در این مقاله علمی از آی‌تی‌رسان، به یکی از مهم‌ترین عوامل سلامتی روان و ذهن می‌پردازیم و به این سوال پاسخ می‌دهیم که میزان خواب کافی چقدر باید باشد. با ما همراه باشید.

اغلب ما پس از خواب شبانه‌ نامناسبی که داشته‌ایم، به سختی می‌توانیم فکر کنیم؛ احساس خستگی مانع می‌شود تا ساده‌ترین کارهای مدرسه، دانشگاه یا سرکارمان را انجام دهیم. ممکن است حتی متوجه شوید که نمی‌توانید تمرکز کنید یا حافظه‌تان کار نمی‌کند. اگر این روند بدخوابی در دهه‌های مختلف زندگی‌مان راه پیدا کند، مسبب زوال فکری‌ خواهد شد.

بزرگ یا کوچک فرقی ندارد، خواب بد همچنین می‌تواند روی اخلاق و حال ما هم متاثر باشد. خب حالا به چه مقدار خواب نیاز داریم تا در طولانی مدت ذهن‌مان بهتر کار کند؟ مطالعات جدید ما که به تازگی در Nature Aging منتشر شده، برای این مسئله جوابی ارائه کرده است.

خواب یک مولفه مهم در شیوه‌ عملکرد مغز است. هربار که به خواب می‌رویم مغز ما انرژی خود را تامین می‌‌کند. علاوه بر آن مسائل اضافی ذهن را پاک و قدرت ایمنی‌مان را افزایش می‌بخشد؛ و مهمی برای تثبیت حافظه است که بخش‌های جدید حافظه را بر مبنای تجربیات‌ ما وارد بخش طولانی مدت ذهن‌مان می‌کند.

یکی دیگر از مزیت‌های خواب، کمک کردن به میزان انرژی و سلامتی‌مان است، به‌ گونه‌ای که می‌تواند به پیشرفت خلاقیت فردی‌مان کمک کند.

با مطالعه کودکان سه تا هجده ماهه به این نتیجه رسیدیم که خواب در سال‌های اولیه زندگی افراد نتیجه بهتری دارد، به عنوان نمونه پذیرش شرایط و عواطف نو را آسان‌تر خواهد کرد.

این‌ها همگی اولین بخش‌های ساختار ذهنی‌ ما هستند، مثل انعطاف پذیری شناختی (توانایی ما در تغییر دیدگاه‌مان) و سلامتی در سال‌های جاری زندگی.

به نظر می‌رسد که خواب به شبکه‌ پیش‌فرض مغز (DMN) متصل است؛ این شبکه به بخشی‌هایی از مغز مربوط می‌شود که هنگام بیداری فعال‌ هستند اما کار خاصی نمی‌کنند مگر مغز را هنگام فکر به چیزهای مختلف آرام نگه دارد. این شبکه قسمت‌هایی دارد که برای کارکرد شناختی ما مهم است، مثل قشر پشتی (که هنگام اعمال رفتارهای شناختی متوقف می‌شود)، لوب‌های جداری (اطلاعات حسی را بکار می‌گیرند) و قشر جلویی (وابسته به برنامه ریزی و کارکردهای دشوارتر شناختی).

نشانه‌هایی هست که در هنگام بزرگ‌سالی و نوجوانی، خواب بد به این شبکه آسیب می‌رساند. بسیار مهم است که مغز ما در دوره‌های اول بزرگ‌سالی و نوجوانی کاملا فعال باشد. اگر این شبکه با اختلال مواجه شود، نتایجی همچون کاهش در تمرکز و پردازش ذهنی را در پی خواهد.

دشواری در به خواب رفتن یا بیدار شدن در خواب از عواملی است که با کهن سالگی این پردازش همراه می‌شود. این مشکلات بسیار در زوال شناختی و مشکلات روانی میان افراد مسن‌تر رایج است.

میزان خواب کافی

آزمایشات ما سعی داشت که رابطه‌ میان خواب، ادراک و سلامتی را بهتر متوجه شود. ما فهمیدیم که خواب ناکافی و یا بیش از حد مسبب شده قدرت ادراکی بیش از پانصد هزار نفر از مسن تا پیر کاهش پیدا کند. اگرچه که ما کودکان و نوجوانان را مورد مطالعه قرار ندادیم، زیرا از آنجایی که ذهن‌شان در حال پیشرفت است، امکان دارد که به ساعات خواب متغیرتری احتیاج داشته باشند.

