به نظر می‌رسد که دانشمندان توانسته باشند در نهایت به پاسخی قانع‌کننده برای ماهیت انفجارهای رادیویی سریع دست یابند.

در خبرهایی جدیدی که از آسمان به دستمان رسیده متوجه شدیم که تحقیقات بر روی عطارد همچنان ادامه دارد و این تحقیقات به چیزهای جالبی ختم می شود که هر بار محققان را بیشتر مصمم می کند تا با عطارد همراه باشند. حالا با کشف دره بر روی عطارد، دانشمندان می خواهند بیشتر از این سیاره داغ بدانند. احتمال دارد این دره در فرآیندی مشابه آنچه در زمین رخ می دهد تشکیل شده باشد

تحقیقات جدید که بر روی دره های روی عطارد صورت گرفته است این موضوع را که “عطارد سیاره ایست که در حال کوچک شدن” را تقویت می کند.

نویسنده این مقاله تحقیقاتی بر این باور است که این دره احتمالا طی ” فرآیند انقباض جهانی ” به وجود آمده است. از طرفی هسته ی درونی عطارد خنک شده است که همین موضوع باعث انقباض و خم شدن یکی از لایه های سنگ کره آن شده است.

محققان این دره را با استفاده از نقشه توپوگرافیک بسیار با کیفیتی از نیم کره جنوبی عطارد پیدا کرده اند. این نقشه توسط تصاویر گرفته شده توسط فضا پیمای Messenger  طراحی شده است.

این دره ۴۰۰ کیلومتر عرض و تا ۱۰۰۰ کیلومتر طول و تا عمق ۳ کیلومتری نیز عمق دارد. دره تا آبگیر Rembrandt ادامه دارد که یکی از بزرگترین آبگیر های این سیاره است.

علاوه بر این ها دو گسل عظیم دره را احاطه کرده اند و از طریق انقباض عطارد این گسل ها تبدیل به دره های بزرگی شدند. کف دره در زیر سطح زمین قرار دارد که دانشمندان بر این باور اند که به همان روشی که گسل ها پدید آمدند کف دره نیز پایین رفته است.

توماس آر. واترز، دانشمند ارشد بخش مرکز مطالعات زمینی و سیاره در موزه ملی هوا فضا  اسمیتسونیان و نویسنده اصلی این تحقیق گفته است: در حالی که در زمین نیز شواهدی از خمیدگی سنگ کره به چشم میخورد اما احتمالا این پدیده نخست در عطارد رخ خواهد داد.

با وجود اینکه نتیجه این فرآیند در دو سیاره مشابه است اما روند طی فرآیند در هر کدام متفاوت خواهد بود.

واترز در یک بیانیه خبری گفته است که “بر خلاف دره Great Rift زمین که در آفریقا شرقی واقع شده است، دره بزرگ ماه توسط حرکت تکتونیک ورقه های سنگ کره ای پدید نیامده است بلکه نتیجه انقباض جهانی یک سیاره تک ورقه ای است. حتی با وجود اینکه شما خم شدن لیتوسفریک (سنگ کره ای) را در سیاره تک ورقه ای که در حال انقابض است پیشبینی شده تلقی می کنید باز هم هنگامی که متوجه می شوید این فرآیند یک دره ی عظیم که شامل بزرگترین گسل و بزرگترین تنگه آب راهی را در عطارد پدید آورده است، شگفت زده خواهید شد.”

نظر شما در این باره چیست؟ آیا از وجود یک دنیای شگفت انگیز و بزرگ هیجان زده نمی شوید؟ می توانید احساس خود را در این باره با ما در میان بگذارید و با انتشار این مطلب در شبکه های اجتماعی دیگران را از علایق خود و بزرگی جهان هستی، مطلع کنید.

منبع:astronomy

خیلی از ماها به یاد داریم که شهاب باران های هیجان انگیز لئونید در میان سال های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱ چه طوفانی به پا می کرد. وقتی که این اتفاق رخ می داد همه چشم ها هر چند پر خواب بودند منتظر می شدند که این رویداد شروع شود تا نظاره گر آن و شگفتی هایش باشند. به راستی که زیباترین آتش بازی ها در آسمان شب رخ می داد. این رویداد همیشه در اواسط نوامبر رخ می داد به طوری که هنگام نمایش این  پدیده نجومی هرکس می بایست آب در دستش را بر زمین می گذاشت و به تماشای آن می نشست. در آن زمان سیلی از ذرات خاکی توسط ستاره دنباله دار در منشا این بارش یعنی Comet 55P/Tempel-Tuttle پراکنده می شدند و آسمان صبحگاه را نورانی می کردند و هرکس که در حال تماشا بود به تمجید آن می پرداخت.

اما اخیرا بارش های لئونید بسیار معمولی تر شده اند و در اوج خودشان نهایتا ۱۰ تا ۱۵ شهاب را شامل می شوند. اما امسال حتی این میزان اندک از ستاره گان دنباله دار هم در اوج بارش به سختی دیده خواهند شد، بارش امسال که در ساعت ۱۱ به وقت جهانی در ۱۷ نوامبر به اوج خود می رسد و دقیقا ۳ روز پس از سوپرماه اتفاق خواهد افتاد. پیش بینی شده دیسک کلفت و برجسته ی ماه که درست در زیر برج جوزا قرار گرفته است به احتمال زیاد تمام درخشش لئونید ها را از بین خواهد برد.

علاوه بر این، با این وجود که متخصصان در این زمینه درخشش بهتر و یا حتی فروان شهاب ها را هنگامی که زمین از نواری غلیظ از ذرات پراکنده شده توسط دنباله ستاره دنباله دار  عبور می کند، را پیشبینی می کنند اما امسال حتی وقوع این مسئله هم به دور از انتظار است. ( در واقع، بر اساس گفته های سازمان بین المللی شهابی، احتمالا باید تا سال ۲۰۹۹ برای دیدن شکوه شهاب های لئونید صبر کنیم.)

اما اگر در اواخر ۱۶ ام و یا در ۱۷ ام نوامبر بیرون از خانه هستید و آسمان هم صاف است بد نیست که نگاهی به آسمان بیاندازید. بارش شهابی شعاعی است، و در نزدیکی صورت فلکی داسی شکل در بالای لئو ی شیر، قرار خواهد گرفت و در مناطق شمال شرقی بین ساعات ۱۱ شب تا نیمه شب ظهور خواهد کرد، درست زمانی که ماه به خوبی در آسمان جای خوش کرده است.

جهت تماشا هم جایی که آسمان تاریک تر باشد شکوه شهاب سنگ ها بیشتر به چشم می اید. قطعا انتخاب مکانی که ماه توسط ساختمانی و یا درختی پوشیده شده باشد در امر دیدن بارش کمک شایانی خواهد کرد.

به جهت حرکت شهاب ها دقت کنید، تنها آن دسته ای که در حال دور شدن از صورت فلکی لئو هستند، لئونید اند. این شهاب ها نسبتا پر سرعت هستند و با سرعت ۷۱ کیلومتر بر ثانیه از اتمسفر زمین عبور خواهند کرد.  برخی اوقات شهاب ها از خود گوی های آتشینی بر جای می گذارند که پس از رد شدن آن ها باقی خواهند ماند و مانند ردی شبح وار از خود شهاب برای دقیقه ای در آسمان شب باقی خواهند ماند.

منبع: skyandtelescope

بزرگ‌ترین رقیب کمپانی اسپس ایکس در حال کار روی طرحی موسوم به کامیون‌های فضایی است.