هنگامی که یک بازی جدید خریداری می‌کنید، انتظار دارید که به‌خوبی اجرا شود و در اکثر موارد نیز چنین چیزی رخ می‌دهد، اما گاهی اوقات نیز بازی شما کرش می‌کند. بیرون پریدن از بازی یا همان کرش کردن می‌تواند به دلیل مشکلات خود بازی، مشکلات سخت‌افزاری و یا اتصال اینترنت ضعیف باشد. در ادامه این مطلب قصد داریم که به راه‌کارهای رفع این مشکل بپردازیم.

چرا بازی‌ها کرش می‌کنند؟

اگر از دلیل بیرون پریدن بازی خود مطمئن نیستید، آنگاه می‌توانید با استفاده از ابزار Windows Event Viewer، از آنچه که بر روی کامپیوتر شما رخ می‌دهد، اطمینان بهتری حاصل کنید. چنین اطلاعاتی در هنگام رفع مشکلات می‌توانند بسیار مفید باشند.

در برخی از موارد نیز بهتر است که پیش از خرید نسخه کامل بازی، در صورت امکان ابتدا نسخه آزمایشی آن را نصب و اجرا کنید تا از اجرای مناسب بازی خود، اطمینان حاصل نمایید. اگر بازی‌هایی همانند ماینکرافت، Apex Legends و Call of Duty: Warzone مرتبا بر روی کامپیوتر شما کرش می‌کنند، آنگاه موارد زیر می‌توانند از دلایل این موضوع باشند:

• سخت‌افزار رایانه شما ضعیف‌تر از حداقل موردنیاز است
• سخت‌افزارهای خود را تا حد زیادی اورکلاک کرده‌اید
• تنظیمات بازی مناسب نیست
• کارت گرافیک شما نیازمند مقدار زیادی انرژی است
• سیستم‌عامل کامپیوتر شما به‌روز نیست
• درایورهای سخت‌افزارهای شما آپدیت نیستند
• اتصال اینترنت شما ضعیف است
• قفل‌های حقوق دیجیتال (DRM)، مشکلاتی را برای شما به وجود آورده‌اند
• بازی‌ شما در حالت اشتباهی اجرا می‌شود
• آنتی ویروس شما باعث کرش کردن می‌شود
• استفاده از VPN باعث کند شدن اتصال بازی‌های شما شده تا آنجایی که کرش می‌کنند
• تب‌های مرورگر زیادی را باز کرده‌اید

در ادامه مطلب نیز قصد داریم که به‌صورت مفصل‌ به دلایل بالا بپردازیم.

سخت‌افزار رایانه شما ضعیف‌تر از حداقل موردنیاز است

شاید این مورد بدیهی به نظر برسد، اما هنوز هم بسیاری از کاربران، یا مشخصات سیستم خود را با حداقل‌های موردنیاز بازی موردنظر مقایسه نکرده و یا اینکه این مقایسه را به‌درستی انجام نمی‌دهند. اگر از فروشگاه‌های آنلاین همانند استیم، بازی خریداری کنید، آنگاه در صفحه بازی خود می‌توانید مشخصات سخت‌افزاری موردنیاز آن را پیدا کنید. اگر هم نسخه فیزیکی را خریداری کنید، آنگاه در پشت جعبه بازی می‌توانید مشخصات سخت‌افزاری موردنیاز را پیدا کنید.

این مطلب را نیز بخوانید: مصرف اینترنت بازی‌های آنلاین چقدر است؟

اگر حداقل‌های سخت‌افزاری را ندارید، آنگاه بهتر است که از نصب بازی خودداری کنید، زیرا در صورت کرش نکردن نیز، با نرخ فریم مناسبی اجرا نخواهد شد.

سخت‌افزارهای خود را تا حد زیادی اورکلاک کرده‌اید

برخی از کاربران، سخت‌افزارهای خود را اورکلاک کرده تا توان پردازشی آن‌ها را افزایش دهند. البته اگر سیستم خنک‌کنندگی خوبی داشته باشید، آنگاه اورکلاک کردن می‌تواند توان پردازشی سخت‌افزارهای شما را واقعا افزایش دهد.

البته اورکلاک کردن، بهترین روش افزایش کارایی نیست و بازی‌های شما همچنان می‌توانند کرش کنند. در نهایت جهت رفع مشکل بیرون پریدن از بازی خود، بهتر است که تنظیمات سخت‌افزارهای خود را به حالت پیش‌فرض کارخانه بازگردانید.

تنظیمات بازی مناسب نیست

بازی‌های امروزی، گزینه‌های مختلفی را جهت دستکاری در اختیار شما قرار می‌دهند. در حالت پیش‌فرض، بازی‌ها سعی می‌کنند که تنظیماتی را اعمال کنند که برای سخت‌افزارهای شما، بهینه است. بازی‌های شما حتی با تنظیمات گرافیکی پیش‌فرض نیز می‌توانند کرش کنند. این قضیه صرفا مختص بازی‌هایی همانند Red Dead Redemption 2 نبوده و در عناوینی همچون ماینکرافت و A Way Out نیز می‌تواند رخ دهد.

در برخی از موارد نیز کامپیوتر شما به‌صورت کلی کرش می‌کند. جهت رفع چنین مشکلی باید به صفحه تنظیمات گرافیکی بازی خود مراجعه کرده و هر بار تنظیمات را یک درجه پایین‌تر آورده و نتیجه را بررسی کنید تا در نهایت به ترکیب مناسبی از عملکرد و جلوه‌های گرافیکی دست یابید.

