در آینده، سلفی جایگزین پسورد خواهد شد!

در آینده، سلفی جایگزین پسورد خواهد شد!

سلفی که زمانی نمادی از خودشیفتگی و وابستگی بیش از حد به شبکه‌های اجتماعی بود، ممکن است کاربردی بسیار جدی پیدا کرده باشد. شرکت‌ها و سازمان‌های دولتی از کارمندان خود می‌خواهد برای تایید هویت، سلفی بگیرند.

با بهبود کیفیت اسمارت‌فون‌ها و ارزان‌شدن نرم‌افزارهای تشخیص چهره، آینده دیجیتال ممکن است بیشتر سلفی داشته باشد تا پسوردهای پیچیده. اما برخی از محققان امنیتی در مورد پیامدهای امنیتی آن هشدار می‌دهند. مارک گودمن، نویسنده کتاب «جرایم آینده» می‌گوید:‌

مردم این تکنولوژی را می‌بینند و فکر می‌کنند که ایمن است،‌ اما در نهایت همه روش‌‌ها از ریاضیات استفاده می‌کنند. چیز امن‌تری در مورد تشخیص چهره وجود ندارد و تنها از شر مدیریت پسوردهای متعدد خلاص می‌شوید.

تشحیص چهره بخشی از حوزه گسترده‌تر بایومتریک است: تشخیص ویژگی‌های شخص با استفاده از اثرانگشت، چشم و صدا. این تکنولوژی برای مبارزه با فساد طراحی شده و تشخیص هویت را آسانتر می‌کند. فرآیند تشخیص هویت معمولا با درخواست اپلیکیشن از کاربر برای گرفتن سلفی آغاز می‌شود. نرم‌افزار با استفاده از هزاران اندازه‌گیری، مانند پهنای بینی یا انحنای فک، یک رشته از اعداد تولید می‌کند و یک کد ID منحصربفرد می‌سازد. سپس، نرم‌افزار این کد را با یک تصویر مرجع که کاربر ایجاد کرده، مقایسه می‌کند و سپس هویت تایید می‌شود.

دقت این تکنولوژی کامل نیست. سایه، نور کم و موی صورت ممکن است که نرم‌افزار را گیج کنند. به عنوان مثال، اپلیکیشن Photos گوگل سال گذشته دو سیاهپوست را به عنوان گوریل شناسایی کرد. گوگل عذرخواهی کرد و گفت که نرم‌افزار را بهبود می‌دهد. مهمتر اینکه ممکن است هکرها از آن استفاده بهتری داشته باشند. داده‌های بایومتریک ارزش بیشتری نسبت به پسورد دارند. این داده‌ها را نمی‌توان همانند پسورد، تغییر داد. در سال ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵،‌ هکرها توانستند اثر انگشت ۵.۶ میلیون کارمند دولت ایالات متحده را بدزدند. امکان استفاده از اثر انگشت محدود است، اما ممکن است با پیشرفت تکنولوژی در آینده، این وضعیت تغییر کند.

با این حال، شرکت‌ها به توسعه تکنولوژی‌های تشخیص هویت بر اساس سلفی ادامه می‌دهند. ماه گذشته، اوبر گفته که به طور دوره‌ای از رانندگانش می‌خواهد که سلفی بگیرند. اپلیکیشن اوبر از سرویس Cognitive Services مبتنی بر پردازش ابری مایکروسافت برای تشخیص چهره استفاده می‌کند. اوبر گفته که به دلیل نبودن تصویر مرجع مناسب، خطاهایی وجود داشته، اما ۹۹ درصد موارد تشخیص هویت موفقیت‌آمیز بوده است.

