قدیمی‌ترین اسکلت‌های انسانی قاره آمریکا کشف شدند!

باستان‌شناسان موفق به کشف چهار اسکلت باستانی در غاری در اطراف مکزیک شده‌اند که به عقیده آن‌ها متعلق به نخستین انسان‌های قاره آمریکاست.

براساس یک نظریه قدیمی، جمعیت‌های باستانی ساکن قاره آمریکا، در واقع گروهی از مردمان بوده‌اند که در جریان آخرین عصر یخبندان زمین، از سیبری و از طریق تنگه برینگ به آلاسکا عبور کرده‌اند. با این‌حال، باید بگوییم که این نظریه به هیچ‌وجه کامل نیست و نقاط مجهول زیادی دارد. به همین‌خاطر است که دانشمندان فکر می‌کنند اسکلت‌های کشف‌شده می‌توانند داده‌های بسیار ارزشمندی را در این‌باره در اختیار آن‌ها قرار دهد.

باستان‌شناسان متاسفانه در کاوش‌های خود در آمریکای شمالی، موفق به کشف بقایای باستانی چندان زیادی از ۱۵۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ سال پیش نشده‌اند. این موضوع در طول سال‌ها نشان داده است که فرضیات ما درباره انسان‌های اولیه و مهاجرت‌های بعدی آن‌ها به آمریکای مرکزی و جنوبی ممکن است چندان درست نبوده باشند.

با اینکه داده‌های ژنومی به‌دست‌آمده نشان می‌دهند که همه بومیان آمریکا، در نتیجه یک مهاجرت بزرگ از آسیا به این قاره آمده‌اند، اما به نظر می‌رسد که جمعیت‌های آمریکای شمالی و جنوبی تفاوت‌های مشخصی با هم داشته‌اند.

تیم تحقیق، با بررسی چهار اسکلت باستانی کشف‌شده متوجه شدند که قدیمی‌ترین آن‌ها، بسیار شبیه به انسان‌های مدرن در گرینلند و آلاسکا است، در حالیکه دومین اسکلت قدیمی، شباهت‌های زیادی با اروپایی‌های مدرن داشت؛ چیزی که قبلا هرگز در سرخ‌پوستان اولیه مشاهده نشده است.

با این‌حال، اسکلت سوم مشخصاتی شبیه به مردمان آمریکای جنوبی داشت و اسکلت چهارم ترکیبی از آسیایی‌های مدرن و آمریکایی‌های مدرن بود.

به لطف این یافته‌ها، تیم تحقیق حدس می‌زنند که مردمان اولیه آمریکای شمالی، بسیار بیش از جمعیت آمریکای جنوبی در آن زمان، متنوع بوده‌اند. و موضوع جالب‌تر اینکه، این تنوع، در کل دوره‌ای که این قاره توسط آن‌ها تصرف شده وجود داشته است.

درست است که به‌خاطر انگشت‌شمار بودن بقایای انسانی کشف‌شده در آمریکای شمالی، چیز زیادی برای مقایسه با این اسکلت‌ها وجود ندارد؛ با این‌حال، کشفیات دیگری تایید می‌کنند که مردمان اولیه آمریکایی شمالی احتمالا خیلی متنوع بوده‌اند، اما هرچه به سمت آمریکای جنوبی سرازیر شده‌اند جمعیت‌شان به‌تدریج شروع به یکنواخت‌تر شدن کرده است.

اگر این نظریه صحت داشته باشد، باید بگوییم که بسیاری از مدل‌های قبلی ارایه‌شده برای مهاجرت و توزیع جمعیت‌ها در این منطقه، بسیار ساده‌انگارانه بوده‌اند.

Mark Hubbe، انسان‌شناس از دانشگاه ایالتی اوهایو می‌گوید: ما همیشه فرض کرده‌ایم که آنچه که در آمریکای جنوبی اتفاق افتاده، در مورد آمریکای شمالی هم درست بوده است. اما حالا ما باید این فرضیه را اصلاح کنیم. ما دیگر نباید درباره سکونت آمریکایی‌ها صحبت کنیم، بلکه باید درباره سکونت مردمان آمریکای شمالی و مردمان آمریکای جنوبی، به‌عنوان دو پدیده کاملا متفاوت صحبت کنیم.