نقطه کلیدی یافته‌هایمان این بود که هفت ساعت خواب شبانه بسیار مناسب‌تر است و کمتر انسان را در معرض مشکلات ادراکی قرار می‌دهد. در حقیقت، ما به این نتیجه رسیدیم آن دسته‌ که هفت ساعت را (به‌طور میانگین) می‌خوابند، در تست عملکرد بهتری نشان داده‌اند (سریع‌تر تست را تمام کردند، تمرکز تصویری و حافظه‌ای بالاتری داشتند) نسبت به آنانی که کمتر یا بیشتر در شبانه‌روز می‌خوابیدند. همچنین، افراد باید هفت ساعت خواب را کامل و بدون توقف داشته باشند.

ناگفته نماند، همه‌ ما به کمبود خواب به شکلی متفاوت ری‌اکشن نشان می‌دهیم. در مطالعات‌مان نشان داده شد که رابطه‌ میان مقدار خواب، ادراک و سلامت روانی، بیشتر متاثر از ژنتیک و ساختار مغز بوده است. بزرگترین بخشی که در مغز متاثر از میزان و شیوه‌ خواب است، هیپوکامپوس نام دارد: نقش اصلی‌اش در یادگیری و حافظه و به علاوه قسمت‌های جلویی قشر است که از بالا به پایین عواطف را درگیر می‌کند.

اگرچه که خواب می‌تواند بر مغز ما تاثیر بگذارد، برعکس‌اش هم ممکن است. شاید عواملی مثل انقباض مغز به دلیل سن، که بی‌خوابی در ساعات خواب را به همراه دارد یکی از چیزهایی باشد که در اوان پیری افراد را درگیر مشکلاتی می‌کند. برای نمونه، تولید ملاتونین که یک هورمون کنترل کننده‌ چرخه‌ خواب در بزرگسالان است، از حد معمول کمتر می‌شود. این یافته ثابت می‌کند که میان میزان خواب و احتمال دچار شدن به بیماری‌های آلزایمری رابطه‌ای وجود دارد.

با اینکه هفت ساعت خواب برای جلوگیری از زوال عقل پیشنهاد شده، مطالعات ما نشان داده که خواب کافی با کمک کردن به حافظه افراد می‌تواند از عوارض دچار شدن به آن هم جلوگیری کند. این مسئله اهمیت ثبت ساعات و میزان خواب را در بیماران دچار به این بیماری نشان می‌دهد.

خب، برای افزایش سلامتی و ادراک‌مان، چگونه برای میزان خواب کافی برنامه‌ریزی کنیم؟

شروع‌اش می‌تواند از دمای مناسب اتاق شما باشد؛ خنک و دارای هوا. همچنین باید از نوشیدن الکل و دیدن فیلم‌های هیجانی (یا هرچیزی که شما را هیجان‌زده می‌کند) پیش از خواب پرهیز کنید. ایده‌آل‌اش این است که ریلکس باشید و به چیزهایی که شما را خوشحال و آرام می‌کند (مثلا یک خاطره‌ خوب لب ساحل) فکر کنید.

با پیشرفت تکنولوژی، نرم‌افزارها و ابزارهایی هم در دسترس‌اند که می‌توانند به میزان و شیوه‌ خواب شما کمک کنند.

برای اینکه از زندگی لذت ببرید و به گونه‌ای مثبت عملکرد نشان دهید، پیشنهاد می‌شود برنامه‌ خواب‌تان را یادداشت کنید تا از چرخه‌ خواب هفت ساعته‌تان اطمینان پیدا کنید.

نوشته برای حفظ سلامتی چقدر به خوابیدن نیاز داریم؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

اگر بخواهیم به واکسن‌های ویروس کرونا اعتماد کنیم تا بیماری همه‌گیری را خاتمه دهیم، باید اثرات آنها را به حداکثر برسانیم. اما چیزی که باعث تضعیف محافظت واکسن‌ها می‌شود، کمبود تغذیه، به ویژه در افراد مسن است.

افراد مسن پاسخ ایمنی ضعیف‌تری دارند و کمتر از جوانان به بسیاری از واکسن‌ها از جمله واکسن آنفلوانزای فصلی واکنش نشان می‌دهند. این تا حدی منجر به ضعف و شکنندگی می‌شود که به راحتی قابل اصلاح نیست، اما همچنین می‌تواند به دلیل کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی معروف به ریز مغذی‌ها باشد.

