بررسی اپل آی‌فون ۱۰ (iPhone X): طلایی به قیمت الماس!

شاید در همان روز که اپل گوشی جدیدش با نام آی‌فون 10 که بسیاری به اشتباه (چون خود من!) در ابتدا آن را ایکس صدا می‌زدند، در شهر نیویورک معرفی کرد، اکثر حاضران، شاهدان و مدیران، فروش بالایی برای این آی‌فون جدید پیش‌بینی می‌کردند و البته حضور آن سبب شد تا دیگر محصولات این کمپانی یعنی آی‌فون 8 و 8 پلاس، استقبال چندانی را از خود نبینند.

البته عدم معرفی آی‌فون 10 هم سبب پیروزی خاصی برای آن دو محصول دیگر نمی‌شد، زیرا چهره تکراری‌شان پس از ۴ نسل، حتی سرسخت‌ترین طرفداران آی‌فون را برای خریدشان هیجان زده نمی‌کرد.

اما بحث امروز ما درباره تلفن همراهی است که می‌خواهد جهان را در این رده دچار تحول کند و همچون نخستین گوشی آی‌فون تولید شده در سال ۲۰۰۷، این بار پس از یک دهه، همان موفقیت را در تغییر نگرش جهانی به این کالای پرمصرف و محبوب بازی کند. اما آیا آی‌فون 10 یک محصول انقلابی است؟

لازم به ذکر است که آی‌فون 10 توسط شرکت مدیاپردازش برای بررسی در اختیار آی‌تی‌رسان قرار گرفته است. آی‌فون‌های جدید با ضمانت ۱۸ ماهه مدیا پردازش عرضه شده‌اند که در یک سال نخست گوشی شما دارای گارانتی تعویض است.

طراحی و ظاهر

باید اعتراف کنم زمانی که گوشی را در مراسم معرفی‌اش دیدم، احساس خاص‌تری را نسبت به زمانی که آن را در دست گرفتم، پیدا کردم! در واقع آی‌فون 10 دورنمای زیباتری نسبت به نمای نزدیکش دارد، اگرچه باید بگویم که در کل بسیار زیباست. اصلا همین که از دست آن طراحی تکراری و یکنواخت سالیان اخیر اپل راحت شدیم، خودش یک برگ برنده برای اهالی کوپرتینو محسوب می‌شود و اپل دوستانی که دیگر از کنایه اندرویدی‌ها به‌خاطر ظاهر تکراری آی‌فون با حاشیه‌های زیاد نمایشگر و وضوح تصویر پایین آن خسته شده بودند، این بار می‌توانند سرشان را بالا بگیرند.

اولین چیزی که در هنگام کار با گوشی نظر شما را به خود جذب می‌کند، صفحه نمایش پهناور با حاشیه‌های اندکش است و دومین مورد، بخش عجیب بالای نمایشگر است که اگر خیاط بودم، می‌گفتم که پارچه اپل برای دوختن این قسمت کافی نبوده است!

زمانی که گوشی را در دست گرفتم، وزن نسبتا زیاد در مقابل جثه آن، تا حدی جلب توجه می‌کرد و با آنکه از طرفداران گوشی‌های مگس وزن نیستم، اما گفتم بد نیست آن را مقایسه‌ای با رقبای هم قد و هیکلش بکنم!

دو گوشی سامسونگ گلکسی S8 و ال‌جی G6 اندازه نزدیکی به محصول اپل داشتند و با اینکه ۵ میلی‌متر قد بلندتری هم دارند اما در مقابل وزن ۱۷۴ گرمی سیب نشان، سامسونگ ۱۵۵ و ال‌جی ۱۶۳ گرم وزن را برای پرچم‌دار خودشان در نظر گرفتند و جالب‌تر آنکه هر دو محصول، باتری حجیم‌تری هم دارند! از این موضوع بگذریم، اصلا چه کسی جرات می‌کند به آی‌فون بگوید بالای چشمت ابرو هست، آن هم زمانی که به خیال خودش با یک ساختارشکنی قهرمانانه، در پی کسب موقعیت جدیدی در بازار است.

وقتی از جلو به گوشی نگاه می‌کنیم، به خاطر نمایشگر تمام صفحه با کیفیت بالا و البته ساختار مستحکم محصول، لبخند رضایت و حتی غرور (به‌خصوص اگر کسی مشغول نگاه کردن به آی‌فون‌تان باشد) شما را فرا خواهد گرفت. فقط بهتر است خیلی بر روی اون بخش بالایی که مثل یقه پیراهن نمایشگر را چاک داده، تمرکز نکنیم!

گوشه‌های گرد آی‌فون 10 که در بالا و پایین نمایشگر هم به‌خوبی تلفیق شده، خوش دستی این سیب نشان را بیشتر می‌کند و البته عدم وجود کلید گرد هوم در پایین، یک حس عجیب را می‌تواند برای اپل دوستان به‌وجود آورد، شاید آمیخته‌ای از غم و شادی! ناراحت به دلیل از دست دادنش و خوشحال به‌خاطر پهناورتر شدن نمایشگرش و اما در مجموع می‌توان پذیرفت که با توجه به حرکت سازندگان به سمت ساخت نمایشگرهای این چنینی، به‌زودی شاهد حذفش می‌شدیم.

تا به اینجا همه چیز خوب و خوش است تا اینکه نگاهی به فریم فلزی دستگاه انداختم. سرشار از لک و کثیفی، به‌نحوی که حتی در ابتدا گمان کردم گوشی خط و خش برداشته است! این فلز به‌قدری توسط اپل صیقل داده شده که اثر انگشت شما را تا چند متری هم می‌توان به‌خوبی دید و ظاهرا حذف تاچ آی‌دی، سبب نشده تا انگشتان‌تان نتوانند خودی نشان دهند!

کلیدهای صدا در سمت چپ و پایین‌تر از دکمه آشنای سایلنت قرار گرفته‌اند و چون شما دکمه هوم ندارید، اپل یک کلید پهن با نام Side Button را کار گذاشته که ممکن است حتی با کلید یکپارچه صدا در بسیاری از گوشی‌های امروزی آن را اشتباه بگیرید. به شخصه اعتقاد دارم زیاد از حد بلند ساختن این کلید، نه فقط این بخش را زیبا نکرده، بلکه احتمال خطا در فشردن آن توسط کاربر را هم بالا می‌برد و ممکن است شما به اشتباه، گوشی خودتان را قفل کنید. محل ورودی سیم کارت نیز در این بخش تعبیه شده است.

وقتی گوشی را به پشت برگرداندم، آن لبخند اولیه برای نگاه از روبه‌رو تبدیل به اخم شد و چه بسا اگر کسی این بخش را بدون لوگوی اپل و نام آی‌فون ببیند، لقب زشت را هم شایسته‌اش بداند! در واقع وجود دوربین دو گانه که به حالت عجیب عمودی چیده شده و از بدنه بیرون زده، به‌قدری در ذوق می‌زند که دشنامی را بر جانی آیو (طراح آی‌فون) روانه کرده و بر این سلیقه بد وی، اَه اَه خواهید گفت! این دوربین به خوبی گرد و غبار و کثیفی را هم در اطرافش جذب می‌کند و به‌قدری بر روی بدنه حالت نچسبی دارد، که به فکر فرو می‌روید یک کمپانی چندین میلیارد دلاری چرا پس از گذشت این همه سال، هنوز نتوانسته این لنزها را کمی درون بدنه ببرد! اصلا نمی‌خواهد این کار را بکند، پس حداقل مانند برخی مدل‌های جدید مثل هواوی میت 10، کمی سلیقه در چیدن‌شان به خرج دهد!

حالا من این‌ها را گفتم، نشان به همان نشان که این لنزها تا حداقل ۳ سال دیگر هم این شکلی باقی خواهند ماند و اگر روزی هم اپل تصمیم به ترمیم چنین بخشی بگیرد، مانند هوا کردن آپولو به همگان اعلام نموده و آن را ابتکار و توانایی بالقوه خودش می‌داند!

سطح پشتی گوشی هم از شیشه ساخته شده و همچون اکثر سازندگان در سال 2017، تبدیل به مستعدترین بخش برای جذب کثیفی، اثرانگشت و حتی خط و خش فراوان است! بر خلاف قبل، خبری از درج جمله «طراحی شده توسط اپل در کالیفرنیا» و این عبارات بی‌مصرف نیست تا شاید بهترین بخش در طراحی پشتی آی‌فون 10 همین باشد و لاغیر!

در کل اگر بخش پشتی آی‌فون X را فاکتور بگیریم، باید گفت این محصول، دارای یک طراحی دوست داشتنی و لوکس است که کیفیت بالای نمایشگر و پهناور بودن آن، سبب می‌شود تا ارتباط خوبی با دستگاه گرفته و از گاز زدن این سیب گران قیمت، لذت ببرید!

نمایشگر

یکی از نقاط طلایی در آی‌فون 10 را بایستی همین بخش نمایشگر دانست، محلی که بیشترین تعامل کاربر با دستگاه را بر عهده داشته و با توجه به توانمندی‌های iOS، کیفیت بالای پنل OLED و البته رزولوشن بیشتر، نقطه عطفی برای این کمپانی آمریکایی شده است.

برخلاف تصور پیشین مبنی بر آنکه اپل کار ساخت این پنل‌ها را به ال‌جی می‌سپارد، به سراغ رقیب دیرینه یعنی سامسونگ رفته تا بلکه تجربه بیشتر این شرکت در بخش پنل‌های OLED برای گوشی‌ها، به کارش بیاید.

با روشن شدن نمایشگر و نگاه به رنگ‌ها، همه‌چیز بسیار عالی به‌نظر می‌رسد، حتی خوانایی نمایشگر در زیر نور آفتاب هم مناسب است و اپل با استفاده از فناوری True Tone کاری می‌کند تا بسته به شرایط محیط، بهترین عملکرد برای نمایشگر در نظر گرفته شود و در عمل هم شاهد این موضوع هستیم.

خوشبختانه فناوری HDR در هر دو فرمت استاندارد و دالبی ویژن نیز پشتیبانی می‌شود و این بار اپل منتظر نمانده تا تمام گوشی‌های بازار به این تکنولوژی مجهز شده و سپس به سراغش برود! البته هنوز میزان محتوای موجود برای این فناوری چندان در دسترس نیست اما با فراگیر شدنش، بدون تردید آی‌فون 10 شما را ناامید نخواهد کرد.

البته این نمایشگر 5.8 اینچی، چندان هم بی عیب و نقص نیست و با کمی دقت، می‌توان متوجه برخی کاستی‌ها شد. پنل OLED با تغییر زاویه، دچار کمی تغییر رنگ به‌خصوص برای رنگ‌های روشن مثل سفید می‌شود و حتی کاربران زیادی از وجود هاله‌های رنگی بر روی آی‌فون خودشان، گزارش‌هایی داده‌اند.

از سوی دیگر، به‌نظر می‌رسد جانی آیو (طراح آی‌فون) برای این بخش تنها قلم را به‌دست گرفته و یک نقاشی البته با کمک خط کش و پرگار ترسیم کرده است و سپس آن را به فاکسکان داده تا بدون چون و چرا بسازد! حالا چرا چنین حرفی را می‌زنم؟ برای آنکه نسبت ابعاد عجیب که عدد ۱۹.۵ به ۹ را نشان می‌دهد با وضوح تصویر ۲۴۳۶ در ۱۱۲۵ پیکسلی، خود مویدی بر این قضیه است. واقعا نمی‌دانم چرا اپل تصمیم گرفته چنین نسبت عجیب و غیر استانداردی را برای گوشی خودش در نظر بگیرد و کاربران بدین سبب در برخورد با برخی از بازی‌ها و برنامه‌ها که هنوز سازگار نشده‌اند، بخش زیادی از نمایشگر را به صورت سیاه ببینند و حتی بدتر از آن، امکان از دست رفتن برخی از محتوا نیز وجود داشته باشد.

ای‌کاش اپل به‌جای تلاش برای ساختن استاندارد خاص خودش که همراه با یک خودخواهی است، کمی از تِرِند جاری بازار بهره می‌گرفت تا نه کاربران برای استفاده از برنامه‌ها دچار مشکل شوند و نه توسعه دهندگان مجبور به ارایه برنامه‌های سازگار با محصول جدید! اما چه می‌شود کرد، اپل است دیگر!

در بالای نمایشگر و همان قسمتی که پیش‌تر گفتیم پارچه اپل برای تکمیل نمایشگر تمام شده بود، سیستم فیس آی‌دی قرار گرفته، امری که پیش از این در محصولات اندرویدی زیادی دیده بودیم و حتی مایکروسافت در گوشی‌های ویندوزفونی خودش (یک فاتحه برای‌شان بخوانید) نیز از سیستم مشابهی استفاده کرده بود. سرآمد فعلی در این بخش را هم بایستی گلکسی نوت 8 سامسونگ دانست که توسط شناسایی چهره شما، امکان ورود را به کاربر می‌دهد.

حال آی‌فون با تغییر نام این نحوه ورود به فیس آی‌دی و حذف بخش محبوبی چون تاچ آی‌دی، یک تغییر عمده را در آی‌فون 10 ایجاد کرده است. تغییری که سبب به‌وجود آمدن آن بخش نامتعارف در بالای دستگاه هم شده است. شاید اپل این روزها مثل سابق یک نوآور محسوب نشود اما باید پذیرفت که اگر به سراغ یک تکنولوژی می‌آید، آن را به کامل‌ترین وجه انجام می‌دهد. در اینجا نیز دوربینی با نام TrueDepth (حقیقت عمیق) با سنسور مادون قرمز، سنسور شناسایی شدت نور محیط، سنسور تشخیص فاصله و ماژولی با عنوان Flood Illuminator وظیفه‌ای خطیر را برعهده گرفته‌اند که دروازه امنیتی دستگاه محسوب می‌شود.