در این ماه، مستر کارت نرم افزاری با نام Identity Check Mobile راه‌اندازی کرد و کاربران را تشویق کرد زمانی که از کارت اعتباری خود در خریدهای آنلاین استفاده می‌کنند، از آن استفاده کنند. در زمان خرید، کاربران پیامی دریافت می‌کنند که از آنها می‌خواهد صورت خود را درون قاب قرار دهند. برای اینکه کسی با تصویر شخص تقلب نکند، اپلیکیشن از آنها می‌خواهد که چشمک بزنند. مستر کارت می‌گوید که در زمان تست، ۹۲ درصد کاربران این شیوه را انتخاب کردند. بانک بریتانیایی HSBC نیز به مشتریان خود اجازه می‌دهد که با سلفی یک حساب باز کنند. بانک سلفی را با عکس گواهینامه و یا تصویری که مشتری قبلا ارائه داده، تطبیق می‌دهد.

دولت‌های محلی نیز از قافله عقب نمانده‌اند. سال گذشته، ایالت‌های آلاباما و جورجیا شرکتی با نام MorphoTrust USA برای جمع‌آوری مالیات ساختند که تصاویر افراد را با تصاویر گواهینامه مطابقت می‌دهد.

در پشت پرده، کمپانی‌ها سخت در تلاشند تا اطلاعات کاربران را امن نگه‌ دارند. برخی شرکت‌ها مانند MorphoTrust اطلاعات کاربران را به جای سرورهای شرکت خود بر روی اسمارت‌فون‌های کاربران نگه می‌دارند. MasterCard تصاویر اولیه یا مرجع را بر روی سرورهای خود نگه می‌دارد. پس از آنکه تصویر به عدد تبدیل و رمزگذاری شد، تصویر پاک می‌شود. تا سال آینده، کاربران این شرکت قادر خواهند بود که اطلاعات را بر روی گوشی‌هایشان نگه دارند. تام گریسون، رییس شرکت بایومتریک Daon می‌گوید:

سخت است که هکرها بتوانند از اطالاعات دزیده شده، استفاده کنند. تبدیل اعداد رمزگذاری شده به تصویر بسیار دشوار است.

اما برخی دیگر معتقدند که زمانی که اطلاعات بایومتریک دزدیده شد، هکرها راهی برای استفاده از آن پیدا می‌کنند.

نوشته در آینده، سلفی جایگزین پسورد خواهد شد! اولین بار در - آی‌تی‌رسان پدیدار شد.

آشنایی با انواع مختلف اسکنر اثر انگشت و نحوه کارکرد آن‌ها

آشنایی با انواع مختلف اسکنر اثر انگشت و نحوه کارکرد آن‌ها

این روزها استفاده از اسکنر اثر انگشت به یک استاندارد برای گوشی‌های هوشمند تبدیل شده است تا جایی که این ویژگی که در ابتدا به مدل‌های پرچمدار اختصاص داشت، به میان‌رده‌ها هم سرایت کرده و از آنجایی که در مقایسه با پترن، پسورد و پین‌کد امنیت بیشتری دارد به نظر می‌رسد در آینده اسمارتفون‌های میان‌رده بیشتری به این سخت‌افزار مجهز شوند.

اسکنر اثر انگشت یک دستگاه‌ ورودی دیجیتال است که اثر انگشت انسان را به صورت تصاویر دو بعدی و سه‌بعدی می‌خواند و این تصاویر، توسط یک نرم‌افزار با یک نمونه اولیه ثبت شده، مطابقت داده می‌شوند. این دیوایس تکنولوژی ساده‌ای دارد، اما در عین حال امن، کوچک، سریع، مقرون به صرفه و کارامد است. اگر می‌خواهید با انواع اسکنر انگشت و عملکرد آنها آشنا شوید با ما در آی‌تی‌رسان همراه باشید:

اسکنر اثر انگشت خازنی:

مبنای کار اسکنر اثر انگشت خازنی بر انتقال جریان الکتریکی بین پوست و خازن قرار دارد و بیشتر از سایر انواع، در ساختار تلفن‌های هوشمند به کار می‌رود به دلیل این‌ که فاصله بین انگشت و اسکنر به اندازه‌ کافی کوتاه بوده و انتقال الکتریسیته بین خازن و پوست به آسانی امکان پذیر است.

