همانطور که گرما و دمای کره زمین درحال افزایش است، ما هم به روش‌هایی نیاز داریم که سلامت ما را در این وضعیت، خصوصاً در تابستان، مقابل موج گرما تضمین کنند. با آی‌تی‌رسان همراه باشید تا به‌سرعت به روش‌های مقابه با گرما و خنک ماندن در تابستان هایی که سال‌به‌سال گرم‌تر می‌شود، نگاهی بی‌اندازیم.

۱. برای خنک ماندن، آب زیاد بنوشید 

آب از مهم‌ترین عوامل برای سلامت و خنک ماندن بدن‌تان است. وقتی برای طولانی مدت آب به بدن شما نرسد، مقدار خونی که در سیستم قلبی عروقی‌تان جریان دارد کاهش می‌یابد؛ همین باعث می‌شود قلب شما به سختی کار کند و دمای مرکزی بدن افزایش می‌یابد. در حالت عادی، معمولا بزرگسالانی که سالم هستند باید بین دو الی سه لیتر آب بنوشند. در هوای گرم، احتیاج بدن شما به آب بیشتر خواهد بود پس باید زیادتر آب بنوشید.

می‌توانید با آب ساده شروع کنید و بعد نوشیدنی‌هایی مانند آب نارگیل که حاوی الکترولیت هست بنوشید. به خاطر عرق کردن در هوای گرم، بدن شما آب زیادی را از دست می‌دهد؛ در نتیجه می‌توانید از نوشیدنی‌هایی همچون Gatorade استفاده کنید. اضافه کردن تکه یخ‌های طعم‌دار (که از میوه و گیاهان گرفته شده‌اند) به نوشیدنی‌های موردعلاقه‌تان هم می‌تواند سرمای مورد نیاز بدنتان را تامین کند.

نوشیدنی‌های گرم هم می‌توانند کمی آرامتان کنند اگر بسیار احساس گرما می‌کنید. شاید به نظر دور از ذهن بیاید چون نوشیدنی گرم باعث می‌شود گرما را بیشتر احساس کنید، اما در نهایت مسبب عرق ریختن بیشتر می‌شود و دمای بدنتان را پایین می‌آورد. فقط یک مسئله وجود دارد: عرق باید بتواند به سرعت تبخیر شود، بنابراین اگر دمای گرم با رطوبت بالا همراه باشد، یا اگر لباس زیادی می‌پوشید، این ترفند کار نخواهد کرد. از کافئین پرهیز کنید، کافئین انقباض عروق و رگ‌های خونی را به همراه خواهد داشت؛ درست است که نوشیدن یک انرژی‌زای سرد بدن شما را خنک خواهد کرد، اما پس از آن اثر گرم کننده کافئین در بدنتان شروع می‌شود. مشروبات الکلی هم ننوشید چون بدنتان را به ادرار بیشتر وادار می‌کند و دچار کم آبی می‌شوید.

۲. غذای مناسب بخورید

خوردن غذا گرمای بدن را افزایش می‌دهد، چون بدن شما همزمان هضم و متابولیزه کردن مواد غذایی را انجام می‌دهد. هر چه کالری بیشتری به بدن شما برسد، احساس گرمای بیشتری خواهید کرد. بنابراین سعی کنید سبک غذا بخورید. سالادها شما را خنک‌تر نگه می‌دارند و همچنین این مزیت را دارند که برای تهیه آن‌ها نیازی به استفاده از اجاق ندارید. سالادها همچنین اغلب حاوی غذاهایی هستند که محتوای آب بالایی دارند؛ مانند خیار، کاهو و گوجه فرنگی. این غذاها هم الکترولیت‌های شما را تامین می‌کنند و هم به شما کمک می‌کنند که آب بدنتان را از دست ندهید.

۳. از کولر استفاده کنید (نه همیشه)

کولرها با سرعت بخشیدن به تبخیر عرق، بدن ما را خنک می‌کنند، اما این مسئله در هر شرایطی صدق نمی‌‌کند. درواقع اگر شما در گرمایی خشک قرار بگیرید، کولر هیچ کمکی به شما نخواهد کرد. هنگامی که هوا بسیار گرم و خشک است، عرق بدن شما خود به خود تبخیر می‌شود؛ اما اگر کولر را روشن کنید فقط هوای گرم را در محیط اتاقی که هستید پخش می‌کند و همانند اجاق برقی تمام آب را از بدن شما جذب می‌کند. همچنین موتور کولر یا هر دستگاه سرمایشی دیگر که روشن است، در چنین هوایی می‌تواند اتاق را داغ کند. آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده و سازمان بهداشت جهانی توصیه می‌کنند استفاده از فن در دمای بالاتر از متوسط یا بالاتر از ۹۰ درجه فارنهایت (بالای ۳۵ درجه سانتیگراد) خودداری کنید.

با اینحال، مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۹ نشان داد که اگر هوا مرطوب باشد، روشن کردن کولر اقدامی مناسب است. همچنین می‌توانید با نم کرن بدنتان و یا فرار دادن کاسه‌ای یخ دربرابر کولر، سرما را افزایش دهید. هرچند کولر گازی واقعاً دمای اتاق را کاهش می‌یابد.

