در جهان تکنولوژی که همه چیز همیشه در حال تغییر است، شما نیاز به معیاری برای سنجش عملکرد دستگاه‌ها دارید و تنها نمی‌توان به مشخصات تکنیکی اعلام شده اکتفا کرد. دقیقا به همین دلیل بود که بنچمارک‌ها به وجود آمدند. اما سوال اصلی این است که چرا و چگونه باید از این بنچمارک‌ها استفاده کرد؟ و آیا می‌توان به آن‌ها اعتماد کرد؟

بنچمارک‌ها درباره چه چیزی هستند؟

بنچمارک‌ها برنامه‌هایی هستند که برای تست چیپست‌ها، پردازنده‌های گرافیگی، حافظه‌ها و اصولا هر جنبه‌ای از دستگاه که قابل اندازه‌گیری براساس امتیاز، زمان، سرعت و غیره باشد، طراحی شده‌اند. تست‌های دیگری نیز وجود دارد که توسط شرکت‌هایی مانند DxOMark برای ارزیابی زمان فوکوس دوربین، یا برای بررسی سرعت یک شبکه اینترنت انجام می‌گیرد.

بنچمارک‌ها دو نوع هستند:

• بنچمارک‌های مصنوعی (Synthetic)
• بنچمارک‌های واقعی (Real world)

نوع اول که بسیار رایج هستند، بیشترین بار را بر روی یک دستگاه شبیه‌سازی می‌کنند و اجزا مختلف آن را با ۱۰۰ درصد ظرفیت به کار می‌گیرند تا بتوانند حداکثر قدرت و کارایی آن را مورد ارزیابی قرار دهند.

بنچمارک‌های واقعی، شرایط واقعی را شبیه‌سازی کرده و قابلیت‌های واقعی محصول را برای اهداف بسیار خاص (مانند اپلیکیشن‌ها) مورد آزمایش قرار می‌دهند.

هدف از بنچمارک‌ها چیست؟

برنامه‌های بنچمارک برای اهداف ویژه‌ای طراحی شده‌اند که مهم‌ترین آن‌ها اندازه‌گیری کارآیی یک دستگاه برای مقایسه با دستگاه‌های مرجع دیگر است.

با افزایش پیچیدگی وسایل الکترونیکی، مقایسه آن‌ها صرفا براساس مشاهده مشخصات لیست شده، کار ساده‌ای نیست. به همین خاطر است که برنامه‌های ارزیابی عملکرد همیشه در حال توسعه و گسترش هستند.

آیا می‌توان به آن‌ها اعتماد کرد؟

از نظر تئوریک، جواب مثبت است. امتیازاتی که در بنچمارک‌ها کسب می‌شود، همواره بر مبنای اجرای یک سری برنامه‌های مشابه و یکسان درباره هر دستگاه حاصل می‌شوند. بنابراین موضوع مهم در این‌جا، وضعیت دستگاه قبل از انجام هر تست بر روی آن است.

شاید یک مثال عینی مفید باشد: برای مثال اگر در طول یک آزمایش، اپلیکیشن‌هایی در پس‌زمینه یک اسمارت‌فون در حال اجرا باشند، مسلما نتایج بدست آمده در مقایسه با اسمارت‌فونی که بدون اجرای این اپلیکیشن‌ها مورد تست واقع شده، متفاوت خواهد بود. این موضوع به این دلیل است که تعدادی از اجزا دستگاه، درگیر آن برنامه‌ها شده و تاثیر خود را در نتیجه نهایی نشان می‌دهند.

البته گاهی ممکن است تعدادی از سازندگان دستگاه‌های الکترونیکی، نتایج بدست‌آمده در بنچمارک‌ها را دستکاری نمایند. یک مورد، وان‌پلاس بود که مشخص شد اسمارت‌فون‌های این شرکت به‌هنگام اجرای بنچمارک‌های عمومی و اندرویدی بر روی آن‌ها، اعداد بسیار بالایی را نشان می‌دادند. معمولا کاری که این سازندگان انجام می‌دهند این است که با شناسایی برنامه‌ای که قرار است روی گوشی اجرا شود و با بهره‌گیری از روش‌های خاص، باعث افزایش کارآیی سخت‌افزار و در نتیجه کسب امتیاز بالا برای آن می‌شوند. با دانستن نحوه کار این تست‌ها، شما قادر خواهید بود محصول خود را برای گرفتن بالاترین امتیازها بهینه‌سازی کنید. اما این امر همیشه به معنی عملکرد بهتر آن در شرایط واقعی نیست.

به نتایج به دید تردید بنگرید

بنچمارک‌ها، تنها برای مواقعی مفید هستند که همه دستگاه‌ها تحت شرایط یکسانی مورد آزمایش قرار گیرند؛ به این ترتیب، حداقل بر روی کاغذ می‌توان گفت که کدام محصول بهتر است. اما باید توجه داشت که بنچمارک‌ها به‌سادگی قابل دستکاری هستند و ممکن است کارآیی یک دستگاه را بالاتر از آن چیزی که در واقع هست، نشان دهند.

