بررسی ذن‌فون ۴ ایسوس (ZE554KL): دنیای شیشه‌ای!

/در , , , , , , , , , , /توسط

بررسی ذن‌فون 4 ایسوس، نسل جدید اسمارت فون‌های این کمپانی تایوانی که چندی پیش همراه با برادران بزرگوارش معرفی شد.

ایسوس یکی از خوش‌نام‌ترین برندهای تایوانی به‌خصوص در دنیای سخت‌افزارها و لپ‌تاپ‌هاست که مدتی می‌شود وارد حوزه اسمارت فون‌ها شده و می‌خواهد شانسش را در این آشفته بازار امتحان کند. پیش‌تر محصولات این شرکت در میانه‌های بازار بودند و کمتر شاهد اسمارت فونی رده بالا از ایسوس بودیم اما با معرفی سری جدید ذن‌فون 4، این برند نیز به‌صورت جدی وارد رقابت با بالانشین‌ها شد.

حال ذن‌فون 4 (ZE554KL) ایسوس قدوم مبارکش را در آزمایشگاه آی‌تی‌رسان گذاشته و به ما فرصتی دست داده تا از نزدیک به آن ملاقات کنیم. اگر می‌خواهید بدانید که این گوشی و کلا برند ایسوس چه حرف‌هایی برای گفتن دارند، با ما و بررسی ذن‌فون 4 همراه باشید…

طراحی

ایسوس پیش‌تر با معرفی محصولاتی همچون ذن‌فون 2 دیلاکس با طراحی متفاوت در قاب پشتی، سعی کرده بود تا نگاه دیگری به اسمارت‌ فون‌ها داشته باشد و بتواند با این ترفند مشتری‌های بیشتری جذب کند. اما ظاهرا این روش کارساز نبوده چرا که ذن‌فون 4 نه طرح جدیدی دارد و نه شبیه به گوشی‌های متفاوت ایسوس است. ظاهری آشنا که پیش‌تر در بسیاری از گوشی‌های بازار و به‌خصوص کهکشانی‌های سامسونگ دیده بودیم!

ایسوس برای ساخت این گوشی از ترکیب محبوب این روز‌های بازار یعنی شیشه و فلز بهره گرفته تا از این لحاظ در کنار رقبا قرار گیرد. دقیقا همچون اکثر محصولات این چنینی، ذن‌فون 4 نیز علاقه بسیار زیادی به جذب چربی انگشتان دارد و بعد از مدتی استفاده می‌بایست لنگ به دست بگیرید و تمیزش کنید! البته این میزان در رنگ مشکی گوشی کمتر خودنمایی می‌کند اما خب ضعفی برای این مدل گوشی‌ها که دیگر در همه سازندگان از اپل و سامسونگ بگیر تا هواوی و شیائومی، به حساب می‌آید.

در نگاه از روبه‌رو گوشه‌های گرد،‌ کلید عریض هوم و حاشیه‌های اطراف نمایشگر خودنمایی می‌کنند. ظاهرا ایسوس پس از اخراج شدن دکمه هوم از گوشی برخی سازندگان،‌ تصمیم گرفته تا آن‌ها را برای سری ذن‌فون استخدام کند!

در سمت راست، کلیدهای یکپارچه صدا را می‌بینیم که در زیر خود کلید پاور را جای داده‌اند. اندازه کلید‌ها خوب است و با توجه به مکان آشنای‌شان،‌ می‌توانید به‌راحتی آن‌ها را پیدا کنید؛ اما میزان بیرون زدگی این کلیدها می‌توانست بهتر باشد!

به‌صورتی‌که اگر طبق عادت همیشه و به‌خصوص کلید پرکاربرد پاور را بفشارید، شاید با شکست بزرگی مواجه شوید! در واقع با اعمال فشار بر روی آن قسمت و به سبب بیرون زدگی اندک، فشار وارده بر اطراف کلید اعمال شده و در نتیجه قفل گوشی باز نمی‌شود! البته پس از چند روز به این مسئله عادت خواهید کرد و مشکلی نخواهید داشت.

در سمت چپ، تنها درگاه سیم‌کارت و کارت حافظه دیده می‌شود که برای دسترسی به آن می‌بایست از سوزن مخصوصی استفاده کنید. جنس خشاب پلاستیکی بوده و در صورت استفاده بیش از حد می‌بایست کمی هوایش را داشته باشید. این نکته را هم بدانید که برای استفاده از کارت حافظه باید قید سیم‌کارت دوم را بزنید.

در بالای گوشی، میکروفون ثانویه و در زیر آن پورت USB C، اسپیکر و خوشبختانه جک استاندارد صدا را شاهد هستیم.

اگر گوشی را به پشت برگردانید، لوگوی ایسوس کمی بالاتر از مرکز به چشم می‌خورد و در صورتی که ذن‌فون 4 را در برابر نور قرار دهید، انعکاس آن به صورت خطوطی به مرکزیت همین لوگو دیده می‌شود که جلوه خاصی را به گوشی بخشیده تا از این لحاظ تا حدی متفاوت‌تر و حتی زیباتر از رقبا باشد.

در گوشه بالا و سمت چپ، دوربین دوگانه و فلاش LED جای خوش کرده‌اند که با تدابیر ایسوس کاملا در بدنه فرو رفته و شاهد بیرون‌زدگی آن‌ها نیستیم. نکته جالب اینکه دوربین‌های محصول جدید ایسوس کاملا در زیر شیشه قرار گرفته بر روی قاب پشتی فرو رفته‌اند و حتی با کشیدن دست نیز متوجه آن‌ها نخواهید شد.

این امر یکی از نکات قابل تامل و البته تحسین برانگیز در پرچم‌دار ایسوس است زیرا اکثر سازندگان با لنزهای بیرون زده از دستگاه، محصولات خودشان را عرضه می‌کنند و حتی هواوی با آنکه در سری P توانسته بود همچون ذن‌فون این بخش را هم‌سطح بسازد اما در پرچم‌داران سری میت ۱۰ دوباره سطح لنزها به بیرون آمده تا متوجه سختی این کار بشویم. البته بماند برخی چون اپل چنان لنزشان از بدنه خارج شده که احساس می‌کنید یک قطعه جداگانه از گوشی است!

به‌طور کلی ایسوس ذن‌فون 4 دستگاه نسبتا خوش‌دستی است. گوشه‌های گرد آن کمک کرده تا هنگام کار مشکلی با گوشی نداشته باشید اما با توجه به ارگونومی خاصش، شاید کمی طول بکشد تا به آن عادت کنید. بخش پشتی و در کل خود گوشی بسیار لیز بوده و باید همیشه مراقب باشید که از دست‌تان همچون یک ماهی سر نخورد و…! با این حال وزن 165 گرمی و ضخامت 7.7 میلی‌متر برای محصولی در این سطح قابل قبول و تحسین برانگیز است.

نمایشگر

ذن‌فون 4 به یک نمایشگر 5.5 اینچی فول‌ اچ‌دی مجهز است که در هر اینچ آن شاهد بیش از 400 پیکسل ناقابل هستیم. این نمایشگر که در ساخت آن از فناوری IPS LCD کمک گرفته شده کمی بیش‌تر از 70 درصد بخش جلویی را پوشانده که در دنیای امروزی و با دیدن نسبت‌های بیش از 80 درصدی نمایشگر به بدنه، می‌توانست بیشتر باشد.

به لطف پنل خوب، در نگاه از زوایا مشکل خاصی با ذن‌فون 4 نخواهید داشت. نمایشگر رنگ‌ها را کمی اشباع نشان می‌دهد که مورد پسند بسیاری از افراد است. رنگ سفید نیز کاملا درخشان بوده اما عمق رنگ مشکی چندان بالا نیست.

میزان نور نمایشگر بالاست و در برخی تست‌ها به بیش از 600 نیت نیز رسیده است. رفلکس صفحه در حد معقولی است و با توجه به نور خوب می‌توانید در محیط‌های خارجی و زیر نور آفتاب نیز با گوشی کار کنید و مشکلی نداشته باشید. اگر بخواهید در محیط‌های تاریک مشغول کار با گوشی شوید،‌ بازهم ذن‌فون 4 ناامیدتان نخواهد کرد چرا که تا حد زیادی می‌توانید نور را پایین بیاورید.

در قسمت تنظیمات نمایشگر گزینه‌های خوبی برای تغییر حالت تصویر قرار داده شده و می‌توانید میزان گرمی و سردی رنگ‌ها را مشخص کنید؛ گزینه‌ای برای تنظیم این ویژگی به صورت اتوماتیک نیز در دسترس است.قابلیت فیلترکردن نور آبی برای جلوگیری از آسیب به چشم در این گوشی گنجانده شده که در نوع خود جالب است. به صورت کلی و پس از بررسی ذن‌فون 4 و با توجه به رده این گوشی می‌توان نمره قبولی را به نمایشگر آن داد. در ادامه شاهد مقایسه این گوشی با آنر 9 هواوی هستیم (سمت راست گوشی ایسوس است):

سخت‌افزار

ایسوس برای این مدل تصمیم گرفته تا از اسنپدراگون 630 کوالکام استفاده کند. یک چیپست 8 هسته‌ای که با فناوری 16 نانومتری ساخته شده و از آدرنو 508 به‌‌عنوان واحد گرافیکی بهره می‌برد. این چیپ شامل هسته‌های Cortex-A53 شده و به‌ صورت دو گروه چهارتایی با فرکانس‌های متفاوت (1.8 و 2.2 گیگاهرتز) فعالیت می‌کند.

برای ذن‌فون 4 جدید 4 گیگابایت رم در نظر گرفته شده که این روزها و با توجه به محصولات 6 گیگابایتی امری طبیعی است. 64 گیگابایت حافظه داخلی در دل ذن‌فون 4 دیده می‌شود که بیش از 50 گیگابایت آن در دسترس شماست و اگر خیلی علاقه‌مند به فیلم‌برداری به‌صورت 4K نباشید، همین میزان نیز کافی به‌نظر می‌رسد، گرچه می‌توانید از طریق کارت حافظه تا 256 گیگابایت دیگر به آن بیفزایید.

برای سنجش قدرت سخت‌افزاری این گوشی تصمیم گرفتیم تا آن را وارد آزمایشگاه خودمان بکنیم.

در مرحله نخست از AnTuTu بهره گرفتیم. حاصل کار ذن‌فون 4 ایسوس پس از گذشت زمان نسبتا زیادی امتیاز 67598 بود.

در مرحله بعدی GeekBench را روی کار آوردیم تا قدرت پردازنده را در دو حالت متفاوت سنجیده باشیم.

برای انجام کارهای روزمره ایسوس ذن‌فون 4 همچون اکثر محصولات امروزی یک گزینه ایده‌آل است و شاهد لگ و یا کندی در رابط کاربری آن نخواهید بود. اما اگر یک گیمر حرفه‌ای هستید و هدف‌تان از خرید این گوشی اجرای بازی‌های گرافیکی است، باید بگوییم که ذن‌فون عزیز کمی ناامیدتان خواهد کرد.

به‌عنوان مثال هنگام اجرای یک بازی محبوب و گرافیکی همچون آخرین نسخه از سری نید فور اسپید، در ابتدا همه چیز نسبتا خوب است اما با بالارفتن دما و کمی احساس گرما در پشت گوشی، روند بازی کمی افت خواهد کرد و دیگر همچون دقایق ابتدایی خوب نیست! البته این را هم در نظر بگیرید تجربه‌ای که از بازی در یک گوشی پرچمدار دارید را نخواهید داشت و بایستی برای این امر به سراغ نسخه پرو ذن‌فون 4 بروید.

دوربین

ذن‌فون 4 در بخش پشتی و برای دوربین اصلی خودش از دو لنز استفاده کرده که یکی از آن‌ها 12 مگاپیکسلی است و وظیفه ثبت تصاویر باکیفیت را بر عهده دارد و نمونه دیگر 8 مگاپیکسلی و از نوع واید بوده تا بتوانید هنگام عکاسی، زاویه‌ای 120 درجه را در عکس بگنجانید؛ موردی که پیش‌تر در گوشی‌های ال‌جی دیده بودیم. دوربین اصلی به لرزش‌گیر اپتیکال مجهز بوده و دارای گشادگی دیافراگم f/1.8 است که و با وجود همراهی توسط دو فلاش LED انتظار داریم که تصاویر خوبی را در محیط‌های کم‌نور بگیریم.

رابط کاربری دوربین نسبت به سایر محصولات بازار کمی شلوغ‌تر است اما مشکل خاصی با آن نخواهید داشت. در سمت راست گزینه‌های معمول عکاسی یعنی کلید شاتر، ورود به بخش فیلم‌برداری، دکمه سویچ بین دوربین جلو و عقب، استفاده از دوربین واید و یا حالت پرو دیده می‌شود که این مورد آخر قابل شخصی‌ سازی است. در سمت چپ نیز می‌توانید نسبت تصویر را تغییر دهید، وضعیت فلاش را مشخص کنید و یا برای ثبت عکس تایمر بگذارید.

یکی از گزینه‌های جالب در این قسمت حالت عکاسی پرتره است. در این حالت که این روزها محبوب شده می‌توانید بر روی سوژه اصلی فوکوس کنید و باقی قسمت‌های تصویر را تار کرده تا یک عکس زیبا شبیه به دوربین‌های DSLR‌ به ثبت برسد. البته یکی از تفاوت‌های اصلی این بخش با سایر نمونه‌های بازار در تشخیص چهره است. یعنی برای استفاده از عکاسی پرتره می‌بایست حتما بر روی چهره یک فرد فوکوس کرده باشید و استفاده از این حالت برای عکاسی از اشیا امکان‌پذیر نیست!

ایسوس افکت‌های زیبا و همچنین ویژگی‌های خاصی برای دوربین گوشی جدیدش در نظر گرفته که از مهمترین‌ آن‌ها می‌توان به عکاسی در حالت پرو با قابلیت تنظیم پارامترهای خاص به‌صورت دستی، ویژگی تصویربرداری سوپر رزولوشن و یا ساخت تصاویر متحرک گیف اشاره داشت.

به صورت کلی تصاویر گرفته شده با این گوشی در حد مطلوبی است اما در رده قیمتی ذن‌فون 4 محصولات بسیار بهتری هم از این لحاظ به چشم می‌خورند. رنگ‌ها خیلی اشباع شده ثبت نمی‌شوند و عکس به واقعیت نزدیک است. البته جزئیات زیادی را در تصویر شاهد نیستیم که خب با توجه به میزان مگاپیکسل دوربین چیزی جز این هم انتظار نمی‌رفت. با همه این‌ها گرچه در محیط‌های کم‌نور می‌‌توان تصاویر قابل قبولی گرفت اما عکاسی در این شرایط نیازمند کمی دقت بیشتر است.

فوکوس دوربین دقت خوبی دارد و در رده خودش عالی‌ست؛ اما برای اعمال فوکوس بر روی اجسام نزدیک به دوربین، بایستی گفت در کل ذن‌فون 4 مناسب عکاسی ماکرو نیست. جدای از این‌ها سرعت فوکوس بالاست و خیلی زود بر روی سوژه اعمال می‌شود.

در ادامه شاهد تصاویر گرفته شده با این گوشی در شرایط مختلف هستید:

به لطف استفاده از چیپست کوالکام، شما می‌توانید با این گوشی به صورت 4K فیلم‌برداری کنید. کیفیت فیلم‌برداری در حالت عادی با ذن‌فون 4 کاملا قابل قبول است و لرزش‌گیر اپتیکال خیلی خوب لرزش‌های دست را کنترل می‌کند. در حالت کلی و از لحاظ فیلم‌برداری می‌توان نمره قبولی را به این گوشی ایسوس داد.

ذن‌فون 4 به یک دوربین سلفی 8 مگاپیکسلی با f/2.0 مجهز بوده که قادر است به صورت 1080p فیلم‌برداری کند. تصاویر سلفی گرفته شده با این مدل در مجموع خوب ارزیابی می‌شود و اگر در محیط‌های کم‌نور نباشید، می‌توانید سلفی‌های خوبی را بگیرید و در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارید. حالت پرتره برای عکاسی سلفی نیز در دسترس است که در حد خودش خوب عمل می‌کند و می‌توان روی آن حساب کرد.

رابط کاربری

ایسوس محصول جدید خودش را با اندروید 7.1.1 و رابط کاربری اختصاصی ZenUI 4.0 راهی بازار کرد. از لحاظ ظاهری این رابط تفاوت‌هایی با اندروید خام دارد. منوی نوتیفیکیشن همچون اکثر گوشی‌های امروزی دو مرحله‌ای بوده و بر خلاف برخی مدل‌ها در بالای خود تنظیمات مربوط به میزان نور نمایشگر را جای داده است. منو اصلی شامل اپ‌دراور نیز می‌شود و می‌توانید تا تعداد زیادی برنامه و بازی را در آن جای دهید.

آیکون‌ها شکل و ظاهر نسبتا ساده‌ای دارند و برخلاف رابط‌هایی همچون MiUI شیائومی، رنگ و لعاب زیادی در طراحی آن‌ها به خرج داده نشده است. در کل برای رابط کاربری ایسوس تلاش کرده تا با به دور از پیچیدگی‌های معمول، یک اینترفیس ساده و گویا را طراحی کند که تا حدی نسبت به اندروید خام متفاوت است. با این حال حتی اگر ظاهر رابط کاربری را دوست نداشتید، می‌توانید تم‌های متفاوت ایسوس را تست کنید. البته این کمپانی برخی برنامه‌ها را به صورت پیش‌فرض برای گوشی جدیدش در نظر گرفته که هرکدام ویژگی خاصی را شامل می‌شوند.

نکته جالب اینکه با بستن اپلیکیشن‌های باز در بخش مالتی‌ تسکینگ، میزان رم آزاد شده نیز به نمایش در می‌آید که می‌تواند برای علاقه‌مندان کاربردی باشد. با Optimize کردن هم می‌توانید علاوه بر رهاسازی حافظه از برنامه‌های غیرکاربردی، عملکرد کلی گوشی را تغییر دهید. در این بین بد نیست که به قابلیت Page Marker اشاره کنیم که بیشترین کاربرد آن در صفحات وب و برای ثبت محتواست.

اسپیکر و ویژگی‌های صوتی

ذن‌فون 4 به دو اسپیکر مجهز شده که یکی در بخش زیرین دستگاه قرار دارد و دیگری با اسپیکر مکالمه یکپارچه شده است. موردی که در محصولات اخیر سایر کمپانی‌ها نیز شاهدش هستیم. بلندی صدا راضی کننده بوده و در یک نگاه کلی به اسمارت فون‌های موجود در بازار،‌ در نیمه‌های بالایی جا می‌گیرد. کیفیت صدا نیز فراتر از انتظار ما بود اما گاهی اوقات خیلی تیز و زیر به گوش می‌رسد.

ایسوس البته ویژگی‌های نرم‌افزاری جالبی برای گوشی خودش در نظر گرفته و شما می‌توانید کنترل کاملی بر روی صدای آن داشته باشید. از اکولایزر استفاده کنید، صدا را بر روی حالت‌های مونو و استریو قرار دهید، با ویژگی Outdoor صدا را برای محیط‌های خارجی بهینه کنید و کلی آپشن دیگر که در اپلیکیشن مخصوص ایسوس دیده می‌شود.

همراه با این گوشی یک هدفون توگوشی خوب و با کیفیت نیز دیده می‌شود که شبیه به نمونه‌های شیائومی موجود در بازار است. کیفیت ساخت آن نسبتا خوب بوده و در گوش به راحتی جای می‌گیرد. صدا خیلی بلند و واضح به گوش رسیده و از بیس مناسبی نیز برخوردار است. با این حال می‌توان نوع و حالت آن‌ را به صورت نرم‌افزاری تغییر دهید تا همان‌گونه که می‌پسندید صدا به گوش‌تان برسد. پشتیبانی از  Hi-Res Audio و DTS Headphone:X را هم به این مجموعه اضافه کنید تا شاهد یک پکیج خوب صوتی در ذن‌فون 4 باشیم.

قابلیت‌های خاص

ذن‌فون 4 به سنسور تشخیص اثر انگشت مجهز شده که بر روی کلید هوم زیر نمایشگر قرار داشته و از دقت و سرعت بسیار خوبی برخوردار است. اگر عملکرد نه‌چندان خوب سنسور با دستان خیس را فاکتور بگیریم (که در اکثر مدل‌ها هم هست) تقریبا در تمامی حالات سنسور به‌راحتی کار می‌کند. ایسوس معتقد است که سرعت عمل این سنسور به 0.3 ثانیه می‌رسد که عالی‌ست.

وجود نسخه پنجم بلوتوث آن‌هم در زمانی که پرچمداران مطرحی همچون میت 10 هواوی فاقد آن هستند، یک غنیمت به حساب می‌آید. علاوه بر این‌ها ذن‌فون 4 از دو سیم کارت پشتیبانی می‌کند که البته برای استفاده از دومی باید قید کارت حافظه را بزنید!

دوست داشتیم که این گوشی در برابر آب نیز مقاوم می‌شد که متاسفانه اینگونه نیست و نتوانسته گواهینامه‌های لازم را کسب کند.

باتری

ذن‌فون 4 ایسوس با باتری 3300 میلی آمپری از نوع لیتیوم یون راهی بازار شده است. طبق معمول شما به باتری دسترسی ندارید. در یک استفاده معمولی ذن‌فون 4 تا یک روز کامل همراه شما خواهد بود که این روز‌ها مقداری طبیعی به‌نظر می‌رسد.

محصول جدید ایسوس همچنین از فناوری شارژ سریع کوالکام پشتیبانی کرده و می‌تواند تا در حدود نیم‌ساعت باتری را 50 درصد شارژ کند که سرعت خوب و قابل قبولی است.

برای فول شارژ کردن گوشی به چیزی در حدود 100 دقیقه زمان نیاز دارید که در مقایسه‌ با محصولات بالارده همچون آی‌فون‌های اپل در رده بالاتری قرار می‌گیرد. با اینکه قاب پشتی از جنس شیشه‌ است اما ذن‌فون 4 از شارژ بی‌سیم پشتیبانی نمی‌کند.

کلام آخر در بررسی ذن‌فون 4 ایسوس

ایسوس گام‌های خوبی در زمینه تولید تلفن‌های همراه برداشته و این ویژگی‌ها در سری ذن‌فون 4 به اوج خودش رسیده است. این مدل دارای دوربین دوگانه است، قابلیت‌های خاصی دارد، ویژگی‌های صوتی‌اش بی‌نظیر است و می‌توانید در مجموع با پکیج خوبی طرف باشید.

ذن‌فون 4 به‌صورت رسمی نیز در ایران معرفی و رونمایی می‌شود، بدین خاطر می‌توانید آن را در بازار کشور پیدا کرده و با قیمتی در حدود ۲ میلیون تومان، صاحب این گوشی شیشه‌ای و فلزی تایوانی شوید.

نوشته بررسی ذن‌فون ۴ ایسوس (ZE554KL): دنیای شیشه‌ای! اولین بار در پدیدار شد.

بررسی میت ۱۰ هواوی: هوشمند به معنای واقعی کلمه!

/در , , , , , , , , /توسط

بررسی میت 10 هواوی، محصولی متفاوت از این کمپانی چینی که آمده تا با ویژگی‌های خاص خودش رقیبی جدی برای پرچم‌داران بازار باشد.

وقتی نگاهی به آمار فروش بیندازید و ببینید که پس از دو رقیب همیشگی یعنی سامسونگ و اپل، نام هواوی به چشم می‌خورد، قطعا احترام خاصی برای آن‌ها قائل می‌شوید و کلاه از سر برمی‌دارید. چینی‌ها با یک سیاست درست و عرضه محصولات میان‌رده در اوایل حضورشان در بازار اسمارت‌ فون‌ها، جای پای‌شان را محکم کردند و سپس با عرضه گوشی‌های سری P و میت رسما وارد دنیای محصولات پریمیوم شدند. این روند صعودی و رو به رشد بعد از همکاری با لایکا و تولید مدل‌هایی با پسوند پورشه دیزاین بیش‌تر از همیشه به چشم آمد.

فعلا که دنیا به کام هواوی است؛ این کمپانی جدیدترین گوشی‌هایش را در مونیخ و به صورت رسمی معرفی کرد تا خودش را در کلاس جهانی بیش از پیش ثابت کند. این سری جدید که از آن‌ها به عنوان میت 10 یاد می‌شود شامل چندین گوشی متفاوت است. امروز قصد داریم تا به بررسی میت 10 هواوی بپردازیم. اگر می‌خواهید بدانید که این گوشی چه حرفی برای گفتن دارد، با آی‌تی‌رسان همراه باشید…

طراحی و کیفیت ساخت

سری میت هواوی را معمولا با گوشی‌های بزرگ، فلزی و زیبایش می‌شناسیم؛ فاکتورهایی که حالا کمی دچار تغییر شده‌اند. در سال 2017 اکثر کمپانی‌های بازار از ترکیب فلز و شیشه برای ساخت پرچمداران‌شان استفاده ‌کردند تا علاوه بر کیفیت ساخت بالا، بتوانند به زیبایی و کارایی گوشی‌ نیز بیفزایند؛ چرا که با این ترکیب می‌توان نوارهای آنتن را تا حدی از دید خارج کرد و شارژ وایرلس را به گوشی‌ها افزود. هواوی نیز این روند را در پیش گرفت و قید فلز را زد و از ترکیب این ماده با شیشه در ساخت میت 10 بهره گرفت؛ با این تفاوت که باز هم نمی‌توانید از شارژرهای وایرلس برای میت 10 استفاده کنید!