کارت گرافیک شما نیازمند مقدار زیادی انرژی است

یکی از دلایل رایج کرش کردن بازی‌ها، به ضعف منبع تغذیه و یا PSU شما مربوط می‌شود. در چنین مواردی، منبع تغذیه کامپیوتر شما نمی‌تواند که انرژی الکتریسیته موردنیاز سخت‌افزارها را تأمین کند.

تنها راه‌حل این موضوع نیز، ارتقای منبع تغذیه است و البته بهتر است که پیش از انجام چنین کاری، ابتدا سخت‌افزارها را به‌خوبی تمیز کنید، زیرا گردوغبار می‌تواند گرمای سخت‌افزارها را افزایش داده و در نتیجه فشار بیشتری را به آن‌ها وارد کند.

سیستم‌عامل کامپیوتر شما به‌روز نیست

یکی از مشخصات حداقل سیستم موردنیاز بازی‌ها، به سیستم‌عامل و نسخه آن مربوط می‌شود. اکثر بازی‌های امروزی جهت اجرا به ویندوز 8.1، Mac OS X 10.4 یا همان Mojave و یا Ubuntu 18.04 LTS نیاز دارند. البته این را نیز باید بگوییم که اکثر بازی‌ها مخصوصا عناوین AAA، فقط بر روی ویندوز اجرا می‌شوند. همچنین اکثر بازی‌ها نیز جهت اجرا بر روی سیستم‌های 64 بیتی در نظر گرفته شده‌اند. رابطه بین سخت‌افزار و سیستم‌عامل، بسیار تنگاتنگ است. مثلا سخت‌افزارهای امروزی از طریق سیستم‌عامل‌‎های قدیمی همانند ویندوز XP، قابل استفاده نیستند و بالعکس.

درایورهای سخت‌افزارهای شما آپدیت نیستند

یکی از راه‌‌کارهای رفع مشکل بیرون پریدن از بازی می‌تواند آپدیت کردن درایورها باشد. بازی‌ها می‌توانند به دلایلی فارغ از صرفا سخت‌افزار و یا سیستم‌عامل، کرش کنند و از این دلایل می‌توان به درایورها اشاره کرد. البته بهتر است که آپدیت بودن خود بازی را نیز از یاد نبرید.

جهت دانلود جدیدترین درایورها می‌توانید به وب‌سایت سازنده کارت گرافیک خود مراجعه کنید. همچنین نباید نصب آپدیت‌ها و پچ‌های بازی را نیز از یاد ببرید. این فرایند در برخی از بازی‌ها به‌صورت خودکار انجام شده (در صورت دارا بودن اینترنت) و در برخی دیگر نیز باید به‌صورت دستی انجام شود. با آپدیت کردن ویندوز نیز می‌توانید درایورهای مواردی همچون کارت صدا را به‌روزرسانی کنید.

اتصال اینترنت شما ضعیف است

در بازی‌های آنلاین، گاهی اوقات کندی سرعت اینترنت می‌تواند باعث شود که بازی شما دیرتر از جانب سرورها به‌روز شده و بنابراین کرش کند. بنابراین باید در هنگام اجرای بازی‌های آنلاین، سرعت اینترنت و وضعیت مودم را بررسی کرده و همچنین سایر برنامه‌هایی را که از اینترنت استفاده می‌کنند، ببندید. همچنین بهتر است که از اتصال وای‌فای دوری کرده و تا حد امکان، کامپیوتر خود را از طریق کابل اترنت به مودم متصل کنید.

قفل‌های حقوق دیجیتال (DRM) مشکلاتی را برای شما به وجود آورده‌اند

به طرز عجیبی، قفل‌های DRM می‌توانند مشکلات عملکردی مختلفی را برای بازی‌ها به وجود آورند. گاهی اوقات مشکلات اینترنت باعث می‌شوند که قفل DRM به‌خوبی کار نکرده و بنابراین عملکرد بازی مختل شود و به همین دلیل، بازی شما کرش کند.

این مطلب را نیز بخوانید: Denuvo چیست و چرا گیمرها از آن متنفر هستند؟

اگر بازی شما از ویژگی اجرا به‌صورت آفلاین برخوردار بود، آنگاه بهتر است که از آن استفاده کنید. بدین ترتیب دیگر قفل بازی جهت بررسی فعالیت‌های مشکوک شما، با سرورهای آنلاین ارتباط برقرار نمی‌کند. البته حذف و نصب مجدد بازی نیز می‌تواند یکی از راه‌کارهای این زمینه باشد.

بازی‌ شما در حالت اشتباهی اجرا می‌شود

بهتر است که در هنگام بازی کردن، نرم‌افزار دیگری در پس‌زمینه اجرا نشود. بدین ترتیب منابع کامپیوتر شما بهتر می‌توانند بر روی اجرای بازی، تمرکز کنند. این قانون در همه سیستم‌عامل‌ها از ویندوز و مک گرفته تا لینوکس و iOS و اندروید، صدق می‌کند. پیش از اجرای بازی‌ها، سایر برنامه‌ها را ببندید.

در سیستم‌عامل ویندوز، گزینه‌ای مناسب در این رابطه وجود دارد: Game Mode. با فعال کردن این گزینه، در هنگام اجرای بازی‌ها، سایر فعالیت‌های دیگر محدود می‌شوند، اعلان‌ها به حالت بی‌صدا درآمده و همه‌چیز بر روی اجرای بازی متمرکز می‌شود. جهت فعال کردن Game Mode باید:

1. به منوی تنظیمات بروید (Win + I)
2. به “Gaming > Game Mode” بروید.
3. گزینه “Game Mode” را فعال کنید.