اگر بخواهم تمام این تجهیزات و اسامی قلمبه و سلمبه را به کناری گذاشته و تنها به عملکرد اصلی آن بپردازم، بایستی از کلمه نامانوس و خارجی پرفکت استفاده کنم! در واقع به‌قدری این تکنولوژی خوب عمل می‌کند که من را به تحسین وا داشت. تفاوتی ندارد شما در زیر نور آفتاب باشید یا در تاریکی و ظلمات، موهای‌تان به هم ریخته باشد یا عینک طبی زده باشید، فیس آی‌دی به‌خوبی و سرعت شما را تشخیص می‌دهد و نیازی به سر و کله زدن با آن را ندارید.

البته در مقایسه با تاچ آی‌دی، بایستی گفت محدودیت‌هایی نیز به همراه می‌آید. مثلا بایستی حتما گوشی را مقابل خودتان بگیرید و بر فرض اگر قبلا با کمی تنبلی تنها انگشت‌تان را بر روی گوشی گذاشته و آن را باز می‌کردید، الان باید آی‌فون 10 را حتما در آغوش کشیده و از آنجایی که گوشی ما حساس است، حتما با وی چشم در چشم شوید تا بلکه مهرتان در دلش افتاده و سریع آنلاک شود!

سخت افزار

یکی از بخش‌هایی که اپل همیشه با سری بالا و به نوعی پز عالی در آن حضور دارد، همین بخش سخت‌افزار است، جایی که با اتکا به چیپست‌های انحصاری و عملکرد بهینه سیستم عامل، همیشه بهترین نتایج بنچمارک گیری نصیب این کمپانی شده و روانی سیستم عامل و کم‌ترین میزان باگ سبب شده تا این بخش از سیب بسیار شیرین و آب‌دار باشد!

آی‌فون 10 از جدیدترین چیپست این کمپانی موسوم به A11 بایونیک بهره می‌گیرد که با لیتوگرافی 10 نانومتری تولید شده و در فضایی به مساحت 89.23 میلی‌متر مربع، 4.3 میلیارد ترانزیستور در آن قرار گرفته و به همین خاطر مصرف کم‌تر و قدرت بیشتری نسبت به نسل قبلی یعنی A10 فیوژن دارد.

این چیپست دارای 6 هسته است که البته بار اصلی بر دوش 2 هسته قدرتمند Monsoon قرار گرفته و 4 هسته دیگر که Mistral نام دارند، کم مصرف بوده و در پردازش‌های عادی وارد مدار فعالیت می‌شوند (کلا اپل دوست داره بر روی هر بخش از محصولاتش اسم بگذاره و هر سال هم اون رو عوض کنه که مثلا بگه چقدر خانواده ما بزرگه!).

در آی‌فون 10 از 3 گیگابایت رم استفاده شده و امسال اپل با توجه به افزوده شدن یک محصول تازه به سبد کالاهایش، این مدل را هم مانند آی‌فون 8 و 8 پلاس در دو مدل با حافظه داخلی 64 و 256 گیگابایت عرضه می‌کند.

قبل از آنکه بخواهم گوشی را وارد بنچمارک گیری‌های معمول کنم، کاملا حدس می‌زدم که نتایج، عالی خواهد بود. اما باز از چند نرم‌افزار معمول استفاده کردم که اولین آن‌‌ها، انتوتو نسخه 6 بود که عملکرد گوشی را در بخش‌های گوناگون سنجیده و یک امتیاز در پایان بدان اعطا می‌کند. جدول زیر به‌خوبی نشان می‌دهد که جایگاه آی‌فون 10 در کجاست!

پس از آن به سراغ تست گیک بنچ رفتیم و در حالت چند هسته‌ای، توان گوشی را به چالش کشیدیم که نتایج حاصله را می‌توانید در ادامه مشاهده بفرمایید.

در آزمون آخر نیز از بیس مارک OS ورژن 2.0 بهره گرفتیم تا ببینیم عملکرد این گوشی قدرتمند در این برنامه چگونه خواهد بود.

شاید بخش سخت‌افزار را تنها قسمتی بتوان نام برد که حتی سخت‌گیرترین منتقدان هم نمی‌توانند ایراد خاصی بدان وارد کرده و اپل دوست دارد که همه بخاطرش، مدح و ثنایش را بگویند اما چون ما اهل چنین کارهایی نیستیم، به سراغ بخش بعدی یعنی رابط کاربری و سیستم عامل می‌رویم!

رابط کاربری و سیستم عامل

اگر شما یک کاربر پر و پا قرص اندروید باشید، قوانین سخت‌گیرانه iOS به‌طور قطع آزارتان خواهد داد، جالب اینجاست که دوست‌داران این سیستم عامل هم خیلی سخت به اندروید کوچ می‌کنند و با اینکه در طی سالیان اخیر، دیوار بتنی بین این دو کمی نازک‌تر شده ولی همچنان فاصله زیادی بین‌شان دیده می‌شود.

آی‌فون 10 از نظر تجربه کاربری به‌خاطر حذف کلید هوم، با سایر محصولات اپل هم متفاوت است. در واقع همه وظایف این کلید بین دکمه ساید (یخچال نیست!) و ژست‌های لمسی تقسیم شده و شاید کمی عادت کردن به این موضوع برای کاربر زمان ببرد اما تجربه شخصی خودم نشان داد آن‌قدرها هم سخت نیست و مانند اکثر موارد، اپل به‌خوبی از پس سازگار کردن سیستم عامل خودش با این نمایشگر دیلاق برآمده است.

البته، حرکاتی چون بازگشت به عقب و حتی لمس برخی از گزینه‌ها بر روی نمایشگر، نیاز به استفاده از دو دست پیدا می‌کند، امری که حداقل کاربران آی‌فون معمولی با آن تا حدی بیگانه هستند.

برای بازگشت به صفحه اصلی یا باز کردن قفل دستگاه پس از شناسایی چهره، تنها کافی است که از پایین گوشی و خط افقی خاکستری، به بالا بکشید. اگر همین حرکت را با نگاه داشتن دست خودتان انجام دهید، عمل مالتی تسکینگ انجام می‌شود. حتی می‌توانید دسترسی به نوتیفیکیشن‌ها را با کشیدن دست به پایین از نیمه وسط دستگاه انجام دهید و کلید ساید هم علاوه بر قفل دستگاه، با دو بار فشرده شدن، سیری را به میدان می‌فرستند و قادر هستید برایش تعریف کنید که با سه بار فشردن، چه کار جدیدی برای‌تان انجام دهد.

با آنکه اپل تمام تلاش خودش را کرده  تا همچنان ارتباط ساده و خوبی با سیستم عامل توسط کاربر برقرار شود اما قد بلند گوشی و عدم وجود کلید فیزیکی در پایین نمایشگر، حداقل در مقایسه با آی‌فون 8 استاندارد، کمی کار کردن را با این مدل دشوارتر می‌کند اما زیبایی و نمایشگر پهناور آی‌فون 10، ارزش به‌دوش کشیدن چنین مشقتی را دارد!

یکی از بخش‌های جدید در آی‌فون 10 که به‌خاطر پرداخته شدن در کنفرانس اپل حسابی بولد شد، انیموجی‌ها بودند، ۱۲ شخصیت کارتونی که با شبیه سازی صدا و چهره شما، پیغام‌ها را به شکل متفاوتی به مخاطب خاص‌‌تان ارسال می‌کنند.

به‌صورت پیش فرض انیموجی‌ها در پیغام رسان آی‌فون فعال هستند اما به‌خاطر قابلیت ذخیره سازی، می‌توان آن‌ها را در سایر شبکه‌های اجتماعی نیز به کار گرفت. انیموجی‌ها البته هنوز به مرحله پختگی ۱۰۰ درصد نرسیده‌اند و بایستی خیلی شمرده و دقیق صحبت کنید تا کلام شما به بهترین نحو منتقل شود، اما در کل سرگرمی و روش جالبی برای انتقال صحبت است که می‌تواند تبدیل به یک ترند جدید بین کابران شده و حداقل آن‌هایی که آی‌فون 10 دارند برای اینکه پز گوشی‌شان را بدهند، از این روش بهره بگیرند!

دوربین

چندی پیش و در یک مقایسه گروهی دوربین‌ها که بین 7 گوشی برتر دنیا انجام دادیم، آی‌فون 8 پلاس موفق شد تا با رای کاربران، بهترین دوربین موبایل لقب بگیرد و حال نسخه جدیدتر یعنی 10 با برخی بهبودها همچون لرزش‌گیر اپتیکال برای لنز دوم و میزان F کم‌تر برای آن، از همین حالا اعلام می‌کند که جایگاهی جز صدر جدول عکاسان، وی را قانع نخواهد کرد.

اپل برای آی‌فون 10 از دوربین دوگانه استفاده کرده که با چینشی عجیب و عمودی، در گوشه بالا و سمت چپ دستگاه قرار گرفته‌اند. علاوه بر بیرون زدگی بیش از حد لنز، محل قرار گیری آن‌ها هم چندان خوب نیست و هنگام عکاسی در برخی حالت‌های خاص احتمال اینکه انگشت‌تان گوشه‌ای از تصویر را به خودش اختصاصی دهد، بالاست. البته این بخش توسط شیشه مقاوم سافایر محافظت می‌شود و می‌توان گفت که در برابر خط و خش کاملا مقاوم است اما از طراحی زشتش هرچه بگوییم، کم گفته‌ایم!

آی‌فون 10 به دو سنسور 12 مگاپیکسلی مجهز است. با این حال تنها شباهت این دو لنز به همین میزان مگاپیکسل باز می‌گردد و کارایی آن‌ها شباهتی به هم ندارد. لنز اصلی 28 میلی‌متری با گشادگی دیافراگم F/1.8‌ بوده که از لرزش‌گیر اپتیکال نیز بهره می‌برد. لنز دوم با F/2.4 از نوع تله‌فوتو است که علاوه بر کمک به ثبت تصاویر پرتره زیبا، می‌تواند زوم دو برابری اپتیکال را برای گل سرسبد محصولات اپل به ارمغان آورد و برخلاف مدل تعبیه شده بر روی روی آی‌فون 8 پلاس، دارای لرزش‌گیر اپتیکال نیز است. یک فلاش LED چهارگانه دو رنگ نیز به کمک این دو آمده تا در محیط‌های کم‌نور روشن کننده راه‌پای‌شان باشد.

بر طبق گفته‌های اپل پردازش تصویر در آی‌فون 10 بهبودهایی داشته و حالا در کنار نویز کمتر، جزئیات بیشتری هم شاهد هستیم.

تصاویر گرفته شده توسط آی‌فون 10 بسیار جذاب به‌نظر می‌رسند. رنگ‌ها خیلی خوب دیده شده و جزئیات تصویر حتی در محیط‌های کم‌نور نیز عالی‌ست. به لطف دوربین دوگانه عکاسی پرتره با این گوشی بسیار جذاب است. تصاویری که در این حالت با آی‌فون 10 گرفتیم با جزئیات بسیار بالایی به ثبت رسیدند و بک‌گراند تصویر نیز به خوبی مات می‌شود. البته همچنان در برخی مواقع دوربین مرز بین سوژه و محیط را به خوبی تشخیص نمی‌دهد و شاید برخی تصاویرتان آن‌طور که باید و شاید به نظر نرسند اما به صورت کلی عکاسی پرتره با این گوشی لذت بخش است.

از لحاظ نرم‌افزاری نیز اپل برای این ویژگی سنگ تمام گذاشته و همین عکاسی پرتره ساده با 5 حالت مختلف صورت می‌گیرد و می‌توان با آن‌ها تصاویر خاص‌تری را به ثبت رساند. به عنوان مثلا می‌شود به‌جای تار کردن، بک‌گراند را کاملا سیاه کرد تا سوژه جذاب‌تر به نظر برسد.

رابط کاربری دوربین خیلی ساده طراحی شده و تفاوت‌ چندانی‌ با نسل‌های قبل ندارد. شما می‌توانید از تایمر استفاده کنید، به عکس‌هایتان چندین فیلتر متفاوت را اضافه کنید و یا پانوراماهای با کیفیتی را به ثبت برسانید و باز هم خبری از عکاسی در حالت دستی نیست. به‌صورت کلی رابط کاربری دوربین آی‌فون 10 برای یک یوزر معمولی (بخوانید اکثر مردم) کافی به نظر می‌رسد و جوابگوی نیاز آن‌هاست اما برای آن‌هایی که علاقه بیشتری به عکاسی دارند، آپشن‌های خاصی در نظر گرفته نشده و از این لحاظ آی‌فون 10 در برابر محصولات اندرویدی (حتی میان‌رده‌ها!) حرف خاصی برای گفتن ندارد.

به شخصه اعتقاد دارم که اپل خیلی راحت می‌تواند این رابط کاربری را که سال‌هاست بدین شکل ساده و بی‌روح در جلوی دیدگان کاربران قرار می‌گیرد، ارتقا داده و قابلیت‌های دوربین با کیفیتش را خیلی بهتر در دسترس خریداران قرار دهد، اما همیشه یک نوع لجبازی و خودخواهی درونی این کمپانی، سبب می‌شود تا همان چیزی را که می‌پسندد، به‌زور بخواهد به خورد دیگران نیز بدهد و همین امر باعث شده تا شما حتی توانایی ساده‌ای چون تغییر میزان رزولوشن عکاسی را هم در تنظیمات خود دوربین نداشته باشید! فکر کنید میلیون میلیون پول داده‌اید اما حتی قادر به تغییر وضوح تصویر عکاسی هم نیستید، این بود دموکراسی آمریکایی؟!

در این بین بد نیست به الگوریتم جدید پردازش تصاویر آی‌فون 10 نیز اشاره کنیم که موجب می‌شود ضمن حفظ کیفیت محتوای گرفته شده با دوربین، حجم آن‌ها به‌طور قابل توجهی کاهش یابد.