استفاده از شیشه در پنل پشتی علاوه بر مزایای خاص خودش، دارای نواقصی نیز هست که از جمله مهم‌ترین‌های آن می‌توان به برجای ماندن اثر انگشت بر روی قاب پشتی اشاره کرد. میت 10 نیز از این قاعده کلی مستثنی نیست و پس از گذشت زمان کوتاهی، با یک گوشی کثیف روبه‌رو می‌شوید؛ بنابراین اگر نسبت به این موضوع حساس باشید، می‌بایست همچون یک شاگرد شوفر خوب همیشه لنگ به دست بگیرید و گوشی را تمیز کنید. البته با استفاده از محافظ‌هایی که در سطح بازار هست، می‌توان این مشکل را برطرف کرد اما خب علاوه بر هزینه اضافه ممکن است ظاهر کلی گوشی‌ را تغییر دهد که خیلی دلچسب نیست. البته استفاده از قاب می‌تواند میزان خش‌پذیری نسبتا بالای بدنه را هم کمتر کند.

هواوی، میت 10 را با نسبت نمایشگر 16 به 9 راهی بازار کرده و بنابراین اگر این گوشی‌ را در کنار سایر پرچمداران بازار همچون نوت 8 و یا حتی میت 10 پرو قرار دهید، گوشی کمی پهن‌تر به نظر می‌رسد. کیفیت ساخت کلی میت 10 عالی‌ست. گوشه‌های دستگاه گرد طراحی شده و لبه‌های قاب پشتی کمی انحنا دارند و این موارد کمک زیادی به خوش دستی دستگاه کرده است.

در سمت راست گوشی دکمه پاور و کلید یکپارچه صدا را شاهد هستیم که در جای مناسبی قرار گرفته‌اند و همچنین میزان بیرون زدگی‌شان در حد مطلوبی است؛ بنابراین مشکلی با آن‌ها نخواهید داشت. در سمت چپ تنها درگاه سیم‌کارت و کارت حافظه به چشم می‌خورد که توسط سوزن مخصوصی در دسترس قرار خواهد گرفت. خشاب مربوط به سیم‌کارت بر خلاف اکثر سازنده‌های امروزی فلزی است و کیفیت ساخت بالایی دارد، بنابراین اگر از آن دست افرادی هستید که مدام کارت حافظه و یا سیم‌کارت‌ها را تعویض می‌کنید، مشکل خاصی در دراز مدت با این قسمت نخواهید داشت (سونی جان کمی یاد بگیر).

در زیر گوشی، پورت USB C را می‌بینیم که در مرکز قرار گرفته و در سمت راستش اسپیکر دستگاه را گنجانده است. در بالای گوشی هم اینفرارد و خوشبختانه جک استاندارد صدا را می‌بینیم.

در نگاه از رو‌به‌رو حاشیه‌های اطراف نمایشگر تا حد زیادی کاهش داشته است. به‌خصوص که استفاده خوبی هم از فضاها شده و مثلا در زیر صفحه، دکمه عریض هوم را می‌بینیم که میزبان سنسور اثر انگشت نیز است. هواوی در بالای نمایشگر هم اسپیکر مکالمه، دوربین سلفی و سنسورهای همیشه همراه آن را قرار داده است.

اگر میت 8 را به پشت برگردانیم، نخستین موردی که جلب توجه می‌کند دوربین‌ دوگانه گوشی با چینش عمودی است که در بخش بالایی جا خوش کرده و در یک کادر مستطیل شکل با رنگی متمایز از بدنه دیده می‌شود. در دو طرف لنز‌ها نیز فوکوس لیزری و فلاش دوربین را می‌بینیم که به زیبایی و به‌صورت متقارن نسبت به هم قرار گرفته‌اند. با اینکه ضخامت دستگاه 8.2 میلی‌متر است اما دوربین‌های گوشی از بدنه بیرون زده‌اند که محل مناسبی برای میزبانی از گرد و غبار خواهند بود. در پایین‌ترین قسمت شیشه‌ای میت 10 هم لوگوی هواوی قرار گرفته تا بدانید که این گوشی را چه شرکتی ساخته است!

میت 10 در مجموع محصول خوش ساخت و بسیار باکیفیتی است و بر خلاف تصاویر تبلیغاتی که پیش‌تر از آن دیده بودیم، بسیار زیبا هم هست. با این‌حال و با توجه به عرض نسبتا زیاد، کار کردن با یک دست چندان ساده نیست و اگر دستان بزرگی نداشته باشید، می‌بایست برای استفاده از این گوشی 186 گرمی از هر دو دست‌تان کمک بگیرید. با همه این‌ها میت 10 یک دستگاه باکیفیت است که در رنگ‌های متنوع و خاصی هم عرضه می‌شود و می‌تواند نظر افراد با سلایق متفاوت را به خود جلب کند.

نمایشگر

شاید وجه تمایز اصلی سری میت 10 هواوی در نمایشگرشان باشد، جایی که میت 10 پرو با نمایشگر AMOLED با نسبت 18 به 9 و رزولوشن فول‌اچ‌دی عرضه شده در حالی که میت 10 به یک نمایشگر IPS LCD با نسبت 16 به 9 و رزولوشن QHD مجهز است. البته از لحاظ سایز نیز این دو مدل یک دهم اینچ متفاوت هستند و در واقع نمایشگر 5.9 اینچی میت 10 از برادرش کوچک‌تر است.

با یک ضرب و تقسیم ساده می‌توان به عدد 499 برای چگالی پیکسلی میت 10 دست یافت. یعنی شما در هر اینچ از این نمایشگر در حدود 499 پیکسل را می‌بینید که میزان قابل قبولی است. هواوی نیز تصمیم گرفته تا پشتیبانی از HDR10 را به دستگاهش بیفزایید در نتیجه می‌توانید از محتواهای اندک موجود برای این قابلیت نهایت استفاده را ببرید.

نمایشگرهای LCD معمولا به نمایش رنگ سفید درخشان شهرت دارند و هواوی با اضافه کردن ساب‌پیکسل سفید (RGBW) کاری کرده تا این موضوع فراتر از انتظار باشد و در واقع این رنگ در میت 10 به بهترین شکل خودش نشان داده شود. با این حال و به دلیل عدم استفاده از نمایشگر اولد، رنگ‌های مشکی آن‌طور که فکرش را می‌کنید عمق لازم را ندارند. این را نیز بدانید که نسبت نمایشگر به بدنه در این گوشی بیش از 81 درصد است که برای محصولی در این سطح کاملا قابل قبول بوده و آن را در کنار بزرگان دنیای اسمارت فون‌ها قرار می‌دهد.

میزان روشنایی نمایشگر به بیش از 600 نیت می‌رسد که البته این مقدار در حالت اتوماتیک و در زیر نور آفتاب در صورت لزوم به دست خواهد آمد تا بتوانید در این حالت هم با گوشی کار کنید. البته رفلکس صفحه نسبتا بالاست و گاهی اوقات همچون آینه عمل می‌کند که کمی خوانایی آن را در زیر نور کاهش می‌دهد. حداقل میزان نور صفحه نیز تقریبا به 2 نیت می‌رسد که برای استفاده در محیط‌های تاریک (مثلا شب‌ها قبل از خواب) بسیار کاربردی است. هواوی حتی ویژگی Eye Comfort را هم برای میت 10 در نظر گرفته تا آسیب کمتری به چشمان شما وارد شود.

در بخش تنظیمات، هواوی دو حالت Normal و Vivid را برای میت 10 در نظر گرفته که در حالت دوم روشنایی صفحه بیشتر شده و حتی غلظت رنگ‌ها نیز افزایش می‌یابد. شما همچنین می‌توانید میزان گرمی و سردی رنگ‌ها و میزان رزولوشن را به صورت دستی تغییر دهید تا از لحاظ مصرف باتری و نوع به نمایش در آمدن رنگ‌ها بتوانید گوشی را شخصی سازی کرده باشید.

به لطف پنل دستگاه، در نگاه از زوایا مشکل خاصی را ندیدیم و صفحه دچار رنگ‌پریدگی‌های عجیب و غریب نشد. به صورت کلی نمایشگر رنگ‌ها را اشباع شده و خیلی جذاب به نمایش نمی‌گذارد و همچون برخی گوشی‌های بازار نظیر کهکشانی‌های سامسونگ با دیدن صفحه سر ذوق نخواهید آمد. نمایشگر میت 10 یکی از بهترین نمونه‌های بازار (در میان LCD‌ها) است و با اینکه کنتراست بالایی ندارد و یا رنگ‌هایش جذاب نیستند اما در مجموع پکیج خوب و قابل قبولی را به‌صورت نرم‌افزاری و سخت‌افزاری در این مدل شاهد هستیم. در ادامه می‌توانید مقایسه نمایشگر این گوشی را با میت 10 پرو ببینید (میت 10 در سمت چپ قرار دارد):

سخت‌افزار

هواوی برای پرچم‌دار جدیدش از چیپست Kirin 970 بهره گرفته که ساخته خود این کمپانی است. این چیپ 8 هسته‌ای با لیتوگرافی 10 نانومتری تولید گشته و به گفته سازنده تا 20 درصد انرژی کمتری نسبت به نسل قبلی مصرف کرده و همچنین 40 درصد کوچک‌تر شده است. این چیپ شامل 4 هسته قدرتمند Cortex-A73 با فرکانس 2.4 گیگاهرتز و 4 هسته Cortex-A53 با فرکانس 1.8 گیگاهرتز می‌شود. Mali-G72 MP12 نیز عهده‌دار کارهای گرافیکی است. به این مجموعه سخت‌افزاری قدرتمند، 4 گیگابایت رم و 64 گیگابایت حافظه داخلی را هم اضافه کنید تا شاهد محصول نسبتا (به دلیل عدم استفاده از 6 گیگابایت رم) کاملی باشیم. البته می‌توانید از طریق کارت حافظه تا 256 گیگابایت دیگر به آن بیفزایید.

اما مهم‌ترین قابلیت جدید این چیپ مجهز شدن آن به واحد پردازش عصبی یا NPU است که به‌عنوان یک شتاب‌دهنده هوش مصنوعی استفاده می‌شود. به کمک این بخش از چیپست جدید هواوی، میت 10 می‌تواند نحوه استفاده شما از گوشی را بیاموزد و متناسب با آن مصرف انرژی را بهینه کند و یا کارایی دستگاه را در بلندمدت افزایش دهد تا حدی که طبق گفته‌های هواوی حتی پس از 18 ماه نیز میت 10 همچون روز اول سرعتش را حفظ کند. از جمله دیگر قابلیت‌های این واحد می‌توان به تشخیص صدا، تشخیص تصاویر، پردازش زبان و… اشاره داشت.

حال بگذارید که از مسائل تئوری فاصله بگیریم و ببینیم میت 10 در عمل چه می‌کند. برای این منظور آن را وارد آزمایشگاه خودمان کردیم.

در مرحله نخست از بنچمارک AnTuTu بهره گرفتیم که حاصل کار میت 10 کسب امتیاز 174589 بود که آن را پایین‌تر از آی‌فون‌های جدید اپل و در کنار بزرگانی همچون گلکسی نوت 8 قرار می‌دهد.

در بخش بعدی از GeekBench استفاده کردیم تا سرعت هسته‌ها را در دو حالت مختلف بسنجیم.

هنگام انجام کارهای روزانه میت 10 کوچکترین نقصی ندارد و با سرعت بالا و بدون لگ و یا کندی خاصی فعالیت می‌کند. حتی برای انجام کارهای تخصصی‌تر همچون ادیت و رندر گرفتن یک ویدیو در میت 10 نیز مشکل خاصی نخواهید داشت و همه چیز با سرعت قابل قبولی انجام خواهد شد.

برای تست گیمینگ از سری بازی‌های محبوب آسفالت بهره گرفتیم. هنگام اجرای بازی و پس از گذشت نیم ساعت هم گوشی داغ نشد و کارایی آن کاهش پیدا نکرد! در واقع می‌توان به جرات گفت که اصلا میت 10 گرم هم نشد، چه برسد به داغ شدن! بنابراین و به‌صورت کلی از لحاظ سخت‌افزاری و کارایی می‌توانید روی میت 10 حساب ویژه‌ای باز کنید.

دوربین

هواوی برای میت 10 با همکاری لایکا دوربین دوگانه خاص و قدرتمندی را تدارک دیده که دوربین اصلی آن 12 مگاپیکسلی و دوربین دوم 20 مگاپیکسلی است. با این تفاوت که دوربین اصلی به لرزشگیر اپتیکال مجهز است اما دوربین دوم فاقد چنین ویژگی بوده و تنها می‌تواند به صورت سیاه و سفید جهان پیرامون خودش را ببیند.

گشودگی دیافراگم دوربین میت 10 به میزان f/1.6 رسیده که می‌تواند نور بسیار زیادی را جذب کند، در نتیجه شما قادر هستید تا در محیط‌های تاریک تصاویر روشن و واضحی را به ثبت برسانید. هواوی با ترکیب 4 سیستم فوکوس لیزری، تشخیص فاز، تشخیص عمق و کنتراست کاری کرده تا پرچمدار جدیدش یکی از بهترین‌ها در این زمینه باشد.

این کمپانی چینی در میت 10 برای نخستین بار از موتور پردازش تصویر اختصاصی خودش بهره گرفته است. این ویژگی به همراه واحد پردازش عصبی پردازنده کمک می‌کنند تا تصاویر با سرعت بهتری پردازش شده و همچنین نویز کمتری را شاهد باشیم. علاوه بر این‌ها، NPU در چیپست گوشی می‌تواند به میت 10 کمک کند تا 14 حالت مختلف تصویر را تشخیص داده و شرایط را متناسب با آن تغییر دهد.

به عنوان مثال هنگام عکاسی از چهره، گیاه، حیوانات، غذا و… دوربین با تشخیص درست آن‌ها تصاویر متفاوت‌تری را نسبت به سایر گوشی‌های بازار به ثبت می‌رساند. تشخیص محیط نیز توسط یک آیکون در بخش زیرین رابط کاربری به نمایش در می‌آید. ویژگی که پیش‌تر در گوشی‌های سونی دیده بودیم!

دوربین دوم علاوه بر ثبت تصاویر سیاه و سفید، می‌تواند تا زوم دوبرابری بدون افت کیفیت را به گوشی بیفزاید. همچنین امکان تصویر برداری پرتره نیز به کمک همین دوربین به گوشی اضافه شده تا تصاویری خاص همچون دوربین‌های DSLR بگیرید. این ویژگی مرز بین سوژه و بک‌گراند را نسبتا خوب تشخیص می‌دهد اما در مقایسه با برخی محصولات در رده پایین‌تری قرار گرفته و تصویر مصنوعی‌تر به نظر می‌رسد. احتمال زیاد با آپدیت‌های بعدی، عملکرد دوربین در چنین بخشی، بهبود پیدا کند.

در رابط کاربری تفاوت چندان زیادی را با نسخه‌های قبلی شاهد نیستیم. همچنان ویژگی‌های خاصی همچون تصویربرداری زنده، حالت پرتره، افکت‌های جذاب، دنبال کردن سوژه فوکوس شده، اسکن اسناد و… در این رابط دیده می‌شود که میت 10 را خواستنی‌تر می‌کند.

به‌طور کلی دوربین میت 10 یکی از بهترین نمونه‌های موجود در بازار است؛ از داینامیک رنج بالایی برخوردار بوده و می‌توانید در محیط‌های کم‌نور نیز تصاویر بی‌نقصی را ثبت کنید. سیستم فوکوس دوربین خیلی خوب عمل کرده و حتی برای عکاسی ماکرو نیز عملکرد قابل قبولی از خودش به‌جا می‌گذارد. با این حال هنوز هم گاهی اوقات شاهد نویزهای نسبتا زیادی هستیم که مستقیما به سیستم پردازش تصویر اختصاصی هواوی مربوط است. شاید در آپدیت‌های بعدی این مورد نیز رفع شود.

در ادامه شاهد تصاویر گرفته شده با این گوشی هستید:

میت 10 به لطف پردازنده قدرتمندش می‌تواند به صورت 4K فیلم‌برداری کند. امکان فیلم‌برداری اسلوموشن نیز در این گوشی گنجانده شده و می‌توانید ویدیوهای متفاوتی را به ثبت برسانید. به لطف لرزش‌گیر اپتیکال فیلم‌های گرفته شده با این دوربین پیشرفت قابل ملاحظه‌ای نسبت به نسل‌های قبلی داشته و دیگر شاهد لرزش‌های بسیار زیاد دست نیستیم. همچنین صدا نیز به‌خوبی و به صورت استریو ذخیره می‌شود.

هواوی برای دوربین سلفی میت 10 از یک نمونه 8 مگاپیکسلی با f/2.0 بهره گرفته که در مجموع می‌تواند تصاویر خوب و با کیفیتی را به‌ثبت برساند. با اینکه امکان فوکوس برای دوربین سلفی در دسترس نیست اما خود گوشی می‌تواند سوژه را تشخیص دهد و با اعمال فوکوس بر روی آن تصویر با کیفیتی را ثبت کند. البته برای عکاسی سلفی می‌بایست در جایی قرار بگیرید که نور کافی داشته باشد و منبع نوری در پشت شما دیده نشود. از لحاظ نرم‌افزاری نیز هواوی حالت‌هایی را برای زیباسازی چهره قرار داده که در مجموع برای محصولی در این سطح قابل قبول است.

رابط کاربری

هواوی، میت 10 را با سیستم عامل اندروید اوریو راهی بازار کرده است. مطابق معمول سازندگان اندرویدی، این کمپانی چینی نیز از رابط شخصی‌سازی شده خودش با نام EMUI 8 برای میت 10 بهره گرفته است. رابط هواوی به یک اپ‌دراور مجهز شده و دیگر همچون گذشته‌ها همه چیز بر روی صفحه پخش و پلا نیست!

شکل آیکون‌ها و ظاهر کلی رابط کاربری تغییر خاصی نسبت به گذشته ندارد و حتی منوی نوتیفیکیشن‌ نیز شبیه به چیزی است که در میت 9 دیده بودیم. برخی ویژگی‌های پرکاربرد نسخه قبلی این رابط کاربری همچنان حفظ شده است. به‌عنوان مثال اگر با پشت دست، دو بار بر روی صفحه ضربه بزنید؛ میت 10 یک اسکرین شات زیبا را تقدیم‌تان می‌کند و اگر همین کار را با دو انگشت انجام دهید، از نمایشگر فیلم می‌گیرد و در گالری ذخیره می‌کند. یا اینکه شما می‌توانید با پشت دست بر روی صفحه برخی حروف از پیش تعیین شده را بکشید تا یک اپلیکیشن خاص اجرا شود. به عنوان مثال با کشیدن حرف M به سرعت موزیک پلیر اجرا خواهد شد.

یکی از ویژگی‌های متفاوت رابط کاربری پرچمدار جدید هواوی App Twin نام دارد. توسط این قابلیت می‌توانید از یک اپلیکیشن دو نسخه داشته باشید! به‌عنوان مثال می‌توانید از دو تلگرام با دو شماره متفاوت در گوشی خود استفاده کنید که در نوع خود جالب است.

در سراسر رابط کاربری افکت‌های زیبایی استفاده شده که دل هر کاربری را می‌رباید. اگر وارد بخش مالتی تسکینگ شوید، همه چیز به صورت افقی به چشم می‌خورد. گزینه‌ای با نام Floating dock در بخش تنظیمات قرار گرفته که اگر فعالش کنید یک دایره کوچک در همه‌جای سیستم عامل همراه شما خواهد بود تا میانبرهای خوبی را در اختیارتان قرار دهد. موردی که تا حدی شبیه به iOS است!

سه کلید معروف سیستم عامل اندروید که شامل ورود به بخش مالتی تسکینگ، بازگشت به عقب و هوم می‌شود در میت 10 هم به صورت نرم‌افزاری و هم استفاده از ژست‌های حرکتی بر روی کلید هوم قابل دسترس است. شما می‌توانید برای بازگشت به عقب یکبار کلید هوم را لمس کنید، برای ورود به مالتی تسکینگ به چپ و یا راست سوایپ کنید و در نهایت با لمس طولانی به صفحه اصلی بازگردید که در ابتدا کمی سخت به‌نظر می‌رسد اما پس از مدتی به آن عادت خواهید کرد. لازم به ذکر است که این حرکات به صورت لمسی است و در واقع اصلا دکمه هوم میت 10 کلیدی را شامل نمی‌شود.

اسپیکر

میت 10 به اسپیکر استریو مجهز شده که نمونه اصلی آن در زیر گوشی و در کنار پورت USB C دیده می‌شود. اسپیکر دوم نیز در واقع همان اسپیکر مکالمه گوشی است که هنگام پخش موسیقی فعال می‌شود. اسپیکر دوم اصلا صدای بلندی را راهی گوش نمی‌کند و بیش از هرچیز شبیه به یک توییتر عمل کرده و تاثیر کمی بر روی صدای کلی دستگاه دارد. این را گفتیم که آن‌ را با اسپیکرهای بوم‌ساند اچ‌تی‌سی اشتباه نگیرید.

با همه این‌ها بلندی صدای میت 10 راضی کننده است و نسبت به اکثر پرچمداران امسال در رده بالاتری قرار می‌گیرد. با این‌که کیفیت صدا عالی‌ست اما گاهی اوقات صدا بیس لازم را نداشته و خیلی زیر و تیز به گوش می‌رسد. جدای از این‌ها هواوی یک هدفون شبیه به محصولات اپل را در جعبه قرار داده که کیفیت چندان بالایی ندارد و شاید شما هم مثل ما همان ابتدای کار قیدش را بزنید! با این حال خروجی صدای گوشی برای هدفون عالی‌ست و می‌توان روی آن حساب کرد.

یک پلیر خوب، زیبا و کاربردی با تنظیمات خاص هم برای میت 10 در نظر گرفته شده تا از نصب نمونه‌های موجود در پلی‌استور بی‌نیاز باشید.

قابلیت‌های خاص

میت 10 هواوی یک گوشی دو سیم‌کارته است و برای اولین بار در دنیای اسمارت فون‌ها هر دو سیم کارت می‌توانند از شبکه 4G به صورت هم‌زمان استفاده کنند. این مدل به سنسور اثر انگشت خیلی خوب و دقیقی نیز مجهز است که سرعت بسیار بالایی داشته و می‌توانید تا برای باز کردن قفل از چند انگشت خود استفاده کنید.

میت 10 توانسته تا گواهینامه IP53 را دریافت کند که به معنی مقاومت نسبتا کمی در برابر آب و گرد و غبار است. در واقع گوشی کاملا ضد آب نیست و نمی‌توان آن را در آب غوطه‌ور کرد اما در برابر پاشش‌های جزئی آب از خودش مقاومت نشان می‌دهد.

برخلاف اکثر پرچمداران امروزی این گوشی فاقد بلوتوث 5 است و همچنان از نسخه قبلی یعنی بلوتوث 4.2 بهره می‌برد و این یعنی شما از ویژگی‌های جذاب نسخه جدید محروم هستید. با این‌ حال میت 10 به اینفرارد مجهز بوده و می‌توان توسط آن لوازم دیجیتالی اطراف را کنترل کرد. NFC ،GPS و پشتیبانی از Cat18 نیز از جمله دیگر قابلیت‌های دیگر پرچم‌دار هواوی هستند.

یکی از مهمترین ویژگی‌های این گوشی که سازنده آن مانور زیادی هم بر رویش داده، به قابلیت تبدیل به دسکتاپ آن باز می‌گردد. یعنی شما می‌توانید با یک تبدیل USB C به HDMI گوشی را به یک مانیتور متصل کنید و از نسخه دسکتاپ میت 10 بهره ببرید. مشابه چیزی که سامسونگ با دکس و مایکروسافت با کانتینیوم به دنیای اسمارت فون‌ها افزودند. البته این ویژگی نیازی به خرید داک جداگانه ندارد و حتی می‌توان از خود گوشی به‌عنوان ترک‌پد و یا کیبورد نیز بهره گرفت. البته بر خلاف دکس سامسونگ نمی‌توان در این حالت گوشی را شارژ نمود.

باتری

هواوی میت 10 به یک باتری قدرتمند 4000 میلی آمپر ساعتی مجهز است. با توجه به یادگیری ماشینی که به لطف NPU فراهم شده است، پرچم‌دار جدید هواوی نحوه استفاده شما از گوشی را سنجیده و سخت‌افزار را متناسب با آن هماهنگ می‌کند؛ در نتیجه شاهد کاهش مصرف انرژی هستیم. در یک استفاده معمولی شما می‌توانید تا یک روز و نیم از میت 10 استفاده کنید و در صورتی که کمی هم خودتان صرفه‌جویی کنید، این گوشی تا 2 روز پا به پای شما خواهد آمد.

هواوی برای پرچمدار جدیدش از سیستم شارژ سریع استفاده کرده تا بتوانید بیش از 55 درصد از باتری را تنها در 30 دقیقه شارژ کنید. البته برای فول شارژ کردن این باتری به چیزی در حدود 90 دقیقه زمان نیاز دارید. خوش‌بختانه شارژر با پشتیبانی از فست شارژ نیز همراه با این گوشی عرضه می‌شود تا برخلاف محصولات جدید اپل، نیازی نباشد که برای یک ویژگی ساده دوباره به بازار بروید و دست به جیب شوید! با همه این‌ها خبری از شارژ به صورت بی‌سیم نیست تا یکی از نقاط ضعف میت 10 مشخص شود.