در مقیاس خازن‌های اسکنر، برجستگی‌ها و فرورفتگی‌های اثر انگشت مانند تپه و دره به نظر می‌رسند؛ تپه‌ به خازن نزدیک‌تر است و بین آنها جریان الکتریکی قوی‌تری برقرار می‌شود. اگر مجموعه‌ای از این خازن‌ها را داشته باشیم، از تماس آنها با انگشت و تغییرات جریان الکتریکی، پیکسل‌های تیره و روشن و در نتیجه تصویر دو بعدی شکل می‌گیرد و بدیهی است که تعداد خازن‌های اسکنر با رزولوشن تصویر حاصله رابطه مستقیم دارد.

اسکنر اثر انگشت خازنی از امنیت کافی برخوردار است؛ چون فقط با پوست انسان کار می‌کند و نمی‌توان آن را با یک تکه کاغذ پرینت شده گول زد و اگر هم از اثر انگشت قالب بگیریم، نیاز به ماده‌ای داریم که هدایت الکتریکی آن برابر با پوست باشد؛ این کار شاید غیر ممکن نباشد اما قطعا آسان نیست!

این سیستم نقاط ضعفی هم دارد: انگشت باید حتما تمیز و خشک باشد چون آب یا عرق هدایت الکتریکی پوست را تغییر می‌دهد؛ همچنین این نوع اسکنر باید در تماس مستقیم با انگشت قرار گیرد بنابراین از پشت روکش فلزی کار نمی‌کند؛ به همین دلیل است که اسکنر‌های اثر انگشت اسمارتفون‌ها کاملا قابل مشاهده هستند.

اسکنر اثر انگشت اولتراسونیک:

تکنولوژی اسکنر اثر انگشت اولتراسونیک جدید است و به احتمال زیاد در آینده توسعه خواهد یافت. این نوع اسکنر بر اساس تولید عکس‌های سه‌بعدی با استفاده از شیارهای اثر انگشت کار می‌کند. با این تکنولوژی که توسط کمپانی کوالکام معرفی شده و تحت عنوان Quallcom Sense ID به ثبت رسیده است، ‌علاوه بر شیارها از تمام حفره‌ها و برجستگی‌های پوست، تصویر سه‌بعدی تهیه می‌شود. این روش از جهاتی مشابه با سونوگرافی سه بعدی نوزاد، اما در مقیاس کوچک‌تر است. مزیت  تکنولوژی اولتراسونیک این است که انگشت می‌تواند دور از سنسور قرار گیرد و قرار دادن سنسور پشت یک لایه فلزی یا شیشه‌ای امکان پذیر می‌شود؛ بنابراین سنسور می‌تواند پشت قاب گوشی یا صفحه نمایش پنهان شود. اولین تلفن هوشمند مجهز به اسکنر اثر انگشت از نوع اولتراسونیک، LETV Max Pro از برند LeEco بود که در نمایشگاه CES 2016 ارایه شد.

اسکنر اثر انگشت اپتیکال:

اسکنرهای اپتیکال قدیمی‌ترین نوع اسکنر اثر انگشت هستند و از تکنولوژی ساده‌ای بهره می‌برند: شیارهای انگشت توسط نور روشن شده و از یک سنسور اپتیکال برای خواندن تصویر بدست آمده استفاده می‌شود؛ این روش، ساده، قابل اعتماد و مقرون به صرفه برای اسکن سطوح بزرگ، مانند تمام انگشت‌ها یا کف دست است؛ اما از سوی دیگر به دلیل نیاز به منبع نوری، حجم زیادی را اشغال می‌کنند؛ همچنین امنیت بالایی ندارد و توسط عکس یا یک اثر انگشت قالب گیری شده قابل باز کردن است، چون اساسا تکنولوژی ساده‌ای شبیه به دستگاه‌های فتوکپی دارد. بد نیست بدانید که Vkansee در سال ۲۰۱۵ یک اسکنر اثر انگشت اپتیکال معرفی کرد که بنا بر ادعای این کمپانی رزولوشنی برابر با ۲۰۰۰ نقطه بر اینچ (DPI) داشت و از تکنولوژی‌های زمان خودش برتر بود.