آنتی ویروس شما باعث کرش کردن می‌شود

نرم‌افزارهای امنیتی و آنتی ویروس نیز می‌توانند مشکلاتی را در زمینه کرش کردن بازی شما، به وجود آورند. همان‌طور که در بالا نیز بدان اشاره شد، اجرای نرم‌افزارهای گوناگون در پس‌زمینه می‌تواند عملکرد اجرای بازی‌های شما را با مشکل مواجه سازد. حال در این بین، عملکرد آنتی ویروس نیز تاحدودی متفاوت است، زیرا به دنبال فایل‌های مشکوک می‌گردد. اسکن فایل‌ها می‌تواند دو نتیجه داشته باشد:

• به دلیل اسکن‌های امنیتی، کامپیوتر شما هنگ و سپس کرش می‌کند.
• یکی از فایل‌های عادی بازی شما به‌عنوان فایل خطرناک شناسایی شده، حذف و یا قرنطینه شده و در نهایت به همین دلیل، بازی شما کرش می‌کند.

در این رابطه نیز راه‌کارهای زیر وجود دارند:

• سطح اسکن فایل‌ها را محدود کرده و یا اینکه کلا این ویژگی را غیرفعال کنید.
• از یک نرم‌افزار امنیتی استفاده کنید که دارای حالت بازی باشد.
• بهتر است که در طول بازی کردن، آنتی ویروس خود را غیرفعال کنید.

استفاده از VPN باعث کند شدن اتصال بازی‌های شما شده تا آنجایی که کرش می‌کنند

گاهی اوقات استفاده از VPN باعث می‌شود که بازی‌های شما مخصوصا بازی‌های آنلاین، کرش کنند. چنین مشکلاتی معمولا زمانی به وجود می‌آیند که یا سرورهای VPN مورد استفاده شما با مشکل مواجه شده و یا اینکه اپلیکیشن VPN شما به‌درستی نتواند که اتصال را برقرار کند. حال هر چه فاصله سرور بازی با شما بیشتر باشد، آنگاه احتمال بروز چنین مشکلاتی نیز بیشتر می‌شود. در این رابطه می‌توانید از راه‌کارهای زیر کمک بگیرید:

• از یک VPN بهتر استفاده کنید
• از یک اتصال اینترنت سریع‌تر بهره ببرید
• اگر بدون VPN می‌توانید به سرور بازی خود وصل شوید، پس در این مورد از VPN استفاده نکنید.

تب‌های مرورگر زیادی را باز کرده‌اید

تب‌های باز مرورگر نیز می‌توانند منابع سیستم و مخصوصا رم زیادی را اشغال کنند و بنابراین یکی از دلایل بیرون پریدن از بازی باشند. بهتر است که پیش از اجرای بازی‌ها، حتما آن‌ها را ببندید.

نوشته چگونه مشکل بیرون پریدن از بازی‌ها (کرش کردن) را رفع کنیم؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

کامپیوترهای مدرن، حافظه ذخیره‌سازی و رم بالایی در اختیار داشته و به همین دلیل سرعت خوبی در زمینه انجام وظایف دارند. حال گاهی اوقات یک مشکل کوچک می‌تواند باعث کند شدن کامپیوتر شما شود که یکی از این مشکل‌ها می‌تواند نشت حافظه (Memory Leak) باشد. در ادامه قصد داریم که بیشتر به این موضوع بپردازیم.

نشت حافظه چیست؟

اطلاعات اپلیکیشن‌های مختلف به‌صورت موقتی در حافظه رم کامپیوتر شما ذخیره می‌شوند. هنگامی که قسمتی از یک برنامه از بخشی از حافظه رم شما استفاده کرده، اما در نهایت آن را آزاد نکند، آنگاه می‌گوییم که نشت حافظه رخ داده است. نتیجه این موضوع نیز این می‌شود که دفعه بعدی که یک اپلیکیشن بخواهد که از حافظه بیشتری استفاده کند، آن اپلیکیشن کرش می‌کند. همین قضیه می‌تواند تأثیر بدی بر روی عملکرد کامپیوتر شما داشته باشد.

چگونه نشت حافظه را تشخیص دهیم؟

هنگامی‌که مشکل کمبود رم داشته باشید، آنگاه با پیغامی مواجه می‌شوید که در آن عبارت “running out of memory” نوشته شده است. در ادامه نیز عملکرد کامپیوتر شما مختل می‌شود. با نگاه کردن به میزان استفاده از رم کامپیوتر خود، می‌توانید به نشت حافظه پی ببرید. با اجرای Windows Performance Monitor می‌توانید این موضوع را تشخیص دهید. در اینجا نمی‌توانید که عامل نشت حافظه را پیدا کنید، اما حداقل می‌توانید که از وجود چنین چیزی، اطمینان حاصل کنید.

1. جهت اجرای Windows Performance Monitor باید کلیدهای “Windows + R” را فشار داده تا پنجره “Run” برای شما باز شود. در ادامه باید “mdsched.exe” را تایپ کرده و کلید “Enter” را فشار دهید.
2. در ادامه باید بر روی “OK” کلیک کرده و سپس “Restart Now” را انتخاب کنید تا وجود یا عدم مشکل بررسی شود. تست شروع شده و شاید تکمیل آن چندین ساعت طول بکشد. در ادامه باید دستورات نمایش داده بر روی صفحه را دنبال کرده تا نشت حافظه را تشخیص دهید.

پیامدهای Memory Leak

پیامدهای این موضوع نیز به این بستگی دارند که آیا از اپلیکیشن‌های سرور استفاده می‌کنید یا اپلیکیشن‌های کاربر.

