تقریبا نزدیک به بیست سال است که نیروی هوایی آمریکا روی عملیات‌های ضدتروریستی در آسمان متمرکز شده است. حالا با تغییر تمرکز پنتاگون از جنگ‌های ضدتروریستی به جنگ‌های پیش‌دستانه، نیروی هوایی این کشور می‌خواهد با ساخت پهپادهای جنگی ارزان‌قیمت، سامانه‌های دفاع هوایی پیشرفته دشمن را با تعداد بیشتری جنگنده مورد حمله قرار دهد.

پهپاد بدون‌سرنشین Kratos XQ-58A Valkyrie قرار است در آینده نزدیک این ماموریت را بر عهده بگیرد. این پهپاد جنگنده، رادارگریز بوده و از طریق ارتباط رمزگذاری‌شده، مستقیما با جنگنده F-35 ارتباط برقرار خواهد کرد تا خلبان این جنگنده بتواند کنترل آن را به دست بگیرد. علی‌رغم همه این مزیت‌ها و قابلیت‌ها، آنچه که Kratos XQ-58A Valkyrie را برای پنتاگون جذاب می‌کند، هزینه پایین ساختش است و همین موضوع می‌تواند استراتژی جنگ هوایی آمریکا را تغییر دهد.

آمریکا هرچند از نظر تعداد جنگنده‌های نظامی، بزرگترین نیروی هوایی دنیا را دارد، اما اندازه این نیرو از زمان پایان جنگ جهانی دوم به‌شدت کوچک‌تر شده است. در آن زمان، نیروی هوایی آمریکا حدود ۳۰۰ هزار هواپیمای جنگی داشت، اما امروز تعداد آن به ۱۳۴۰۰ فروند در همه شاخه‌های نظامی رسیده است.

دلیل کاهش تعداد جگنده‌ها، پیشرفت مدوام در تکنولوژی‌ها بوده است که به‌طرز قابل‌توجهی قابلیت‌های جنگنده‌ها را افزایش داده و هزینه ساخت هر کدام از آن‌ها را بسیار بالا برده است. این پیشرفت‌های تکنولوژیک نه‌تنها منجر به توانمندتر شدن نیروی هوایی آمریکا شده، بلکه استراتژی جنگی این کشور را نیز به‌کلی تغییر داده است. اگر در جنگ جهانی دوم تعداد جنگنده‌ها اهمیت داشت، اکنون تکنولوژی حرف اول را می‌زند.

با این‌حال، به‌روز نگه داشتن این فناوری‌ها کار دشواری است. رقبای آمریکا مثل چین و روسیه هر روز در حال توسعه سامانه‌های دفاع هوایی خود هستند و بنابراین نیروی هوایی آمریکا نسبت به گذشته با دشواری‌های زیادتری در نبردهای هوایی روبه‌رو خواهد شد. با توجه به اینکه هزینه ساخت هر کدام از جنگنده‌های آمریکا چیزی بیش از ۸۰ میلیون دلار می‌شود، از دست دادن آن‌ها در نبردهای هوایی می‌تواند هزینه‌های بسیار سنگینی را برای نیروی هوایی این کشور در پی داشته باشد. به همین‌خاطر است که استراتژی نبرد هوایی آمریکا در آینده نزدیک ممکن است به جای اتکا به جنگنده‌های با تکنولوژی بالا و گران‌قیمت، به سمت استفاده از تعداد زیادی از هواپیماهای جنگی ارزان‌تر حرکت کند؛ و اینجاست که پهپاد Kratos XQ-58A Valkyrie می‌تواند حرفی برای گفتن داشته باشد.

Valkyrie ظرفیت حمل حداقل دو بمب با قطر کوچک را خواهد داشت و می‌تواند با یک‌بار سوخت‌گیری تا بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر را طی کند. اما موضوع جالب‌تر درباره این پهپاد بدون‌سرنشین، این است که وزارت دفاع آمریکا برنامه‌‌ای به نام برنامه سایبورگ (Skyborg) در دست اقدام دارد که اجازه خواهد داد Valkyrie از طریق ارتباط داده‌ای رمزگذاری‌شده، با جنگنده‌های F-35 و F-15EX ارتباط برقرار کند. در این ارتباطات، خلبان جنگنده‌ها کنترل پهباد را بر عهده خواهد گرفت و داده‌های آن را برای بررسی دریافت خواهد کرد.

این بدین معنی است که Valkyrie قادر خواهد بود به جای جنگنده سرنشین‌دار، با اهداف دشمن درگیر شود و حتی برای محافظت از این جگنده‌ها خودش را قربانی کند. ویل روپر (Will Roper)، پروفسور امنیت از نیروی هوایی آمریکا به Defense News گفت: ما می‌توانیم با استفاده از این‌گونه سیستم‌ها، جنگنده‌های دیگرمان را در امان نگاه داریم.

