محققان توانستند که رشته‌های الماس را خم کنند

الماس

الماس یکی از سخت‌ترین مواد معدنی این کره خاکی است، اما دانشمندان راهی را پیدا کرده‌اند که به‌وسیله آن می‌توان الماس‌ها را خم و تغییر شکل داد. کلید این فرآیند نیز این است که در کوچکترین مقیاس ممکن به این کار اقدام کرد. محققان با پرتودار کردن یک میدان الکتریکی متشکل از الماس‌هایی به طول 20 نانومتر (حدود 10000 برابر کوچک‌تر از موی یک انسان)، موفق شده‌اند تا این الماس‌ها را بدون هیچ‌گونه شکستگی، حدود 90 درجه خم کنند.

یک میکروسکوپ الکترونی در این اقدام جسورانه مورداستفاده قرار گرفته است. این دستگاه هیچ آسیبی را به این الماس‌ها وارد نمی‌کند، اما می‌تواند در حد خم کردن این ذرات به آن‌ها بار الکترواستاتیک وارد کند و همچنین آن‌ها را به حالت اولیه خود بازگرداند. این دستاورد مهم می‌تواند در زمینه‌های استفاده از الماس‌ها مانند: ذخیره انرژی، مواد محافظتی و یا حتی پردازش کوانتومی نیز کاربرد داشته باشد. محققان همچنین می‌گویند که این دستاورد می‌تواند چالش‌هایی را نیز برای نانوتکنولوژی به وجود آورد.

الماس

بلیک ریگان (Blake Regan)؛ دانشمند مواد، از دانشگاه فناوری سیدنی در استرالیا می‌گوید: “الماس در زمینه کاربردهای نوظهور مانند نانوفوتونیک، سیستم‌های مکانیکی میکروالکتریک و محافظت پرتویی نقشی پیشگامانه دارد. ما باید بدانیم که این مواد در مقیاس نانو چگونه رفتار کرده، خم شده، تغییر شکل و تغییر وضعیت داده و همچنین شکسته می‌شوند. ما این اطلاعات را درباره الماس‌های تک کریستالی در دست نداشتیم.”

ریگان و همکارانش کنجکاو هستند تا بدانند هنگامی‌که با نمونه‌های بسیار کوچک الماس‌ها کار می‌کنند، خواص مکانیکی این مواد چگونه تغییر می‌کند. آن‌ها شبیه‌سازی‌های دینامیکی مولکولی را در کنار آزمایش‌های خویش به اجرا درآورده‌اند تا بتوانند مکانیزم‌های اساسی را تجریه‌و‌تحلیل کنند.

همان‌طور که محققان ذرات باریک الماس را به جلو و عقب خم می‌کردند، گاهی اوقات این ذرات به حالت اولیه خود باز نمی‌گشتند. پژوهشگران توانستند نوع جدیدی از تغییر شکل پلاستیکی را نیز مشاهده کنند. این حالت زمانی به وقوع می‌پیوندد که ابعاد ذرات الماس و جهت کریستال‌های آن در حالت مشخصی قرار گرفته باشد.

این تیم همچنین در طول شبیه‌سازی‌های خود توانست که یک حالت فرضیه‌ای جدید مرتبط با کربن را نیز شناسایی کند. آن‌ها این حالت را «O8 کربن» می‌نامند. این حالت هنگامی به وقوع می‌پیوندد که الماس‌ها در زیر فشار قرار گرفته و رشته‌های آن‌های به‌تدیج همانند یک زیپ از هم جدا شوند.

این یافته‌ها در حالت کلی هم در زمینه مطالعه الماس‌ها و هم در زمینه نانوتکنولوژی بسیار مفید هستند. در حال حاضر شکافتن الماس‌ها در چنین مقیاسی کار ساده‌ای نیست، اما همین دستاورد نیز می‌تواند در آینده موارد استفاده بسیاری داشته باشد.

این گروه از پژوهشگران اولین کسانی نیستند که شیوه خم کردن الماس‌ها بدون آسیب‌ رساندن به آن‌ها را کشف می‌کنند. دو سال پیش نیز نتایج مشابهی با آزمایش بر روی ذرات ریز الماس‌ها به دست آمد، هرچند که در آن زمان، فرآیندهای متفاوتی ایجاد و مورداستفاده قرار گرفتند.

ایگور آهارونوویچ (Igor Aharonovich) از دانشگاه فناوری سیدنی می‌گوید: “این یافته‌ها بینش‌های مهمی را در زمینه پویایی‌شناسی تغییرات ساختارهای نانو در اختیار ما قرار داده و همچنین تأثیر تغییر پارامترهای ساختار نانو بر ویژگی‌های فیزیکی آن‌، از مکانیکی و مغناطیسی گرفته تا نوری را بهتر نمایان می‌سازند. کاربردهای بالقوه نانوتکنولوژی کاملا متنوع هستند. یافته‌های ما می‌توانند در زمینه طراحی و مهندسی دستگاه‌های جدید مانند ابرخازن‌ها، فیلترهای نوری و یا حتی فیلترهای تصفیه هوا نیز مفید واقع شوند.”

این پژوهش در وب‌سایت Advanced Materials منتشر شده است.

نوشته محققان توانستند که رشته‌های الماس را خم کنند اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

محققان توانستند که رشته‌های الماس را خم کنند

الماس

الماس یکی از سخت‌ترین مواد معدنی این کره خاکی است، اما دانشمندان راهی را پیدا کرده‌اند که به‌وسیله آن می‌توان الماس‌ها را خم و تغییر شکل داد. کلید این فرآیند نیز این است که در کوچکترین مقیاس ممکن به این کار اقدام کرد. محققان با پرتودار کردن یک میدان الکتریکی متشکل از الماس‌هایی به طول 20 نانومتر (حدود 10000 برابر کوچک‌تر از موی یک انسان)، موفق شده‌اند تا این الماس‌ها را بدون هیچ‌گونه شکستگی، حدود 90 درجه خم کنند.