برای اینکه سیستم ایمنی بدن پس از واکسیناسیون بتواند از عفونت جلوگیری کند یا از آن در برابر بیماری محافظت کند، به انواع ریز مغذی‌ها نیاز دارد. این احتمال وجود دارد که برای ویروس کرونا نیز مانند سایر بیماری‌ها درست باشد. با توجه به اینکه سوتغذیه در میان افراد مسن معمول است، بالا بردن سطح ویتامین و مواد معدنی آنها قبل از واکسیناسیون می‌تواند راهی برای تقویت اثر بخشی واکسن‌های COVID-19 باشد.

تقویت سیستم ایمنی بدن

همانطور که سازمان ایمنی غذا در اروپا خاطرنشان می‌کند، ویتامین‌های A ،B6 ،B9 ،B12 ،C و D و مواد معدنی روی، سلنیوم، آهن و مس همگی برای عملکرد سیستم ایمنی بدن در حد نیاز لازم هستند. آهن از عوامل لازم و مهم در ساختار هموگلوبین و میوگلوبین به‌شمار می‌آید. آهن موجود در هموگلوبین در برنامه‌های ورزشی همانند برنامه‌های استقامتی یک فاکتور کلیدی و اساسی در موفقیت ورزشکار است.  نشان داده شده است که هر یک از این ریزمغذی‌ها و همچنین ویتامین E نقش چندانی در حمایت از عملکرد ایمنی بدن و کاهش خطر ابتلا به عفونت دارند. تحقیقات نشان داده است که بین نقص سیستم ایمنی بدن و داشتن مقادیر کم بسیاری از ویتامین‌ها و مواد معدنی رابطه وجود دارد.

هنگامی که در سیستم ایمنی بدن اختلال ایجاد شود، این امر می‌تواند منجر به پاسخ‌های ضعیف واکسن شود. به عنوان مثال، یک بررسی از 9 مطالعه که در آن 23757 نفر شرکت داشتند، نشان داد که افرادی که کمبود ویتامین دی دارند در مقایسه با افرادی که سطح ویتامین دی کافی دارند، پس از واکسیناسیون در برابر دو سویه آنفولانزا محافظت کمتری دارند. دانشمندان به ویتامین دی امید زیادی دارند. افراد می‌توانند این ویتامین را به راحتی از تابش نور خورشید به پوست، بعضی از غذاها و مکمل‌ها به دست آورند. پس اگر روزانه کمی در آفتاب بایستید، می‌توانید کمی از سهم ویتامین دی خود را از نور خورشید به دست آورید. افرادی که سن بالایی دارند و یا کسانی که پوست تیره‌ای دارند، از در معرض نور خورشید قرار گرفتن، چندان ویتامین دی جذب نمی‌کنند. متخصصین معتقدند که این افراد بهتر است برای برطرف کردن نیاز بدنشان به ویتامین دی از غذاها و مکمل‌ها استفاده کنند.

در مقابل، آزمایشات کنترل شده تصادفی مکمل‌های ریز مغذی (مانند ویتامین B6، ویتامین E، روی و سلنیوم) در افراد مسن نشان داده شده است که توانایی سیستم ایمنی بدن را برای پاسخگویی به چالش‌ها افزایش می‌دهد. علاوه بر این، به نظر می‌رسد که سیستم ایمنی بدن برای کارکرد بهتر خود به ویتامین‌های C ،D و E همراه با روی و سلنیوم بیش از مقادیری نیاز دارد که معمولا از طریق رژیم غذایی حاصل می‌شود. به عنوان مثال، سطوح سلنیوم بالاتر از مواردی که معمولاً بهینه تلقی می‌شوند، با نرخ بهبودی بهتر برای بیماران کرونایی همراه بوده است.

آزمایشات در افراد مسن همچنین نشان داده است که پاسخ به واکسیناسیون پس از اقداماتی برای بهبود تغذیه بهتر است. به عنوان مثال، یک مطالعه نشان داد که افراد 65 تا 85 ساله که روزانه 5 وعده میوه یا سبزیجات می‌خورند، نسبت به افراد هم سن که فقط دو وعده میوه و سبزیجات یا کمتر مصرف می‌کنند، به طور واضح واکنش واکسن پنوموکوکی نشان می‌دهد.