کلام آخر در بررسی میت 10 هواوی

به‌صورت کلی میت 10 هواوی یک محصول کامل و کم نقص است. از کیفیت ساخت بالایی برخوردار بوده، سخت‌افزارش بسیار قدرتمند است، به صورت هوشمند عمل کرده و دوربین‌های دوگانه آن می‌توانند تصاویر بسیار باکیفیتی را به ثبت برسانند. شاید اگر هواوی خساست به خرج نمی‌داد و برخی قابلیت‌ها نظیر بلوتوث 5 و پشتیبانی از شارژ وایرلس را به پرچمدارش می‌افزود، اکنون شاهد یکی از کامل‌ترین گوشی‌های بازار بودیم.

در حال حاضر اطلاع دقیقی از قیمت این گوشی در ایران نداریم اما در بازار جهانی با قیمت 699 یورو به فروش می‌رسد و احتمالا در ایران قیمتش به بیش از 3 میلیون تومان برسد.

نوشته بررسی میت ۱۰ هواوی: هوشمند به معنای واقعی کلمه! اولین بار در پدیدار شد.

بررسی اکسپریا XA1 پلاس سونی: مستر پرحاشیه!

/در , , , , , , , /توسط

بررسی اکسپریا XA1 پلاس سونی، میان‌رده‌ای که آمده تا بلکه بتواند سهمی از این بازار درهم و برهم را از آن خود کند.

سونی علاوه بر معرفی پرچمداران جدید خود در نمایشگاه IFA امسال، از سری محصولات میان‌رده جدیدی نیز پرده برداشت. این گوشی‌ها با ظاهری همچون پرچمداران و ویژگی‌های خوبی نظیر بهره‌مندی از سنسور اثر انگشت و دوربین باکیفیت راهی بازار شده‌اند تا شاید بتوانند آب رفته را به جوی بازگردانند و دوباره این کمپانی با اصالت ژاپنی خودی نشان دهد.

چند روزی می‌شود که اکسپریا XA1 پلاس مهمان آزمایشگاه آی‌تی‌رسان شده و به ما فرصتی دست داده تا با آن از نزدیک کار کنیم. اگر می‌خواهید بدانید که جدیدترین گوشی میان‌رده سونی چه حرف‌هایی برای گفتن دارد، با ما و بررسی اکسپریا XA1 پلاس همراه باشید…

طراحی

مدت‌هاست که محصولات سونی تغییر خاصی را در بخش طراحی به خود ندیده‌اند. همچنان شاهد یک گوشی با حاشیه‌های زیاد و همان طراحی همیشگی هستیم تا رسما آه از نهاد کوچک و بزرگ، پیر و جوان، زن و مرد و خلاصه همه درآید! حاشیه‌های بالا و پایین نمایشگر نخستین چیزی است که در ذوق‌تان خواهد زد؛ نسبت نمایشگر به بدنه کمی بیش‌تر از 71 درصد که البته برای یک دستگاه میان‌رده چندان بد نیست اما خب با معرفی محصولات جدید و به‌خصوص پرچمدارانی با نسبت‌های بالای 80، طبیعتا چشم علاقه‌مندان به چنین مدل‌هایی عادت کرده تا جایی که محصولی همچون اکسپریا XA1 پلاس، یک گوشی پرحاشیه لقب گیرد.

در بالای نمایشگر لوگوی سونی، دوربین سلفی و سنسورهای همیشه همراه آن ‌را شاهد هستیم اما بخش پایینی نمایشگر میزبان چیز خاصی نیست و خیلی صاف و یک‌دست دیده می‌شود. با توجه به شیارهایی که در دو لبه بالا و پایین گوشی قرار گرفته، ابتدا گمان کردیم که با اسپیکرهای استریو طرف هستیم و حداقل قراردادن چنین ویژگی‌ را به عنوان بهانه به سونی دادیم تا حاشیه‌های زیاد بالا و پایین نمایشگر توجیه شود اما ای دل غافل! این دو شیار تنها جنبه تزئینی داشته و اصلا هیچ صدایی از آن‌ها نخواهید شنید! در واقع این گوشی به یک اسپیکر خشک و خالی در زیر خود مجهز است تا یک علامت سوال بزرگ در ذهن‌تان ایجاد شود!

اگر اکسپریا XA1 پلاس را به پشت برگردانید، باز هم طراحی جدید و متفاوتی را نخواهید دید و همه چیز دقیقا شبیه به سایر اکسپریاهای سونی است. یک دوربین نسبتا بزرگ در گوشه بالا و سمت چپ گوشی دیده می‌شود که در زیر خود تک فلاش LED دستگاه را قرار داده، لوگو NFC که این روزها تنها در محصولات سونی دیده می‌شود و نهایتا لوگو اکسپریا که در مرکز جا خوش کرده است.

در لبه سمت راست، کلید عریض پاور را شاهد هستیم که میزبان سنسور اثر انگشت هم هست و بالای آن کلیدهای یکپارچه صدا دیده می‌شوند. کمی پایین‌تر کلیدی اختصاصی برای استفاده به‌‌عنوان شاتر دوربین به چشم می‌خورد که این مورد را هم فقط در گوشی‌های سونی می‌بینیم و باقی کمپانی‌ها خیلی وقت‌ است که قیدش را زده‌اند!

در لبه سمت چپ تنها درگاه سیم‌کارت و کارت حافظه قرار گرفته که برای دسترسی به آن‌ها نیازی به سوزن‌های مخصوص نیست و به راحتی می‌توان با گوشه ناخن به این‌ها دسترسی داشت. ورودی کارت حافظه در خود بدنه جای گرفته اما برای قرار دادن سیم‌کارت‌ها می‌بایست خشاب مخصوص را از جایش درآورید که البته پلاستیکی است و کیفیت چندان خوبی هم ندارد!

در لبه پایینی و درست در مرکز، پورت USB C را می‌بینیم که در کنار خود تک اسپیکر جنجالی اکسپریا XA1 پلاس را جا داده است. بالای گوشی هم این جک استاندارد صداست که خودنمایی می‌کند و حداقل هنوز هم در گوشی‌های سونی دست نخورده باقی مانده است.

فریم گوشی فلزی بوده اما در ساخت قاب پشتی آن از پلاستیک بهره گرفته شده تا شاهد یک ترکیب متفاوت باشیم. البته شاید در نگاه نخست متوجه پلاستیکی بودن گوشی نشوید اما پس از کمی بررسی به این موضوع پی خواهید برد. چهار گوشه اکسپریا XA1 پلاس همچون اکثر گوشی‌های سونی کمی تیز بوده و همین موضوع موجب شده تا کارکردن با آن خیلی راحت نباشد. البته انحنای فریم دستگاه کمک شایانی به خوش‌دستی آن کرده اما با دیدن وزن 189 گرمی و ضخامتی نزدیک به 9 میلی‌متر، آن‌ هم برای یک گوشی با نمایشگر 5.5 اینچ پلاستیکی واقعا نمی‌توان لقب خوش دست بودن را به اکسپریای جدید سونی داد!

به صورت کلی اکسپریا XA1 پلاس از لحاظ طراحی نمره قابل قبولی را نخواهد گرفت. ظاهر یک گوشی با تمام احترام نسبت به طرفداران این برند، اصلا تعریفی ندارد و آن‌ قدر در این چند سال آن را دیده‌ایم که دیگر کسی با دیدن گوشی‌های سونی لبخند بر لبانش نقش نمی‌بندد!

نمایشگر

اکسپریا XA1 پلاس سونی به یک نمایشگر 5.5 اینچی فول‌ اچ‌دی مجهز است و در هر اینچ آن می‌توانیم در حدود 400 پیکسل را مشاهده کنیم. در ساخت این نمایشگر از فناوری IPS LCD بهره گرفته شده و گوریلاگلس 4 محافظ آن است. حداکثر میزان روشنایی نمایشگر به 600 نیت می‌رسد که میزان قابل قبولی برای چنین اسمارت فونی است. کنتراست صفحه نیز در میان محصولات مجهز به نمایشگرهای LCD عالی‌ست اما به پای امولدها نمی‌رسد.

میزان رفلکس نمایشگر چندان بالا نیست و با توجه به روشنایی خوب آن، می‌توانید با اکسپریا XA1 پلاس در زیر نور آفتاب تقریبا بدون مشکل کار کنید.

در این مدل رنگ سفید تا حدی درخشان به نظر می‌رسد اما سایر رنگ‌ها خیلی جذاب و دل‌ربا به نمایش در نمی‌آیند و یک تم سرد و بی روح بر روی گوشی کشیده شده تا حداقل از این لحاظ در برابر نمونه‌های موجود در بازار در رده پایین‌تری قرار گیرد. البته در بخش تنظیمات نمایشگر می‌توانید تا از طریق گزینه Image Enhancement حالت نمایشگر را برروی Super-Vivid قرار دهید تا تصاویر زیباتر به نمایش در آیند. ناگفته نماند که این ویژگی تنها بر روی محتواهای تصویری اعمال شده و در سایر بخش‌های رابط کاربری خبری از آن نیست. برای اعمال شدنش نیز باید در حدود 3 ثانیه صبر کنید!!

در ادامه می‌توانید تصاویر مقایسه‌ای این گوشی با آنر 9 هواوی را مشاهده کنید (سمت راست مربوط به اکسپریاست):

سخت‌افزار

اکسپریا XA1 پلاس سونی به چیپست 16نانومتری Helio P20 مدیاتک مجهز است که شامل 8 هسته Cortex-A53 می‌شود؛ با این تفاوت که چهارتای آن‌ها با فرکانس 1.6 گیگاهرتز و چهارتای دیگر با فرکانس 2.3 گیگاهرتز فعالیت می‌کنند.
Mali-T880MP2 عهده‌دار کارهای گرافیکی است. به این مجموعه سخت‌افزاری 32 گیگابایت حافظه داخلی قابل ارتقا از طریق کارت حافظه و 4 گیگابایت رم را نیز اضافه کنید تا روی کاغذ با یک میان‌رده خوب و نسبتا قدرتمند طرف باشیم.

برای سنجیدن میزان قدرت این گوشی، آن را وارد آزمایشگاه خودمان کردیم.

در مرحله نخست از بنچمارک AnTuTu‌ بهره گرفتیم. پس از کش و قوس‌های فراوان سرانجام امتیاز 54899 به این گوشی داده شد که خب آن را در رده بالایی قرار نمی‌دهد.

سپس از GeekBench استفاده کردیم تا هسته‌ها را به صورت اختصاصی بسنجیم. حاصل کار این گوشی را در ادامه شاهد هستید.

هنگام اجرای اپلیکیشن‌ها، انجام کارهای روز‌مره و گشت و گذار در بین منوها، به ندرت پیش می‌آید که شاهد لگ و یا کندی باشید و با توجه به میزان بالای رمی که سونی برای اکسپریا XA1 پلاس در نظر گرفته از لحاظ مالتی تسکینگ می‌توان به آن امیدوار بود. با این حال اگر گیمر حرفه‌ای هستید بهتر است که به سمت چنین دستگاهی نروید چراکه اجرای بازی در آن چندان لذت بخش نخواهد بود. در تست‌هایی که ما گرفتیم این گوشی هنگام اجرای بازی‌های فکری و سبک مشکل ندارد اما اگر بخواهید به سراغ نمونه‌‌های گرافیکی و حرفه‌ای بازار بروید قطعا ناامید خواهید شد.

دوربین

چیپست Helip P20 مدیاتک می‌تواند تا حداکثر از دوربین‌های 24 مگاپیکسلی پشتیبانی کند و همین موضوع موجب شده تا سونی از یک نمونه 23 مگاپیکسلی برای گوشی جدیدش بهره بگیرد. این دوربین به سنسور IMX300  ساخته خود سونی مجهز بوده و با F2/0 در دنیای میان‌رده‌ها جایگاه نسبتا خوبی دارد. همچنین با توجه به حضور یک فلاش LED می‌توانید در محیط‌های کم‌نور تصاویر قابلی قبولی را به ثبت برسانید. البته بازهم سونی از لرزش‌گیر اپتیکال برای این مدل استفاده نکرده تا همچنان مجبور باشید با مشکلات همیشگی‌ دوربین‌های سونی دست و پنجه نرم کنید.

سونی هنوز واکنش خاصی به دوربین‌های دوگانه نشان نداده است. برخی همچون هواوی و اخیرا سامسونگ بر روی میان‌رده‌های خود نیز از دوربین‌های دوگانه استفاده می‌کنند اما سونی فعلا قید چنین ویژی خاصی را زده و در اکسپریا XA1‌ پلاس نیز تنها به یک دوربین نسبتا بزرگ اکتفا کرده است.

سرعت فوکوس برای یک محصول میان‌رده قابل قبول است اما دقت آن چندان بالا نیست. خصوصا اگر قصد عکاسی به صورت ماکرو را داشته باشید، شاید این مدل ناامیدتان کند. به طور کلی دوربین‌های سونی با فوکوس بر روی اجسام نزدیک مشکل دارند و ظاهرا هنوز هم سونی راه‌حل خاصی برای آن پیدا نکرده است.

رابط کاربری دوربین شبیه به همان چیزی است که در گذشته دیده‌ بودیم و همه چیز خیلی ساده و منظم طراحی شده و شاهد پیچیدگی خاصی در آن نیستیم. همچنان شما می‌توانید با استفاده از ویژگی AR Effect کلی جک و جانور را به تصویر اضافه کنید و عکس‌های خلاقانه بگیرید. سونی برای این مدل تنظیمات دستی را هم در نظر گرفته تا بتوانید برخی پارامترهای مهم در عکاسی را خودتان به صورت دستی تغییر دهید.

این مدل همچنین توانایی ردیابی سوژه، عکاسی HDR و ثبت عکس با خندیدن را نیز دارد تا با قابلیت‌های نسبتا کاملی طرف باشیم.

در روشنایی روز تصاویر گرفته شده با اکسپریا XA1‌ پلاس فراتر از یک میان‌رده است و عکس‌ها از داینامیک رنج خوبی برخوردارند. جزئیات زیادی را شاهد هستیم و رنگ‌های ثبت شده تا حد زیادی به واقعیت نزدیک هستند. اما در شب کمی نویز در بخش‌های تاریک تصویر دیده می‌شود که چندان خوش‌آیند نیست. در ادامه می‌توانید نمونه تصاویر گرفته شده توسط دوربین این گوشی با اصالت را در شرایط متفاوت ببینید:

از لحاظ فیلم‌برداری شما می‌توانید با این مدل به صورت 1080p و با نرخ 30 فریم فیلم‌برداری کنید و با توجه به سخت‌افزار موجود این مدل توانایی فیلم‌برداری 4K ندارد. کیفیت ویدئوهای گرفته شده با اکسپریا XA1 پلاس در حد مطلوبی است، صدا خیلی خوب ضبط شده و در صورتی که در نور کافی فیلم‌برداری کنید بجز لرزش‌های جزئی همه چیز برای یک میان‌رده قابل قبول است اما در محیط‌های کم‌نور شاهد نویز نسبتا زیادی هستیم.

گل تازه شکفته سونی به یک دوربین سلفی 8 مگاپیکسلی مجهز شده که دارای F/2.0 بوده و توانایی ثبت ویدئو به صورت 1080p را هم دارد. عکس‌های ثبت شده با این دوربین سلفی بر خلاف دوربین اصلی جزئیات چندانی را شامل نمی‌شود و کیفیت آن‌ها به مراتب کمتر است. با این حال شاهد سلفی‌های بدی نیستیم و در نور کافی می‌توانید یک سلفی قابل قبول را به ثبت برسانید. البته دوربین سلفی واید بوده و زاویه نسبتا زیادی را پوشش می‌دهد. شما می‌توانید از طریق بالا آوردن دست نیز عکاسی کنید تا دیگر نیازی به فشردن کلید شاتر نباشد.

رابط کاربری

اکسپریا XA1 پلاس به صورت پیش‌فرض با اندروید 7 وارد بازار شد. با اینکه نسخه هشتم از این سیستم عامل محبوب معرفی شده اما سونی ترجیح داد تا فعلا از نسخه قدیمی اندروید بهره بگیرد. البته این قول را داده که به‌زودی و در طی یک بروزرسانی اندروید اوریو را برای میان رده جدیدش عرضه کند.

رابط کاربری همچون سایر بخش‌های گوشی دقیقا همان چیزی است که پیش‌تر نیز دیده بودیم. سونی حتی طراحی آیکون‌ها را هم تغییر نداده است. این رابط شباهت بسیار زیادی به اندروید خام دارد و حتی منو نوتیفیکیشن‌ها نیز در سبک این نسخه طراحی گشته تا رسما با یک رابط سبک رو‌به‌رو باشیم. اپ‌دراور ویژگی‌های خاص و جذابی را شامل نمی‌شود و برخی برنامه‌های از پیش نصب شده نیز در آن به چشم می‌خورد که جز اشغال کردن بخشی از حافظه کار دیگری ندارند!

صفحه اصلی ویجت‌های متفاوتی (نسبت به سایر رابط‌های کاربری) شامل می‌شود و در صورتی که به سمت پایین سوایپ کنید می‌توانید میان برنامه‌ها به جستجو بپردازید. البته می‌توانید از طریق فروشگاه نرم‌افزاری موجود تم‌های بیشتری را امتحان کنید اما اگر قصد دارید کلا ظاهر رابط کاربری دستگاه را تغییر دهید، پیشنهاد می‌کنیم که پس از خرید دستگاه یک لانچر خوب برای گوشی خود انتخاب کنید.

پخش چندرسانه‌ای

همانطور که گفتیم در این گوشی خبری از اسپیکر استریو نیست و تنها یک نمونه مونو در زیر بدنه جای خوش کرده است. بلندی صدای اسپیکر قابل قبول است و توجه اطرافیان را به خودش جلب می‌کند اما کیفیت آن تعریفی ندارد. صدا خیلی تیز بوده و حتی هنگام گوش دادن به برخی موزیک‌ها، آزاردهنده هم می‌شود. از لحاظ بیس نیز آن طور که باید و شاید راضی‌تان نخواهد کرد.

متاسفانه سونی همراه این مدل هدفونی را برای ما ارسال نکرده بود و بنابراین نمی‌توانیم در رابطه با آن نظر خاصی بدهیم اما با هدفون AKG و به لطف حضور جک استاندارد صدا توانستیم خروجی صدای این مدل را تست کنیم. در هدفون صداها نسبتا با کیفیت هستند و بلندی بسیار خوبی نیز دارند تا حداقل اگر اسپیکر راضی‌کننده نبود، بتوانید بر روی گوش دادن به موسیقی با هدفون حساب کنید.

سایر قابلیت‌ها

اکسپریا XA1 پلاس به سنسور اثر انگشتی مجهز شده که در لبه سمت راست و بر روی کلید پاور قرار گرفته است. پروسه شناساندن اثر انگشت به سنسور نسبت به سایر گوشی‌های میان‌رده کمی طولانی‌تر است اما دقت آن قابل قبول بوده و از این لحاظ ایراد خاصی به گوشی وارد نیست.

این سنسور بر خلاف اکثر مدل‌های موجود در بازار همیشه فعال نیست و برای استفاده از آن می‌بایست حتما یک بار کلید پاور را فشار دهید، سپس سنسور فعال شده و عمل شناسایی به سرعت انجام می‌گیرد.

XA1‌ پلاس به رادیو و NFC مجهز است تا نسبت به برخی رقبای خودش در رده بالاتری قرار بگیرد. با این حال و بر خلاف سایر اکسپریاهای سونی این گوشی دربرابر آب و گرد و غبار مقاوم نیست. از دیگر ویژگی‌های این دستگاه می‌توان به بلوتوث نسخه 4.2 اشاره کرد که با توجه به معرفی نسل پنجم کمی قدیمی و از مد افتاده به نظر می‌رسد. از 32 گیگابایت حافظه داخلی که سونی برای این گوشی در نظر گرفته بیش از 10 گیگابایت آن توسط خود دستگاه اشغال شده است؛ البته جای نگرانی نیست و می‌توانید از طریق کارت حافظه تا 256 گیگابایت دیگر به آن بیفزایید.

سونی اکسپریا XA1‌ پلاس را در 4 رنگ مشکی، طلایی، صورتی و آبی راهی بازار کرده تا بتواند نظر افراد با سلایق متفاوت را به خود جلب کند.

باتری

این مدل به یک باتری 3430 میلی‌آمپر ساعتی مجهز است که توسط کاربر قابل تعویض نیست. در یک استفاده معمولی می‌توانید تا دو روز با این گوشی کار کنید و از این لحاظ اکسپریا XA1 پلاس نسبت به رقبای خودش در رده بالاتری جا می‌گیرد. این گوشی به سیستم شارژ سریع نیز مجهز است و تقریبا می‌‌توانید باتری آن را در 2 ساعت به صورت کامل شارژ کنید.

کلام آخر در بررسی سونی اکسپریا XA1 پلاس

میان‌رده جدید سونی یک محصول قابل قبول است اما شاهد تغییر خاصی نسبت به گذشته در آن نیستیم. XA1 پلاس به یک دوربین خوب مجهز است، سخت‌افزار آن در حد خودش کافی به نظر می‌رسد، سنسور اثر انگشت دارد و یک باتری غول‌آسا! در واقع همه چیز برای این گوشی در حد اعلاست اما ویژگی خاص و متمایز کننده‌ای در آن دیده نمی‌شود. نه طراحی متفاوتی، نه رابط کاربری جذابی و نه ویژگی خاصی که دلمان را به آن خوش کنیم…

این مدل هنوز آن‌طور که باید و شاید وارد بازار کشور نشده و اطلاعی از قیمت دقیق آن نداریم اما ظاهرا برچسب قیمتی در حدود یک میلیون و 500 هزار تومان را به خود خواهد دید.

نوشته بررسی اکسپریا XA1 پلاس سونی: مستر پرحاشیه! اولین بار در پدیدار شد.

نگاه نزدیک به هواوی میت ۱۰ پرو: یک غول هوشمند!

/در , , , , , , , /توسط

کمپانی هواوی امروز در طی مراسمی در شهر مونیخ آلمان، از جدیدترین محصولات سری میت رونمایی کرد. میت 10، میت 10 پرو و میت 10 پورش دیزاین سه نسخه متفاوت از این فبلت قدرت‌مند هستند. در این مطلب می‌خواهیم یک نگاه نزدیک کوتاه به میت 10 پرو داشته باشیم. در ادامه ما را همراهی کنید.

طراحی

اگر بخواهیم میت 10 پرو را با نسخه معمولی آن مقایسه کنیم، شباهت‌های زیادی را مشاهده خواهیم کرد. از طرفی زبان طراحی تازه‌ای از هواوی خودش را نشان می‌دهد و شاهد دستگاهی هستیم که از ترکیب فلز و شیشه ساخته شده است. در بخش پشتی دستگاه دوربین دوگانه و سنسور اثر انگشت به چشم می‌خورند که به شکل جدیدی نسبت به نسل‌های پیشین بر روی میت 10 پرو قرار گرفته‌اند.

بهتر است بدانید میت 10 پرو گواهی IP67 را برای محافظت در برابر آب و گرد و خاک دریافت کرده است؛ بنابراین نگرانی خاصی نباید در زمینه مقاومت دستگاه داشته باشید.

به‌طور کلی طراحی میت 10 پرو دست‌خوش تغییرات مثبتی شده و همین تغییرات بر زیبایی این فبلت افزوده است. زیبایی دستگاه را می‌توان در هر دو بخش جلویی و پشتی گوشی مشاهده کرد؛ به‌طوری که در قسمت روبه‌رویی هواوی سعی کرده از کم‌ترین حاشیه برای  نمایشگر استفاده کند. این حاشیه کم در دست قرار گرفتن گوشی را برای کاربر آسان‌تر کرده است.

نمایشگر

هواوی نام FullView را برای نمایشگر میت 10 پرو برگزیده چرا که این محصول از نسبت تصویری 18:9 بهره‌مند است. صفحه نمایش میت 10 پرو از نوع امولد بوده و اندازه‌ای معادل 6 اینچ و رزولوشن 2160 در 1080 پیکسل دارد. استفاده از این میزان رزولوشن بر روی پنل امولد توسط هواوی، کمک زیای به شارژدهی مناسب گوشی خواهد کرد.

FullView بودن نمایشگر که با نسبت تصویری 18:9 و بدون حاشیه بودنش محقق شده، در نگاه اول به‌شدت کاربر را مجذوب خودش خواهد کرد. از طرف دیگر نمایشگر میت 10 پرو از فناوری HDR10 هم پشتیبانی می‌کند که ترکیب آن با رزولوشن مناسب و پنل امولد دستگاه، بسیار عالی خواهد بود.

تجربه کاربری

EMUI که رابط کاربری اختصاصی هواوی است، در نسخه 8.0 بر روی میت 10 پرو قرار گرفته که در کنار اندروید 8 عملکرد فوق‌العاده‌ای را به کاربر ارایه می‌دهد. هواوی در این نسخه از رابط کاربری‌اش سعی داشته تا هرچه بیشتر آن را هوشمند سازد و در این امر هم بسیار موفق بوده؛ برای مثال اگر در هنگام شب به مرور صفحات بپردازید، دستگاه به شما پیشنهاد می‌دهد تا ویژگی خوانایی در شب را فعال کنید تا صدمه‌ای به چشم‌تان وارد نشود.

علاوه بر این‌ها قابلیت‌ خاصی با عنوان PC Mode در میت 10 پرو موجود بوده که توسط آن می‌توانید به راحتی و تنها با یک کابل تبدیل Type C به HDMI، گوشی خود را به یک کامپیوتر حرفه‌ای تبدیل کنید. استفاده از این ویژگی بدون نیاز به هیچ‌گونه داک و یا وسیله اضافی، امکان‌پذیر خواهد بود.