یک میکروسکوپ الکترونی در این اقدام جسورانه مورداستفاده قرار گرفته است. این دستگاه هیچ آسیبی را به این الماس‌ها وارد نمی‌کند، اما می‌تواند در حد خم کردن این ذرات به آن‌ها بار الکترواستاتیک وارد کند و همچنین آن‌ها را به حالت اولیه خود بازگرداند. این دستاورد مهم می‌تواند در زمینه‌های استفاده از الماس‌ها مانند: ذخیره انرژی، مواد محافظتی و یا حتی پردازش کوانتومی نیز کاربرد داشته باشد. محققان همچنین می‌گویند که این دستاورد می‌تواند چالش‌هایی را نیز برای نانوتکنولوژی به وجود آورد.

الماس

بلیک ریگان (Blake Regan)؛ دانشمند مواد، از دانشگاه فناوری سیدنی در استرالیا می‌گوید: “الماس در زمینه کاربردهای نوظهور مانند نانوفوتونیک، سیستم‌های مکانیکی میکروالکتریک و محافظت پرتویی نقشی پیشگامانه دارد. ما باید بدانیم که این مواد در مقیاس نانو چگونه رفتار کرده، خم شده، تغییر شکل و تغییر وضعیت داده و همچنین شکسته می‌شوند. ما این اطلاعات را درباره الماس‌های تک کریستالی در دست نداشتیم.”

ریگان و همکارانش کنجکاو هستند تا بدانند هنگامی‌که با نمونه‌های بسیار کوچک الماس‌ها کار می‌کنند، خواص مکانیکی این مواد چگونه تغییر می‌کند. آن‌ها شبیه‌سازی‌های دینامیکی مولکولی را در کنار آزمایش‌های خویش به اجرا درآورده‌اند تا بتوانند مکانیزم‌های اساسی را تجریه‌و‌تحلیل کنند.

همان‌طور که محققان ذرات باریک الماس را به جلو و عقب خم می‌کردند، گاهی اوقات این ذرات به حالت اولیه خود باز نمی‌گشتند. پژوهشگران توانستند نوع جدیدی از تغییر شکل پلاستیکی را نیز مشاهده کنند. این حالت زمانی به وقوع می‌پیوندد که ابعاد ذرات الماس و جهت کریستال‌های آن در حالت مشخصی قرار گرفته باشد.

این تیم همچنین در طول شبیه‌سازی‌های خود توانست که یک حالت فرضیه‌ای جدید مرتبط با کربن را نیز شناسایی کند. آن‌ها این حالت را «O8 کربن» می‌نامند. این حالت هنگامی به وقوع می‌پیوندد که الماس‌ها در زیر فشار قرار گرفته و رشته‌های آن‌های به‌تدیج همانند یک زیپ از هم جدا شوند.

این یافته‌ها در حالت کلی هم در زمینه مطالعه الماس‌ها و هم در زمینه نانوتکنولوژی بسیار مفید هستند. در حال حاضر شکافتن الماس‌ها در چنین مقیاسی کار ساده‌ای نیست، اما همین دستاورد نیز می‌تواند در آینده موارد استفاده بسیاری داشته باشد.

این گروه از پژوهشگران اولین کسانی نیستند که شیوه خم کردن الماس‌ها بدون آسیب‌ رساندن به آن‌ها را کشف می‌کنند. دو سال پیش نیز نتایج مشابهی با آزمایش بر روی ذرات ریز الماس‌ها به دست آمد، هرچند که در آن زمان، فرآیندهای متفاوتی ایجاد و مورداستفاده قرار گرفتند.

ایگور آهارونوویچ (Igor Aharonovich) از دانشگاه فناوری سیدنی می‌گوید: “این یافته‌ها بینش‌های مهمی را در زمینه پویایی‌شناسی تغییرات ساختارهای نانو در اختیار ما قرار داده و همچنین تأثیر تغییر پارامترهای ساختار نانو بر ویژگی‌های فیزیکی آن‌، از مکانیکی و مغناطیسی گرفته تا نوری را بهتر نمایان می‌سازند. کاربردهای بالقوه نانوتکنولوژی کاملا متنوع هستند. یافته‌های ما می‌توانند در زمینه طراحی و مهندسی دستگاه‌های جدید مانند ابرخازن‌ها، فیلترهای نوری و یا حتی فیلترهای تصفیه هوا نیز مفید واقع شوند.”

این پژوهش در وب‌سایت Advanced Materials منتشر شده است.

نوشته محققان توانستند که رشته‌های الماس را خم کنند اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

۷ تیم برای برای حضور در المپیاد نانو ۲۰۱۸ با هم رقابت می‌کنند

 

7 تیم برای برای حضور در المپیاد نانو 2018 با هم رقابت می‌کنند

برای حضور در المپیاد نانو ۲۰۱۸ تعداد ۷ تیم با هم به رقابت پرداختند. هدف این ۷ تیم استارتاپی، راهیابی به المپیاد بین‌المللی فناوری نانو تهران ۲۰۱۸ بود.

نتایج نهایی مربوط به نخستین دوره‌ توانمندسازی استارتاپ‌های فناوری نانو (نانواستارتاپ) نیز اعلام شد. هدف از این رقابت‌، انتخاب نماینده ایران برای حضور در المپیاد بین‌المللی فناوری نانو  تهران ۲۰۱۸ بود.

نحوه برگزاری المپیاد نانو ۲۰۱۸

این المپیاد شامل دو مرحله حضوری، شناسایی فرصت-فناوری و غیرحضوری، اثبات مفهوم راهکار ارائه‌ شده و شناسایی بازار پیشنهادی، بود. هفت تیمی که می‌توانستند به مرحله دوم راه یابند، لازم بود بر روی شناسایی مشتریان و اثبات راهکار فناورانه خود متمرکز شوند. دستاوردهای این گروه‌ها پس از رونمایی، در جشنواره ملی نانو مورد ارزیابی قرار گرفتند.