در ادامه شاهد تصاویر گرفته شده با این مدل در شرایط متفاوت هستید:

آخریم پرچم‌دار اپل می‌تواند به صورت 4K و نرخ 60 فریم بر ثانیه فول بگیرد تا چشمه‌ای از قدرت سخت‌افزاری‌اش را در این بخش نیز به چشم بکشد! همچنین توانایی ضبط با وضوح فول‌اچ‌دی با نرخ 240 فریم بر ثانیه نیز فراهم است که در نوع خود جالب به‌نظر می‌رسد. شما می‌توانید ویدئوهای اسلوموشن خاصی را با این گوشی به ثبت برسانید. کیفیت ویدیوهای ثبت شده بسیار بالاست، لرزش‌های دست تا حد بسیار زیادی کنترل شده‌اند، رنگ‌ها طبیعی ثبت شده و کیفیت ضبط صدا نیز در حد مطلوبی‌ست، اگرچه همچنان به‌صورت مونو رکورد می‌شود. اما در کل همه چیز برای ثبت یک ویدیو فوق‌العاده در دسترس است.

در بخش محبوب این روزها یعنی عکاسی سلفی، آی‌فون 10 همچون برادرانش در امسال و پارسال، به یک دوربین 7 مگاپیکسلی با گشادگی دیافراگم F/2.2 مجهز است. این دوربین از کیفیت بسیار بالایی برخوردار بوده و می‌تواند به صورت HDR نیز عکس‌برداری کند. از جمله قابلیت‌های جالب دوربین سلفی پرچم‌دار اپل می‌توان به امکان ضبط ویدیوهای فول‌اچ‌دی با نرخ 30 فریم و اچ‌دی با نرخ 240 فریم هم اشاره کرد.

در کل کیفیت تصاویر ثبت شده با این دوربین عالی‌ست، رنگ‌ها به خوبی ثبت می‌شوند و نویز چندانی هم در تصویر نیست. البته این‌ها برای زمانی‌ست که در نور کافی مشغول عکاسی شده باشید و در صورتی که بخواهید در محیط‌های کم‌نور سلفی بگیرید، همه چیز متفاوت خواهد بود و تصویر آن‌طور که باید و شاید به ثبت نمی‌رسد؛ امری که تقریبا اکثر دوربین‌های امروزی در آن هنوز دچار ضعف هستند.

مالتی مدیا

اگر شما از گوشی خودتان به عنوان یک وسیله جهت گوش دادن به موسیقی و یا نگاه کردن به فیلم استفاده می‌کنید، بایستی بگویم که انتخاب خوب و در عین حال بدی داشته‌اید!

آی‌فون 10 برای نگاه کردن به فیلم خوب است زیرا یک نمایشگر بزرگ با کیفیت و با فناوری OLED دارد که هر چیزی را به بهترین شکل برای‌تان نمایش می‌دهد اما این گوشی بد است چرا که نسبت تصویر عجیب و غیر استاندارش سبب می‌شود در اکثر مواقع، شاهد نوارهای مشکی در دو طرف ویدیو شده و بسته بودن اکوسیستم iOS هم لذت دیدن فیلم را به اندازه گوشی‌های اندرویدی، تسهیل نمی‌کند.

آی‌فون 10 برای گوش دادن به موسیقی خوب است زیرا اسپیکرهای استریو با کیفیت پخش بالا دارد، هدفون‌های اپل طبق معمول عالی عمل می‌کنند و کیفیت پخش شده در گوش‌تان، به‌خوبی ذهن‌تان را نوازش می‌دهد اما در عین حال این گوشی بد است زیرا جک استاندارد 3.5 میلی‌متری ندارد و اگر هدفون‌تان را جا گذاشته باشید، از نمونه‌های استاندارد هم قادر به استفاده نخواهید بود (مگر به کمک جک تبدیل) و از طرفی آی‌تونز انقدر برای شما (به‌خصوص اگر ایرانی باشید!) چاله و چوله در شنیدن یک موزیک قرار می‌دهد که گاهی مجبور می‌شوید عطایش را به لقایش ببخشید!

در کل بخش مالتی مدیا، یکی از قسمت‌های چالش برانگیز برای دیوایس‌های iOS است که سبب می‌شود تا اندرویدی‌ها همیشه سری بالاتر گرفته و به‌خاطر سهل و آسان بودن استفاده از محتوای چند رسانه‌ای، سیب گاز زده اپل را کِرمو و ترش خطاب کنند!

باتری

از همان زمان معرفی آی‌فون اولیه به‌خاطر دارم اپل کلا از بیان حجم باتری خودش گریزان بود و صرفا به بیان برخی آمارها بسنده می‌کرد، اما پیدا کردن ظرفیت این منبع مهم در گوشی کار چندان سختی نیست زیرا بسیار از پایگاه‌های مشهور چون آی‌فیکسیت خیلی سریع برای‌مان این کار را انجام می‌دهند.

اپل در آی‌فون 10 از دو باتری جداگانه استفاده کرده که به‌نظر می‌رسد فرم طراحی خاص دستگاه سبب شده چنین تفاوتی را بپذیرد (و این شاهکار دوربین را هم ایجاد کند). ظرفیت این دو باتری در مجموع برابر با 2716 میلی‌آمپر بوده و در مقایسه با گوشی‌های اندرویدی در چنین ابعادی، بسیار کم‌تر است!

اما بایستی بپذیریم برای کاربر عدد میلی‌آمپر چندان مهم نیست و میزان ماندگاری باتری است که اهمیت دارد و حال با توجه به سخت‌افزار بسیار قوی و در عین حال بهینه در کنار سیستم عامل سازگار، می‌توان انتظار مناسبی را از آن کشید. در عمل هم شاهد چنین امری هستیم و حداقل برای خود من، شارژ دستگاه در حدی بود که نخواهم دائما به‌دنبال پریز برق گشته یا در زیر لب دشنامی را نثار این سیب سازان نمایم!

حتی در بسیاری موارد، عملکرد آی‌فون 10 از گوشی‌های اندرویدی با نمایشگر کوچک‌تر و حجم باتری بالاتر هم بهتر است تا بدانیم که همه چیز در اعداد خلاصه نمی‌شود اما چیزی برای شگفت زده شدن هم وجود ندارد! شما با این گوشی قادر هستید تا بیشتر از 12 ساعت به‌صورت پشت سر هم فیلم ببینید (با نور نمایشگر 50 درصدی) و وب‌گردی با آن نزدیک به 10 ساعت گوشی را روشن نگاه داشته و سپس به اغما فرو می‌برد!

اپل در آی‌فون 10 بالاخره از سیستم شارژ سریع استفاده کرد اما برای آنکه شما خیلی سریع خوشحال نشوید، شارژرش را در جعبه نگذاشت! بالاخره این کمپانی فقیر چون گوشی را با قیمت بسیار ارزان 1000 تا 1150 دلاری می‌فروشد (در ایران بالای 6 میلیون تومان)، باید یک سود چند سنتی هم بکند، پس لطفا خودتان دست به جیب شده و با پرداخت مبلغ ناچیز 100 دلار (قیمت یک گوشی میان رده اندرویدی) این شارژر را تهیه بفرمایید (نکنه انتظار داشتید که اپل اون رو داخل جعبه بگذاره؟!).

نکته جالب‌تر اینکه اپل وقتی گوشی‌های جدید خودش را به بازار داد، شارژر وایرلسش را نداد تا شما انگشت به دهان بمانید که چه کنید و البته، خیلی راحت می‌توانید آن را بر روی دیگر مدل‌ها چون سامسونگ گذاشته و پس از طی شدن ساعت‌های متمادی، گوشی‌تان را تحویل بگیرید، از بس که این شارژ وایرلس کند است (بیش از ۳ ساعت را برای فول شارژ شدن در این حالت کنار بگذارید).

سایر امکانات

معمولا عادت دارم در این قسمت از بررسی، به میزانی که کارت حافظه جانبی به ظرفیت مموری دستگاه اضافه می‌کند اشاره نمایم که خب برای آی‌فون 10 نمی‌توانم (چون اصلا کارت حافظه ندارد!). عادت دارم توانایی پشتیبانی از سیم‌کارت دوم را بگویم که نمی‌گویم (چون اسلات دومی وجود ندارد). دوست دارم از حضور پورتی چون مادون قرمز برای کنترل لوازم برقی اطراف سخنرانی کنم که نمی‌کنم (هنوز با ارسال فایل از طریق بلوتوث هم مشکل دارد!) و خلاصه هرچه می‌خواهم بگویم، نمی‌گویم چون چیزی برای گفتن نیست به‌جز یک چیز و آن هم استاندارد IP67 که سبب می‌شود آی‌فون 10 ما در برابر گرد و خاک و همچنین آب، مقاومت خوبی از خودش نشان دهد (صلوات!).

البته، مواردی چون پشتیبانی از تاچ سه‌بعدی هم یکی از آن دست بخش‌هایی‌ است که همچنان بر روی آی‌فون‌ها وجود دارد اما به دلیل عدم استقبال کاربران، دیگر بر روی گوشی‌های اندرویدی کسی از آن بهره‌ای نمی‌گیرد. راستی، آی‌فون 10 ویبره هم دارد!

سخن پایانی

آی‌فون 10 را بایستی محصولی برای پوست اندازی اپل و ورود به یک عصر نوین در بخش تولیدات این شرکت دانست، جایی که پس از عرضه 4 نسل آی‌فون با طراحی تکراری، شاهد حضور محصولی هستیم که نه تنها در بین آی‌فون‌ها، بلکه در میان محصولات اندرویدی هم چهره متمایزی دارد.

این گوشی همچون همیشه، دارای کیفیت بسیار خوبی چه در جنس بدنه و چه در بخش‌های مهمی چون نمایشگر، دوربین و سخت‌افزار است که همگی را در زندانی به نام iOS گرد هم آورده و هر روز به‌واسطه استقبال بیشتر خریداران، مساحتش را بیشتر می‌کند!

همیشه یکی از نقاط ضعف در ارتباط با محصولات اپل را گرانی آن‌ها در مقایسه با پرچم‌داران اندرویدی می‌دانستیم، اما پس از آنکه شاهد افزایش قیمت پرچم‌دارانی چون گلکسی نوت 8 و حتی هواوی میت 10 بودیم، اپل ناچار شد برای حفظ پرستیژ خودش، بهای بالای 1000 دلار را هم تجربه کرده و به‌واسطه سیب دوستی بسیار زیاد کاربران ایرانی و وجود طرح‌هایی جدیدی چون رجیستری، بهای این محصول در همین ابتدای عرضه رسمی، بالای 6 میلیون تومان باشد تا هر کسی که از گرانی آی‌فون‌های 3 میلیون تومانی قبلی می‌نالید، مشت محکمی بر دهانش خورده و بداند ‌که آن‌ها در مقابل آی‌فون 10، محصولاتی نصف قیمت بوده‌اند!

در واقع باید این چنین بگوییم که آی‌فون 10، کالایی است چون طلا که اپل آن را با بهای پلاتینیوم در خارج از مرزهای ایران می‌فروشد و ما بایستی قیمت الماس را برایش در ایران بپردازیم، آیا پرداخت چنین بهایی برای این گوشی منطقی است؟!

به سوپر گروه گوشی‌های آی‌فون ملحق شوید

نوشته بررسی اپل آی‌فون ۱۰ (iPhone X): طلایی به قیمت الماس! اولین بار در پدیدار شد.

بررسی اپل آی‌فون ۱۰ (iPhone X): طلایی به قیمت الماس!

شاید در همان روز که اپل گوشی جدیدش با نام آی‌فون 10 که بسیاری به اشتباه (چون خود من!) در ابتدا آن را ایکس صدا می‌زدند، در شهر نیویورک معرفی کرد، اکثر حاضران، شاهدان و مدیران، فروش بالایی برای این آی‌فون جدید پیش‌بینی می‌کردند و البته حضور آن سبب شد تا دیگر محصولات این کمپانی یعنی آی‌فون 8 و 8 پلاس، استقبال چندانی را از خود نبینند.

البته عدم معرفی آی‌فون 10 هم سبب پیروزی خاصی برای آن دو محصول دیگر نمی‌شد، زیرا چهره تکراری‌شان پس از ۴ نسل، حتی سرسخت‌ترین طرفداران آی‌فون را برای خریدشان هیجان زده نمی‌کرد.

اما بحث امروز ما درباره تلفن همراهی است که می‌خواهد جهان را در این رده دچار تحول کند و همچون نخستین گوشی آی‌فون تولید شده در سال ۲۰۰۷، این بار پس از یک دهه، همان موفقیت را در تغییر نگرش جهانی به این کالای پرمصرف و محبوب بازی کند. اما آیا آی‌فون 10 یک محصول انقلابی است؟

لازم به ذکر است که آی‌فون 10 توسط شرکت مدیاپردازش برای بررسی در اختیار آی‌تی‌رسان قرار گرفته است. آی‌فون‌های جدید با ضمانت ۱۸ ماهه مدیا پردازش عرضه شده‌اند که در یک سال نخست گوشی شما دارای گارانتی تعویض است.

طراحی و ظاهر

باید اعتراف کنم زمانی که گوشی را در مراسم معرفی‌اش دیدم، احساس خاص‌تری را نسبت به زمانی که آن را در دست گرفتم، پیدا کردم! در واقع آی‌فون 10 دورنمای زیباتری نسبت به نمای نزدیکش دارد، اگرچه باید بگویم که در کل بسیار زیباست. اصلا همین که از دست آن طراحی تکراری و یکنواخت سالیان اخیر اپل راحت شدیم، خودش یک برگ برنده برای اهالی کوپرتینو محسوب می‌شود و اپل دوستانی که دیگر از کنایه اندرویدی‌ها به‌خاطر ظاهر تکراری آی‌فون با حاشیه‌های زیاد نمایشگر و وضوح تصویر پایین آن خسته شده بودند، این بار می‌توانند سرشان را بالا بگیرند.

اولین چیزی که در هنگام کار با گوشی نظر شما را به خود جذب می‌کند، صفحه نمایش پهناور با حاشیه‌های اندکش است و دومین مورد، بخش عجیب بالای نمایشگر است که اگر خیاط بودم، می‌گفتم که پارچه اپل برای دوختن این قسمت کافی نبوده است!

زمانی که گوشی را در دست گرفتم، وزن نسبتا زیاد در مقابل جثه آن، تا حدی جلب توجه می‌کرد و با آنکه از طرفداران گوشی‌های مگس وزن نیستم، اما گفتم بد نیست آن را مقایسه‌ای با رقبای هم قد و هیکلش بکنم!