اپلیکیشن‌های کاربر (دسکتاپ و گوشی‌های موبایلی)

در رابطه با این‌گونه اپلیکیشن‌ها، پیامد خیلی جدی نیست، زیرا حافظه تخصیص داده شده در هنگام بسته شدن اپلیکیشن، آزاد می‌شود. بنابراین ناپایداری سیستم به وجود نمی‌آید. برخی از مشکلاتی که به دلیل استفاده بیش از حد از حافظه رخ می‌دهند، به شرح زیر هستند:

• کاهش سرعت کامپیوتر
• بسته شدن ناگهانی اپلیکیشن‌ها
• کد تخصیص دهنده حافظه در اپلیکیشن شما، می‌تواند کرش کرده و باگ‌هایی را ایجاد کند.

اپلیکیشن‌های سرور

اگر این مشکل در یک سرور رخ دهد، آنگاه قضیه بدتر خواهد شد، زیرا سرورها باید مدت زمان زیادی فعالیت بدون وقفه داشته باشند. مشکلاتی که در اینجا رخ می‌دهد نیز مشابه مشکلات اپلیکیشن‌های دسکتاپی هستند. حافظه در طول روزها، هفته‌ها و ماه‌ها مصرف شده و در نتیجه کارایی سرور نیز پایین می‌آید. باگ‌ها شروع به پدیدار شدن می‌کنند و در نهایت هم فعالیت سرور متوقف می‌شود.

چگونه از Memory Leak جلوگیری کنیم؟

در اکثر زبان‌های برنامه‌ نویسی امروزی، قابلیت‌هایی وجود دارند که توسعه‌دهندگان به وسیله آن‌ها می‌توانند حافظه را به‌صورت خودکار مدیریت کنند. این زبان‌ها از چیزی به نام Garbage Collector استفاده می‌کنند. این ویژگی به آزاد کردن حافظه‌ای که استفاده نمی‌شود، کمک می‌کند. انواع گوناگونی از Garbage Collectorها وجود دارند و درک شیوه عملکرد Garbage Collector اپلیکیشن‌ها می‌تواند گامی مهم در جلوگیری از نشت حافظه باشد.

این مطلب را نیز بخوانید: چگونه مشکل خالی نشدن سطل آشغال ویندوز 10 را برطرف کنیم؟

یکی دیگر از روش‌ها این است که کدی بنویسید که بتواند منابعی را که موردنیاز نیست، آزاد کند. کد شما باید به‌گونه‌ای باشد که بتواند مشخص کند که آیا وظیفه در حال انجام اپلیکیشن موردنظر، به اتمام رسیده است یا خیر؟ بدین ترتیب از اجرای کامل حلقه‌ها اطمینان حاصل شده و از این طریق از نشت حافظه جلوگیری می‌شود.

شیوه‌های رفع نشت حافظه در ویندوز 10

شاید در مراحل اولیه توسعه، تشخیص و رفع مشکل نشت حافظه دشوار باشد، اما در هر صورت برخی از روش‌های مواجه با این مشکل، به شرح زیر هستند:

1. بستن برنامه‌ای که بیشترین استفاده را از حافظه دارد

جهت انجام این کار باید کلیدهای “CTRL + Shift + ESC” را فشار داده تا تسک منیجر برای شما باز شود. به برگه “Process” رفته و سپس برنامه‌ای را که بیشترین استفاده را از حافظه می‌کند، پیدا کنید. در ادامه بر روی برنامه موردنظر کلیک-راست کرده و “End Task” را انتخاب کنید تا بسته شود. در ادامه با ریستارت کردن کامپیوتر، مشکل نشت حافظه شما رفع می‌شود.

2. استفاده از ابزارهای داخلی ویندوز 10

در خود ویندوز 10 ابزارهایی وجود دارند که از طریق آن‌ها می‌توانید تحلیل دقیقی را در رابطه با دلیل به وجود آمدن این مشکل، ترتیب دهید.

1. به منوی استارت رفته و عبارت “Windows Memory Diagnostic” را تایپ کرده و در ادامه بر روی اپلیکیشن ظاهر شده، کلیک کنید.
2. در ادامه با انتخاب “Restart now”، وارد مرحله بررسی مشکلات می‌شوید. این ابزار کامپیوتر شما را در رابطه با پیدا کردن مشکلات حافظه، اسکن می‌کند و در نهایت نیز مشکلات تشخیص داده شده را به شما نمایش می‌دهد.

همچنین ابزار داخلی Resource Monitor نیز می‌تواند در این زمینه به شما کمک کند. به منوی استارت رفته، “Resource Monitor” را تایپ کرده و سپس آن را باز کنید. در ادامه می‌توانید داده‌های آنی مربوط به فعالیت سیستم خود را مشاهده کنید.

3. تعدیل ویژگی‌های سیستم جهت به دست آوردن بهترین عملکرد

1. بر روی دسکتاپ خود کلیک-راست کرده و سپس “Personalize” را انتخاب کنید. در پنجره جدید و در نوار جست‌و‌جو، “Advanced System Settings” را تایپ کنید.
2. پس از طی کردن گام‌های بالا، به برگه “Advanced” رفته و در زیر “Performance” بر روی “Settings” کلیک کنید.
3. پس از آن، گزینه “Adjust for Best Performance” را فعال کنید. بر روی “OK” کلیک کرده و سپس کامپیوتر خود را ریستارت کنید. اکنون منابع کامپیوتر شما بیشتر در خدمت عملکرد هستند تا ظاهر سیستم‌عامل.

4. غیرفعال کردن برنامه‌هایی که از استارتاپ اجرا می‌شوند

گاهی اوقات برنامه‌ای که از همان ابتدای بالا آمدن ویندوز اجرا شده، باعث نشت حافظه می‌شود. جهت رفع این مشکل، باید از اجرا شدن اپلیکیشن موردنظر از هنگام استارتاپ، جلوگیری کنید.