جهت پیشبرد اهداف، تیم‌های شرکت‌کننده از حمایت‌های مادی و معنوی ستاد توسعه فناوری نانو نیز برخوردار شدند. هدف از این حمایت، توسعه نمونه اولیه و شناسایی مشتریان بود.

حمایت‌های مادی و معنوی صورت گرفته، شامل اختصاص اعتبار شبکه آزمایشگاهی و حمایت‌های نقدی، مشاوره‌های تخصصی فنی و تجاری به ‌صورت هفتگی توسط مشاوران فنی و تجاری و همچنین خدمات تسهیلگری بود. خدمات تسهیلگری نیز شامل، شبکه‌سازی و پشتیبانی معنوی از تیم‌ها و تسهیل دسترسی تیم‌ها به خدمات دوره بود.

راه‌اندازی کسب‌وکارهای مبتنی بر فناوری نانو برای حل مسائل آب و پساب، محوریت این دوره بود. در ادامه تیم‌هایی که در دوره‌ها شرکت کردند توسط ۱۱ داور حوزه فنی و تجاری‌ مورد ارزیابی قرار گرفتند.

برگزاری مرحله دوم المپیاد نانو ۲۰۱۸

مرحله دوم دوره نانواستارت‌آپ نیز شامل ارزیابی در دو بخش غیرحضوری و حضوری بود. همچنین شاخص‌های ارزیابی با توجه به اهداف برنامه و با تأکید بر سه اصل اثبات مفهوم فناورانه، جذابیت بازار پیشنهادی و کیفیت عملکرد تیم، تدوین شده‌اند.

در مرحله غیرحضوری، جوانب فنی، تجاری و عملکرد گروه‌ها با توجه به مستندات مکتوب، ارائه کلیپ به زبان فارسی و انگلیسی مورد ارزیابی قرار گرفت.

بخش حضوری المپیاد نانو ۲۰۱۸، در تاریخ ۱۹ مهرماه در محل ستاد توسعه فناوری نانو برگزار شد. در این مرحله تیم‌ها به زبان انگلیسی به ارائه نهایی دستاوردهای خود در مقابل داورها پرداختند. داورها نیز در این مرحله با تأکید بر جوانب تجاری و فنی، تیم‌ها را ارزیابی نمودند.

اعلام نتایج رقابت المپیاد بین المللی نانو

نتایج این دوره از رقابت‌های فناوری نانو، با توجه به نمرات کسب‌شده توسط تیم‌ها در دو بخش حضوری و غیرحضوری مشخص شده است. این نتایج به شرح زیر است:

رتبه نام تیم عنوان طرح امتیاز نهایی
۱ نانیت بازیافت کرم توسط جاذب فوتوکاتالیستی از پساب کارخانه‌های چرم ۷۲.۷۰
۲ پاکاب کیت چندکاربردی تست سلامت آب ۷۱.۲۴
۳ آبینو دستگاه پرتال تستر شناساگر آلودگی میکروبی ۶۹.۴۸
۴ آوان‌نانو سامانه تولید آب از هوای مرطوب ۶۸.۰۱
۵ کاسپین تصفیه آب مبتنی بر یون‌زدای خازنی CDI ۶۶.۰۷
۶ چشمه‌های‌فناوری‌آبی ساخت غشای تلفیقی بهبود یافته ۴۷.۱۴
۷ مکران تصفیه پساب اسمز معکوس به کمک فرآیند تقطیر غشا ۴۱.۵۵

 

بیشتر بخوانید:

آشنایی با دارک وب یا وب سیاه

ایموجی ها از کجا آمده‌اند؟ تاریخچه این زبان تصویری شنیدنی است!

پردرآمدترین شغل های ۲۰۱۷ در آمریکا کدامند؟

.

منبع: isna

مطلب ۷ تیم برای برای حضور در المپیاد نانو ۲۰۱۸ با هم رقابت می‌کنند برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است.

نانو ردیاب‌­ها به کمک پایش سلول های سرطانی می‌روند

نانو ردیاب‌­ها به کمک پایش سلول های سرطانی می‌روند

سرطان دومین عامل مرگ و میر انسان در دنیا شناخته شده است. بیش از ۸۰ درصد از انواع سلول های سرطانی در مرحله‌­ی پیشرفته تشخیص داده می­‌شوند. تشخیص در مرحله­‌ی اولیه و پیش از گسترش سلول های سرطانی در بدن می­‌تواند مرگ و میر را  به طور چشمگیری کاهش دهد.

امروزه روش­‌های مختلفی برای تشخیص سرطان وجود دارد. به دلیل پیچیدگی و هزینه‌های بالا، امکان استفاده برای پایش سلامت همه­‌ی افراد جامعه وجود ندارد. تشخیص زود سرطان در مراحل اولیه به انجام غربالگری­‌های وسیع، دقیق و کم­ هزینه نیازمند است. در این راستا پژوهشگران دانشگاه اصفهان با همکاری مرکز تحقیقات سرطان لون فرانسه، روشی را ارائه دادند که علاوه بر ارزان و ساده بودن، حساسیت بالایی داشته و همچنین نیازی به پیش آماده سازی طولانی و پیچیده نیز ندارد. این روش قابلیت آشکارسازی و تشخیص حدود ۱۰ سلول سرطانی را در نمونه های ۶۰ میکرومتری دارد. در حال حاضر این طرح در حد آزمایشگاهی ساخته شده و هنوز در تشخیص­‌های کلینیکی مورد استفاده قرار نگرفته است.

از نوآوری‌های این طرح می‌­توان به استفاده از نانو نقاط کربنی و آپتامرها به عنوان گزینشگر هوشمند نوکلئولین و دنبال کردن تغییرات فلورسانس به عنوان یکی از حساس‌ترین روش­‌های تجزیه‌ای اشاره کرد. زیست نشانگر نوکلئولین، پروتئینی غشایی است که در سلول های سرطانی نسبت به سلول­‌های سالم بیش از حد بیان می­‌شود.