پردازنده و حافظه

هواوی میت 10 پرو از جدیدترین چیپ ساخته شده توسط این کمپانی یعنی کایرین 970 بهره می‌برد و قدرت زیادی را در امور پردازشی در احتیار کاربر قرار خواهد داد. این پردازنده در کنار یک واحد پردازش عصبی که به اختصار NPU نامیده می‌شود، هوش مصنوعی خاصی را به دستگاه افزوده و ارتباط بخش نرم افزاری و سخت افزاری را با دنیای بیرون، بیشتر کرده است. در آینده شما را بیشتر با این قابلیت خاص هواوی آشنا می‌کنیم.

دو مدل از میت 10 پرو در بازار عرضه خواهد شد؛ یک مدل با رم 4 گیگابایت و حافظه داخلی 64 و دیگری با رم 6 گیگابایت و حافظه داخلی 128 گیگابایت.

دوربین

هواوی همیشه اهمیت زیادی به دوربین تولیداتش می‌دهد که البته برای میت 10 هم با همکاری کمپانی لایکا همین روند را در پیش گرفته است. دوربین دوگانه با رزولوشن‌های 12 و 20 مگاپیکسل در میت 10 پرو قرار داشته که لنز اول از نوع RGB و لنز دوم از نوع مونوکروم بوده است. جالب است بدانید گشودگی دیافراگم هر دو لنز، F/1.6 بوده که همین فاکتور تاثیر به‌سزایی در کیفیت عکس‌های ثبت شده توسط این فبلت خواهد گذاشت. لرزشگیر اپتیکال، فوکوس هایبریدی 4 در 1، عکاسی پرتره و زوم بدون افت کیفیت از دیگر ویژگی‌های مثبت و هیجان‌انگیز در بخش دوربین میت 10 پرو هستند.

عکاسی هم مانند بخش‌های دیگر با هوشمندی تمام انجام می‌شود؛ به‌طوری که با روشن کردن دوربین و قرار دادن مقابل سوژه‌ در شرایط مختلف، دستگاه به‌طور خودکار شرایط را درک کرده و تنظیمات لازم مربوط به آن شرایط و سوژه را اعمال می‌کند.

به‌طور کل می‌توان متوجه شد که این هوش مصنوعی در میت 10 پرو، تاثیر زیادی در عملکرد و سرعت عکاسی از محیط‌های مختلف خواهد داشت.

باتری

فبلت‌های سری میت هواوی همیشه در زمینه باتری قدرت‌مند بوده‌اند. میت 10 پرو از یک باتری با ظرفیت 4000 میلی‌آمپر بهره برده که قدرت بالای این دستگاه در زمینه شارژدهی را نشان می‌دهد. دقت کنید که این میزان از ظرفیت برای یک گوشی با نمایشگر فول‌اچ‌دی و پنل امولد بسیار ایده‌آل محسوب می‌گردد.

علاوه بر این‌ها هواوی پشتیبانی از شارژ سریع هم برای میت 10 پرو در نظر گرفته که توسط آن می‌توانید در مدت نیم ساعت، 58 درصد از باتری گوشی را شارژ کنید.

کلام آخر

میت 10 پرو در 4 رنگ آبی، قهوه‌ای، طلایی و طلایی صورتی به بازار عرضه می‌گردد و از دو سیم‌کارت پشتیبانی می‌کند. جالب است بدانید که هر دو اسلات از شبکه 4G پشتیبانی می‌کنند. قیمت تعیین شده برای میت 10 پرو توسط هواوی 799 یورو در نسخه 64 گیگابایتی بوده که به نظر نسبت به امکانات موجود، قابل قبول است. نظر شما در رابطه با این شاهکار هواوی چیست؟! آیا مایل به خرید آن هستید؟

نوشته نگاه نزدیک به هواوی میت ۱۰ پرو: یک غول هوشمند! اولین بار در پدیدار شد.

بررسی ویدئویی آی‌فون ۸ و ۸ پلاس: بخریم و یا برای آی‌فون X منتظر بمانیم؟

/در , , , , , , , , /توسط

ماه گذشته اپل از 3 گوشی جدید خود رونمایی کرد که شامل محصولات آی‌فون 8، آی‌فون 8 پلاس و آی‌فون 10 می‌شدند و شاید تفاوت و نوآوری ساخت در مدل X یا همان 10 کاری کرد که تکراری بودن آی‌فون‌های 8 چندان به چشم نیاید!

البته پیش از این ما بررسی کامل آی‌فون 8 و همچنین بررسی آی‌فون 8 پلاس را به‌صورت کامل برای شما انجام دادیم که بارزترین ویژگی در معرفی این گوشی‌ها، طراحی تکراری آن‌ها پس از 4 نسل تولید بود که باعث شد استقبالی همچون گذشته از این تلفن‌های همراه صورت نپذیرد و بسیاری ترجیح دهند تا برای ورود آی‌فون 10 منتظر بمانند.

در واقع آی‌فون 8 و 8 پلاس ظاهر خاص،‌ متفاوت و جدیدی ندارند و در نگاه نخست به سختی می‌توان آن‌‌ها را از نسل‌های قبلی تشخیص داد. دکمه هوم و گرد اپل، حاشیه‌های بسیار زیاد اطراف نمایشگر، گوشه‌های گرد و حتی بیرون زدگی دوربین همان چیزهایی‌ست که سال‌ها از اپل می‌بینیم. مهم‌ترین تفاوت نسبت به آی‌فون 7، جنس بدنه دستگاه است که این‌ بار همچون چند سال پیش، دوباره شیشه به محصولات اپل بازگشته و بر روی قاب پشتی از آن استفاده شده است. همین و بس! یعنی طراحان خلاق اپل شاید چند ساعت هم به طراحی محصولی جدید فکر نکرده‌اند.

کوچک‌ترین انتظاری که از اپل داشتیم، رفع نواقص اصلی نسل‌های قبلی (حاشیه‌های زیاد و بیرون زدگی دوربین) بود اما این کمپانی کلا گوشش بدهکار نیست که نیست! حتی در برخی بخش‌ها اپل ضعیف‌تر از همیشه ظاهر شده و در واقع پیشرفت نداشته که هیچ، پسرفت هم داشته! به‌عنوان مثال آی‌فون 8 نسبت به آی‌فون 7 بزرگ‌تر، ضخیم‌تر و سنگین‌تر هم شده که یک علامت سوال بزرگ را در ذهن طرفداران ایجاد می‌کند. البته این تفاوت‌ها آن‌قدری نیست که نتوانید از کیس آی‌فون 7 برای آی‌فون 8 استفاده کنید.

حال بر آن شدیم تا یک بررسی اختصاصی ویدئویی از آی‌فون‌های 8 و پیش از ورود X به بازار انجام دهیم و ببینیم که آیا این دو گوشی جدید با قاب شیشه‌ای اما همان دیزاین تکراری، ارزش خرید دارند؟

نوشته بررسی ویدئویی آی‌فون ۸ و ۸ پلاس: بخریم و یا برای آی‌فون X منتظر بمانیم؟ اولین بار در پدیدار شد.

مقایسه دوربین ۷ گوشی پرچم‌دار: آی‌فون ۸ پلاس، نوت ۸، اچ‌تی‌سی U11، اکسپریا XZ1، آنر ۹، ال‌جی G6 و هواوی P10 پلاس

/در , , , , , , , , /توسط

این روزها که در بازار اکثر سازندگان داعیه داشتن برترین دوربین برای گوشی موبایل خودشان را دارند، شاید هیچ چیزی بهتر از یک مقایسه در شرایط برابر، نتواند این ادعای آن‌ها را در بهتر بودن اثبات کند.

به‌همین خاطر ما بر آن شدیم تا در یک مقاله اختصاصی، ۷ گوشی پرچم‌دار را در کنار یکدیگر قرار داده و کیفیت دوربین‌شان را در شرایط یکسان به چالش بکشیم و از شما بخواهیم تا با توجه به چیزی که می‌بینید، برترین دوربین را انتخاب کرده و به آن رای دهید.

ابتدا اجازه بدهید تا به سراغ معرفی این گوشی‌های پرچم‌دار برویم و به‌صورت کوتاه، شرایط دوربین‌شان را بررسی کنیم. برای آنکه نشان دهیم از همین ابتدا نیز عدالت را رعایت می‌کنیم، به‌ترتیب حروف الفبای فارسی از این پرچم‌داران متکبر نام می‌بریم.

اپل آی‌فون 8 پلاس

جدیدترین محصول کمپانی سیب نشان که بررسی آن را نیز چند روز پیش برای‌تان انجام دادیم. آی‌فون 8 پلاس به دو سنسور 12 مگاپیکسلی مجهز است. با این حال تنها شباهت این دو لنز به همین میزان مگاپیکسل باز می‌گردد و کارایی آن‌ها شباهتی به هم ندارد. لنز اصلی 28 میلی‌متری با گشادگی دیافراگم F/1.8‌ بوده که از لرزش‌گیر اپتیکال نیز بهره می‌برد. لنز دوم 56 میلی‌متری با F/2.8 از نوع تله‌فوتو است که علاوه بر کمک به ثبت تصاویر پرتره زیبا، می‌تواند زوم دو برابری اپتیکال را برای گل سرسبد محصولات اپل به ارمغان آورد. یک فلاش LED چهارگانه دو رنگ نیز به کمک این دو آمده تا در محیط‌های کم‌نور روشن کننده راه‌پای‌شان باشد.

آی‌فون 8 پلاس به یک دوربین سلفی 7 مگاپیکسلی با گشادگی دیافراگم F/2.2 مجهز است. این دوربین از کیفیت بسیار بالایی برخوردار بوده و می‌تواند به صورت HDR نیز فیلم‌برداری کند. از جمله قابلیت‌های جالب دوربین سلفی پرچمدار اپل می‌توان به امکان ضبط ویدیوهای فول‌اچ‌دی با نرخ 30 فریم و اچ‌دی با نرخ 240 فریم اشاره داشت که البته برای ما ملاک، توانایی عکس‌برداری در این مقایسه است.

آنر 9

کمپانی Honor با اینکه زیر مجموعه هواوی است اما به‌صورت مستقل فعالیت کرده و درست مانند یک ایالت خودمختار، دارای گوشی پرچم‌دار مختص به خودش است که آخرین آن آنر 9 نام دارد، محصولی که با رنگ‌بندی زیبا و دوربین دوگانه‌اش، به عنوان یک پرچم‌دار خوش قیمت و مقرون به‌صرفه، می‌تواند مورد توجه بسیاری از کاربران قرار بگیرد.

آنر 9 با دوربین 20 مگاپیکسلی مونو با دیافراگم f/2.2 و یک لنز 12 مگاپیکسلی RGB با دیافراگم f/2.2، حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. این گوشی خوش رنگ و لعاب دارای یک دوربین 8 مگاپیکسلی سلفی با f/2.0 است تا برای‌تان تصاویری دوست داشتنی شکار کند.

اچ‌تی‌سی U11

با اینکه کمپانی خوشنام و قدیمی تایوانی، مدت‌هاست که روزگار خوشی را نمی‌گذراند اما آخرین پرچم‌دار آن در بسیاری از زمینه‌ها یک گوشی موفق است. دوربین اصلی این گوشی 12 مگاپیکسل با دریچه دیافراگم f/1.7 است. U11 ویدیوهایی 4K می‌گیرد و در کمال تعجب قادر به ضبط اسلوموشن‌های فول اچ‌دی با نرخ 120 فریم بر ثانیه است. با دیدن این مشخصه چشمان‌مان گرد شد و اولین جمله‌ای که گفتیم این بود «بریم یه هندونه رو بشکنیم و ازش اسلوموشن بگیریم!». دوربین سلفی هم 16 مگاپیکسل با دریچه دیافراگم f/2.0 که می‌تواند برای‌تان ویدیوهایی با کیفیت فول اچ‌دی ضبط کند و عکس‌های واید بگیرد.

U11 بسیار سریع روی سوژه فوکوس می‌کند و این سرعت در حد 0.3 ثانیه است. پس باید بگوییم که سوژه‌ها همیشه واضح هستند و هیچگاه محو نمی‌شوند. یک خبر خوب برای کسانی که عکاس حرفه‌ای هستند، «دوربین U11 از همان تکنولوژی اتوفوکوس در دوربین‌های DSLR بهره می‌برد» و همان طور که انتظار داشتیم دوربین این گوشی می‌تواند تصاویر RAW بگیرد تا عکس‌هایی خام ذخیره شود و بتوان روی آن بیشترین مانور را داد. این دوربین به OIS مجهز است که لرزش‌های گاه و بیگاه را از بین ببرد. خلاصه دوربین U11 برای عاشقان عکاسی فوق العاده است!

ال‌جی G6

با اینکه چندی پیش گوشی V30‌ معرفی شد و قاعدتا بایستی آن را آخرین پرچم‌دار این کمپانی کره‌ای دانست، اما موفق نشدیم به‌خاطر عدم عرضه رسمی آن در کشورمان، آن را در آزمایشگاه آی‌تی‌رسان ببینیم و برای همین به سراغ آخرین محصول سری G رفتیم که آن هم ادعای زیادی در برتر بودن دارد.

ال‌جی در G6 از دو لنز 13 مگاپیکسلی با سنسور سونی IMX258 بهره گرفته و اگرچه در این دو فاکتور شبیه هستند اما در سایر مشخصات تفاوت‌های نسبتا زیادی دارند. لنز اصلی از f/1.8 به همراه لرزش‌گیر 3 جهته اپتیکال بهره می‌گیرد و قادر است تا 71 درجه از سوژه مقابلش را داخل کادر عکاسی قرار دهد؛ لنز دوم دارای f/2.4 بوده و لرزش‌‌گیر اپتیکال هم ندارد، اما به‌واسطه استفاده از زاویه دید 125 درجه، شما را قادر می‌سازد تا فضای گسترده‌ای را در پیش روی خودتان مشاهده نمایید.

در بخش مهمی چون دوربین سلفی، ال‌جی حداقل بر روی کاغذ عجیب عمل کرده است! جایی که پرچم‌دار قبلی یعنی G5 مجهز به یک لنز 8 مگاپیکسلی با f/2.0 و محصول بعدی آن یعنی V20 دارای لنز 5 مگاپیکسلی با f/1.9 بود، این بار G6 لنز 5 مگاپیکسلی با f/2.2 بر رویش قرار گرفته تا این پسرفت حداقل بر روی کاغذ کمی عجیب به‌نظر برسد. اگرچه واید بودن لنز، در اینجا نیز یکی از فاکتورهای اصلی است.

سامسونگ گلکسی نوت 8

نوت 8 به دو دوربین 12 مگاپیکسلی در پشت مجهز شده که به صورت افقی در کنار هم قرار گرفته‌اند. یک لنز اصلی واید در کنار یک لنز تله‌فوتو قرار گرفته و توسط آن می‌توانید زوم دوبرابری داشته باشید و یا تصاویر پرتره خاص با بک‌گراند تار بگیرید و در مقابل دوربین‌های DSLR خودی نشان دهید (البته این کجا و آن کجا!).

تفاوت این دو دوربین به اینجا ختم نمی‌شود. لنز واید یا همان لنز اصلی گوشی 26 میلی‌متری با سایز پیکسل‌های یک میکرومتری است که از گشادگی دیافراگم F/1.7 سود می‌برد در حالی که لنز تله‌فوتو 52 میلی‌متری بوده، سایز پیکسل آن 1.4 میکرومتر است و F/2.4 دارد. با این حال هر دو لنز به لرزش‌گیر اپتیکال تصویر مجهز هستند و از بابت تکان خوردن دست و تار شدن تصاویر نباید نگرانی خاصی داشت.

نوت 8 قصه امروز ما به یک دوربین 8 مگاپیکسلی سلفی مجهز شده که از گشادگی دیافراگم F/1.7 بهره‌مند است. این دوربین به فوکوس خودکار مجهز شده و همچنین می‌تواند تصاویر HDR بگیرد. هنگام استفاده از دوربین سلفی نیز می‌توانید از افکت‌ها و ماسک‌های زیبایی استفاده کنید. قابلیت تغییر فوکوس پس از ثبت عکس و همچنین عکس مجازی نیز هنگام استفاده از دوربین سلفی در دسترس است.

سونی اکسپریا XZ1

کمپانی ژاپنی سونی در کنار اچ‌تی‌سی، تنها سازندگانی هستند که هنوز بر روی پرچم‌دار خودشان از دوربین دوگانه بهره نمی‌گیرند. سنسور CMOS به‌کار رفته در گوشی XZ1 با نام IMX400  شناخته می‌شود و مجهز به یک حافظه DRAM است که به نوعی در نقش یک بافر ظاهر شده و علاوه بر افزایش سرعت خواندن اطلاعات، موجب می‌شود تا بتوانید تصاویر خارق‌العاده 960 فریمی بگیرید!

اکسپریا ایکس زد وان به یک دوربین 19 مگاپیکسلی 25 میلی‌متری مجهز بوده که گشادگی دیافراگم آن F/2.0‌ است. سایز هر پیکسل آن نیز 1.2 میکرومتر خواهد بود تا با یک مجموعه نسبتا خوب طرف باشیم. سونی همچنان وجود لرزش‌گیر دیجیتالی تصویر را به نمونه اپتیکال آن ترجیح می‌دهد و در نتیجه پرچم‌دار جدیدش نیز فاقد این ویژگی است. از دیگر قابلیت‌های این دوربین می‌توان به سیستم فوکوس خودکار لیزری و تک فلاش LED اشاره کرد.

ایکس زد وان داری یک دوربین سلفی 13 مگاپیکسلی با F/2.0 بوده که به لرزش‌گیر دیجیتالی مجهز است و همچنین می‌تواند ویدئوهای فول‌ اچ‌دی ثبت کند.

هواوی P10 پلاس

آخرین قهرمان ما در این رقابت که تا چند روز دیگر پرچم خودش در بین محصولات هواوی را به میت 10 واگذار خواهد کرد، در مقایسه با P9 که در آن از دو لنز ۱۲ مگاپیکسلی استفاده شده بود، این بار یکی از لنزها به ۲۰ مگاپیکسل ارتقا داده شده تا کاربر بتواند تجربه شیرین زوم کردن بدون از دست دادن جزئیات که آن را زوم هیبریدی می‌نامد، درست همانند زوم اپتیکال تجربه کند. همچون قبل یکی از این لنزها (۲۰ مگاپیکسلی) تصاویر را به‌صورت سیاه و سفید می‌گیرد و با ترکیبی هنرمندانه که فقط از دستان متخصصان لایکا برمی‌آید، عکس نهایی را برای کاربر ثبت می‌کند.

البته هر دو لنز مورد استفاده دارای F/1.8 هستند که در مقایسه با P10 معمولی و همچنین میت 9 که دارای F/2.2 بودند، در رتبه بالاتری قرار می‌گیرد. لنز رنگی دارای یک لرزش‌گیر ۶ محوره است که به شما  کمک می‌کند تا لرزش دست‌تان، اثری بر روی کیفیت عکس‌تان نگذارد. به واسطه استفاده از دو لنز، قادر هستید تا تصاویر را به‌صورت بوکه بگیرید و از کیفیت آن لذت ببرید.

برای دوربین سلفی، شما یک نمونه ۸ مگاپیکسلی با f/1.9 دارید که اعتبار و توانایی لایکا در این بخش نیز مورد استفاده قرار گرفته است. همچون بخش دوربین اصلی، حالتی به نام پرتره وجود دارد که تصاویر پشت شما را بوکه کرده و باعث گرفتن عکس‌هایی رویایی می‌شود.

مقایسه دوربین‌ها در ۱۰ راند مختلف!

حالا که با حاضران در مسابقه آشنا شدید، به سراغ بخش اصلی یعنی مقایسه دوربین‌ها می‌رویم. برای این کار ما شرایطی را در نظر گرفتیم که در ادامه، آن‌ها را با یکدیگر مرور می‌کنیم.

  • تمام گوشی‌ها با نسبت ۴ به ۳ و حالت اتوماتیک عکس گرفته‌اند
  • شرایط عکاسی برای همه محصولات یکی بوده و هر پرچم‌دار، حداقل ۳ عکس از سوژه گرفته و بهترین آن انتخاب شده است
  • از آنجایی که برخی قابلیت‌ها در گوشی‌ها تفاوت داشت، ناچار شدیم امکانات همگی را یکسان در نظر بگیریم و از مواردی چون عکاسی واید در ال‌جی G6 یا زوم هیبریدی در محصولات اپل و هواوی چشم‌پوشی شد.
  • در بالای هر عکس، حروف A تا G انگلیسی درج شده و نام گوشی‌ها تا ۱ هفته اعلام نمی‌شود
  • بایستی بدانید که در هر بخش، جای تصویر گوشی‌ها عوض می‌شود و به عنوان مثال عکس A در راند اول با عکس A در راند دوم یا سوم، متعلق به یک گوشی نیست و جایگاه پرچم‌دارن عوض می‌شود تا جلوی هرگونه تعصب در رای‌گیری گرفته شود.
  • در برخی از تصاویر، در آخرین باکس پایین و سمت راست، از دوربین کانن 80D با لنز 70-24 جهت یک شاخص برای سنجش شما کمک گرفته‌ایم.
  • نتایج این رقابت، پس از یک هفته رای گیری و در تاریخ 27 مهر ماه در همین مقاله اعلام می‌شود (نام صحیح هرگوشی در جلوی گزینه نظرسنجی آن درج خواهد شد).
  • گوشی‌ها بر اساس آرای شما در هر بخش و بسته به جایگاه به‌دست آمده، حایز امتیازاتی خواهند شد و بدین ترتیب برترین گوشی‌های عکاس را نیز انتخاب و اعلام خواهیم کرد.

راند نخست: حالت عکاسی ماکرو

در این بخش، همه گوشی‌ها را به خط کرده و از آن‌ها خواستیم که از یک سوژه با فاصله کم با نور مناسب عکس‌برداری کنند. با دقت بر روی تصاویر و همچنین مقایسه با عکس شاخص پایانی، به یک تصویر به عنوان گزینه برتر رای دهید.

راند دوم: عکاسی HDR

تمام گوشی‌های موجود در این مبارزه، قابلیت عکاسی HDR را داشتند و البته برخی به‌صورت خودکار و بعضی به حالت دستی، چنین امکانی برایشان فعال می‌شد. برای تصویر زیر ما این قابلیت را برای همه گوشی‌ها فعال کردیم و با یک بک‌گراند روشن، از آن‌ها خواستیم تا بهترین بالانس نوری را ایجاد کنند. در این بخش خبری از تصویر شاخص دوربین کانن نیست زیرا ملاک، عملکرد گوشی‌ها در برقراری تعادل نوری است که نیازی به شاخص ندارد.

راند سوم: عکاسی در زیر نور مستقیم آفتاب

همیشه عکاسی در نور کافی، یکی از ساده‌ترین کارها برای دوربین‌هاست و شاید تنها بخشی است که حتی فاصله بین گوشی‌های میان رده و پرچم‌دار نیز کاسته می‌شود، بدین خاطر ما منظره‌ای را انتخاب کردیم که نه تنها نور آفتاب در آن می‌تابید، بلکه خود خورشید خانم نیز حضور داشت تا بلکه کمی کار عکاسی را برای گوشی‌های ما دشوار کند.

راند چهارم: عکاسی با سوژه متحرک

در این بخش، به سراغ فواره‌های آب رفتیم که در یک راستا قرار گرفته و بدین خاطر عکس ما دارای تحرک بود، البته نور کافی به دوربین‌ها کمک زیادی می‌کرد تا تصویر دچار تاری نشود.

راند پنجم: عکس‌برداری از گل

بایستی توناژ رنگی قرمز را یکی از سخت‌ترین رنگ‌ها برای دوربین‌ها دانست که به‌طور معمول آن‌ها را دچار چالش می‌کند، به همین خاطر ما نیز تصمیم گرفتیم تا از تعداد زیادی گل با این طیف رنگی عکاسی کنیم و البته توصیه می‌کنم که از تصویر شاخص ما یعنی دوربین کانن هم کمک بگیرید.

راند ششم: تصویر با عمق زیاد

در عکس زیر، ما منظره‌ای را برگزیدیم که عمق نسبتا زیادی داشت و به همین سبب بایستی عکاسان ضمن نمایش صحیح رنگ‌های منظره، عمق تصویر را هم به‌خوبی نمایش می‌دادند.

راند هفتم: اتاق نیمه تاریک

کم کم به بخش‌های سخت‌تر کار می‌رسیم که تفاوت دوربین‌ها بیشتر آشکار می‌شود، در واقع با حذف عنصر کلیدی نور، گوشی‌ها بایستی تا حد امکان با نویزها جنگیده و تصویر را به کمک توانایی خودشان روشن‌تر و واضح‌تر کنند. در این بخش، ما سوژه‌ای را در یک اتاق نیمه تاریک در نظر گرفتیم و از گوشی‌ها خواستیم بدون کمک از نور فلاش، اقدام به گرفتن عکس کنند.

راند هشتم: عکاسی با نور فلاش

حال در این بخش، گوشی‌ها را آزاد گذاشتیم تا از فلاش دوربین نیز برای همان سوژه قبلی و محیط نیمه تاریک و بسته داخلی استفاده کنند، تصاویر گرفته شده را با نمونه دوربین کانن هم حتما مقایسه کنید تا آن مدلی که به واقعیت نزدیک‌تر است را انتخاب کنید.