1. کلیدهای “CTRL + SHIFT + ESC” را فشار داده تا تسک منیجر برای شما باز شود. در ادامه به برگه “Startup” بروید.
2. در ادامه باید برنامه‌ای را که قصد اجرا شدن آن از استارتاپ را ندارید، پیدا کنید. همچنین در تسک منیجر نیز می‌توانید ببینید که کدام برنامه در حال نشت حافظه است. در ادامه با کلیک-راست بر روی اپلیکیشن موردنظر، انتخاب “Disable” و در نهایت ریستارت کردن کامپیوتر، می‌توانید مشکل را برطرف سازید.

5. یکپارچه‌سازی هارد درایو

1. Defragmentation جدا از اینکه عملکرد هارد دیسک را بهتر می‌کند، باعث می‌شود که مدیریت حافظه رم نیز بهتر شود. در دستکتاپ خود بر روی “This PC” دابل-کلیک کرده و سپس بر روی درایو موردنظر خود نیز کلیک-راست کنید و در ادامه “Properties” را انتخاب نمایید.
2. سپس باید به برگه “Tools” رفته و در زیر “Optimize and Defragment Drive”، بر روی “Optimize” کلیک کنید. صبر کنید تا فرایند به اتمام برسد. در ادامه با ریستارت کردن کامپیوتر می‌توانید نتیجه تغییرات را ببینید.

6. غیرفعال کردن Runtime Broker

Runtime Broker مربوط به فرایند مدیریت اجازه‌های اپلیکیشن‌های مایکروسافت است. Runtime Broker معمولا مقدار کمی از حافظه رم را استفاده می‌کند، اما اگر اپلیکیشنی به مشکل برخورد کند، آنگاه این فرایند می‌تواند سرعت کامپیوتر شما را به طرز چشمگیری کاهش دهد.

1. ابتدا باید کلیدهای “CTRL + SHIFT + ESC” را فشار داده تا وارد تسک منیجر شوید. در اینجا باید فرایند “Runtime Broker” را پیدا کنید.
2. بر روی آن کلیک-راست کرده و سپس “Disable/End Task” را فشار دهید.

7. غیرفعال کردن Windows Tips and Tricks

نکات و ترفندهایی که توسط ویندوز 10 نمایش داده می‌شوند، برای کاربران مبتدی مناسب هستند. این راهنمایی‌ها باعث می‌شوند که کاربر بتواند بهتر از سیستم استفاده کرده و همچنین با برخی از ویژگی‌های اضافی دیگر نیز بهتر آشنا شود.

1. به منوی استارت رفته و “Settings” را باز کنید.
2. در پنجره جدید به بخش “System” بروید. در پنل سمت چپ بر روی “Notifications & actions” کلیک کنید.
3. سپس باید “Get tips, tricks, and suggestions as you use Windows” را پیدا کرده و تیک آن را بردارید.

بدین ترتیب دیگر در هنگام استفاده از ویندوز، پیغام‌هایی را جهت استفاده بهتر، دریافت نخواهید کرد.

سخن پایانی

نشت حافظه می‌تواند یکی از دلایل اصلی کاهش سرعت کامپیوتر شما باشد و همین موضوع نیز می‌تواند مشکلات جدی را برای شما به وجود آورد. به‌روزرسانی درایورها، ویندوز و همچنین حذف بدافزارها از سیستم می‌تواند شما را در رفع این مشکل یاری برساند. اگر بازهم سرعت کامپیوترتان پایین بود، آنگاه شاید مجبور شوید که حافظه رم خود را افزایش دهید.

نوشته نشت حافظه (Memory Leak) چیست و چگونه می‌توانیم از آن جلوگیری کنیم؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

گاهی اوقات در هنگام تهیه پشتیبان از فایل‌های خود، متوجه می‌شوید که از یک فایل در چندین مکان مختلف پشتیبان تهیه کرده‌اید. در نهایت هم اگر فایل‌های اضافی را حذف نکنید، آنگاه پس از گذشت مدتی، همین فایل‌های اضافه می‌توانند فضای زیادی را از حافظه مک شما اشغال کنند. به همین دلیل بر آن شدیم تا در این مطلب به آموزش پیدا کردن فایل های تکراری در مک بپردازیم.

پیدا کردن و حذف فایل های تکراری در مک با استفاده از Finder

نکته‌ای که در رابطه با فایل‌های تکراری وجود دارد این است که معمولا نام یکسان، تاریخ ایجاد یکسان و یا نوع فایل یکسانی دارند. ما نیز از این ویژگی‌ها استفاده کرده تا فایل‌های تکراری را پیدا کنیم. در این روش ما در Finder یک پوشه هوشمند ایجاد کرده و فایل‌ها را بر اساس نام، تاریخ و یا نوع ‌آن‌ها، در این پوشه قرار می‌دهیم. شیوه دقیق انجام این کار در زیر آورده شده است:

1. Finder را در مک خود باز کنید. به محلی که قصد ایجاد پوشه هوشمند موقت در آن را دارید، بروید (مثلا دسکتاپ، Documents و …).
2. در منوی موجود در بالا سمت چپ، “File -> New Smart Folder” را انتخاب کنید.
3. در بالا سمت راست، بر روی علامت “+” کلیک کنید.
4. در منوی کشویی، دسته‌بندی موردنظر خود جهت مرتب کردن فایل‌ها را انتخاب کنید. به‌عنوان نمونه اگر نام فایل تکراری خود را بلد هستید، آنگاه می‌توانید نام را وارد کنید و در ادامه Finder نیز فایل‌هایی را که دقیقا همان نام را دارند، به شما نمایش می‌دهد.

