهره‌گیری از آخرین تکنولوژی قابلیت یکپارچه‌کردن و هوشمندسازی همایش است.
 
این محقق با بیان اینکه در این سامانه وب‌سایت اختصاصی برای هر همایش وجود دارد، افزود: در این سامانه قابلیت دریافت، داوری و تایید مقالات به صورت آنلاین فراهم شده است.

ارائه راهکاری برای مدیریت یکپارچه همایش از ثبت‌نام تا داوری مقالات

 
پژوهشگران یکی از شرکت‌های فناور مستقر در پارک علم و فناوری استان چهارمحال و بختیاری سامانه‌ای برای برگزاری همایش پیاده‌سازی کردند که علاوه بر ایجاد تعامل میان شرکت‌کنندگان با برگزارکنندگان، امکان یکپارچگی‌سازی مدیریت از ثبت نام تا پایان همایش را برای کاربران فراهم می‌کند.
 
میلاد جعفرپور طراحی و پیاده‌سازی سیستم جامع مدیریت همایش را از دستاوردهای این شرکت نام برد و گفت: این سیستم شامل سه بخش "نرم‌افزار مدیریت محتوای قابل پخش در همایش" و "تعامل حضار با ارائه دهنده همایش" است که در این فاز شرکت‌کنندگان در همایش می‌توانند با اتصال گوشی‌های هوشمند به وای فای سالن، در تعاملات مورد نیاز همایش از قبیل پرسش و پاسخ، رای دادن و نظر سنجی مشارکت داشته باشند.
 
وی فاز سوم این سیستم را مربوط به همایش‌های علمی دانست و خاطر نشان کرد: این فاز شامل "ارسال مقالات، ثبت‌نام در همایش و داوری مقالات" می‌شود.  
 
این محقق با اشاره به بخش مدیریت محتوای همایش این سامانه، یادآور شد: این بخش امکان طراحی چندین قالب اختصاصی برای همایش‌ها، استفاده از انواع ماژول‌های تصویر، تایمر و اسلاید، امکان تهیه فیلم و گزارش، امکان تهیه قالب نمایش در هر زمان و پخش محتوای چند ارائه‌دهنده به صورت همزمان را برای کاربر فراهم می‌کند.
 
جعفرپور بهبود تعامل حضار و مجری و نظارت بر محتوای همایش را از مزایای این سامانه دانست و اظهار کرد: یکپارچگی مدیریت از ثبت نام تا پایان همایش از دیگر ویژگی‌های این سیستم به شمار می‌رود.
 
به گفته مجری طرح، این سامانه، سیستم جامع و همه‌جانبه در زمینه مدیریت سالن‌های همایش با بهره‌گیری از آخرین تکنولوژی قابلیت یکپارچه‌کردن و هوشمندسازی همایش است.
 
این محقق با بیان اینکه در این سامانه وب‌سایت اختصاصی برای هر همایش وجود دارد، افزود: در این سامانه قابلیت دریافت، داوری و تایید مقالات به صورت آنلاین فراهم شده است.

تکنولوژی شناسایی افراد به‌کجا می‌رود؟

تکنولوژ‌ی‌های جدید هرقدر انقلابی‌تر باشند، جنجالی‌تر هم می‌شوند؛ درست مانند تشخیص چهره که در سال‌های اخیر حسابی مورد توجه شرکت‌های تکنولوژی قرار گرفته و توانسته جای خودش را در میان ابزارها و گجت‌های دیجیتالی باز کند. با این اوصاف است که در یک سال اخیر بسیاری از تیترهای اخبار به روند توسعه و به‌کارگیری این تکنولوژی در زمینه‌های مختلف توسط شرکت‌ها و البته نهادهای دولتی اختصاص داشته است. با اینکه این تکنولوژی بیشتر با قابلیت نظارتی‌اش شناخته می‌شود، اما امکانات و ویژگی‌های دیگری را هم می‌تواند در اختیار کاربران قرار بدهد. در واقع بسیاری از تکنولوژی‌های نوظهور امکان شناسایی افراد، یافتن مکان آنها با شناسایی ضربان قلب‌شان، شمارش قدم‌ها و حتی آثار به جامانده از میکروب‌ها روی سلول‌های پوست یا قطرات عرق را دارند. این روند تا آنجا ادامه پیدا کرده است که بعضی محققان ایده‌های نامعمولی مانند دستگاهی برای شناسایی احساسات با استفاده از امواج رادیویی یا صندلی خودروی بیومتریک مبتنی بر نرم‌افزار شناسایی نشیمن‌گاه را هم مطرح کرده‌اند.
 