دو گوشی سامسونگ گلکسی S8 و ال‌جی G6 اندازه نزدیکی به محصول اپل داشتند و با اینکه ۵ میلی‌متر قد بلندتری هم دارند اما در مقابل وزن ۱۷۴ گرمی سیب نشان، سامسونگ ۱۵۵ و ال‌جی ۱۶۳ گرم وزن را برای پرچم‌دار خودشان در نظر گرفتند و جالب‌تر آنکه هر دو محصول، باتری حجیم‌تری هم دارند! از این موضوع بگذریم، اصلا چه کسی جرات می‌کند به آی‌فون بگوید بالای چشمت ابرو هست، آن هم زمانی که به خیال خودش با یک ساختارشکنی قهرمانانه، در پی کسب موقعیت جدیدی در بازار است.

وقتی از جلو به گوشی نگاه می‌کنیم، به خاطر نمایشگر تمام صفحه با کیفیت بالا و البته ساختار مستحکم محصول، لبخند رضایت و حتی غرور (به‌خصوص اگر کسی مشغول نگاه کردن به آی‌فون‌تان باشد) شما را فرا خواهد گرفت. فقط بهتر است خیلی بر روی اون بخش بالایی که مثل یقه پیراهن نمایشگر را چاک داده، تمرکز نکنیم!

گوشه‌های گرد آی‌فون 10 که در بالا و پایین نمایشگر هم به‌خوبی تلفیق شده، خوش دستی این سیب نشان را بیشتر می‌کند و البته عدم وجود کلید گرد هوم در پایین، یک حس عجیب را می‌تواند برای اپل دوستان به‌وجود آورد، شاید آمیخته‌ای از غم و شادی! ناراحت به دلیل از دست دادنش و خوشحال به‌خاطر پهناورتر شدن نمایشگرش و اما در مجموع می‌توان پذیرفت که با توجه به حرکت سازندگان به سمت ساخت نمایشگرهای این چنینی، به‌زودی شاهد حذفش می‌شدیم.

تا به اینجا همه چیز خوب و خوش است تا اینکه نگاهی به فریم فلزی دستگاه انداختم. سرشار از لک و کثیفی، به‌نحوی که حتی در ابتدا گمان کردم گوشی خط و خش برداشته است! این فلز به‌قدری توسط اپل صیقل داده شده که اثر انگشت شما را تا چند متری هم می‌توان به‌خوبی دید و ظاهرا حذف تاچ آی‌دی، سبب نشده تا انگشتان‌تان نتوانند خودی نشان دهند!

کلیدهای صدا در سمت چپ و پایین‌تر از دکمه آشنای سایلنت قرار گرفته‌اند و چون شما دکمه هوم ندارید، اپل یک کلید پهن با نام Side Button را کار گذاشته که ممکن است حتی با کلید یکپارچه صدا در بسیاری از گوشی‌های امروزی آن را اشتباه بگیرید. به شخصه اعتقاد دارم زیاد از حد بلند ساختن این کلید، نه فقط این بخش را زیبا نکرده، بلکه احتمال خطا در فشردن آن توسط کاربر را هم بالا می‌برد و ممکن است شما به اشتباه، گوشی خودتان را قفل کنید. محل ورودی سیم کارت نیز در این بخش تعبیه شده است.

وقتی گوشی را به پشت برگرداندم، آن لبخند اولیه برای نگاه از روبه‌رو تبدیل به اخم شد و چه بسا اگر کسی این بخش را بدون لوگوی اپل و نام آی‌فون ببیند، لقب زشت را هم شایسته‌اش بداند! در واقع وجود دوربین دو گانه که به حالت عجیب عمودی چیده شده و از بدنه بیرون زده، به‌قدری در ذوق می‌زند که دشنامی را بر جانی آیو (طراح آی‌فون) روانه کرده و بر این سلیقه بد وی، اَه اَه خواهید گفت! این دوربین به خوبی گرد و غبار و کثیفی را هم در اطرافش جذب می‌کند و به‌قدری بر روی بدنه حالت نچسبی دارد، که به فکر فرو می‌روید یک کمپانی چندین میلیارد دلاری چرا پس از گذشت این همه سال، هنوز نتوانسته این لنزها را کمی درون بدنه ببرد! اصلا نمی‌خواهد این کار را بکند، پس حداقل مانند برخی مدل‌های جدید مثل هواوی میت 10، کمی سلیقه در چیدن‌شان به خرج دهد!

حالا من این‌ها را گفتم، نشان به همان نشان که این لنزها تا حداقل ۳ سال دیگر هم این شکلی باقی خواهند ماند و اگر روزی هم اپل تصمیم به ترمیم چنین بخشی بگیرد، مانند هوا کردن آپولو به همگان اعلام نموده و آن را ابتکار و توانایی بالقوه خودش می‌داند!

سطح پشتی گوشی هم از شیشه ساخته شده و همچون اکثر سازندگان در سال 2017، تبدیل به مستعدترین بخش برای جذب کثیفی، اثرانگشت و حتی خط و خش فراوان است! بر خلاف قبل، خبری از درج جمله «طراحی شده توسط اپل در کالیفرنیا» و این عبارات بی‌مصرف نیست تا شاید بهترین بخش در طراحی پشتی آی‌فون 10 همین باشد و لاغیر!

در کل اگر بخش پشتی آی‌فون X را فاکتور بگیریم، باید گفت این محصول، دارای یک طراحی دوست داشتنی و لوکس است که کیفیت بالای نمایشگر و پهناور بودن آن، سبب می‌شود تا ارتباط خوبی با دستگاه گرفته و از گاز زدن این سیب گران قیمت، لذت ببرید!

نمایشگر

یکی از نقاط طلایی در آی‌فون 10 را بایستی همین بخش نمایشگر دانست، محلی که بیشترین تعامل کاربر با دستگاه را بر عهده داشته و با توجه به توانمندی‌های iOS، کیفیت بالای پنل OLED و البته رزولوشن بیشتر، نقطه عطفی برای این کمپانی آمریکایی شده است.

برخلاف تصور پیشین مبنی بر آنکه اپل کار ساخت این پنل‌ها را به ال‌جی می‌سپارد، به سراغ رقیب دیرینه یعنی سامسونگ رفته تا بلکه تجربه بیشتر این شرکت در بخش پنل‌های OLED برای گوشی‌ها، به کارش بیاید.

با روشن شدن نمایشگر و نگاه به رنگ‌ها، همه‌چیز بسیار عالی به‌نظر می‌رسد، حتی خوانایی نمایشگر در زیر نور آفتاب هم مناسب است و اپل با استفاده از فناوری True Tone کاری می‌کند تا بسته به شرایط محیط، بهترین عملکرد برای نمایشگر در نظر گرفته شود و در عمل هم شاهد این موضوع هستیم.

خوشبختانه فناوری HDR در هر دو فرمت استاندارد و دالبی ویژن نیز پشتیبانی می‌شود و این بار اپل منتظر نمانده تا تمام گوشی‌های بازار به این تکنولوژی مجهز شده و سپس به سراغش برود! البته هنوز میزان محتوای موجود برای این فناوری چندان در دسترس نیست اما با فراگیر شدنش، بدون تردید آی‌فون 10 شما را ناامید نخواهد کرد.

البته این نمایشگر 5.8 اینچی، چندان هم بی عیب و نقص نیست و با کمی دقت، می‌توان متوجه برخی کاستی‌ها شد. پنل OLED با تغییر زاویه، دچار کمی تغییر رنگ به‌خصوص برای رنگ‌های روشن مثل سفید می‌شود و حتی کاربران زیادی از وجود هاله‌های رنگی بر روی آی‌فون خودشان، گزارش‌هایی داده‌اند.

از سوی دیگر، به‌نظر می‌رسد جانی آیو (طراح آی‌فون) برای این بخش تنها قلم را به‌دست گرفته و یک نقاشی البته با کمک خط کش و پرگار ترسیم کرده است و سپس آن را به فاکسکان داده تا بدون چون و چرا بسازد! حالا چرا چنین حرفی را می‌زنم؟ برای آنکه نسبت ابعاد عجیب که عدد ۱۹.۵ به ۹ را نشان می‌دهد با وضوح تصویر ۲۴۳۶ در ۱۱۲۵ پیکسلی، خود مویدی بر این قضیه است. واقعا نمی‌دانم چرا اپل تصمیم گرفته چنین نسبت عجیب و غیر استانداردی را برای گوشی خودش در نظر بگیرد و کاربران بدین سبب در برخورد با برخی از بازی‌ها و برنامه‌ها که هنوز سازگار نشده‌اند، بخش زیادی از نمایشگر را به صورت سیاه ببینند و حتی بدتر از آن، امکان از دست رفتن برخی از محتوا نیز وجود داشته باشد.

ای‌کاش اپل به‌جای تلاش برای ساختن استاندارد خاص خودش که همراه با یک خودخواهی است، کمی از تِرِند جاری بازار بهره می‌گرفت تا نه کاربران برای استفاده از برنامه‌ها دچار مشکل شوند و نه توسعه دهندگان مجبور به ارایه برنامه‌های سازگار با محصول جدید! اما چه می‌شود کرد، اپل است دیگر!

در بالای نمایشگر و همان قسمتی که پیش‌تر گفتیم پارچه اپل برای تکمیل نمایشگر تمام شده بود، سیستم فیس آی‌دی قرار گرفته، امری که پیش از این در محصولات اندرویدی زیادی دیده بودیم و حتی مایکروسافت در گوشی‌های ویندوزفونی خودش (یک فاتحه برای‌شان بخوانید) نیز از سیستم مشابهی استفاده کرده بود. سرآمد فعلی در این بخش را هم بایستی گلکسی نوت 8 سامسونگ دانست که توسط شناسایی چهره شما، امکان ورود را به کاربر می‌دهد.

حال آی‌فون با تغییر نام این نحوه ورود به فیس آی‌دی و حذف بخش محبوبی چون تاچ آی‌دی، یک تغییر عمده را در آی‌فون 10 ایجاد کرده است. تغییری که سبب به‌وجود آمدن آن بخش نامتعارف در بالای دستگاه هم شده است. شاید اپل این روزها مثل سابق یک نوآور محسوب نشود اما باید پذیرفت که اگر به سراغ یک تکنولوژی می‌آید، آن را به کامل‌ترین وجه انجام می‌دهد. در اینجا نیز دوربینی با نام TrueDepth (حقیقت عمیق) با سنسور مادون قرمز، سنسور شناسایی شدت نور محیط، سنسور تشخیص فاصله و ماژولی با عنوان Flood Illuminator وظیفه‌ای خطیر را برعهده گرفته‌اند که دروازه امنیتی دستگاه محسوب می‌شود.

اگر بخواهم تمام این تجهیزات و اسامی قلمبه و سلمبه را به کناری گذاشته و تنها به عملکرد اصلی آن بپردازم، بایستی از کلمه نامانوس و خارجی پرفکت استفاده کنم! در واقع به‌قدری این تکنولوژی خوب عمل می‌کند که من را به تحسین وا داشت. تفاوتی ندارد شما در زیر نور آفتاب باشید یا در تاریکی و ظلمات، موهای‌تان به هم ریخته باشد یا عینک طبی زده باشید، فیس آی‌دی به‌خوبی و سرعت شما را تشخیص می‌دهد و نیازی به سر و کله زدن با آن را ندارید.

البته در مقایسه با تاچ آی‌دی، بایستی گفت محدودیت‌هایی نیز به همراه می‌آید. مثلا بایستی حتما گوشی را مقابل خودتان بگیرید و بر فرض اگر قبلا با کمی تنبلی تنها انگشت‌تان را بر روی گوشی گذاشته و آن را باز می‌کردید، الان باید آی‌فون 10 را حتما در آغوش کشیده و از آنجایی که گوشی ما حساس است، حتما با وی چشم در چشم شوید تا بلکه مهرتان در دلش افتاده و سریع آنلاک شود!

سخت افزار

یکی از بخش‌هایی که اپل همیشه با سری بالا و به نوعی پز عالی در آن حضور دارد، همین بخش سخت‌افزار است، جایی که با اتکا به چیپست‌های انحصاری و عملکرد بهینه سیستم عامل، همیشه بهترین نتایج بنچمارک گیری نصیب این کمپانی شده و روانی سیستم عامل و کم‌ترین میزان باگ سبب شده تا این بخش از سیب بسیار شیرین و آب‌دار باشد!

آی‌فون 10 از جدیدترین چیپست این کمپانی موسوم به A11 بایونیک بهره می‌گیرد که با لیتوگرافی 10 نانومتری تولید شده و در فضایی به مساحت 89.23 میلی‌متر مربع، 4.3 میلیارد ترانزیستور در آن قرار گرفته و به همین خاطر مصرف کم‌تر و قدرت بیشتری نسبت به نسل قبلی یعنی A10 فیوژن دارد.

این چیپست دارای 6 هسته است که البته بار اصلی بر دوش 2 هسته قدرتمند Monsoon قرار گرفته و 4 هسته دیگر که Mistral نام دارند، کم مصرف بوده و در پردازش‌های عادی وارد مدار فعالیت می‌شوند (کلا اپل دوست داره بر روی هر بخش از محصولاتش اسم بگذاره و هر سال هم اون رو عوض کنه که مثلا بگه چقدر خانواده ما بزرگه!).

در آی‌فون 10 از 3 گیگابایت رم استفاده شده و امسال اپل با توجه به افزوده شدن یک محصول تازه به سبد کالاهایش، این مدل را هم مانند آی‌فون 8 و 8 پلاس در دو مدل با حافظه داخلی 64 و 256 گیگابایت عرضه می‌کند.

قبل از آنکه بخواهم گوشی را وارد بنچمارک گیری‌های معمول کنم، کاملا حدس می‌زدم که نتایج، عالی خواهد بود. اما باز از چند نرم‌افزار معمول استفاده کردم که اولین آن‌‌ها، انتوتو نسخه 6 بود که عملکرد گوشی را در بخش‌های گوناگون سنجیده و یک امتیاز در پایان بدان اعطا می‌کند. جدول زیر به‌خوبی نشان می‌دهد که جایگاه آی‌فون 10 در کجاست!

