در این نوشته می خواهیم به طور مختصر مشخص سازیم که لکسوس LC500 بهتر است یا مرسدس بنز S550 4Matic کوپه. پیش از آن که بحث را آغاز کنیم می باید خاطرنشان ساخت که مقایسه میان این دو خودرو و انتخاب خودرویی بهتر بسیار سخت است، اما دست آخر یکی از این خودروها بهتر از دیگری است.
گویا آی تی – لکسوس به نسبت دیگر خودرو، جدیدتر می باشد. پیشرانه ی آن ۸ سیلندر ۵ لیتری بوده که قابلیت تولید ۴۷۱ اسب بخار قدرت و ۶۳۸ نیوتن متر گشتاور را دارد. اما در سوی مقابل مرسدس بنزِ مورد نظر ما، که از لحاظ ابعاد بزرگ تر از لکسوس است، از پیشرانه ای ۸ سیلندر ۴٫۷ لیتری برخوردار است که این پیشرانه قابلیت تولید ۴۴۹ اسب بخار قدرت و ۷۰۰ نیوتن متر گشتاور را دارد.

نیروی حاصل از پیشرانه ی لکسوس از طریق گیرباکس ۱۰ سرعته و نیروی حاصل از پیشرانه ی مرسدس بنز از طریق گیرباکس ۹ سرعته به چرخ ها منتقل می شود.
این نکته نیز گفتنی است که امکان انتخاب ۴ چرخ متحرک در مرسدس بنز وجود دارد ولی در لکسوس تنها دو چرخ عقب نیروی گشتاور را دریافت می کنند.
با وجود آن که هر دو خودرو از امکانات روز دنیا برخوردارند، اما قیمت پایه لکسوس ۹۳ هزار دلار و قیمت پایه مرسدس بنز ۱۲۳ هزار دلار است.
به نظر می رسد تا حدی مشخص است که کدام یک گزینه ای بهتر برای خرید است. اما دوست داریم نظر شما را هم بدانیم. به نظر شما کدام یک از این دو گزینه ای بهتر برای خرید است و با چه معیاری؟

در ادامه ی مقایسه ی میان خودروها این بار به سراغ دو خودروی تویوتا پرادو و سانگ یانگ رکستون رفته ایم. در ادامه با ما همراه باشید.

۱- تویوتا پرادو:

لندکروز یکی از قدیمی ترین محصولات تویوتا است اما نسخه ای از آن با نام پرادو عمر کمتری دارد. نسل اول پرادو در سال ۱۹۹۰ تولید شد و ۶ سال بعد در سال ۱۹۹۶ نسل دوم این خودرو نیز تولید گردید. در نسل دوم بود که پرادو به نسبت لندکروز اصلی ظاهر و شکل و شمایلی منحصر به فرد به خود گرفت و توانست از لندکروز اصلی استقلال یابد. در حال حاضر نسل چهارم پرادو عرضه می شود، نسل چهارمی که از سال ۲۰۰۹ روی خط تولید قرار گرفته است.

 

البته ناگفته نماند که همین نسل چهارم تا کنون از دو فیس لیفت بهره مند شده و فیس لیفت دومی همین اواخر صورت گرفته است. همچنین نکته ای که پیش از ذکر مشخصات پرادو می بایست گفته شود این است که پرادو عمدتاً در اروپا و آسیا مورد عرضه قرار می گیرد و نه در آمریکا.
البته که پرادو در بازارهای مختلف با پیشرانه های مختلفی عرضه می گردد. اما یک نسخه ی آن از موتوری ۴ سیلندر و ۲٫۸ لیتری برخوردار است که بهتر است بر روی آن تمرکز کنیم.
این پیشرانه قادر به تولید ۱۷۵ اسب بخار قدرت و ۴۵۰ نیوتن متر گشتاور است. مقدار نیرویی که توسط پیشرانه تولید می گردد از طریق یک گیرباکس ۶ سرعته اتوماتیک به چرخ ها انتقال داده می شود. شتاب صفر تا صد این شاسی بلند محبوب ۱۲٫۷ ثانیه است و حداکثر سرعت آن ۱۷۵ کیلومتر بر ساعت می باشد. مصرف سوخت ترکیبی نیز رقم قابل قبول ۷٫۴ لیتر در ازای هر صد کیلومتر است.
پرادو در بازار ایران از وضعیت خوبی برخوردار می باشد و در طی این سالیانی که در ایران حضور دارد توانسته محبوبیت خوبی در میان ایرانی ها از آنِ خود کند.