نحوه­‌ی عمکرد این نانوردیاب در این پروژه به این شکل است که تغییرات شدت فلورسانس نقاط کوانتومی کربنی پوشیده شده با آپتامر AS1411 در حضور چند نوع سلول سرطانی، از قبیل سلول های سرطانی سینه و رحم، مورد بررسی قرار گرفته است. آپتامر AS1411 تک رشته کوتاه DNA است که با زیست نشانگر نوکلئولین به طور ویژه برهم­کنش می­‌دهد. همچنین نقاط کوانتومی، نانوذراتی با ابعاد کمتر از ۱۰ نانومتر هستند که قابلیت نشر فلورسانس با بازده بالا را دارند. در این طرح، از نقاط کوانتومی کربن  ساخته شده به روش هیدروترمال استفاده شده است. قرار گرفتن این نقاط کوانتومی با رشته‌های آپتامتر و همچنین برهم­کنش فیزیکی که بین آن­ها  رخ می­‌دهد، باعث خاموشی نسبی فلورسانس نانوردیاب طراحی شده می­‌شود. نزدیک شدن نانوردیاب با سلول های سرطانی به نوکلئولین سطحی و همچنین برهم­کنش آپامترها با نوکلئولین، منجر به آزاد شدن نانوردیاب شده و درنهایت فلورسانس افزایش پیدا می­‌کند. با زیاد شدن تعداد سلول های سرطانی ، شدت فلورسانس نقاط کربنی افزایش پیدا کرده و تغییرات شدت فلورسانس، افزایش خطی در محدوده­ ۱۰ تا ۴۵۰۰ سلول سرطان پستان موشی را در نمونه­‌های ۶۰ میکرولیتری نشان می­‌دهد. این روند خطی مشابه نیز برای سلول های سرطانی دیگر مثل سلول سرطان پستان انسان (MCF) و همچنین سلول سرطانی تومور دهانه رحم (HeLa) دیده می­‌شود.

این پروژه توسط محققان دانشگاه اصفهان به همکاری مرکز تحقیقات سرطان لیون فرانسه انجام گرفته و در مجله­‌ی Scientific Reports با ضریب تاثیر ۴/۲۶ (جلد ۷، سال ۲۰۱۷، صفحات ۱ تا ۸) به چاپ رسیده است.

.

منبع: isna

مطلب نانو ردیاب‌­ها به کمک پایش سلول های سرطانی می‌روند برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است.

نانوکپسول های سرد و گرم کننده لباس ساخته شدند!

نانوکپسول های سرد و گرم کننده لباس ساخته شدند!دانشمندان موفق به ساخت نانوکپسول های سرد و گرم کننده لباس شدند. این نانوکپسول‌ها قابلیت چسبیدن به پارچه‌های مختلف را دارند و با توجه به میزان دمای هوا کاربران را گرم یا سرد می‌کنند.

قرار است این مدل لباس‌ها به زودی به بازار عرضه شوند. این کپسول‌های تولیدشده قادرند تا گرما را جذب و یا آزاد کنند. امکان چسباندن این کپسول‌ها به طور دائم به فیبرهای پارچه‌ای وجود دارد.

بررسی نانوکپسول های سرد و گرم کننده لباس

این کپسول‌های نانو، هزاران بار کوچک‌تر از عرض موی انسان هستند. در ساخت آنها از نشاسته و نوعی ماده موم مانند استفاده شده است. عملکرد این نانوکپسول‌ها شبیه به عرق کردن در بدن انسان است. عرق روی پوست انسان قادر است تا مقدار زیادی از گرما را جذب ‌کند و بخار نماید.

موم استفاده شده در ساخت نانوکپسول های سرد و گرم کننده لباس به شکلی طراحی شده که می‌تواند در دمای بالاتر از بدن انسان آب شود. بنابراین با این عملکرد، گرما داخل پارچه می‌ماند و صاحب لباس گرم می‌ماند. همچنین زمانی که کاربر احساس خنکی داشته باشد، موم با آزاد کردن گرما دوباره به حالت جامد تبدیل می‌شود.

دانشمندانی که موفق به ساخت این نانوکپسول شده‌اند معتقدند که ساخت این کپسول منجر به تولید طیف وسیعی از لباس‌های ورزشی خواهد شد. کاربران در هنگام دو با این لباس‌ها خنک می‌شوند.

به گفته دکتر کارلا سیلوا که محقق ارشد مرکز نانو تکنولوژی و مواد هوشمند در پرتغال است، این فناوری تا سه سال آینده وارد بازار خواهد شد. وی ادامه داد که این فناوری برای لباس‌های ورزشی بسیار مناسب است، مخصوصا برای کسانی که قادر به کنترل دمای بدن خود نیستند، مانند سالمندان و کودکان.

.

تهیه و گردآوری: تکراتو

مطلب نانوکپسول های سرد و گرم کننده لباس ساخته شدند! برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است.

تولید صفحه لمسی گوشی با ترکیب نانوسیم‏‌های نقره و گرافن

تولید صفحه لمسی گوشی با ترکیب نانوسیم‏‌های نقره و گرافن

محققان دانشگاه “ساکسس” صفحه لمسی گوشی جدیدی را تولید کرده‌‏اند که در آن‏ها از ترکیب نانوسیم‏‌های نقره و گرافن استفاده شده است. این صفحه‏ لمسی جدید، نسبت به نسخه‌‏های فعلی، مقاوم‏تر، باکیفیت‌تر و در عین حال ارزان‏تر است.

ویژگی قابل توجه این نانوسیم‎های نقره و گرافن، دارا بودن قابلیت خم شدن است. به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، گوشی‏‌های هوشمند فعلی صفحه لمسی چندان مقاومی ندارند و بیشتر کاربران موبایل، شکستن صفحه لمسی گوشی را تجربه کرده‏‌اند. اما اکنون محققان دانشگاه ساکسس یک جایگزین قدرتمند و در عین حال ارزان‏تر برای این صفحات تولید کرده‌‏اند.

ماده اصلی به کار رفته در این صفحات لمسی گرافن است، این ماده ارزشمند با نقره ترکیب شده و مقاومت صفحه را بالا می‏‌برد. جالب است بدانید این صفحه لمسی گوشی جدید، مصرف انرژی کمتری دارند.