راند نهم: عکاسی در محیط تاریک و باز

شاید نور فلاش بتواند در یک محیط کم‌نور داخلی کمک کند اما برای فضای باز، تقریبا هیچ اثری نخواهد داشت و بدین خاطر تمام تلاش گوشی‌ها در چنین محیطی، با اتکا به توانایی لنز و همچنین دریچه دیافراگم آن‌هاست تا بتوانند تصویری روشن‌تر بگیرند، تصاویری که حتی چشم انسان نیز قادر به دیدن آن‌ها در چنین شرایط نوری نیست.

راند دهم: عکس سلفی

آخرین بخش این رقابت را به دوربین جلوی گوشی‌ها اختصاص دادیم، قسمتی که این روزها طرفداران زیادی هم دارد و قاعدتا یک دوربین باکیفیت‌تر، می‌تواند محصولی ایده‌آل برای انتخاب کاربران باشد.

پایان رقابت

امیدواریم این 10 مرحله مقایسه بتواند در انتخاب برترین دوربین بین این پرچمداران بزرگ بازار شما را راهنمایی کند. از امروز تا هفته دیگر همین موقع، شما می‌توانید در نظر سنجی شرکت کنید و پس از پایان یافتن این زمان، نام گوشی‌ها مشخص شده و به جای حروف انگلیسی در فرم نظرسنجی قرار می‌گیرند و شما خواهید دانست کدام مدل، به راستی عملکرد بهتری داشته است.

البته به‌خاطر داشته باشید که جای گوشی‌ها در هر بخش عوض شده است و بنابراین نمی‌توان با حدس زدن جایگاه یک اسمارت‌فون در یک راند، جای آن را در سایر قسمت‌ها نیز پیدا کرد.

اعلام نتایج

پس از یک هفته رقابت تنگاتنگ، سرانجام پرده‌ها افتاد و جایگاه گوشی‌ها در هر نظر سنجی مشخص شد. بر طبق آرای به‌دست آمده توسط کاربران، هر گوشی حایز امتیازات زیر در مجموع ۱۰ مرحله شد. امتیازات هم بدین شکل اعطا شده که مدل نخست در هر مرحله، 7 امتیاز به‌دست می‌آورد و سایر جایگاه‌‌ها نیز به ترتیب 1 امتیاز کاسته خواهد شد تا تنها 1 امتیاز نصیب گوشی عکاس آخر شود!

عکاس با مدال طلایی آی‌تی‌رسان: اپل آی‌فون 8 پلاس با کسب 60 امتیاز

عکاس با مدال نقره‌ای آی‌تی‌رسان: سامسونگ گلکسی نوت 8 با کسب 51 امتیاز

عکاس با مدال برنزی آی‌تی‌رسان: سونی اکسپریا XZ1 با کسب 38 امتیاز

نوشته مقایسه دوربین ۷ گوشی پرچم‌دار: آی‌فون ۸ پلاس، نوت ۸، اچ‌تی‌سی U11، اکسپریا XZ1، آنر ۹، ال‌جی G6 و هواوی P10 پلاس اولین بار در پدیدار شد.

بررسی آی‌فون ۸ اپل: بچه غول!

/در , , , , , , , , , , /توسط

بررسی آی‌فون 8 اپل، جدیدترین گوشی اهالی کوپرتینو که با یک به‌روزرسانی نسبت به نسل قبلی راهی بازار شده است.

اپل برخلاف لوگوی ساده‌اش همیشه یک کمپانی خاص و پیچیده بوده و کسی از کارهایش سر در نمی‌آورد. گاهی اوقات سکان هدایت بازار را در دست می‌گیرد و همیشه اول است، گاهی نیز یک پله از آخر هم بالاتر! یک روز هر دو پایش را در یک کفش می‌کند و حرف،‌ حرف خودش است و روز بعد خبری از این سماجت نیست و خیلی راحت کوتاه می‌آید. اما یادتان باشد که اپل با تمام کارهای عجیب و غریبش، همیشه اپل بوده، هست و ظاهرا خواهد بود!

امسال هم این کمپانی دست از کارهای عجیبش برنداشت و در اقدامی بی‌سابقه به صورت هم‌زمان از 3 اسمارت فون پرده برداری کرد. تکلیف دوتای آن‌ها که مشخص است. مورد عجیب آی‌فون X بود که معرفی شد. حالا ما به‌صورت هم‌زمان آی‌فون 8 و آی‌فون 10 را داریم و این وسط چه بر سر آی‌فون 9 خواهد آمد، خدا می‌داند. از میان 3 آی‌فون جدید، مدل متفاوت‌تر که به هزار و یک دلیل منطقی و غیرمنطقی هنوز جایی در بازار ندارد و آی‌فون 8 پلاس را هم که چند روز پیش بررسی کردیم؛ تنها یک آی‌فون 8 بخت ‌برگشته می‌ماند که این وسط مظلوم واقع شده و تصمیم داریم به آزمایشگاه خودمان دعوتش کنیم تا ناگفته‌هایش را بشنویم.

لازم به ذکر است که آی‌فون ۸ توسط شرکت مدیاپردازش برای بررسی در اختیار آی‌تی‌رسان قرار گرفته است. آی‌فون‌های جدید با ضمانت ۱۸ ماهه مدیا پردازش عرضه شده‌اند که در یک سال نخست گوشی شما دارای گارانتی تعویض است.

اگر می‌خواهید بدانید که کوچک‌ترین فرزند این سیب گاز زده چه چیزی در چنته دارد، با آی‌تی‌رسان و بررسی آی‌فون 8 اپل همراه باشید…

طراحی

اگر آی‌فون X را یک محصول متفاوت در نظر بگیریم، محصولات اپل مدت‌هاست که تغییر خاصی را در بخش طراحی به خود ندیده‌اند. بعد از رونمایی از آی‌فون 6، دو نسل دیگر با همان زبان طراحی و تغییراتی اندک معرفی شدند و حالا جدیدترین گوشی این کمپانی نیز همان چیزی است که پس از مرگ استیوجابز دیده بودیم!

در واقع آی‌فون 8 ظاهر خاص،‌ متفاوت و جدیدی ندارد و در نگاه نخست به سختی می‌توان آن‌ را از نسل‌های قبلی تشخیص داد. دکمه هوم و گرد اپل، حاشیه‌های بسیار زیاد اطراف نمایشگر، گوشه‌های گرد و حتی بیرون زدگی دوربین همان چیزهایی‌ست که سال‌ها از اپل می‌بینیم. مهم‌ترین تفاوت نسبت به آی‌فون 7، جنس بدنه دستگاه است که این‌ بار همچون چند سال پیش، دوباره شیشه به محصولات اپل بازگشته و بر روی قاب پشتی از آن استفاده شده است. همین و بس! یعنی طراحان خلاق اپل شاید چند ساعت هم به طراحی محصولی جدید فکر نکرده‌اند.

کوچک‌ترین انتظاری که از اپل داشتیم، رفع نواقص اصلی نسل‌های قبلی (حاشیه‌های زیاد و بیرون زدگی دوربین) بود اما این کمپانی کلا گوشش بدهکار نیست که نیست! حتی در برخی بخش‌ها اپل ضعیف‌تر از همیشه ظاهر شده و در واقع پیشرفت نداشته که هیچ، پسرفت هم داشته! به‌عنوان مثال آی‌فون 8 نسبت به آی‌فون 7 بزرگ‌تر، ضخیم‌تر و سنگین‌تر هم شده که یک علامت سوال بزرگ را در ذهن طرفداران ایجاد می‌کند (الکی مثلا…). البته این تفاوت‌ها آن‌قدری نیست که نتوانید از کیس آی‌فون 7 برای آی‌فون 8 استفاده کنید!

فریم دستگاه از آلومینیوم سری 7000 ساخته شده که بیش از هر چیزی در صنایع هوایی استفاده می‌شود و قاب اصلی گوشی از جنس شیشه بوده که اپل به مقاومت بالای آن ایمان دارد. شاید از لحاظ سقوط از ارتفاع ادعای اپل مبنی بر مقاومت بالای سری جدید گوشی‌هایش درست باشد اما از لحاظ برخورد اشیا نوک این ادعا خیلی درست نیست. در واقع به مرور زمان و با قرار دادن آی‌فون 8 عزیز بر روی میز، در جیب مبارک و در مجاورت اجسام سخت، خطوط زیبایی (!) بر روی بدنه ایجاد خواهد شد که شاید خیلی برای محصولی در این سطح قابل قبول نباشد. بنابراین بهتر است که عاشقان سینه‌چاک این سیب گاز زده برای گوشی دل‌بندشان یک کیس زیبا هم بخرند.

استفاده از شیشه در دستگاه موجب شده تا دیگر شاهد خطوط آنتن در بالا و پایین قاب پشتی نباشیم. همچنین این ویژگی کاری کرده تا برادران و خواهران اپلی بتوانند گوشی‌شان را به صورت بی‌سیم شارژ کنند. با همه این مزایا و علی‌رغم صحبت‌های اپل در رابطه با استفاده از نوعی پوشش خاص برای جلوگیری از جذب اثر انگشت بر روی بدنه، بازهم می‌بینیم که در یک استفاده معمولی گوشی خیلی زود کثیف می‌شود. البته از حق نگذریم در برابر محصولاتی همچون ایکس زد پریمیوم سونی و یا اچ‌تی‌سی U11 از این لحاظ یک سر و گردن بالاتر است.

در زیر گوشی پورت لاینتینگ، اسپیکر و میکروفون را می‌بینیم و در سمت راست کلید پاور و ورودی سیم‌کارت به چشم می‌خورد که برای دسترسی به آن می‌بایست از سوزن مخصوصی استفاده کنید. سمت چپ میزبان کلیدهای کنترل صداست و در بالای گوشی نیز هیچ مورد خاصی را نخواهید دید و این یعنی بازهم خبری از جک استاندارد هدفون نیست!

کیفیت ساخت گوشی بسیار بالاست و با در دست گرفتن آن حس لوکس بودن خاصی کل وجودتان را فرا خواهد گرفت (!) به سبب سایز کوچک نمایشگر آی‌فون 8 حاشیه‌های زیاد اطراف آن مشکلی ایجاد نکرده‌اند و سایز کلی دستگاه در حد نرمالی‌ست و به راحتی می‌توانید توسط یک دست با گوشی کار کنید؛ اما از این لحاظ جدیدترین محصول اپل در برابر رقبایی همچون گلکسی S8 و ال‌جی G6 هیچ حرفی برای گفتن ندارد؛ جایی که نسبت نمایشگر به بدنه از مرز 80 درصد گذشته و یا حداقل به آن نزدیک شده اما برای آی‌فون 8 بر روی این 65 لعنتی مانده و حتی از آی‌فون 8 پلاس هم کمتر است!

نمایشگر

محصولات اپل همیشه از لحاظ میزان پیکسل خیلی غنی نبوده‌اند و حتی سایز نمایشگر نیز همیشه نسبت به رقبا کوچکتر بوده اما این‌ها هیچ‌وقت مانعی برای کاهش کیفیت نشده است. نمایشگر آی‌فون‌های اپل همیشه جز بهترین‌های بازار بوده‌اند و از این لحاظ نمی‌توان به آن‌ها خرده گرفت.

آی‌فون 8 نیز از این قاعده مستثنی نیست و به یک نمایشگر 4.7 اینچی با رزولوشن 1334 در 750 مجهز است. با یک ضرب و تقسیم ساده می‌توان به عدد 326 پیکسل در هر اینچ رسید که میزان قابل قبولی برای یک پرچمدار سال 2017 نیست اما چینش پیکسل‌ها و نوع نمایش‌ صفحه در حدی خوب هست که حتی از فاصله نزدیک هم نتوانید پیکسل‌ها را ببینید. اپل در این نسل از محصولاتش نیز همچنان از نسبت تصویر استاندارد 16 به 9 و پنل LCD بهره گرفته است.

نمایشگر رنگ‌ها را با دقت بسیار خوبی به نمایش می‌گذارد و رنگ مشکی نیز عمق خوبی دارد اما به پای امولدها نمی‌رسد؛ در نگاه از زوایا نیز شاهد تغییرات آزاردهنده‌ای نخواهید بود. میزان نور آن در برخی تست‌ها به بیش از 600 نیت رسیده که رقم خوب و قابل قبولی است. با توجه به این مقدار و همچنین رفلکس پایین صفحه، هنگام کار با آی‌فون 8 در زیر نور آفتاب مشکلی نخواهید داشت. میزان حداقل نور در پرچمدار جدید اپل هم تا 3 نیت کاهش می‌یابد و گرچه به پای رقبا و حتی آی‌فون 7 هم نمی‌رسد اما به‌ اندازه‌ای قابل قبول هست که در محیط‌های کم‌نور و تاریک با مشکل مواجه نشوید.

آی‌فون 8 به همراه دو برادر دیگرش از ویژگی خاصی با نام True Tone بهره می‌برند که با فعال کردن آن، گوشی متناسب با نور محیط، میزان رنگ نمایشگر را تنظیم می‌کند تا بیشترین کارایی را برای کاربر داشته باشد. این نمایشگر همچنین از فناوری لمس سه‌بعدی نیز سود می‌برد.

در ادامه می‌توانید نمایشگر این مدل را با آی‌فون 7 مقایسه کنید (سمت چپ مربوط به گوشی جدید اپل است):

سخت‌افزار

کمپانی اپل معمولا در زمان معرفی، اشاره خاصی به سخت‌افزار به‌کار رفته در محصولاتش نمی‌کند اما طبق بررسی‌های انجام گرفته بر روی این گوشی، مشخص شده که غول جدید اپل به چیپست A11 Bionic مجهز است و توسط 2 گیگابایت رم LPDDR4x همراهی می‌شود. میزانی که در برابر رقبای اندرویدی که حالا از 4 و بعضا 6 گیگابایت رم بهره می‌برند قابل قبول نیست اما با توجه به هماهنگی سخت‌افزار و نرم‌افزار آی‌فون‌ها این میزان مشکل خاصی را در عمل برای شما ایجاد نمی‌کند.

بعد از قطع همکاری اپل و Imagination Technologies این‌ کمپانی برای نخستین بار وظیفه ساخت واحد گرافیکی را بر عهده گرفت که متاسفانه اطلاعات چندان زیادی در رابطه با آن در دسترس نیست. با این همه چیپست A11 Bionic ساخت کمپانی TSMC بوده و از لیتوگرافی 10 نانومتری در ساختش استفاده شده و 6 هسته ناقابل در آن به‌کار رفته است. چهارتای این هسته‌ها برای انجام کارهای سبک و روزمره و دوتای دیگر برای پردازش‌های سنگین مورد استفاده قرار می‌گیرد. ظاهرا اپل 3 سال برای توسعه این چیپ زمان صرف کرده که در نوع خودش جالب است.

از لحاظ ظاهری نیز این چیپ سایز کوچک‌تری نسبت به نسل‌های قبلی داشته تا علاوه بر کاهش فضای اشغال شده از گوشی، انتقال داده‌ها سریع‌تر صورت بگیرد. این مدل در دو نسخه 64 و 256 گیگابایتی عرضه می‌شود و طبق معمول خبری هم از ارتقا توسط کارت حافظه نیست.

حال بگذارید که از مسائل تئوری فاصله بگیریم و ببینیم آی‌فون 8 پلاس در عمل چند مرده حلاج است. برای این منظور جدیدترین آی‌فون بازار را وارد آزمایشگاه خودمان کردیم.

در مرحله نخست از بنچمارک AnTuTu بهره گرفتیم تا با سنجش عملکرد کلی دستگاه، یک امتیاز به آن بدهد. در این برنامه آی‌فون 8 رسما رکوردها را جابه‌جا کرد و با اختلاف بسیار زیادی نسبت به رقبای اندرویدی در صدر قرار گرفت.

در گام بعدی از GeekBench‌ بهره گرفتیم تا هسته‌ها را در دو حالت متفاوت تست کنیم. عملکرد آی‌فون 8 پلاس همان‌طور که انتظار می‌رفت، فوق‌العاده بود.

با توجه به این قدرت نمایی بی سابقه در دنیای اسمارت فون‌ها، تصمیم گرفتیم تا این مدل را از لحاظ گیمینگ مورد بررسی قرار دهیم. خوشبختانه اپل توانسته تا دمای دستگاه را هنگام پردازش‌های سنگین کنترل کند اما این به معنی داغ نشدن گوشی نیست! دمای گوشی در این حالت و بخصوص هنگام اجرای بازی‌های گرافیکی بالا می‌رود اما اصلا آزاردهنده نیست. بازی‌ها نیز خیلی خوب و روان اجرا می‌شوند و هیچ عیب و ایرادی را نمی‌توان به این گوشی گرفت.

دوربین

به بخش جذابی از بررسی آی‌فون 8 اپل رسیدیم؛ جایی که بزرگ و کوچک، پیر و جوان، زن و مرد و خلاصه همه به آن علاقه‌مندند و اتفاقا اپل همیشه در آن جز مدعی‌ها بوده و خوب ظاهر شده است. بر خلاف اکثر پرچمداران امروزی و حتی نسخه پلاس آی‌فون 8، این گوشی به دوربین دوگانه مجهز نشده است.

این پرچمدار تازه به‌دوران رسیده به یک لنز 12 مگاپیکسلی و 28 میلی‌متری با گشادگی دیافراگم F/1.8 مجهز است. این دوربین خوش‌بختانه از لرزش‌گیر اپتیکال بهره برده و توسط 4 فلاش LED دو‌رنگ همراهی می‌شود تا بتوانید در محیط‌های تاریک و کم‌نور تصاویر خوبی را ثبت کنید. از دیگر قابلیت‌های دوربین آی‌فون 8 می‌توان به HDR اشاره داشت.

در پشت گوشی و بالا سمت چپ،‌ لنز آی‌فون 8 را می‌بینید که همچون چشمانی از حدقه بیرون زده و خیلی شکل جالبی ندارد. محل قرار گیری لنز خوب نیست و هنگام عکاسی در برخی حالت‌های خاص به احتمال زیاد انگشت‌تان بر روی لنز رفته و گوشه‌ای از کادر را خواهد گرفت. البته این بخش توسط سفایر محافظت می‌شود و می‌توان گفت که در برابر خط و خش کاملا مقاوم است.

بر طبق گفته‌های اپل پردازش تصویر در آی‌فون 8 بهبودهایی داشته و حالا در کنار نویز کمتر، جزئیات بیشتری هم شاهد هستیم. این مدل همچنین توانسته تا امتیاز 92 را از DxOMark کسب کند (گرچه معیار خوبی برای سنجش دوربین گوشی‌ها نیست!) تا حداقل با دید بازتری به دوربین نگاه کنیم.

تصاویر گرفته شده توسط آی‌فون 8 پلاس بسیار جذاب به‌نظر می‌رسند. رنگ‌ها خیلی خوب دیده شده و جزئیات تصویر حتی در محیط‌های کم‌نور نیز عالی‌ست و از این لحاظ نمی‌توان ایرادی به گل سرسبد محصولات اپل گرفت.

رابط کاربری دوربین خیلی ساده طراحی شده و تفاوت‌ چندانی‌ با نسل‌های قبل ندارد. شما می‌توانید از تایمر استفاده کنید، به عکس‌هایتان چندین فیلتر متفاوت اضافه کرده و یا پانوراماهای با کیفیتی را به ثبت برسانید و بازهم خبری از عکاسی در حالت دستی نیست. به‌صورت کلی رابط کاربری دوربین آی‌فون 8 برای یک یوزر معمولی (بخوانید اکثر مردم) عالی به نظر می‌رسد و جوابگوی نیاز آن‌هاست اما برای کسانی که علاقه بیشتری به عکاسی دارند، آپشن‌های خاصی در نظر گرفته نشده و از این لحاظ آی‌فون 8 در برابر محصولات اندرویدی (حتی میان‌رده‌ها!) حرف خاصی برای گفتن ندارد.

یکی دیگر از مواردی که می‌توان در این بخش به آن خرده گرفت، عدم دسترسی به تنظیمات دوربین در رابط کاربری آن است! شما همچنان برای تغییر تنظیمات نه‌چندان زیاد دوربین گوشی، می‌بایست از طریق بخش تنظیمات کلی دستگاه وارد قسمت دوربین شوید. حتی بخشی برای تنظیم نسبت تصویر هم در دسترس نیست و شما همیشه تصاویری با نسبت 4 به 3 ثبت خواهید کرد.

در این بین بد نیست به الگوریتم جدید پردازش تصاویر آی‌فون 8 نیز اشاره کنیم که موجب می‌شود ضمن حفظ کیفیت محتوای گرفته شده با دوربین، حجم آن‌ها به‌طور قابل توجهی کاهش یابد.

به صورت کلی آی‌فون 8 به یک دوربین بسیار با کیفیت مجهز بوده و می‌توانید تصاویر فوق‌العاده‌ای را با آن به ثبت برسانید. اما ای کاش همچون برادرش به دوربین دوگانه مجهز می‌شد تا حداقل در برابر رقبا حرفی برای گفتن داشته باشد. در ادامه شاهد تصاویر گرفته شده با این مدل در شرایط متفاوت هستید:

پرچمدار جدید اپل می‌تواند به صورت 2160p با نرخ 60 فریم و فول‌اچ‌دی با نرخ 240 فریم فیلم‌برداری کند که در نوع خود جالب است. شما می‌توانید ویدئوهای اسلوموشن خاصی را با این گوشی به ثبت برسانید. کیفیت ویدیوهای ثبت شده بسیار بالاست، لرزش‌های دست تا حد زیادی کنترل شده‌اند، رنگ‌ها طبیعی ثبت شده و کیفیت ضبط صدا نیز در حد مطلوبی‌ست. در واقع همه چیز برای ثبت یک ویدیو فوق‌العاده در دسترس است.

آی‌فون 8 به یک دوربین سلفی 7 مگاپیکسلی با گشادگی دیافراگم F/2.2 مجهز است. این دوربین از کیفیت بسیار بالایی برخوردار بوده و می‌تواند به صورت HDR نیز فیلم‌برداری کند. از جمله قابلیت‌های جالب دوربین سلفی پرچمدار اپل می‌توان به امکان ضبط ویدیوهای فول‌اچ‌دی با نرخ 30 فریم و اچ‌دی با نرخ 240 فریم اشاره داشت.

کیفیت تصاویر ثبت شده با این دوربین عالی‌ست، رنگ‌ها به خوبی ثبت می‌شوند و نویز چندانی هم در تصویر مشاهده نمی‌شود. البته این‌ها برای زمانی‌ست که در نور کافی مشغول عکاسی شده باشید و در صورتی که بخواهید در محیط‌های کم‌نور سلفی بگیرید، همه چیز متفاوت خواهد بود و تصویر آن‌طور که باید و شاید به ثبت نمی‌رسد.

رابط کاربری

اپل در این بخش علی‌رغم تمام محدودیت‌هایش، همیشه حرف‌هایی برای گفتن داشته و با ارایه آپدیت‌های منظم توانسته تا حدی دهان منتقدان را بسته نگه دارد. همچون برادران دیگر، آی‌فون 8 نیز در ابتدا با iOS 11 معرفی شد. این نسخه جدید شامل تغییرات کوچک و بزرگی شده که از جمله مهم‌ترین‌ آن‌ها می‌توان به باز طراحی کنترل‌سنتر اشاره کرد. این منو گرچه از لحاظ ظاهری نسبت به نمونه قبلی (از نظر اکثر منتقدان) زیباتر نیست اما کارایی بیشتری داشته، قابل شخصی‌سازی است و حالا حتی از لمس سه‌بعدی نمایشگر نیز پشتیبانی می‌کند.

اپلیکیشن‌های این نسخه تا حدی بازطراحی شده‌اند اما بیشترین تغییرات شامل اپلیکیشن استور شده است و ظاهرا اپل زمان بیشتری برای استور خودش صرف کرده تا با یک نمونه کامل‌تر رو‌به‌رو باشیم. حالا و در بخش زیرین استور اپل شاهد 5 گزینه متفاوت هستیم که مهم‌ترین آن‌ها شاید Today باشد که به صورت روزانه اپلیکیشن‌ها و بازی‌های خاصی را به نمایش می‌گذارد.

یکی دیگر از اپلیکیشن‌های پرسروصدا در این سیستم‌ عامل، Files نام دارد که پس از استفاده از آن، تقریبا همه را ناامید کرد! حداقل انتظارمان این بود که بتوانیم به فایل‌های گوشی دسترسی داشته و یا امکانات ابتدایی یک فایل‌منیجر خوب را داشته باشیم اما این اپلیکیشن تنها دسترسی به حساب‌های ابری را برای یوزر فراهم می‌کند و در ایران تقریبا بدون استفاده می‌ماند. ظاهرا بیش از همه این اپ برای تبلت‌های اپل کاربرد دارد. اما خبر خوب برای ایرانی‌ها اضافه شدن کیبورد فارسی است و حالا می‌توانید بیشترین بهره را از این کیبورد استاندارد ببرید.