در حال حاضر، هواپیماهای جنگی برای تشخیص اهداف احتمالی دشمن متکی به سنسورهای خودشان هستند، اما با استفاده از برنامه سایبورگ، جنگنده بدون‌سرنشین برای شناسایی اهداف، جلوتر از جنگنده حرکت خواهد کرد و اطلاعات جمع‌آوری‌شده را برای خلبان خواهد فرستاد. این کار به جنگنده‌هایی مانند F-35 اجازه می‌دهد تا از فاصله دورتری با اهداف خود درگیر شوند یا به‌کلی از درگیر شدن با آن اجتناب کنند.

روپر می‌گوید: ما در آینده می‌توانیم این دو را از هم جدا کنیم، پهپادهای بدون‌سرنشین را جلوتر پرواز دهیم و جنگنده‌های سرنشین‌دار در پشت آن‌ها پرواز کنند.

هزینه ساخت Valkyrie با همه قابلیت‌هایش چیزی حدود ۲ میلیون دلار خواهد شد که با توجه به قیمت ۱.۴ میلیون دلاری هر کدام از موشک‌های کروز Tomahawk و قیمت ۱۲۰ میلیون دلاری پهبادهای پیشرفته، بسیار جالب‌توجه است.

ارزان بودن Valkyrie و توانایی‌اش در کاهش ریسک حمله به جنگنده‌ها و پهبادهای گران‌قیمت، آن را تبدیل به گزینه بسیار جذابی برای وزارت دفاع آمریکا کرده است. مزیت دیگر Valkyrie این است که معماری باز دارد که‌ اجازه می‌دهد تا خود را با ملزومات ماموریت‌های مختلف و حمل انواع بمب‌ها تطبیق دهد. این ویژگی باعث می‌شود تا تعداد ماموریت‌هایی که می‌توانند با این پهباد‌ها انجام شوند، به میزان چشمگیری افزایش یابد.

حرکت به سمت تولید تعداد بیشتری از پهبادهای Valkyrie می‌تواند توانایی‌های نیروی هوایی آمریکا را تا حد بسیار زیادی افزایش دهد. در یک نبرد هوایی، نیروی هوایی آمریکا خواهد توانست با اعزام تعداد زیادی از این پهپاد‌های جنگنده، بدون اینکه هزینه زیادی متحمل بشود، ضربات شدیدی به سیستم‌های دفاعی رقبا وارد کند.

پال شاره (Paul Scharre) از اندیشکده New American Security می‌گوید: قابلیت‌های پهپادهای Valkyrie، به نیروی هوایی آمریکا اجازه خواهد داد تا با تعداد بیشتری از این پهپادهای ارزان‌قیمت به اهداف دشمن حمله کند و با این کار هزینه‌های خود را کاهش دهد.

البته برخلاف جنگ جهانی دوم، ارزش این جنگنده‌ها می‌تواند به خاطر قابلیت‌های پیشرفته جمع‌آوری اطلاعات آن‌ها افزایش یابد. انتظار می‌رود که با توجه به جدید بودن پلت‌فرم پهپاد Valkyrie، تصمیم‌گیری پنتاگون درباره تولید انبوه آن‌ تا سال ۲۰۲۱ به طول بکشد. اما صرفنظر از این تصمیم، به نظر می‌رسد که آینده برتری هوایی احتمالا تا اندازه بسیار زیادی بستگی به پهپادهایی نظیر Valkyrie خواهد داشت.

با پیشرفت سیستم‌های دفاع هوایی، استفاده از پهپادهای پنهان‌کار برای پیروزی در نبردهای هوایی دیگر کافی نخواهد بود و اینجاست که استفاده از استراتژی‌های قدیمی ممکن است تنها راه موفقیت باشد. فرستادن تعداد زیادی جنگنده بدون‌سرنشین ارزان‌قیمت برای حمله به اهداف، در جاهایی که پهپادهای پنهان‌کار نمی‌توانند کاری از پیش ببرند، می‌تواند بسیار تعیین‌کننده باشد.

با توجه به اینکه کشورهایی مانند روسیه و چین هم‌اکنون در حال توسعه پهپادهای مخصوص خودشان هستند، آینده نبردهای هوایی می‌تواند بسیار پیچیده‌تر شود. باید منتظر بمانیم و ببینیم که مسیر توسعه پهپادهای بدون‌سرنشین به کدام سمت‌وسو می‌رود و چه کشورهایی در این زمینه موفق‌تر خواهد بود.