 
این در حالی است که بعضی از این تکنولوژی‌ها همچنان تنها در مراکز تحقیقاتی و آموزشی هستند و بعضی دیگر در نیروهای نظامی کشورهایی مانند آمریکا و چین به‌کار گرفته می‌شوند. با این وجود اما برای شرکت‌های خصوصی و نهادهای دولتی که به‌دنبال ردگیری حرکات افراد هستند، این تکنولوژی به سرعت و سهولت این کار کمک می‌کند. حالا تکنولوژی تشخیص چهره به همراه تجربه و تحلیل داده‌ها به سرعت به ابزارهای نظارتی و مراقبتی محبوبی تبدیل می‌شوند. ترکیب این دو ابزار در تابستان گذشته به‌صورت گسترده در فرودگاه‌های مهم دنیا به‌کار گرفته شد تا هویت مسافران پروازها به کمک آنها تایید شود. این تکنولوژی توسط ادارات پلیس به‌کار گرفته شد تا از طریق آن بتوانند مجرمان و مظنونان را شناسایی کنند.
 
از طرفی حالا فعالان حریم خصوصی و قانون‌گذاران به تکنولوژی تشخصی چهره حمله می‌کنند. استفاده از این تکنولوژی برای اهداف اجرایی قانون در سراسر ایالت کالیفرنیا ممنوع شده و چنین اقدامی در ماساچوست هم اتفاق افتاده است. این در حالی است که هنرمندان و محققان شروع به توسعه لباس‌هایی کرده‌اند که الگوریتم‌های شناسایی چهره افراد را خنثی می‌کنند. با این همه اما تکنولوژی‌های نوظهور ابزارهای جایگزینی را برای شناسایی و ردگیری افراد بدون نیاز به تشخیص چهره ارائه می‌کنند. این روش‌ها که مبتنی بر هوش مصنوعی هستند، حضور افراد را با استفاده از امواج دستگاه‌هایی از انواع لیزر گرفته تا شبکه‌های وای‌فای، شناسایی می‌کنند. حجم قابل‌توجه و گسترده اطلاعات بیومتریکی که این تکنولوژی‌ها می‌توانند ثبت کنند، قانون‌گذاری برای آنها را مشکل می‌کند؛ هرچند بعضی از این تکنولوژی‌های نظارتی در حال‌حاضر توسط نیروهای نظامی کشورهایی مانند آمریکا و چین به‌کار گرفته می‌شود. در ادامه با بعضی از تکنولوژی‌های نوظهور در زمینه شناسایی افراد و ردگیری موقعیت مکانی آنها، آشنا می‌شویم:
 
