ارز دیجیتال در چند سال گذشته، سیستم مالی را مورد تغییر و تحول قرار داده و بیت‌کوین به یک دارایی ریسک‌پذیر تبدیل شده است. در این مقاله از آی‌تی‌رسان به معرفی انواع کیف پول ارز دیجیتال خواهیم پرداخت.

همه افراد مختلف، مخصوصاً سرمایه‌گذاران، دارایی‌های خود را باید در یک مکان خاصی ذخیره کنند. به طور مثال بانک‌ها یکی از مکان‌های ذخیره دارایی به حساب می‌آید. اما برای یک دارایی مثل بیت‌کوین چطور؟

برای ذخیره ارزهای دیجیتال، از کیف پول‌های مخصوصی استفاده می‌شود. این کیف پول‌های ارز دیجیتال، انواع مختلفی دارند که آشنایی با آن‌ها برای سرمایه‌گذاران رمزارزها بسیار اهمیت دارد. آشنایی با انواع کیف پول ارز دیجیتال حتی قبل از سرمایه‌گذاری باید انجام شود تا مشکلی در ذخیره آن، برای فرد پیش نیاید.

چرا انتخاب یک کیف پول مناسب مهم است؟

اخیراً حادثه‌ای باعث شد 8.4 میلیارد رمز عبور افراد مختلف لو برود. این موضوع بسیار اهمیت دارد و حتی وقتی پای سرمایه و دارایی در میان باشد، اهمیت آن بیشتر هم می‌شود. پس امنیت فاکتور بسیار مهمی در تشخیص یک مکان مناسب برای ذخیره سرمایه می‌باشد.

رمزارزها چگونه باید ذخیره شوند؟ چه روشی برای ذخیره ارز دیجیتال مناسب است به طوری که ریسک از دست دادن آن پایین باشد؟ امن ترین روش ذخیره ارز دیجیتال چیست؟

جواب همه این سوالات مربوط به نوع کیف پول است. پس آشنایی با انواع کیف پول ارز دیجیتال بسیار اهمیت دارد.

کیف پول ارز دیجیتال چیست؟

قبل از اینکه به سراغ انواع کیف پول ارز دیجیتال برویم، اول باید بفهمیم که این کیف پول‌ها چطور کار می‌کنند.

در نظر داشته باشید که نگهداری ارز دیجیتال با ارزهای فیات متفاوت است. ارز دیجیتال یک شکل فیزیکی ندارد و فقط از یک‌سری کد تشکیل شده است. از طرفی این ارزها در شبکه بلاک‌چینی ذخیره می‌شوند و آدرس‌های منحصر به فردی دارند. کاربران با دادن کلید عمومی (Public Key) به بقیه، ارز دیجیتال دریافت می‌کنند. از طرفی هم با استفاده از کلید خصوصی (Private Key) به ارزها دسترسی پیدا می‌کنند. در اصل، کیف پول‌های ارز دیجیتال از کلیدهای خصوصی محافظت می‌کنند که با استفاده از آن‌ها می‌توان به ارزهای موجود در بلاک‌چین دسترسی داشت.

انواع کیف پول ارز دیجیتال

زمانی که ارز دیجیتال در یک صرافی خریداری می‌شود، کاربران می‌توانند دارایی خود را در همان صرافی ذخیره کنند. اما با اینکه معمولاً این صرافی‌ها لایه‌های امنیتی اضافی دارند، باز هم در کل امنیت بالایی ندارند. همچنین صرافی‌ها به دلیل حجم بالایی از دارایی که دارند، یک هدف برای هکرها به حساب می‌آیند. در نتیجه ذخیره دارایی در صرافی، برای مدت طولانی اصلاً مناسب نیست. به همین دلیل برای هرکسی نیاز است که یک روش امن‌تر برای ذخیره دارایی خود پیدا کند. در ادامه به توضیح انواع کیف پول ارز دیجیتال می‌پردازیم.