در مطالعه‌ای دیگر، دریافت مکمل‌های ویتامین E روزانه به افراد بالای 65 سال باعث افزایش میزان آنتی بادی‌های تولیدی آنها پس از واکسیناسیون علیه هپاتیت B و کزاز شد. در افرادی که دچار کمبود سلنیوم بودند، مکمل‌های روزانه باعث بهبود برخی از جنبه‌های پاسخ ایمنی بدن به واکسن زنده ویروس فلج اطفال و همچنین ظهور سویه‌های ویروسی جهش‌یافته می‌شود.

این نتیجه اخیر این واقعیت را نشان می‌دهد که احتمالاً انواع جدید ویروسی در افرادی که بدن آنها تحت فشار اکسیداتیو است ظاهر می‌شوند. استرس اکسیداتیو به هرگونه آشفتگی و اختلال در وضعیت طبیعی اکسیداسیون-احیا می‌گویند که از طریق تولید پراکسید و رادیکال‌های آزاد، باعث تولید شدن اثرات سمی و آسیب به تمامی اجزاء و ساختارهای درون‌سلولی، از جمله پروتئین‌ها، لیپید و دی‌ان‌ای می‌گردد. استرس اکسیداتیو می‌تواند به دلیل مصرف ناکافی مواد مغذی آنتی اکسیدانی به عنوان مثال سلنیوم و ویتامین E ایجاد شود.

زمان مصرف مکمل‌های تقویت‌کننده

همه این‌ها در هنگام کمبود تغذیه مشکل‌ساز می‌شود. در بررسی تغذیه‌ای که شامل هفت کشور غربی است، مشخص شد که افراد بالای 60 سال به طور مداوم دارای کمبود سلنیوم، روی، ید و مس هستند.

گرچه این مسئله به طور نامتناسبی روی سالمندان تأثیر می‌گذارد، اما فقط به گروه‌های سنی بالاتر محدود نمی‌شود. بررسی رژیم غذایی و تغذیه ملی انگلستان در سال 2019 نشان داد بدتر شدن مداوم در رژیم‌های غذایی و کمبود مزمن چندین ماده مغذی در حمایت از عملکردهای ایمنی طبیعی در گروه‌های سنی مختلف وجود دارد. ریز مغذی‌هایی که افراد فاقد آن بودند شامل ویتامین‌های A ،B12 ،C و D و مواد معدنی کمیاب روی، سلنیوم و مس بود.

چنین کمبودهای ریز مغذی‌ای ممکن است تأثیر واکسن‌های ویروس کرونا را کاهش دهد. با توجه به این، ما پیشنهاد می‌کنیم که همه کسانی که در معرض کمبود تغذیه هستند باید یک مکمل حاوی مقدار توصیه شده روزانه مواد مغذی مهم برای عملکرد ایمنی بدن را برای مدت چند هفته قبل و بعد از دریافت واکسن مصرف کنند. افرادی که می‌توانند از این مزایا بهره‌مند شوند شامل افراد مسن کم وزن، افرادی که رژیم‌های غذایی محدود دارند و برخی از افراد که ممکن است در معرض کمبود ویتامین D باشند.

با نظارت پزشک، شما می‌توانید ویتامین‌ها و مکمل‌های معدنی را از داروoانه‌ها تهیه فرمایید. اما در حالت ایده‌آل، چنین مکملی به طور رایگان توسط دولت‌ها یا مقامات بهداشتی برای همه افراد بالای 70 سال ارائه می‌شود. اگر در مقابل هزینه متوسط واکسیناسیون برای هر شخص تعیین شود، این یک فایده بزرگ برای سرمایه‌گذاری متوسط فراهم می‌کند.

نوشته برای تاثیر بهتر واکسن، باید ویتامین و مواد معدنی مکمل استفاده کرد! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

بیماری همه‌گیر ویروس کرونا بر سلامت روانی بسیاری از مردم تأثیر گذاشته است. با توجه به ترس از ابتلا به این ویروس و محدودیت‌های دولت برای بسیاری از افراد، ممکن است مردم احساس تنهایی، اضطراب و افسردگی بیش از حد معمول داشته باشند. سازمان بهداشت جهانی (WHO) حتی رهنمودهایی را در مورد چگونگی مراقبت از سلامت روانی افراد در این دوران سخت صادر کرده است. توصیه‌های اصلی شامل تلاش برای حفظ الگوی منظم غذا خوردن، خوابیدن، بهداشت و ورزش است.