شناسایی با الگو و ریتم راه رفتن
یک تکنولوژی تشخیص گام‌ها، افراد در ویدئو را به کمک قدم‌هایشان شناسایی می‌کند و در حال‌حاضر دولت چین از این نرم‌افزار برای کنترل افراد استفاده می‌کند. شرکت چینی Watrix نسخه‌ای از این نرم‌افزار را توسعه داده است که در حال‌حاضر توسط پلیس این کشور استفاده می‌شود و به گزارش آنها، قدرت شناسایی آن تا ۹۴ درصد درست است. در واقع این تکنولوژی به کمک تحلیل داده‌هایی مانند زاویه دست افراد یا طول قدم‌هایشان، آنها را شناسایی می‌کند. وزارت دفاع ایالات‌متحده آمریکا هم به‌صورت آزمایشی از یک تکنولوژی تشخیص گام‌ها استفاده می‌کند که راه‌رفتن افراد را براساس حرکات گوشی‌های موبایل هوشمند آنها، شناسایی می‌کند و تشخیص می‌دهد. این روش که با روش تشخیص گام‌ها در نرم‌افزار پلیس چین متفاوت است، به مقامات وزارت دفاع آمریکا کمک می‌کند تا به کمک موبایل‌های هوشمند افراد و الگوی راه رفتن آنها تشخیص بدهند که چه کسی آن موبایل را حمل می‌کند. به گزارش واشنگتن‌پست، این تکنولوژی می‌تواند به نهادهای دولتی کمک کند تا در صورت دزدیده شدن مقامات به سرعت موبایل هوشمند آنها را غیرفعال کنند. محققان همچنین مشغول توسعه یک تکنولوژی تشخیص گام هستند که می‌تواند به کمک حسگرهایی که در کف زمین قرار می‌گیرند، عابران پیاده را شناسایی کند. این محققان در دانشگاه منچستر از حسگرهای تحلیل داده قابل‌تعبیه در زمین استفاده می‌کنند تا بتوانند بدون نیاز به هیچ داده دیداری، افراد خاص را براساس ریتم راه‌رفتن آنها شناسایی کنند.
 
امواج وای‌فای به‌عنوان یک ابزار نظارتی
محققان روشی را توسعه داده‌اند که دستگاه‌های وای‌فای خانگی مانند اسپیکر هوشمند آمازون و ترموستات هوشمند گوگل نست را به حسگرهای شناسایی حرکت تبدیل می‌کند. به این ترتیب محققان دانشگاه شیکاگو و کالیفرنیا به‌صورت مشترک گزارشی را تهیه و منتشر کرده‌اند که نشان می‌دهد هکرها می‌توانند به‌راحتی از دستگاه‌های وای‌فای خانگی افراد برای شناسایی حرکات آنها استفاده کنند. این یافته‌ها به معنای آن است که وای‌فای می‌تواند به‌عنوان یک ابزار نظارتی برای آن به‌کار برده شود که نشان دهد آیا فردی به‌صورت فیزیکی در مکان خاصی حضور دارد یا خیر. با این حال اما این تکنولوژی امکان تشخیص تفاوت‌های میان افراد و حتی افراد و حیوانات خانگی بزرگ را ندارد. این در حالی است که یک محقق از دانشگاه MIT پیشنهاد کرده است که امواج وای‌فای در ترکیب با حسگرهای تشخیص ضربان قلب و هوش مصنوعی به‌کار گرفته شوند تا بتوانند از راه دور حرکات افراد را دنبال کنند. این تکنولوژی اما همچنان در مرحله نظریه قرار دارد، اما این محقق به‌دنبال توسعه این مفهوم با کمک یک نرم‌افزار است.
 