در مقایسه با اندروید شما آزادی عمل چندانی ندارید و اگر کاربر سیستم عامل گوگل هستید و قصد دارید به آی‌فون‌های اپل کوچ کنید، رسما با یک زندان مواجه خواهید شد. دست شما برای انجام بسیاری از کارها در iOS بسته است و حتی یک عمل ساده در اندروید (به‌عنوان مثال انتقال اطلاعات از PC به گوشی) به سخت‌ترین کار ممکن در سیستم عامل iOS تبدیل می‌شود. این موضوع را هم در نظر بگیرید که اپل اجازه تغییر در سیستم عاملش را نمی‌دهد و برخلاف اندروید خبری از کاستوم رام، شخصی‌سازی‌های متعدد و حتی نصب یک لانچر نیست. البته نباید از آپدیت‌های منظم، هماهنگی عالی با سخت‌افزار و پشتیبانی بسیار خوب اپل از iOS گذشت اما واقعا چه می‌توان گفت؟! اپل است دیگر…

اسپیکر

یکی از ویژگی‌های مثبت اپل نسبت به اکثر سازندگان تلفن‌های هوشمند، به همین اسپیکر مربوط می‌شود؛ جایی که شما شاهد استفاده از اسپیکر استریو هستید موردی که کمپانی‌های مطرحی همچون سامسونگ، ال‌جی، هواوی و… اعتقاد چندانی به آن ندارند. چیدمان اسپیکرهای آی‌فون 8 هم در نوع خودش خاص است. یکی در بخش زیرین گوشی قرار گرفته و دیگری با اسپیکر مکالمه یک‌پارچه شده تا تقریبا در هر شرایطی بتوانید به موزیک دل‌خواه خودتان گوش دهید.

بر طبق ادعای اپل کیفیت و بلندی صدای این گوشی نسبت به نسل قبلی افزایش داشته اما در تست‌هایی که ما گرفتیم حداقل از لحاظ حجم صدا ادعای اپل زیر سوال رفت. کیفیت صدا عالی بوده و بیس آن در حد مطلوبی است اما از لحاظ بلندی تفاوت چندانی با نسل قبلی ندارد و حتی می‌توان به جرات گفت که صدای کمتری هم به گوش شما می‌رسد.

اپل با خودخواهی تمام جک استاندارد صدا را از محصولاتش حذف کرده و آی‌فون 8 نیز از این قاعده مستثنی نیست. برای خرید ایرپادهای خاص این کمپانی می‌بایست بازهم هزینه کنید چرا که خبری از آن‌ها در جعبه گوشی نیست.

سایر قابلیت‌ها

بر خلاف آی‌فون X، اپل در سری آی‌فون 8 کلید فیزیکی هوم را حذف نکرده و همچنان شاهد آن در زیر نمایشگر هستیم. این کلید با تاچ‌آی‌دی یکپارچه شده و می‌توانید جهت بازکردن قفل نمایشگر از آن استفاده کنید. دقت این سنسور بسیار بالاست و از این بابت ایراد خاصی به آن وارد نیست.

آی‌فون 8 همچنین توانسته تا گواهینامه IP67 را کسب کند که به معنی ضد آب و گرد و غبار بودن پرچمدار جدید اپل است. البته این مقاومت نسبت به اکثر پرچمداران بازار در رده پایین‌تری قرار می‌گیرد. طبق این گواهینامه شما می‌توانید گوشی خودتان را به مدت 30 دقیقه در عمق یک متری آب بگذارید.

این مدل همچنین به NFC (محدود)، بلوتوث نسخه 5 (محدود) و GPS نیز مجهز است تا از لحاظ ارتباطی محصول نسبتا خوبی باشد! پرچمدار جدید اپل در 3 رنگ خاکستری تیره، طلایی و نقره‌ای راهی بازار می‌شود.

باتری

آی‌فون 8 به یک باتری 1821 میلی‌آمپر ساعتی مجهز است که نسبت به نسل قبلی با کاهش حجم رو به رو بوده اما اپل می‌گوید که با توجه به چیپست جدید، بهبودهایی شامل حال این گوشی شده است تا از لحاض شارژدهی مشکل چندانی نداشته باشید.

بالاخره کوپرتینونشین‌ها نیز از آهوی شیطان پیاده شدند و محصولات جدیدشان را به قابلیت شارژ سریع مجهز کردند. البته شاژری که بتواند آی‌فون 8 را با سرعت بالا شارژ کند همراه این مدل عرضه نمی‌شود! در صورتی که بخواهید با شارژری که خود اپل زحمت کشیده و در باکس دستگاه قرار داده این مدل را شارژ کنید به چیزی در حدود 120 دقیقه زمان برای فول شارژ شدن نیاز دارید؛ برای مقایسه، همین بس که بگوییم میان‌رده‌های اندرویدی می‌توانند یک باتری با حجم دوبرابری نسبت به آی‌فون 8 را در زمانی کمتر شارژ کنند!

در بهترین حالت ممکن، یعنی در شرایطی که شما کابل و شارژر مخصوص اپل برای شارژ سریع را بخرید، می‌توانید 50 درصد از باتری گوشی عزیزتر از جان‌تان را در 30 دقیق شارژ کنید.

علاوه بر این‌ها شما قادر هستید تا از شارژرهای بی‌سیم با استاندارد Qi نیز برای شارژ این گوشی اپل استفاده کنید. در تست‌هایی که ما با شارژر بی‌سیم و استاندارد سامسونگ گرفتیم سرعت شارژ شدن در این حالت بسیار پایین بود، در حدی که احتمالا قید شارژ کردن گوشی با این ویژگی را بزنید (تقریبا 5 درصد در هر 10 دقیقه!). شاید بهتر باشد که منتظر بمانیم تا شارژر وایرلس جدید اپل سرو کله‌اش در بازار پیدا شود. گرچه امید زیادی هم به آن نیست. به صورت کلی پروسه شارژ گوشی‌های اپل توسط شارژرهای بی‌سیم استاندارد موجود در بازار بیش از هر چیزی برای زمانی کاربردی‌ست که بخواهید گوشی را شب تا صبح فول شارژ کنید.

در صورتی که به صورت نرمال از گوشی خود استفاده کنید،‌ آی‌فون 8 تا یک روز کامل همراه شما خواهد بود و از این لحاظ وضعیت شارژدهی آن در حد متوسط ارزیابی شده و همچون اکثر پرچمداران امروزی‌ست.

کلام آخر در بررسی آی‌فون 8 اپل

اپل با معرفی آی‌فون 8 در واقع تغییری در محصولاتش ایجاد نکرد و به جرات می‌توان گفت که آی‌فون 8 یک به‌روزرسانی برای آی‌فون 7 به نظر می‌رسد. جایی که در بخش‌های مهمی همچون نمایشگر، طراحی و دوربین دستگاه، شاهد مورد خاصی نبودیم و بیش از همه این چیپست جدید اپل بود که نسبت به سال گذشته تغییر بزرگی به حساب می‌آمد. با این حال اپل همیشه اپل است و در این روزها تحت هر شرایطی فروشش را خواهد دارد. شما می‌توانید نسخه 64 گیگابایتی آی‌فون 8 را با قیمتی در حدود 3 میلیون و 450 هزار تومان (مهرماه 96) از بازار بخرید.

نوشته بررسی آی‌فون ۸ اپل: بچه غول! اولین بار در پدیدار شد.

بررسی آی‌فون ۸ پلاس اپل: سلطان حاشیه‌ها!

/در , , , , , , , , , , /توسط

بررسی آی‌فون 8 پلاس اپل را با نگاهی به تولیدات این کمپانی آغاز می‌کنیم. اهالی کوپرتینو روند متفاوتی را برای دنیای اسمارت‌فون‌ها در پیش گرفتند. بر خلاف سایر کمپانی‌های تولید کننده اسمارت فون‌ها، اپل هر سال تنها یک دستگاه را راهی بازار می‌کرد.

استیو جابز معتقد بود که محصولاتی با نمایشگر بزرگ ارزش خرید چندانی ندارند و تولید آنها منطقی نیست اما با معرفی سری نوت سامسونگ، مرگ استیو جایز و پیش‌روی بازار به سمت محصولات با نمایشگر بزرگ، بالاخره اپل هم از آهوی شیطان پایین آمد و نسخه پلاس آی‌فون خودش را هم معرفی کرد. از آن زمان تا به امروز اپل سالانه دو پرچم‌دار راهی بازار می‌کند.

امسال و در دهمین سالگرد آی‌فون، این کمپانی کمی پا را فراتر نهاد و به‌صورت هم‌زمان از 3 گوشی هوشمند پرده ‌برداشت؛ امری که تا پیش از این از اپل ندیده بودیم. دهمین سالگرد آی‌فون موجب شد تا یک گوشی هوشمند خاص به نام آی‌فون X معرفی شود. با توجه به قابلیت‌های ویژه و طراحی متفاوت این گوشی، تمام نگاه‌ها به آن بود و آی‌فون 8 و 8 پلاس دیگر در کانون توجهات نبودند. محصولاتی که زمانی کل دنیا منتظرشان بودند، حالا در حاشیه قرار گرفته و سایه آی‌فون X بر روی سرشان سنگینی می‌کرد.

چند روزی هست که آی‌فون 8 پلاس مهمان آزمایشگاه آی‌تی‌رسان شده‌ و به ما فرصتی دست داده تا آخرین دست‌پخت‌ اپل را بچشیم. اگر می‌خواهید بدانید که زیرچتر آی‌فون X بودن چه بر سر برادرش آورده، ادامه مطلب را از دست ندهید.

لازم به ذکر است که آی‌فون ۸ پلاس توسط شرکت مدیاپردازش برای بررسی در اختیار آی‌تی‌رسان قرار گرفته است. آی‌فون‌های جدید با ضمانت ۱۸ ماهه مدیا پردازش عرضه شده‌اند که در یک سال نخست گوشی شما دارای گارانتی تعویض است.

طراحی

چند سالی می‌شد که اپل گوشی‌های خودش را با کم‌ترین تغییر در طراحی راهی بازار می‌کرد. سیل انتقادات به سمت اپل سرازیر شده بود و همه کوپرتینویی‌ها را بعد از مرگ استیو خدابیامرز یک کمپانی از هم گسیخته می‌دانستند و معتقد بودند که خلاقیت از اپل رخت بر بسته و دیگر جایی در این کمپانی ندارد.

این انتقادات و دهمین سالگرد آی‌فون موجب شد تا اپل تمام هوش و ذکاوتش را به‌کار گیرد و محصولی با نام آی‌فون X‌ را با طراحی کاملا متفاوتی معرفی کند. تمرکز بیش از حد اپل بر روی این گوشی هوشمند، کاری کرد تا آن‌ها از نسل بعدی گوشی‌های خودشان یعنی آی‌فون 8 و 8 پلاس غافل شوند. در واقع آی‌فون X کار خودش را کرده بود. همچون فرزندی که تازه به جمع خانواده اضافه می‌شود و تمام توجهات به سمت اوست!

همه این‌ها را گفتیم که بدانید آی‌فون 8 پلاس از لحاظ طراحی تفاوت‌ چندانی با آی‌فون‌ نسل قبل (بخوانید نسل‌های قبل!) ندارد. باز هم یک اسمارت فون با گوشه‌های گرد، حاشیه‌های بسیار زیاد اطراف نمایشگر، کلید هوم دایره‌ای شکل معروف اپل و دوربینی که همچون چشمی از حدقه بیرون زده را شاهد هستیم. حتی از لحاظ ابعاد، اپل ضعیف‌تر از گذشته ظاهر شده و با اینکه از لحاظ پهنا گوشی جدیدش را دو میلی‌متری کوچک‌تر ساخته اما طول و ضخامت آی‌فون جدید نسبت به نسل قبل افزایش یافته که چندان به مذاق کاربران خوش نمی‌آید.

موضوع وقتی جالب‌تر می‌شود که بدانید وزن گوشی نسبت به نسل قبلی در حدود 15 گرم سنگین‌تر شده و حالا اگر این فرزند ناخلف اپل را بر روی ترازو بفرستید با عدد عجیب و غریب 202 گرم مواجه می‌شوید. چنین وزنی برای محصولی که یک نمایشگر 5.5 اینچی را در دل خودش جا داده کمی به دور از انتظار است. البته فشار وارده بر دست از تمام نقاط گوشی به اندازه نسبتا یکسانی است اما با این حال ممکن است در استفاده طولانی مدت کمی با مشکل مواجه شوید. خصوصا اگر عادت دارید که به صورت دراز کشیده از آی‌فون دل‌بندتان استفاده کنید.

با اینکه طراحی دستگاه با نسل قبل تفاوتی ندارد اما متریال به کار رفته در آن تغییر کرده و این‌بار اپل از ترکیب شیشه و فلز بهره گرفته است. چنین ترکیبی را پیش‌تر در محصولات این کمپانی همچون آی‌فون 4s دیده بودیم و حالا در یک رفت و برگشت و کوچ به گوشی‌های تمام فلزی، دوباره اپل به خانه نخست بازگشته است.

فریم دستگاه از آلومینیوم سری 7000 ساخته شده که بیش از هر چیزی در صنایع هوایی استفاده می‌شود و قاب اصلی گوشی از جنس شیشه بوده که اپل به مقاومت بالای آن ایمان دارد. شاید از لحاظ سقوط از ارتفاع ادعای اپل مبنی بر مقاومت بالای سری جدید گوشی‌هایش درست باشد اما از لحاظ برخورد اشیا نوک این ادعا خیلی درست نیست. در واقع به مرور زمان و با قرار دادن آی‌فون 8 پلاس عزیز بر روی میز، در جیب مبارک و در مجاورت اجسام سخت، خطوط زیبایی (!) بر روی بدنه ایجاد خواهد شد که شاید خیلی برای محصولی در این سطح قابل قبول نباشد. بنابراین بهتر است که عاشقان سینه‌چاک این سیب گاز زده برای گوشی دل‌بندشان یک کیس زیبا هم بخرند.

استفاده از شیشه در دستگاه موجب شده تا دیگر شاهد خطوط آنتن در بالا و پایین قاب پشتی نباشیم. همچنین این ویژگی کاری کرده تا برادران و خواهران اپلی بتوانند گوشی‌شان را به صورت بی‌سیم شارژ کنند. با همه این مزایا و علی‌رغم صحبت‌های اپل در رابطه با استفاده از نوعی پوشش خاص برای جلوگیری از جذب اثر انگشت بر روی بدنه، بازهم می‌بینیم که در یک استفاده معمولی گوشی خیلی زود کثیف می‌شود. البته از حق نگذریم در برابر محصولاتی همچون ایکس زد پریمیوم سونی و یا اچ‌تی‌سی U11 از این لحاظ یک سر و گردن بالاتر است.

در زیر گوشی پورت لاینتینگ، اسپیکر و میکروفون را می‌بینیم و در سمت راست کلید پاور و ورودی سیم‌کارت به چشم می‌خورد که برای دسترسی به آن می‌بایست از سوزن مخصوصی استفاده کنید. خشاب سیم‌کارت نیز از فلز سخت و محکمی ساخته شده و بنابراین برخلاف اکثر محصولات بازار و به‌خصوص پرچمدارن سونی جان مشکلی با آن نخواهید داشت! کسی چه می‌داند شاید توجه به همین نکات ریز باشد که اپل را به اینجا رسانده! سمت چپ میزبان کلیدهای کنترل صداست و در بالای گوشی نیز هیچ مورد خاصی را نخواهید دید و این یعنی بازهم خبری از جک استاندارد صدا نیست!

در پشت گوشی لوگو اپل به زیبایی و در زیر شیشه به کار گرفته شده و عجیب‌ترین بخش، بیرون زدگی دوربین از بدنه است؛ آن‌هم به میزانی قابل توجه که طراحی گوشی را زیر سوال می‌برد. در ابتدا از تمرکز اپل بر طراحی آی‌فون X گفتیم و عدم تغییر خاص در آی‌فون 8 را زیر سایه رفتن آن توسط محصول جدید دانستیم اما باید بدانید که در آی‌فون X هم لنز از بدنه بیرون زده و ظاهرا اپل با آن همه دبدبه و کبکبه نمی‌تواند لنز را در بدنه جای دهد! موردی که در محصولات رده بالای اندروید نمی‌بینیم یا حداقل به این شکل نمی‌بینیم.

کیفیت ساخت گوشی بسیار بالاست و با در دست گرفتن آن حس لوکس بودن خاصی کل وجودتان را فرا خواهد گرفت (!) با این حال آی‌فون 8 پلاس به سبب حاشیه‌های زیاد اطراف نمایشگرش به یک گوشی بزرگ تبدیل شده که کار با آن توسط یک دست را کمی سخت‌تر می‌کند. گرچه این حاشیه‌ها کاملا برای اپل حاشیه‌ساز بوده‌اند اما با توجه به معرفی محصولی همچون آی‌فون X می‌توان تا حدی عشق جان (!) را از روی سیبل برداشت و جور دیگری به آن نگریست. هرچند که برای اسمارت فونی‌ پرچمدار در سال 2017 این میزان حاشیه اصلا قابل قبول نیست! یعنی نسبت نمایشگر به بدنه 67 درصدی آی‌فون 8 پلاس در برابر پرچمدارانی همچون ال‌جی V30 و گلکسی نوت 8 که به بالای 80 درصد رسیده‌اند، یک شکست کامل است.

نمایشگر

آی‌فون 8 پلاس از یک نمایشگر 5.5 اینچی فول اچ‌دی بهره برده و در هر اینچ آن شاهد بیش از 400 پیکسل هستیم. میزانی که برای یک گوشی پرچمدار و آن‌هم در سال 2017 قابل قبول نیست اما خب چینش پیکسل‌ها به گونه‌ای است که حتی از فاصله نزدیک نیز آن‌ها را نخواهید دید، بنابراین از این لحاظ نمی‌توان به گل سرسبد اپل خرده گرفت.

با اینکه آیفون X به نمایشگر اولد مجهز است اما آی‌فون 8 پلاس از یک نمونه ال‌سی‌دی سود می‌برد که در اکثر محصولات بازار هم چنین چیزی را می‌بینیم. با این حال آی‌فون‌های اپل همیشه از لحاظ نمایشگر یکی از بهترین‌های بازار بوده‌اند حتی اگر ال‌سی‌دی باشند و با رزولوشن پایین‌تر از رقبا! در دنیای اندروید، پرچمداران به استفاده از نسبت‌های صفحه عجیب و غریب رو آورده‌اند موردی که اپل به آن واکنشی نشان نداده و برای آی‌فون 8 نیز از همان نسبت 16 به 9 و استاندارد سابق بهره برده است.

روشنایی صفحه در برخی تست‌ها به بیش از 600 نیت نیز رسیده و از این بابت مشکلی نخواهید داشت حتی  رفلکس صفحه هم بسیار کم بوده و می‌توانید خیلی خوب در محیط‌های باز و زیر نور آفتاب از گوشی استفاده کنید. حداقل نور نمایشگر 2 نیت است که استفاده از آن را در محیط‌های کم‌نور و بخصوص شب‌ها قبل از خواب و چت با مخاطب خاص راحت‌تر می‌کند (اپل به فکر عشاق است!).

در نگاه از زوایا مشکل خاصی با این مدل نخواهید داشت و میزان کنتراست و نوع به نمایش در آمدن رنگ‌ها نیز عالی‌ست، هرچند که رنگ مشکی خیلی عمیق به چشم نمی‌خورد.

این مدل به همراه دو برادر دیگرش از ویژگی خاصی با نام True Tone بهره می‌برند که با فعال کردن آن، گوشی متناسب با نور محیط، میزان رنگ نمایشگر را تنظیم می‌کند تا بیشترین کارایی را برای کاربر داشته باشد. این نمایشگر همچنین از فناوری لمس سه‌بعدی نیز سود می‌برد.

در ادامه می‌توانید نمایشگر این مدل را با آی‌فون 7 مقایسه کنید (سمت چپ مربوط به گوشی جدید اپل است):

سخت‌افزار

کمپانی اپل معمولا در زمان معرفی، اشاره خاصی به سخت‌افزار به‌کار رفته در محصولاتش نمی‌کند اما طبق بررسی‌های انجام گرفته بر روی این گوشی مشخص شده که غول جدید اپل به چیپست A11 Bionic مجهز است و توسط 3 گیگابایت رم LPDDR4 همراهی می‌شود.

بعد از قطع همکاری اپل و Imagination Technologies این‌ کمپانی برای نخستین بار وظیفه ساخت واحد گرافیکی را بر عهده گرفت که متاسفانه اطلاعات چندان زیادی در رابطه با آن در دسترس نیست. با این همه چیپست A11 Bionic ساخت کمپانی TSMC بوده و از لیتوگرافی 10 نانومتری در ساخت آن استفاده شده و 6 هسته ناقابل در آن به‌کار رفته است. چهارتای این هسته‌ها برای انجام کارهای سبک و روزمره و دوتای دیگر برای پردازش‌های سنگین مورد استفاده قرار می‌گیرد.

از لحاظ ظاهری نیز این چیپ سایز کوچک‌تری نسبت به نسل‌های قبلی داشته تا علاوه بر کاهش فضای اشغال شده از گوشی، انتقال داده‌ها نیز سریع‌تر صورت بگیرد. این مدل در دو نسخه 64 و 256 گیگابایتی عرضه می‌شود و طبق معمول خبری هم از ارتقا توسط کارت حافظه نیست.

حال بگذارید که از مسائل تئوری فاصله بگیریم و ببینیم آی‌فون 8 پلاس در عمل چند مرده حلاج است. برای این منظور جدیدترین آی‌فون بازار را وارد آزمایشگاه خودمان کردیم.

در مرحله نخست از بنچمارک AnTuTu بهره گرفتیم تا با سنجش عملکرد کلی دستگاه، یک امتیاز به آن بدهد. در این برنامه آی‌فون 8 پلاس رسما رکوردها را جابه‌جا کرد و با اختلاف بسیار زیادی نسبت به رقبای اندرویدی در صدر قرار گرفت.

در گام بعدی از GeekBench‌ بهره گرفتیم تا هسته‌ها را در دو حالت متفاوت تست کنیم. عملکرد آی‌فون 8 پلاس همان‌طور که انتظار می‌رفت، فوق‌العاده بود.

با توجه به این قدرت نمایی بی سابقه در دنیای اسمارت فون‌ها تصمیم گرفتیم تا این مدل را از لحاظ گیمینگ مورد بررسی قرار دهیم. خوشبختانه اپل توانسته تا دمای دستگاه را هنگام پردازش‌های سنگین کنترل کند اما این به معنی داغ نشدن گوشی نیست! دمای گوشی در این حالت و بخصوص هنگام اجرای بازی‌های گرافیکی بالا می‌رود اما اصلا آزاردهنده نیست. بازی‌ها نیز خیلی خوب و روان اجرا می‌شوند و هیچ عیب و ایرادی را نمی‌توان به این گوشی گرفت.

دوربین

اپل برای آی‌فون 8 پلاس از دوربین دوگانه استفاده کرده که با چینش افقی در گوشه بالا و سمت چپ دستگاه قرار گرفته‌اند. علاوه بر بیرون زدگی بیش از حد لنز، محل قرار گیری آن‌ها هم چندان خوب نیست و هنگام عکاسی در برخی حالت‌های خاص احتمال اینکه انگشت‌تان گوشه‌ای از تصویر را به خودش اختصاصی دهد، بالاست. البته این بخش توسط سفایر محافظت می‌شود و می‌توان گفت که در برابر خط و خش کاملا مقاوم است.

آی‌فون 8 به دو سنسور 12 مگاپیکسلی مجهز است. با این حال تنها شباهت این دو لنز به همین میزان مگاپیکسل باز می‌گردد و کارایی آن‌ها شباهتی به هم ندارد. لنز اصلی 28 میلی‌متری با گشادگی دیافراگم F/1.8‌ بوده که از لرزش‌گیر اپتیکال نیز بهره می‌برد. لنز دوم 56 میلی‌متری با F/2.8 از نوع تله‌فوتو است که علاوه بر کمک به ثبت تصاویر پرتره زیبا، می‌تواند زوم دو برابری اپتیکال را برای گل سرسبد محصولات اپل به ارمغان آورد. یک فلاش LED چهارگانه دو رنگ نیز به کمک این دو آمده تا در محیط‌های کم‌نور روشن کننده راه‌پای‌شان باشد.

بر طبق گفته‌های اپل پردازش تصویر در آی‌فون 8 بهبودهایی داشته و حالا در کنار نویز کمتر، جزئیات بیشتری هم شاهد هستیم. این مدل همچنین توانسته تا در کنار گلکسی نوت 8 سامسونگ، امتیاز 94 را از DxOMark کسب کند (گرچه معیار خوبی برای سنجش دوربین گوشی‌ها نیست!) تا حداقل با دید بازتری به دوربین نگاه کنیم.

تصاویر گرفته شده توسط آی‌فون 8 پلاس بسیار جذاب به‌نظر می‌رسند. رنگ‌ها خیلی خوب دیده شده و جزئیات تصویر حتی در محیط‌های کم‌نور نیز عالی‌ست. به لطف دوربین دوگانه عکاسی پرتره با این گوشی بسیار جذاب است. تصاویری که در این حالت با آی‌فون 8 پلاس گرفتیم با جزئیات بسیار بالایی به ثبت رسیدند و بک‌گراند تصویر نیز به خوبی مات می‌شود. البته همچنان در برخی مواقع دوربین مرز بین سوژه و محیط را به خوبی تشخیص نمی‌دهد و شاید برخی تصاویرتان آن‌طور که باید و شاید به نظر نرسند اما به صورت کلی عکاسی پرتره با این گوشی لذت بخش است. از لحاظ نرم‌افزاری نیز اپل برای این ویژگی سنگ تمام گذاشته و همین عکاسی پرتره ساده با 5 حالت مختلف صورت می‌گیرد و می‌توان با آن‌ها تصاویر خاص‌تری را به ثبت رساند. به عنوان مثلا می‌شود به‌جای تار کردن، بک‌گراند را کاملا سیاه کرد تا سوژه جذاب‌تر به نظر برسد.