 

۲- سانگ یانگ رکستون:

در سال ۲۰۰۱ بود که شرکت سانگ یانگ خودروی رکستون را معرفی نمود. نسل اول این خودرو بر روی پلتفرم مرسدس بنز M ساخته شد و حتی با پیشرانه های مرسدس بنز نیز روانه ی بازار می شد. در سال ۲۰۰۶ بود که نخستین فیس لیفت برای نسل اول این خودرو صورت گرفت، اما این فیس لیفت عمدتاً بر روی ظاهر خودرو متمرکز بود. در سل ۲۰۱۲ باری دیگر سانگ یانگ رکستون فیس لیفت را تجربه کرد و این بار افزون بر تغییرات ظاهری از یک پیشرانه ی دو لیتری نیز برخوردار شد.

اما دست آخر همین چند ماه پیش بود که کار نسل اول این خودرو به اتمام رسید و نسل دوم توسط شرکت سانگ یانگ به طور رسمی معرفی شد.
در نسل دوم دیگر خبری از پلتفرم مرسدس بنز نیست و همچنین به سبب استفاد از فولاد با مقاومت بسیار بالا در ساختار و تشکیل آن به صورت ۴ فریمه به نسبت نسل قبلی از وزن بسیار کمتری برخوردار است. این در حالی است که در عین کاهش وزن، ابعاد افزایش یافته اند.
خودروی مورد نظر در دو نسخه عرضه می شود: یک نسخه پنج نفره و نسخه ی دیگر هفت نفره. نسخه ی پنج نفره دو ردیفی است و نسخه ی هفت نفره سه ریفی. افزون بر این سانگ یانگ رکستون به همراه دو پیشرانه ی دیزلی و بنزینی عرضه می شود و از آن جا که ما پیشرانه ی دیزلیِ پرادو را برای مقایسه انتخاب کردیم، لذا بهتر است پیشرانه ی دیزلیِ رکستون را برای مقایسه انتخاب کنیم.
پیشرانه ی دیزلی رکستون ۴ سیلندر و ۲٫۲ لیتری بوده و قابلیت تولید ۱۸۰ اسب بخار قدرت و ۴۲۰ نیوتن متر گشتاور را دارد. نیروی حاصل از این پیشرانه از طریق گیرباکس ۷ سرعته اتوماتیک به چرخ ها منتقل می شود.

در ارقام، می توان رکستون را بهتر از پرادو دانست. فی المثل، شتاب صفر تا صد این خودرو کمتر از پرادو است، یعنی ۱۱٫۹ ثانیه. همچنین حداکثر سرعت رکستون ۱۸۵ کیلومتر بر ساعت است و این درحالی است که، همانطور که در بالا گفتیم، حداکثر سرعت پرادو ۱۷۵ کیلومتر بر ساعت است.
از لحاظ مصرف سوخت وضعیت پرادو بهتر است، چرا که رکستون با دارا بودن مصرف سوخت ترکیبی ۸٫۱ لیتر در هر صد کیلومتر مصرف سوخت بیشتری به نسبت پرادو دارد.
برتری این دو را نه ما بلکه شما با توقعات خود از یک خودروی شاسی بلند تعیین کنید!

در این نوشتار به معرفی برخی خودروهای جدید کمپانی های اینفینیتی، فیات، جنسیس و فراری در سال ۲۰۱۸ می پردازیم. اگر به دنیای خودروها علاقه دارید این مطلب را از دست ندهید. با ما باشید تا مروری بر برخی از خودروهای این چند کمپانی در سال ۲۰۱۸ داشته باشیم.

الف) خودروهای کمپانی اینفینیتی

QX50:

این مدل قرار است از معماری پیشرانه-عرضی بهره ببرد. پیشرانه ی آن ۴ سیلندر با قابلیت تولید ۲۶۸ اسب بخار خواهد بود. خود اینفینیتی بر این ادعا است که این پیشرانه به نسبت نسخه ی ۶ سیلندر با همین قدرت، می تواند تا ۲۷ درصد کارآتر باشد.