گاهی این امکان وجود دارد که اسمارت‌فونی نتایج بنچمارک فوق‌العاده‌ای کسب نماید، اما تجربه خوب و مورد قبولی را در واقعیت ارایه نکند. برای مثال، گوشی‌های سری گلکسی اس، با آنکه بالاترین سطح سخت‌افزاری را دارند، اما گاهی اوقات به اندازه اسمارت‌فون‌هایی که بر روی کاغذ از آن‌ها پایین‌تر هستند (که از آن جمله می‌توان هندست‌های پیکسل گوگل را نام برد)، سریع و روان‌ نیستند.

نظر شما چیست؟ آیا شما هم به‌هنگام خرید یک گوشی هوشمند یا هر دستگاه الکترونیکی دیگری به نتایج بنچمارک آن اهمیت می‌دهید؟ یا صرفا براساس شنیده‌ها و گفته‌های دیگران عمل می‌کنید.

نوشته بنچمارک‌ها همیشه همه داستان را درباره یک دستگاه به شما نمی‌گویند! اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

اواخر ماه گذشته یکی از مدل‌های سه‌گانه آی‌فون ۲۰۱۸، تست بنچ‌مارک گیک‌بنچ را پشت سر گذاشت و این ارزیابی، موارد اندک اما جالبی را روشن کرد.

نخست این‌که تراشه A12 تولیدشده توسط کمپانی TSMC، دقیقا همانند چیپست A11 مجهز به ۶ هسته پردازشی است. ثانیا مدل ارزیابی شده از ۴ گیگابایت رم برخوردار خواهد بود. در حال حاضر آی‌فون ۸ مجهز به ۲ گیگابایت حافظه رم است؛ در حالی‌که هر ۲ هندست آی‌فون ۸ پلاس و آی‌فون X از ۳ گیگابایت رم استفاده می‌کنند. با وجود تجهیز برخی گوشی‌های اندرویدی به رم ۸ گیگابایتی، بهینه‌سازی‌های موجود در iOS به این سیستم‌عامل امکان می‌دهد تا برای عملکرد روان از حافظه رم کم‌تری استفاده کند.

بایستی اشاره کرد که هنوز مشخص نیست چند مدل از آ‌ی‌فون‌های ۲۰۱۸ با ۴ گیگابایت رم عرضه خواهند شد. اما می‌توان حدس زد که حداقل یک مدل با نام آی‌فون Xs پلاس به همراه نمایشگر ۶.۵ اینچی و ۴ گیگابایت رم معرفی می‌شود.

برای اطلاع آن‌دسته از افرادی که با حافظه دسترسی تصادفی (رم) آشنایی ندارند بایستی خاطرنشان کرد که رم، نوعی تراشه حافظه کوتاه‌مدت است که داده‌های مورد استفاده توسط اپلیکیشن‌های فعال را در خود نگهداری می‌کند. وجود حافظه رم بیش‌تر بر روی گوشی قاعدتا موجب عملکرد روان‌تر تجربه چندبرنامگی شما خواهد شد. نخستین مدل اپل آی‌فون مجهز به ۱۲۸ مگابایت رم بود.

سایر اطلاعات تست بنچ‌مارک نشان می‌دهند که آی‌فون مورد ارزیابی در پردازش چندهسته‌ای موفق به کسب امتیاز ۱۰۹۱۲ شده و در پردازش تک‌هسته‌ای، نمره ۴۶۷۳ را به خود اختصاص داده است.

انتظار می‌رود که اپل در سال جاری اقدام به معرفی ۳ مدل آی‌فون جدید نماید که نسخه جدید آی‌فون X موسوم به آی‌فون Xs با یک نمایشگر اولد ۵.۸ اینچی، یکی از این هندست‌ها خواهد بود. آی‌فون Xs پلاس با بهره‌مندی از پنل اولد ۶.۵ اینچی، یک گوشی هیولایی به‌شمار می‌آید. بعلاوه براساس گزارشات مدلی با نام آی‌فون ۹ نیز وجود دارد و اپل پیش‌بینی می‌کند که این اسمارت‌فون، بیش‌ترین میزان فروش را به خود اختصاص دهد. آی‌فون ۹، ارزان‌قیمت‌ترین دستگاه در میان مدل‌های سه‌گانه خواهد بود و بایستی با نمایشگر LCD و تنها یک دوربین پشتی منفرد عرضه شود. این هندست به دلیل وجود یک لایه اضافی که ظاهرا بر روی نمایشگر گوشی به‌کار گرفته خواهد شد، از فناوری لمس سه‌بعدی (۳D Touch) پشتیبانی نمی‌کند. مدل‌های سه‌گانه آی‌فون بایستی در ماه سپتامبر معرفی شوند.

نوشته حداقل یکی از آی‌فون‌های ۲۰۱۸ اپل با ۴ گیگابایت رم عرضه خواهد شد اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.