رابط کاربری دوربین خیلی ساده طراحی شده و تفاوت‌ چندانی‌ با نسل‌های قبل ندارد. شما می‌توانید از تایمر استفاده کنید، به عکس‌هایتان چندین فیلتر متفاوت را اضافه کنید و یا پانوراماهای با کیفیتی را به ثبت برسانید و بازهم خبری از عکاسی در حالت دستی نیست. به‌صورت کلی رابط کاربری دوربین آی‌فون 8 پلاس برای یک یوزر معمولی (بخوانید اکثر مردم) عالی به نظر می‌رسد و جوابگوی نیاز آن‌هاست اما برای آن‌هایی که علاقه بیشتری به عکاسی دارند، آپشن‌های خاصی در نظر گرفته نشده و از این لحاظ آی‌فون 8 پلاس در برابر محصولات اندرویدی (حتی میان‌رده‌ها!) حرف خاصی برای گفتن ندارد.

یکی دیگر از مواردی که می‌توان در این بخش به آن خرده گرفت، عدم دسترسی به تنظیمات دوربین در رابط کاربری آن است! شما همچنان برای تغییر تنظیمات نه‌چندان زیاد دوربین گوشی می‌بایست از طریق بخش تنظیمات کلی دستگاه وارد قسمت دوربین شوید. حتی بخشی برای تنظیم نسبت تصویر هم در دسترس نیست و شما همیشه تصاویری با نسبت 4 به 3 ثبت خواهید کرد.

در این بین بد نیست به الگوریتم جدید پردازش تصاویر آی‌فون 8 پلاس نیز اشاره کنیم که موجب می‌شود ضمن حفظ کیفیت محتوای گرفته شده با دوربین، حجم آن‌ها به‌طور قابل توجهی کاهش یابد.

در ادامه شاهد تصاویر گرفته شده با این مدل در شرایط متفاوت هستید:

پرچمدار جدید اپل می‌تواند به صورت 2160p با نرخ 60 فریم و فول‌اچ‌دی با نرخ 240 فریم فیلم‌برداری کند که در نوع خود جالب است. شما می‌توانید ویدئوهای اسلوموشن خاصی را با این گوشی به ثبت برسانید. کیفیت ویدیوهای ثبت شده بسیار بالاست، لرزش‌های دست تا حد بسیار زیادی کنترل شده‌اند، رنگ‌ها طبیعی ثبت شده و کیفیت ضبط ضدا نیز در حد مطلوبی‌ست. در واقع همه چیز برای ثبت یک ویدیو فوق‌العاده در دسترس است.

آی‌فون 8 پلاس به یک دوربین سلفی 7 مگاپیکسلی با گشادگی دیافراگم F/2.2 مجهز است. این دوربین از کیفیت بسیار بالایی برخوردار بوده و می‌تواند به صورت HDR نیز فیلم‌برداری کند. از جمله قابلیت‌های جالب دوربین سلفی پرچمدار اپل می‌توان به امکان ضبط ویدیوهای فول‌اچ‌دی با نرخ 30 فریم و اچ‌دی با نرخ 240 فریم اشاره داشت.

کیفیت تصاویر ثبت شده با این دوربین عالی‌ست، رنگ‌ها به خوبی ثبت می‌شوند و نویز چندانی هم در تصویر مشاهده نمی‌شود. البته این‌ها برای زمانی‌ست که در نور کافی مشغول عکاسی شده باشید و در صورتی که بخواهید در محیط‌های کم‌نور سلفی بگیرید، همه چیز متفاوت خواهد بود و تصویر آن‌طور که باید و شاید به ثبت نمی‌رسد.

رابط کاربری

اپل، آی‌فون‌های جدید خودش را به 11 iOS مجهز کرده است. این نسخه جدید شامل تغییرات کوچک و بزرگی شده که از جمله مهم‌ترین‌ آن‌ها می‌توان به بازطراحی کنترل‌سنتر اشاره کرد. این منو گرچه از لحاظ ظاهری نسبت به نمونه قبلی (از نظر اکثر منتقدان) زیباتر نیست اما کارایی بیشتری داشته، قابل شخصی‌سازی است و حالا حتی از لمس سه‌بعدی نمایشگر نیز پشتیبانی می‌کند.

اپلیکیشن‌های این نسخه تا حدی بازطراحی شده‌اند اما بیشترین تغییرات شامل اپلیکیشن استور شده است و ظاهرا اپل زمان بیشتری برای استور خودش صرف کرده تا با یک نمونه کامل‌تر رو‌به‌رو باشیم. یکی دیگر از اپلیکیشن‌های پرسروصدا در این سیستم‌ عامل، Files نام دارد که پس از استفاده از آن، تقریبا همه را ناامید کرد! حداقل انتظارمان این بود که بتوانیم به فایل‌های گوشی دسترسی داشته و یا امکانات ابتدایی یک فایل‌منیجر خوب را داشته باشیم اما این اپلیکیشن تنها دسترسی به حساب‌های ابری را برای یوزر فراهم می‌کند و در ایران تقریبا بدون استفاده می‌ماند. اما خبر خوب برای ایرانی‌ها اضافه شدن کیبورد فارسی است و حالا می‌توانید بیشترین بهره را از این کیبورد استاندارد ببرید.

در مقایسه با اندروید شما آزادی عمل چندانی ندارید و اگر کاربر سیستم عامل گوگل هستید و قصد دارید به آی‌فون‌های اپل کوچ کنید، رسما با یک زندان مواجه خواهید شد. دست شما برای انجام بسیاری از کارها در iOS بسته است و حتی یک عمل ساده در اندروید (به‌عنوان مثال انتقال اطلاعات از PC به گوشی) به سخت‌ترین کار ممکن در سیستم عامل iOS تبدیل می‌شود. این موضوع را نیز در نظر بگیرید که اپل اجازه تغییر در سیستم عاملش را نمی‌دهد و برخلاف اندروید خبری از کاستوم رام، شخصی‌سازی‌های متعدد و حتی نصب یک لانچر نیست. البته نباید از آپدیت‌های منظم، هماهنگی عالی با سخت‌افزار و پشتیبانی بسیار خوب اپل از iOS گذشت اما واقعا چه می‌توان گفت؟! اپل است دیگر…

اسپیکر

بر خلاف اکثر کمپانی‌های امروزی، اپل از اسپیکر استریو برای پرچمدارانش استفاده می‌کند. این دو اسپیکر در لبه پایینی گوشی و بالای نمایشگر (یکپارچه شده با اسپیکر مکالمه) به چشم می‌خورند. طبق ادعای اپل هم از لحاظ کیفیت و هم حجم صدا، این مدل نسبت به نسل قبلی پیشرفت قابل توجهی داشته است.

در تست‌هایی که ما گرفتیم این گوشی نسبت به آی‌فون 7 صدای باکیفیت‌تری را روانه گوش می‌کرد اما بلندی آن اگر نگوییم کمتر، دقیقا به همان اندازه آی‌فون 7 است و بر خلاف ادعای سازنده از این لحاظ پیشرفت چندانی حاصل نشده!

همچون نسل قبلی خبری از جک استاندارد صدا هم نیست و نمی‌توانید به راحتی از هدفون‌های معمولی موجود در بازار استفاده کنید که یکی از نقاط ضعف اصلی پرچمداران اپل به شمار می‌آید. ایرپادهای شکیل اپل نیز همراه با این گوشی عرضه نمی‌شوند و برای در اختیار داشتن آن‌ها می‌بایست دوباره به بازار بروید و هزینه کنید!

سایر قابلیت‌ها

بر خلاف آی‌فون X، اپل در سری آی‌فون 8 کلید فیزیکی هوم را حذف نکرده و همچنان شاهد آن در زیر نمایشگر هستیم. این کلید با تاچ‌آی‌دی یکپارچه شده و می‌توانید جهت بازکردن قفل نمایشگر از آن استفاده کنید. دقت این سنسور بسیار بالاست و از این بابت ایراد خاصی به آن وارد نیست.

آی‌فون 8 پلاس همچنین توانسته تا گواهینامه IP67 را کسب کند که به معنی ضد آب و گرد و غبار بودن پرچمدار جدید اپل است. البته این مقاومت نسبت به اکثر پرچمداران بازار در رده پایین‌تری قرار می‌گیرد.

این مدل همچنین به NFC (محدود)، بلوتوث نسخه 5 (محدود) و GPS نیز مجهز است تا از لحاظ ارتباطی محصول نسبتا خوبی باشد. پرچمدار جدید اپل در 3 رنگ خاکستری تیره، طلایی و نقره‌ای راهی بازار می‌شود.

باتری

آی‌فون 8 پلاس به یک باتری 2691 میلی‌آمپر ساعتی مجهز است که نسبت به نسل قبلی با کاهش حجم رو به رو بوده اما اپل می‌گوید که با توجه به چیپست جدید، بهبودهایی شامل حال این گوشی شده است تا از لحاش شارژدهی مشکل چندانی نداشته باشید.

بالاخره کوپرتینونشین‌ها نیز از آهوی شیطان پیاده شدند و محصولات جدیدشان را به قابلیت شارژ سریع مجهز کردند. البته شاژری که بتواند آی‌فون 8 پلاس را با سرعت بالا شارژ کند همراه این مدل عرضه نمی‌شود! در صورتی که بخواهید با شارژری که خود اپل زحمت کشیده و در باکس دستگاه قرار داده این مدل را شارژ کنید به چیزی در حدود 140 دقیقه زمان برای فول شارژ شدن نیاز دارید؛ موردی که حتی در میان‌رده‌های اندرویدی نیز مدت‌هاست که حل شده است.

علاوه بر این‌ها شما قادر هستید تا گوشی جدید اپل را به صورت بی‌سیم نیز شارژ کنید. در تست‌هایی که ما با شارژر بی‌سیم و استاندارد سامسونگ گرفتیم سرعت شارژ شدن در این حالت بسیار پایین بود در حدی که احتمالا قید شارژ کردن گوشی با این ویژگی را بزنید (تقریبا 3 درصد در هر 10 دقیقه!). شاید بهتر باشد که منتظر بمانیم تا شارژر وایرلس جدید اپل سرو کله‌اش در بازار پیدا شود.

در صورتی که به صورت نرمال از گوشی خود استفاده کنید،‌ آی‌فون 8 پلاس تا یک روز کامل همراه شما خواهد بود و از این لحاظ وضعیت شارژدهی آن در حد متوسط ارزیابی شده و همچون اکثر پرچمداران امروزی‌ست.

کلام آخر در بررسی آی‌فون 8 پلاس اپل

پرچمدار جدید اپل یک محصول کامل به نظر می‌رسد و شاید برای 90 درصد افراد (مخصوصا ایرانی‌ها) یک گوشی ایده‌آل باشد. شما با خرید چنین مدلی به یک دستگاه با دوربین عالی، سخت‌افزار مناسب، سیستم‌عامل خوب و روان و همچنین ویژگی‌های امنیتی همچون تاچ‌آی‌دی دسترسی دارید و در واقع ضمن خرید یک کالای لوکس، می‌توانید اکثر کارهای روزمره خود را با آن انجام دهید اما برای یک کاربر حرفه‌ای و کسی که به معنای واقعی کلمه یک گیک باشد، آی‌فون 8 پلاس یک زندان به تمام معناست.

با همه اینها ای‌ کاش اپل کمی در نام‌گذاری این گوشی دقت بیشتری به خرج می‌داد و مثلا با نامی همچون آی‌فون 7s پلاس گوشی جدیدش را راهی بازار می‌کرد چراکه این مدل بیش از یک تغییر نسل، به یک آپدیت نسبتا خوب برای نسل قبلی شباهت دارد. در حال حاضر (مهرماه 96) می‌توانید نسخه 64 گیگابایتی این گوشی را با قیمتی در حدود 3 میلیون و 900 هزار تومان از بازار بخرید.

نوشته بررسی آی‌فون ۸ پلاس اپل: سلطان حاشیه‌ها! اولین بار در پدیدار شد.

بررسی اسپیکر بلوتوث تسکو مدل TS 1900: چمدان سخن‌گو!

/در , , , , , , , , , , /توسط
بررسی اسپیکر بلوتوث تسکو مدل TS 1900: چمدان سخن‌گو!

بدون شک یکی از لذت‌ بخش‌ترین تجربه‌های شنوایی هر انسان، موسیقی است. بشر از دیرباز به موسیقی علاقه داشته و همین مورد سبب شده تا تکنولوژی روز متناسب با آن پیشرفت کند. این موضوع را با نگاهی به بازار متنوع هدفون‌ها و اسپیکرها می‌توان فهمید.

TSCO یکی از برندهایی است که همیشه سعی داشته تا با عرضه محصولات متنوع در زمینه موسیقی،‌ بخشی از نیاز بازار را تامین کند. این برند در سبد محصولات خود اسپیکرهای قابل حمل فراوانی را گنجانده که یکی از خاص‌ترین آن‌ها با نام TS 1900 TROLLEY شناخته می‌شود. مدتی است که این اسپیکر متفاوت مهمان آزمایشگاه آی‌تی‌رسان شده و به ما فرصتی دست داد تا از نزدیک با آن کار کنیم.

برای آنکه با این محصول بیشتر آشنا شده و نقاط ضعف و قوتش را بشناسید، با ما در بررسی اسپیکر TS 1900 TROLLEY تسکو همراه باشید…

طراحی

تصور همه از اسپیکر قابل حمل، یک محصول کوچک و ظریف است اما تسکو آمده تا تعریف جدیدی از این وسیله داشته باشد. حالا TS 1900 یک اسپیکر بزرگ، 20 کیلوگرمی و قابل حمل است که در نگاه نخست توجه هر بیننده‌ای را به خودش جلب می‌کند.

شاید با خود بگویید که چنین محصول غول‌آسایی چگونه می‌تواند قابل حمل باشد؟! تسکو برای این مورد چاره‌ای اندیشیده و با قرار دادن یک دسته در بالای اسپیکر (که به صورت کشویی باز می‌شود) و دو چرخ در زیر آن، کاری کرده تا بتوانید این مدل را همچون یک چمدان به این سو و آن سو ببرید.

در بخش بالایی کلیدهای کنترلی اصلی اسپیکر را شاهد هستیم. این قسمت به دو نیم تقسیم شده و در مرکز آن 3 کلید ولوم برای تنظیم Bass ،Treble و Echo دیده می‌شوند و همچنین ورودی دو میکروفون، ورودی کارت حافظه میکرو SD و در نهایت پورت USB را هم شاهد هستیم.

در لبه دستگاه نیز نمایشگری برای مشاهده وضعیت اسپیکر تعبیه شده که به صورت تک رنگ است و خلاصه‌ای از عملکرد کلی دستگاه را به نمایش می‌گذارد.

در سمت چپ یک کلید ولوم بزرگ برای تنظیم میزان صدای میکروفون دیده می‌شود که در زیر خودش سه دکمه برای تغییر وضعیت دستگاه و ضبط صدا قرار داده است. در بالای این قسمت نیز کلید پاور را می‌بینیم که رنگش متناسب با بدنه اصلی است.

در سمت راست باز هم یک کلید ولوم دیگر برای تنظیم میزان صدای اسپیکر قرار گرفته و در زیر آن نیز 3 کلید برای تغییر وضعیت موزیک (توقف، پخش و رفتن به موزیک بعدی/قبلی) جا خوش کرده‌اند تا از این لحاظ دو بخش اصلی اسپیکر به صورت قرینه باشند.

پشت اسپیکر و در بالاترین قسمت، ورودی پورت شارژر،‌ چراغ وضعیت شارژ، ‌ورودی AUX و کلیدی برای روشن و یا خاموش کردن رقص نور قرار گرفته که در نوع خودش جالب است.

در نگاه از روبه‌رو، یک اسپیکر بزرگ را می‌بینید که شاید پیش‌تر شبیه این را در تالارها دیده باشید! این قسمت توسط یک توری با کیفیت محافظت می‌شود تا دیگر نگران برخورد اجسام نوک تیز با اسپیکر نباشید. در این بخش همچنین لوگوی TSCO را شاهد هستیم که با چسب به توری چسبانده شده است!

در دو سمت بدنه اصلی یک فرورفتگی بزرگ دیده می‌شود تا بتوانید از آن‌جا به راحتی اسپیکر غول‌آسای خودتان را بلند کنید.

بدنه اصلی از پلاستیک فشرده باکیفیتی ساخته شده و به نظر نمی‌رسد که در دراز مدت مشکل خاصی را ایجاد کند. این پلاستیک همچنین طرح چرمی دارد تا حداقل از لحاظ ظاهری با یک محصول زیبا طرف باشیم.

قابلیت‌ها

یک اسپیکر قابل حمل، جدای از بحث کیفیت و بلندی صدا می‌بایست قابلیت‌های ارتباطی خوبی داشته باشد تا بتوان به راحتی در هر شرایطی از آن بهره برد. خوشبختانه تسکو اهمیت این موضوع را می‌دانسته و اسپیکر خاصش را کاملا مجهز کرده است.

شما می‌توانید از طریق اتصال کارت حافظه، موزیک‌های خود را پخش کنید و یا از پورت USB برای اتصال فلش به TS 1900 بهره بگیرید. علاوه بر این‌ها امکان استفاده از کابل AUX نیز هست تا همانند سیستم‌های صوتی خودرو بتوانید با گوشی موزیک مورد علاقه خود را بگذارید و لذت ببرید.

در نهایت نیز این اسپیکر به بلوتوث مجهز شده و قادر هستید بدون اتصال سیم، موزیک مورد نظرتان را به اجرا در آورید. در تست‌هایی که ما گرفتیم عملکرد بلوتوث دستگاه عالی بود! دستگاه خیلی زود توسط گوشی شناسایی می‌شود و پروسه اتصال شاید به 5 ثانیه هم نرسد. یعنی شما در کوتاه‌ترین زمان می‌توانید صدای موزیکی که از گوشی پخش می‌شود را به این اسپیکر غول‌آسا منتقل کنید. از دیگر قابلیت‌های خاص این محصول می‌توان به پشتیبانی از رادیو اشاره داشت.

شاید همه این ویژگی‌ها را در سایر اسپیکرهای بلوتوثی هم ببینید اما قطعا در آن‌ها خبری از رقص نور نیست. در اطراف اسپیکر چندین LED با رنگ‌های متفاوت دیده می‌شوند که با یک برنامه مشخصی روشن و خاموش شده و جلوه زیبایی را به دستگاه می‌بخشند. البته این نورها با موزیک هماهنگ نیستند و تنها طبق برنامه خودشان مشغول فعالیت می‌شوند. استفاده از رقص نور در این اسپیکر نیز به صورت آپشن در نظر گرفته شده و شما می‌توانید با خاموش کردن آن به صورت مجزا، از اسپیکر به راحتی استفاده کنید حتی اگر خبری هم از رقص نور نباشد.

بر خلاف اکثر اسپیکرهای قابل حمل بازار، این مدل به یک ریموت کنترل نیز مجهز است. شما توسط آن می‌توانید از راه دور دستورات خودتان را به دستگاه بدهید. ظاهر ریموت بسیار ساده بوده و کلید‌های قرار گرفته بر روی آن خیلی خوب و با کیفیت نیستند اما برد ریموت قابل قبول است و می‌توان از فاصله چند متری هم با اسپیکر ارتباط برقرار کرد. البته از هر زاویه‌ای برای برقراری ارتباط نمی‌توانید استفاده کنید. به عنوان مثال از کنار و یا پشت دستگاه عملا ریموت کنترل بدون استفاده است!

یکی دیگر از مشکلات اصلی ریموت، عدم هماهنگی کلید ولوم آن با ولوم اسپیکر است! یعنی شما در صورتی که میزان صدای اسپیکر را توسط خود دستگاه بر روی نیمه قرار دهید، نمی‌توانید با ریموت صدا را تا انتها بالا ببرید و یا اگر صدا توسط کلید ولوم اسپیکر قطع شده باشد با ریموت نمی‌توانید صدا را باز کنید و حتی اگر تا انتها نیز بالا ببرید بازهم صدایی از اسپیکر به گوش نخواهد رسید! برای تامین انرژی مورد نیاز ریموت نیز به 2 باتری نیم‌قلمی نیاز خواهید داشت.

همراه با این اسپیکر بلوتوث یک میکروفون بزرگ عرضه می‌شود. این میکروفون ظاهری ساده داشته و به‌صورت بی‌سیم به اسپیکر متصل می‌شود. کار کردن با آن بسیار ساده بوده و تنها کافی‌ست میکروفون را روشن کنید تا صدا از اسپیکر به گوش برسد. همان‌طور که گفتیم بر روی اسپیکر یک کلید ولوم مخصوص صدای میکروفون در نظر گرفته شده و شما می‌توانید هنگام پخش موزیک با میکروفون مشغول خواندن شوید و اوقات خوب و خوشی را بگذرانید.

توسط کلید اختصاصی تنظیم اکو نیز می‌توانید نحوه به گوش رسیدن صدا را شخصی سازی کنید. کیفیت صدا و برد میکروفون خوب بوده و می‌توان به‌راحتی از آن استفاده کرد. انرژی مورد نیازش نیز توسط دو باتری قلمی تامین می‌شود.

با توجه به پشتیبانی از فرمت‌های صوتی MP3 ،WMA ،WAV ،FLAC تقریبا می‌توان هر موزیکی را بر روی این دستگاه به اجرا درآورد و از این بابت مشکل خاصی نخواهید داشت.

صدا

مهم‌ترین قابلیت یک اسپیکر، کیفیت و بلندی صدای آن است. هرچه امکانات و قابلیت‌های آن زیاد باشد تا زمانی‌که صدای مناسبی را روانه گوش شما نکند، محصول خوبی نخواهد بود. TS 1900 با توجه به سایز بزرگش حجم صدای خوبی را تولید می‌کند. بلندی آن در حد مطلوبی است تا جایی که از فاصله 10 متری هم می‌توان صدا را شنید.

اما بگذارید کمی هم از کیفیت صدا بگوییم. با اینکه بلندی آن راضی کننده است اما کیفیت چنگی به دل نمی‌زند. کیفیت و بیس صدا تا زمانی که ولوم را بر روی نیمه قرار دهید، مناسب است اما پس از آن رسما چیزی جز نویز نخواهید شنید. صدا آن‌قدر بی‌کیفیت می‌شود که شاید گاهی اوقات متوجه نشوید که خواننده بخت برگشته چه می‌خواند! بدون شک گوش دادن به موسیقی با این اسپیکر در صداهای بلند آزار دهنده است و بهتر است که صدای آن را از نیمه بیشتر نکنید!

شما می‌توانید توسط کلیدهای اختصاصی میزان باس و… را تغییر دهید تا صدا به همان صورتی که دوست دارید راهی گوش شما شود. توان اسمی (P.M.P.O) این اسپیکر عدد باورنکردنی 6000 وات است اما توان واقعی (RMS) تنها 50 وات خواهد بود. بنابراین انتظار خیلی زیادی از آن نداشته باشید. وضوح صدا 650MV بوده و دامنه فرکانس اسپیکر هم بین 20KHz تا 50KHz است.

به‌صورت کلی از لحاظ صدا این محصول تا حد زیادی شما را راضی نگه می‌دارد و می‌توان در مهمانی‌های خانگی به‌راحتی از آن بهره برد و مجلس را گرم کرد.

باتری

چنین اسپیکر غول‌آسایی مسلما به یک باتری توانمند نیاز دارد. متاسفانه اطلاعات خاصی در رابطه با نوع و حجم باتری در دسترس نیست! با این حال و در یک استفاده معمولی (در صورتی که صدا را تا نیمه بالا ببرید و از رقص نور استفاده نکنید) می‌توانید تا بیش از 12 ساعت با این اسپیکر مشغول گوش دادن به موزیک شد.

شارژر دستگاه اندازه خیلی نرمالی دارد و به راحتی می‌توانید آن را با خودتان حمل کنید اما ای کاش بر روی بدنه هم محلی برای شارژر تعبیه می‌شد تا دیگر نیازی به این کار هم نباشد. برای شارژ کردن اسپیکر تسکو با شارژری که همراه آن عرضه می‌شود به چیزی در حدود 6 ساعت زمان نیاز دارید.

کلام آخر در بررسی اسپیکر بلوتوث تسکو مدل TS 1900

اسپیکر تسکو تقریبا یک محصول همه چیز تمام است. جایی که شما می‌توانید با یک میکروفون بر روی موزیک بخوانید، از صدای آن (البته فقط تا نیمه) لذت ببرید، به رادیو گوش دهید و از طریق فلش USB، مموری کارت، AUX و بلوتوث موزیک خودتان را پخش کنید. حتی یک نمایشگر هم برای شما در نظر گرفته شده تا از وضعیت کلی دستگاه آگاه شوید. تمام این امکانات و قابلیت‌ها با پرداخت مبلغی در حدود 600 هزار تومان در دسترس خواهد بود.

نوشته بررسی اسپیکر بلوتوث تسکو مدل TS 1900: چمدان سخن‌گو! اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

بررسی اکسپریا ایکس زد وان سونی: بطن تازه در ظاهر ساده!

/در , , , , , , , , /توسط

بررسی اکسپریا ایکس زد وان سونی، محصولی که در نمایشگاه IFA 2017 رسما چشم به جهان گشود تا شاید ناجی این کمپانی با اصالت ژاپنی باشد.

سونی که یکی از بزرگان دنیای تکنولوژی به حساب می‌آید، در چند سال اخیر نتوانسته در حوزه اسمارت فون‌ها خودی نشان دهد. شاید باید دلیل این امر را ورود گوشی‌های چینی به بازار بدانیم. محصولاتی پر زرق و برق و با امکانات بسیار زیاد که دل هر خریداری را می‌ربایند؛ این‌ها مواردی هستند که حداقل در چند سال اخیر از گوشی‌های سونی چندان ندیده‌ایم!