پس از آن به سراغ تست گیک بنچ رفتیم و در حالت چند هسته‌ای، توان گوشی را به چالش کشیدیم که نتایج حاصله را می‌توانید در ادامه مشاهده بفرمایید.

در آزمون آخر نیز از بیس مارک OS ورژن 2.0 بهره گرفتیم تا ببینیم عملکرد این گوشی قدرتمند در این برنامه چگونه خواهد بود.

شاید بخش سخت‌افزار را تنها قسمتی بتوان نام برد که حتی سخت‌گیرترین منتقدان هم نمی‌توانند ایراد خاصی بدان وارد کرده و اپل دوست دارد که همه بخاطرش، مدح و ثنایش را بگویند اما چون ما اهل چنین کارهایی نیستیم، به سراغ بخش بعدی یعنی رابط کاربری و سیستم عامل می‌رویم!

رابط کاربری و سیستم عامل

اگر شما یک کاربر پر و پا قرص اندروید باشید، قوانین سخت‌گیرانه iOS به‌طور قطع آزارتان خواهد داد، جالب اینجاست که دوست‌داران این سیستم عامل هم خیلی سخت به اندروید کوچ می‌کنند و با اینکه در طی سالیان اخیر، دیوار بتنی بین این دو کمی نازک‌تر شده ولی همچنان فاصله زیادی بین‌شان دیده می‌شود.

آی‌فون 10 از نظر تجربه کاربری به‌خاطر حذف کلید هوم، با سایر محصولات اپل هم متفاوت است. در واقع همه وظایف این کلید بین دکمه ساید (یخچال نیست!) و ژست‌های لمسی تقسیم شده و شاید کمی عادت کردن به این موضوع برای کاربر زمان ببرد اما تجربه شخصی خودم نشان داد آن‌قدرها هم سخت نیست و مانند اکثر موارد، اپل به‌خوبی از پس سازگار کردن سیستم عامل خودش با این نمایشگر دیلاق برآمده است.

البته، حرکاتی چون بازگشت به عقب و حتی لمس برخی از گزینه‌ها بر روی نمایشگر، نیاز به استفاده از دو دست پیدا می‌کند، امری که حداقل کاربران آی‌فون معمولی با آن تا حدی بیگانه هستند.

برای بازگشت به صفحه اصلی یا باز کردن قفل دستگاه پس از شناسایی چهره، تنها کافی است که از پایین گوشی و خط افقی خاکستری، به بالا بکشید. اگر همین حرکت را با نگاه داشتن دست خودتان انجام دهید، عمل مالتی تسکینگ انجام می‌شود. حتی می‌توانید دسترسی به نوتیفیکیشن‌ها را با کشیدن دست به پایین از نیمه وسط دستگاه انجام دهید و کلید ساید هم علاوه بر قفل دستگاه، با دو بار فشرده شدن، سیری را به میدان می‌فرستند و قادر هستید برایش تعریف کنید که با سه بار فشردن، چه کار جدیدی برای‌تان انجام دهد.

با آنکه اپل تمام تلاش خودش را کرده  تا همچنان ارتباط ساده و خوبی با سیستم عامل توسط کاربر برقرار شود اما قد بلند گوشی و عدم وجود کلید فیزیکی در پایین نمایشگر، حداقل در مقایسه با آی‌فون 8 استاندارد، کمی کار کردن را با این مدل دشوارتر می‌کند اما زیبایی و نمایشگر پهناور آی‌فون 10، ارزش به‌دوش کشیدن چنین مشقتی را دارد!

یکی از بخش‌های جدید در آی‌فون 10 که به‌خاطر پرداخته شدن در کنفرانس اپل حسابی بولد شد، انیموجی‌ها بودند، ۱۲ شخصیت کارتونی که با شبیه سازی صدا و چهره شما، پیغام‌ها را به شکل متفاوتی به مخاطب خاص‌‌تان ارسال می‌کنند.

به‌صورت پیش فرض انیموجی‌ها در پیغام رسان آی‌فون فعال هستند اما به‌خاطر قابلیت ذخیره سازی، می‌توان آن‌ها را در سایر شبکه‌های اجتماعی نیز به کار گرفت. انیموجی‌ها البته هنوز به مرحله پختگی ۱۰۰ درصد نرسیده‌اند و بایستی خیلی شمرده و دقیق صحبت کنید تا کلام شما به بهترین نحو منتقل شود، اما در کل سرگرمی و روش جالبی برای انتقال صحبت است که می‌تواند تبدیل به یک ترند جدید بین کابران شده و حداقل آن‌هایی که آی‌فون 10 دارند برای اینکه پز گوشی‌شان را بدهند، از این روش بهره بگیرند!

دوربین

چندی پیش و در یک مقایسه گروهی دوربین‌ها که بین 7 گوشی برتر دنیا انجام دادیم، آی‌فون 8 پلاس موفق شد تا با رای کاربران، بهترین دوربین موبایل لقب بگیرد و حال نسخه جدیدتر یعنی 10 با برخی بهبودها همچون لرزش‌گیر اپتیکال برای لنز دوم و میزان F کم‌تر برای آن، از همین حالا اعلام می‌کند که جایگاهی جز صدر جدول عکاسان، وی را قانع نخواهد کرد.

اپل برای آی‌فون 10 از دوربین دوگانه استفاده کرده که با چینشی عجیب و عمودی، در گوشه بالا و سمت چپ دستگاه قرار گرفته‌اند. علاوه بر بیرون زدگی بیش از حد لنز، محل قرار گیری آن‌ها هم چندان خوب نیست و هنگام عکاسی در برخی حالت‌های خاص احتمال اینکه انگشت‌تان گوشه‌ای از تصویر را به خودش اختصاصی دهد، بالاست. البته این بخش توسط شیشه مقاوم سافایر محافظت می‌شود و می‌توان گفت که در برابر خط و خش کاملا مقاوم است اما از طراحی زشتش هرچه بگوییم، کم گفته‌ایم!

آی‌فون 10 به دو سنسور 12 مگاپیکسلی مجهز است. با این حال تنها شباهت این دو لنز به همین میزان مگاپیکسل باز می‌گردد و کارایی آن‌ها شباهتی به هم ندارد. لنز اصلی 28 میلی‌متری با گشادگی دیافراگم F/1.8‌ بوده که از لرزش‌گیر اپتیکال نیز بهره می‌برد. لنز دوم با F/2.4 از نوع تله‌فوتو است که علاوه بر کمک به ثبت تصاویر پرتره زیبا، می‌تواند زوم دو برابری اپتیکال را برای گل سرسبد محصولات اپل به ارمغان آورد و برخلاف مدل تعبیه شده بر روی روی آی‌فون 8 پلاس، دارای لرزش‌گیر اپتیکال نیز است. یک فلاش LED چهارگانه دو رنگ نیز به کمک این دو آمده تا در محیط‌های کم‌نور روشن کننده راه‌پای‌شان باشد.

بر طبق گفته‌های اپل پردازش تصویر در آی‌فون 10 بهبودهایی داشته و حالا در کنار نویز کمتر، جزئیات بیشتری هم شاهد هستیم.

تصاویر گرفته شده توسط آی‌فون 10 بسیار جذاب به‌نظر می‌رسند. رنگ‌ها خیلی خوب دیده شده و جزئیات تصویر حتی در محیط‌های کم‌نور نیز عالی‌ست. به لطف دوربین دوگانه عکاسی پرتره با این گوشی بسیار جذاب است. تصاویری که در این حالت با آی‌فون 10 گرفتیم با جزئیات بسیار بالایی به ثبت رسیدند و بک‌گراند تصویر نیز به خوبی مات می‌شود. البته همچنان در برخی مواقع دوربین مرز بین سوژه و محیط را به خوبی تشخیص نمی‌دهد و شاید برخی تصاویرتان آن‌طور که باید و شاید به نظر نرسند اما به صورت کلی عکاسی پرتره با این گوشی لذت بخش است.

از لحاظ نرم‌افزاری نیز اپل برای این ویژگی سنگ تمام گذاشته و همین عکاسی پرتره ساده با 5 حالت مختلف صورت می‌گیرد و می‌توان با آن‌ها تصاویر خاص‌تری را به ثبت رساند. به عنوان مثلا می‌شود به‌جای تار کردن، بک‌گراند را کاملا سیاه کرد تا سوژه جذاب‌تر به نظر برسد.

رابط کاربری دوربین خیلی ساده طراحی شده و تفاوت‌ چندانی‌ با نسل‌های قبل ندارد. شما می‌توانید از تایمر استفاده کنید، به عکس‌هایتان چندین فیلتر متفاوت را اضافه کنید و یا پانوراماهای با کیفیتی را به ثبت برسانید و باز هم خبری از عکاسی در حالت دستی نیست. به‌صورت کلی رابط کاربری دوربین آی‌فون 10 برای یک یوزر معمولی (بخوانید اکثر مردم) کافی به نظر می‌رسد و جوابگوی نیاز آن‌هاست اما برای آن‌هایی که علاقه بیشتری به عکاسی دارند، آپشن‌های خاصی در نظر گرفته نشده و از این لحاظ آی‌فون 10 در برابر محصولات اندرویدی (حتی میان‌رده‌ها!) حرف خاصی برای گفتن ندارد.

به شخصه اعتقاد دارم که اپل خیلی راحت می‌تواند این رابط کاربری را که سال‌هاست بدین شکل ساده و بی‌روح در جلوی دیدگان کاربران قرار می‌گیرد، ارتقا داده و قابلیت‌های دوربین با کیفیتش را خیلی بهتر در دسترس خریداران قرار دهد، اما همیشه یک نوع لجبازی و خودخواهی درونی این کمپانی، سبب می‌شود تا همان چیزی را که می‌پسندد، به‌زور بخواهد به خورد دیگران نیز بدهد و همین امر باعث شده تا شما حتی توانایی ساده‌ای چون تغییر میزان رزولوشن عکاسی را هم در تنظیمات خود دوربین نداشته باشید! فکر کنید میلیون میلیون پول داده‌اید اما حتی قادر به تغییر وضوح تصویر عکاسی هم نیستید، این بود دموکراسی آمریکایی؟!

در این بین بد نیست به الگوریتم جدید پردازش تصاویر آی‌فون 10 نیز اشاره کنیم که موجب می‌شود ضمن حفظ کیفیت محتوای گرفته شده با دوربین، حجم آن‌ها به‌طور قابل توجهی کاهش یابد.

در ادامه شاهد تصاویر گرفته شده با این مدل در شرایط متفاوت هستید:

آخریم پرچم‌دار اپل می‌تواند به صورت 4K و نرخ 60 فریم بر ثانیه فول بگیرد تا چشمه‌ای از قدرت سخت‌افزاری‌اش را در این بخش نیز به چشم بکشد! همچنین توانایی ضبط با وضوح فول‌اچ‌دی با نرخ 240 فریم بر ثانیه نیز فراهم است که در نوع خود جالب به‌نظر می‌رسد. شما می‌توانید ویدئوهای اسلوموشن خاصی را با این گوشی به ثبت برسانید. کیفیت ویدیوهای ثبت شده بسیار بالاست، لرزش‌های دست تا حد بسیار زیادی کنترل شده‌اند، رنگ‌ها طبیعی ثبت شده و کیفیت ضبط صدا نیز در حد مطلوبی‌ست، اگرچه همچنان به‌صورت مونو رکورد می‌شود. اما در کل همه چیز برای ثبت یک ویدیو فوق‌العاده در دسترس است.

در بخش محبوب این روزها یعنی عکاسی سلفی، آی‌فون 10 همچون برادرانش در امسال و پارسال، به یک دوربین 7 مگاپیکسلی با گشادگی دیافراگم F/2.2 مجهز است. این دوربین از کیفیت بسیار بالایی برخوردار بوده و می‌تواند به صورت HDR نیز عکس‌برداری کند. از جمله قابلیت‌های جالب دوربین سلفی پرچم‌دار اپل می‌توان به امکان ضبط ویدیوهای فول‌اچ‌دی با نرخ 30 فریم و اچ‌دی با نرخ 240 فریم هم اشاره کرد.

در کل کیفیت تصاویر ثبت شده با این دوربین عالی‌ست، رنگ‌ها به خوبی ثبت می‌شوند و نویز چندانی هم در تصویر نیست. البته این‌ها برای زمانی‌ست که در نور کافی مشغول عکاسی شده باشید و در صورتی که بخواهید در محیط‌های کم‌نور سلفی بگیرید، همه چیز متفاوت خواهد بود و تصویر آن‌طور که باید و شاید به ثبت نمی‌رسد؛ امری که تقریبا اکثر دوربین‌های امروزی در آن هنوز دچار ضعف هستند.

مالتی مدیا

اگر شما از گوشی خودتان به عنوان یک وسیله جهت گوش دادن به موسیقی و یا نگاه کردن به فیلم استفاده می‌کنید، بایستی بگویم که انتخاب خوب و در عین حال بدی داشته‌اید!

آی‌فون 10 برای نگاه کردن به فیلم خوب است زیرا یک نمایشگر بزرگ با کیفیت و با فناوری OLED دارد که هر چیزی را به بهترین شکل برای‌تان نمایش می‌دهد اما این گوشی بد است چرا که نسبت تصویر عجیب و غیر استاندارش سبب می‌شود در اکثر مواقع، شاهد نوارهای مشکی در دو طرف ویدیو شده و بسته بودن اکوسیستم iOS هم لذت دیدن فیلم را به اندازه گوشی‌های اندرویدی، تسهیل نمی‌کند.