در تصویر زیر، ما نام فایل “General Navigation” را وارد کرده‌ایم و می‌بینید که تمامی فایل‌هایی که دارای این اسم هستند، ظاهر شده‌اند. اکنون می‌توانیم نسخه‌های قدیمی‌تر فایل‌های تکراری را حذف کنیم.

به طرز مشابهی می‌توانید فایل‌ها را بر اساس نوع فایل‌ نیز مرتب کنید. به‌عنوان مثال، اگر دسته‌بندی “Kind” را انتخاب کنیم و در ادامه از نوع فایل‌ها، “Music” را برگزینید، آنگاه Finder نیز تمامی فایل‌های صوتی موجود بر روی مک شما را نمایش می‌دهد. با کلیک بر روی دسته‌بندی “Name”، تمامی فایل‌ها به ترتیب حروف الفبا مرتب می‌شوند. بدین ترتیب به‌آسانی می‌توانید فایل‌های تکراری را پیدا کرده و سپس آن‌ها را حذف کنید.

همان‌طور که می‌دانید، پیدا کردن فایل‌های تکراری به‌صورت دستی می‌تواند فرایند حوصله‌سربری باشد. یکی از راه‌کارهای انجام سریع این کار، استفاده از یک اپلیکیشن مخصوص پیدا کردن فایل‌های تکراری است.

استفاده از اپلیکیشن‌های مخصوص حذف فایل‌های تکراری

در فروشگاه‌ اپ استور اپل، اپلیکیشن‌های گوناگونی جهت پیدا و حذف کردن خودکار فایل‌های تکراری وجود دارند. یکی از این ابزارها، Duplicate Cleaner است.

این مطلب را نیز بخوانید: چگونه آیکون‌های دسکتاپ مک خود را مخفی کنیم؟

پس از باز کردن این اپلیکیشن، با گزینه‌ای روبه‌رو خواهید شد که از طریق آن می‌توانید پوشه‌ای را جهت اسکن فایل‌های تکراری، انتخاب کنید. پس از اتمام فرایند اسکن، لیستی از فایل‌های تکراری به شما نمایش داده می‌شود.

این لیست شامل نام فایل‌های تکراری، تعداد نسخه‌های تکراری و همچنین محل ذخیره هر نسخه می‌شود. در اینجا می‌توانید نسبت به مشاهده و حذف فایل‌های تکراری خود اقدام کنید.

اپلیکیشن‌های دیگری نیز هستند که عملکردی مشابه داشته و از جمله آن‌ها می‌توان به Duplicate File Finder Remover ،Duplicate Detective Cleaner و Duplicate Cleaner اشاره کرد. این ابزارها در برخی از ویژگی‌ها همانند جست‌و‌جوی خودکار، قابلیت کشیدن و رها کردن و … با یکدیگر متفاوت هستند.

نوشته چگونه فایل‌های تکراری را در مک پیدا کنیم؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

واقعیت مجازی (VR) یکی از بخش‌های صنعت کامپیوتر بوده و به‌صورت مداوم در حال رشد و پیشرفت است. یکی از موارد استفاده از این فناوری، در کامپیوترها است. حال سؤال اینجاست که جهت استفاده از واقعیت مجازی، به چه سخت‌افزاری نیاز داریم؟ در این مطلب قصد داریم که در رابطه با سخت افزار مورد نیاز واقعیت مجازی در کامپیوتر از جمله هدست‌ها و سخت‌افزارهای داخلی صحبت کنیم. همچنین در رابطه با PSVR و هدست‌های موبایلی نیز بحث خواهیم کرد.

سخت افزار مورد نیاز واقعیت مجازی

پیش از هر چیز قطعا می‌خواهید بدانید که آیا سخت‌افزار شما می‌تواند نیازمندی‌های واقعیت مجازی هدستی را که به دنبال آن هستید برآورده کند یا خیر؟ احتمالا بیشتر مشکل کارت گرافیک داشته باشید تا CPU. اگر به دنبال تجربه‌ای متوسط از واقعیت مجازی هستید (مثلا با رزولوشن 2160 در 1200 در هدست و با نرخ نوسازی 90 هرتزی)، آنگاه کارت گرافیک شما حداقل باید AMD Radeon RX 580 8GB و یا Nvidia GTX 1060 6GB باشد.

جهت مقایسه قدرت کارت گرافیک خود با کارت گرافیک‌های میان-رده مناسب واقعیت مجازی، می‌توانید از این لیست کمک بگیرید. کارت گرافیک RX 580 در تست 3DMark Time Spy امتیاز 4292 را به دست می‌آورد و این در حالی است که یک کارت گرافیک اقتصادی جدیدتر همانند GTX 1660 Super در این تست، امتیاز 6089 را کسب کرده که بیشتر از حداقل موردنیاز برای تجربه واقعیت مجازی شما است.

هر چه وضوح و نرخ نوسازی هدست شما افزایش پیدا کند، آنگاه طبیعتا به کارت گرافیکی قدرتمندتر نیز نیاز دارید. رده بالاتر کارت گرافیک‌های مناسب VR، از Nvidia RTX 3060 و AMD RX 6700 XT آغاز می‌شود. خوشبختانه در این زمینه نیاز به یک CPU خوب، به اندازه نیاز به یک کارت گرافیک خوب، جدی نیست. تا زمانی که یک CPU چهار هسته‌ای مدرن اینتل و یا AMD داشته باشید، آنگاه مشکلی نخواهید داشت. در این رابطه می‌توانید به سری‌های Ryzen 5 و یا Core i5 عرضه شده پس از سال 2017، نگاهی بیندازید.