QX80:

قرار است نسخه ی آپدیت شده ی این خودرو تا پایان سال به نمایندگی ها عرضه شود. احتمالاً بیشترِ به روز رسانی ها بر روی امکانات و طراحی ظاهری باشند تا سیستم فنی.

ب) خودروهای کمپانی فیات:

۵۰۰ آبارث، ۵۰۰ c500 e :

خود کمپانی فیات در مورد به روز رسانی این مدل ها، سخن زیادی نگفته اما به احتمال بسیار برای مدل های ۲۰۱۸ فیس لیفت متوسطی استفاده گردد.

۵۰۰ L:

به روز رسانی مناسبی برای این مدل صورت گرفته است. سپرهای جلو و عقب مورد اصلاح قرار گرفته اند و رینگ ها نیز به کلی تغییر کرده اند. افزون بر این، کنسول مرکزی، کنترل تهویه مطبوع، بخاری، غربیلک فرمان و همچنین صفحه ی نشان دهنده ها نیز مورد تغییر واقع گشته اند.

ج) خودروهای کمپانی جنسیس:

G70:

قرار است خودروی جدید جنسیس، یعنی G70، در چند ماه آینده روانه ی بازار شود. پیشرانه ی این خودرو با کیا استینگر شباهت دارد. هر دو از پیشرانه های ۲ لیتری توربو و ۶ سیلندر ۳٫۳ لیتری توئین توربو برخوردار اند. گفتنی است که G70 دیفرانسیل عقب یا چهار چرخ محرک می باشد.

G80:
نمای جلوی این لیموزین کوچک، که پیشرانه اش قابلیت تولید ۳۶۵ اسب بخار قدرت را دارد، اصلاح شده و همچنین در کابین نیز از نشان دهنده های جدید استفاده شده است.

د) خودروهای کمپانی فراری:

Special Edition 488:

البته هنوز اطلاعاتی در مورد ادیشن ۴۸۸ از سوی فراری تأیید نشده اما انتظار می رود که بر طبق روال فراری، وزن خودرو در فیس لیفت کاهش یابد، قدرت افزایش یابد و همچنین شاسی و سیستم تعلیق نیز محکم تر از پیش شوند تا ادیشن ۴۸۸ بتواند با لامبورگینی اوراکان رقابت کند. احتمالاً قیمت این خودرو پس از به روز رسانی، چیزی حول و حوش ۳۰۰ هزار دلار باشد.

 

۸۱۲ سوپرفست:

فریم این خودرو همان فریم مدل F12 است و لذا می توان گفت که تمامی بدنه ی خودرو از آلومینیوم است. همچنین مدل ویژه ی F12tdf دارای سیستم فرمان پذیری چرخ های عقب می باشد.

پورتوفینو:
نام این خودرو برگرفته از بندری کوچک است. پورتوفینو، از سقف تا شدنی برخوردار است و پیشرانه ی ۸ سیلندر آن ۳٫۹ لیتر می باشد. این پیشرانه قابلیت تولید ۵۹۱ اسب بخار قدرت را دارد.

در ادامه ی مقایسه مشخصات فنی خودروها با یکدیگر در گویا آی تی، این بار به سراغ جگوار اف پیس و بی ام دبلیو X5 رفته ایم. هر دوی این خودروها از قدرت و محبوبیت خوبی برخوردارند و در عین حال، نقاط مشترک بسیاری هم با یکدیگر دارند.

گویا آی تی – جگوار اف پیس از یک پیشرانه ی ۶ سیلندر ۳ لیتری برخوردار است که این پیشرانه قابلیت تولید ۳۸۰ اسب بخار قدرت را دارد. البته پیشرانه های دیگری نیز برای این خودرو قابل استفاده اند: یکی پیشرانه ی ۴ سیلندر دیزلی و دیگری پیشرانه ی ۲ لیتری توربو و این یعنی کاهش مصرف سوخت و افزایش کارایی خودروی جگوار اف پیس.