۴. از آب برای مقابله با گرما کمک بگیرید

آب فقط برای نوشیدن نیست؛ بلکه برای مقابله با گرما کارایی‌های دیگر هم دارد. باید بدانید که چهار ناحیه اصلی در بدن شما وجود دارد که رگ‌های خونی در آن بخش‌ها در نزدیکی سطح پوست قرار دارند: گردن، هر دو زیر بغل‌ها و ناحیه کشاله ران. قرار دادن یک پارچه سرد، مرطوب یا یک کیسه یخ در آن مناطق به سرعت شما را خنک می‌کند. این کاری است که پزشکان اورژانس برای کمک به قربانیان گرمازدگی انجام می‌دهند. انجام این کار حتی با آبی که چندان هم خنک نیست، گرمای بدن شما را پایین می‌آورد.

مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۵ نشان داد که قرار دادن کیسه آب سرد روی گونه‌ها، کف دست‌ها و پاها بسیار موثر است، چون رگ‌های خون در آن مناطق هنگام استفاده از بسته‌های سرد منقبض نمی‌شوند.

هر کاری که می‌کنید، به داخل آب سردی مانند دریاچه‌ای عمیق نپرید، مهم نیست که چقدر در آن لحظه وسوسه شده‌اید، اما غوطه‌ور شدن ناگهانی در آب سرد (که معمولا به گرمی ۷۷ درجه فارنهایت / ۲۵ درجه سانتیگراد است) می‌تواند باعث شوک سرد شود. شوک سرد تنفس غیر ارادی را به همراه دارد که باعث می‌شود مقدار زیادی از آب وارد ریه‌ها شود و شما را غرق کند.

۵. لباس مناسب برای خنک ماندن بپوشید

در هوای گرم، لباس‌هایی را انتخاب کنید که رنگ روشن دارند؛ زیرا نسبت به لباس‌های تیره‌تر، تابش خورشید را کمتر جذب می‌کنند و سبک وزن هستند. از جنس لباس‌هایی استفاده کنید که اجازه می‌دهند هوا از میان پارچه عبور کند و هوا را در نزدیکی بدنتان در جریان نگه دارند. پارچه‌هایی مانند پنبه و کتان بسیار مناسب هستند، یا لباس‌های ورزشی با تکنولوژی بالا که از پارچه‌های رطوبت‌گیر ساخته شده‌اند و عرق را از پوست به لایه‌های بیرونی مواد منتقل می‌کنند.

۶. از کرم ضد‌آفتاب استفاده کنید تا با گرما مقابله کنید

آفتاب سوختگی، توانایی بدن برای خلاص شدن از گرما را با به خطر انداختن گردش خون و تعریق پوست محدود می‌کند. اشعه ماورابنفش جذب شده توسط پوست نیز می‌تواند به بخش‌های ژنتیکی آسیب برساند و خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد. متخصصان استفاده از کرم ضد آفتاب با طیف گسترده‌ای را توصیه می‌کنند که دارای فاکتور محافظتی (SPF) حداقل ۱۵ باشد. شما باید کرم را حدود ۲۰ دقیقه قبل از بیرون رفتن روی پوستتان قرار دهید. این به این دلیل است که کرم‌های ضد آفتاب معمولاً باید خشک شوند و به طور فیزیکی به پوست بچسبند تا یک لایه تشکیل دهند. قرار دادن کرم چندی پیش از قرار گرفتن در معرض آفتاب کمک می‌کند که عرق، کرم را از روی پوستتان پاک نکند.

بر اساس یک بررسی در سال ۲۰۱۲، استفاده از کرم ضد آفتاب به ویژه بین ساعت ۱۰ صبح تا ۲ بعد از ظهر ضروری است. اگر می‌توانید، بهتر است از بیرون رفتن در زمانی که خورشید در شدیدترین حالت تابش قرار دارد، یعنی معمولا بین ساعت ۱۰ صبح تا ۴ بعد از ظهر خودداری کنید. اگر در نیم‌کره شمالی قرار دارید، هنگام بیرون رفتن از کلاه، عینک آفتابی و لباس محافظ استفاده کنید.

۷. نقاط فشار خود را فعال کنید (شاید به خنک ماندن کمک کند)

طب فشار یک درمان طب سنتی چینی است که شامل بهبود جریان انرژی با اعمال فشار بر نقاط کلیدی بدن است. تقریبا مانند طب سوزنی است، با این تفاوت که به جای سوزن، از فشار دستی (از شست، انگشت یا بند انگشت) استفاده می‌شود. با این کار به آرامی تا سه دقیقه در هر نقطه فشار اعمال می‌شود. نقاط فشاری که روی دست شما و نزدیک آرنج شما قرار دارند ممکن است به خنک کردن و خنک ماندن شما کمک کنند.

۸. نفس بکشید و زبانتان را بچرخانید

کارشناسان یوگا به تکنیکی به نام شیتالی پرانایاما اشاره می‌کنند که می‌تواند اثر خنک‌کنندگی روی بدن شما داشته باشد.