اسکنرهای استاتیک در مقابل انواع سوایپ کردنی:

تمامی اسکنرهایی که توضیح دادیم از نوع استاتیک (ایستا) هستند” یعنی وقتی انگشت خود را روی سطح مدور یا چهارگوش اسکنر قرار می‌دهید به دلیل آرایه دو بعدی سنسور آن، که مجموعه‌ای از پیکسل‌ها را می‌سازد، نیازی به حرکت دادن انگشت نیست. این نوع سنسورها دقیق‌تر بوده و کار با آنها آسان‌تر است اما هزینه ساخت بالاتری دارند.

سنسورهای اثر انگشت سوایپ کردنی آرایه یک بعدی معادل یک خط از پیکسل‌ها را دارند. هزینه ساخت این نوع سنسور پایین است؛ اما برای ایجاد تصویر دو بعدی، کاربر باید انگشت خود را با سرعت ثابت روی آن بکشد و به دلیل تغییر در سرعت سوایپ کردن، احتمال خطا بیشتر می‌شود، بنابراین این نوع سنسورها از دقت کمتری برخوردارند.

سایر انواع سنسورها که در دستگاه‌های الکترونیکی مورد استفاده قرار نمی‌گیرند:

اسکنر اثر انگشت حرارتی: این نوع اسکنر مشابه انواع خازنی است اما به جای جریان الکتریکی از اختلاف دمای بین برجستگی‌ها و فرورفتگی‌های اثر انگشت برای ایجاد تصویر دو بعدی استفاده می‌کند. برای کارکرد این نوع اسکنر بدن باید به اندازه کافی گرم باشد.

اسکنر اثر انگشت فشاری: این سنسور تفاوت فشار وارد شده از طرف برجستگی‌ها و شیارهای اثر انگشت را ثبت می‌کند؛ این اختلاف بسیار ناچیز است، بنابراین سنسور باید بسیار حساس باشد. از سوی دیگر قرار دادن هر گونه پوشش ( شیشه، فلز و…) حساسیت آن را تحت تاثیر قرار داده و در صورت عدم انجام این کار هم سنسور بدون پوشش، در مقابل ضربه و خش بسیار آسیب پذیر می‌شود.

اسکنر اثر انگشت فرکانس رادیویی (RF): اسکنر RF برای هر کدام از پیکسل‌های تصویر دو بعدی نهایی، یک آنتن کوچک دارد و می‌تواند با نفوذ جزئی به داخل پوست، لایه زیر پوست را اسکن کند (تا حدودی مشابه با سونوگرافی)؛ در نتیجه برای پوستی که آسیب‌دیدگی مختصری دارد هم قابل استفاده است. گفته می‌شود اسکنرهای اثر انگشت محصولات اخیر اپل از این تکنولوژی به همراه تکنولوژی اسکنر خازنی بهره می‌برند.

بعد از اسکن اثر انگشت چه کاری انجام می‌شود؟

گفتیم که نتیجه کار اسکنر اثر انگشت، یک تصویر دو بعدی سیاه و سفید و آماده برای تجزیه و تحلیل است؛ این تصویر به صورت رمزگذاری شده در یک مکان امن داخل اسمارتفون ذخیره می‌شود. برخی از تولید کنندگان از تکنولوژی Trustzone کمپانی ARM استفاده می‌کنند که فایل اسکن اثر انگشت را حتی از دور از دسترس سیستم عامل نگاه می‌دارد تا توسط برنامه‌های توسعه‌دهندگان نرم‌افزاری (به جز اپلیکیش‌های کمپانی سازنده دستگاه) قابل خواندن نباشد.