در کل، کیف پول‌ها به دو دسته کلی تقسیم میشوند: 1.کیف پول گرم یا هات ولت (Hot Wallets) 2.کیف پول سرد یا کولد ولت (Cold Wallets)

• کیف پول گرم

این نوع، به طور کلی کیف پول‌هایی هستند که به اینترنت متصل‌اند. این نوع کیف پول‌ها نسبت به انواع سرد، به دلیل اتصال به اینترنت، امنیت کمتری دارند. اما کار کردن با این نوع نسبتاً ساده‌تر است. در ادامه مقاله، با انواع کیف پول گرم بیشتر آشنا خواهید شد.

• کیف پول سرد

در این نوع، کیف پول‌هایی وجود دارد که از دارایی‌ها، به صورت آفلاین محافظت می‌کند. این کیف پول‌ها مثل یک خزانه برای شما هستند که برای پرداخت‌های خود می‌توانید از آن استفاده کنید. در بین این نوع کیف پول‌ها، مواردی هم هستند که حتی به اینترنت هم متصل می‌شوند.

حالا کدام یک از این دو نوع بهتر است؟

معمولاً برای ذخیره سرمایه‌های زیاد، از کیف پول‌های سرد استفاده می‌شود. این سرمایه‌ها اغلب برای نگه‌داری بلندمدت استفاده می‌شود. اما می‌توان گفت که ترکیبی از این دو نوع مناسب‌تر است. یعنی هم از کیف پول گرم استفاده شود و هم کیف پول سرد. به طور مثال به این صورت که سرمایه‌های‌ زیاد، برای نگه‌داری و هولد کردن، در یک کیف پول سرد ذخیره شود و برای کارهای روزمره‌تر و خرید و فروش، از یک کیف پول گرم استفاده شود.

انواع کیف پول گرم

به طور کلی تمام کیف پول‌های نرم‌افزاری جزو این نوع‌اند که شامل کیف پول‌های موبایل، وب و دسکتاپ هستند.

1. کیف پول دسکتاپ

در این نوع، کیف پول یک نرم‌افزار است که باید دانلود و در دسکتاپ نصب شود. این نرم‌افزار فایل داده‌ای تولید می‌کند که افراد از آن برای نگهدای کلیدهای خود استفاده می‌کنند. همچنین باید یک رمز عبور برای دسترسی به کلیدها ایجاد کنند.

2. کیف پول تحت وب

این نوع کیف پول‌ها اهمیت بسیار بالایی دارند. کاربران می‌توانند از طریق یک مرورگر وب مثل کروم به این نوع کیف پول‌ها دسترسی داشته باشند و دیگری نیازی به دانلود کردن نرم‌افزار نیست.

کیف پول‌های تحت وب این قابلیت را دارند که افراد با استفاده از یک دستگاه، یک مرورگر داخل آن و رمزعبور، می‌توانند به آن‌ها از هر جایی دسترسی داشته باشند. در این نوع، وبسایت مورد نظر، مالکیت کلیدهای شما را برعهده دارد. البته روش‌های جایگزینی مثل کیف پول‌های چند امضایی (Multi-sig wallets) وجود دارد که یک سطح کنترل مشخصی را به کاربران می‌دهد.

کیف پول چند امضایی، کیف پولی است که با آدرس‌های چند امضایی کار می‌کند. به طور ساده به این معنی است که برای تایید مجوز پرداخت، به بیشتر از یک کلید خصوصی نیاز است. در بعضی موارد، برای ساخت یک امضا (Signature) از چند کلید مختلف استفاده می‌شود.

3. کیف پول موبایل

عملکرد این نوع کیف پول، مثل دسکتاپی است. یعنی نیاز است که برنامه آن دانلود و نصب شود. کیف پول‌های موبایل، در مبادله ارزها، انعطاف بیشتری دارند و ممکن است بهتر عمل کنند. اما خطرات امنیتی بیشتری نیز دارند.