برای انجام این نوع تنفس (شیتالی) بایستی مراحل زیر را به ترتیب انجام دهید:

• در حالتی که راحت هستید بنشینید. چشم‌هایتان را ببنید و بدنتان را شل کنید.
• زبان را بیرون بیاورید و آن را همچون حرف U شکل دهید. اگر نمی‌توانید این کار را انجام دهید،‌ دهانتان را به شکل o کوچک دربیاورید.
• به آرامی، در همین حالت که قرار دارید نفس بکشید.
• بعد دهانتان را ببندید و از طریق بینی‌تان نفس بکشید.
• این کار را ۵ الی ۸ بار تکرار کنید (یا تفریبا به مدت ۵ دقیقه).

با انجام این کار، احساس سرما را در بدن و روی سطح زبانتان احساس خواهید کرد. هرچه بیشتر این تمرین را انجام دهید، طولانی‌تر قادر خواهید بود که نفس عمیق بکشید و خنکی بیشتری جذب کنید.

۹. برای خنک ماندن، ورزش شدید را به حداقل برسانید

ورزش در گرمای شدید استرس مضاعفی به بدن شما وارد می‌کند. برای اینکه خود را خنک کند، بدن شما خون بیشتری را به سطح خود می‌فرستد تا در پوست شما گردش کند. این باعث می‌شود عضلات شما خون کمتری داشته باشند که به نوبه خود باعث افزایش ضربان قلب شما شود. رطوبت بالا وضعیت را بدتر می‌کند و اجازه نمی‌دهد عرق به راحتی از پوست شما تبخیر شود، همین دمای بدن شما را حتی بالاتر می‌برد؛ عوارضش هم شامل گرفتگی عضلات، غش، یا در موارد بدتر، گرمازدگی خواهد بود. پس بهتر است یک روز تعطیل را به خود اختصاص دهید و از ورزش سنگین اجتناب کنید.

۱۰. به محیط‌های سبز بروید

درختان و گیاهان آب را در ریشه‌های خود نگه می‌دارند و بعد به برگ‌های خود می‌رسانند؛ همین عامل محیط اطرافشان را سردتر می‌کند. درختان همچنین سایه‌ها را بوجود می‌آورند که خود بسیار خنک هستند. در طول تابستان، تنها ۱۰ تا ۳۰ درصد از انرژی خورشید به بخش زیرین درخت می‌رسد، بقیه یا جذب شده و برای فتوسنتز توسط برگ‌ها استفاده تغذیه می‌شود، یا در اتمسفر بخش می‌شود. تحقیقات نشان داده است که مناطق حومه شهر با درختان بالغ می‌توانند ۴ تا ۶ درجه فارنهایت (۲ تا ۳ درجه سانتیگراد) خنک‌تر از مناطق حومه شهر بدون درخت باشند.

نظر شما چیست، آیا هیچکدام از این راهکارها را امتحان کرده‌اید؟ حتما نظرات خود را با ما در بخش کامنت به اشتراک بگذارید.

نوشته ده روش برای خنک ماندن در گرما اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.

همه ما با موقعیتی مواجه شده‌ایم که قولمان را به یک دوست فراموش کرده‌ایم. گاهی مهم نیست چقدر تلاش کنیم تا برخی از وظایفمان را به یاد بیاوریم، اما باز هم موفق نمی‌شویم و به دام فراموشی می‌افتیم. تحقیقاتی که به تازگی در این زمینه انجام شده، نشان داده است که فرقی ندارد چقدر سخت تلاش می‌کنید تا تمام برنامه‌هایتان در ذهن نگاه دارید، باز هم اگر خوش شانس نباشید، ممکن است همه را از یاد ببرید! در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید تا دلایل فراموشی را بررسی کنیم و ببینیم آیا مقصر آن ما هستیم یا خیر.

صبح از خواب بیدار می‌شوید و تصمیم می‌گیرید که بعد از ظهر به دوستتان زنگ بزنید. در همان میان، تصمیم می‌گیرید که لوازم مورد نیاز را برای شام تهیه کنید و بعد از هزاران کار دیگر، کودکانتان را از مدرسه به خانه برگردانید. روانشناسان می‌گویند که در طول روز، قادر نیستیم تمام این اهداف را در حافظه کاری‌مان فعال نگه داریم.

حافظه کاری چیست؟

به آن بخشی از حافظه می‌گویند که مسائل را جمع‌آوری و در ذهن حل می‌کند. برای مثال، کم کردن عدد ۳۷۷ از ۵۲۷ ‌و یا نوشتن لیستی از اسم‌ها (در حالی که کاغذ و خورکار در آن‌سوی دیگر اتاق قرار دارند) به عهده این بخش از حافظه است.

حافظه کاری محدودیت‌های خودش را دارد، هم در نوع اطلاعاتی که می‌تواند فعال نگاه دارد و هم میزانی که آن اطلاعات در ذهن باقی می‌مانند. به همین دلیل است که افراد به حافظه بلند مدت برای ذخیره اهدافشان احتیاج دارند. حافظه بلند مدت، بخشی از اطلاعات دریافتی توسط مغز را خارج از ذهن خودآگاه نگهداری می‌کند.