در مقابل، بی ام دبلیو X5 از یک پیشرانه ی ۶ سیلندر ۳ لیتری توربو بهره مند است که این پیشرانه قابلیت تولید ۳۰۰ اسب بخار قدرت را برای بی ام دبلیو X5 به همراه دارد. قدرتِ این پیشرانه از طریق یک گیرباکس ۸ سرعته اتوماتیک به سیستم ۴ چرخ متحرک انتقال داده می شود.

با وجود آن که ۳۰۰ اسب بخار قدرت، رقم کمی نیست اما بی ام دبلیو به این مقدار راضی نشده و برای کسانی که طالب قدرت بیشتر هستند، نسخه ای دیگر با یک پیشرانه ی ۸ سیلندری ارائه داده که توانایی تولید ۴۴۵ اسب بخار قدرت را دارد. البته نسخه های X5 به این دو ختم نمی شوند و نسخه های دیگر از نوع دیزلی و هیبریدی نیز در دسترس اند.

از پیشرانه ها که بگذریم، نوبت به مصرف سوخت این دو خودرو می رسد. مصرف سوخت این دو خودرو در یک سطح قرار دارد. مصرف سوخت ترکیبی این دو خودرو ۱۱٫۷ لیتر به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر است، که این رقم برای تردد شهری به ۱۳ لیتر نیز می رسد. البته می توان گفت که مصرف سوخت X5 در جاده و بزرگراه اندکی کمتر از مصرف سوخت جگوار اف پیس است.
از لحاظ قیمت نیز این دو خودرو تقریباً با یکدیگر برابر اند. به گونه ای که فقط ۵۲۵ دلار اختلاف میان آنان است. نسخه ی پایه ی جگوار اف پیس ۶۱ هزار دلار قیمت دارد و بی ام دبلیو X5 525 دلار کمتر!

قرار است در نمایشگاه خودروی دوبی امسال خودروی ۵ هزار اسب بخاری دویل ۱۶ حضور داشته باشد. این خودرو، که محصول شرکت Devel می باشد، از یک پیشرانه ی ۱۶ سیلندر برخوردار است و به سبب همین پیشرانه می تواند تا سرعت حدود ۴۸۰ کیلومتر بر ساعت را نیز تجربه کند. خودروی دویل ۱۶، در سال ۲۰۱۳ برای نخستین بار معرفی شد اما آن زمان توانایی حرکت نداشت اما اینک می تواند با سرعتی که ذکر آن رفت حرکت کند.

گویا آی تی – مشخصات این خودرو به قدری عجیب است که بسیاری از خبرگزاری ها آن را صرفاً یک نمونه می دانستند. اما اینک که خودِ شرکت دویل ادعا کرده که نسخه ی پروتوتایپ این خودرو قابلیت حرکت دارد و قرار است در نمایشگاه خودروی دوبی نیز حضور داشته باشد، شگفتی ها بیش از پیش شده است.
بر طبق گفته های مدیران شرکت دویل، گویا شرکت ایتالیاییِ «مانیفاتورا اتوموبیلی تورینو» در ساخت این خودرو آن ها را یاری داده است. شرکت مانیفاتورا در تولید بسیاری از خودروهای معروف، همچون سوپر اسپرت جیمز گلیکنهاوس یا همان SCG 003 و گامپرت آپولو ایتنسا، نقش مستقیم داشته است.

به هر حال، دویل ۱۶ با ۵ هزار اسب بخار قدرت و سرعت بالغ بر ۴۸۰ کیلومتر به راستی که یک سوپر خودرو به حساب می آید و حتی ۵ برابر مک لارن P1 قدرت دارد. آن گونه که در ویدئوی تست نیروسنج مشخص است قدرت پیشرانه ی دویل ۱۶ در دور موتور ۶۹۰۰، به ۴۵۱۵ اسب بخار می رسد! پیشرانه ی این سوپرخودرو، ۱۲٫۳ لیتری بوده و ساخت کمپانی آمریکایی استیو موریس می باشد.

گفتنی است که نمایشگاه خودروی دوبی امسال، از بیست و سوم آبان ماه آغاز شده است و به جز دویل ۱۶ از سوپر خودروهای متعدد دیگری نیز میزبانی می کند. فی المثل، قرار است در این نمایشگاه از جدیدترین مدل شورولت که از پیشرانه ی ۷۵۰ اسب بخاری برخوردار است رونمایی گردد.