انواع کیف پول سرد

کیف پول سرد شامل دو نوع است:

1. کیف پول کاغذی (Paper Trading)

این نوع کیف پول، تنها یک تکه کاغذ است. اما این کاغذ شامل تمام داده‌هایی می‌شود که برای دسترسی به دارایی‌ها نیاز است. یعنی در اصل یک کد QR روی آن وجود دارد.

اگر این کاغذ گم شود، ممکن است تمام دارایی‌های مرتبط به آن، از دست برود. همچنین کیف پول‌ کاغذی، در ارسال ارز در مقدار کم، محدودیت‌هایی دارد. به علاوه، استفاده از این نوع کیف پول و انجام تراکنش با آن، زمان‌بر است.

در کل از این مورد نسبت به کیف‌پول سخت‌افزاری کم‌تر استفاده می‌شود.

2. کیف پول سخت‌افزاری (Hardware Wallets)

این نوع کیف پول، نسبت به کاغذی بسیار بهتر طراحی شده است. کیف پول‌ سخت افزاری، کلیدهای عمومی را در یک محیط آفلاین شبیه به فلش مموری نگهداری می‌کند که باعث افزایش امنیت آن می‌شود. کار با این نوع کیف پول بسیار راحت است و کاربران به راحتی می‌توانند آن را مثل فلش، به کامپیوتر متصل کنند.

نکته در اینجاست که حتی اگر این کیف پول به اینترنت هم متصل شود، کلیدهای عمومی آن، از دستگاه خارج نمی‌شوند. به این صورت کار می‌کند که دستگاه، جزئیات تراکنش را درخواست می‌کند و اعتبار داده‌ها را ارائه می‌دهد و در نتیجه تراکنش را تکمیل می‌کند. سپس جزئیات تراکنش، به شبکه آنلاین منتقل می‌شود.

این نوع کیف پول، از کیف پول‌های گرم، امن‌تر هستند و کار کردن با آن‌ها از کیف پول کاغذی راحت‌تر، اما از کیف پول‌های تحت وب و دسکتاپ سخت‌تر است. از مدل‌های معروف این نوع، می‌توان به Ledger Nano S و Trezor اشاره کرد.

آشنایی با انواع کیف پول ارز دیجیتال بسیار ضروری است. هر کدام از آن‌ها، مزایا و معایب خود را دارند. این به فرد کمک می‌کند تا بسته به نوع کاری که انجام می‌دهد، بهترین گزینه را انتخاب کند.

نوشته معرفی انواع کیف پول ارز دیجیتال اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

هارمونی یک پلتفرم بلاک‌چینی است که در سال 2019 راه‌اندازی شد و تمرکز آن روی ایجاد یک شبکه غیرمتمرکز و در عین حال مقیاس‌پذیر است.

بیت‌کوین برای این ساخته شد که یک شبکه پرداخت همتا به همتا بسازد به طوری که واسطه‌ای مثل بانک در بین آن نباشد. اما با افزایش جمعیت کاربران بیت‌کوین، سرعت انجام تراکنش‌های آن کاهش و همچنین هزینه کارمزد آن افزایش پیدا کرد.

در مرحله بعد، در سال 2014 اتریوم که نسل دوم در این حوزه به حساب می‌آید، قصد داشت که عملکرد شبکه‌های بلاک‌چینی را افزایش دهد، اما این پروژه هم به مشکل مقیاس‌پذیری (Scalability) برخورد.

در ادامه پروژه‌های دیگری هم روی کار آمدند و هرکدام روشی برای حل مشکلات موجود را انتخاب کردند. اما تنها زمانی این روش‌ها کارا بودند که بخواهیم جنبه‌های مهم دیگری مثل امنیت و  غیرمتمرکز بودن را قربانی آن کنیم.