مسابقه اهداف

ما هر روزه چندین هدف همزمان را برای آینده‌مان در نظر می‌گیریم: پس از کار سگمان را به پیاده‌روی ببریم، میوه بخریم، بعد از شام قرصمان را بخوریم و با دوستمان همانطور که قول داده بودیم تماس بگیریم. اما با توجه به آنچه که پیشتر گفته شد، تحقیقات جدید نشان داده‌اند که تمام این اهداف در مسابقه‌ای قرار دارند و قصد دارند که تا زمانی که در حافظه کاری هستند، به خط پایان برسند.

مدلی طراحی شده است که نشان می‌دهد چطور ذهن برخی از اهداف را از یاد می‌برد و برخی دیگر را نه. مثلا هر کدام از اهدافتان را به عنوان اسبی در مسابقه در نظر بگیرید که در بخش بلند مدت ذهن هستند. سرعت «اسب هدف» شما بسته به رابطه آن هدف با محیط اطرافش و میزان اهمیت آن برای خود شخص است. 

اینکه هدفتان خوردن قرص زرد رنگ پس از اتمام شام باشد، به‌ یاد آوردنش آسان‌تر خواهد بود چون این مسئله (خوردن قرص زرد بعد از شام) با محیطی که در آن قرار دارید در ارتباط است. اما اگر تصمیم بگیرید که فقط داروهایتان را مصرف کنید، ممکن است به راحتی فراموش کنید. به‌طور کلی، بسیار مهم است که نتیجه هدف شما چه می‌خواهد باشد.

تطابق و میزان اهمیت اهداف شما، در به یادآوردن آن هدف بسیار کمک می‌کند. اگر یک هدف اهمیت بیشتری از دیگری داشته باشد و با محیط اطرافتان همخوانی داشته باشد، زودتر به مقصد می‌رسد و احتمال فراموشی‌اش هم کاهش می‌یابد. این حالت در ناخودآگاه اتفاق می‌افتد. ممکن است درحال انجام کاری باشید و ناگهان هدفی را که ساعت‌ها پیش قصد انجام را داشتید به‌خاطر بیاورید.

لازم به ذکر است که تطابق یک هدف با محیط اطراف و یا مهم بودنش، همیشه هم کمک کننده نیست. شما ممکن است با تمام این وجود کارهای کم اهمیت‌تر را انجام دهید و کار مهم را از خاطر ببرید؛ به همین خاطر می‌توان گفت شانس، نقش مهمی در این موضوع دارد. مثال مسابقه اسب‌ها را به یاد بیاورید: بهترین اسب‌ها همیشه برنده نمی‌شوند!

مسئله‌ مهم در باب فراموشی

مواردی وجود دارد که فراموشی‌ آن‌ها نتیجه‌ای غیراخلاقی و حقوقی خواهد داشت.

در برخی شرایط، آزادی مظنونان در پرونده‌های جنایی محدود می‌شود. ممکن است از آنها خواسته شود که روزانه یک تماس تلفنی داشته باشند یا هر روز برای مدت طولانی در یک قرار ملاقات در ایستگاه پلیس حضور پیدا کنند. در نهایت ممکن است یکی از این جلسات را فراموش کنند؛ این مسئله می‌تواند به عنوان بی‌ارزشی و عدم تعهد فرد نسبت به وظایف خود تلقی شود. 

اما آیا ما بیش از حد از مردم برای به خاطر سپردن اهدافشان طلب داریم؟ تحقیقات احتمال فراموشی یک هدف را ۳ تا ۱۰ درصد تخمین زده‌اند. در یکی از تحقیقات از عده‌ای خواسته شد تا هنگامی که مسئله‌ای را فراموش کردند، بلافاصله آن را در دفتری یادداشت کنند. نتیجه به دست آمده این بود که بخش بیشتری از فراموشی در به یاد آوردن اهداف بوده است. این مسئله به خیلی از ملاک‌ها همچون، سن، اضطراب‌، مشکلات روانی و خواب بستگی دارد.

ممکن است از فراموشی انجام یک کار مهم خجالت بکشید، اما این همیشه از روی بی‌دقتی نیست. بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که به هدف و برنامه خود با جزئیات فکر کنید؛ به وظیفه خود ارزش زیادی بدهید و سرنخ‌ها و یادآوری‌هایی را تنظیم کنید که به شما کمک می‌کند تا جای ممکن آنها را در خاطر خود ثبت کنید. بقیه‌اش را به دست شانس بسپارید و نگران نباشید!

نوشته آیا فراموشی همیشه تقصیر خودمان است؟ اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.

محققان موسسه پلی‌تکنیک Rensselaer روشی عملی برای تولید ماسک های صورت N95 ایجاد کرده‌اند که هم موانع میکروبی عالی دارد و هم میکروب‌هایی که در اطراف و در تماس با شما قرار دارد را از بین می‌برد. این ماسک‌های ضد ویروسی و ضد باکتریایی ممکن است برای مدت طولانی‌تری قابل استفاده باشند، که منجر به ضایعات پلاستیکی کمتری می‌شود، زیرا این ماسک‌ها نیازی به تعویض مکرر ندارند.