البته اگر خواهان نرخ‌های نوسازی همانند 120 هرتز و یا بالاتر هستید، آنگاه باید CPU شما از نوع Ryzen 7 و یا Core i7 باشد. در رابطه با رم نیز این قضیه بیشتر به تولیدکننده هدست شما بستگی دارد. در حالت عادی برای هدست‌های واقعیت مجازی مدرن، 8 گیگابایت رم را پیشنهاد می‌کنیم (مقدار رم پیشنهادی برای Valve Index).

اگر به دنبال تجربه‌ای نه‌چندان گران‌ قیمت باشید، آنگاه سخت‌افزارهای بالا شاید کمی شما را بترسانند. در ادامه به معرفی چندین هدست واقعیت مجازی می‌پردازیم.

هدست‌های واقعیت مجازی پیشنهادی

1. پایین-رده: Oculus Quest 2

حتی اگر علاقه‌ای هم به ویژگی‌های جداگانه این هدست نداشته باشید، آنگاه بازهم Oculus Quest 2 یکی از بهترین هدست‌های واقعیت مجازی برای کامپیوترها است. ردیاب حرکت داخلی این هدست در قیاس با هدست‌های نسل قبل، بسیار دقیق است و البته این هدست، قیمت بالایی نیز ندارد.

درست است که وضوح این هدست به 1920 در 1832 محدود شده که این مقدار برای یک هدست واقعیت مجازی کم است، اما در هر صورت Oculus Quest 2 از نرخ نوسازی 90 هرتزی پشتیبانی کرده و با ارتقای نرم‌افزار نیز می‌توانید آن را به 120 هرتز ارتقا دهید.

نرخ نوسازی 120 هرتزی برای یک هدست واقعیت مجازی عالی است، اما بسیاری از بازی‌هایی که تنها بر روی هدست اجرا می‌شوند، نمی‌توانند به این حد برسند. در هر صورت، با استفاده از Oculus Quest 2 و یک کامپیوتر می‌توانید بهتر از این قضیه نفع ببرید.

در هر صورت چه بخواهید که Oculus Quest 2 را به کامپیوتر خود وصل کنید و چه قصد انجام چنین کاری را نداشته باشید، در هر صورت Oculus Quest 2 با قیمت زیر 300 دلار، یک گزینه خوب است. این نکته را نیز به یاد داشته باشید که جهت استفاده از این دستگاه، باید از یک حساب فیسبوک استفاده کنید.

2. میان-رده: HTC Vive Cosmos

HTC Vive Cosmos را می‌توان نسخه ارتقا یافته HTC Vive (نسل قبل) به حساب آورد که از حسگرهای Lighthouse و کنترلرهای حرکتی مشابه نسخه نسل قبلی خود استفاده کرده، اما نمایشگر آن ارتقا پیدا کرده و دارای رزولوشن 2880 در 1700 است. وضوح خام این دستگاه بهتر از هدست رده بالای Valve Index است، اما باید بگوییم که نرخ نوسازی آن به اندازه گزینه ارائه شده توسط Valve، بالا نیست. در حالت کلی، بیشتر کاربران به انتخاب Valve Index تمایل دارند، اما اگر توانایی مالی خرید این دستگاه را ندارید، آنگاه HTC Vive Cosmos می‌توان یک گزینه میان-رده خوب برای شما باشد.

3. رده-بالا: Valve Index

آخرین گزینه لیست ما نیز Valve Index است. این هدست در حال حاضر بهترین تجربه را در زمینه واقعیت مجازی کامپیوتر ارائه می‌دهد. کنترلرهای حرکتی تعبیه شده در این هدست عملکرد خوبی دارند و می‌توانند حرکت انگشتان فرد را نیز تشخیص دهند. همچنین حسگرهای ارتقا یافته Lighthouse 2.0 حتی می‌توانند که نسبت به گذشته، حرکات را بهتر ردیابی کنند. وضوح این هدست بر روی 2880 در 1600 قرار داشته و همچنین این رزولوشن بالا با یک پنل IPS باکیفیت که از نرخ نوسازی 144 هرتزی نیز پشتیبانی می‌کند، ترکیب شده است.

هدست‌های جایگزین: استفاده از یک هدست واقعیت مجازی مستقل

هدست‌های VR مستقل در قیاس با هدست‌های واقعیت مجازی کامپیوتری، معایب قابل توجهی دارند. این عیب‌ها نیز به ردیابی ضعیف‌تر حرکت و همچنین گرافیک کمتر تصاویر خروجی مربوط می‌شوند، به هر حال توان پردازشی این هدست‌ها از طریق پردازنده‌های موبایلی تأمین می‌شود.

البته هدست‌های واقعیت مجازی مستقل می‌توانند در قیاس با هدست‌های کامپیوتر و یا کنسولی، قیمت خیلی کمتری نیز داشته باشند. هدستی همانند Oculus Quest 2 هنوز هم می‌تواند بسیاری از بازی‌های واقعیت مجازی محبوب همانند Beat Saber را اجرا کند.

این ویدیو را نیز ببینید: تور واقعیت مجازی دوچرخه سواری برای دوران قرنطینه

البته هدست‌های کامپیوتری در قیاس با هدست‌های مستقل یک عیب بزرگ دارند و آن این است که باید فضایی را به‌صورت جداگانه به نصب حسگرهای Lighthouse اختصاص دهید. جهت تجربه یک بازی واقعیت مجازی در حد یک اتاق، پیشنهاد می‌شود که یک فضای خالی با ابعاد 2 در 1.5 متر داشته باشید. شاید همین کمی باعث ناراحتی شما شود. به هر حال باید این تجهیزات را نیز به وسیله سیم به کامپیوتر خود وصل کنید.