اگر بخواهیم مشکل مقیاس‌پذیری را حل کنیم و در عین حال ضربه‌ای به امنیت و غیرمتمرکزی نزنیم، به راه حلی می‌رسیم به نام شاردینگ (Sharding). این مفهوم به تاییدکنندگان تراکنش‌ها اجازه می‌دهد تا گروه‌بندی شوند و کار خود را به صورت همزمان انجام دهند. در ادامه در مورد این مفهوم بیشتر توضیح خواهیم داد.

در نتیجه همچنان که تعداد این گروه‌ها زیاد شود، تعداد انجام تراکنش‌ها نیز افزایش پیدا می‌کند. پروژه زیلیکا (Zilliqa) اولین پروژه‌ای بود که مفهوم شاردینگ را برای رفع مشکل مقایس‌پذیری مطرح کرد. اما رویکرد شاردینگ زیلیکا، به مشکلاتی برخورد.

به همین دلیل پروژه هارمونی قصد داشت که با یک رویکرد درست شاردینگ، سرعت انجام تراکنش‌ها را افزایش دهد، هزینه را کاهش دهد، غیر متمرکز باشد، امنیت را برقرار کند و همچنین مقیاس‌پذیر باشد.

بنیان‌گذار هارمونی چه کسی است؟

استفان تسه (Stephen Tse)، موسس و مدیرعامل هارمونی است که مدرک دکترای خود را از دانشگاه پنسیلوانیا در حوزه پروتکل‌های‌ رمزنگاری و نظریه نوع، گرفت. این شخص در شرکت‌هایی از جمله مایکروسافت، گوگل و اپل کار کرده است.

الگوریتم اجماع هارمونی

هارمونی در الگوریتم اجماع خود، از یک ورژن جدید از اثبات سهام (PoS)، به نام اثبات سهام موثر (EPoS) استفاده می‌کند. این الگوریتم از مفهوم شاردینگ که گفتیم استفاده می‌کند.

تفاوت EPoS با PoS در نحوه توزیع جایزه است. در بیش‌تر سیستم‌های PoS، قدرت و جایزه به تعداد کمی از تاییدکنندگان داده می‌شود. هرچقدر بیش‌تر استیک شود، جایزه بیش‌تری دریافت می‌شود. سیستم EPoS، پاداش‌ها را کاهش می‌دهد و تاییدکنندگانی را که بیش‌ازحد در یک گره استیک می‌کنند، جریمه می‌کند. در اصل، در این سیستم هرچقدر مقدار سهم هر گره کم‌تر باشد، متناسب با همان جایزه بیش‌تری دریافت می‌کند. این باعث می‌شود که به سمت غیرمتمرکز شدن برود.

این سیستم همچنین هزینه کارمزد پایین‌تری را فراهم می‌کند که باعث می‌شود جایگزین مناسبی برای اتریوم شود.

برخلاف الگوریتم اثبات کار (PoW)، این الگوریتم برای افزایش سرعت عملکرد خود و بهبود بخشیدن به مقیاس‌پذیری ساخته شده است. هارمونی همچنین به دنبال افزایش انگیزه‌ برای سرعت دادن به استیک کردن برای جذب گره‌های بیشتر است.

ارز دیجیتال وان چیست؟

توکن بومی این پروژه یعنی وان (ONE) در 3 جا کاربرد دارد:

1. پرداخت کارمزد تراکنش‌ها
2. استیک کردن به عنوان تاییدکننده در ازای دریافت جایزه
3. نقش داشتن در آینده پروژه (توکن حاکمیتی بودن)

هارمونی جایزه ثابتی به مقدار 441 میلیون ارز ONE به صورت سالانه برای اعتبارسنجی اختصاص داده است. این پلتفرم برای جبران جایزه ارایه شده، کارمزد تراکنش‌ها را می‌سوزاند.