به منظور مبارزه با بیماری های تنفسی عفونی و آلودگی محیطی، هلن ژا، استادیار مهندسی شیمی و بیولوژیکی و عضو مرکز بیوتکنولوژی و مطالعات بین رشته‌ای در Rensselaer (CBIS)، با ادموند پالرمو، دانشیار علوم و مهندسی مواد، شروع به همکاری کرد.

پالرمو گفت: این یک چالش مهندسی مواد چند وجهی با یک تیم عالی و متنوع از همکاران بود. ما فکر می‌کنیم که این کار اولین گام به سوی ایجاد تجهیزات حفاظتی شخصی با ماندگاری طولانی‌تر باشد، مانند ماسک تنفسی N95. همچنین احتمالش هست که به کمتر شدن ویروس‌های پاتوژن در هوا کمک کند.

بر اساس مطالعه ای که اخیرا در Applied ACS Materials and Interfaces منتشر شده است، محققان با موفقیت توانستند پلیمرهای ضدمیکروبی وسیع‌الطیف را روی فیلترهای پلی‌پروپیلن (polypropylene) مورد استفاده در ماسک‌های صورت N95 قرار دهند.

هلن ژا می‌گوید:

لایه‌های فیلتری فعال در ماسک‌های N95، بسیار نسبت به تغییرات شیمیایی حساس هستند. این حساسیت سبب می‌شود که خاصیت N95 بودنشان را از دست بدهند. آنها از پلی پروپیلن ساخته شده‌اند که اصلاح شیمیایی آن دشوار است. مشکل دیگر این است که اگر شبکه الیافی که در ماسک وجود دارد مختل شود، تنفس را برای افراد دشوار می‌کند.

ژا و پالرمو، همراه با سایر محققان از Rensselaer، موسسه فناوری میشیگان و موسسه فناوری ماساچوست، پلیمرهای آمونیوم چهارتایی ضد میکروبی را با پیوندی کوالانسی، به سطوح الیاف پلی‌پروپلن به‌واسطه اشعه فرابنفش (UV) متصل کردند.

وی اضافه کرد: «فرآیندی که ما توسعه دادیم، ساختاری بسیار ساده برای ایجاد این پوشش پلیمری غیرقابل شستشو دارد و می‌تواند ویروس‌ها و باکتری‌ها را با تخریب لایه‌های بیرونی‌شان از بین ببرد. این روش بسیار ساده و مقیاس پذیر است.»

این تیم در فرایند ساخت خود، تنها از نور فرابنفش و استون استفاده کردند که دسترسی راحت بهشان کار را ساده‌تر می‌کند. علاوه بر آن، این فرایند را می‌توان برای توسعه فیلترهای پلی‌پروپلین، به‌جای ساخت فیلتر‌های جدیدتر، بکار برد. 

وقتی این فرآیند مستقیماً روی لایه فیلتراسیون ماسک‌های N95 اعمال شد، تیم شاهد کاهش راندمان فیلتر بود، اما برای جلوگیری از این اتفاق، راه‌حال ساده‌ای وجود دارد: کاربر می‌تواند یک ماسک N95 به همراه یک لایه پلی‌روپیلن دیگر با پلیمر ضد میکروبی در بالا آن بپوشد. در آینده، تولیدکنندگان می‌توانند ماسکی با پلیمر ضد میکروبی که در لایه بالایی قرار داده شده است بسازند.

به لطف کمک هزینه تحقیقات واکنش سریع بنیاد ملی علوم (RAPID)، ژا و پالرمو توانستند در سال 2020، زمانی که ماسک‌های صورت N95 تعدادی کمی ازشان در دسترس بود، تحقیقات خود را آغاز کنند.

پیش‌تر، حتی کارکنان مراقبت‌های بهداشتی از ماسک‌هایی استفاده می‌کردند که تنها یک‌بار مصرف بودند. تا الآن که در سال 2022 شاهد انواع مختلفی از ماسک‌ها هستیم. با این حال، نرخ کووید هنوز بالاست.

در هر صورت خطر ابتلا به یک بیماری همه گیر دیگر در آینده یک احتمالی مشخص است و  هر روزه ماسک‌های یکبار مصرف در محل‌های دفن زباله انباشته می‌شوند.

ژا گفت:

ما امیدواریم که کووید را شکست می‌دهیم. اما این نوع فناوری اهمیت فزاینده‌ای خواهد داشت. میکروب‌هایی که در هوا هستند، تهدیدی بزرگ برای سلامت انسان به‌شمار می‌روند. زمان آن فرا رسیده است که عملکرد و پایداری موادی را که برای محافظت از خود استفاده می کنیم، بهبود بخشیم.