از لحاظ تئوری، تصویر هیچ‌گاه از منطقه امن دستگاه خارج نمی‌شود و به هیچ سروری هم انتقال نمی‌یابد؛ در عوض تجزیه و تحلیل شده و به یک هیستوگرام خاص و منحصر بفرد برای هر انگشت تبدیل می‌شود و درنتیجه، یک سیستم امنیتی مطمئن برای انطباق اثر انگشت به دست می‌آید. حتی اگر الگوی اثر انگشت توسط هکرها محاسبه شود امکان مهندسی معکوس برای بدست آوردن اثر انگشت اصلی وجود نخواهد داشت.

نگرانی‌های امنیتی مرتبط با اسکنر اثر انگشت:

استفاده از اسکنر اثر انگشت، اغلب باعث افزایش ایمنی و راحتی می‌شود، اما اگر به هر دلیلی این سنسور کار نکند، باید از پسورد جایگزین استفاده نمایید؛ بنابراین از انتخاب پسورد قوی و تایید هویت دو مرحله‌ای غافل نباشید. به یاد داشته باشید که اثر انگشت، هک شدنی بوده و این موضوع قبلا بارها اتفاق افتاده است، حتی با استفاده از یک عکس با کیفیت منتشر شده در فضای مجازی! مشکل اصلی این است که شما می‌توانید پسورد خود را عوض کنید اما عوض کردن اثر انگشت به هیچ‌وجه امکان ندارد. به طور کلی هر یک از روش‌های تامین امنیت نقص‌هایی دارند و استفاده از اسکنر اثر انگشت، در واقع افزودن یک لایه امنیتی است، نه راه حل نهایی! در این خصوص نظرات خود را با ما در میان بگذارید.

نوشته آشنایی با انواع مختلف اسکنر اثر انگشت و نحوه کارکرد آن‌ها اولین بار در - آی‌تی‌رسان پدیدار شد.

ابزارهای پوشیدنی می‌توانند رمز بانکی شما را افشا کنند!

ابزارهای پوشیدنی می‌توانند رمز بانکی شما را افشا کنند!

ساعت هوشمند و دست‌بندهای سلامتی و یا هر ابزار دیگری که سلامتی شما را پیگیری می‌کند می‌تواند رمز عبور بانکی شما را در اختیار هکرها قرار دهد. در تحقیقات جدید دانشمندان در دانشگاه بینگام‌تون و انستیتو فناوری استیونز در آمریکا توانستند از سنسورهای موجود در ابزارهای پوشیدنی اطلاعاتی را جمع‌آوری کنند و الگوربتمی را استفاده کردند که رمز عبور وارد شده توسط کاربران را بیابد.

اطلاعات سنسورهای شتاب سنج، ژیروسکوپ و مغناطیس گجت می‌توانند برای ردیابی حرکت مچ دست شما در هنگام زدن هر یک از کلیدها برای وارد کردن رمز کارت بانکی، حساب شبکه‌های اجتماعی و یا گوشی شما، استفاده شوند. راه‌های زیادی برای سو استفاده از ابزارهای پوشیدنی شما و به خطر افتادن اطلاعات شخصی وجود دارد. محققین برای بار اول توانستند ۸۰ درصد به موفقیت برسند و پس از سه بار تلاش ۹۰ درصد موفق شدند.

یان وانگ، استادیار رشته علوم کامپیوتر در دانشگاه بینگام‌تون می‌گوید:

تهدید جدی است، اگرچه مسیر و روش پیچیده است. دو سناریو برای حمله موجود است: حمله داخلی و Sniffing.

در حمله داخلی یک بد افزار در گجت پوشیدنی نصب می‌شود و اطلاعات را برای هکر می‌فرستد تا پین یا رمز عبور را بدست آورد. در سوی دیگر روش Sniffing قرار دارد که در آن از یک سنسور وایرلس نصب شده در محل استفاده می‌شود که اطلاعات را از طریق بلوتوث بین ابزار روی مچ شما و یک گوشی هوشمند منتقل می‌کند.

در حال حاضر محققین مشغول روی این پروژه، تنها راه پیشنهادی برای مقابله با این مشکل را رمز نگاری بهتر ابزارهای پوشیدنی می‌دانند. البته شاید بد نباشد هنگام وارد کردن کدها و رمزهای خود از دست دیگری که این ابزارها دور آن بسته نشده استفاده نمایید تا احتمال این حملات کاهش یابد.