چند روزی می‌شود که اکسپریا ایکس زد وان وارد آزمایشگاه آی‌تی‌رسان شده و به ما فرصتی دست داده تا با آن از نزدیک کار کنیم. اگر می‌خواهید بدانید که جدیدترین پرچمدار سونی چه چیزی در چنته دارد، با ما و بررسی اکسپریا ایکس زد وان همراه باشید…

طراحی

در نگاه نخست تقریبا هیچ چیز جدیدی را در ایکس زد وان نخواهید دید. همه چیز دقیقا به همان شکلی است که پیش‌تر در محصولات این کمپانی و به‌خصوص در سری اکسپریا ایکس زد دیده بودیم. همچنان در بالا و پایین نمایشگر شاهد حاشیه‌های زیادی هستیم، موردی که برای یک پرچمدار و آن‌هم در سال 2017 اصلا قابل قبول نیست.

نسبت نمایشگر به بدنه در این گوشی حتی به 70 درصد هم نمی‌رسد (68.6 درصد) و این در حالی است که رقبای اصلی پرچمدار سونی یعنی ال‌جی V30 و سامسونگ گلکسی S8 به بالای 80 درصد رسیده‌اند!

همیشه وقتی صحبت از ظاهر تکراری، حاشیه‌های اضافی و… می‌شد، همه طرفداران از برندی همچون اپل سخن به میان می‌آوردند؛ اما حالا و با معرفی آی‌فون X و طراحی متفاوت، دیگر جای هیچ حرفی باقی نمی‌ماند. یعنی حتی کمپانی جاه‌طلب و خود‌خواهی همچون اپل نیز دم به تله داده و نتوانسته در برابر نیاز بازار مقاومت کند؛ اما سونی همچنان سوار بر آهوی شیطان است و ظاهرا سواری خوبی را تجربه می‌کند چرا که قصد پیاده شدن ندارد!

ظاهر گوشی از صد فرسخی داد می‌زند که یک محصول از سونی است (که از نگاهی دیگر یک نکته مثبت برای گوشی‌های این کمپانی محسوب می‌شود). همچون گذشته در طراحی این گوشی نیز از فلز بهره گرفته‌ شده که یکپارچه بودن قاب پشتی و فریم آن، حس خاص و لوکسی را به کاربر القا می‌کند. در واقع فریم کناری به صورت گرد طراحی شده و همین مسئله به همراه ابعاد مناسب دستگاه، ایکس زد وان را به یک محصول خوش‌دست تبدیل کرده است؛ البته اگر گوشه‌های تیز آن را فاکتور بگیریم! دو لبه بالا و پایین گوشی کمی انحنا دارند و دیگر نمی‌توانید پرچمدار سونی را همچون یک سامورایی واقعی صاف و استوار بر روی میز قرار دهید.

در لبه سمت راست، کلیدهای یکپارچه صدا و کلید اختصاصی شاتر دوربین را شاهد هستید و درست در مرکز، کلید عریض پاور جا خوش کرده که میزبان سنسور اثر انگشت نیز است. لبه سمت چپ، تنها درگاه سیم‌کارت و کارت حافظه به چشم می‌خورند و خبری از کلید خاص دیگری نیست. برای دسترسی به این بخش نیز می‌بایست از سوزن مخصوصی استفاده کنید؛ البته کیفیت خشاب (محفظه نگهداری از کارت حافظه و سیم‌کارت) اصلا خوب نیست و سونی برای آن از پلاستیک استفاده کرده که خیلی نرم است و اگر مراقب نباشید، شاید خیلی زود به مشکل بخورید! با این حال در این بخش‌ها خطوط آنتن نیز به کار گرفته شده که طراحی عجیب و غریبی دارند؛ تا جایی که در نگاه نخست گمان می‌کنید با یک سری پورت دیگر طرف هستید.

در لبه‌های بالا و پایین گوشی دو میکروفون، پورت USB C و خوشبختانه جک استاندارد صدا را شاهد هستیم. اما صبر کنید؛ در این دور و برها خبری از اسپیکر نبود! در واقع سونی اسپیکرهای گوشی را در بالا و پایین نمایشگر قرار داده تا هنگام استفاده از آن‌ها هیچ مشکلی نداشته باشید. حداقل از این لحاظ می‌توان گفت بهترین جای ممکن برای لب و دهان گوشی انتخاب شده تا صدایش خیلی خوب راهی گوش شما شود. اما حتی این مورد هم دلیلی نمی‌شود که از حاشیه‌های اضافی این قسمت بگذریم!

در قاب پشتی دوربین بزرگی را می‌بینیم که کمی هم از بدنه بیرون زده اما ظاهر خاص و جالبی دارد. بر خلاف سایر کمپانی‌ها فلاش دوربین و سنسورهای همیشه همراه آن در کنار لنز دیده نمی‌شوند و کمی آن‌طرف‌تر و درست در مرکز، مشغول گذران زندگی هستند. لوگوی اکسپریا هم در قاب پشتی به چشم می‌خورد که خیلی درخشان و واضح نیست و برای آن‌که چشم‌تان رخ زیبایش را ببیند، می‌بایست کمی گوشی را به سمت نور بگیرید.

یکی از نقاط قوت ایکس زد وان، مقاومت خوبش در برابر جذب اثر انگشت بر روی بدنه است. بر خلاف پرچم‌دار قبلی یا همان اکسپریا ایکس زد پریمیوم که رسما یک گوشی همیشه کثیف بود، این‌بار سونی و با بهره‌گیری از فلز در این قسمت، کاری کرده تا حداقل با در دست گرفتن آن، خدشه‌ای به ظاهر زیبایش وارد نشود. موردی که در محصولات پیشین این کمپانی هم دیده بودیم.

با اینکه ایکس زد وان یک گوشی خوش‌دست به حساب می‌آید اما گاهی اوقات علاقه‌دارد که همچون یک ماهی لیز بخورد و نقش بر زمین شود. هنگام قرار دادن آن بر روی سطوح صاف همچون یک میز، می‌بایست مراقب آن باشید چرا که به راحتی از این سو به آن سو جابه‌جا می‌شود. ناگفته نماند که در این حالت برداشتن آن نیز کمی مشکل است و باید کمی کالری بسوزانید تا بتوانید با دقت بیشتری آن‌ را از روی میز بلند کنید.

خوشبختانه ضخامت ایکس زد وان به کمتر از 8 میلی‌متر رسیده (7.4 میلی‌متر) تا حداقل از این لحاظ بتواند خط و نشانی برای رقبا بکشد. با این حال سونی تقریبا هیچ تلاشی برای کاهش وزن گوشی نکرده است. در مقام مقایسه، پرچم‌دار سونی اگر بر روی ترازو برود، با رقبای کره‌ای خود (ال‌جی V30 و گلکسی S8) تفاوت چندانی ندارد و تقریبا با کمی ارفاق می‌توان وزن هر 3 مدل را 155 گرم در نظر گرفت. این در حالی است که شما با تحمل چنین وزنی صاحب نمایشگری 6 و یا 5.8 اینچی می‌شوید در حالی که سونی به یک نمونه 5.2 اینچی مجهز است! البته نباید از بدنه فلزی گوشی هم گذشت؛ اما خب…!

با همه این‌ها سونی همیشه سونی است و اصالت خودش را حفظ کرده؛ شاید کمپانی‌های چینی هر روز یک آش جدید برای هواداران بپزند اما سونی کلاس خودش را داشته و گوشی‌های زیبا، خوش‌ساخت و باکیفیتی همچون ایکس زد وان را راهی بازار کرده، هرچند که ظاهرش تکراری باشد…

نمایشگر

ایکس زد وان به یک نمایشگر 5.2 اینچی فول‌ اچ‌دی با پنل IPS LCD مجهز شده است؛ مواردی که بازهم برای یک محصول پرچم‌دار آن‌هم در سال 2017 کمی در ذوق می‌زنند. شاید بهتر باشد که سونی حداقل برای پرچم‌دارانش از نمایشگرهای QHD اولد استفاده کند.

در هر اینچ از نمایشگر این محصول 424 پیکسل را می‌بینیم که میزانی کم‌تر از حد انتظارمان بود. هنگام کار با نمایشگر و بخصوص وب‌گردی، می‌توانید با کمی دقت پیکسل‌ها را با چشم ببینید که برای یک پرچم‌دار قابل قبول نیست! گوریلا گلس 5 هم وظیفه محافظت از این نمایشگر را بر عهده دارد.

با این‌حال سونی با فناوری‌های خاص خودش در زمینه نمایشگر همچون Triluminos کاری کرده تا شاهد رنگ‌های زنده در آن باشیم. این ویژگی برخلاف آنچه که پیش‌تر دیده بودیم، حالا در تمام بخش‌های دستگاه فعالیت دارد و دیگر نیازی نیست که رنگ‌های زیبا را تنها هنگام مشاهده تصاویر و یا فیلم‌ها ببینید! همچنان موتور X-reality معروف سونی هم در این گوشی استفاده شده تا ویدئوهای جذاب‌تری را شاهد باشید.

با تشکر از فناوری HDR10، رنگ‌ها طبیعی‌تر دیده می‌شوند، کنتراست بالاست و جزئیات مناسب‌تری نیز در تصاویر می‌بینیم، هرچند که محتوای کافی برای آن در دسترس نیست.

نمایشگر به طور کلی تصاویر را خیلی خوب و شفاف نشان می‌دهد و حتی به لطف پنل IPS نیز در نگاه از زوایا دچار رنگ‌پریدگی نمی‌شود. رنگ سفید درخشان است و مشکی نیز در حدی عمیق است که به آن خرده نگیریم!

میزان روشنایی صفحه به بیش از 400 نیت می‌رسد و رفلکس آن خیلی بالا نیست، بنابراین در زیر نور آفتاب مشکل چندانی با گوشی نخواهید داشت. اما از لحاظ حداقل میزان نور نمایشگر می‌توان کاملا سونی را بر روی سیبل قرار داد و…! به‌طور کلی این مقدار آن‌قدری نیست که در سایر پرچمداران دیده بودیم.

اگر از علاقه‌مندان به کار کردن با گوشی در نور کم (مثلا شب‌ها قبل از خواب در اتاق تاریک) هستید، شاید بهتر باشد به سونی کمی خرده بگیریم چرا که نور نمایشگر ایکس زد وان آن‌طور که باید و شاید کاهش نمی‌یابد و ممکن است آزاردهنده باشد. جدای از این‌ها خبری هم از فیلتر نور آبی نیست تا رسما هنگام کار با گوشی در چنین حالتی با مشکل مواجه شوید.

در تنظیمات نمایشگر، گزینه‌ای قرار گرفته که شامل سه بخش Professional Mode ،Standard Mode و Super-vivid Mode می‌شود. با انتخاب هر کدام، نوع به نمایش در آمدن رنگ‌ها و میزان کنتراست نمایشگر تغییر می‌کند که متناسب با سلیقه خود می‌توانید آن‌ها را تغییر دهید.

در ادامه می‌توانید نمایشگر این گوشی را با گلکسی S8 سامسونگ مقایسه کنید (سمت چپ محصول سونی است):

سخت‌افزار

سونی پرچم‌دار جدید خودش را به چیپست اسنپدراگون 835 مجهز کرده است. این چیپ شامل 8 هسته Kryo‌ می‌شود که چهارتای آن‌ها با فرکانس 1.9 و چهارتای دیگر با 2.35 گیگاهرتز مشغول فعالیت هستند. آدرنو 540 نیز وظیفه پردازش‌های گرافیکی را بر عهده دارد. به این مجموعه سخت‌افزاری 4 گیگابایت رم LPDDR4X را نیز اضافه کنید تا با یک پکیج قدرتمند روبه‌رو شوید.

ایکس زد وان به 64 گیگابایت حافظه داخلی مجهز شده که در حدود 50 گیگابایت آن در دسترس است. البته از طریق کارت حافظه نیز می‌توانید تا 256 گیگابایت دیگر به آن بیفزایید.

حال بیایید از مسائل تئوری فاصله بگیریم و ببینیم ایکس زد وان در عمل چند مرده حلاج است. برای این منظور پرچمدار جدید سونی را وارد آزمایشگاه خودمان کردیم.

در مرحله نخست از بنچمارک AnTuTu بهره گرفتیم تا عملکرد دستگاه سنجیده شود و یک امتیاز کلی به آن تعلق گیرد.

سپس از گیک‌بنچ استفاده کردیم تا هسته‌های پردازنده در دو حالت تکی و چند هسته‌ای مورد ارزیابی قرار گیرند.

در نهایت نیز CFBench را تست کردیم که حاصل کار را در زیر شاهد هستید.

هنگام کار با گوشی همه چیز خیلی خوب و سریع انجام می‌گیرد و خبری از لگ و تاخیر نیست. اگر به معنای واقعی کلمه یک گیمر هستید، ایکس زد وان می‌تواند تا حد زیادی شما را راضی نگه دارد. گرما تقریبا کنترل شده و بازی‌های گرافیکی و سنگین نیز به خوبی اجرا می‌شوند اما نمایشگر سایز چندان مناسبی ندارد! حداقل در مقایسه با سایر پرچمداران جذابیت خاصی در آن دیده نمی‌شود.

دوربین

با معرفی گلکسی نوت 8، سامسونگ نیز رسما به دنیای دوربین‌های دوگانه وارد شد و تقریبا هیچ‌ پرچم‌داری نیست که در سال 2017 بدون این ویژگی معرفی شده باشد. اما سونی باز هم از آهوی عزیز پیاده نشده و پرچم‌دار جدیدش را با یک لنز راهی بازار کرده است.

سنسور CMOS به‌کار رفته در این گوشی با نام IMX400  شناخته می‌شود و مجهز به یک حافظه DRAM است که به نوعی در نقش یک بافر ظاهر شده و علاوه بر افزایش سرعت خواندن اطلاعات، موجب می‌شود تا بتوانید تصاویر خارق‌العاده 960 فریمی بگیرید!

اکسپریا ایکس زد وان به یک دوربین 19 مگاپیکسلی 25 میلی‌متری مجهز بوده که گشادگی دیافراگم آن F/2.0‌ است. سایز هر پیکسل آن نیز 1.2 میکرومتر خواهد بود تا با یک مجموعه نسبتا خوب طرف باشیم. سونی همچنان وجود لرزش‌گیر دیجیتالی تصویر را به نمونه اپتیکال آن ترجیح می‌دهد و در نتیجه پرچم‌دار جدیدش نیز فاقد این ویژگی است. از دیگر قابلیت‌های این دوربین می‌توان به سیستم فوکوس خودکار لیزری و تک فلاش LED اشاره کرد.

اپلیکیشن دوربین گوشی چیز خاص، پیچیده‌ و یا حتی جدیدی ندارد و خیلی ساده طراحی شده است. در سمت راست آن کلید شاتر، تنظیمات و تصاویر گرفته شده را می‌بینید و در سمت چپ بخش‌هایی برای استفاده از دوربین در حالت دستی، فیلم‌برداری و قسمتی برای ورود به قابلیت‌های نرم افزاری سونی دیده می‌شود.

اگر به تنظیمات دوربین وارد شوید، قابلیت جدید و یا خاصی را نخواهید دید. شما برای بهره گرفتن از حداکثر رزولوشن دوربین می‌بایست تصاویر خود را با نسبت 4 به 3 ثبت کنید و در صورت استفاده از نسبت معمول 16 به 9 تصاویر شما 17 مگاپیکسلی خواهند بود.

به صورت کلی تصاویر گرفته شده با اکسپریا ایکس زد وان کیفیت قابل قبولی دارند. رنگ‌های ثبت شده نزدیک به واقعیت هستند و جزئیات موجود در تصویر کامل به نظر می‌رسند و از این بابت مشکلی نخواهید داشت. البته سرعت فوکوس و به طور کلی سرعت ثبت تصاویر با توجه به تعریف و تمجید‌هایی که از آن شده بود، خیلی بالا نیست و در مقایسه با رقبا و به‌خصوص سری کهکشانی سامسونگ در رده پایین‌تری قرار می‌گیرد؛ خصوصا اگر بخواهید به صورت ماکرو عکاسی کنید!

در تصویر زیر ما دو پرچم‌دار سامسونگ و سونی را در یک مکان مشخص قرار دادیم و فوکوس را بر روی حرف M کیبورد اعمال کردیم که حاصل کار را در زیر شاهد هستید:

همان‌طور که دیدید اکسپریا ایکس زد وان توانایی بالایی در ثبت تصاویر ماکرو ندارد و خیلی خوب نمی‌تواند بر روی سوژه‌های نزدیک فوکوس را اعمال کند!

در ادامه شاهد نمونه تصاویر گرفته شده با این گوشی در حالت‌های مختلف هستید:

یکی از قابلیت‌هایی که سونی هنگام معرفی این گوشی مانور زیادی بر روی آن داد، اسکن سه‌بعدی توسط ایکس زد وان است. این ویژگی در بخش دوربین گوشی در دسترس نیست و به‌صورت یک اپلیکیشن مجزا با نام 3D Creator در منوی برنامه‌ها دیده می‌شود. با این قابلیت می‌توانید هر چیزی را به صورت سه‌بعدی اسکن کنید. بیشترین کارایی آن اسکن سه‌بعدی چهره است. پیش از شروع کار، یک بخش آموزشی در نظر گرفته شده تا بتوانید با روند پر پیچ و خم عکاسی آشنا شوید.

برای ثبت یک اسکن سه‌بعدی، رسما می‌بایست هفت خان رستم را طی کنید؛ به‌عنوان مثال برای اسکن سه‌بعدی چهره باید عینک‌تان را بردارید، نور محیط را افزایش دهید و در نزدیکی پنجره هم نباشید؛ طی کردن پروسه اسکن نیز به کمی زمان نیاز است و نتیجه شاید آن‌طور که فکرش را می‌کنید، نباشد. در واقع با دقت خیلی زیاد می‌توانید یک اسکن قابل قبول را داشته باشید. به شخصه انتظار خیلی بیشتری از این قابلیت داشتم گرچه در ابتدای راه است.

اکسپریا ایکس زد وان سونی می‌تواند به صورت 2160p و با نرخ 30 فریم بر ثانیه فیلم ‌برداری کند. به لطف سنسور جدید و حافظه DRAM می‌توانید ویدئوهای 720p با نرخ 960 فریم بر ثانیه نیز ثبت کنید که در نوع خود فوق‌العاده‌ است. ثبت ویدئو اسلوموشن هم دقیقا شبیه به چیزی است که در ایکس زد پریمیوم دیده بودیم و شما هنوز هم نمی‌توانید یک اسلوموشن خوب بگیرید چرا که فرصت بسیار کوتاهی برای این کار دارید و تقریبا ثبت لحظات خاص با آن سخت است.

اما به صورت کلی فیلم‌های ثبت شده با این گوشی کیفیت قابل قبولی را دارند، گرچه عدم استفاده از لرزش‌گیر اپتیکال در اینجا هم تاثیر خودش را گذاشته و در مقام مقایسه نمی‌توان امید زیادی به این گوشی در برابر رقبا داشت.

ایکس زد وان داری یک دوربین سلفی 13 مگاپیکسلی با F/2.0 بوده که به لرزش‌گیر دیجیتالی مجهز است و همچنین می‌تواند ویدئوهای فول‌ اچ‌دی ثبت کند. کیفیت سلفی‌هایی که با این گوشی گرفتیم در حد مطلوبی بود؛ گرچه ویژگی‌های خاص و پر زرق و برقی برای این دوربین در نظر گرفته نشده اما رنگ‌ها در تصاویر گرفته شده طبیعی بوده و جزئیات به خوبی به ثبت می‌رسد.

رابط کاربری

شاید بتوان اکسپریا ایکس زد وان را نخستین گوشی دنیا دانست که با اندروید 8 اوریو راهی بازار می‌شود. رابط کاربری سونی دقیقا همان چیزی است که پیش‌تر از این کمپانی دیده بودیم و حتی نسخه جدید اندروید نیز موجب نشده تا سونی دستی به سر و روی رابطش بکشد و یا بخواهد طراحی آیکون‌ها را تغییر دهد.

به صورت کلی رابط کاربری محصولات سونی شباهت بسیار زیادی به اندروید خام دارد و نسبت به آن تغییر چندانی را نخواهید دید. حتی بخش‌هایی همچون منوی نوتیفیکیشن شبیه به اندروید خام است. با این حال همین امر موجب شده تا شاهد لگ و یا کندی هنگام کار با گوشی نباشیم و یک رابط شیک، ساده و سبک را ببینیم. شما علاوه بر صفحه هوم، می‌توانید اپلیکیشن‌ها را در اپ‌دراور نیز در اختیار داشته باشید.

این رابط هوشمند نیز است. مثلا با فعال کردن ویژگی Smart Cleaner دستگاه به نوعی رفتار اپلیکیشن‌ها و نوع برخورد شما با آن‌ها را زیر نظر می‌گیرد و با حذف کش آن‌ها، کمک زیادی به روان بودن دستگاه و همچنین کاهش حافظه می‌کند.

اسپیکر

سونی از معدود کمپانی‌های بازار است که از اسپیکر استریو برای محصولاتش استفاده می‌کند. همانطور که گفتیم، محل قرار گیری اسپیکرها بسیار مناسب است و جلوی دست و بال‌تان را نخواهد گرفت. کیفیت صدای آن‌ها عالی است اما آن‌طور که باید و شاید صدای بلندی را روانه گوش شما نمی‌کند.

خوشبختانه سونی به همراه این گوشی یک هدفون خیلی خوب از نوع تو گوشی را ارایه می‌کند. هدفون به راحتی در گوش شما جا می‌گیرد و صداهای اطراف را تا حد زیادی حذف می‌کند. بیس آن نیز عالی بوده و بلندی صدای کم اسپیکرها را هم جبران می‌کند. ناگفته نماند که سیم هدفون خیلی نازک است و علاقه بسیار زیادی هم به گره خوردن دارد. به طور کلی هم خود هدفون و هم خروجی صدای ایکس زد وان عالی هستند و کاملا شما را راضی خواهند کرد.

قابلیت‌های ویژه

همچون اکثر محصولات بالارده سونی، اکسپریا ایکس زد وان نیز توانسته گواهینامه IP68 را کسب کند و این یعنی می‌توانید گوشی را به مدت 30 دقیقه در عمق یک و نیم متری آب قرار دهید.

پرچمدار جدید سونی به سنسور اثر انگشت نیز مجهز شده که بر روی دکمه پاور و در لبه سمت راست دیده می‌شود. دقت سنسور بالاست و تقریبا بجز در مواردی که دست شما خیس باشد به خوبی عمل کرده و جای هیچ حرف و حدیثی باقی نمی‌گذارد. محل قرارگیری سنسور نیز بسیار مناسب است؛ البته چپ دست‌ها شاید کمی با آن مشکل داشته باشند. ناگفته نماند که این سنسور همیشه فعال نیست و برای استفاده از آن می‌بایست حتما یک‌بار کلید پاور را بفشارید.

از دیگر قابلیت‌های این گوشی می‌توان به GPS ،NFC، بلوتوث نسخه 5 و USB C اشاره داشت. سونی، اکسپریا ایکس زد وان را در چهار رنگ متفاوت راهی بازار می‌کند.

باتری

با توجه به افزایش ابعاد گوشی نسبت به گذشته،‌ انتظار داشتیم تا شاهد یک باتری حجیم‌تر باشیم اما زهی خیال باطل! ایکس زد وان به یک باتری 2700 میلی‌آمپر ساعتی مجهز بوده که نسبت به ایکس زد اس 200 میلی‌آمپر کمتر است. با این وجود سونی می‌گوید که بهینه سازی‌های صورت گرفته به‌صورت نرم افزاری موجب افزایش شارژدهی باتری پرچم‌دارش می‌شود.

در یک استفاده معمولی می‌توانید تا یک روز را با این گوشی سپری کنید. البته گوشی به قابلیتی با نام Samrt Stamina مجهز بوده که عملکرد دستگاه را زیر نظر می‌گیرد و میزان باتری و مدت زمان شارژدهی آن را ارزیابی کرده و متناسب با آن، اقدام به فعال کردن حالت Stamina می‌کند تا شارژدهی بیشتری را شاهد باشیم.

اکسپریا ایکس زد وان سونی از فناوری Quick Charge 3 کوالکام نیز پشتیبانی کرده و می‌توانید در مدت زمان 30 دقیقه در حدود 60 درصد باتری را شارژ کنید و برای فول شارژ کردن آن می‌بایست در حدود 100 دقیقه منتظر بمانید. روش شارژ شدن گوشی نیز به صورت هوشمند بوده و تا 90 درصد با سرعت بالا ادامه پیدا می‌کند و از آن پس برای افزایش عمر باتری روند شارژ کندتر خواهد شد.

کلام آخر در بررسی اکسپریا ایکس زد وان سونی

به‌صورت کلی پرچمدار جدید سونی یک محصول انقلابی نیست و به جرات می‌توان آن را یک به‌روزرسانی قابل قبول برای این سری دانست. در بخش‌های همچون طراحی و نمایشگر، سونی نیاز به تغییرات جدی‌تری دارد و مسلما با توجه به رقبای قدرتمندی همچون ال‌جی V30، گلکسی S8 و حتی اچ‌تی‌سی U11، بازار واکنش شگفت انگیزی به اکسپریا ایکس زد وان نشان نخواهد داد. آن‌هم در جایی که از لحاظ قیمت تقریبا پا به پای رقبا پیش می‌رود و چیزی از آن‌ها کم ندارد. این محصول با قیمتی در حدود دو میلیون و 500 هزار تومان وارد بازار ایران خواهد شد.

نوشته بررسی اکسپریا ایکس زد وان سونی: بطن تازه در ظاهر ساده! اولین بار در پدیدار شد.