شخار گارد، رئیس دانشکده مهندسی در Rensselaer گفت: «پیوستن گروه‌های شیمیایی که ویروس‌ها یا باکتری‌ها را در تماس با پلی‌پروپیلن از بین می‌برند، یک استراتژی هوشمندانه است. با توجه به فراوانی پلی پروپیلن در زندگی روزمره، شاید این استراتژی در بسیاری از زمینه‌های دیگر نیز مفید باشد.»

این مطالعه توسط NIH/موسسه ملی بهداشت تامین شد.

نوشته محققان ماسک‌هایی بسیار مقاوم در برابر ویروس‌ها ایجاد کرده‌اند اولین بار در اخبار فناوری و موبایل منتشر شد.

بر اساس آمار و ارقام، در سال ۲۰۲۰ بیش از ۵۵ میلیون نفر از بیماری زوال عقل رنج می‌بردند که بیش‌تر از ۶۰ درصد آن‌ها، در کشورهایی با درآمد کم یا متوسط زندگی می‌کنند. طبق پیش‌بینی سازمان بهداشت جهانی این رقم در سال ۲۰۳۰ به بیش از ۷۸ میلیون نفر خواهد رسید. اما آیا روش‌های جلوگیری از زوال عقل، موثر هستند؟

پیش‌تر با میزان خواب کافی برای سلامتی و جلوگیری از زوال عقل و همچنین خطر زوال عقل برای افراد منزوی آشنا شده بودیم. همچنین ارتباط میان هذیان‌گویی ناشی از ویروس کرونا و زوال عقل را بررسی کرده بودیم. حالا این بار به سراغ یک آزمایش دیگر برای بررسی راه‌های جلوگیری از زوال عقل می‌رویم.

باتوجه به تحقیقاتی که به تازگی انجام شده و در مجله پزشکی آکادمی مغز و اعصاب آمریکا به چاپ رسیده است، هفت عادت و شیوه زندگی برای جلوگیری از زوال عقل وجود دارد که اگر افراد (به ویژه کسانی که این بیماری را به‌طور ژنتیکی در خانواده خود دارند) آن‌ها را رعایت کنند، احتمال ابتلا به زوال عقل را بسیار کاهش خواهند داد.

این هفت عامل قلبی-عروقی و سلامت که همچنین به نام «هفت عامل ساده انجمن قلب آمریکا» هم شناخته می‌شوند، رعایت این موارد را شامل می‌شود: فعال بودن، خوراک سالم، کاهش وزن، دوری از دخانیات،‌ فشار خون مناسب، تنظیم کلسترول و کاهش قند خون.

آدرین تین، دارای مدرک دکترا از مرکز پزشکی دانشگاه می‌سی‌سی‌پی می‌گوید:

این عادات که در هفت عامل ساده بهشان اشاره شد، تا الآن در کاهش بیماری زوال عقل بسیار موثر بوده‌اند؛ اما هنوز مطمئن نیستیم که این هفت عامل برای کسانی که به‌طور ژنتیکی در معرض گرفتاری به این بیماری قرار دارند، قطعا کارایی خواهند داشت یا نه. اما خبر خوب این است که حتی اگر افراد ریسک ژنتیکی بالایی نسبت به این بیماری داشته باشند،‌ باز هم رعایت این هفت عامل خالی از لطف نخواهد بود و احتمال ابتلایشان بسیار کمتر خواهد شد.

در این تحقیق، ۲۷۳۸ نفر با اصل و نسب آفریقایی و ۸۸۲۳ فرد با اجداد اروپایی در طول ۳۰ سال ردیابی شدند. در شروع کارآزمایی، میانگین سنی شرکت کنندگان ۵۴ سال بود.

این هفت عامل سلامتی توسط شرکت کنندگان از بین ۰ تا ۱۴،‌ که ۰ ناسالم‌ترین و ۱۴ سالم‌ترین بود امتیاز دهی شد. افراد اروپایی به طور متوسط ۸.۳ امتیاز گرفتند، در حالی که افراد آفریقایی‌تبار به طور متوسط ​​۶.۶ امتیاز گرفتند.

محققان در شروع کارشان میزان ریسک ابتلای ژنتیکی را به وسیله آمار سراسری ژنوم آلزایمر، که تا به الآن برای مطالعات بیماری زوال عقل از طریق ژنتیک استفاده می‌شد، اندازه گرفتند. شرکت کنندگانی که با اصل و نسب اروپایی بودند، به پنج گروه و افراد دارای اصل و نسب آفریقایی بر اساس امتیاز خطر ژنتیکی‌شان به سه گروه تقسیم شدند. گروهی که بالاترین خطر ژنتیکی را داشتند، افرادی بودند که حداقل یک نسخه از گونه ژن APOE را در زیرگروه APOE e4 که مرتبط به بیماری آلزایمر است را داشتند. از بین افرادی که اصل و نسب اروپایی داشتند، ۲۷.۹٪ دارای نوع APOE e4 بودند، در حالی‌که آفریقایی تباران امتیازی معادل ۴۰.۴٪ را با ژن نوع APOE e4 داشتند. گروه دیگر نوع APOE e2 داشتند که اگرچه خطر کمتری در دچار شدن به آلزایمر را داشتند، اما همچنان با خطر زوال عقل همراه بودند.