صفحات لمسی فعلی، دارای یک لایه اکسید قلع و ایندیوم هستند. این صفحات بسیار سریع می‌‏شکنند و گران نیز هستند، حتی صفحاتی که از نقره ساخته شده‏‌اند هم اصلا مقرون به صرفه نیستند. محققان به این نقره، گرافن افزودند که بسیار نتیجه بخش بوده و محصول بهتری تولید کرده‌‏اند.

گرافن و گرافین دو ماده مجزا از هم هستند اما به علت خواص مشابه، گاهی به جای هم به کار می‏‌روند. گرافن (Graphene) از لانه زنبوری SP2 و گرافین (Graphine) از SP+SP2 هیبریدیزه شده تشکیل می‌شود.

گرافن یکی از آلوتراپ‏‌های کربن است که برای استفاده در دستگاه‏‌های الکترونیکی بسیار کاربردی است و نسبت به مس قابلیت رسانایی بیشتری دارد.

فرآیندی که محققان دانشگاه ساسکس دنبال کردند، این بود که فیلم‏‌های فوق العاده نازک گرافن را در آب قار داده و بعد با مهر پلاستیکی این گرافن را روی لایه‌‏ای از نانوسیم‏‌های نقره فشار دادند که یک ترکیب از نانوسیم‏‌های نقره و گرافن را تشکیل می‏‌دهد. اکنون شاید به نظر شما این فرآیند یک روال طولانی و زمان‏بر باشد، اما اعتقاد پژوهشگران بر این است که این فرایند به دلیل استفاده از غلتک‏‌های هوشمند و دستگاه‌‏های تخصصی اسپری‏کننده، بسیار سریع انجام خواهد شد.

آلن دالتون محقق ارشد این تیم گفته است اضافه کردن گرافن به نانوسیم‌های نقره منجر به افزایش میزان رسانایی آنها تا حدود ۱۰ هزار برابر شده، و این به این معنی است که شما با استفاده از بخشی از مقادیر نقره‌ای که قبلا استفاده می‌شد، قادرید نتیجه مشابه و یا حتی بهتری را ایجاد کنید که عملکرد آن بهتر و مصرف انرژی آن نیز کمتر است.

متیو لارج یکی دیگر از محققان این پروژه می‌گوید یکی از مسائل درباره نقره این است که در معرض هوا کدر می‌شود و ما متوجه شدیم که لایه گرافنی سبب می‌شود که هجوم مولکول‌های هوا به نقره بی‌اثر شود، و همچنین این فیلم‌های گرافنی در صورتی که خم شوند هیچ تغییری در مشخصه‌های الکترکی آنها ایجاد نمی‌شود در حالی که نمونه‌های پیشین با محدودیت‌های زیادی در این زمینه مواجه بودند و این ماده جدید راه را برای ساخت دستگاه‌های کاملا انعطاف‌پذیر هموار می‌کند.

نتایج این مطالعه در ژورنال علمی Langmuir منتشر شده‌‏است.

.

منبع: isna

مطلب تولید صفحه لمسی گوشی با ترکیب نانوسیم‏‌های نقره و گرافن برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است.

ساخت نانو فیبر های حامی محیط زیست و غیر سمی

ساخت نانو فیبر های حامی محیط زیست و غیر سمیگونه‌ای از نانو فیبر ها (نانو الیاف) توسط مهندسان آمریکایی دانشگاه “آمهرست” ماساچوست که کاملا با محیط زیست سازگار هستند و کربردهای فراوانی دارند، تولید شد.

“جسیکا شیفمن و سارا پری” دو مهندس شیمی این دانشگاه موفق به تولید نانو فیبر سازگار با محیط زیستی شدند که می‌توان در زمینه‌های بهداشت و سلامت،محیط زیست و بسته‌بندی مواد غذایی از آن استفاده کرد.

این مهندسان راز موفقیت خود را استفاده از روش جدید پلیمرها می‌دانند و معتقدند که نگاه متفاوت آنها به این پلیمرها باعث این امر شده است. زیرا استفاده از روش‌های قدیمی ساخت الیاف که مبتنی بر پلیمر بود، نیاز به استفاده از حلال‌های آلی سمی داشت. اما در این روش جدید برای ساخت الیاف از محلول آب و نمک استفاده می‌شود.

گفته می‌شود که این نانو فیبر ها بسیار سرسخت و پایدار هستند به گونه‌ای که در مقابل دمای بالا و حلال‌های آلی، مقاوم و شناور خواهند بود.

برای تولید این نانو فیبر ها از فرآیندی موسوم به “الکترواسپینینگ” استفاده می‌شود؛ یعنی از یک نیروی الکتریکی برای ساخت رشته‌های پلیمری از الیاف جامد در اندازه نانو بهره می‌گیرند و این امر منجر به ساخت پارچه‌ای نرم  و منعطف می‌شود. در این روش معروف برای ساخت الیاف  از بیش از ۱۰۰ پلیمر مختلف استفاده می‌شود.

با توجه به اینکه از محلول‌های سمی و یا مواد شیمیایی در تولید این محصول استفاده می‌شود، استفاده از آن بسیار محدود است. اما مهندسان معتقدند که با استفاده از این روش جدید غیر سمی و سازگار با محیط زیست می‌توان به طور وسیعی از کاربردهای آن استفاده کرد و آن را گسترش داد.

شیفمن و پری همچنین افزودند که این روش جدید بنیادی است و دریچه‌ی جدیدی به دنیای نانو فیبر ها باز می‌کند. با پیشرفت این فناوری امید این است که بتوان مواد بافتی از جنس کاغذ تولید کرد که برای بهبود زخم‌ها به کار می‌رود. زیرا این الیاف می‌تواند همزمان وظیفه‌ی دارورسانی و عفونت زدایی را انجام دهد.