تجربه هدست‌های PSVR

در ادامه بحث در رابطه با سخت افزار مورد نیاز واقعیت مجازی، به PSVR می‌رسیم. هدست‌های PSVR در زمینه‌های ردیابی حرکت، رزولوشن و حتی نرخ نوسازی، چندان با معیارهای سایر هدست‌های معرفی شده در این مطلب، مطابقت ندارند. مسئله‌ای که در اینجا وجود دارد این است که هدست‌های دیگر از پشتیبانی ناشری همانند سونی برخوردار نیستند. این غول ژاپنی همیشه مشغول توسعه تجربه‌های AAA مختلف است. با وجود سخت‌افزار و همچنین ردیابی حرکت ضعیف‌تر، هدست‌های PSVR توانسته‌اند که فاصله خود با رقبا را کاهش دهند و این مهم نیز تا حد زیادی مرهون بازی‌های پرهزینه عرضه شده بر روی این پلتفرم است.

البته باید یک موضوع را نیز در نظر گرفت و آن، عرضه PSVR2 در تاریخی نامشخص در آینده است. PSVR2 برای پلی‌استیشن 5 و سخت‌افزار این کنسول بهینه شده و طبیعتا تجربه‌ای را ارائه می‌دهد که نسل فعلی PSVR قادر به ارائه آن نیست. در نهایت باید بگوییم که اگر خواهان تجربه عناوین ارائه شده بر روی هدست‌های PSVR هستید، آنگاه این خرید این هدست، تنها گزینه شما خواهد بود.

پرسش‌های متداول

تفاوت واقعیت مجازی با واقعیت افزوده (AR) و یا واقعیت تعمیم‌یافته (XR) در چیست؟

این اصطلاحات تا حدودی به یکدیگر مرتبط بوده، اما لزوما با واقعیت مجازی یکسان نیستند. AR یا همان واقعیت افزوده، به تجربه‌ای اشاره می‌کند که بر روی فیدهای دنیای واقعی ایجاد می‌شود. در اینجا محیط واقعی اطراف خود را مشاهده کرده و فقط در برخی از جاها، آیتم‌های مجازی را مشاهده می‌کنید. تمامی هدست‌های معرفی شده در این مطلب به غیر از PSVR، از لحاظ تئوری از واقعیت افزوده پشتیبانی می‌کنند و دلیل این قضیه نیز به دوربین‌های تعبیه شده در آن‌ها مربوط می‌شود. این روزها واقعیت افزوده بیشتر به حوزه موبایلی محدود شده است.

XR یا همان واقعیت تعمیم‌یافته نیز یک اصطلاح عمومی بوده که فناوری‌های واقعیت مجازی، واقعیت افزوده و همچنین واقعیت ترکیبی (Mixed Reality) را توصیف می‌کند. واقعیت مجازی نیز برخلاف واقعیت افزوده و یا واقعیت ترکیبی، کاری به محیط واقعی اطراف شما نداشته و بنابراین تمامی محیطی را که در داخل هدست مشاهده می‌کنید، به‌صورت مجازی شبیه‌سازی می‌کند.

آیا کنسول‌های ایکس‌باکس وان و ایکس‌باکس سری ایکس|اس از واقعیت مجازی پشتیبانی می‌کنند؟

خیر و متأسفانه ظاهرا مایکروسافت نیز برنامه‌ای در این رابطه ندارد. یک بار فیل اسپنسر در مراسم E3 می‌گفت که چنین فناوری‌هایی باعث دور شدن بازی‌بازان از یکدیگر می‌شوند.

منظور از واقعیت مجازی در مقیاس یک اتاق چیست؟

منظور از این اصطلاح این است که می‌توانید در داخل یک فضای محدود، به قدم زدن پرداخته و با نقاط مختلف آن، تعامل داشته باشید. در این رابطه باید هم ردیاب‌های خوب و هم کنترلرهای حرکتی عالی داشته باشید. اگر بتوانید که فضای موردنیاز حرکت کردن خود و همچنین فضای موردنیاز نصب ایستگاه‌های ردیابی را فراهم کنید، آنگاه هدست‌های واقعیت مجازی مبتنی بر کامپیوتر، از سایر گزینه‌ها پیشی خواهند گرفت.

پیش‌تر، هدست‌های مستقل از چنین ویژگی‌هایی پشتیبانی نمی‌کردند، اما در نهایت هدست‌های Oculus Quest با پشتیبانی از ردیابی 6DOF و بدون نیاز به ردیابی خارجی، این موضوع را امکان‌پذیر کردند. فناوری به کار رفته در این هدست‌ها، مبتنی بر دوربین‌ها بوده و حداقل در زمان نوشتن این مطلب، در قیاس با هدست‌هایی که حسگرهای خارجی دارند، دقت کمتری را ارائه می‌دهد.

سخن پایانی

در بالا سعی کردیم که در رابطه با سخت افزار مورد نیاز واقعیت مجازی، اطلاعاتی را به شما ارائه دهیم. فضای واقعیت مجازی فعلی، تحت حاکمیت هدست‌های مستقل و فناوری‌های ردیابی حرکت پیشرفته قرار دارد. مدت‌ها از توقف پروژه‌‎هایی همانند Google Cardboard می‌گذرد. با انتشار بازی‌هایی همانند Half-Life: Alyx و همچنین عرضه Oculus Quest 2، واقعیت مجازی توانست که محبوبیت خود را افزایش دهد.

نوشته جهت تجربه واقعیت مجازی به چه سخت‌افزاری نیاز داریم؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.