پس از اتمام این تحقیقات، ۱۶۰۳ اروپایی و ۶۳۱ آفریقایی مبتلا به بیماری زوال عقل شدند.

افرادی که اجداد اروپایی داشتند، به پنج گروه ژنتیکی تقسیم ‌شدند و محققان فهمیدند که هر پنج گروه، حتی گروهی که بالاترین ریسک به ابتلا را داشت، با رعایت هفت عادت سالم شانس یا امتیاز کمتری در خطر ابتلا شدن داشتند. با اضافه شدن هر یک از عادات سالم، ۹٪ احتمال ابتلا به زوال عقل کاهش یافت.

در این افراد با اجداد اروپایی، آن‌هایی که از نمره بالاتری در سبک زندگی برخوردار بودند، در مقابسه با دسته‌ا‌ی که نمره‌ پایین‌تری در سبک ‌زندگی‌شان داشن، ۳۰ تا ۴۰ درصد احتمال دچار شدنشان به زوال عقل را کاهش داده‌اند. در میان افرادی که اصل و نسب آفریقایی داشتند، محققان الگویی مشابه را با آن دسته‌ای که هفت عامل سلامت را رعایت می‌کردند، یافتند: هرچه افراد این هفت عامل را  بیشتر رعایت کنند، ریسک ابتلا به این بیماری کمتر خواهد بود. اما محققان اعلام کردند که تعداد کم شرکت کنندگان، باعث محدود شدن یافته‌ها شده است، در نتیجه تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز است.

آدرین تین گفت: «به افراد بیشتری احتیاج داریم تا بتوانیم دقیق‌تر نسبت این هفت عادت جلوگیری از زوال عقل را با کمتر شدن خطر ابتلا به آن بسنجیم.»

لازم به ذکر است که از عوال اصلی در محدودیت این مطالعه؛ کم بودن افراد آفریقایی تبار و همچنین اشتراک مکانی افراد آفریقایی-آمریکایی بود.

این مطالعه توسط مؤسسه ملی قلب، ریه و خون، مؤسسه ملی بهداشت، وزارت بهداشت و خدمات انسانی و مؤسسه ملی تحقیقات ژنوم انسانی پشتیبانی شد.

نوشته هفت عادت که باعث جلوگیری از زوال عقل می‌شود اولین بار در اخبار فناوری و موبایل منتشر شد.

چرا هنگام حضور در فستیوال‌ها و سالگردها، یا دیگر رویدادهای عمومی، با حجم عظیمی از اشتیاق مواجه می‌شویم؟ باتوجه به فرضیه اجتماعی ذهن، این مسئله به این خاطر است که ذهن انسان به‌خاطر اجتماعی بودنش پیشرفت کرده است. مطالعات نشان داده‌اند که تعلق داشتن به یک گروه خاصی از مردم،‌ می‌تواند سلامت و رضایت فرد را نسبت به زندگی افزایش دهد و ممکن است خطراتی افراد منزوی را تهدید کنند.

اما متاسفانه، بسیاری از مردم در تنهایی به‌سر می‌برند یا اجتماعی نیستند. و اگر در نظر بگیریم که ذهن انسان بواسطه ارتباطات اجتماعی پیشرفت کرده است، پس تنهایی می‌تواند تاثیرات زیادی بر ذهن بگذارد. مطالعات جدید که در بخش عصب‌شناسی به انجام رسیده‌اند،‌ نشان دادند که دوری از اجتماع با تغییرات بسیاری در ساختار ذهن و مسائل شناختی (فرایند کسب دانش) همراه است؛ و همچنین می‌تواند زوال عقل را در افراد مسن‌تر بالا ببرد.

در حال حاضر، مدارک بسیاری هست که فرضیه ذهن اجتماعی را اثبات کند. در یکی از مطالعات، بخشی از ذهن که مربوط به روابط اجتماعی است در ۷ هزار نفر بررسی شد. این مطالعه پیشرفت ذهن را در شبکه‌های مختلف، به هنگام اجتماعی بودن انسان نشان داد: شبکه پیش فرض (که وقتی ما متوجه دنیای اطراف‌مان نیستیم، فعال است)، شبکه اهداف (که به ما کمک می‌کند آنچه را که متوجهش هستیم انتخاب کنیم)،‌ شبکه زیرقشری (وابسته به حافظه، عواطف و انگیزه) و شبکه مجری مرکزی (که به ما کمک می‌کند تا عواطفمان را کنترل کنیم).

قصد این تحقیق این بود که دیده شود چگونه دوری از اجتماع، بافت خاکستری رنگ مغز را تحت تاثیر قرار می‌دهد، یا همان نواحی مغز در لایه بیرونی که از نورون‌ها تشکیل شده است. در نتیجه تقریبا ۵۰۰ هزار داده که در UK Biobank وجود داشت، مورد بررسی قرار داده شد و اغلب افراد در این داده، ۵۷ ساله بودند. در این تحقیقات، کسانی افراد منزوی اجتماعی در نظر گرفته شدند که هم تنها زندگی می‌کردند، هم ارتباطات اجتماعی‌شان کمتر از ماهی یکبار و حضورشان در فعالیت های اجتماعی، کمتر از هفته‌ای یکبار بوده است.