همچنین این فناوری می‌تواند در زمینه تصفیه آب و صنایع غذایی نیز به کار رود تا زمانی که غذایی خراب می‌شود یا دارای باکتری‌های مضر هستند، آنها را تشخیص دهند. استفاده‌ی دیگر این فناوری در زمینه تولید زیست کش دفع آفات، دستمال مرطوب صورت و بسته بندی مواد غذایی است.

الیاف چیست؟ الیاف‌ها دسته‌ای از مواد هستند که به صورت فلیمنت‌های مداوم هستند، در طول و اندازه‌ی مشخصی برش می‌خورند که به سه دسته الیاف معمولی، الیاف میکرونی و نانو الیاف تقسیم بندی می‌شوند.

در واقع خصوصیت اصلی الیاف‌ها، نسبت طول به قطر بسیار بالای آنهاست. الیاف میکرونی متشکل از رشته‌هایی هستند که کمتر از یک دنیر است. دنیر واحد اندازه گیری دانسیته جرمی الیاف را گویند که به صورت جرم در واحد گرم بر ۹۰۰۰ متر تعریف می‌شود.

نانو الیاف ها قطری کمتر از یک میکرومتر دارند. این الیاف با اندازه‌های نسبتا کوتاه چند میکرونی و با قطر کمتر از ۵۰۰ نانو متر، مانند نانو سیم‌ها از انواع ساختارهای تک بعدی هستند.

برای تولید نانو فیبر ها (نانو الیاف) روش‌های مختلفی وجود دارد که از میان آنها می‌توان به روش کشش، جداسازی الیاف چند جزئی، روش قالب دمش، جدایش فازی، خودآرایی ماکرو مولکول‌ها، الکتروریسی و غیره اشاره کرد.

استفاده از روش ریسندگی الکتریکی یا الکتروریسی برای تولید نانوالیاف پلیمری با قطر زیر نانومتری که برای اولین بار توسط زلنی مطرح شد، به این شکل است که در آن از محلول مذاب و محلول پلیمری استفاده می‌شود.

نتایج به دست آمده بر روی تولید نانو الیاف‌ها نشان می‌دهند که استفاده از روش الکتروریسی نسبت به سایر روش‌ها برتری دارد. این فرآیند از لحاظ سرعت تولید، پیوستگی، تجاری سازی، هزینه و سادگی تولید بر سایر روش‌ها ارجح است. با استفاده از این روش بیش از ۱۰۰ نوع ماده پلیمری، کوپلیمری و مواد کامپوزیتی تبدیل به نانو فیبر شده‌اند.

اندازه‌ی نانو الیاف به شرایط مختلفی مثل غلظت پلیمر، ولتاژ الکتریکی، فاصله، دما، رطوبت محیط، ویسکوزیته، قطر سوزن و نوع جمع کنندگی بستگی دارد.

نانو الیاف‌ها نسبت به سایر بافت‌ها دارای خواص متمایزی هستند؛ به طوریکه با کمترین جرم می‌توان بیشترین لایه و سطح از الیاف را تولید کرد که تنها با یک گرم پلیمر می‌توان ۳۲ هزار کیلومتر الیاف نانومتری را تولید کرد. از این رو نانو الیاف‌ها کاربردهای فراوانی در زمینه فیلتراسیون، لباس‌های محافظ، غشاها، پایه‌های کاتالیست و نیز داربست‌‌های مهندسی بافت دارند.

از آنجایی که در فرآیند الکتروریسی امکان این هست که مواد را به محلول الکتروریسی اضافه کرد، بنابراین می‌توان از نانو الیاف‌ها در زمینه‌های بسیاری بهره‌مند شد؛ از جمله نانو الیاف معدنی که در زیست فیلتراسیون برای رفع آلودگی استفاده می‌شود.

برای اینکه انواع مختلفی از نانو الیاف‌ها را تولید کرد، می‌توان از روش‌های مختلفی استفاده کرد. برای مثال با تغییر شرایط  عملیاتی و نیز مجهز کردن سامانه‌ی الکتروریسی می‌توان به این مهم دست یافت؛ در این زمینه باید به موارد زیر اشاره کرد:

  • نانو الیاف آرایش یافته
  • نانو الیاف بافته شده
  • نانو الیاف هیبریدی، دو یا چند جزئی
  • نانو الیاف هسته_پوسته
  • نانو الیاف سرامیکی
  • نانو الیاف توخالی
  • نانو الیاف نواری شکل
  • نانو الیاف متشکل از دانه‌های تسبیح
  • نانو الیاف متخلخل

امروزه استفاده از نانو الیاف‌ها به یکی از مهم‌ترین و کاربردی‌ترین فناوری‌ها تبدیل شده که در حوزه های پزشکی، دارویی و بهداشتی (مهندسی بافت، ماسک‌ها، فیلترهای پزشکی، پوشش‌های زخم، سامانه‌ی کنترل شده رهش و غیره)، صنعتی شامل صنایع دفاعی و امنیتی، صنایع جداسازی و فیلتراسیون، صنایع شیمیایی، صنایع رنگ و پوشش، صنایع نساجی، صنایع نفت و گاز و پتروشیمی، صنایع هوافضا، صنایع خودرو سازی، صنایع ساختمان، صنایع غذایی، فناوری اطلاعات و ارتباطات، تولید و ذخیره‌سازی انرژی و نیز بهینه سازی مصرف انرژی (پیل‌های خورشیدی، پیل‌های سوختی، باتری‌های پلیمری و غیره) صنایع نانوکامپوزیت و نانو الیاف کربن، انواع حسگرهای زیستی و شیمیایی، حوزه های مرتبط با زیست فناوری، محیط زیست، کشاورزی و غیره کاربرد دارد.

.

منبع: isna

مطلب ساخت نانو فیبر های حامی محیط زیست و غیر سمی برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است.

نانو سیستمی که از چسبندگی و التهاب بافت ها جلوگیری می‌کند؛ زردچوبه‌های شفابخش!

نانو سیستمی که از چسبندگی و التهاب بافت ها جلوگیری می‌کند؛ زردچوبه‌های شفابخش!محققان با بهره‌مندی از نانوتکنولوژی موفق به تولید گونه‌ای سامانه‌ی دارورسانی شده‌اند که می‌تواند تا ۵۰ درصد اثر چسبندگی و التهاب بافت ها را کاهش دهد.