نوشته ابزارهای پوشیدنی می‌توانند رمز بانکی شما را افشا کنند! اولین بار در - آی‌تی‌رسان پدیدار شد.

گوگل ممکن است تا پایان سال پسورد را از اندروید حذف کند!

تا چند وقت دیگر ممکن است که پسوردهای سنتی بخشی از تاریخ باشند، حداقل برای کاربران اندروید! هفته پیش،‌ گوگل در کنفرانس خود اعلام کرد که پسوردها را با امتیازهای اعتماد (trust scores) که از چند داده برای تعیین هویت شخص استفاده می‌کند، جایگزین خواهد کرد.

Trust API که حاصل یکسال کار بر روی پسورد است، در چند هفته آینده در چند شرکت بزرگ مالی اجرا می‌شود. دن کافمن از گوگل می‌گوید:

احتمالا این قابلیت برای تمام توسعه‌دهندگان اندروید تا پایان سال قابل اجرا خواهد بود.

امتیاز اعتماد بر اساس چند داده مختص کاربر مانند محل کاربر، مشخصات صورت و طرح تایپ کاربر است. اپلیکیشن‌ها ممکن است که امتیازهای مختلفی بخواهند. به عنوان مثال، یک اپلیکیشن بانکی ممکن است امتیاز بیشتری از اینستاگرام لازم داشته باشد. Trust API همیشه در پس‌زمینه در حال اجراست و سنسورها و اطلاعات را زیر نظر می‌گیرد. کافمن می‌گوید:

ما یک گوشی داریم و آنها سنسورهای زیادی دارند. چرا نتوانیم از سنسورهای آن استفاده کنیم و نیازی به پسورد نداشته باشیم؟!

ارایه این API منوط به موفقیت آن در فاز آزمایشی است. اگر وضعیت پسوردهای سنتی را در نظر بگیریم، این کار، بسیار نویدبخش است.

نوشته گوگل ممکن است تا پایان سال پسورد را از اندروید حذف کند! اولین بار در - آی‌تی‌رسان پدیدار شد.

جمجمه شما ممکن است پسورد شما شود!

 

SkullConducts-system-uses-a-one-second-audio-clip-conducted-through-your-head-to-identify-youبخاطر سپردن پسوردها همیشه کاری خسته‌کننده و ملالت‌آور باشد. حتی ممکن است چیزهای اشتباهی را به جای پسورد، به ذهن بسپارید. حالا محققان راه‌حل بسیار خوبی برای اینکار پیدا کرده‌اند: استفاده از جمجمه شما!

محققان دانشگاه اشتوتگارت، سارلند و موسسه ماکس پلانک، SkullConduct را ابداع کرده‌اند که  سیستمی بایومتریک است که از سیستم هدایت صدای جمجمه و میکروفونی که در دستگاه‌هایی مانند گوگل گلس است، استفاده می‌کند تا شما را شناسایی کند. این محققان ادعا می‌کنند که دقت این دستگاه 97 درصد است. در مقاله این محققان، دو روش برای انتقال صدا معرفی شده است. اول روش شنوایی است. دومین روش انتقال صدا، هدایت استخوانی است. در هدایت استخوانی، صدا توسط جمجمه منتقل می‌شود،‌ نه گوش. به همین دلیل است که شما زمانی که صدای ضبط شده خود را گوش می‌دهید، احساس می‌کنید که صدایتان متفاوت است.

البته این اولین بار نیست که از هدایت استخوانی استفاده می‌شود. هدایت استخوانی یک عامل مهم در حمله‌ای بود که اسامه بن لادن را کشت. هدفون‌هایی که از این مکانیسم استفاده می‌کنند، از سال 2000 در بازار وجود دارند و برند AfterShokz حتی آنها را با قیمت 60 دلار نیز عرضه می‌کند!