این مطالعات عکس‌برداری عصبی (MRI) ۳۲ هزار نفر را هم شامل می‌شد. در نهایت متوجه شدیم که افراد منزوی اجتماعی شناخت ضعیف‌تری داشتند؛ مثلا در عملکرد حافظه‌شان،‌ مدت زمان پاسخگویی طولانی و کافی نبودن بافت خاکستری در بسیاری از نواحی مغز. این نواحی، ناحیه گیجگاه (که صدا را انتقال می‌دهد و به بازیابی حافظه کمک می‌کند)، بخش قدامی مغز (مربوط به توجه، برنامه‌ریزی و انحام عملیات پیچیده شناختی) و هیپوکامپ (بخش اصلی در یادگیری و حافظه، که اغلب با دچار شدن به آلزایمر، با اختلال مواجه می‌شود) را شامل می‌شود.

۱۲ سال بعد، با همان افرادی که مورد مطالعه قرار گرفته بودند دیداری انجام شد، و محققان به این نتیجه رسیدند که افرای که تنها نیستند، اما دور از اجتماع به سر می‌برند، ۲۶٪ ریسک دچار شدن زوال عقل را دارند.

مقابله با تنهایی

می‌دانیم که مجموعه قوی از عملکردهای ذهنی در زندگی، که آن را «ذخیره شناختی» می‌نامیم، تنها زمانی ساخته می‌شود که ما تمام بخش‌های ذهن‌مان را فعال نگه داریم. از راه‌هایی که می‌توان این کار را کرد، یاد گیری زبانی جدید یا یک ساز موسیقی است. ذخیره شناختی از پیری زودرس جلوگیری می‌کند؛ برای نمونه، می‌تواند فرد را نسبت به بیماری‌های مختلف مقاوم کند. از جمله، بیماری‌های روانی، زوال عقلی، اسکیزوفرنی و افسردگی، به خصوص زمانی که ذهن انسان دچار ضربه‌های مغزی شده است.

همچنین عواملی وجود دارند که با رعایت‌شان، سلامت جسمی و شناختی شما افزایش پیدا می‌کند؛ مثل خوراک سالم و ورزش کردن. برای بیماری آلزایمر، ‌درمان‌های دارویی وجود دارد؛ اما در عین حال نیاز است که عوارض این داروها کمتر و کاربردشان بیشتر شود. امید است که در آینده راه‌های درمانی مناسب‌تری برای زوال عقل و پیری زودرس به وجود بیاید. یکی از راه های تحقیق در این زمینه، کتون های اگزوژن است (منبع انرژی جایگزین برای گلوکز) که می تواند بواسطه مکمل‌های غذایی مصرف شود.

اما همانطور که مطالعات نشان می‌دهند، مقالبه با انزوای اجتماعی می‌تواند کمک کننده باشد، به خصوص در سنین بالا. مقامات بهداشتی باید برای بررسی وضعیت افراد منزوی و ترتیب دادن فعالیت های اجتماعی برای کمک به آنها بیشتر تلاش کنند.

هنگامی که افراد در موقعیتی نیستند که از نزدیک با دیگران در ارتباط باشند،‌ تکنولوژی جایگزین خوبی است. اگرچه که این جایگزین بیشتر برای نسل جدید کارایی دارد که می‌دانند چطور از تکنولوژی استفاده کنند. اما با آموزش به افراد مسن‌تر، شاید بتوان از طریق تکنولوژی به جلوگیری از تنهایی‌شان کمک کرد.

ارتباطات اجتماعی بسیار مهم هستند. یک مطالعه نشان داد که دایره ارتباطاتمان تعیین کننده اندازه قشر اوربیتوفرونتال (درگیر در شناخت اجتماعی و احساسات) است.

اما ما به چند دوست نیاز داریم؟ محققان اغلب به «عدد دانبار» برای توصیف اندازه گروه‌های اجتماعی اشاره می‌کنند و دریافتند که ما قادر به حفظ بیش از ۱۵۰ رابطه نیستیم و معمولا فقط پنج رابطه نزدیک را مدیریت می‌کنیم. با این حال، شواهدی وجود دارند که تجربی نبودن عدد دانبار را نشان می‌دهند؛ در نتیجه مطالعات بیشتری برای تعیین اندازه گروه‌های اجتماعی‌مان نیاز است.

فرقی ندارد چند سال داریم، اما دشوار است که انکار کنیم انسان موجودی اجتماعی است و از ارتباط با دیگران لذت می‌برد. حالا با تحقیقاتی که تا الان به انجام رسیده است، کم کم به این نتیجه می‌رسیم که اجتماعی بودن در عملکرد ذهن‌مان بسیار تاثیر دارد.

نوشته افراد منزوی عملکرد شناختی ضعیف‌تری نسبت به دیگران دارند اولین بار در اخبار فناوری و موبایل منتشر شد.