شاردینگ چیست و چطور کار می‌کند؟

همان‌طور که گفتیم، راه حل هارمونی برای برقراری امنیت، مقیاس‌پذیری و غیرمتمرکزی شاردینگ است. شاردینگ هارمونی، کل شبکه را به چند قسمت تقسیم می‌کند و این چند قسمت به صورت همزمان، کار خود را انجام می‌دهند. این باعث توزیع حجم کار می‌شود و کاربران می‌توانند قسمت مورد نظر خود را انتخاب کنند. یعنی کارهای اعتبارسنجی، انجام تراکنش‌ها، ساخت بلاک و استیک کردن به صورت جدا و همزمان انجام می‌شوند.

پروژه هارمونی شامل یک بیکن چین (Beacon chain) و چند شارد چین (Shard chain) است. بیکن چین به‌عنوان زنجیره تصادفی و ثبت هویت عمل می‌کند، در حالی که شارد چین‌ها، حالت‌های بلاک‌چین جداگانه را ذخیره می‌کنند و تراکنش‌ها را همزمان پردازش می‌کنند.

شاردینگ را می‌توان در 3 سطح مختلف انجام داد:

1. شاردینگ حالت (State Sharding): که حالت کلی، به چند شارد تقسیم می‌شود. هر شارد، زنجیره بلاک و دیتابیس خود را مدیریت می‌کند. به طور ساده‌تر یعنی اینکه اگر 4 شارد داشته باشیم، تاییدکنندگان هر شارد، تنها ¼ حالت کلی را ذخیره می‌کنند.
2. شاردینگ شبکه (Network Sharding): گره‌های تاییدکننده به چند شارد تقسیم می‌شوند. هر شارد شامل مجموعه‌ای از تاییدکنندگان مستقل است که به هم متصل شده‌اند و اجماع را به صورت داخلی در شارد اجرا می‌کنند.
3. شاردینگ تراکنش‌ها (Transaction Sharding): تراکنش‌های کاربران به چند شارد تقسیم می‌شوند. تراکنش‌ها به شاردها منتقل می‌شوند و توسط آن‌ها پردازش می‌شوند. با این روش، شاردها پردازش تراکنش‌ها را به صورت موازی انجام می‌دهند که باعث می‌شود ظرفیت کلی پردازش بلاک‌چین بهبود پیدا کند.

هارمونی هر سه مکانیزم‌ را اجرا می‌کند.

کمیته‌های اعتبارسنجی شاردها طبق یک دوره از قبل مشخص شده به نام دوره (Epoch) تغییر می‌کنند. در شبکه هارمونی هر یک دوره برابر با 32768 بلاک (تقریباً 18.2 ساعت) است. تخصیص تاییدکنندگان به شاردهای مختلف، در هر دوره و با استفاده از یک فرآیند کاملا تصادفی به نام پروتکل تولید تصادفی توزیع شده (distributed randomness generation) انجام می‌شود.

این راه حل، دو مزیت برای هارمونی دارد:

1. تاییدکننده نیازی ندارد که تمام تاریخ تراکنش‌های شبکه بلاک‌چین را برای خود کپی کند.
2. تاییدکنندگان به صورت تصادفی به شاردها اختصاص داده می‌شوند تا از تصاحب شاردها جلوگیری شود. بعد از هر دوره، تاییدکنندگان احتمالاً به یک شارد جدید منتقل می‌شوند و رهبر هر شارد، تغییر پیدا می‌کند.

پروژه هارمونی در حال حاضر محدودیتی به تعداد 250 تاییدکننده برای هر شارد دارد.

جمع‌بندی

اگر در این حوزه فعالیت می‌کنید، هارمونی اکوسیستمی دارد که باعث می‌شود در هر قسمتی بتوانید از آن استفاده کنید. چه سرمایه‌گذار باشید یا تریدر. اگر در حوزه دیفای (DeFi) مشغول هستید یا استیک می‌کنید. در تمام قسمت‌ها یکی از گزینه‌ها برای انتخاب، اکوسیستم هارمونی است. همچنین این پروژه اهدافی هم برای آینده دارد که ممکن است باعث رشد بیش‌تر این پروژه بشود.

نوشته معرفی کامل پروژه هارمونی (Harmony) و ارز دیجیتال وان (One) اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.