این مکانیسم مانند اثر انگشت برای هر فرد، منحصر بفرد است، ولی تا بحال در بحث حریم خصوصی استفاده نشده است. SkullConduct برای محصولاتی مانند گوگل گلس توسعه یافته است. این سیستم اینگونه کار می‌کند: زمانی که صدا با استفاده از هدایت استخوانی در جمجمه شما منتقل می‌شود، توسط سر شما تغییر می‌یابد. از آنجایی که ساختار سر انسان شامل قسمت‌های مختلف از جمله جمجمه، بافت، غضروف و … است و ترکیب آنها نیز متفاوت است، تغییر روی سیگنال صدا برای هر شخص متفاوت است. این تغییرات دو قسمت است: متفاوت بودن سرعت انتقال سیگنال و کاهش سیگنال در قسمت‌های مختلف. SkullConduct با استفاده از یک نویز سفید گاوسی، این تغییرات را برای هر فرد شناسایی می‌کند و یک شناسه منحصربفرد از جمجمه می‌سازد و از آن برای تشخیص کاربر استفاده می‌کند.

این تکنولوژی هنوز در مرحله اولیه تحقیق است و مشکلاتی بر سر ارایه آن وجود دارد،‌ مثلا واکنش این سیستم زمانیکه نویز و سروصدای زیاد خارجی وجود دارد، چیست یا اگر جمجمه شخص آسیب دید، چگونه می‌توان از این سیستم استفاده کرد. البته تکنولوژی بنیادین آن، بسیار مطمئن است.

نوشته جمجمه شما ممکن است پسورد شما شود! اولین بار در - آی‌تی‌رسان پدیدار شد.

iOS 9 در زمینه پسورد یک گام بلند اما آزار دهنده برداشته است!

 

در طول روز‌های گذشته کمپانی اپل نسخه رسمی iOS 9 را برای اغلب دستگاه‌های خود منتشر کرد و البته این به‌روزرسانی در برخی موارد کمی آزار دهنده به‌نظر می‌رسد. شاید تاکنون شما بر روی آی‌فون خود یک پسورد 4 حرفی قرار می‌دادید اما در به‌روز رسانی جدید می‌بایست پسورد شما حداقل شش کاراکتر داشته باشد.

iphone

با افزایش کاراکتر‌های پسورد زمان بیشتری را نیز می‌بایست برای باز کردن قفل گوشی خود سپری کنید. بعد از اینکه سیستم عامل آی‌فون خود را به‌روز رسانی کردید، پسورد شما درست همان چیزی است که پیش از آپدیت قرار داده بودید و از طریق آن می‌توانید قفل گوشی را باز کنید اما در زمانی که بخواهید آن را تغییر دهید با یک پیشنهاد فریبنده بایستی حداقل 6 کاراکتر را وارد نمایید. البته در زیر لیست نیز گزینه‌ای وجود دارد که از طریق آن می‌توانید پسورد 4 کاراکتری را قرار دهید.

iOS-9-password

به نظر می‌رسد که این یک تغییر مزاحم است اما اپل دلیلی امنیتی برای آن ذکر کرده و مدعی شده است که می‌توان با ترکیب 10 هزار عدد با یکدیگر رمز عبور چهار کاراکتری را در مدت 18 دقیقه کرک کرد و به اطلاعات گوشی دست یافت. اما زمانی که پسورد شما 6 عدد داشته باشد، برای پیدا کردن آن می‌بایست 1 میلیون عدد را با یکدیگر ترکیب کنید تا بتوانید رمز گوشی را کرک نمایید و انجام چنین کاری نیز حدود 1 سال طول خواهد کشید!

پس اگر شما نیز می‌خواهید امنیت گوشی خود را افزایش دهید؛ بهتر است که به سراغ نسخه جدید iOS بروید. البته ایده خوبی هم پشت این موضوع قرار گرفته، اما ممکن است کمی آزار دهنده باشد.

نوشته iOS 9 در زمینه پسورد یک گام بلند اما آزار دهنده برداشته است! اولین بار در -آی‌تی‌رسان پدیدار شد.