البته تیم تحقیق تصدیق کرده‌اند که چهار اسکلت کشف‌شده نمی‌تواند یک نمونه آماری بزرگ باشد و ممکن است که به‌درستی نمایانگر جمعیت آن دوره نباشند. باستان‌شناسان با وجود چنین داده‌های اندکی، به‌سختی می‌توانند داده‌های پرت را شناسایی کنند، اما به‌هرحال نباید ارزش این کشف جدید را نادیده گرفت.

بحث و جدل درباره چگونگی سکونت مردمان اولیه در قاره آمریکا به این زودی‌ها پایان نخواهد پذیرفت و کشف اسکلت‌های جدید هم بیش‌ازپیش این بحث‌ها را داغ خواهد کرد.

یافته‌های این تحقیق در مجله PLOS One چاپ شده است.

نوشته قدیمی‌ترین اسکلت‌های انسانی قاره آمریکا کشف شدند! اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

اطلاعات بدست آمده از بررسی یک آدامس باستانی متعلق به ۵۷۰۰ سال پیش!

دانشمندان در یک مطالعه جدید موفق به بازسازی ژنوم یک انسان باستانی شده‌اند که در حدود ۵۷۰۰ سال پیش در منطقه‌ای به نام دانمارک جنوبی زندگی می‌کرده است.

نکته جالب‌توجه در این تحقیق آن است که به‌جز یک تکه کوچک از یک صمغ درختی که توسط انسان باستانی مذکور جویده شده است، هیچ اسکلت یا استخوانی از او باقی نمانده است. بررسی این آدامس قدیمی، سرنخ‌های زیادی را درباره هویت این شخص در اختیار دانشمندان قرار داده است.

به‌گفته تیم تحقیق، انسان‌های باستانی علاوه‌بر استفاده از این صمغ درختی به‌عنوان یک ماده چسباننده در ساخت ابزارهای سنگی و اسلحه‌های خود، از آن برای مصارف پزشکی یا حتی برای سرگرمی (مثل آدامس‌های امروزی) هم بهره می‌گرفته‌اند.

دانشمندان در نمونه‌های کشف‌شده از این ماده باستانی، نشانه‌هایی از بزاق دهان انسان را یافتند که می‌توانست برای بازسازی اطلاعات ژنتیکی آن فرد مورد استفاده قرار گیرد. این برای اولین بار است که پژوهشگران بدون در اختیار داشتن بقایای اسکلت یک انسان، اقدام به بازسازی ژنوم او می‌کنند.

Hannes Schroeder، ژنوم‌شناس از دانشگاه کپنهاگ و سرپرست گروه تحقیق می‌گوید: بازسازی کامل ژنوم یک انسان باستانی از چیزی به‌غیر از اسکلت او کار واقعا هیجان‌انگیزی است.

او و همکارانش با بررسی نمونه‌های آدامس کشف‌شده، نه‌تنها دی‌ان‌ای (DNA) انسان باستانی مذکور را کشف کردند، بلکه توانستند به دی‌ان‌ای میکروب‌های موجود در دهان او و همچنین به دی‌ان‌ای گیاه و حیوانی که به‌عنوان آخرین وعده غذایی میل کرده بود نیز دست یابند. آن‌ها در مقاله خود توضیح داده‌اند: دی‌ان‌ای فردی که این صمغ را جویده بود در گذر زمان بسیار خوب حفظ شده است؛ این موضوع به ما کمک کرد تا بتوانیم ژنوم آن فرد را به‌طور کامل بازسازی کنیم. ما کار بسیار مهمی انجام داده‌ایم، چراکه تابه‌حال هیچ بقایایی از انسان‌های ساکن در اینجا کشف نشده است. بررسی دی‌ان‌ای موجود در این صمغ جویده‌شده می‌تواند اطلاعات خوبی را درباره تاریخچه جمعیت، وضعیت سلامتی و حتی روش‌های زندگی این انسان‌های باستانی در اختیار ما قرار دهد.