اما یک توصیه که خیلی به آن توجه نشده، این است که باید برای انجام کارهایی که دوست دارید وقت بگذارید. در حقیقت، تحقیقات نشان می‌دهد که داشتن یک سرگرمی با کاهش سطح افسردگی مرتبط است و حتی ممکن است در برخی از افراد از افسردگی جلوگیری کند.

از دست دادن علاقه و لذت در کارهایی که معمولاً دوست دارید، انجام دهید؛ یکی از علائم ضعف سلامت روان است. این بیماری به عنوان آنهدونیا شناخته می‌شود که علامت شایع افسردگی است. بیماران می‌گویند که مایل هستند هرچه زودتر از آن خلاص شوند، زیرا داروهای مورد استفاده در درمان افسردگی باعث مشکلات دیگری شده و به نظر نمی‌رسد که آن را تسکین دهند. برای بعضی از افراد، آنهدونیا یکی از اولین علائم افسردگی است و حتی می‌توان از آن برای پیش‌بینی شدت افسردگی که فرد احساس می‌کند، استفاده کرد.

بنابراین، وقت گذاشتن برای علایق و لذت‌های خود مانند سرگرمی‌ها در حین قرنطینه می‌تواند یکی از راه‌های جلوگیری از آنهدونیا و افسردگی باشد. در حقیقت تجویز اجتماعی یک روش درمانی است که در آن پزشکان می‌توانند از بیماران مبتلا به افسردگی خفیف تا متوسط ​​بخواهند برای بهبود سلامت روان خود یک مداخله غیر پزشکی (مانند سرگرمی) را انجام دهند. از آنجا که داروهای ضد افسردگی در مبتلایان به افسردگی خفیف می‌توانند تأثیر کمتری داشته باشند، این روش درمانی هنوز هم ممکن است به بیماران مبتلا به افسردگی کمک کند تا علائم خود را تسکین دهند.

تاکنون، برخی مطالعات نشان داده است که برنامه‌های تجویز اجتماعی که از بیماران می‌خواهند سرگرمی‌هایی مانند باغبانی یا هنر را دنبال کنند، برای سلامت روان و رفاه مفید است. شواهد همچنین نشان می‌دهد که حتی برای مبتلایان به افسردگی بالینی، برخی از درمان‌های روانشناختی مانند فعال‌سازی رفتاری که بیماران را ملزم به برنامه‌ریزی به موقع برای انجام کارهایی می‌کند که برای آنها لذت و شادی ایجاد می‌کند، علائم افسردگی را بهبود می‌بخشد. طیف گسترده‌ای از فعالیت‌ها و سرگرمی‌ها ممکن است در تجویز اجتماعی و فعال‌سازی رفتاری مانند ورزش، نواختن ساز، نقاشی، خواندن یا کارهای دستی نقش داشته باشد.

سیستم پاداش

دلیل اینکه وقت گذاشتن برای سرگرمی‌ها می‌تواند عملی کارساز باشد، این است که با سیستم پاداش‌دهی در مغز مرتبط هستند. هنگامی که در سرگرمی مورد علاقه خود شرکت می‌کنیم، پیام‌رسان‌های شیمیایی در مغز (معروف به انتقال‌دهنده‌های عصبی) آزاد می‌شوند؛ مانند دوپامین، ماده شیمیایی که به ما در احساس لذت کمک می‌کند. این مواد شیمیایی باعث می‌شود که ما دوباره بخواهیم سرگرمی را انجام دهیم و انگیزه بیشتری برای این کار داشته باشیم.

بنابراین اگرچه ممکن است در ابتدای کار برای گذراندن وقت خود به یک سرگرمی انگیزه نداشته باشیم، اما با شروع آن و احساس لذت ناشی از آن، این سیستم پاداش و سپس انگیزه ما را برای انجام دوباره این کار تحریک می‌کند. این چیزی است که محققان اکنون در آزمایشگاه با شدت بیشتری در حال تحقیق درباره آن هستند.

در کنار لذت و انگیزه، سرگرمی‌ها می‌توانند فواید دیگری نیز به همراه داشته باشند. سرگرمی‌های فیزیکی می‌تواند تناسب اندام شما را بهبود ببخشند و یا حتی می‌توانند عملکرد مغز را بهتر کنند. تحقیقات نشان می‌دهد برخی از سرگرمی‌ها مانند نواختن یک ساز موسیقی می‌تواند باعث افزایش حافظه فرد شود، در حالی که سرگرمی‌های هنری (مانند خواندن یا پازل بازی‌های رومیزی) برای جلوگیری از زوال عقل در مراحل بعدی زندگی گزارش شده است.

