اثرات انجام چند کار همزمان در وبگردی های اینترنتی بر مغز
اینترنت را می توان جامع ترین منبع اطلاعات در کل تاریخ دانست، اما برای بعضی از افراد، بزرگترین ابزار برای حواس پرتی است. فرض کنید به دنبال جواب یک سوال در فضای وب هستید؛ بعد از چند دقیقه خیلی راحت به جایی می رسید که می بینید چندین تب را باز کرده اید. حتما تعجب خواهید کرد وقتی ببینید کارتان به صفحه ای ختم شده که هیچ ارتباطی با اولین صفحه جستجوی شما ندارد.
گویا آی تی – تحقیقات گذشته نشان داده اند ما دارای ظرفیت بسیار محدودی برای انجام دو یا چند کار در آنِ واحد هستیم و وقتی چنین وضعیتی را ایجاد کنیم، قدرت مغز ما تحلیل می رود.
اما تحقیق جدید من نشان می دهد برخی افراد بهتر از سایرین می توانند چند کار همزمان را در فضای اینترنت دنبال کنند. آنها می توانند مدام بین چند صفحه وب تغییر وضعیت دهند. اینکه بتوانید آنچه لازم دارید را با موفقیت پیدا کنید، بستگی به آن دارد که حافظه کاری شما تا چه اندازه خوب کار می کند.
حافظه کاری بخشی از مغز است که مسئول ذخیره و پردازش اطلاعات، تصمیم گیری، و برنامه ریزی می باشد. این بخش از مغز، وظیفه توجه به اطلاعاتی که در حافظه کوتاه مدت و بلندمدت ذخیره و پردازش شده اند، و همچنین بررسی کمیت و کیفیت آنها را به عهده دارد.
بسیاری از روانشناسان، حافظه کاری را توانایی حفظ مقدار خاصی از اطلاعات و در عین حال، مداخله در سایر اطلاعات و وظایف تعریف می کنند.
مطالعات گذشته نشان داده اند حافظه کاری در انجام همزمان چند کار نقش بسیار مهمی ایفا می کند. برای مثال، یکی از تحقیقات نشان داده مزاحمت های مختلف می تواند توانایی افراد در انجام چند کار به صورت همزمان را کاهش دهد.
این نشان می دهد حافظه کاری ما فقط می تواند مقدار محدودی از اطلاعات را در آن واحد نگه داری کند، و به این ترتیب ظرفیت ما برای فکر کردن به چند چیز در آن واحد را محدود می کند.
تحقیق جدید من، روی این موضوع تمرکز کرده که سطح متفاوت حافظه کاری افراد مختلف، چه تاثیری بر رفتار آنها در حین انجام چند کار همزمان در فضای وب دارد.
من حافظه کاری ۳۰ دانشجو را با استفاده از یک آزمون دریچه عملیاتی خودکار، مورد ارزیابی قرار دادم و از آنها خواستم مجموعه ای از کاراکترهای نوشتاری را در حین حل سوالات ریاضی به خاطر بسپارند.
سپس از آنها خواستم چهار موضوع را به انتخاب خودشان در وب جستجو کنند؛ دو موضوع از آنهایی باشد که دانش قبلی نسبت به آن دارند و نسبت به دو موضوع هیچگونه دانش قبلی نداشته باشند.
یکی از نتایج بسیار مهم این آزمایش آن بود که داشتن دانش قبلی نسبت به یک موضوع، باعث میشود فرد بتواند با کمتر کار کشیدن از حافظه کاری خود، آن را مطالعه کنید.
من دریافتم شرکت کنندگانی که حافظه کاری سطح بالایی داشتند، بیش از آنها که دارای حافظه کاری ضعیفی بودند، میان موضوعات مختلف جابجا می شدند و نتایج جستجوی تحت وب را مدام زیر و رو می کردند.
به نظر می رسید این کاری است که آنها را قادر می سازد استراتژی های مختلف را برای یافتن جوابی که به دنبالش هستند، آزمایش کرده یا مجددا آزمایش کنند. این بدان معناست که آنها می توانستند بخش اعظم توجه خود را میان کارهای مختلف تقسیم کرده و مدام توجه خود را از کاری به کار دیگر منحرف کنند.
در گزارش ها آمده است افرادی که دارای سطح بالایی از حافظه کاری هستند، می توانند میان دانش فعلی و دانش جدید، و همچنین میان چند موضوع هماهنگی ایجاد کنند و خیلی راحت تر با وقفه ها و مزاحمت ها مقابله می کنند. آنها درک بهتری از امتحان کردن استراتژی های مختلف دارند، مثلا از موتورهای جستجوی مختلف استفاده می کنند، عبارات جستجو را بهتر تنظیم می کنند، به ارزیابی صفحات وب می پردازند و نتایج را ذخیره می کنند.
افرادی که حافظه کاری ضعیف تری دارند، فکر می کنند هر چه بیشتر پیش می روند، موضوعات ناآشنایی که جستجو کرده اند، پیچیده تر می شوند.
آنها می گویند نمی توانند استراتژی های بیشتری برای تکمیل فعالیت ها یا ارزیابی و قضاوت در مورد محتوای صفحات وب بسازند. آنها در جستجوی موضوعات جدید، با همان روش جستجوی موضوعاتی که نسبت به آنها دانش قبلی دارند، پیش می روند.
محدودیت های مربوط به توجه
بخشی از تحقیقات گذشته نشان داده بودند افراد دارای حافظه کاری ضعیف تر دارای توانایی محدودتری در حفظ توجه خود روی اطلاعات مربوطه هستند. تحقیق ما نیز این یافته را تایید می کند.
تحقیق ما نشان می دهد افرادی که حافظ کاری سطح پایینی دارند، نمی توانند به راحتی به قسمت های مختلف یک مجموعه اطلاعاتی توجه کنند و نمی توانند چند کار را به طور همزمان و به درستی انجام دهند. این عدم توانایی در مواردی مشهودتر است که فرد با موضوعاتی که هیچ دانش قبلی نسبت به آنها ندارد، مواجه میشود.