آی‌فون 10 برای گوش دادن به موسیقی خوب است زیرا اسپیکرهای استریو با کیفیت پخش بالا دارد، هدفون‌های اپل طبق معمول عالی عمل می‌کنند و کیفیت پخش شده در گوش‌تان، به‌خوبی ذهن‌تان را نوازش می‌دهد اما در عین حال این گوشی بد است زیرا جک استاندارد 3.5 میلی‌متری ندارد و اگر هدفون‌تان را جا گذاشته باشید، از نمونه‌های استاندارد هم قادر به استفاده نخواهید بود (مگر به کمک جک تبدیل) و از طرفی آی‌تونز انقدر برای شما (به‌خصوص اگر ایرانی باشید!) چاله و چوله در شنیدن یک موزیک قرار می‌دهد که گاهی مجبور می‌شوید عطایش را به لقایش ببخشید!

در کل بخش مالتی مدیا، یکی از قسمت‌های چالش برانگیز برای دیوایس‌های iOS است که سبب می‌شود تا اندرویدی‌ها همیشه سری بالاتر گرفته و به‌خاطر سهل و آسان بودن استفاده از محتوای چند رسانه‌ای، سیب گاز زده اپل را کِرمو و ترش خطاب کنند!

باتری

از همان زمان معرفی آی‌فون اولیه به‌خاطر دارم اپل کلا از بیان حجم باتری خودش گریزان بود و صرفا به بیان برخی آمارها بسنده می‌کرد، اما پیدا کردن ظرفیت این منبع مهم در گوشی کار چندان سختی نیست زیرا بسیار از پایگاه‌های مشهور چون آی‌فیکسیت خیلی سریع برای‌مان این کار را انجام می‌دهند.

اپل در آی‌فون 10 از دو باتری جداگانه استفاده کرده که به‌نظر می‌رسد فرم طراحی خاص دستگاه سبب شده چنین تفاوتی را بپذیرد (و این شاهکار دوربین را هم ایجاد کند). ظرفیت این دو باتری در مجموع برابر با 2716 میلی‌آمپر بوده و در مقایسه با گوشی‌های اندرویدی در چنین ابعادی، بسیار کم‌تر است!

اما بایستی بپذیریم برای کاربر عدد میلی‌آمپر چندان مهم نیست و میزان ماندگاری باتری است که اهمیت دارد و حال با توجه به سخت‌افزار بسیار قوی و در عین حال بهینه در کنار سیستم عامل سازگار، می‌توان انتظار مناسبی را از آن کشید. در عمل هم شاهد چنین امری هستیم و حداقل برای خود من، شارژ دستگاه در حدی بود که نخواهم دائما به‌دنبال پریز برق گشته یا در زیر لب دشنامی را نثار این سیب سازان نمایم!

حتی در بسیاری موارد، عملکرد آی‌فون 10 از گوشی‌های اندرویدی با نمایشگر کوچک‌تر و حجم باتری بالاتر هم بهتر است تا بدانیم که همه چیز در اعداد خلاصه نمی‌شود اما چیزی برای شگفت زده شدن هم وجود ندارد! شما با این گوشی قادر هستید تا بیشتر از 12 ساعت به‌صورت پشت سر هم فیلم ببینید (با نور نمایشگر 50 درصدی) و وب‌گردی با آن نزدیک به 10 ساعت گوشی را روشن نگاه داشته و سپس به اغما فرو می‌برد!

اپل در آی‌فون 10 بالاخره از سیستم شارژ سریع استفاده کرد اما برای آنکه شما خیلی سریع خوشحال نشوید، شارژرش را در جعبه نگذاشت! بالاخره این کمپانی فقیر چون گوشی را با قیمت بسیار ارزان 1000 تا 1150 دلاری می‌فروشد (در ایران بالای 6 میلیون تومان)، باید یک سود چند سنتی هم بکند، پس لطفا خودتان دست به جیب شده و با پرداخت مبلغ ناچیز 100 دلار (قیمت یک گوشی میان رده اندرویدی) این شارژر را تهیه بفرمایید (نکنه انتظار داشتید که اپل اون رو داخل جعبه بگذاره؟!).

نکته جالب‌تر اینکه اپل وقتی گوشی‌های جدید خودش را به بازار داد، شارژر وایرلسش را نداد تا شما انگشت به دهان بمانید که چه کنید و البته، خیلی راحت می‌توانید آن را بر روی دیگر مدل‌ها چون سامسونگ گذاشته و پس از طی شدن ساعت‌های متمادی، گوشی‌تان را تحویل بگیرید، از بس که این شارژ وایرلس کند است (بیش از ۳ ساعت را برای فول شارژ شدن در این حالت کنار بگذارید).

سایر امکانات

معمولا عادت دارم در این قسمت از بررسی، به میزانی که کارت حافظه جانبی به ظرفیت مموری دستگاه اضافه می‌کند اشاره نمایم که خب برای آی‌فون 10 نمی‌توانم (چون اصلا کارت حافظه ندارد!). عادت دارم توانایی پشتیبانی از سیم‌کارت دوم را بگویم که نمی‌گویم (چون اسلات دومی وجود ندارد). دوست دارم از حضور پورتی چون مادون قرمز برای کنترل لوازم برقی اطراف سخنرانی کنم که نمی‌کنم (هنوز با ارسال فایل از طریق بلوتوث هم مشکل دارد!) و خلاصه هرچه می‌خواهم بگویم، نمی‌گویم چون چیزی برای گفتن نیست به‌جز یک چیز و آن هم استاندارد IP67 که سبب می‌شود آی‌فون 10 ما در برابر گرد و خاک و همچنین آب، مقاومت خوبی از خودش نشان دهد (صلوات!).

البته، مواردی چون پشتیبانی از تاچ سه‌بعدی هم یکی از آن دست بخش‌هایی‌ است که همچنان بر روی آی‌فون‌ها وجود دارد اما به دلیل عدم استقبال کاربران، دیگر بر روی گوشی‌های اندرویدی کسی از آن بهره‌ای نمی‌گیرد. راستی، آی‌فون 10 ویبره هم دارد!

سخن پایانی

آی‌فون 10 را بایستی محصولی برای پوست اندازی اپل و ورود به یک عصر نوین در بخش تولیدات این شرکت دانست، جایی که پس از عرضه 4 نسل آی‌فون با طراحی تکراری، شاهد حضور محصولی هستیم که نه تنها در بین آی‌فون‌ها، بلکه در میان محصولات اندرویدی هم چهره متمایزی دارد.

این گوشی همچون همیشه، دارای کیفیت بسیار خوبی چه در جنس بدنه و چه در بخش‌های مهمی چون نمایشگر، دوربین و سخت‌افزار است که همگی را در زندانی به نام iOS گرد هم آورده و هر روز به‌واسطه استقبال بیشتر خریداران، مساحتش را بیشتر می‌کند!

همیشه یکی از نقاط ضعف در ارتباط با محصولات اپل را گرانی آن‌ها در مقایسه با پرچم‌داران اندرویدی می‌دانستیم، اما پس از آنکه شاهد افزایش قیمت پرچم‌دارانی چون گلکسی نوت 8 و حتی هواوی میت 10 بودیم، اپل ناچار شد برای حفظ پرستیژ خودش، بهای بالای 1000 دلار را هم تجربه کرده و به‌واسطه سیب دوستی بسیار زیاد کاربران ایرانی و وجود طرح‌هایی جدیدی چون رجیستری، بهای این محصول در همین ابتدای عرضه رسمی، بالای 6 میلیون تومان باشد تا هر کسی که از گرانی آی‌فون‌های 3 میلیون تومانی قبلی می‌نالید، مشت محکمی بر دهانش خورده و بداند ‌که آن‌ها در مقابل آی‌فون 10، محصولاتی نصف قیمت بوده‌اند!

در واقع باید این چنین بگوییم که آی‌فون 10، کالایی است چون طلا که اپل آن را با بهای پلاتینیوم در خارج از مرزهای ایران می‌فروشد و ما بایستی قیمت الماس را برایش در ایران بپردازیم، آیا پرداخت چنین بهایی برای این گوشی منطقی است؟!

به سوپر گروه گوشی‌های آی‌فون ملحق شوید

نوشته بررسی اپل آی‌فون ۱۰ (iPhone X): طلایی به قیمت الماس! اولین بار در پدیدار شد.

مقایسه هواوی میت ۱۰ (Mate 10) با آی‌فون ۸ پلاس

میت 10 جدیدترین تولید هواوی با مشخصاتی عالی در زمینه‌های مختلف، ماه گذشته توسط این کمپانی در شهر مونیخ معرفی گردید و توجه افراد زیادی را به خودش جلب کرد.

یکی از رقبای اصلی موجود برای این گوشی، آی‌فون 8 پلاس، جدیدترین پرچم‌دار اپل است. در این مطلب یک مقایسه اینفوگرافیک بین مشخصات اصلی میت 10 و آی‌فون 8 پلاس برای‌تان آماده کرده‌ایم. در ادامه همراه ما باشید.

نوشته مقایسه هواوی میت ۱۰ (Mate 10) با آی‌فون ۸ پلاس اولین بار در پدیدار شد.

نگاهی به نوآوری‌های موجود در هواوی میت ۱۰ (Mate 10)

هواوی به‌تازگی از فبلت‌های پرچم‌دار خود رونمایی کرده است. سری میت را می‌توان یکی از بهترین محصولات موجود در بازار دانست که نسل به نسل با پیشرفت‌های قابل‌توجهی همراه شده‌اند. همانند تولیدات قبلی این شرکت، میت 10 و میت 10 پرو، ویژگی‌ها و نوآوری‌های مخصوص خود را دارند که آن‌ها را از دیگر دستگاه‌های موجود در بازار متمایز می‌کند. در این مقاله سعی داریم نگاهی به نوآوری‌های موجود در جدیدترین فبلت‌های این غول تکنولوژی داشته باشیم، با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

دریچه دیافراگم f/1.6 دوربین اصلی

دوربین یکی از مهم‌ترین اجزای موجود در گوشی‌های هوشمند محسوب می‌شود که شرکت‌های مختلف همواره سعی در بهبود کیفیت آن دارند. علاوه‌بر این، در سال‌های اخیر شاهد نوآوری‌های خوبی در این بخش بوده‌ایم. در این میان می‌توان به دوربین دوگانه اشاره کرد که در اکثر پرچم‌داران امروزی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

هواوی یکی از شرکت‌های پیش‌رو در این زمینه بوده که گوشی هوشمند P9، به‌عنوان اولین محصول آن مجهز به دوربین دوگانه شناخته می‌شود. هواوی دوربین‌های دوگانه را تبدیل به بخش جدایی‌ناپذیر محصولات پرچم‌دار خود کرده که این سیستم در میت 10 و میت 10 پرو تغییرات شگرفی را تجربه نموده است.

عواملی زیادی در کیفیت تصاویر گرفته شده تاثیر دارند که از میان آن‌ها می‌توان به دریچه دیافراگم اشاره کرد. هرچه دریچه دیافراگم عریض‌تر باشد، سنسور قادر به جذب نور بیشتری بوده که نتیجه آن کاهش نویز و افزایش روشنایی تصاویر ثبت شده است. در هواوی میت 10 شاهد به‌کارگیری سنسورهایی با دریچه دیافراگم 1.6/f هستیم. کمپانی ال‌جی در پرچم‌دار اخیر خود یعنی V30، از این ویژگی بهره گرفته با این تفاوت که تنها یکی از سنسورهای دوربین به آن مجهز است. به بیان دقیق‌تر، ال‌جی V30 دارای دوربین دوگانه 16 و 13 مگاپیکسلی بوده که از دریچه دیافراگم f/1.6 و f/1.9 بهره می‌برند.

هواوی، میت 10 را تبدیل به اولین گوشی هوشمندی کرده که از دریچه دیافراگم f/1.6 برای هر دو سنسور 12 و 20 مگاپیکسلی استفاده می‌کند. وجود این دریچه دیافراگم عریض، مزایای بی‌شماری را برای این فبلت به ارمغان آورده که محسوس‌ترین آن، کاهش نویز تصاویر دوربین است.

وجود هوش مصنوعی در پردازنده

هوش مصنوعی عبارتی بوده که اخیرا زیاد به گوش می‌رسد، برای آشنایی بیشتر با آن می‌توانید مقاله هوش مصنوعی چیست و چه کاربردی در صنعت گوشی‌های هوشمند دارد را مطالعه نمایید.

همان‌طور که می‌دانید وظیفه تامین قدرت میت 10 را چیپست Kirin 970 برعهده دارد، اولین پردازنده در جهان که به هوش مصنوعی مجهز شده است. هوش مصنوعی موجود در این فبلت کاربردهای زیادی را به همراه دارد. از جمله آن‌ها می‌توان به دوربین این فبلت اشاره کرد که میت 10 را قادر می‌سازد تا به‌صورت آنی، اشیا و محیط را شناسایی کند. علاوه‌بر این، استفاده از هوش مصنوعی باعث می‌شود که دستگاه با گذشت زمان نسبت به رفتارهای کاربر آگاهی پیدا کند و بهترین عملکرد ممکن را از خود نشان دهد.

هواوی میت 10 اولین گوشی هوشمند در دنیا بوده که مصرف انرژی آن توسط هوش مصنوعی کنترل می‌شود. وجود شبکه عصبی در این دستگاه موجب شده تا تنها برنامه‌های موردنیاز در پس‌زمینه درحال اجرا باقی بمانند. هوش مصنوعی، برنامه‌های پرکاربرد را شناسایی و مصرف انرژی را برای اجرای آن‌ها بهینه می‌کند.

برای آشنایی بیشتر با هوش مصنوعی موجود در این فبلت می‌توانید به مقاله نگاهی به عملکرد هوش مصنوعی هواوی میت ۱۰ مراجعه نمایید.

پشتیبانی هم‌زمان دو سیم‌کارت از شبکه ارتباطی 4G

برخلاف آی‌فون‌های اپل، اکثر پرچم‌داران اندرویدی از دو سیم‌کارت پشتیبانی می‌کنند. استفاده از دو سیم‌کارت برای بسیاری از کاربران امری حیاتی بوده که میت 10 را تبدیل به انتخابی مناسب برای آن‌ها می‌کند. شاید با خود بگویید با وجود محصولات بی‌شماری که قادر به پشتیبانی از دو سیم‌کارت هستند، چرا میت 10 انتخاب مناسب‌تری محسوب می‌شود؟! جواب این سوال ساده است، پشتیبانی دو درگاه سیم‌کارت از شبکه ارتباطی 4G به‌طور هم‌زمان.