بنابراین اگر در طول شیوع همه‌گیری احساس خوبی ندارید، شاید باید سعی کنید تا زمانی را به برخی از سرگرمی‌هایی که در گذشته از آنها لذت برده‌اید، اختصاص دهید یا اینکه کارهای جدیدی را امتحان کنید. همچنین می‌توانید برای یافتن بهترین روش درمانی از پزشک عمومی یا یک درمانگر کمک یا راهنمایی بگیرید. شما چه سرگرمی‌هایی را در دوران قرنطینه انجام داده‌اید؟ آن‌ها را در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.

نوشته سرگرمی‌ها تاثیر خوبی بر سلامت روانی افراد در دوران شیوع ویروس کرونا دارند! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

استفاده از ماسک دوگانه برای اضافه کردن لایه‌های بیشتری به ماسک در این روزها بسیار مرسوم است و می‌توان آن را پاسخی به نگرانی در مورد جهت کلی همه‌گیری و انتقال انواع جدید ویروس کرونا دانست. بقیه این مطلب از زبان نویسنده اصلی این مطلب گفته می‌شود. هنگامی که گروه ما ماسک‌های پارچه‌ای را به عنوان تلاشی ارزشمند برای کاهش انتقال COVID-19 توصیه می‌کرد، برخی از ماسک‌ها که شناسایی کرده بودیم، ماسک‌های سه و چهار لایه بودند؛ آن‌ها در یک محیط در جلوگیری از ذرات بازدم موثر بودند.

به این مطلب نیز توجه کنید: بهترین پارچه برای ماسک صورت چه نوع پارچه‌ای است؟

ما گروهی از متخصصان اپیدمیولوژیست و مهندسانی هستیم که در تلاشیم تا آنچه را که در مورد خصوصیات فیلتراسیون منسوجات شناخته شده است را برای ایجاد دانش جدید در مورد بهترین پارچه‌ها برای استفاده از بهترین ماسک‌ها بیابیم.

بر اساس بررسی تحقیقاتی خود، ما ماسک‌های دو تا چهار لایه را توصیه کردیم و الگویی برای ساخت ماسک چهار لایه ارائه کردیم. ماسک چهار لایه ممکن است مانند یک چالش به نظر برسد و تعداد کمی ماسک نیز دارای چهار لایه هستند. اما ممکن است در هنگام دوختن و طراحی چنین ماسکی به مشکل بربخوریم یا استفاده از آن بسیار دشوار باشد. عمل ساده پوشیدن دو ماسک چند لایه با هم این مشکل را برطرف می‌کند. به نظر می‌رسد این ایده نیز مانند بسیاری از ایده‌های خوب توسط افراد زیادی به کار گرفته شده است.

سودمندی فیلتراسیون

ما عملکرد محافظتی ماسک یا مواد ماسک را از نظر درصد ذرات کوچکی که فیلتر می‌کند خلاصه می‌کنیم. یا می‌توان آن را سودمندی یا بازده فیلتراسیون نامید. هر لایه اضافی که پوشیده شده است، بازده کلی فیلتراسیون ماسک را افزایش می‌دهد، البته نه به روشی ساده. این اولین بار در یک آزمایشگاه در سال 1919 نشان داده شد و در مطالعات انجام شده در آزمایشگاه‌های آئروسل در شیکاگو و از موسسه ملی استاندارد و فناوری ایالات متحده در طی همه‌گیری کنونی تأیید شد.

پرستاران شاغل در بیماری همه‌گیری آنفلوانزا در سال 1919 با دو ماسک سه لایه ماسک زده‌اند. در طی اولین شیوع سارس در سال 2003، کارگران بهداشت در چین با کمبود تجهیزات محافظت شخصی مجاز، ماسک دوازده تا شانزده لایه ساختند. مطالعاتی که شامل افرادی بود که از این ماسک‌ها استفاده می کردند، حاکی از این بود که این افراد از محافظ استفاده می‌کنند. هدف افزایش کارایی فیلتراسیون این است که ما تلاش می‌کنیم تا منبع ویروس را کنترل کنیم. مثلا ماسک من از شما محافظت می‌کند، ماسک شما از من محافظت می‌کند یا ماسک من از من نیز محافظت می‌کند. بهداشت کانادا برای بهبود کارایی فیلتراسیون، یک لایه میانی پلی پروپیلن غیربافته در ماسک‌ها را توصیه می‌کند.