نوشته پهپاد جدید نیروی هوایی آمریکا آینده نبردهای هوایی را تغییر خواهد داد! اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

نیروی هوایی آمریکا که هواپیماهای آن پروازهای طولانی مدت دارند، به‌تازه‌گی با استفاده از فناوری پرینت سه بعدی، زمان و هزینه ساخت قطعات یدکی موردنیاز خود را کاهش داده است. پایگاه هوایی Travis که در کالیفرنیا واقع است با پرینت کاورهای کاسه توالت فرنگی، زمان ساخت این قطعات را از یک سال به کمتر از دو روز کاهش داده است. پرینت سه بعدی به نیروی هوایی آمریکا اجازه داده است تا هواپیماهای قدیمی خود را برای مدت زمان طولانی در سرویس نگه دارد و بدین‌ترتیب در هزینه‌های خرید هواپیماهای جدید و جایگزینی قطعات یدکی قدیمی‌تر صرفه‌جویی کند.

به گفته وب‌سایت UPI، واحد 60th Maintenance Squadron نیروی هوایی آمریکا در پایگاه هوایی Travis، اولین واحدی است که تاییدیه پرینت ”قطعات غیرسازه‌ای“ را دریافت کرده است.  قطعات غیرسازه‌ای، قطعاتی هستند که تحت تنش‌های ناشی از پرواز قرار ندارند و شکسته‌شدن احتمالی آنها، جان خدمه پرواز یا ایمنی خود هواپیما را به خطر نمی‌اندازد. کاور کاسه توالت یکی از آنهاست.

واحد مذکور نیروی هوایی آمریکا، مجهز به یک پرینتر سه بعدی صنعتی Stratasys F900 است که قادر به پرینت قطعات پلاستیکی با ابعاد ۳۶ در ۲۴ در ۳۶ اینچ است. قطعات موردنظر، با استفاده از رزین خاصی به نام Ultem 9085 ساخته می‌شوند که به گفته سایت UPI از پلاستیک معمولی محکم‌تر است.

در سال ۲۰۱۸ گزارشی منتشر شد مبنی بر اینکه عمر متوسط هواپیماهای نیروی هوایی آمریکا تقریبا ۲۸ سال است. این مدت زمان، به اندازه‌ای طولانی هست که در طی آن، تولید یک هواپیما متوقف شود یا خطوط مونتاژ آن بسته شود و یا حتی اینکه سازندگان قطعات یدکی آن، کار خود را تعطیل کنند. در برخی موارد، این‌گونه هواپیماها، به قبرستان هواپیماها در پایگاه هوایی Davis Monthan فرستاده می‌شوند.

برای مثال، با آنکه خط مونتاژ آخرین هواپیمای لاکهید C-5 Galaxy در سال ۱۹۸۹ بسته شده، اما نیروی هوایی آمریکا همچنان از هواپیماهای 52 C-5M Super Galaxiey استفاده می‌کند و فعلا برنامه‌ای برای بازنشستگی زودهنگام آنها ندارد. بنابراین استفاده از قطعات پرینت شده در این نوع هواپیماهای قدیمی بسیار می‌تواند سودمند باشد. قطعاتی که در هر بار، فقط یکی دوتا از آنها سفارش داده می‌شود معمولا می‌توانند بسیار گران قیمت باشند؛ ضمن اینکه برای ساخت آنها باید مدت زمان طولانی منتظر ماند. یکی از خلبانان به وب‌سایت UPI گفته است که درخواست ساخت کاور کاسه توالت می‌تواند تا یک سال طول بکشد. اما حالا واحد 60th Maintenance Squadron قادر است تا در هر ۷۳ ساعت دو تا کاور کاسه توالت پرینت کند.

نیروی هوایی آمریکا در حال حرکت به سمت تکنولوژی‌های ساخت افزایشی (additive manufacturing) است. پرینت سه بعدی این پتانسل را دارد که خطوط تامین را کوتاه‌تر کند و هزینه‌ها را کاهش دهد؛ اما باید فاکتورهای مهم کارآیی و ایمنی آنها نیز در نظر گرفته شود.

نوشته استفاده از پرینت سه بعدی برای ساخت قطعات یدکی هواپیماها اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

ایالات‌متحده به‌صورت بی‌سروصدا بر روی یک موشک جدید هوا به‌ هوا کار می‌کند. هدف از تولید این موشک، نابودی موشک‌های نسل آینده چینی و روسی است. هفته گذشته ایالات‌متحده از وجود AIM-260 یا موشک تاکتیکی پیشرفته همراه (JATM) رونمایی کرد و بر اساس پیش‌بینی‌ها این موشک در سال 2022 به خدمت گرفته خواهد شد. آنتونی گناتمپو؛ مدیراجرایی ارشد برنامه تسلیحات نیروی هوایی خبر طراحی موشک تاکتیکی پیشرفته همراه را رسانه‌ای کرد. وی افزود که توسعه این موشک از سال 2017 آغاز شده است. همچنین تست‌های پروازی در سال 2021 آغاز خواهند شد و انتظار می‌رود که در سال 2022 این موشک به قابلیت عملیاتی اولیه دست یافته و استفاده از آن در دستگاه‌های جنگنده شروع شود.