تمامی محصولات موجود در بازار تنها قادر به پشتیبانی از شبکه ارتباطی 4G توسط یکی از درگاه‌های خود هستند. اگر تجربه استفاده از دستگاه‌های دو سیم‌کارته را داشته باشید، در زمان استفاده از دیتای سیم‌کارت دیده‌اید که شبکه ارتباطی 4G تنها برای یک سیم‌کارت قابل انتخاب است.

هواوی میت 10 در هر دو درگاه سیم‌کارت خود به‌صورت هم‌زمان از شبکه ارتباطی 4G پشتیبانی کرده که آن را به اولین محصول موجود در بازار با این ویژگی تبدیل می‌کند. این قابلیت بسیار کاربردی بوده و به راحتی می‌توان دیتا خطوط خود را عوض کنید.

سریع‌ترین اتصال به شبکه ارتباطی 4.5G

میت 10 و میت 10 پرو از Cat.16 و Cat.18 پشتیبانی می‌کنند که این امر باعث می‌شود تا دو دستگاه مذکور در زمینه ارتباط  LTE، سریع‌ترین باشند. با این شرایط، Kirin 970 می‌تواند در شبکه‌های LTE به سرعت دانلود 1.2 گیگابیت بر ثانیه برسد.

برای دست‌یابی به این سرعت از اینترنت، هواوی و شرکت آلمانی Rohde & Schwarz از جدید‌ترین تکنولوژی‌های شبکه‌های مخابراتی استفاده کردند که شامل فناوری‌های 4 در 4 MIMO و 256QAM می‌شود. بنابراین برای بارگذاری و اجرای فایل‌های با کیفیت 4K تنها به چند ثانیه زمان نیاز خواهد بود.

کسب تاییدیه امنیت TÜV برای شارژ باتری

دو دستگاه میت 10 و میت 10 پرو اولین گوشی‌های هوشمند دنیا محسوب می‌شوند که تاییدیه امنیت TÜV را دریافت کرده‌اند. این فبلت‌ها از سیستم امنیتی 5 مرحله‌ای (Five-Gate) بهره می‌برند. هر مرحله دارای 3 لایه‌ امنیتی بوده که وظیفه آن‌ها کنترل کردن جریان، ولتاژ و دما دستگاه است. در حالت کلی این دیوایس‌ها دارای 15 لایه امنیتی بوده که از آن‌ها در هنگام شارژ به‌طور کامل محافظت می‌کنند.

شارژ سریع هواوی موسوم به SuperCharge برای اولین‌بار در جهان موفق به دریافت تاییدیه TÜV شده است. این تاییدیه تمامی سیستم شارژ شامل شارژر، کابل، IC و باتری را مورد بررسی قرار می‌دهد، بنابراین دریافت آن خیال کاربر را از هر نظر راحت می‌کند.

اتصال به نمایشگر بزرگ‌تر بدون نیاز به داک مخصوص

اتصال گوشی هوشمند به نمایشگر بزرگ و استفاده از آن همانند یک کامپیوتر برای اکثر کاربران امری لذت‌بخش محسوب می‌شود. در گذشته شاهد چنین موضوعی در پرچم‌داران مایکروسافت و سامسونگ بوده‌ایم، البته برای دسترسی به این ویژگی باید داک مخصوصی  را خریداری کنید که این امر هزینه اضافه‌ای را بر کاربر تحمیل می‌کند.

هواوی در جدیدترین فبلت‌های خود یعنی میت 10 و میت 10 پرو، چنین قابلیتی را قرار داده که البته با محصولات سامسونگ تفاوت بارزی دارند. کاربر تنها توسط یک کابل قادر به اتصال دستگاه خود به نمایشگرهای بزرگ‌تر بوده و می‌تواند از گوشی هوشمندش همانند یک کامپیوتر استفاده کند. این امر هزینه کمتری را از کاربر طلب می‌کند و همچنین نیازی به حمل دستگاهی جداگانه نیست.

نوشته نگاهی به نوآوری‌های موجود در هواوی میت ۱۰ (Mate 10) اولین بار در پدیدار شد.

با این آموزش کیفیت عکس‌های تار و پیکسلی خود را بهبود ببخشید!

گاهی اوقات می‌خواهید با عجله توسط تلفن هوشمندتان از یک سوژه عکس بگیرید و سریع این کار را انجام می‌دهید. اما بعد از آن که تصویر را می‌بینید، متوجه کیفیت پایین آن و تار شدن سوژه می‌شوید. به‌طور معمول در این وضعیت نمی‌توان کاری برای بهتر کردن کیفیت تصویر انجام داد.

اما در این مطلب می‌خواهیم به شما وب‌سایتی را معرفی کنیم که با استفاده از آن قادر خواهید بود تا به راحتی کیفیت تصاویر تار شده و پیکسل پیکسل خود را بهبود ببخشید.

Let’s Enhance نام این وب‌سایت بوده که به‌سرعت تصویر بی‌کیفیت و مشکل‌دار شما را به تصویری با کیفیت قابل قبول تبدیل می‌کند.

برای بهبود بخشیدن کیفیت عکس‌‌های مشکل‌دار، وارد وب‌سایت Let’s Enhance شوید و با استفاده از درگ و دراپ تصویرتان را به سایت وارد کنید و با کلیک بر روی Start Uploading، آن را آپلود نمایید. پس از آپلود شدن تصویر در وب‌سایت باید به‌صورت رایگان یک حساب کاربری ایجاد کنید و پس از آن تصویر بهبود یافته خود را مشاهده کنید.

در تصویر زیر می‌توانید متوجه تغییرات ایجاد شده بر روی یک تصویر بی‌کیفیت شوید.

به‌گفته این وب‌سایت، تصاویر آپلود شده به‌صورت امن در سرور قرار می‌گیرند و نیازی به نگرانی کاربران در این زمینه نیست.

نظر شما در رابطه با این آموزش چیست؟

نوشته با این آموزش کیفیت عکس‌های تار و پیکسلی خود را بهبود ببخشید! اولین بار در پدیدار شد.

اگر با زیاد کردن صدای زنگ آی‌فون خود مشکل دارید، این مطلب را بخوانید!

iOS در جدیدترین نسخه خودش تغییرات زیادی را برای آی‌فون‌ها به‌وجود آورده است. یکی از این تغییرات ناخوشایند که البته رفع آن آسان بوده، مربوط به تنظیمات زنگ گوشی است.

قبل از به‌روزرسانی سیستم‌عامل، شما به‌راحتی می‌توانستید با استفاده از دکمه‌های تعبیه شده برای صدا، بسته به نیاز خود صدای زنگ تلفن‌همراه‌تان را کم یا زیاد کنید؛ اما پس از به‌روزرسانی به iOS 11، انجام این کار ممکن نیست و شما فقط می‌توانید صدای اصلی بلندگوی گوشی را با استفاده از دکمه‌های یاد شده تنظیم کنید. اگر این تغییر باب میل شما نیست و مایلید تا مانند نسخه قدیمی صدای زنگ را هم از این طریق تنظیم کنید، می‌توانید از این آموزش استفاده کنید.

برای شروع به قسمت تنظیمات رفته و از قسمت Sounds، گزینه Change with Buttons را فعال کنید. با این کار می‌توانید از طریق دکمه‌های صدا، میزان بلندی صدای زنگ تلفن‌همراه‌تان را هم تنظیم کنید.

اگر در هنگام دریافت تماس تلفنی گوشی شما زنگ نمی‌خورد مطمئن شوید که حالت Do Not Disturb، روشن نباشد. برای خاموش کردن این حالت می‌توانید از قسمت تنظیمات این گزینه را غیرفعال کنید.

به‌نظر شما بزرگ‌ترین نکته منفی موجود در این نسخه از iOS 11 چیست؟

نوشته اگر با زیاد کردن صدای زنگ آی‌فون خود مشکل دارید، این مطلب را بخوانید! اولین بار در پدیدار شد.

معرفی سه روش کاربردی برای ضبط صدا با کامپیوتر

برای ضبط صدا با کامپیوتر لازم نیست که میکروفون را به بلندگوهای رایانه خود متصل کنید. حتی اگر گزینه PC Stereo Mix را نداشته باشید می‌توانید به‌آسانی و از هر کامپیوتری اقدام به ضبط صدا کنید.

شما می‌توانید به طرق مختلفی به ضبط صدا از کامپیوتر خود بپردازید. در این مقاله قصد داریم سه روش برگزیده را برای انجام این کار به شما آموزش دهیم. دو روش اول تنها از طریق نرم افزار قابل استفاده بوده و روش سوم متکی به یک ترفند قدیمی است که خروجی صوتی رایانه شما را با یک کابل صوتی به ورودی صوتی آن متصل می‌کند.

روش اول: ترکیب استریو (Stereo Mix)

ترکیب استریو گاهی اوقات What U Hear نامیده می‌شود که یک گزینه ویژه برای ضبط صدا است و ممکن است درایور صدای رایانه شما آن را ارائه دهد. اگر درایور شما چنین ویژگی دارد، می‌توانید گزینه Mix Stereo را به‌جای یک میکروفون یا ورودی صوتی انتخاب کرده و سپس هر برنامه‌ای را مجبور کنید تا صدایی را که رایانه شما از بلندگوها یا هدفون‌های خود پخش می‌کند، ضبط کند.

معمولا در نسخه‌های پیشرفته ویندوز، گزینه Mix Stereo به‌طور پیش‌فرض غیرفعال است، حتی اگر درایورهای صوتی آن را پشتیبانی کنند. دستورالعمل‌های ما را برای فعال کردن منبع صدای Stereo Mix، در ویندوز دنبال کنید. پس از فعال‌سازی Stereo Mix می‌توانید از هر برنامه ضبط صدا به‌راحتی استفاده کنید. برای این کنار کافی است Mix Stereo را به‌عنوان دستگاه ورودی به جای گزینه inline و یا microphone معمولی انتخاب کنید.

ممکن است این گزینه در بعضی از دستگاه‌ها پشتیبانی نشود و راهی برای فعال‌سازی آن با درایورهای مختلف صوتی وجود داشته باشد، اما متاسفانه هر قطعه سخت‌افزاری از Mix Stereo پشتیبانی نمی‌کند و به همین دلیل این گزینه بسیار کم مورد استفاده قرار می‌گیرد.

روش دوم: استفاده از حلقه برگشتی Audacity’s WASAPI

به گزینه ترکیب استریو دسترسی ندارید؟ مشکلی نیست. حلقه Audacity، دارای یک ویژگی مفید است که می‌تواند بدون Mix Stereo صدای خارج از رایانه شما را ضبط کند. در حقیقت، ممکن است ویژگی Audacity حتی بهتر از Mix Stereo عمل کند. این روش از مزیتی برخوردار است که مایکروسافت آن را در ویندوز ویستا با نام Windows Audio Session API و یا به اختصار WASAPI، اضافه کرده است. این ویژگی همچنین در ویندوزهای 7، 8، و 10 عمل کرده و نبود گزینه استریو مایکروسافت در رایانه‌های مبتنی بر ویندوزهای امروزی را جبران می‌کند.

برای استفاده از این ویژگی در Audacity، میزبان صوتی ویندوز WASAPI را انتخاب کرده و سپس یک دستگاه مناسب مانند Speakers و یا Headphones را انتخاب کنید.

وب‌سایت آموزش Audacity در خصوص علت برتری این ویژگی نسبت به Mix Stereo، توضیحات زیر را ارائه داده است:

” حلقه WASAPI دارای مزیت بیش از ترکیب استریو یا ورودی‌های مشابه ارائه شده توسط کارت صدا است. این ویژگی عملیات ضبط را کاملا به‌صورت دیجیتال (به جای تبدیل به آنالوگ برای پخش، و سپس بازگشت به دیجیتال زمانی‌که Audacity آن را دریافت می‌کند) انجام می‌دهد.”

به عبارت دیگر، هنگام استفاده از گزینه Loopback WASAPI Audacity، فایل صوتی ضبط شده شما دارای بالاترین کیفیت خواهد بود.

روش سوم: استفاده از یک کابل صوتی

اگر هیچ‌یک از دو گزینه اول با نیازهای شما مطابقت ندارند، همیشه یک راه‌حل با تکنولوژی پایین وجود خواهد داشت. فقط یک کابل صوتی با یک رابط 3.5 میلی‌متری نر، در هر دو طرف تهیه کنید. یک طرف را به جک هدفون روی کامپیوتر خود و انتهای دیگر را به جک  میکروفون وصل کنید.

با این کار شما قادر به شنیدن صدای تولید شده نیستید اما می‌توانید از هر برنامه ضبط صدا برای ضبط ورودی (line in) و یا میکروفون استفاده کنید.

مطمئنا این روش در مقایسه با دو روش اول، بسیار ابتدایی به نظر می‌رسد؛ اما اگر به‌شدت نیازمند ضبط صدا هستید و از طرفی به Audacity و Stereo Mix دسترسی ندارید، ترفند استفاده از کابل تنها راهِ پیشِ‌روی شما است.

بدیهی است، قوانین حق تکثیر ممکن است مانع توزیع هر گونه صدای ضبط شده بشوند بنابراین از این ترفندها برای سرقت داده‌های صوتی استفاده نکنید!

نوشته معرفی سه روش کاربردی برای ضبط صدا با کامپیوتر اولین بار در پدیدار شد.

نحوه فعال کردن حالت صدای مونو در آی‌فون

همه صداهایی که گوش می‌دهید روی حالت استریو (Stereophonic) تنظیم شده‌اند. این بدان معنا است که حداقل دو کانال صوتی جداگانه وجود دارد: یکی برای بلندگوی راست و دیگری برای سمت چپ. ممکن است هر یک از کانال‌ها کمی متفاوت ازدیگری عمل کنند. شما تقریبا از هر نوع اسپیکری قادر به شنیدن آهنگی که روی حالت استریو تنظیم شده، هستید اما راه ساده‌تر برای این کار استفاده از یک جفت هدفون است.