ما فکر می‌کنیم که این مواد غیر بافته شده که می‌تواند مانند پارچه‌ای دوخته و شسته شود، احتمالاً یک افزودنی مفید است. احتمالاً بهترین راه برای بهبود کارایی فیلتراسیون ماسک‌ها افزودن یک لایه پلی پروپیلن است، چه هنگام ساخت ماسک و چه به عنوان فیلتر قابل شستشو.

پوشیدن دو ماسک در کنار هم یا ماسکی با پلی پروپیلن با ماسک دیگری که نسبت به آن اطمینان چندانی ندارید، احتمالاً روش خوبی برای بهبود بیشتر فیلتراسیون است. حتی می‌توانید دو ماسک را بدون پلی پروپیلن لایه لایه کرده و یک مستطیل پلی‌پروپیلن بین ماسک ها قرار دهید. ماسک‌های غیراستانداردی که خریداری کرده‌ایم یا ساخته‌ایم، به طریقی در کاهش انتقال در همه‌گیری موثر هستند. مطالعات در ایالات متحده، کانادا و آلمان و کشورهای دیگر نشان داده است که ماسک‌ها تاثیر خوبی در کاهش انتقال ویروس کرونا دارند.

بهبود بیشتر فیلتراسیون نیز ممکن است یک هدف ارزشمند باشد: مطالعات مدل‌سازی نشان می‌دهد که بهبود فیلتراسیون انتقال COVID-19 را کاهش می‌دهد. افزودن لایه‌ها با استفاده از ماسک دوتایی راهی برای استفاده از ماسک‌هایی است که قبلاً داشته‌ایم.

تنفس

یک هشدار مهم وجود دارد. هر لایه اضافه شده ممکن است بر تنفس تأثیر ‌بگذارد. این برای راحتی مهم است و به ایمن‌سازی ماسک برای استفاده کننده کمک می‌کند. اگر در ماسک دوتایی احساس نفس تنگی می‌کنید، ممکن است لایه‌های زیادی را انتخاب کرده‌اید. اگر با دو ماسک ورزش می‌کنید، مراقب تنفس کردن خود باشید و آن را کنترل کنید. در این روش استفاده از ماسک دوتایی زیاد به خودتان سخت نگیرید.

مشکل دیگر لایه‌های اضافی این است که وقتی قابلیت تنفس کاهش می‌یابد، به این معنی است که مقاومت ماسک در برابر عبور هوا افزایش یافته است. این فشار داخل ماسک را افزایش می‌دهد و ممکن است باعث نشت در اطراف لبه شود. گاهی اوقات ماسک دوتایی، با دو مجموعه اتصال دهنده این مشکل را برطرف می‌کند زیرا فرد راحت‌تر است و بهتر در جای خود قرار می‌گیرد.

اما اگر تنفس آنقدر ضعیف باشد که جریان هوای قابل توجهی در اطراف لبه‌های ماسک ایجاد شود، بازدهی کمتری خواهد داشت. هدف این است که این هوای کاملاً فیلتر نشده به حداقل برسد. با افزودن ماسک دوم می‌توانید مراقب این امر باشید. آیا میزان نشت تغییری کرده است؟ وقتی از دو ماسک استفاده می‌کنید احساس می‌کنید تنفس کردن کمی سخت شده است؟ خب متاسفانه این خبر خوبی است! با وجود تنفس سخت، از بیماری در امان خواهید بود.

گروه ما در مرکز تجهیزات و مواد محافظتی مک مستر، در حال کار با تولیدکنندگان ماسک، متخصصان پارچه، لحاف و دیگر پوشش‌های خانگی برای ایجاد طرح‌های جایگزین برای ماسک‌ها و آزمایش آنها در آزمایشگاه است. تا زمانی که چنین مطالعاتی انجام نشود، استفاده از دو ماسک نوآوری خلاقانه‌ای محسوب می‌شود. چون ارزشش را دارد! شما هم اگر نظری دارید، برای ما در قسمت نظرات بنویسید.

نوشته آیا برای محافظت بهتر در برابر ویروس کرونا باید از 2 ماسک استفاده کنیم؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.