اما در مورد این آدامس باستانی خاص، اطلاعات زیادی بدست آمده است. دی‌ان‌ای موجود در آن، نشان می‌دهد که فرد مذکور یک زن بوده که احتمالا یک پوست تیره، موی قهوه‌ای تیره و چشمان آبی داشته است.

محققین در مقاله خود نوشته‌اند: این ترکیب مشخصات فیزیکی، قبلا در سایر جوامع گردآورنده-شکارچی هم مشاهده شده است. این امر نشان می‌دهد که اروپایی‌های دوره میان‌سنگی، به‌طور گسترده‌ای دارای چنین مشخصاتی بوده‌اند و تنها سال‌های طولانی بعد از آن دوره بوده است که شاهد ظاهرشدن پوست‌های روشن‌تر در میان جمعیت‌های اروپایی هستیم.

اطلاعات بدست‌آمده همچنین نشان می‌دهند که اجداد این زن برخلاف جمعیت‌های گردآورنده-شکارچی که در منطقه اسکاندیناوی مرکزی می‌زیسته‌اند، از سرزمین‌های اصلی اروپا ریشه گرفته‌‌اند. خود زن هم در یک دوره زمانی متعلق به مرحله گذار از فرهنگ Ertebølle در اواخر دوران میان‌سنگی (۵۹۰۰-۷۳۰۰ سال قبل از میلاد مسیح) به فرهنگ Funnel Beaker در ابتدای دوران نوسنگی (۵۳۰۰-۵۹۰۰ سال قبل از میلاد مسیح) زندگی می‌کرده است.

گرچه این گذار شامل ایجاد جوامع کشاوری اولیه بوده است، اما دی‌ان‌ای بدست‌آمده از آدامس باستانی حاوی هیچ نشانه‌ای از این جوامع نیست. این موضوع نشان می‌دهد که نه‌تنها زن موردنظر ما متعلق به جمعیت‌های گردآورنده-شکارچی بوده، بلکه توسعه کشاورزی در این منطقه نیز احتمالا بسیار کندتر از آنچه که دانشمندان فکر می‌کردند، بوده است.

دانشمندان همچنین علاوه‌بر دی‌ان‌ای زن، نشانه‌هایی از دی‌ان‌ای فندق و اردک را نیز در آدامس باستانی پیداشده کشف کردند. این‌ خوراکی‌ها احتمالا آخرین وعده غذایی‌ای بوده‌اند که توسط زن، قبل از جویدن آدامس خورده شده‌اند. آن‌ها همچنین موفق به پیدا کردن نشانه‌هایی از چندین نوع باکتری دهانی هم در آدامس مذکور شدند.

وجود این همه جزییات در یک صمغ جویده‌شده، آن‌هم در حدود ۶۰۰۰ سال پیش، نشان‌دهنده پتانسیل‌های علمی باورنکردنی چنین آدامس‌های باستانی است و اگر نمونه‌های بیشتری از آن‌ها یافت شود، مسلما خواهند توانست تصویر روشنی از آن دوران در اختیار ما قرار دهند.

Schroeder می‌گوید: این موضوع می‌تواند به ما کمک کند تا بدانیم چگونه پاتوژن‌ها در گذر زمان توسعه پیدا کرده و پخش شده‌اند و چه چیزی آن‌ها را در یک محیط مشخص، سم‌دار کرده است. این یافته‌ها همچنین می‌توانند به ما کمک کنند تا پیش‌بینی کنیم یک پاتوژن چگونه در آینده عمل خواهد کرد تا در صورت امکان بتوان آن را محدود یا ریشه‌کن کرد.

نوشته اطلاعات بدست آمده از بررسی یک آدامس باستانی متعلق به 5700 سال پیش! اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.