برای شروع می‌توانید مجموعه آهنگ‌های کلاسیک Fat Lip را گوش کنید. همان‌طور که متوجه می‌شوید قطعات مختلف موسیقی با تفاوت‌هایی قابل لمس و تفکیک شده برای هر دو گوش پخش می‌شوند. گوش کردن به این قطعات یک مثال فوق‌العاده برای درک حالت استریو است.

حالت استریو زمانی مناسب است که شما بخواهید از هر دو کانال به‌صورت همزمان صدایی را گوش کنید، اما اگر بخواهید از طریق یک گوش و یا یک باند هدفون صدایی را گوش کنید بهترین گزینه استفاده از حالت مونو است.

مجموعه آهنگ‌های Fat Lip در زمانی‌که شما با هردو ایرباند خود به آن‌ها گوش می‌کنید در حالت استریو بسیار عالی هستند اما اگر بخواهید به بخشی از آهنگ با یک هدفون گوش کنید کیفیت واقعا افتضاح خواهد بود.

خبر خوب، قابلیتی است که اپل در نظر گرفته است. شما می‌توانید در آی‌فون خود با استفاده از حالت Mono Audio که ترکیب دو آهنگ استریو و تبدیل آن به یک آهنگ است، از طریق هردو ایرباند به آهنگ مورد علاقه‌تان گوش کنید.

برای این کار به قسمت تنظیمات رفته و پس از آن مسیر زیر را دنبال کنید:

Settings > General > Accessibility

به پایین صفحه اسکرول کنید و از قسمت Hearing، گزینه Mono Audio را فعال کنید.

این حالت برای زمانی که از یک ایرباند هدفون استفاده کنید و از طرفی هم می‌خواهید همه محتوای موسیقی به گوش‌تان برسد، کاربردی خواهد بود.

نوشته نحوه فعال کردن حالت صدای مونو در آی‌فون اولین بار در پدیدار شد.

مروری بر تاریخچه سیستم‌عامل اندروید به بهانه دهمین سالگرد عرضه آن توسط گوگل

همان‌طور که احتمالا می‌دانید، اخیرا دهمین سالگرد عرضه سیستم‌عامل محبوب اندروید توسط گوگل را پشت سر گذاشتیم و باید گفت که در این سال‌ها این پلتفرم روزهای پرفراز و نشیبی را طی کرده تا به دستاوردی که در حال حاضر مشاهده می‌کنیم، تبدیل گردد. شاید اندی رابین، خالق اندروید، هیچ‌گاه تصور نمی‌کرد که نتیجه تلاش او در دنیای امروز به‌قدری فراگیر شود که از هر 10 موبایل 8 عدد آن از چنین پلتفرمی بهره بگیرند!

در این مقاله قصد داریم باهم به ده سال تاریخچه عرضه سیستم‌عامل اندروید نگاهی بیاندازیم و ببینیم چطور گوگل توانست این سیستم‌عامل را به یکی از بازیگران اصلی در بازار اسمارت‌فون‌ها تبدیل نماید، پس تا پایان با ما در آی‌تی‌رسان همراه شوید.

نگاهی به سال‌های دور!

ُسیستم‌عامل اندروید

در سال 2003 برای نخستین بار در پالو آلتو کالیفرنیا شرکتی به نام اندروید توسط چهار بنیان‌گذار به نام‌های اندی رابین، ریچ ماینر، نیک سیرز و کریس وایت پایه‌گذاری شد. رابین هدف این پروژه را توسعه اسمارت‌فون‌هایی هوشمندتر بیان کرد که نسبت به مکان و تصمیمات مالک خود آگاه‌تر از بقیه موبایل‌ها عمل خواهند کرد. جالب است بدانید در ابتدای کار این سیستم‌عامل برای به‌کارگیری در دوربین‌های دیجیتال توسعه یافته بود و با همین هدف توانست سرمایه‌گذاران بسیاری را هم جذب کند اما حدود 5 ماه بعد این کمپانی دانست که بازار دوربین‌های دیجیتال آن‌چنان هم پرسود و گسترده نیست.

به همین دلیل این شرکت با یک تغییر موضعی بزرگ، رسما اعلام کرد که اندروید برای استفاده در گوشی‌های موبایل و به‌عنوان رقیب اصلی سیستم‌عامل‌های سیمبین و ویندوز موبایل منتشر خواهد شد. در آن زمان به‌خاطر حکم‌رانی کمپانی نام‌آشنای نوکیا و سیستم‌عامل سیمبین بر بازار، رابین به سختی توانست نظر سرمایه‌گذاران را برای صرف هزینه در چنین پروژه‌ای جلب نماید.

استیو پرلمن، یکی از دوستان نزدیک رابین بود که حاضر شد بدون دریافت سهام از این شرکت، مبلغ ده هزار دلار را در اختیار پروژه یاد شده، قرار دهد و وقتی که از او در این مورد سوال شد، وی تاکید کرد که این مبلغ را فقط به‌ خاطر کمک به رابین و به دلیل اطمینان او به پروژه مذکور صورت گرفته است.

ورود گوگل به عرصه رقابت و خلق دنیایی جدید

ُسیستم‌عامل اندروید

شاید کمتر کسی پیش‌بینی می‌کرد که غول جستجوی اینترنتی برای خرید تمام و کمال شرکت رابین و همراهانش پیش‌قدم شود ولی در جولای سال 2005 بود که گوگل، کمپانی اندروید و تمام کارمندان کلیدی این پروژه را تصاحب نمود. چندی بعد گوگل تیم مشخصی را با رهبری اندی رابین برای توسعه اندروید انتخاب کرد و به‌طور مشخص اعلام شد که این پلتفرم بر پایه هسته لینوکس آماده خواهد شد. غول دنیای تکنولوژی با حرکتی استراتژیک رایزنی با سازندگان گوشی‌های موبایل و اپراتورها را شروع و به آن‌ها وعده داد که این پلتفرم جدید بسیار انعطاف‌پذیرتر از رقبا بوده و به‌طور مرتب قابل ارتقا خواهد بود.

نکته جالب دیگر، عرضه اولین نمونه موبایل اندرویدی در سال 2006 بود که با کمک شرکت بلک‌بری تولید گشته و از کیبورد و دکمه‌های فیزیکی بهره می‌برد، اما از بدشانسی گوگل، در آن زمان اپل نیز از اولین گوشی آی‌فون رونمایی کرد که از صفحه نمایشی کاملا لمسی استفاده می‌کرد و همین محصول باعث شد تا گوگل سریعا دستاورد خود را برای تغییراتی جدی به آزمایشگاه بازگرداند و در اقدامی مهم، تمامی اسناد سیستم‌عامل اندروید را برای تعامل به‌صورت لمسی تغییر دهد.

غول جستجوی اینترنتی برای هرچه بهتر کردن پلتفرم خود در 5 نوامبر سال 2007، نتیجه اولیه پروژه خود را در کنسرسیوم اتحادیه گوشی‌باز، که متشکل از اپراتورها و سازندگان بزرگی مانند: تی‌موبایل،‌ سامسونگ، اچ‌تی‌سی، ال‌جی، موتورولا، کوالکام و… بود، به نمایش گذاشت و اغلب آن‌ها برای هدفی مشترک که همان توسعه یک پلتفرم جامع برای گوشی‌های موبایل بود، متحد شدند.

سرانجام پس از کش و قوس‌های فراوان، اولین موبایل اندرویدی توسط شرکت اچ‌تی‌سی با نام HTC Dream، که به دلیل همکاری با اپراتور تی‌موبایل با اسم تی‌موبایل G1 هم شناخته شده بود، در تاریخ 23 سپتامبر سال 2008 پا به عرصه رقابت گذاشت. شرکت سازنده علاوه‌بر نمایشگر لمسی از دکمه‌های فیزیکی نیز در این دستگاه استفاده کرده بود. با عرضه اولین دستاورد، شرکت‌های دیگری مانند: سونی‌ اریکسون، هواوی، ایسوس، لنوو و… که فعالیت‌های گوگل و اچ‌تی‌سی را زیر نظر داشتند نیز برای پیوستن به اتحادیه گوشی‌باز پیش‌قدم شدند.

پس از حضور اولین گوشی مجهز به سیستم‌عامل اندروید در بازار، گوگل به‌روزرسانی‌های متعددی را برای این پلتفرم منتشر کرد و بسیاری از مشکلات آن را برطرف نمود. همچنین گوگل تصمیم گرفت که نسخه‌های اصلی و ارتقا یافته سیستم‌عامل مورد بحث را که قابلیت‌های جدیدی را همراه دارند با نام شیرینی‌ها و دسرهای مختلف نام‌گذاری کند و علت آن را این‌طور بیان کرد که:

از آن‌جایی‌که این دستگاه‌ها (اسمارت‌فون‌ها) زندگی ما را شیرین‌تر خواهند کرد، هر نسخه از اندروید به اسم یکی از دسرها نام‌گذاری می‌شود.

ورژن‌های ابتدایی این پلتفرم با نام‌های کیک‌فنجانی، دونات، کلالر، فریو و … در اختیار توسعه‌دهندگان و سپس کاربران قرار گرفت. اما در سال 2013، کمی موضوع جدی‌تر و متفاوت‌تر دنبال شد. تیم برنامه‌نویسان اندروید رسما اعلام کردند که در سال جاری با شرکت نستله (یکی از شرکت‌های مطرح در صنعت شکلات‌سازی جهان) همکاری می‌کنند و به همین خاطر نگارش 4.4 این سیستم‌عامل به کیت‌کت مرسوم گشت که در حقیقت کیت‌کت نام یکی از مارک‌های معروف شکلات است که توسط شرکت نستله تولید می‌شود.

ُسیستم‌عامل اندروید

نسخه‌های بعدی این پلتفرم نیز به همین ترتیب و با اسامی لالی‌پاپ (نسخه پنجم)، مارشمالو (نسخه ششم)، نوقا (نسخه هفتم) و در نهایت جدیدترین نگارش اندروید یعنی اوریو نیز چندی پیش در اختیار کاربران و شرکت‌های مختلف قرار گرفت. گفتنی است که این سیستم‌عامل به‌صورت متن‌باز به‌ کار خود ادامه می‌دهد و تا به امروز نسخه‌های شخصی‌سازی شده بسیاری مانند: سیانوژن و… از آن منتشر و همچنین لوگوی این پلتفرم محبوب هم توسط تیم طراحی گوگل و به دلیل این‌که کلمه “اندروید” به معنی روبات ترجمه شده، به شکل یک روبات سبز رنگ طراحی گشته است.

در آخر باید افزود در سال‌های اخیر رقابت در این بازار بسیار دشوارتر از گذشته شده و این سیستم‌عامل در حال حاضر سهمی 85 درصدی از بازار کل جهان را در اختیار دارد و به‌عنوان رقیبی جدی برای سیستم‌عامل iOS اپل شناخته می‌شود. این دو پلتفرم به‌خاطر پشتیبانی مناسب، ارائه به‌روزرسانی‌های سالانه و امکانات جدید به تدریج سیستم‌عامل ویندوزفون مایکروسافت را نه تنها از بازار خارج کردند بلکه برای همیشه به فراموشی سپردند و اکنون باید منتظر ماند و دید که این رقابت در آینده چگونه پیش خواهد رفت و آیا اندروید و گوگل می‌توانند، بر iOS و اپل غلبه کنند یا خیر!

نوشته مروری بر تاریخچه سیستم‌عامل اندروید به بهانه دهمین سالگرد عرضه آن توسط گوگل اولین بار در پدیدار شد.

چگونه توسط گوشی سامسونگ خود بدون نیاز به دو لنز، عکاسی پرتره کنیم؟

عکاسی پرتره این روزها میان کاربران محبوبیت زیادی پیدا کرده و از همین رو شاهد استفاده از دوربین‌های دوگانه در گوشی‌های تولید شده توسط کمپانی‌های مختلف هستیم.

اما کاربران گوشی‌های سامسونگ می‌توانند توسط یکی از قابلیت‌های نرم‌افزاری موجود در بخش دوربین، بدون نیاز به لنز دوم، به‌صورت پرتره با همان افکت تارشدگی در پس‌زمینه، اقدام به عکاسی کنند.

این ویژگی در اکثر گوشی‌های پرچمدار سامسونگ با عنوان Selective Focus قرار داشته و با جداسازی سوژه از پس‌زمینه می‌تواند افکت بوکه را به تصاویر اضافه کند.

برای استفاده از این ویژگی در گوشی‌های سامسونگ مراحل زیر را به ترتیب طی کنید:

  1. برنامه دوربین گوشی را باز کنید.
  2. وارد منوی مود‌های مختلف عکاسی شوید. این منو با سوایپ به سمت راست قابل دسترس خواهد بود.
  3. گزینه Selective Focus را انتخاب کنید.

  1. دوربین را به‌ سمت سوژه و با فاصله کم قرار دهید و دکمه شاتر را بزنید.

  1. بعد از زدن دکمه شاتر گوشی را چند لحظه در همان حالت نگه‌دارید تا عملیات ثبت عکس به پایان برسد.
  2. وارد گالری خود شوید و تصویر مورد نظر را باز کنید. در این حالت می‌توانید سوژه و پس‌زمینه را انتخاب کنید تا بخش مورد نظری که می‌خواهید، تار شود. در آخر می‌توانید تصویر نهایی را ذخیره کنید.

این ویژگی برای عکاسی سلفی هم قابل دسترس بوده و توسط آن می‌توانید تصاویر سلفی جالبی را به ثبت برسانید. البته Selective Focus برای مدل‌هایی که دوربین سلفی‌شان دارای لنز با قابلیت فوکوس خودکار بوده در دسترس است.

نظر شما در رابطه با ویژگی Selective Focus در گوشی‌های سامسونگ چیست؟ به نظر شما آیا می‌تواند جای دوربین‌های دوگانه را در این زمینه بگیرد؟

نوشته چگونه توسط گوشی سامسونگ خود بدون نیاز به دو لنز، عکاسی پرتره کنیم؟ اولین بار در پدیدار شد.