تشخیص به کمک سلول‌های باکتری یا وزن افراد
پنتاگون یا وزارت دفاع آمریکا نوعی لیزر را به‌کار گرفته که به شناسایی افراد براساس ضربان قلب آنها از فاصله بیش از ۱۸۰ متری کمک می‌کند. این دستگاه که با نام Jetson معرفی شده، از لیزر نوسان‌سنج برای شناسایی حرکت سطوح ایجاد شده توسط ضربان قلب یک فرد، کمک می‌گیرد. این لیزر از روی لباس هم کار می‌کند و می‌‌تواند ضربان قلب افراد را با اطلاعات سلامت قلبی افراد تطبیق داده و آنها را شناسایی کند.  همچنین الگوریتم‌هایی توسعه داده شده‌اند که می‌توانند افراد را با استفاده از ۳۶ میلیون سلول میکروبی که هر انسان در هر ساعت از خودش منتشر می‌کند، شناسایی کنند. عملکرد این الگوریتم‌ها به گونه‌ای است که توانایی شناسایی باکتری‌های درون بدن انسان‌ها را هم دارد. در سال ۲۰۱۵ هم مطالعاتی در این مورد انجام شده است که نشان می‌دهند سلول‌های میکروبی می‌توانند به‌طور موثری و با درستی ۸۰ درصد، به شناسایی افراد کمک کنند. علاوه‌بر اینها، دانشمندان ژاپنی نمونه اولیه‌ای از یک صندلی خودرو با قابلیت تشخیص نشیمن‌گاه را توسعه داده‌اند که توانسته نظر بسیاری از کارشناسان را به خودش جلب کند. این دانشمندان یک صندلی خودرو را تولید کرده‌اند که با کمک شکل نشیمن‌گاه افراد و وزن‌شان، آنها را شناسایی می‌کند. این تکنولوژی مبتنی بر هوش مصنوعی است و هنوز در مرحله نظریه قرار دارد، اما در صورت رسیدن به تولید انبوه می‌تواند تا حد زیادی از سرقت خودروها جلوگیری کند.

عرضه نرم‌افزاری برای شغل‌یابی از سوی استارتاپ‌ها

 
تیمی از محققان با پیاده‌سازی نرم‌افزاری در حوزه اشتغال توانستند بیش از ۲ هزار شغل برای متخصصان و نیروهای توانمند ایجاد کنند که به گفته آنها حدود ۳ تا ۴ هزار کاربر به شغل ثابت دست پیدا کردند.
 
 محمدامین صمدی، مجری طرح اپلیکیشن کارپایه در مراسم رونمایی از این اپلیکیشن گفت: اپلیکیشن کارپایه بزرگترین سامانه هوشمند خدمات و مشاغل کشور است که هدف اصلی آن توسعه اشتغال در کشور به وسیله تسهیل در برقراری ارتباط میان متخصصان و کارفرمایان است.
 
صمدی، مزیت این نرم‌افزار را دارا بودن سیستم یکپارچه و جانشینی مدرن برای راه‌های قدیمی و روش‌های سنتی مانند روزنامه‌ها و مجلات استخدامی دانست و ادامه داد: دسترسی راحت و رایگان بودن آن از دیگر مزایای این نرم افزار به شمار می‌رود، ضمن آنکه "کارپایه" تنها بستری است که کارفرمایان می‌توانند از بین ۶ هزار عنوان شغلی، عنوان شغلی مورد نیاز خود را جستجو کرده و نزدیک و دورترین افرد را روی نقشه مشاهده کنند و به رزومه، شماره تلفن و عکس کارجویان دسترسی داشته و در کمتر از چند ثانیه می‌توانند ده‌ها نفر را روی نقشه مشاهده کنند.
 
وی با بیان اینکه این نرم‌افزار ارزان‌ترین سیستم هوشمند خدمات و مشاغل برای کارجویان است، اظهار کرد: از هیچ کدام از طرفین کار فرما و متخصص کمیسیون و درصدی دریافت نمی‌شود و کارفرمایان می‌توانند چه از طریق تماس تلفنی مستقیم و چه ایجاد پیام با متخصصان در ارتباط باشند.
 
مجری طرح، کاهش هزینه‌های ایاب و ذهاب، اشتغال‌زایی در شهرستان‌های دورافتاده و به صورت دورکاری، راه‌اندازی سامانه تاکسی و پیک اینترنتی را نیز بخشی از مزایای سامانه هوشمند کارپایه ذکر کرد.
 
وی یادآور شد: تاکنون بیش از ۲ هزار شغل برای متخصصان و نیروهای توانمند از طریق این نرم‌افزار ایجاد شده است.
 
صمدی خاطرنشان کردد: هم‌اکنون بیش از ۲۵۰ هزار کاربر ثبت‌نام کرده‌اند؛ همچنین حدود ۳ تا ۴ هزار کاربر به شغل ثابت دست پیدا کردند و حدود ۵ هزار کاربر به شغل پاره‌وقت رسیده‌اند.