موشک AIM-260 جنگنده‌های دشمن را نابود خواهد کرد و با پاسخ‌گویی پیش از شلیک جنگنده‌های دشمن، آن‌ها را سرنگون می‌کند

بر اساس گزارش نشریه Air Force، آقای گناتمپو از موشک JATM تحت عنوان “نسل بعدی سلاح برتر هوا به‌ هوا برای جنگنده‌های هوا‌به‌هوای ایالات‌متحده” یاد کرده است. در ابتدای امر این موشک در هواپیمای شکاری F-22 مجهز به تسلیحات دفاعی اصلی و جت‌های جنگنده F/A-18E/F نیروی دریایی به‌کار گرفته خواهد شد. در ادامه موشک فوق در جنگنده جوینت استریک (هدایت‌شونده با سیگنال‌های مغزی) F-35 مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد. اما این موشک در جت‌های نسل قدیمی‌تر نظیر F-15 Eagle و جنگنده فالکون F-16 به‌کارگیری نخواهد شد. هر 2 جت مذکور در دهه 2020 نیز کماکان فعال خواهند بود.

موشک AIM-120 AMRAAM. موشک AIM-260 از ابعادی مشابه برخوردار است؛ اما برد آن به میزان قابل‌توجهی بیش‌تر خواهد بود.

مجله Air Force ادعا کرده که برد موشک JATM در مقایسه با نمونه فعلی AMRAAM (تصویر فوق) به میزان قابل‌توجهی بیش‌تر است. AMRAAM با نام Slammer (کوبنده) نیز شناخته می‌شود و در طیف موشک‌های هوا به‌ هوای میان‌برد تا بلندبرد ارتش قرار می‌گیرد. در سال 2016 یک مقام رسمی نیروی دریایی اعلام کرد که پنتاگون احتمالا به نقطه بلوغ موشک AMRAAM نزدیک شده است.

جت‌های جنگنده به‌طور معمول، 2 نوع مختلف از موشک‌ها شامل نمونه‌های کوتاه‌برد هدایت‌شونده با مادون‌قرمز نظیر موشک ضدهوایی آمریکایی AIM-9X و موشک‌های بلندبرد هدایت‌شونده با رادار از قبیل AMRAAM را حمل می‌کنند. موشک‌ها از دهه 1980 به خدمت گرفته شدند و با پیشرفت فناوری نیز به‌تدریج ارتقاء پیدا کردند. کلاس بردی آخرین نسل از موشک‌ها نیز مشخص شده است و به عقیده برخی متخصصان، این رقم در محدوده 75 تا 100 مایل خواهد بود. اکثر جنگنده‌ها از انواع مختلف موشک‌ها به‌صورت ترکیبی استفاده می‌کنند؛ اما علیرغم این موضوع، جنگنده F-35 تنها قادر به حمل موشک‌های AMRAAM است.

پیشرفت‌های جدید چین و روسیه در زمینه فناوری موشکی هوا به‌ هوا، فرآیند توسعه موشک JATM را به پیش برده است. موشک چینی PL-15 در جنگنده جدید چنگدو J-20 به‌کار گرفته شده و ظاهرا یک موشک هوا به هوای بسیار بلندبرد با حداکثر برد پیمایشی 124 مایلی به‌شمار می‌رود. موشک PL-15 با هدف عبور از هشدار تانک‌ها و هواپیماها و کنترل هواپیماهایی که امکان فعالیت جنگنده‌ها و بمب‌افکن‌های آمریکایی در مسافت‌های طولانی را فراهم می‌کنند؛ طراحی شده است. آسیب زدن به این تجهیزات یا وادار نمودن آن‌ها به پرواز در محدوده‌ای دورتر از مرزهای دوستانه احتمالا ضربه بزرگی برای نیروی هوایی ایالات‌متحده به‌شمار خواهد رفت.

جنگنده J-20 در جریان نمایش هوایی ژوهای 2018- دریچه تسلیحاتی گشوده شده در مرکز هواپیما، 4 موشک PL-15 را نمایش می‌دهد

پنتاگون می‌گوید که فرآیند توسعه موشک JATM از ابتدا تا مرحله عملیاتی شدن تنها 6 سال زمان برده است و این موضوع در حوزه تجهیزات دفاعی یک معجزه به‌شمار می‌آید. چنین برنامه زمانی کوتاهی نشان می‌دهد که برخی بخش‌های فرآیند توسعه پیش‌تر در یک برنامه متفاوت و طبقه‌بندی شده اجرایی شده یا این موشک تا حدود زیادی از نمونه فعلی الهام گرفته است.

نوشته موشک جدید ایالات‌متحده با جنگنده‌های چینی مقابله خواهد کرد اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.