‌صفیه برومند مجری این طرح اعلام کرد یکی از معضلات جراحی‌ها، چسبندگی زخم بعد از جراحی است که معمولا در جراحی‌های داخل حفره شکمی، لگنی و یا حفره‌ی سینه ایجاد می‌شود. این چسبندگی‌ها باعث عدم عملکرد صحیح ارگان‌ها شده و بعضا حتی منجر به مسدود شدن عضو آسیب دیده می‌شوند.

‌برومند با اشاره به هدف این پروژه گفت در راستای رفع مشکل چسبندگی و التهاب بافت ها پس از جراحی‌های بافت‌های آسیب دیده تصمیم گرفتیم سیستم داروی ضد التهاب کورکومین (ماده‌ای که در زردچوبه وجود دارد) را طراحی کنیم. این دارو طی فرآیند الکتروریسی بر روی نانو فیبرها لود شده و در حفره‌های شکمی و یا لگنی جراحی شده ایمپلنت می‌شوند.

‌این ایمپلنت‌ها در قالب یک «شیت» در بند خواهند بود که همزمان با تزریق دارو از چسبندگی و التهاب بافت ها جلوگیری می‌کنند.

مجری این طرح افزود این آزمایش در نمونه حیوانی که بر روی موش انجام شده پیشرفت بالایی داشته و به میزان ۵۰ درصد از بروز چسبندگی داخل شکم موش کاسته شده است. او همچنین از اجرای این آزمایشات بر فاز انسانی خبر داد که پس از کسب مجوزهای لازم از سازمان غذا و دارو این تحقیق وارد مرحله فاز انسانی می‌شود.

این شیت‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در سایزها و قالب‌های گوناگون قابل تولید هستند؛ و از آنجایی که این دارو از ایجاد التهاب جلوگیری می‌کند می‌توان تقریبا در تمامی جراحی‌ها از آن استفاده کرد و فرآیند ترمیم پس از جراحی را تسریع بخشید.

به گفته صفیه برومند نحوه استفاده از این شیت‌ها به این طریق است که در هنگام جراحی زمانی که جراح محل آسیب دیده را جراحی می‌کند و قبل از آنکه بخیه‌ها زده شوند این شیت‌ها در داخل محل ایمپلنت می‌شوند.

از این نانو فیبرها در سیستم دارورسانی از جمله پانسمان‌ها و جراحی‌هایی که نیاز به مدت زمان بیشتری برای رهایش دارو دارند استفاده می‌شوند. این امر به دلیل کاهش التهاب و چسبندگی‌های پس از جراحی، باعث کاهش زمان بستری بیماران در بیمارستان و هزینه‌های بستری خواهد شد.

.

منبع: isna

مطلب نانو سیستمی که از چسبندگی و التهاب بافت ها جلوگیری می‌کند؛ زردچوبه‌های شفابخش! برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است.

نانو سیستمی که از چسبندگی و التهاب بافت ها جلوگیری می‌کند؛ زردچوبه‌های شفابخش!

نانو سیستمی که از چسبندگی و التهاب بافت ها جلوگیری می‌کند؛ زردچوبه‌های شفابخش!محققان با بهره‌مندی از نانوتکنولوژی موفق به تولید گونه‌ای سامانه‌ی دارورسانی شده‌اند که می‌تواند تا ۵۰ درصد اثر چسبندگی و التهاب بافت ها را کاهش دهد.

‌صفیه برومند مجری این طرح اعلام کرد یکی از معضلات جراحی‌ها، چسبندگی زخم بعد از جراحی است که معمولا در جراحی‌های داخل حفره شکمی، لگنی و یا حفره‌ی سینه ایجاد می‌شود. این چسبندگی‌ها باعث عدم عملکرد صحیح ارگان‌ها شده و بعضا حتی منجر به مسدود شدن عضو آسیب دیده می‌شوند.

‌برومند با اشاره به هدف این پروژه گفت در راستای رفع مشکل چسبندگی و التهاب بافت ها پس از جراحی‌های بافت‌های آسیب دیده تصمیم گرفتیم سیستم داروی ضد التهاب کورکومین (ماده‌ای که در زردچوبه وجود دارد) را طراحی کنیم. این دارو طی فرآیند الکتروریسی بر روی نانو فیبرها لود شده و در حفره‌های شکمی و یا لگنی جراحی شده ایمپلنت می‌شوند.

‌این ایمپلنت‌ها در قالب یک «شیت» در بند خواهند بود که همزمان با تزریق دارو از چسبندگی و التهاب بافت ها جلوگیری می‌کنند.

مجری این طرح افزود این آزمایش در نمونه حیوانی که بر روی موش انجام شده پیشرفت بالایی داشته و به میزان ۵۰ درصد از بروز چسبندگی داخل شکم موش کاسته شده است. او همچنین از اجرای این آزمایشات بر فاز انسانی خبر داد که پس از کسب مجوزهای لازم از سازمان غذا و دارو این تحقیق وارد مرحله فاز انسانی می‌شود.

این شیت‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در سایزها و قالب‌های گوناگون قابل تولید هستند؛ و از آنجایی که این دارو از ایجاد التهاب جلوگیری می‌کند می‌توان تقریبا در تمامی جراحی‌ها از آن استفاده کرد و فرآیند ترمیم پس از جراحی را تسریع بخشید.

به گفته صفیه برومند نحوه استفاده از این شیت‌ها به این طریق است که در هنگام جراحی زمانی که جراح محل آسیب دیده را جراحی می‌کند و قبل از آنکه بخیه‌ها زده شوند این شیت‌ها در داخل محل ایمپلنت می‌شوند.

از این نانو فیبرها در سیستم دارورسانی از جمله پانسمان‌ها و جراحی‌هایی که نیاز به مدت زمان بیشتری برای رهایش دارو دارند استفاده می‌شوند. این امر به دلیل کاهش التهاب و چسبندگی‌های پس از جراحی، باعث کاهش زمان بستری بیماران در بیمارستان و هزینه‌های بستری خواهد شد.

.

منبع: isna

مطلب نانو سیستمی که از چسبندگی و التهاب بافت ها جلوگیری می‌کند؛ زردچوبه‌های شفابخش! برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است.

ارتش نانو داروی هوشمند به جنگ با سلول‌های سرطانی می‌رود!!

ارتش نانو داروی هوشمند به جنگ با سلول‌های سرطانی می‌رود!!تیم تحقیقاتی دانشگاه اصفهان موفق به تولید نوعی نانو داروی هوشمند برای درمان سرطان شده که تنها سلول‌های سرطانی را مورد هجوم قرار می‌دهد و نسبت به داروهای شیمی درمانی قدیمی، اثربخشی بیشتری برای درمان سلول‌های سرطانی دارد.

از این رو انتظار می‌رود که اثرات جانبی استفاده از داروهای شیمی درمانی کاهش یابد.

امروزه با شیوع سرطان و عوارض ناشی از داروهای شیمی درمانی، محققان بر آن شدند تا با ارتقاء فناوری نانو، داروهایی را بسازند که عوارض کمتری نسبت به داروهای قدیمی داشته باشند. به همین دلیل امروزه استفاده از فناوری نانو در سامانه دارویی نقش مهمی در صنعت داروسازی دارد.

از این جهت نانو زیست فناوری که از تلفیق زیست فناوری و فناوری نانو ایجاد می‌شود، به طراحی این سامانه در مقیاس کوچک با بهره وری بالا کمک خواهد کرد.

محققان در این طرح، نانو داروی هوشمند ساخته‌اند که قبلاً​ در درمان سرطان پستان مورد استفاده قرار گرفته است. در ساخت این نانو سامانه دارویی از نانو ذرات آهن اصلاح شده با درختسان (دندیمر) استفاده کرده‌اند.

پروفسور مجید مقدم، عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان در توضیح اینکه چرا از دندیمرها و نانو ذرات مغناطیسی استفاده شده گفته است که دندیمرها به دلیل پر شاخه و سه بعدی بودن آنها می‌توانند بستر مناسبی برای جابجایی داروها باشند.

همچنین از این طریق می‌توان از نانو ذرات مغناطیسی در زمینه انتقال و رهاسازی هدفمند دارو در بافت‌های سرطانی استفاده کرد تا بدین ترتیب، عوارض شیمی درمانی کاهش، و اثر دارو بر بافت سرطانی افزایش یابد.

دندیمر یا درختسان چیست؟ استفاده از کلمه یونانی «دندرون» به معنای درخت و پسوند «مر» به معنای بخش به این جهت است که در واقع دندیمرها مولکول‌های شاخه دار هستند که دقیقا مثل یک درخت دارای یک ریشه‌ی واحد با شاخ و برگ‌های متصل به هم هستند و‌ همگی از ریشه تغذیه می‌کنند.

پروفسور مقدم درباره‌ی ویژگی‌های ثبت این نانو دارو اشاره کرد، آزمایشات نشان می‌دهند که این نانو دارو، مانند یک اسمارت دارو عمل خواهد کرد و با کاهش PH در سلول‌های سرطانی به داخل آنها نفوذ کرده و دارو را رها می‌کند. این نوع دارو که به PH محیط حساس است دارای اثر مغناطیسی بالایی بوده و بنابراین با تمرکز بر روی سلول‌های سرطانی و گرم شدن محیط، بهبودی بیشتری از بافت سرطانی را به دنبال خواهد داشت.

از دیگر مزیت‌های این نانو داروی هوشمند می‌توان به ظرفیت بالای بارگیری و زیست سازگاری آن در خون اشاره کرد. پروفسور مقدم در ادامه گفت از این نوع نانو دارو می‌توان در درمان سلول‌های سرطانی، بالاخص سرطان پستان استفاده کرد.

ساختار این نانو دارو به دلیل ویژگی منحصر به فردی که دارد، می‌تواند با اتصال چند دارو و یا رشته‌های DNA برای درمان‌های ژنتیکی هم به کار رود.

گفته می‌شود که آزمایش‌های صورت گرفته در این طرح، چگونگی و میزان ورود این نانو سامانه دارو به بافت‌های سرطانی سرطان پستان انسانی MCF7 از طریق آزمایش‌های فلوسیتومتری و میکروسکوپی کانفوکال در زمان‌ها و غلظت‌های متفاوت بررسی شده است. نتیجه به دست آمده ورود حجم بالای دارو به داخل سلول در غلظت‌ها و زمان‌های کم بود. آزمایش‌ها همچنین نشان می‌دهند که میزان اثربخشی این نانو داروی هوشمند در از بین بردن سلول‌های سرطانی Hela,Mcf7,Caov_4 نسبت به سلول‌های نرمال HBL_100 بیشتر خواهد بود.

او همچنین خاطر نشان کرد که با قرار گرفتن در میدان مغناطیسی اثر تخریبی نانو دارو بر روی سلول‌های سرطانی به میزان ۱۰ تا ۲۰ درصد اضافه خواهد شد. این اتفاق در درمان بافت‌های سرطانی در غلظت‌های پایین دارو نیز مثمر ثمر خواهد بود. به طوریکه میزان تخریبی دارو بر روی بعضی ترازهای سلولی در غلظت ۵ میکرو گرم بر میلی لیتر (کمترین غلظت) با غلظت ۲۰۰ میکروگرم بر میلی لیتر (بیشترین غلظت) عملکرد مشابهی دارند.

نتایج تلاش پروفسور مقدم عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان و دکتر امیر لندرانی محقق پسا دکترای دانشگاه اصفهان و همکارانشان در مجله Langmuir با ضریب اثر بخشی ۳/۸۳ منتشر شده است.

.

منبع: isna

مطلب ارتش نانو داروی هوشمند به جنگ با سلول‌های سرطانی می‌رود!! برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است.